29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/3

(1)

Statki powietrzne objęte zakresem stosowania art. 2c rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 (2) i spełniające specyficzne wymagania zdatności do lotu, określone w tym artykule, otrzymują ograniczone świadectwa zdatności do lotu wydawane przez państwa członkowskie, pozwalające na dalszą eksploatację statku powietrznego w zakresie operacji, do których statek ten był dopuszczony na dzień 28 marca 2007 r., obowiązujące do dnia 28 marca 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 2c ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1702/2003 Komisja może przedłużyć okres obowiązywania wymagań, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu, o maksymalnie 18 miesięcy, pod warunkiem że proces certyfikacji tego typu statków powietrznych został uruchomiony przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (Agencję) przed dniem 28 marca 2008 r., a Agencja stwierdzi, że może on zostać zakończony przed upływem przedłużonego okresu obowiązywania.

(3)

Zgodnie z art. 2c ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1702/2003 Agencja stwierdziła w dniu 15 lutego 2008 r., że warunki dotyczące przedłużenia okresu obowiązywania wymagań, o którym mowa w art. 2c ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1702/2003, zostały spełnione w odniesieniu do określonych typów statków powietrznych. Tego samego dnia Agencja przekazała swoją opinię Komisji.

(4)

Agencja stwierdziła w szczególności, że otrzymała i przyjęła wnioski o certyfikację i/lub walidację certyfikatów typu wydawanych przez organy certyfikacyjne krajów byłego Związku Radzieckiego dla dwóch statków powietrznych: statku powietrznego typu Antonow AN-26, co pozwala jej również rozważyć certyfikację statku powietrznego typu AN-26B, oraz helikoptera typu Kamow-32A11BC, co pozwala jej również rozważyć certyfikację helikoptera typu Kamow-32A12.

(5)

Agencja stwierdza ponadto w swojej opinii, że jest w stanie zakończyć proces certyfikacji typu tych statków powietrznych przed dniem 28 września 2009 r.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu określonego w art. 54 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/5

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) ustanawiają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które zostaną poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje amidosulfuron i nikosulfuron.

(2)

Wpływ amidosulfuronu i nikosulfuronu na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 1490/2002 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiających. W rozporządzeniach tych wyznaczono również państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy, które mają przedkładać odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1490/2002. W przypadku amidosulfuronu i nikosulfuronu państwami członkowskimi pełniącymi rolę sprawozdawcy była Austria i Zjednoczone Królestwo, a wszystkie istotne informacje przekazano, odpowiednio, dnia 31 maja 2005 r. i 7 grudnia 2005 r.

(3)

Sprawozdania z oceny zostały poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i EFSA i przedstawione Komisji w dniu 22 stycznia 2007 r. w formie sprawozdania naukowego EFSA poświęconego amidosulfuronowi i nikosulfuronowi (4). Sprawozdania te zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 22 stycznia 2008 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego amidosulfuronu i nikosulfuronu.

(4)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające amidosulfuron i nikosulfuron zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć amidosulfuron i nikosulfuron do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje czynne zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(5)

Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów, wynikających z tego faktu.

(6)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających amidosulfuron i nikosulfuron w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności w jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny, w zależności od przypadku, zmienić, zastąpić lub wycofać istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(7)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 (5), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które zostały nałożone w dotychczas przyjętych dyrektywach zmieniających załącznik I.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego amidosulfuron i nikosulfuron jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby, zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 października 2012 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego amidosulfuron i nikosulfuron jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby, zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 października 2012 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/9

(1)

Dnia 5 czerwca 2003 r. Rada upoważniła Komisję do otwarcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(2)

Komisja wynegocjowała w imieniu Wspólnoty umowę z Królestwem Marokańskim dotyczącą pewnych aspektów usług lotniczych (zwaną dalej „Umową”) zgodnie z mechanizmami i dyrektywami zawartymi w załączniku do decyzji Rady upoważniającej Komisję do otwarcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(3)

Umowa została podpisana w imieniu Wspólnoty, z zastrzeżeniem możliwości zawarcia jej w późniejszym terminie, zgodnie z decyzją Rady 2006/953/WE (2).

(4)

Umowa powinna zostać zatwierdzona,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/10

(1)

Bułgaria i Rumunia podpisały umowy dwustronne o komunikacji lotniczej z Królestwem Marokańskim, odpowiednio dnia 14 października 1966 r. i dnia 6 grudnia 1971 r.

(2)

Komisja przeprowadziła negocjacje z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia niektórych postanowień istniejących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(3)

Umowa między Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim dotycząca niektórych aspektów usług lotniczych (2) (zwana dalej „umową horyzontalną”) została podpisana w Brukseli dnia 12 grudnia 2006 r. i jest stosowana tymczasowo od tej daty.

(4)

Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (3) został podpisany w Luksemburgu dnia 25 kwietnia 2005 r. i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

(5)

Protokół zmieniający załączniki I i II do umowy horyzontalnej jest niezbędny w celu uwzględnienia przystąpienia tych dwóch nowych państw członkowskich.

(6)

Protokół zmieniający załączniki I i II do Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim w sprawie niektórych aspektów usług lotniczych został parafowany dnia 19 marca 2007 r.

(7)

Protokół ten powinien zostać zatwierdzony,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/12

(1)

Kryteria ekologiczne ustanowione w decyzji Komisji 2005/338/WE z dnia 14 kwietnia 2005 r. ustanawiającej ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego usługom kempingowym (2) tracą ważność dnia 14 kwietnia 2008 r.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1980/2000 przeprowadzono we właściwym czasie przegląd kryteriów ekologicznych oraz związanych z nimi wymogów oceny i weryfikacji ustanowionych decyzją 2005/338/WE.

(3)

Z uwagi na różne etapy procesu przeglądu należy przedłużyć przedmiotowy okres o 18 miesięcy.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/338/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/14

(1)

Kryteria ekologiczne ustanowione w decyzji Komisji 2001/405/WE z dnia 4 maja 2001 r. ustanawiającej kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych dla produktów z bibuły (2) tracą ważność dnia 4 maja 2008 r.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1980/2000 przeprowadzono we właściwym czasie przegląd kryteriów ekologicznych oraz związanych z nimi wymogów oceny i weryfikacji, ustanowionych wyżej wymienioną decyzją.

(3)

W świetle przeglądu wymienionych kryteriów i wymogów należy przedłużyć okres ważności kryteriów ekologicznych i wymogów zawartych w decyzji 2001/405/WE na okres dwunastu miesięcy.

(4)

Ponieważ zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1980/2000 zobowiązanie do dokonania przeglądu dotyczy wyłącznie kryteriów ekologicznych oraz wymogów oceny i weryfikacji, decyzja 2001/405/WE powinna pozostać w mocy.

(5)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić decyzję 2001/405/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/15

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 27 października 2004 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało od przedsiębiorstwa Valent Bioscience wniosek o włączenie substancji czynnej o nazwie chlorowodorek awiglicyny do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(2)

Decyzją Komisji 2006/589/WE (2) po wstępnym rozpatrzeniu potwierdzono, że dokumentacja jest „kompletna”, można ją uznać za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Tym samym umożliwiono państwom członkowskim przyznawanie tymczasowych zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające chlorowodorek awiglicyny, zgodnie z art. 8 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG. Żadne z państw członkowskich nie skorzystało z tej możliwości.

(4)

Zjednoczone Królestwo, jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy, zgłosiło Komisji, że szczegółowe badanie dokumentacji wykazało brak kilku dodatkowych danych wymaganych na mocy załączników II i III do dyrektywy 91/414/EWG. W związku z tym dokumentacja nie może być nadal uznawana za kompletną.

(5)

Powiadamiający o chlorowodorku awiglicyny poinformował Zjednoczone Królestwo i Komisję, że nie ma zamiaru dalej wspierać trwającego procesu oceny oraz że nie ma zamiaru złożyć dodatkowych danych. W związku z tym oczywiste jest, że dokumentacja nie zostanie uzupełniona, zatem niemożliwe będzie sporządzenie przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy sprawozdania z oceny dotyczącego chlorowodorku awiglicyny i przekazanie go Komisji, Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz innym państwom członkowskim. Dlatego należy wycofać możliwość przyznawania tymczasowych zezwoleń.

(6)

Z uwagi na to, że żadne państwo członkowskie nie wydało tymczasowego zezwolenia na stosowanie chlorowodorku awiglicyny, nie potrzeba wyznaczać okresu karencji w odniesieniu do zbywania, składowania, dopuszczenia do obrotu i wykorzystania istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających tę aktywną substancję.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2006/589/WE.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/17

(1)

Decyzja Komisji 2006/69/WE z dnia 13 stycznia 2006 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu żywności i składników żywności wyprodukowanych z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy Roundup Ready linii GA21 jako nowej żywności lub nowych składników żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) zezwoliła na wprowadzenie do obrotu żywności i składników żywności wyprodukowanych z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii GA21 (MON-ØØØ21-9) jako nowej żywności lub nowych składników żywności.

(2)

Decyzja ta była skierowana do firmy Monsanto Europe SA, z siedzibą w Belgii, reprezentującej Monsanto Company, Stany Zjednoczone, a okres jej ważności wynosił 10 lat.

(3)

W skierowanym do Komisji piśmie z dnia 1 marca 2007 r. firma Monsanto Europe SA, mając na uwadze, że firma Syngenta Seeds S.A.S. złożyła wniosek o wprowadzenie na rynek produktów z kukurydzy GA21, stwierdziła, że zaprzestała produkcji nasion z GA21 kilka lat wcześniej, a w 2005 r. także ich sprzedaży, i w związku z tym, od chwili wejścia w życie zezwolenia udzielonego firmie Syngenta, nie jest zainteresowana utrzymaniem zezwolenia.

(4)

Dnia 2 października 2007 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wydał pozytywną opinię w sprawie wniosku złożonego przez firmę Syngenta, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003, dotyczącego produktów objętych decyzją 2006/69/WE.

(5)

W konsekwencji konieczne jest zapewnienie, aby uchylenie decyzji 2006/69/WE było skuteczne od dnia rozpoczęcia obowiązywania zezwolenia udzielonego firmie Syngenta w odniesieniu do produktów GA21.

(6)

Wpisy do wspólnotowego rejestru genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, przewidziane w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, dotyczące kukurydzy MON-ØØØ21-9, powinny zostać zmienione w celu uwzględnienia przepisów niniejszej decyzji.

(7)

W sprawie środków przewidzianych w niniejszej decyzji przeprowadzono konsultacje z firmą Monsanto Europe S.A.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

29.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/19

(1)

W dniu 29 lipca 2005 r. przedsiębiorstwo Syngenta Seeds S.A.S. zwróciło się w imieniu Syngenta Crop Protection AG, zgodnie z art. 5 i art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, do właściwych organów Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu żywności oraz składników żywności i pasz zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych.

(2)

Wniosek odnosił się również do wprowadzenia na rynek innych produktów zawierających kukurydzę GA21 lub składających się z niej, dla takich samych zastosowań jak każda inna kukurydza, z wyjątkiem uprawy. Dlatego też do wniosku, zgodnie z przepisami art. 5 ust. 5 i art. 17 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, załączone były dane i informacje wymagane na podstawie załączników III i IV do dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG (2), a także informacje i ustalenia dotyczące oceny ryzyka dla środowiska naturalnego przeprowadzonej według zasad określonych w załączniku II do dyrektywy 2001/18/WE.

(3)

W dniu 17 kwietnia 2007 r. przedsiębiorstwo Syngenta Seeds S.A.S. zwróciło się w imieniu Syngenta Crop Protection AG, zgodnie z art. 8 ust. 4 i art. 20 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, do Komisji z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu istniejących produktów wyprodukowanych z kukurydzy GA21 (dodatki do żywności, materiały paszowe i dodatki paszowe wyprodukowane z kukurydzy GA21).

(4)

W dniu 2 października 2007 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („EFSA”), zgodnie z art. 6 i art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, wydał jednolitą kompleksową pozytywną opinię dla obu wniosków, stwierdzając, że wprowadzenie na rynek produktów zawierających kukurydzę GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, odpowiadających opisowi we wnioskach („produkty”) najprawdopodobniej nie będzie miało negatywnego wpływu na zdrowie człowieka, zwierząt ani na środowisko naturalne (3). W swojej opinii EFSA rozpatrzył wszystkie szczegółowe pytania i wątpliwości zgłaszane przez państwa członkowskie w kontekście konsultacji z właściwymi organami krajowymi, przewidzianej w art. 6 ust. 4 i art. 18 ust. 4 wymienionego rozporządzenia.

(5)

W swej opinii EFSA uznał złożony przez wnioskodawcę plan monitorowania skutków dla środowiska, obejmujący ogólny plan obserwacji, za zgodny z zamierzonym wykorzystaniem produktów.

(6)

W związku z powyższym należy wydać zezwolenie na produkty.

(7)

Każdemu organizmowi zmodyfikowanemu genetycznie należy przypisać niepowtarzalny identyfikator zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 65/2004 z dnia 14 stycznia 2004 r. ustanawiającym system ustanawiania oraz przypisywania niepowtarzalnych identyfikatorów organizmom zmodyfikowanym genetycznie (4).

(8)

Według opinii wydanej przez EFSA nie zachodzi konieczność stosowania żadnych szczególnych wymagań dotyczących etykietowania w odniesieniu do żywności oraz składników żywności i pasz zawierających kukurydzę GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, z wyjątkiem wymogów ustanowionych w art. 13 ust. 1 i w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Jednak aby zapewnić wykorzystanie produktów w granicach zezwolenia przewidzianego w niniejszej decyzji, etykiety żywności zawierającej organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającej się z nich oraz produkty inne niż żywność i pasze zawierające organizmy genetycznie zmodyfikowane, lub składające się z nich, w odniesieniu do których złożono wniosek o zezwolenie, powinny wyraźnie wskazywać, że danych produktów nie wolno stosować do celów uprawy.

(9)

Podobnie, opinia wydana przez EFSA nie uzasadnia nałożenia specjalnych wymogów lub ograniczeń na wprowadzanie do obrotu i/lub specjalnych wymogów lub ograniczeń dotyczących wykorzystania i manipulowania, w tym wymagań monitorowania po wprowadzeniu do obrotu, czy też specjalnych wymogów dotyczących ochrony poszczególnych ekosystemów/środowiska naturalnego i/lub poszczególnych obszarów geograficznych, przewidzianych w art. 6 ust. 5 lit. e) oraz art. 18 ust. 5 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

(10)

Wszelkie informacje mające znaczenie dla wprowadzenia produktów do obrotu powinny zostać wprowadzone do wspólnotowego rejestru genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003.

(11)

W art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącego możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającego dyrektywę 2001/18/WE (5) określono wymogi dotyczące etykietowania produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane organizmy lub składających się z nich.

(12)

Niniejszą decyzję należy przekazać stronom Protokołu kartageńskiego o bezpieczeństwie biologicznym do Konwencji o różnorodności biologicznej za pośrednictwem systemu wymiany informacji o bezpieczeństwie biologicznym, zgodnie z art. 9 ust. 1 i art. 15 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1946/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie transgranicznego przemieszczania organizmów genetycznie zmodyfikowanych (6).

(13)

Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii w terminie ustanowionym przez jego przewodniczącego. W związku z tym Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący przedmiotowych środków.

(14)

Na posiedzeniu w dniu 18 lutego 2008 r. Rada nie opowiedziała się kwalifikowaną większością głosów ani za wnioskiem, ani przeciw niemu. Rada zaznaczyła, że jej prace nad tym dossier zostały zakończone, w związku z czym Komisja może sfinalizować proces podejmowania decyzji. W związku z powyższym do Komisji należy przyjęcie odpowiednich środków,

a)

żywność i składniki żywności zawierające kukurydzę MON-ØØØ21-9, składające się z niej lub z niej wytworzone;

b)

pasza zawierająca kukurydzę MON-ØØØ21-9, składająca się z niej lub z niej wytworzona;

c)

produkty inne niż żywność i pasze, zawierające kukurydzę MON-ØØØ21-9 lub składające się z niej, dla takich samych zastosowań jak każda inna kukurydza, z wyjątkiem uprawy.