1.   Wnioski o pozwolenia na przywóz ryżu objętego kontyngentami o numerach porządkowych 09.4187, 09.4188 i 09.4189, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 2021/2006, złożone w ciągu pierwszych pięciu dni roboczych maja 2007 r., stanowią podstawę do wydania pozwoleń na ilości, o które wnioskowano, pomnożone przez współczynnik przydziału ustalony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2.   Całkowite ilości dostępne w ramach kontyngentów o numerach porządkowych 09.4187, 09.4188, 09.4189 i 09.4190, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 2021/2006, w następnym podokresie obowiązywania kontyngentu ustala się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

1.   Do celów niniejszego rozporządzenia jako produkt A określa się produkt przetworzony objęty kodem CN 1602 10, 1602 50 31, 1602 50 39 lub 1602 50 80, niezawierający mięsa innego niż pochodzące od zwierząt z gatunku bydła, ze stosunkiem kolagen/białko nie wyższym niż 0,45 oraz zawierający wagowo co najmniej 20 % chudego mięsa z wyłączeniem podrobów i tłuszczu, z mięsem i galaretą stanowiącymi co najmniej 85 % całkowitej masy netto.

Za zawartość kolagenu uznaje się zawartość hydroksyproliny pomnożonej przez czynnik 8. Zawartość hydroksyproliny ustala się zgodnie z metodą ISO 3496-1994.

Zawartość chudego mięsa wołowego z wyłączeniem tłuszczu jest ustalana zgodnie z procedurą przewidzianą w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2429/86 (11).

W skład podrobów wchodzą: głowy i ich kawałki (włączając uszy), kopyta, ogony, serca, wymiona, wątroby, nerki, grasice i trzustki, mózgi, płuca, gardła, mięśniowe części przepony, śledziony, języki, otoka, rdzenie kręgowe, jadalna skóra, organy rozrodcze (tj. macice, jajniki i jądra), tarczyce, przysadki mózgowe.

Produkt poddaje się obróbce cieplnej wystarczającej do zapewnienia ścięcia białka mięsa w całości produktu, który nie może wykazywać żadnych śladów różowawej cieczy na odciętej powierzchni w chwili przecięcia wzdłuż linii przebiegającej przez jego najgrubszą część.

2.   Do celów niniejszego rozporządzenia jako produkt B określa się produkt przetworzony zawierający wołowinę, inny niż:

Jednakże produkt przetworzony objęty kodem CN 0210 20 90, który został ususzony lub uwędzony w taki sposób, że kolor i konsystencja świeżego mięsa zupełnie zanikły oraz ze stosunkiem woda/białko nieprzekraczającym 3,2, jest uznawany za produkt B.

1.   Całkowita ilość określona w art. 1 jest podzielona na dwie ilości:

2.   Kontyngent posiada następujące numery porządkowe:

3.   Cła przywozowe stosowane w odniesieniu do mrożonej wołowiny w ramach kontyngentu są określone w załączniku I.

1.   Kontyngentem zarządza się poprzez przyznanie uprawnień do przywozu, a następnie wydanie pozwoleń na przywóz.

2.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1445/95, (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006.

1.   W drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, zamiast stosunków handlowych z krajami trzecimi, o których mowa w tym artykule, wnioskujący o uprawnienia do przywozu udowadniają, że zostali zatwierdzeni jako zakłady przetwórcze zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 853/2004, i wykazują, że dokonywali czynnego przetwarzania produktów zawierających wołowinę w dwóch okresach określonych w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

Zakłady przetwórcze w Bułgarii i Rumunii, które uzyskały pozwolenie na wywóz do Wspólnoty na mocy art. 12 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 przed dniem 31 grudnia 2006 r. i które dokonywały czynnego przetwarzania produktów zawierających wołowinę w dwóch okresach określonych w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, mogą ubiegać się o uprawnienia do przywozu w ramach kontyngentu.

Wniosek o uprawnienia do przywozu nie może przekroczyć 10 % obu ilości określonych w art. 3 ust. 1.

2.   Wraz z wnioskiem o uprawnienia do przywozu należy przedłożyć dokumenty dowodzące zgodności z warunkami ustanowionymi w ust. 1.

W drodze odstępstwa od art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, o uznaniu dokumentów dowodzących zgodności z tymi warunkami decyduje właściwy organ krajowy.

1.   Każdy wniosek o uprawnienia do przywozu związane z wytwarzaniem produktów A lub produktów B jest wyrażany w ekwiwalencie mięsa z kością.

Do celów niniejszego ustępu 100 kilogramów wołowiny z kością równe jest 77 kilogramom wołowiny bez kości.

2.   Wnioski o uprawnienia do przywozu związane z wytwarzaniem produktów A lub produktów B składa się nie później niż do dnia 8 czerwca 2007 r. do godziny 13.00 czasu brukselskiego.

3.   Wraz z wnioskiem o uprawnienia do przywozu składa się zabezpieczenie w wysokości 6 EUR na 100 kg.

4.   Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję, nie później niż o godz. 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli w drugi piątek po zakończeniu okresu składania wniosków określonego w ust. 2, o całkowitych ilościach, dla których złożono wnioski dla obu kategorii produktów.

1.   Uprawnienia do przywozu są przyznawane od siódmego i nie później niż szesnastego dnia roboczego po zakończeniu okresu zawiadamiania określonego w art. 6 ust. 4.

2.   Jeżeli zastosowanie współczynnika przydziału, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, doprowadzi do przydziału mniejszej ilości uprawnień do przywozu niż ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, zabezpieczenie złożone zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia jest bezzwłocznie zwracane w odpowiedniej proporcji.

1.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości przyznanych w ramach kontyngentu podlega przedstawieniu pozwolenia na przywóz.

2.   Wnioski o pozwolenie na przywóz obejmują przyznaną ilość. Ten obowiązek stanowi podstawowy wymóg w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

1.   Wnioski o pozwolenie na przywóz mogą być składane tylko w tym państwie członkowskim, w którym wnioskodawca złożył wniosek o uprawnienie do przywozu i uzyskał je w ramach kontyngentu.

Każde wydanie pozwolenia na przywóz skutkuje odpowiednim zmniejszeniem otrzymanych uprawnień do przywozu, zaś zabezpieczenie złożone zgodnie z art. 6 ust. 3 jest bezzwłocznie zwracane w odpowiedniej proporcji.

2.   Pozwolenia na przywóz wydaje się na nazwę podmiotu gospodarczego, który otrzymał uprawnienia do przywozu.

3.   Wniosek o pozwolenie oraz pozwolenie zawierają następujące informacje:

4.   Pozwolenia na przywóz są ważne przez 120 dni od faktycznej daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

1.   Podczas przywozu we właściwym organie składane jest zabezpieczenie zapewniające przetworzenie przez przetwórcę, któremu przyznano uprawnienia do przywozu, całości przywiezionego mięsa na wymagane produkty końcowe w swoim zakładzie przetwórczym, określonym we wniosku o pozwolenie, w ciągu trzech miesięcy od daty przywozu.

Kwoty zabezpieczeń ustala załącznik III.

2.   Zabezpieczenie określone w art. 1 zwalnia się proporcjonalnie do ilości, dla której w ciągu siedmiu miesięcy od dnia przywozu przedstawiono właściwym organom dowody przetworzenia w wyznaczonym zakładzie części lub całości przywiezionego mięsa na odpowiednie produkty w ciągu trzech miesięcy od dnia przywozu.

Jednakże jeżeli przetwarzanie ma miejsce po trzymiesięcznym terminie określonym w akapicie pierwszym, zwolnione zabezpieczenie zostaje pomniejszone o 15 % oraz o 2 % pozostałej kwoty za każdy dzień przekroczenia terminu.

Jeśli dowód przetworzenia jest wystawiony w siedmiomiesięcznym terminie określonym w akapicie pierwszym i przedstawiony w ciągu 18 miesięcy po tych siedmiu miesiącach, skonfiskowana kwota, pomniejszona o 15 % kwoty zabezpieczenia, zostaje zwrócona.

3.   Niezwolniona kwota zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, podlega utracie.

1.   Ułatwienia wizowe, o których mowa w niniejszej umowie, mają zastosowanie do obywateli Unii Europejskiej i Federacji Rosyjskiej, o ile nie są oni zwolnieni z obowiązku wizowego na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Federacji Rosyjskiej, Wspólnoty lub państw członkowskich, postanowień niniejszej umowy lub innych umów międzynarodowych.

2.   W odniesieniu do zagadnień nieobjętych postanowieniami niniejszej umowy, takich jak odmowa wydania wizy, uznanie dokumentów podróży, dowód posiadania wystarczających środków finansowych niezbędnych do wjazdu, odmowa wjazdu oraz procedury wydalania osób, stosuje się prawo krajowe Federacji Rosyjskiej lub prawo państw członkowskich albo prawo wspólnotowe.

1.   W odniesieniu do niżej wymienionych kategorii obywateli Unii Europejskiej i Federacji Rosyjskiej za wystarczające uznaje się następujące dokumenty uzasadniające cel podróży na terytorium drugiej strony:

2.   Pisemny wniosek, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera następujące informacje:

3.   W przypadku kategorii obywateli, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wszystkie kategorie wiz wydaje się według procedury uproszczonej, nie wymagając innego uzasadnienia, zaproszenia lub potwierdzenia dotyczącego celu podróży, przewidzianego w prawodawstwie Stron.

1.   Przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej wydają wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności do pięciu lat następującym kategoriom obywateli:

2.   Przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej wydają niżej wymienionym kategoriom obywateli wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności do jednego roku, pod warunkiem że w poprzednim roku otrzymali oni przynajmniej jedną wizę, z której skorzystali zgodnie z przepisami dotyczącymi wjazdu na terytorium odwiedzanego kraju i pobytu w tym kraju, oraz że wniosek o wizę wielokrotnego wjazdu jest uzasadniony:

3.   Przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej wydają wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności od dwóch do pięciu lat obywatelom należącym do wymienionych w ustępie drugim niniejszego artykułu kategorii, pod warunkiem że w poprzednich dwóch latach korzystali oni zgodnie z przepisami dotyczącymi wjazdu i pobytu na terytorium odwiedzanego kraju z wiz wielokrotnego wjazdu o rocznym okresie ważności, oraz że nadal aktualne są powody ubiegania się o wizę wielokrotnego wjazdu.

4.   Całkowity czas pobytu osób, o których mowa w ust. 1–3 niniejszego artykułu, na terytorium państw członkowskich lub Federacji Rosyjskiej nie przekracza 90 dni w okresie 180 dni.

1.   Opłata za rozpatrzenie wniosku wizowego wynosi 35 EUR.

Wyżej wymieniona kwota może zostać zweryfikowana zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 15 ust. 4.

2.   Strony pobierają opłatę w wysokości 70 EUR za rozpatrzenie wniosku o wizę w przypadkach, gdy wniosek i towarzyszące mu dokumenty zostały złożone w okresie trzech dni przed planowaną datą wyjazdu. Postanowienie to nie ma zastosowania do przypadków przewidzianych w art. 6 ust. 3 lit. b), e) i f) oraz w art. 7 ust. 3.

3.   W odniesieniu do niżej wymienionych kategorii osób odstępuje się od pobierania opłaty za rozpatrzenie wniosku wizowego:

1.   Przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej podejmują decyzję w sprawie wniosku o wydanie wizy w ciągu 10 dni kalendarzowych od dnia wpłynięcia wniosku i dokumentów wymaganych do wydania wizy.

2.   W indywidualnych przypadkach, szczególnie w razie konieczności przeprowadzenia dokładniejszej analizy wniosku, okres na podjęcie decyzji w sprawie wniosku wizowego może zostać przedłużony do 30 dni kalendarzowych.

3.   W nagłych przypadkach termin na podjęcie decyzji w sprawie wniosku wizowego może zostać skrócony do trzech dni roboczych lub mniej.

1.   Obywatele Federacji Rosyjskiej lub państw członkowskich, którzy posiadają ważny paszport dyplomatyczny, mogą wjechać na terytorium państw członkowskich lub Federacji Rosyjskiej, opuścić to terytorium lub przejechać przez nie tranzytem bez wizy.

2.   Obywatele, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą pozostać na terytorium Federacji Rosyjskiej lub państw członkowskich przez okres nieprzekraczający 90 dni w okresie 180 dni.

1.   Strony powołują Wspólny Komitet ds. Zarządzania Umową (dalej zwany „komitetem”), w skład którego wchodzą przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej oraz Federacji Rosyjskiej. Wspólnotę reprezentuje Komisja Europejska, którą wspomagają eksperci z państw członkowskich.

2.   Komitet wykonuje przede wszystkim zadania polegające na:

3.   Komitet spotyka się w razie konieczności na wniosek jednej ze stron, przynajmniej raz w roku.

4.   Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

1.   Niniejsza umowa jest ratyfikowana lub zatwierdzana przez strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami i wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym strony dokonają wzajemnej notyfikacji o zakończeniu wyżej wymienionych procedur.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu niniejsza umowa wchodzi w życie w dniu wejścia w życie Umowy o readmisji między Federacją Rosyjską a Unią Europejską, jeśli dzień ten przypada po dniu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3.   Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony z zastrzeżeniem możliwości jej wypowiedzenia zgodnie ust. 6 niniejszego artykułu.

4.   Niniejsza umowa może zostać zmieniona w drodze pisemnego porozumienia Stron. Zmiany wchodzą w życie po dokonaniu przez strony wzajemnej notyfikacji o zakończeniu koniecznych w tym celu procedur wewnętrznych.

5.   Każda ze stron może zawiesić stosowanie części lub wszystkich postanowień niniejszej umowy ze względu na porządek publiczny, ochronę bezpieczeństwa narodowego lub ochronę zdrowia obywateli. O decyzji w sprawie zawieszenia stosowania niniejszej umowy należy zawiadomić drugą stronę nie później niż 48 godzin przed jej wejściem w życie. Z chwilą ustania powodów zawieszenia stosowania umowy, strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej umowy, bezzwłocznie zawiadamia o tym drugą stronę.

6.   Każda ze stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze pisemnego zawiadomienia drugiej strony. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po 90 dniach od dnia otrzymania takiego zawiadomienia.

1.   Na wniosek państwa członkowskiego i zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszej umowie Federacja Rosyjska przyjmuje na swoim terytorium wszystkie osoby, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium państwa członkowskiego wnioskodawcy lub które przestały spełniać takie warunki, o ile ustalono zgodnie z art. 9 niniejszej umowy, iż osoby takie są obywatelami Federacji Rosyjskiej.

To samo odnosi się do osób nielegalnie przebywających lub zamieszkujących na terytorium państwa członkowskiego, które w chwili wjazdu na to terytorium posiadały obywatelstwo Federacji Rosyjskiej, następnie zaś zrzekły się go zgodnie z prawem rosyjskim, nie uzyskując obywatelstwa ani zezwolenia na pobyt w państwie, do którego przybyły, ani w żadnym innym państwie.

2.   Po udzieleniu przez Federację Rosyjską pozytywnej odpowiedzi na wniosek o readmisję właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Federacji Rosyjskiej wydaje w razie konieczności i w trybie natychmiastowym (niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji) dokument podróży wymagany do powrotu takiej osoby, którego okres ważności wynosi 30 dni kalendarzowych. Jeśli z jakichkolwiek powodów dana osoba nie może zostać odesłana w okresie ważności takiego dokumentu podróży, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Federacji Rosyjskiej w razie konieczności i bezzwłocznie wystawia nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności.

1.   Na wniosek państwa członkowskiego i zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszej umowie Federacja Rosyjska przyjmuje na swoim terytorium wszystkich obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium państwa członkowskiego wnioskodawcy lub przestali spełniać takie warunki, o ile zgodnie z art. 10 niniejszej umowy można przedstawić dowody na to, że taka osoba:

2.   Obowiązek readmisji przewidziany w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania, gdy:

3.   Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez Federację Rosyjską państwo członkowskie wnioskodawca wystawia osobie, której to dotyczy, dokument podróży uznawany przez Federację Rosyjską (standardowy dokument podróży UE dla celów wydalenia z kraju w formie określonej w zaleceniu Rady UE z dnia 30 listopada 1994 r.).

1.   Na wniosek Federacji Rosyjskiej i zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszej umowie państwo członkowskie przyjmuje ponownie wszystkie osoby, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium Federacji Rosyjskiej lub przestały spełniać takie warunki, o ile ustalono zgodnie z art. 9 niniejszej umowy, iż osoba taka jest obywatelem tego państwa członkowskiego.

To samo odnosi się do osób nielegalnie przebywających lub zamieszkujących na terytorium Federacji Rosyjskiej, które w chwili wjazdu na to terytorium posiadały obywatelstwo państwa członkowskiego, następnie zaś zrzekły się go zgodnie z prawem obowiązującym w tym państwie, nie uzyskując obywatelstwa ani zezwolenia na pobyt w Federacji Rosyjskiej ani w żadnym innym państwie.

2.   Po udzieleniu przez państwo członkowskie pozytywnej odpowiedzi na wniosek o readmisję właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny państwa członkowskiego wydają w razie konieczności i w trybie natychmiastowym (niezależnie od woli osoby, której to dotyczy) dokument podróży wymagany do powrotu takiej osoby, którego okres ważności wynosi 30 dni kalendarzowych. Jeśli z jakichkolwiek powodów dana osoba nie może zostać odesłana w okresie ważności takiego dokumentu podróży, zainteresowane państwo członkowskie bezzwłocznie wystawia nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności.

1.   Na wniosek Federacji Rosyjskiej i zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszej umowie państwo członkowskie przyjmuje wszystkich obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium Federacji Rosyjskiej lub przestali spełniać takie warunki, o ile zgodnie z art. 10 niniejszej umowy można przedstawić dowody na to, że taka osoba:

2.   Obowiązek readmisji przewidziany w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania, gdy:

3.   Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało wizę lub zezwolenie na pobyt. Jeśli wizę lub zezwolenie na pobyt wydały co najmniej dwa państwa członkowskie, obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności lub – jeśli okres ważności jednego lub kilku z nich wygasł – dokument, który jest nadal ważny. Jeżeli okresy ważności wszystkich dokumentów wygasły, obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniej wygasłą datą ważności.

4.   Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez państwo członkowskie, do którego taki wniosek skierowano, Federacja Rosyjska wystawia osobie podlegającej readmisji dokument podróży uznawany przez dane państwo członkowskie.

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie jednego z obowiązków zawartych w art. 2–5 niniejszej umowy, wymaga każdorazowo przedłożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2–5 niniejszej umowy, nie wymaga się wniosku o readmisję w sytuacji, gdy osoba podlegająca readmisji jest w posiadaniu ważnego paszportu krajowego, a w przypadku obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca – także w posiadaniu ważnej wizy lub ważnego zezwolenia na pobyt wydanego w państwie, które ma taką osobę przyjąć na swoim terytorium.

3.   Jeśli daną osobę zatrzymano w rejonie przygranicznym państwa wnioskodawcy po tym, jak nielegalnie przekroczyła granicę, przybywając bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, państwo wnioskodawca może złożyć wniosek o readmisję w ciągu dwóch dni roboczych od chwili zatrzymania (procedura przyspieszona).

1.   Każdy wniosek o readmisję zawiera następujące informacje:

2.   Wniosek o readmisję powinien zawierać również w możliwie najszerszym zakresie następujące informacje:

3.   Wspólny wzór przyszłych wniosków o readmisję jest dołączony do niniejszej umowy jako załącznik 1.

1.   Obywatelstwo danej osoby zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 niniejszej umowy można ustalić na podstawie jednego z dokumentów wymienionych w załączniku 2 do niniejszej umowy, nawet jeśli upłynął okres ich ważności. Za okazaniem takich dokumentów państwa członkowskie i Federacja Rosyjska wzajemnie uznają obywatelstwo bez konieczności dodatkowej weryfikacji.

2.   Jeśli dana osoba nie może okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 2 do niniejszej umowy, jej obywatelstwo zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 niniejszej umowy można ustalić na podstawie jednego z dokumentów wymienionych w załączniku 3 do niniejszej umowy, nawet jeśli upłynął okres ich ważności.

3.   Obywatelstwa danej osoby nie można ustalać na podstawie fałszywych dokumentów.

4.   Jeśli niemożliwe jest okazanie żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 2 lub 3, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub właściwy urząd konsularny Federacji Rosyjskiej lub zainteresowanego państwa członkowskiego, na wniosek zainteresowanej strony i bez zbędnej zwłoki, organizują wraz z właściwym organem państwa wnioskodawcy rozmowę z osobą, która podlega readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa. Procedura dotycząca takich rozmów zostanie ustalona w protokołach wykonawczych, o których mowa w art. 20 niniejszej umowy.

1.   Dowody potwierdzające istnienie podstaw do readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, określone w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 niniejszej umowy, można przedstawić za pomocą co najmniej jednego z dokumentów wymienionych w załączniku 4 do niniejszej umowy. Państwa członkowskie i Federacja Rosyjska wzajemnie uznają wszelkie takie dowody bez konieczności ich dodatkowej weryfikacji.

2.   Dowody pośrednie, potwierdzające istnienie podstaw do readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 niniejszej umowy, można dostarczyć za pośrednictwem co najmniej jednego z dokumentów wymienionych w załączniku 5 do niniejszej umowy.

3.   Dowody potwierdzające istnienie podstawy do readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców nie mogą być oparte na fałszywych dokumentach.

4.   O bezprawnym charakterze wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania decyduje brak w dokumentach podróży danej osoby koniecznej wizy lub zezwolenia na pobyt na terytorium państwa wnioskodawcy. Dowodem prima facie bezprawnego wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium państwa wnioskodawcy jest także właściwie uzasadnione oświadczenie tego państwa, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy lub zezwolenia na pobyt.

1.   Wniosek o readmisję musi być przedłożony właściwemu organowi państwa rozpatrującego wniosek nie później niż 180 dni kalendarzowych od daty uzyskania przez właściwy organ państwa wnioskodawcy informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkiwania na terytorium tego państwa lub przestał spełniać takie warunki.

2.   Na wniosek o readmisję należy odpowiedzieć w ciągu 25 dni kalendarzowych od daty potwierdzonego jego odbioru. Jeśli zaistnieją przeszkody prawne lub faktyczne uniemożliwiające udzielenie odpowiedzi na wniosek w ustalonym terminie, termin ten, na właściwie uzasadniony wniosek zainteresowanej strony, przedłuża się do 60 dni kalendarzowych, co nie ma wpływu na szczegółowe uzgodnienia, które mają być zawarte w protokołach wykonawczych przewidzianych w art. 20.

3.   W przypadku wniosku o readmisję składanego w ramach procedury przyspieszonej zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszej umowy odpowiedzi należy udzielić w ciągu dwóch dni roboczych (definiowanych zgodnie z prawem państwa wnioskodawcy) od daty potwierdzonego odbioru takiego wniosku.

4.   Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zgodę na readmisję uznaje się za udzieloną.

5.   Osoba podlegająca readmisji zostaje przekazana w ciągu 90 dni kalendarzowych. W przypadku procedury przyspieszonej zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszej umowy przekazanie osoby podlegającej readmisji następuje w ciągu dwóch dni roboczych. Na właściwie uzasadniony wniosek zainteresowanej strony termin ten może być przedłużony o czas potrzebny do usunięcia występujących przeszkód prawnych lub praktycznych. Termin, o którym mowa w niniejszym ustępie, liczy się od chwili otrzymania pozytywnej odpowiedzi na wniosek o readmisję.

1.   Przed przekazaniem danej osoby właściwe organy Federacji Rosyjskiej i zainteresowanego państwa członkowskiego przyjmują z odpowiednim wyprzedzeniem pisemne uzgodnienia co do daty przekazania, przejścia granicznego i ewentualnej eskorty.

2.   Przy przekazywaniu osób dopuszcza się korzystanie ze wszystkich środków transportu, tak lotniczych, jak i lądowych czy morskich. Powrót drogą powietrzną nie ogranicza się do korzystania z usług krajowych przewoźników lub personelu państwa wnioskodawcy i może się odbywać przy wykorzystaniu zarówno regularnych, jak i czarterowych połączeń lotniczych.

1.   Państwa członkowskie i Federacja Rosyjska ograniczają tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców do przypadków, gdy niemożliwe jest przewiezienie ich bezpośrednio do miejsca przeznaczenia.

2.   Federacja Rosyjska zezwala na przejazd obywateli trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek państwa członkowskiego, a państwo członkowskie zezwala na przejazd obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek Federacji Rosyjskiej, pod warunkiem że zapewniono dalszą podróż przez inne państwa tranzytowe i odbiór w kraju przeznaczenia.

3.   Federacja Rosyjska lub państwo członkowskie mogą nie zezwolić na tranzyt przez swoje terytorium:

4.   Federacja Rosyjska lub państwo członkowskie mogą cofnąć każde zezwolenie, jeśli po jego wydaniu pojawią się lub wyjdą na jaw okoliczności wymienione w ust. 3 niniejszego artykułu, stanowiące przeszkodę w udzieleniu zezwolenia na tranzyt, lub jeśli przestanie być zapewniona dalsza podróż przez inne państwa tranzytowe lub odbiór w kraju przeznaczenia. W takim wypadku państwo wnioskodawca, w razie konieczności i bezzwłocznie, przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.

1.   Wniosek o zezwolenie na tranzyt należy skierować na piśmie do właściwego organu, umieszczając w nim następujące informacje:

Wspólny formularz wniosku o zezwolenie na tranzyt dołączono do niniejszej umowy jako załącznik 6.

2.   Państwo rozpatrujące wniosek powiadamia na piśmie właściwe organy państwa wnioskodawcy o zgodzie na przyjęcie danej osoby, potwierdzając nazwę przejścia granicznego i planowany czas jej odebrania, lub też powiadamia o swojej odmowie, podając powody takiej decyzji.

3.   Jeśli tranzyt odbywa się drogą powietrzną, osoba, która podlega readmisji, oraz osoby ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.

4.   Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, opierając się na ustaleniach z wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy w trakcie przejazdu, w szczególności poprzez nadzorowanie osób podlegających readmisji oraz udostępnienie właściwych do tego celu udogodnień.

1.   Niniejsza umowa nie ma wpływu na prawa, obowiązki i zakres odpowiedzialności Wspólnoty, państw członkowskich i Federacji Rosyjskiej wynikające z prawa międzynarodowego, w szczególności zaś z:

2.   Postanowienia niniejszej umowy stają się nadrzędne wobec postanowień wszelkich dwustronnych traktatów lub umów o readmisji, które zostały zawarte lub mogą zgodnie z art. 20 niniejszej umowy zostać zawarte między poszczególnymi państwami członkowskimi a Federacją Rosyjską w zakresie, w jakim postanowienia tych traktatów i umów dotyczą zagadnień objętych niniejszą umową.

3.   Żadne postanowienia niniejszej umowy nie stanowią przeszkody w powrocie osoby na mocy innych formalnych lub nieformalnych uzgodnień.

1.   Strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (dalej zwany „komitetem”), którego zadania będą w szczególności obejmować:

2.   Decyzje komitetu są wiążące dla umawiających się stron.

3.   W skład komitetu wchodzą przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej i Federacji Rosyjskiej; Wspólnotę reprezentuje Komisja Europejska, którą wspomagają eksperci z państw członkowskich.

4.   Komitet zbiera się w razie potrzeby na wniosek jednej ze stron.

5.   Komitet ustala swój regulamin wewnętrzny.

1.   Federacja Rosyjska i państwa członkowskie zawierają protokoły wykonawcze, w których ustala się zasady dotyczące:

2.   Protokoły wykonawcze, o których mowa w ust. 1 niniejszej umowy, wchodzą w życie dopiero po ich notyfikowaniu komitetowi.

3.   Federacja Rosyjska zgadza się stosować dowolne postanowienie protokołu wykonawczego zawartego z jednym państwem członkowskim również w jej stosunkach z każdym innym państwem członkowskim, na wniosek tego ostatniego i z zastrzeżeniem, że zastosowanie tego postanowienia do sytuacji Federacji Rosyjskiej jest w praktyce możliwe. Państwa członkowskie zgadzają się stosować dowolne postanowienie protokołu wykonawczego zawartego przez jedno z nich również w ich stosunkach z Federacją Rosyjską, na wniosek tej ostatniej i z zastrzeżeniem, że zastosowanie tego postanowienia do sytuacji innych państw członkowskich jest w praktyce możliwe.

Nie dotyczy to postanowień zawierających szczegółowe uzgodnienia, o których mowa w ust. 1 lit. f) niniejszego artykułu.

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu, niniejszą umowę stosuje się na terytorium Federacji Rosyjskiej oraz wszędzie tam, gdzie ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.

2.   Niniejsza umowa nie ma zastosowania na terytorium Królestwa Danii.

1.   Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą umowę zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 3 niniejszego artykułu, niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po wzajemnej notyfikacji o zakończeniu procedur określonych w ust. 1 niniejszego artykułu. Jeżeli data ta przypada przed datą wejścia w życie umowy między Federacją Rosyjską a Wspólnotą Europejską o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych dla obywateli Federacji Rosyjskiej i Unii Europejskiej, niniejsza umowa wchodzi w życie dopiero z chwilą wejścia z życie tej ostatniej.

3.   Obowiązki określone w art. 3–5 niniejszej umowy zaczną mieć zastosowanie dopiero trzy lata po dacie, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. W ciągu tych trzech lat mają one zastosowanie wyłącznie do bezpaństwowców i obywateli tych państw trzecich, z którymi Federacja Rosyjska zawarła dwustronne traktaty lub umowy o readmisji.

4.   Umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.

5.   Każda z umawiających się stron może wypowiedzieć niniejszą umowę, oficjalnie notyfikując ten fakt drugiej umawiającej się stronie. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po sześciu miesiącach od daty otrzymania takiej notyfikacji.

[Godło Federacji Rosyjskiej]

(Miejsce i data)

(Oznaczenie właściwego organu państwa wnioskodawcy)

Nr referencyjny:

PROCEDURA PRZYSPIESZONA

Do

(Oznaczenie właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek)

WNIOSEK O READMISJĘ

zgodny z art. 7 umowy o readmisji z dnia 25 maja 2006 r. między Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską

A. DANE OSOBOWE

Fotografia

1. Imię i nazwisko (podkreślić nazwisko):

2. Nazwisko panieńskie:

3. Data i miejsce urodzenia:

4. Płeć i cechy fizyczne (wzrost, kolor oczu, znaki szczególne itp.):

5. Znany(-a) również jako (wcześniejsze imiona i nazwiska, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana lub pseudonimy):

6. Obywatelstwo i język:

7. Stan cywilny (w miarę możliwości)

żonaty/zamężna

kawaler/panna

rozwiedziony/rozwiedziona

wdowiec/wdowa

Jeśli żonaty/zamężna:

imię i nazwisko współmałżonka

Imiona i wiek dzieci (jeśli są):

8. Ostatni adres w państwie wnioskodawcy:

9. Ostatnie miejsce zamieszkania w państwie rozpatrującym wniosek:

B. SZCZEGÓLNE OKOLICZNOŚCI ZWIĄZANE Z OSOBĄ PRZEKAZYWANĄ

1. Stan zdrowia

(np. wskazanie konieczności specjalnej opieki medycznej; łacińska nazwa choroby zakaźnej):

2. Wskazanie osoby szczególnie niebezpiecznej

(np. podejrzenie licznych wykroczeń; agresywne zachowanie):

C. ZAŁĄCZONE ŚRODKI DOWODOWE

1.

(paszport nr)

(data i miejsce wydania)

(organ wydający)

(data wygaśnięcia)

2.

(dowód tożsamości nr)

(data i miejsce wydania)

(organ wydający)

(data wygaśnięcia)

3.

(prawo jazdy nr)

(data i miejsce wydania)

(organ wydający)

(data wygaśnięcia)

4.

(inny oficjalny dokument nr)

(data i miejsce wydania)

(organ wydający)

(data wygaśnięcia)

D. UWAGI

(Podpis właściwego organu państwa wnioskodawcy) (Pieczęć/stempel)

[Godło Federacji Rosyjskiej]

(Miejsce i data)

(Oznaczenie właściwego organu państwa wnioskodawcy)

Nr referencyjny

Do

(Oznaczenie właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek)

WNIOSEK TRANZYTOWY

zgodny z art. 15 umowy o readmisji z dnia 25 maja 2006 r. między Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską

A. DANE OSOBOWE

Fotografia

1. Imię i nazwisko (podkreślić nazwisko):

2. Nazwisko panieńskie:

3. Data i miejsce urodzenia:

4. Płeć i cechy fizyczne (wzrost, kolor oczu, znaki szczególne itp.):

5. Znany(-a) również jako (wcześniejsze imiona i nazwiska, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana, pseudonimy):

6. Obywatelstwo i język:

7. Rodzaj i numer dokumentu podróży

B. SZCZEGÓLNE OKOLICZNOŚCI ZWIĄZANE Z OSOBĄ PRZEKAZYWANĄ

1. Stan zdrowia

(np. wskazanie konieczności specjalnej opieki medycznej; łacińska nazwa choroby zakaźnej):

2. Wskazanie osoby szczególnie niebezpiecznej

(np. podejrzenie licznych wykroczeń; agresywne zachowanie):

C. OPERACJA TRANZYTU

1. Rodzaj tranzytu

drogą lotniczą

drogą morską

drogą lądową

2. Państwo będące ostatecznym celem podróży

3. Inne ewentualne państwa tranzytowe

4. Planowane miejsca przekroczenia granicy, termin przekazania (data, godzina) i ewentualne osoby eskortujące

5. Potwierdzenie przyjęcia na terytorium państwa tranzytowego i kraju przeznaczenia (art. 14 ust. 2 umowy o readmisji między Federacją Rosyjską a Wspólnotą Europejską)

tak

nie

6. Czy są jakiekolwiek znane powody odmowy zezwolenia na tranzyt (art. 14 ust. 3 umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską)?

tak

nie

D. UWAGI

(Podpis właściwego organu państwa wnioskodawcy) (Pieczęć/stempel)

„Umawiające się strony przyjmują do wiadomości, że – zgodnie z przepisami prawnymi Federacji Rosyjskiej i państw członkowskich regulującymi kwestię obywatelstwa – obywatela Unii Europejskiej i Federacji Rosyjskiej nie można pozbawić obywatelstwa.

Strony zgadzają się przeprowadzić z odpowiednim wyprzedzeniem wzajemne konsultacje, w przypadku gdyby taka sytuacja prawna miała ulec zmianie.”

„Strony zgadzają się, że w rozumieniu niniejszych przepisów osoba wjeżdża bezpośrednio z terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek, jeśli osoba taka przybywa na terytorium państwa wnioskodawcy drogą powietrzną, lądową lub morską, nie wjeżdżając po drodze do żadnego państwa trzeciego. Pobyt w państwie trzecim w trakcie tranzytu lotniczego nie uznaje się za wjazd na terytorium tego państwa.”

„Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium i obywateli Królestwa Danii. W związku z tym celowe jest, by Federacja Rosyjska i Królestwo Danii zawarły umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.”

„Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii, wynikające w szczególności z umowy z dnia 18 maja 1999 r. dotyczącej włączenia tych krajów we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen. W związku z tym celowe jest, by Federacja Rosyjska zawarła z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii umowy o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.”

1.   Maksymalną liczbę dni, w których statek rybacki pływający pod banderą Belgii i posiadający na pokładzie włoki ramowe wymienione w pkt 4.1.b.i załącznika IIA do rozporządzenia (WE) nr 41/2007, może przebywać w strefach ICES IV, VIIa oraz VIId określonych w tabeli I tego załącznika, wydłuża się o 15 dni na morzu.

2.   Maksymalną liczbę dni, w których statek rybacki pływający pod banderą Belgii i posiadający na pokładzie włoki ramowe wymienione w pkt 4.1.b.ii, 4.1.b.iii i 4.1.b.iv załącznika IIA do rozporządzenia (WE) nr 41/2007, może przebywać w strefach ICES IV, VIIa oraz VIId określonych w tabeli I tego załącznika, w przypadkach gdy nie ma zastosowania żaden z warunków specjalnych określonych w pkt 8.1 tego załącznika, wydłuża się o 16 dni na morzu.

1.   Każde państwo członkowskie przekazuje do EFIS następujące informacje dotyczące wykorzystania widma radiowego na jego terytorium:

2.   Państwa członkowskie dokonują aktualizacji informacji wymienionych w ust. 1 co najmniej raz w roku do dnia 1 stycznia 2010 r., a dwa razy w roku po tej dacie. Aktualizacji dokonuje się albo przez ręczne wprowadzanie danych przez Internet, albo przez automatyczne ich przesłanie przy użyciu określonego formatu wymiany danych.