2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1964/2005

z dnia 29 listopada 2005 r.

w sprawie stawek celnych w odniesieniu do bananów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 404/93 z dnia 13 lutego 1993 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku bananów (1) przewiduje wejście w życie systemu wyłącznie taryfowego na przywóz bananów najpóźniej w dniu 1 stycznia 2006 r.

(2)

W dniu 12 lipca 2004 r. Rada upoważniła Komisję do otwarcia negocjacji na mocy art. XXVIII GATT z 1994 r. w celu zmiany niektórych koncesji mających zastosowanie do bananów. Odpowiednio, w dniu 15 lipca 2004 r., Wspólnota notyfikowała WTO o jej zamiarze zmiany koncesji w ramach pozycji 0803 00 19 (banany) na liście koncesyjnej WE CXL. Komisja prowadziła negocjacje w konsultacji z komitetem utworzonym na mocy art. 133 Traktatu oraz ze Stałym Komitetem ds. Rolnictwa, oraz według dyrektyw negocjacyjnych wydanych przez Radę.

(3)

Komisja nie była w stanie wynegocjować możliwej do zaakceptowania umowy z Ekwadorem i Panamą, które są głównymi dostawcami, ani z Kolumbią i Kostaryką, które są znaczącymi dostawcami produktów objętych pozycją HS 0803 00 19 (banany). Zgodnie z Załącznikiem do decyzji Konferencji Ministerialnej WTO z dnia 14 listopada 2001 r. w sprawie Umowy o Partnerstwie AKP–WE – Wspólnoty Europejskie, Komisja prowadziła również konsultacje z innymi członkami WTO. Konsultacje te nie doprowadziły do zawarcia możliwej do zaakceptowania umowy.

(4)	W dniu 31 stycznia 2005 r. Wspólnota notyfikowała WTO o jej zamiarze zastąpienia koncesji w ramach pozycji 0803 00 19 (banany) należnym cłem w wysokości 230 EUR za tonę.

(5)

Postępowanie arbitrażowe przewidziane w Załączniku do decyzji zostało wszczęte w dniu 30 marca 2005 r. W orzeczeniu arbitra z dnia 1 sierpnia 2005 r. stwierdzono, że stawka celna KNU w wysokości 230 EUR za tonę, którą zaproponowała Wspólnota, nie odpowiada wspomnianemu wyżej Załącznikowi, ponieważ jej skutkiem nie byłoby co najmniej utrzymanie całkowitego dostępu dostawców KNU do rynku. Komisja dokonała przeglądu wniosku Wspólnoty w świetle ustaleń arbitra. W drugim orzeczeniu wydanym w dniu 27 października 2005 r. arbiter stwierdził, że zmieniony wniosek dotyczący stawki celnej KNU w wysokości 187 EUR za tonę nie poprawia sytuacji. Komisja zatem dokonała ponownej zmiany swojego wniosku w celu poprawy sytuacji.

(6)	Zgodnie ze zobowiązaniami Wspólnoty na mocy Umowy o Partnerstwie AKP–WE, powinien również zostać otwarty kontyngent taryfowy w odniesieniu do bananów pochodzących z krajów AKP.

(7)

Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia, jak również środki przejściowe dotyczące w szczególności zarządzania kontyngentem taryfowym w odniesieniu do bananów pochodzących z krajów AKP, powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Od dnia 1 stycznia 2006 r. stawka celna w odniesieniu do bananów (kod CN 0803 00 19) wynosi 176 EUR za tonę.

2. Co roku od dnia 1 stycznia, począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r., otwiera się autonomiczny kontyngent taryfowy w wysokości 775 000 ton wagi netto, podlegający zerowej stawce celnej, na przywóz bananów (kod CN 0803 00 19) pochodzących z krajów AKP.

Artykuł 2

Szczegółowe zasady wdrażania niniejszego rozporządzenia i środki przejściowe niezbędne do ułatwienia przejścia z obowiązujących ustaleń do ustaleń określonych w niniejszym rozporządzeniu przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 2.

Artykuł 3

1. Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Bananów ustanowiony na mocy art. 26 rozporządzenia (EWG) nr 404/93 (zwany dalej „komitetem”).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustalony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

A. JOHNSON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 47 z 25.2.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(2) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1965/2005

z dnia 1 grudnia 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 grudnia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 grudnia 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 1 grudnia 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	60,8
	204	33,2
	999	47,0
0707 00 05	052	103,8
	204	33,6
	220	147,3
	999	94,9
0709 90 70	052	116,3
	204	102,4
	999	109,4
0805 20 10	204	67,5
	624	79,3
	999	73,4
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	052	69,1
	624	107,8
	999	88,5
0805 50 10	052	66,9
	220	47,3
	999	57,1
0808 10 80	052	78,2
	388	68,7
	400	93,6
	404	89,9
	720	60,6
	999	78,2
0808 20 50	052	101,8
	400	92,7
	720	49,3
	999	81,3

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/5

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1966/2005

z dnia 1 grudnia 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2061/89 dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie (EWG) nr 2658/87 ustaliło ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Na mocy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2061/89 z dnia 7 lipca 1989 r., dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej (2), wymieniony w załączniku produkt 5 klasyfikowany był jako suplement diety bez uwzględnienia jego specyficznych właściwości profilaktycznych i terapeutycznych w leczeniu chorób z niedoboru witaminy C. W tej sytuacji konieczna jest zmiana klasyfikacji tego produktu, który powinien być uważany za lekarstwo.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Klasyfikacja produktu nr 5 w załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2061/89 zostaje zastąpiona klasyfikacją podaną w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 grudnia 2005 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1719/2005 (Dz. U. L 286 z 28.10.2005, str. 1).

(2) Dz.U. L 196 z 12.7.1989, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 936/1999 (Dz. U. L 117 z 5.5.1999, str. 9).

ZAŁĄCZNIK

Opis

Klasyfikacja

(Kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Preparat w postaci tabletek w opakowaniach do sprzedaży detalicznej wraz z instrukcjami dotyczącymi dawkowania i składu, stosowany w celu zapobieżenia niedoborom witaminy C.

Każda tabletka o masie 750 mg zawiera:

—	kwas askorbinowy: 500 mg,

—	sproszkowany owoc dzikiej róży, celulozę, stearynę roślinną, składniki stałe oleju roślinnego, stearynian magnezu, ditlenek krzemu i otoczkę zawierającą białko: 250 mg.

3004 50 10

Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę dodatkową 1 do działu 30 oraz brzmienie kodów CN 3004, 3004 50 i 3004 50 10.

Patrz również: Uwagi ogólne Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej, do działu 30.

W odniesieniu do zalecanego dziennego spożycia (ZDS) witaminy C (60 mg), każda tabletka zawiera wyraźnie wyższą ilość witaminy C (500 mg).

Wszystkie warunki uwagi dodatkowej 1 do działu 30 są zatem spełnione i produkt należy klasyfikować jako lek w ramach pozycji 3004.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1967/2005

z dnia 1 grudnia 2005 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 ustaliło ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej, bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w Załączniku do niniejszego rozporządzenia powinny być klasyfikowane do kodów CN wskazanych w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3.

(4)

Właściwe jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne Państw Członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w Załączniku muszą być klasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej do kodów CN wskazanych w kolumnie 2.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne Państw Członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 grudnia 2005 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1719/2005 (Dz.U. L 286 z 28.10.2005, str. 1).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).

ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja

(Kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Produkt składający się z klarownego, lekko pieniącego płynu w odcieniach od żółtego do bursztynowego. Objętościowa moc alkoholu produktu wynosi 5,9 % obj.

Produkt otrzymany jest w wyniku fermentacji brzeczki o liczbie stopni Plato równej 15,3. Sfermentowany roztwór poddaje się następnie procesowi klarowania i filtracji. Do otrzymanego roztworu dodaje się 3,34 % syropu cukrowego, 0,14 % składników aromatycznych (z których 75 % pochodzi z tequili), 0,11 % kwasu cytrynowego i 0,002 % kwasu askorbinowego. Produkt ma zapach i smak piwa.

Produkt jest przeznaczony do bezpośredniego spożycia. Jest on prezentowany jako piwo, w odpowiednio oznakowanych butelkach o pojemności 330 ml/0,33 l.

2203 00 01

Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej i brzmienie kodów CN 2203 00 oraz 2203 00 01.

Produkt jest napojem i może być uznany za piwo otrzymane ze słodu, objęte pozycją 2203. Produkt nie może zostać wykluczony z pozycji 2203, ponieważ alkohol dodany w postaci składników aromatycznych stanowi tylko 0,04 % objętości alkoholu. W związku z powyższym produkt nie może zostać zaklasyfikowany do pozycji 2208.

Noty wyjaśniające do HS do pozycji 2203 zawierają wskazówkę, że do piwa dodawany może być cukier, substancje barwiące, ditlenek węgla i inne substancje. Z tego względu piwo objęte pozycją 2203 może być m.in. aromatyzowane.

Bezszwowe elastyczne rurki klasy medycznej z tworzywa sztucznego – matowego poli(chlorku winylu) (PCW), o grubości ścian około 0,6 mm i średnicy zewnętrznej 5,7 mm. Ich minimalne ciśnienie rozrywające wynosi 27,6 Mpa i są importowane w zwojach o długości około 1 200 m.

Produktów tego typu używa się zazwyczaj do doprowadzania, przewodzenia lub rozprowadzania gazów lub cieczy.

Chociaż rurki, kiedy są przycięte do właściwej długości, można stosować jako części sprzętu medycznego włącznie z anestezjologicznym, systemu ratownictwa drogowego, cewników i systemu tętniczego, nie mają one konkretnego zastosowania jako część sprzętu medycznego.

3917 31 90

Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę 8 do działu 39 i brzmienie kodów CN 3917, 3917 31 oraz 3917 31 90.

Ponieważ produkt ten może być użyty z wyrobami objętymi działem 90, do innych zastosowań niż ściśle określone medyczne, nie może być uważany za przyrząd lub urządzenie do zastosowań medycznych, objęte pozycją 9018.

Klasyfikacja wynika z postaci produktu oraz materiału, z którego został wyprodukowany. Na mocy uwagi 8 do działu 39 jest on klasyfikowany do pozycji 3917.

Termokurczliwe rury z tworzywa sztucznego – poli(fluorku winylidenu) (PVDF), bez szwu, niewzmocnione, o ciśnieniu rozrywającym mniejszym niż 27,6 MPa, o długości około 25 mm i średnicy około 9 mm.

Podczas podgrzewania rury te kurczą się tak, aby dokładnie przylegać do przedmiotu, który został do nich włożony.

Produkt ten jest zwykle stosowany do ochrony przewodów elektrycznych.

3917 32 39

Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę 8 do działu 39 i brzmienie kodów CN 3917, 3917 32 oraz 3917 32 39.

Klasyfikacja wynika z materiału, z którego wykonany jest produkt.

Rury te nie mogą być uważane za izolatory objęte pozycją 8546. Zgodnie z Notami wyjaśniającymi do HS do pozycji 8546 izolatory są urządzeniami stosowanymi do mocowania, podpierania lub prowadzenia przewodów elektrycznych, z równoczesnym elektrycznym izolowaniem ich od siebie i od ziemi.

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi do HS do pozycji 8547 (B) rury wykonane w całości z materiału izolacyjnego (np. gumy, tworzywa sztucznego, plecionej przędzy włókienniczej lub przędzy z włókna szklanego) bez metalicznego powleczenia są wyłączone i klasyfikowane zgodnie z materiałem, z którego wykonany jest produkt.

Rozgnieciony miąższ awokado koloru zielonego (guacamole) o następującym składzie (% masy):

awokado	90,5
inne składniki (np. sól, przyprawy, kwas cytrynowy, przeciwutleniacz, stabilizator, konserwant) mniej niż	1
zawartość różnych cukrów, zgodnie z uwagą dodatkową 2 a) do działu 20	9,6

Produkt jest umieszczany w opakowania o zawartości netto nieprzekraczającej 1 kg.

2008 99 67

Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwagę dodatkową 2 a) i 3 do działu 20 oraz brzmienie kodów CN 2008, 2008 99 i 2008 99 67.

Preparat nie może być uznany za sos lub zmieszaną przyprawę w ramach pozycji 2103 (patrz: Noty wyjaśniające HS do pozycji 2103), ponieważ nie zawiera znaczących ilości składników będących przyprawami korzennymi.

W związku z tym, że wyrób jest przetworzony w większym stopniu, niż to przewidziano w dziale 8, jest on klasyfikowany do pozycji 2008.

Produkt jest uznany jako „zawierający dodany cukier”, zgodnie z uwagą dodatkową 3 do działu 20.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/13

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1971/2005

z dnia 1 grudnia 2005 r.

ustalające maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2005

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Przetarg na refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej na wywóz do pewnych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1059/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej wysokości refundacji wywozowej, uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95. W tym wypadku przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnej refundacji lub jest od niej niższa.

(3)	Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ofert przekazanych w dniach od 25 listopada do 1 grudnia 2005 r., w ramach przetargu ogłoszonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1059/2005, ustala się maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w wysokości 5,00 EUR/t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 grudnia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 grudnia 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1154/2005 (Dz.U. L 187 z 19.7.2005, str. 11).

(2) Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 15.

(3) Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/14

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 listopada 2005 r.

upoważniająca Francję do wprowadzania wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu, w celu wysiewu lub sadzenia w niektórych regionach Francji, materiałem rozmnożeniowym Pinus pinaster Ait. pochodzącym z Półwyspu Iberyjskiego, nieprzeznaczonym do użytku na tych terenach na mocy dyrektywy Rady 1999/105/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4534)

(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

(2005/853/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 1999/105/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym (1), w szczególności jej art. 17 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Francja wystąpiła o upoważnienie do wprowadzania wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu materiałem rozmnożeniowym Pinus pinaster Ait. pochodzącym z Półwyspu Iberyjskiego (Hiszpania i Portugalia), w celu wysiewu lub sadzenia we wszystkich regionach administracyjnych Francji, z wyjątkiem regionów Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, Langwedocja-Roussillon i Korsyka.

(2)

Francja poparła swój wniosek, przekazując wszelkie informacje wymienione w art. 17 ust. 2 lit. a) i b) dyrektywy 1999/105/WE, w sposób określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1602/2002 z dnia 9 września 2002 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 1999/105/WE w odniesieniu do zezwolenia Państwom Członkowskim na wprowadzanie wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu określonym leśnym materiałem rozmnożeniowym (2).

(3)

Francja dostarczyła pochodzące z sektora leśnictwa komercyjnego dowody na to, że drzewa Pinus pinaster Ait. z nasion pochodzących z określonych regionów Półwyspu Iberyjskiego i wyhodowane w regionach Francji, z wyjątkiem wyżej wspomnianych regionów, nie były przystosowane do odnotowywanych w tych regionach niskich temperatur. Dowodem był katastroficzny wpływ silnych przymrozków na przetrwanie drzew pochodzących z wyżej wspomnianych terenów, w szczególności w latach 1956, 1963 oraz 1985. Przeprowadzono w należyty sposób sporządzone, opublikowane i przesłane do Komisji oraz do pozostałych Państw Członkowskich, zgodnie z art. 9 dyrektywy 1999/105/WE, porównanie warunków klimatycznych panujących w każdym z poszczególnych regionów pochodzenia na Półwyspie Iberyjskim z warunkami panującymi we francuskich regionach Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, Langwedocja-Roussillon i Korsyka, zgodnie z definicją w art. 2 lit. g) dyrektywy 1999/105/WE.

(4)	Należy upoważnić Francję do wprowadzania wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Upoważnia się Francję do wprowadzania wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu materiałem rozmnożeniowym Pinus pinaster Ait. pochodzącym z regionów wymienionych w Załączniku w celu wysiewu lub sadzenia we wszystkich regionach administracyjnych Francji z wyjątkiem regionów Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, Langwedocja-Roussillon i Korsyka.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 11 z 15.1.2000, str. 17. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(2) Dz.U. L 242 z 10.9.2002, str. 18.

ZAŁĄCZNIK

Regiony pochodzenia na Półwyspie Iberyjskim w odniesieniu do Pinus pinaster Ait.

Hiszpania:

Numer referencyjny regionu pochodzenia w oficjalnym hiszpańskim wykazie zaakceptowanego materiału podstawowego zgodnie z art. 9 dyrektywy 1999/105/WE	Nazwa regionu pochodzenia
1a	Noroeste-litoral
1b	Noroeste-interior
5	Bajo Tietar
15	Sierra de Espadan
16	Levante
18	Moratalla
19	Sierra Almijara-Nevada
20	Sierra Bermeja
A	Benicasim
C	Litoral Catalan
D	La Safor
E	Fuencaliente
F	Sierra de Oria
G	Serrania de Ronda

Portugalia:

—	całe terytorium.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/17

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 listopada 2005 r.

zmieniająca dodatek B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r. w odniesieniu do niektórych zakładów w sektorach mięsnym, mleczarskim i rybnym w Polsce

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4595)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2005/854/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt Przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (1), w szczególności jego załącznik XII, rozdział 6, sekcja B, podsekcja I pkt 1 lit. e),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Polsce przyznano okresy przejściowe w odniesieniu do niektórych zakładów wymienionych w dodatku B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r.

(2)	Dodatek B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r. został zmieniony decyzjami Komisji 2004/458/WE (2), 2004/471/WE (3), 2004/474/WE (4), 2005/271/WE (5) i 2005/59/WE (6).

(3)

Zgodnie z oficjalnym oświadczeniem właściwych organów w Polsce niektóre zakłady w sektorach rybnym, mięsnym i mleczarskim zakończyły proces modernizacji i są obecnie w pełni zgodne z prawem wspólnotowym. Te zakłady powinny zatem zostać usunięte z listy zakładów, które znajdują się w okresie przejściowym.

(4)

Dwa zakłady mięsne zrezygnowały z procesu modernizacji i wnioskowały o przeklasyfikowanie ich z zakładów o wysokiej zdolności wytwórczej na zakłady o niskiej zdolności wytwórczej. Zgodnie z oficjalnym oświadczeniem właściwego organu w Polsce zakłady te są w pełni zgodne z wymogami Wspólnoty dotyczącymi zakładów o niskiej zdolności wytwórczej. Ponadto dwa zakłady w sektorze rybnym zakończyły swoją działalność. Te zakłady powinny zatem zostać usunięte z wykazu zakładów, które znajdują się w okresie przejściowym.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić dodatek B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r.

(6)	Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt został poinformowany o środkach przewidzianych niniejszą decyzją,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakłady wymienione w Załączniku do niniejszej decyzji skreśla się z dodatku B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33.

(2) Dz.U. L 156 z 30.4.2004, str. 53; sprostowanie w Dz.U. L 202 z 7.6.2004, str. 39.

(3) Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 56; sprostowanie w Dz.U. L 212 z 12.6.2004, str. 31.

(4) Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 73; sprostowanie w Dz.U. L 212 z 12.6.2004, str. 44.

(5) Dz.U. L 86 z 5.4.2005, str. 13.

(6) Dz.U. L 200 z 30.7.2005, str. 96.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz zakładów, które skreśla się z dodatku B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r.

ZAKŁADY MIĘSNE

Wykaz pierwotny

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
151	24020313	Przetwórstwo Mięsno–Wędliniarskie „Musiał Bestwinka”
227	30220202	Zakład Rzeźniczo Wędliniarski Tadeusz Szczepaniak

Wykaz uzupełniający

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
2	02190117	Rolmeks, Spółka z o.o. ul. Kwiatowa 19, 58-130 Żarów, Buków
6	04050204	P.P.H.U. Irex, Irena Jasinska
10	06040201	Masarnia z Ubojnią Stanisław Kurantowicz
11	06050201	Zakład Przetwórstwa Mięsa „MATTHIAS” Sp. z o.o.
13	06180201	Zakład Przetwórstwa Mięsnego sp. j. P. Zubrzycki, J. Zieliński
16	10030202	Zakład Wędliniarski i Ubojnia Grzegorz Kępa
19	10080209	P.P.H. „Jamir” Skup, Ubój, Przetwórstwo Mięsa
20	10090302	Sp. j. LIWA Pajęczno
21	10120204	Ubojnia Zwierząt Rzeźnych Zofia Polcyn, Hucisko
25	10180302	Zakłady Mięsne Makro Walichnowy sp. z o.o.
40	12100113	Handel Zwierzętami Rzeźnymi i Ubój „Antocel”, Antoni Słaby
45	12133807	„Lepro.Pol” Sp. j. Ubój Zwierząt Rzeźnych, Hurtowa Sprzedaż Mięsa
58	16610301	Zakład Przetwórstwa Mięsnego Matejka Joachim
63	18110208	ZPM „Kabanos”, Sp. z o.o.
65	18160206	ZM „Smak.Eko” sp. z o.o.
76	24150201	Zakład Rzeźniczo – Wędliniarski B. M. Janeta sp. j.
77	24690317	„Selgros” Sp. z o.o. Dział Produkcji Mięsa
98	30240204	Rolniczy Kombinat Spółdzielczy im. Ludowego Lotnictwa Polskiego w Wilczynie
99	32120201	Z.P.M. Eugeniusz Kowalczyk
101	06180201	Zakład Przetwórstwa Mięsnego Sp. J., Piotr Zubrzycki, Janusz Zieliński, w Kolonii Łaszczówka 49; 22-600 Tomaszów Lubelski
102	06040201	Masarnia z Ubojnią, Stanisław Kurantowicz, ul. Ceglana 25, 22-500 Hrubieszów
104	06050201	ZPM „MATTHIAS” Sp. z o.o. Kolonia Zamek 48, 23-310 Modliborzyce
124	12090225	Zakład Uboju i Przetwórstwa Mięsnego „WĘDZONKA” Józef Górka, 32-400 Myślenice, ul. Słowackiego 100
131	18040202	Zakład Przetwórstwa Mięsnego „SZAREK”, 37-500 Jarosław, ul. Widna Góra 74A
152	24150101	P.P.H-U Rzeźnictwo – Wędliniarstwo, Handel i Gastronomia, Tadeusz Kaczyna Zakład nr 1, 44-373 Wodzisław – Zawada, ul. Szybowa 1
154	24150103	PPH „ROMA” Romana Leks-Krzanowska 44-361 Syrynia, ul. 3 Maja 74
167	2040306	Masarnia i Ubojnia, Bernard Uchman, 72-132 Mosty 52E
168	2040202	ZPM Grupa „Farmer”, Ignacy Zaniewski, 72-200 Nowogard

MIĘSO DROBIOWE

Wykaz pierwotny

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
44	30050503	„IKO” Kompania Drobiarska, Zakład Drobiarski Sp. z o.o

Wykaz uzupełniający

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
170	4010501	Zakład Przemysłu Mięsnego „Dróbalex” s.c. w Rudnikach
174	6064301	Ubojnia i Handel Drobiem „Ko–Ko” Sp. j. w Świerczowie
178	24690401	Firma Produkcyjno – Handlowa Hydro sp. z o.o. w Katowicach
190	24700401	PPH „Szendera” S. Szendera 41-408 Mysłowice, ul. Morgowska 5b
196	30240501	Zakład Drobiarski ROWEX sp z o.o. Ostroróg
198	1661102	Chłodnia Olsztyn Sp. z o.o. Oddział Opole

SEKTOR MLECZARSKI

Wykaz pierwotny

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
36	12081602	Oddz. Produkcyjny w Miechowie, ul. B. Prusa 5, 32-200 Miechów, OSM Miechów
71	24141602	OSM Bieruń

Wykaz uzupełniający

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
3	6081601	Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Lubartowie
5	06641601	Zamojska Spółdzielnia Mleczarska; Zamość
8	12101602	Zakład Produkcji Mleczarskiej Z.J.J.Dominik Sp. j.
11	4031601	Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Garwolinie
12	14091601	„Mleko” spółka z o.o. w Lipsku
16	8621604	„Olmlek” Sp. z o.o., Olsztyn
19	32091601	Spółdzielnia Mleczarska „Mlekosz” w Koszalinie Serownia w Bobolicach
20	32611601	Spółdzielnia Mleczarska „Mlekosz” Zakład Mleczarski w Koszalinie
21	04041602	Spółdzielnia Mleczarska w Lisewie, 86-230 Lisewo, ul. Chełmińska 48
22	04141602	Spółdzielnia Mleczarska ul. Podgórna 11, 86-140 Drzycim
23	10081603	Łódzka Spóldzielnia Mleczarska Oddział Produkcyjny Puczniew
31	32011601	Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska, 78-200 Białogard, ul. Chocimska 2

SEKTOR RYBNY

Wykaz pierwotny

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
14	22111813	PPH „Pikling” s.c. E. Kosecki & K. Strachanowski
21	24041802	PPHU „Hur-Pol”

Wykaz uzupełniający

Nr	Nr weterynaryjny	Nazwa zakładu
5	24091801	„SONA”, Sp. z o.o.
21	32151801	„Rybpol” Spółka Jawna, 78-422 Gwda Wielka, Strażacko
22	06621801	Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Handlowe „AMIKA” Zakład Przetwórstwa Rybnego, 22-100 Chełm, ul. Rejowiecka 169
23	24141801	„ADMIRAŁ” Sp. z o.o. 43-143 Lędziny, ul. Pokoju 20
24	24141802	BIG _ FISH’ Sp. z o.o. Zakład Produkcyjny, 43-143 Lędziny, ul. Pokoju 5

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/21

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 listopada 2005 r.

zmieniająca decyzję 2005/734/WE ustanawiającą środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidująca system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4687)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2005/855/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu monitorowania sytuacji w Państwach Członkowskich Komisja przyjęła decyzję 2005/732/WE z dnia 17 października 2005 r. w sprawie zatwierdzenia programów wprowadzenia przez Państwa Członkowskie badań na obecność ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa w roku 2005 oraz ustanawiającą zasady dokonywania sprawozdań i kwalifikowania w odniesieniu do finansowego wkładu Wspólnoty w koszty wprowadzenia tych programów (2).

(2)

W celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących do ferm drobiu lub innych pomieszczeń, w których trzymane są ptaki żyjące w niewoli, została przyjęta decyzja Komisji 2005/734/WE z dnia 19 października 2005 r. ustanawiająca środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidująca system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka (3).

(3)

Zgodnie z tą decyzją Państwa Członkowskie muszą określić poszczególne fermy drobiu lub innych ptaków żyjących w niewoli, które według danych epidemiologicznych i ornitologicznych należy uznać za szczególnie zagrożone ptasią grypą spowodowaną przez wirus A podtyp H5N1 przenoszoną z ptaków dziko żyjących.

(4)	W świetle postępów w dziedzinie epidemiologii i ornitologii należy ustanowić przepisy zapewniające dokonywanie regularnej i stałej oceny tych zagrożeń, w celu odpowiedniego dostosowania obszarów uznanych za szczególnie zagrożone.

(5)	Należy uzyskać jasność co do epidemiologicznego znaczenia ptaków biorących udział w gonitwach w ramach imprez kulturalnych.

(6)	Ponadto, w świetle postępów w dziedzinie epidemiologii i ornitologii, należy ustanowić przepis przedłużający okres stosowania środków przewidzianych w decyzji 2005/734/WE.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/734/WE.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2005/734/WE wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się ust. 4 w następującym brzmieniu:

„4. Państwa Członkowskie dokonują regularnej oceny środków, które podjęły na mocy ust. 1 oraz w świetle badań przeprowadzonych zgodnie z decyzją 2005/732/WE, w celu dostosowania obszarów na swych terytoriach, które zostały uznane za szczególnie zagrożone wystąpieniem ptasiej grypy, do zmieniającej się sytuacji epidemiologicznej i ornitologicznej.”;

w art. 2a ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Państwa Członkowskie gwarantują, że obowiązuje zakaz gromadzenia drobiu i innych ptaków na targach, pokazach, wystawach i imprezach kulturalnych, łącznie z gonitwami ptaków.

Jednakże właściwy organ może zezwolić na gromadzenie drobiu i innych ptaków żyjących w niewoli, z zastrzeżeniem zadowalającego wyniku oceny ryzyka.”;

3)	w art. 4 datę „1 grudnia 2005 r.” zastępuje się datą „31 maja 2006 r.”;

4)	w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie podejmują natychmiastowe środki w celu zastosowania się do niniejszej decyzji, a następnie podają je do wiadomości publicznej. Informują o tym niezwłocznie Komisję.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14).

(2) Dz.U. L 274 z 20.10.2005, str. 95.

(3) Dz.U. L 274 z 20.10.2005, str. 105. Decyzja zmieniona decyzją 2005/745/WE (Dz.U. L 279 z 22.10.2005, str. 79).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I część I do decyzji 2005/734/WE tiret pierwsze otrzymuje następujące brzmienie:

„—	lokalizacja gospodarstwa wzdłuż szlaków migracyjnych ptaków, w szczególności w przypadku ptaków przylatujących ze środkowej i wschodniej Azji, regionów Morza Kaspijskiego i Morza Czarnego, Bliskiego Wschodu i Afryki;”.

2.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 316/23

Sprostowanie do decyzji Komisji 2005/629/WE z dnia 26 sierpnia 2005 r. ustanawiającej Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 225 z dnia 31 sierpnia 2005 r. )

Decyzję 2005/629/WE odczytuje się, jak następuje:

„

DECYZJA KOMISJI

z dnia 26 sierpnia 2005 r.

ustanawiająca Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa

(2005/629/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 33 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wdrożenie wspólnotowej polityki w dziedzinie rybołówstwa i akwakultury wymaga wsparcia ze strony wysoko wykwalifikowanego personelu naukowego, w szczególności w zakresie stosowania biologii morskiej oraz rybołówstwa, technologii połowów, ekonomiki rybołówstwa oraz podobnych dyscyplin lub w związku z wymaganiami badań i gromadzenia danych w zakresie połowów i akwakultury.

(2)	Należy uzyskać wymienione wsparcie ze strony stałego Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) powołanego w ramach Komisji.

(3)

Zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 Komisja powinna prowadzić regularne konsultacje z STECF w sprawach dotyczących ochrony i zarządzania żywymi zasobami wodnymi, łącznie z zagadnieniami biologicznymi, gospodarczymi, środowiskowymi, społecznymi oraz technicznymi i powinna uwzględniać porady otrzymane od STECF przy przygotowywaniu wniosków w sprawie zarządzania rybołówstwem na mocy wyżej wymienionego rozporządzenia.

(4)	Opinia STECF w sprawach związanych z rybołówstwem musi opierać się na zasadach doskonałości, niezależności, bezstronności i przejrzystości.

(5)	Bardzo ważne jest, by STECF maksymalnie wykorzystał wiedzę specjalistyczną ekspertów ze Wspólnoty oraz spoza Wspólnoty niezbędną do odpowiedzi na pytania szczegółowe.

(6)	W związku z ilością i znaczeniem zmian, jakie należy wprowadzić, należy uchylić decyzję Komisji 93/619/WE z dnia 19 listopada 1993 r. odnoszącą się do ustanowienia Komitetu Naukowego, Technicznego oraz Gospodarczego ds. Rybołówstwa (2),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie Komitetu

Ustanawia się niniejszym Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa, zwany dalej »Komitetem«.

Artykuł 2

Rola STECF

1. Komisja regularnie lub każdorazowo, gdy uzna to za konieczne, konsultuje się z STECF prosząc o opinie w sprawie zagadnień, o których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komisja może wymagać przyjęcia takiej opinii w wyznaczonym terminie.

2. STECF może z własnej inicjatywy przekazywać opinie Komisji w sprawach, o których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

3. STECF sporządza coroczne sprawozdanie na temat:

a)	sytuacji w odniesieniu do zasobów rybołówstwa Wspólnoty Europejskiej;

b)	gospodarczych konsekwencji sytuacji tych zasobów rybołówstwa;

c)	zmian w działalności połowowej, z uwzględnieniem czynników biologicznych, ekologicznych, technicznych i ekonomicznych;

d)	innych czynników ekonomicznych mających wpływ na rybołówstwo.

Artykuł 3

Struktura

1. STECF składa się z nie mniej niż 30 członków i nie więcej niż 35 członków.

2. Członkowie STECF są ekspertami naukowymi w dziedzinie biologii i ekologii morskiej, nauk związanych z rybołówstwem, ochrony środowiska, dynamiki populacji, statystyki, technologii narzędzi połowowych, akwakultury oraz ekonomiki rybołówstwa i akwakultury.

Artykuł 4

Mianowanie członków STECF i utworzenie listy rezerwowej

1. Komisja mianuje członków STECF z listy kwalifikujących się kandydatów. Lista zostaje sporządzona po opublikowaniu otwartego zaproszenia do wyrażania zainteresowania opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i na stronie internetowej Komisji.

2. Członkowie STECF mianowani są na podstawie ich wiedzy specjalistycznej i zgodnie z rozmieszczeniem geograficznym, które odzwierciedla różnorodność zagadnień naukowych i podejść we Wspólnocie.

3. Lista członków STECF opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wraz z krótkim życiorysem każdego z członków dostępna jest na stronie internetowej Komisji.

4. Kandydaci, których uznano za kwalifikujących się do uczestnictwa w STECF, ale którzy nie zostali mianowani zostają wpisani na listę rezerwową. Lista rezerwowa może być wykorzystywana przez Komisję przy poszukiwaniu odpowiednich kandydatów na zastępców członków, którzy opuścili STECF zgodnie z art. 5 ust. 2.

5. Lista rezerwowa zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i dostępna jest na stronie internetowej Komisji.

Artykuł 5

Wybór przewodniczącego i wiceprzewodniczących

STECF dokonuje wyboru przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących spośród członków Komitetu na okres trzech lat. Przewodniczący i wiceprzewodniczący STECF mogą być wybierani na to samo stanowisko maksymalnie na dwie następujące po sobie kadencje

Artykuł 6

Kadencja

1. Kadencja członka STECF wynosi 3 lata i jest odnawialna na kolejne trzy lata.

2. Po wygaśnięciu trzyletniego okresu przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz członkowie STECF pełnią swoją funkcję do czasu zastąpienia ich bądź odnowienia ich kadencji.

3. W przypadku gdy członek STECF nie bierze aktywnego udziału w pracach STECF, ma konflikt interesów lub zamierza złożyć dymisję Komisja może wyłączyć go z członkostwa.

Artykuł 7

Eksperci zewnętrzni

Za zgodą Komisji STECF może zaprosić ekspertów, którzy nie są członkami STECF i którzy posiadają odpowiednią wiedzę naukową i specjalistyczną, do uczestnictwa w jego pracach.

Artykuł 8

Grupy robocze

Po uzyskaniu zgody Komisji STECF może tworzyć wyspecjalizowane grupy robocze, które realizują dokładnie określone zadania. Grupy robocze składają się z ekspertów zewnętrznych i przynajmniej dwóch członków STECF. W wyznaczonym terminie przedkładają STECF sprawozdanie.

Artykuł 9

Zwroty kosztów i dodatki

1. Członkowie STECF i eksperci zewnętrzni są uprawnieni do otrzymania dodatku za uczestnictwo w posiedzeniach STECF i grup roboczych oraz za pełnienie funkcji sprawozdawcy w odniesieniu do konkretnej kwestii, jak przewidziano w Załączniku.

2. Koszty podróży i pobytu członków STECF i ekspertów zewnętrznych pokrywa Komisja.

Artykuł 10

Stosunki między STECF i Komisją

1. Posiedzenia STECF i grup roboczych odbywają się za zgodą Komisji i są przez nią zwoływane.

2. Komisja może uczestniczyć w posiedzeniach STECF i jego grup roboczych.

3. Komisja może zaprosić ekspertów, którzy nie są członkami STECF do udziału w posiedzeniach STECF i grup roboczych.

Artykuł 11

Regulamin wewnętrzny

1. STECF za zgodą Komisji przyjmuje swój regulamin. Regulamin umożliwia wykonywanie zadań STECF zgodnie z zasadami doskonałości, niezależności i przejrzystości, a jednocześnie należycie uwzględnia uzasadnione wnioski o zachowanie tajemnicy podatkowej i poufności handlowej.

2. Regulamin obejmuje w szczególności następujące elementy:

a)	wybór przewodniczącego i wiceprzewodniczących STECF;

procedury:

i)	przetwarzania wniosków o wydanie opinii,

ii)	przyjmowania opinii w normalnych warunkach i, jeżeli wymaga tego pilny charakter sprawy, w ramach przyspieszonej procedury pisemnej;

c)	ustanowienie i organizacja grup roboczych, mianowanie wiceprzewodniczących grup roboczych i opis ich zadań;

d)	protokoły z posiedzeń, w tym szczegóły opinii różniących się od już przyjętych;

e)	rola ekspertów zewnętrznych;

f)	mianowanie sprawozdawców i opis ich zadań;

g)	forma i treść opinii naukowych oraz procedury mające na celu zapewnienie i poprawę ich spójności;

h)	zakres odpowiedzialności i obowiązki członków STECF i ekspertów zewnętrznych w związku z ich kontaktami na zewnątrz;

i)	reprezentacja STECF w Komitecie Doradczym ds. Rybołówstwa i Akwakultury (ACFA);

j)	udział członków STECF w Regionalnych Komitetach Doradczych.

3. Regulamin zostaje opublikowany na stronie internetowej Komisji.

Artykuł 12

Decyzje i opinie

1. STECF podejmuje decyzje większością głosów swoich członków obecnych na posiedzeniu. Decyzje i opinie przyjmuje się wyłącznie, jeżeli 70% członków STECF weźmie udział w głosowaniu, włączając w to osoby wstrzymujące się od głosu.

2. Uzasadnione opinie mniejszościowe włączane są do opinii STECF i przekazywane zainteresowanym członkom STECF.

3. Opinie STECF publikuje się bezzwłocznie na stronie internetowej Komisji, przy czym należy zapewnić zachowanie poufności handlowej.

Artykuł 13

Niezależność

1. Członkowie STECF mianowani są, a eksperci zewnętrzni zapraszani jako osoby prywatne. Nie mogą oni przekazywać swojego zakresu obowiązków.

2. Członkowie STECF i eksperci zewnętrzni prowadzą działania niezależnie od Państw Członkowskich i zainteresowanych stron. Składają oni oświadczenie, na mocy którego zobowiązują się do działania w publicznym interesie oraz oświadczenie o interesach wskazujące na brak lub istnienie jakiegokolwiek interesu, który mógłby mieć wpływ na ich niezależność. Oświadczenia te sporządza się na piśmie i są publicznie dostępne. Członkowie STECF składają oświadczenie o zobowiązaniach co rok.

3. Członkowie STECF i eksperci zewnętrzni informują na każdym posiedzeniu STECF i grup roboczych o szczególnych interesach, które mogłyby szkodzić ich niezależności w związku z poszczególnymi punktami porządku dziennego.

Artykuł 14

Poufność

1. Członkowie STECF i eksperci zewnętrzni nie ujawniają żadnych informacji otrzymanych w związku z pracami STECF lub grup roboczych, z wyjątkiem opinii STECF.

2. Jeżeli STECF zostanie poinformowany przez Komisję, że wymagana opinia ma charakter poufny, w posiedzeniach grupy roboczej uczestniczą wyłącznie członkowie STECF i przedstawiciel Komisji.

Artykuł 15

Sekretariat STECF

1. Komisja zapewnia obsługę sekretariatu dla STECF i grup roboczych.

2. Sekretariat jest odpowiedzialny za techniczne i administracyjne wsparcie oraz koordynację w celu ułatwienia skutecznego funkcjonowania STECF i organizacji posiedzeń grup roboczych.

3. W stosownych przypadkach sekretariat koordynuje działania STECF i jego grup roboczych z działaniami innych organów wspólnotowych i międzynarodowych.

Artykuł 16

Przepisy końcowe

1. Niniejszym uchyla się decyzję 93/619/WE.

2. Członkowie STECF mianowani zgodnie z art. 1 decyzji Komisji 93/619/WE pełnią funkcję jako członkowie Komitetu ustanowionego na mocy niniejszej decyzji do czasu mianowania nowych członków STECF zgodnie z art. 3 niniejszej decyzji.

3. Przepisy art. 5 mają zastosowanie mutatis mutatis po wygaśnięciu mandatu członków, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 sierpnia 2005 r.

W imieniu Komisji

Joe BORG

Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK

DODATKI

Członkowie STECF i eksperci zewnętrzni są uprawnieni do otrzymania następujących dodatków w związku z ich uczestnictwem w działalności STECF:

—

Uczestnictwo w posiedzeniach STECF i grup roboczych

EUR/dzień	Posiedzenia STECF	Grupy robocze
Przewodniczący	300	300
Wiceprzewodniczący (3)	300	0
Inni uczestnicy	250	250

Udział w pracach wyłącznie porannych lub popołudniowych daje prawo do otrzymania dodatku w wysokości 50% pełnego dziennego dodatku.

—

Sprawozdania

EUR	Opinie STECF na sesjach plenarnych lub przekazywane w formie korespondencji (4)	Sprawozdania przygotowawcze (5) przed posiedzeniami STECF i grup roboczych
Sprawozdawca	300	300 (6)

”

(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2) Dz.U. L 297 z 2.12.1993, str. 25.

(3) Jego obecność przewidziana tylko na posiedzeniach STECF.

(4) Dodatek wypłacany za sporządzenie opinii.

(5) Podsumowania, zapytania i informacje ogólne.

(6) Dodatek powinien być wypłacany maksymalnie w ciągu 15 dni na podstawie terminu ustalonego przez Komisję, zgodnie ze szczegółowymi informacjami zawartymi w uprzednio podpisanej umowie. Komisja może jednak podjąć decyzję o przedłużeniu tego terminu, jeżeli uzna to za konieczne.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 316

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 2 grudnia 2005

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1964/2005 z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie stawek celnych w odniesieniu do bananów	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1965/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1966/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2061/89 dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej	5
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1967/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	7
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1968/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. ustalające maksymalne obniżenie opłat przywozowych na kukurydzę w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1809/2005	10
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1969/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie przekazanych ofert na wywóz jęczmienia w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1058/2005	11
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1970/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla owsa w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1438/2005	12
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1971/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2005	13

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Komisja
*	Decyzja Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. upoważniająca Francję do wprowadzania wobec użytkownika końcowego zakazu obrotu, w celu wysiewu lub sadzenia w niektórych regionach Francji, materiałem rozmnożeniowym Pinus pinaster Ait. pochodzącym z Półwyspu Iberyjskiego, nieprzeznaczonym do użytku na tych terenach na mocy dyrektywy Rady 1999/105/WE (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4534)	14
*	Decyzja Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. zmieniająca dodatek B do załącznika XII do Aktu Przystąpienia z 2003 r. w odniesieniu do niektórych zakładów w sektorach mięsnym, mleczarskim i rybnym w Polsce (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4595) ( 1 )	17
*	Decyzja Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. zmieniająca decyzję 2005/734/WE ustanawiającą środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidująca system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4687) ( 1 )	21

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do decyzji Komisji 2005/629/WE z dnia 26 sierpnia 2005 r. ustanawiającej Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (Dz.U. L 225 z 31.8.2005)	23