13.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje wydawanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa podstawy i procedury wydawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek w celu uzyskania zezwolenia na środek określony w załączniku. Wnioskowi towarzyszyły dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(3)

Wniosek dotyczy nowego zastosowania preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy EC 3.2.1.8 wytwarzanej przez Bacillus subtilis (LMG S-15136) jako dodatku do pasz dla kaczek, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Metoda analizy zawarta we wniosku o zezwolenie zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 dotyczy ustalenia substancji czynnej dodatku paszowego w paszy. Zatem metody analizy, o której mowa w załączniku do tego rozporządzenia, nie należy interpretować jako wspólnotowej metody analizy w rozumieniu art. 11 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (2).

(5)

Wykorzystanie endo-1,4-beta-ksylanazy EC 3.2.1.8, wytwarzanej przez Bacillus subtilis (LMG S-15136), zostało dopuszczone bez ograniczeń czasowych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1206/2005 (3) dla prosiąt odstawionych od maciory oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1259/2004 (4) dla kurcząt przeznaczonych na tucz. Przedstawiono nowe dane popierające wniosek o zezwolenie w przypadku kaczek. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w ocenie wydanej dnia 15 czerwca 2006 r. (5) stwierdził, że bezpieczeństwo tego dodatku dla konsumenta, użytkownika i środowiska zostało już ustalone i nie ulegnie zmianie w wyniku proponowanego nowego zastosowania. Ponadto uznał on, iż stosowanie preparatu nie ma niekorzystnego wpływu na tę dodatkową kategorię zwierząt i że stosowanie wspomnianego preparatu może poprawić parametry zootechniczne kaczek. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne określone w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatu pokazuje, że warunki zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu, zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/4

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na dodatki stosowane w żywieniu zwierząt, a także podstawy i procedury wydawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wniosek był składany w celu uzyskania zezwolenia na preparat określony w załączniku. Wnioskowi towarzyszyły dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(3)

Wniosek dotyczy wydania zezwolenia dla preparatu enzymatycznego 3-fitazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 101.672) jako dodatku paszowego dla prosiąt odstawionych od maciory, tuczników oraz kurcząt przeznaczonych do tuczu, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swoich opiniach z dnia 15 czerwca 2006 r. oraz 17 maja 2006 r., że 3-fitaza wytwarzana przez Aspergillus niger (CBS 101.672) nie ma negatywnego oddziaływania na zdrowie zwierząt, człowieka ani na środowisko naturalne (2). Ponadto stwierdził, że preparat enzymatyczny 3-fitazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 101.672) nie stanowi żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Opinia ta również weryfikuje sprawozdanie z metody analitycznej zastosowanej w przypadku danego dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. Ocena tego preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/6

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje wydawanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa podstawy i procedury wydawania takich zezwoleń.

(2)

Wniosek o zezwolenie został złożony dla monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako aminokwasu.

(3)

Ponieważ wniosek o zezwolenie został złożony przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, podstawą jego złożenia była dyrektywa Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotycząca niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt (2). Od dnia 18 października 2004 r. aminokwasy, ich sole i podobne produkty są objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Wniosek należy zatem uważać za wniosek na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

W celu spełnienia wymogów określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 na poparcie wniosku przedłożono dodatkowe informacje.

(5)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego dla łososiowatych, celem sklasyfikowania go w kategorii dodatku „dodatki dietetyczne” i grupie funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i produkty podobne”.

(6)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opiniach z dnia 2 marca 2005 r. (3) i z 18 października 2006 r. (4), że monohydrochlorek L-histydyny monohydrat nie ma negatywnego oddziaływania na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko naturalne. Ponadto stwierdził, że monohydrochlorek L-histydyny monohydrat nie stanowi żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Zgodnie z tą opinią aminokwas ten jest niezbędny także dla ryb i wykazano, że stosowanie tego preparatu zapobiegało w warunkach hodowlanych zaćmie u łososiowatych. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy zostało przedłożone Urzędowi przez laboratorium referencyjne Wspólnoty określone w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003. Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/9

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 998/2003 ustanawia wymogi dotyczące zdrowia zwierząt stosowane do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym oraz zasady stosowane do kontroli takiego przemieszczania.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 998/2003 ustanawia, że wykaz państw trzecich, z których przemieszczanie zwierząt domowych do Wspólnoty może być dopuszczone pod warunkiem, że spełnione są pewne wymogi, należy umieścić w części C załącznika II do tego rozporządzenia.

(3)

Wykaz w części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 998/2003 obejmuje państwa trzecie i terytoria, w których nie występuje wścieklizna, oraz państwa trzecie i terytoria, w odniesieniu do których ryzyko pojawienia się wścieklizny we Wspólnocie na skutek wprowadzenia do Wspólnoty zwierząt domowych z tych państw trzecich i terytoriów nie jest wyższe niż ryzyko związane z przemieszczaniem zwierząt domowych pomiędzy państwami członkowskimi.

(4)

Z informacji dostarczonych przez właściwe władze Malezji wynika, że ryzyko pojawienia się wścieklizny we Wspólnocie na skutek przemieszczania zwierząt domowych z tego kraju nie jest wyższe niż ryzyko związane z przemieszczaniem zwierząt domowych pomiędzy państwami członkowskimi lub z państw trzecich już wymienionych w rozporządzeniu (WE) nr 998/2003. Należy zatem włączyć Malezję do wykazu ustanowionego w części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 998/2003.

(5)

Mając na względzie, że z dniem 1 stycznia 2007 r. Bułgaria i Rumunia stały się państwami członkowskimi, konieczne jest, w celu zachowania przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego, usunięcie odesłań do tych krajów z części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 998/2003 z mocą od dnia przystąpienia.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 998/2003.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

skreśla się zapisy:

„BG – Bułgaria

RO – Rumunia”;

2)

dodaje się zapis w brzmieniu: „MY – Malezja”.

13.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/10

(1)

Dyrektywa 71/316/EWG ustanawia, w ppkt 3.1.1.1 lit. a) załącznika II, wzory dużych liter określających państwa członkowskie wpisywanych w znak legalizacji pierwotnej EWG świadczący o spełnieniu przez nie wymagań EWG, jakim opatruje się przyrządy pomiarowe.

(2)

Dyrektywa 71/316/EWG ustanawia, w ppkt 3.2.1 załącznika II, wzory pokazujące kształt, rozmiary i szkice liter dla znaków legalizacji pierwotnej EWG określonych w ppkt 3.1 tegoż załącznika.

(3)

Wzory liter określających państwa członkowskie nie zostały zamieszczone w Akcie przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji ani w Akcie przystąpienia z 2003 r. Wzory, o których mowa w załączniku II ppkt 3.2.1 do dyrektywy 71/316/EWG, zostały uzupełnione o konieczne litery zgodnie z załącznikiem II, rozdział 1 pkt D1.b do Aktu przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji i Aktu przystąpienia z 2003 r.

(4)

Konieczne jest zatem wprowadzenie zmian w załączniku II ppkt 3.2.1 do dyrektywy 71/316/EWG celem włączenia wzorów liter określających państwa.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego powołanego na mocy art. 17 dyrektywy 71/316/EWG,