25.5.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 779/2006

z dnia 24 maja 2006 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 488/2005 dotyczące honorariów i opłat pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 488/2005 z dnia 21 marca 2005 r. dotyczące honorariów i opłat pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (2), w szczególności jego art. 6 ust. 5,

po konsultacji z zarządem Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zapewnienia równowagi między całkowitymi wydatkami poniesionymi przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego w związku z realizacją procedur certyfikacyjnych i całkowitymi dochodami z pobieranych przez nią honorariów, poziomy tych honorariów należy poddać przeglądowi na podstawie wyników finansowych i prognoz Agencji.

(2)	Procedury administracyjne związane z płatnością honorariów i wdrożone przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego i wnioskodawców nie powinny spowolnić procedur certyfikacyjnych.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 488/2005.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 54 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 488/2005 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 lit. g) wprowadza się następujące zmiany:

„g)

»koszty pośrednie« oznaczają część kosztów związanych z ogólną infrastrukturą, organizacją i zarządzaniem, poniesionych przez Agencję z tytułu prowadzenia procedur certyfikacyjnych innych niż koszty bezpośrednie i szczególne, w tym tych będących rezultatem rozwoju części materiałów regulaminowych;”;

artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 12

1. Opłatę ponosi wnioskodawca. Jest ona płatna w euro.

2. Za wydanie, zachowanie lub zmianę certyfikatu lub zezwolenia należna jest całość wymaganej opłaty uiszczonej z góry, chyba że Agencja i wnioskodawca uzgodnili inaczej. W razie nieuiszczenia opłaty Agencja może cofnąć dany certyfikat lub zezwolenie, po wcześniejszym oficjalnym powiadomieniu wnioskodawcy.

3. Wykaz opłat stosowany przez Agencję oraz zasady ich płatności są przedstawiane wnioskodawcy w momencie składania wniosku.

4. W odniesieniu do wszystkich procedur certyfikacyjnych, które stanowią podstawę do zapłaty części zmiennej, Agencja może dostarczyć wnioskodawcy kosztorys na jego wniosek. Kosztorys ten zostaje zmieniony przez Agencję, jeśli okaże się, że dana procedura jest prostsza i szybsza do przeprowadzenia, niż przewidziano na początku, lub odwrotnie, gdy jej przeprowadzenie jest bardziej złożone i wymaga więcej czasu, niż można to było przewidzieć.

5. Opłaty związane z zachowaniem istniejących certyfikatów i zezwoleń płatne są według harmonogramu ustalonego przez Agencję i przekazanego posiadaczom tych certyfikatów i zezwoleń. Harmonogram ten opiera się na inspekcjach przeprowadzonych przez Agencję w celu sprawdzenia ważności tych certyfikatów i zezwoleń.

6. Jeżeli po pierwszym rozpatrzeniu wniosku Agencja odmówi jego dalszego rozpatrywania, wszelka opłata już pobrana zostanie zwrócona wnioskodawcy, z wyjątkiem kwoty przeznaczonej na pokrycie kosztów administracyjnych związanych z rozpatrywaniem wniosku. Kwota ta równa jest opłacie stałej D, wskazanej w Załączniku.

7. Jeżeli procedura certyfikacyjna musi zostać przerwana przez Agencję z powodu braku wystarczających środków ze strony wnioskodawcy lub nieprzestrzegania przez niego zobowiązań na nim ciążących, spłata reszty należnych opłat jest wymagalna w całości w momencie zaprzestania pracy przez Agencję.”;

3)	do ppkt i), ii), v), vi), x), xii) i xiii) Załącznika wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Opłaty roczne, o których mowa w tabeli, zawarte w pkt 3), oraz opłaty za sprawowanie nadzoru, o których mowa w tabelach zawartych w pkt 4), 5) i 7) Załącznika, mają zastosowanie, począwszy od pierwszej raty rocznej należnej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 maja 2006 r.

W imieniu Komisji

Jacques BARROT

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 240 z 7.9.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1643/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 7).

(2) Dz.U. L 81 z 30.3.2005, str. 7.

ZAŁĄCZNIK

Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 488/2005 otrzymuje następujące brzmienie:

w części wstępnej ppkt i) dodaje się tiret czwarte:

„—

W przypadku usług związanych z działaniami prowadzonymi przez Agencję bezpośrednio lub pośrednio w celu wydawania, zachowywania lub zmiany certyfikatów i zezwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 wymagane jest wniesienie opłaty zgodnie z przepisami rozdziału II niniejszego rozporządzenia.”;

tabela wymieniona w ppkt ii) otrzymuje następujące brzmienie:

„Kategoria produktu	Komentarze	Współczynnik opłaty stałej
CS-25	Samoloty duże	—
	istotne	5
	nieistotne	4
	nieistotne o zwykłej budowie	2
CS-23.A	Statki powietrzne określone w CS-23 art. 1.a.2 (statki powietrzne do komunikacji lokalnej)	—
	istotne	5
	nieistotne	4
CS-23.B	Statki powietrzne określone w CS-23 art. 1.a.1 o maksymalnej masie startowej od 2 000 do 5 670 kg	—
	istotne	3
	nieistotne	2
CS-29	Wiropłaty duże	—
	istotne	4
	nieistotne	4
CS-27	Wiropłaty małe	0,5
CS-E.T.A	Silniki turbinowe o startowej sile ciągu równej lub większej niż 25 000 N lub o mocy użytecznej równej lub większej niż 2 000 kW	—
	istotne	1
	nieistotne	1
CS-E.T.B	Silniki turbinowe o startowej sile ciągu mniejszej niż 25 000 N lub o mocy użytecznej mniejszej niż 2 000 kilowatów	0,5
CS-E.NT	Silniki nieturbinowe	0,2

CS-23.C	Statki powietrzne określone w CS-23 art. 1.a.1 o maksymalnej masie startowej mniejszej niż 2 000 kg	1
CS-22	szybowce i motoszybowce	0,2
CS-VLA	bardzo lekkie statki powietrzne	0,2
CS-VLR	bardzo lekkie wiropłaty	0,2
CS-APU	pomocnicze źródło zasilania	0,25
CS-P.A	do użytkowania na statkach powietrznych certyfikowanych zgodnie z CS-25 (lub równorzędnych)	0,25
CS-P.B	do użytkowania na statkach powietrznych certyfikowanych zgodnie z CS-23, CS-VLA i CS-22 (lub równorzędnych)	0,15
CS-22.J	do użytkowania na statkach powietrznych certyfikowanych zgodnie z CS-22	0,15
CS-22.H	silniki nieturbinowe	0,15
CS-balloons	jeszcze niedostępne	0,2
CS-airships	jeszcze niedostępne	0,5”

do ppkt v) wprowadza się następujące zmiany:

w części wstępnej tiret pierwsze otrzymuje następujące brzmienie:

„—	Opłata roczna jest pobierana od wszystkich obecnych posiadaczy certyfikatów typu, ograniczonych certyfikatów typu i zezwoleń ETSO, wydanych przez Agencję.”;

tabela pierwsza otrzymuje następujące brzmienie:

„Kategoria produktu (1)	Certyfikat typu państwa członkowskiego UE będącego państwem pochodzenia produktów projektowych\| (w EUR)	Certyfikat typu państwa trzeciego będącego państwem pochodzenia produktów projektowych (w EUR)	Ograniczony certyfikat typu państwa członkowskiego UE będącego państwem pochodzenia produktów projektowych (w EUR)	Ograniczony certyfikat typu państwa trzeciego będącego państwem pochodzenia produktów projektowych (w EUR)
CS-25 (samoloty duże o maksymalnej masie startowej większej niż 50 ton)	480 000	160 000	30 000	10 000
CS-25 (samoloty duże o maksymalnej masie startowej od 22 do 50 ton)	200 000	66 000	12 500	4 167
CS-25 (samoloty duże o maksymalnej masie startowej mniejszej niż 22 tony)	100 000	33 000	6 250	2 083
CS-23.A	12 000	4 000	3 000	1 000
CS-23.B	2 000	667	500	167
CS-23.C	1 000	333	250	100
CS-22	450	150	112,50	100
CS-VLA	450	150	112,50	100
CS-29	75 000	25 000	6 250	2 083
CS-27	20 000	6 667	5 000	1 667
CS-VLR	1 000	333	250	100
CS-APU	800	267	200	100
CS-P.A	1 500	500	375	125
CS-P.B	400	133	100	100
CS-22.J	150	100	100	100
CS-E.T.A	90 000	30 000	7 500	2 500
CS-E.T.B	15 000	5 000	3 750	1 250
CS-E.NT	1 000	333	250	100
CS-22.H	200	100	100	100
CS-balony	300	100	100	100
CS-sterowce	500	167	125	100
CS-34	0	0	0	0
CS-36	0	0	0	0
CS-AWO	0	0	0	0

Typ sprzętu	Zezwolenie dla części i urządzeń państwa członkowskiego UE będącego państwem pochodzenia produktów projektowych (w EUR)	Zezwolenie dla części i urządzeń państwa trzeciego UE będącego państwem pochodzenia produktów projektowych (w EUR)
CS-ETSO A (wartość sprzętu powyżej 20 000 EUR)	2 000	666
CS-ETSO.B (wartość sprzętu od 2 000 do 20 000 EUR)	1 000	333
CS-ETSO.C (wartość sprzętu poniżej 2 000 EUR)	500	200”

tabela wymieniona w ppkt vi) otrzymuje następujące brzmienie:

„Rodzaj opłaty według wartości działalności podlegającej zatwierdzeniu (w EUR)	Współczynnik
Poniżej 500 001	0,1
od 500 001 do 700 000	0,2
od 700 001 do 1 200 000	0,5
od 1 200 001 do 2 800 000	1
od 2 800 001 do 4 200 000	1,5
od 4 200 001 do 5 000 000	2,5
od 5 000 001 do 7 000 000	3
od 7 000 001 do 9 800 000	3,5
od 9 800 001 do 14 000 000	4,8
od 14 000 001 do 50 000 000	7
od 50 000 001 do 140 000 000	12,8
od 140 000 001 do 250 000 000	18
od 250 000 001 do 500 000 000	50
od 500 000 001 do 750 000 000	200
ponad 750 000 000	600”

tabela wymieniona w ppkt x) otrzymuje następujące brzmienie:

„Rodzaj opłaty według wartości działalności podlegającej zatwierdzeniu (w EUR)	Współczynnik
Poniżej 500 001	0,5
od 500 001 do 700 000	0,75
od 700 001 do 1 400 000	1
od 1 400 001 do 2 800 000	1,75
od 2 800 001 do 5 000 000	2,5
od 5 000 001 do 7 000 000	4
od 7 000 001 do 14 000 000	6
od 14 000 001 do 21 000 000	8
od 21 000 001 do 42 000 000	8,5
od 42 000 001 do 70 000 000	9
od 70 000 001 do 84 000 000	9,5
od 84 000 001 do 105 000 000	10
ponad 105 000 000	10,5”

6)	tytuł w ppkt xii) otrzymuje następujące brzmienie:

tabela wymieniona w ppkt xiii) otrzymuje następujące brzmienie:

„Rodzaj opłaty według wartości działalności podlegającej zatwierdzeniu (w EUR)	Współczynnik
Poniżej 500 001	0,5
od 500 001 do 700 000	0,75
od 700 001 do 1 400 000	1
od 1 400 001 do 2 800 000	1,75
od 2 800 001 do 5 000 000	2,5
od 5 000 001 do 7 000 000	4
od 7 000 001 do 14 000 000	6
od 14 000 001 and 21 000 000	8
od 21 000 001 do 42 000 000	9,5
od 42 000 001 do 84 000 000	10
ponad 84 000 000	10,5”

(1) W przypadku wersji samolotu cargo współczynnik 0,85 jest stosowany do opłaty określonej w odniesieniu do wersji pasażerskiej.

25.5.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/9

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 780/2006

z dnia 24 maja 2006 r.

zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 13 tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 5 ust. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 wyczerpujące wykazy składników i substancji określonych w ust. 3 lit. c) i d) oraz w ust. 5a lit. d) i e) tego artykułu ustanawia się w sekcjach A i B załącznika VI do tego rozporządzenia. Można określić warunki używania tych składników i substancji.

(2)

W następstwie wprowadzenia zasad w odniesieniu do ekologicznej produkcji zwierzęcej i produktów pochodzenia hodowlanego w rozporządzeniu (EWG) nr 2092/91 należy uaktualnić te wykazy tak, aby obejmowały substancje stosowane w przetwarzaniu produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, które to substancje zawierają składniki pochodzenia zwierzęcego.

(3)	Należy również zdefiniować dodatki, które można stosować w przygotowaniu win owocowych innych niż objęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (2).

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2092/91.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu powołanego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku VI do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 grudnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 maja 2006 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 699/2006 (Dz.U. L 121 z 6.5.2006, str. 36).

(2) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1795/2005 (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

W Załączniku VI do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 wprowadza się następujące zmiany:

tekst pod nagłówkiem „ZASADY OGÓLNE” otrzymuje następujące brzmienie:

akapit pierwszy otrzymuje następujące brzmienie:

„Sekcje A, B i C obejmują składniki i substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które można stosować podczas przygotowywania środków spożywczych składających się zasadniczo z jednego lub więcej składników pochodzenia roślinnego oraz/lub pochodzenia zwierzęcego, określonych w art. 1 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem win objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 1493/1999 (1).

Produkty pochodzenia zwierzęcego, posiadające oznaczenie odnoszące się do ekologicznej metody produkcji, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed dniem, od którego stosuje się rozporządzenie Komisji (WE) nr 780/2006 (2), mogą być wprowadzane do obrotu do czasu wyczerpania zapasów.

akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie:

„Jeżeli dany środek spożywczy składa się ze składników pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, stosuje się zasady określone w art. 3 dyrektywy 95/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3).

Włączenie do podsekcji A.1 azotanu sodu i azotanu potasu zostanie ponownie przeanalizowane przed dniem 31 grudnia 2007 r. w celu ograniczenia lub zaprzestania stosowania tych dodatków.

do sekcji A wprowadza się następujące zmiany:

Podsekcja A.1 otrzymuje następujące brzmienie:

„A.1. Dodatki do żywności, w tym nośniki

Kod	Nazwa	Przygotowanie środków spożywczych pochodzenia roślinnego	Przygotowanie środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego	Specjalne warunki
E 153	Węgiel drzewny		X	Ser kozi z popiołem Ser Morbier
E 160b	Annato, biksyna, norbiksyna		X	Ser Red Leicester, ser Double Gloucester, ser Scottish cheddar ser Mimolette
E 170	Węglan wapnia	X	X	Nie stosować do barwienia lub wzbogacania produktów w wapń
E 220 lub	Dwutlenek siarki	X	X	W winach owocowych (5) bez dodatku cukru (włączając jabłecznik i wino z gruszek) lub w miodzie pitnym: 50 mg (4) W przypadku jabłecznika i wina z gruszek z dodatkiem cukrów lub zagęszczonego soku owocowego po fermentacji: 100 mg (4)
E 224	Dwusiarczyn potasu	X	X
E 250 lub	Azotyn sodu		X	Produkty mięsne (8) dla E 250: indykatywna ilość wprowadzana wyrażona jako NaNO2: 80 mg/kg dla E 252: indykatywna ilość wprowadzana wyrażona jako NaNO3: 80 mg/kg dla E 250: Maksymalna ilość pozostałości wyrażona jako NaNO2: 50 mg/kg dla E 252: maksymalna ilość pozostałości wyrażona jako NaNO3: 50 mg/kg
E 252	Azotan potasu		X
E 270	Kwas mlekowy	X	X
E 290	Dwutlenek węgla	X	X
E 296	Kwas jabłkowy	X
E 300	Kwas askorbinowy	X	X	Produkty mięsne (7)
E 301	Askorbinian sodu		X	Produkty mięsne w związku z azotynami i azotanami (7)
E 306	Ekstrakt bogaty w tokoferol	X	X	Przeciwutleniacz w tłuszczach i olejach
E 322	Lecytyny	X	X	Przetwory mleczne (7)
E 325	Mleczan sodu		X	Produkty na bazie mleka i produkty mięsne
E 330	Kwas cytrynowy	X
E 331	Cytryniany sodu		X
E 333	Cytryniany wapnia	X
E 334	Kwas winowy (L(+)–)	X
E 335	Winiany sodu	X
E 336	Winiany potasu	X
E 341 (i)	Fosforan monowapniowy	X		Środek spulchniający w mące z dodatkiem proszku do pieczenia
E 400	Kwas alginowy	X	X	Produkty na bazie mleka (7)
E 401	Alginian sodu	X	X	Produkty na bazie mleka (7)
E 402	Alginian potasu	X	X	Produkty na bazie mleka (7)
E 406	Agar	X	X	Produkty na bazie mleka i produkty mięsne (7)
E 407	Karagen	X	X	Produkty na bazie mleka (7)
E 410	Mączka chleba świętojańskiego	X	X
E 412	Guma guar	X	X
E 414	Guma arabska	X	X
E 415	Guma ksantanowa	X	X
E 422	Gliceryna	X		W ekstraktach roślinnych
E 440 (i)	Pektyna	X	X	Produkty na bazie mleka (7)
E 464	Hydroksypropylometyloceluloza	X	X	Materiał do kapsułkowania kapsułek
E 500	Węglany sodu	X	X	»Dulce de leche« (6) oraz masło z kwaśnej śmietany (7)
E 501	Węglany potasu	X
E 503	Węglany amonu	X
E 504	Węglany magnezu	X
E 509	Chlorek wapnia		X	Koagulacja mleka
E 516	Siarczan wapnia	X		Nośnik
E 524	Wodorotlenek sodu	X		Zabezpieczenie powierzchni »Laugengebäck«
E 551	Dwutlenek krzemu	X		Środek przeciwzbrylający dla ziół i przypraw
E 553b	Talk	X	X	Środek do powlekania produktów mięsnych
E 938	Argon	X	X
E 939	Hel	X	X
E 941	Azot	X	X
E 948	Tlen	X	X

Podsekcja A.1 otrzymuje następujące brzmienie:

„A.4. Preparaty na bazie mikroorganizmów

Jakiekolwiek preparaty na bazie mikroorganizmów stosowane zwyczajowo w przetwórstwie spożywczym, z wyjątkiem mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie w rozumieniu dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9).

c)	dodaje się podsekcję A.6 w brzmieniu: „A.6. Stosowanie określonych barwników do oznaczania produktów W przypadku, kiedy do pieczętowania jaj stosuje się barwniki, obowiązuje art. 2 ust. 9 dyrektywy 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (10)

sekcja B otrzymuje następujące brzmienie:

„SEKCJA B — SUBSTANCJE POMOCNICZE DLA PRZETWÓRSTWA I INNE PRODUKTY, KTÓRE MOŻNA STOSOWAĆ W PRZETWÓRSTWIE SKŁADNIKÓW POCHODZENIA ROŚLINNEGO Z PRODUKCJI EKOLOGICZNEJ, OKREŚLONE W ART. 5 UST. 3 LIT. D) I ART. 5 UST. 5A LIT. e) ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 2092/91

Nazwa	Przygotowanie środków spożywczych pochodzenia roślinnego	Przygotowanie środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego	Specjalne warunki
Woda	X	X	Woda pitna w rozumieniu dyrektywy Rady 98/83/WE (12)
Chlorek wapnia	X		Koagulator
Węglan wapnia	X
Wodorotlenek wapnia	X
Siarczan wapnia	X		Koagulator
Chlorek magnezu (lub nigari)	X		Koagulator
Węglan potasu	X		Suszenie winogron
Węglan sodu	X		Produkcja cukru/cukrów
Kwas cytrynowy	X		Produkcja oleju i hydroliza skrobi
Wodorotlenek sodu	X		Produkcja cukru/cukrów Produkcja oleju otrzymywanego z materiału siewnego rzepaku (Brassica spp)
Kwas siarkowy	X		Produkcja cukru/cukrów
Izopropanol (2-propanol)	X		W procesie krystalizacji w wytwarzaniu cukru, zachowując przepisy dyrektywy Rady 88/344/EWG dla okresu wygasającego dnia 31 grudnia 2006 r.
Dwutlenek węgla	X	X
Azot	X	X
Alkohol etylowy	X	X	Rozpuszczalnik
Kwas garbnikowy	X		Środek wspomagający filtrację
Białko jaja	X
Kazeina	X
Żelatyna	X
Karuk	X
Oleje roślinne	X	X	Środki natłuszczające, przeciwprzyczepne i przeciwpieniące
Dwutlenek krzemu w postaci żelu lub zawiesiny koloidalnej	X
Węgiel aktywowany	X
Talk	X
Bentonit	X	X	Środek zwiększający lepkość miodu pitnego (11)
Kaolin	X	X	Propolis (11)
Ziemia okrzemkowa	X
Perlit	X
Łupiny orzechów laskowych	X
Mączka ryżowa	X
Wosk pszczeli	X		Środek przeciwprzyczepny
Wosk karnauba	X		Środek przeciwprzyczepny

(1) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.

(2) Dz.U. L 137 z 25.5.2006, str. 9.”;

(3) Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1.”;

(4) Najwyższe dopuszczalne poziomy bez względu na źródło, wyrażone jako SO2 w mg/l.

(5) W tym kontekście »wino owocowe« definiuje się jako wino zrobione z owoców innych niż winogrona.

(6) »Dulce de leche« lub »Confiture de lait « odnosi się do miękkiej, słodkiej, brązowej śmietany zrobionej z osłodzonego i zagęszczonego mleka

(7) Ograniczenia dotyczą tylko produktów zwierzęcych.

(8) Ten dodatek może być stosowany tylko wtedy, gdy w sposób wymagany przez właściwe władze udowodniono, że nie istnieje technologiczna alternatywa, która dawałaby takie same gwarancje sanitarne i/lub pozwalała zachować specyficzne cechy produktu.”;

(9) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1.”

(10) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13.”

(11) Ograniczenia dotyczą tylko produktów zwierzęcych.

Preparaty na bazie mikroorganizmów i enzymów:

Jakiekolwiek preparaty na bazie mikroorganizmów i enzymów stosowane jako substancje pomocnicze w przetwórstwie spożywczym z wyjątkiem mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie i z wyjątkiem enzymów otrzymanych z »organizmów zmodyfikowanych genetycznie« w rozumieniu dyrektywy 2001/18/WE.

(12) Dz.U. L 330 z 5.12.1998, str. 32.”.

25.5.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/15

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 781/2006

z dnia 24 maja 2006 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 koniecznym jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 ustaliło Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe, w celu stosowania środków taryfowych lub innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej Ogólnych reguł, towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w Załączniku powinny być klasyfikowane do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnienia określonego w kolumnie 3.

(4)

Właściwe jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez posiadacza przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w Załączniku muszą być klasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej do kodu CN, wskazanego w kolumnie 2.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po dacie jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 maja 2006 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) 486/2006 (Dz.U. L 88 z 25.3.2006, str. 1).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).

ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja Kod CN

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Sztywne pudełko z tektury z oddzielnym wieczkiem (bez zawiasów lub zapięć), zewnętrzna warstwa obu części wykonana z papieru. Wymiary pudełka: 5,5 cm (długość) × 4,5 cm (szerokość) × 3 cm (wysokość). Na wieczku znajduje się dekoracyjna wstążka tekstylna.

W pudełku umieszczona jest wyjmowana gąbka syntetyczna o grubości 1 cm. Gąbka wykonana jest z tworzywa sztucznego komórkowego, którego wierzchnia warstwa jest pokryta warstwą materiału włókienniczego, pokrytego kosmykami imitującymi meszek. W środku znajduje się półokrągłe wycięcie przecinające gąbkę na wylot, przeznaczone do przytrzymywania artykułu biżuteryjnego, np. pierścionka.

(pudełko na biżuterię)

(Patrz: fotografie nr 637 A + B + C) (1)

4202 99 00

Klasyfikacja wyznaczona jest przez postanowienia reguł 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę 2 h) do działu 48 oraz brzmienie kodów CN 4202 i 4202 99 00.

Sztywność tektury wskazuje na to, że artykuł ten nadaje się do długotrwałego użytkowania. Ponadto wymiary gąbki (dopasowanie do pudełka, jej grubość), jej wygląd zewnętrzny (przypominający tkaninę włosową) oraz przede wszystkim nacięcie sprawiają, że artykuł będący pojemnikiem z wieczkiem przypomina „pudełko na biżuterię” przewidziane dla jednej sztuki biżuterii. Patrz: Noty wyjaśniające do HS dotyczące pozycji 4202, akapit siódmy.

Ponadto artykuł jest pokryty papierem, spełniając wymagania dla pojemników wymienionych w drugiej części pozycji 4202.

Biorąc pod uwagę obiektywne cechy charakterystyczne (sztywna tektura, specyficzne własności gąbki), artykuł ten przeznaczony jest do przechowywania szczególnych towarów, a mianowicie biżuterii. W związku z tym jest on artykułem wymienionym w drugiej części opisu pozycji 4202 i jako taki jest wyłączony z działu 48, zgodnie z uwagą 2 h) do działu 48. Patrz także: pierwsze zdanie pierwszego akapitu Not wyjaśniających do HS dotyczących pozycji 4819, pkt A).

(1) Fotografie mają wyłącznie informacyjny charakter.

25.5.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/19

ZALECENIE URZĘDU NADZORU EFTA

NR 59/05/COL

z dnia 5 kwietnia 2005 r.

w sprawie skoordynowanego programu inspekcji w zakresie żywienia zwierząt na 2005 r.

URZĄD NADZORU EFTA,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 109 i protokół 1,

uwzględniając Porozumienie pomiędzy Państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, w szczególności jego art. 5 ust. 2 lit. b) oraz protokół 1,

uwzględniając akt prawny określony w pkt 31a rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (dyrektywa Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalająca zasady dotyczące organizacji urzędowych inspekcji w zakresie żywienia zwierząt (1)), zmieniony i dostosowany do Porozumienia EOG na mocy jego protokołu 1, w szczególności jego art. 23 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W 2004 r. Państwa EFTA określiły pewne kwestie, które powinny być objęte skoordynowanym programem inspekcji przeprowadzanym w 2005 r.

(2)

Pomimo że akt prawny przywołany w pkt 33 rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (dyrektywa 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (2)) wraz ze zmianami wyznacza maksymalny poziom aflatoksyny B1 w paszach, to dla innych mikotoksyn, takich jak ochratoksyna A, zearalenon, deoksyniwalenol i fumonizyny nie istnieją przepisy EOG. Gromadzenie informacji w drodze wyrywkowego pobierania próbek na temat występowania wyżej wymienionych mikotoksyn mogłoby dostarczyć przydatnych danych służących ocenie sytuacji pod kątem dalszego rozwoju prawodawstwa. Ponadto niektóre materiały paszowe, takie jak zboża i nasiona oleiste, są szczególnie podatne na zarażenie mikotoksynami ze względu na warunki zbiorów, składowania i transportu. Ponieważ stężenie mikotoksyn każdego roku jest inne, wskazane jest zbieranie przez kolejne lata danych dotyczących wszystkich wymienionych mikotoksyn.

(3)

Antybiotyki inne niż kokcydiostatyki i histomonostatyki mogą być wprowadzane do obrotu oraz stosowane jako dodatki paszowe tylko do dnia 31 grudnia 2005 r. Wcześniejsze kontrole na obecność antybiotyków i kokcydiostatyków w określonych paszach, w przypadku których niektóre z tych substancji są niedozwolone, wykazują, że ten rodzaj naruszenia przepisów nadal występuje. Częstotliwość takich wykryć oraz fakt, że kwestia ta jest bardzo delikatna, usprawiedliwiają prowadzenie dalszych kontroli. Istotne jest zagwarantowanie, że ograniczenia w stosowaniu materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w paszach, jak określono w odpowiednim prawodawstwie EOG, są skutecznie stosowane.

(4)

Udział Norwegii i Islandii w programach objętych zakresem załącznika II do niniejszego zalecenia, w którym jest mowa o środkach niedozwolonych jako dodatki do pasz, będzie podlegał ocenie z zachowaniem zwolnień przewidzianych w rozdziale II załącznika I do Porozumienia EOG oraz – w szczególności – w akcie prawnym przywołanym w pkt 1a rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG, tj. rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt.

(5)

Udział Islandii w programach objętych zakresem załącznika III do niniejszego zalecenia, w którym jest mowa o ograniczeniach w produkcji i w stosowaniu materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego, będzie podlegał ocenie z zachowaniem zwolnień przewidzianych w rozdziale I załącznika I do Porozumienia EOG.

(6)

Istotne jest zagwarantowanie, że poziomy elementów śladowych miedzi i cynku w mieszkankach paszowych dla świń nie przekraczają maksymalnej zawartości określonej w akcie prawnym przywołanym w pkt 1zq rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1334/2003 z dnia 25 lipca 2003 r. zmieniające warunki zezwolenia na kilka dodatków paszowych, należących do grupy pierwiastków śladowych (3)) ze zmianami. Udział Norwegii w programach objętych zakresem załącznika IV będzie podlegał ocenie z zachowaniem zwolnień przewidzianych w rozdziale II załącznika I do Porozumienia EOG.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym zaleceniu są zgodne z opinią Komitetu ds. produktów roślinnych i pasz przy Urzędzie Nadzoru EFTA,

ZALECA, CO NASTĘPUJE:

Zaleca się Państwom EFTA przeprowadzenie w 2005 r. skoordynowanego programu inspekcji w celu kontroli:

stężenia niektórych mikotoksyn (aflatoksyny B1, ochratoksyny A, zearalenonu, deoksyniwalenolu i fumonizyn) w paszach, podając metody analiz. Metoda pobierania próbek powinna obejmować zarówno wyrywkowe, jak i celowe próbkowanie. W przypadku celowego pobierania próbek muszą one zawierać materiały paszowe, co do których istnieje podejrzenie, że zawierają podwyższone stężenie mikotoksyn, np. ziarna zbóż, nasiona oleiste, owoce oleiste, ich produkty i produkty uboczne oraz materiały paszowe składowane przez długi okres lub przewożone transportem morskim na dużych odległościach. W przypadku aflatoksyny B1 szczególną uwagę należy zwrócić także na mieszanki paszowe dla zwierząt mlecznych innych niż bydło mleczne. Wyniki kontroli powinny być zgłaszane przy użyciu wzoru określonego w załączniku I;

antybiotyków, kokcydiostatyków i/lub histomonostatyków, dozwolonych lub niedozwolonych jako dodatki do pasz dla określonych gatunków i kategorii zwierząt, występujących często w nieleczniczych premiksach i mieszankach paszowych, w których takie środki farmaceutyczne są niedozwolone; kontrole powinny skupiać się na środkach farmaceutycznych w premiksach i mieszankach paszowych, tam gdzie właściwy organ uzna wykrycie nieprawidłowości za wysoce prawdopodobne. Wyniki kontroli powinny być zgłaszane przy użyciu wzoru określonego w załączniku II;

c)	przestrzegania ograniczeń w produkcji i stosowaniu materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z załącznikiem III;

d)	poziomów miedzi i cynku w mieszankach paszowych dla świń zgodnie z załącznikiem IV.

Państwom EFTA zaleca się, aby załączyły wyniki skoordynowanego programu inspekcji, o którym mowa w ust. 1, do oddzielnego rozdziału w corocznym sprawozdaniu z przeprowadzonych inspekcji, sporządzonym według najnowszej wersji ujednoliconego wzoru składania sprawozdań, który zgodnie z art. 22 ust. 2 aktu prawnego przywołanego w pkt 31a rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (dyrektywa Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalająca zasady dotyczące organizacji urzędowych inspekcji w zakresie żywienia zwierząt) należy przedłożyć Urzędowi Nadzoru EFTA najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2006 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 kwietnia 2005 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA

Niels FENGER

Dyrektor

Bernd HAMMERMANN

Członek Kolegium

(1) Dz.U. L 265 z 8.11.1995, str. 17. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 234 z 1.9.2001, str. 55).

(2) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/100/WE (Dz.U. L 285 z 1.11.2003, str. 33).

(3) Dz.U. L 187 z 26.7.2003, str. 11.

ZAŁĄCZNIK I

Stężenie niektórych mikotoksyn (aflatoksyny B1, ochratoksyny A, zearalenonu, deoksyniwalenolu, fumonizyn) w paszach

Poszczególne wyniki wszystkich badanych próbek; wzór składania sprawozdań zgodnie z ust. 1 lit. a)

Pasze		Pobieranie próbek (wyrywkowe lub celowe)	Rodzaj i stężenie mikotoksyn (μg/kg w stosunku do pasz o wilgotności 12 %)
Rodzaj	Kraj pochodzenia	Pobieranie próbek (wyrywkowe lub celowe)	Aflatoksyna B1	Ochratoksyna A	Zearalenon	Deoksyniwalenol	Fumonizyny (1)

Właściwy organ powinien podać również:

—	działania podejmowane w razie przekroczenia maksymalnych poziomów dla aflatoksyny B1;

—	zastosowane metody analizy;

—	granice wykrywalności.

(1) Stężenie fumonizyn dotyczy ogółu fumonizyn B1, B2 oraz B3.

ZAŁĄCZNIK II

Obecność niektórych środków farmaceutycznych niedozwolonych jako dodatki do pasz

Niektóre antybiotyki, kokcydiostatyki i inne środki farmaceutyczne mogą zgodnie z prawem występować jako dodatki w premiksach i mieszankach paszowych dla określonych gatunków i kategorii zwierząt, jeśli spełniają wymogi art. 10 aktu prawnego przywołanego w pkt 1a rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1)).

Obecność w paszach niedozwolonych środków farmaceutycznych stanowi naruszenie przepisów.

Środki farmaceutyczne, jakie należy poddać kontroli, powinny zostać wybrane z następującego zestawienia:

Środki farmaceutyczne dozwolone jako dodatki do pasz tylko dla niektórych gatunków lub kategorii zwierząt:

avilamycyna

bacytracyna

diklazuril

flawofosfolipol

wodorobromek halofuginonu

sól (sodowa) lasalocidu A

maduramycyna amonu alfa

sól (sodowa) monenzyny

narazyna

narazyna-nikarbazyna

chlorowodorek robenidyny

sól (sodowa) salinomycyny

sól (sodowa) semduramycyny

Środki farmaceutyczne, które przestają być dozwolone jako dodatki do pasz:

amprolium

amprolium/etopabat

arprinocid

avoparcyna

karbadoks

dimetridazol

dinitolmid

ipronidazol

metychlorpindol

metychlorpindol/metylobenzokwat

nikarbazyn(a)

nifursol

olaquindoks

ronidazol

spiramycyna

tetracykliny

fosforan tylozyny

virginiamycyna

cynk-bacytracyna

inne substancje przeciwbakteryjne

Środki farmaceutyczne nigdy niedozwolone jako dodatki do pasz:

inne substancje

Poszczególne wyniki wszystkich niezgodnych z przepisami próbek; wzór składania sprawozdań zgodnie z ust. 1 lit. b

Rodzaj paszy (gatunki i kategorie zwierząt)	Wykryta substancja	Stwierdzony poziom	Przyczyna nieprawidłowości (2)	Podjęte działanie

Właściwy organ powinien podać również:

—	całkowitą liczbę przebadanych próbek;

—	nazwy substancji, które były przedmiotem dochodzenia;

—	zastosowane metody analizy;

—	granice wykrywalności.

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29.

(2) Przyczyna wystąpienia niedozwolonej substancji w paszy, stwierdzona po dochodzeniu przeprowadzonym przez właściwy organ.

ZAŁĄCZNIK III

Ograniczenia w produkcji i stosowaniu materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego

Bez uszczerbku dla art. 3–13 i 15 dyrektywy 95/53/WE Państwa EFTA powinny w 2005 r. przeprowadzić skoordynowany program inspekcji w celu ustalenia, czy przestrzegane są ograniczenia w produkcji i w stosowaniu materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego.

W szczególności w celu zapewnienia skutecznego stosowania zakazu żywienia niektórych zwierząt przetworzonym białkiem zwierzęcym, ustanowionego w załączniku IV aktu prawnego przywołanego w pkt 7.1.12 rozdziału I załącznika I do Porozumienia EOG (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (1)), Państwa EFTA powinny wdrożyć specjalny program kontroli oparty na celowych kontrolach. Zgodnie z art. 4 dyrektywy 95/53/WE wymieniony program kontroli powinien opierać się na uwzględniającej ryzyko strategii obejmującej wszystkie etapy produkcji i wszystkie rodzaje miejsc, w których pasze są wytwarzane, przeładowywane i stosowane. Państwa EFTA powinny zwrócić szczególną uwagę na definicję kryteriów, które mogą być powiązane z ryzykiem. Wyważenie każdego kryterium powinno być proporcjonalne do ryzyka. Częstotliwość inspekcji oraz liczba próbek poddanych analizie w poszczególnych miejscach powinny odpowiadać globalnemu znaczeniu, jakie przypisuje się tym miejscom.

Przy sporządzaniu programu kontroli należy uwzględnić następujące indykatywne miejsca i kryteria:

Miejsca

Kryteria

Wyważenie

Młyny paszowe

—	Młyny paszowe wytwarzające mieszankę paszową dla przeżuwaczy i mieszankę paszową dla zwierząt innych niż przeżuwacze zawierającą w ramach wyjątkowych uregulowań przetworzone proteiny zwierzęce

—	Młyny paszowe ze stwierdzonym w przeszłości naruszeniem lub z podejrzeniem o naruszenie przepisów

—	Młyny paszowe importujące dużą ilość pasz o wysokiej zawartości protein, takich jak mączka rybna, mączka sojowa, gluten skrobi kukurydzianej i koncentraty białkowe

—	Młyny paszowe wytwarzające dużo mieszanek paszowych

—	Ryzyko wzajemnych zakażeń wynikających z wewnętrznych zasad działania (korzystanie z silosów, nadzorowanie skutecznego podziału linii produkcji, kontrola składników, laboratoria zakładowe, procedury pobierania próbek)

Punkty kontroli granicznej i inne punkty wprowadzenia na obszar Wspólnoty

—	Duża/mała ilość przywiezionych pasz

—	Pasze o wysokiej zawartości białka

Gospodarstwa rolne

—	Mieszalniki użytkowane w jednym gospodarstwie przy użyciu, w ramach wyjątkowych uregulowań, przetworzonych białek zwierzęcych

—	Gospodarstwa rolne hodujące przeżuwacze i inne gatunki (ryzyko krzyżowego żywienia)

—	Gospodarstwa rolne sprzedające pasze luzem

Handlowcy

—	Magazyny i składy pośrednie dla pasz o wysokiej zawartości białka

—	Duża ilość pasz sprzedawanych luzem

—	Handlowcy mieszankami paszowymi wytworzonymi za granicą

Przenośne mieszalniki

—	Mieszalniki wytwarzające paszę dla przeżuwaczy i dla zwierząt innych niż przeżuwacze

—	Mieszalniki ze stwierdzonym w przeszłości naruszeniem lub z podejrzeniem o naruszenie

—	Mieszalniki używające pasz o wysokiej zawartości białka

—	Mieszalniki wytwarzające dużo pasz

—	Mieszalniki obsługujące dużą ilość gospodarstw rolnych, w tym gospodarstwa hodujące przeżuwacze

Środki transportu

—	Pojazdy służące do przewożenia przetworzonych protein zwierzęcych oraz pasz

—	Pojazdy ze stwierdzonym w przeszłości naruszeniem lub z podejrzeniem o naruszenie przepisów

Jako alternatywę do wyżej wymienionych indykatywnych miejsc i kryteriów Państwa EFTA mogą przekazać Urzędowi Nadzoru EFTA do dnia 31 marca 2005 r. własną ocenę ryzyka.

Pobieranie próbek powinno być celowe na partiach lub przypadkach, gdzie wystąpienie zakażenia krzyżowego niedozwolonymi przetworzonymi proteinami jest najbardziej prawdopodobne (np. pierwsza partia po transporcie pasz, które zawierały białko zwierzęce, a w badanej partii jest ono zabronione, jeśli wystąpiły techniczne problemy lub zmiany linii produkcji, zmiany w zbiornikach lub silosach do składowania materiałów luzem).

W 2005 r. Państwa EFTA powinny skoncentrować się na analizie miąższu buraka cukrowego oraz przywożonych materiałów paszowych.

Minimalna ilość inspekcji w ciągu roku w Państwie EFTA powinna wynosić 10 na 100 000 ton wytworzonej mieszanki paszowej. Minimalna ilość urzędowo pobranych próbek w ciągu roku w Państwie EFTA powinna wynosić 20 na 100 000 ton wytworzonej mieszanki paszowej. Do czasu zatwierdzenia alternatywnych metod, do mikroskopowej identyfikacji i oszacowania należy stosować metody określone w akcie prawnym przywołanym w pkt 31 i rozdziału II załącznika I do Porozumienia EOG (dyrektywa Komisji 2003/126/WE w sprawie analitycznej metody określania składników pochodzenia zwierzęcego do celów urzędowej kontroli pasz (2)). Każda obecność zabronionych składników pochodzenia zwierzęcego w paszach powinna być uważana za naruszenie zakazu paszowego.

Wyniki programów przeprowadzonych kontroli powinny być zgłoszone Urzędowi Nadzoru EFTA przy użyciu poniższych wzorów.

Zestawienie kontroli dotyczących przestrzegania ograniczeń w stosowaniu pasz pochodzenia zwierzęcego (żywienie zabronionymi przetworzonymi białkami zwierzęcymi)

A. Udokumentowane kontrole

Etap	Liczba inspekcji obejmująca kontrole na obecność przetworzonych białek zwierzęcych	Liczba naruszeń stwierdzonych na podstawie udokumentowanych kontroli itd. (oprócz badań laboratoryjnych)
Przywóz materiałów paszowych
Składowanie materiałów paszowych
Młyny paszowe
Mieszalniki użytkowane w jednym gospodarstwie/mieszalniki przenośne
Pośrednicy
Środki transportu
Gospodarstwa hodujące zwierzęta inne niż przeżuwacze
Gospodarstwa hodujące przeżuwacze
Inne: ...

B. Pobieranie próbek i badanie materiałów paszowych i mieszanek paszowych w celu wykrycia przetworzonych białek zwierzęcych

Miejsca	Ilość urzędowo badanych próbek na wykrycie przetworzonych białek zwierzęcych			Ilość próbek, w których wykryto brak zgodności
				Obecność przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego ze zwierząt lądowych			Obecność przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego z ryb
	Materiały paszowe	Mieszanki paszowe		Materiały paszowe	Mieszanki paszowe		Materiały paszowe	Mieszanki paszowe
	Materiały paszowe	dla przeżuwaczy	dla zwierząt innych niż przeżuwacze	Materiały paszowe	dla przeżuwaczy	dla zwierząt innych niż przeżuwacze	Materiały paszowe	dla przeżuwaczy	dla zwierząt innych niż przeżuwacze
Przy wwozie
Młyny paszowe
Pośrednicy/składy
Środki transportu
Mieszalniki użytkowane w jednym gospodarstwie/ mieszalniki przenośne
W gospodarstwie rolnym
Inne: ...

C. Zestawienie zabronionych przetworzonych białek zwierzęcych, które wykryto w próbkach pasz przeznaczonych dla przeżuwaczy

	Miesiąc pobrania próbki	Rodzaj, stopień i pochodzenie skażenia	Zastosowane sankcje (lub inne środki)
1
2
3
4
5
…

(1) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1993/2004 (Dz.U. L 344 z 20.11.2004, str. 12).

(2) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, str. 78.

ZAŁĄCZNIK IV

Poszczególne wyniki wszystkich pobranych próbek (zgodnych i niezgodnych z przepisami) dotyczących zawartości miedzi i cynku w mieszankach paszowych dla świń

Rodzaj mieszanki paszowej (rodzaj zwierząt)	Element śladowy (miedź lub cynk)	Wykryty poziom (mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej)	Przyczyna przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej zawartości (1)	Podjęte działanie

(1) Jako wynik dochodzenia przeprowadzonego przez właściwy organ.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 137

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 49 25 maja 2006

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 778/2006 z dnia 24 maja 2006 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 779/2006 z dnia 24 maja 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 488/2005 dotyczące honorariów i opłat pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego ( 1 )	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 780/2006 z dnia 24 maja 2006 r. zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych	9
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 781/2006 z dnia 24 maja 2006 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	15

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	EUROPEJSKI OBSZAR GOSPODARCZY
	Urząd Nadzoru EFTA
*	Zalecenie Urzędu Nadzoru EFTA nr 59/05/COL z dnia 5 kwietnia 2005 r. w sprawie skoordynowanego programu inspekcji w zakresie żywienia zwierząt na 2005 r.	19

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	79,4
	204	36,2
	212	113,4
	999	76,3
0707 00 05	052	85,5
	628	151,2
	999	118,4
0709 90 70	052	116,5
0709 90 70	999	116,5
0805 10 20	052	36,5
	204	39,4
	220	38,6
	388	77,6
	624	52,2
	999	48,9
0805 50 10	052	42,5
	508	59,9
	528	56,4
	999	52,9
0808 10 80	388	88,6
	400	122,8
	404	110,3
	508	78,9
	512	82,4
	524	88,5
	528	86,0
	720	95,6
	804	104,9
	999	95,3