20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/1

(1)

Dnia 24 marca 2006 r. Rada Europejska wyraziła ubolewanie nad niedotrzymaniem przez władze białoruskie zobowiązań podjętych na forum OBWE w zakresie wyborów demokratycznych, uznała, że podczas wyborów prezydenckich na Białorusi w dniu 19 marca 2006 r. doszło do istotnych uchybień; i potępiła działania władz białoruskich podjęte tego samego dnia polegające na aresztowaniu uczestników demonstracji pokojowej korzystających z przysługującego im prawa do wolności zgromadzeń w celu zaprotestowania przeciwko sposobowi przeprowadzenia wyborów prezydenckich. W związku z tym Rada Europejska zdecydowała, że należy zastosować środki ograniczające wobec osób, które są odpowiedzialne za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych.

(2)

W dniu 10 kwietnia 2006 r. Rada zdecydowała przyjąć środki ograniczające skierowane przeciwko prezydentowi Aleksandrowi Łukaszence, przywódcom oraz urzędnikom białoruskim odpowiedzialnym za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych i prawa międzynarodowego w dziedzinie praw człowieka, jak również za prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej. Osoby te należy objąć zakazem wydawania wiz oraz ewentualnymi dalszymi ukierunkowanymi środkami.

(3)

Wspólne stanowisko 2006/362/WPZiB stanowi, że należy zamrozić fundusze i zasoby gospodarcze prezydenta Aleksandra Łukaszenki i niektórych białoruskich urzędników wskazanych w tym celu.

(4)

Środki te są objęte zakresem Traktatu, a zatem, mając na uwadze przede wszystkim zapewnienie ich jednolitego stosowania przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich, do ich realizacji we Wspólnocie niezbędny jest akt prawa wspólnotowego. Do celów niniejszego rozporządzenia, należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria państw członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(5)

Państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.

(6)

W celu zapewnienia, że środki przewidziane niniejszym rozporządzeniem są skuteczne, rozporządzenie to powinno wejść w życie w trybie natychmiastowym,

1)

„fundusze” oznaczają aktywa finansowe i każdego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

2)

„zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, przenoszeniu funduszy, ich zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z tych funduszy, w tym również zarządzanie portfelem.

3)

„zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług.

4)

„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystaniu zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym – choć nie tylko – poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążenie.

5)

„terytorium Wspólnoty” oznacza terytoria państw członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

a)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku I i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym płatności za środki żywnościowe, czynsz lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie medyczne, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej,

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych, lub

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych.

a)

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków przepisami niniejszego rozporządzenia,

a)

dostarczają niezwłocznie wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich wymienionym w załączniku II, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b)

współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II przy weryfikowaniu tych informacji.

a)

zmiany załącznika I na podstawie decyzji podjętych w odniesieniu do załącznika IV do wspólnego stanowiska 2006/276/WPZiB; oraz

b)

zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

—

na terytorium Wspólnoty, włącznie z jej przestrzenią powietrzną;

—

na pokładzie wszystkich samolotów lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

—

do wszelkich osób fizycznych na lub poza terytorium Wspólnoty, będących obywatelami państw członkowskich;

—

do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na podstawie prawa państwa członkowskiego;

—

do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów w odniesieniu do wszelkich rodzajów działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub w części, w ramach Wspólnoty.

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/12

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/14

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1081/1999 (2) przewiduje otwarcie i zarządzanie w wieloletniej perspektywie kontyngentami taryfowymi na przywóz niektórych żywych zwierząt z gatunku bydła.

(2)

Porozumienie w formie wymiany pism pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki zgodnie z art. XXIV:6 oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie handlu usługami sektora pocztowego (GATT) 1994 (3), zatwierdzone decyzją Rady (WE) nr 2006/333/WE (4), przewiduje dostosowanie od dnia 1 lipca 2006 r. taryfowego kontyngentu przywozowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1081/1999.

(3)

Ponadto, mając na uwadze dostępne ilości na przywóz w ramach tego kontyngentu, oraz w celu uproszczenia zarządzania właściwe jest zniesienie drugiej serii przydziału, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1081/1999.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1081/1999.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

1)

w czwartej kolumnie „Wielkość kontyngentu (pogłowie)” tabeli w art. 1 ust. 1:

2)

w art. 2 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.   Dwie wielkości kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, powinny zostać podzielone na dwie części po 500 sztuk i 210 sztuk odpowiednio dla numeru seryjnego 09.0001 oraz na dwie części po 500 sztuk i 211 sztuk odpowiednio dla numeru seryjnego 09.0003.

3)

skreśla się art. 9.

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/16

(1)

Dyrektywa 2004/36/WE wprowadza zharmonizowane podejście do skutecznego wykonywania międzynarodowych norm bezpieczeństwa we Wspólnocie poprzez zharmonizowanie reguł i procedur dotyczących kontroli na ziemi statków powietrznych państw trzecich lądujących w portach lotniczych położonych w państwach członkowskich. Dyrektywa wymaga, aby państwa członkowskie przeprowadzały kontrole na ziemi statków powietrznych państw trzecich, w odniesieniu do których istnieje podejrzenie, że nie spełniają międzynarodowych norm bezpieczeństwa, lądujących w którymkolwiek ze wspólnotowych portów lotniczych otwartych dla międzynarodowego ruchu lotniczego zgodnie ze zharmonizowaną procedurą oraz aby uczestniczyły w zbieraniu i wymianie informacji na temat przeprowadzonych kontroli na ziemi.

(2)

Wspólnotowe zobowiązania państw członkowskich wynikające z dyrektywy 2004/36/WE mogą być w znacznym stopniu wykonywane poprzez uczestnictwo w programie SAFA (ocena bezpieczeństwa zagranicznych statków powietrznych) zapoczątkowanym w roku 1996 przez Europejską Konferencję Lotnictwa Cywilnego (ECAC), zarządzanie którym powierzono Wspólnym Władzom Lotniczym (JAA). W szczególności JAA zarządza bazą danych SAFA, ułatwia zharmonizowane szkolenie inspektorów i personelu biorącego udział w programie, zapewnia opracowywanie procedur i propozycji mających na celu ulepszanie programu i jego narzędzi oraz przekazywanie zgromadzonych informacji.

(3)

Należy usprawnić system zbierania i wymiany informacji określony w dyrektywie 2004/36/WE poprzez wyznaczenie jednego wyspecjalizowanego organu ekspertów odpowiedzialnego za zarządzanie systemem SAFA we Wspólnocie.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) ustanawia Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego jako jeden wyspecjalizowany organ ekspertów odpowiedzialny za udzielanie pomocy Komisji i podejmowanie koniecznych działań na mocy uprawnień przyznanych jej w wymienionym rozporządzeniu lub innym prawodawstwie wspólnotowym.

(5)

W kontekście trwającego obecnie procesu przejścia od systemu Wspólnych Władz Lotniczych (JAA) do Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, należy powierzyć agencji zadania związane z programem SAFA do tej pory prowadzonym przez JAA. Przesunięcie to powinno przyczynić się do wzmocnienia programu i zapewnienia jego kontynuacji.

(6)

W celu kontynuacji programu SAFA i prawidłowej wymiany informacji na temat bezpieczeństwa statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty, konieczne jest by wspólnotowy system SAFA zawierał możliwie jak najwięcej informacji, w tym na temat kontroli na ziemi, które nie były wymagane w dyrektywie 2004/36/WE, ale które zostały przeprowadzone zgodnie z procedurą ustanowioną w załączniku II do dyrektywy 2004/36/WE.

(7)

Konieczne jest by wspólnotowy system SAFA zapewniał utrzymanie wartości dodanej wynikającej z operacyjnej i technicznej współpracy z międzynarodowymi organizacjami.

(8)

Wspólnotowemu systemowi SAFA powinny również towarzyszyć odpowiednie działania, takie jak kontynuacja prac nad podręcznikiem procedur kontroli na ziemi oraz szkolenia przygotowywane przez Wspólne Władze Lotnicze (JAA), mające na celu zapewnienie wspólnych norm dla przeprowadzania kontroli na ziemi.

(9)

Uznano, że należy wspierać zaangażowanie krajów trzecich w celu ułatwienia poprawy bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w całej Europie. Z tego powodu należy zachęcać kraje trzecie do uczestnictwa we wspólnotowym systemie SAFA i wspierać je w tym przedsięwzięciu zgodnie z odpowiednimi umowami w celu zapewnienia sprawnego dostosowania się.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/1991 (3),

1)

informacji określonych w art. 3, 4 i 5 dyrektywy 2004/36/WE,

2)

informacji dostarczanych przez kraje trzecie lub organizacje międzynarodowe, z którymi Wspólnota zawarła odpowiednie umowy, lub organizacje, z którymi EASA zawarła odpowiednie umowy zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002.

1)

zbieranie od państw członkowskich danych odnoszących się do statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty;

2)

rozwijanie, utrzymywanie i zapewnianie ciągłej aktualizacji scentralizowanej bazy danych zawierającej:

3)

zapewnianie niezbędnych zmian i ulepszeń w programach użytkowych bazy danych;

4)

analizę informacji w scentralizowanej bazie danych i innych odpowiednich informacji dotyczących bezpieczeństwa statków powietrznych oraz przewoźników lotniczych i na tej podstawie:

5)

podejmowanie współpracy z innymi instytucjami i organami europejskimi, organizacjami międzynarodowymi oraz krajowymi władzami lotniczymi w kwestii wymiany informacji;

6)

doradzanie Komisji w sprawie przyszłego rozwoju oraz strategii wspólnotowego systemu SAFA.

1)

sprawozdania na temat kontroli na ziemi określone w art. 4 ust. 4 dyrektywy 2004/36/WE;

2)

sprawozdania na temat kontroli na ziemi, które nie były wymagane w dyrektywie 2004/36/WE, ale które zostały przeprowadzone zgodnie z procedurą ustanowioną w załączniku II do dyrektywy 2004/36/WE.

1)

przedkłada Komisji propozycję podręcznika procedur kontroli na ziemi oraz w razie potrzeby propozycję dalszego rozwijania i uaktualniania podręcznika oraz załączników do dyrektywy 2004/36/WE;

2)

opracowuje programy szkoleń i wspiera organizację oraz przeprowadzanie szkoleń i warsztatów dla inspektorów w celu poprawy zrozumienia wspólnotowego systemu SAFA oraz osiągnięcia wspólnych norm dla przeprowadzania kontroli na ziemi;

3)

ułatwia i koordynuje program wymiany inspektorów, którego celem jest umożliwienie inspektorom zdobycia praktycznego doświadczenia i przyczynienie się do harmonizacji procedur.

1)

sprawozdanie na temat wspólnotowego systemu SAFA zawierające co najmniej następujące informacje:

2)

Propozycję publicznego sprawozdania zawierającego informacje zbiorcze oraz analizę wszystkich informacji otrzymanych zgodnie z art. 5 dyrektywy 2004/36/WE.

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/19

(1)

Umowa o rolnictwie zawarta podczas Rundy Urugwajskiej (2), obejmującej wielostronne negocjacje handlowe, zgodnie z art. 300 Traktatu, zawiera ograniczenia dotyczące ilości i wartości wywozu subsydiowanego przez Wspólnotę. Zgodnie z orzeczeniem Organu Apelacyjnego Światowej Organizacji Handlu (WTO) z dnia 19 maja 2005 r. wywóz cukru C należy uwzględnić we wspomnianych ograniczeniach. Przyznano Wspólnocie czas do dnia 22 maja 2006 r. na dostosowanie się do zobowiązań w ramach WTO.

(2)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (3) ustanawia w szczególności zobowiązanie do wywozu nieprzeniesionego cukru C. Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 obowiązujące od dnia 1 lipca 2006 r. nie zawiera już tego obowiązku dla cukru pozakwotowego, wyprodukowanego w roku gospodarczym 2006/2007. Wspomniane rozporządzenie przewiduje w art. 44 możliwość podjęcia środków przejściowych w celu ułatwienia przejścia z sytuacji rynkowej w roku gospodarczym 2005/2006 do sytuacji rynkowej w roku gospodarczym 2006/2007 oraz, z drugiej strony, przepisy stanowiące odstępstwo w celu zapewnienia przez Wspólnotę zgodności z jej międzynarodowymi zobowiązaniami w odniesieniu do cukru C wyprodukowanego w roku gospodarczym 2005/2006.

(3)

Zgodnie z art. 44 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (4), od dnia 1 lipca 2006 r. cukier C wyprodukowany w roku gospodarczym 2005/2006, który nie może być ani przeniesiony, ani wywieziony, uznaje się za cukier pozakwotowy, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 318/2006, wyprodukowany w ramach roku gospodarczego 2006/2007.

(4)

Artykuł 27 ust. 14 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że zgodność z ograniczeniami ilościowymi, wynikającymi z porozumień zawartych na mocy art. 300 Traktatu, zapewnia się za pomocą pozwoleń na wywóz wydanych dla okresów referencyjnych przewidzianych w takich porozumieniach.

(5)

W związku z tym, uwzględniając zobowiązania Wspólnoty Europejskiej wynikające z porozumień WTO, należy z jednej strony uchylić zobowiązanie do wywozu cukru C zawieszając składanie wniosków o wydanie pozwoleń na wywóz cukru C od dnia 23 maja 2006 r. i z drugiej strony zastosować w odniesieniu do cukru C niewywiezionego na podstawie pozwolenia na wywóz wydanego przed dniem 23 maja 2006 r. przepisy przejściowe, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 493/2006.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 493/2006.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1)

artykuł 2 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.   Bez uszczerbku dla decyzji dotyczących przeniesienia podjętych zgodnie z art. 1, cukier C z roku gospodarczego 2005/2006 niewywieziony na podstawie pozwolenia na wywóz wydanego przed dniem 23 maja 2006 r. uznaje się za cukier pozakwotowy, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, wyprodukowany w ramach roku gospodarczego 2006/2007.”;

2)

wart. 13 akapit drugi dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Artykuł 2 stosuje się od dnia 23 maja 2006 r.”.

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/21

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 732/2005 (3). Ceny te i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 639/2006 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/23

(1)

W dniu 5 czerwca 2003 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(2)

Komisja wynegocjowała w imieniu Wspólnoty Umowę z Gruzją dotyczącą pewnych aspektów usług lotniczych, zgodnie z mechanizmami i wskazaniami zawartymi w Załączniku do decyzji Rady upoważniającej Komisję do rozpoczęcia negocjacji z państwami trzecimi, w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(3)

Umowa wynegocjowana przez Komisję powinna zostać podpisana i stosowana tymczasowo, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w późniejszym terminie,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/32

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/33

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/34

(1)

Część I załączników I i II do decyzji Rady 79/542/EWG z dnia 21 grudnia 1979 r. ustalającej wykaz państw trzecich lub części państw trzecich oraz ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i warunki zdrowia publicznego oraz świadectwa weterynaryjne przy przywozie do Wspólnoty niektórych żywych zwierząt i ich świeżego mięsa (2) zawiera wykaz państw trzecich i części państw trzecich, z których państwom członkowskim zezwala się na przywóz niektórych żywych zwierząt i ich świeżego mięsa.

(2)

Decyzja Komisji 2005/432/WE z dnia 3 czerwca 2005 r. ustanawiająca warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wzory świadectw na przywóz produktów mięsnych do spożycia przez ludzi z państw trzecich i uchylająca decyzje 97/41/WE, 97/221/WE i 97/222/WE (3) zawiera wykaz państw trzecich i części państw trzecich, z których przywóz produktów mięsnych ma być dozwolony. Decyzja ta określa też wzór świadectw zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt oraz zasady obróbki wymaganej dla produktów.

(3)

W wyniku pojawienia się ognisk pryszczycy w Brazylii, decyzją Komisji 2005/753/WE (4) zmieniono decyzję 79/542/EWG w celu zmienienia części I załącznika II do decyzji 79/542/EWG, i w związku z tym, przywozy wołowiny w formie odkostnionej ze stanów Mato Grosso do Sul, Parana i Sao Paulo zostały wstrzymane.

(4)

W celu zapewnienia jasności, spójności i przejrzystości regionalizacji przewidzianej decyzją 79/542/EWG dotyczącą świeżego mięsa oraz decyzją 2005/432/WE dotyczącą produktów mięsnych, konieczna jest zmiana niektórych opisów dotyczących granic w podziale regionalnym oraz ograniczeń czasowych w odniesieniu do Brazylii.

(5)

Ponadto Serbia i Czarnogóra są republikami mającymi własne obszary celne, które stanowią Federację. Zatem powinny one zostać oddzielnie wprowadzone do wykazu państw trzecich i części państw trzecich, z których przywozy produktów mięsnych są dozwolone.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 79/542/EWG.

(7)

Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/43

(1)

W dniu 30 czerwca 2005 r. Komisja ogłosiła, w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2), wszczęcie postępowania antysubsydyjnego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty niektórych worków i toreb plastikowych, zawierających przynajmniej 20 % polietylenu, o grubości nieprzekraczającej 100 mikrometrów, pochodzących z Malezji i Tajlandii, zgłaszanych zwykle w ramach kodów CN ex 3923 21 00, ex 3923 29 10 oraz ex 3923 29 90.

(2)

W tym samym dniu Komisja ogłosiła wszczęcie dochodzenia antydumpingowego w odniesieniu do przywozu niektórych worków i toreb plastikowych, zawierających przynajmniej 20 % polietylenu, o grubości nieprzekraczającej 100 mikrometrów, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Malezji i Tajlandii.

(3)

Postępowanie antysubsydyjne zostało wszczęte zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego w następstwie skargi złożonej w dniu 18 maja 2005 r. przez trzydziestu europejskich producentów niektórych worków i toreb plastikowych („skarżący”) reprezentujących ponad 25 % wspólnotowej produkcji tych worków i toreb. Skarga zawierała dowody prima facie wykazujące, że wymieniony produkt jest subsydiowany i w wyniku tego poniesiona została znacząca szkoda, co zostało uznane za wystarczające uzasadnienie otwarcia postępowania.

(4)

Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania władze Malezji i Tajlandii, producentów eksportujących w Malezji i Tajlandii, importerów/przedsiębiorstwa handlowe i ich stowarzyszenia, zainteresowanych użytkowników, przedstawicieli krajów wywozu objętych postępowaniem, a także skarżących. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(5)

Pismem z dnia 10 lutego 2006 r. skierowanym do służb Komisji skarżący oficjalnie wycofali skargę.

(6)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego postępowanie może zostać zakończone w przypadku wycofania skargi, chyba że jego zakończenie nie leżałoby w interesie Wspólnoty.

(7)

Komisja stwierdziła, iż obecne postępowanie powinno zostać zakończone, ponieważ dochodzenie nie ujawniło żadnych okoliczności wskazujących, iż takie zakończenie nie leżałoby w interesie Wspólnoty. Zainteresowane strony zostały odpowiednio poinformowane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń.

(8)

Mając na uwadze powyższe Komisja stwierdza, iż postępowanie antysubsydyjne dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych worków i toreb plastikowych pochodzących z Malezji i Tajlandii powinno zostać zakończone bez nakładania środków wyrównawczych.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Doradczego,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/45

(1)

W dniu 10 kwietnia 2006 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2006/276/WPZiB dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi i uchylające wspólne stanowisko 2004/661/WPZiB (1) wprowadzające ograniczenia podróży wobec prezydenta Aleksandra Łukaszenki, członków władz i niektórych urzędników z Białorusi.

(2)

Rada uważa za stosowne, zgodnie z jej konkluzjami z dnia 10 kwietnia 2006 r., dokonać także zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych osób, o których mowa powyżej, które odegrały rolę w łamaniu międzynarodowych standardów wyborczych i prześladowaniu społeczeństwa obywatelskiego oraz opozycji demokratycznej w związku z wyborami prezydenckimi w dniu 19 marca 2006 r.

(3)

Te finansowe środki ograniczające powinny być poddawane przeglądowi mając na uwadze szybkie uwolnienie i rehabilitację wszystkich osób przetrzymywanych ze względów politycznych oraz w świetle: reform kodeksu wyborczego przeprowadzonych w celu wypełnienia zobowiązań podjętych w ramach OBWE oraz innych standardów międzynarodowych w zakresie demokratycznych wyborów – według zaleceń OBWE/ODIHR, sposobu przeprowadzania wyborów w przyszłości, jak również konkretnych działań władz mających na celu poszanowanie wartości demokratycznych, państwa prawnego, praw człowieka i podstawowych wolności, w tym wolności słowa i mediów oraz wolności zgromadzeń i stowarzyszeń politycznych.

(4)

Właściwe jest zatem dokonanie pewnych zmian technicznych w załącznikach do wspólnego stanowiska 2006/276/WPZiB.

(5)

W celu realizacji tych środków konieczne jest działanie Wspólnoty,

20.5.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 134/54