3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/1

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 397/2004 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty bawełnianej bielizny pościelowej klasyfikowanej zgodnie z kodami CN ex 6302 21 00 (kody TARIC 6302210081, 6302210089), ex 6302 22 90 (kod TARIC 6302229019), ex 6302 31 00 (kod TARIC 6302310090) i ex 6302 32 90 (kod TARIC 6302329019), pochodzącej z Pakistanu. Na wszystkie przedsiębiorstwa prowadzące wywóz produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty nałożono obowiązujące w całym kraju cło antydumpingowe wynoszące 13,1 %.

(2)

W maju 2006 r. po wszczęciu z urzędu, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, częściowego tymczasowego przeglądu środków antydumpingowych, Rada rozporządzeniem (WE) nr 695/2006 zmieniła rozporządzenie (WE) nr 397/2004 i ustaliła nowe stawki celne wynoszące od 0 % to 8,5 %. Biorąc pod uwagę dużą liczbę współpracujących producentów eksportujących, dobrano odpowiednią próbę.

(3)

Przedsiębiorstwom objętym próbą przyznano indywidualne stawki celne ustalone podczas dochodzenia przeglądowego, podczas gdy innym współpracującym przedsiębiorstwom nieobjętym próbą przyznano ważoną średnią stawkę celną wynoszącą 5,8 %. Cło wynoszące 8,5 % zostało nałożone na przedsiębiorstwa, które albo nie zgłosiły się, albo nie współpracowały w dochodzeniu.

(4)

Artykuł 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 przyznaje pakistańskim producentom eksportującym, którzy spełniają trzy kryteria wymienione w tym samym artykule, możliwość bycia traktowanym jak przedsiębiorstwa współpracujące nieobjęte próbą (traktowanie jak nowych producentów eksportujących – „NEPT”).

(5)

Osiemnaście pakistańskich przedsiębiorstw zwróciło się z wnioskiem o traktowanie ich jak nowych producentów eksportujących.

(6)

Przeprowadzono badanie w celu ustalenia, czy każdy wnioskodawca spełnia kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 niezbędne do traktowania go jak nowego producenta eksportującego (NEPT) poprzez sprawdzenie, czy:

(7)

Do wszystkich wnioskodawców rozesłano kwestionariusz z prośbą o dostarczenie dowodów dla wykazania, że spełniają powyższe kryteria.

(8)

Zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 pakistańskim producentom eksportującym spełniającym te trzy kryteria można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą tj. 5,8 %.

(9)

Osiem przedsiębiorstw pakistańskich składających wniosek o traktowanie ich jak nowych producentów eksportujących nie odpowiedziało na kwestionariusz wstępny. Nie było zatem możliwe ustalenie, czy przedsiębiorstwa te spełniały kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc ich wniosek musiał zostać odrzucony. Przedsiębiorstwa te zostały poinformowane, że ich wnioski nie będą już rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

(10)

Trzy przedsiębiorstwa pakistańskie, które nie udzieliły pełnej odpowiedzi na kwestionariusz, nie odpowiedziały na prośbę o dalsze wyjaśnienia. Nie było zatem możliwe zanalizowanie odpowiedzi tych przedsiębiorstw i ustalenie, czy spełniały one kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004. W związku z powyższym ich wnioski zostały odrzucone. Przedsiębiorstwa te zostały poinformowane, że ich wnioski nie będą już rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

(11)

W przypadku czterech pakistańskich producentów eksportujących zbadanie przedłożonych informacji dało wystarczające dowody by uznać, że spełniają one trzy kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004. Zatem tym czterem producentom eksportującym można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą (tj. 5,8 %) zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i dodać ich do wykazu producentów eksportujących zawartego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(12)

Jedno przedsiębiorstwo pakistańskie nie było w stanie wykazać, że dokonywało wywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem lub dowodu na bycie stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczącej ilości wspomnianego produktu. Przedsiębiorstwo dokonywało wywozu produktów określanych jako produkt objęty postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, ale nie deklarowało swojego wywozu jako produktu objętego postępowaniem objętego kodami CN wymienionymi w motywie (1) powyżej. Przedsiębiorstwo poproszono o przedstawienie dodatkowych dowodów na poparcie stwierdzenia, że wysyłka dotyczyła w istocie produktu objętego postępowaniem. Nie przedstawiono żadnych dodatkowych dowodów. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane, że jeśli nie złoży dalszych dowodów, jego wniosek nie będzie już rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie. Nie było zatem możliwe ustalenie z pewnością, czy przedsiębiorstwo dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, jak określa trzecie kryterium ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc jego wniosek o traktowanie jak nowego producenta eksportującego (NEPT) musiał zostać odrzucony.

(13)

Inne przedsiębiorstwo pakistańskie nie było w stanie przedstawić wystarczających dowodów na poparcie stwierdzenia, że nie dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Przedsiębiorstwo nie przedłożyło szczegółowych dowodów dotyczących swojej działalności handlowej podczas okresu objętego dochodzeniem i przed nim, mimo że ponawiano o nie prośby dla celów tego dochodzenia. Nie było zatem możliwe ustalenie, czy przedsiębiorstwo to istotnie było nowym producentem eksportującym spełniającym pierwsze kryterium ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc jego wniosek o traktowanie jak nowego producenta eksportującego (NEPT) musiał zostać odrzucony. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane, że jego wniosek nie będzie już rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

(14)

Jedno pakistańskie przedsiębiorstwo nie było w stanie wykazać, że jest producentem produktu objętego postępowaniem. Wnioskodawca ten nie spełnił zatem podstawowego kryterium bycia producentem eksportującym i jego wniosek nie mógł być już dalej rozpatrywany. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane o odrzuceniu wniosku i nie przedstawiło uwag.

(15)

Wszyscy wnioskodawcy i przemysł wspólnotowy zostali poinformowani o końcowych ustaleniach wynikających z badania i mieli możliwość przedstawienia uwag. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń liczni wnioskodawcy twierdzili, że nie otrzymali pism i wezwań do udzielenia informacji wysłanych przez Komisję, bądź też nie byli w stanie na nie odpowiedzieć ze względu na wewnętrzne problemy organizacyjne związane z taką korespondencją. Po ponownym sprawdzeniu wspomnianej korespondencji uznano, że twierdzenia te były bezpodstawne. Ponadto wewnętrzne problemy organizacyjne nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla braku współpracy ze strony danego przedsiębiorstwa. Jedno przedsiębiorstwo domagało się ponownego rozpatrzenia wniosków. Przedsiębiorstwo to nie przedłożyło jednak żadnego uzasadnienia ani dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń. Żadne z przedsiębiorstw, których dotyczy postępowanie, nie wykazało, że spełnia odpowiednie kryteria. W związku z tym wnioski te zostały odrzucone.

(16)

Uwzględniając ustalenia, o których mowa w motywie 11 powyżej, cztery pakistańskie przedsiębiorstwa eksportujące spełniają kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 wymagane dla bycia traktowanymi jak nowi producenci eksportujący (NEPT). Przedsiębiorstwa te powinny zatem zostać dodane do wykazu współpracujących producentów zawartego w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i podlegać cłu wynoszącemu 5,8 %. Wnioski złożone przez pozostałych 14 producentów eksportujących powinny zostać odrzucone z wyżej wymienionych powodów,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/8

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/10

(1)

Zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (1) osoby fizyczne lub osoby prawne, lub grupy osób po wyprodukowaniu wina są zobowiązane dostarczyć do destylacji wszystkie produkty uboczne pochodzące z produkcji tego wina. Po przystąpieniu Rumunii do Wspólnoty w dniu 1 stycznia 2007 r. obowiązek ten dotyczy również producentów wina w tym państwie członkowskim, mimo iż destylacja nie jest praktyką tradycyjnie stosowaną w Rumunii.

(2)

Przestrzeganie tego obowiązku zakłada, że istnieją gorzelnie gotowe do przeprowadzania destylacji, otrzymujące wsparcie finansowe ze strony Wspólnoty. Podczas gdy takie gorzelnie powstały w państwach członkowskich Wspólnoty w składzie z dnia 31 grudnia 2006 r., w których obowiązek ten istnieje od wielu lat, w Rumunii takich zakładów przemysłowych mogących przeprowadzać destylację jeszcze nie ma.

(3)

Innym sposobem przetwarzania tych produktów ubocznych jest wycofanie ich pod nadzorem, praktykowane w wielu państwach członkowskich.

(4)

Zważywszy że w chwili obecnej przeprowadzanie destylacji nie jest możliwe ze względów praktycznych, należy na okres przejściowy wyłączyć producentów rumuńskich z obowiązku destylacji i zastąpić go obowiązkiem wycofania produktów ubocznych pod nadzorem, na warunkach określonych w art. 50 i 51 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1623/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/11

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1002/2006 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 860/2007 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/13

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 41/2007 z dnia 21 grudnia 2006 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na rok 2007.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2007 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/15

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w dniu 27 czerwca 2000 r. Niemcy otrzymały od grupy zadaniowej złożonej z UBE Europe GmbH i Stähler Agrochemie GmbH & Co. KG (UBE Europe GmbH opuściło później grupę zadaniową) wniosek o włączenie substancji czynnej beflubutamid do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2000/784/WE (2) potwierdzono, że przedłożona dokumentacja jest „kompletna”, tzn. uznano, iż zasadniczo spełnia ona wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w dniu 12 lipca 1996 r. Niderlandy otrzymały od przedsiębiorstwa Biosys (obecnie: Certis USA) wniosek o włączenie substancji czynnej – wirusa poliedrozy jądrowej Spodoptera exigua (dalej zwanej „WPJ Spodoptera exigua”) do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 97/865/WE (3) potwierdzono, że przedłożona dokumentacja jest „kompletna”, tzn. uznano, iż zasadniczo spełnia ona wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Wpływ wymienionych substancji czynnych na zdrowie ludzi oraz środowisko został poddany ocenie w odniesieniu do zastosowań proponowanych przez wnioskodawców, zgodnie z art. 6 ust. 2 i ust. 4 dyrektywy 91/414/EWG. Wyznaczone państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców przedłożyły Komisji projekty sprawozdania z oceny substancji odpowiednio w dniu 13 sierpnia 2002 r. (beflubutamid) i w dniu 1 listopada 1999 r. (WPJ Spodoptera exigua).

(4)

Projekty sprawozdań z oceny dotyczące wymienionych substancji zostały poddane przeglądowi przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt. Przegląd został zakończony w dniu 15 maja 2007 r. w formie opracowanych przez Komisję sprawozdań z przeglądu dotyczących beflubutamidu i WPJ Spodoptera exigua.

(5)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające wspomniane substancje czynne zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz w art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w przypadku zastosowań zbadanych i wyszczególnionych w sprawozdaniu Komisji z przeglądu. Należy zatem włączyć beflubutamid i WPJ Spodoptera exigua do załącznika I do tej dyrektywy w celu umożliwienia wszystkim państwom członkowskim wydawania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje czynne zgodnie z przepisami wspomnianej dyrektywy.

(6)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG obowiązków wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwa członkowskie powinny dysponować sześciomiesięcznym okresem od daty włączenia na dokonanie przeglądu istniejących tymczasowych zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających beflubutamid lub WPJ Spodoptera exigua w celu zagwarantowania, że spełnione zostaną wymogi ustanowione w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosowne warunki określone w załączniku I. Państwa członkowskie powinny zastąpić istniejące tymczasowe zezwolenia zezwoleniami pełnymi, wprowadzić do nich zmiany lub wycofać je zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać dłuższy okres na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania tego środka, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego beflubutamid lub WPJ Spodoptera exigua jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmienią lub wycofają zezwolenie najpóźniej do dnia 31 maja 2009 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego beflubutamid lub WPJ Spodoptera exigua jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmienią lub wycofają zezwolenie do dnia 31 maja 2009 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, przy czym obowiązuje późniejsza z tych dat.

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/18

(1)

Unia Europejska ustanowiła Fundusz Solidarności Unii Europejskiej („fundusz”) w celu okazania solidarności z ludnością zamieszkującą regiony dotknięte klęskami.

(2)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. dopuszcza możliwość uruchomienia funduszu w granicach rocznego pułapu wynoszącego 1 mld EUR.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 2012/2002 zawiera przepisy umożliwiające uruchomienie funduszu.

(4)

Węgry i Grecja złożyły wnioski o uruchomienie środków z funduszu w związku z dwiema klęskami powodzi,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/19

(1)

W dniu 23 października 2006 r. Rada upoważniła Komisję w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich do prowadzenia negocjacji z Republiką Mołdowy w sprawie Protokołu do Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi a Republiką Mołdowy (1) w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

(2)

Protokół parafowany w dniu 22 lutego 2007 r. powinien zostać podpisany w imieniu Wspólnot Europejskich i ich państw członkowskich, z zastrzeżeniem możliwości jego zawarcia w późniejszym terminie.

(3)

Protokół powinien być stosowany tymczasowo od dnia 1 stycznia 2007 r., w oczekiwaniu na zakończenie odpowiednich procedur wymaganych do jego formalnego zawarcia,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/25

(1)

W dniu 23 października 2006 r. Rada upoważniła Komisję w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich do wynegocjowania z Republiką Armenii protokołu do Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Armenii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

(2)

Protokół powinien zostać podpisany w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich, z zastrzeżeniem możliwości jego zawarcia w późniejszym terminie.

(3)

Protokół powinien być stosowany tymczasowo od dnia 1 stycznia 2007 r. w oczekiwaniu na zakończenie odpowiednich procedur wymaganych do jego formalnego zawarcia,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/30

(1)

W dniu 23 października 2006 r. Rada upoważniła Komisję w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich do prowadzenia negocjacji z Gruzją w sprawie protokołu do Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

(2)

Protokół powinien zostać podpisany w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich, z zastrzeżeniem możliwości jego zawarcia w późniejszym terminie.

(3)

Protokół powinien być stosowany tymczasowo od dnia 1 stycznia 2007 r. w oczekiwaniu na zakończenie odpowiednich procedur wymaganych do jego formalnego zawarcia,

3.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 202/35

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 11 Aktu przystąpienia z 2005 r. Bułgaria i Rumunia automatycznie przystąpiły do umowy wewnętrznej z dniem przystąpienia.

(2)

Zgodnie z art. 1 ust. 7 umowy wewnętrznej, w przypadku przystąpienia do UE nowego państwa, rozdział wkładów określonych w ust. 2 lit. a) tego artykułu, który obecnie w przypadku Bułgarii i Rumunii zawiera jedynie kwoty szacunkowe, powinien być zmieniony decyzją Rady stanowiącej jednomyślnie.

(3)

Zgodnie z art. 8 ust. 4 umowy wewnętrznej, w przypadku przystąpienia do UE nowego państwa wagi głosów określone w ust. 2, które obecnie w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii stanowią jedynie wielkości szacunkowe, są zmieniane decyzją Rady stanowiącej jednomyślnie.

(4)

Wkłady i wagi głosów powinny zostać potwierdzone,

1)

w tabeli w art. 1 ust. 2 lit. a) skreśla się nawiasy okrągłe i „gwiazdkę” po słowach „Bułgaria” i „Rumunia” oraz przypis „(*) kwota szacowana”;

2)

w tabeli w art. 8 ust. 2 skreśla się:

3)

artykuł 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„Komitet EFR stanowi większością kwalifikowaną 724 głosów z 1 004, a głosowanie ma wynik pozytywny, jeśli za przyjęciem wniosku zagłosuje przynajmniej 14 państw członkowskich. Mniejszość blokująca składa się z 281 głosów.”.