15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/1

(1)

Wspólne stanowisko Rady 2002/829/WPZiB z dnia 21 października 2002 r w sprawie dostaw niektórych rodzajów sprzętu do Demokratycznej Republiki Konga (2) wprowadziło embargo na dostawy broni i sprzętu pokrewnego do Demokratycznej Republiki Konga („DRK”).

(2)

W dniu 28 lipca 2003 r., Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych postanowiła w rezolucji 1493 (2003), („UNSCR 1493 (2003)”), wprowadzić embargo na dostawy broni i sprzętu pokrewnego oraz na dostarczanie pomocy, doradztwa lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi wszystkim grupom zbrojnym i oddziałom milicji działającym na terytorium Północnego i Południowego Kivu oraz Ituri oraz grupom nie będącym stronami globalnego i całościowego porozumienia w DRK.

(3)

Wspólne stanowisko 2003/680/WPZiB przewiduje dostosowanie wspólnego stanowiska 2002/829/WPZiB do środków określonych w UNSCR 1493 (2003). Niektóre z tych środków zostały wprowadzone w życie na poziomie wspólnotowym rozporządzeniem Rady (WE) nr 1727/2003 (3).

(4)

Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w oraz do DRK, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r. („UNSCR 1596 (2005)”), która, między innymi, rozszerza istniejące embargo na broń na wszystkich odbiorców na terytorium DRK. UNSCR 1596 (2005) przewiduje pewne zwolnienia z embarga.

(5)

Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB potwierdza embargo i zakaz dostarczania pokrewnej pomocy ustanowione we wspólnym stanowisku 2002/829/WPZiB oraz przewiduje dodatkowe zwolnienia z embarga na broń oraz wyjątki od zakazu dostarczania pokrewnej pomocy w celu dostosowania listy zwolnień do UNSCR 1596 (2005).

(6)

Zakaz dostarczania pomocy technicznej i finansowej związanej z działaniami wojskowymi jest objęty zakresem stosowania Traktatu. W celu uniknięcia zniekształcenia konkurencji konieczne są środki wspólnotowe do wprowadzenia takiego zakazu we Wspólnocie.

(7)

Do celów niniejszego rozporządzenia, należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie.

(8)

Ze względów praktycznych, Komisja powinna być upoważniona do dokonywania zmian załącznika do niniejszego rozporządzenia.

(9)

Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego publikacji.

(10)

W celu zachowania przejrzystości rozporządzenie (WE) nr 1727/2003 powinno zostać zastąpione niniejszym nowym rozporządzeniem zawierającym wszystkie istotne przepisy dotyczące zakazu dostarczania pomocy technicznej i finansowej związanej z działaniami wojskowymi w DRK,

1)

„pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, rozbudową, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub inną usługą techniczną i może obejmować formy takie jak instruowanie, doradztwo, szkolenie, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności albo usługi doradcze; pomoc techniczna obejmuje też pomoc w formie ustnej;

2)

„Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, który został powołany zgodnie z ust. 8 UNSCR 1533 (2004).

a)

bezpośredniego lub pośredniego udzielania, sprzedaży, dostarczania lub przekazywania pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w DRK lub w celu wykorzystania na terytorium tego państwa;

b)

bezpośredniego lub pośredniego dostarczania finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności, dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów wywozowych w odniesieniu do sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu broni i sprzętu pokrewnego lub w odniesieniu do udzielania, sprzedaży, dostarczania lub przekazywania pokrewnej pomocy technicznej i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w DRK lub w celu wykorzystania na terytorium tego państwa;

c)

świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których przedmiotem lub skutkiem jest, bezpośrednio lub pośrednio, wspieranie transakcji, o których mowa w lit. a) i b).

a)

dostarczanie pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej związanej z bronią i sprzętem pokrewnym przeznaczonymi wyłącznie do wsparcia i wykorzystania przez Misję Organizacji Narodów Zjednoczonych w DRK („MONUC”);

b)

dostarczanie pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej związanej z bronią i sprzętem pokrewnym przeznaczonymi wyłącznie do wsparcia lub wykorzystania przez siły zbrojne i policję DRK pod warunkiem że jednostki te:

c)

dostarczanie pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej związanej z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych i ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji o dostarczaniu takiej pomocy lub usług.

a)

na terytorium Wspólnoty wraz z jej przestrzenią powietrzną oraz na każdym statku wodnym lub powietrznym znajdującym się pod jurysdykcją Państwa Członkowskiego;

b)

wobec każdej osoby będącej obywatelem Państwa Członkowskiego, przebywającej na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

c)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub jednostki zarejestrowanej lub założonej na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

d)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub jednostki prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/7

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/9

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 (2) określa procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 458/2005 (3) ogłoszono stały przetarg na wywóz 300 000 ton pszenicy zwyczajnej znajdującej się w posiadaniu czeskiej agencji interwencyjnej.

(3)

Republika Czeska poinformowała Komisję o zamiarze przystąpienia jej agencji interwencyjnej do zwiększenia o 100 000 ton ilości zgłoszonej do przetargu na wywóz. Uwzględniając sytuację na rynku, należy pozytywnie rozpatrzyć wniosek złożony przez Republikę Czeską.

(4)

Zważywszy na zwiększenie ilości zgłoszonej do przetargu, należy zmienić ilości magazynowane w regionie magazynowania, określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 458/2005.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 458/2005.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1)

artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

1.   Przetarg obejmuje maksymalną ilość 400 000 ton pszenicy zwyczajnej do wywozu do wszystkich krajów trzecich, z wyjątkiem Albanii, Bułgarii, Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Bośni i Hercegowiny, Liechtensteinu, Rumunii, Serbii i Czarnogóry (4) oraz Szwajcarii.

2.   W załączniku I określa się regiony, w których jest magazynowana wyżej wymieniona ilość 400 000 ton pszenicy zwyczajnej.

2)

załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/11

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 (2) określa procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 462/2005 (3) ogłoszono stały przetarg na wywóz 1 000 693 ton jęczmienia znajdującego się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej.

(3)

Niemcy poinformowały Komisję o zamiarze przystąpienia ich agencji interwencyjnej do zwiększenia o 300 000 ton ilości zgłoszonej do przetargu na wywóz. Uwzględniając sytuację na rynku, należy pozytywnie rozpatrzyć wniosek złożony przez Niemcy.

(4)

Zważywszy na zwiększenie ilości zgłoszonej do przetargu, należy zmienić ilości magazynowane w regionie magazynowania, określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 462/2005.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 462/2005.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1)

artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 2

1.   Przetarg obejmuje maksymalną ilość 1 300 693 ton jęczmienia do wywozu do wszystkich krajów trzecich, z wyjątkiem Albanii, Bułgarii, Kanady, Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Bośni i Hercegowiny, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Liechtensteinu, Meksyku, Rumunii, Serbii i Czarnogóry (4) oraz Szwajcarii.

2.   W załączniku I określa się regiony, w których jest magazynowana wyżej wymieniona ilość 1 300 693 ton jęczmienia.

2)

Załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/13

(1)

Doświadczenie zdobyte od czasu przystąpienia dnia 1 maja 2004 r. nowych Państw Członkowskich pokazuje, że większa część refundacji wywozowych jest wypłacana z rezerwy, o której mowa w art. 14 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria dla ustalania wysokości sum takich refundacji (2).

(2)

W celu zapewnienia dostępu do wystarczających zasobów należy zwiększyć rezerwę na każdy rok budżetowy, o której mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000. Ponadto należy zwiększyć ustalony w art. 14 ust. 3 wymienionego rozporządzenia próg, przy którym Komisja może zawiesić stosowanie rezerwy.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zagadnień Horyzontalnych Dotyczących Handlu Przetworzonymi Produktami Rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

a)

w ust. 1 akapit pierwszy „35 milionów EUR” otrzymuje brzmienie „40 milionów EUR”;

b)

w ust. 3 akapit drugi „25 milionów EUR” otrzymuje brzmienie „30 milionów EUR”.

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/14

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1210/2004 (3). Te ceny i należności zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 842/2005 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/16

(1)

Artykuł 3 rozporządzenia nr 136/66/EWG przewiduje, że w przypadku gdy cena we Wspólnocie jest wyższa od cen rynku światowego, różnica między tymi cenami może zostać objęta refundacją, w przypadku wywozu oliwy do państw trzecich.

(2)

Szczegółowe zasady dotyczące ustalania i przyznawania refundacji wywozowych do oliwy z oliwek są zawarte w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 616/72 (2).

(3)

Artykuł 3 ust. 3 rozporządzenia nr 136/66/EWG przewiduje, że refundacja musi być taka sama dla całej Wspólnoty.

(4)

Zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia nr 136/66/EWG, refundacja do oliwy z oliwek musi być ustanowiona przy uwzględnieniu obecnej sytuacji i przewidywalnych zmian w odniesieniu do cen oliwy z oliwek i jej dostępności na rynku Wspólnoty oraz w odniesieniu do cen oliwy z oliwek na rynku światowym. Jednakże w przypadku gdy sytuacja na rynku światowym nie pozwala na określenie najkorzystniejszych cen oliwy z oliwek, można uwzględnić cenę na tym rynku głównych konkurencyjnych olejów roślinnych i różnicę stwierdzoną podczas reprezentatywnego okresu między tą ceną a ceną oliwy z oliwek. Kwota refundacji nie może być wyższa od różnicy między ceną oliwy z oliwek we Wspólnocie a ceną na rynku światowym, dostosowanej, gdzie właściwe, aby uwzględnić koszty wywozu produktów na rynek światowy.

(5)

Zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit trzeci lit. b) rozporządzenia nr 136/66/EWG, można podjąć decyzję o ustaleniu refundacji w drodze przetargu. Przetarg dotyczy kwoty refundacji i może być ograniczony do niektórych krajów przeznaczenia, ilości, jakości i prezentacji.

(6)

Artykuł 3 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 136/66/EWG przewiduje, że refundacje do oliwy z oliwek mogą być ustalone na różnych poziomach według miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków tego wymagają.

(7)

Refundacje muszą być ustalane co najmniej raz w miesiącu. W razie konieczności mogą być zmieniane w odstępie czasowym.

(8)

Stosowanie tych szczegółowych zasad w obecnej sytuacji na rynkach w sektorze oliwy z oliwek, w szczególności do cen tego produktu we Wspólnocie i na rynkach państw trzecich, prowadzi do ustalenia refundacji w kwotach wskazanych w Załączniku.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Olejów i Tłuszczów,

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/18

(1)

Decyzja Komisji 2005/63/WE zmieniła załącznik II do dyrektywy 2000/53/WE zgodnie z postępem naukowo-technicznym. Jednakże przed przyjęciem niniejszej decyzji Parlamentowi Europejskiemu nie zostały przekazane wszystkie niezbędne dokumenty zgodnie z art. 8 decyzji Rady 1999/468/WE (2).

(2)

Trzeba zatem uchylić decyzję 2005/63/WE.

(3)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG (3),

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/19

(1)

Artykuł 4 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2000/53/WE zabrania stosowania ołowiu, rtęci, kadmu lub sześciowartościowego chromu w materiałach i częściach pojazdów wprowadzanych na rynek po dniu 1 lipca 2003 r., innych niż w przypadkach wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy, na określonych w nim warunkach.

(2)

Ponieważ ponowne wykorzystanie, modernizacja i przedłużanie cyklu życia pojazdów są korzystne, należy zapewnić dostęp do części zamiennych wykorzystywanych przy naprawie pojazdów, które były już wprowadzone na rynek w dniu 1 lipca 2003 r. Należy zatem dopuścić wykorzystanie ołowiu, rtęci, kadmu lub sześciowartościowego chromu w częściach zamiennych wprowadzonych na rynek po dniu 1 lipca 2003 r. do naprawy tego rodzaju pojazdów.

(3)

Zatem należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2000/53/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG (2),

„—

części zamienne wprowadzone na rynek po dniu 1 lipca 2003 r. wykorzystywane w pojazdach wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2003 r. są wyłączone z postanowień art. 4 ust. 2 lit. a) (3).

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/20

(1)

Decyzja Komisji 2005/131/WE z dnia 7 lutego 2005 r. w odniesieniu do pomocy finansowej Wspólnoty na rok 2005 dla niektórych wspólnotowych laboratoriów referencyjnych w dziedzinie weterynaryjnej służby zdrowia publicznego zajmującej się ryzykiem biologicznym (2) przyznaje tym laboratoriom wspólnotową pomoc finansową na wykonywanie pewnych funkcji i obowiązków.

(2)

Dnia 28 stycznia 2005 r. panel naukowy UE, któremu przewodniczyło laboratorium referencyjne Wspólnoty zajmujące się TSE (CRL), potwierdził wykrycie gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) u kozy poddanej ubojowi we Francji. Był to pierwszy przypadek zarażenia chorobą BSE małego przeżuwacza w warunkach naturalnych.

(3)

W swoim oświadczeniu z dnia 28 stycznia 2005 r. panel naukowy ds. zagrożeń biologicznych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) podkreślił ponadto, iż zasięg tego pojedynczego przypadku zarażenia kozy chorobą BSE we Francji powinien zostać poddany ocenie. EFSA wskazał, że dla przeprowadzenia tej oceny istotne będą wyniki wzmocnionych kontroli przypadków TSE u kóz. W odpowiedzi na to, rozporządzenie Komisji (WE) nr 214/2005 (3) wprowadziło od dnia 11 lutego 2005 r. nowy program monitorowania TSE u kóz. Zgodnie z nowym programem monitorowania liczba zdrowych kóz poddanych ubojowi oraz kóz, które padły w gospodarstwie, które mają zostać zbadane, została znacznie zwiększona.

(4)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 36/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. zmieniające załączniki III i X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do nadzoru epidemiologicznego dotyczącego pewnych postaci zakaźnego gąbczastego zwyrodnienia mózgu bydła, owiec i kóz (4) wprowadziło strategię wykrywania obecności gąbczastego zwyrodnienia mózgu u krów (BSE) u małych przeżuwaczy. Strategia przewiduje w pierwszej kolejności wdrożenie metody przesiewowej dla wszystkich potwierdzonych przypadków TSE u małych przeżuwaczy na poziomie krajowych laboratoriów referencyjnych. Następnie we wszystkich przypadkach, w których po pierwszych testach przesiewowych nie wykluczono obecności BSE, przeprowadzona zostanie przez wybrane laboratoria podlegające laboratorium referencyjnemu Wspólnoty ds. TSE (CRL) próba pierścieniowa przy zastosowaniu przynajmniej trzech różnych metod. Jeżeli wynik badań metodami oznaczania molekularnego będzie wymagał dalszego potwierdzenia, przeprowadzane zostanie badanie określenia szczepu wzorcowego na myszach. Wkład finansowy Wspólnoty pokryje wszystkie koszty związane z przeprowadzeniem próby pierścieniowej i badania określenia szczepu wzorcowego na myszach.

(5)

Na wniosek Komisji rola CRL jako koordynatora prób pierścieniowych i badań określenia szczepu wzorcowego na myszach przeprowadzanych w różnych laboratoriach została uwzględniona w programach pracy na rok 2005.

(6)

W związku z tym pomoc finansowa Wspólnoty na realizację rocznego planu pracy CRL powinna zostać zwiększona celem uwzględnienia dodatkowych kosztów związanych z przeprowadzaniem próby pierścieniowej i badań określenia szczepu wzorcowego na myszach.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/131/WE.

(8)

Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

15.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/22

(1)

Dnia 21 października 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/829/WPZiB (1), w sprawie dostaw niektórych rodzajów sprzętu do Demokratycznej Republiki Konga nakładające na Demokratyczną Republikę Konga (DRK) embargo na broń, amunicję i sprzęt wojskowy.

(2)

W dniu 29 września 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/680/WPZiB zmieniające wspólne stanowisko 2002/829/WPZiB w celu wdrożenia rezolucji nr 1493 (2003) Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych („RBNZ 1493 (2005)”) z dnia 28 lipca 2003 r. nakładającej na DRK embargo na broń.

(3)

W dniu 18 kwietnia 2005 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1596 (2005), („RBNZ nr 1596 (2005)”) potwierdzającą środki nałożone w myśl ust. 20 rezolucji RBNZ nr 1493 (2003) i stwierdzającą, że środki te będą się odnosiły do jakiegokolwiek odbiorcy na terytorium DRK.

(4)

Rezolucja RBNZ nr 1596 (2005) nakłada też środki zapobiegające wjazdowi lub przejazdowi przez terytorium Państw Członkowskich wszystkich osób wskazanych przez Komitet ustanowiony w myśl ust. 8 rezolucji RBNZ nr 1533 (2004), zwany dalej „Komitetem ds. Kar”.

(5)

Ponadto rezolucja RBNZ nr 1596 (2005) nakazuje zamrożenie wszelkich funduszy, aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby wskazane przez Komitet lub posiadanych przez podmioty należące lub kontrolowane, pośrednio lub bezpośrednio, przez te osoby lub przez osoby działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem oraz wprowadza zakaz udostępniania tym osobom lub podmiotom lub na rzecz tych osób lub podmiotów jakichkolwiek funduszy, aktywów finansowych i zasobów gospodarczych.

(6)

Należy zintegrować środki nałożonych w ramach wspólnego stanowiska 2002/829/WPZiB, zmienionego wspólnym stanowiskiem 2003/680/WPZiB oraz środki nakładane zgodnie z rezolucją RBNZ nr 1596 (2005) w ramach jednego instrumentu prawnego.

(7)

Wspólne stanowisko 2002/829/WPZiB należy w związku z tym uchylić.

(8)

Wdrożenie niektórych środków wymaga działania Wspólnoty,

a)

przyznawanie, sprzedawanie, dostarczanie lub transferowanie pomocy technicznej, pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z zaopatrzeniem, produkcją, konserwacją i stosowaniem broni i podobnego sprzętu wszelkiego rodzaju, włącznie z uzbrojeniem i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów, bezpośrednio lub pośrednio jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi, lub do użycia na terenie DRK;

b)

zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów wywozowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostarczania, transferu lub wywozu broni i podobnego sprzętu lub w odniesieniu do przyznania, sprzedaży, dostarczania lub transferu związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, pośrednio lub bezpośrednio jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi znajdującemu się na terenie DRK lub w celu wykorzystania tamże.

a)

dostarczania, sprzedawania lub transferowania broni i podobnego sprzętu wszelkiego rodzaju lub zapewniania pomocy technicznej, finansowania, usług pośrednictwa i innych usług związanych z bronią i podobnym sprzętem przeznaczonych wyłącznie do wspierania lub użytkowania przez oddziały wojska i policji DRK pod warunkiem, że wymienione oddziały:

b)

dostarczania, sprzedawania lub transferu broni i podobnego sprzętu lub zapewniania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z bronią i podobnym sprzętem przeznaczonym wyłącznie do wspierania lub użytkowania przez Misję Organizacji Narodów Zjednoczonych w DRK (MONUC);

c)

dostarczanie, sprzedaż lub transfer nieśmiercionośnego sprzętu (wojskowego) przeznaczonego wyłącznie do użytku humanitarnego lub ochronnego lub do zapewniania pomocy i szkolenia związanego z takim nieśmiercionośnym sprzętem, pod warunkiem że dostarczenie lub zapewnienie tego sprzętu jest wcześniej zgłoszone Komitetowi.

a)

konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku z zapewnianiem usług prawniczych;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi, zgodnie z przepisami prawa krajowego, opłat związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymaniem zamrożonych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych; po powiadomieniu Komitetu ds. Kar przez zainteresowane Państwo Członkowskie o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych oraz braku odmownej decyzji Komitetu ds. Kar w terminie czterech dni roboczych od daty takiego powiadomienia;

d)

konieczne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu ds. Kar przez zainteresowane Państwo Członkowskie i otrzymaniu zgody Komitetu ds. Kar;

e)

przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze, inne środki finansowe i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku z zastrzeżeniem, że zastaw ten został ustanowiony lub wyrok wydany przed datą rezolucji RBNZ nr 1596 (2005), i nie był ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o którym mowa w art. 3, po powiadomieniu Komitetu ds. Kar przez zainteresowane Państwo Członkowskie.

a)

odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b)

płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym,