28.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 174/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

28.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 174/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 535/94 z dnia 9 marca 1994 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (2) wprowadziło dodatkową uwagę 8 do działu 2 Nomenklatury Scalonej w celu wyjaśnienia klasyfikacji solonego mięsa i podrobów jadalnych objętych kodem CN 0210 („mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mąki i mączki, z mięsa lub podrobów”). W 1995 r. nastąpiła zmiana numeru tej uwagi dodatkowej na uwagę dodatkową 7.

(2)

Uwaga dodatkowa 7 została zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1871/2003 z dnia 23 października 2003 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (3) w celu wyjaśnienia, w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, że solenie w rozumieniu pozycji 0210 ma zapewnić długoterminową konserwację.

(3)

Komisja przyjęła w 2002 r. rozporządzenie (WE) nr 1223/2002 z dnia 8 lipca 2002 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej (4), zgodnie z którym kawałki drobiowe, mrożone i nasycone solą we wszystkich częściach, w których zawartość soli jest nie mniejsza niż 1,2–1,9 % masy, są objęte kodem CN 0207 14 10.

(4)

W następstwie uwag do rozporządzenia (WE) nr 1223/2002, zgłoszonych przez niektóre kraje wywozu w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO), panel WTO i Organ Apelacyjny WTO zadecydowały, że mrożone kawałki drobiowe o zawartości soli 1,2–3 % masy objęte są w ramach porozumienia taryfowego pozycją 0210 planu taryfowego Wspólnoty.

(5)

Zagadnienia ogólnego zakresu interpretacji pozycji 0210 oraz klasyfikacji tych towarów były podejmowane przez Wspólnotę Europejską w odpowiednich organach Światowej Organizacji Celnej.

(6)

W celu dostosowania prawa wspólnotowego do obecnych zobowiązań międzynarodowych Wspólnoty, zgodnie z interpretacją odpowiednich organów WTO, należy zmienić uwagę dodatkową 7 do działu 2 w odniesieniu do mięsa i podrobów objętych podpozycją 0210 99. Powyższe pozostaje bez uszczerbku dla ostatecznych skutków wszelkich decyzji podjętych w związku z powyższym przez odpowiednie organy Światowej Organizacji Celnej.

(7)

Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

(8)

Rozporządzenie (WE) nr 1223/2002 klasyfikujące kawałki drobiowe bez kości, mrożone i nasycone solą we wszystkich częściach, w których zawartość soli wynosi 1,2–1,9 % masy, objęte kodem CN 0207 14 10, wygasa z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i w związku z powyższym należy je uchylić.

(9)

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 czerwca 2006 r., z końcem racjonalnie uzasadnionego terminu przyznanego Wspólnocie przez WTO na dostosowanie się. Odwołanie się do DSU nie podlega ograniczeniom czasowym. Zalecenia w sprawozdaniach przyjętych przez Organ Rozstrzygania Sporów obowiązują od chwili przyjęcia. W związku z powyższym niniejsze rozporządzenie nie ma mocy wstecznej ani nie stanowi wytycznych interpretacyjnych z mocą wsteczną. W związku z tym, że nie stanowi wytycznych interpretacyjnych dla klasyfikacji towarów, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu przed dniem 27 czerwca 2006 r., nie może służyć za podstawę do zwrotu jakichkolwiek należności wypłaconych przed tą datą.

(10)

Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

28.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 174/5

(1)

Przegląd przewidziany w art. 5 dyrektywy 2002/38/WE został przeprowadzony.

(2)

W wyniku tego przeglądu wydaje się, że przepisy art. 1 dyrektywy 2002/38/WE funkcjonują w sposób zadowalający i osiągnęły swój cel.

(3)

W dniu 29 grudnia 2003 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie miejsca świadczenia usług między podatnikami zmieniony wnioskiem Komisji z dnia 22 lipca 2005 r. w celu objęcia świadczenia usług przez podatników na rzecz usługobiorców niebędących podatnikami. Zgodnie ze zmienionym wnioskiem wszystkie usługi nadawcze i usługi świadczone drogą elektroniczną będą opodatkowane w miejscu konsumpcji.

(4)

W dniu 4 listopada 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie uproszczenia zobowiązań wynikających z VAT, która będzie przewidywać elektroniczny mechanizm bardziej ogólny niż mechanizm przewidziany w dyrektywie 2002/38/WE w celu ułatwienia przestrzegania zobowiązań podatkowych w odniesieniu do usług transgranicznych.

(5)

Pomimo osiągnięcia znaczących postępów mających na celu przyjęcie, na podstawie powyższych wniosków prawodawczych, niezbędnych szerszych środków, które zastąpią środki zawarte w art. 1 dyrektywy 2002/38/WE, niemożliwe jest przyjęcie nowych środków przed wygaśnięciem w dniu 30 czerwca 2006 r. środków obecnie obowiązujących.

(6)

W świetle przyjęcia takich szerszych środków w perspektywie krótko- lub średnioterminowej oraz w świetle wyników powyższej procedury przeglądowej, w interesie właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia stałej eliminacji zakłócenia, stosowne jest, aby przepisy mające zastosowanie do usług nadawczych radiowych i telewizyjnych oraz niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną, jak przewidziano w art. 1 dyrektywy 2002/38/WE, w dalszym ciągu miały zastosowanie do 31 grudnia 2006 r.

(7)

Art. 5 dyrektywy 2002/38/WE przewiduje możliwość takiego przedłużenia terminu, z przyczyn praktycznych, przez Radę stanowiącą jednomyślnie na wniosek Komisji.

(8)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/38/WE,

(9)

Zważywszy na pilny charakter zagadnienia, w celu uniknięcia luki prawnej, należy bezwzględnie wyłączyć zastosowanie sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w pkt I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

28.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 174/7

(1)

Decyzją Komisji 2006/148/WE z dnia 24 lutego 2006 r. w sprawie wprowadzenia szczepienia ochronnego przeciwko wysoce zjadliwej grypie ptaków H5N1 i związanymi z nią przepisami dotyczącymi przemieszczania ptaków na terenie Francji (2) został zatwierdzony program szczepień ochronnych przeciwko wysoce zjadliwej grypie ptaków H5N1, przedłożony Komisji przez Francję w dniu 21 lutego 2006 r. („program szczepień ochronnych”), oraz określone zostały środki mające być zastosowane we Francji w przypadku przeprowadzania szczepień ochronnych.

(2)

Zgodnie z programem szczepień ochronnych Francja rozpoczęła szczepienie kaczek i gęsi przeciwko wysoce zjadliwej grypie ptaków H5N1; projekt ten jest traktowany jako pilotażowy, ponieważ doświadczenie w szczepieniu ochronnym tych gatunków jest ograniczone.

(3)

Zgodnie z programem szczepień ochronnych zatwierdzonym decyzją 2006/148/WE szczepienie miało zakończyć się do dnia 1 kwietnia 2006 r.

(4)

W dniu 20 kwietnia 2006 r. Francja przedstawiła pierwsze obszerne sprawozdanie ze stosowania szczepień. Ponadto Francja zwróciła się o przedłużenie okresu stosowania szczepień ochronnych na niezmienionych warunkach do dnia 30 czerwca 2006 r. w celu nabycia dalszych doświadczeń oraz wiedzy epidemiologicznej; przedstawiła również odpowiednie zmiany programu szczepień ochronnych.

(5)

Na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniu przedstawionym przez Francję Komisja ocenia, że do stosowania szczepień przeciwko rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków H5N1 wśród kaczek i gęsi potrzebne jest większe doświadczenie praktyczne. Właściwe jest zatem zaakceptowanie przedstawionego przez Francję wniosku o przedłużenie okresu szczepień ochronnych do dnia 30 czerwca 2006 r.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

28.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 174/9

(1)

Dnia 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/561/WPZiB (1) dotyczące dalszego wkładu Unii Europejskiej w proces rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej, które wygasa w dniu 30 czerwca 2006 r.

(2)

Wkład UE w misję OBWE w Gruzji wniesiony na mocy wspomnianego wspólnego działania skutecznie wspomógł funkcjonowanie stałych Sekretariatów po stronie gruzińskiej i południowoosetyjskiej pod egidą OBWE oraz ułatwiał spotkania w ramach Wspólnej Komisji Kontroli (WKK), która jest najistotniejszym forum w procesie rozstrzygnięcia konfliktu.

(3)

OBWE i współprzewodniczący WKK zaapelowali o dalszą pomoc ze strony UE, zaś UE zgodziła się nadal wspierać finansowo proces rozstrzygnięcia konfliktu.

(4)

UE uważa, że jej pomoc wzmocniła skuteczność roli, jaką odgrywa zarówno UE, jak i OBWE w procesie rozstrzygnięcia konfliktu, i dlatego udzielanie tej pomocy powinno być kontynuowane.

(5)

UE przypomina o swym poparciu dla inicjatyw podjętych w celu pokojowego rozwiązania konfliktu i oczekuje, że WKK odegra pozytywną rolę w tym zakresie.

(6)

UE zauważa, że WKK odgrywa rolę w działaniach związanych z przeprowadzaną pod przewodnictwem OBWE oceną potrzeb w strefie konfliktu gruzyjsko-osetyjskiego i w obszarach przylegających.

(7)

Należy zapewnić odpowiednią widoczność wkładu UE w to przedsięwzięcie.

(8)

Dnia 20 lutego 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/121/WPZiB (2) w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie południowego Kaukazu. Zgodnie z tym wspólnym działaniem, mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Południowego Kaukazu powinien obejmować m.in. przyczynianie się do zapobiegania konfliktom, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów oraz intensyfikację dialogu między Unią Europejską a głównymi zainteresowanymi stronami w regionie,