24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/1

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 866/2004 (3) określa specjalne zasady dotyczące towarów, usług i osób przekraczających linię dzielącą obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, od obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę.

(2)

Doświadczenie zdobyte od momentu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 866/2004 zawierającego poprzednią zmianę wskazuje na potrzebę wzmocnienia wymiany handlowej i stosunków gospodarczych pomiędzy obiema częściami wyspy.

(3)

W tym celu należy co do zasady znieść cła na produkty rolne pochodzące z obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli. Aby stało się to możliwe, powinno się wzmocnić klauzulę ochronną rozporządzenia (WE) nr 866/2004.

(4)

Należy uregulować zagadnienie czasowego wprowadzenia towarów pochodzących z obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę, aby w ten sposób zachęcać przedsiębiorstwa z siedzibą na obszarach Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, do świadczenia usług po drugiej stronie linii oddzielającej te obszary od obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę, oraz ułatwić uczestnictwo wspomnianych przedsiębiorstw w targach lub podobnych imprezach odbywających się na obszarach Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę. Ponadto powinno się zezwolić na przekraczanie linii oddzielającej oba wspomniane obszary Republiki Cypryjskiej przez towary, które mają zostać poddane naprawom na obszarach Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę.

(5)

Powinno być to powiązane z obowiązkiem przedstawienia wiarygodnych dowodów na potwierdzenie faktu, że wprowadzenie towarów ma charakter czasowy. Organy celne Republiki Cypryjskiej lub organy wschodniej strefy suwerennej mogą zażądać gwarancji obejmującej wszelkie ewentualne długi celne lub podatkowe, w sytuacji gdy niektóre towary wprowadzone tymczasowo nie powróciłyby na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli.

(6)

Należy doprecyzować, że w przypadku osób przekraczających linię dzielącą obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli od obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę, udających się na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę, ich rzeczy osobiste uznaje się za zgłoszone do tymczasowego wprowadzenia. To samo powinno mieć zastosowanie do środków transportu.

(7)

Aby wspomóc rozwój gospodarczy obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, powinno się znacznie zwiększyć całkowitą wartość towarów znajdujących się w bagażu osobistym osób przekraczających linię oddzielającą obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, udających się na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd ten sprawuje efektywną kontrolę.

(8)

W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 866/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione,

1)

artykuł 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Towary, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zgłoszeniu celnemu. Nie podlegają one również cłom ani opłatom o skutku równoważnym. W celu zapewnienia efektywnych kontroli rejestruje się ilości przekraczające linię.”;

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Czasowe wprowadzenie towarów

1.   Następujące towary, z wyjątkiem towarów podlegających wymogom weterynaryjnym i fitosanitarnym, mogą być tymczasowo wprowadzane z obszarów Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej sprawuje efektywną kontrolę:

2.   Towary, o których mowa w ust. 1, mogą być wprowadzane na okres do sześciu miesięcy.

3.   Towary, o których mowa w ust. 1, nie muszą spełniać warunków ustanowionych w art. 4 ust. 1.

4.   Jeżeli towary, o których mowa w ust. 1, nie wróciły po upływie okresu tymczasowego wprowadzenia określonego w ust. 2 na obszary Republiki Cypryjskiej, na których rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje efektywnej kontroli, towary te podlegają konfiskacie przez organy celne Republiki Cypryjskiej.

5.   Artykuły 229, 232, 579 i 581 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (4) stosuje się odpowiednio w przypadku tymczasowego wprowadzenia towarów, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b) niniejszego artykułu.

W przypadku tymczasowego wprowadzenia towarów, o których mowa w ust. 1 lit. c), d) i e) niniejszego artykułu, stosuje się następującą procedurę:

6.   Komisja może ustanowić szczegółowe zasady zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 12.

3)

artykuł 6 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Nie stosuje się dyrektywy Rady 69/169/EWG z dnia 28 maja 1969 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do zwolnienia z podatku obrotowego i podatku akcyzowego towarów przywożonych w międzynarodowym ruchu pasażerskim (5) oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (6), jednak towary znajdujące się w bagażu osobistym osób przekraczających linię są zwolnione z podatku obrotowego oraz podatku akcyzowego, a także z innych należności, pod warunkiem że nie mają one charakteru handlowego i ich całkowita wartość nie przekracza 260 EUR na osobę.

2.   Limity ilościowe zwolnione z podatku obrotowego oraz podatku akcyzowego, a także z innych należności ustala się na 40 papierosów i 1 litr napojów spirytusowych do osobistej konsumpcji.

4)

artykuł 11 ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W przypadku innych stanów nadzwyczajnych, w szczególności spowodowanych nieprawidłowościami, zakłóceniami handlu lub oszustwem, lub w sytuacji gdy inne wyjątkowe okoliczności wymagają natychmiastowego działania, Komisja może, po konsultacji z rządem Republiki Cypryjskiej, zastosować niezwłocznie takie środki, które są niezbędne dla opanowania sytuacji.”.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/4

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/6

(1)

Z dniem 1 lipca 2008 r. rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 uchyla się rozporządzenie Rady (WE) nr 1028/2006 z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj (2).

(2)

Niektóre postanowienia rozporządzenia (WE) nr 1028/2006 nie zostały ujęte w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007.

(3)

W celu umożliwienia ciągłości i dobrego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku należy przyjąć, w ramach rozporządzenia ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, pewne odpowiednie przepisy i zobowiązania, a w szczególności normy handlowe.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 określa podstawowe wymogi, które muszą spełniać jaja, aby mogły być wprowadzane do obrotu we Wspólnocie. W celu zapewnienia przejrzystości należy ustanowić nowe szczegółowe przepisy wykonawcze do tych wymogów. Należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 557/2007 (3) ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 1028/2006 oraz zastąpić je nowym rozporządzeniem.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (4) i rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (5) mają zastosowanie do jaj. Dlatego w największym możliwym zakresie należy odnosić się do tych rozporządzeń horyzontalnych.

(6)

Należy określić cechy jakościowe jaj klasy A w celu zapewnienia wysokiej jakości jaj dostarczanych bezpośrednio konsumentom końcowym oraz w celu określenia kryteriów, które mogą podlegać kontroli służb inspekcyjnych. Podstawą takich cech jakościowych powinna być norma nr 42 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) dotycząca wprowadzania do obrotu i kontroli jakości handlowej jaj w skorupkach w handlu międzynarodowym między krajami członkowskimi EKG ONZ oraz jaj przeznaczonych na rynek tych krajów.

(7)

Pozostawienie zimnych jaj w temperaturze pokojowej może prowadzić do skraplania, w wyniku czego na skorupce łatwiej mogą rozwijać się bakterie, które mogą przedostawać się do treści jaja. Jaja muszą być zatem przechowywane i transportowane w miarę możliwości w stałej temperaturze i zasadniczo nie powinny być chłodzone przed sprzedażą konsumentowi końcowemu.

(8)

Zasadniczo jaj nie powinno się myć ani czyścić, ponieważ czynności te mogą prowadzić do uszkodzenia skorupki jaja, która jest skuteczną barierą uniemożliwiającą przedostawanie się bakterii i posiada szereg właściwości chroniących jajo przed drobnoustrojami. Niektórych praktyk, takich jak naświetlanie jaj promieniowaniem ultrafioletowym, nie należy jednak uważać za czyszczenie. Ponadto jaja klasy A nie powinny być myte ze względu na możliwość uszkodzenia barier fizycznych, takich jak kutikula, co może nastąpić w czasie mycia lub po jego zakończeniu. Takie uszkodzenie może prowadzić do przedostawania się bakterii przez skorupkę i do utraty wilgoci, co zwiększa ryzyko dla konsumentów, zwłaszcza w przypadku, jeżeli warunki późniejszego suszenia i przechowywania nie są optymalne.

(9)

W niektórych państwach członkowskich z dobrymi wynikami stosuje się systemy mycia jaj, które podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia i działają w ściśle kontrolowanych warunkach. Zgodnie z opinią na temat zagrożeń mikrobiologicznych związanych z myciem jaj spożywczych wydaną, na wniosek Komisji, w dniu 7 września 2005 r. (6) przez Panel Naukowy ds. Zagrożeń Biologicznych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności praktykę mycia jaj stosowaną w niektórych zakładach pakowania można utrzymać z higienicznego punktu widzenia, o ile między innymi opracowane zostaną zasady dobrej praktyki w systemie mycia jaj.

(10)

Jaja klasy A powinny być klasyfikowane według masy oraz powinna zostać ustalona ograniczona liczba klas wagowych z odpowiadającymi im wyraźnymi oznaczeniami, które stanowić będą minimalne wymagania w zakresie etykietowania; nie wyklucza to dodatkowego dobrowolnego oznakowania, jeżeli spełnione zostały wymogi dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (7).

(11)

Jedynie przedsiębiorstwa, których pomieszczenia i wyposażenie techniczne dostosowane są do skali i rodzaju ich działalności i które w związku z tym umożliwiają właściwe przygotowanie jaj, powinny posiadać pozwolenie na klasyfikowanie jaj według jakości i masy i być zatwierdzone jako zakłady pakowania.

(12)

Należy ustalić maksymalne terminy klasyfikacji, znakowania, pakowania jaj i znakowania opakowań.

(13)

W uzupełnieniu nałożonego rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (8) ogólnego obowiązku zapewnienia identyfikowalności żywności, pasz, zwierząt hodowanych w celu produkcji żywności oraz wszelkich innych substancji przeznaczonych do włączenia do żywności lub pasz na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, lub w odniesieniu do których można przewidywać, że zostaną do nich włączone, należy określić niektóre informacje na opakowaniach transportowych zawierających jaja oraz w dokumentach towarzyszących w celu przeprowadzania kontroli.

(14)

Podstawowe znaczenie ma znakowanie jaj kodem producenta w miejscu produkcji w przypadku, gdy jaja są dostarczane do innego państwa członkowskiego. Jeżeli chodzi zwłaszcza o jaja klasy B, należy wyraźnie określić, że jeżeli sam kod producenta nie jest wystarczający do jednoznacznego odróżnienia klasy jakości, jaja klasy B należy znakować innym oznaczeniem.

(15)

Należy ustalić skład kodu producenta przewidzianego w części A III pkt 1 załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Ponadto należy wyjaśnić, że możliwe jest wprowadzenie wyjątku od wymogu znakowania kodem producenta w przypadku, gdy wyposażenie techniczne uniemożliwia znakowanie jaj stłuczek lub jaj brudnych.

(16)

Należy określić cechy innych możliwych oznaczeń stosowanych do znakowania jaj klasy B zgodnie z częścią A III pkt 1 akapit drugi załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(17)

W przypadku gdy jaja są dostarczane bezpośrednio w celu przetwórstwa do przedsiębiorstw przemysłu spożywczego i istnieją wystarczające gwarancje dotyczące ich ostatecznego przeznaczenia, państwa członkowskie mogą zwolnić z wymogu znakowania podmioty gospodarcze, które wnioskowały o przyznanie takiego zwolnienia.

(18)

Dyrektywa 2000/13/WE określa zasady o charakterze ogólnym mające zastosowanie do wszystkich środków spożywczych wprowadzanych do obrotu. Należy jednak wprowadzić pewne szczegółowe wymogi w zakresie oznakowania opakowań.

(19)

Artykuł 9 dyrektywy 2000/13/WE definiuje datę minimalnej trwałości środka spożywczego jako datę, do której środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości, gdy jest właściwie przechowywany. W celu zapewnienia przejrzystości data ta powinna być ustalona na nie więcej niż 28 dni po zniesieniu.

(20)

Sprzedawane jaja mogą posiadać oznaczenie wskazujące na ich szczególną świeżość. Do tego celu należy określić maksymalny termin, w którym takie oznaczenia mogą być stosowane.

(21)

Sprzedawane jaja mogą posiadać oznaczenie wskazujące na szczególną paszę, którą karmione są kury nioski. Należy określić minimalne wymagania dla takich oznaczeń.

(22)

W przypadku gdy jaja są sprzedawane luzem, niektóre informacje, które zazwyczaj znajdują się na opakowaniu, powinny być dostępne dla konsumenta.

(23)

Poza ogólnymi wymaganiami higieny dotyczącymi opakowań i pakowania środków spożywczych, należy określić pewne dodatkowe wymagania w celu zminimalizowania ryzyka pogorszenia się jakości lub zanieczyszczenia jaj podczas przechowywania i transportu. Podstawą takich norm powinna być norma nr 42 EKG ONZ.

(24)

Jaja przemysłowe nie nadają się do spożycia przez ludzi. Właściwe jest zatem wprowadzenie wymogu stosowania specjalnych banderoli lub etykiet umożliwiających łatwe rozpoznanie opakowań zawierających takie jaja.

(25)

Jedynie zakłady pakowania dysponują odpowiednimi pomieszczeniami i wyposażeniem technicznym do przepakowywania jaj. Właściwe jest zatem ograniczenie wszelkich działań związanych z przepakowywaniem do zakładów pakowania.

(26)

Przedsiębiorstwa sektora spożywczego mają obowiązek zapewnienia identyfikowalności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002. Producenci, punkty odbioru i zakłady pakowania powinny zostać zobowiązane do prowadzenia dodatkowej ewidencji, w celu umożliwienia służbom inspekcyjnym kontroli zgodności z normami handlowymi.

(27)

Należy określić metody i kryteria przeprowadzania kontroli.

(28)

Właściwe jest kontrolowanie zgodności całej partii z normami handlowymi; należy zakazać wprowadzania do obrotu partii, w przypadku których stwierdzono niezgodność z przepisami, o ile nie zostanie przedstawiony dowód potwierdzający ich zgodność z przepisami.

(29)

Podczas kontroli zgodności z normami handlowymi powinien być dozwolony pewien margines tolerancji. Taki margines tolerancji powinien być różny dla różnych wymagań i etapów wprowadzania do obrotu.

(30)

Kraje trzecie mogą mieć inne wymagania od wspólnotowych wymagań w zakresie wprowadzania jaj do obrotu. W celu ułatwienia wywozu należy zezwolić na to, aby jaja opakowane i przeznaczone do wywozu były zgodne z takimi wymaganiami.

(31)

Należy określić szczegółowy tryb oceny równoważności norm handlowych krajów trzecich z prawodawstwem wspólnotowym, którą Komisja będzie przeprowadzać na wniosek krajów trzecich. Powinny zostać ustalone niektóre wymagania w zakresie znakowania i etykietowania jaj przywożonych z krajów trzecich.

(32)

Dla Komisji przydatne są informacje na temat liczby zarejestrowanych miejsc chowu kur niosek.

(33)

Państwa członkowskie powinny informować o poważnych naruszeniach norm handlowych, tak aby inne państwa członkowskie, na które takie naruszenia mogą mieć negatywny wpływ, mogły zostać odpowiednio ostrzeżone.

(34)

Dostawy jaj dla handlu detalicznego we francuskich departamentach zamorskich zależą częściowo od dostaw jaj z kontynentu europejskiego. Ze względu na czas transportu i na warunki klimatyczne, w celu konserwacji jaj przewożonych do francuskich departamentów zamorskich, muszą zostać podjęte szczególne ustalenia dotyczące dostaw, w tym możliwość wysyłania jaj w warunkach chłodniczych. Te specjalne ustalenia mogą zostać uzasadnione przez obecny brak wystarczających lokalnych zdolności w zakresie produkcji jaj. Te wyjątkowe ustalenia powinny zostać utrzymane przez rozsądny okres czasu, dopóki nie zostaną stworzone wystarczające lokalne zdolności produkcyjne.

(35)

Część A I pkt 2 załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zezwala państwom członkowskim na zwolnienie z wymogów niniejszego rozporządzenia niektórych form bezpośredniej sprzedaży jaj przez producenta konsumentowi końcowemu. W celu uwzględnienia specyficznych warunków obrotu jajami w niektórych regionach Finlandii sprzedaż przez producentów przedsiębiorstwom handlu detalicznego w tych regionach powinna być wyłączona z wymagań rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i niniejszego rozporządzenia.

(36)

Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że od dnia 1 stycznia 2012 r. obowiązuje zakaz chowu w systemach klatek nieulepszonych zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiającej minimalne normy ochrony kur niosek (9). Przed tym terminem Komisja powinna zatem przystąpić do oceny stosowania przepisów dotyczących dobrowolnego oznakowania przewidzianych w odniesieniu do klatek ulepszonych, w celu zbadania konieczności wprowadzenia obowiązkowego oznakowania.

(37)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

a)

„opakowanie” oznacza osłonę dla jaj klasy A lub B, z wyjątkiem opakowania transportowego i pojemników do jaj przemysłowych;

b)

„sprzedaż luzem” oznacza oferowanie w sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu jaj w innej formie niż w opakowaniach;

c)

„punkt odbioru jaj” oznacza każde przedsiębiorstwo zarejestrowane zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 852/2004, uprawnione do odbioru jaj od producenta celem dostawy do zakładu pakowania, na rynek zastrzeżony wyłącznie dla hurtowników, których zakłady są uznane za zakłady pakowania, lub do przemysłu spożywczego i nie spożywczego;

d)

„zalecana data sprzedaży” oznacza maksymalny okres, w którym jaja muszą zostać dostarczone konsumentowi końcowemu, zgodnie z załącznikiem III sekcja X rozdział I punkt 3 do rozporządzenia (WE) nr 853/2004;

e)

„przemysł spożywczy” oznacza każde przedsiębiorstwo wytwarzające produkty jajeczne przeznaczone do spożycia przez ludzi, z wyjątkiem zakładów żywienia zbiorowego;

f)

„przemysł niespożywczy” oznacza każde przedsiębiorstwo wytwarzające produkty na bazie jajek, nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi;

g)

„zakłady żywienia zbiorowego” oznaczają podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE;

h)

„jaja przemysłowe” oznaczają jaja nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi;

i)

„partia” oznacza jaja w opakowaniach lub luzem z jednego i tego samego miejsca produkcji lub zakładu pakowania znajdującego się w jednym miejscu, w tych samych opakowaniach lub luzem w tym samym pojemniku, z jedną i tą samą datą zniesienia lub minimalnej trwałości lub datą pakowania, tym samym sposobem chowu oraz – w przypadku jaj klasyfikowanych – tej samej klasy jakości i klasy wagowej;

j)

„przepakowywanie” oznacza fizyczne przeniesienie jaj do innego opakowania lub ponowne oznakowanie opakowania zawierającego jaja;

k)

„jaja” oznaczają jaja w skorupkach – inne niż jaja wylewki, jaja inkubowane lub jaja gotowane – od kur z gatunku Gallus gallus i nadające się do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub do przygotowania produktów jajecznych;

l)

„jaja wylewki” oznaczają jaja z uszkodzoną zarówno skorupką, jak i błoną podskorupową, co powoduje, że zawartość jaj jest widoczna;

m)

„jaja inkubowane” oznaczają jaja od chwili wstawienia do inkubatora;

n)

„wprowadzanie do obrotu” oznacza posiadanie jaj do celów sprzedaży, w tym oferowanie na sprzedaż, przechowywanie, pakowanie, etykietowanie, dostawę lub jakąkolwiek inną formę przekazania, zarówno bezpłatnie, jak i za opłatą;

o)

„podmiot gospodarczy” oznacza producenta lub jakąkolwiek inną osobę fizyczną lub prawną zaangażowaną we wprowadzanie jaj do obrotu;

p)

„miejsce produkcji” oznacza zakład utrzymujący kury nioski, zarejestrowany zgodnie z dyrektywą Komisji 2002/4/WE (10);

q)

„zakład pakowania” oznacza zakład pakowania w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 853/2004, który zatwierdzono zgodnie z art. 5 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz w którym jaja są klasyfikowane według jakości i wagi;

r)

„konsument końcowy” oznacza ostatecznego konsumenta środka spożywczego, który nie wykorzystuje żywności w ramach działalności przedsiębiorstwa sektora żywnościowego;

s)

„kod producenta” oznacza numer wyróżniający miejsca produkcji zgodnie z pkt 2 załącznika do dyrektywy 2002/4/WE.

a)

skorupa i kutikula: czysta, nieuszkodzona, normalny kształt;

b)

komora powietrza: wysokość nieprzekraczająca 6 mm, nieruchoma; jednakże w odniesieniu do jaj, które mają być wprowadzane do obrotu jako „ekstra”, wysokość nie może przekraczać 4 mm;

c)

żółtko: podczas prześwietlania widoczne jako cień, bez wyraźnego zarysu, lekko ruchome podczas obrotu jajem i powracające do centralnego położenia;

d)

białko: przejrzyste, przezroczyste;

e)

zarodek: rozwinięcie niewidoczne;

f)

ciała obce: niedopuszczalne;

g)

zapach obcy: niedopuszczalny.

a)

XL – bardzo duże: masa ≥ 73 g;

b)

L – duże: 73 g > masa ≥ 63 g;

c)

M – średnie: 63 g > masa ≥ 53 g;

d)

S – małe: masa < 53 g.

a)

odpowiednie urządzenie do prześwietlania jaj, automatyczne lub przystosowane do pracy ciągłej i umożliwiające oddzielne badanie jakości poszczególnych jaj, lub inne odpowiednie urządzenie;

b)

przyrządy do pomiaru wysokości komory powietrznej;

c)

sprzęt do sortowania jaj według wagi;

d)

jedną lub więcej wag zatwierdzonych do ważenia jaj;

e)

sprzęt do znakowania jaj.

a)

nazwa (nazwisko) i adres producenta;

b)

kod producenta;

c)

liczba jaj i/lub ich masa;

d)

data lub okres zniesienia;

e)

data wysyłki.

a)

kod zakładu pakowania;

b)

klasa jakości; opakowania są oznaczone za pomocą słów „klasa A” lub litery „A” występujących albo samodzielnie, albo w powiązaniu ze słowem „świeże”;

c)

klasa wagowa zgodnie z art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

d)

data minimalnej trwałości zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia;

e)

wyrażenie „jaja myte” w odniesieniu do jaj mytych zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia;

f)

jako specjalny warunek przechowywania zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 dyrektywy 2000/13/WE, informacja zalecająca konsumentom przechowywanie jaj po zakupie w warunkach chłodniczych.

a)

w odniesieniu do metod konwencjonalnych, nazw zawartych w części A załącznika I, jedynie jeżeli spełnione zostały odpowiednie warunki określone w załączniku II;

b)

w odniesieniu do produkcji ekologicznej, nazw zawartych w art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 (11).

a)

kod zakładu pakowania;

b)

klasa jakości; opakowania są oznaczone za pomocą słów „klasa B” lub litery „B”;

c)

data pakowania.

a)

odniesienie do zboża jako składnika paszy może być zamieszczone tylko w przypadku, gdy stanowi ono co najmniej 60 % masy składu danej paszy, w której produkty uboczne zbóż nie mogą stanowić więcej niż 15 %;

b)

bez uszczerbku dla minimalnej wartości 60 %, o której mowa w lit. a), gdy odniesienie dotyczy konkretnego zboża, musi ono stanowić co najmniej 30 % składu paszy. Jeżeli konkretne odniesienie dotyczy więcej niż jednego rodzaju zboża, każde z nich musi stanowić co najmniej 5 % składu paszy.

a)

klasa jakości;

b)

klasy wagowe zgodnie z art. 4;

c)

oznaczenie metody chowu równoważne oznaczeniu, o którym mowa w art. 12 ust. 2;

d)

objaśnienie znaczenia kodu producenta;

e)

data minimalnej trwałości.

a)

nazwa i adres przedsiębiorstwa, dla którego jaja są przeznaczone;

b)

nazwa i adres przedsiębiorstwa, które wysłało jaja;

c)

oznaczenie „jaja przemysłowe” drukowanymi literami o wysokości 2 cm oraz oznaczenie „nie nadają się do spożycia przez ludzi” literami o wysokości co najmniej 8 mm.

a)

datę zasiedlenia kurnika, wiek kur niosek w tym dniu oraz ich liczbę;

b)

datę uboju oraz liczbę kur ubitych;

c)

dzienną produkcję jaj;

d)

liczbę lub masę jaj sprzedanych lub dostarczonych w inny sposób każdego dnia;

e)

nazwy i adresy kupujących.

a)

ilość oraz rodzaj paszy dostarczanej lub mieszanej na miejscu;

b)

datę dostawy paszy.

a)

ilość odebranych jaj, w podziale na poszczególnych producentów, z podaniem nazwy, adresu i kodu producenta oraz daty lub okresu zniesienia;

b)

ilości niesklasyfikowanych jaj dostarczonych do odpowiednich zakładów pakowania, w podziale na poszczególnych producentów, z podaniem nazwy, adresu i kodu zakładu pakowania oraz daty lub okresu zniesienia;

a)

ilości jaj niesklasyfikowanych, które otrzymują, w podziale na poszczególnych producentów, z podaniem nazwy, adresu i kodu producenta oraz daty lub okresu zniesienia;

b)

po sklasyfikowaniu jaj, ilości według klasy jakości i klasy wagowej;

c)

ilości otrzymanych jaj sklasyfikowanych, pochodzących z innych zakładów pakowania, wraz z kodami tych zakładów pakowania oraz datą minimalnej trwałości;

d)

ilości jaj niesklasyfikowanych, dostarczonych do innych zakładów pakowania, w podziale na poszczególnych producentów, wraz z kodami tych zakładów pakowania i datą lub okresem zniesienia;

e)

liczbę i/lub masę dostarczonych jaj, według klasy jakości i klasy wagowej, daty zapakowania dla jaj klasy B lub daty minimalnej trwałości dla jaj klasy A, i w podziale na kupujących, wraz z nazwą i adresem kupca.

a)

wyników poprzednich kontroli;

b)

złożoności kanałów sprzedaży jaj;

c)

zakresu podziału czynności w zakładzie produkcyjnym lub w zakładzie pakowania;

d)

ilości jaj wyprodukowanych lub zapakowanych;

e)

zasadniczych zmian w rodzaju produkowanych lub przetwarzanych jaj lub w trybie sprzedaży w stosunku do poprzednich lat.

a)

tuż przed wysyłką w zakładzie pakowania: 5 % jaj z wadami jakościowymi;

b)

na pozostałych etapach obrotu: 7 % jaj z wadami jakościowymi.

a)

kraj pochodzenia;

b)

metoda chowu „norma niewspólnotowa”.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/24

(1)

Artykuł 11 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 przewiduje możliwość przyznania krajowej pomocy finansowej w regionach państw członkowskich, w których stopień zorganizowania producentów jest szczególnie niski. Pomoc ta powinna stanowić uzupełnienie funduszu operacyjnego. Aby umożliwić organizacji producentów uwzględnienie dodatkowego wsparcia w jej programie operacyjnym, w razie potrzeby należy zmienić program operacyjny. W takim przypadku państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwiększenia odsetka określonego w art. 67 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1580/2007 (2), o który można zwiększyć początkowo zatwierdzoną kwotę funduszu operacyjnego.

(2)

Artykuł 82 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 stanowi, że płatność kosztów transportu w przypadku bezpłatnej dystrybucji dokonywana jest po przedstawieniu dokumentów potwierdzających faktycznie poniesione koszty transportu. Jednak w związku z tym, że koszty transportu w przypadku bezpłatnej dystrybucji finansowane są według stawek zryczałtowanych określonych w załączniku XI do wspomnianego rozporządzenia, nie ma konieczności podawania tego typu informacji, a w zamian należy żądać informacji na temat odległości stosowanej jako podstawa obliczania stawek zryczałtowanych.

(3)

Termin określony w art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, do którego państwa członkowskie przedstawiają Komisji wniosek o pozwolenie na wypłatę krajowej pomocy finansowej organizacjom producentów, należy zmienić na 31 stycznia, aby uwzględnić istniejącą możliwość późniejszego zatwierdzenia przez państwa członkowskie programów operacyjnych i funduszy do dnia 20 stycznia.

(4)

Artykuł 97 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 stanowi, że państwa członkowskie przedstawiają Wspólnocie wniosek o zwrot zatwierdzonej krajowej pomocy finansowej rzeczywiście wypłaconej organizacjom producentów, do dnia 1 marca roku następującego po rocznej realizacji programów operacyjnych. W związku z tym, że państwa członkowskie dokonują płatności na rzecz organizacji producentów do dnia 15 października roku następującego po roku realizacji programu, termin, do którego państwa członkowskie przedstawiają Komisji wniosek o zwrot pomocy finansowej, należy przedłużyć do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku realizacji programu.

(5)

Artykuł 116 ust. 2 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 stanowi, że państwa członkowskie mogą dokonywać płatności po terminie ustalonym w art. 71 wspomnianego rozporządzenia, jeżeli jest to konieczne. W celu dobrego zarządzania finansowego należy jednak ustalić ostateczny termin dla takich płatności. Z tych samych powodów należy dodać podobny zbiór przepisów do art. 116 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia.

(6)

Artykuł 122 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 wymaga, aby organizacje producentów zwracały wkład Wspólnoty, w przypadku gdy odbiorcy produktów wycofanych z rynku są zobowiązani do spłaty wartości produktów, które otrzymują, oraz związanych z tym kosztów sortowania, pakowania oraz transportu, z powodu wykrycia nieprawidłowości. Organizacje producentów nie powinny jednak być pociągane do odpowiedzialności za nieprawidłowości przypisywane odbiorcom wycofanych produktów, a zatem należy usunąć ten wymóg.

(7)

W celu zagwarantowania pewności prawnej i równości państw członkowskich należy wyjaśnić, że w odniesieniu do programów operacyjnych realizowanych w 2007 r. przepisy identyczne z przepisami zawartymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 544/2001 z dnia 20 marca 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do dodatkowej pomocy finansowej funduszom operacyjnym (3) wciąż mają zastosowanie.

(8)

Artykuł 47 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 stanowi, że wnioski o przyznanie pomocy dotyczące okresów półrocznych można składać tylko pod warunkiem, że plan uznawania jest podzielony na okresy półroczne. Takie wnioski można jednak składać w odniesieniu do planów zatwierdzonych przed 2008 r. na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (4). Należy zatem przewidzieć środek przejściowy umożliwiający składanie takich wniosków w tym przypadku.

(9)

W interesie pewności prawnej i aby zapewnić płynne przejście z systemu ustanowionego na mocy rozporządzenia (WE) nr 2200/96 do systemu ustanowionego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1182/2007, ważne jest, aby sprecyzować, że stawki pomocy powinny pozostać niezmienione w odniesieniu do planów uznawania zatwierdzonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 2200/96, które wciąż korzystają z zatwierdzenia na mocy art. 55 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 w odniesieniu do grup producentów spoza państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. lub później i które nie znajdują się w najbardziej oddalonych regionach Wspólnoty, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu, ani na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1405/2006 z dnia 18 września 2006 r. ustanawiającego szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (5) oraz w odniesieniu do grup producentów, które skorzystały z przepisów art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

(10)

W interesie pewności prawnej i ochrony praw nabytych ważne jest, aby sprecyzować, że płatności rekompensaty wspólnotowej z tytułu wycofania i związane z nią kontrole dotyczące wycofań w odniesieniu do 2007 r., które jednak nie zostały dokonane przed 31 grudnia 2007 r., mogą jednak być dokonywane po tym terminie zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym terminie.

(11)

W interesie pewności prawnej i ochrony zasadnych oczekiwań należy uściślić, że w odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy dla programów operacyjnych realizowanych w 2007 r., sankcje nakładane za działania lub zaniedbania w tym okresie nie będą bardziej surowe od tych, które miały zastosowanie zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1580/2007.

(13)

Uwzględniając trudności państw członkowskich z przystosowaniem się do nowych przepisów w sprawie krajowej pomocy finansowej określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1580/2007 dla programów operacyjnych realizowanych w latach 2007 i 2008 należy przyjąć przepisy przejściowe umożliwiające odstępstwa od terminów określonych w art. 94 wspomnianego rozporządzenia.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1)

w art. 67 ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

2)

w art. 82 ust. 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:

3)

w art. 94 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Państwa członkowskie przedstawiają Komisji wniosek o pozwolenie na wypłatę krajowej pomocy finansowej zgodnie z art. 11 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 dla programów operacyjnych, które mają zostać zrealizowane w danym roku kalendarzowym, do dnia 31 stycznia przedmiotowego roku.”;

4)

po art. 94 dodaje się art. 94a w brzmieniu:

„Artykuł 94a

Zmiany w programie operacyjnym

Organizacja producentów, która zamierza wystąpić o przyznanie krajowej pomocy finansowej, w razie potrzeby zmienia program operacyjny na mocy art. 67.”;

5)

w art. 97 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Państwa członkowskie przedstawiają Wspólnocie wniosek o zwrot zatwierdzonej krajowej pomocy finansowej rzeczywiście wypłaconej organizacjom producentów, do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zrealizowano program.

Do wniosku dołącza się dowody potwierdzające, że warunki określone w art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 zostały spełnione w trzech z poprzednich czterech lat oraz szczegółowe dane dotyczące odnośnych organizacji producentów, kwoty faktycznie wypłaconej pomocy oraz całkowitej kwoty funduszu operacyjnego w podziale na wkład Wspólnoty, państwa członkowskiego (krajowa pomoc finansowa) i organizacji producentów oraz jej członków.”;

6)

w art. 116 wprowadza się następujące zmiany:

7)

w art. 122 akapit pierwszy lit. b) skreśla się zdanie drugie;

8)

w art. 152 dodaje się ustępy w brzmieniu:

„4.   W drodze odstępstwa od art. 47 ust. 2 niniejszego rozporządzenia grupy producentów realizujące plany uznawania, do których ma zastosowanie art. 55 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007, i które nie są podzielone na okresy półroczne, mogą składać wnioski o przyznanie pomocy dotyczące okresów półrocznych. Wspomniane wnioski mogą obejmować jedynie okresy półroczne odpowiadające rocznym segmentom, które rozpoczęły się przed 2008 r.

5.   W drodze odstępstwa od art. 96 w odniesieniu do programów operacyjnych realizowanych w 2007 r. dodatkowa pomoc finansowa przyznawana funduszom operacyjnym finansowana jest z EFRG na poziomie 50 % pomocy finansowej przyznanej organizacji producentów.

6.   Plany uznawania zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 2200/96, które wciąż korzystają z zatwierdzenia na mocy art. 55 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 w odniesieniu do grup producentów spoza państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. lub później, i nieznajdujących się w najbardziej oddalonych regionach Wspólnoty, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu, ani na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006, finansowane są zgodnie ze stawkami określonymi w art. 7 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1182/2007.

Plany uznawania zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 2200/96, które korzystały z przepisów art. 14 ust. 7 wspomnianego rozporządzenia, i które wciąż korzystają z zatwierdzenia na mocy art. 55 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007, są finansowane w wysokości określonej w art. 7 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1182/2007.

7.   Płatności rekompensaty wspólnotowej z tytułu wycofania i związane z nią kontrole dotyczące wycofań z 2007 r., które nie zostały dokonane przed dniem 31 grudnia 2007 r., mogą jednak być dokonane po tym terminie zgodnie z tytułem IV rozporządzenia (WE) nr 2200/96 zgodnie z jego brzmieniem w tym terminie.

8.   Jeśli, w odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy dla programów operacyjnych realizowanych w 2007 r. lub przed, z powodu działań lub zaniedbań w tym okresie miałyby zastosowanie sankcje na mocy tytułu III rozdziału V sekcji 3, lecz zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami zastosowanie miałyby mniej surowe sankcje lub nie nakładano by żadnych sankcji, wówczas zastosowanie mają mniej surowe sankcje lub, zależnie od przypadku, nie stosuje się żadnych sankcji.”.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/28

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 712/2007 (2) otworzyło stałe przetargi na odsprzedaż na rynku Wspólnoty zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych państw członkowskich. Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 25 czerwca 2008 r.

(2)

W celu zapewnienia hodowcom oraz producentom pasz zwierzęcych zaopatrzenia po konkurencyjnych cenach na początku roku gospodarczego 2008/2009, należy w dalszym ciągu udostępniać na rynku zbóż zapasy interwencyjne znajdujące się w posiadaniu węgierskiej agencji interwencyjnej, która obecnie jako jedyna dysponuje jeszcze zapasami, oraz szczegółowo określić dni tygodnia oraz konkretne daty składania ofert przez podmioty, w zależności od terminarza posiedzeń Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 712/2007.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/29

(1)

W dniu 19 kwietnia 2007 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 423/2007 dotyczące środków ograniczających wobec Iranu. Artykuł 15 ust. 2 tego rozporządzenia przewiduje, że Rada ustanawia, weryfikuje i zmienia wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia.

(2)

Rada ustaliła, że kolejne osoby, podmioty i organy spełniają warunki określone w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 oraz że w związku z tym powinny być one – z poszczególnych i konkretnych powodów określonych w tym rozporządzeniu – wymienione w wykazie zamieszczonym w załączniku V do tego rozporządzenia,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/34

(1)

Dyrektywa 64/432/EWG ustanawia zasady mające zastosowanie do wewnątrzwspólnotowego handlu niektórymi zwierzętami. Artykuł 9 tej dyrektywy przewiduje, że obowiązkowe krajowe programy w zakresie niektórych chorób zakaźnych, w tym choroby Aujeszky’ego, muszą być przedstawiane Komisji do zatwierdzenia. Ponadto art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że państwa członkowskie przedstawiają Komisji dokumentację dotyczącą statusu tych chorób na ich terytoriach.

(2)

Decyzja Komisji 2008/185/WE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie dodatkowych gwarancji w wewnątrzwspólnotowym handlu trzodą chlewną odnoszących się do choroby Aujeszky’ego oraz kryteriów przekazywania informacji o tej chorobie (2) zawiera, w załączniku I do tej decyzji, wykaz państw członkowskich bądź ich regionów wolnych od choroby Aujeszky’ego, w których szczepienia są zabronione. Załącznik II do decyzji 2008/185/WE zawiera wykaz państw członkowskich bądź ich regionów, w których wdrożono programy kontroli tej choroby.

(3)

Program zwalczania choroby Aujeszky’ego funkcjonuje we Francji od kilku lat, a departamenty Côtes-d’Armor, Finistère, Ille-et-Vilaine, Morbihan i Nord włączono do wykazu regionów, w których wdrożono zatwierdzone programy kontroli choroby Aujeszky’ego.

(4)

Francja przedstawiła Komisji uzupełniającą dokumentację dotyczącą statusu departamentów Côtes-d’Armor, Finistère, Ille-et-Vilaine, Morbihan i Nord, z której wynika, że na obszarze tych departamentów choroba ta została zwalczona.

(5)

Komisja zbadała przedstawioną przez Francję dokumentację i uznała ją za zgodną z art. 10 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG. W związku z powyższym departamenty te powinny zostać włączone do wykazu w załączniku I do decyzji 2008/185/WE.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/185/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/37

(1)

W swoim komunikacie „Ułatwienie dostępu do widma radiowego na potrzeby usług bezprzewodowej łączności elektronicznej poprzez zwiększenie elastyczności” (2), który dotyczył między innymi zakresu 2 500–2 690 MHz, Komisja opowiedziała się za bardziej elastycznym użytkowaniem częstotliwości. W przygotowanej przez zespół ds. polityki widma radiowego (RSPG) opinii z dnia 23 listopada 2005 r., dotyczącej polityki na rzecz bezprzewodowego dostępu do usług łączności elektronicznej (WAPECS), państwa członkowskie podkreśliły wagę niepreferowania żadnych technologii ani usług jako istotnego celu politycznego ustanowionego z myślą o bardziej elastycznym wykorzystaniu widma radiowego. W opinii tej stwierdzono również, że celów tych nie należy wprowadzać nagle, lecz stopniowo, tak aby uniknąć zakłóceń w funkcjonowaniu rynku.

(2)

Wyznaczenie zakresu 2 500–2 690 MHz na potrzeby systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej jest ważnym krokiem uwzględniającym zarówno konwergencję sektorów łączności ruchomej, stałej oraz radiodyfuzji, jak i innowacje techniczne. Usługi świadczone w tym zakresie częstotliwości powinny głównie umożliwiać użytkownikom dostęp do łączności szerokopasmowej.

(3)

Oczekuje się, że bezprzewodowe usługi szerokopasmowej łączności elektronicznej, na potrzeby których ma zostać wyznaczony zakres 2 500–2 690 MHz, będą miały w znacznej mierze charakter paneuropejski, co oznacza, że użytkownicy tego rodzaju usług w jednym państwie członkowskim będą mieli również dostęp do równoważnych usług w każdym innym państwie członkowskim.

(4)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji nr 676/2002/WE w dniu 5 lipca 2006 r. Komisja udzieliła Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (zwanej dalej „CEPT”) mandatu w zakresie opracowania możliwie jak najmniej restrykcyjnych warunków technicznych dla zakresów częstotliwości, których dotyczy WAPECS.

(5)

Na podstawie tego mandatu CEPT przygotowała raport (raport CEPT nr 19) w sprawie możliwie jak najmniej restrykcyjnych warunków technicznych dla zakresów częstotliwości, których dotyczy WAPECS. Raport ten zawiera warunki techniczne oraz wytyczne dotyczące stosowania jak najmniej restrykcyjnych warunków wobec stacji bazowych i stacji końcowych pracujących w zakresie 2 500–2 690 MHz, które zapewnią odpowiednie zarządzanie ryzykiem występowania szkodliwych zakłóceń na terytorium poszczególnych krajów oraz poza nim, bez narzucania zastosowania jakiejkolwiek konkretnej technologii, w oparciu o optymalne parametry dla najbardziej prawdopodobnego wykorzystania tego zakresu.

(6)

Zgodnie z raportem CEPT nr 19, w niniejszej decyzji wprowadza się pojęcie „Block Edge Masks” (BEM), które oznacza parametry techniczne mające zastosowanie do całego bloku częstotliwości określonego użytkownika, niezależnie od liczby kanałów zajmowanych przez wybraną przez niego technologię. Parametry te powinny stanowić część warunków zezwoleń na użytkowanie częstotliwości. Dotyczą one zarówno emisji wewnątrz bloku częstotliwości (moc nadawania w granicach bloku częstotliwościowego), jak i poza nim (emisja pozapasmowa). Stanowią one wymogi prawne służące wyeliminowaniu szkodliwych zakłóceń między sąsiadującymi sieciami i obowiązują bez uszczerbku dla limitów określonych w normach dotyczących urządzeń, ustanowionych na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/5/WE z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności („dyrektywa RTTE”) (3).

(7)

Wyznaczenie i udostępnienie zakresu częstotliwości 2 500–2 690 MHz zgodnie z wynikami mandatu udzielonego CEPT następuje przy uwzględnieniu faktu, że w zakresie tym istnieją już inne zastosowania. Właściwe kryteria dotyczące współużytkowania częstotliwości, umożliwiające współistnienie niektórych systemów, zostały opracowane przez Komitet ds. Łączności Elektronicznej (ECC) w raporcie nr 45. W przypadku innych systemów i usług właściwe kryteria dotyczące współużytkowania częstotliwości, umożliwiające ich współistnienie, mogą opierać się na ustaleniach krajowych.

(8)

W celu zapewnienia kompatybilności konieczne jest zapewnienie odstępu o szerokości 5 MHz między granicami bloków częstotliwości wykorzystywanych do pracy bez ograniczeń w trybie dupleksowym z podziałem czasu (TDD) i w trybie dupleksowym z podziałem częstotliwości (FDD) lub w przypadku dwóch niezsynchronizowanych sieci pracujących w trybie TDD. Odstęp taki należy zapewnić albo poprzez pozostawienie niewykorzystywanego pasma o szerokości 5 MHz jako pasma ochronnego, albo poprzez jego wykorzystanie zgodnie z parametrami ograniczonego BEM, kiedy przylega ono do bloku FDD (łącze „uplink”) lub znajduje się między dwoma blokami TDD, albo poprzez jego wykorzystanie zgodnie z parametrami ograniczonego lub nieograniczonego BEM, kiedy przylega ono do bloku FDD (łącze „downlink”). Każda próba wykorzystania pasma ochronnego o szerokości 5 MHz powoduje zwiększone ryzyko zakłóceń.

(9)

Biorąc pod uwagę stwierdzone na podstawie badań prowadzonych w skali europejskiej i światowej coraz większe zapotrzebowanie na ziemskie usługi łączności elektronicznej zapewniające łączność szerokopasmową, wyniki uzyskane w ramach mandatu udzielonego CEPT powinny zostać zastosowane we Wspólnocie i niezwłocznie wdrożone w państwach członkowskich.

(10)

Harmonizacja na mocy niniejszej decyzji nie powinna wykluczać możliwości stosowania przez poszczególne państwa członkowskie, w uzasadnionych przypadkach, okresów przejściowych, które mogą obejmować uzgodnienia w sprawie współużytkowania częstotliwości radiowych, zgodnie z art. 4 ust. 5 decyzji o spektrum radiowym.

(11)

Aby zapewnić efektywne wykorzystanie zakresu częstotliwości 2 500–2 690 MHz w dłuższym okresie, organy administracji powinny kontynuować badania, które mogą przyczynić się do zwiększenia wydajności i opracowania nowatorskich zastosowań. Badania takie powinny zostać uwzględnione przy rozważaniu przeglądu niniejszej decyzji.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Widma Radiowego,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/42

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 2232/96 ustanawia procedurę dotyczącą ustalania zasad w odniesieniu do substancji aromatycznych używanych lub przeznaczonych do użycia w środkach spożywczych. Rozporządzenie to przewiduje przyjęcie rejestru substancji aromatycznych („rejestr”) po notyfikacji przez państwa członkowskie wykazu substancji aromatycznych, które mogą być używane w środkach spożywczych lub na środkach spożywczych sprzedawanych na ich terytorium i na podstawie kontroli tej notyfikacji przez Komisję. Rejestr ten został przyjęty decyzją Komisji 1999/217/WE (2).

(2)

Ponadto rozporządzenie (WE) nr 2232/96 ustanawia program oceny substancji aromatycznych w celu sprawdzenia, czy spełniają one ogólne kryteria stosowania substancji aromatycznych, określone w załączniku do wymienionego rozporządzenia.

(3)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności w swojej opinii z dnia 29 listopada 2007 r. dotyczącej węglowodorów alifatycznych i aromatycznych stwierdził, że 2-metylobuta-1,3-dien (wpisany do rejestru pod numerem FL 01 049) wykazuje potencjał genotoksyczny in vivo oraz działanie rakotwórcze u zwierząt doświadczalnych. W związku z tym jego stosowanie jako substancji aromatycznej nie jest dopuszczalne, ponieważ nie spełnia on ogólnych kryteriów stosowania substancji aromatycznych, określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2232/96. Wobec powyższego substancja ta powinna zostać wykreślona z rejestru.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 1999/217/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/43

(1)

W związku z przyjęciem rezolucji nr 1737 (2006) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych Rada Unii Europejskiej przyjęła w dniu 27 lutego 2007 r. wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (1).

(2)

Zakaz udostępniania osobom i podmiotom objętym środkami ograniczającymi funduszy lub zasobów ekonomicznych nie powinien uniemożliwiać dokonywania na zamrożone rachunki płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań zawartych lub powstałych przed datą, z którą rachunki te zostały objęte środkami ograniczającymi, pod warunkiem że płatności te również podlegają zamrożeniu.

(3)

Rada ustaliła również dodatkowe osoby i podmioty, które spełniają kryteria określone w art. 4 ust. 1 lit. b) i w art. 5 ust. 1 lit. b) wspólnego stanowiska 2007/140/WPZiB. Te osoby i podmioty powinny być zatem wymienione w załączniku II do wspólnego stanowiska,

1)

art. 5 ust. 5 lit. b) otrzymuje brzmienie:

2)

załącznik II do wspólnego stanowiska 2007/140/WPZiB zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszego wspólnego stanowiska.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/50

(1)

W dniu 7 marca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/190/WPZiB w sprawie zintegrowanej misji Unii Europejskiej w Iraku dotyczącej państwa prawnego, EUJUST LEX (1).

(2)

W dniu 14 kwietnia 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/304/WPZiB zmieniające i przedłużające do dnia 30 czerwca 2008 r. wspólne działanie 2005/190/WPZiB.

(3)

Wspólne działanie 2005/190/WPZiB powinno zostać ponownie przedłużone do dnia 30 czerwca 2009 r.

(4)

Należy przewidzieć nową kwotę referencyjną na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.

(5)

Misja wykonuje swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu w kontekście bezpieczeństwa i zaszkodzić realizacji celów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonych w art. 11 Traktatu,

1)

w art. 11 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Finansowa kwota referencyjna przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją na okres od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. wynosi 7 200 000 EUR.”;

2)

artykuł 14 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejsze wspólne działanie wygasa w dniu 30 czerwca 2009 r.”.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/51

(1)

W dniu 18 lutego 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/131/WPZiB (1) przedłużające mandat Francesca Vendrella jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie do dnia 31 maja 2008 r., a w dniu 26 maja 2008 r. przyjęła wspólne działanie 2008/391/WPZiB (2) przedłużające jego mandat do dnia 30 czerwca 2008 r.

(2)

Francesc Vendrell poinformował Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela, że może nadal pełnić obowiązki Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) do dnia 31 sierpnia 2008 r. Jego mandat jako SPUE powinien zostać ponownie przedłużony do tej daty. Rada ma zamiar mianować nowego SPUE na dalszy okres – do dnia 28 lutego 2009 r.

(3)

W art. 5 ust. 1 wspólnego działania 2008/131/WPZiB zmienionego wspólnym działaniem 2008/391/WPZiB przewidziano finansową kwotę odniesienia w wysokości 975 000 EUR na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE do dnia 30 czerwca 2008 r. Tę finansową kwotę odniesienia należy zwiększyć o 678 000 EUR w celu pokrycia wydatków związanych z okresem pozostającym do końca mandatu SPUE,

1)

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Francesca Vendrella jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Afganistanie zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 sierpnia 2008 r.”;

2)

artykuł 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2008 r. do dnia 31 sierpnia 2008 r. wynosi 1 653 000 EUR.”.

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/52

(1)

W dniu 14 listopada 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/797/WPZiB ustanawiające na okres trzech lat Misję Policyjną Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS). Faza operacyjna EUPOL COPPS rozpoczęła się w dniu 1 stycznia 2006 r.

(2)

W dniu 18 lutego 2008 r. Rada przyjęła decyzję 2008/134/WPZiB wykonującą wspólne działanie 2005/797/WPZiB ustanawiające na okres trzech lat Misję Policyjną Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (2), która ustanowiła finansową kwotę referencyjną na pokrycie wydatków związanych z EUPOL COPPS, poniesionych w okresie od dnia 1 marca 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

(3)

Należy zwiększyć finansową kwotę referencyjną na wydatki związane z EUPOL COPPS, aby umożliwić wzmożenie jej działań,

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/53

24.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/54

1.

Strona 127, motyw 5 zdanie trzecie:

2.

Strona 128, motyw 10 zdanie drugie:

3.

Strona 129, art. 4 ust. 1 zdanie pierwsze:

4.

Strona 129, art. 4 ust. 3:

5.

Strona 131, treść załącznika zastępuje się załącznikiem w brzmieniu: