ISSN 1725-5139

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 221

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 49
12 sierpnia 2006


Spis treści

 

I   Akty, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1220/2006 z dnia 11 sierpnia 2006 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1221/2006 z dnia 11 sierpnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1623/2000 ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1222/2006 z dnia 11 sierpnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 944/2006 otwierające destylację interwencyjną przewidzianą w art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w odniesieniu do niektórych win we Włoszech

4

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1223/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. ustanawiające zakaz połowów karmazyna w strefie NAFO 3M przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

5

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1224/2006 z dnia 11 sierpnia 2006 r. zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1002/2006, na rok gospodarczy 2006/2007

7

 

*

Dyrektywa Rady 2006/69/WE z dnia 24 lipca 2006 r. zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do niektórych środków w celu uproszczenia procedury obciążania podatkiem od wartości dodanej i pomocy w zwalczaniu uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania oraz uchylająca niektóre decyzje przyznające odstępstwa

9

 

 

II   Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

Komisja

 

*

Decyzja nr 1/2006 Wspólnego Komitetu WE–Dania/Wyspy Owcze z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca tabele I i II w załączniku do Protokołu 1 do Umowy między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych, z drugiej strony

15

 

 

Europejski Bank Centralny

 

*

Wytyczne europejskiego Banku Centralnego z dnia 3 sierpnia 2006 r. zmieniające wytyczne EBC/2005/16 w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET) (EBC/2006/11)

17

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty, których publikacja jest obowiązkowa

12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1220/2006

z dnia 11 sierpnia 2006 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 12 sierpnia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).


ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

052

44,8

999

44,8

0707 00 05

052

97,1

999

97,1

0709 90 70

052

93,7

999

93,7

0805 50 10

052

63,2

388

55,3

512

41,8

524

44,8

528

52,6

999

51,5

0806 10 10

052

153,7

204

143,0

220

129,0

508

23,9

999

112,4

0808 10 80

388

84,8

400

86,5

508

88,4

512

87,6

524

43,0

528

75,0

720

81,4

800

140,3

804

94,5

999

86,8

0808 20 50

052

134,4

388

86,9

512

83,4

528

54,2

804

78,4

999

87,5

0809 30 10, 0809 30 90

052

139,5

999

139,5

0809 40 05

098

45,7

624

133,6

999

89,7


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.


12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1221/2006

z dnia 11 sierpnia 2006 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1623/2000 ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (1), w szczególności jego art. 33,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuły 45, 59 i 61 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1623/2000 (2) określają niektóre terminy związane z destylacją produktów ubocznych pochodzących z produkcji wina. Mając na uwadze bardzo duże zbiory w roku winiarskim 2004/2006, w niektórych państwach członkowskich powstały trudności praktyczne dotyczące zakończenia tej destylacji w przewidzianych terminach. Konieczna okazuje się zatem zmiana tych terminów.

(2)

Artykuł 63a rozporządzenia (WE) nr 1623/2000, dotyczący destylacji wina do produkcji alkoholu spożywczego, określa procentową wartość produkcji, która może być przedmiotem destylacji dokonywanej przez producentów. Niezbędne jest określenie tej wartości procentowej na rok winiarski 2006/2007.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1623/2000.

(4)

Aby zapewnić ciągłość działalności zainteresowanych producentów, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 16 lipca 2006 r.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1623/2000 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 45 ust. 1 akapit czwarty otrzymuje następujące brzmienie:

„W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną w akapicie pierwszym datę na dzień 31 sierpnia następnego roku winiarskiego.”;

2)

w art. 59 akapit trzeci otrzymuje następujące brzmienie:

„W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną we wspomnianym akapicie datę na dzień 15 września następnego roku winiarskiego.”;

3)

w art. 61 ust. 3 akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie:

„Jednak w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną w akapicie pierwszym datę na dzień 15 września następnego roku winiarskiego.”;

4)

w art. 63a ust. 2 akapit pierwszy ostatnie zdanie otrzymuje następujące brzmienie:

„W latach winiarskich 2004/2005, 2005/2006 i 2006/2007 tę wartość ustala się na 25 %”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 16 lipca 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2165/2005 (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 1).

(2)  Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 45. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1820/2005 (Dz.U. L 293 z 9.11.2005, str. 8).


12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/4


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1222/2006

z dnia 11 sierpnia 2006 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 944/2006 otwierające destylację interwencyjną przewidzianą w art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w odniesieniu do niektórych win we Włoszech

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (1), w szczególności jego art. 33 ust. 1 akapit drugi lit. f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ponieważ jednocześnie istnieje kilka środków dotyczących destylacji, władze Włoch stwierdziły, że wydajność gorzelni destylujących i organów kontrolnych jest niewystarczająca, aby zapewnić właściwy przebieg destylacji. W celu zapewnienia skuteczności środka przewidzianego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 944/2006 (2) należy zatem przedłużyć okres dostaw wina stołowego do gorzelni destylujących do dnia 28 lutego 2007 r., a okres dostaw alkoholu do agencji interwencyjnych do dnia 31 maja 2007 r. Natomiast w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr) należy przedłużyć okres dostaw wina do gorzelni destylujących do dnia 15 września 2006 r., a okres dostaw alkoholu do agencji interwencyjnych do dnia 16 października 2006 r.

(2)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 944/2006.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 944/2006 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.   Ilości wina stanowiące przedmiot zatwierdzonych umów muszą zostać dostarczone do gorzelni najpóźniej dnia 28 lutego 2007 r. w odniesieniu do win stołowych oraz dnia 15 września 2006 r. w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr). Zgodnie z art. 6 ust. 1 uzyskany alkohol musi zostać dostarczony do agencji interwencyjnej najpóźniej dnia 31 maja 2007 r. w odniesieniu do win stołowych oraz dnia 16 października 2006 r. w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr).”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2165/2005 (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 1).

(2)  Dz.U. L 173 z 27.6.2006, str. 10.


12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1223/2006

z dnia 10 sierpnia 2006 r.

ustanawiające zakaz połowów karmazyna w strefie NAFO 3M przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 26 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (2), w szczególności jego art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 51/2006 z dnia 22 grudnia 2005 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2006 r. i związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na rok 2006.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w Załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy zasobu w nim określonego przyznaną na 2006 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów tego zasobu oraz jego przechowywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2006 r. państwu członkowskiemu określonemu w Załączniku do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zasobu w nim określonego uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym Załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem wymienionym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się połowów zasobu określonego w Załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. Po tej dacie zakazuje się przechowywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku omawianego zasobu złowionego przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Jörgen HOLMQUIST

Dyrektor Generalny ds. Rybołówstwa i Gospodarki Morskiej


(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2)  Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

(3)  Dz.U. L 16 z 20.1.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 941/2006 (Dz.U. L 173 z 27.6.2006, str. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nr

17

Państwo członkowskie

Hiszpania

Zasób

RED/N3M.

Gatunek

Karmazyn (Sebastes spp.)

Strefa

NAFO 3M

Data

26 czerwca 2006 r.


12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/7


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1224/2006

z dnia 11 sierpnia 2006 r.

zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1002/2006, na rok gospodarczy 2006/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1002/2006 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1211/2006 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1002/2006 w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007, zmienia się zgodnie z kwotami wskazanymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 12 sierpnia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 55 z 28.2.2006, str. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, str. 24.

(3)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, str. 36.

(4)  Dz.U. L 219 z 10.8.2006, str. 20.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego i produktów określonych kodem 1702 90 99 mające zastosowanie od dnia 12 sierpnia 2006 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto rozpatrywanego produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto rozpatrywanego produktu

1701 11 10 (1)

26,68

3,28

1701 11 90 (1)

26,68

8,19

1701 12 10 (1)

26,68

3,15

1701 12 90 (1)

26,68

7,76

1701 91 00 (2)

32,64

8,91

1701 99 10 (2)

32,64

4,55

1701 99 90 (2)

32,64

4,55

1702 90 99 (3)

0,33

0,33


(1)  Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt III rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 (Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1).

(2)  Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt II rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)  Ustalenie dla 1 % zawartości sacharozy.


12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/9


DYREKTYWA RADY 2006/69/WE

z dnia 24 lipca 2006 r.

zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do niektórych środków w celu uproszczenia procedury obciążania podatkiem od wartości dodanej i pomocy w zwalczaniu uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania oraz uchylająca niektóre decyzje przyznające odstępstwa

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Celem zwalczania uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania oraz uproszczenia procedury obciążania podatkiem od wartości dodanej pewne odstępstwa obejmujące podobne problemy zostały na różnych warunkach przyznane przez Radę poszczególnym państwom członkowskim zgodnie z art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (3). Wszystkie państwa członkowskie powinny mieć możliwość korzystania z rozwiązania dla powyższych problemów, dlatego należy je włączyć do tej dyrektywy. Środki te powinny być proporcjonalne i ograniczone do zwalczania przedmiotowego problemu. Uwzględniając zróżnicowane potrzeby państw członkowskich, włączenie tych rozwiązań powinno ograniczać się do rozszerzenia możliwości przyjmowania przedmiotowych zasad na wszystkie państwa członkowskie, kiedy, i o ile, zaistnieje taka potrzeba.

(2)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia działania w celu zapewnienia, że środki przewidziane w dyrektywie 77/388/EWG dotyczące podatników i przeniesienia działającego podmiotu gospodarczego nie są wykorzystywane do celów uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania.

(3)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość interwencji w zakresie wartości dostaw i nabyć w określonych, ograniczonych okolicznościach, w celu zapewnienia, że nie wystąpi żadna strata podatkowa poprzez wykorzystanie stron powiązanych w celu uzyskania korzyści podatkowych.

(4)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość włączenia, w ramach podstawy opodatkowania transakcji wiążącej się z obróbką złota inwestycyjnego dostarczonego przez klienta, wartości tego złota inwestycyjnego, gdy ze względu na obróbkę złoto traci swój status złota inwestycyjnego.

(5)

Należy podkreślić, że niektóre usługi o charakterze dóbr inwestycyjnych można objąć systemem, który umożliwia korektę odliczeń dla dóbr inwestycyjnych przez okres użytkowania tego majątku, zgodnie z jego rzeczywistym wykorzystaniem.

(6)

W określonych przypadkach państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyznaczenia odbiorcy dostaw jako osoby zobowiązanej do zapłaty i rozliczenia podatku od wartości dodanej. Powinno to pomóc państwom członkowskim w uproszczeniu zasad oraz zwalczaniu uchylania się od opodatkowania i unikaniu opodatkowania w określonych sektorach i w zakresie pewnych rodzajów transakcji.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 77/388/EWG.

(8)

Państwa członkowskie nie powinny zatem mieć możliwości dalszego korzystania z odstępstw indywidualnych, które zostały im przyznane na podstawie określonych decyzji Rady przyjętych zgodnie z art. 27 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG i które są objęte przepisami niniejszej dyrektywy. Decyzje te powinny zatem zostać wyraźnie uchylone. Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać środków stosowanych przez państwa członkowskie na podstawie art. 27 ust. 5 dyrektywy 77/388/EWG; nie powinna naruszać także odstępstw, które zostały przyznane na podstawie art. 27 ust. 1 tej dyrektywy, a które nie zostały uchylone niniejszą dyrektywą.

(9)

Stosowanie niektórych przepisów niniejszej dyrektywy powinno być fakultatywne, a przepisy te powinny przyznawać państwom członkowskim pewien zakres uznania. W stosownych przypadkach, ze względów przejrzystości, należy przewidzieć, że państwa członkowskie powinny informować pozostałe państwa członkowskie za pośrednictwem Komitetu Doradczego ds. Podatku od Wartości Dodanej ustanowionego na mocy art. 29 dyrektywy 77/388/EWG o wszelkich przepisach prawa krajowego przyjętych na podstawie tych przepisów. Informacja taka nie powinna być konieczna w przypadku środków krajowych przyjmowanych na mocy decyzji, która zostaje uchylona niniejszą dyrektywą lub która wygasa w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy, ale którą dane państwo członkowskie nadal stosuje na mocy przepisów niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 77/388/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4 ust. 4 dodaje się następujący akapit:

„Państwo członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w akapicie drugim może przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie niniejszego przepisu.”;

2)

w art. 5 ust. 8, zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W stosownych przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą podjąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłócania konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie środki wymagane w celu zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie niniejszego przepisu.”;

3)

w art. 11 część A wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 lit. d) skreśla się akapit drugi;

b)

dodaje się ust. 5, 6 i 7:

„5.   W odniesieniu do dostaw towarów i usług państwa członkowskie korzystają z możliwości włączenia do podstawy opodatkowania wartości zwolnionego złota inwestycyjnego w rozumieniu art. 26b, dostarczonego przez klienta w celu poddania go obróbce i które w jej wyniku traci status złota inwestycyjnego zwolnionego z VAT w chwili dostawy tych towarów i usług. Należy stosować wartość wolnorynkową złota inwestycyjnego z chwili dostawy tych towarów i usług.

6.   W celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania państwa członkowskie mogą podjąć środki, aby zapewnić, że podstawą opodatkowania w odniesieniu do dostawy towarów lub usług jest wartość wolnorynkowa. Możliwość ta stosowana jest wyłącznie w odniesieniu do transakcji dostaw towarów i usług, wiążących się z powiązaniami o charakterze rodzinnym lub innymi bliskimi powiązaniami o charakterze osobistym, powiązaniami organizacyjnymi, własnościowymi, w zakresie członkostwa, finansowymi lub prawnymi określonymi przez państwo członkowskie. Do tych celów powiązania prawne mogą obejmować relacje między pracodawcą a pracownikiem lub członkami rodziny pracownika, lub wszelkimi innymi blisko związanymi osobami.

Możliwość określona w akapicie pierwszym może zostać zastosowana wyłącznie w którejkolwiek z następujących okoliczności:

a)

w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i odbiorca dostawy nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17;

b)

w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17a, dostawa podlega zwolnieniu na mocy art. 13 lub art. 28 ust. 3 lit. b);

c)

w przypadku gdy wynagrodzenie jest wyższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17.

Państwa członkowskie mogą ograniczyć kategorie dostawców lub odbiorców, do których stosuje się środki, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim.

Państwa członkowskie informują komitet ustanowiony zgodnie z art. 29 o wszelkich nowych środkach krajowych przyjętych na podstawie przepisów niniejszego ustępu.

7.   Do celów niniejszej dyrektywy »wartość wolnorynkowa« oznacza całkowitą kwotę, jaką – w celu uzyskania danych towarów lub usług w tym czasie – klient na takim samym etapie sprzedaży, na którym realizowana jest dostawa towarów lub usług, musiałby – w warunkach uczciwej konkurencji – zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium państwa członkowskiego, w którym dostawa podlega opodatkowaniu.

W przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub usług, »wartość wolnorynkowa« oznacza, w odniesieniu do towarów, kwotę nie mniejszą niż cena zakupu towarów lub towarów podobnych lub, w przypadku braku ceny zakupu, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy; w odniesieniu do usług kwota ta jest nie mniejsza niż całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonaniem tych usług.”;

4)

w art. 17 ust. 4 w brzmieniu określonym w art. 28f ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w akapicie drugim lit. a), wyrazy „art. 21 ust. 1 lit. a) i c)” zastępuje się wyrazami „art. 21 ust. 1 lit. a), c) lub f) lub art. 21 ust. 2 lit. c)”;

b)

w akapicie drugim lit. b), wyrazy „art. 21 ust. 1 lit. a)” zastępuje się wyrazami „art. 21 ust. 1 lit. a) lub f) lub art. 21 ust. 2 lit. c)”;

5)

w art. 18 ust. 1 lit. d) w brzmieniu określonym w art. 28f ust. 2 wyrazy „art. 21 ust. 1” zastępuje się wyrazami „art. 21 ust. 1 lub art. 21 ust. 2 lit. c)”;

6)

w art. 20 ust. 4 dodaje się następujący akapit:

„Państwa członkowskie mogą stosować ust. 2 i 3 również do usług o charakterze podobnym do tego zwykle przypisywanego dobrom inwestycyjnym.”;

7)

w art. 21 ust. 2 w brzmieniu określonym w art. 28g dodaje się lit. c):

„c)

w przypadku gdy dokonywane są dostawy wymienione poniżej, państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty podatku jest podatnik, dla którego przeznaczone są te dostawy:

i)

dostawa robót budowlanych, w tym robót obejmujących naprawę, porządkowanie, utrzymanie, przebudowę i rozbiórkę nieruchomości, jak również odbiór robót budowlanych uznawany za dostawę towarów na podstawie art. 5 ust. 5;

ii)

dostarczenie personelu zatrudnionego do wykonywania działalności, o których mowa w pkt i);

iii)

dostawa nieruchomości, o której mowa w art. 13 część B lit. g) i h), gdy dostawca wybrał opodatkowanie dostawy zgodnie z częścią C lit. b) tego artykułu;

iv)

dostawa zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, odpadów częściowo przerobionych i określonych towarów i usług, wymienionych w załączniku M;

v)

dostawa towarów stanowiących zabezpieczenie przez jednego podatnika na rzecz drugiego podatnika, będąca wykonaniem wspomnianego zabezpieczenia;

vi)

dostawa towarów następująca po cesji zastrzeżenia własności na rzecz cesjonariusza oraz wykonanie tego prawa przez cesjonariusza;

vii)

dostawa nieruchomości zbywanych przez dłużnika z tytułu wyroku w ramach procedury przymusowej sprzedaży.

Do celów lit. c) państwa członkowskie mogą przewidzieć, że podatnik, który prowadzi także działalność lub dokonuje transakcji, które nie są uważane za dostawy towarów lub usług podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 2, jest uważany za podatnika w odniesieniu do otrzymywanych dostaw, o których mowa w akapicie pierwszym. Niebędący podatnikiem podmiot prawa publicznego może być uważany za podatnika w odniesieniu do otrzymywanych dostaw, o których mowa w pkt v), vi) i vii).

Do celów lit. c) państwa członkowskie mogą określić dostawy towarów i usług objęte tymi środkami, jak również kategorie dostawców lub odbiorców, do których środki te mogą mieć zastosowanie. Mogą także ograniczyć stosowanie niniejszego środka do niektórych dostaw towarów i usług wymienionych w załączniku M.

Państwa członkowskie informują komitet ustanowiony zgodnie z art. 29 o wszelkich nowych środkach krajowych przyjętych na podstawie przepisów niniejszej litery.”;

8)

dodaje się załącznik M zawarty w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Decyzje wymienione w załączniku II do niniejszej dyrektywy zostają uchylone ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2008 r.

Artykuł 3

Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie stosują przepisy niezbędne do wykonania art. 1 ust. 3 w odniesieniu do nowego art. 11 część A ust. 7 dyrektywy 77/388/EWG oraz do wykonania art. 1 ust. 4 w odniesieniu do odesłania zawartego w art. 17 ust. 4 lit. a) i b) dyrektywy 77/388/EWG, w brzmieniu określonym w art. 28f ust. 1, do art. 21 ust. 1 lit. f) tej dyrektywy, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2008 r.

Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o przepisach przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, a przepisy te zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

W imieniu Rady

K. RAJAMÄKI

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 6 lipca 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. C 65 z 17.3.2006, str. 103.

(3)  Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/18/WE (Dz.U. L 51 z 22.2.2006, str. 12).


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK M

Wykaz dostaw towarów i usług, o którym mowa w art. 21 ust. 2 lit. c) pkt iv):

a)

dostawa odpadów żelaznych i nieżelaznych, złomu oraz zużytych materiałów, w tym półproduktów będącymi wynikiem przetwarzania, wytwarzania lub stapiania metali żelaznych i nieżelaznych oraz ich stopów;

b)

dostawa półproduktów żelaznych i nieżelaznych oraz niektórych powiązanych usług przetwarzania;

c)

dostawa pozostałości i innych materiałów przetwarzalnych składających się z metali żelaznych i nieżelaznych, ich stopów, żużlu, popiołu, zgorzeliny i pozostałości przemysłowych zawierających metale lub ich stopy, a także usług polegających na selekcji, cięciu, rozdrabnianiu i prasowaniu tych produktów;

d)

dostawa oraz określone usługi polegające na przetwarzaniu, związane z odpadami żelaznymi i nieżelaznymi, jak również ze ścinkami, złomem, odpadami oraz materiałami zużytymi i przetwarzalnymi składającymi się ze stłuczki, szkła, papieru, tektury i kartonu, szmat, kości, skóry, sztucznej skóry, pergaminu, skór surowych, ścięgien, szpagatu, wyrobów powroźniczych, lin, kabli, gumy i plastiku;

e)

dostawa materiałów, o których mowa w niniejszym załączniku, po przetworzeniu w formie czyszczenia, polerowania, selekcji, cięcia, rozdrabniania, prasowania lub wlewania do wlewek;

f)

dostawa złomu i odpadów po obróbce materiałów podstawowych.”


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz decyzji na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG uchylonych niniejszą dyrektywą

 

Decyzja Rady uważana za przyjętą w dniu 15 kwietnia 1984 r. zezwalająca Zjednoczonemu Królestwu na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od szóstej dyrektywy w celu uniknięcia, poprzez wprowadzenie specjalnego systemu poboru podatków, niektórych przypadków oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania dotyczących dostaw, między podatnikami, złota, złotych monet i złomu złota (1).

 

Decyzja Rady uważana za przyjętą w dniu 11 kwietnia 1987 r. zezwalająca Zjednoczonemu Królestwu na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 11 dyrektywy 77/388/EWG (2).

 

Decyzja Rady 88/498/EWG (3) zezwalająca Królestwu Niderlandów na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady uważana za przyjętą w dniu 18 lutego 1997 r. na mocy procedury zawartej w art. 27 ust. 4 dyrektywy 77/388/EWG w wersji z dnia 17 maja 1977 r. zezwalająca Republice Francuskiej na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 2 i art. 10 dyrektywy 77/388/EWG. Decyzja ta następuje po powiadomieniu o wniosku wystosowanym do państw członkowskich z dnia 18 grudnia 1996 r.

 

Decyzja Rady 98/23/EWG (4) zezwalająca Zjednoczonemu Królestwu na rozszerzenie stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 28e ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady 2002/439/WE (5) zezwalająca Niemcom na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady 2002/880/WE (6) zezwalająca Austrii na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady 2004/290/WE (7) zezwalająca Niemcom na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady 2004/736/WE (8) zezwalająca Zjednoczonemu Królestwu na wprowadzenie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 11 dyrektywy 77/388/EWG.

 

Decyzja Rady 2004/758/WE (9) zezwalająca Austrii na stosowanie środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 szóstej dyrektywy 77/388/EWG.


(1)  Dz.U. L 264 z 5.10.1984, str. 27.

(2)  Dz.U. L 132 z 21.5.1987, str. 22.

(3)  Dz.U. L 269 z 29.9.1988, str. 54.

(4)  Dz.U. L 8 z 14.1.1998, str. 24. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2003/909/WE (Dz.U. L 342 z 30.12.2003, str. 49).

(5)  Dz.U. L 151 z 11.6.2002, str. 12.

(6)  Dz.U. L 306 z 8.11.2002, str. 24.

(7)  Dz.U. L 94 z 31.3.2004, str. 59.

(8)  Dz.U. L 325 z 28.10.2004, str. 58.

(9)  Dz.U. L 336 z 12.11.2004, str. 38.


II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

Komisja

12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/15


DECYZJA nr 1/2006 WSPÓLNEGO KOMITETU WE–DANIA/WYSPY OWCZE

z dnia 13 lipca 2006 r.

zmieniająca tabele I i II w załączniku do Protokołu 1 do Umowy między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych, z drugiej strony

(2006/561/WE)

WSPÓLNY KOMITET,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych, z drugiej strony (1), zwaną dalej „Umową”, w szczególności jej art. 34 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Załącznik do protokołu 1 do wymienionej Umowy określa cła i inne warunki, które mają zastosowanie do przywozu do Wspólnoty niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących i przywożonych z Wysp Owczych.

(2)

Zgodnie z tym załącznikiem Wspólnota przyznała koncesje taryfowe w formie kontyngentów taryfowych w wysokości 3 000 ton dotyczące krewetek i homarców, przetworzonych lub zakonserwowanych, pochodzących z Wysp Owczych.

(3)

Władze Wysp Owczych zwróciły się o zwiększenie koncesji taryfowych przyznanych przez Wspólnotę w odniesieniu do krewetek i homarców, przetworzonych lub zakonserwowanych, z 3 000 do 6 000 ton.

(4)

Uznaje się za stosowne wyrażenie zgody na powyższe zwiększenie koncesji w okresie, którego długość będzie zależeć od stopnia wykorzystania kontyngentu.

(5)

Zgodnie z tym załącznikiem Wspólnota nie przyznała żadnych koncesji taryfowych dotyczących mrożonego łupacza pochodzącego i przywożonego z Wysp Owczych.

(6)

Władze Wysp Owczych zwróciły się również o dodanie mrożonego łupacza do wykazu produktów rybołówstwa w tabeli I załącznika do protokołu 1, które mogą być objęte bezcłowym przywozem do Wspólnoty.

(7)

Uznaje się za stosowne włączenie mrożonego łupacza do tej tabeli,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Tabela I załącznika do protokołu 1 do Umowy zostaje zmieniona poprzez włączenie następującego wiersza:

„0303 72 00

Łupacz (plamiak) (Melanogrammus aeglefinus)

0”

 

Artykuł 2

W tabeli II załącznika do protokołu 1 do Umowy wprowadza się następujące zmiany:

„1605

Skorupiaki, mięczaki i pozostałe bezkręgowce wodne, przetworzone lub zakonserwowane:

 

Kontyngent taryfowy nr 4 (2)

4 000

1605 20

- Krewetki:

 

 

1605 20 10

- - W opakowaniach hermetycznych

0

 

 

- - Pozostałe:

 

 

1605 20 91

- - - W opakowaniach bezpośrednich o zawartości netto nieprzekraczającej 2 kg

0

 

1605 20 99

- - - Pozostałe:

0

 

ex 1605 40 00

- Homarzec (nerczan) (Nephrops norvegicus)

0

 

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna od pierwszego dnia drugiego miesiąca po jej przyjęciu.

Sporządzono w Tórshavn, dnia 13 lipca 2006 r.

W imieniu Wspólnego Komitetu

Herluf SIGVALDSSON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 53 z 22.2.1997, str. 2.

(2)  W 2007 r. roczna wielkość kontyngentu wynosi 4 000 ton. Począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. wskazana roczna wielkość jest zwiększana o 1 000 ton do maksymalnego poziomu wynoszącego 6 000 ton, pod warunkiem że przynajmniej 80 % całkowitej wielkości poprzedniego kontyngentu zostało wykorzystane do 31 grudnia danego roku.”


Europejski Bank Centralny

12.8.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/17


WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 3 sierpnia 2006 r.

zmieniające wytyczne EBC/2005/16 w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET)

(EBC/2006/11)

(2006/562/WE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 105 ust. 2 tiret pierwsze i czwarte oraz art. 3 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3, art. 17, art. 18 oraz art. 22 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 105 ust. 2 czwarte tiret Traktatu i art. 3 ust. 1 czwarte tiret Statutu stwierdzają, iż jednym z podstawowych zadań wykonywanych przez Europejski System Banków Centralnych (ESBC) jest popieranie sprawnego funkcjonowania systemów płatniczych.

(2)

Artykuł 22 Statutu stwierdza, iż Europejski Bank Centralny (EBC) oraz krajowe banki centralne (KBC) mogą stwarzać udogodnienia w celu zapewnienia efektywności ekonomicznej i rzetelności systemów rozliczeń i płatności w ramach Wspólnoty i z innymi krajami.

(3)

Niezależnie od możliwości połączenia za pomocą systemu wzajemnych połączeń bądź też za pomocą połączenia dwustronnego powinno się udostępnić trzecią metodę połączenia z systemem TARGET stosowaną jako środek tymczasowy przed uruchomieniem systemu TARGET2. KBC niedysponujące własnym systemem rozliczeń brutto w czasie rzeczywistym (systemem RTGS) powinny uzyskać dostęp do aktualnie funkcjonującej infrastruktury TARGET w drodze zdalnego uczestnictwa w systemie RTGS innego KBC.

(4)

Wytyczne EBC/2005/16 z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET) (1) powinny zostać zmienione poprzez włączenie do nich szczegółowych przepisów dotyczących zdalnego uczestnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

W wytycznych EBC/2005/16 wprowadza się następujące zmiany:

1)

wprowadza się następujące definicje w art. 1 wytycznych:

„—

»obcy KBC« oznacza KBC, który nie będąc operatorem własnego systemu RTGS, uczestniczy zdalnie w systemie RTGS innego KBC na podstawie przepisów art. 2 ust. 3,

»goszczący KBC« oznacza KBC, który zezwala obcemu KBC na uczestnictwo w swoim systemie RTGS na podstawie przepisów art. 2 ust. 3,”;

2)

dodaje się art. 2 ust. 3 w następującym brzmieniu:

„3.   W przypadku gdy obcy KBC oraz instytucje kredytowe i inne podmioty z państwa członkowskiego obcego KBC uczestniczą w systemie RTGS goszczącego KBC na podstawie zasad systemu RTGS goszczącego KBC, zastosowanie mają następujące dodatkowe przepisy szczególne:

goszczący KBC przyznaje obcemu KBC nieograniczony kredyt niepodlegający zabezpieczeniu,

goszczący KBC oraz obcy KBC mogą uzgodnić zasady umowne uzupełniające zasady systemu RTGS goszczącego KBC,

obcy KBC przyznaje kredyt śróddzienny podmiotom w swoim państwie członkowskim uczestniczącym w systemie RTGS goszczącego KBC z zachowaniem wymogów określonych w art. 3 lit. f),

płatności pomiędzy podmiotami w państwie członkowskim obcego KBC oraz pomiędzy takimi podmiotami a innymi uczestnikami systemu RTGS goszczącego KBC są uznawane za płatności krajowe na użytek stosowanych rozliczeń cenowych oraz innych odpowiednich kwestii; jednocześnie płatności pomiędzy podmiotami w państwie członkowskim obcego KBC a uczestnikami systemu RTGS innego niż system RTGS goszczącego KBC są w tym zakresie uznawane za płatności transgraniczne,

obcy KBC może wyznaczyć swoich przedstawicieli w organach wskazanych w art. 7 ust. 2, jak również nominować osobę lub osoby w celu wykonywania funkcji określonych w art. 7 ust. 3.”.

Artykuł 2

Przepisy końcowe

1.   Niniejsze wytyczne są skierowane do KBC uczestniczących państw członkowskich.

2.   Niniejsze wytyczne wchodzą w życie z dniem 15 sierpnia 2006 r. Stosuje się je od dnia 1 stycznia 2007 r.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 3 sierpnia 2006 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 18 z 23.1.2006, str. 1.