28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/3

(1)

Artykuł 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia a cenami na te produkty na rynku wspólnotowym może być objęta refundacją wywozową.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku cukru, refundacje wywozowe powinny być ustalone zgodnie z zasadami i niektórymi kryteriami przewidzianymi w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)

Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że ze względu na sytuację na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków może zaistnieć konieczność zróżnicowania refundacji w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Refundacją mogą być objęte jedynie te produkty, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty i które spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(5)

Celem negocjacji prowadzonych w ramach Układów Europejskich między Wspólnotą Europejską a Rumunią i Bułgarią jest w szczególności liberalizacja handlu produktami objętymi wspólną organizacją danego rynku. W przypadku obu krajów refundacje wywozowe powinny być zatem zniesione.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/5

(1)

Artykuł 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 ust. 1 lit. c), d) i g) tego rozporządzenia a cenami na te produkty na rynku wspólnotowym może być objęta refundacją wywozową.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku cukru, refundacje wywozowe powinny być ustalone zgodnie z zasadami i kryteriami przewidzianymi w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)

Artykuł 33 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że ze względu na sytuację na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków może zaistnieć konieczność zróżnicowania refundacji w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Refundacją mogą być objęte jedynie te produkty, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty i które spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustalającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2).

(5)

Celem negocjacji prowadzonych w ramach Układów Europejskich między Wspólnotą Europejską a Rumunią i Bułgarią jest w szczególności liberalizacja handlu produktami objętymi wspólną organizacją danego rynku. W przypadku obu krajów refundacje wywozowe powinny być zatem zniesione.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/7

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 958/2006 z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie stałego przetargu w celu ustalenia refundacji wywozowej na cukier biały w roku gospodarczym 2006/2007 (2) wymaga, by ogłaszano częściowe przetargi.

(2)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 958/2006 oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na przetarg częściowy, zakończony w dniu 27 lipca 2006 r., właściwym będzie ustalenie maksymalnych refundacji wywozowych dla tego przetargu.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/8

(1)

Artykuł 31 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 stanowi, że różnica między cenami produktów wyszczególnionych w art. 1 tego rozporządzenia na rynku światowym a cenami tych produktów wewnątrz Wspólnoty może zostać objęta refundacją wywozową.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację rynku mleka i przetworów mlecznych, refundacje wywozowe powinny zostać ustalone zgodnie z zasadami i niektórymi kryteriami przewidzianymi w art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

(3)

Artykuł 31 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 stanowi, że ze względu na sytuację na rynku światowym lub specyficzne wymagania niektórych rynków może zaistnieć konieczność zróżnicowania refundacji w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Protokół ustaleń pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Dominikańską w sprawie ochrony przywozu mleka w proszku w Republice Dominikańskiej (2), zatwierdzony decyzją Rady 98/486/WE (3), stanowi, że określone ilości wspólnotowych przetworów mlecznych wywożonych do Republiki Dominikańskiej mogą być objęte obniżoną stawką celną. Z powyższych względów należy obniżyć o odpowiednią wartość procentową refundacje wywozowe przyznane produktom eksportowanym w ramach tego systemu.

(5)

Stosowanie refundacji wywozowych w odniesieniu do niektórych produktów wydaje się nieistotne. W odniesieniu do takich produktów refundacje wywozowe nie powinny być dłużej ustalane.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/12

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 581/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych do niektórych rodzajów masła (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającym procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworów mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg, stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 25 lipca 2006 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/14

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 582/2004 z dnia 26 marca 2004 r., otwierające stałe zaproszenie do składania ofert w celu uzyskania refundacji wywozowych do niektórych rodzajów masła (2) przewiduje, iż powyższy przetarg będzie miał stały charakter.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającym procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworów mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg, stosowne jest nieprzyznawanie żadnych refundacji w okresie przetargowym kończącym się dnia 25 lipca 2006 r.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/15

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1722/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń Rady (EWG) nr 1766/82 i (EWG) nr 1418/76 dotyczące refundacji produkcyjnych w sektorach zbóż i ryżu, odpowiednio (2), określiło warunki przyznawania refundacji produkcyjnych. Podstawa wyliczenia została określona w art. 3 tego rozporządzenia. Tak wyliczona refundacja, zróżnicowana, w razie potrzeby, dla skrobi ziemniaczanej, powinna być ustalana raz w miesiącu i może być zmieniana, jeśli ceny kukurydzy i/lub pszenicy ulegną znaczącej zmianie.

(2)

W celu określenia dokładnej kwoty do wypłaty przy wyliczaniu ustalanych przez niniejsze rozporządzenie refundacji produkcyjnych należy użyć współczynników podanych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 1722/93.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

a)

10,86 EUR/t dla skrobi kukurydzianej, pszennej i jęczmiennej;

b)

15,33 EUR/t dla skrobi ziemniaczanej.

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/16

(1)

Artykuł 31 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje, że różnice między cenami produktów objętych art. 1 lit. a), b), c), d), e) i g) tego rozporządzenia na światowym rynku a cenami we Wspólnocie mogą być pokryte refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (2) określa produkty, w stosunku do których ustala się stawkę refundacji, którą stosuje się dla tych produktów wywożonych jako towary objęte załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 stawkę refundacji na 100 kilogramów danych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Jednakże w przypadku niektórych przetworów mlecznych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu istnieje niebezpieczeństwo naruszenia podjętych zobowiązań dotyczących wcześniejszego ustalania wysokich stawek refundacji. Dlatego konieczne jest podjęcie stosownych środków ostrożności, aby zapobiec takiemu niebezpieczeństwu nie wykluczając przy tym zawierania długoterminowych kontraktów. Ustanowienie konkretnych stawek na wcześniejsze ustalanie refundacji dotyczących tych produktów powinno umożliwić osiągnięcie tych dwóch celów.

(5)

Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 przewiduje, że przy ustalaniu stawek refundacji należy uwzględnić w stosownych przypadkach refundacje produkcyjne, pomoc finansową oraz inne środki o skutku równoważnym, stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wspólnej organizacji rynku danego produktu w odniesieniu do produktów podstawowych objętych załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 lub do produktów powiązanych.

(6)

Artykuł 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje wypłatę pomocy w odniesieniu do mleka odtłuszczonego przetworzonego na kazeinę wyprodukowanego na terenie Wspólnoty, pod warunkiem że wymienione mleko i wyprodukowana z niego kazeina spełniają odpowiednie standardy.

(7)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietanki, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (3) przewiduje, że masło i śmietana po obniżonych cenach powinny być udostępnione dla przemysłu produkującego niektóre towary.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/19

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 oraz art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń na rynku światowym a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji stosowaną w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione odpowiednio w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem podjęcie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie specjalnej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędne jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji wywozowej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla rozpatrywanych produktów podstawowych, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 do Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Konieczne jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/23

(1)

Artykuł 33 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, iż różnica między cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. b), c), d) i g) tego rozporządzenia a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku VII do wymienionego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (2) określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji, stosowaną w przypadku, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 stawkę refundacji ustala się co miesiąc na 100 kg każdego z rozpatrywanych produktów podstawowych.

(4)

Artykuł 33 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że refundacja wywozowa do produktu będącego składnikiem towaru nie może być wyższa niż ta obowiązująca w stosunku do tego samego produktu wywożonego bez dalszego przetwarzania.

(5)

Zważywszy na fakt, iż obecnie niemożliwe jest określenie sytuacji na rynku w ciągu kilku następnych miesięcy, refundacje, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, mogą być ustalone z wyprzedzeniem.

(6)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach niezbędne jest zatem zastosowanie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/25

(1)

Przetarg na maksymalne obniżenie opłat przywozowych w odniesieniu do przywozu kukurydzy pochodzącej z krajów trzecich do Hiszpanii został ogłoszony rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1058/2006 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1839/95 (3), w myśl procedury przewidzianej w art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, Komisja może podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnego obniżenia opłat przywozowych, uwzględniając w szczególności czynniki przewidziane w art. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 1839/95. Przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnemu obniżeniu opłat przywozowych lub jest od niego niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnego obniżenia opłat przywozowych w wysokości określonej w art. 1.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/26

(1)

Przetarg na refundację wywozową do pszenicy zwyczajnej na wywóz do niektórych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 936/2006 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o wstrzymaniu przetargu.

(3)

Biorąc pod uwagę czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95, nie jest wskazane ustalenie maksymalnej wysokości refundacji,

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/27

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/30

(1)

Mandat obecnych członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego wygasa w dniu 20 września 2006 r. Należy zatem mianować członków tego Komitetu na nowy czteroletni okres rozpoczynający się dnia 21 września 2006 r.

(2)

Rządy Republiki Czeskiej, Niemiec, Estonii, Hiszpanii, Francji, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Węgier, Malty, Austrii, Słowenii i Słowacji przedstawiły wykazy członków w liczbie odpowiadającej liczbie miejsc przyznanych im na mocy traktatów.

(3)

Rząd włoski przedstawił wykaz dwudziestu dwóch kandydatów. Na późniejszym etapie zaproponuje on jeszcze dwóch kandydatów, aby uzupełnić ten wykaz i uzyskać liczbę członków odpowiadającą liczbie miejsc przyznanych mu na mocy traktatów,

28.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 207/39

(1)

Art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro (1) stanowi, że „ze skutkiem od odpowiednich dat wymiany pieniądza gotówkowego, EBC i banki centralne uczestniczących państw członkowskich wprowadzają do obiegu w uczestniczących państwach członkowskich banknoty denominowane w euro”.

(2)

W celu umożliwienia sprawnego wprowadzenia euro w przyszłych uczestniczących państwach członkowskich niezbędne jest stworzenie ram prawnych umożliwiających krajowym bankom centralnym (KBC) tych państw członkowskich pożyczanie banknotów i monet euro od Eurosystemu w celu ich wykorzystania do realizacji zaopatrzenia wstępnego i zaopatrzenia wtórnego poprzedzającego wymianę pieniądza gotówkowego, z uwzględnieniem różnych możliwych krajowych scenariuszy takiej wymiany.

(3)

Zaopatrzenie wstępne kwalifikowanych podmiotów w banknoty i monety euro, a także zaopatrzenie wtórne profesjonalnych osób trzecich przyczyni się do sprawnego przeprowadzenia wymiany pieniądza gotówkowego, zmniejszenia trudności logistycznych związanych z wprowadzeniem waluty euro oraz obniżenia kosztów związanych z podwójnym obiegiem walutowym.

(4)

Zaopatrzenie wstępne i zaopatrzenie wtórne w banknoty i monety euro nie powinno być równoznaczne z wprowadzeniem tych banknotów i monet euro do obiegu, gdyż przed datą wymiany pieniądza gotówkowego nie będą one miały charakteru prawnego środka płatniczego w przyszłych uczestniczących państwach członkowskich; w celu zapobieżenia przedwczesnemu wprowadzaniu banknotów i monet euro do obiegu postanowienia umów w sprawie pożyczek banknotów i monet euro powinny przewidywać obowiązki nałożenia stosownych ograniczeń na kwalifikowane podmioty oraz profesjonalne osoby trzecie.

(5)

Zaopatrzenie wstępne kwalifikowanych podmiotów oraz zaopatrzenie wtórne profesjonalnych osób trzecich może mieć miejsce jedynie wówczas gdy przepisy prawne przyszłych uczestniczących państw członkowskich zapewniają odpowiednią ochronę, bądź też gdy doszło do wprowadzenia w umowach zawartych pomiędzy zainteresowanymi stronami odpowiednich postanowień w zakresie: i) pożyczek banknotów i monet euro w celu realizacji zaopatrzenia wstępnego; ii) zaopatrzenia wstępnego; oraz iii) zaopatrzenia wtórnego.

(6)

Niniejsze wytyczne: i) określają zasady, jakie powinny być stosowane w odniesieniu do ram umownych i warunków dotyczących zaopatrzenia wstępnego i zaopatrzenia wtórnego; ii) określają wymogi w zakresie księgowości i sprawozdawczości finansowej, jakie powinny być przestrzegane w odniesieniu do zaopatrzenia wstępnego i zaopatrzenia wtórnego; oraz iii) określają odpowiednie rozwiązania w zakresie ubezpieczenia banknotów i monet euro objętych zaopatrzeniem wstępnym i zaopatrzeniem wtórnym.

(7)

Przyszłe KBC Eurosystemu odegrają zasadniczą rolę w dystrybucji monet euro, przy czym kompetencja do określenia zasad emisji monet euro leży w pierwszym rzędzie po stronie uczestniczących państw członkowskich. Przepisy niniejszych wytycznych odnoszące się do monet euro powinny być zatem rozumiane jako zalecenia, do których KBC powinny się stosować w ramach zasad emisji monet euro, jakie zostaną ustanowione przez właściwe władze krajowe przyszłych uczestniczących państw członkowskich.

(8)

Dostarczenie przyszłym KBC Eurosystemu banknotów i monet euro przeznaczonych do zaopatrzenia wstępnego pociąga za sobą określone ryzyka finansowe. W celu ograniczenia tego typu ryzyk przyszłe KBC Eurosystemu powinny zobowiązać się do zwrotu pożyczki banknotów euro udzielonej przez Eurosystem w banknotach ze swojego przyszłego przydziału produkcyjnego. Ponadto zaopatrzenie wstępne powinno być dozwolone jedynie pod warunkiem dostarczenia przez kwalifikowane podmioty właściwym przyszłym KBC Eurosystemu wystarczających kwalifikowanych zabezpieczeń.

(9)

KBC Eurosystemu dostarczające banknoty i monety euro w celu realizacji zaopatrzenia wstępnego oraz przyszłe KBC Eurosystemu powinny uzgodnić szczegółowe postanowienia umowne w celu zapewnienia zgodności z zasadami oraz procedurami określonymi w niniejszych wytycznych.

(10)

Określone w niniejszych wytycznych warunki zaopatrzenia wstępnego i następującego po nim zaopatrzenia wtórnego powinny zostać objęte postanowieniami umownymi obowiązującymi pomiędzy przyszłymi KBC Eurosystemu, kwalifikowanymi podmiotami oraz profesjonalnymi stronami trzecimi, chyba że krajowe przepisy prawne obowiązujące w przyszłych uczestniczących państwach członkowskich zapewniają zastosowanie równorzędnych zasad i procedur.

(11)

EBC działając jako koordynator procesu zaopatrzenia wstępnego powinien być z wyprzedzeniem powiadamiany o wnioskach o udzielenie zaopatrzenia wstępnego, a przyszłe KBC Eurosystemu powinny powiadamiać EBC o podjętych decyzjach o udzieleniu zaopatrzenia wstępnego,

—

„zaopatrzenie wstępne” oznacza fizyczne dostarczanie w okresie zaopatrzenia wstępnego/zaopatrzenia wtórnego banknotów i monet euro przez przyszły KBC Eurosystemu kwalifikowanym podmiotom na terytorium przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego;

—

„okres zaopatrzenia wstępnego/zaopatrzenia wtórnego” oznacza okres, w czasie którego ma miejsce zaopatrzenie wstępne oraz zaopatrzenie wtórne, rozpoczynający się nie wcześniej niż cztery miesiące przed datą wymiany pieniądza gotówkowego i kończący się o godzinie 00:00 (czasu lokalnego) w dacie wymiany pieniądza gotówkowego;

—

„zaopatrzenie wtórne” oznacza dostarczanie przez kwalifikowany podmiot banknotów i monet euro objętych wcześniej zaopatrzeniem wstępnym na rzecz profesjonalnych osób trzecich mieszczących się na terytorium przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego, następujące w okresie zaopatrzenia wstępnego/zaopatrzenia wtórnego;

—

„strefa euro” oznacza terytorium uczestniczących państw członkowskich;

—

„data wymiany pieniądza gotówkowego” oznacza datę, w której banknoty i monety euro stają się prawnym środkiem płatniczym w danym przyszłym uczestniczącym państwie członkowskim;

—

„uczestniczące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które przyjęło walutę euro;

—

„przyszłe uczestniczące państwo członkowskie” oznacza nieuczestniczące państwo członkowskie, które spełnia kryteria określone dla przyjęcia waluty euro oraz w odniesieniu do którego podjęto decyzję o zniesieniu derogacji (na podstawie art. 122 ust. 2 Traktatu);

—

„nieuczestniczące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które nie przyjęło waluty euro;

—

„Eurosystem” oznacza KBC uczestniczących państw członkowskich oraz EBC;

—

„kwalifikowany podmiot” oznacza podmiot zdefiniowany w art. 5, spełniający wymogi w zakresie przyjęcia banknotów i monet euro w celu realizacji zaopatrzenia wstępnego;

—

„profesjonalne osoby trzecie” oznacza określone docelowe grupy podmiotów gospodarczych takie jak sprzedawcy detaliczni, podmioty obsługujące automaty do sprzedaży uruchamiane za pomocą gotówki oraz przedsiębiorstwa transportu gotówki, które mają siedzibę na terytorium tego samego przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego co kwalifikowany podmiot oraz wobec których kwalifikowany podmiot stwierdzi istnienie uzasadnionej potrzeby dokonania zaopatrzenia wtórnego, jak również możliwość spełnienia wymogów w zakresie zaopatrzenia wtórnego;

—

„przedsiębiorstwo transportu gotówki” oznacza podmiot świadczący instytucjom kredytowym usługi w zakresie transportu, przechowywania oraz obsługi banknotów i monet;

—

„KBC Eurosystemu” oznacza KBC uczestniczącego państwa członkowskiego;

—

„przyszły KBC Eurosystemu” oznacza KBC przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego

—

„kwalifikowane zabezpieczenia” oznacza zabezpieczenia zgodne z definicją zawartą w art. 8;

—

„dostarczający KBC Eurosystemu” oznacza KBC Eurosystemu dostarczający przyszłemu KBC Eurosystemu banknoty i monety euro w celu realizacji zaopatrzenia wstępnego bez względu na to, który z KBC Eurosystemu jest prawnym właścicielem takich banknotów i monet;

—

„wymogi początkowe” oznaczają liczbę banknotów i monet euro uznawaną wobec przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego za niezbędną w dacie wymiany pieniądza gotówkowego dla pokrycia zapotrzebowania występującego w okresie jednego roku;

—

„dzień roboczy Eurosystemu” oznacza dzień, w którym jest prowadzona działalność przez EBC lub przez jeden bądź więcej KBC oraz w którym funkcjonuje system TARGET bądź system który zastąpi TARGET, przy czym jest to jednocześnie dzień rozliczeniowy w odniesieniu do rynku pieniężnego euro oraz transakcji dewizowych obejmujących euro;

—

„TARGET” oznacza transeuropejski zautomatyzowany system rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym;

—

„instytucja kredytowa” oznacza instytucję zdefiniowaną w art. 1 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (2);

—

„dotychczasowa waluta” oznacza krajową jednostkę walutową przyszłego uczestniczącego państwa członkowskiego obowiązującą przed datą wymiany pieniądza gotówkowego.

a)

W okresie zaopatrzenia wstępnego/zaopatrzenia wtórnego, przyszły KBC Eurosystemu księguje kwotę banknotów i monet euro dostarczonych w celu realizacji zaopatrzenia wstępnego (oraz w celu spełnienia wymogów początkowych) na kontach pozabilansowych według ich wartości nominalnej.

b)

Przyszły KBC Eurosystemu składa dostarczającemu lub dostarczającym KBC Eurosystemu sprawozdanie w zakresie kwot banknotów i monet euro objętych zaopatrzeniem wstępnym i zaopatrzeniem wtórnym.