ISSN 1725-5139 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 51 |
Spis treści |
|
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
|
||
|
* |
||
|
* |
|
|
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa |
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
Rada |
|
|
|
2008/417/WE |
|
|
* |
||
|
|
Komisja |
|
|
|
2008/418/WE |
|
|
* |
||
|
|
2008/419/WE |
|
|
* |
Decyzja Komisji z dnia 30 maja 2008 r. zmieniająca decyzję 2008/377/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Słowacji (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2262) ( 1 ) |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa
ROZPORZĄDZENIA
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 500/2008
z dnia 5 czerwca 2008 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku. |
(2) |
W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 6 czerwca 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.
W imieniu Komisji
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
do rozporządzenia Komisji z dnia 5 czerwca 2008 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
36,3 |
MK |
44,3 |
|
TR |
72,3 |
|
ZZ |
51,0 |
|
0707 00 05 |
TR |
116,4 |
ZZ |
116,4 |
|
0709 90 70 |
TR |
98,3 |
ZZ |
98,3 |
|
0805 50 10 |
AR |
140,6 |
TR |
163,7 |
|
US |
135,2 |
|
ZA |
136,2 |
|
ZZ |
143,9 |
|
0808 10 80 |
AR |
96,9 |
BR |
81,1 |
|
CL |
90,7 |
|
CN |
87,4 |
|
MK |
50,7 |
|
NZ |
108,4 |
|
TR |
85,9 |
|
US |
121,1 |
|
UY |
107,4 |
|
ZA |
81,7 |
|
ZZ |
91,1 |
|
0809 10 00 |
TR |
193,3 |
ZZ |
193,3 |
|
0809 20 95 |
TR |
408,0 |
US |
382,7 |
|
ZZ |
395,4 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/3 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 501/2008
z dnia 5 czerwca 2008 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 3/2008 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (1), w szczególności jego art. 4, 5, 9 i 15,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje, ze Komisja określa zasady realizacji programów informacyjnych i promocyjnych współfinansowanych z budżetu Wspólnoty. |
(2) |
Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju rynków zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną w odniesieniu do produktów rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do produktów spożywczych wyprodukowanych z produktów rolnych, na rynku wewnętrznym oraz na rynkach krajów trzecich, jednak bez zachęcania do konsumpcji jakiegokolwiek produktu ze względu na jego szczególne pochodzenie. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1071/2005 z dnia 1 lipca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2826/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (2) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1346/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych w państwach trzecich (3), i zastąpić je wspólnym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie w poszczególnych rozdziałach cechy charakterystyczne działań w zależności od miejsca ich realizacji. |
(3) |
W trosce o prawidłowe zarządzanie należy przewidzieć utworzenie i regularne uaktualnianie wykazu tematów, produktów i rynków będących przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych, wyznaczenie władz krajowych odpowiedzialnych za stosowanie niniejszego rozporządzenia, jak również czas trwania programów. |
(4) |
W trosce o informowanie i ochronę konsumentów należy przewidzieć, by każde przesłanie dotyczące wpływu danego produktu rolnego na zdrowie, skierowane do konsumentów i innych adresatów w ramach programów realizowanych na rynku wewnętrznym, opierało się na uznanych podstawach naukowych i by źródła tych informacji były uznane. |
(5) |
W celu uniknięcia ryzyka zakłócenia konkurencji należy z jednej strony ustanowić wytyczne i podstawowe zasady obowiązujące w odniesieniu do produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, a z drugiej strony – zasady postępowania w zakresie wskazywania szczególnego pochodzenia produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych w krajach trzecich. |
(6) |
W trosce o pewność prawną należy zaznaczyć, że programy proponowane dla rynku wewnętrznego powinny być w szczególności zgodne ze wszystkimi przepisami prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu, jak również z wymienionymi wytycznymi. |
(7) |
W celu ujednolicenia zasad wyboru organów wdrażających i wyboru programów, właściwe wydaje się zastosowanie w krajach trzecich tych samych zasad w odniesieniu do działań realizowanych przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Celem zachowania pewności prawnej informacje rozpowszechniane w ramach programów muszą być zgodne z prawodawstwem docelowych krajów trzecich. |
(8) |
Należy określić procedurę przedkładania programów i wyboru organu wdrażającego, zapewniającą jak największą konkurencję i swobodny przepływ usług uwzględniając, w przypadku gdy organizacja składająca wniosek jest podmiotem prawa publicznego, przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (4). |
(9) |
Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje możliwość realizacji przez same organizacje składające wniosek niektórych części programów, możliwość wyboru organów wdrażających na dalszym etapie procedury oraz możliwość utrzymania poziomu wkładu wspólnotowego na poziomie stałym i nieprzekraczającym 50 % rzeczywistych kosztów każdego etapu programu oraz w wysokości 60 % w przypadku działań przewidzianych w sektorze owoców i warzyw, skierowanych do dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie. Należy ustanowić zasady stosowania tych przepisów. |
(10) |
Należy ustalić kryteria wyboru programów przez państwa członkowskie oraz kryteria analizy wybranych przez Komisję programów w sposób zapewniający przestrzeganie przepisów wspólnotowych oraz skuteczność realizowanych działań. Po przeanalizowaniu programów Komisja musi podjąć decyzję o zatwierdzeniu programów i określić związane z nimi budżety. |
(11) |
W przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, w celu zapewnienia efektywności działań Wspólnoty państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zatwierdzone programy były spójne z programami krajowymi i regionalnymi oraz się z nimi nawzajem uzupełniały; należy również określić preferencyjne kryteria wyboru programów, tak aby zoptymalizować ich wpływ. |
(12) |
W przypadku programów, w które zaangażowanych jest kilka państw członkowskich, należy określić środki zapewniające współpracę w zakresie przedkładania i analizy programów. |
(13) |
W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami programy powinny określać zasady wkładu finansowego państw członkowskich i organizacji składających wnioski. |
(14) |
W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania należy wykluczyć wsparcie udzielane na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008 w odniesieniu do działań informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, otrzymujących wsparcie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (5). |
(15) |
Różne zasady dotrzymywania zobowiązań powinny być przedmiotem umów zawieranych między zainteresowanymi a właściwymi organami krajowymi, w rozsądnym terminie i na podstawie wzorów umów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję. |
(16) |
W celu zapewnienia należytego wykonania umowy podpisujący umowę powinien ustanowić zabezpieczenie na rzecz właściwego organu krajowego w wysokości 15 % wkładu Wspólnoty oraz zainteresowanych państw członkowskich. Podobnie zabezpieczenie musi być ustanawiane w przypadku składania wniosku o wypłatę zaliczki dla każdego okresu rocznego. |
(17) |
Należy określić kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie. |
(18) |
Należy zaznaczyć, że realizacja działań przewidzianych w umowach stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (6). |
(19) |
W związku z wymogami zarządzania budżetem niezbędne jest określenie kar pieniężnych w przypadku nieterminowego złożenia wniosku o przyznanie płatności pośredniej lub w przypadku opóźnienia w płatności ze strony państw członkowskich. |
(20) |
W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami oraz w celu uniknięcia, by planowane płatności nie wyczerpały wkładu finansowego Wspólnoty powodując brak salda do zapłaty, należy ustanowić, że płatności zaliczkowe i różne płatności pośrednie nie mogą przekroczyć 80 % wkładu Wspólnoty i wkładu państw członkowskich. Z tego samego powodu wniosek o wypłatę salda powinien być dostarczony do właściwego organu krajowego w wyznaczonym terminie. |
(21) |
Państwa członkowskie powinny dokonać weryfikacji wszystkich materiałów informacyjnych i promocyjnych przygotowanych w ramach programów. Należy ustanowić zasady wykorzystania tych materiałów po zakończeniu programów. |
(22) |
W świetle zdobytego doświadczenia oraz w celu monitorowania prawidłowej realizacji programów należy dokładnie określić zasady monitorowania prowadzonego przez grupę monitorującą powołaną do tego celu rozporządzeniem (WE) nr 3/2008. |
(23) |
Wydaje się konieczne, by państwa członkowskie przeprowadzały kontrolę realizacji działań oraz by Komisja była informowana o wynikach weryfikacji i kontroli ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami należy określić zasady współpracy między państwami członkowskimi, w przypadku gdy działania są realizowane w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym właściwy organ podpisujący umowę ma swoją siedzibę. |
(24) |
W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Wspólnoty należy przyjąć odpowiednie środki służące zwalczaniu oszustw i rażących zaniedbań. W tym celu należy ustanowić zwroty i kary. |
(25) |
Należy ustanowić w jasny sposób, by w przypadku programów wieloletnich, po zakończeniu każdego okresu rocznego, obowiązywał wymóg przedstawienia sprawozdania z oceny wewnętrznej, nawet jeżeli nie jest składany żaden wniosek o przyznanie płatności. |
(26) |
Stopa odsetek, do zapłaty których jest zobowiązany beneficjent płatności nienależnej, jest określana według stopy procentowej dla należności niespłaconych w terminie, określonej w art. 86 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (7). |
(27) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i definicja
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 3/2008, w szczególności w odniesieniu do przygotowania, wyboru, realizacji, finansowania i kontroli programów określonych w art. 6 wymienionego rozporządzenia.
2. „Program” oznacza spójny zestaw działań o zakresie wystarczającym, aby przyczynić się do lepszego informowania na temat danych produktów oraz ich zbytu.
Artykuł 2
Wyznaczenie właściwych organów
Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wdrożenie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami krajowymi”).
Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy i szczegółowe dane wyznaczonych organów oraz powiadamiają ją o każdej zaistniałej zmianie.
Komisja podaje do wiadomości publicznej te informacje w odpowiedniej formie.
Artykuł 3
Czas trwania programów
Programy są realizowane przez okres przynajmniej jednego roku i nie dłużej niż przez trzy lata, licząc od dnia wejścia w życie umowy związanej z danym programem i określonej w art. 16 ust. 1.
Artykuł 4
Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych na rynek wewnętrzny
1. Z zachowaniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, każde przesłanie informacyjne lub promocyjne skierowane do konsumentów i innych grup docelowych w ramach programów (zwane dalej „przesłaniem”) jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.
2. Jakakolwiek informacja o pochodzeniu produktu musi mieć charakter drugorzędny w stosunku do głównego przesłania kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.
3. W przekazywanych przesłaniach każde odwołanie się do wpływu danego produktu na zdrowie konsumenta jest oparte na ogólnie uznanych danych naukowych.
Przesłania odnoszące się do takich skutków powinny być zatwierdzone przez organ krajowy właściwy w zakresie zdrowia publicznego.
Organizacja zawodowa lub międzybranżowa, określona w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, proponując program przechowuje do dyspozycji zainteresowanego państwa członkowskiego oraz Komisji wykaz badań naukowych i opinii wydanych przez uprawnione instytucje naukowe, na których opierają się przesłania programu dotyczące skutków dla zdrowia.
Artykuł 5
Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych do krajów trzecich
1. Każde przesłanie jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.
Przesłania te muszą być zgodne z prawodawstwem obowiązującym w krajach trzecich, dla których są przeznaczone.
2. Każde odwołanie się do pochodzenia produktu powinno być drugorzędne w stosunku do przesłania głównego przekazywanego w kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.
Artykuł 6
Przedmiot realizowanych działań oraz orientacyjne budżety
1. Wykaz tematów i produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku I część A do niniejszego rozporządzenia.
Jest on uaktualniany co dwa lata, najpóźniej dnia 31 marca.
2. Wykaz produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych w krajach trzecich zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku II część A do niniejszego rozporządzenia. Wykaz rynków krajów trzecich, w których działania te mogą być realizowane, znajduje się w załączniku II część B.
Wykazy te są uaktualniane co dwa lata, najpóźniej dnia 31 grudnia.
3. Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów zostały podane w załączniku III.
ROZDZIAŁ II
WYBÓR PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6–8 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 3/2008
Artykuł 7
Programy skierowane do krajów trzecich realizowane we współpracy z organizacjami międzynarodowymi
1. W przypadku zastosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 organizacje międzynarodowe, o których mowa w wymienionym artykule, przedstawiają na żądanie Komisji propozycje programów planowanych na kolejny rok.
Warunki regulujące przyznawanie i wypłatę wkładu wspólnotowego, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, są określone w umowie o udzielenie dotacji, zawartej między Wspólnotą a daną organizacją międzynarodową.
2. Dyrektywa nr 2004/18/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy działania realizowane są przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.
Artykuł 8
Przedkładanie programów
1. W celu realizacji działań wchodzących w skład programów, zainteresowane państwo członkowskie publikuje każdego roku zaproszenia do składania ofert.
Najpóźniej do dnia 30 listopada w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 31 marca w przypadku krajów trzecich organizacje branżowe lub międzybranżowe we Wspólnocie, reprezentujące sektor lub sektory, których to dotyczy (zwane dalej „organizacjami proponującymi”), przedstawiają programy państwu członkowskiemu.
Programy są przedkładane w formacie określonym przez Komisję i dostępnym na jej stronie internetowej. Stanowi on załącznik do zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w akapicie pierwszym.
2. Programy przedstawione zgodnie z ust. 1:
a) |
uwzględniają przepisy prawa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu; |
b) |
uwzględniają specyfikacje określające kryteria wykluczenia, wyboru i przyznawania, ogłaszane w tym celu przez zainteresowane państwa członkowskie; |
c) |
powinny być wystarczająco szczegółowe, by umożliwić ocenę ich zgodności ze stosowanym prawodawstwem oraz ocenę stosunku koszty/korzyści. |
3. W celu realizacji tych programów, każda organizacja proponująca wybiera jeden organ wdrażający lub ich większą liczbę w drodze konkurencyjnej procedury zatwierdzonej przez państwo członkowskie. W przypadku gdy wybór ten został dokonany przed przedłożeniem programu, organ wdrażający może uczestniczyć w jego przygotowaniu.
Artykuł 9
Wstępny wybór programów przez państwa członkowskie
1. Państwa członkowskie sporządzają tymczasowy wykaz programów wybieranych na podstawie kryteriów określonych w specyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 lit. b).
2. Państwa członkowskie kontrolują programy skierowane do krajów trzecich w szczególności według następujących kryteriów:
a) |
spójności pomiędzy proponowanymi strategiami a ustanowionymi celami; |
b) |
wartości merytorycznej proponowanych środków działania; |
c) |
prawdopodobnego wpływu ich realizacji na wzrost popytu na stosowne produkty; |
d) |
zapewnienia efektywności i reprezentatywności organizacji proponujących; |
e) |
zapewnienia efektywności proponowanego organu wdrażającego oraz jego możliwości technicznych. |
3. Programy skierowane na rynek wewnętrzny, poza wymogami, o których mowa w art. 8 oraz w niniejszym artykule, są zgodne z wytycznymi dotyczącymi promocji na rynku wewnętrznym, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 i znajdującymi się w załączniku I część B niniejszego rozporządzenia.
4. W przypadku planowania programu będącego przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich zainteresowane państwa członkowskie współpracują ze sobą w celu dokonania wyboru programów oraz koordynującego państwa członkowskiego. Zobowiązują się one w szczególności do uczestniczenia w finansowaniu tych programów zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz do nawiązania między sobą współpracy administracyjnej w celu ułatwienia monitorowania, realizacji i kontroli programów.
5. W odniesieniu do programów skierowanych do krajów trzecich każde państwo członkowskie gwarantuje, że podejmowane przez nie działania w skali krajowej lub regionalnej są zgodne z działaniami współfinansowanymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008, a także że przedstawione programy stanowią uzupełnienie programów krajowych lub regionalnych.
Artykuł 10
Pierwszeństwo dla programów skierowanych do krajów trzecich
1. W przypadku gdy programy, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) 3/2008, są przedstawione przez więcej niż jedno państwo członkowskie, pierwszeństwo przyznaje się programom, w przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, dotyczącym wszystkich produktów i kładącym nacisk na takie aspekty, jak jakość, wartość odżywcza czy bezpieczeństwo produktów Wspólnoty.
2. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania ze strony jednego państwa członkowskiego bądź dotyczących pojedynczego produktu pierwszeństwo przyznaje się programom kładącym nacisk na interes Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczej, bezpieczeństwa i reprezentatywności produkcji rolnej i spożywczej UE.
Artykuł 11
Wybór programów przez Komisję
1. Corocznie, w terminie do dnia 15 lutego w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 30 czerwca w przypadku krajów trzecich, państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz określony w art. 9 ust. 1 załączając, w stosownych przypadkach, wykaz wybranych organów wdrażających, jeżeli zostały one wybrane zgodnie z art. 8 ust. 3, oraz jeden egzemplarz programów.
W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, informacje te przekazywane są wspólnie za porozumieniem zainteresowanych państw członkowskich.
2. Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie w przypadku stwierdzenia niezgodności całości lub części przedstawionego programu:
a) |
z przepisami wspólnotowymi; lub |
b) |
z wytycznymi – w przypadku rynku wewnętrznego; lub |
c) |
z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 – w przypadku krajów trzecich. |
Informacja, o której mowa w akapicie pierwszym, przekazywana jest w terminie sześćdziesięciu dni kalendarzowych od otrzymania wykazu, o którym mowa w art. 9 ust. 1.
3. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 3/2008 państwa członkowskie przekazują Komisji poprawione programy w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od daty otrzymania informacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu.
Po sprawdzeniu poprawionych programów Komisja podejmuje do dnia 30 czerwca – w przypadku rynku wewnętrznego, oraz do dnia 30 listopada – w przypadku krajów trzecich, decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.
4. Organizacja(-e) proponująca(-e) odpowiada(-ją) za prawidłowe wykonanie wybranego programu i zarządzanie nim.
Artykuł 12
Zatwierdzanie organów wdrażających przez państwo członkowskie
1. Wybór organu wdrażającego zgodnie z art. 8 ust. 3 podlega zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, które informuje o tym Komisję przed podpisaniem umowy określonej w art. 16 ust. 1.
2. Państwo członkowskie upewnia się, czy wybrany organ wdrażający dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi i zapleczem technicznym, zapewniającymi najbardziej skuteczne wdrażanie działań zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Informuje ono Komisję o stosowanej w tym celu procedurze.
Artykuł 13
Realizacja niektórych części programu przez organizację proponującą
1. Organizacja proponująca może realizować pewne części programu, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a) |
organizacja proponująca spełnia wymogi wymienione w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008; |
b) |
organizacja proponująca posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w realizacji tego typu działań; |
c) |
część programu realizowana przez organizację proponującą nie przekracza 50 % jego całkowitego kosztu, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków wyjątkowych i po otrzymaniu na to pisemnej zgody Komisji; |
d) |
organizacja proponująca gwarantuje, że koszt działań, które zamierza zrealizować, nie przekroczy normalnych stawek rynkowych. |
Państwo członkowskie kontroluje, czy powyższe warunki są spełnione.
2. W przypadku, gdy organizacją proponującą jest podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 9 akapit drugi dyrektywy 2004/18/WE, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, by instytucja zamawiająca zapewniała przestrzeganie przepisów wymienionej dyrektywy.
ROZDZIAŁ III
ZASADY FINANSOWANIA PROGRAMÓW
Artykuł 14
Ogólne zasady finansowania
1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany zainteresowanym państwom członkowskim.
2. W przypadku gdy w finansowaniu danego programu uczestniczy kilka państw członkowskich, przypadająca im część uzupełnia wkład finansowy organizacji proponującej, posiadającej swą siedzibę na terenie każdego z tych państw. Finansowanie Wspólnoty nie przekracza w tym wypadku pułapów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.
3. Szczegóły dotyczące wkładów finansowych przewidzianych w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 są zawarte w programie przedstawionym Komisji.
Artykuł 15
Reguły właściwe dla rynku wewnętrznego
1. W przypadku zastosowania art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 obowiązuje procedura przewidziana w art. 11 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 14–23 niniejszego rozporządzenia.
W odniesieniu do programów przewidzianych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 umowy zawierane są między zainteresowanymi państwami członkowskimi a wybranymi organami wdrażającymi.
2. Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące wsparcie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 nie mogą korzystać z wkładu finansowego Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 16
Zawieranie umów i składanie zabezpieczeń
1. Od momentu przyjęcia decyzji Komisji określonej w art. 11 ust. 3, każda organizacja proponująca jest informowana przez państwo członkowskie o wyniku rozpatrzenia jej wniosku.
Państwa członkowskie zawierają umowy z wybranymi organizacjami proponującymi w terminie 90 dni kalendarzowych od otrzymania decyzji Komisji, o której mowa w art. 11 ust. 3. Po upływie tego terminu żadna umowa nie może być zawarta bez uprzedniej zgody Komisji.
2. Państwa członkowskie korzystają z wzorów umów udostępnionych przez Komisję.
We właściwych przypadkach państwa członkowskie mogą dokonać zmiany niektórych warunków zawartych we wzorach umów, uwzględniając przepisy krajowe, jedynie w zakresie, w jakim nie narusza to prawodawstwa wspólnotowego.
3. Umowa nie może zostać zawarta między dwiema stronami, dopóki zabezpieczenie równe 15 % maksymalnego rocznego wkładu finansowego Wspólnoty i zainteresowanego państwa członkowskiego nie zostanie złożone przez organizację proponującą na rzecz państwa członkowskiego, zgodnie z warunkami przewidzianymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, w celu zagwarantowania należytego wykonania umowy.
Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego pokrywające wartość procentową określoną w akapicie pierwszym pod warunkiem, że podmiot ten zobowiąże się do:
a) |
sprawdzenia prawidłowego wywiązywania się z przyjętych zobowiązań; i |
b) |
prawidłowego wykorzystania otrzymanych kwot w celu wywiązania się z przyjętych zobowiązań. |
Dowód złożenia tego zabezpieczenia powinien być przedstawiony państwu członkowskiemu przed upływem terminu określonego w ust. 1.
4. Pierwotnym zobowiązaniem w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 jest realizacja działań przewidzianych w umowie.
5. Państwo członkowskie bezzwłocznie przekazuje Komisji egzemplarz umowy oraz dowód złożenia zabezpieczenia.
Państwo członkowskie przekazuje Komisji także egzemplarz umowy zawartej przez wybraną organizację proponującą z organem wdrażającym. Ostatnia z wymienionych umów powinna zawierać zobowiązanie organu wdrażającego do poddania się kontrolom określonym w art. 25.
Artykuł 17
Ustalenia dotyczące wypłaty zaliczek
1. W terminie 30 dni kalendarzowych od podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1 oraz, w przypadku programów wieloletnich, w terminie 30 dni od początku każdego 12-miesięcznego okresu organizacja podpisująca umowę może złożyć do państwa członkowskiego wniosek o wypłatę zaliczki wraz z dowodem złożenia zabezpieczenia określonego w ust. 3 niniejszego artykułu. Po upływie tego terminu wnioski o wypłatę zaliczki nie będą przyjmowane.
Każda z zaliczek stanowi maksymalnie 30 % kwoty rocznego wkładu wspólnotowego oraz wkładu zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.
2. Państwo członkowskie wypłaca zaliczkę w terminie 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku o wypłatę zaliczki. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej w przypadku dokonania płatności po terminie kwota zaliczki miesięcznej zwracanej przez Komisję państwu członkowskiemu ulega pomniejszeniu zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (8).
3. Wypłata zaliczki uwarunkowana jest złożeniem przez organizację podpisującą umowę zabezpieczenia na rzecz państwa członkowskiego w wysokości 110 % tej zaliczki, na warunkach przewidzianych w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Państwo członkowskie przekazuje bezzwłocznie Komisji kopię każdego wniosku o wypłatę zaliczki i dowód złożenia odpowiedniego zabezpieczenia.
Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego, pokrywającego wartość procentową określoną w akapicie pierwszym, pod warunkiem że podmiot nadzorujący zobowiąże się do wypłaty kwoty objętej zabezpieczeniem, w przypadku gdy nie ustanowiono uprawnienia do wypłaconej zaliczki.
Artykuł 18
Płatności pośrednie
1. Wnioski o płatności pośrednie wkładu wspólnotowego oraz wkładu państw członkowskich są składane przez organizacje proponujące do państw członkowskich przed zakończeniem miesiąca następującego po zakończeniu każdego 3-miesięcznego okresu liczonego od daty podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1.
Wnioski te obejmują płatności dokonywane w danym kwartale i powinny być do nich dołączone: zestawienie finansowe, kopie faktur i stosownych dokumentów towarzyszących oraz pośrednie sprawozdanie z wykonania umowy w danym kwartale (zwane dalej „sprawozdaniem kwartalnym”). W przypadku braku płatności lub niepodejmowania działań w danym kwartale, dokumenty te są przekazywane właściwemu organowi krajowemu w terminie określonym w akapicie pierwszym.
Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o płatność pośrednią wraz z załączonymi dokumentami towarzyszącymi określonymi w akapicie drugim powoduje pomniejszenie płatności o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.
2. Wypłata płatności pośrednich jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie dokumentów określonych w ust. 1 akapit drugi.
3. Dokonane płatności pośrednie oraz wypłacone zaliczki określone w art. 17 nie mogą przekroczyć łącznie 80 % kwoty rocznego wkładu Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Po osiągnięciu tego poziomu nie mogą być składane żadne kolejne wnioski o płatność pośrednią.
Artykuł 19
Wypłata salda
1. Wnioski o wypłatę salda są składane przez organizację proponującą do państwa członkowskiego w terminie 4 miesięcy od daty zakończenia rocznych działań przewidzianych w umowie określonej w art. 16 ust. 1.
Aby wniosek był dopuszczony, powinno być do niego załączone sprawozdanie, zwane dalej „sprawozdaniem rocznym”, składające się z:
a) |
podsumowania wykonanych prac oraz oceny osiągniętych wyników stwierdzonych w dniu sporządzania sprawozdania; |
b) |
podsumowania finansowego, ukazującego wydatki planowane i poniesione. |
Do sprawozdania rocznego dołączone zostają kopie faktur i dokumenty towarzyszące dotyczące dokonanych płatności.
Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o wypłatę salda powoduje pomniejszenie salda o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.
2. Wypłata salda jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie faktur i dokumentów określonych w ust. 1 akapit trzeci.
W przypadku, gdy wymóg główny określony w art. 16 ust. 4 nie jest w pełni spełniony, wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.
Artykuł 20
Wypłaty dokonywane przez państwo członkowskie
Państwo członkowskie dokonuje wypłat przewidzianych w art. 18 i 19 w terminie 60 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o wypłatę.
Termin ten może jednak ulec zawieszeniu w dowolnym momencie 60-dniowego okresu trwającego od chwili pierwszego zarejestrowania wniosku o wypłatę, w drodze powiadomienia organizacji podpisującej umowę będącej wierzycielem o niedopuszczeniu jej wniosku ze względu na niekwalifikowalność wnioskowanej kwoty, brak poparcia wniosku wymaganymi dowodami dla wszystkich wniosków uzupełniających lub też uznanie przez państwo członkowskie konieczności otrzymania informacji uzupełniających lub przeprowadzenia kontroli. Termin wypłaty liczony jest ponownie od dnia otrzymania wymaganych informacji lub od dnia dokonania przez państwo członkowskie kontroli, które powinny zostać odpowiednio nadesłane lub dokonane w terminie 30 dni kalendarzowych od chwili powiadomienia.
Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnienie wypłaty pociąga za sobą redukcję kwoty miesięcznej zaliczki wypłacanej przez Komisję państwu członkowskiemu zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.
Artykuł 21
Zabezpieczenia
1. Zabezpieczenie określone w art. 17 ust. 3 jest zwalniane pod warunkiem ustanowienia przez zainteresowane państwo członkowskie ostatecznego uprawnienia do wypłacenia zaliczki.
2. Zabezpieczenie wykonania umowy określone w art. 16 ust. 3 powinno pozostać ważne do wypłaty salda i jest zwalniane na podstawie pisma zwalniającego wydanego przez właściwy organ krajowy.
Zwolnienie zabezpieczenia odbywa się w terminie i na warunkach określonych w art. 20 w odniesieniu do wypłaty salda.
3. Od kwoty wydatków finansowanych przez Wspólnotę i zgłoszonych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR odlicza się sumy wszelkich zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, oraz sumy nałożonych kar.
Artykuł 22
Dokumenty do przekazania Komisji
1. Sprawozdanie roczne jest przedstawiane po zakończeniu każdego okresu rocznego, nawet jeżeli żaden wniosek o wypłatę salda nie został złożony.
2. W terminie 30 dni kalendarzowych po wypłacie salda, o którym mowa w art. 19 ust. 2 państwo członkowskie przesyła Komisji podsumowania określone w art. 19 ust. 1 akapit drugi lit. a) i b).
3. Państwo członkowskie przesyła Komisji dwa razy w roku sprawozdania kwartalne wymagane w przypadku płatności pośrednich zgodnie z art. 18.
Pierwsze i drugie sprawozdanie kwartalne są wysyłane w terminie 60 dni kalendarzowych od otrzymania przez państwo członkowskie drugiego sprawozdania, a trzecie i czwarte sprawozdanie kwartalne – łącznie z podsumowaniami określonymi w ust. 2 niniejszego artykułu.
Sprawozdanie roczne dotyczące minionego roku może zawierać sprawozdanie kwartalne dotyczące czwartego kwartału.
4. W terminie 30 dni kalendarzowych od wypłaty salda państwo członkowskie przesyła Komisji bilans finansowy wydatków poniesionych w ramach umowy, przedstawiony w formacie zaleconym przez Komisję i przesłanym państwom członkowskim. Do bilansu należy załączyć uzasadnioną opinię państwa członkowskiego na temat wykonania zadań zaplanowanych w ramach zakończonej fazy.
Bilans poświadcza ponadto, że w świetle kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 wszystkie wydatki można uznać za kwalifikowane zgodnie z warunkami umowy.
ROZDZIAŁ IV
MONITOROWANIE I KONTROLE
Artykuł 23
Wykorzystanie materiałów
1. Państwa członkowskie kontrolują, czy materiały informacyjne i promocyjne opracowane i wykorzystywane w ramach programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia są zgodne z przepisami wspólnotowymi.
Przekazują one Komisji zatwierdzone materiały.
2. Materiał opracowany i finansowany w ramach programu określonego w ust. 1, włączając opracowania graficzne, wizualne i audiowizualne, jak również strony internetowe, może być przedmiotem późniejszego wykorzystywania na podstawie wcześniejszej pisemnej zgody Komisji, zainteresowanych organizacji proponujących oraz państw członkowskich uczestniczących w finansowaniu programów, z uwzględnieniem praw stron podpisujących umowę, wynikających z prawa krajowego, któremu podlega umowa.
Artykuł 24
Monitorowanie programów
1. Grupa monitorująca przewidziana w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 zbiera się regularnie w celu monitorowania postępu w realizacji różnych programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.
W tym celu grupa monitorująca jest informowana w odniesieniu do każdego programu o harmonogramie planowanych działań, sprawozdaniach kwartalnych i rocznych oraz wynikach kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18, 19 i 25 niniejszego rozporządzenia.
Grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel zainteresowanego państwa członkowskiego. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel wyznaczony przez zainteresowane państwa członkowskie.
2. Urzędnicy i inni pracownicy Komisji mogą uczestniczyć w działaniach prowadzonych w ramach programu korzystającego z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 25
Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie
1. Dane państwo członkowskie określa najbardziej odpowiednie środki do przeprowadzenia kontroli programów i działań korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia oraz informuje o nich Komisję.
Wymienione kontrole przeprowadzane są co roku w odniesieniu do co najmniej 20 % programów zakończonych w trakcie poprzedniego roku, obejmując minimum dwa programy, i odnoszą się do co najmniej 20 % budżetu programów zakończonych w roku poprzednim. Selekcji programów dla doboru próby dokonuje się na podstawie analizy ryzyka.
Państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie dla każdego programu poddanego kontroli, przedstawiając w nim wyniki przeprowadzonych kontroli oraz wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie to jest przekazywane bezzwłocznie po jego sporządzeniu.
2. W szczególności w drodze kontroli technicznych i księgowych dokonywanych w siedzibach organizacji podpisującej umowę i organu wdrażającego państwo członkowskie podejmuje kroki konieczne do sprawdzenia, czy:
a) |
przekazane informacje i dokumenty towarzyszące są dokładne; |
b) |
wszystkie zobowiązania przewidziane w umowie, o której mowa w art. 16 ust. 1, zostały wypełnione. |
Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 (9), państwo członkowskie informuje Komisję w jak najkrótszym terminie o każdej nieprawidłowości stwierdzonej w trakcie kontroli.
3. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, państwa te podejmują niezbędne działania służące koordynacji przeprowadzanych kontroli oraz informują o nich Komisję.
4. Komisja może w dowolnym momencie uczestniczyć w kontrolach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. W tym celu właściwe organy krajowe państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem kontroli, tymczasowy harmonogram kontroli planowanych do przeprowadzenia przez państwo członkowskie.
Komisja może również przeprowadzić kontrole dodatkowe, jakie uzna za stosowne.
Artykuł 26
Zwrot nienależnych płatności
1. W przypadku nienależnej płatności, beneficjent zwraca kwestionowaną kwotę powiększoną o odsetki obliczane za okres, jaki upłynął między płatnością a zwrotem przez beneficjenta.
Odsetki ustala się zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.
2. Zwracane kwoty i odsetki są wypłacane agencjom płatniczym lub właściwym służbom państw członkowskich i potrącane przez nie od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, proporcjonalnie do wkładu finansowego Wspólnoty.
Artykuł 27
Kary
1. W przypadku oszustwa lub rażącego zaniedbania organizacja proponująca dokonuje zwrotu w wysokości dwukrotności różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą faktycznie należną.
2. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (10) ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla sankcji dodatkowych określonych w innych przepisach prawa wspólnotowego lub krajowego.
ROZDZIAŁ V
UCHYLENIE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 28
Uchylenie
Rozporządzenie (WE) nr 1071/2005 oraz rozporządzenie (WE) nr 1346/2005 niniejszym tracą moc.
Przepisy uchylonych rozporządzeń stosuje się jednak nadal w przypadku programów informacyjnych i promocyjnych, o finansowaniu których Komisja podjęła decyzję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.
Odniesienia do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IV.
Artykuł 29
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.
W imieniu Komisji
Mariann FISCHER BOEL
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 3 z 5.1.2008, s. 1.
(2) Dz.U. L 179 z 11.7.2005, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1022/2006 (Dz.U. L 184 z 6.7.2006, s. 3)
(3) Dz.U. L 212 z 17.8.2005, s. 16.
(4) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 114. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 213/2008 (Dz.U. L 74 z 15.3.2008, s. 1).
(5) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 146/2006 (Dz.U. L 46 z 21.2.2008, s. 1).
(6) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, s. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2006 (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, s. 52).
(7) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 478/2007 (Dz.U. L 111 z 28.4.2007, s. 13).
(8) Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 1.
(9) Dz.U. L 355 z 15.12.2006, s. 56.
(10) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
RYNEK WEWNĘTRZNY
A. WYKAZ TEMATÓW I PRODUKTÓW
— |
Świeże owoce i warzywa, |
— |
owoce i warzywa przetworzone, |
— |
włókno lniane, |
— |
żywe rośliny i produkty ogrodnictwa ozdobnego, |
— |
oliwa z oliwek i oliwki stołowe, |
— |
oleje z nasion |
— |
mleko i przetwory mleczne, |
— |
świeże, schłodzone lub mrożone mięso produkowane zgodnie ze wspólnotowym lub krajowym systemem jakości, |
— |
oznakowanie jaj przeznaczonych do konsumpcji, |
— |
miód i produkty pszczelarskie, |
— |
wina gatunkowe produkowane w określonym regionie (psr), wina stołowe ze wskazaniem regionu ich pochodzenia, |
— |
znak graficzny dla regionów najbardziej oddalonych ustanowiony w prawodawstwie rolnym, |
— |
chroniona nazwa pochodzenia (CHNP), chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) lub gwarantowana tradycyjna specjalność (GTS) zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE) nr 509/2006 (1) i (WE) nr 510/2006 (2) oraz produkty zarejestrowane w ramach tych systemów, |
— |
rolnictwo ekologiczne zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2092/91 (3) oraz produkty zarejestrowane zgodnie z wymienionym rozporządzeniem, |
— |
mięso drobiowe. |
B. WYTYCZNE
Niniejsze wytyczne stanowią wskazówki w kwestii przesłań, grup docelowych i kanałów, które powinny zajmować główne miejsce w programach informacyjnych i promocyjnych dotyczących różnych kategorii produktów.
Bez uszczerbku dla priorytetów przedstawionych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, wnioski w sprawie programu powinny być ogólnie przygotowane z uwzględnieniem następujących zasad:
— |
w przypadku gdy wnioski są składane przez kilka państw członkowskich, programy powinny zawierać skoordynowane strategie, akcje i przesłania, |
— |
programy powinny być raczej programami wieloletnimi o zakresie pozwalającym im na wywarcie znaczącego wpływu na rynki docelowe. Jeśli to stosowne, powinny być realizowane na rynkach więcej niż jednego państwa członkowskiego, |
— |
za pomocą swoich przesłań programy powinny dostarczać obiektywnej informacji na temat istotnych właściwości i/lub wartości odżywczej danych produktów, będących częścią zrównoważonej diety, na temat metod ich produkcji lub ich oddziaływania na środowisko naturalne, |
— |
programy powinny zawierać główne przesłania istotne dla konsumentów, producentów i sektora handlu prowadzonego przez kilka państw członkowskich. |
ŚWIEŻE OWOCE I WARZYWA
1. Przegląd sytuacji
Podczas gdy produkcja owoców i warzyw we Wspólnocie wzrasta, ich konsumpcja utrzymuje się na stałym poziomie.
Obserwuje się spadek zainteresowania tymi produktami ze strony konsumentów, najbardziej widoczny wśród ludzi młodych, w szczególności dzieci i młodzieży w placówkach szkolnych. Postawa ta nie jest zgodna z zasadami zdrowego żywienia.
2. Cele
Celem jest poprawa wizerunku tych produktów jako „świeżych” i „naturalnych”, zachęcenie do ich regularnej konsumpcji oraz obniżenie średniego wieku konsumentów. Ten ostatni cel można osiągnąć poprzez zachęcanie młodzieży do konsumpcji świeżych owoców i warzyw, w szczególności dzieci i młodzieży w placówkach szkolnych.
3. Grupy docelowe
— |
Gospodarstwa domowe, |
— |
dzieci w placówkach szkolnych, |
— |
zakłady żywienia zbiorowego, |
— |
lekarze i dietetycy. |
4. Główne przesłania
— |
Promowanie podejścia „5 razy dziennie” (zalecenie polegające na zachęcaniu do spożywania owoców i warzyw co najmniej pięć razy dziennie). Podejście to należy szczególnie propagować w przypadku działań promujących owoce i warzywa skierowanych do dzieci i młodzieży w placówkach szkolnych, |
— |
produkty naturalne i świeże, |
— |
wysoka jakość (bezpieczeństwo, wartość odżywcza i walory organoleptyczne, metody produkcji, ochrona środowiska, związek z pochodzeniem produktu), |
— |
przyjemność spożywania, |
— |
zrównoważona dieta, |
— |
różnorodność i sezonowy charakter dostarczanych świeżych produktów; informacja na temat ich smaku i wykorzystania, |
— |
identyfikowalność produktu, |
— |
dostępność i łatwość przygotowania: wiele świeżych owoców i warzyw nie wymaga gotowania. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strony internetowe przedstawiające dostępne produkty, zawierające gry dla dzieci dostępne w trybie on-line), |
— |
telefoniczna linia informacyjna, |
— |
kontakty PR z mediami oraz agencjami reklamowymi (np. prasa fachowa, prasa kobieca, czasopisma i pisma dla młodzieży itd.), |
— |
kontakty z lekarzami i dietetykami, |
— |
działania edukacyjne skierowane do dzieci i młodzieży poprzez mobilizowanie nauczycieli i zarządzających szkolnymi stołówkami, |
— |
działania informacyjne skierowane do konsumentów w punktach sprzedaży, |
— |
inne kanały (ulotki i broszury z informacjami o produktach i przepisami kulinarnymi, gry dla dzieci itd.), |
— |
media wizualne (kino, specjalistyczne kanały telewizyjne), |
— |
reklama radiowa, |
— |
uczestnictwo w targach branżowych. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele są wyznaczone dla każdego etapu.
OWOCE I WARZYWA PRZETWORZONE
1. Przegląd sytuacji
Sektor ten stoi w obliczu rosnącej konkurencji ze strony szeregu krajów trzecich.
Podczas gdy popyt stopniowo wzrasta, zwłaszcza w związku z łatwością konsumpcji tych produktów, ważne jest, aby przemysł Wspólnoty mógł czerpać korzyści z tego potencjału. Wsparcie działań informacyjnych i promocyjnych jest zatem uzasadnione.
2. Cele
Wizerunek tych produktów powinien zostać unowocześniony i odmłodzony poprzez dostarczenie informacji niezbędnych do zachęcania do konsumpcji.
3. Grupy docelowe
— |
Gospodarstwa domowe, |
— |
zakłady żywienia zbiorowego i stołówki szkolne, |
— |
lekarze i dietetycy. |
4. Główne przesłania
— |
Jakość (bezpieczeństwo, wartość odżywcza i walory organoleptyczne, metody przygotowania), |
— |
łatwość wykorzystania, |
— |
przyjemność spożywania, |
— |
różnorodność oferty produktów i dostępność w ciągu całego roku, |
— |
zrównoważona dieta, |
— |
identyfikowalność produktu. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strony internetowe), |
— |
telefoniczna linia informacyjna, |
— |
kontakty PR z mediami oraz agencjami reklamowymi (prasa fachowa, kobieca, kulinarna itd.), |
— |
prezentacje w punktach sprzedaży, |
— |
kontakty z lekarzami i dietetykami, |
— |
inne kanały (ulotki i broszury opisujące cechy produktów i podające przepisy kulinarne), |
— |
media wizualne, |
— |
uczestnictwo w targach branżowych. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele są wyznaczone dla każdego etapu.
WŁÓKNO LNIANE
1. Przegląd sytuacji
Liberalizacja międzynarodowego handlu tekstyliami i odzieżą sprawiła, że len pochodzący ze Wspólnoty musi stawić czoła silnej konkurencji lnu spoza rynku wspólnotowego oferowanego po bardzo atrakcyjnych cenach. Stanowi on także konkurencję dla innych włókien. Jednocześnie konsumpcja tekstyliów utrzymuje się raczej na stałym poziomie.
2. Cele
— |
Wykreowanie wizerunku i renomy włókna lnianego pochodzącego ze Wspólnoty oraz podkreślenie wyróżniających go cech, |
— |
zwiększenie konsumpcji tego produktu, |
— |
informowanie konsumentów o właściwościach nowych produktów, które pojawiają się na rynku. |
3. Grupy docelowe
— |
Główni specjaliści w sektorze (styliści, projektanci, wytwórcy, publicyści), |
— |
dystrybutorzy, |
— |
placówki nauczające w zakresie przemysłu tekstylnego, mody i projektowania wnętrz (nauczyciele i uczniowie), |
— |
osoby kształtujące opinię publiczną, |
— |
konsumenci. |
4. Główne przesłania
— |
Wysoka jakość tego produktu wynika z warunków, w jakich produkowany jest surowiec, z wykorzystania odpowiednich odmian oraz know-how wykorzystywanego w całym łańcuchu produkcyjnym, |
— |
len pochodzący ze Wspólnoty daje możliwość wytworzenia szerokiej gamy produktów (odzież, elementy dekoracyjne, bielizna pościelowa i stołowa) oraz sprzyja kreatywności i innowacji. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strony internetowe), |
— |
profesjonalne targi i wystawy, |
— |
działania informacyjne skierowane do dalszych użytkowników (projektanci, wytwórcy, dystrybutorzy, publicyści), |
— |
informacja w punktach sprzedaży, |
— |
kontakty z prasą specjalistyczną, |
— |
pedagogiczne działania informacyjne w szkołach dla inżynierów włókiennictwa, projektowania mody itd. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele są wyznaczone dla każdego etapu.
ŻYWE ROŚLINY I PRODUKTY OGRODNICTWA OZDOBNEGO
1. Przegląd sytuacji
Podaż w tym sektorze charakteryzuje rosnąca konkurencja pomiędzy produktami pochodzącymi z rynku wspólnotowego a produktami pochodzącymi z krajów trzecich.
Ocena kampanii promocyjnych przeprowadzonych w latach 1997-2000 sugeruje, że w celu usprawnienia sprzedaży produktów wspólnotowych na rynku Wspólnoty cały łańcuch od producenta do dystrybutora powinien zostać lepiej zorganizowany i zracjonalizowany, zaś konsumenci powinni być lepiej informowani o cechach szczególnych i odmianach produktów pochodzących ze Wspólnoty.
2. Cele
— |
Zwiększenie wykorzystania kwiatów i roślin pochodzących z rynku wspólnotowego, |
— |
sprzyjanie praktykom, które korzystnie działają na środowisko naturalne i zwiększają wiedzę o metodach przyjaznych dla środowiska, |
— |
umocnienienie współpracy pomiędzy specjalistami z różnych państw członkowskich, co umożliwi w szczególności wymianę najbardziej zaawansowanej wiedzy w sektorze i lepsze informowanie wszystkich uczestników łańcucha produkcyjnego. |
3. Grupy docelowe
— |
Producenci, szkółki roślin, dystrybutorzy i pozostali operatorzy sektora, |
— |
studenci i młodzież szkolna, |
— |
środowiska opiniotwórcze: dziennikarze, nauczyciele, |
— |
konsumenci. |
4. Główne przesłania
— |
Informacje na temat jakości i odmian produktów ze Wspólnoty, |
— |
metody produkcyjne przyjazne dla środowiska, |
— |
techniki służące uzyskaniu bardziej trwałych produktów, |
— |
optymalna różnorodność odmian roślin i kwiatów, |
— |
znaczenie roślin i kwiatów dla dobrego samopoczucia i jakości życia. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kontakty z mediami, |
— |
wystawy i targi: stoiska prezentujące produkty z kilku państw członkowskich, |
— |
szkolenia przeznaczone dla specjalistów, konsumentów i studentów, |
— |
działania mające na celu wymianę wiedzy na temat zwiększenia trwałości produktów, |
— |
działania mające na celu informowanie konsumenta poprzez prasę oraz poprzez takie inicjatywy, jak publikowanie katalogów, kalendarzy ogrodniczych i kampanie typu „roślina miesiąca”, |
— |
większe wykorzystanie mediów elektronicznych (Internet, CD-ROM itd.). |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których strategia i cele, wyznaczone dla każdego etapu, są należycie uzasadnione.
OLIWA Z OLIWEK I OLIWKI STOŁOWE
1. Przegląd sytuacji
Podczas gdy podaż na oliwę z oliwek i oliwki stołowe wzrasta, punkty sprzedaży na rynku wewnętrznym i rynkach międzynarodowych są istotne dla zagwarantowania równowagi na rynku Wspólnoty. Poziom popytu na te produkty na rynku wewnętrznym jest zdecydowanie różny w przypadku tradycyjnych rynków konsumenckich i rynków, na których są one zjawiskiem stosunkowo nowym.
W państwach członkowskich będących „tradycyjnymi konsumentami” omawianych produktów (Hiszpania, Włochy, Grecja i Portugalia) są one ogólnie dobrze znane a ich konsumpcja kształtuje się na wysokim poziomie. Są to rynki dojrzałe, w odniesieniu do których perspektywy na ogólny wzrost popytu są ograniczone, ale biorąc pod uwagę ich obecny udział w konsumpcji oliwy z oliwek nadal cieszą się one dużym zainteresowaniem w sektorze.
W państwach członkowskich będących „nowymi konsumentami” omawianego produktu, konsumpcja per capita wzrosła, ale nadal pozostaje względnie niska (we Wspólnocie w kształcie sprzed dnia 30 kwietnia 2004 r.) bądź wręcz marginalna (w większości państw członkowskich, które przystąpiły do UE dnia 1 maja 2004 r.). Wielu konsumentów nie jest świadomych wysokiej jakości lub wielu możliwości wykorzystania oliwy z oliwek i oliwek stołowych. Jest to zatem rynek o dużych możliwościach zwiększenia popytu.
2. Cele
— |
Priorytet: zwiększenie konsumpcji omawianych produktów w państwach członkowskich będących ich „nowymi konsumentami” poprzez większą penetrację rynku oraz zwiększenie konsumpcji tych produktów poprzez zróżnicowanie ich wykorzystania oraz poprzez dostarczanie koniecznych informacji, |
— |
konsolidacja i zwiększenie konsumpcji w państwach członkowskich będących „tradycyjnymi konsumentami” poprzez polepszenie informacji skierowanej do konsumentów na temat mniej znanych aspektów tych produktów oraz wyrabianie u młodych ludzi zwyczaju ich kupowania. |
3. Grupy docelowe
— |
Osoby odpowiedzialne za zakup: w przypadku państw członkowskich będących „tradycyjnymi konsumentami” są to głównie osoby pomiędzy 20 i 40 rokiem życia, |
— |
środowiska opiniotwórcze (krytycy kulinarni, szefowie kuchni, właściciele restauracji, dziennikarze) oraz prasa ogólna i specjalistyczna (gastronomiczna, kobieca, typu „lifestyle”), |
— |
fachowa prasa medyczna i paramedyczna, |
— |
dystrybutorzy (w państwach członkowskich będących „nowymi konsumentami”). |
4. Główne przesłania
— |
Walory gastronomiczne i właściwości organoleptyczne oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia (aromat, kolor, smak) różnią się w zależności od odmiany, obszaru produkcji, zbioru, oznaczeń ChNP/ChOG itd. Dzięki takiemu zróżnicowaniu oliwa ta oferuje szeroki wachlarz doznań i możliwości kulinarnych, |
— |
istnieją różne rodzaje oliwy z oliwek, |
— |
oliwa z oliwek, dzięki swoim wartościom odżywczym, stanowi ważny elementem zdrowego i zrównoważonego żywienia: produkt ten stanowi źródło doznań kulinarnych będąc jednocześnie elementem zdrowego i zrównoważonego żywienia, |
— |
informacje na temat zasad dotyczących kontroli, certyfikatów jakości i etykietowania oliwy z oliwek, |
— |
informacje na temat wszystkich rodzajów oliwy z oliwek i/lub oliwek stołowych zarejestrowanych z oznaczeniami ChNP/ChOG w całej Wspólnocie, |
— |
oliwki stołowe stanowią zdrowy i naturalny produkt nadający się zarówno do konsumpcji, jak i do przygotowania wyszukanych potraw, |
— |
właściwości różnych odmian oliwek stołowych. |
Szczególnie w państwach członkowskich będących „nowymi konsumentami”:
— |
oliwa z oliwek, a zwłaszcza oliwa z oliwek z podwójnego pierwszego tłoczenia (extra virgin), jest produktem naturalnym powstałym w wyniku połączenia tradycji i dawnej wiedzy specjalistycznej, odpowiednim do stosowania w bogatej w smak kuchni współczesnej; można ją z powodzeniem stosować nie tylko w potrawach kuchni śródziemnomorskiej, ale także w potrawach każdego rodzaju kuchni współczesnej; |
— |
rady dotyczące wykorzystania produktu. |
Szczególnie w państwach członkowskich będących „nowymi konsumentami”:
— |
korzyści z zakupu butelkowanej oliwy z oliwek (z etykietą zawierającą informacje przydatne dla konsumenta); |
— |
unowocześnienie wizerunku produktu, który posiada długą tradycję i istotny wymiar kulturowy. |
Nie naruszając przepisów art. 4 ust. 3, informacje na temat wartości odżywczych oliwy z oliwek i oliwek stołowych muszą być oparte na ogólnie przyjętych danych naukowych i muszą spełniać wymagania ustanowione w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/13/WE (4).
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Internet i inne elektroniczne środki przekazu (CD-ROM, DVD itd.), |
— |
promocja w punktach sprzedaży (degustacja, przepisy kulinarne, udzielanie informacji), |
— |
kontakty z prasą oraz kontakty PR (wydarzenia, uczestnictwo w targach itd.), |
— |
reklama (lub artykuły reklamowe) w prasie (ogólnej, gastronomicznej, kobiecej, typu „lifestyle”), |
— |
wspólne działania z przedstawicielami zawodów medycznych i paramedycznych (PR w kręgach związanych z medycyną), |
— |
media audiowizualne (telewizja i radio), |
— |
uczestnictwo w targach branżowych. |
6. Czas trwania i zakres programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których strategia i cele, wyznaczone dla każdego etapu, są należycie uzasadnione.
Priorytet będzie przysługiwać programom wdrażanym w co najmniej 2 państwach członkowskich będących „nowymi konsumentami”.
OLEJE Z NASION
W sektorze tym priorytet będzie przysługiwać programom dotyczącym oleju rzepakowego lub programom przedstawiającym właściwości różnych olejów z nasion.
A. OLEJ RZEPAKOWY
1. Przegląd sytuacji
W wyniku reformy wspólnej polityki rolnej produkcja rzepaku nie jest wspierana w żaden szczególny sposób i musi obecnie uwzględniać przede wszystkim potrzeby rynku. Promocja oleju rzepakowego, niosącego z sobą duże możliwości produkcyjne i stanowiącego alternatywę dla produkcji zbóż cechującej się strukturalną nadprodukcją, przyczyni się do przywrócenia równowagi na rynku roślin uprawnych i konsumpcji różnych olejów roślinnych we Wspólnocie. Wspólnota jest obecnie eksporterem netto oleju rzepakowego.
W ciągu ostatnich dziesięcioleci opracowano odmiany rzepaku o cennych właściwościach odżywczych, co zaowocowało poprawą jakości. Stworzono nowe produkty takie jak oleje rzepakowe tłoczone na zimno, charakteryzujące się szczególnym posmakiem orzechowym.
Wartość odżywcza oleju rzepakowego była przedmiotem obszernych badań na całym świecie, których wyniki potwierdziły korzystne właściwości dietetyczne i fizjologiczne tego produktu. Lekarze, dietetycy oraz konsumenci powinni zostać poinformowani o najnowszych wynikach tych badań.
2. Cele
— |
Upowszechnienie wiedzy na temat właściwości oleju rzepakowego i najnowszych danych w tym zakresie, |
— |
zwiększenie konsumpcji poprzez informowanie konsumentów oraz specjalistów z branży medycznej i paramedycznej o wykorzystaniu i wartości odżywczej oleju rzepakowego. |
3. Grupy docelowe
— |
Gospodarstwa domowe, zwłaszcza osoby odpowiedzialne za zakupy, |
— |
środowiska opiniotwórcze (dziennikarze, szefowie kuchni, lekarze i dietetycy), |
— |
dystrybutorzy, |
— |
fachowa prasa medyczna i paramedyczna, |
— |
przemysł rolno-spożywczy. |
4. Główne przesłania
— |
Wartość odżywcza oleju rzepakowego sprawia, że jest on istotnym elementem zdrowego i zrównoważonego żywienia, |
— |
pożyteczne kwasy tłuszczowe wchodzące w skład oleju rzepakowego, |
— |
rady dotyczące wykorzystania produktu, |
— |
informacje na temat rozwoju produktu i jego odmianach; |
Nie naruszając przepisów art. 4 ust. 3, informacje na temat wartości odżywczych oleju rzepakowego muszą być oparte na ogólnie przyjętych danych naukowych i muszą spełniać wymagania ustanowione w dyrektywie 2000/13/WE.
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Promocja w punktach sprzedaży (degustacja, przepisy kulinarne, udzielanie informacji), |
— |
reklama (lub artykuły reklamowe) w prasie (ogólnej, gastronomicznej, kobiecej, typu „lifestyle”), |
— |
działania PR (wydarzenia, uczestnictwo w targach żywności), |
— |
wspólne działania z przedstawicielami zawodów medycznych i paramedycznych, |
— |
działania podejmowane wspólnie z restauracjami, zakładami gastronomicznymi i szefami kuchni, |
— |
Internet. |
6. Czas trwania programów
Od 12 do 36 miesięcy.
B. OLEJ SŁONECZNIKOWY
Priorytet będzie przysługiwać programom dotyczącym oleju słonecznikowego tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione warunkami rynkowymi.
1. Przegląd sytuacji
Słonecznik jest uprawiany na ponad 2 milionach hektarów we Wspólnocie zaś produkcja jego nasion przekracza 3,5 miliona ton rocznie. Olej słonecznikowy konsumowany we Wspólnocie jest głównie produkowany z nasion uprawianych na jej terytorium. Jednakże znaczny spadek tłoczenia spowoduje zmniejszenie produkcji oleju słonecznikowego UE w roku gospodarczym 2004/2005. Ze względu na wzrost cen na świecie i groźbę niedostatku zasobów, programy koncentrujące się tylko na oleju słonecznikowym nie będą traktowane priorytetowo. Programy te mogą być jednak przedstawione w ramach programów dotyczących różnych rodzajów olejów z nasion pochodzących ze Wspólnoty.
Olej słonecznikowy nadaje się zwłaszcza do niektórych konkretnych zastosowań, np. do smażenia. Zawiera on także dużo nienasyconych tłuszczów i jest bogaty w witaminę E. Celem kampanii jest dostarczenie konsumentom, handlowcom i dystrybutorom informacji na temat różnych możliwości wykorzystania, na temat typów i właściwości oleju słonecznikowego oraz na temat ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego jego jakości. Przy opracowywaniu tych kampanii należy skupić się na podawaniu obiektywnych informacji.
2. Cele
Informowanie konsumentów i specjalistów sektora w zakresie:
— |
różnych sposobów wykorzystania oleju słonecznikowego, jego właściwości i wartości odżywczych, |
— |
przepisów i norm dotyczących jakości oraz zasad etykietowania. |
3. Grupy docelowe
— |
Gospodarstwa domowe, zwłaszcza osoby odpowiedzialne za zakupy, |
— |
środowiska opiniotwórcze (dziennikarze, szefowie kuchni, lekarze i dietetycy), |
— |
dystrybutorzy, |
— |
przemysł rolno-spożywczy. |
4. Główne przesłania
Główne przesłania tych programów powinny dostarczać następujących informacji:
— |
korzyści płynące z odpowiedniego wykorzystania oleju słonecznikowego; |
— |
wysoka zawartość witaminy E w porównaniu z innymi olejami roślinnymi w oleju produkowanym z nasion słonecznika; reputacja oleju słonecznikowego jako oleju o delikatnym smaku i przydatnego do smażenia, |
— |
przepisy i normy regulujące kwestię jakości oleju słonecznikowego, |
— |
zawartość kwasów tłuszczowych oraz wartość odżywcza oleju słonecznikowego, |
Wyniki badań naukowych i rozwoju technicznego związanych z olejem słonecznikowym i innymi olejami roślinnymi; nie naruszając przepisów art. 4 ust. 3, informacje na temat wartości odżywczych oleju słonecznikowego muszą być oparte na ogólnie przyjętych danych naukowych i muszą spełniać wymagania ustanowione w dyrektywie 2000/13/WE.
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Dystrybucja materiałów informacyjnych w punktach sprzedaży (punkty sprzedaży i handel), |
— |
reklama (lub artykuły reklamowe) w prasie ogólnej, kulinarnej, kobiecej oraz typu „lifestyle”, |
— |
działania PR (wydarzenia, uczestnictwo w targach żywności), |
— |
Internet. |
6. Czas trwania programów
Od 12 do 36 miesięcy.
MLEKO I PRZETWORY MLECZNE
1. Przegląd sytuacji
Obserwuje się spadek konsumpcji mleka spożywczego, w szczególności w krajach, w których jego spożycie jest tradycyjnie wysokie, przede wszystkim w związku z konkurencją ze strony napojów bezalkoholowych przeznaczonych dla młodych ludzi. Różne substytuty mleka stopniowo zastępują konsumpcję mleka spożywczego. Wzrosło natomiast ogólne spożycie przetworów mlecznych wyrażone w ilości mleka.
2. Cele
— |
Zwiększenie konsumpcji mleka spożywczego na rynkach, na których istnieje potencjał dla wzrostu, i utrzymanie poziomu spożycia na rynkach nasyconych, |
— |
ogólne zwiększenie spożycia przetworów mlecznych, |
— |
zachęcenie ludzi młodych – w przyszłości dorosłych konsumentów – do spożywania mleka i przetworów mlecznych. |
3. Grupy docelowe
Konsumenci, a w szczególności:
— |
dzieci i nastolatki, zwłaszcza dziewczynki w wieku 8 do 13 lat, |
— |
kobiety w różnych grupach wiekowych, |
— |
ludzie starsi. |
4. Główne przesłania
— |
Mleko i przetwory mleczne są zdrowymi i naturalnymi produktami pasującymi do współczesnego życia, a ich spożywanie jest przyjemnością, |
— |
mleko i przetwory mleczne mają szczególną wartość odżywczą, która jest korzystna zwłaszcza dla pewnych grup wiekowych, |
— |
przesłania muszą być pozytywne i uwzględniać swoisty charakter spożycia omawianych produktów na poszczególnych rynkach, |
— |
istnieje duża różnorodność przetworów mlecznych, odpowiednich dla różnych konsumentów i nadających się do spożycia w różnych sytuacjach, |
— |
dostępne są mleko i przetwory mleczne o niższej zawartości tłuszczu, które mogą bardziej odpowiadać niektórym konsumentom, |
— |
należy zapewnić ciągłość przesłań w czasie całego programu w celu przekonania konsumentów do korzyści płynących z regularnego spożycia mleka i przetworów mlecznych; |
Nie naruszając przepisów art. 4 ust. 3, informacje na temat wartości odżywczych mleka i przetworów mlecznych muszą być oparte na ogólnie przyjętych danych naukowych i muszą spełniać wymagania ustanowione w dyrektywie 2000/13/WE.
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne, |
— |
telefoniczna linia informacyjna, |
— |
kontakty z mediami i reklama (np. specjalistyczne czasopisma, prasa kobieca, prasa młodzieżowa itd.), |
— |
kontakty z lekarzami i dietetykami, |
— |
kontakty z nauczycielami i szkołami, |
— |
inne kanały (ulotki i broszury, gry dla dzieci itd.), |
— |
prezentacje w punktach sprzedaży, |
— |
media wizualne (kino, specjalistyczne kanały telewizyjne), |
— |
reklama radiowa, |
— |
uczestnictwo w wystawach i targach. |
6. Czas trwania i zakres programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele są wyznaczone dla każdego etapu.
ŚWIEŻE, SCHŁODZONE LUB MROŻONE MIĘSO, PRODUKOWANE ZGODNIE ZE WSPÓLNOTOWYM LUB KRAJOWYM SYSTEMEM JAKOŚCI
1. Przegląd sytuacji
Problemy zdrowotne, które dotyczyły wielu głównych produktów pochodzenia zwierzęcego, zwiększyły potrzebę wzmocnienia zaufania konsumentów do produktów mięsnych Wspólnoty.
Wymaga to dostarczenia obiektywnych informacji na temat wspólnotowych i krajowych systemów jakości i kontroli, które obowiązują dodatkowo, równolegle do ogólnego ustawodawstwa dotyczącego kontroli i bezpieczeństwa żywności. Zasady te i kontrole stanowią dodatkowe zabezpieczenie, gdyż przewidują stosowanie specyfikacji produktu i dodatkowych systemów kontroli.
2. Cele
— |
Kampanie informacyjne ograniczone są do produktów wytwarzanych w ramach europejskich systemów jakości (ChNP, ChOG, GTS i rolnictwo ekologiczne) i w ramach systemów jakości uznawanych przez państwa członkowskie oraz spełniających kryteria określone w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, kampanie informacyjne finansowane w ramach niniejszego rozporządzenia nie powinny być finansowane w ramach rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, |
— |
celem kampanii jest zapewnienie obiektywnych i wyczerpujących informacji na temat wspólnotowych i krajowych przepisów w sprawie systemów jakości dotyczących bezpieczeństwa produktów mięsnych. Ich celem jest informowanie konsumentów, osób kształtujących opinię publiczną i dystrybutorów o specyfikacji produktów i rzeczywistych kontrolach, które wymienione systemy jakości za sobą pociągają. |
3. Grupy docelowe
— |
Konsumenci i stowarzyszenia konsumenckie, |
— |
osoby odpowiedzialne za zakupy w gospodarstwach domowych, |
— |
instytucje (restauracje, szpitale, szkoły itd.), |
— |
dystrybutorzy i stowarzyszenia dystrybutorów, |
— |
dziennikarze i osoby kształtujące opinię publiczną. |
4. Główne przesłania
— |
Systemy jakości zapewniają szczególną metodę produkcji i kontroli, które są surowsze niż te wymagane na mocy przepisów, |
— |
produkty mięsne wysokiej jakości mają szczególne właściwości lub jakość wyższą niż przewidują to zwyczajowe normy handlowe, |
— |
wspólnotowe i krajowe systemy jakości są przejrzyste i zapewniają całkowitą identyfikowalność produktów, |
— |
etykietowanie mięsa pozwala konsumentowi na zidentyfikowanie produktów o wysokiej jakości oraz ich pochodzenia i właściwości. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Internet, |
— |
kontakty PR z mediami i reklama (prasa naukowa i specjalistyczna, czasopisma kobiece i kulinarne), |
— |
kontakty ze stowarzyszeniami konsumenckimi, |
— |
audiowizualne środki komunikacji, |
— |
informacyjne materiały drukowane (ulotki, broszury itd.), |
— |
informacja w punktach sprzedaży. |
6. Czas trwania i zakres programów
Programy te powinny mieć przynajmniej zasięg krajowy lub obejmować kilka państw członkowskich.
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele dla każdego etapu są należycie uzasadnione.
ETYKIETOWANIE JAJ PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI
1. Przegląd sytuacji
Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1028/2006 (5) kod identyfikujący producenta i informacje o systemie stosowanym w hodowli kur niosek są umieszczone na skorupce wszystkich jaj przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Kod ten składa się z numeru identyfikującego metodę hodowlaną (0 = naturalna, 1 = na świeżym powietrzu, 2 = kurnik, 3 = klatka), kodu ISO państwa członkowskiego, w którym zlokalizowane jest centrum produkcyjne, i numeru przypisanego temu centrum przez właściwy organ.
2. Cele
— |
Informowanie konsumentów o nowych normach znakowania jaj i pełne wyjaśnienie znaczenia kodu umieszczonego na jajach, |
— |
dostarczenie informacji na temat systemów produkcji jaj za pomocą kodu umieszczonego na jajach, |
— |
dostarczenie informacji na temat istniejących systemów identyfikowania produktu. |
3. Grupy docelowe
— |
Konsumenci i dystrybutorzy, |
— |
środowiska opiniotwórcze. |
4. Główne przesłania
— |
Rozpowszechnianie informacji na temat nowego kodu umieszczanego na jajach zgodnie z dyrektywą Komisji 2002/4/WE (6) oraz wyjaśnianie jego znaczenia i właściwości różnych kategorii jaj, do których ten kod się odnosi, |
— |
przesłania te nie powinny faworyzować jednej metody produkcyjnej kosztem drugiej i nie powinny zawierać informacji dotyczących wartości odżywczej lub wpływu na zdrowie wynikającego z konsumpcji jaj. Dyskryminacja pomiędzy jajami pochodzącymi z różnych państw członkowskich nie jest dozwolona. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strona internetowa itd.), |
— |
materiały drukowane (broszury, ulotki itd.), |
— |
informacja w punktach sprzedaży, |
— |
reklama w prasie i czasopismach poświęconych odżywianiu, czasopismach kobiecych itd., |
— |
kontakty z mediami. |
6. Czas trwania programu
Od 12 do 24 miesięcy.
MIÓD I PRODUKTY PSZCZELARSKIE
1. Przegląd sytuacji
Wspólnotowy sektor produkcji wysokiej klasy miodu i produktów pszczelarskich, który otrzymuje bardzo niewielkie wsparcie ze strony Wspólnoty, stoi w obliczu rosnącej światowej konkurencji. Fakt, że koszty produkcyjne są wysokie, czyni sytuację jeszcze trudniejszą.
Od 2001 r. sektor ten podlega przepisom dyrektywy Rady 2001/110/WE (7), na mocy której etykieta powinna wyjaśnić związek między jakością i pochodzeniem produktu. Programy otrzymujące wsparcie muszą dotyczyć przede wszystkim miodu i produktów pszczelarskich pochodzących ze Wspólnoty, opatrzonych uzupełniającym oznaczeniem pochodzenia regionalnego, terytorialnego czy topograficznego, lub oznaczeń jakości zatwierdzanych przez Wspólnotę (ChNP, ChOG, GTS lub „produkt pochodzący z gospodarstwa ekologicznego”) lub przez państwo członkowskie.
2. Cele
— |
Informowanie konsumentów o różnorodności, właściwościach organoleptycznych i warunkach produkcji wspólnotowych produktów pszczelarskich, |
— |
informowanie konsumentów o walorach niefiltrowanych i niepasteryzowanych miodów produkowanych we Wspólnocie, |
— |
pomaganie konsumentom w zrozumieniu etykiet umieszczonych na miodach produkowanych we Wspólnocie i zachęcanie producentów do poprawy czytelności zamieszczanych przez nich etykiet, |
— |
skierowanie konsumpcji miodu na produkty wysokiej klasy poprzez zwrócenie uwagi na ich identyfikowalność. |
3. Grupy docelowe
— |
Konsumenci, szczególnie pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, |
— |
ludzie starsi i dzieci, |
— |
środowiska opiniotwórcze. |
4. Główne przesłania
— |
Informacje na temat przepisów wspólnotowych w zakresie bezpieczeństwa, higieny produkcji, certyfikatu jakości oraz etykietowania, |
— |
miód jest produktem naturalnym produkowanym zgodnie z tradycją i uznaną wiedzą, mającym wiele zastosowań we współczesnej gastronomii, |
— |
szeroka gama miodów pochodzących z różnych regionów geograficznych, produkowanych przy wykorzystaniu różnych gatunków roślin i/lub produkowanych w różnych porach roku, |
— |
rady na temat wykorzystania i wartości odżywczej, |
— |
zapylenie ochronne jest istotne w celu podtrzymania bioróżnorodności. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Reklama w prasie ogólnej i specjalistycznej (prasa gastronomiczna i typu „lifestyle”), |
— |
Internet, kino i inne media audiowizualne (telewizja, radio), |
— |
punkty sprzedaży, |
— |
uczestnictwo w wystawach i targach, |
— |
działania PR kierowane do ogółu społeczeństwa, organizowanie imprez promocyjnych w restauracjach i zakładach gastronomicznych, |
— |
informacja w szkołach (zalecenia dla nauczycieli oraz dla uczniów szkół hotelarskich i gastronomicznych). |
6. Czas trwania i zakres programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają programy, w których cele i strategia dla każdego etapu są należycie uzasadnione.
WINA GATUNKOWE PRODUKOWANE W OKREŚLONYM REGIONIE (PSR), WINA STOŁOWE POSIADAJĄCE OZNAKOWANIE GEOGRAFICZNE
1. Przegląd sytuacji
Produkcja wina jest wystarczająca, ale spożycie nie zmienia się, a w przypadku niektórych typów wina nawet spada, zaś dostawy z krajów trzecich rosną.
2. Cele
— |
Zwiększenie konsumpcji wina pochodzącego ze Wspólnoty, |
— |
informowanie konsumentów o różnorodności, jakości i warunkach produkcji europejskich win oraz o wynikach badań naukowych. |
3. Grupy docelowe
— |
Dystrybutorzy, |
— |
konsumenci z wyłączeniem ludzi młodych i dorastających, o których mowa w zaleceniu Rady 2001/458/WE (8), |
— |
środowiska opiniotwórcze: dziennikarze, eksperci gastronomii, |
— |
instytucje edukacyjne w sektorze hotelarskim i gastronomicznym. |
4. Główne przesłania
— |
Przepisy wspólnotowe ściśle regulują produkcję, wskaźniki jakości, etykietowanie i wprowadzanie do obrotu, gwarantując w ten sposób konsumentom produkt wysokiej jakości i jego identyfikowalność, |
— |
możliwość wyboru spośród bardzo szerokiej oferty europejskich win o zróżnicowanym pochodzeniu, |
— |
informacja na temat uprawy winorośli we Wspólnocie oraz jej powiązań z regionalnymi i lokalnymi warunkami, kulturą i gustami. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Działania informacyjne i PR, |
— |
szkolenia dla dystrybutorów żywności i zakładów gastronomicznych, |
— |
kontakty z prasą specjalistyczną, |
— |
inne kanały (strona internetowa, ulotki i broszury) pomagające konsumentom w wyborze i tworzeniu sposobności spożywania wina (imprezy rodzinne, uroczystości itd.), |
— |
wystawy i targi: stoiska prezentujące produkty z kilku państw członkowskich. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele są wyznaczone dla każdego etapu.
PRODUKTY POSIADAJĄCE CHRONIONĄ NAZWĘ POCHODZENIA (CHNP), CHRONIONE OZNACZENIE GEOGRAFICZNE (CHOG) LUB OZNACZENIE GWARANTOWANEJ TRADYCYJNEJ SPECJALNOŚCI (GTS)
1. Przegląd sytuacji
Wspólnotowy system ochrony nazw produktów ustanowiony w rozporządzeniach (WE) nr 509/2006 i (WE) nr 510/2006 stanowi priorytet w realizacji rozdziału wspólnej polityki rolnej dotyczącego jakości. Jest zatem konieczne, aby kontynuować wysiłki polegające na promowaniu oznaczeń i produktów opatrzonych chronioną nazwą wśród wszystkich potencjalnych uczestników łańcucha produkcji, przygotowania, wprowadzenia do obrotu i konsumpcji tych produktów.
2. Cele
Kampanie informacyjne i promocyjne nie powinny skupiać się na jednej lub tylko ograniczonej ilości nazw produktów, ale raczej na grupach nazw lub wybranych kategoriach produktów lub też na produktach wyprodukowanych w jednym lub kilku regionach bądź w jednym lub kilku państwach członkowskich.
Celem tych kampanii powinno być:
— |
dostarczanie wyczerpujących informacji na temat zawartości, funkcjonowania i wspólnotowego charakteru systemów, a zwłaszcza ich wpływu na wartość handlową produktów posiadających chronione nazwy, które po zarejestrowaniu będą posiadały ochronę wynikającą z tych systemów, |
— |
zwiększenie rozpoznawalności znaków graficznych obowiązujących we Wspólnocie w odniesieniu do produktów ChNP/ChOG i GTS wśród konsumentów, dystrybutorów i specjalistów w zakresie żywienia, |
— |
zachęcanie grup producentów i przetwórców z odnośnych regionów, którzy nie korzystają jeszcze z tych systemów, do zarejestrowania nazw produktów, które spełniają podstawowe wymagania do uzyskania rejestracji, |
— |
zachęcanie grup producentów i przetwórców, którzy nie korzystają jeszcze z tych systemów, do udziału w wytwarzaniu produktów noszących zarejestrowane nazwy poprzez przestrzeganie zatwierdzonych specyfikacji i wskazań z zakresu kontroli ustalonych dla poszczególnych nazw chronionych, |
— |
pobudzanie popytu na omawiane produkty, poprzez informowanie konsumentów i dystrybutorów o istnieniu, znaczeniu i korzyściach płynących z tych systemów, jak również przez informowanie ich o znakach graficznych, warunkach przyznawania oznaczeń, kontrolach oraz o systemie identyfikowalności. |
3. Grupy docelowe
— |
Producenci i przetwórcy, |
— |
dystrybutorzy (supermarkety, hurtownicy, detaliści, zakłady garmażeryjne, stołówki, restauracje), |
— |
konsumenci i stowarzyszenia konsumentów, |
— |
środowiska opiniotwórcze. |
4. Główne przesłania
— |
Produkty posiadające nazwy chronione mają specyficzne właściwości związane z ich pochodzeniem geograficznym. W przypadku produktów ze znakiem CHNP, jakość lub właściwości tych produktów są związane głównie lub wyłącznie ze szczególnym środowiskiem geograficznym (z jego nieodłącznymi czynnikami naturalnymi i ludzkimi); znak ChOG dotyczy produktów odznaczających się szczególną jakością lub cieszących się reputacją, które można przypisać ich pochodzeniu geograficznemu; związek z obszarem geograficznym musi zatem zostać wykazany przynajmniej na jednym z etapów produkcji, przetwarzania lub przygotowania produktu, |
— |
produkty posiadające oznaczenie GTS mają specyficzne właściwości wynikające ze szczególnych tradycyjnych metod ich produkcji lub wykorzystania tradycyjnych surowców, |
— |
wspólnotowe znaki graficzne ChNP, ChOG i GTS są symbolami rozumianymi w całej Wspólnocie jako oznaczające produkty spełniające szczególne warunki produkcji, powiązane z ich geograficznym regionem pochodzenia lub z ich tradycją i podlegające kontroli, |
— |
inne aspekty jakościowe (bezpieczeństwo, wartość odżywcza, smak, identyfikowalność) omawianych produktów, |
— |
zaprezentowanie niektórych produktów z oznaczeniem ChNP, ChOG lub GTS jako przykładów udanego rozwoju handlowego produktów, których nazwy są zarejestrowane zgodnie z systemami ochrony, |
— |
systemy ochrony wspierają kulturalną spuściznę Wspólnoty oraz różnorodność produkcji rolnej, jak również zachowanie w dobrym stanie terenów przyrodniczych. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strony internetowe), |
— |
kontakty PR z mediami (prasa specjalistyczna, kobieca i kulinarna), |
— |
kontakty ze stowarzyszeniami konsumenckimi, |
— |
informacja i pokazy w punktach sprzedaży, |
— |
media audiowizualne (m.in. tematyczne reklamy telewizyjne itd.), |
— |
informacyjne materiały drukowane (ulotki, broszury itd.), |
— |
uczestnictwo w targach i wystawach, |
— |
informacje i seminaria szkoleniowe na temat funkcjonowania przepisów Wspólnoty dotyczących ChNP, ChOG oraz GTS. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele i strategia są jasno wyznaczone dla każdego etapu.
INFORMACJE O ZNAKU GRAFICZNYM DLA REGIONÓW NAJBARDZIEJ ODDALONYCH
1. Przegląd sytuacji
Niniejsze wytyczne dotyczą regionów najbardziej oddalonych we Wspólnocie, określonych w art. 299 ust. 2 Traktatu. Zewnętrzne badanie oceniające wykazało, że przeprowadzona w latach 1998-99 wspólnotowa kampania informacyjna dotycząca znaku graficznego dla regionów najbardziej oddalonych spotkała się z dużym zainteresowaniem podmiotów działających w tym sektorze.
W jej wyniku niektórzy producenci i przetwórcy wystąpili o zatwierdzenie ich wysokiej jakości produktów w celu możliwości posługiwania się znakiem graficznym.
Biorąc pod uwagę ograniczony czas trwania tej pierwszej kampanii, należy zwiększyć rozpoznawalność omawianego znaku graficznego w różnych grupach docelowych, poprzez kontynuację działań informujących o znaczeniu i korzyściach płynących ze stosowania znaku graficznego.
2. Cele
— |
Upowszechnienie znaku graficznego, jego znaczenia i korzyści płynących z jego stosowania, |
— |
zachęcanie producentów i przetwórców w odnośnych regionach do używania znaku graficznego, |
— |
poprawa rozpoznawalności znaku graficznego wśród dystrybutorów i konsumentów. |
3. Grupy docelowe
— |
Lokalni producenci i przetwórcy, |
— |
dystrybutorzy i konsumenci, |
— |
środowiska opiniotwórcze. |
4. Główne przesłania
— |
Produkt ten jest typowy i naturalny, |
— |
produkt pochodzi z jednego z regionów Wspólnoty, |
— |
jakość produktu (bezpieczeństwo, wartość odżywcza i walory organoleptyczne, metoda produkcji, powiązanie z miejscem pochodzenia), |
— |
egzotyczny charakter produktu, |
— |
różnorodność oferty, również poza sezonem, |
— |
identyfikowalność produktu. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strona internetowa itd.), |
— |
telefoniczna linia informacyjna, |
— |
kontakty PR z mediami (prasa specjalistyczna, kobieca i kulinarna), |
— |
pokazy w punktach sprzedaży, wystawy, targi itd., |
— |
kontakty z lekarzami i dietetykami, |
— |
inne kanały (ulotki, broszury, przepisy kulinarne itd.), |
— |
audiowizualne środki komunikacji, |
— |
reklama w prasie specjalistycznej i lokalnej. |
6. Czas trwania programów
Od 12 do 36 miesięcy.
PRODUKTY EKOLOGICZNE
1. Przegląd sytuacji
Spożycie produktów wytworzonych metodami ekologicznymi jest szczególnie popularne wśród mieszkańców miast, ale udział tych produktów w rynku jest nadal dość ograniczony.
Poziom świadomości wśród konsumentów i innych zainteresowanych grup na temat specyfiki upraw metodami ekologicznymi wzrasta, ale nadal jest dość niski.
W europejskim planie działań w zakresie żywności i rolnictwa ekologicznego (9) działania informacyjne i promocyjne uważa się za kluczowe instrumenty do dalszego rozwoju popytu na żywność ekologiczną.
2. Cele
Kampanie informacyjne i promocyjne nie powinny skupiać się na jednym lub kilku wybranych produktach, lecz raczej na grupie produktów lub na systemach uprawy ekologicznej, jakie są stosowane w jednym regionie lub w większej liczbie regionów jednego państwa członkowskiego lub ich większej liczby.
Celem tych kampanii powinno być:
— |
zachęcanie do konsumpcji żywności ekologicznej, |
— |
zwiększenie rozpoznawalności etykiet przez konsumentów, łącznie ze znakiem graficznym Wspólnoty przyznawanym produktom ekologicznym, |
— |
dostarczanie wyczerpujących informacji i zwiększanie świadomości w zakresie korzyści płynących z produkcji ekologicznej, zwłaszcza w zakresie ochrony środowiska, dobrostanu zwierząt, zachowania i rozwoju terenów wiejskich, |
— |
dostarczanie wyczerpujących informacji na temat zakresu i sposobu funkcjonowania systemu Wspólnoty dotyczącego rolnictwa ekologicznego, |
— |
zachęcanie producentów i przetwórców indywidualnych oraz grup producentów, przetwórców i detalistów, którzy jeszcze nie stosują ekologicznych metod upraw, aby przestawili się na tę metodę produkcji; zachęcanie sprzedawców, grup detalistów i właścicieli zakładów gastronomicznych do sprzedawania produktów ekologicznych. |
3. Grupy docelowe
— |
Ogół konsumentów, stowarzyszenia konsumentów i podgrupy konsumentów niezrzeszonych, |
— |
środowiska opiniotwórcze, |
— |
dystrybutorzy (supermarkety, hurtownicy, wyspecjalizowani detaliści, zakłady garmażeryjne, stołówki, restauracje), |
— |
nauczyciele i szkoły. |
4. Główne przesłania
— |
Produkty ekologiczne są produktami naturalnymi, dostosowanymi do współczesnego trybu życia, a ich spożywanie jest przyjemnością. Uzyskuje się je stosując metody uprawy w szczególności uwzględniające ochronę środowiska naturalnego i dobrostan zwierząt; rolnictwo ekologiczne pomaga zapewnić różnorodność produkcji rolniczej, jak również zachowanie naturalnego krajobrazu, |
— |
produkty te podlegają surowym przepisom dotyczącym produkcji i kontroli, włącznie z obowiązkiem umożliwienia pełnej identyfikowalności produktu w celu zapewnienia, że produkty pochodzą z gospodarstwa objętego systemem kontroli, |
— |
użycie słów „biologiczny” i „ekologiczny” oraz ich odpowiedników w innych językach w odniesieniu do produktów spożywczych jest prawnie chronione. Wspólnotowy znak graficzny stanowi symbol produktów ekologicznych, który jest zrozumiały w całej Wspólnocie i który oznacza, że produkty te spełniają surowe wspólnotowe kryteria produkcji oraz że zostały one poddane surowym kontrolom; informacja na temat wspólnotowego znaku graficznego może być uzupełniona informacjami o znakach graficznych wprowadzonych przez poszczególne państwa członkowskie, |
— |
inne aspekty jakości (dotyczące bezpieczeństwa, wartości odżywczej, walorów smakowych) omawianych produktów również mogą być przedmiotem opisu. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Kanały elektroniczne (strony internetowe), |
— |
telefoniczna linia informacyjna, |
— |
kontakty PR z mediami (prasa specjalistyczna, kobieca, czasopisma kulinarne, prasa branżowa sektora spożywczego), |
— |
kontakty ze stowarzyszeniami konsumentów, |
— |
informacja w punktach sprzedaży, |
— |
akcje w szkołach, |
— |
media audiowizualne (m.in. tematyczne reklamy telewizyjne), |
— |
informacyjne materiały drukowane (ulotki, broszury itd.), |
— |
uczestnictwo w targach i wystawach, |
— |
informacje i działania lub seminaria szkoleniowe na temat funkcjonowania przepisów regulujących produkcję żywności i upraw ekologicznych. |
6. Czas trwania programów
Czas trwania od 12 do 36 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których cele i strategia są jasno wyznaczone dla każdego etapu.
MIĘSO DROBIOWE
1. Przegląd sytuacji
Wynikiem załamania zaufania konsumentów był znaczny spadek konsumpcji mięsa drobiowego związany z nagłaśnianiem przez media problemów związanych z ptasią grypą. Należy zatem wzmocnić zaufanie konsumentów do mięsa drobiowego pochodzącego ze Wspólnoty.
Aby osiągnąć ten cel należy dostarczyć obiektywnych informacji dotyczących wspólnotowych systemów produkcji (norm handlowych) i kontroli dodatkowo wymaganych poza wymogami stawianymi przez ogólne prawodawstwo dotyczące kontroli i bezpieczeństwa żywności.
2. Cele
— |
Zakres kampanii informacyjnych i promocyjnych jest ograniczony do produktów wyprodukowanych w UE, |
— |
celem tych kampanii jest:
|
3. Grupy docelowe
— |
Konsumenci i stowarzyszenia konsumentów, |
— |
osoby odpowiedzialne za zakupy w gospodarstwach domowych, |
— |
instytucje (restauracje, szpitale, szkoły itd.), |
— |
dystrybutorzy i stowarzyszenia dystrybutorów, |
— |
dziennikarze i środowiska opiniotwórcze. |
4. Główne przesłania
— |
Mięso drobiowe wprowadzone do obrotu na terytorium UE podlega wspólnotowym przepisom obejmującym cały łańcuch produkcji, ubój i konsumpcję, |
— |
operacyjny system środków bezpieczeństwa, w tym kontroli, |
— |
ogólne rady dotyczące higieny związane z obróbką produktów żywnościowych pochodzenia zwierzęcego. |
5. Główne kanały informacji i promocji
— |
Internet, |
— |
kontakty PR z mediami i reklama (prasa naukowa i specjalistyczna, czasopisma kobiece, dzienniki, czasopisma kulinarne), |
— |
kontakty ze stowarzyszeniami konsumentów, |
— |
audiowizualne środki komunikacji, |
— |
informacyjne materiały drukowane (ulotki, broszury itd.), |
— |
informacja w punktach sprzedaży. |
6. Czas trwania i zakres programów
Programy te powinny mieć przynajmniej zasięg krajowy lub obejmować kilka państw członkowskich.
Czas trwania od 12 do 24 miesięcy, przy czym pierwszeństwo mają wieloletnie programy, w których uzasadnione cele są wyznaczone dla każdego etapu.
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 1.
(2) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
(3) Dz.U. L 198 z 22.7.1991, s. 1.
(4) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.
(5) Dz.U. L 186 z 7.7.2006, s. 1.
(6) Dz.U. L 30 z 31.1.2002, s. 44.
(7) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.
(8) Dz.U. L 161 z 16.6.2001, s. 38.
(9) COM(2004) 415 wersja ostateczna.
ZAŁĄCZNIK II
KRAJE TRZECIE
A. WYKAZ PRODUKTÓW MOGĄCYCH BYĆ PRZEDMIOTEM DZIAŁAŃ PROMOCYJNYCH
— |
Świeża, schłodzona lub mrożona wołowina i wieprzowina; przetwory spożywcze wytworzone na bazie tych produktów, |
— |
mięso drobiowe wysokiej jakości, |
— |
przetwory mleczne, |
— |
oliwa z oliwek i oliwki stołowe, |
— |
wina stołowe posiadające oznaczenie geograficzne, wina gatunkowe produkowane w określonym regionie (psr), |
— |
napoje spirytusowe z oznaczeniem geograficznym lub o zastrzeżonym, tradycyjnym opisie, |
— |
świeże i przetworzone owoce i warzywa, |
— |
przetwory ze zbóż i ryżu, |
— |
włókno lniane, |
— |
żywe rośliny i produkty ogrodnictwa ozdobnego, |
— |
produkty posiadające chronioną nazwę pochodzenia (ChNP), chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) lub oznaczenie gwarantowanej tradycyjnej specjalności (GTS) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 509/2006 lub (WE) nr 510/2006, |
— |
produkty rolnictwa ekologicznego zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2092/91. |
B. WYKAZ KRAJÓW TRZECICH, W KTÓRYCH MOGĄ BYĆ PROWADZONE DZIAŁANIA PROMOCYJNE
A. Kraje
— |
Republika Południowej Afryki |
— |
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii |
— |
Australia |
— |
Bośnia i Hercegowina |
— |
Chiny |
— |
Korea Południowa |
— |
Chorwacja |
— |
Indie |
— |
Japonia |
— |
Kosowo |
— |
Czarnogóra |
— |
Norwegia |
— |
Nowa Zelandia |
— |
Rosja |
— |
Serbia |
— |
Szwajcaria |
— |
Turcja |
— |
Ukraina. |
B. Obszary geograficzne
— |
Afryka Północna |
— |
Ameryka Północna |
— |
Ameryka Łacińska |
— |
Azja Południowo-Wschodnia |
— |
Bliski Wschód |
ZAŁĄCZNIK III
Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów, przewidziane w art. 6
1. |
Świeże owoce i warzywa: 10 milionów EUR |
2. |
Przetworzone owoce i warzywa: 2 miliony EUR |
3. |
Włókno lniane: 1 milion EUR |
4. |
Żywe rośliny i produkty ogrodnictwa ozdobnego: 3 miliony EUR |
5. |
Oliwa z oliwek i oliwki stołowe: 7 milionów EUR (z czego minimum 3 miliony EUR dla krajów trzecich) |
6. |
Oleje z nasion: 2 miliony EUR |
7. |
Mleko i przetwory mleczne: 4 miliony EUR |
8. |
Świeże, schłodzone lub mrożone mięso, wyprodukowane zgodnie ze wspólnotowym lub krajowym systemem jakości: 4 miliony EUR |
9. |
Znakowanie jaj: 2 miliony EUR |
10. |
Miód i produkty pszczelarskie: 1 milion EUR |
11. |
Wina gatunkowe produkowane w określonych regionach (psr), wina stołowe posiadające oznaczenie geograficzne: 3 miliony EUR |
12. |
Produkty posiadające chronioną nazwę pochodzenia (ChNP), chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) lub posiadające oznaczenie gwarantowanej tradycyjnej specjalności (GTS): 3 miliony EUR |
13. |
Informacje o znaku graficznym dla regionów najbardziej oddalonych: 1 milion EUR |
14. |
Produkty ekologiczne: 3 miliony EUR |
15. |
Mięso drobiowe: p.m. |
ZAŁĄCZNIK IV
Tabela korelacji
Rozporządzenie (WE) 1071/2005 (rynek wewnętrzny) |
Rozporządzenie (WE) nr 501/2008 (wspólne rozporządzenie Komisji) |
Rozporządzenie (WE) 1346/2005 (kraje trzecie) |
Artykuł 1 |
Artykuł 1 |
Artykuł 1 |
Artykuł 2 |
Artykuł 2 |
Artykuł 2 |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 4 |
Artykuł 4 |
— |
— |
Artykuł 5 |
Artykuł 4 |
Artykuł 5 |
Artykuł 6 ust. 1 |
— |
— |
Artykuł 6 ust. 2 |
Artykuł 5 |
Artykuł 7 ust. 2 lit. b) |
Artykuł 6 ust. 3 częściowo |
— |
— |
Artykuł 7 |
Artykuł 6 oraz art. 10 ust. 3 akapit drugi |
Artykuł 7 ust. 1, ust. 2 lit. a) i c) oraz ust. 3 |
Artykuł 8 |
Artykuł 7 ust. 1, ust. 2 akapit drugi oraz ust. 3 |
Artykuł 7 ust. 2 z wyjątkiem lit. a) i c); art. 7 ust. 4 |
Artykuł 9 |
Artykuł 7 ust. 2 z wyjątkiem akapitu pierwszego, oraz ust. 4 i 5 |
— |
Artykuł 10 |
Artykuł 8 |
Artykuł 8 |
Artykuł 11 |
Artykuł 9 |
Artykuł 9 ust. 1 |
Artykuł 12 |
Artykuł 10 ust. 1 |
Artykuł 9 ust. 2 i 3 |
Artykuł 13 |
Artykuł 10 ust. 2 i ust. 3 akapit pierwszy |
Artykuł 10 ust. 1 do 3 |
Artykuł 14 |
Artykuł 11 |
Artykuł 6 i art. 10 ust. 4 |
Artykuł 15 |
— |
Artykuł 11 |
Artykuł 16 |
Artykuł 12 |
Artykuł 12 |
Artykuł 17 |
Artykuł 13 |
Artykuł 13 |
Artykuł 18 |
Artykuł 14 |
Artykuł 14 |
Artykuł 19 |
Artykuł 15 |
Artykuł 15 |
Artykuł 20 |
Artykuł 16 |
Artykuł 16 |
Artykuł 21 |
Artykuł 17 |
Artykuł 17 |
Artykuł 22 |
Artykuł 18 |
Artykuł 18 |
Artykuł 23 |
Artykuł 19 |
Artykuł 19 |
Artykuł 24 |
Artykuł 20 |
Artykuł 20 |
Artykuł 25 |
Artykuł 21 |
Artykuł 21 |
Artykuł 26 |
Artykuł 22 |
Artykuł 22 |
Artykuł 27 |
Artykuł 23 |
Artykuł 23 |
Artykuł 28 |
Artykuł 24 |
Artykuł 25 |
Artykuł 29 |
Artykuł 26 |
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/35 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 502/2008
z dnia 5 czerwca 2008 r.
zmieniające załączniki I, II i IX do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 z dnia 12 października 1993 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich (1), w szczególności jego art. 19,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Wspólne reguły przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z krajów trzecich powinny zostać uaktualnione w celu uwzględnienia pewnych ostatnich wydarzeń. |
(2) |
W dniu 16 maja 2008 r. Ukraina stała się pełnoprawnym członkiem Światowej Organizacji Handlu. |
(3) |
Niektóre zmiany rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (2) dotyczą również niektórych kodów wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93. |
(4) |
W związku z powyższym rozporządzenie (EWG) nr 3030/93 powinno zostać odpowiednio zmienione. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wyrobów Włókienniczych powołanego na mocy art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 3030/93, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załączniki I, II i IX do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 zostają zmienione w sposób przedstawiony w załącznikach do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 16 maja 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.
W imieniu Komisji
Peter MANDELSON
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 275 z 8.11.1993, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 139/2008 (Dz.U. L 42 z 16.2.2008, s. 11).
(2) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 360/2008 (Dz.U. L 111 z 23.4.2008, s. 9).
ZAŁĄCZNIK I
ZAŁĄCZNIK I
WYROBY WŁÓKIENNICZE OKREŚLONE W ARTYKULE 1 (1)
1. |
Bez uszczerbku dla reguł interpretacji nomenklatury scalonej, sposób sformułowania opisu wyrobów uważa się za mający wartość jedynie wskazującą, ponieważ wyroby objęte każdą kategorią są określone, w ramach niniejszego załącznika, przez kody CN. Jeśli przed kodem CN znajduje się symbol »ex« wyroby objęte każdą kategorią określane są według zakresu kodu CN oraz przez odpowiedni opis. |
2. |
W przypadku, gdy materiały, z których wytworzono wyroby objęte kategoriami od 1 do 114 pochodzące z Chin nie są konkretnie wymienione, uznaje się, że wyroby te wytworzone są wyłącznie z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, bawełny lub włókien chemicznych. |
3. |
Odzież, która nie jest rozpoznawalna jako odzież dla mężczyzn lub chłopców bądź też jako odzież dla kobiet lub dziewcząt, jest klasyfikowana w ramach tej ostatniej kategorii. |
4. |
Wyrażenie »odzież niemowlęca« oznacza odzież do rozmiaru 86 włącznie. |
Kategoria |
Opis Kod CN 2008 |
Tabela równoważności |
|
sztuk/kg |
g/sztukę |
||
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
GRUPA I A |
|||
1 |
Przędza bawełniana, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5204 11 00, 5204 19 00, 5205 11 00, 5205 12 00, 5205 13 00, 5205 14 00, 5205 15 10, 5205 15 90, 5205 21 00, 5205 22 00, 5205 23 00, 5205 24 00, 5205 26 00, 5205 27 00, 5205 28 00, 5205 31 00, 5205 32 00, 5205 33 00, 5205 34 00, 5205 35 00, 5205 41 00, 5205 42 00, 5205 43 00, 5205 44 00, 5205 46 00, 5205 47 00, 5205 48 00, 5206 11 00, 5206 12 00, 5206 13 00, 5206 14 00, 5206 15 00, 5206 21 00, 5206 22 00, 5206 23 00, 5206 24 00, 5206 25 00, 5206 31 00, 5206 32 00, 5206 33 00, 5206 34 00, 5206 35 00, 5206 41 00, 5206 42 00, 5206 43 00, 5206 44 00, 5206 45 00, ex 5604 90 90 |
|
|
2 |
Tkaniny bawełniane, inne niż gaza, tkaniny pętelkowe (frotté), taśmy tkane, tkaniny włosowe, tkaniny szenilowe, tiul oraz inne tkaniny sieciowe 5208 11 10, 5208 11 90, 5208 12 16, 5208 12 19, 5208 12 96, 5208 12 99, 5208 13 00, 5208 19 00, 5208 21 10, 5208 21 90, 5208 22 16, 5208 22 19, 5208 22 96, 5208 22 99, 5208 23 00, 5208 29 00, 5208 31 00, 5208 32 16, 5208 32 19, 5208 32 96, 5208 32 99, 5208 33 00, 5208 39 00, 5208 41 00, 5208 42 00, 5208 43 00, 5208 49 00, 5208 51 00, 5208 52 00, 5208 59 10, 5208 59 905209 11 00, 5209 12 00, 5209 19 00, 5209 21 00, 5209 22 00, 5209 29 00, 5209 31 00, 5209 32 00, 5209 39 00, 5209 41 00, 5209 42 00, 5209 43 00, 5209 49 00, 5209 51 00, 5209 52 00, 5209 59 00, 5210 11 00, 5210 19 00, 5210 21 00, 5210 29 00, 5210 31 00, 5210 32 00, 5210 39 00, 5210 41 00, 5210 49 00, 5210 51 00, 5210 59 00, 5211 11 00, 5211 12 00, 5211 19 00, 5211 20 00, 5211 31 00, 5211 32 00, 5211 39 00, 5211 41 00, 5211 42 00, 5211 43 00, 5211 49 10, 5211 49 90, 5211 51 00, 5211 52 00, 5211 59 00, 5212 11 10, 5212 11 90, 5212 12 10, 5212 12 90, 5212 13 10, 5212 13 90, 5212 14 10, 5212 14 90, 5212 15 10, 5212 15 90, 5212 21 10, 5212 21 90, 5212 22 10, 5212 22 90, 5212 23 10, 5212 23 90, 5212 24 10, 5212 24 90, 5212 25 10, 5212 25 90, ex 5811 00 00, ex 6308 00 00 |
|
|
2 a) |
Obejmujące: inne niż niebielone lub bielone 5208 31 00, 5208 32 16, 5208 32 19, 5208 32 96, 5208 32 99, 5208 33 00, 5208 39 00, 5208 41 00, 5208 42 00, 5208 43 00, 5208 49 00, 5208 51 00, 5208 52 00, 5208 59 10, 5208 59 90, 5209 31 00, 5209 32 00, 5209 39 00, 5209 41 00, 5209 42 00, 5209 43 00, 5209 49 00, 5209 51 00, 5209 52 00, 5209 59 00, 5210 31 00, 5210 32 00, 5210 39 00, 5210 41 00, 5210 49 00, 5210 51 00, 5210 59 00, 5211 31 00, 5211 32 00, 5211 39 00, 5211 41 00, 5211 42 00, 5211 43 00, 5211 49 10, 5211 49 90, 5211 51 00, 5211 52 00, 5211 59 00, 5212 13 10, 5212 13 90, 5212 14 10, 5212 14 90, 5212 15 10, 5212 15 90, 5212 23 10, 5212 23 90, 5212 24 10, 5212 24 90, 5212 25 10, 5212 25 90, ex 5811 00 00, ex 6308 00 00 |
|
|
3 |
Tkaniny z włókien syntetycznych (nieciągłych lub odpadów) inne niż taśmy tkane, tkaniny włosowe (włączając tkaniny pętelkowe (frotté) i tkaniny szenilowe 5512 11 00, 5512 19 10, 5512 19 90, 5512 21 00, 5512 29 10, 5512 29 90, 5512 91 00, 5512 99 10, 5512 99 90, 5513 11 20, 5513 11 90, 5513 12 00, 5513 13 00, 5513 19 00, 5513 21 10, 5513 21 30, 5513 21 90, 5513 23 10, 5513 23 90, 5513 29 00, 5513 31 00, 5513 39 00, 5513 41 00, 5513 49 00, 5514 11 00, 5514 12 00, 5514 19 10, 5514 19 90, 5514 21 00, 5514 22 00, 5514 23 00, 5514 29 00, 5514 30 10, 5514 30 30, 5514 30 50, 5514 30 90, 5514 41 00, 5514 42 00, 5514 43 00, 5514 49 00, 5515 11 10, 5515 11 30, 5515 11 90, 5515 12 10, 5515 12 30, 5515 12 90, 5515 13 11, 5515 13 19, 5515 13 91, 5515 13 99, 5515 19 10, 5515 19 30, 5515 19 90, 5515 21 10, 5515 21 30, 5515 21 90, 5515 22 11, 5515 22 19, 5515 22 91, 5515 22 99, 5515 29 00, 5515 91 10, 5515 91 30, 5515 91 90, 5515 99 20, 5515 99 40, 5515 99 80, ex 5803 00 90, ex 5905 00 70, ex 6308 00 00 |
|
|
3 a) |
Obejmujące: inne niż niebielone lub bielone 5512 19 10, 5512 19 90, 5512 29 10, 5512 29 90, 5512 99 10, 5512 99 90, 5513 21 10, 5513 21 30, 5513 21 90, 5513 23 10, 5513 23 90, 5513 29 00, 5513 31 00, 5513 39 00, 5513 41 00, 5513 49 00, 5514 21 00, 5514 22 00, 5514 23 00, 5514 29 00, 5514 30 10, 5514 30 30, 5514 30 50, 5514 30 90, 5514 41 00, 5514 42 00, 5514 43 00, 5514 49 00, 5515 11 30, 5515 11 90, 5515 12 30, 5515 12 90, 5515 13 19, 5515 13 99, 5515 19 30, 5515 19 90, 5515 21 30, 5515 21 90, 5515 22 19, 5515 22 99, ex 5515 29 00, 5515 91 30, 5515 91 90, 5515 99 20, 5515 99 40, 5515 99 80, ex 5803 00 90, ex 5905 00 70, ex 6308 00 00 |
|
|
GRUPA I B |
|||
4 |
Koszule, T-shirty, bluzki i pulowery z kołnierzem polo lub golfem, z lekkiej i cienkiej dzianiny (inne niż z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej), podkoszulki i tym podobne wyroby z dzianin 6105 10 00, 6105 20 10, 6105 20 90, 6105 90 10, 6109 10 00, 6109 90 20, 6110 20 10, 6110 30 10 |
6,48 |
154 |
5 |
Bluzy, pulowery, bezrękawniki, kamizelki, bliźniaki, swetry rozpinane, kaftaniki i bluzki (inne niż marynarki i żakiety), anoraki, wiatrówki, krótkie kurtki i tym podobne wyroby, z dzianin ex 6101 90 80, 6101 20 90, 6101 30 90, 6102 10 90, 6102 20 90, 6102 30 90, 6110 11 10, 6110 11 30, 6110 11 90, 6110 12 10, 6110 12 90, 6110 19 10, 6110 19 90, 6110 20 91, 6110 20 99, 6110 30 91, 6110 30 99 |
4,53 |
221 |
6 |
Męskie lub chłopięce tkane bryczesy, szorty inne niż strój kąpielowy i spodnie (włączając luźne); damskie lub dziewczęce spodnie tkane i spodnie luźne, z wełny, bawełny lub włókien chemicznych; części dolne dresów z podszewką, inne niż objęte kategorią 16 lub 29, z bawełny lub włókien chemicznych 6203 41 10, 6203 41 90, 6203 42 31, 6203 42 33, 6203 42 35, 6203 42 90, 6203 43 19, 6203 43 90, 6203 49 19, 6203 49 50, 6204 61 10, 6204 62 31, 6204 62 33, 6204 62 39, 6204 63 18, 6204 69 18, 6211 32 42, 6211 33 42, 6211 42 42, 6211 43 42 |
1,76 |
568 |
7 |
Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, również z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6106 10 00, 6106 20 00, 6106 90 10, 6206 20 00, 6206 30 00, 6206 40 00 |
5,55 |
180 |
8 |
Koszule męskie lub chłopięce, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych ex 6205 90 80, 6205 20 00, 6205 30 00 |
4,60 |
217 |
GRUPA II A |
|||
9 |
Tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotté) i podobne tkaniny pętelkowe z bawełny; bielizna toaletowa i bielizna kuchenna, inna niż z dzianin; z tkanin ręcznikowych pętelkowych (frotté) i tkanin pętelkowych, z bawełny 5802 11 00, 5802 19 00, ex 6302 60 00 |
|
|
20 |
Bielizna pościelowa, inna niż z dzianin 6302 21 00, 6302 22 90, 6302 29 90, 6302 31 00, 6302 32 90, 6302 39 90 |
|
|
22 |
Przędza z włókien syntetycznych odcinkowych lub odpadowych, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5508 10 10, 5509 11 00, 5509 12 00, 5509 21 00, 5509 22 00, 5509 31 00, 5509 32 00, 5509 41 00, 5509 42 00, 5509 51 00, 5509 52 00, 5509 53 00, 5509 59 00, 5509 61 00, 5509 62 00, 5509 69 00, 5509 91 00, 5509 92 00, 5509 99 00 |
|
|
22 a) |
Obejmująca przędzę akrylową ex 5508 10 10, 5509 31 00, 5509 32 00, 5509 61 00, 5509 62 00, 5509 69 00 |
|
|
23 |
Przędza z włókien sztucznych odcinkowych lub odpadowych, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5508 20 10, 5510 11 00, 5510 12 00, 5510 20 00, 5510 30 00, 5510 90 00 |
|
|
32 |
Tkaniny włosowe i szenilowe (inne niż tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotté) lub tkaniny pętelkowe z bawełny i taśmy tkane) oraz materiały włókiennicze igłowe, z wełny, bawełny lub chemicznych włókien tekstylnych 5801 10 00, 5801 21 00, 5801 22 00, 5801 23 00, 5801 24 00, 5801 25 00, 5801 26 00, 5801 31 00, 5801 32 00, 5801 33 00, 5801 34 00, 5801 35 00, 5801 36 00, 5802 20 00, 5802 30 00 |
|
|
32 a) |
Obejmujące: sztruks z bawełny 5801 22 00 |
|
|
39 |
Bielizna stołowa, bielizna toaletowa i bielizna kuchenna, inna niż z dzianin, inna niż tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotté) i podobne tkaniny pętelkowe z bawełny 6302 51 00, 6302 53 90, ex 6302 59 90, 6302 91 00, 6302 93 90, ex 6302 99 90 |
|
|
GRUPA II B |
|||
12 |
Rajstopy i trykoty, pończochy, skarpety, skarpetki, podkolanówki i podobne, z dzianin, inne niż dla niemowląt, w tym pończochy przeciwżylakowe, inne niż wyroby należące do kategorii 70 6115 10 10, ex 6115 10 90, 6115 22 00, 6115 29 00, 6115 30 11, 6115 30 90, 6115 94 00, 6115 95 00, 6115 96 10, 6115 96 99, 6115 99 00 |
24,3 par |
41 |
13 |
Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, damskie lub dziewczęce majtki i figi, z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6107 11 00, 6107 12 00, 6107 19 00, 6108 21 00, 6108 22 00, 6108 29 00, ex 6212 10 10 |
17 |
59 |
14 |
Męskie lub chłopięce tkane palta, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze, peleryny, z wełny, bawełny lub chemicznych włókien tekstylnych (inne niż parki) (należące do kategorii 21) 6201 11 00, ex 6201 12 10, ex 6201 12 90, ex 6201 13 10, ex 6201 13 90, 6210 20 00 |
0,72 |
1 389 |
15 |
Damskie lub dziewczęce tkane palta, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze, peleryny; żakiety, z wełny, bawełny i chemicznych włókien tekstylnych (inne niż parki) (należące do kategorii 21) 6202 11 00, ex 6202 12 10, ex 6202 12 90, ex 6202 13 10, ex 6202 13 90, 6204 31 00, 6204 32 90, 6204 33 90, 6204 39 19, 6210 30 00 |
0,84 |
1 190 |
16 |
Męskie lub chłopięce garnitury i komplety, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych, z wyłączeniem ubiorów narciarskich; męskie lub chłopięce dresy z podszewką, pokryte z zewnątrz tym samym pojedynczym materiałem włókienniczym, z bawełny lub włókien chemicznych 6203 11 00, 6203 12 00, 6203 19 10, 6203 19 30, 6203 22 80, 6203 23 80, 6203 29 18, 6203 29 30, 6211 32 31, 6211 33 31 |
0,80 |
1 250 |
17 |
Męskie lub chłopięce marynarki, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6203 31 00, 6203 32 90, 6203 33 90, 6203 39 19 |
1,43 |
700 |
18 |
Męskie lub chłopięce koszulki trykotowe i pozostałe trykoty, kalesony, majtki, koszule nocne, piżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, inne niż z dzianin 6207 11 00, 6207 19 00, 6207 21 00, 6207 22 00, 6207 29 00, 6207 91 00, 6207 99 10, 6207 99 90 Damskie lub dziewczęce koszulki trykotowe i pozostałe trykoty, półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, piżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, inne niż z dzianin 6208 11 00, 6208 19 00, 6208 21 00, 6208 22 00, 6208 29 00, 6208 91 00, 6208 92 00, 6208 99 00, ex 6212 10 10 |
|
|
19 |
Chusteczki do nosa, inne niż z dzianin 6213 20 00, ex 6213 90 00 |
59 |
17 |
21 |
Parki; anoraki, wiatrówki, krótkie kurtki i tym podobne wyroby, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych; górne części dresów z podszewką, inne niż należące do kategorii 16 lub 29, z bawełny lub włókien chemicznych ex 6201 12 10, ex 6201 12 90, ex 6201 13 10, ex 6201 13 90, 6201 91 00, 6201 92 00, 6201 93 00, ex 6202 12 10, ex 6202 12 90, ex 6202 13 10, ex 6202 13 90, 6202 91 00, 6202 92 00, 6202 93 00, 6211 32 41, 6211 33 41, 6211 42 41, 6211 43 41 |
2,3 |
435 |
24 |
Męskie lub chłopięce koszule nocne, piżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z dzianin 6107 21 00, 6107 22 00, 6107 29 00, 6107 91 00, 6107 99 00 Damskie lub dziewczęce koszule nocne, piżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z dzianin 6108 31 00, 6108 32 00, 6108 39 00, 6108 91 00, 6108 92 00, ex 6108 99 00 |
3,9 |
257 |
26 |
Damskie lub dziewczęce suknie, z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6104 41 00, 6104 42 00, 6104 43 00, 6104 44 00, 6204 41 00, 6204 42 00, 6204 43 00, 6204 44 00 |
3,1 |
323 |
27 |
Damskie lub dziewczęce spódnice, włącznie ze spódnico-spodniami 6104 51 00, 6104 52 00, 6104 53 00, 6104 59 00, 6204 51 00, 6204 52 00, 6204 53 00, 6204 59 10 |
2,6 |
385 |
28 |
Spodnie, spodnie na szelkach i z karczkiem typu ogrodniczki, bryczesy i szorty (inne niż strój kąpielowy), z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6103 41 00, 6103 42 00, 6103 43 00, ex 6103 49 00, 6104 61 00, 6104 62 00, 6104 63 00, ex 6104 69 00 |
1,61 |
620 |
29 |
Damskie lub dziewczęce kostiumy i komplety, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych, z wyłączeniem ubiorów narciarskich; damskie lub dziewczęce dresy z podszewką, pokryte z zewnątrz tym samym materiałem włókienniczym, z bawełny lub włókien chemicznych 6204 11 00, 6204 12 00, 6204 13 00, 6204 19 10, 6204 21 00, 6204 22 80, 6204 23 80, 6204 29 18, 6211 42 31, 6211 43 31 |
1,37 |
730 |
31 |
Biustonosze, tkane lub z dzianin ex 6212 10 10, 6212 10 90 |
18,2 |
55 |
68 |
Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, z wyłączeniem rękawiczek, mitenek i rękawic z jednym palcem dla niemowląt, należących do kategorii 10 i 87, oraz pończochy, skarpety i podkolanówki dla niemowląt, inne niż z dzianin, należące do kategorii 88 6111 90 19, 6111 20 90, 6111 30 90, ex 6111 90 90, ex 6209 90 10, ex 6209 20 00, ex 6209 30 00, ex 6209 90 90 |
|
|
73 |
Dresy z dzianiny; z wełny, bawełny lub chemicznych włókien tekstylnych 6112 11 00, 6112 12 00, 6112 19 00 |
1,67 |
600 |
76 |
Męskie lub chłopięce ubiory robocze, inne niż z dzianin 6203 22 10, 6203 23 10, 6203 29 11, 6203 32 10, 6203 33 10, 6203 39 11, 6203 42 11, 6203 42 51, 6203 43 11, 6203 43 31, 6203 49 11, 6203 49 31, 6211 32 10, 6211 33 10 Damskie lub dziewczęce fartuszki, kitle, fartuchy i inne ubiory robocze, inne niż z dzianin 6204 22 10, 6204 23 10, 6204 29 11, 6204 32 10, 6204 33 10, 6204 39 11, 6204 62 11, 6204 62 51, 6204 63 11, 6204 63 31, 6204 69 11, 6204 69 31, 6211 42 10, 6211 43 10 |
|
|
77 |
Ubiory narciarskie, inne niż z dzianin ex 6211 20 00 |
|
|
78 |
Odzież, inna niż z dzianin, z wyłączeniem wyrobów odzieżowych należących do kategorii 6, 7, 8, 14, 15, 16, 17, 18, 21, 26, 27, 29, 68, 72, 76 oraz 77 6203 41 30, 6203 42 59, 6203 43 39, 6203 49 39, 6204 61 85, 6204 62 59, 6204 62 90, 6204 63 39, 6204 63 90, 6204 69 39, 6204 69 50, 6210 40 00, 6210 50 00, 6211 32 90, 6211 33 90, ex 6211 39 00, 6211 41 00, 6211 42 90, 6211 43 90 |
|
|
83 |
Palta, marynarki i inna odzież, w tym ubiory narciarskie, z dzianin, z wyłączeniem wyrobów odzieżowych należących do kategorii 4, 5, 7, 13, 24, 26, 27, 28, 68, 69, 72, 73, 74, 75 ex 6101 90 20, 6101 20 10, 6101 30 10, 6102 10 10, 6102 20 10, 6102 30 10, 6103 31 00, 6103 32 00, 6103 33 00, ex 6103 39 00, 6104 31 00, 6104 32 00, 6104 33 00, ex 6104 39 00, 6112 20 00, 6113 00 90, 6114 20 00, 6114 30 00, ex 6114 90 00 |
|
|
GRUPA III A |
|||
33 |
Tkaniny z przędzy z włókna ciągłego syntetycznego, wykonane z pasków lub podobnego materiału, z polietylenu lub polipropylenu, o szerokości mniejszej niż 3 m 5407 20 11 Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, nie z dzianin, wykonane z pasków lub podobnego materiału 6305 32 81, 6305 32 89, 6305 33 91, 6305 33 99 |
|
|
34 |
Tkaniny z przędzy z włókna ciągłego syntetycznego, wykonane z pasków lub podobnego materiału, z polietylenu lub polipropylenu, o szerokości 3 m lub większej 5407 20 19 |
|
|
35 |
Tkaniny z włókien syntetycznych (ciągłych), inne niż do wyrobu opon z kategorii 114 5407 10 00, 5407 20 90, 5407 30 00, 5407 41 00, 5407 42 00, 5407 43 00, 5407 44 00, 5407 51 00, 5407 52 00, 5407 53 00, 5407 54 00, 5407 61 10, 5407 61 30, 5407 61 50, 5407 61 90, 5407 69 10, 5407 69 90, 5407 71 00, 5407 72 00, 5407 73 00, 5407 74 00, 5407 81 00, 5407 82 00, 5407 83 00, 5407 84 00, 5407 91 00, 5407 92 00, 5407 93 00, 5407 94 00, ex 5811 00 00, ex 5905 00 70 |
|
|
35 a) |
Obejmujące: inne niż niebielone lub bielone ex 5407 10 00, ex 5407 20 90, ex 5407 30 00, 5407 42 00, 5407 43 00, 5407 44 00, 5407 52 00, 5407 53 00, 5407 54 00, 5407 61 30, 5407 61 50, 5407 61 90, 5407 69 90, 5407 72 00, 5407 73 00, 5407 74 00, 5407 82 00, 5407 83 00, 5407 84 00, 5407 92 00, 5407 93 00, 5407 94 00, ex 5811 00 00, ex 5905 00 70 |
|
|
36 |
Tkaniny z włókien ciągłych sztucznych, inne niż do wyrobu opon z kategorii 114 5408 10 00, 5408 21 00, 5408 22 10, 5408 22 90, 5408 23 10, 5408 23 90, 5408 24 00, 5408 31 00, 5408 32 00, 5408 33 00, 5408 34 00, ex 5811 00 00, ex 5905 00 70 |
|
|
36 a) |
Obejmujące: inne niż niebielone lub bielone ex 5408 10 00, 5408 22 10, 5408 22 90, 5408 23 10, 5408 23 90, 5408 24 00, 5408 32 00, 5408 33 00, 5408 34 00, ex 5811 00 00, ex 5905 00 70 |
|
|
37 |
Tkaniny z włókien odcinkowych sztucznych 5516 11 00, 5516 12 00, 5516 13 00, 5516 14 00, 5516 21 00, 5516 22 00, 5516 23 10, 5516 23 90, 5516 24 00, 5516 31 00, 5516 32 00, 5516 33 00, 5516 34 00, 5516 41 00, 5516 42 00, 5516 43 00, 5516 44 00, 5516 91 00, 5516 92 00, 5516 93 00, 5516 94 00, ex 5803 00 90, ex 5905 00 70 |
|
|
37 a) |
Obejmujące: inne niż niebielone lub bielone 5516 12 00, 5516 13 00, 5516 14 00, 5516 22 00, 5516 23 10, 5516 23 90, 5516 24 00, 5516 32 00, 5516 33 00, 5516 34 00, 5516 42 00, 5516 43 00, 5516 44 00, 5516 92 00, 5516 93 00, 5516 94 00, ex 5803 00 90, ex 5905 00 70 |
|
|
38 A |
Syntetyczna tkanina zasłonowa z dzianin, w tym tkanina na firanki 6005 31 10, 6005 32 10, 6005 33 10, 6005 34 10, 6006 31 10, 6006 32 10, 6006 33 10, 6006 34 10 |
|
|
38 B |
Firany siatkowe, inne niż z dzianin ex 6303 91 00, ex 6303 92 90, ex 6303 99 90 |
|
|
40 |
Tkane zasłony (włącznie z draperiami, firankami, lambrekinami okiennymi i łóżkowymi oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz), inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych ex 6303 91 00, ex 6303 92 90, ex 6303 99 90, 6304 19 10, ex 6304 19 90, 6304 92 00, ex 6304 93 00, ex 6304 99 00 |
|
|
41 |
Przędza z włókna ciągłego syntetycznego, niepakowana do sprzedaży detalicznej, inna niż pojedyncza nitka nieteksturowana, nieskręcana lub o skręcie nieprzekraczającym 50 skrętów na metr 5401 10 12, 5401 10 14, 5401 10 16, 5401 10 18, 5402 11 00, 5402 19 00, 5402 20 00, 5402 31 00, 5402 32 00, 5402 33 00, 5402 34 00, 5402 39 00, ex 5402 44 00, 5402 48 00, 5402 49 00, 5402 51 00, 5402 52 00, 5402 59 10, 5402 59 90, 5402 61 00, 5402 62 00, 5402 69 10, 5402 69 90, ex 5604 90 10, ex 5604 90 90 |
|
|
42 |
Przędza z włókien ciągłych chemicznych, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5401 20 10 Przędza z włókien sztucznych; przędza z włókien ciągłych sztucznych, niepakowana do sprzedaży detalicznej, inna niż nitka pojedyncza nieskręcana z włókna wiskozowego lub o skręcie nieprzekraczającym 250 skrętów na metr oraz pojedyncza nitka nieteksturowana z octanu celulozy 5403 10 00, 5403 31 00, ex 5403 32 00, ex 5403 33 00, 5403 39 00, 5403 41 00, 5403 42 00, 5403 49 00, ex 5604 90 10 |
|
|
43 |
Przędza z włókna ciągłego chemicznego, przędza z włókien odcinkowych sztucznych, przędza bawełniana, pakowana do sprzedaży detalicznej 5204 20 00, 5207 10 00, 5207 90 00, 5401 10 90, 5401 20 90, 5406 00 00, 5508 20 90, 5511 30 00 |
|
|
46 |
Owcza lub jagnięca wełna zgrzebna lub czesana lub inna cienka sierść zwierzęca 5105 10 00, 5105 21 00, 5105 29 00, 5105 31 00, 5105 39 10, 5105 39 90 |
|
|
47 |
Przędza z owczej lub jagnięcej wełny zgrzebnej (przędza wełniana) lub ze zgrzebnej cienkiej sierści zwierzęcej, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5106 10 10, 5106 10 90, 5106 20 10, 5106 20 91, 5106 20 99, 5108 10 10, 5108 10 90 |
|
|
48 |
Przędza z owczej lub jagnięcej wełny czesanej (przędza czesankowa) lub z czesanej cienkiej sierści zwierzęcej, niepakowana do sprzedaży detalicznej 5107 10 10, 5107 10 90, 5107 20 10, 5107 20 30, 5107 20 51, 5107 20 59, 5107 20 91, 5107 20 99, 5108 20 10, 5108 20 90 |
|
|
49 |
Przędza z owczej lub jagnięcej wełny lub z czesanej cienkiej sierści zwierzęcej, pakowana do sprzedaży detalicznej 5109 10 10, 5109 10 90, 5109 90 10, 5109 90 90 |
|
|
50 |
Tkaniny z owczej lub jagnięcej wełny lub z cienkiej sierści zwierzęcej 5111 11 00, 5111 19 10, 5111 19 90, 5111 20 00, 5111 30 10, 5111 30 30, 5111 30 90, 5111 90 10, 5111 90 91, 5111 90 93, 5111 90 99, 5112 11 00, 5112 19 10, 5112 19 90, 5112 20 00, 5112 30 10, 5112 30 30, 5112 30 90, 5112 90 10, 5112 90 91, 5112 90 93, 5112 90 99 |
|
|
51 |
Bawełna, zgrzeblona lub czesana 5203 00 00 |
|
|
53 |
Gaza bawełniana 5803 00 10 |
|
|
54 |
Włókna odcinkowe sztuczne, w tym odpadowe, zgrzeblone, czesane lub przerobione w inny sposób do przędzenia 5507 00 00 |
|
|
55 |
Włókna odcinkowe syntetyczne, w tym odpadowe, zgrzeblone, czesane lub przerobione w inny sposób do przędzenia 5506 10 00, 5506 20 00, 5506 30 00, 5506 90 10, 5506 90 90 |
|
|
56 |
Przędza z włókien odcinkowych syntetycznych (w tym odpadowych), pakowana do sprzedaży detalicznej 5508 10 90, 5511 10 00, 5511 20 00 |
|
|
58 |
Dywany, wykładziny podłogowe i dywaniki, węzełkowe (nawet gotowe) 5701 10 10, 5701 10 90, 5701 90 10, 5701 90 90 |
|
|
59 |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, inne niż dywany należące do kategorii 58 5702 10 00, 5702 31 10, 5702 31 80, 5702 32 10, 5702 32 90, ex 5702 39 00, 5702 41 10, 5702 41 90, 5702 42 10, 5702 42 90, ex 5702 49 00, 5702 50 10, 5702 50 31, 5702 50 39, ex 5702 50 90, 5702 91 00, 5702 92 10, 5702 92 90, ex 5702 99 00, 5703 10 00, 5703 20 12, 5703 20 18, 5703 20 92, 5703 20 98, 5703 30 12, 5703 30 18, 5703 30 82, 5703 30 88, 5703 90 20, 5703 90 80, 5704 10 00, 5704 90 00, 5705 00 10, 5705 00 30, ex 5705 00 90 |
|
|
60 |
Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane typu gobeliny, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (na przykład małym ściegiem lub ściegiem krzyżykowym) i podobne, wykonane ręcznie 5805 00 00 |
|
|
61 |
Taśmy tkane oraz taśmy składające się z osnowy bez wątku, połączone za pomocą kleju (bolducs), inne niż etykietki i podobne artykuły należące do kategorii 62 Tkaniny elastyczne oraz pasmanterie (nie z dzianin), wykonane z materiałów włókienniczych złożonych z nici gumowej ex 5806 10 00, 5806 20 00, 5806 31 00, 5806 32 10, 5806 32 90, 5806 39 00, 5806 40 00 |
|
|
62 |
Przędza szenilowa (włącznie z przędzą szenilową kosmykową), przędza rdzeniowa (inna niż przędza metalizowana i przędza rdzeniowa z włosia końskiego) 5606 00 91, 5606 00 99 Tiul i pozostałe wyroby sieciowe, z wyłączeniem tkanych i dzianych, koronki wykonane ręcznie lub maszynowo, w sztukach, w paskach lub w postaci motywów 5804 10 11, 5804 10 19, 5804 10 90, 5804 21 10, 5804 21 90, 5804 29 10, 5804 29 90, 5804 30 00 Etykietki, odznaki i podobne artykuły z materiałów włókienniczych, niehaftowane, w sztukach, paskach lub wykrojone do kształtu lub wymiaru, tkane 5807 10 10, 5807 10 90 Plecionki i ozdobne pasmanterie w sztukach; frędzle, pompony i podobne artykuły 5808 10 00, 5808 90 00 Hafty w sztukach, paskach lub motywach 5810 10 10, 5810 10 90, 5810 91 10, 5810 91 90, 5810 92 10, 5810 92 90, 5810 99 10, 5810 99 90 |
|
|
63 |
Dzianiny z włókien syntetycznych zawierające 5 % masy lub więcej przędzy elastomerowej oraz dzianiny zawierające 5 % masy lub więcej nitki gumowej 5906 91 00, ex 6002 40 00, 6002 90 00, ex 6004 10 00, 6004 90 00 Koronka raszlowa oraz tkaniny o długim włosie z włókien syntetycznych ex 6001 10 00, 6003 30 10, 6005 31 50, 6005 32 50, 6005 33 50, 6005 34 50 |
|
|
65 |
Dzianiny, inne niż te należące do kategorii 38 A i 63, z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 5606 00 10, ex 6001 10 00, 6001 21 00, 6001 22 00, ex 6001 29 00, 6001 91 00, 6001 92 00, ex 6001 99 00, ex 6002 40 00, 6003 10 00, 6003 20 00, 6003 30 90, 6003 40 00, ex 6004 10 00, 6005 90 10, 6005 21 00, 6005 22 00, 6005 23 00, 6005 24 00, 6005 31 90, 6005 32 90, 6005 33 90, 6005 34 90, 6005 41 00, 6005 42 00, 6005 43 00, 6005 44 00, 6006 10 00, 6006 21 00, 6006 22 00, 6006 23 00, 6006 24 00, 6006 31 90, 6006 32 90, 6006 33 90, 6006 34 90, 6006 41 00, 6006 42 00, 6006 43 00, 6006 44 00 |
|
|
66 |
Pledy i koce, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6301 10 00, 6301 20 90, 6301 30 90, ex 6301 40 90, ex 6301 90 90 |
|
|
GRUPA III B |
|||
10 |
Rękawiczki, mitenki i rękawice z jednym palcem, z dzianin 6111 90 11, 6111 20 10, 6111 30 10, ex 6111 90 90, 6116 10 20, 6116 10 80, 6116 91 00, 6116 92 00, 6116 93 00, 6116 99 00 |
17 par |
59 |
67 |
Dodatki odzieżowe z dzianin inne niż dla niemowląt; wszelkiego rodzaju bielizna z dzianin używana w gospodarstwie domowym; zasłony (włącznie z draperiami) i firanki, lambrekiny okienne lub łóżkowe oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz z dzianin; koce i pledy z dzianin, inne artykuły z dzianin, włącznie z częściami odzieży lub dodatków odzieżowych 5807 90 90, 6113 00 10, 6117 10 00, 6117 80 10, 6117 80 80, 6117 90 00, 6301 20 10, 6301 30 10, 6301 40 10, 6301 90 10, 6302 10 00, 6302 40 00, ex 6302 60 00, 6303 12 00, 6303 19 00, 6304 11 00, 6304 91 00, ex 6305 20 00, 6305 32 11, ex 6305 32 90, 6305 33 10, ex 6305 39 00, ex 6305 90 00, 6307 10 10, 6307 90 10 |
|
|
67 a) |
Obejmujące: worki i torby w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, wykonane z pasków polietylenowych lub polipropylenowych 6305 32 11, 6305 33 10 |
|
|
69 |
Damskie i dziewczęce półhalki i halki, z dzianin 6108 11 00, 6108 19 00 |
7,8 |
128 |
70 |
Rajstopy i trykoty z włókien syntetycznych, o masie liniowej nitki pojedynczej mniejszej niż 67 decyteksów (6,7 teksa) ex 6115 10 90, 6115 21 00, 6115 30 19 Damskie wyroby pończosznicze pełnej długości z włókien syntetycznych ex 6115 10 90, 6115 96 91 |
30,4 par |
33 |
72 |
Stroje kąpielowe z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6112 31 10, 6112 31 90, 6112 39 10, 6112 39 90, 6112 41 10, 6112 41 90, 6112 49 10, 6112 49 90, 6211 11 00, 6211 12 00 |
9,7 |
103 |
74 |
Damskie lub dziewczęce kostiumy i komplety z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych, z wyłączeniem ubiorów narciarskich 6104 13 00, 6104 19 20, ex 6104 19 90, 6104 22 00, 6104 23 00, 6104 29 10, ex 6104 29 90 |
1,54 |
650 |
75 |
Męskie lub chłopięce garnitury i komplety z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych, z wyłączeniem ubiorów narciarskich 6103 10 10, 6103 10 90, 6103 22 00, 6103 23 00, 6103 29 00 |
0,80 |
1 250 |
84 |
Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6214 20 00, 6214 30 00, 6214 40 00, ex 6214 90 00 |
|
|
85 |
Krawaty, muszki i fulary, inne niż z dzianin; z wełny, bawełny lub włókien chemicznych 6215 20 00, 6215 90 00 |
17,9 |
56 |
86 |
Gorsety, pasy gorsetowe, pasy do pończoch, szelki, podwiązki i podobne artykuły oraz części tych artykułów, również z dzianin 6212 20 00, 6212 30 00, 6212 90 00 |
8,8 |
114 |
87 |
Rękawice, mitenki i rękawice z jednym palcem, nie z dzianin ex 6209 90 10, ex 6209 20 00, ex 6209 30 00, ex 6209 90 90, 6216 00 00 |
|
|
88 |
Pończochy, skarpety i podkolanówki, nie z dzianin; inne dodatki odzieżowe, części odzieży lub dodatków odzieżowych, inne niż dla niemowląt, inne niż z dzianin ex 6209 90 10, ex 6209 20 00, ex 6209 30 00, ex 6209 90 90, 6217 10 00, 6217 90 00 |
|
|
90 |
Szpagat, powrozy, linki i liny z włókien syntetycznych, plecione lub nie 5607 41 00, 5607 49 11, 5607 49 19, 5607 49 90, 5607 50 11, 5607 50 19, 5607 50 30, 5607 50 90 |
|
|
91 |
Namioty 6306 22 00, 6306 29 00 |
|
|
93 |
Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, z tkanin innych niż zrobione z taśmy polietylenowej lub polipropylenowej ex 6305 20 00, ex 6305 32 90, ex 6305 39 00 |
|
|
94 |
Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z niej; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył tekstylny oraz rozdrobnione resztki włókien 5601 10 10, 5601 10 90, 5601 21 10, 5601 21 90, 5601 22 10, 5601 22 91, 5601 22 99, 5601 29 00, 5601 30 00 |
|
|
95 |
Filc i artykuły z niego, nawet impregnowane lub powleczone, inne niż pokrycia podłogowe 5602 10 19, 5602 10 31, 5602 10 39, 5602 10 90, 5602 21 00, ex 5602 29 00, 5602 90 00, ex 5807 90 10, ex 5905 00 70, 6210 10 10, 6307 90 91 |
|
|
96 |
Włókniny i artykuły z włóknin, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane 5603 11 10, 5603 11 90, 5603 12 10, 5603 12 90, 5603 13 10, 5603 13 90, 5603 14 10, 5603 14 90, 5603 91 10, 5603 91 90, 5603 92 10, 5603 92 90, 5603 93 10, 5603 93 90, 5603 94 10, 5603 94 90, ex 5807 90 10, ex 5905 00 70, 6210 10 90, ex 6301 40 90, ex 6301 90 90, 6302 22 10, 6302 32 10, 6302 53 10, 6302 93 10, 6303 92 10, 6303 99 10, ex 6304 19 90, ex 6304 93 00, ex 6304 99 00, ex 6305 32 90, ex 6305 39 00, 6307 10 30, ex 6307 90 99 |
|
|
97 |
Sieci i siatki wykonane ze szpagatu, powrozu lub linki oraz gotowe sieci rybackie z przędzy, szpagatu, powrozu lub linki 5608 11 11, 5608 11 19, 5608 11 91, 5608 11 99, 5608 19 11, 5608 19 19, 5608 19 30, 5608 19 90, 5608 90 00 |
|
|
98 |
Inne artykuły wykonane z przędzy, szpagatu, powrozu, liny lub linki, inne niż materiały włókiennicze, artykuły wykonane z takich tkanin oraz artykuły należące do kategorii 97 5609 00 00, 5905 00 10 |
|
|
99 |
Tekstylia powleczone żywicą naturalną lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek lub podobnych; kalka techniczna płócienna; płótno malarskie zagruntowane; bukram i podobne tekstylia usztywniane, w rodzaju stosowanych do formowania stożków kapeluszy 5901 10 00, 5901 90 00 Linoleum, również cięte do kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkład włókienniczy, również cięte do kształtu 5904 10 00, 5904 90 00 Tekstylia gumowane, nie z dzianin, z wyłączeniem stosowanych do wyrobu opon 5906 10 00, 5906 99 10, 5906 99 90 Tekstylia w inny sposób impregnowane lub powleczone; płótna pomalowane będące dekoracjami teatralnymi, tła studyjne (prospekty), inne niż należące do kategorii 100 5907 00 10, 5907 00 90 |
|
|
100 |
Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane preparatami z pochodnych celulozy lub z innych tworzyw sztucznych 5903 10 10, 5903 10 90, 5903 20 10, 5903 20 90, 5903 90 10, 5903 90 91, 5903 90 99 |
|
|
101 |
Szpagat, powrozy, linki i liny, plecione lub nie, inne niż z włókien syntetycznych ex 5607 90 90 |
|
|
109 |
Brezenty, żagle, markizy i zasłony przeciwsłoneczne 6306 12 00, 6306 19 00, 6306 30 00 |
|
|
110 |
Tkane materace nadmuchiwane 6306 40 00 |
|
|
111 |
Wyposażenie kempingowe, tkane, inne niż materace nadmuchiwane i namioty 6306 91 00, 6306 99 00 |
|
|
112 |
Inne gotowe artykuły włókiennicze tkane, z wyłączeniem należących do kategorii 113 i 114 6307 20 00, ex 6307 90 99 |
|
|
113 |
Ścierki po podłogi, ścierki do naczyń i ścierki do kurzu, inne niż z dzianin 6307 10 90 |
|
|
114 |
Tkaniny i artykuły do użytku technicznego 5902 10 10, 5902 10 90, 5902 20 10, 5902 20 90, 5902 90 10, 5902 90 90, 5908 00 00, 5909 00 10, 5909 00 90, 5910 00 00, 5911 10 00, ex 5911 20 00, 5911 31 11, 5911 31 19, 5911 31 90, 5911 32 10, 5911 32 90, 5911 40 00, 5911 90 10, 5911 90 90 |
|
|
GRUPA IV |
|||
115 |
Przędza lniana lub przędza z ramii 5306 10 10, 5306 10 30, 5306 10 50, 5306 10 90, 5306 20 10, 5306 20 90, 5308 90 12, 5308 90 19 |
|
|
117 |
Tkaniny lniane lub tkaniny z ramii 5309 11 10, 5309 11 90, 5309 19 00, 5309 21 10, 5309 21 90, 5309 29 00, 5311 00 10, ex 5803 00 90, 5905 00 30 |
|
|
118 |
Bielizna stołowa, bielizna do celów toaletowych i kuchennych lniana lub z włókna ramii, inna niż z dzianin 6302 29 10, 6302 39 20, 6302 59 10, ex 6302 59 90, 6302 99 10, ex 6302 99 90 |
|
|
120 |
Zasłony (włącznie z draperiami), firanki, lambrekiny okienne i łóżkowe oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz, nie z dzianin; z lnu lub ramii ex 6303 99 90, 6304 19 30, ex 6304 99 00 |
|
|
121 |
Szpagat, powrozy, linki i liny, plecione lub nie, z lnu lub ramii ex 5607 90 90 |
|
|
122 |
Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, używane, z lnu, inne niż z dzianin ex 6305 90 00 |
|
|
123 |
Tkaniny włosowe i tkaniny szenilowe z lnu lub ramii, inne niż taśmy tkane 5801 90 10, ex 5801 90 90 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne z lnu lub ramii, inne niż z dzianin ex 6214 90 00 |
|
|
GRUPA V |
|||
124 |
Syntetyczne włókna odcinkowe 5501 10 00, 5501 20 00, 5501 30 00, 5501 40 00, 5501 90 00, 5503 11 00, 5503 19 00, 5503 20 00, 5503 30 00, 5503 40 00, 5503 90 10, 5503 90 90, 5505 10 10, 5505 10 30, 5505 10 50, 5505 10 70, 5505 10 90 |
|
|
125 A |
Przędza z włókna ciągłego syntetycznego, niepakowana do sprzedaży detalicznej, inna niż przędza należąca do kategorii 41 ex 5402 44 00, 5402 45 00, 5402 46 00, 5402 47 00 |
|
|
125 B |
Monofilament (przędza jednowłókowa), pasek (sztuczna słoma i podobne) oraz imitacja katgutu z materiałów syntetycznych 5404 11 00, 5404 12 00, 5404 19 00, 5404 90 11, 5404 90 19, 5404 90 90, ex 5604 90 10, ex 5604 90 90 |
|
|
126 |
Włókna odcinkowe sztuczne 5502 00 10, 5502 00 40, 5502 00 80, 5504 10 00, 5504 90 00, 5505 20 00 |
|
|
127 A |
Przędza z włókna ciągłego sztucznego, niepakowana do sprzedaży detalicznej, inna niż przędza należąca do kategorii 42 ex 5403 31 00, ex 5403 32 00, ex 5403 33 00 |
|
|
127 B |
Monofilament (przędza jednowłókowa), pasek (sztuczna słoma i podobne) oraz imitacja katgutu z materiałów włókienniczych sztucznych 5405 00 00, ex 5604 90 90 |
|
|
128 |
Gruba sierść zwierzęca, zgrzebna lub czesana 5105 40 00 |
|
|
129 |
Przędza z grubej sierści zwierzęcej lub przędza z włosia końskiego 5110 00 00 |
|
|
130 A |
Przędza jedwabna inna niż nitka wyczeskowa z odpadów jedwabiu 5004 00 10, 5004 00 90, 5006 00 10 |
|
|
130 B |
Przędza jedwabna inna niż należąca do kategorii 130 A; jelita jedwabnika 5005 00 10, 5005 00 90, 5006 00 90, ex 5604 90 90 |
|
|
131 |
Przędza z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych 5308 90 90 |
|
|
132 |
Przędza papierowa 5308 90 50 |
|
|
133 |
Przędza z konopi siewnych 5308 20 10, 5308 20 90 |
|
|
134 |
Przędza metalizowana 5605 00 00 |
|
|
135 |
Tkaniny z grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego 5113 00 00 |
|
|
136 |
Tkaniny jedwabne lub z odpadów jedwabiu 5007 10 00, 5007 20 11, 5007 20 19, 5007 20 21, 5007 20 31, 5007 20 39, 5007 20 41, 5007 20 51, 5007 20 59, 5007 20 61, 5007 20 69, 5007 20 71, 5007 90 10, 5007 90 30, 5007 90 50, 5007 90 90, 5803 00 30, ex 5905 00 90, ex 5911 20 00 |
|
|
137 |
Tkaniny włosowe, tkaniny szenilowe i taśmy tkane z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu ex 5801 90 90, ex 5806 10 00 |
|
|
138 |
Tkaniny z przędzy papierowej oraz inne włókna tekstylne inne niż z ramii 5311 00 90, ex 5905 00 90 |
|
|
139 |
Tkaniny z nitką metalową lub z przędzy metalizowanej 5809 00 00 |
|
|
140 |
Tkaniny z dzianin; z materiałów włókienniczych innych niż wełna lub cienka sierść zwierzęca, bawełna lub włókna chemiczne ex 6001 10 00, ex 6001 29 00, ex 6001 99 00, 6003 90 00, 6005 90 90, 6006 90 00 |
|
|
141 |
Pledy i koce z materiałów włókienniczych innych niż wełna lub cienka sierść zwierzęca, bawełna lub włókna chemiczne ex 6301 90 90 |
|
|
142 |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze z sizalu, z pozostałych włókien z rodziny Agave lub z konopi manilskich ex 5702 39 00, ex 5702 49 00, ex 5702 50 90, ex 5702 99 00, ex 5705 00 90 |
|
|
144 |
Filc z grubej sierści zwierzęcej 5602 10 35, ex 5602 29 00 |
|
|
145 |
Szpagat, powrozy, linki i liny, plecione lub nie, z manili (konopi manilskich) lub z konopi siewnych ex 5607 90 20, ex 5607 90 90 |
|
|
146 A |
Szpagat do wiązania lub belowania do maszyn rolniczych, z sizalu lub z pozostałych włókien z rodziny Agave ex 5607 21 00 |
|
|
146 B |
Szpagat, powrozy, linki i liny z sizalu lub z pozostałych włókien z rodziny Agave, inne niż wyroby należące do kategorii 146 A ex 5607 21 00, 5607 29 10, 5607 29 90 |
|
|
146 C |
Szpagat, powrozy, linki i liny, nawet plecione lub oplatane, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 ex 5607 90 20 |
|
|
147 |
Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania), odpady przędzy i szarpanka rozwłókniona, inne niż niezgrzeblone ani nieczesane ex 5003 00 00 |
|
|
148 A |
Przędza z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 5307 10 10, 5307 10 90, 5307 20 00 |
|
|
148 B |
Przędza z włókna kokosowego 5308 10 00 |
|
|
149 |
Tkaniny z juty lub z pozostałych włókien łykowych, o szerokości większej niż 150 cm 5310 10 90, ex 5310 90 00 |
|
|
150 |
Tkaniny z juty lub z pozostałych włókien łykowych, o szerokości nie większej niż 150 cm; worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, inne niż używane 5310 10 10, ex 5310 90 00, 5905 00 50, 6305 10 90 |
|
|
151 A |
Pozostałe pokrycia podłogowe, z okrywą, niegotowe 5702 20 00 |
|
|
151 B |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, inne niż igłowe lub flokowane ex 5702 39 00, ex 5702 49 00, ex 5702 50 90, ex 5702 99 00 |
|
|
152 |
Filc igłowany z juty lub z pozostałych włókien łykowych, nieimpregnowany ani niepowleczony, inny niż pokrycia podłogowe 5602 10 11 |
|
|
153 |
Używane worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 6305 10 10 |
|
|
154 |
Kokony jedwabników nadające się do motania 5001 00 00 Jedwab surowy (nieskręcany) 5002 00 00 Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania), odpady przędzy i szarpanka rozwłókniona, niezgrzeblone ani nieczesane ex 5003 00 00 Wełna niezgrzebna ani nieczesana 5101 11 00, 5101 19 00, 5101 21 00, 5101 29 00, 5101 30 00 Cienka lub gruba sierść zwierzęca, niezgrzebna ani nieczesana 5102 11 00, 5102 19 10, 5102 19 30, 5102 19 40, 5102 19 90, 5102 20 00 Odpady wełny lub cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej, włącznie z odpadami przędzy, ale z wyłączeniem szarpanki rozwłóknionej 5103 10 10, 5103 10 90, 5103 20 10, 5103 20 91, 5103 20 99, 5103 30 00 Szarpanka rozwłókniona z wełny lub z cienkiej lub z grubej sierści zwierzęcej 5104 00 00 Len surowy lub obrobiony, ale nieprzędzony; pakuły i odpady lnu (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5301 10 00, 5301 21 00, 5301 29 00, 5301 30 10, 5301 30 90 Ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne, surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły, wyczeski i odpady, inne niż włókna kokosowe i manila 5305 00 00 Bawełna, niezgrzebna ani nieczesana 5201 00 10, 5201 00 90 Odpady bawełniane (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5202 10 00, 5202 91 00, 5202 99 00 Konopie siewne (Cannabis sativa L.), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady konopi siewnych (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5302 10 00, 5302 90 00 Manila (konopie manilskie lub Musa Textilis Nee), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady manili (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5305 00 00 Juta lub pozostałe włókna łykowe (z wyłączeniem lnu, konopi siewnych i ramii), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady juty lub innych włókien łykowych (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5303 10 00, 5303 90 00 Pozostałe włókna tekstylne roślinne, surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady takich włókien (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5305 00 00 |
|
|
156 |
Damskie i dziewczęce bluzki i pulowery z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6106 90 30, ex 6110 90 90 |
|
|
157 |
Odzież z dzianin, inna niż należąca do kategorii od 1 do 123 i 156 ex 6101 90 20, ex 6101 90 80, 6102 90 10, 6102 90 90, ex 6103 39 00, ex 6103 49 00, ex 6104 19 90, ex 6104 29 90, ex 6104 39 00, 6104 49 00, ex 6104 69 00, 6105 90 90, 6106 90 50, 6106 90 90, ex 6107 99 00, ex 6108 99 00, 6109 90 90, 6110 90 10, ex 6110 90 90, ex 6111 90 90, ex 6114 90 00 |
|
|
159 |
Suknie, bluzki i bluzki koszulowe, nie z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6204 49 10, 6206 10 00 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne, nie z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6214 10 00 Krawaty, muszki i fulary z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6215 10 00 |
|
|
160 |
Chusteczki do nosa z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu ex 6213 90 00 |
|
|
161 |
Odzież, nie z dzianin, inna niż należąca do kategorii od 1 do 123 i do kategorii 159 6201 19 00, 6201 99 00, 6202 19 00, 6202 99 00, 6203 19 90, 6203 29 90, 6203 39 90, 6203 49 90, 6204 19 90, 6204 29 90, 6204 39 90, 6204 49 90, 6204 59 90, 6204 69 90, 6205 90 10, ex 6205 90 80, 6206 90 10, 6206 90 90, ex 6211 20 00, ex 6211 39 00, 6211 49 00 |
|
|
ZAŁĄCZNIK I A
Kategoria |
Opis Kod CN 2008 |
Tabela równoważności |
|
sztuk/kg |
g/sztukę |
||
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
163 (2) |
Gaza i artykuły z gazy pakowane do postaci lub w opakowania do sprzedaży detalicznej 3005 90 31 |
|
|
ZAŁĄCZNIK I B
1. |
Niniejszy załącznik obejmuje surowce włókiennicze (kategorie 128 oraz 154), wyroby włókiennicze inne niż z wełny i cienkiej sierści zwierzęcej, bawełny i włókien chemicznych, a także włókna chemiczne i włókna ciągłe oraz przędze objęte kategoriami 124, 125A, 125B, 126, 127A oraz 127B. |
2. |
Bez uszczerbku dla reguł interpretacji nomenklatury scalonej, sposób sformułowania opisu wyrobów uważa się za mający wartość jedynie wskazującą, ponieważ wyroby objęte każdą kategorią są określone, w ramach niniejszego załącznika, przez kody CN. Jeżeli przed kodem CN znajduje się symbol »ex«, wyroby objęte każdą kategorią są określone zakresem kodu CN i zakresem odpowiedniego opisu. |
3. |
Odzież, która nie jest rozpoznawalna jako odzież dla mężczyzn lub chłopców bądź też jako odzież dla kobiet lub dziewcząt, jest klasyfikowana w ramach tej ostatniej kategorii. |
4. |
Wyrażenie »odzież niemowlęca« oznacza odzież do rozmiaru 86 włącznie. |
Kategoria |
Opis Kod CN 2008 |
Tabela równoważności |
|
sztuk/kg |
g/sztukę |
||
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
GRUPA I |
|||
ex 20 |
Bielizna pościelowa, inna niż z dzianin ex 6302 29 90, ex 6302 39 90 |
|
|
ex 32 |
Tkaniny włosowe i tkaniny szenilowe oraz materiały włókiennicze igłowe ex 5802 20 00, ex 5802 30 00 |
|
|
ex 39 |
Bielizna stołowa, bielizna toaletowa i bielizna kuchenna, inna niż z dzianin oraz inna niż należąca do kategorii 118 ex 6302 59 90, ex 6302 99 90 |
|
|
GRUPA II |
|||
ex 12 |
Rajstopy i trykoty, pończochy, skarpety, skarpetki, podkolanówki i podobne, z dzianin, inne niż dla niemowląt ex 6115 10 90, ex 6115 29 00, ex 6115 30 90, ex 6115 99 00 |
24,3 |
41 |
ex 13 |
Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, damskie lub dziewczęce majtki i figi, z dzianin ex 6107 19 00, ex 6108 29 00, ex 6212 10 10 |
17 |
59 |
ex 14 |
Męskie lub chłopięce tkane palta, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze oraz peleryny ex 6210 20 00 |
0,72 |
1 389 |
ex 15 |
Damskie lub dziewczęce tkane palta, płaszcze przeciwdeszczowe i inne płaszcze, peleryny, żakiety, inne niż parki ex 6210 30 00 |
0,84 |
1 190 |
ex 18 |
Męskie lub chłopięce koszulki trykotowe i pozostałe trykoty, kalesony, majtki, koszule nocne, piżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, inne niż z dzianin ex 6207 19 00, ex 6207 29 00, ex 6207 99 90 Damskie lub dziewczęce koszulki trykotowe i pozostałe trykoty, półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, piżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, inne niż z dzianin ex 6208 19 00, ex 6208 29 00, ex 6208 99 00, ex 6212 10 10 |
|
|
ex 19 |
Chusteczki do nosa, inne niż z jedwabiu i z odpadów jedwabiu ex 6213 90 00 |
59 |
17 |
ex 24 |
Męskie lub chłopięce koszule nocne, piżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z dzianin ex 6107 29 00 Damskie lub dziewczęce koszule nocne, piżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z dzianin ex 6108 39 00 |
3,9 |
257 |
ex 27 |
Damskie lub dziewczęce spódnice, włącznie ze spódnico-spodniami ex 6104 59 00 |
2,6 |
385 |
ex 28 |
Spodnie, spodnie na szelkach i z karczkiem typu ogrodniczki, bryczesy i szorty (inne niż strój kąpielowy), z dzianin ex 6103 49 00, ex 6104 69 00 |
1,61 |
620 |
ex 31 |
Biustonosze, tkane lub z dzianin ex 6212 10 10, ex 6212 10 90 |
18,2 |
55 |
ex 68 |
Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, z wyłączeniem rękawiczek, mitenek i rękawic z jednym palcem dla niemowląt, należących do kategorii ex 10 i ex 87, oraz pończochy, skarpety i podkolanówki dla niemowląt, inne niż z dzianin, należące do kategorii ex 88 ex 6209 90 90 |
|
|
ex 73 |
Dresy z dzianiny ex 6112 19 00 |
1,67 |
600 |
ex 78 |
Odzież damska z tkanin objętych pozycją nr 5903, 5906 i 5907, z wyłączeniem odzieży należącej do kategorii ex 14 i ex 15 ex 6210 40 00, ex 6210 50 00 |
|
|
ex 83 |
Odzież z dzianin objętych pozycją nr 5903 i 5907 oraz ubiory narciarskie z dzianin ex 6112 20 00, ex 6113 00 90 |
|
|
GRUPA III A |
|||
ex 38 B |
Firany siatkowe, inne niż z dzianin ex 6303 99 90 |
|
|
ex 40 |
Tkane zasłony (włącznie z draperiami, firankami, lambrekinami okiennymi i łóżkowymi oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz), inne niż z dzianin ex 6303 99 90, ex 6304 19 90, ex 6304 99 00 |
|
|
ex 58 |
Dywany, wykładziny podłogowe i dywaniki, węzełkowe (nawet gotowe) ex 5701 90 10, ex 5701 90 90 |
|
|
ex 59 |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, inne niż dywany należące do kategorii ex 58, 142 i 151B ex 5702 10 00, ex 5702 50 90, ex 5702 99 00, ex 5703 90 20, ex 5703 90 80, ex 5704 10 00, ex 5704 90 00, ex 5705 00 90 |
|
|
ex 60 |
Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane typu gobeliny, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (na przykład małym ściegiem lub ściegiem krzyżykowym) i podobne, wykonane ręcznie ex 5805 00 00 |
|
|
ex 61 |
Taśmy tkane oraz taśmy składające się z osnowy bez wątku, połączone za pomocą kleju (bolducs), inne niż etykietki i podobne artykuły należące do kategorii ex 62 i do kategorii 137 Tkaniny elastyczne oraz pasmanterie (nie z dzianin), wykonane z materiałów włókienniczych złożonych z nici gumowej ex 5806 10 00, ex 5806 20 00, ex 5806 39 00, ex 5806 40 00 |
|
|
ex 62 |
Przędza szenilowa (włącznie z przędzą szenilową kosmykową), przędza rdzeniowa (inna niż przędza metalizowana i przędza rdzeniowa z włosia końskiego) ex 5606 00 91, ex 5606 00 99 Tiul i pozostałe wyroby sieciowe, z wyłączeniem tkanych i dzianych, koronki wykonane ręcznie lub maszynowo, w sztukach, w paskach lub w postaci motywów ex 5804 10 11, ex 5804 10 19, ex 5804 10 90, ex 5804 29 10, ex 5804 29 90, ex 5804 30 00 Etykietki, odznaki i podobne artykuły z materiałów włókienniczych, niehaftowane, w sztukach, paskach lub wykrojone do kształtu lub wymiaru, tkane ex 5807 10 10, ex 5807 10 90 Plecionki i ozdobne pasmanterie w sztukach; frędzle, pompony i podobne artykuły ex 5808 10 00, ex 5808 90 00 Hafty w sztukach, paskach lub motywach ex 5810 10 10, ex 5810 10 90, ex 5810 99 10, ex 5810 99 90 |
|
|
ex 63 |
Dzianiny z włókien syntetycznych zawierające 5 % masy lub więcej przędzy elastomerowej oraz dzianiny zawierające 5 % masy lub więcej nitki gumowej ex 5906 91 00, ex 6002 40 00, ex 6002 90 00, ex 6004 10 00, ex 6004 90 00 |
|
|
ex 65 |
Dzianiny, inne niż te należące do kategorii ex 63 ex 5606 00 10, ex 6002 40 00, ex 6004 10 00 |
|
|
ex 66 |
Pledy i koce, inne niż z dzianin ex 6301 10 00, ex 6301 90 90 |
|
|
GRUPA III B |
|||
ex 10 |
Rękawiczki, mitenki i rękawice z jednym palcem, z dzianin ex 6116 10 20, ex 6116 10 80, ex 6116 99 00 |
17 par |
59 |
ex 67 |
Dodatki odzieżowe z dzianin inne niż dla niemowląt; wszelkiego rodzaju bielizna z dzianin używana w gospodarstwie domowym; zasłony (włącznie z draperiami) i firanki, lambrekiny okienne lub łóżkowe oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz z dzianin; koce i pledy z dzianin, inne artykuły z dzianin, włącznie z częściami odzieży lub dodatków odzieżowych ex 5807 90 90, ex 6113 00 10, ex 6117 10 00, ex 6117 80 10, ex 6117 80 80, ex 6117 90 00, ex 6301 90 10, ex 6302 10 00, ex 6302 40 00, ex 6303 19 00, ex 6304 11 00, ex 6304 91 00, ex 6307 10 10, ex 6307 90 10 |
|
|
ex 69 |
Damskie i dziewczęce półhalki i halki, z dzianin ex 6108 19 00 |
7,8 |
128 |
ex 72 |
Stroje kąpielowe ex 6112 39 10, ex 6112 39 90, ex 6112 49 10, ex 6112 49 90, ex 6211 11 00, ex 6211 12 00 |
9,7 |
103 |
ex 75 |
Męskie lub chłopięce garnitury i komplety z dzianin ex 6103 10 90, ex 6103 29 00 |
0,80 |
1 250 |
ex 85 |
Krawaty, muszki i fulary, inne niż z dzianin, inne niż należące do kategorii 159 ex 6215 90 00 |
17,9 |
56 |
ex 86 |
Gorsety, pasy gorsetowe, pasy do pończoch, szelki, podwiązki i podobne artykuły oraz części tych artykułów, nawet z dzianin ex 6212 20 00, ex 6212 30 00, ex 6212 90 00 |
8,8 |
114 |
ex 87 |
Rękawice, mitenki i rękawice z jednym palcem, nie z dzianin ex 6209 90 90, ex 6216 00 00 |
|
|
ex 88 |
Pończochy, skarpety i podkolanówki, nie z dzianin; inne dodatki odzieżowe, części odzieży lub dodatków odzieżowych, inne niż dla niemowląt, inne niż z dzianin ex 6209 90 90, ex 6217 10 00, ex 6217 90 00 |
|
|
ex 91 |
Namioty ex 6306 29 00 |
|
|
ex 94 |
Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z niej; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył tekstylny oraz rozdrobnione resztki włókien ex 5601 10 90, ex 5601 29 00, ex 5601 30 00 |
|
|
ex 95 |
Filc i artykuły z niego, nawet impregnowane lub powleczone, inne niż pokrycia podłogowe ex 5602 10 19, ex 5602 10 39, ex 5602 10 90, ex 5602 29 00, ex 5602 90 00, ex 5807 90 10, ex 6210 10 10, ex 6307 90 91 |
|
|
ex 97 |
Sieci i siatki wykonane ze szpagatu, powrozu lub linki oraz gotowe sieci rybackie z przędzy, szpagatu, powrozu lub linki ex 5608 90 00 |
|
|
ex 98 |
Inne artykuły wykonane z przędzy, szpagatu, powrozu, liny lub linki, inne niż materiały włókiennicze, artykuły wykonane z takich tkanin oraz artykuły należące do kategorii 97 ex 5609 00 00, ex 5905 00 10 |
|
|
ex 99 |
Tekstylia powleczone żywicą naturalną lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek lub podobnych; kalka techniczna płócienna; płótno malarskie zagruntowane; bukram i podobne tekstylia usztywniane, w rodzaju stosowanych do formowania stożków kapeluszy ex 5901 10 00, ex 5901 90 00 Linoleum, nawet cięte do kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkład włókienniczy, nawet cięte do kształtu ex 5904 10 00, ex 5904 90 00 Tekstylia gumowane, nie z dzianin, z wyłączeniem stosowanych do wyrobu opon ex 5906 10 00, ex 5906 99 10, ex 5906 99 90 Tekstylia w inny sposób impregnowane lub powleczone; płótna pomalowane będące dekoracjami teatralnymi, tła studyjne (prospekty), inne niż należące do kategorii ex 100 ex 5907 00 10, ex 5907 00 90 |
|
|
ex 100 |
Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane preparatami z pochodnych celulozy lub z innych tworzyw sztucznych ex 5903 10 10, ex 5903 10 90, ex 5903 20 10, ex 5903 20 90, ex 5903 90 10, ex 5903 90 91, ex 5903 90 99 |
|
|
ex 109 |
Brezenty, żagle, markizy i zasłony przeciwsłoneczne ex 6306 19 00, ex 6306 30 00 |
|
|
ex 110 |
Tkane materace nadmuchiwane ex 6306 40 00 |
|
|
ex 111 |
Wyposażenie kempingowe, tkane, inne niż materace nadmuchiwane i namioty ex 6306 99 00 |
|
|
ex 112 |
Inne gotowe artykuły włókiennicze tkane, z wyłączeniem należących do kategorii ex 113 i ex 114 ex 6307 20 00, ex 6307 90 99 |
|
|
ex 113 |
Ścierki po podłogi, ścierki do naczyń i ścierki do kurzu, inne niż z dzianin ex 6307 10 90 |
|
|
ex 114 |
Tkaniny i artykuły do użytku technicznego, inne niż należące do kategorii 136 ex 5908 00 00, ex 5909 00 90, ex 5910 00 00, ex 5911 10 00, ex 5911 31 19, ex 5911 31 90, ex 5911 32 10, ex 5911 32 90, ex 5911 40 00, ex 5911 90 10, ex 5911 90 90 |
|
|
GRUPA IV |
|||
115 |
Przędza lniana lub przędza z ramii 5306 10 10, 5306 10 30, 5306 10 50, 5306 10 90, 5306 20 10, 5306 20 90, 5308 90 12, 5308 90 19 |
|
|
117 |
Tkaniny lniane lub tkaniny z ramii 5309 11 10, 5309 11 90, 5309 19 00, 5309 21 10, 5309 21 90, 5309 29 00, 5311 00 10, ex 5803 00 90, 5905 00 30 |
|
|
118 |
Bielizna stołowa, bielizna toaletowa i bielizna kuchenna z lnu lub ramii, inna niż z dzianin 6302 29 10, 6302 39 20, 6302 59 10, ex 6302 59 90, 6302 99 10, ex 6302 99 90 |
|
|
120 |
Zasłony (włącznie z draperiami), firanki, lambrekiny okienne i łóżkowe oraz pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz, nie z dzianin; z lnu lub ramii ex 6303 99 90, 6304 19 30, ex 6304 99 00 |
|
|
121 |
Szpagat, powrozy, linki i liny, plecione lub nie, z lnu lub ramii ex 5607 90 90 |
|
|
122 |
Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, używane, z lnu, inne niż z dzianin ex 6305 90 00 |
|
|
123 |
Tkaniny włosowe i tkaniny szenilowe z lnu lub ramii, inne niż taśmy tkane 5801 90 10, ex 5801 90 90 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne z lnu lub ramii, inne niż z dzianin ex 6214 90 00 |
|
|
GRUPA V |
|||
124 |
Syntetyczne włókna odcinkowe 5501 10 00, 5501 20 00, 5501 30 00, 5501 40 00, 5501 90 00, 5503 11 00, 5503 19 00, 5503 20 00, 5503 30 00, 5503 40 00, 5503 90 10, 5503 90 90, 5505 10 10, 5505 10 30, 5505 10 50, 5505 10 70, 5505 10 90 |
|
|
125 A |
Przędza z włókna ciągłego syntetycznego, niepakowana do sprzedaży detalicznej ex 5402 44 00, 5402 45 00, 5402 46 00, 5402 47 00 |
|
|
125 B |
Monofilament (przędza jednowłókowa), pasek (sztuczna słoma i podobne) oraz imitacja katgutu z materiałów syntetycznych 5404 11 00, 5404 12 00, 5404 19 00, 5404 90 11, 5404 90 19, 5404 90 90, ex 5604 90 10, ex 5604 90 90 |
|
|
126 |
Włókna odcinkowe sztuczne 5502 00 10, 5502 00 40, 5502 00 80, 5504 10 00, 5504 90 00, 5505 20 00 |
|
|
127 A |
Przędza z włókien ciągłych sztucznych niepakowana do sprzedaży detalicznej, nitka pojedyncza nieskręcana z włókna wiskozowego lub o skręcie nieprzekraczającym 250 skrętów na metr oraz pojedyncza nitka nieteksturowana z octanu celulozy ex 5403 31 00, ex 5403 32 00, ex 5403 33 00 |
|
|
127 B |
Monofilament (przędza jednowłókowa), pasek (sztuczna słoma i podobne) oraz imitacja katgutu z materiałów włókienniczych sztucznych 5405 00 00, ex 5604 90 90 |
|
|
128 |
Gruba sierść zwierzęca, zgrzebna lub czesana 5105 40 00 |
|
|
129 |
Przędza z grubej sierści zwierzęcej lub przędza z włosia końskiego 5110 00 00 |
|
|
130 A |
Przędza jedwabna inna niż nitka wyczeskowa z odpadów jedwabiu 5004 00 10, 5004 00 90, 5006 00 10 |
|
|
130 B |
Przędza jedwabna inna niż należąca do kategorii 130 A; jelita jedwabnika 5005 00 10, 5005 00 90, 5006 00 90, ex 5604 90 90 |
|
|
131 |
Przędza z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych 5308 90 90 |
|
|
132 |
Przędza papierowa 5308 90 50 |
|
|
133 |
Przędza z konopi siewnych 5308 20 10, 5308 20 90 |
|
|
134 |
Przędza metalizowana 5605 00 00 |
|
|
135 |
Tkaniny z grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego 5113 00 00 |
|
|
136 A |
Tkaniny z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu, inne niż niebielone, prane lub bielone 5007 20 19, ex 5007 20 31, ex 5007 20 39, ex 5007 20 41, 5007 20 59, 5007 20 61, 5007 20 69, 5007 20 71, 5007 90 30, 5007 90 50, 5007 90 90 |
|
|
136 B |
Tkaniny z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu, inne niż należące do kategorii 136 A ex 5007 10 00, 5007 20 11, 5007 20 21, ex 5007 20 31, ex 5007 20 39, ex 5007 20 41, 5007 20 51, 5007 90 10, 5803 00 30, ex 5905 00 90, ex 5911 20 00 |
|
|
137 |
Tkaniny włosowe, tkaniny szenilowe i taśmy tkane z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu ex 5801 90 90, ex 5806 10 00 |
|
|
138 |
Tkaniny z przędzy papierowej oraz inne włókna tekstylne inne niż z ramii 5311 00 90, ex 5905 00 90 |
|
|
139 |
Tkaniny z nitką metalową lub z przędzy metalizowanej 5809 00 00 |
|
|
140 |
Tkaniny z dzianin; z materiałów włókienniczych innych niż wełna lub cienka sierść zwierzęca, bawełna lub włókna chemiczne ex 6001 10 00, ex 6001 29 00, ex 6001 99 00, 6003 90 00, 6005 90 90, 6006 90 00 |
|
|
141 |
Pledy i koce z materiałów włókienniczych innych niż wełna lub cienka sierść zwierzęca, bawełna lub włókna chemiczne ex 6301 90 90 |
|
|
142 |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze z sizalu, z pozostałych włókien z rodziny Agave lub z konopi manilskich ex 5702 39 00, ex 5702 49 00, ex 5702 50 90, ex 5702 99 00, ex 5705 00 90 |
|
|
144 |
Filc z grubej sierści zwierzęcej 5602 10 35, ex 5602 29 00 |
|
|
145 |
Szpagat, powrozy, linki i liny, plecione lub nie, z manili (konopi manilskich) lub z konopi siewnych ex 5607 90 20, ex 5607 90 90 |
|
|
146 A |
Szpagat do wiązania lub belowania do maszyn rolniczych, z sizalu lub z pozostałych włókien z rodziny Agave ex 5607 21 00 |
|
|
146 B |
Szpagat, powrozy, linki i liny z sizalu lub z pozostałych włókien z rodziny Agave, inne niż wyroby należące do kategorii 146 A ex 5607 21 00, 5607 29 10, 5607 29 90 |
|
|
146 C |
Szpagat, powrozy, linki i liny, nawet plecione lub oplatane, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 ex 5607 90 20 |
|
|
147 |
Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania), odpady przędzy i szarpanka rozwłókniona, inne niż niezgrzeblone ani nieczesane ex 5003 00 00 |
|
|
148 A |
Przędza z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 5307 10 10, 5307 10 90, 5307 20 00 |
|
|
148 B |
Przędza z włókna kokosowego 5308 10 00 |
|
|
149 |
Tkaniny z juty lub z pozostałych włókien łykowych, o szerokości większej niż 150 cm 5310 10 90, ex 5310 90 00 |
|
|
150 |
Tkaniny z juty lub z pozostałych włókien łykowych, o szerokości nie większej niż 150 cm; worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, inne niż używane 5310 10 10, ex 5310 90 00, 5905 00 50, 6305 10 90 |
|
|
151 A |
Pozostałe pokrycia podłogowe, z okrywą, niegotowe 5702 20 00 |
|
|
151 B |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, inne niż igłowe lub flokowane ex 5702 39 00, ex 5702 49 00, ex 5702 50 90, ex 5702 99 00 |
|
|
152 |
Filc igłowany z juty lub z pozostałych włókien łykowych, nieimpregnowany ani niepowleczony, inny niż pokrycia podłogowe 5602 10 11 |
|
|
153 |
Używane worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów, z juty lub z pozostałych włókien łykowych, objętych pozycją nr 5303 6305 10 10 |
|
|
154 |
Kokony jedwabników nadające się do motania 5001 00 00 Jedwab surowy (nieskręcany) 5002 00 00 Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania), odpady przędzy i szarpanka rozwłókniona, niezgrzeblone ani nieczesane ex 5003 00 00 Wełna niezgrzebna ani nieczesana 5101 11 00, 5101 19 00, 5101 21 00, 5101 29 00, 5101 30 00 Cienka lub gruba sierść zwierzęca, niezgrzebna ani nieczesana 5102 11 00, 5102 19 10, 5102 19 30, 5102 19 40, 5102 19 90, 5102 20 00 Odpady wełny lub cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej, włącznie z odpadami przędzy, ale z wyłączeniem szarpanki rozwłóknionej 5103 10 10, 5103 10 90, 5103 20 10, 5103 20 91, 5103 20 99, 5103 30 00 Szarpanka rozwłókniona z wełny lub z cienkiej lub z grubej sierści zwierzęcej 5104 00 00 Len surowy lub obrobiony, ale nieprzędzony; pakuły i odpady lnu (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5301 10 00, 5301 21 00, 5301 29 00, 5301 30 10, 5301 30 90 Ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne, surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły, wyczeski i odpady, inne niż włókna kokosowe i manila 5305 00 00 Bawełna, niezgrzebna ani nieczesana 5201 00 10, 5201 00 90 Odpady bawełniane (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5202 10 00, 5202 91 00, 5202 99 00 Konopie siewne (Cannabis sativa), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady konopi siewnych (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5302 10 00, 5302 90 00 Manila (konopie manilskie lub Musa Textilis Nee), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady manili (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5305 00 00 Juta lub pozostałe włókna łykowe (z wyłączeniem lnu, konopi siewnych i ramii), surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady juty lub innych włókien łykowych (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5303 10 00, 5303 90 00 Pozostałe włókna tekstylne roślinne, surowe lub przerobione, ale nieprzędzone: pakuły i odpady takich włókien (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5305 00 00 |
|
|
156 |
Damskie i dziewczęce bluzki i pulowery z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6106 90 30, ex 6110 90 90 |
|
|
157 |
Odzież z dzianin, z wyłączeniem odzieży należącej do kategorii ex 10, ex 12, ex 13, ex 24, ex 27, ex 28, ex 67, ex 69, ex 72, ex 73, ex 75, ex 83 oraz 156 ex 6101 90 20, ex 6101 90 80, 6102 90 10, 6102 90 90, ex 6103 39 00, ex 6103 49 00, ex 6104 19 90, ex 6104 29 90, ex 6104 39 00, 6104 49 00, ex 6104 69 00, 6105 90 90, 6106 90 50, 6106 90 90, ex 6107 99 00, ex 6108 99 00, 6109 90 90, 6110 90 10, ex 6110 90 90, ex 6111 90 90, ex 6114 90 00 |
|
|
159 |
Suknie, bluzki i bluzki koszulowe, nie z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6204 49 10, 6206 10 00 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne, nie z dzianin; z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6214 10 00 Krawaty, muszki i fulary z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu 6215 10 00 |
|
|
160 |
Chusteczki do nosa z jedwabiu lub z odpadów jedwabiu ex 6213 90 00 |
|
|
161 |
Odzież nie z dzianin, z wyłączeniem odzieży należącej do kategorii ex 14, ex 15, ex 18, ex 31, ex 68, ex 72, ex 78, ex 86, ex 87, ex 88 oraz 159 6201 19 00, 6201 99 00, 6202 19 00, 6202 99 00, 6203 19 90, 6203 29 90, 6203 39 90, 6203 49 90, 6204 19 90, 6204 29 90, 6204 39 90, 6204 49 90, 6204 59 90, 6204 69 90, 6205 90 10, ex 6205 90 80, 6206 90 10, 6206 90 90, ex 6211 20 00, ex 6211 39 00, 6211 49 00 |
|
|
(1) Załącznik obejmuje tylko kategorie od 1 do 114, z wyjątkiem Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Uzbekistanu i Serbii, dla których uwzględnione są kategorie od 1 do 161.
(2) Dotyczy wyłącznie przywozu z Chin.
ZAŁĄCZNIK II
„ZAŁĄCZNIK II
KRAJE WYWOZU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1
Białoruś
Chiny
Rosja
Serbia
Uzbekistan”
ZAŁĄCZNIK III
„ZAŁĄCZNIK IX
Kraj dostawca |
Grupa I |
Grupa II |
Grupa III |
Grupa IV |
Grupa V |
Białoruś |
|
1,20 % |
4,00 % |
4,00 % |
4,00 % |
Uzbekistan |
0,35 % (1) |
1,20 % |
4,00 % |
4,00 % |
4,00 % |
Kraj dostawca |
Grupa I |
Grupa IIA |
Grupa IIB |
Grupa III |
Grupa IV |
Grupa V |
Wietnam |
1,0 % |
5,0 % |
2,5 % |
10,0 % |
10,0 % |
10,0 %” |
(1) Z wyjątkiem kategorii 1: 2005: %.
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
DECYZJE
Rada
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/61 |
DECYZJA RADY
z dnia 3 czerwca 2008 r.
upoważniająca Portugalię do stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego w odniesieniu do piwa produkowanego na terenie autonomicznego regionu Madera
(2008/417/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 299 ust. 2 akapit drugi,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Wnioskiem z dnia 30 maja 2007 r., powołując się na art. 299 ust. 2 Traktatu, Portugalia ubiega się o odstępstwo od art. 90 Traktatu w celu zastosowania w odniesieniu do piwa produkowanego na Maderze stawki akcyzy niższej od stawki krajowej ustalonej zgodnie z dyrektywą Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (2), w przypadku gdy roczna produkcja przypadająca na browar nie przekracza 300 000 hektolitrów. Produkcja przekraczająca poziom 200 000 hektolitrów powinna korzystać z obniżonej stawki wyłącznie w zakresie spożycia na terenie Madery. |
(2) |
W uzasadnieniu swojego wniosku Portugalia wyjaśnia, że możliwości oferowane w ramach art. 4 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów (3) są niewystarczające w celu zrekompensowania strat, które ponoszą browary na Maderze ze względu na ich oddalenie, ukształtowanie terenu i trudną sytuację na rynku lokalnym. W świetle tego artykułu browary, których produkcja nie przekracza 200 000 hektolitrów piwa rocznie, mogą stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego, pod warunkiem, że stawka ta nie będzie niższa od standardowej stawki krajowej o więcej niż 50 %. Portugalia posłużyła się tymi przepisami, stosując 50 % zniżkę dla browarów, których produkcja nie przekroczyła 200 000 hektolitrów rocznie. Tym niemniej, jeśli produkcja browarów znajdujących się na terenie Madery osiągnie poziom powyżej tego progu, nie będzie to oznaczało, że osiągnęły one wystarczająco silną pozycję, by stawić czoła konkurencji ze strony producentów piwa z kontynentalnej części Portugalii (lub kontynentalnej części Europy). Ich udział w rynku będzie nadal malał w wyniku silnej konkurencji, której będą musiały stawić czoła, ze strony piw pochodzących z innych państw członkowskich ze względu na dodatkowe koszty, jakie muszą ponosić w związku z ich oddaleniem, koniecznością utrzymywania wysokiego poziomu zapasów, transportu surowców i materiałów wtórnych oraz pakowania w kontynentalnej części Portugalii. Tak więc, nawet jeśli tego typu browary po przekroczeniu produkcji na poziomie 200 000 hektolitrów rocznie przestaną być „małe” w rozumieniu art. 4 dyrektywy 92/38/EWG, to wciąż pozostaną małe w porównaniu z dużymi browarami krajowymi i międzynarodowymi, z którymi konkurują. Dlatego też w celu zapewnienia przetrwania lokalnego przemysłu istotne jest, by browary korzystały ze stawki obniżonej, jeśli roczna produkcja będzie wyższa niż 200 000 hektolitrów, nie przekraczając jednak poziomu 300 000 hektolitrów. |
(3) |
Portugalia wnioskuje więc, by uprawnienie do stosowania stawki obniżonej, która byłaby ustalona na poziomie 50 % standardowej stawki krajowej, było dostępne dla piwa produkowanego na Maderze przez niezależne browary znajdujące się na terenie wyspy, których produkcja nie przekracza 300 000 hektolitrów rocznie. Tym niemniej, jeśli produkcja przekroczy poziom 200 000 hektolitrów rocznie, prawo do obniżonej stawki dla ilości powyżej tej liczby będzie miało zastosowanie jedynie do piwa spożywanego na terenie Madery. |
(4) |
Dogłębna analiza sytuacji pokazuje, że uznanie wniosku Portugalii jest niezbędne w celu podtrzymania przemysłu piwowarskiego w regionach peryferyjnych Madery. Jasne jest, że w tych okolicznościach i na odpowiednich warunkach skutkiem rozszerzenia obniżki podatku będzie zrównanie pozycji przemysłu piwowarskiego Madery z jego konkurentami z kontynentalnej części Portugalii i innych państw członkowskich. Uzyskane korzyści podatkowe nie będą miały innego skutku niż kompensata dodatkowych, nieuniknionych kosztów ponoszonych w związku z peryferyjną lokalizacją tego przemysłu. |
(5) |
Aby nie podważać zasad funkcjonowania wspólnego rynku, prawo do stawki obniżonej dla produkcji powyżej 200 000 hektolitrów rocznie będzie stosowane wyłącznie w odniesieniu do piwa produkowanego i spożywanego na terenie Madery. |
(6) |
Chociaż wnioskowane odstępstwo od art. 90 Traktatu jest konieczne w celu zapewnienia ochrony rozwoju peryferyjnego regionu Madery, należy również ustalić ograniczenie czasowe dla odstępstw od obowiązującej stawki podatku. Z drugiej jednak strony istotne jest zapewnienie lokalnym podmiotom gospodarczym wymaganego bezpieczeństwa dla rozwoju ich działalności gospodarczej. Dlatego uzasadnione jest, by odstępstwo zostało przyznane na okres sześciu lat. |
(7) |
Co więcej, sporządzenie średniookresowego sprawozdania powinno być wymagane, by Komisja mogła ocenić, czy warunki uzasadniające przyznanie odstępstwa nadal są spełniane. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji pozostają bez uszczerbku dla stosowania art. 87 i 88 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 90 Traktatu Portugalia jest uprawniona do stosowania stawki podatku akcyzowego na poziomie niższym niż stawka krajowa ustalona zgodnie z dyrektywą 92/84/EWG w odniesieniu do piwa produkowanego w autonomicznym regionie Madery przez niezależne browary znajdujące się w tym regionie, których roczna produkcja nie przekracza 300 000 hektolitrów. Produkcja przekraczająca poziom 200 000 hektolitrów rocznie może korzystać z obniżonej stawki wyłącznie w zakresie spożycia na terenie Madery.
Przez pojęcie „niezależny, mały browar” rozumie się browar, który jest prawnie i ekonomicznie niezależny od wszelkich innych browarów, mieści się w budynkach usytuowanych poza terenem należącym do jakiegokolwiek innego browaru i nie działa na mocy licencji. Jednakże w przypadku gdy co najmniej dwa browary współpracują ze sobą, a ich łączna wielkość rocznej produkcji nie przekracza 300 000 hektolitrów, mogą one być traktowane jako jeden niezależny browar.
Obniżonej stawki podatku akcyzowego, której wysokość może być niższa od stawki minimalnej, nie ustala się na poziomie niższym niż 50 % standardowej stawki krajowej dla Portugalii.
Artykuł 2
Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r. Portugalia prześle Komisji sprawozdanie o sytuacji, by umożliwić jej ocenę, czy przyczyny uzasadniające odstępstwo określone w art. 1 nadal istnieją.
Artykuł 3
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Portugalskiej.
Sporządzono w Brukseli, dnia 3 czerwca 2008 r.
W imieniu Rady
A. BAJUK
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 11 kwietnia 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 29.
(3) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 21. Dyrektywa zmieniona Aktem przystąpienia z 2005 r.
Komisja
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/63 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 29 maja 2008 r.
w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty przeznaczonego na środki stosowane w stanach zagrożenia, służące zwalczaniu choroby niebieskiego języka w Zjednoczonym Królestwie w 2007 r.
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2161)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
(2008/418/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/75/WE z dnia 20 listopada 2000 r. ustanawiającą przepisy szczególne dotyczące kontroli i zwalczania choroby niebieskiego języka (1), w szczególności jej art. 9 ust. 2,
uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w obszarze weterynarii (2), w szczególności jej art. 3 ust. 3 i 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja 90/424/EWG ustala procedury regulujące wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na specyficzne środki weterynaryjne, w tym środki stosowane w stanach zagrożenia. Aby pomóc w możliwie jak najszybszym wytępieniu choroby niebieskiego języka, państwa członkowskie otrzymują wkład finansowy na pokrycie kosztów określonych środków służących zwalczaniu ognisk choroby niebieskiego języka. |
(2) |
W art. 3 ust. 5 decyzji 90/424/EWG ustalono zasady dotyczące wartości procentowej kosztów poniesionych przez państwo członkowskie, która może zostać pokryta w ramach wkładu finansowego Wspólnoty. |
(3) |
Wypłata wkładu finansowego Wspólnoty przeznaczonego na środki stosowane w stanach zagrożenia, służące zwalczaniu choroby niebieskiego języka, podlega zasadom zawartym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 349/2005 z dnia 28 lutego 2005 r. ustanawiającym zasady dotyczące finansowania przez Wspólnotę środków stosowanych w stanach zagrożenia oraz zwalczania niektórych chorób zwierzęcych określonych w decyzji Rady 90/424/EWG (3). Rozporządzenie to stosuje się do wkładu finansowego Wspólnoty przyznawanego państwom członkowskim w odniesieniu do wydatków kwalifikowanych, określonych w tym rozporządzeniu, dotyczących niektórych środków zwalczania chorób w sytuacjach, o których mowa w art. 3 ust. 1 decyzji 90/424/EWG. |
(4) |
W 2007 r. w Zjednoczonym Królestwie wystąpiły ogniska choroby niebieskiego języka. Pojawienie się tej choroby jest poważnym zagrożeniem dla zwierząt gospodarskich we Wspólnocie. |
(5) |
Zjednoczone Królestwo podjęło w związku z tym niezbędne środki stosowane w stanach zagrożenia, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby niebieskiego języka. |
(6) |
W dniu 28 listopada 2007 r. Zjednoczone Królestwo dostarczyło informacji wstępnych wymaganych do przyznania wsparcia finansowego Wspólnoty zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 349/2005. |
(7) |
Władze Zjednoczonego Królestwa całkowicie wypełniły zobowiązania techniczne i administracyjne przewidziane w art. 3 decyzji 90/424/EWG i art. 6 rozporządzenia (WE) nr 349/2005. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Wkład finansowy Wspólnoty na rzecz Zjednoczonego Królestwa
Bez uszczerbku dla art. 10a decyzji 90/424/EWG można przyznać Zjednoczonemu Królestwu wkład finansowy Wspólnoty na pokrycie kosztów poniesionych przez to państwo członkowskie w ramach środków, o których mowa w art. 3 ust. 2 decyzji 90/424/EWG, podjętych w 2007 r. w celu zwalczania choroby niebieskiego języka.
Artykuł 2
Adresat
Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 2008 r.
W imieniu Komisji
Androulla VASSILIOU
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 74. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2007/729/WE (Dz.U. L 294 z 13.11.2007, s. 26).
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).
(3) Dz.U. L 55 z 1.3.2005, s. 12.
6.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/65 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 30 maja 2008 r.
zmieniająca decyzję 2008/377/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Słowacji
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2262)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/419/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na Słowacji wystąpiły ogniska klasycznego pomoru świń, co może stanowić zagrożenie dla stad w pozostałych państwach członkowskich ze względu na handel żywymi świniami oraz niektórymi produktami pochodzącymi od świń. |
(2) |
Decyzja Komisji 2008/377/WE z dnia 8 maja 2008 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Słowacji (2) została przyjęta w celu wzmocnienia środków wprowadzonych przez Słowację na mocy dyrektywy Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (3). |
(3) |
W art. 2 ust. 2 lit. p) dyrektywy Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (4) definiuje się jako „kraj” administracyjny region Słowacji, którego powierzchnia wynosi przynajmniej 2 000 km2 i który znajduje się pod nadzorem właściwych organów. |
(4) |
Na podstawie wyników badania epidemiologicznego przeprowadzonego przez właściwe organy na Słowacji należy zapewnić, że środki ochronne w związku z klasycznym pomorem świń na Słowacji powinny być stosowane do niektórych regionów administracyjnych („kraj”). |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/377/WE. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji 2008/377/WE zastępuje się tekstem załącznika do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 30 maja 2008 r.
W imieniu Komisji
Androulla VASSILIOU
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją 2006/965/WE (Dz.U. L 397 z 30.12.2006, s. 22).
(2) Dz.U. L 130 z 20.5.2008, s. 18.
(3) Dz.U. L 316 z 1.12.2001, s. 5. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2007/729/WE (Dz.U. L 294 z 13.11.2007, s. 26).
(4) Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją 2007/729/WE.
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK
Następujące regiony administracyjne Słowacji:
— |
Region Bańskiej Bystrzycy (Banskobystrický kraj) |
— |
Region Nitry (Nitriansky kraj)”. |