9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/3

(1)

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3149/92 z dnia 29 października 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady dostaw żywności z zapasów interwencyjnych do wykorzystania przez osoby najbardziej poszkodowane we Wspólnocie (3) Komisja powinna przyjąć plan dystrybucji zasobów, który zostanie sfinansowany ze środków dostępnych w roku budżetowym 2006. Plan ten określa w szczególności maksymalne zasoby finansowe, oddane do dyspozycji każdego Państwa Członkowskiego wykorzystującego ten środek, do celów realizacji części planu przypadającej na dane Państwo Członkowskie, jak również ilość każdego rodzaju produktu, która ma zostać wycofana z zapasów przechowywanych przez agencje interwencyjne.

(2)

Państwa Członkowskie zaangażowane w realizację planu na 2006 r. przekazały niezbędne informacje zgodnie z art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3149/92.

(3)

Dokonując rozdziału zasobów, należy w szczególności uwzględnić doświadczenia i stopień wykorzystania przez Państwa Członkowskie zasobów przyznanych im w poprzednich latach budżetowych.

(4)

Artykuł 2 ust. 3 pkt 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3149/92 przewiduje udzielanie dotacji na zakup na rynku produktów tymczasowo niedostępnych z zapasów interwencyjnych. Ponieważ zapasy odtłuszczonego mleka w proszku obecnie przechowywanego przez agencje interwencyjne są bardzo niskie i poczyniono już ustalenia w celu ich sprzedaży na rynku, niezbędne jest ustalenie dotacji w celu umożliwienia zakupu na rynku odtłuszczonego mleka w proszku przewidzianego w planie na 2006 r. Ponadto należy wprowadzić szczegółowe przepisy w celu zapewnienia należytej realizacji umowy na dostawę.

(5)

Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3149/92 przewiduje przekazanie między Państwami Członkowskimi produktów, które nie są dostępne z zapasów interwencyjnych w Państwie Członkowskim, gdzie takie produkty są wymagane w celu wykonania rocznego planu. Należy zatem zezwolić na przekazywanie produktów wewnątrz Wspólnoty celem umożliwienia realizacji planu na 2006 r. zgodnie z warunkami określonymi w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 3149/92.

(6)

Jako termin obowiązujący dla wykonania planu w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2799/98 przyjmuje się datę rozpoczęcia roku finansowego, na który przypada zarządzanie zapasami publicznymi wspomnianych produktów.

(7)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3149/92 Komisja przy sporządzaniu planu skonsultowała się z głównymi organizacjami znającymi problemy osób najbardziej poszkodowanych we Wspólnocie.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią wszystkich właściwych komitetów zarządzających,

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/8

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1623/2000 (2) przewiduje system zbywania poprzez sprzedaż publiczną alkoholu winnego do wykorzystania go jako bioetanol w sektorze paliwowym we Wspólnocie. Aby umożliwić otrzymanie za ten alkohol jak najwyższej ceny sprzedaży, należy zaostrzyć warunki konkurencji na rynku alkoholu winnego.

(2)

W tym celu należy z jednej strony wspierać zwiększenie ilości oferentów, poprzez uproszczenie procedury zatwierdzenia. Z drugiej zaś strony, tam gdzie to stosowne, zakłady takie na rynku powinny mieć możliwość wolnego wyboru klientów, którym sprzedadzą przetworzony alkohol w celu jego ostatecznego wykorzystania.

(3)

W tym celu wskazane jest, aby oferenci nie musieli podawać, w momencie składania ofert, miejsca przeznaczenia ani ostatecznych nabywców alkoholu, pod warunkiem że jest on docelowo wykorzystywany jako bioetanol w sektorze paliwowym we Wspólnocie.

(4)

Aby zapewnić skuteczniejsze przestrzeganie ostatecznego przewidzianego zastosowania alkoholu, należy zwiększyć wysokość gwarancji wykonania.

(5)

Należy szczegółowo określić warunki uczestnictwa zakładów w przetargach w odniesieniu do terminów i zatwierdzeń.

(6)

Niezbędne jest, aby wymiana informacji między agencjami interwencyjnymi, Państwami Członkowskimi i Komisją stała się bardziej przejrzysta i skuteczna.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1623/2000.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

1)

w art. 92 wprowadza się następujące zmiany:

2)

artykuł 94 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Każda oferta powinna pochodzić od zakładu posiadającego zatwierdzenie w dniu ogłoszenia zaproszenia do składania ofert przetargowych.

2.   Oferent może złożyć tylko jedną ofertę na partię do przyznania. Jeżeli oferent składa kilka ofert na partię, żadna z tych ofert nie zostaje dopuszczona.”;

3)

w art. 94a skreśla się lit. c);

4)

w art. 94b ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Komisja powiadamia o decyzjach podjętych na mocy niniejszego artykułu te Państwa Członkowskie i agencje interwencyjne posiadające alkohol, którym zostały przedłożone oferty.”;

5)

artykuł 94c otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 94c

Oświadczenia o udzieleniu zamówienia i powiadomienia Komisji

1.   Agencja interwencyjna bezzwłocznie powiadamia oferentów, na piśmie i za potwierdzeniem odbioru, o decyzji podjętej w sprawie ich ofert.

2.   Agencja interwencyjna przekazuje Komisji, w terminie pięciu dni roboczych od daty otrzymania powiadomienia określonego w art. 94b ust. 3, nazwę i adres oferenta każdej przyjętej oferty.

3.   W okresie dwóch tygodni następujących po dniu otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, agencja interwencyjna wydaje każdemu oferentowi oświadczenie o udzieleniu zamówienia zaświadczające, że jego oferta została przyjęta.

4.   W okresie dwóch tygodni następujących po dniu otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, każdy oferent dostarcza danej agencji interwencyjnej dowód, że złożył gwarancję wykonania w wysokości 40 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. zapewniającą, że cały alkohol będzie rzeczywiście wykorzystany do celów przewidzianych w art. 92 ust. 1.”.

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/10

(1)

Artykuł 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1653/2004 z dnia 21 września 2004 r. w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych (2) stanowi, że komitet kierownictwa mianuje księgowego agencji wykonawczej, który jest urzędnikiem podlegającym statutowi.

(2)

Obowiązki księgowego agencji wykonawczej, określone we wspomnianym art. 30, ograniczają się do budżetu administracyjnego agencji, natomiast księgowy Komisji jest odpowiedzialny za wszelkie zadania związane z wykonywanym przez agencje wykonawcze budżetem operacyjnym.

(3)

Komisja napotkała trudności w znalezieniu odpowiedniego kandydata do oddelegowania na stanowisko księgowego agencji wykonawczej.

(4)

Funkcję księgowego agencji wykonawczej można by powierzyć członkowi personelu czasowego w znaczeniu art. 2 lit. a) „Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich” ustanowionych w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (3).

(5)

W związku z powyższym rozporządzenie (WE) nr 1653/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione,

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/11

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 466/2001 z dnia 8 marca 2001 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (2), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 563/2002 (3), w szczególności ustanawia szczegółowe środki dotyczące poziomu azotanów w sałacie i szpinaku oraz okresy przejściowe, w czasie których sałata i szpinak zawierające azotany w ilościach przekraczających dopuszczalne poziomy mogą być wprowadzane do obrotu na terytorium danego kraju.

(2)

Mimo postępów w stosowaniu dobrej praktyki rolniczej wyniki monitorowania przedstawiane przez Państwa Członkowskie wskazują, że nadal występują problemy z przestrzeganiem najwyższego dopuszczalnego poziomu azotanów w sałacie i szpinaku.

(3)

Wiele przypadków przekroczenia najwyższego dopuszczalnego poziomu azotanów w świeżym szpinaku ma miejsce w październiku. Okres letni dla szpinaku obejmuje obecnie październik, natomiast w przypadku sałaty październik należy do okresu zimowego. Dla zapewnienia spójności w przypadku świeżego szpinaku październik powinien należeć do okresu zimowego.

(4)

W regionach, w których występują trudności z utrzymaniem zawartości azotanów w świeżej sałacie i świeżym szpinaku poniżej najwyższego dopuszczalnego poziomu, np. z powodu mniejszej dziennej ilości światła słonecznego, niektóre Państwa Członkowskie wystąpiły z wnioskami o odstępstwa i przedstawiły dostateczne informacje wskazujące, że trwają badania, które mają pomóc w ograniczeniu poziomu azotanów w przyszłości.

(5)

Do czasu osiągnięcia dalszych postępów w stosowaniu dobrej praktyki rolniczej należy upoważnić te Państwa Członkowskie na ograniczony okres do dalszego wprowadzania na rynek świeżej sałaty i świeżego szpinaku, w których przekroczony został najwyższy dopuszczalny poziom azotanów, jednak wyłącznie na terytorium tych krajów i wyłącznie do krajowego spożycia.

(6)

Azotany są obecne w innych warzywach, w niektórych przypadkach w dużych ilościach. Aby uzyskać dane do przyszłych dyskusji na temat strategii zarządzania ryzykiem dotyczącym azotanów w warzywach w dłuższym okresie, Państwa Członkowskie powinny monitorować poziom azotanów w warzywach i zmierzać do ograniczenia go tam, gdzie jest to wykonalne, w szczególności przez stosowanie ulepszonych kodeksów dobrej praktyki rolniczej. Zaktualizowana naukowa ocena zagrożeń przedstawiona przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności przyczyniłaby się do wyjaśnienia ryzyka, jakie stwarzają azotany w warzywach. Najwyższe dopuszczalne poziomy określone w rozporządzeniu (WE) nr 466/2001 zostałby poddane przeglądowi z uwzględnieniem informacji uzyskanych w wyniku wymienionych wyżej działań.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 466/2001.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

skreśla się art. 3;

2)

dodaje się art. 3a w następującym brzmieniu:

„Artykuł 3a

Państwa Członkowskie monitorują poziom azotanów w warzywach zawierających znaczne ilości tych związków, w szczególności w zielonych warzywach liściastych, i przekazują wyniki Komisji do dnia 30 czerwca każdego roku.”;

3)

dodaje się art. 3b w następującym brzmieniu:

„Artykuł 3b

1.   W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Belgia, Irlandia, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo są upoważnione do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżego szpinaku uprawianego i przeznaczonego do spożycia na ich terytorium, w którym poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.1 załącznika I.

2.   W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Irlandia i Zjednoczone Królestwo są upoważnione do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżej sałaty uprawianej i przeznaczonej do spożycia na ich terytorium, w której poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.3 załącznika I.

W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Francja jest upoważniona do dnia 31 grudnia 2008 r. do wprowadzania do obrotu świeżej sałaty uprawianej i przeznaczonej do spożycia na jej terytorium, zbieranej w okresie od 1 października do 31 marca, w której poziom azotanów przekracza najwyższy dopuszczalny poziom określony w ppkt 1.3 załącznika I.”;

4)

sekcja 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 466/2001 zostaje zastąpiona tabelą znajdującą się w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/14

(1)

Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń na środki ochrony roślin stosowane do określonych upraw. Takie zezwolenia muszą być udzielane na podstawie oceny wywoływanych przez nie skutków w zakresie zdrowia ludzi i zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Elementy, które należy uwzględnić podczas przeprowadzania ocen, obejmują narażenie użytkowników i osób postronnych oraz wpływ na środowisko lądowe, wodne i powietrzne, jak również wpływ na ludzi i zwierzęta poprzez konsumpcję pozostałości zalegających w uprawach, wobec których je zastosowano.

(2)

Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (MRL) odzwierciedlają stosowanie minimalnych ilości pestycydów w celu uzyskania skutecznej ochrony roślin, zastosowanych w ten sposób, aby ilość pozostałości była możliwie najmniejsza i dopuszczalna pod względem toksyczności, szczególnie w odniesieniu do szacowanej ilości pobieranej w pożywieniu.

(3)

Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów (MRL) należy w dalszym ciągu poddawać stałej ocenie. Mogą one zostać zmienione w świetle nowych informacji i danych.

(4)

MRL są ustalane na poziomie dolnej granicy oznaczenia analitycznego przypadków, w których dozwolone stosowanie środków ochrony roślin nie powoduje powstania wykrywalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach spożywczych lub na ich powierzchni, lub gdy nie występują dozwolone przypadki stosowania, lub gdy stosowanie dozwolone przez Państwa Członkowskie nie zostało poparte niezbędnymi danymi, lub gdy stosowanie w krajach trzecich powodujące obecność pozostałości w produktach spożywczych lub na ich powierzchni, które mogą zostać wprowadzone do obrotu we Wspólnocie, nie zostało poparte niezbędnymi danymi.

(5)

Informacje na temat nowych lub zmienionych zastosowań niektórych pestycydów objętych dyrektywą 90/642/EWG oraz dyrektywą 86/362/EWG zostały zgłoszone Komisji. Dotyczy to kresoksymu metylowego, cyromazyny, bifentryny, metalaksylu i azoksystrobiny.

(6)

Długotrwałe narażenie konsumentów na działanie pestycydów za pośrednictwem produktów spożywczych mogących zawierać pozostałości tych pestycydów zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia (4). Obliczono, że dane MRL zapewnią nieprzekraczanie dopuszczalnej dawki dziennej.

(7)

Ocena dostępnych informacji wskazuje, że nie jest wymagane ARfD, a zatem nie jest potrzebna ocena krótkoterminowa.

(8)

Dlatego należy ustalić nowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla tych pestycydów.

(9)

Ustanowienie lub zmiana na poziomie Wspólnoty tymczasowego MRL nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w ustanowieniu tymczasowych MRL dla metalaksylu, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z załącznikiem VI do niej. Uznaje się, że okres czterech lat dalszego pozwolenia na stosowanie metalaksylu lub metalaksylu-M jest wystarczający. Po tym okresie tymczasowe wspólnotowe MRL stanie się ostateczne.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 90/642/EWG i 86/362/EWG.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/23

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 9 dyrektywy 96/49/WE Państwa Członkowskie powinny z wyprzedzeniem powiadamiać Komisję o swoich odstępstwach, po raz pierwszy najpóźniej do dnia 31 grudnia 2002 r. lub w terminie dwóch lat od ostatniej daty zastosowania zmienionych wersji Załącznika do tej dyrektywy.

(2)

Dyrektywa Komisji 2003/29/WE (2) wprowadziła zmiany do Załącznika do dyrektywy 96/49/WE. Zgodnie z dyrektywą 2003/29/WE Państwa Członkowskie miały obowiązek wprowadzenia w życie ustawodawstwa krajowego najpóźniej do dnia 1 lipca 2003 r. Data ostatniego zastosowania, o której mowa w art. 6 ust. 9 dyrektywy 96/49, to dzień 30 czerwca 2003 r.

(3)

Niektóre Państwa Członkowskie powiadomiły Komisję do dnia 31 grudnia 2003 r. o chęci przyjęcia odstępstw od dyrektywy 96/49/WE. Decyzją 2005/180/WE z dnia 4 marca 2005 r. upoważniającą Państwa Członkowskie zgodnie z dyrektywą 96/49/WE do przyjęcia niektórych odstępstw w odniesieniu do kolejowego transportu towarów niebezpiecznych (3) Komisja upoważniła Państwa Członkowskie do przyjęcia odstępstw wymienionych w załącznikach I i II do tej decyzji.

(4)

Dyrektywa Komisji 2004/89/WE (4) wprowadziła zmiany do Załącznika do dyrektywy 96/49/WE. Zgodnie z dyrektywą 2004/89/WE Państwa Członkowskie miały obowiązek wprowadzenia w życie ustawodawstwa krajowego najpóźniej do dnia 1 października 2004 r. Data ostatniego zastosowania, o której mowa w art. 6 ust. 9 dyrektywy 96/49, to dzień 30 września 2004 r.

(5)

W terminie do 31 grudnia 2004 r. Zjednoczone Królestwo poinformowało Komisję o chęci wprowadzenia zmian do stosowanych przez siebie odstępstw w załączniku I do decyzji 2005/180/WE. Komisja zbadała powiadomienia w celu stwierdzenia zgodności z warunkami ustalonymi w art. 6 ust. 9 dyrektywy 96/49/WE i je zatwierdziła. Zainteresowane Państwo Członkowskie powinno zatem zostać upoważnione do przyjęcia omawianych odstępstw.

(6)

Konieczne jest zatem wprowadzenie zmian do załącznika I do dyrektywy 2005/180/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych, ustanowionego na podstawie art. 9 dyrektywy Rady 94/55/WE (5),

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/26

(1)

Dyrektywa 91/414/EWG przewiduje sporządzenie wspólnotowego wykazu substancji aktywnych dopuszczonych do stosowania w środkach ochrony roślin.

(2)

Dokumentacja dotycząca substancji aktywnej aminopiralid została złożona przez Dow AgroSciences Ltd. władzom Zjednoczonego Królestwa w dniu 22 kwietnia 2004 r. wraz z wnioskiem o włączenie tej substancji do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG. Dokumentacja dotycząca substancji fluopikolid została przedłożona przez Bayer CropScience, Francja, władzom Zjednoczonego Królestwa w dniu 7 maja 2004 r. wraz z wnioskiem o włączenie tej substancji do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Władze Zjednoczonego Królestwa poinformowały Komisję, że, jak wynika ze wstępnych badań, dokumentacja omawianych substancji aktywnych spełnia wymogi dotyczące danych i informacji ustanowione w załączniku II do dyrektywy 91/414/EWG. Przedłożona dokumentacja wydaje się również spełniać wymogi dotyczące danych i informacji, wymienione w załączniku III do dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do jednego środka ochrony roślin zawierającego daną substancję aktywną. Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, dokumentacja została następnie przekazana przez właściwych wnioskodawców Komisji i innym Państwom Członkowskim oraz przedłożona Stałemu Komitetowi ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

(4)

Niniejsza decyzja ma na celu formalne potwierdzenie na poziomie wspólnotowym, że dokumentacja została uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załączniku II oraz, w odniesieniu do co najmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego odpowiednią omawianą substancję aktywną, wymogi załącznika III do dyrektywy 91/414/EWG.

(5)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla prawa Komisji do zażądania od wnioskodawcy dostarczenia dalszych danych lub informacji w celu wyjaśnienia niektórych punktów dokumentacji.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

9.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 293/28

(1)

W niektórych regionach Włoch wystąpiły przypadki choroby pęcherzykowej świń.

(2)

Włochy podjęły środki zwalczania choroby zgodnie z dyrektywą Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającą ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (2).

(3)

Włochy podjęły również dodatkowe środki zwalczania i monitorowania choroby pęcherzykowej świń, obowiązujące w całych Włoszech. Środki te są określone w rocznych programach zwalczania i monitorowania choroby pęcherzykowej świń przedłożonych przez Włochy i zatwierdzonych zgodnie z art. 24 ust. 6 oraz art. 29 i 32 decyzji Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (3).

(4)

Decyzja Komisji 2004/840/WE z dnia 30 listopada 2004 r. zatwierdzająca programy zwalczania i monitorowania niektórych chorób zwierząt oraz programy kontroli mające na celu zapobieganie chorobom odzwierzęcym, przedstawione przez Państwa Członkowskie na rok 2005, oraz ustalająca wysokość wkładu finansowego Wspólnoty (4) zatwierdziła program zwalczania i monitorowania choroby pęcherzykowej świń w roku 2005 przedłożony przez Włochy.

(5)

Środki określone w rocznych programach zwalczania i monitorowania choroby pęcherzykowej świń mają na celu uznanie gospodarstw, w których hodowane są świnie, za wolne od choroby pęcherzykowej świń oraz zapewnienie, że wszystkie regiony Włoch osiągną ten status. Programy zawierają również przepisy dotyczące przemieszczania żywych świń i handlu żywymi świniami z regionów i gospodarstw, które w odniesieniu do choroby pęcherzykowej świń nie posiadają tego samego statusu.

(6)

W związku z zadowalającymi wynikami wielokrotnego pobierania próbek i badania świń ze wszystkich gospodarstw objętych rocznymi programami zwalczania i monitorowania większość regionów Włoch – z wyjątkiem Abruzji, Kampanii, Kalabrii i Sycylii – została uznana za wolne od choroby pęcherzykowej świń.

(7)

Jednakże biorąc pod uwagę charakter choroby oraz jej stałe utrzymywanie się w określonych regionach Włoch, należy utrzymać kontrole mające na celu wczesne wykrywanie choroby pęcherzykowej świń w regionach uznanych za wolne od tej choroby.

(8)

Występowanie choroby w regionach, które nie są uznane za wolne od choroby pęcherzykowej świń, może również – poprzez handel żywymi świniami – zagrozić gospodarstwom, w których hodowane są świnie w innych regionach Włoch. Świnie nie powinny być zatem przemieszczane z regionów, które nie są uznane za wolne od choroby pęcherzykowej świń, do innych regionów Włoch, chyba że pochodzą z gospodarstw spełniających określone warunki.

(9)

Świnie z regionów, które nie są uznane za wolne od choroby pęcherzykowej świń, nie powinny być wysyłane do innych Państw Członkowskich. Natomiast świnie z regionów, które są uznane za wolne od choroby pęcherzykowej świń, powinny być wysyłane jedynie z gospodarstw uznanych za wolne od tej choroby.

(10)

Przepisy niniejszej decyzji stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 92/119/EWG. Należy zdefiniować pojęcie „punkt gromadzenia świń” w sposób odmienny niż w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (5).

(11)

Przepisy dotyczące statusu gospodarstw, w których hodowane są świnie, i regionów w odniesieniu do choroby pęcherzykowej świń oraz przepisy dotyczące przemieszczania żywych świń i wewnątrzwspólnotowego handlu żywymi świniami z gospodarstw i regionów o różnym statusie w zakresie tej choroby powinny w interesie przejrzystości zostać określone na poziomie Wspólnoty.

(12)

Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

stosuje się definicje dyrektywy 92/119/EWG;

2)

„punkt gromadzenia świń” oznacza gospodarstwo podmiotu prowadzącego handel, do którego, względnie z którego, zakupione świnie są regularnie przemieszczane w okresie 30 dni od daty zakupu.

a)

określona liczba świń hodowlanych, wystarczająca do wykrycia u 5 % zwierząt choroby pęcherzykowej świń przy przedziale pewności wynoszącym 95 %, została dwukrotnie, w odstępie wynoszącym 28 do 40 dni, przebadana serologicznie z wynikiem negatywnym; oraz

b)

jeśli w gospodarstwach w regionach uznanych za wolne od choroby pęcherzykowej świń nie ma świń hodowlanych, wszystkie świnie przemieszczane do tych gospodarstw pochodzą z gospodarstw uznanych za wolne od tej choroby.

a)

pobieranie próbek i kontrola są przeprowadzane zgodnie z art. 5 ust. 1 i art. 6 i ich wyniki są negatywne; oraz

b)

świnie przemieszczane do takiego gospodarstwa pochodzą z gospodarstw uznanych za wolne od choroby pęcherzykowej świń.

a)

zostaje zawieszony w przypadku wykrycia jakiegokolwiek przypadku seropozytywnego, który został potwierdzony dalszymi badaniami, do momentu kiedy przedmiotowa świnia zostanie poddana ubojowi pod urzędowym nadzorem; lub

b)

zostaje cofnięty w przypadku wykrycia dwóch lub więcej przypadków seropozytywnych.

a)

raz w roku, jeśli gospodarstwo produkuje głównie świnie przeznaczone do uboju;

b)

dwa razy w roku w pozostałych przypadkach.

a)

gospodarstwo pochodzenia jest od co najmniej dwóch lat nieprzerwanie uznane za wolne od choroby pęcherzykowej świń;

b)

w okresie 60 dni przed przemieszczeniem gospodarstwo pochodzenia nie znajdowało się w strefie ochrony lub nadzoru wyznaczonej w następstwie wybuchu choroby pęcherzykowej świń;

c)

w okresie 12 miesięcy przed przemieszczeniem do gospodarstwa pochodzenia nie zostały przemieszczone żadne świnie z gospodarstw, w których podejrzewano występowanie choroby pęcherzykowej świń;

d)

na 20 do 30 dni przed przemieszczeniem ze świń z gospodarstwa pochodzenia pobierane są próbki, oraz określona liczba świń, wystarczająca do wykrycia u 5 % zwierząt choroby pęcherzykowej świń przy przedziale pewności wynoszącym 95 %, poddawana jest badaniom serologicznym;

e)

najpóźniej 28 dni po przemieszczeniu pobierane są próbki ze świń z gospodarstwa przeznaczenia, oraz określona liczba świń, wystarczająca do wykrycia u 5 % zwierząt choroby pęcherzykowej świń przy przedziale pewności wynoszącym 95 %, poddawana jest badaniom serologicznym. Świnie mogą być przemieszczane z gospodarstwa przeznaczenia dopiero wtedy, kiedy przeprowadzone badania przyniosą wynik negatywny;

f)

przemieszczane zwierzęta są transportowane w zapieczętowanych pojazdach pod nadzorem władz;

g)

właściwy dla gospodarstwa przeznaczenia urząd weterynaryjny powiadamiany jest z wyprzedzeniem wynoszącym przynajmniej 48 godzin o planowanym przemieszczaniu świń;

h)

pojazdy używane do transportu świń są przed przemieszczeniem i po przemieszczeniu czyszczone i dezynfekowane pod urzędowym nadzorem.