20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/1

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1162/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 lipca 2005 r.

---

(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/3

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1163/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1622/2000 ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz wspólnotowy kodeks praktyk i procesów enologicznych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (1), w szczególności jego art. 46 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 44 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1622/2000 (2) przewiduje odstąpienie od dnia 1 sierpnia 2005 r. od niektórych zwykłych metod analizy określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2676/90 z dnia 17 września 1990 r. określającym wspólnotowe metody analizy wina (3).

(2)	W związku z zatwierdzeniem niektórych z tych metod zgodnie z uznanymi międzynarodowymi kryteriami metody te są obecnie uznane jako metody referencyjne i jako takie określone w rozporządzeniu (EWG) nr 2676/90.

(3)

Ponadto niektóre metody uproszczone określone w rozporządzeniu (EWG) nr 2676/90 umożliwiają szybkie i wystarczająco pewne oznaczenie składników najbardziej znaczących dla kontroli win, w szczególności dwutlenku siarki, cukrów i niektórych innych składników obecnych w winie. W celu zapewnienia jednolitości wspólnotowych procedur analizy określenie tych metod należy zachować w rozporządzeniu (EWG) nr 2676/90.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1622/2000.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1622/2000 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1795/2003 (Dz.U. L 262 z 14.10.2003, str. 13).

(2)  Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1428/2004 (Dz.U. L 263 z 10.8.2004, str. 7).

(3)  Dz.U. L 272 z 3.10.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 355/2005 (Dz.U. L 56 z 2.3.2005, str. 3).

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/4

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1164/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające przetarg stały na odsprzedaż na rynku wspólnotowym kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu polskiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustalające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (2) przewiduje w szczególności, że sprzedaży zboża znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnej dokonuje się drogą przetargu i na podstawie cen pozwalających uniknąć zakłóceń na rynku.

(2)	Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że hodowcy i przemysł produkujący paszy dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

(3)	Polska dysponuje zapasami interwencyjnymi kukurydzy, które należy wykorzystać.

(4)	Należy zatem udostępnić na rynku wewnętrznym zbóż zapasy kukurydzy, znajdujące się w posiadaniu polskiej agencji interwencyjnej.

(5)	W celu uwzględnienia sytuacji na rynku wspólnotowym należy przewidzieć, aby zarządzaniem przetargiem zajęła się Komisja. Ponadto należy przewidzieć przyznanie współczynników redukcji ofertom proponującym minimalny poziom ceny sprzedaży.

(6)	Poza tym ważne jest, aby notyfikacja polskiej agencji interwencyjnej skierowana do Komisji zachowała anonimowość oferentów.

(7)	W celu zmodernizowania zarządzania, należy przewidzieć przesyłanie informacji wymaganych przez Komisję drogą elektroniczną.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Polska agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży drogą przetargu stałego na rynku wewnętrznym Wspólnoty 99 068 ton kukurydzy, znajdującej się w jej posiadaniu.

Artykuł 2

Sprzedaż przewidziana w art. 1 odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93.

Jednak w drodze odstępstwa od wymienionego rozporządzenia:

a)	oferty ustanawia się w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta;

b)	minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie pozwalającym uniknąć zakłóceń na rynku zbóż; nie może ona w żadnym wypadku być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w danym miesiącu, z uwzględnieniem zwyżek miesięcznych.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) 2131/93, zabezpieczenie oferty ustala się na kwotę 10 EUR za tonę.

Artykuł 4

1.   Termin przedstawiania ofert w pierwszym przetargu częściowym upływa dnia 27 lipca 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

Termin przedstawiania ofert w następnych przetargach częściowych upływa w każdą środę o godzinie 15.00 (czas w Brukseli), z wyjątkiem dni: 3 sierpnia 2005 r., 17 sierpnia 2005 r. i 31 sierpnia 2005 r., przypadających w tygodniach, w których nie prowadzi się żadnych przetargów.

Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 26 października 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

2.   Oferty należy przekazać polskiej agencji interwencyjnej znajdującej się pod następującym adresem:

Agencja Rynku Rolnego

Biuro Produktów Roślinnych

Dział Zbóż

Ul. Nowy Świat 6/12

PL-00-400 Warszawa

Telefon (48) 22 661 78 10

Faks (48) 22 661 78 26

Artykuł 5

Polska agencja interwencyjna powiadomi Komisję o otrzymanych ofertach przetargowych najpóźniej dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert. Powiadomienie to odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z formularzem znajdującym się w Załączniku.

Artykuł 6

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1784/2003 Komisja ustala minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w stosunku do otrzymanych ofert. W przypadku gdy oferty dotyczą tej samej partii oraz ilości całkowitej większej niż ilość dostępna, można dokonać ustaleń oddzielnie dla każdej partii.

W odniesieniu do ofert znajdujących się na poziomie minimalnej ceny sprzedaży, oprócz ustalenia tej ceny można zastosować współczynnik redukcji ilości udzielonych zamówień.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/7

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1165/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające przetarg stały na odsprzedaż na rynku wspólnotowym kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu węgierskiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustalające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (2) przewiduje w szczególności, że sprzedaży zboża znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnej dokonuje się drogą przetargu i na podstawie cen pozwalających uniknąć zakłóceń na rynku.

(2)	Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że hodowcy i przemysł produkujący pasze dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

(3)	Węgry dysponują zapasami interwencyjnymi kukurydzy, które należy wykorzystać.

(4)	Należy zatem udostępnić na rynku wewnętrznym zbóż zapasy kukurydzy, znajdujące się w posiadaniu węgierskiej agencji interwencyjnej.

(5)	W celu uwzględnienia sytuacji na rynku wspólnotowym, należy przewidzieć, aby zarządzaniem przetargiem zajęła się Komisja. Ponadto należy przewidzieć przyznanie współczynników udziału ofertom proponującym minimalny poziom ceny sprzedaży.

(6)	Poza tym ważne jest, aby notyfikacja węgierskiej agencji interwencyjnej skierowana do Komisji zachowała anonimowość oferentów.

(7)	W celu zmodernizowania zarządzania należy przewidzieć przesyłanie informacji wymaganych przez Komisję drogą elektroniczną.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Węgierska agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży drogą przetargu stałego na rynku wewnętrznym Wspólnoty 500 000 ton kukurydzy, znajdującej się w jej posiadaniu.

Artykuł 2

Sprzedaż przewidziana w art. 1 odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93.

Jednak w drodze odstępstwa od wymienionego rozporządzenia:

a)	oferty ustanawia się w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta;

b)	minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie pozwalającym uniknąć zakłóceń na rynku zbóż; nie może ona w żadnym wypadku być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w danym miesiącu, z uwzględnieniem zwyżek miesięcznych.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) 2131/93, zabezpieczenie oferty ustala się na kwotę 10 EUR za tonę.

Artykuł 4

1.   Termin przedstawiania ofert w pierwszym przetargu częściowym upływa dnia 27 lipca 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

Termin przedstawiania ofert w następnych przetargach częściowych upływa w każdą środę o godzinie 15.00 (czas w Brukseli), z wyjątkiem dni: 3 sierpnia 2005 r., 17 sierpnia 2005 r. i 31 sierpnia 2005 r., przypadających w tygodniach, w których nie prowadzi się żadnych przetargów.

Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 26 października 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

2.   Oferty należy przekazać węgierskiej agencji interwencyjnej znajdującej się pod następującym adresem:

Mezögazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal

Alkotmány u. 29.

H-1385 Budapest 62

Pf 867

Tel.: (36) 1-219 62 60

Faks: (36) 1-219 62 59

Artykuł 5

Węgierska agencja interwencyjna powiadomi Komisję o otrzymanych ofertach przetargowych, najpóźniej dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert. Powiadomienie to odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z formularzem znajdującym się w Załączniku.

Artykuł 6

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1784/2003 Komisja ustala minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w stosunku do otrzymanych ofert. W przypadku gdy oferty dotyczą tej samej partii oraz ilości całkowitej większej niż ilość dostępna, można dokonać ustaleń oddzielnie dla każdej partii.

W odniesieniu do ofert znajdujących się na poziomie minimalnej ceny sprzedaży, oprócz ustalenia tej ceny można zastosować współczynnik redukcji ilości udzielonych zamówień.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/10

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1166/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające przetarg stały na odsprzedaż na rynku wspólnotowym kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu francuskiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustalające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (2) przewiduje w szczególności, że sprzedaży zboża znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnej dokonuje się drogą przetargu i na podstawie cen pozwalających uniknąć zakłóceń na rynku.

(2)	Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim, ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że hodowcy i przemysł produkujący paszy dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

(3)	Francja dysponuje zapasami interwencyjnymi kukurydzy, które należy wykorzystać.

(4)	Należy zatem udostępnić na rynku wewnętrznym zbóż zapasy kukurydzy, znajdujące się w posiadaniu francuskiej agencji interwencyjnej.

(5)	W celu uwzględnienia sytuacji na rynku wspólnotowym, należy przewidzieć, aby zarządzaniem przetargiem zajęła się Komisja. Ponadto należy przewidzieć przyznanie współczynników redukcji ofertom proponującym minimalny poziom ceny sprzedaży.

(6)	Poza tym ważne jest, aby notyfikacja niemieckiej agencji interwencyjnej skierowana do Komisji zachowała anonimowość oferentów.

(7)	W celu zmodernizowania zarządzania, należy przewidzieć przesyłanie informacji wymaganych przez Komisję drogą elektroniczną.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Francuska agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży drogą przetargu stałego na rynku wewnętrznym Wspólnoty 53 641 ton kukurydzy, znajdującej się w jej posiadaniu.

Artykuł 2

Sprzedaż przewidziana w art. 1 odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93.

Jednak w drodze odstępstwa od wymienionego rozporządzenia:

a)	oferty ustanawia się w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta;

b)	minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie pozwalającym uniknąć zakłóceń na rynku zbóż; nie może ona w żadnym wypadku być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w danym miesiącu, z uwzględnieniem zwyżek miesięcznych.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) 2131/93, zabezpieczenie oferty ustala się na kwotę 10 EUR za tonę.

Artykuł 4

1.   Termin przedstawiania ofert w pierwszym przetargu częściowym upływa dnia 27 lipca 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

Termin przedstawiania ofert w następnych przetargach częściowych upływa w każdą środę o godzinie 15.00 (czas w Brukseli), z wyjątkiem dni: 3 sierpnia 2005 r., 17 sierpnia 2005 r. i 31 sierpnia 2005 r., przypadających w tygodniach, w których nie prowadzi się żadnych przetargów.

Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 26 października 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

2.   Oferty należy przekazać francuskiej agencji interwencyjnej znajdującej się pod następującym adresem:

Office national interprofessionnel des céréales

21, avenue Bosquet

F-75007 Paris

Faks:

(33-1) 44 18 20 08 (33-1) 44 18 20 80

Artykuł 5

Francuska agencja interwencyjna powiadomi Komisję o otrzymanych ofertach przetargowych, najpóźniej dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert. Powiadomienie to odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z formularzem znajdującym się w Załączniku.

Artykuł 6

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1784/2003 Komisja ustala minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w stosunku do otrzymanych ofert. W przypadku gdy oferty dotyczą tej samej partii oraz ilości całkowitej większej niż ilość dostępna, można dokonać ustaleń oddzielnie dla każdej partii.

W odniesieniu do ofert znajdujących się na poziomie minimalnej ceny sprzedaży, oprócz ustalenia tej ceny można zastosować współczynnik redukcji ilości udzielonych zamówień.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/13

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1167/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające przetarg stały na odsprzedaż na rynku wspólnotowym kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustalające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (2) przewiduje w szczególności, że sprzedaży zboża znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnej dokonuje się drogą przetargu i na podstawie cen pozwalających uniknąć zakłóceń na rynku.

(2)	Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że hodowcy i przemysł produkujący paszy dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

(3)	Niemcy dysponują zapasami interwencyjnymi kukurydzy, które należy wykorzystać.

(4)	Należy zatem udostępnić na rynku wewnętrznym zbóż zapasy kukurydzy, znajdujące się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej.

(5)	W celu uwzględnienia sytuacji na rynku wspólnotowym, należy przewidzieć, aby zarządzaniem przetargiem zajęła się Komisja. Ponadto należy przewidzieć przyznanie współczynników redukcji ofertom proponującym minimalny poziom ceny sprzedaży.

(6)	Poza tym ważne jest, aby notyfikacja niemieckiej agencji interwencyjnej skierowana do Komisji zachowała anonimowość oferentów.

(7)	W celu zmodernizowania zarządzania należy przewidzieć przesyłanie informacji wymaganych przez Komisję drogą elektroniczną.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niemiecka agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży drogą przetargu stałego na rynku wewnętrznym Wspólnoty 10 044 ton kukurydzy, znajdującej się w jej posiadaniu.

Artykuł 2

Sprzedaż przewidziana w art. 1 odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93.

Jednak w drodze odstępstwa od wymienionego rozporządzenia:

a)	oferty ustanawia się w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta;

b)	minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie pozwalającym uniknąć zakłóceń na rynku zbóż; nie może ona w żadnym wypadku być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w danym miesiącu, z uwzględnieniem zwyżek miesięcznych.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) 2131/93, zabezpieczenie oferty ustala się na kwotę 10 EUR za tonę.

Artykuł 4

1.   Termin przedstawiania ofert w pierwszym przetargu częściowym upływa dnia 27 lipca 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

Termin przedstawiania ofert w następnych przetargach częściowych upływa w każdą środę o godzinie 15.00 (czas w Brukseli), z wyjątkiem dni: 3 sierpnia 2005 r., 17 sierpnia 2005 r. i 31 sierpnia 2005 r., przypadających w tygodniach, w których nie prowadzi się żadnych przetargów.

Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 26 października 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

2.   Oferty należy przekazać niemieckiej agencji interwencyjnej znajdującej się pod następującym adresem:

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung (BLE),

Deichmannsaue 29

D-53179 Bonn

Pf 867

Faks	0049 228 6845 3985 0049 228 6845 3276

Artykuł 5

Niemiecka agencja interwencyjna powiadomi Komisję o otrzymanych ofertach przetargowych, najpóźniej dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert. Powiadomienie to odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z formularzem znajdującym się w Załączniku.

Artykuł 6

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1784/2003 Komisja ustala minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w stosunku do otrzymanych ofert. W przypadku gdy oferty dotyczą tej samej partii oraz ilości całkowitej większej niż ilość dostępna, można dokonać ustaleń oddzielnie dla każdej partii.

W odniesieniu do ofert znajdujących się na poziomie minimalnej ceny sprzedaży, oprócz ustalenia tej ceny można zastosować współczynnik redukcji ilości udzielonych zamówień.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/16

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1168/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające przetarg stały na odsprzedaż na rynku wspólnotowym kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu austriackiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustalające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (2) przewiduje w szczególności, że sprzedaży zboża znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnej dokonuje się drogą przetargu i na podstawie cen pozwalających uniknąć zakłóceń na rynku.

(2)	Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że hodowcy i przemysł produkujący pasze dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

(3)	Austria dysponuje zapasami interwencyjnymi kukurydzy, które należy wykorzystać.

(4)	Należy zatem udostępnić na rynku wewnętrznym zbóż zapasy kukurydzy, znajdujące się w posiadaniu austriackiej agencji interwencyjnej.

(5)	W celu uwzględnienia sytuacji na rynku wspólnotowym, należy przewidzieć, aby zarządzaniem przetargiem zajęła się Komisja. Ponadto należy przewidzieć przyznanie współczynników redukcji ofertom proponującym minimalny poziom ceny sprzedaży.

(6)	Poza tym ważne jest, aby notyfikacja austriackiej agencji interwencyjnej skierowana do Komisji zachowała anonimowość oferentów.

(7)	W celu zmodernizowania zarządzania należy przewidzieć przesyłanie informacji wymaganych przez Komisję drogą elektroniczną.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Austriacka agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży drogą przetargu stałego na rynku wewnętrznym Wspólnoty 113 297 ton kukurydzy, znajdującej się w jej posiadaniu.

Artykuł 2

Sprzedaż przewidziana w art. 1 odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93.

Jednak w drodze odstępstwa od wymienionego rozporządzenia:

a)	oferty ustanawia się w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta;

b)	minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie pozwalającym uniknąć zakłóceń na rynku zbóż; nie może ona w żadnym wypadku być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w danym miesiącu, z uwzględnieniem zwyżek miesięcznych.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) 2131/93, zabezpieczenie oferty ustala się na kwotę 10 EUR za tonę.

Artykuł 4

1.   Termin przedstawiania ofert w pierwszym przetargu częściowym upływa dnia 27 lipca 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

Termin przedstawiania ofert w następnych przetargach częściowych upływa w każdą środę o godzinie 15.00 (czas w Brukseli), z wyjątkiem dni: 3 sierpnia 2005 r., 17 sierpnia 2005 r. i 31 sierpnia 2005 r., przypadających w tygodniach, w których nie prowadzi się żadnych przetargów.

Termin przedstawienia ofert w ostatnim przetargu częściowym upływa dnia 26 października 2005 r. o godzinie 15.00 (czas w Brukseli).

2.   Oferty należy przekazać austriackiej agencji interwencyjnej znajdującej się pod następującym adresem:

AMA (Agramarkt Austria)

Dresdnerstrasse 70

A-1200 Wien

Faks	(00 431) 33151 4624 (00 431) 33151 4469

Artykuł 5

Austriacka agencja interwencyjna powiadomi Komisję o otrzymanych ofertach przetargowych najpóźniej dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert. Powiadomienie to odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z formularzem znajdującym się w Załączniku.

Artykuł 6

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1784/2003 Komisja ustala minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w stosunku do otrzymanych ofert. W przypadku gdy oferty dotyczą tej samej partii oraz ilości całkowitej większej niż ilość dostępna, można dokonać ustaleń oddzielnie dla każdej partii.

W odniesieniu do ofert znajdujących się na poziomie minimalnej ceny sprzedaży, oprócz ustalenia tej ceny można zastosować współczynnik redukcji ilości udzielonych zamówień.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/19

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1169/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

otwierające stały przetarg na wywóz żyta znajdującego się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 (2) określa procedury i warunki wprowadzenia do sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych.

(2)	Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3002/92 (3) ustanawia wspólne szczegółowe zasady kontroli wykorzystania i/lub przeznaczenia produktów z interwencji.

(3)	Ze względu na obecną sytuację na rynku uzasadnione jest ogłoszenie stałego przetargu na wywóz 500 000 ton żyta znajdującego się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej.

(4)

Należy ustalić szczególne zasady mające zapewnić właściwe wykonanie operacji i ich kontrolę. W tym celu należy przewidzieć system zabezpieczeń zapewniających przestrzeganie oczekiwanych celów, równocześnie unikając nadmiernych obciążeń dla podmiotów gospodarczych. Należy więc wprowadzić derogacje do niektórych przepisów, a w szczególności do rozporządzenia (EWG) nr 2131/93.

(5)	W celu modernizacji systemu administracji i zarządzania niezbędnym jest dostarczanie informacji, wymaganych przez Komisję, drogą elektroniczną.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niemiecka agencja interwencyjna przystępuje do stałego przetargu na wywóz żyta, znajdującego się w jej posiadaniu, zgodnie z warunkami określonymi rozporządzeniem (EWG) nr 2131/93, jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

Artykuł 2

Przetarg obejmuje maksymalną ilość 500 000 ton żyta do wywozu do wszystkich krajów trzecich.

Artykuł 3

1.   Przy wywozach realizowanych z tytułu niniejszego rozporządzenia nie stosuje się żadnych refundacji, podatków eksportowych ani miesięcznych przyrostów.

2.   Artykuł 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 nie stosuje się.

3.   Na zasadzie odstępstwa od art. 16 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 cenę podaną w ofercie uważa się za cenę do zapłaty za wywóz, bez podwyżek miesięcznych.

Artykuł 4

1.   Pozwolenia na wywóz są ważne od daty wydania w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 do końca następującego po niej czwartego miesiąca.

2.   Ofertom złożonym w ramach przetargu otwartego niniejszym rozporządzeniem nie muszą towarzyszyć wnioski o wydanie pozwoleń na wywóz, sporządzone w ramach art. 49 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 (4).

Artykuł 5

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 7 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93, termin zgłaszania ofert w pierwszym przetargu częściowym wygasa dnia 28 lipca 2005 r. o godz. 9.00 (czasu brukselskiego).

Termin zgłaszania ofert w następnych przetargach częściowych wygasa w każdy czwartek o godz. 9.00 (czasu brukselskiego), z wyjątkiem 4 sierpnia 2005 r., 18 sierpnia 2005 r., 1 września 2005 r., 3 listopada 2005 r., 29 grudnia 2005 r., 13 kwietnia 2006 r. i 25 maja 2006 r., 15 czerwca 2006 r., w tygodniach, w których procedury przetargowe nie będą przeprowadzane.

Termin zgłaszania ofert w ostatnim przetargu częściowym wygasa w dniu 22 czerwca 2006 r. o godz. 9.00 (czasu brukselskiego).

2.   Oferty powinny być złożone w niemieckiej agencji interwencyjnej, która posiada następujący adres:

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung (BLE)

Deichmannsaue 29

D-53179 Bonn

Faks:

00 49 228 6845 3985 00 49 228 6845 3276

Artykuł 6

Agencja interwencyjna, podmiot składujący i oferent, którego ofertę przyjęto, przystępują, na wniosek tego ostatniego, za wspólną zgodą, przed wywozem lub w chwili wywozu z magazynu zgodnie z wyborem oferenta, do pobrania próbek kontrolnych z częstotliwością co najmniej jednej próbki na 500 ton, i do ich analizy. Agencja interwencyjna może być reprezentowana przez pełnomocnika, pod warunkiem, że nie jest on samym podmiotem składującym.

Pobieranie próbek kontrolnych i ich analiza wykonywane są w terminie siedmiu dni roboczych od daty wniosku oferenta lub w terminie trzech dni roboczych, jeśli pobranie próbek następuje w chwili wywozu towaru z magazynu.

Wyniki analiz, w przypadku sporu, przekazuje się, drogą elektroniczną, Komisji.

Artykuł 7

1.   Oferent, którego ofertę przyjęto, musi przyjąć partię taką jaka jest, jeśli wynik ostateczny analiz wykonanych na próbkach wykazuje jakość:

a)	wyższą od zgłoszonej w ogłoszeniu o przetargu;

b)

wyższą od cech minimalnych wymaganych w interwencji, ale niższą od jakości opisanej w ogłoszeniu o przetargu, pozostając jednak w granicach odchylenia mogącego osiągnąć następujące wartości: — 1 kilogram na hektolitr ciężaru właściwego, który jednak nie może być niższy niż 68 kilogramów na hektolitr, — jednego punktu procentowego w zakresie zawartości wilgoci, — pół punktu procentowego na zanieczyszczenia, o których mowa odpowiednio w punktach B.2 i B.4 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 824/2000 (5), — pół punktu procentowego na zanieczyszczenia, o których mowa w punkcie B.5 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 824/2000, jednak bez zmiany dopuszczalnego procentu ziaren szkodliwych i sporyszu.

2.   Jeśli wynik ostateczny analiz wykonanych na próbkach wykazuje jakość wyższą od cech minimalnych wymaganych w interwencji, ale niższą od jakości opisanej w ogłoszeniu o przetargu i wykazującą różnicę wychodzącą poza odchylenie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), oferent, którego ofertę przyjęto, może:

a)	albo przyjąć partię w takim stanie, w jakim jest,

b)	albo odmówić przyjęcia danej partii.

W przypadku wspomnianym w lit. b) pierwszego akapitu oferent, którego ofertę przyjęto, zostaje zwolniony ze wszystkich zobowiązań w stosunku do danej partii, włącznie z zabezpieczeniem, dopiero po bezzwłocznym poinformowaniu Komisji i agencji interwencyjnej przy użyciu formularza figurującego w załączniku I.

3.   Jeśli wynik ostateczny analiz wykonanych na próbkach wykazuje jakość niższą od cech minimalnych wymaganych w interwencji, oferent, którego ofertę przyjęto, nie może przystąpić do odbioru danej partii. Zostaje on zwolniony ze wszystkich zobowiązań wobec danej partii, włącznie z zabezpieczeniami, dopiero po bezzwłocznym poinformowaniu, przy użyciu formularza figurującego w załączniku I Komisji i agencji interwencyjnej.

Artykuł 8

W przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) oraz ust. 3, oferent, którego ofertę przyjęto, może zażądać od agencji interwencyjnej dostarczenia innej partii żyta o przewidzianej jakości, bez dodatkowych kosztów. W takim wypadku zabezpieczenie nie zostaje zwolnione. Zamiana partii powinna nastąpić w maksymalnym terminie trzech dni po żądaniu oferenta, którego ofertę przyjęto. Oferent informuje o tym bezzwłocznie Komisję przy użyciu formularza figurującego w załączniku I.

Jeśli w okresie nie dłuższym niż jeden miesiąc po dacie złożenia wniosku o wymianę przez oferenta, którego ofertę przyjęto, w wyniku następujących po sobie wymianach, oferent, którego ofertę przyjęto, nie otrzymał partii zastępczej o przewidywanej jakości, zostaje on zwolniony ze wszystkich swoich zobowiązań, włącznie z zabezpieczeniami, po bezzwłocznym poinformowaniu, przy użyciu formularza figurującego w załączniku I Komisji i agencji interwencyjnej.

Artykuł 9

1.   Jeśli wyprowadzenie żyta z magazynu następuje przed otrzymaniem wyników analiz przewidzianych w art. 6, ryzyko ponosi oferent, którego ofertę przyjęto, od chwili odbioru partii, bez uszczerbku dla możliwych dróg odwoławczych oferenta w stosunku do podmiotu składującego.

2.   Koszty związane z pobraniem próbek i analizami przewidzianymi w art. 6, poza tymi, o których mowa w art. 7 ust. 3, ponosi Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) przy ograniczeniu do jednej analizy na każde pięćset ton, z wyjątkiem kosztów przesilosowania. Koszty przesilosowania i ewentualnych dodatkowych analiz wymaganych przez oferenta, którego ofertę przyjęto, obciążają tego ostatniego.

Artykuł 10

Na zasadzie odstępstwa od art. 12 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3002/92, dokumenty związane ze sprzedażą żyta zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a w szczególności pozwolenie na wywóz, polecenie wycofania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 3002/92, deklaracja wywozowa i w razie potrzeby formularz T5, powinny zawierać uwagi figurujące w załączniku II.

Artykuł 11

1.   Zabezpieczenie ustanowione stosownie do art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 powinno być zwolnione z chwilą wydania pozwoleń na wywóz oferentom, których oferty zostały przyjęte.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 obowiązek wywozu jest objęty zabezpieczeniem, którego wysokość jest równa różnicy między ceną interwencyjną obowiązującą w dniu przetargu a ceną ofertową i nigdy nie niższa od 25 EUR za tonę. Połowę tej kwoty wpłaca się z chwilą wydania pozwolenia, a pozostałą część przed odbiorem zboża.

Artykuł 12

Niemiecka agencja interwencyjna powiadomi Komisję, drogą elektroniczną, najpóźniej w dwie godziny po wygaśnięciu terminu na złożenie ofert, o otrzymanych ofertach przetargowych. Powiadomienia dokonuje się zgodnie ze schematem zamieszczonym w załączniku III.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

(3)  Dz.U. L 301 z 17.10.1992, str. 17. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 770/96 (Dz.U. L 104 z 27.4.1996, str. 13).

(4)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1741/2004 (Dz.U. L 311 z 8.10.2004, str. 17).

(5)  Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1068/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 65).

---

---

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/25

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1170/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

ustanawiające zakaz połowów krewetki północnej w strefie NAFO 3L przez statki pływające pod banderą Litwy

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 26 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (2), w szczególności jego art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 27/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2005 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (3), ustanawia kwoty na 2005 r.

(2)	Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim określonym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia wyczerpały kwotę na połowy zasobu w nim określonego przyznaną na 2005 r.

(3)	Należy zatem zakazać połowów tego zasobu oraz jego przechowywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną Państwu Członkowskiemu określonemu w Załączniku do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zasobu w nim określonego uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym Załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem wymienionym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się połowów zasobu określonego w Załączniku przez statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim w nim określonym. Po tej dacie zakazuje się przechowywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku omawianego zasobu złowionego przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2)  Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

(3)  Dz.U. L 12 z 14.1.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 860/2005 (Dz.U. L 144 z 8.6.2005, str. 1).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/27

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1171/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

w sprawie pozwoleń na przywóz produktów wołowych i cielęcych pochodzących z Botswany, Kenii, Madagaskaru, Suazi, Zimbabwe i Namibii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2286/2002 z dnia 10 grudnia 2002 r. ustalające procedurę mającą zastosowanie do produktów rolnych i towarów uzyskanych dzięki przetworzeniu produktów rolnych pochodzących z państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1706/98 (2),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 2247/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w sektorze wołowiny i cielęciny rozporządzenia Rady (WE) nr 2286/2002 ustalającego procedurę mającą zastosowanie do produktów rolnych oraz towarów uzyskanych dzięki przetworzeniu produktów rolnych pochodzących z państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) (3), w szczególności jego art. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 2247/2003 przewiduje możliwość wydawania pozwoleń na przywóz produktów wołowych i cielęcych pochodzących z Botswany, Kenii, Madagaskaru, Suazi, Zimbabwe i Namibii. Przywóz jednak musi się zamykać w granicach ilościowych przewidzianych dla każdego z tych eksportujących krajów trzecich.

(2)

Złożone między 1 a 10 lipca 2005 r. wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz produktów pochodzących z Botswany, Kenii, Madagaskaru, Suazi, Zimbabwe i Namibii, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2247/2003, wyrażone w ilościach mięsa bez kości, nie przewyższają ilości dostępnych dla tych państw. Jest zatem możliwe wydanie pozwoleń na przywóz wnioskowanych ilości.

(3)	Ilości, na jakie mogą być składane wnioski o wydanie pozwoleń po dniu 1 sierpnia 2005 r., należy ustalić w ramach ogólnej ilości 52 100 t.

(4)	Niniejsze rozporządzenie nie narusza zastosowania dyrektywy Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnych podczas przywozu z państw trzecich bydła, trzody chlewnej, owiec i kóz oraz świeżego mięsa i produktów mięsnych (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Z dniem 21 lipca 2005 r. niżej wymienione Państwa Członkowskie wydają pozwolenia, wyrażone w ilościach mięsa bez kości, na przywóz produktów z wołowiny i cielęciny, pochodzących z niektórych państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, w następującej ilości:

Zjednoczone Królestwo: — 802 t pochodzących z Botswany, — 600 t pochodzących z Namibii;

Niemcy: — 618 t pochodzących z Botswany, — 730 t pochodzących z Namibii.

Artykuł 2

Zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2247/2003, wnioski o wydanie pozwoleń mogą być składane w ciągu dziesięciu pierwszych dni sierpnia 2005 r. na następujące ilości wołowiny i cielęciny bez kości:

Botswana:	13 686 t,
Kenia:	142 t,
Madagaskar:	7 579 t,
Suazi:	3 337 t,
Zimbabwe:	9 100 t,
Namibia:	6 825 t.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 lipca 2005 r.

---

(1)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1899/2004 (Dz.U. L 328 z 30.10.2004, str. 67).

(2)  Dz.U. L 348 z 21.12.2002, str. 5.

(3)  Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 37. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1118/2004 (Dz.U. L 217 z 17.6.2004, str. 10).

(4)  Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/29

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1172/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

ustalające refundacje wywozowe w ramach systemów A1 i B w sektorze owoców i warzyw (pomidory, pomarańcze, cytryny, winogrona stołowe i jabłka)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 35 ust. 3 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1961/2001 (2), ustanawia zasady stosowania refundacji wywozowych w sektorze owoców i warzyw.

(2)	W myśl art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 w zakresie niezbędnym dla umożliwienia znaczącego gospodarczo wywozu produkty wywożone przez Wspólnotę mogą podlegać refundacji wywozowej, uwzględniającej granice wynikające z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(3)

Zgodnie z art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 należy dbać, aby przepływy handlowe wywołane wcześniej przez system refundacji nie zostały zakłócone. Z tego powodu i z powodu sezonowości wywozów owoców i warzyw należy ustalić ilości przewidziane dla każdego produktu, na podstawie nomenklatury produktów rolnych dla refundacji wywozowych ustanowionej rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3846/87 (3). Ilości te powinny zostać podzielone z uwzględnieniem stopnia, w jakim rozpatrywane produkty łatwo się psują.

(4)

W myśl postanowień art. 35 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 przy ustalaniu refundacji uwzględnia się istniejącą sytuację lub tendencje w odniesieniu do cen i dostępności owoców i warzyw na rynku Wspólnoty oraz do cen stosowanych w handlu międzynarodowym. Należy również uwzględnić koszty wprowadzenia do obrotu i koszty transportu oraz gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(5)	Zgodnie z art. 35 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 ceny rynkowe Wspólnoty są ustalane z uwzględnieniem cen, które są najbardziej korzystne z punktu widzenia wywozu.

(6)	Sytuacja na rynkach światowych lub specyficzne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania refundacji do określonego produktu, w zależności od jego miejsca przeznaczenia.

(7)	Pomidory, pomarańcze, cytryny, winogrona stołowe i jabłka klasy ekstra I i II według wspólnych norm jakości mogą obecnie podlegać znaczącym gospodarczo wywozom.

(8)	Aby umożliwić najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów i uwzględniając strukturę wywozów ze Wspólnoty, należy ustalić refundacje wywozowe zgodnie z systemami A1 i B.

(9)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   W odniesieniu do systemu A 1 – stawki refundacji, okres składania wniosków o refundację i przewidziane ilości dla rozpatrywanych produktów są ustalone w Załączniku. W odniesieniu do systemu B – indykatywne stawki refundacji, okres składania wniosków o pozwolenia i przewidziane ilości dla rozpatrywanych produktów są ustalone w Załączniku.

2.   Pozwolenia wydane z tytułu pomocy żywnościowej, określone w art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 (4), nie są wliczane do kwalifikujących się ilości, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

---

(1)  Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 47/2003 (Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 64).

(2)  Dz.U. L 268 z 9.10.2001, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).

(3)  Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 558/2005 (Dz.U. L 94 z 13.4.2005, str. 22).

(4)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1741/2004 (Dz.U. L 311 z 8.10.2004, str. 17).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/32

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1173/2005

z dnia 19 lipca 2005 r.

zmieniające należności przywozowe w sektorze zbóż stosowane od dnia 19 lipca 2005 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/96 z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 (2) odnośnie do należności przywozowych w sektorze zbóż, w szczególności jego art. 2 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Należności przywozowe w sektorze zbóż zostały ustalone przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 1150/2005 (3).

(2)

Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1249/96 przewiduje, że jeśli w okresie ich stosowania wyliczona średnia należności przywozowych różni się o 5 EUR/t od należności ustalonej, dokonuje się odpowiedniego wyrównania. Wyżej wymieniona różnica nastąpiła. Konieczne jest więc dostosowanie należności przywozowych ustalonych w rozporządzeniu (WE) nr 1150/2005,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 1150/2005 zastępuje się załącznikami I i II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 lipca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 19 lipca 2005 r.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 29.9.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 161 z 29.6.1996, str. 125. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1110/2003 (Dz.U. L 158 z 27.6.2003, str. 12).

(3)  Dz.U. L 185 z 16.7.2005, str. 24.

---

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/35

---

DECYZJA RADY

z dnia 12 lipca 2005 r.

w sprawie dostosowania diet wypłacanych członkom i zastępcom członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego

(2005/554/WE, Euratom)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 258 akapit czwarty,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 166 akapit czwarty,

uwzględniając wniosek Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 4 kwietnia 2005 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

Kwoty diet dziennych wypłacanych członkom i zastępcom członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, określone w decyzji Rady 81/121/EWG (1), powinny zostać dostosowane,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 2 decyzji 81/121/EWG otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 12 lipca 2005 r.

---

(1)  Dz.U. L 67 z 12.3.1981, str. 29. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2002/985/WE, Euratom (Dz.U. L 343 z 18.12.2002, str. 31).

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/36

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 15 lipca 2005 r.

wyłączająca z finansowania wspólnotowego niektóre wydatki poniesione przez Państwa Członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 2685)

(Jedynie teksty w językach angielskim, duńskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim i włoskim są autentyczne)

(2005/555/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2 lit. c),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (2), w szczególności jego art. 7 ust. 4,

po konsultacji z Komitetem Funduszu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 5 rozporządzenia (EWG) nr 729/70 i art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, a także art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR (3) stanowią, że Komisja przystępuje do niezbędnych weryfikacji, informuje Państwa Członkowskie o wynikach weryfikacji, zapoznaje się z ich uwagami, zwołuje dwustronne dyskusje w celu wypracowania porozumienia z danymi Państwami Członkowskimi i oficjalnie informuje je o swoich wnioskach, czyniąc odwołanie do decyzji Komisji 94/442/WE z dnia 1 lipca 1994 r. w sprawie ustanowienia procedury pojednawczej w ramach rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (4).

(2)	Państwa Członkowskie miały możliwość złożenia wniosku o otwarcie procedury pojednawczej. W niektórych przypadkach możliwość ta została wykorzystana i Komisja przeanalizowała sprawozdanie sporządzone po zakończeniu tej procedury.

(3)

Artykuły 2 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 729/70, jak również art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 stanowią, że finansowane mogą być jedynie refundacje wywozowe przy wywozie do krajów trzecich oraz działania interwencyjne, mające na celu stabilizację rynków rolnych, odpowiednio przyznane lub przedsięwzięte zgodnie z zasadami wspólnotowymi w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych.

(4)	Po przeprowadzeniu weryfikacji wyniki rozmów dwustronnych i procedury pojednawcze wykazały, że część wydatków zadeklarowanych przez Państwa Członkowskie nie spełnia warunków, nie może być zatem finansowana przez Sekcję Gwarancji EFOGR.

(5)	Należy wskazać, których kwot Sekcja Gwarancji EFOGR nie uznała za kwalifikujące się do zwrotu. Kwoty te nie dotyczą wydatków poniesionych wcześniej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym powiadomieniem Państw Członkowskich przez Komisję o wynikach weryfikacji.

(6)	Komisja, dla przypadków objętych niniejszą decyzją, zakomunikowała Państwom Członkowskim w sprawozdaniu zbiorczym szacunek kwot do wyłączenia z uwagi na ich niezgodność z zasadami wspólnotowymi.

(7)	Niniejsza decyzja nie przesądza o skutkach finansowych wynikających dla Komisji z wyroków Trybunału Sprawiedliwości, w sprawach będących w toku w dniu 15 lutego 2005 r. i dotyczących kwestii z nią związanych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wydatki zatwierdzonych przez Państwa Członkowskie agencji płatniczych, zadeklarowane z tytułu Sekcji Gwarancji EFOGR, wskazane w Załączniku, wyłącza się z finansowania wspólnotowego z powodu ich niezgodności z zasadami wspólnotowymi.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do: Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Republiki Portugalskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

---

(1)  Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1287/95 (Dz.U. L 125 z 8.6.1995, str. 1).

(2)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

(3)  Dz.U. L 158 z 8.7.1995, str. 6. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 465/2005 (Dz.U. L 77 z 23.3.2005, str. 6).

(4)  Dz.U. L 182 z 16.7.1994, str. 45. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2001/535/WE (Dz.U. L 193 z 17.7.2001, str. 25).

---

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/43

---

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2005/556/WPZiB

z dnia 18 lipca 2005 r.

w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14, art. 18 ust. 5 i art. 23 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Unia Europejska jest aktywnie zaangażowana na szczeblu dyplomatycznym i politycznym od początków działań międzynarodowych mających na celu opanowanie i rozwiązanie kryzysu w Darfurze.

(2)

Unia wyraża chęć wzmocnienia swojej roli politycznej w kryzysie wraz z wieloma podmiotami lokalnymi, regionalnymi i międzynarodowymi oraz utrzymania spójności między pomocą Unii w zarządzaniu kryzysem w Darfurze pod kierownictwem Unii Afrykańskiej (UA) z jednej strony a ogólnymi stosunkami politycznymi z Sudanem z drugiej strony, w tym w związku z wprowadzeniem w życie całościowego porozumienia pokojowego (CPA) między rządem Sudanu i Ludowym Ruchem/Armią Wyzwolenia Sudanu (SPLM/A).

(3)	Unia udziela coraz większej pomocy misji UA w regionie Darfur w Sudanie (AMIS) w zakresie wsparcia planowania i zarządzania, jak i finansowania i logistyki.

(4)

UA zdecydowała się zwiększyć liczbę personelu AMIS do 6 171 wojskowych i 1 560 cywilnych pracowników policyjnych, natomiast Unia, wspierając UA, proponuje w związku z tym rozszerzeniem szereg środków określonych we wspólnym działaniu 2005/557/WPZiB z dnia 18 lipca 2005 r. (1) w sprawie cywilno-wojskowego działania Unii Europejskiej wspierającego misję Unii Afrykańskiej w regionie Darfur w Sudanie, które wymagają odpowiedniego zaangażowania politycznego wraz z UA i rządem Sudanu oraz określonych zdolności koordynacyjnych.

(5)	Dnia 31 marca 2005 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) przyjęła rezolucję 1593(2005) w sprawie sprawozdania Międzynarodowej Komisji Śledczej dotyczącego łamania międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka w Darfurze.

(6)	SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może się pogorszyć i zaszkodzić celom WPZiB określonym w art. 11 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Pan Pekka HAAVISTO zostaje niniejszym mianowany Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Sudanie.

Artykuł 2

Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii w Sudanie, w szczególności dotyczących:

a)

działań w ramach społeczności międzynarodowej, służących wspieraniu UA oraz ONZ i mających na celu osiągnięcie politycznego rozwiązania konfliktu w Darfurze, jak również ułatwienie wprowadzenia w życie CPA oraz działanie na rzecz wspierania dialogu Południe-Południe, z należytym uwzględnieniem konsekwencji tych kwestii dla regionu oraz zasadą afrykańskiej odpowiedzialności; oraz

b)	zapewnienia maksymalnej skuteczności i widoczności wkładu Unii do AMIS.

Artykuł 3

1.   Dla osiągnięcia celów polityki mandat SPUE obejmuje:

a)	współdziałanie z UA, rządem Sudanu i innymi stronami sudańskimi, jak również organizacjami pozarządowymi oraz utrzymanie ścisłej współpracy z ONZ i innymi właściwymi podmiotami międzynarodowymi, mając na celu realizację celów polityki Unii;

b)	reprezentowanie Unii podczas rozmów politycznych w Abudży, podczas posiedzeń wysokiego szczebla wspólnej komisji, jak również, jeśli będzie to wymagane, na innych właściwych posiedzeniach;

c)	zapewnianie spójności między wkładem Unii do zarządzania kryzysem w Darfurze oraz ogólnymi stosunkami politycznymi Unii z Sudanem;

d)

w zakresie praw człowieka, w tym praw dzieci i kobiet, oraz walki z bezkarnością w Sudanie, śledzenie sytuacji i utrzymanie stałych kontaktów z władzami sudańskimi, UA i ONZ, w szczególności z biurem Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka, obserwatorami praw człowieka działającymi w regionie oraz z biurem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego.

2.   Wypełniając swój mandat, SPUE, między innymi:

a)	śledzi wszelkie działania Unii;

b)	zapewnia koordynację i spójność wkładów Unii do AMIS;

c)	wspiera proces polityczny oraz działania związane z wprowadzaniem w życie CPA; oraz

d)	śledzi zgodność działań stron sudańskich z odpowiednimi rezolucjami RB ONZ, mianowicie nr 1556(2004), 1564(2004), 1591(2005) i 1593(2005) oraz składa sprawozdania w tej sprawie.

Artykuł 4

1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem i kierownictwem operacyjnym Wysokiego Przedstawiciela. SPUE jest odpowiedzialny przed Komisją za wszelkie wydatki.

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPB) utrzymuje uprzywilejowany kontakt z SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym z Radą. KPB ukierunkowuje działania SPUE pod względem strategicznym i politycznym w ramach mandatu.

3.   SPUE regularnie składa sprawozdania KPB z realizacji pomocy UE dla AMIS oraz z rozwoju sytuacji w Darfurze, jak i w całym Sudanie.

Artykuł 5

1.   Kwota referencyjna przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE na okres 6 miesięcy wynosi 675 000 EUR. W razie konieczności Rada decyduje o kwocie referencyjnej przeznaczonej na kontynuację niniejszego wspólnego działania.

2.   Wydatkami finansowanymi w ramach kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami Wspólnoty Europejskiej stosowanymi do budżetu z zastrzeżeniem, że jakiekolwiek finansowanie wstępne nie pozostaje własnością Wspólnoty.

3.   Zarządzanie wydatkami podlega umowie pomiędzy SPUE a Komisją. Wydatki kwalifikują się od dnia przyjęcia niniejszego wspólnego działania.

4.   Wsparcie logistyczne w regionie jest zapewniane przez Prezydencję, Komisję lub Państwa Członkowskie, w zależności od sytuacji.

Artykuł 6

1.   W granicach swojego mandatu i udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie własnego zespołu w porozumieniu z Prezydencją, przy wsparciu ze strony Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela oraz przy pełnym udziale Komisji. SPUE powiadamia Prezydencję i Komisję o ostatecznym składzie swojego zespołu.

2.   Państwa Członkowskie i instytucje Unii Europejskiej mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy z SPUE. Wynagrodzenie ewentualnych pracowników oddelegowanych przez Państwo Członkowskie lub instytucję Unii Europejskiej do SPUE jest wypłacane odpowiednio przez dane Państwo Członkowskie lub daną instytucję Unii Europejskiej.

3.   Wszystkie stanowiska kategorii A, które nie zostaną obsadzone w drodze oddelegowania, są w odpowiedni sposób ogłaszane przez Sekretariat Generalny Rady, a informacja o nich jest przekazywana Państwom Członkowskim oraz instytucjom Unii Europejskiej, w celu pozyskania kandydatów o najbardziej odpowiednich kwalifikacjach.

4.   Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i zapewnienia sprawnego działania misji SPUE i jego pracowników ustala się między stronami. Państwa Członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne wsparcie w tym względzie.

Artykuł 7

1.   W koordynacji z wkładami Unii do AMIS, SPUE jest wspomagany przez komórkę koordynacyjną ad hoc utworzoną w Addis Abebie (KKA) działającą pod jego zwierzchnictwem, o której mowa w art. 5 ust. 2 wspólnego działania 2005/557/WPZiB.

2.   W skład KKA wchodzą doradca polityczny, wojskowy i policyjny.

3.   Doradcy policyjny i wojskowy w KKA działają jako doradcy SPUE w związku z, odpowiednio, policyjnymi i wojskowymi elementami działań wspierających Unii, o których mowa w ust. 1. W tym zakresie podlegają oni SPUE.

4.   Doradcy policyjny i wojskowy nie otrzymują od SPUE instrukcji dotyczących zarządzania wydatkami w związku z, odpowiednio, policyjnymi i wojskowymi elementami działań wspierających Unii, o których mowa w ust. 1. SPUE nie ponosi odpowiedzialności w tym zakresie.

Artykuł 8

Co do zasady SPUE składa osobiście sprawozdania Wysokiemu Przedstawicielowi oraz KPB i może również składać sprawozdania odpowiedniej grupie roboczej. Sprawozdania pisemne są regularnie przekazywane Wysokiemu Przedstawicielowi, Radzie i Komisji. Na zalecenie Wysokiego Przedstawiciela i KPB SPUE może złożyć sprawozdanie Radzie ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych.

Artykuł 9

W celu zapewnienia spójności działań zewnętrznych Unii Europejskiej SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Wysokiego Przedstawiciela, Prezydencji i Komisji. SPUE regularnie dostarcza informacji przedstawicielstwom Państw Członkowskich i delegaturom Komisji. W terenie utrzymywane są bliskie kontakty z Prezydencją, Komisją i szefami misji, którzy dokładają wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu jego mandatu. SPUE utrzymuje również kontakty z innymi obecnymi na miejscu podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi.

Artykuł 10

Wprowadzanie w życie niniejszego wspólnego działania i zapewnienie jego spójności z innymi działaniami Unii Europejskiej w regionie jest przedmiotem regularnych kontroli. Dwa miesiące przed wygaśnięciem swojego mandatu SPUE składa Wysokiemu Przedstawicielowi, Radzie i Komisji wyczerpujące pisemne sprawozdanie z realizacji mandatu. Na podstawie tego sprawozdania wspólne działanie jest poddawane ocenie przez odpowiednie grupy robocze oraz przez KPB. W kontekście ogólnych priorytetów dotyczących rozmieszczania Wysoki Przedstawiciel przedstawia KPB zalecenia dotyczące decyzji Rady w sprawie odnowienia, zmiany lub zakończenia mandatu.

Artykuł 11

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie w dniu jego przyjęcia.

Stosuje się je do czasu zakończenia działań wspierających Unii, zgodnie z decyzją Rady podjętą na podstawie art. 16 ust. 2 wspólnego działania 2005/557/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Patrz str. 46 Dz.U.

---

20.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 188/46

---

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2005/557/WPZiB

z dnia 18 lipca 2005 r.

w sprawie cywilno-wojskowego działania Unii Europejskiej wspierającego misję Unii Afrykańskiej w regionie Darfur w Sudanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14, art. 25 akapit trzeci, art. 26 oraz art. 28 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 28 maja 2004 r. Unia Afrykańska (UA) podjęła decyzję o utworzeniu misji obserwacyjnej w regionie Darfur w celu monitorowania przestrzegania porozumienia humanitarnego o zawieszeniu broni podpisanego w Ndżamenie 8 kwietnia 2004 r. (AMIS), a 20 października 2004 r. Rada Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej podjęła decyzję o wzmocnieniu AMIS i włączeniu do jej mandatu pomocy w procesie budowy zaufania, w zakresie ochrony ludności cywilnej i działań humanitarnych, a także monitorowania przestrzegania postanowień wszystkich porozumień podpisanych między stronami od czasu porozumienia humanitarnego o zawieszeniu broni z Ndżameny (AMIS II).

(2)

W swojej rezolucji 1547 z dnia 11 czerwca 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) wezwała społeczność międzynarodową do gotowości do trwałego zaangażowania obejmującego znaczne nakłady finansowe na wsparcie pokoju w Sudanie. W swojej rezolucji 1556 z dnia 30 lipca 2004 r. RBNZ zatwierdziła wysłanie międzynarodowych obserwatorów do regionu Darfur w Sudanie pod kierownictwem UA, wezwała Państwa Członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) do wzmocnienia międzynarodowego zespołu obserwatorów pracującego pod kierownictwem UA oraz przyjęła z zadowoleniem już wniesiony wkład, zwłaszcza ze strony Unii Europejskiej (UE), we wsparcie operacji prowadzonej przez UA.

(3)

W swojej rezolucji 1564 z dnia 18 września 2004 r. RB ONZ z zadowoleniem przyjęła i poparła zamiar UA wzmocnienia i rozszerzenia swojej misji obserwacyjnej w regionie Darfur w Sudanie, jak również zachęciła do podjęcia aktywnego monitoringu. RB ONZ wezwała ponadto Państwa Członkowskie ONZ do wsparcia UA w tych wysiłkach poprzez, między innymi, dostarczanie wszelkiego potrzebnego sprzętu, materiałów i innych zasobów, udzielanie pomocy logistycznej i finansowej w celu wsparcia szybkiego rozszerzenia działalności misji UA oraz poprzez wsparcie wysiłków UA zmierzających do pokojowego zakończenia kryzysu i ochrony godnych warunków życia ludności prowincji Darfur.

(4)

W swojej rezolucji 1574 z dnia 19 listopada 2004 r. RB ONZ postanowiła monitorować wypełnianie przez strony zobowiązań w celu natychmiastowego zakończenia wszelkich aktów przemocy i ataków, wyraziła swoje mocne poparcie dla decyzji UA w sprawie rozszerzenia misji w Darfurze i wezwała Państwa Członkowskie ONZ do dostarczania wszelkiego potrzebnego sprzętu, materiałów i innych zasobów oraz udzielania pomocy logistycznej i finansowej.

(5)	W swojej rezolucji 1590 z dnia 24 marca 2005 r. RB ONZ podjęła decyzję o utworzeniu Misji ONZ w Sudanie (UNMIS).

(6)	W swojej rezolucji 1593 z dnia 31 marca 2005 r. RB ONZ podjęła decyzję o przekazaniu sprawy Darfuru od dnia 1 lipca 2002 r. Prokuratorowi w Międzynarodowym Trybunale Karnym.

(7)	W swojej rezolucji 1325 z dnia 31 października 2000 r. RB ONZ uznała wagę szkolenia w zakresie ochrony, szczególnych potrzeb i praw człowieka w odniesieniu do kobiet i dzieci podczas trwania konfliktu.

(8)

Wspólne stanowisko 2005/304/WPZiB z dnia 12 kwietnia 2005 r. dotyczące zapobiegania, zarządzania i rozwiązywania konfliktów w Afryce i uchylające wspólne stanowisko 2004/85/WPZiB (1) podkreśla, że UA jest głównym podmiotem, który zapobiega konfliktom zbrojnym w Afryce, zarządza nimi i je rozwiązuje. Kolejne konkluzje Rady przyjęte od lipca 2004 r. wyrażały zaangażowanie UE we wsparcie wysiłków UA na rzecz monitorowania zawieszenia broni i umożliwienia politycznego rozwiązania konfliktu w regionie Darfur w Sudanie.

(9)

W następstwie zatwierdzenia przez Radę w dniu 22 listopada 2004 r. planu działania mającego na celu wspieranie pokoju i bezpieczeństwa w Afryce w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO), dnia 13 grudnia 2004 r. Rada zatwierdziła wytyczne w sprawie wprowadzania tego planu w życie w oparciu o zasadę poszanowania dla afrykańskiej odpowiedzialności i pełną współpracę z właściwymi podmiotami międzynarodowymi, zwłaszcza ONZ i UA.

(10)

UE zapewnia stale rosnące wsparcie dla wysiłków podejmowanych przez UA, aby pomóc w ustabilizowaniu sytuacji w regionie Darfur. UE uczestniczy i współfinansuje, poprzez Instrument na rzecz Pokoju w Afryce, misję UA odpowiedzialną za monitorowanie zawieszenia broni. Personel wojskowy UE uczestniczy w Komisji UA ds. zawieszenia broni (CFC), między innymi poprzez włączenie swojego wiceprzewodniczącego do CFC oraz poprzez udział we wspólnej komisji utworzonej do celów politycznego nadzorowania zawieszenia broni. UE zapewnia również szerokie wsparcie obejmujące pomoc ekspertów w dziedzinie planowania, dostarczanie materiałów oraz wsparcie techniczne, finansowe i logistyczne dla misji AU mającej na celu wspieranie pokoju (AMIS) w szerszym zakresie.

(11)

W liście z dnia 29 kwietnia 2005 r. pan Alpha Oumar Konaré, Przewodniczący Komisji UA zwrócił uwagę Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP) na fakt, że wobec wyzwania, jakie sytuacja w Darfurze wciąż stawia przed UA i jej partnerami z jednej strony oraz strategicznego wymiaru partnerstwa między UA a UE z drugiej strony, ma on nadzieję, że może liczyć na znaczące poparcie UE i jej Państw Członkowskich dla wysiłków UA oraz wzmocnienia misji AMIS II.

(12)

W odpowiedzi na wniosek UA, dnia 23 maja 2005 r. Rada wyraziła zgodę na udzielenie wszelkiego możliwego wsparcia dla wysiłków wojskowych, policyjnych i cywilnych, prezentując wszechstronną i znaczącą propozycję, którą przedstawiono UA podczas konferencji darczyńców AMIS w Addis Abebie 26 maja 2005 r. Koordynacja działania podmiotów UE jest niezbędna w celu zagwarantowania przekształcenia się zaproponowanego pakietu w spójną i terminową pomoc dla UA.

(13)	Dnia 23 czerwca 2005 r. Rada zatwierdziła koncepcję cywilno-wojskowego działania wspierającego UE na rzecz AMIS II.

(14)

Umowa o Statusie Misji w sprawie utworzenia Komisji ds. Zawieszenia Broni w regionie Darfur w Sudanie i zarządzania nią, podpisana w dniu 4 czerwca 2004 r. pomiędzy UA a rządem Sudanu ma zastosowanie do obserwatorów wojskowych z ramienia UE, obejmuje personel wojskowy i cywilny inny niż urzędnicy CFC i odnosi się do Konwencji ogólnej o przywilejach i immunitetach Organizacji Jedności Afrykańskiej (OJA), której art. VII obejmuje ekspertów uczestniczących w misjach na rzecz OJA.

(15)

Wymiana listów pomiędzy SG/WP a Przewodniczącym Komisji Unii Afrykańskiej, potwierdzająca uzgodnienia w sprawie działania wspierającego UE na rzecz AMIS II potwierdza również, że cały personel UE już rozmieszczony lub mający być rozmieszczony w przyszłości w Sudanie i innych państwach afrykańskich w ramach działania wspierającego UE podlega, w zakresie swojego statusu, porozumieniu podpisanemu pomiędzy UA a Sudanem w sprawie statusu misji UA.

(16)

W dniu 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/556/WPZiB (2) w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie. Specjalny Przedstawiciel UE (SPUE) w Sudanie powinien zapewnić spójność pomiędzy działaniami UE wspierającymi AMIS II i całościowe porozumienie pokojowe (CPA) oraz ogólnymi celami polityki UE w stosunku do Sudanu.

(17)	Należy zapewnić w Addis Abebie koordynację działań wszystkich darczyńców, aby zagwarantować wzajemnie uzupełniające się wsparcie udzielane przez społeczność międzynarodową i jego zgodność ze specyficznymi wymaganiami UA.

(18)

Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPB) powinien sprawować kontrolę polityczną nad cywilno-wojskowym działaniem wspierającym UE na rzecz AMIS II i zapewniać mu kierownictwo strategiczne, w szczególności w kontekście zagwarantowania terminowego i spójnego wsparcia UE dla AMIS II oraz podejmować odpowiednie decyzje zgodnie z art. 25 akapit trzeci Traktatu. Komitet do spraw Cywilnych Aspektów Zarządzania Kryzysowego (CIVCOM) oraz Komitet Wojskowy UE (KWUE), wspierany przez Sztab Wojskowy Unii Europejskiej (SWUE) zgodnie z jego statutem, powinny nadal zapewniać doradztwo dla KPB w dziedzinach zgodnych ze swoimi kompetencjami.

(19)

Zgodnie z wytycznymi z posiedzenia Rady Europejskiej w Nicei w dniach 7 i 9 grudnia 2000 r., niniejsze wspólne działanie powinno określać rolę SG/WP zgodnie z art. 18 i 26 Traktatu przy wykonywaniu środków, które podlegają kontroli politycznej i kierownictwu strategicznemu sprawowanym przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPB).

(20)	Art. 14 ust. 1 Traktatu wymaga określenia we wspólnych działaniach środków, jakie mają być oddane do dyspozycji Unii.

(21)

Traktat przewiduje w art. 28 ust. 3, że wydatki operacyjne, z wyjątkiem wydatków przypadających na operacje mające wpływ na kwestie wojskowe lub obronne, są pokrywane z budżetu Wspólnot Europejskich. Wskazanie kwot, które mają być finansowane z budżetu Wspólnoty obrazuje wolę organu politycznego i jest uzależnione od dostępności środków budżetowych przeznaczonych na zobowiązania w trakcie odpowiedniego roku budżetowego.

(22)

Traktat przewiduje w art. 28 ust. 3, że wydatki operacyjne przypadające na te elementy niniejszego działania wspierającego, które mają wpływ na kwestie wojskowe lub obronne powinny być wyjątkowo ponoszone przez Państwa Członkowskie i zarządzane przez mechanizm ustanowiony w decyzji 2004/197/WPZiB z dnia 23 lutego 2004 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne (3) (zwany dalej mechanizmem „Athena”). Finansowa kwota referencyjna stanowi najlepszy bieżący szacunek tych kosztów.

(23)	Należy, w możliwie największym stopniu, ponownie wykorzystać sprzęt pozostały z innych działań operacyjnych UE, przy uwzględnieniu potrzeb operacyjnych i zasad należytego zarządzania finansami.

(24)	Działanie wspierające UE na rzecz AMIS II będzie prowadzone w kontekście sytuacji, która może ulec pogorszeniu i przeszkodzić w realizacji celów WPZiB określonych w art. 11 Traktatu.

(25)

Zgodnie z art. 6 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wprowadzaniu w życie decyzji i działań UE, które mają wpływ na kwestie obronne. Dania nie uczestniczy we wprowadzaniu w życie przepisów sekcji III niniejszego wspólnego działania, dlatego też nie uczestniczy w finansowaniu elementów wojskowych niniejszego działania wspierającego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

SEKCJA I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Cel

Unia Europejska ustanawia niniejszym cywilno-wojskowe działanie wspierające UE na rzecz AMIS II, nazwane niniejszym „działaniem wspierającym UE na rzecz AMIS”.

Celem działania wspierającego UE jest zagwarantowanie efektywnej i terminowej pomocy UE na rzecz wsparcia wzmocnienia AMIS II. UE przestrzega i popiera zasadę afrykańskiej odpowiedzialności, a celem działania wspierającego UE jest udzielanie wsparcia UA i jej wysiłkom politycznym, wojskowym i policyjnym zmierzającym do rozwiązania kryzysu w regionie Darfur w Sudanie.

Działanie wspierające UE obejmuje element cywilny i wojskowy.

Artykuł 2

Stosunki z UA

SG/WP i SPUE w Sudanie, w ramach swoich mandatów, działają jako podstawowe punkty kontaktowe z przedstawicielami UA w sprawach dotyczących realizacji niniejszego wspólnego działania. Prezydencja jest informowana regularnie i niezwłocznie o tych kontaktach.

Artykuł 3

Koordynacja z innymi uczestnikami

1.   UE kontynuuje ścisłą i efektywną koordynację ze wszystkimi instytucjonalnymi i dwustronnymi darczyńcami zaangażowanymi we wspieranie AMIS II.

2.   UE kontynuuje działanie w ścisłej koordynacji z ONZ oraz, w zakresie wojskowego elementu działania wspierającego, z NATO.

3.   Wszystkie Państwa Członkowskie są informowane o procesie koordynacji w celu zapewnienia ich pełnego uczestnictwa w procesie decyzyjnym UE.

Artykuł 4

Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne

1.   W zakresie odpowiedzialności Rady, KPB sprawuje kontrolę polityczną działania wspierającego UE i zapewnia mu kierownictwo strategiczne, w szczególności w kontekście zagwarantowania terminowego i spójnego wsparcia UE dla AMIS II. Niniejszym Rada upoważnia KPB do podejmowania stosownych decyzji zgodnie z art. 25 Traktatu. Upoważnienie to obejmuje uprawnienie do mianowania szefa Zespołu Policyjnego UE na wniosek SG/WP na podstawie rekomendacji SPUE. Upoważnienie to obejmuje również uprawnienie do mianowania doradcy SPUE ds. wojskowych na wniosek SG/WP przedstawiony na podstawie rekomendacji SPUE. Uprawnienie do podejmowania decyzji w odniesieniu do celów i zakończenia działania wspierającego UE pozostaje w kompetencjach Rady, wspieranej przez SG/WP.

CIVCOM i KWUE, wspierane przez SWUE zgodnie z jego statutem, zapewniają doradztwo dla KPB w dziedzinach zgodnych ze swoimi kompetencjami.

2.   SPUE gwarantuje reprezentowanie Unii we wszystkich obszarach związanych z zarządzaniem kryzysem w Darfurze, w tym koordynacji wkładu UE w AMIS II, wsparcia procesu politycznego i kwestii związanych z wprowadzaniem w życie właściwych rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ i zgodności z nimi.

3.   KPB regularnie otrzymuje od SPUE w odpowiednich odstępach czasu, za pośrednictwem SG/WP, sprawozdania dotyczące prowadzenia działania wspierającego UE. KPB może zapraszać SPUE na swoje posiedzenia, o ile uzna to za stosowne.

4.   KPB regularnie przedstawia sprawozdania Radzie.

Artykuł 5

Koordynacja UE

1.   SG/WP podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić koordynację działań UE na rzecz wsparcia wzmocnienia AMIS II oraz koordynację pomiędzy Sekretariatem Generalnym Rady (SGR) a Komórką Koordynacyjną UE w Addis Abebie (KKA). SGR zapewnia wytyczne i wspiera KKA w jej obowiązkach związanych z zarządzaniem bieżącą koordynacją w celu zagwarantowania spójnego i terminowego wsparcia UE na rzecz AMIS II we wszystkich jej politycznych, wojskowych, policyjnych i innych cywilnych działaniach wspomagających. SGR dostarcza właściwym organom Rady sprawozdania o sytuacji, aktualizacje oraz oceny zarówno wsparcia UE na rzecz AMIS II, jak i wzmocnienia AMIS II; zapewnia także koordynację na szczeblu strategicznym z innymi darczyńcami, w szczególności ONZ i NATO.

2.   KKA działa pod zwierzchnictwem SPUE zgodnie z art. 7 wspólnego działania 2005/556/WPZiB wspierając jego działalność; składa się ona z doradcy ds. politycznych, doradcy ds. wojskowych i doradcy ds. policyjnych. Zarządza ona codzienną koordynacją ze wszystkimi właściwymi podmiotami UE oraz z Centrum Kontroli Administracyjnej i Zarządzania (CKAiZ) w ramach struktury dowodzenia UA w Addis Abebie w celu zagwarantowania spójnego i terminowego wsparcia UE na rzecz AMIS II.

SEKCJA II

ELEMENT CYWILNY

Artykuł 6

Zadania, struktura i personel elementu policyjnego

1.   Działanie wspierające UE na rzecz Cywilnego Elementu Policyjnego (CIVPOL) AMIS II zapewnia:

—	wsparcie policyjnej struktury dowodzenia AMIS II, dostarczając UA, na wszystkich szczeblach struktury dowodzenia, starszych doradców ds. policyjnych z dużym doświadczeniem;

—	wsparcie szkolenia personelu CIVPOL poprzez zapewnianie możliwości odbywania szkolenia w trakcie trwania misji prowadzonego przez grupę instruktorów z UE;

—	wsparcie rozwoju jednostki policyjnej w Sekretariacie UA.

2.   Zespół Policyjny UE składa się z funkcjonariuszy policji oddelegowanych przez Państwa Członkowskie. Co do zasady okres oddelegowania wynosi sześć miesięcy. Każde Państwo Członkowskie ponosi koszty związane z oddelegowanymi przez nie funkcjonariuszami policji, włącznie z wynagrodzeniem, opieką medyczną, dodatkami innymi niż diety dzienne oraz kosztami podróży na teren operacji i z powrotem.

3.   W zależności od potrzeb szef Zespołu Policyjnego UE zatrudnia międzynarodowy personel cywilny oraz personel lokalny na podstawie umów.

4.   Wysyłające Państwa Członkowskie lub instytucja UE mogą również, jeżeli jest to wymagane, oddelegować międzynarodowy personel cywilny na okres trwający, co do zasady, sześć miesięcy. Każde uczestniczące Państwo Członkowskie UE lub instytucja wspólnotowa ponoszą koszty związane z całym oddelegowanym przez nie personelem, włącznie z wynagrodzeniem, opieką medyczną, dodatkami innymi niż diety dzienne oraz kosztami podróży na teren operacji i z powrotem.

Artykuł 7

Zespół Policyjny EU

1.   Doradca SPUE ds. policyjnych, który jest także szefem Zespołu Policyjnego UE, jest odpowiedzialny za zarządzanie bieżącą koordynacją wspierających działań policyjnych UE.

2.   Szef Zespołu Policyjnego UE odpowiada za bieżące zarządzanie elementem policyjnym działania wspierającego w trzech obszarach, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz za sprawy personalne i dyscyplinarne.

3.   Szef Zespołu Policyjnego UE podpisuje umowę z Komisją. Szef Zespołu Policyjnego UE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

4.   Wszyscy eksperci działający w ramach Zespołu Policyjnego UE, podlegając nadal swoim wysyłającym Państwom Członkowskim UE lub instytucjom wysyłającym, wypełniają swoje obowiązki i działają mając na względzie wyłącznie dobro działania wspierającego. Zarówno podczas trwania działania wspierającego UE, jak i po jego zakończeniu, eksperci zachowują najwyższą poufność w odniesieniu do wszystkich faktów i informacji związanych z działaniem wspierającym UE.

5.   Aby zagwarantować, że działanie wspierające UE jest widoczne, członkowie Zespołu Policyjnego UE noszą identyfikatory UE.

Artykuł 8

Uzgodnienia finansowe

1.   Finansowa kwota referencyjna przeznaczona na pokrycie kosztów wprowadzenia w życie przepisów SEKCJI II niniejszego wspólnego działania w okresie 6 miesięcy wynosi 2 120 000 EUR.

Rada, w razie konieczności, decyduje o wysokości kwoty referencyjnej dla kontynuacji działania wspierającego UE.

2.   Wydatkami finansowanymi w ramach kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i przepisami Wspólnoty Europejskiej mającymi zastosowanie do budżetu, z zastrzeżeniem, że jakiekolwiek finansowanie wstępne nie pozostaje własnością Wspólnoty. Obywatele państw trzecich mają prawo do uczestniczenia w przetargach.

3.   Uzgodnienia finansowe uwzględniają wymogi operacyjne policyjnej pomocy dla AMIS II, w tym dostosowanie wyposażenia.

4.   Wydatki kwalifikują się do sfinansowania od dnia wejścia w życie niniejszego wspólnego działania.

SEKCJA III

ELEMENT WOJSKOWY

Artykuł 9

Zadania i personel elementu wojskowego

1.   Element wojskowy działania wspierającego UE dla AMIS II obejmuje różne formy pomocy obejmujące:

—	udzielanie pomocy w planowaniu i pomocy technicznej na wszystkich szczeblach dowodzenia AMIS II, łącznie z wsparciem logistycznym struktury koordynacyjnej;

—	dostarczanie obserwatorów wojskowych w ramach planu wzmocnienia AMIS II; oraz

—	szkolenie żołnierzy afrykańskich i obserwatorów stanowiące część wzmocnienia AMIS II w razie potrzeby;

—	transport strategiczny i taktyczny;

—	obserwację lotniczą, jeżeli będzie wymagana przez Unię Afrykańską.

2.   Cały personel wojskowy, podlegając nadal swoim wysyłającym Państwom Członkowskim UE lub instytucjom wysyłającym, wypełnia swoje obowiązki i działa mając na względzie wyłącznie dobro działania wspierającego. Zarówno podczas trwania działania wspierającego, jak i po jego zakończeniu, personel wojskowy zachowuje najwyższą poufność w odniesieniu do wszystkich faktów i informacji związanych z działaniem wspierającym UE.

3.   Aby zagwarantować, że działanie wspierające UE jest widoczne, personel wojskowy nosi identyfikatory UE.

4.   Co do zasady okres oddelegowania personelu wojskowego wynosi sześć miesięcy.

Artykuł 10

Doradca SPUE ds. wojskowych

Doradca SPUE ds. wojskowych działający pod zwierzchnictwem SPUE, przy wsparciu ze strony SGR, w tym SWUE działającego w ramach jego statutu:

a)	służy pomocą w zapewnieniu spójności wojskowego elementu działania wspierającego UE w Addis Abebie, zgodnie z zadaniami określonymi w art. 9; oraz

b)	jest odpowiedzialny za zarządzanie bieżącą koordynacją wojskowego elementu działania wspierającego UE z CKAiZ w Addis Abebie w celu zapewnienia spójnego i terminowego wsparcia AMIS II.

Artykuł 11

Uzgodnienia finansowe

1.   Odnośnie do elementów wojskowych działania wspierającego UE, następujące koszty finansowane są wspólnie:

a)	koszty związane z systemami łączności i informacji (CIS), transportem, ewakuacją medyczną (MEDEVAC) i zakwaterowaniem oficerów UE działających w ramach struktury dowodzenia AMIS II oraz personelu wojskowego w KKA;

b)	koszty związane z CIS i MEDEVAC odnoszące się obserwatorów wojskowych; oraz

c)	koszty identyfikatorów UE zarówno dla pracowników UE, jak i obserwatorów wojskowych.

2.   Finansowanie tych wspólnych kosztów jest zarządzane poprzez mechanizm ATHENA.

3.   Kwota referencyjna dla tych wspólnych kosztów na okres 6 miesięcy wynosi 1 970 000 EUR. Odsetek kwoty referencyjnej, o którym mowa w art. 31 ust. 3 decyzji 2004/197/WPZiB wynosi 100 %.

SEKCJA IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 12

Status personelu działania wspierającego UE

1.   SG/WP zapewnia uzyskanie od państw afrykańskich, na których terytoriach jest lub zostanie rozmieszczony personel działania wspierającego UE, wiążących prawnie gwarancji, że ich status będzie zgodny z Umową o Statusie Misji w sprawie utworzenia Komisji ds. Zawieszenia Broni w regionie Darfur w Sudanie i zarządzania nią, podpisaną w dniu 4 czerwca 2004 r. pomiędzy UA a rządem Sudanu i Konwencją ogólną o przywilejach i immunitetach OJA. Gdy jest to wymagane, status personelu działania wspierającego UE, w odpowiednich przypadkach obejmujący przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego funkcjonowania działania wspierającego UE zostaje uzgodniony zgodnie z procedurą określoną w art. 24 Traktatu. Wspierając Prezydencję, SG/WP może negocjować takie uzgodnienia w jej imieniu.

2.   Państwa Członkowskie lub instytucje UE, które oddelegowały lub wysłały personel w ramach działania wspierającego UE, są odpowiedzialne za zaspokojenie wszelkich związane z tym roszczeń zgłaszanych przez członków takiego personelu lub dotyczące tego personelu. Państwa Członkowskie lub instytucje UE są odpowiedzialne za wnoszenie wszelkich powództw przeciwko członkom personelu.

Artykuł 13

Udostępnianie informacji niejawnych

1.   SG/WP zostaje niniejszym upoważniony, zgodnie z przepisami Rady dotyczącymi bezpieczeństwa przewidzianymi w decyzji 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. (4) i z potrzebami operacyjnymi działania wspierającego UE, do udostępniania UA oraz ONZ informacji i dokumentów UE oznaczonych klauzulą tajności nie wyższą niż RESTREINT UE przygotowanych dla celów działania wspierającego UE.

2.   SG/WP zostaje niniejszym upoważniony, zgodnie z potrzebami operacyjnymi działania wspierającego UE, do udostępniania UA oraz ONZ dokumentów UE nieoznaczonych klauzulą tajności związanych z treścią obrad Rady dotyczących działania wspierającego UE i objętych tajemnicą zawodową, zgodnie z art. 6 ust. 1 regulaminu Rady (5).

Artykuł 14

Działanie wspólnotowe

Rada i Komisja zapewniają, zgodnie ze swoimi odpowiednimi kompetencjami, spójność pomiędzy wdrożeniem niniejszego wspólnego działania a innymi zewnętrznymi działaniami Wspólnoty, zgodnie z art. 3 ust. 2 Traktatu. Rada i Komisja współpracują na rzecz osiągnięcia tego celu.

Artykuł 15

Przegląd

Nie później niż 31 grudnia 2005 r. Rada dokona oceny, czy działanie wspierające UE powinno być kontynuowane.

Artykuł 16

Wejście w życie i wygaśnięcie

1.   Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie w dniu jego przyjęcia.

2.   Działanie wspierające UE zakończy się z datą, o której zadecyduje Rada.

Artykuł 17

Publikacja

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 97 z 15.4.2005, str. 57.

(2)  Patrz str. 43 Dz.U.

(3)  Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 68. Decyzją zmieniona decyzją Rady 2005/68/WPZiB z dnia 24 stycznia 2005 r. (Dz.U. L 27 z 29.1.2005, str. 59).

(4)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją 2004/194/WE (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 48).

(5)  Decyzja 2004/338/WE, Euratom z dnia 22 marca 2004 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu Rady (Dz.U. L 106 z 15.4.2004, str. 22). Decyzja zmieniona decyzją 2004/701/WE, Euratom (Dz.U. L 319 z 20.10.2004, str. 15).

---