16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/3

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do stwierdzenia, zgodnie z art. 87 Traktatu, że, w określonych warunkach, pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw jest zgodna ze wspólnym rynkiem i nie podlega obowiązkowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (2) nie ma zastosowania w odniesieniu do działalności związanej z produkcją, przetwórstwem lub obrotem produktami wymienionymi w załączniku I do Traktatu.

(3)

Komisja zastosowała art. 87 i art. 88 Traktatu do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi w wielu decyzjach, a także określiła swoją politykę, ostatnio we wspólnotowych wytycznych dla pomocy państwa w sektorze rolnym (3). W świetle znacznego doświadczenia Komisji w stosowaniu wyżej wymienionych artykułów do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją produktów rolnych właściwym jest, w celu zapewnienia skutecznego nadzoru oraz uproszczenia procedur administracyjnych, bez osłabiania przy tym monitorowania ze strony Komisji, aby Komisja skorzystała również z uprawnień przyznanych jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją produktów rolnych, o ile art. 89 Traktatu uznano za mający zastosowanie do takich produktów.

(4)

W nadchodzących latach rolnictwo będzie musiało dostosować się do nowych realiów i dalszych zmian odnośnie do rozwoju rynku, polityki rynkowej i zasad handlu, popytu i preferencji konsumenta oraz rozszerzenia Wspólnoty. Zmiany te wpłyną nie tylko na rynki rolne, lecz również ogólnie na lokalne gospodarki na obszarach wiejskich. Polityka rozwoju obszarów wiejskich powinna mieć na celu przywrócenie i umocnienie konkurencyjności obszarów wiejskich, przyczyniając się w ten sposób do zachowania i tworzenia zatrudnienia na tych obszarach.

(5)

Małe i średnie przedsiębiorstwa grają decydującą rolę w tworzeniu miejsc pracy oraz, w znaczeniu bardziej ogólnym, są czynnikiem stabilności społecznej i rozwoju gospodarczego. Ich rozwój może być jednak ograniczony ze względu na niedoskonałości rynku. Przedsiębiorstwa te często mają trudności z pozyskaniem kapitału lub kredytu w wyniku unikania ryzyka przez niektóre rynki finansowe oraz ograniczone możliwości gwarancji, które mogą one oferować. Ograniczone zasoby, jakimi dysponują, mogą również powodować ograniczenie dostępu do informacji, w szczególności dotyczących nowych technologii i potencjalnych rynków. Biorąc pod uwagę te względy, celem pomocy wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być ułatwianie rozwoju działalności gospodarczej małych i średnich przedsiębiorstw, pod warunkiem że taka pomoc nie wpływa niekorzystnie na warunki handlu w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Należy ten rozwój umacniać i wspierać, upraszczając istniejące przepisy mające zastosowanie do małych i średnich przedsiębiorstw.

(6)

Produkcja, przetwórstwo i obrót produktami rolnymi we Wspólnocie są w znacznej mierze zdominowane przez małe i średnie przedsiębiorstwa. Istnieją jednak znaczne różnice pomiędzy strukturą produkcji pierwotnej, z jednej strony, a przetwarzaniem i obrotem produktami rolnymi, z drugiej strony. Przetwarzanie i obrót produktami rolnymi często może wydawać się podobne do przetwarzania i obrotu produktami przemysłowymi. Właściwsze wydaje się zatem przyjęcie innego podejścia w odniesieniu do przetwarzania i obrotu produktami rolnymi oraz uwzględnienie takich działań w zasadach dotyczących produktów przemysłowych. W związku z tym oraz w przeciwieństwie do podejścia przyjętego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1/2004 z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi (4), potrzebne wydaje się opracowanie rozporządzenia wyłączającego, skierowanego na szczególne potrzeby pierwotnej produkcji rolnej.

(7)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia (5) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (6) wprowadziły szczególne zasady odnośnie do pomocy państwa na działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich otrzymujące wsparcie państwa członkowskiego bez finansowania ze strony Wspólnoty.

(8)

Niniejsze rozporządzenie powinno wyłączyć wszelką pomoc spełniającą wszystkie ustanowione przez nie wymogi oraz wszelkie programy pomocy, pod warunkiem że wszelka pomoc, jaka mogłaby zostać przyznana w ramach takiego programu, spełnia wszystkie wymogi niniejszego rozporządzenia. W celu zapewnienia skutecznego nadzoru i uproszczenia procedur administracyjnych, bez osłabienia monitorowania przez Komisję, programy pomocy oraz dotacje indywidualne poza programem pomocy powinny zawierać bezpośrednie odesłanie do niniejszego rozporządzenia.

(9)

Z uwagi na potrzebę znalezienia równowagi pomiędzy minimalizowaniem zakłóceń konkurencji w sektorze, któremu przyznaje się pomoc, a celami niniejszego rozporządzenia nie powinno ono wyłączać dotacji indywidualnych przekraczających ustaloną kwotę maksymalną, bez względu na to, czy zostały one przyznane w ramach programu pomocy wyłączonego niniejszym rozporządzeniem, czy też nie.

(10)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy w zakresie wywozu i pomocy uwarunkowanej stosowaniem produktów krajowych na niekorzyść produktów przywożonych. Pomoc taka może być niezgodna z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty. Pomoc dotycząca kosztów uczestnictwa w wystawach handlowych oraz usług badawczych lub doradczych niezbędnych do wylansowania nowego produktu lub istniejącego produktu na nowym rynku nie powinna zwykle stanowić pomocy w zakresie wywozu.

(11)

W celu wyeliminowania różnic mogących doprowadzić do zakłócenia konkurencji, dla ułatwienia koordynacji między różnymi inicjatywami wspólnotowymi i krajowymi w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw oraz z uwagi na przejrzystość administracyjną i pewność prawną definicja „małych i średnich przedsiębiorstw” stosowana w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicją zawartą w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 70/2001.

(12)

Zgodnie z ustaloną praktyką Komisji oraz w celu zapewnienia proporcjonalności pomocy i ograniczenia jej do niezbędnej kwoty progi powinny być zazwyczaj wyrażone poprzez intensywność pomocy w stosunku do zestawu kosztów kwalifikowanych raczej niż w przeliczeniu na maksymalną kwotę pomocy.

(13)

W celu określenia, czy pomoc jest zgodna z zasadami wspólnego rynku na mocy niniejszego rozporządzenia, czy też nie, konieczne jest uwzględnienie intensywności pomocy oraz, co za tym idzie, kwoty pomocy wyrażonej jako ekwiwalent dotacji. Obliczenie ekwiwalentu dotacji pomocy płatnej w kilku ratach wymaga zastosowania rynkowych stóp procentowych przeważających w momencie przyznawania dotacji. W celu jednolitego, przejrzystego i prostego stosowania zasad dotyczących pomocy państwa stawki rynkowe do celów niniejszego rozporządzenia powinny być uznane za stawki referencyjne, które są okresowo ustalane przez Komisję na podstawie obiektywnych kryteriów i publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz w Internecie.

(14)

W celu zapewnienia przejrzystości i skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie powinno stosować się wyłącznie do przejrzystych środków pomocy. Są to środki, w przypadku których możliwe jest dokładne wyliczenie ekwiwalentu pomocy brutto jako odsetka wydatków kwalifikowanych ex ante bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka (np. dotacje, dotacje na spłatę odsetek i ograniczone środki podatkowe). Pożyczki ze środków publicznych uznaje się za przejrzyste, pod warunkiem że są zabezpieczone w sposób standardowy, nie pociągają za sobą nadmiernego ryzyka i nie są w związku z tym uznawane za zawierające elementy gwarancji państwa. Środków pomocy wymagających gwarancji państwa lub pożyczek ze środków publicznych zawierających elementy gwarancji państwa zasadniczo nie uznaje się za przejrzyste. Jednakże takie środki pomocy należy uznać za przejrzyste, jeżeli przed ich wprowadzeniem metoda zastosowana do obliczenia intensywności pomocy odpowiadającej gwarancji państwa została zaakceptowana przez Komisję po powiadomieniu jej w następstwie przyjęcia niniejszego rozporządzenia. Metoda będzie oceniona przez Komisję zgodnie z komunikatem Komisji dotyczącym stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa udzielanej w formie gwarancji (7). Wkładu państwa oraz pomocy obejmującej środki w zakresie kapitału podwyższonego ryzyka nie uznaje się za przejrzyste. Nieprzejrzyste środki pomocy powinny być w każdym przypadku zgłaszane Komisji. Notyfikacje nieprzejrzystych środków pomocy będą oceniane przez Komisję, w szczególności w świetle kryteriów określonych w Wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013.

(15)

Zgodnie z ustaloną praktyką Komisji w zakresie oceny pomocy państwa w sektorze rolnym rozróżnienie między małymi a średnimi przedsiębiorstwami nie jest konieczne. Dla niektórych rodzajów pomocy właściwe jest ustalenie maksymalnych kwot pomocy, które beneficjent może otrzymać.

(16)

W świetle doświadczenia Komisji powinny zostać ustalone pułapy pomocy na poziomie zapewniającym odpowiednią równowagę między minimalizacją zakłóceń konkurencji w sektorze pomocy oraz celem, jakim jest ułatwienie rozwoju działalności gospodarczej małych i średnich przedsiębiorstw w sektorze rolnym. W celu zachowania spójności ze środkami wsparcia finansowego Wspólnoty pułapy te należy zharmonizować z pułapami ustalonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1257/1999 oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1698/2005.

(17)

Właściwym jest ustanowienie kolejnych warunków, które powinien spełniać każdy program pomocy lub pomoc indywidualna wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia. Należy uwzględnić wszelkie restrykcje w zakresie produkcji lub ograniczenia wsparcia wspólnotowego w ramach organizacji wspólnego rynku. Uwzględniając art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu, pomoc nie powinna skutkować wyłącznie ciągłą lub okresową obniżką kosztów operacyjnych, które zwykle musi ponieść beneficjent i być proporcjonalna do trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-ekonomicznych uznawanych za leżące w interesie Wspólnoty. Jednostronne środki pomocy państwa, których celem jest jedynie poprawa sytuacji finansowej producentów, nie przyczyniając się w żaden sposób do rozwoju sektora, a w szczególności pomoc przydzielaną wyłącznie w oparciu o cenę, ilość, jednostkę produkcji lub jednostkę środków produkcji, uznaje się za stanowiące pomoc operacyjną niezgodną ze wspólnym rynkiem. Ponadto pomoc tego rodzaju może kolidować z mechanizmem wspólnej organizacji rynków. Z tego względu właściwe jest ograniczenie zakresu niniejszego rozporządzenia do niektórych rodzajów pomocy.

(18)

Niniejsze rozporządzenie powinno wyłączyć pomoc dla małych i średnich gospodarstw rolnych (farm), bez względu na ich lokalizację. Inwestycje oraz tworzenie miejsc pracy mogą przyczynić się do rozwoju gospodarczego regionów i obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania, zgodnie z art. 36 lit. a) ppkt i), ii) oraz iii) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005. Małe i średnie gospodarstwa rolne na tych obszarach doświadczają strukturalnych trudności związanych z położeniem oraz trudności wynikających z ich wielkości. Dlatego właściwym jest, aby małe i średnie przedsiębiorstwa na takich obszarach korzystały z wyższych pułapów pomocy.

(19)

Z uwagi na zagrożenie wystąpienia zakłóceń wynikających z ukierunkowanej pomocy inwestycyjnej i w celu umożliwienia rolnikom swobody decydowania odnośnie do produktów, na które przeznaczone są inwestycje, pomoc inwestycyjna wyłączona zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie powinna być ograniczona do określonych produktów rolnych. Warunek ten nie powinien stanowić przeszkody w wykluczeniu przez państwa członkowskie niektórych produktów rolnych z takiej pomocy lub programów pomocy, szczególnie wtedy gdy nie można znaleźć normalnych rynków zbytu. Również niektóre rodzaje inwestycji powinny, same przez się, zostać wykluczone z niniejszego rozporządzenia.

(20)

Jeżeli pomoc przyznawana jest w celu dostosowania do nowo wprowadzonych norm na poziomie wspólnotowym, państwa członkowskie nie powinny mieć możliwości przedłużać okresu dostosowania dla rolników poprzez opóźnianie wprowadzenia w życie tych zasad. Z tego względu należy wyraźnie określić datę, od której nowe prawodawstwo nie może być dłużej uznawane za nowe.

(21)

Niektóre rozporządzenia Rady w dziedzinie rolnictwa przewidują szczególne upoważnienia w zakresie płatności pomocy przez państwa członkowskie, często w połączeniu z lub uzupełnieniu finansowania ze strony Wspólnoty. Jednakże zwykle nie przewidują one wyłączenia z obowiązku notyfikowania zgodnie z art. 88 Traktatu, o ile taka pomoc spełnia wymogi art. 87 ust. 1 Traktatu. Jako że warunki takiej pomocy zostały wyraźnie określone w tych rozporządzeniach i/lub istnieje obowiązek powiadamiania Komisji o tych środkach, zgodnie ze szczególnymi przepisami tych rozporządzeń, nie jest konieczne dalsze i oddzielne zgłoszenie w ramach art. 88 ust. 3 Traktatu w celu umożliwienia oceny tych środków przez Komisję. Z uwagi na pewność prawną, niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do tych przepisów i dlatego powiadamianie o tych środkach zgodnie z art. 88 Traktatu nie powinno być konieczne, o ile można z wyprzedzeniem zapewnić, że taka pomoc jest przyznawana wyłącznie małym i średnim przedsiębiorstwom.

(22)

W celu zagwarantowania, że pomoc jest konieczna i stanowi bodziec do rozwoju niektórych rodzajów działalności, niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy na działalność, którą beneficjent podjąłby w warunkach rynkowych. Żadna pomoc odnośnie do działalności już podjętej przez beneficjenta nie powinna być przyznawana z mocą wsteczną.

(23)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy skumulowanej z inną pomocą państwa, w tym pomocy przyznanej przez władze krajowe, regionalne lub lokalne, skumulowanej ze wsparciem publicznym przyznanym w ramach rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 lub skumulowanej z pomocą Wspólnoty w stosunku do tych samych kosztów kwalifikowanych, jeżeli tego rodzaju kumulacja przekracza progi ustalone w niniejszym rozporządzeniu. Pomoc wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia nie powinna być kumulowana z pomocą de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. dotyczącego stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy de minimis w sektorze rolnym i w sektorze rybołówstwa (8) odnośnie do tych samych wydatków kwalifikowanych lub tego samego projektu inwestycyjnego, jeżeli w wyniku takiej kumulacji intensywność pomocy przekraczałaby intensywność ustaloną w niniejszym rozporządzeniu.

(24)

W celu zagwarantowania przejrzystości i skutecznego monitorowania, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98, właściwym jest ustanowienie standardowego formatu, w którym państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji zestawienie informacji przeznaczone do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawsze wówczas gdy, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, wdrażany jest program pomocy lub przyznawana dotacja indywidualna poza takim programem pomocy. Z tych samych powodów właściwe jest ustanowienie zasad dotyczących prowadzenia przez państwa członkowskie zapisów dotyczących pomocy wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia. Do celów sprawozdania rocznego, które państwa członkowskie przedkładają Komisji, właściwym jest, by Komisja ustanowiła określone wymogi. Biorąc pod uwagę powszechną dostępność niezbędnej technologii, zestawienie informacji oraz sprawozdanie roczne powinny mieć formę elektroniczną.

(25)

Niedopełnienie przez państwo członkowskie obowiązku sprawozdawczości ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu może uniemożliwić Komisji wykonywanie czynności monitorowania zgodnie z art. 88 ust. 1 Traktatu, a w szczególności dokonanie oceny tego, czy skumulowany skutek gospodarczy pomocy wyłączonej niniejszym rozporządzeniem może mieć niekorzystny wpływ na warunki transakcji w stopniu sprzecznym ze wspólnym interesem. Potrzeba oceny skumulowanego skutku pomocy państwa jest szczególnie ważna, gdy ten sam beneficjent może otrzymywać pomoc przyznawaną z kilku źródeł, co ma coraz częściej miejsce w dziedzinie rolnictwa. Z tego powodu szczególnie ważne jest, aby państwo członkowskie szybko przekazywało odpowiednie informacje przed zastosowaniem pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.

(26)

Pomoc przedsiębiorstwom zajmującym się przetwarzaniem i i obrotem produktami rolnymi powinna podlegać zasadom zarządzania pomocą dla małych i średnich przedsiębiorstw w innych sektorach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 70/2001. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 70/2001.

(27)

Pomoc państwa wyłączona na mocy rozporządzenia (WE) nr 1/2004 w dalszym ciągu powinna być wyłączona, jeżeli spełnione zostały wszystkie wymogi niniejszego rozporządzenia.

(28)

Należy ustalić przepisy przejściowe dla pomocy, która została przyznana przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia i nie została notyfikowana, naruszając tym samym zobowiązanie przewidziane w art. 88 ust. 3 Traktatu.

(29)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza możliwości państw członkowskich do notyfikowania pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją produktów rolnych. Komisja oceni te zgłoszenia w świetle niniejszego rozporządzenia oraz na podstawie Wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013. Zgłoszenia rozpatrywane w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia należy oceniać w pierwszej kolejności w świetle niniejszego rozporządzenia, a następnie, jeżeli warunki w nim ustalone nie są spełnione, na podstawie Wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013.

(30)

W świetle doświadczenia Komisji w tej dziedzinie, w szczególności dotyczącego częstotliwości, z jaką należy poddawać przeglądowi politykę pomocy państwa, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy niniejsze rozporządzenie straci ważność i jego stosowanie nie zostanie przedłużone, programy pomocy wyłączone niniejszym rozporządzeniem będą dalej wyłączone przez dodatkowy okres sześciu miesięcy w celu przyznania państwom członkowskim czasu na dostosowanie,

a)

pomocy przyznanej na działalność związaną z wywozem, a mianowicie pomocy związanej bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

b)

pomocy uzależnionej od stosowania towarów krajowych zamiast importowanych.

1)

„pomoc” oznacza wszelkie środki spełniające wszystkie kryteria ustanowione w art. 87 ust. 1 Traktatu;

2)

„produkt rolny” oznacza:

3)

„przetwarzanie produktu rolnego” oznacza czynności dokonywane na produkcie rolnym, w wyniku których powstaje produkt będący również produktem rolnym, z wyjątkiem wykonywanych w gospodarstwach czynności niezbędnych do przygotowania produktów zwierzęcych lub roślinnych do pierwszej sprzedaży;

4)

„obrót produktem rolnym” oznacza posiadanie lub wystawianie produktu w celu sprzedaży, oferowanie go na sprzedaż, dostawę lub każdy inny sposób wprowadzania produktu na rynek, z wyjątkiem jego pierwszej sprzedaży przez producenta surowców na rzecz podmiotów zajmujących się odsprzedażą lub przetwórstwem i czynności przygotowujących produkt do pierwszej sprzedaży; sprzedaż produktu przez producenta surowców konsumentowi końcowemu uznaje się za wprowadzanie do obrotu produktów rolnych, jeśli następuje w odpowiednio wydzielonym do tego celu miejscu;

5)

„małe i średnie przedsiębiorstwa” („MŚP”) oznaczają małe i średnie przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 70/2001;

6)

„intensywność pomocy brutto” oznacza kwotę pomocy wyrażoną jako odsetek kwalifikowanych kosztów projektu. Wszystkie wykorzystane liczby to liczby przed potrąceniem na poczet podatków bezpośrednich. W przypadkach gdy pomoc przyznaje się w innej formie niż dotacja, kwota pomocy stanowi ekwiwalent dotacji pomocy. Pomoc płatna w kilku ratach jest dyskontowana do jej wartości w momencie jej przyznania. Stopa procentowa wykorzystywana do celów dyskontowych oraz do obliczenia kwoty pomocy w przypadku pożyczki uprzywilejowanej stanowi stopę referencyjną stosowaną w momencie przyznania dotacji;

7)

„produkt wysokiej jakości” to produkt spełniający kryteria określone zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005;

8)

„niekorzystne zjawisko klimatyczne, które może być porównane do klęski żywiołowej” oznacza warunki pogodowe, takie jak: mróz, grad, lód, deszcz lub susza, które niszczą ponad 30 % średniej rocznej produkcji danego rolnika z ubiegłych trzech lat lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu ubiegłych lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej;

9)

„obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania” oznaczają obszary określone przez państwa członkowskie na podstawie art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999;

10)

„inwestycje dokonane w celu dostosowania do nowo wprowadzonych minimalnych norm” oznaczają:

11)

„młodzi rolnicy” oznaczają producentów produktów rolnych spełniających kryteria ustanowione w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005;

12)

„grupa producentów” oznacza grupę, która jest tworzona do celu wspólnego przystosowywania, w ramach celów wspólnej organizacji rynków, produkcji i wydajności członków grupy do warunków rynkowych, w szczególności poprzez koncentrację dostaw;

13)

„stowarzyszenie producentów” oznacza stowarzyszenie, które składa się z uznanych grup producentów i dąży do tych samych celów na szerszą skalę;

14)

„padłe zwierzęta” oznaczają zwierzęta, które zostały zabite (eutanazja z lub bez postawienia diagnozy) lub padły (w tym narodzone w martwym stanie lub nienarodzone) w gospodarstwie lub w jakimkolwiek pomieszczeniu lub podczas transportu, ale które nie zostały poddane ubojowi do celu spożycia przez ludzi;

15)

„koszty testów na obecność TSE i BSE” oznaczają wszystkie koszty obejmujące koszty zestawów do testów, pobieranie, transport, przeprowadzanie testów, przechowywanie i niszczenie próbek niezbędnych do badań, realizowane zgodnie z rozdziałem C załącznika X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (11);

16)

„przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji” oznaczają przedsiębiorstwa uznane za znajdujące się w trudnej sytuacji w znaczeniu wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji (12);

17)

„inwestycje odtworzeniowe” oznaczają inwestycje, które polegają na zastąpieniu istniejącego budynku czy urządzenia lub ich części nowym odtworzonym budynkiem czy urządzeniem bez zwiększania zdolności produkcyjnych o co najmniej 25 % lub bez gruntownej zmiany charakteru produkcji czy zastosowanej technologii. Za inwestycje odtworzeniowe nie uznaje się ani całkowitego zniszczenia co najmniej 30-letniego budynku gospodarczego i zastąpienia go nowoczesnym budynkiem, ani gruntownego remontu budynku gospodarczego. Remont uznaje się za gruntowny, jeśli jego koszty wynoszą co najmniej 50 % wartości nowego budynku.

18)

„przejrzysta pomoc” oznacza środki pomocy pozwalające na dokładne wyliczenie ekwiwalentu dotacji brutto jako odsetka wydatków kwalifikowanych ex ante bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka (np. dotacje, dotacje na spłatę odsetek i ograniczone środki podatkowe).

a)

jakakolwiek pomoc, którą można przyznać w ramach takiego programu, spełnia wszystkie warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu;

b)

program zawiera bezpośrednie odesłanie do niniejszego rozporządzenia, cytując jego tytuł oraz odesłanie do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

c)

zostało przedłożone zestawienie informacji przewidziane w art. 19 ust. 1.

a)

50 % inwestycji kwalifikowanych na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania lub na obszarach, o których mowa w art. 36 lit. a) ppkt i), ii) oraz iii) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, określonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 50 i 94 wspomnianego rozporządzenia;

b)

40 % inwestycji kwalifikowanych w innych regionach;

c)

60 % inwestycji kwalifikowanych na obszarach o mniej korzystnych warunkach gospodarowania lub na obszarach, o których mowa w art. 36 lit. a) ppkt i), ii) oraz iii) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, określonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 50 i 94 wspomnianego rozporządzenia oraz 50 % w innych regionach w przypadku inwestycji dokonywanych przez młodych rolników w okresie pięciu lat od momentu rozpoczęcia działalności;

d)

75 % inwestycji kwalifikowanych w regionach najbardziej oddalonych oraz na małych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu rozporządzenia Rady (EWG) nr 2019/93 (13);

e)

75 % inwestycji kwalifikowanych w regionach, o których mowa w lit. a), oraz 60 % w innych regionach, w których inwestycje pociągają za sobą dodatkowe koszty związane z ochroną i poprawą środowiska, poprawą warunków higienicznych gospodarstw hodowlanych lub dobrostanu zwierząt gospodarskich. To zwiększenie stawki pomocy może zostać przyznane dla inwestycji, które przekraczają minimalne obowiązujące wymogi Wspólnoty lub dla inwestycji dokonywanych w celu dostosowania do nowo wprowadzonych norm minimalnych. Zwiększenie stawki pomocy musi być ograniczone do dodatkowych niezbędnych kosztów kwalifikowanych i nie może być stosowane w przypadku inwestycji, które powodują wzrost zdolności produkcyjnych.

a)

zmniejszenie kosztów produkcji;

b)

poprawa i przestawienie produkcji;

c)

poprawa jakości;

d)

zachowanie i poprawa norm z zakresu środowiska naturalnego lub poprawa warunków higieny lub norm w zakresie dobrostanu zwierząt.

a)

koszty budowy, pozyskania lub ulepszenia nieruchomości;

b)

koszty zakupu lub zakupu w formie leasingu maszyn i sprzętu, w tym oprogramowania komputerowego do wartości rynkowej majątku;

c)

koszty ogólne związane z wydatkami wymienionymi w lit. a) i b), takie jak: honoraria dla architektów, inżynierów, opłaty za konsultacje, studia wykonalności, uzyskanie patentów i pozwoleń.

a)

przy zakupie uprawnień do produkcji, zwierząt i roślin jednorocznych;

b)

przy sadzeniu roślin jednorocznych;

c)

przy pracach drenażowych lub przy zakupie sprzętu irygacyjnego i przy pracach irygacyjnych, chyba że takie inwestycje powodują spadek wykorzystywanej wody o co najmniej 25 %;

d)

w przypadku prostych inwestycji odtworzeniowych.

a)

należy spełnić kryteria ustalone w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 oraz wszelkie zasady przyjęte przez Komisję w celu wdrożenia tego artykułu;

b)

zaprzestanie prowadzenia komercyjnej działalności rolnej musi być trwałe i ostateczne.

a)

grupy producentów lub stowarzyszenia producentów zajmujące się produkcją produktów rolnych; i/lub

b)

stowarzyszenia producentów odpowiedzialne za nadzór stosowania oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia lub znaków jakości zgodnie z prawem Wspólnoty.

a)

intensywność pomocy brutto nie może przekroczyć 100 %;

b)

pomoc przyznaje się w formie rzeczowej za pośrednictwem usług dotowanych i nie może ona obejmować bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów.

a)

rekompensatę należy naliczać jedynie w stosunku do:

b)

intensywność pomocy brutto nie może przekroczyć 100 %;

c)

pomoc musi być ograniczona do strat spowodowanych chorobami, których wystąpienie zostało oficjalnie stwierdzone przez organy publiczne.

a)

każdą kwotę otrzymaną w ramach systemu ubezpieczeń; oraz

b)

koszty nieponiesione z powodu wystąpienia choroby, a które w innej sytuacji zostałyby poniesione.

a)

wyniku pomnożenia ilości produktu wyprodukowanego w roku, w którym wystąpiło niekorzystne zjawisko klimatyczne przez średnią cenę sprzedaży otrzymaną w tym roku, od;

b)

wyniku pomnożenia średniej rocznej ilości wyprodukowanej w okresie ubiegłych trzech lat (lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu ubiegłych lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej) przez otrzymaną średnią cenę sprzedaży.

a)

każdą kwotę otrzymaną w ramach systemu ubezpieczeń; oraz

b)

koszty nieponiesione z powodu pojawienia się niekorzystnych zjawisk klimatycznych.

a)

80 % kosztów składek ubezpieczeniowych, jeżeli w polisie wyszczególnione jest objęcie ubezpieczeniem jedynie strat spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, które mogą być porównane do klęsk żywiołowych;

b)

50 % kosztów składek ubezpieczeniowych, jeżeli w polisie wyszczególnione jest objęcie ubezpieczeniem:

a)

do 100 % kosztów działalności w zakresie badań rynkowych, koncepcji i projektowania produktu, w tym pomoc przyznawana na przygotowanie wniosków o zatwierdzenie oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia lub świadectw na szczególnego rodzaju produkty zgodnie z odpowiednimi przepisami Wspólnoty;

b)

do 100 % kosztów wprowadzenia systemów zapewnienia jakości, takich jak normy serii ISO 9000 lub ISO 14000, programów opartych na analizach ryzyka i krytycznych punktów kontroli (HACCP), systemów odtworzenia historii produktu, systemów zapewniających przestrzeganie norm w zakresie autentyczności oraz norm marketingowych lub audytów środowiskowych;

c)

do 100 % kosztów szkolenia personelu w celu zastosowania programów i systemów określonych w lit. b);

d)

do 100 % kosztów opłat pobieranych przez uznane organy certyfikujące za początkową certyfikację zapewnienia jakości i podobne systemy;

e)

do 100 % kosztów obowiązkowych środków kontroli podejmowanych zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym lub ustawodawstwem krajowym przez lub w imieniu właściwych organów, chyba że prawodawstwo Wspólnoty wymaga od przedsiębiorstw ponoszenia takich kosztów;

f)

do kwot ustanowionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 na wsparcie dotyczące środków, o których mowa w art. 32 tego rozporządzenia.

a)

dotyczących kształcenia i szkolenia rolników i pracowników gospodarstw:

b)

dotyczących usług zastępczych w gospodarstwie – rzeczywiste koszty zastąpienia rolnika, wspólnika rolnika lub pracownika gospodarstwa podczas choroby i dni wolnych;

c)

dotyczących usług doradczych świadczonych przez strony trzecie – opłaty za usługi, które nie stanowią działalności ciągłej lub okresowej i nie mają związku ze zwykłymi wydatkami operacyjnymi przedsiębiorstwa, takimi jak: rutynowe usługi doradztwa podatkowego, regularne usługi prawne czy reklama;

d)

dotyczących organizacji i uczestnictwa w forach w celu podzielenia się wiedzą między przedsiębiorstwami, konkursach, wystawach i targach:

e)

pod warunkiem, że nie podano nazwy indywidualnych przedsiębiorstw, marek lub pochodzenia:

Pomocy na pokrycie kosztów określonych w lit. e) można udzielić, jeśli wskazano pochodzenie produktów objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 510/2006 (16) i art. 54–58 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 (17), pod warunkiem że odniesienia dokładnie odpowiadają odniesieniom, które zostały zarejestrowane przez Wspólnotę;

f)

publikacje, takie jak katalogi lub strony internetowe przedstawiające udokumentowane informacje dotyczące producentów z danego regionu lub producentów danego produktu, pod warunkiem że informacja oraz jej prezentacja są neutralne oraz że wszyscy zainteresowani producenci mają takie same szanse na zaprezentowanie się w publikacji.

a)

pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów administracyjnych związanych z ustanowieniem i utrzymaniem ksiąg hodowlanych;

b)

pomoc o stawce do 70 % kosztów badań przeprowadzonych przez strony trzecie lub w ich imieniu, w celu określenia jakości genetycznej lub wydajności inwentarza, z wyjątkiem kontroli podejmowanych przez właściciela inwentarza i rutynowych kontroli jakości mleka;

c)

do dnia 31 grudnia 2011 r. pomoc o stawce do 40 % kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 4 na wprowadzenie nowatorskich technik lub praktyk hodowli zwierząt w gospodarstwie, z wyjątkiem kosztów związanych z wprowadzeniem lub wykonaniem sztucznego zapłodnienia;

d)

pomoc o stawce do 100 % kosztów wywozu padłych zwierząt oraz 75 % kosztów zniszczenia takich tusz lub pomoc do równoważnej kwoty na pokrycie kosztów składek ubezpieczeniowych płaconych przez rolników na wywóz i usunięcie padłych zwierząt;

e)

pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i usunięcia tusz, w przypadku gdy pomoc jest finansowana z opłat lub obowiązkowych składek przeznaczonych na finansowanie usuwania takich tusz, pod warunkiem że te opłaty lub składki są ograniczone do i nałożone bezpośrednio na sektor mięsa;

f)

pomoc do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i usunięcia padłych zwierząt, w przypadku gdy istnieje obowiązek poddania ich testom na obecność TSE;

g)

pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów testów na obecność TSE.

a)

pomoc przyznawana przez państwa członkowskie spełniająca wszystkie warunki ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1255/1999 (18), w szczególności jego art. 14 ust. 2;

b)

pomoc przyznawana przez państwa członkowskie spełniająca wszystkie warunki ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 (19), w szczególności jego art. 87, art. 107 ust. 3 oraz art. 125 ust. 5 akapit pierwszy;

c)

pomoc przyznawana przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 ust. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 (20).

a)

program pomocy został utworzony i opublikowany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

b)

wniosek o pomoc musiał zostać właściwie przedłożony danemu właściwemu organowi;

c)

wniosek musiał zostać przyjęty przez dany właściwy organ w sposób, który zobowiązuje ten organ do przyznania pomocy, wyraźnie wskazując kwotę pomocy, która ma zostać przyznana, lub sposób obliczenia tej kwoty; właściwy organ może przyjąć taki wniosek, jeżeli przeznaczony na pomoc lub program pomocy budżet nie został wykorzystany.

1)

w art. 1 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

2)

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

do art. 2 dodaje się litery k)–n) w brzmieniu:

3)

w art. 4 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7.   W przypadku gdy inwestycje dotyczą przetwarzania i obrotu produktami rolnymi wymienionymi w załączniku I do Traktatu, intensywność pomocy brutto nie może przekroczyć:

4)

w załączniku II, po „Inne sektory wytwórcze”, na tym samym poziomie, co „Wszystkie sektory wytwórcze” dodaje się:

„ Przetwarzanie i obrót produktem rolnym (25)

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/22

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1623/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych (2) ustanawia, między innymi, szczegółowe zasady dotyczące zbywania zapasów alkoholu uzyskanego z destylacji na mocy art. 35, 36 i 39 rozporządzenia Rady (EWG) nr 822/87 z dnia 16 marca 1987 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (3) oraz na mocy art. 27, 28 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 i będącego w posiadaniu agencji interwencyjnych.

(2)

Zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000 procedura przetargowa sprzedaży alkoholu winnego, przeznaczonego wyłącznie do wykorzystania w sektorze paliwowym we Wspólnocie jako bioetanol, powinna być otwarta w celu redukowania zapasów alkoholu winnego pochodzenia wspólnotowego oraz w celu zapewnienia ciągłości dostaw zakładom zatwierdzonym na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000.

(3)

Od dnia 1 stycznia 1999 r. oraz zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiającym porozumienia agromonetarne dotyczące euro (4) cena sprzedaży oraz zabezpieczenia muszą być wyrażane w euro, a wypłaty dokonywane w euro.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

a)

partia nr 82/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

b)

partia nr 83/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

c)

partia nr 84/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

d)

partia nr 85/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

e)

partia nr 86/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

f)

partia nr 87/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

g)

partia nr 88/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

h)

partia nr 89/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

i)

partia nr 90/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

j)

partia nr 91/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

k)

partia nr 92/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

l)

partia nr 93/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

m)

partia nr 94/2006 WE obejmująca 53 380,74 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

n)

partia nr 95/2006 WE obejmująca 32 182 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.

a)

zaświadczenie o złożeniu wadium na rzecz danej agencji interwencyjnej posiadającej alkohol, o którym mowa, wynoszącym 4 EUR za hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

b)

nazwa i adres oferenta, numer referencyjny ogłoszenia o przetargu oraz oferowana cena, wyrażona w euro za hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

c)

zobowiązanie oferenta do przestrzegania wszystkich przepisów stosowanych w odniesieniu do danej procedury przetargowej;

d)

oświadczenie oferenta, w którym:

a)

zastosować, mutatis mutandis, przepisy art. 102 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000;

b)

przeprowadzić kontrole próbek za pomocą jądrowego rezonansu magnetycznego w celu sprawdzenia właściwości alkoholu w momencie jego końcowego wykorzystania.

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/30

(1)

Artykuł 5 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1915/83 stanowi, że Komisja wpłaca opłatę standardową na rzecz państw członkowskich w odniesieniu do każdego należycie wypełnionego sprawozdania z gospodarstwa rolnego przekazanego Komisji w terminie określonym w art. 3 wyżej wymienionego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 118/2006 (3) ustala wysokość opłaty standardowej na rok obrachunkowy 2006 na 145 EUR za sprawozdanie z gospodarstwa rolnego. Ogólne tendencje zmian kosztów i ich wpływ na koszty wypełnienia sprawozdania z gospodarstwa rolnego uzasadniają weryfikację wysokości tej opłaty.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Wspólnoty ds. Sieci Danych Rachunkowych Gospodarstw Rolnych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/31

(1)

Załącznik I do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1859/82 (2) ustala liczbę gospodarstw rolnych przekazujących dane na okręg.

(2)

Liczba gospodarstw rolnych przekazujących dane na okręg w Szwecji powinna zostać dostosowana, tak aby próba mogła wierniej odzwierciedlać wszystkie rodzaje analizowanych gospodarstw.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 1859/82.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Wspólnoty ds. Sieci Danych Rachunkowych Gospodarstw Rolnych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/33

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2237/77 z dnia 23 września 1977 r. w sprawie deklaracji podatkowej rolnika, która ma być wykorzystywana do celów określania dochodów gospodarstw rolnych (2) określa rodzaj danych rachunkowych, jakie mają być podawane w sprawozdaniu z gospodarstwa rolnego.

(2)

Właściwe jest uwzględnienie zawartości sprawozdania z gospodarstwa rolnego w nowych przepisach dotyczących funduszy strukturalnych i rozwoju obszarów wiejskich oraz wyjaśnienie, uproszczenie i uspójnienie niektórych części sprawozdania z gospodarstwa rolnego.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Wspólnoty ds. Sieci Danych Rachunkowych z Gospodarstw Rolnych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/36

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 zadaniem Komisji jest przyjęcie środków w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa we Wspólnocie. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2003 z dnia 4 kwietnia 2003 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących ochrony lotnictwa cywilnego (2) było pierwszym aktem określającym takie środki.

(2)

Istnieje potrzeba ustanowienia środków, które bardziej precyzyjnie określą wspólne podstawowe standardy.

(3)

Jeśli chodzi o wymagania funkcjonalne dla bramek do wykrywania metali (WTMD), należy je ustanowić w formie aktu prawnego. Jednak standardy powinny podlegać regularnej aktualizacji, przynajmniej raz na 2 lata, w celu zapewnienia ich zgodności z postępem technicznym.

(4)

Wymagania funkcjonalne dla WTMD należy traktować jako pierwszy krok na drodze do pełnej harmonizacji specyfikacji technicznej tego rodzaju urządzeń. Powinno się je niezwłocznie uzupełnić o procedury klasyfikacji WTMD, w tym warunki ich testowania.

(5)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2320/2002 oraz w celu zapobieżenia aktom bezprawnej ingerencji środki ustanowione w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 622/2003 powinny pozostać tajne i nie powinny być publikowane. Ta sama zasada bezwzględnie stosuje się do wszelkich aktów zmieniających.

(6)

Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 622/2003.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotnictwa Cywilnego,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/38

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do składania ofert, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się zmieniać w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/40

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się różnić w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/42

(1)

Zgodnie z art. 47 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2), agencje interwencyjne otwierają stały przetarg na przyznawanie pomocy dla masła skoncentrowanego. Artykuł 54 wymienionego rozporządzenia stanowi, że maksymalną kwotę pomocy ustala się w świetle ofert przetargowych otrzymanych w odpowiedzi na indywidualny przetarg dla masła skoncentrowanego o minimalnej zawartości tłuszczu w wysokości 96 %.

(2)

Należy złożyć zabezpieczenie należytego wykonania umowy, o którym mowa w art. 53 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, w celu zapewnienia przejęcia masła skoncentrowanego przez handel detaliczny.

(3)

W świetle otrzymanych ofert przetargowych należy ustalić maksymalną kwotę pomocy na odpowiednim poziomie oraz odpowiednio określić zabezpieczenie należytego wykonania umowy.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/43

(1)

Na mocy art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2771/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do interwencji na rynku masła i śmietany (2), agencje interwencyjne wystawiły na sprzedaż w ramach stałego zaproszenia do składania ofert określone ilości składowanego przez nie masła.

(2)

W świetle ofert otrzymanych w odpowiedzi na każde indywidualne zaproszenie do składania ofert ustalana jest minimalna cena sprzedaży bądź podejmowana jest decyzja o nieprzyjęciu żadnej oferty, zgodnie z art. 24 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2771/1999.

(3)

W świetle otrzymanych ofert należy określić minimalną cenę sprzedaży.

(4)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/44

(1)

Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że przy przywozie produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, pobiera się opłaty celne zgodne ze stawkami Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu, opłaty przywozowe równają się cenie interwencyjnej tych produktów ważnej w czasie przywozu powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę CIF w przywozie stosowaną do danej wysyłki. Opłaty celne nie mogą jednak przekroczyć stawek Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)

Na mocy art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 ceny CIF w przywozie oblicza się na podstawie cen reprezentatywnych dla danego produktu na rynku światowym.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1249/96 ustala zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 do opłat przywozowych w sektorze zbóż.

(4)

Opłaty przywozowe stosuje się aż do chwili ustalenia i wejścia w życie nowych stawek opłat przywozowych.

(5)

W celu umożliwienia normalnego funkcjonowania systemu opłat przywozowych należy przyjąć jako podstawę ich wyliczenia stawki reprezentatywne dla rynku, stwierdzone w okresie porównawczym.

(6)

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 1249/96 prowadzi do ustalenia opłat przywozowych w wysokości podanej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/47

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2247/2003 (2) otwiera na zasadzie wieloletniej dla okresów od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia kontyngent na przywóz niektórych produktów w sektorze wołowiny i cielęciny pochodzących z państw AKP.

(2)

Roporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (3) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o wydanie pozwolenia, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Wspomniane rozporządzenie ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 stosuje się do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2247/2003, bez uszczerbku dla warunków uzupełniających ustanowionych we wspomnianym rozporządzeniu. W odpowiednich przypadkach należy dostosować przepisy rozporządzenia (WE) nr 2247/2003 do rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

(3)

W celu zapewnienia jasności należy uchylić art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2247/2003, gdyż przepis ten jest jedynie powtórzeniem przepisu ustanowionego w art. 50 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (4).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2247/2003.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Wołowego i Cielęcego,

1)

artykuł 2 ust. 2 zostaje skreślony;

2)

artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Rozporządzenia (WE) nr 1445/95 i (WE) nr 1291/2000 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 (5) mają zastosowanie z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia.

3)

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

5)

artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Pozwolenia na przywóz wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są ważne przez 90 dni od daty ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.”.

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/49

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2172/2005 (2) ustanawia w perspektywie wieloletniej na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia bezcłowy kontyngent taryfowy na przywóz 4 600 sztuk żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii. W związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii z dniem 1 stycznia 2007 r., termin składania wniosków dotyczących okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2007 r. przedłużono do dnia 8 stycznia 2007 r., na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1677/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2172/2005 w zakresie terminu składania wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu dotyczących okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2007 r (3).

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (4) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się dnia 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o pozwolenia na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. W rozporządzeniu tym przewidziano otwieranie przywozowych kontyngentów taryfowych na okres 12 kolejnych miesięcy oraz ograniczenie okresu ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny mieć zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 2172/2005 bez uszczerbku dla warunków uzupełniających oraz odstępstw ustanowionych w tym rozporządzeniu. W odpowiednich przypadkach należy dostosować przepisy rozporządzenia (WE) nr 2172/2005 do rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

(3)

W celu uniknięcia spekulacji ilości dostępne w ramach kontyngentu powinny być udostępniane podmiotom, które są w stanie wykazać, że faktycznie zajmują się handlem z państwami trzecimi na znaczącą skalę. Mając to na uwadze oraz dla zapewnienia skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt w obydwu okresach referencyjnych, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006. Ponadto ze względów administracyjnych należy zezwolić państwom członkowskim na akceptowanie poświadczonych kopii dokumentów będących dowodem prowadzenia wymiany handlowej z państwami trzecimi.

(4)

W przypadkach, w których zastosowanie współczynnika przydziału, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, daje wynik poniżej 50 sztuk na wniosek, dostępna ilość powinna zostać przyznana przez odnośne państwo członkowskie w drodze losowania uprawnień do przywozu obejmujących 50 sztuk bydła, w celu zapewnienia ekonomicznie opłacalnej liczby zwierząt na jeden wniosek.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2172/2005.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

1)

artykuł 1 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Niniejszym ustanawia się wspólnotowy bezcłowy kontyngent taryfowy w perspektywie wieloletniej na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia na przywóz 4 600 sztuk żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii, o wadze powyżej 160 kg, objętego kodami CN 0102 90 41, 0102 90 49, 0102 90 51, 0102 90 59, 0102 90 61, 0102 90 69, 0102 90 71 lub 0102 90 79.”;

2)

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadkach, w których zastosowanie współczynnika przydziału, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, daje wynik poniżej 50 sztuk na wniosek, dostępna ilość jest przyznawana przez odnośne państwo członkowskie w drodze losowania uprawnień do przywozu obejmujących 50 sztuk bydła. Jeżeli pozostała ilość jest mniejsza niż 50 sztuk, przyznaje się jednorazowe uprawnienie do przywozu tej ilości.”;

5)

w art. 6 ust. 4 lit. a) otrzymuje brzmienie:

6)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

7)

artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Rozporządzenia (WE) nr 1445/95 i (WE) nr 1291/2000 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 (5) mają zastosowanie z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia.

8)

Skreśla się załącznik I.

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/51

(1)

Wdrożenie Protokołu 3 w sprawie cukru z państw AKP załączonego do załącznika V Umowy o partnerstwie AKP–WE (1) oraz umowy zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką Indii w sprawie cukru trzcinowego (2) jest realizowane, zgodnie z art. 1 ust. 2 każdej z nich, w ramach zarządzania wspólną organizacją rynku cukru.

(2)

Za właściwe uznaje się zatwierdzenie porozumień w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą oraz, z jednej strony, państwami, o których mowa w protokole, a także, z drugiej strony, Republiką Indii w sprawie cen gwarantowanych cukru w okresie dostaw 2005/2006,

16.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 358/60

(1)

Decyzją z dnia 25 września 2006 r. Rada zatwierdziła zawarcie przez Komisję Umowy w sprawie powołania Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER (zwanej dalej „Umową ITER”), Porozumienia w sprawie tymczasowego stosowania Umowy w sprawie powołania Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER (zwanego dalej „Porozumieniem w sprawie tymczasowego stosowania”) oraz Umowy w sprawie przywilejów i immunitetów Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER.

(2)

Artykuł 3 Porozumienia w sprawie tymczasowego stosowania wyraża wolę Sygnatariuszy Umowy ITER (zwanych dalej „Sygnatariuszami”), by w możliwie największym stopniu rozwijać współpracę przewidzianą w Umowie ITER jeszcze przed zakończeniem przez każdego z nich wszystkich wewnątrzpaństwowych działań, które są konieczne do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia Umowy ITER.

(3)

Artykuł 4 Porozumienia w sprawie tymczasowego stosowania wyraża zobowiązanie Sygnatariuszy do stosowania się do postanowień Umowy ITER przed jej wejściem w życie w stopniu, w jakim pozwalają na to ich wewnętrzne przepisy ustawowe i wykonawcze.

(4)

Artykuł 1 Umowy ITER stanowi, że siedzibą Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER (zwanej dalej „Organizacją ITER”) jest St Paul-lez-Durance, Bouches-du-Rhône, Francja.

(5)

Jako Strona Przyjmująca ITER, Euratom ponosi szczególną odpowiedzialność za zapewnienie terminowej realizacji projektu ITER.

(6)

Umowy zawarte przez Wspólnotę są wiążące dla instytucji wspólnotowych i państw członkowskich.

(7)

Zgodnie z art. 192 Traktatu państwa członkowskie ułatwiają wypełniane zadań Wspólnoty.

(8)

Zgodnie z art. 101 Traktatu Komisja jest upoważniona do zawierania umów międzynarodowych, do Komisji należy również zapewnienie tymczasowego stosowania tych umów zgodnie z zatwierdzeniem udzielonym przez Radę,

a)

do czasu jej formalnego powołania posiada zdolność prawną niezbędną do i) zawierania umów, w szczególności dotyczących zatrudniania pracowników, ii) nabywania majątku i rozporządzania nim, iii) uzyskiwania zezwoleń oraz iv) wszczynania postępowań sądowych w zakresie niezbędnym do prowadzenia działań koniecznych do terminowej realizacji projektu ITER; przy czym wszystkie prawa i obowiązki nabyte tymczasowo przez Organizację ITER pozostają w mocy jako prawa i obowiązki Organizacji ITER po jej formalnym powołaniu, zgodnie z warunkami Umowy ITER;

b)

do czasu formalnego powołania, wraz ze swoimi pracownikami i przedstawicielami sygnatariuszy posiada na terytorium państw członkowskich przywileje i immunitety przewidziane w Umowie w sprawie przywilejów i immunitetów Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER, dotyczące w szczególności opodatkowania, imigracji i rejestracji;

c)

przestrzega postanowień Umowy ITER; w szczególności stosownych przepisów ustawowych i wykonawczych państwa przyjmującego dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa publicznego i zawodowego, bezpieczeństwa jądrowego, ochrony przed promieniowaniem, zezwoleń, substancji jądrowych, ochrony środowiska oraz ochrony przed wrogą działalnością.