5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/1

(1)

Artykuł 12 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1) przewiduje, że należy określić poziomy odniesienia dla flot rybackich każdego z państw członkowskich jako sumę celów Wieloletniego Programu Orientacji 1997–2002 dla każdego segmentu.

(2)

Bułgaria i Rumunia nie posiadają celów, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

(3)

Poziomy odniesienia dla tych państw członkowskich można ustanowić jedynie w odniesieniu do ich flot w chwili przystąpienia. Jednak w takiej sytuacji zobowiązania przewidziane w art. 11 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 byłyby zbędne, ponieważ nakładałyby się ze zobowiązaniami wynikającymi z systemu wprowadzania/wycofywania przewidzianego w art. 13 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

Nie jest zatem celowe określanie poziomów odniesienia przewidzianych w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 dla Bułgarii i Rumunii, ani stosować do nich art. 11 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia, ponieważ nie miałoby to żadnych skutków dla zarządzania flotą przez te państwa członkowskie.

(5)

W związku z tym należy przewidzieć odstępstwo od tych przepisów rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/3

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/5

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na dodatki stosowane w żywieniu zwierząt oraz podstawy i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek w celu uzyskania zezwolenia na preparat określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku załączone zostały szczegółowe dane oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu 6-fitazy EC 3.1.3.26 wytwarzanego przez Schizosaccharomyces pombe (ATCC 5233) (Phyzyme XP 5000G Phyzyme XP 5000L) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych, kur niosek, kaczek rzeźnych, dla prosiąt (odsadzonych), tuczników i macior, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Zastosowanie preparatu 6-fitazy EC 3.1.3.26 wytwarzanego przez Schizosaccharomyces pombe (ATCC 5233) zostało dopuszczone bez ograniczeń czasowych dla kurcząt rzeźnych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1743/2006 (2).

(5)

W celu poparcia wniosku o zezwolenie na stosowanie wyżej wspomnianego preparatu dla kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych, kur niosek, kaczek rzeźnych, prosiąt (odsadzonych), tuczników i macior przedłożono nowe dane. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 17 października 2006 r., że preparat 6-fitaza EC 3.1.3.26 wytwarzany przez Schizosaccharomyces pombe (ATCC 5233) (Phyzyme XP 5000G Phyzyme XP 5000L) nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, ludzi ani dla środowiska naturalnego (3). Ponadto stwierdził on, że preparat nie stwarza żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Zgodnie z tą opinią, stosowanie tego preparatu nie ma negatywnego wpływu na omawiane dodatkowe kategorie zwierząt. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Zgodnie z tą opinią zweryfikowano również sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego, przedłożone przez laboratorium referencyjne Wspólnoty ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/8

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na dodatki stosowane w żywieniu zwierząt oraz podstawy i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek w celu uzyskania zezwolenia na preparat określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku załączone zostały szczegółowe dane oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na preparat endo-1,4-beta-mannanazy EC 3.2.1.78 (Hemicell) wytwarzany przez Bacillus lentus (ATCC 55045), jako dodatek paszowy dla kurcząt rzeźnych, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 21 listopada 2006 r., że preparat endo-1,4-beta-mannanaza EC 3.2.1.78, wytwarzany przez Bacillus lentus (ATCC 55045) (Hemicell) nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, ludzi ani dla środowiska naturalnego (2). Ponadto stwierdził on, że preparat nie stwarza żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Zgodnie z opinią tą zweryfikowano również sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne Wspólnoty ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/10

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 474/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanowiło wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty, określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, niektóre państwa członkowskie przekazały Komisji informacje istotne w kontekście uaktualnienia wspólnotowego wykazu. Istotne informacje przekazały także kraje trzecie. Na tej podstawie należy uaktualnić wspólnotowy wykaz.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 oraz art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 473/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze dotyczące wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty, określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 (3), państwo członkowskie złożyło wniosek o uaktualnienie wykazu wspólnotowego.

(4)

Komisja poinformowała wszystkich zainteresowanych przewoźników lotniczych bezpośrednio lub, gdy było to niemożliwe, poprzez organa odpowiedzialne za nadzór regulacyjny nad nimi, podając istotne fakty i względy, które stanowiłyby podstawę decyzji o nałożeniu zakazu wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty lub o zmianie warunków zakazu wykonywania przewozów nałożonego na przewoźnika lotniczego ujętego w wykazie wspólnotowym.

(5)

Komisja umożliwiła zainteresowanym przewoźnikom lotniczym wgląd do dokumentacji przekazanej przez państwa członkowskie, zgłoszenie Komisji swoich uwag na piśmie oraz w formie ustnej prezentacji, w terminie 10 dni roboczych, a także zgłoszenie uwag Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionemu na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (4).

(6)

Komisja, a także w określonych przypadkach niektóre państwa członkowskie, przeprowadziły konsultacje z organami odpowiedzialnymi za nadzór regulacyjny nad zainteresowanymi przewoźnikami lotniczymi.

(7)

Pakistan International Airlines przedłożyły Komisji w dniu 14 maja 2007 r. plan działań naprawczych, poparty dowodami wdrożenia szeregu takich działań. Komisja przyjmuje do wiadomości, że przewoźnik poczynił znaczne postępy po ujęciu go w wykazie wspólnotowym oraz przy pomocy organów nadzorczych, udowodnił, że naruszenia wymogów bezpieczeństwa w części jego floty zostały usunięte. Właściwe organa Pakistanu zaaprobowały podjęte działania.

(8)

W efekcie, w oparciu o wspólne kryteria stwierdza się, że jedenaście następujących statków powietrznych linii Pakistan International Airlines winno być dopuszczonych do wykonywania przewozów do Wspólnoty: trzy Boeingi 747-300 o znakach rejestracyjnych AP-BFU, AP-BGG i AP-BFX; dwa Boeingi 747-200 o znakach rejestracyjnych AP-BAK i AP-BAT; sześć Airbusów A-310 o znakach rejestracyjnych AP-BEU, AP-BGP, AP-BGR, AP-BGN, AP-BEC i AP-BEG. W związku z tym powyższe statki powietrzne należy wykreślić z załącznika B.

(9)

Przed ponownym dopuszczeniem poszczególnych statków powietrznych do wykonywania przewozów właściwe organa Islamskiej Republiki Pakistanu zgodziły się przedstawić Komisji oraz organom państwa członkowskiego, w którym znajduje się docelowy port lotniczy dla danego statku powietrznego, sprawozdanie z kontroli bezpieczeństwa statku powietrznego przeprowadzonej przed dopuszczeniem go do wykonywania przewozów. Po otrzymaniu takiego sprawozdania organa państwa członkowskiego mogą, w razie konieczności, nałożyć zakaz na dany statek powietrzny, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005. Po wylądowaniu statku powietrznego należy przeprowadzić kompleksową kontrolę na ziemi w ramach SAFA, a sprawozdanie z takiej kontroli niezwłocznie przesłać Komisji, która przekaże je pozostałym państwom członkowskim. Państwa członkowskie zamierzają zagwarantować dalszą kontrolę skutecznego wypełniania stosownych norm bezpieczeństwa, przeprowadzając regularne kontrole na ziemi tego przewoźnika.

(10)

Pozostałe statki powietrze należące do floty tego przewoźnika nadal nie spełniają odpowiednich norm bezpieczeństwa, w związku z czym powinny zostać ujęte w załączniku B do momentu usunięcia istotnych naruszeń. Przed przeprowadzeniem kolejnej weryfikacji ograniczeń w wykonywaniu przewozów nałożonych na tego przewoźnika należy zorganizować pokontrolną inspekcję na miejscu, celem sprawdzenia czy plan działań naprawczych został w pełni wdrożony i jakie są postępy w jego realizacji. Zarówno przewoźnik, jak i właściwe organa wyraziły zgodę na przeprowadzenie takiej inspekcji.

(11)

Istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez TAAG Angola Airlines, posiadające certyfikat wydany w Angoli. Naruszenia te zostały stwierdzone przez Francję w trakcie kontroli na ziemi przeprowadzonych w ramach programu SAFA. Powtarzalność takich wyników kontroli wskazuje na systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa (5).

(12)

W odpowiedzi na wnioski strony francuskiej, TAAG Angola Airlines wykazały brak możliwości usunięcia systemowych naruszeń wymogów bezpieczeństwa, pomimo zapewnień przewoźnika oraz właściwych organów, czego dowodzą utrzymujące się naruszenia wymogów bezpieczeństwa. Dodatkowo, wbrew zapewnieniom, właściwe organa Angoli nie posiadają wystarczających możliwości wyegzekwowania odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(13)

W momencie wniesienia zastrzeżenia co do bezpieczeństwa działalności przewoźnika TAAG, posiadającego certyfikat wydany w Angoli, właściwe organa tego państwa wykazały brak możliwości wprowadzenia i egzekwowania odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(14)

Komisja uznaje wysiłki podejmowane przez przewoźnika celem sprecyzowania działań koniecznych do podniesienia poziomu bezpieczeństwa przewozów, jak również gotowość do współpracy wykazywaną zarówno przez przewoźnika, jak i urząd lotnictwa cywilnego Angoli, jednak mimo to uważa, że przewoźnik nie zakończył wdrażania odpowiedniego planu działań naprawczych.

(15)

Zatem, w oparciu o wspólne kryteria, stwierdza się, że linie TAAG Angola Airlines nie spełniają odpowiednich norm bezpieczeństwa. Przewoźnik powinien podlegać całkowitemu zakazowi wykonywania przewozów i należy uwzględnić go w załączniku A.

(16)

Niderlandy złożyły w Komisji wniosek o aktualizację wspólnotowego wykazu na mocy art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, w celu nałożenia zakazu wykonywania przewozów na całą flotę Volare Aviation.

(17)

Istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez Volare Aviation posiadające certyfikat wydany na Ukrainie. Naruszenia te zostały stwierdzone przez Niderlandy w wyniku kontroli na ziemi przeprowadzonych w ramach programu SAFA oraz potwierdzone przez kontrole na ziemi przeprowadzone w innych państwach członkowskich. Powtarzalność takich wyników kontroli wskazuje na systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa (6).

(18)

W odpowiedzi na wnioski strony niderlandzkiej, Volare Aviation wykazały brak możliwości systemowego usunięcia naruszeń wymogów bezpieczeństwa, czego dowodzi niewystarczający plan działań naprawczych przedstawiony w odpowiedzi na stwierdzone naruszenia wymogów bezpieczeństwa.

(19)

W momencie wniesienia zastrzeżenia co do bezpieczeństwa działalności przewoźnika Volare Aviation, posiadającego certyfikat wydany na Ukrainie, właściwe organa tego kraju wykazały brak możliwości wprowadzenia i egzekwowania odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(20)

Zatem w oparciu o wspólne kryteria, stwierdza się, że linie Volare Aviation nie spełniają odpowiednich norm bezpieczeństwa. Przewoźnik ten powinien więc podlegać całkowitemu zakazowi wykonywania przewozów i należy uwzględnić go w załączniku A.

(21)

Istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez wszystkich przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Indonezji. Naruszenia te zostały stwierdzone w sprawozdaniu z kontroli bezpieczeństwa przeprowadzonej w wyniku serii wypadków przez urząd lotnictwa cywilnego Indonezji, która ujawniła, że żaden z przewoźników lotniczych w tym kraju nie spełnia odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(22)

Federalny Zarząd Lotnictwa Cywilnego (FAA) przy Departamencie Transportu Stanów Zjednoczonych obniżył w ramach programu IASA ocenę bezpieczeństwa dla Indonezji ze względu na fakt, że Indonezja nie spełnia międzynarodowych norm bezpieczeństwa ustanowionych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). W praktyce działanie to oznacza całkowity zakaz wykonywania przewozów przez wszystkich przewoźników posiadających certyfikaty wydane w Indonezji. W konsekwencji przewoźnicy indonezyjscy nie otrzymają pozwolenia na rozpoczęcie przelotów do Stanów Zjednoczonych.

(23)

Najnowsze sprawozdanie z uniwersalnego programu kontroli nadzoru bezpieczeństwa ICAO (USOAP), a także sprawozdanie uzupełniające do tego sprawozdania, wskazały na istotne braki w zakresie możliwości wykonywania zadań związanych z nadzorem bezpieczeństwa lotniczego przez urząd lotnictwa cywilnego w Indonezji.

(24)

Właściwe organa Indonezji wykazały brak możliwości wdrożenia i egzekwowania odpowiednich norm bezpieczeństwa. Co więcej organa te nie udzieliły w terminie właściwej odpowiedzi po wniesieniu przez Komisję zastrzeżeń co do bezpieczeństwa działalności przewoźników posiadających certyfikaty wydane w Indonezji.

(25)

Zatem w oparciu o wspólne kryteria, stwierdza się, że wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane w Indonezji powinni podlegać zakazowi wykonywania przewozów i należy uwzględnić ich w załączniku A.

(26)

Organa Republiki Kirgizji przedstawiły Komisji informacje na temat przyznania certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) następującym przewoźnikom: Eastok Avia, Kyrgyz Trans Avia oraz S Group Aviation. Z uwagi na fakt, że powyżsi nowi przewoźnicy posiadają certyfikaty wydane przez organa Republiki Kirgizji, które wykazały brak możliwości prowadzenia należytego nadzoru bezpieczeństwa, przewoźników tych należy uwzględnić w załączniku A.

(27)

Organa Republiki Kirgizji przedstawiły Komisji dowody na cofnięcie certyfikatu przewoźnika lotniczego następującym przewoźnikom lotniczym: British Gulf International Airlines FEZ oraz Kyrgyz General Aviation. Ponieważ w związku z tym przewoźnicy ci, posiadający certyfikaty wydane w Republice Kirgizji, zaprzestali swojej działalności, należy ich wykreślić z załącznika A.

(28)

Najnowsze sprawozdanie uniwersalnego programu kontroli nadzoru bezpieczeństwa ICAO (USOAP), wyniki niedawnej inspekcji przeprowadzonej w Albanii w ramach Wspólnego Europejskiego Obszaru Lotniczego (WEOL) oraz informacje przekazane przez Włochy wskazały na istotne braki w zakresie możliwości wykonywania zadań związanych z nadzorem bezpieczeństwa lotniczego przez urząd lotnictwa cywilnego w Albanii.

(29)

Na zaproszenie urzędu lotnictwa cywilnego Albanii, w dniach 4–8 czerwca 2007 r., grupa europejskich ekspertów udała się do Albanii w celu przeprowadzenia kontroli. W sprawozdaniu wskazano, że pomimo wielu starań, urzędowi lotnictwa cywilnego Albanii nadal brakuje zasobów, ram prawnych oraz fachowej wiedzy, które są konieczne wykonywania zadań związanych z nadzorem bezpieczeństwa lotniczego w zadowalający sposób.

(30)

Jeśli chodzi o dwóch przewoźników posiadających certyfikaty wydane w Albanii, Albanian Airlines i Belle Air, w powyższym sprawozdaniu wskazano, że obydwaj przewoźnicy prowadzą działalność zgodnie z odpowiednimi normami bezpieczeństwa, a co więcej, podejmują dodatkowe działania mające na celu zapewnienie własnego nadzoru bezpieczeństwa, ze względu na braki stwierdzone w krajowym urzędzie lotnictwa cywilnego.

(31)

W wyniku kilku kontroli na ziemi w ramach SAFA, przeprowadzonych na statkach powietrznych używanych przez obu przewoźników do przewozów na lotniska europejskie, nie stwierdzono poważnych naruszeń wymogów bezpieczeństwa.

(32)

Urząd lotnictwa cywilnego Albanii zgodził się przedstawić kompleksowy plan działań naprawczych, mający na celu usunięcie wszystkich naruszeń wymogów bezpieczeństwa wskazanych w przytaczanych powyżej sprawozdaniach, a w szczególności w sprawozdaniu z kontroli przeprowadzonej w Albanii przez grupę europejskich ekspertów w dniach 4–8 czerwca 2007 r.

(33)

Rząd Albanii wielokrotnie zapewniał o swoim całkowitym zaangażowaniu politycznym w program restrukturyzacji urzędu lotnictwa cywilnego, który nie będzie wydawał nowych certyfikatów przewoźnika lotniczego do momentu skutecznego wdrożenia tego programu.

(34)

W oparciu o wspólne kryteria, stwierdza się, że Albanian Airlines i Belle Air nie powinny znaleźć się w wykazie wspólnotowym, ponieważ spełniają odpowiednie normy bezpieczeństwa. Właściwe organa Albanii powinny, w okresie nieprzekraczającym trzech miesięcy, przedstawić Komisji wszelkie wymagane informacje dotyczące opracowania i postępów w zakresie wdrażania planu działań naprawczych. Dodatkowo państwa członkowskie zamierzają zagwarantować dalszą kontrolę skutecznego wypełniania stosownych norm bezpieczeństwa przeprowadzając regularne kontrole na ziemi powyższych przewoźników.

(35)

Zgodnie z założeniami motywu 35 rozporządzenia (WE) nr 235/2007, sytuacja pięciu bułgarskich przewoźników: Air Sofia, Bright Aviation Services, Heli Air Services, Scorpion Air i Vega Airlines powinna być uważnie monitorowana. We współpracy z ekspertami Komisji, EASA i państw członkowskich urząd lotnictwa cywilnego Bułgarii przeprowadził zatem kontrole tych przewoźników, aby ustalić odpowiednie działania w związku z ograniczeniami w wykonywaniu przewozów nałożonymi na nich od dnia 21 lutego 2007 r.

(36)

Ze względu na wyniki kontroli przeprowadzonej w dniach 27 maja – 2 czerwca, stwierdza się, że istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez: Air Sofia, Bright Aviation Services, Scorpion Air i Vega Airlines. Utrzymywanie się takich wyników kontroli wskazuje na systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa.

(37)

Ponadto kontrola wykazała, że przewoźnik Air Scorpio jest, z korporacyjnego punktu widzenia, zarządzany i kontrolowany pod względem administracyjnym, finansowym i technicznym przez przewoźnika Scorpion Air i że flota eksploatowana przez Air Scorpio do przewozów komercyjnych była wcześniej eksploatowana przez przewoźnika Scorpion Air i pozostawała jego własnością. Istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez Air Scorpio.

(38)

Komisja przyjęła do wiadomości cofnięcie certyfikatów przewoźnika lotniczego (AOC) przewoźnikom: Vega Airlines, Bright Aviation, Scorpion Air i Air Sofia, a także zawieszenie certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) przewoźnikowi Air Scorpio decyzją właściwych organów bułgarskich w dniu 21 czerwca 2007 r. Ze względu na to, że ci przewoźnicy lotniczy nie mogą wykonywać żadnych przewozów lotniczych, Komisja nie wymaga podejmowania żadnych dodatkowych działań.

(39)

Komisja przyjęła również do wiadomości zmianę certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) Heli Air Service wprowadzoną decyzją właściwych organów Bułgarii z dnia 21 czerwca 2007 r. w celu zawieszenia do odwołania prawa wykonywania przewozów na terenie Wspólnoty Europejskiej, Szwajcarii, Norwegii i Islandii przez statki powietrzne typu LET 410 o znakach rejestracyjnych: LZ-CCT, LZ-CCS, LZ-CCR, LZ-CCE, LZ-CCF i LZ-LSB. Statek powietrzny typu LET 410 o znaku rejestracyjnym LZ-CCP jest dopuszczony do wykonywania przewozów na terenie Wspólnoty, gdyż obecnie jest to jedyny statek powietrzny wyposażony w obowiązkowe urządzenia bezpieczeństwa (EGPWS i TCAS), w związku z czym jest w stanie zagwarantować bezpieczne przewozy na terenie Wspólnoty. Komisja powinna uważnie monitorować sytuację tego przewoźnika oraz zweryfikować realizację jego planu działań naprawczych we współpracy z EASA i z państwami członkowskimi.

(40)

Jeśli chodzi o sprawowanie nadzoru przez właściwe organa w Bułgarii, Komisja uznaje postępy poczynione przez władze Bułgarii w wypełnianiu swoich obowiązków. Komisja popiera wysiłki władz Bułgarii w kierunku kontynuowania działalności nadzorczej oraz będzie nadal monitorować ten proces we współpracy z EASA i z państwami członkowskimi.

(41)

Zgodnie z założeniami motywu 36 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 910/2006 z 20 czerwca 2006 r. (7), grupa europejskich ekspertów udała się do Mauretanii z inspekcją pokontrolną w dniach 18–21 czerwca 2007 r. w celu przeprowadzenia oceny postępów we wdrażaniu nowego ustawodawstwa, wymogów i procedur. W sprawozdaniu wskazano, że Agence Nationale de l’Aviation Civile (ANAC) wypełnia swoje zobowiązania oraz kontynuuje prace nad przepisami technicznymi oraz niezbędnymi procedurami roboczymi celem zagwarantowania kontroli nad sektorem lotnictwa cywilnego.

(42)

Ponadto linie Air Mauritanie podjęły konieczne działania celem usunięcia nieprawidłowości odnotowanych w trakcie kontroli na ziemi przeprowadzonych na lotniskach na terytorium Wspólnoty oraz usprawnienia procedur.

(43)

W oparciu o wspólne kryteria, stwierdza się, że Mauretania podjęła niezbędne działania w kierunku osiągnięcia wymaganego poziomu wypełniania obowiązków kontrolnych celem zagwarantowania spełniania międzynarodowych norm bezpieczeństwa przez mauretańskich przewoźników.

(44)

Istnieją potwierdzone dowody istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez: Aeronordgroup, Aeroportul International Marculesti, Grixona, Jet Line International, Jetstream, i Tiramavia posiadające certyfikaty wydane w Republice Mołdowy. Naruszenia te zostały stwierdzone przez: Belgię, Chorwację, Francję, Hiszpanię, Litwę, Maltę, Niderlandy, Niemcy, Turcję i Włochy w wyniku kontroli na ziemi przeprowadzonych w ramach programu SAFA. Powtarzalność takich wyników kontroli wskazuje na systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa (8).

(45)

Na zaproszenie urzędu lotnictwa cywilnego Republiki Mołdowy, w dniach 4–8 czerwca 2007 r., grupa europejskich ekspertów udała się do Mołdowy w celu przeprowadzenia kontroli. W sprawozdaniu wskazano, że urząd lotnictwa cywilnego Republiki Mołdowy wykazał niewystarczającą zdolność do wprowadzenia i egzekwowania odpowiednich norm bezpieczeństwa zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji chicagowskiej. Dotyczy to następujących przewoźników: Valan International Cargo Charter, Aeronord Group, Grixona, Jet Line International, Jet Stream, Pecotox Air, Aeroportul International Marculesti i Tiramavia.

(46)

Ponadto głównym miejscem prowadzenia działalności przez powyższych ośmiu przewoźników nie jest Republika Mołdowy, pomimo tego, iż posiadają certyfikaty przewoźnika lotniczego (AOC) wydane przez Republikę Mołdowy, co jest sprzeczne z wymogami załącznika 6 do Konwencji chicagowskiej.

(47)

Komisja przyjęła do wiadomości cofnięcie przez organa Republiki Mołdowy certyfikatów przewoźnika lotniczego wydanych powyższym ośmiu przewoźnikom, którzy w efekcie zaprzestali swojej działalności.

(48)

Ponadto Komisja przyjęła do wiadomości, że organ Republiki Mołdowy zobowiązał się do niewydawania nowych certyfikatów przewoźnika lotniczego do czasu skutecznej realizacji planu działań naprawczych oraz do zasięgnięcia opinii Komisji w tym względzie.

(49)

Urząd lotnictwa cywilnego Republiki Mołdowy wyraził zgodę na przedłożenie do końca września 2007 r. kompleksowego planu działań naprawczych wraz z planem rozwoju, co ma na celu usunięcie wszystkich braków w kontroli bezpieczeństwa odnotowanych w trakcie kontroli przeprowadzonej w Republice Mołdowy przez grupę europejskich ekspertów w dniach 4–8 czerwca 2007 r.

(50)

W świetle różnorodnych działań podejmowanych przez właściwy organ Republiki Mołdowy oraz w oczekiwaniu na przedstawienie planu działań naprawczych, Komisja uznaje, że pozostali przewoźnicy posiadający certyfikaty przewoźnika lotniczego wydane przez Republikę Mołdowy (Air Moldova, Moldavian Airlines, Tandem Aero i Nobil Air) nie powinni znaleźć się w wykazie wspólnotowym. Komisja powinna monitorować bezpieczeństwo tych przewoźników. W tym celu państwa członkowskie zamierzają zagwarantować dalszą kontrolę skutecznego wypełniania stosownych norm bezpieczeństwa, przeprowadzając regularne kontrole na ziemi powyższych przewoźników.

(51)

Zgodnie z założeniami motywów 36 i 39 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 235/2007, Komisja we współpracy z ekspertami z państw członkowskich udała się do Federacji Rosyjskiej w dniach 15–21 kwietnia 2007 r. w celu ustalenia stanu realizacji planu działań naprawczych dla przewoźnika Rossyia (dawniej Pulkovo), jak również kontroli stanu bezpieczeństwa innych przewoźników rosyjskich, którzy od dnia 12 lutego 2007 r. podlegają ograniczeniom w wykonywaniu przewozów decyzją właściwych organów Federacji Rosyjskiej, a także kontroli działalności nadzorczej tych organów.

(52)

Jeśli chodzi o przewoźnika Rossyia, wyniki kontroli dowodzą, że przedsiębiorstwo to poczyniło postępy w zakresie wewnętrznych procedur nadzoru nad bezpieczeństwem lotniczym oraz wdrażania norm bezpieczeństwa ICAO. Jego system zarządzania jakością jest obecnie w trakcie budowy. W dniu 26 czerwca 2007 r. właściwe organa Federacji Rosyjskiej przedstawiły dodatkowe informacje. Ze względu na to, że dotychczas żadne z działań naprawczych nie zostało w pełni zakończone, właściwe organa Rosji powinny prowadzić ścisłą kontrolę w celu monitorowania dalszej realizacji planu działań naprawczych przez tego przewoźnika.

(53)

Jeśli chodzi o dziewięciu przewoźników, którzy od dnia 12 lutego 2007 r. podlegają ograniczeniom w wykonywaniu przewozów decyzją właściwych organów Federacji Rosyjskiej, wyniki kontroli dowodzą, że ogólnie wszystkie przedsiębiorstwa były ściśle nadzorowane od czasu wprowadzenia przez właściwe organa ograniczeń w wykonywaniu przewozów oraz wstępnych pozwoleń na lot. We wszystkich przypadkach działania te przyniosły natychmiast pozytywne skutki. Wyniki kontroli wskazują jednak również, że jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, czy pozytywne zmiany będą trwałe i czy doprowadzą do wprowadzenia pełnoprawnych wewnętrznych systemów bezpieczeństwa. Po zakończeniu kontroli, właściwe organa Federacji Rosyjskiej postanowiły w dniu 27 kwietnia 2007 r. znieść ograniczenia dla sześciu następujących przewoźników lotniczych: Aero Rent, Gazpromavia, Lukoil, Tatarstan, Atlant Soyuz oraz Aviacon Zitotrans, o czym poinformowały Komisję w dniu 2 maja 2007 r. Zgodnie z tą samą decyzją, przewoźnicy Centre Avia i Russian Sky (Russkoe Nebo) nadal podlegają ograniczeniom w wykonywaniu przewozów. Ponadto system wstępnych pozwoleń na lot został rozszerzony na regularne przewozy obsługiwane przez UTAir.

(54)

Podczas kontroli omówiono również sytuację innych rosyjskich przewoźników, Krasnoyarsky Airlines (9) i Kuban Airlines (10). Komisja posiadała informacje wskazujące na systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez tych przewoźników, a ich sytuacja w zakresie bezpieczeństwa zwróciła również uwagę właściwych organów Rosji. Środki uchwalone przez te organa w dniu 27 kwietnia 2007 r. przewidują nasilenie przeglądów przed lotem dla tych przewoźników.

(55)

Jeśli chodzi o działalność nadzorczą właściwych organów Rosji, wyniki kontroli wskazują na to, że muszą one jeszcze bardziej przyspieszyć prace nad dostosowaniem rosyjskich zasad bezpieczeństwa do norm ICAO, jak również skoncentrować się na wdrażaniu norm ICAO oraz zaleceń z ostatniego sprawozdania z kontroli bezpieczeństwa ICAO. Ponadto powinny one zacieśnić współpracę z rosyjskimi producentami, aby zapewnić zgodność statków powietrznych zaprojektowanych w Rosji z normami ICAO. Wydaje się to również konieczne w celu uniknięcia nakładania się na siebie norm odnoszących się do zdatności do lotu wewnątrz Federacji Rosyjskiej – normy dla przewoźników i statków powietrznych wykonujących loty do Wspólnoty oraz drugiej (mniej rygorystycznej) normy dla przewoźników i statków powietrznych działających wewnątrz Federacji Rosyjskiej lub WNP. Właściwe organa muszą także nasilić swoje działania związane ze stałą zdatnością do lotu oraz dopilnować, aby statki powietrzne wybudowane na Zachodzie, coraz częściej nabywane i eksploatowane przez rosyjskich przewoźników, były przez nich utrzymywane w należytym stanie.

(56)

Od czasu kontroli w Federacji Rosyjskiej, wyniki kontroli naziemnych dla wszystkich wyżej wymienionych przewoźników wskazują na to, że niektórzy przewoźnicy spośród tych, którzy zostali objęci ograniczeniami w wykonywaniu przewozów, nie wykonują żadnych przewozów do Wspólnoty.

(57)

Przewoźnicy Gazpromavia i Atlant Soyuz, którzy byli wcześniej objęci ograniczeniami w wykonywaniu przewozów, wykonują przewozy do Wspólnoty i przeszli kontrole naziemne (11). Wyniki tych kontroli wskazują na powtórzenie się poważnych problemów w tych samych obszarach, co przed nałożeniem ograniczeń w wykonywaniu przewozów i wykazują systemowe naruszenia wymogów bezpieczeństwa o takim charakterze, który ma istotny wpływ na bezpieczeństwo przewozów.

(58)

Przeprowadzono również kontrolę przewoźnika UTAir, który nadal podlega ograniczeniom w wykonywaniu przewozów do Wspólnoty (12). Wyniki tej kontroli wskazują na powtórzenie się poważnych problemów samych obszarach, co przed nałożeniem ograniczeń w wykonywaniu przewozów i oznaczają, że przewoźnik nie zakończył jeszcze działań naprawczych proponowanych w lutym 2007 r. Wyniki te, wraz z potwierdzonymi dowodami istotnego naruszenia wymogów bezpieczeństwa przez Airlines 400 (13), Kavminvodyavia (14), Ural Airlines (15) i Yakutia Airlines (16) zostały przekazane właściwym organom w dniach 29 maja i 5 czerwca 2007 r.

(59)

W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, Komisja wezwała przewoźników Atlant Soyuz, Gazpromavia, UTAir, Krasnoyarsky Airlines, Kuban Airlines, Airlines 400, Kavminvodyavia, Ural Airlines i Yakutia Airlines do przedstawienia uwag stosownie do art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 oraz rozpoczęła konsultacje z właściwymi organami Federacji Rosyjskiej. Na podstawie uwag przedstawionych przez przewoźników, Komisję oraz właściwe organa Federacji Rosyjskiej, organa te w dniu 23 czerwca 2007 r. podjęły decyzję, obowiązującą od dnia 25 czerwca, o nałożeniu na 10 przewoźników ograniczeń w wykonywaniu przewozów do czasu usunięcia naruszeń wymogów bezpieczeństwa w stopniu satysfakcjonującym zarówno właściwe organa Federacji Rosyjskiej, jak i Komisję.

(60)

W związku z tym właściwe organa Federacji Rosyjskiej podjęły decyzję o całkowitym zakazie przewozów do Wspólnoty dla czterech z wyżej wymienionych przewoźników: Kavminvodyavia, Kuban Airlines, Yakutia Airlines i Airlines 400. W szczególności zawieszono certyfikat przewoźnika lotniczego przewoźnikowi Airlines 400.

(61)

Organa te postanowiły również ograniczyć działalność części przewoźników, dopuszczając tylko niektóre statki powietrzne do wykonywania przewozów do Wspólnoty: Krasnoyarsky Airlines ma prawo wykonywać przewozy wyłącznie statkami powietrznymi typu Boeing 737 o znakach rejestracyjnych: EI-DNH, EI-DNS, EI-DNT, EI-CBQ, EI-CLZ, EI-CLW, typu Boeing 757 o znakach rejestracyjnych EI-DUC, EI-DUE oraz typu Boeing 767 o znakach rejestracyjnych EI-DMH, EI-DMP; Ural Airlines ma prawo wykonywać przewozy wyłącznie statkami powietrznymi typu Airbus A-320 o znakach rejestracyjnych VP-BQY, VP-BQZ; Gazpromavia ma prawo wykonywać przewozy wyłącznie statkami powietrznymi typu Falcon Mystère 900 o znakach rejestracyjnych RA-09000, RA-09001, RA-09006, RA-09008; Atlant Soyuz ma prawo wykonywać przewozy wyłącznie statkami powietrznymi typu Boeing 737 o znakach rejestracyjnych VP-BBL, VP-BBM; UTAir ma prawo wykonywać przewozy wyłącznie statkami powietrznymi typu ATR 42 o znakach rejestracyjnych VP-BCB, VP-BCF, VP-BPJ, VP-BPK, typu Gulfstream IV o znakach rejestracyjnych RA-10201, RA-10202 oraz typu Tu-154M o znakach rejestracyjnych RA-85805, RA-85808. Rossyia (dawniej Pulkovo) nie ma prawa wykonywać przewozów do Wspólnoty statkiem powietrznym typu IŁ-62M (znak rejestracyjny RA-86467).

(62)

Komisja przyjmuje do wiadomości decyzję podjętą przez właściwe organa Federacji Rosyjskiej, a zwłaszcza fakt, że wszelkie zmiany w ograniczeniach mogą być przyjmowane przez te organa wyłącznie w porozumieniu z Komisją. Komisja przyjmuje również do wiadomości fakt, że wszyscy rosyjscy przewoźnicy powietrzni wykonujący przewozy międzynarodowe, w tym do Wspólnoty, zostali poinformowani, że nieusunięcie poważnych (2 kategoria) i znacznych (3 kategoria) naruszeń, wykazanych w wyniku kontroli na ziemi, będzie skutkować ograniczeniami w wykonywaniu przewozów nakładanymi przez organa rosyjskie.

(63)

W świetle powyższego, Komisja uznaje działania podjęte przez właściwe organa Federacji Rosyjskiej za wystarczające do usunięcia w krótkim czasie, zaobserwowanych u pewnych przewoźników, poważnych naruszeń wymogów bezpieczeństwa. W celu zagwarantowania podejmowania działań naprawczych zapewniających długotrwałe, systemowe rozwiązanie powyższych naruszeń, Komisja zamierza sprawdzać poziom bezpieczeństwa wyżej wymienionych przewoźników przed jakąkolwiek zmianą ograniczeń zawartych w decyzji właściwych organów Federacji Rosyjskiej z dnia 23 czerwca 2007 r. W tym celu Komisja, przy pomocy państw członkowskich, zamierza przeprowadzić kontrolę przed kolejną aktualizacją niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie winny zapewnić kontrolę skutecznego wypełniania stosownych norm bezpieczeństwa, przeprowadzając regularne kontrole na ziemi w odniesieniu do wszystkich przewozów lotniczych wykonywanych przez powyższych przewoźników.

(64)

W związku z tym, że przewoźnicy wykreśleni z wykazu z powodu deklarowanego zaprzestania działalności mogą ponownie pojawić się pod inną nazwą lub przynależnością państwową, Komisja powinna nadal uważnie monitorować wszelkie transfery i ruchy tych podmiotów.

(65)

Do chwili obecnej Komisja nie uzyskała dowodów pełnego wdrożenia odpowiednich działań naprawczych przez pozostałych przewoźników ujętych we wspólnotowym wykazie uaktualnionym w dniu 5 marca 2007 r., ani przez organa sprawujące nadzór regulacyjny nad tymi przewoźnikami, pomimo skierowania do nich konkretnych wniosków. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że ci przewoźnicy lotniczy powinni w dalszym ciągu podlegać zakazowi wykonywania przewozów.

(66)

Środki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego,

1)

Załącznik A zastępuje się załącznikiem A do niniejszego rozporządzenia.

2)

Załącznik B zastępuje się załącznikiem B do niniejszego rozporządzenia.

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/26

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 969/2006 (3) otworzyło roczny kontyngent taryfowy na przywóz 242 074 ton kukurydzy (numer porządkowy 09.4131).

(2)

W art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 969/2006 ustalono ilość ton dla podokresu nr 2 na 121 037 ton na okres od dnia 1 lipca do 31 grudnia 2007 r.

(3)

Z komunikatu sporządzonego zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 969/2006 wynika, że wnioski złożone w okresie od dnia 25 czerwca 2007 r. od godz. 13.00 do dnia 2 lipca do godz. 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli, zgodnie z art. 4 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, dotyczą ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, w jakiej mierze pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości objętych wnioskami.

(4)

Należy również zaprzestać wydawania pozwoleń na przywóz w ramach rozporządzenia (WE) nr 969/2006 w okresie bieżącego okresu obowiązywania kontyngentu,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/27

(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1763/2004 zawiera listę osób w stosunku do których, na mocy tego rozporządzenia, stosuje się zamrożenie funduszy oraz zasobów gospodarczych.

(2)

Komisja jest upoważniona do wprowadzania zmian do wymienionego załącznika, uwzględniając decyzje wykonawcze Rady w odniesieniu do Wspólnego stanowiska 2004/694/WPZiB w sprawie dalszych środków wspierających skuteczne wykonanie mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ) (2). Decyzja Rady 2007/449/CFSP (3) z dnia 28 czerwca 2007 r. wprowadza w życie wyżej wspomniane wspólne stanowisko. Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1763/2004,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/29

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 41/2007 z dnia 21 grudnia 2006 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na rok 2007.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2007 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/31

(1)

Po przeprowadzeniu przeglądu 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) na koniec okresu zgodnie z art. 5 i 11 załącznika IV do umowy o partnerstwie AKP-WE przydział środków powinien zostać zmieniony w świetle bieżących potrzeb i wyników.

(2)

Środki zarezerwowane na finansowanie wsparcia współpracy i integracji regionalnej oraz przewidywane przeniesienie umorzonych środków do tej rezerwy przed końcem 2007 r. są niewystarczające, by pokryć nowe potrzeby związane ze zwiększeniem wpływu działań prowadzonych między państwami AKP.

(3)

W celu ustanowienia funduszu na współpracę między państwami AKP finansującego mechanizm FLEX na lata 2006 i 2007 (stosuje się odpowiednio do lat 2005 i 2006) należy przydzielić dodatkowe środki, co zapewni minimum wsparcia krajom, które odczuwają ujemny wpływ braku stabilności w przychodach z eksportu, bez względu na poziom niewykorzystanego salda z puli krajowych środków finansowych B.

(4)

Niewykorzystane salda z puli krajowych środków finansowych B mogą nie zaspokoić spodziewanych potrzeb, a zatem w dniu przyjęcia niniejszej decyzji kwoty te powinny zostać przeniesione do rezerwy na współpracę między państwami AKP w celu ustanowienia pięciu regionalnych pul środków finansowych B wspierających – w oparciu o solidarność regionalną – przyszłą pomoc humanitarną i działania nadzwyczajne w każdym z tych regionów oraz rezerwy na pomoc nadzwyczajną między państwami AKP w ramach art. 72 ust. 3 lit. a) i b) umowy o partnerstwie AKP-WE, w wyjątkowych przypadkach, gdy takie wsparcie nie może być finansowane z budżetu Wspólnoty.

(5)

Regionalne pule środków finansowych B dla państw Afryki Południowej i Wschodniej oraz Oceanu Indyjskiego stanowią kwotę netto po odliczeniu 20 mln EUR w celu skompensowania podwyższenia ad hoc środków finansowych Sudanu z rezerwy przeznaczonej na rozwój długoterminowy; nie ustanawia się regionalnej puli środków finansowych B dla państw Pacyfiku, ponieważ salda środków finansowych B zostały już w znacznej mierze wyczerpane na cele regionalnego programu łagodzenia skutków klęsk żywiołowych.

(6)

W 2007 r. należy przydzielić dodatkowe środki na uzupełnienie zasobów Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce.

(7)

Należy przydzielić dodatkowe środki na finansowanie części wydatków bieżących Sekretariatu AKP na rok 2008 w celu uzupełnienia luki w finansowaniu do czasu wejścia w życie 10. EFR.

(8)

Należy przydzielić dodatkowe środki na wsparcie instrumentu współpracy technicznej państw AKP, wykorzystywanego przede wszystkim na potrzeby pomocy technicznej, a szczególnie na przygotowywanie projektów.

(9)

Zwrócono się o dodatkowy wkład w Światowy Fundusz na rzecz Walki z HIV/AIDS, Gruźlicą i Malarią (GFATM).

(10)

Podczas posiedzenia Rady AKP-WE w dniu 2 czerwca 2006 r. stwierdzono potrzebę dalszego wkładu w Karaibską Sieć Wiedzy i Nauki (ang. Caribbean Knowledge and Learning Network – CKLN) na rzecz budowania potencjału i wsparcia instytucjonalnego.

(11)

Należy ustanowić niewielką rezerwę ostrożnościową w celu pokrycia nowych i nieoczekiwanych potrzeb państw AKP w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r., w tym ewentualnych potrzeb związanych z odbudową w regionie Pacyfiku po klęskach żywiołowych, która to rezerwa mogłaby zostać przyznana przed końcem 2007 r. i nie mogłaby zostać objęta regionalną pulą środków finansowych B na nieoczekiwane potrzeby, oraz w celu pokrycia ewentualnych dodatkowych potrzeb przejściowych w roku 2008.

(12)

Po dniu 31 grudnia 2007 r. środki z 9. EFR, włącznie z przewidywanymi umorzeniami, nie będą już mogły być przyznawane, należy zatem ustanowić mechanizm, tak aby w celu wsparcia ogólnych celów umowy o partnerstwie AKP-WE środki te zostały wykorzystane wcześniej w skuteczny i wydajny sposób,

a)

tworząc:

regionalne pule środków finansowych B przeznacza się na pokrycie wkładów w inicjatywy uzgodnione na szczeblu międzynarodowym, mające na celu redukcję zadłużenia, przewidziane w art. 3 ust. 2 lit. b) załącznika IV do umowy o partnerstwie AKP-WE oraz na pomoc humanitarną i nadzwyczajną zgodnie z art. 72 i art. 73 umowy o partnerstwie AKP-WE w oparciu o solidarność regionalną, w wyjątkowych przypadkach, gdy takie wsparcie nie może być finansowane z budżetu Wspólnoty;

b)

tworząc mechanizm FLEX dla państw AKP w wysokości 50 mln EUR na rok 2006 (stosuje się do roku 2005) w celu zapewnienia minimum wsparcia krajom, które odczuwają ujemny wpływ braku stabilności w przychodach z eksportu bez względu na poziom niewykorzystanego salda z ich krajowych pul środków finansowych B przed wejściem w życie decyzji podjętych na koniec okresu, dotyczących realokacji środków;

c)

uzupełniając zasoby Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce o kwotę w wysokości do 100 mln EUR, jako dodatkowy wkład z EFR w celu uzupełnienia luki w finansowaniu do czasu wejścia w życie 10. EFR, z przeznaczeniem na rozmaite działania związane ze wspieraniem pokoju, szkoleniami i budowaniem potencjału, z czego 45 mln EUR pochodzić będzie ze środków dostępnych w ramach AKP przed ich uzupełnieniem, o którym mowa w art. 1, 35 mln EUR ze środków po tym uzupełnieniu, a przekraczająca wstępne oszacowania kwota, w wysokości do 20 mln EUR, mogłaby zostać sfinansowana z niezaangażowanych środków pochodzących z rezerw ostrożnościowych określonych w lit. h) oraz i) oraz z umorzonych środków przesuniętych do rezerwy na współpracę między państwami AKP w ramach art. 1 ust. 3 i 4;

d)

uzupełniając wsparcie instytucjonalne dla Sekretariatu AKP w celu uzupełnienia luki w finansowaniu do czasu wejścia w życie 10. EFR kwotą 5,5 mln EUR stanowiącą wkład w pokrycie wydatków bieżących Sekretariatu AKP na rok 2008;

e)

przeznaczając dodatkową kwotę 2,5 mln EUR na instrument współpracy technicznej państw AKP;

f)

uruchamiając kwotę 4 mln EUR w związku z pilną potrzebą przeniesienia środków do programu eliminacji księgosuszu w Afryce (PACE);

g)

przeznaczając dodatkowe 5 mln EUR na fundusz powierniczy Karaibskiej Sieci Wiedzy i Nauki (ang. Caribbean Knowledge and Learning Network – CKLN) na rzecz budowania potencjału i wsparcia instytucjonalnego;

h)

ustanawiając regionalną rezerwę ostrożnościową w wysokości 10 mln EUR w celu uzupełnienia regionalnego programu orientacyjnego dla regionu Afryki Południowej, o ile program ulepszania dróg Milange-Mocuba (Mozambik) zostanie oceniony i przyjęty zgodnie z procedurą zarządzania komitetu EFR przed dniem 1 sierpnia 2007 r.; jeśli program ten nie będzie mógł zostać oceniony w tym terminie, wówczas rezerwa ta zostanie przeniesiona do rezerwy na współpracę między państwami AKP;

i)

ustanawiając rezerwę ostrożnościową w ramach współpracy między państwami AKP w wysokości 15 mln EUR na pokrycie nowych i nieoczekiwanych potrzeb, których nie można sfinansować w ramach regionalnych pul środków finansowych B, w tym potrzeb związanych z odbudową po klęskach żywiołowych w regionie Pacyfiku oraz ewentualnych dodatkowych priorytetowych potrzeb przejściowych w roku 2008;

j)

tworząc mechanizm FLEX w ramach współpracy między państwami AKP tymczasowo ustalony na poziomie 35 mln EUR na rok 2007 (stosuje się do roku 2006) w celu zapewnienia minimum wsparcia krajom, które odczuwają ujemny wpływ braku stabilności w przychodach z eksportu w związku z regionalizacją pul środków finansowych B na wsparcie pomocy humanitarnej i działań nadzwyczajnych, o której mowa w ust. 1 lit. a); mechanizm ten można uzupełnić o kwotę w wysokości do 15 mln EUR pochodzącą z niezaangażowanej części rezerw ostrożnościowych określonych w lit. h) oraz i) oraz z umorzonych środków przeniesionych do rezerwy na współpracę między państwami AKP w ramach art. 1 ust. 3 i 4, przekraczających wstępne oszacowania i potrzeby uzupełnienia wkładu w Instrument na rzecz Pokoju w Afryce o kwotę 20 mln EUR, jak określono w lit. c);

k)

uzupełniając wsparcie dla Światowego Funduszu na rzecz Walki z HIV/AIDS, Gruźlicą i Malarią (GFATM) kwotą w wysokości 38 mln EUR.

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/35

(1)

Decyzja nr 3/2003 Rady Ministrów AKP-WE z dnia 11 grudnia 2003 r. w sprawie wykorzystania środków z koperty na długotrwały rozwój z dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju na utworzenie Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce (3) przewidywała niezbędne wsparcie finansowe w celu utworzenia Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce.

(2)

Rada ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych na posiedzeniu w dniu 5 marca 2007 r. uznała, że istnieje pilna konieczność przeznaczenia pewnych środków na zaspokojenie potrzeb finansowych misji pokojowej Unii Afrykańskiej w Darfurze/Sudanie (AMIS).

(3)

Szacunkowe środki przewidziane w puli wewnętrznej AKP na uzupełnienie zasobów Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce do czasu wejścia w życie dziesiątego EFR nie wystarczają na sfinansowanie działań AMIS do tego czasu. Państwa członkowskie UE wyraziły w związku z tym gotowość wniesienia wkładów dodatkowych w ramach stosunków dwustronnych. Z tych wkładów dodatkowych powinna zostać utworzona wspólna pula środków finansowych w ramach Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce, a zarządzanie nią należy powierzyć Komisji, by poprawić koordynację i nadzór nad wykorzystaniem tych środków do czasu wejścia w życie dziesiątego EFR.

(4)

Zgodnie z decyzją 2005/446/WE przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 30 maja 2005 r. ustalającą datę, po upływie której nie będą przyznawane środki z dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) (4) środki z dziewiątego EFR nie mogą być przyznawane po dniu 31 grudnia 2007 r.

(5)

Należy zatem stworzyć możliwość wniesienia przez państwa członkowskie UE wkładów dodatkowych, którymi zarządzać będzie Komisja, na wspieranie realizacji celów Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/36

(1)

Artykuł 93 ust. 6 Umowy o partnerstwie AKP-WE zezwala Radzie Ministrów na udzielenie szczególnego wsparcia państwom AKP będącym stroną poprzednich Konwencji AKP-WE, które z powodu braku instytucji rządowych ustanawianych w trybie normalnym nie były w stanie podpisać lub ratyfikować Umowy o partnerstwie AKP-WE. Wsparcie to może dotyczyć rozwoju instytucjonalnego oraz podejmowania działań w zakresie rozwoju gospodarczego i społecznego, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb najbardziej pokrzywdzonych grup ludności. Postanowienie to ma zastosowanie wobec Somalii.

(2)

Na mocy decyzji nr 3/2001 z dnia 20 grudnia 2001 r. (3) Rada Ministrów AKP-WE przyznała na rzecz Somalii kwotę 149 milionów EUR z dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) na współpracę finansową i techniczną. Stanowisko krajowego urzędnika zatwierdzającego do celów programowych i wdrażania tego przydziału powierzono głównemu urzędnikowi zatwierdzającemu EFR.

(3)

Artykuł 3 ust. 5 załącznika IV do Umowy o partnerstwie AKP-WE daje Wspólnocie możliwość zwiększenia przydziału dla danego kraju, tak aby uwzględnić szczególne potrzeby lub wyjątkowe wyniki.

(4)

Artykuł 5 ust. 2 załącznika IV do Umowy o partnerstwie AKP-WE przewiduje możliwość przeprowadzenia oceny w okolicznościach wyjątkowych, określonych w postanowieniach dotyczących pomocy humanitarnej i nadzwyczajnej. W świetle wyników przeprowadzonej ad hoc oceny programu współpracy z Somalią konieczne są dodatkowe środki z dziewiątego EFR w celu zapewnienia ciągłości wsparcia dla ludności Somalii do czasu wejścia w życie dziesiątego EFR,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/37

(1)

Decyzja Komisji 2005/942/WE (2) upoważnia państwa członkowskie do przyjęcia decyzji na mocy dyrektywy 1999/105/WE w sprawie spełnienia warunków w odniesieniu do określonych gatunków leśnego materiału rozmnożeniowego w określonych krajach trzecich.

(2)

Rozszerza się zakres obecnego systemu, o ile są spełnione niezbędne warunki.

(3)

Należy dodać Nową Zelandię jako upoważniony kraj trzeci w odniesieniu do leśnego materiału rozmnożeniowego kategorii ze zidentyfikowanego źródła gatunku Pinus radiata i dodać ten gatunek w przypadku Stanów Zjednoczonych Ameryki. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/942/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/39

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/39

1)

Strona 140, art. 4 ust. 1 lit. a) zdanie wprowadzające:

„a)

po rozważeniu wszelkich opinii przez Grupę ds. Przeglądu Naukowego właściwy organ naukowy wskazał, że wprowadzenie do Wspólnoty:”,

„a)

po rozważeniu wszelkich opinii Grupy ds. Przeglądu Naukowego właściwy organ naukowy wskazał, że wprowadzenie do Wspólnoty:”.

2)

Strona 144, art. 8 ust. 3 lit. d):

„d)

są okazami, które urodziły się i zostały wyhodowane w niewoli lub są sztucznie rozmnożonymi okazami gatunku roślin lub stanowią części lub produkty pochodne takich gatunków; lub”,

„d)

są okazami gatunku zwierząt, które urodziły się i zostały wyhodowane w niewoli lub są sztucznie rozmnożonymi okazami gatunku roślin lub stanowią części lub produkty pochodne takich okazów; lub”.

3)

Strona 144, art. 8 ust. 3 lit. e):

„e)

są okazami, które w wyjątkowych okolicznościach wymagane są na rzecz postępu naukowego lub istotnych celów biomedycznych stosownie do dyrektywy Rady 86/609/EWG z dnia 24 listopada 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych (1), w przypadku gdy dany gatunek jest jedynym odpowiednim do realizacji tych celów i gdy brak okazów urodzonych i wyhodowanych w niewoli; lub”,

„e)

są okazami, które w wyjątkowych okolicznościach wymagane są na rzecz postępu naukowego lub istotnych celów biomedycznych stosownie do dyrektywy Rady 86/609/EWG z dnia 24 listopada 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych (1), w przypadku gdy dany gatunek jest jedynym odpowiednim do realizacji tych celów i gdy brak okazów tego gatunku urodzonych i wyhodowanych w niewoli; lub”.

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/40

1)

Strona 255, załącznik, uwagi, pkt 1:

2)

Strona 255, załącznik, tabela, kolumna druga, pozycja „E 952”:

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/40

1)

Strona 165, załącznik IV pkt 5 tiret pierwsze:

„—

dokumentację określoną w zdaniu po ppkt 3.1 tiret drugie;”,

„—

dokumentację określoną w ppkt 3.1 tiret drugie;”.

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/40

5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 175/40