w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Wyspami Salomona w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Wysp Salomona

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 w powiązaniu z jego art. 300 ust. 2 i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

Niniejszym przyjmuje się w imieniu Wspólnoty Umowę o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Wyspami Salomona w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Wysp Salomona (zwaną dalej „Umową”).

Możliwości połowowe, określone w Protokole do Umowy, zostają podzielone w sposób następujący:

Jeżeli wnioski o wydanie licencji z tych państw członkowskich nie wyczerpią wszystkich możliwości połowowych ustalonych w Protokole, Komisja może uwzględnić wnioski o licencje z pozostałych państw członkowskich.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Opinia wydana 14 lutego 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Wspólnotą Europejską a Wyspami Salomona w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Wysp Salomona

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”, oraz

RZĄD WYSP SALOMONA, zwanych dalej „Wyspami Salomona”,

zwane łącznie „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC bliską współpracę i dobre stosunki między Wspólnotą a Wyspami Salomona, w szczególności w kontekście porozumień z Lomé i Cotonou, oraz ich wspólne pragnienie dalszego rozwijania i utrzymywania tych stosunków,

UWZGLĘDNIAJĄC pragnienie Wysp Salomona wspierania racjonalnej eksploatacji swoich zasobów połowowych w drodze wzmożonej współpracy,

POWOŁUJĄC SIĘ na to, że w odniesieniu w szczególności do połowów morskich Wyspy Salomona sprawują władzę suwerenną lub jurysdykcję nad strefą rozciągającą się do 200 mil morskich od ich wybrzeża,

BIORĄC POD UWAGĘ Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza oraz Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie zasobów rybnych,

MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ znaczenia zasad ustanowionych w kodeksie odpowiedzialnego rybołówstwa przyjętego na konferencji FAO (Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa) w 1995 r.,

POTWIERDZAJĄC, że wykonywanie praw suwerennych przez państwa nadbrzeżne na wodach będących pod ich jurysdykcją do celów eksploatacji, ochrony i zarządzania żywymi zasobami musi być zgodne z zasadami prawa międzynarodowego i należycie uwzględniać praktyki ustalone na szczeblu regionalnym,

ZDECYDOWANE współpracować we wspólnym interesie na rzecz rozwoju odpowiedzialnego rybołówstwa w celu zapewnienia długotrwałej ochrony i zrównoważonego wykorzystywania żywych zasobów morskich,

PRZEKONANE, że taka współpraca musi przyjąć formę inicjatyw i środków, które podejmowane wspólnie lub niezależnie będą się wzajemnie uzupełniać, będą spójne z polityką i zagwarantują synergię podejmowanych działań;

ZDECYDOWANE prowadzić w tym celu dialog w celu określenia polityki połowowej na Wyspach Salomona i ustalenia stosownych środków gwarantujących skuteczne wdrażanie tej polityki oraz zaangażowanie podmiotów gospodarczych i społeczeństwa w jej realizację,

PRAGNĄC ustanowić zasady i warunki regulujące działalność połowową statków Wspólnoty w strefie połowowej Wysp Salomona oraz wsparcie Wspólnoty dla rozwoju odpowiedzialnych połowów w tej strefie połowowej,

ZDECYDOWANE nawiązać bliższą współpracę gospodarczą w zakresie rybołówstwa i działań pokrewnych poprzez wprowadzenie i rozwój wspólnych przedsięwzięć, w które zaangażują się firmy obu Stron,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zakres

Niniejsza Umowa ustanawia zasady i procedury regulujące:

—	gospodarczą, finansową, techniczną i naukową współpracę w sektorze rybołówstwa, mającą na celu rozwój odpowiedzialnych połowów w strefie połowowej Wysp Salomona, gwarantujących ochronę i zrównoważone wykorzystywanie zasobów połowowych oraz rozwój rybołówstwa na Wyspach Salomona,

—	warunki dostępu wspólnotowych statków rybackich do stref połowowych Wysp Salomona,

—	rozwiązania w zakresie stanowienia przepisów dotyczących rybołówstwa w strefie połowowej Wysp Salomona, mające gwarantować spełnienie wyżej opisanych zasad i reguł,

—	środki gwarantujące skuteczną ochronę zasobów rybnych i zarządzanie nimi,

—	zapobieganie nielegalnym, niezgłoszonym i niezgodnym z przepisami połowom,

—	współpracę między przedsiębiorstwami w celu rozwoju działalności gospodarczej w sektorze rybołówstwa i działań pokrewnych, we wspólnym interesie Stron.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej Umowy:

a)	„władze Wysp Salomona” oznaczają Departament Rybołówstwa i Zasobów Morskich Wysp Salomona lub Ministra ds. Rybołówstwa w Departamencie Rybołówstwa i Zasobów Morskich Wysp Salomona;

b)	„władze Wspólnoty” oznaczają Komisję Europejską;

c)	„strefa połowowa Wysp Salomona” oznacza wody, na których władzę suwerenną lub jurysdykcję sprawują Wyspy Salomona w zakresie łowisk określanych przez ustawodawstwo krajowe Wysp Salomona jako „granice łowisk Wysp Salomona”;

d)	„statek wspólnotowy” oznacza statek rybacki pływający pod banderą Państwa Członkowskiego i zarejestrowany we Wspólnocie;

e)	„wspólne przedsiębiorstwo” oznacza firmę prowadzącą działalność komercyjną związaną z rybołówstwem lub działaniami pokrewnymi, założoną na Wyspach Salomona przez właścicieli statków lub przedsiębiorstwa krajowe z państw Stron;

f)	„Wspólny Komitet” oznacza komitet złożony z przedstawicieli Wspólnoty i Wysp Salomona, którego funkcje opisano w art. 9 niniejszej Umowy;

„połowy” oznaczają:

i)	poszukiwania, łowienie, odławianie i pozyskiwanie ryb;

ii)	próby poszukiwania, łowienia, odławiania i pozyskiwania ryb;

iii)	udział w przedsięwzięciach, co do których można zasadnie zakładać, że mają na celu lokalizację, połów, odławianie i pozyskiwanie ryb;

iv)	umieszczanie, poszukiwanie i odzyskiwanie urządzeń powodujących koncentrację ryb lub podobnego sprzętu elektronicznego, np. radiolatarni odzewowych;

v)	wszelkie działania na morzu bezpośrednio wspierające działania opisane w ppkt i)–iv) lub takie działania przygotowujące;

vi)	wykorzystanie innego pojazdu powietrznego lub morskiego do działalności opisanej w ppkt i)–v), za wyjątkiem sytuacji, gdzie zagrożone jest zdrowie i bezpieczeństwo załogi lub bezpieczeństwo statku;

h)	„rejs rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystywania w celu prowadzenia połowów, łącznie ze statkami pomocniczymi, transportowcami i innymi statkami bezpośrednio zaangażowanymi w takie działania połowowe;

i)	„operator” oznacza osobę odpowiedzialną za statek rybacki, dowodzącą nim lub bezpośrednio go kontrolującą, łącznie z właścicielem, czarterującym lub kierującym statkiem;

j)	„przeładunek” oznacza rozładowanie części lub całości ładunku ryb ze statku rybackiego na inny statek rybacki na morzu lub w porcie.

Artykuł 3

Zasady i cele związane z wprowadzeniem w życie niniejszej Umowy

1. Niniejszym Strony zobowiązują się do popierania odpowiedzialnych połowów w strefie połowowej Wysp Salomona, opartych na zasadzie niedyskryminowania różnych flot łowiących w tej strefie, bez naruszenia porozumień zawartych pomiędzy krajami rozwijającymi się w ramach jednego regionu geograficznego, włączając wzajemne umowy połowowe.

2. Strony współpracują na rzecz określenia i wprowadzenia w życie polityki rybołówstwa sektorowego w strefie połowowej Wysp Salomona i w tym celu przystąpią do omawiania koniecznych reform. Strony niniejszym zobowiązują się do niepodejmowania żadnych środków w tym regionie bez konsultacji z drugą Stroną.

3. Strony będą także współpracować w zakresie ocen ex ante, bieżących i ex post środków, programów i działań realizowanych na podstawie postanowień niniejszej Umowy, prowadzonych wspólnie lub jednostronnie.

4. Niniejszym Strony zobowiązują się do zagwarantowania, że postanowienia niniejszej Umowy zostaną wprowadzone w życie zgodnie z zasadami ładu gospodarczego i społecznego.

5. Zatrudnienie marynarzy z Wysp Salomona na statkach wspólnotowych reguluje Deklaracja MOP (Międzynarodowej Organizacji Pracy) w sprawie Podstawowych Zasad i Praw w Pracy, której przepisy stosuje się do umów o pracę oraz ogólnych warunków zatrudnienia. Dotyczy to w szczególności wolności zrzeszania się i skutecznej egzekucji prawa do prowadzenia sporów zbiorowych oraz wykluczenia dyskryminacji zatrudnienia i dyskryminacji zawodowej.

Artykuł 4

Współpraca naukowa

1. W okresie objętym niniejszą Umową Wspólnota i Wyspy Salomona monitorują stan zasobów w strefie połowowej Wysp Salomona, odbywając w razie potrzeby spotkania naukowe, przemiennie we Wspólnocie i na Wyspach Salomona.

2. Wnioski ze spotkania naukowego i dane z najlepszych dostępnych źródeł naukowych Strony omawiają w ramach Wspólnego Komitetu, o którym mowa w art. 9, i jeżeli jest to konieczne oraz na mocy wspólnego porozumienia, podejmują kroki w celu zapewnienia zrównoważonego zarządzania zasobami połowowymi.

3. Strony będą odbywać wzajemne konsultacje, bezpośrednio lub w ramach zainteresowanych organizacji międzynarodowych, w celu zapewnienia zarządzania żywymi zasobami zachodniego i środkowego Pacyfiku i ich ochrony oraz współpracy w zakresie badań naukowych.

Artykuł 5

Dostęp statków wspólnotowych do połowów w strefie połowowej Wysp Salomona

1. Niniejszym Wyspy Salomona wyrażają zgodę na podejmowanie przez statki wspólnotowe działań połowowych w ich strefie połowowej, zgodnie z niniejszą Umową oraz jej Załącznikiem i Protokołem.

2. W przypadku działań połowowych regulowanych niniejszą Umową obowiązują przepisy prawa i rozporządzenia Wysp Salomona. Wyspy Salomona informują Komisję o wszelkich zmianach we wspomnianych przepisach prawa i rozporządzeniach w ciągu, odpowiednio, sześciu lub jednego miesiąca, przed ich wejściem w życie.

3. Wyspy Salomona są odpowiedzialne za skuteczne wprowadzenie w życie postanowień dotyczących monitorowania połowów określonych w Protokole. Statki wspólnotowe współpracują z władzami Wysp Salomona odpowiedzialnymi za prowadzenie takiego monitoringu. Kroki podejmowane przez Wyspy Salomona w celu regulacji połowów w interesie ochrony zasobów połowowych, są oparte na obiektywnych i naukowych kryteriach. Stosuje się je w odniesieniu do statków wspólnotowych, statków Wysp Salomona i innych, bez naruszenia umów zawartych między krajami rozwijającymi się w ramach jednego regionu geograficznego, włączając wzajemne umowy połowowe.

4. Wspólnota podejmuje wszelkie stosowne kroki w celu zapewnienia zgodności jej statków z postanowieniami niniejszej Umowy, prawodawstwem i rozporządzeniami dotyczącymi połowów w strefie połowowej Wysp Salomona.

Artykuł 6

Licencje połowowe

Procedura uzyskiwania licencji połowowej, opłaty i metoda płatności określone są w Załączniku do Protokołu.

Artykuł 7

Wkład finansowy

1. Wspólnota, zgodnie z warunkami określonymi w Protokole i Załącznikach do niniejszej Umowy, dokonuje jednorazowego wkładu finansowego na rzecz Wysp Salomona. Wkład ten oblicza się na podstawie dwóch powiązanych elementów, to jest:

a)	dostępu statków wspólnotowych do połowów w strefie połowowej Wysp Salomona; oraz

b)	wsparcia finansowego przez Wspólnotę rozwoju odpowiedzialnych połowów i zrównoważonego wykorzystania zasobów połowowych w strefie połowowej Wysp Salomona.

Część wkładu finansowego, o której mowa w ust. 1 lit. b), określa się, mając na uwadze cele związane z polityką połowów sektorowych na Wyspach Salomona, ustalone za porozumieniem Stron zgodnie z Protokołem, oraz zgodne z rocznym i wieloletnim programem realizacji tej polityki.

2. Wspólnota wnosi swój wkład finansowy raz w roku zgodnie z Protokołem i bez naruszenia postanowień niniejszej Umowy i jej Protokołu dotyczących zmiany kwoty wkładu w następstwie jednej z poniższych sytuacji:

a)	poważne okoliczności, inne niż przyczyny naturalne, w wyniku których działalność połowowa w strefie połowowej Wysp Salomona jest niemożliwa (zgodnie z art. 14 niniejszej Umowy);

b)	redukcja możliwości połowowych przyznanych statkom wspólnotowym na mocy wspólnego porozumienia Stron w celach związanych z zarządzaniem zasobami, w przypadku gdy według najlepszych danych naukowych jest ona niezbędna dla ochrony i zrównoważonego wykorzystania zasobów (zgodnie z art. 4 Protokołu);

c)	wzrost możliwości połowowych przyznanych statkom wspólnotowym, ustalony na mocy porozumienia Stron, w przypadku gdy z najlepszych dostępnych danych naukowych wynika, że stan zasobów na to pozwala (zgodnie z art. 1 i 4 Protokołu);

d)	ponowna ocena warunków wsparcia finansowego Wspólnoty na rzecz wdrażania polityki połowów sektorowych na Wyspach Salomona (zgodnie z art. 5 Protokołu), jeżeli uzasadniają to wyniki wdrażania rocznego i wieloletniego planu realizowanego przez obie Strony;

e)	rozwiązanie niniejszej Umowy na mocy art. 12;

f)	zawieszenie wprowadzenia w życie postanowień niniejszej Umowy na mocy art. 13.

Artykuł 8

Promowanie współpracy pomiędzy podmiotami gospodarczymi i w społeczeństwie obywatelskim

1. Strony promują współpracę gospodarczą, handlową, naukową i techniczną w sektorze rybołówstwa i pokrewnych. Strony porozumiewają się ze sobą w sprawach związanych z koordynacją różnych środków przyjmowanych w tych dziedzinach.

2. Strony zachęcają do wymiany informacji w zakresie technik i sprzętu połowowego, metod konserwacji i przetwarzania przemysłowego produktów rybołówstwa.

3. Strony podejmują wysiłki w celu stworzenia korzystnych warunków dla promowania gospodarczych, handlowych i technicznych relacji między przedsiębiorstwami z krajów Stron, poprzez zachęcanie do stwarzania klimatu przyjaznego dla rozwoju działalności gospodarczej i inwestycji.

4. W szczególności Strony zachęcają do zakładania wspólnych przedsiębiorstw w ich wspólnym interesie. Zakładanie wspólnych przedsiębiorstw na Wyspach Salomona i transfer statków wspólnotowych do tych przedsiębiorstw będzie odbywać się zgodne z przepisami prawa Wysp Salomona i Wspólnoty, obowiązującymi w danym momencie.

Artykuł 9

Wspólny Komitet

1. Wprowadzanie w życie niniejszej Umowy nadzoruje utworzony w tym celu Wspólny Komitet. Wspólny Komitet pełni następujące funkcje:

a)	kontrola wykonania, interpretacji i wprowadzania w życie Umowy, w szczególności określanie rocznego i wieloletniego planu, o którym mowa w art. 5 ust. 2 Protokołu, i ocena jego wdrożenia;

b)	zapewnianie koniecznej współpracy w sprawach leżących we wspólnym interesie Stron, związanych z rybołówstwem;

c)	działanie w charakterze forum polubownego rozwiązywania sporów związanych z interpretacją lub wprowadzaniem w życie niniejszej Umowy;

d)	w razie konieczności ponowna ocena poziomu możliwości połowowych i związanego z nimi wkładu finansowego. Konsultacje odbywają się zgodnie z zasadami określonymi w art. 1, 2 i 3 Protokołu;

e)	wszelkie inne funkcje uzgodnione przez Strony na drodze wzajemnego porozumienia.

2. Wspólny Komitet spotyka się przynajmniej raz w roku, przemiennie we Wspólnocie i na Wyspach Salomona, a spotkaniu przewodniczy Strona będąca gospodarzem spotkania. Na żądanie każdej ze Stron Komitet zbiera się na posiedzeniu specjalnym.

Artykuł 10

Obszar geograficzny obowiązywania Umowy

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, na których stosuje się Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz, z drugiej strony, do terytorium Wysp Salomona.

Artykuł 11

Okres obowiązywania

Niniejsza Umowa obowiązuje przez okres trzech lat, począwszy od daty jej wejścia w życie, i jeśli żadna ze Stron nie wypowie Umowy zgodnie z art. 12, jest ona przedłużana w sposób automatyczny na kolejne trzyletnie okresy.

Artykuł 12

Wypowiedzenie

1. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w przypadku zaistnienia poważnych okoliczności, takich jak degradacja zasobów, których dotyczy Umowa, odkrycie zmniejszonego poziomu wykorzystania możliwości połowowych przyznanych statkom wspólnotowym lub niedotrzymanie zobowiązań w zakresie zwalczania nielegalnych, niezgłoszonych lub nieuregulowanych połowów przez Stronę.

2. Strona wypowiadająca Umowę powiadamia drugą Stronę o swoim zamiarze wycofania się z umowy na piśmie co najmniej sześć miesięcy przed terminem wygaśnięcia pierwszego lub każdego kolejnego okresu obowiązywania Umowy.

3. Wysłanie zawiadomienia, o którym mowa w poprzednim ustępie, oznacza rozpoczęcie negocjacji przez Strony.

4. Kwota wkładu finansowego, o którym mowa w art. 7, za rok, w którym Umowa została wypowiedziana, zostanie odpowiednio zmniejszona pro rata temporis.

5. Przed upływem obowiązującego okresu ważności Protokołu Strony prowadzą negocjacje w celu ustalenia w drodze porozumienia, jakie zmiany lub uzupełnienia do Protokołu lub Załącznika są wymagane.

Artykuł 13

Zawieszenie i rewizja płatności wkładu finansowego

1. Wykonywanie niniejszej Umowy może zostać zawieszone na wniosek jednej ze Stron, w przypadku zaistnienia poważnych sporów co do wykonywania postanowień Umowy, jej Protokołu lub Załącznika. Strona, która występuje o zawieszenie wykonywania Umowy, powiadamia o swoim zamiarze na piśmie przynajmniej trzy miesiące wcześniej przed planowanym wejściem w życie zawieszenia. Po otrzymaniu takiego zawiadomienia Strony przystępują do rozmów mających na celu polubowne rozstrzygnięcie sporu.

2. Płatność wkładu finansowego, o którym mowa w art. 7, zostaje zmniejszona proporcjonalnie i pro rata temporis, odpowiednio do okresu zawieszenia.

Artykuł 14

Zawieszenie z powodu siły wyższej

1. W przypadku gdy poważne okoliczności inne niż zjawiska naturalne uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w wyłącznej strefie ekonomicznej (WSE) Wysp Salomona, Wspólnota Europejska może wstrzymać płatność wkładu finansowego, o którym mowa w art. 2 Protokołu, po konsultacjach między Stronami i pod warunkiem że uregulowała wszystkie należności z tego tytułu do dnia zawieszenia.

2. Płatność wkładu finansowego nastąpi po konsultacji i porozumieniu między Stronami potwierdzającym, że warunki uniemożliwiające prowadzenie połowów ustąpiły, a sytuacja pozwala na powrót do zwykłej działalności połowowej. Płatność tę należy uregulować w terminie dwóch miesięcy po uzyskaniu potwierdzenia od Stron.

3. Ważność licencji nadanych statkom wspólnotowym na mocy art. 6 Umowy i art. 1 Protokołu zostaje przedłużona o okres, przez który działalność połowowa była zawieszona.

Artykuł 15

1. Protokół i Załącznik stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł 16

1. Niniejsza Umowa, sporządzona w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim i szwedzkim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny, wchodzi w życie w dniu wzajemnego przekazania przez Strony powiadomień o zakończeniu odpowiednich właściwych procedur przyjęcia.

PROTOKÓŁ

określający możliwości połowowe i płatności przewidziane w Umowie o partnerstwie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Wyspami Salomona w sprawie połowów w strefie połowowej Wysp Salomona

Artykuł 1

Okres obowiązywania i możliwości połowowe

1. Wyspy Salomona, na podstawie art. 6 niniejszej Umowy, przyznają roczne licencje połowowe wspólnotowym statkom do połowu tuńczyka, zgodnie z krajowym planem zarządzania zasobami tuńczyka oraz limitami ustanowionymi w Porozumieniu z Palau dotyczących zarządzania połowami prowadzonymi przez sejnery na zachodnim Pacyfiku, zwanym dalej „Porozumieniem z Palau”.

2. Przez pierwsze trzy lata obowiązywania niniejszego Protokołu obowiązywać będą następujące możliwości połowowe określone w art. 5 Umowy:

—	Licencje roczne na równoczesne połowy w strefie połowowej Wysp Salomona nadaje się czterem sejnerom i 10 taklowcom.

3. Począwszy od drugiego roku stosowania niniejszego Protokołu i bez naruszenia art. 9 lit. d) Umowy i art. 4 Protokołu, na wniosek Wspólnoty liczba licencji połowowych dla sejnerów nadanych na mocy art. 1 ust. 2 Protokołu może ulec zwiększeniu, o ile pozwolą na to zasoby połowowe oraz zgodnie z rocznymi ograniczeniami na mocy „Porozumienia z Palau” i właściwą oceną zasobów tuńczyka opartą na obiektywnych i naukowych kryteriach, włączając „Przegląd połowów tuńczyka oraz stan zasobów na zachodnim i środkowym Pacyfiku” publikowany corocznie przez Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku.

4. Ustępy 1, 2 i 3 obowiązują z zastrzeżeniem postanowień art. 4, 6 i 7 Protokołu.

Artykuł 2

Wkład finansowy – metody płatności

1. Jednokrotny wkład finansowy, określony w art. 7 Umowy, ustala się na 400 000 EUR rocznie.

2. Obowiązuje postanowienie ust. 1 z zastrzeżeniem postanowień art. 4 Protokołu oraz art. 13 i 14 Umowy.

3. Jeżeli całkowita wielkość połowu tuńczyka przez statki wspólnotowe w strefie połowowej Wysp Salomona przekroczy 6 000 ton rocznie, całkowity roczny wkład finansowy wzrasta o 65 EUR za każdą dodatkową tonę złowionego tuńczyka. Jednakże całkowita roczna kwota należna od Wspólnoty nie może przekraczać potrojonej kwoty wkładu finansowego ustalonej zgodnie z ust. 1.

4. Za każdą dodatkową licencję dla sejnera, nadaną przez Wyspy Salomona zgodnie z art. 1 ust. 3, Wspólnota zwiększa wkład finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego Protokołu, o 65 000 EUR rocznie.

5. Płatność jest regulowana do dnia 1 maja w pierwszym roku oraz do daty rocznicy wejścia w życie Protokołu w latach następnych.

6. Zgodnie z art. 5 Wyspy Salomona mają pełną swobodę w dysponowaniu środkami z tytułu wkładu finansowego wnoszonego przez Wspólnotę.

7. Wkład finansowy jest wpłacany na konto rządowe otworzone w instytucji finansowej wskazanej przez Wyspy Salomona. Jest to rachunek rządu Wysp Salomona (Solomon Islands Government Revenue Account) nr 0260-002 w banku centralnym Wysp Salomona, w Honiara. Roczny wkład finansowy, należny od Wspólnoty za nadanie na mocy art. 1 ust. 3 i art. 2 ust. 4 dodatkowych rocznych licencji, wpłacany jest na ten rachunek.

Artykuł 3

Współpraca w zakresie odpowiedzialnego rybołówstwa

1. Strony niniejszym zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa w strefie połowowej Wysp Salomona w oparciu o zasadę niedyskryminowania żadnej z flot łowiących na tych wodach.

2. W okresie obowiązywania niniejszego Protokołu Wspólnota i Wyspy Salomona będą kontrolować stan i zrównoważenie zasobów w strefie połowowej Wysp Salomona.

3. Strony konsultują między sobą oraz ze Wspólnym Komitetem, o którym mowa w art. 9 Umowy, wnioski z dorocznego spotkania członków „Porozumienia z Palau” oraz corocznej oceny zasobów, wykonywanej przez Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku, i w razie konieczności oraz na mocy porozumienia przyjmują środki gwarantujące zrównoważone zarządzanie zasobami połowowymi.

Artykuł 4

Zmiana możliwości połowowych

1. Możliwości połowowe, o których mowa w art. 1, mogą ulec zwiększeniu na mocy porozumienia między Stronami, jeżeli wnioski z dorocznego spotkania członków „Porozumienia z Palau” oraz corocznej oceny stanu zasobów, wykonywanej przez Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku, wskazują, że takie zwiększenie nie będzie stanowić zagrożenia dla zrównoważonego zarządzania zasobami Wysp Salomona. W takim przypadku wkład finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1, jest zwiększany proporcjonalnie i pro rata temporis.

2. Natomiast jeśli Strony uzgodnią przyjęcie środków zmierzających do redukcji możliwości połowowych, o których mowa w art. 1, wówczas wkład finansowy zostanie obniżony proporcjonalnie i pro rata temporis.

3. Możliwości połowowe przydzielone różnym kategoriom statków także mogą ulegać zmianie na mocy porozumienia między Stronami, pod warunkiem że zmiany te są zgodne z wydanymi na posiedzeniach naukowych zaleceniami dotyczącymi zarządzania zasobami, na które taka zmiana przydziałów może mieć wpływ. Strony uzgadniają ewentualną zmianę wysokości wkładu finansowego, jeżeli wymaga tego zmiana przydziału możliwości finansowych.

Artykuł 5

Wsparcie rozwoju odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach Wysp Salomona

1. Wyspy Salomona definiują i wprowadzają w życie politykę połowów sektorowych na wyspach Salomona, mającą na celu wspieranie odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach tego kraju. Na ten cel przeznacza się 30 % jednorazowego wkładu finansowego określonego w art. 2 ust. 1 niniejszego Protokołu. Wkład ten będzie przeznaczony na finansowanie celów ustalonych za porozumieniem Stron i realizowanych w programie rocznym i wieloletnim.

2. Do celów ust. 1 w chwili wejścia w życie Protokołu, a nie później niż w trzy miesiące po tej dacie, Wspólnota i Wyspy Salomona ustalą w ramach Wspólnego Komitetu, powołanego na mocy art. 9 Umowy, wieloletni program sektorowy orz szczegółowe zasady wprowadzania go w życie dotyczące w szczególności:

a)	rocznych i wieloletnich wytycznych dotyczących wykorzystania odsetku wkładu finansowego, o którym mowa w ust. 1;

rocznych i wieloletnich celów prowadzących do wprowadzenia odpowiedzialnego rybołówstwa i zrównoważonych połowów, z uwzględnieniem priorytetów określonych przez Wyspy Salomona w ich krajowej polityce dotyczącej rybołówstwa i innych programach związanych z rozwojem odpowiedzialnego rybołówstwa i zrównoważonych połowów oraz mających wpływ na te czynniki;

c)	kryteriów i procedur corocznej oceny wyników.

3. Wszystkie zmiany w wieloletnim programie sektorowym wymagają zatwierdzenia przez obie Strony w ramach Wspólnego Komitetu.

4. Co roku Wyspy Salomona przeznaczają część jednorazowego wkładu finansowego określonego w ust. 1 na cele związane z wdrażaniem programu wieloletniego. W pierwszym roku obowiązywania Protokołu rząd Wysp Salomona musi poinformować Wspólnotę o przeznaczeniu części wkładu finansowego na ten cel w chwili zatwierdzenia wieloletniego planu sektorowego przez Wspólny Komitet. W kolejnych latach Wyspy Salomona informują Wspólnotę o przeznaczeniu tych środków nie później niż na 45 dni przed datą rocznicy wejścia w życie niniejszego Protokołu.

5. Wydatkowanie części (30 %) wkładu finansowego przewidzianej w ust. 1 kontrolują wspólnie Departament Rybołówstwa i Zasobów Morskich oraz Departament Skarbu i Finansów.

6. W przypadku gdy roczna ocena postępu w realizacji wieloletniego programu sektorowego wskazuje na konieczność obniżenia udziału jednorazowego wkładu finansowego określonego w art. 5 ust. 1 niniejszego Protokołu, Wspólnota Europejska może wystąpić o taką redukcję w celu dostosowania rzeczywistej kwoty zasobów finansowych przeznaczonych na realizację programu do jego wyników.

Artykuł 6

Spory Zawieszenie wprowadzania w życie Protokołu

1. Wszelkie spory między Stronami, związane z interpretacją postanowień niniejszego Protokołu, są przedmiotem wzajemnych konsultacji Stron w ramach Wspólnego Komitetu powołanego na mocy art. 9 Umowy. W razie potrzeby zostaje w tym celu zwołane osobne zebranie Komitetu.

2. Nie naruszając postanowień art. 7, realizacja postanowień Protokołu może zostać zawieszona na wniosek jednej ze Stron, jeżeli spór ma charakter poważny, a konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu, o których mowa w ust. 1, nie przyniosły jego polubownego rozwiązania.

3. Strona, która występuje o zawieszenie wykonywania Protokołu, powiadamia o swoim zamiarze na piśmie co najmniej trzy miesiące przed wejściem w życie zawieszenia.

4. W przypadku zawieszenia Strony kontynuują konsultacje w celu osiągnięcia polubownego rozwiązania sporu. Po osiągnięciu porozumienia Protokół jest ponownie realizowany, a kwota wkładu finansowego zostaje zmniejszona proporcjonalnie i pro rata temporis stosownie do okresu, w którym obowiązywanie Protokołu było zawieszone.

Artykuł 7

Zawieszenie wykonywania Protokołu z powodu nieuiszczenia płatności

Na mocy art. 9 Umowy, jeżeli Wspólnota nie uiści opłaty określonej w art. 2 Protokołu, wykonywanie Protokołu może zostać zawieszone na następujących warunkach:

a)	właściwe władze Wysp Salomona powiadamiają Wspólnotę Europejską o nieuregulowaniu płatności. Wspólnota Europejska sprawdza, czy zarzut jest słuszny, i w razie konieczności przelewa zaległą kwotę w ciągu 45 dni roboczych od otrzymania powiadomienia;

b)	jeżeli w terminie określonym w lit. a) płatność nie zostanie uregulowana, a jej brak nie zostanie właściwie uzasadniony, Wyspy Salomona mają prawo do zawieszenia wykonania postanowień Protokołu. O zawieszeniu niezwłocznie informują Wspólnotę Europejską;

c)	wykonywanie Protokołu zostaje wznowione niezwłocznie po dokonaniu płatności.

Artykuł 8

Przepisy krajowe

Działalność statków prowadzona w związku z niniejszym Protokołem i jego Załącznikami, a w szczególności przeładunek, korzystanie z usług portowych i zakup dostaw, regulują stosowne przepisy krajowe Wysp Salomona.

Artykuł 9

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół wraz z Załącznikiem wchodzi w życie w dniu wzajemnego przekazania przez Strony powiadomień o zakończeniu wymaganych procedur.

2. Niniejszy Protokół stosuje się z mocą od dnia 1 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

Zasady regulujące działalność połowową statków wspólnotowych w strefie połowowej Wysp Salomona

ROZDZIAŁ I

FORMALNOŚCI ZWIĄZANE ZE SKŁADANIEM WNIOSKÓW I WYDAWANIEM LICENCJI

SEKCJA 1

Wydawanie licencji

1. Licencję na prowadzenie połowów w strefie połowowej Wysp Salomona mogą otrzymać tylko statki spełniające wymagania.

2. Statek spełniający wymagania to taki, który nie otrzymał zakazu prowadzenia połowów na Wyspach Salomona i którego właściciel ani kapitan nie otrzymali takiego zakazu. W chwili ubiegania się o licencję właściciel i kapitan oraz statek muszą dopełnić wszelkich obowiązków związanych z działalnością połowową prowadzoną przez nich dotychczas na Wyspach Salomona na mocy wcześniejszego porozumienia miedzy tym krajem a Wspólnotą Europejską.

3. Wszystkie statki wspólnotowe ubiegające się o licencję muszą posiadać przedstawiciela rezydującego na Wyspach Salomona. Nazwę (nazwisko) i adres przedstawiciela wpisuje się we wniosku o wydanie licencji.

4. Właściwe władze Wspólnoty przedkładają ministrowi Departamentu ds. Rybołówstwa i Zasobów Morskich Wysp Salomona (zwanemu dalej „ministrem”) za pośrednictwem przedstawicielstwa Komisji Europejskiej odpowiedzialnego za Wyspy Salomona (zwanego dalej „przedstawicielstwem Komisji Europejskiej” lub „przedstawicielstwem”) wniosek dla każdego statku, który chce prowadzić połowy na mocy niniejszej Umowy, co najmniej 15 dni przed rozpoczęciem wnioskowanego okresu ważności licencji.

5. Wnioski składa się ministrowi na formularzu zgodnie ze wzorem zamieszczonym w dodatku 1.

6. Wnioski o wydanie licencji składa się wraz z następującymi dokumentami:

—	potwierdzeniem zapłaty opłaty licencyjnej za okres ważności licencji,

—	kopią certyfikatu tonażu, z podaniem tonażu statku w tonach rejestrowych brutto, wydanego przez państwo członkowskie bandery,

—	aktualną potwierdzoną fotografią barwną statku o wymiarach co najmniej 15 × 10 cm pokazującą statek od strony burty,

—	wszystkimi innymi dokumentami lub świadectwami wymaganymi zgodnie z przepisami dotyczącymi danego typu statku określonymi w niniejszym Protokole.

7. Opłatę wnosi się na rachunek wskazany przez ministra (rachunek rządu Wysp Salomona nr 0260-200 w Banku Centralnym Wysp Salomona, w Honiara).

8. Kwota uwzględnia wszystkie opłaty krajowe i lokalne, z wyjątkiem opłat portowych, opłaty serwisowej i należności za przeładunek.

9. Minister podpisuje i wydaje licencje właścicielom statków lub ich przedstawicielom za pośrednictwem przedstawicielstwa Komisji w terminie 15 dni roboczych od otrzymania wszystkich dokumentów określonych w pkt 6.

10. W przypadku gdy licencja zostanie podpisana w terminie, w którym biura przedstawicielstwa Komisji Europejskiej są zamknięte, licencję przesyła się bezpośrednio przedstawicielowi statku, a jej kopię – przedstawicielstwu.

11. Licencje są wydawane dla konkretnego statku i nie podlegają przeniesieniu.

12. Jednakże na wniosek Wspólnoty Europejskiej, w przypadku działania siły wyższej licencję dla danego statku zastępuje się nową licencją dla innego statku o identycznych parametrach. W takich przypadkach nowa opłata nie jest wymagana. Jeżeli tonaż rejestrowy brutto nowego statku jest większy od tonażu statku oryginalnego, różnica w opłacie licencyjnej jest wnoszona pro rata temporis. Przy określaniu wielkości połowu statku wspólnotowego dla celów ustalenia, czy zgodnie z art. 2 ust. 3 Protokołu nie istnieje konieczność uiszczenia przez Wspólnotę opłaty dodatkowej, pod uwagę bierze się łączną wielkość połowów obu statków.

13. Właściciel lub przedstawiciel pierwszego statku zwraca anulowaną licencję ministrowi za pośrednictwem przedstawicielstwa Komisji Europejskiej.

14. Nowa licencja wchodzi w życie z dniem zwrotu anulowanej wersji przez właściciela pierwszego statku. Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej na Wyspach Salomona jest powiadamiane o przeniesieniu licencji.

15. Licencje muszą zawsze znajdować się na pokładzie statku, bez naruszenia pkt 2 rozdziału VII niniejszego Załącznika.

SEKCJA 2

Warunki wydania licencji – opłaty i zaliczki

1. Licencje ważne są przez jeden rok. Są one odnawialne z zastrzeżeniem ilości dostępnych możliwości połowowych ustanowionych w Protokole.

2. Opłata wynosi 35 EUR za złowioną tonę w strefie połowowej Wysp Salomona.

3. Licencje wydaje się z chwilą płatności na rachunek rządu Wysp Salomona nr 0260-002 w Banku Centralnym Wysp Salomona w Honiara opłaty standardowej w wysokości:

—	13 000 EUR za sejner do połowu tuńczyka, co odpowiada opłatom za 371 ton złowionego tuńczyka i gatunków pokrewnych rocznie,

—	3 000 EUR za taklowiec, co odpowiada opłatom za 80 ton złowionego tuńczyka i gatunków pokrewnych rocznie.

4. Ostateczną wysokość opłat należnych za dany rok połowowy dla wielkości połowów z roku ubiegłego i na podstawie deklaracji połowowych właścicieli statków ustala Komisja Wspólnot Europejskich do dnia 30 czerwca danego roku. Dane te potwierdzają wspólnotowe instytucje naukowe odpowiedzialne za weryfikację danych połowowych (Institut de Recherche pour le Développement (IRD), the Instituto Español de Oceanografía (IEO) lub Instituto Português de Investigação Maritima (IPIMAR)) oraz Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku (SWP). Na podstawie potwierdzonego oświadczenia o wielkości połowów Komisja ogłasza wysokość należnych opłat w odniesieniu do każdego okresu licencyjnego, obliczanych na podstawie kwoty 35 EUR za tonę.

5. Następnie Komisja przesyła oświadczenie o wysokości opłat ministrowi ds. rybołówstwa celem sprawdzenia i zatwierdzenia.

Władze Wysp Salomona mogą zakwestionować oświadczenie o wysokości opłat w ciągu 30 dni od otrzymania oświadczenia i w przypadku wystąpienia sporu wnioskować o zwołanie Wspólnego Komitetu.

Jeżeli w ciągu 30 dni od zgłoszenia deklaracji opłat nie zostanie wniesiony sprzeciw, wówczas uznaje się, że Wyspy Salomona akceptują opłaty podane w oświadczeniu.

6. Informacja o ostatecznej wysokości opłat jest przekazywana niezwłocznie i równocześnie ministrowi, przedstawicielstwu Komisji Europejskiej, Sekretariatowi Wspólnoty Pacyfiku (SWP) oraz, za pośrednictwem władz krajowych, właścicielom statków.

7. Wszelkie opłaty dodatkowe właściciele statków wnoszą na rachunek rządowy Wysp Salomona nr 0260-002 w Banku Centralnym Wysp Salomona w Honiara, w ciągu czterdziestu pięciu (45) dni od otrzymania powiadomienia o zatwierdzeniu opłat.

8. Jednakże jeśli kwota podana w ostatecznej deklaracji jest niższa niż zaliczka określona w pkt 3 niniejszej części, właścicielowi statku nie przysługuje zwrot nadpłaconej kwoty.

ROZDZIAŁ II

STREFY POŁOWOWE

1. Statki określone w art. 1 niniejszego Protokołu są uprawnione do prowadzenia działalności połowowej w strefie połowowej Wysp Salomona, z wyjątkiem pasa o szerokości trzydziestu (30) mil morskich wokół głównego archipelagu oraz wód terytorialnych pozostałych archipelagów. Informacje dotyczące współrzędnych wód A głównego archipelagu i pozostałych archipelagów (tj. wód B, C, D i E) przekazuje minister przed wejściem w życie niniejszej Umowy. Minister powiadamia Komisję Europejską o wszelkich zmianach we wspomnianych zamkniętych strefach połowowych co najmniej dwa miesiące przed zastosowaniem tych zmian.

2. W żadnym przypadku nie są dozwolone połowy prowadzone w strefie trzech mil morskich od wszelkich zakotwiczonych urządzeń powodujących koncentrację ryb, o których położeniu powiadomienia dokonuje się poprzez współrzędne geograficzne.

ROZDZIAŁ III

USTALENIA W SPRAWIE SPRAWOZDAWCZOŚCI DOTYCZĄCEJ POŁOWÓW

1. Do celów niniejszego Załącznika czas rejsu statku wspólnotowego określa się jako:

—	okres pomiędzy wejściem w strefę połowową Wysp Salomona a wyjściem z tej strefy, lub

—	okres pomiędzy wejściem w strefę połowową Wysp Salomona a przeładunkiem, lub

—	okres pomiędzy wejściem w strefę połowową Wysp Salomona a wyładunkiem na Wyspach Salomona.

Wszystkie statki posiadające uprawnienia do prowadzenia połowów na wodach Wysp Salomona na mocy niniejszej Umowy mają obowiązek zgłaszania połowów ministrowi w następujący sposób:

2.1. W zgłoszeniu należy podać wielkość połowu dokonanego podczas każdego rejsu. Zgłoszenia przekazywane są ministrowi drogą elektroniczną, a ich kopie przesyłane Komisji Europejskiej, po zakończeniu połowu, a w każdym przypadku przed opuszczeniem przez statek strefy połowowej Wysp Salomona. Elektroniczne potwierdzenie odbioru zgłoszenia obie instytucje niezwłocznie wysyłają na statek i sobie wzajemnie.

2.2. Oryginalne zgłoszenia przesłane drogą elektroniczną w ciągu rocznego okresu ważności licencji, w rozumieniu pkt 2.1 powyżej, przesyła się pocztą tradycyjną lub faksem ministrowi w ciągu czterdziestu pięciu (45) dni od zakończenia ostatniego rejsu w tym okresie. W tym samym terminie papierowe kopie zgłoszeń przesyła się Komisji Europejskiej.

2.3. Statki zgłaszają połowy na odpowiednim formularzu w dzienniku połowowym zgodnym z wzorem w załączniku 2. W przypadku okresów, w których statek nie przebywał na wodach Wysp Salomona, w dzienniku wpisuje się słowa „Poza WSE Wysp Salomona”.

2.4. Wypełniony czytelnie formularz podpisuje kapitan statku.

3. W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału Wyspy Salomona zastrzegają sobie prawo do zawieszenia licencji statku naruszającego te postanowienia do czasu dopełnienia formalności i nałożenia kary przewidzianej prawem Wysp Salomona. Komisja Europejska jest informowana o przypadkach naruszenia tych postanowień.

ROZDZIAŁ IV

ZATRUDNIANIE ZAŁOGI

1. Każdy statek wspólnotowy, prowadzący połowy na mocy niniejszej Umowy, zobowiązuje się zatrudnić co najmniej jednego (1) obywatela wysp Salomona jako członka załogi. Warunki służby obywateli Wysp Salomona powinny odpowiadać normom tej branży obowiązującym na Wyspach Salomona.

2. W przypadku gdy wspólnotowy statek nie posiada warunków do zatrudnienia jednego (1) obywatela Wysp Salomona jako członka załogi, właściciele statków są zobowiązani do zapłaty ryczałtu równoważnego płacom dwóch członków załogi za czas trwania sezonu połowów w strefie połowowej Wysp Salomona.

3. Suma ta płacona jest na rachunek rządowy Wysp Salomona nr 0260-002 w Banku Centralnym Wysp Salomona w Honiara.

4. Właściciele statków mają prawo wyboru zatrudnianych marynarzy z listy dostarczonej przez ministra.

5. Właściciel statku lub jego przedstawiciel powiadamia ministra o nazwiskach marynarzy z Wysp Salomona zatrudnionych na jego statku, z podaniem pełnionych przez nich funkcji.

6. W sprawie praw członków załogi zatrudnianych na statkach wspólnotowych obowiązują przepisy Deklaracji MOP (Międzynarodowej Organizacji Pracy) dotyczących Podstawowych Zasad i Praw w Pracy. Dotyczy to w szczególności wolności zrzeszania się i skutecznej egzekucji prawa do prowadzenia sporów zbiorowych oraz wykluczenia dyskryminacji zatrudnienia i dyskryminacji zawodowej.

7. Umowy o pracę z członkami załogi pochodzącymi z Wysp Salomona przedstawiciele właścicieli statków zawierają z zainteresowanymi marynarzami i/lub ich przedstawicielami lub związkami zawodowymi w porozumieniu z ministrem. Sygnatariusze Umowy otrzymują jej kopię. Umowy o pracę zapewniają ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie na życie oraz ubezpieczenie chorobowe i od nieszczęśliwych wypadków zatrudnianych osób.

8. Pensje marynarzy z Wysp Salomona wypłacają właściciele statków. Wysokość pensji jest ustalana przed wydaniem licencji, na mocy porozumienia między właścicielami statków lub ich przedstawicielami i ministrem. Warunki płacowe oferowane marynarzom z Wysp Salomona nie mogą być gorsze niż stosowane w przypadku załóg z tego kraju, a w żadnym wypadku nie mogą być gorsze niż określone w standardach MOP.

9. Wszyscy członkowie załogi zatrudniani na statkach wspólnotowych zgłaszają się do kapitana statku na dzień przed przewidywaną datą zaokrętowania. W przypadku gdy członek załogi nie stawi się na statku do dnia i godziny zaokrętowania, właściciel statku jest automatycznie zwolniony z obowiązku przyjęcia takiej osoby na pokład.

10. Jeżeli z przyczyn innych niż podane w poprzednim punkcie na pokładzie statku wspólnotowego nie ma członków załogi z Wysp Salomona, właściciel statku ma obowiązek wpłacenia sumy ryczałtowej równej pensji marynarza, który nie został zatrudniony, w jak najszybszym terminie.

11. Kwota ta, wpłacana na rachunek rządowy nr 0260-002 w Banku Centralnym Wysp Salomona w Honiara, jest przeznaczona na szkolenie marynarzy/rybaków na Wyspach Salomona.

ROZDZIAŁ V

SPECYFIKACJE TECHNICZNE

Statki muszą spełniać wymagania odnośnie do parametrów oraz zalecenia przyjęte przez Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku i członków „Porozumienia z Palau” dotyczące urządzeń połowowych, a także odpowiadać specyfikacjom technicznym podanym w tych zaleceniach i wszelkim innym parametrom technicznym dotyczących prowadzonej przez nie działalności połowowej.

ROZDZIAŁ VI

OBSERWATORZY

1. Z chwilą rejestracji statku wszystkie statki wspólnotowe wnoszą kwotę w wysokości 400 EUR z przeznaczeniem na program obserwacyjny płatną na rachunek rządowy nr 0260-002 w Banku Narodowym Wysp Salomona w Honiara.

Statki uprawnione do prowadzenia połowów na wodach Wysp Salomona na mocy niniejszej Umowy przyjmują na pokład obserwatora powołanego przez Wyspy Salomona, na warunkach określonych poniżej:

2.1. Co roku minister, na podstawie ilości statków uprawnionych do prowadzenia połowów na wodach pozostających pod jego jurysdykcją oraz na podstawie stanu zasobów, z których korzystać będą te statki, określa zakres programu obserwacyjnego prowadzonego na pokładach statków. Minister określa ilość lub odsetek statków każdego typu, które są zobowiązane do przyjęcia na swój pokład obserwatora.

2.2. Minister sporządza wykaz statków zobowiązanych do przyjęcia obserwatora oraz wykaz powołanych obserwatorów. Wykazy te są na bieżąco aktualizowane i przekazywane Komisji Europejskiej natychmiast po sporządzeniu, a następnie co trzy miesiące, po każdej aktualizacji.

2.3. Minister powiadamia zainteresowanych właścicieli statków lub ich przedstawicieli o zamiarze umieszczenia na pokładzie obserwatora w momencie wydania licencji lub nie później niż piętnaście (15) dni przed planowaną datą przyjęcia na pokład obserwatora. Nazwisko obserwatora podawane jest tak szybko, jak jest to możliwe.

3. Minister określa czas spędzony przez obserwatora na pokładzie statku, ale na zasadach ogólnych nie powinien on przekraczać czasu koniecznego do wypełnienia obowiązków. Informację tę minister przekazuje właścicielom statku lub ich przedstawicielom w chwili powiadomienia o nazwisku obserwatora, który został przydzielony do danego statku.

4. Warunki, na jakich obserwator jest przyjmowany na pokład statku, minister ustala z właścicielami statku lub ich przedstawicielami.

5. Zainteresowani właściciele statków powiadamiają o terminie i nazwie portu na Wyspach Salomona, w którym przyjmą na statek obserwatora, w terminie dwóch tygodni i z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

6. W przypadku gdy obserwatorzy wchodzą na pokład statku w porcie zagranicznym, właściciel statku pokrywa ich koszty podróży. Jeżeli statek z obserwatorem na pokładzie opuszcza strefę połowową Wysp Salomona, właściciel statku zapewnia na swój koszt jak najszybszy powrót obserwatora na terytorium Wysp Salomona.

7. Jeżeli w ustalonym terminie i miejscu oraz w ciągu sześciu godzin od ustalonego terminu obserwator nie stawi się na statku, właściciel statku zostaje zwolniony automatycznie z obowiązku przyjęcia obserwatora na pokład.

Obserwator jest traktowany jak oficer. Do jego obowiązków należy:

8.1. obserwacja działalności połowowej statku;

8.2. weryfikacja pozycji statków prowadzących działalność połowową;

8.3. pobieranie próbek biologicznych w ramach programów naukowych;

8.4. odnotowywanie stosowanych narzędzi połowowych;

8.5. weryfikacja danych dotyczących połowów w strefie Wysp Salomona zapisanych w rejestrze pokładowym;

8.6. weryfikacja odsetka połowów i ocena ilości odrzutów gatunków handlowych ryb, skorupiaków, głowonogów i ssaków morskich;

8.7. raz w tygodniu przekazywanie drogą radiową danych połowowych, z podaniem wielkości połowów i przyłowów statku.

9. Kapitan statku podejmuje wszelkie starania w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego podczas wypełniania przez niego obowiązków.

10. Podobnie, w maksymalnym możliwym zakresie umożliwia obserwatorowi korzystanie z urządzeń potrzebnych do wypełniania jego obowiązków. Kapitan udostępnia obserwatorowi urządzenia komunikacyjne potrzebne do meldowania o wykonanych obowiązkach, dokumenty związane bezpośrednio z działalnością połowową statku, w szczególności dziennik połowowy pokładowy i rejestr nawigacyjny, oraz umożliwia dostęp do pomieszczeń statku, którego obserwator może potrzebować w związku z pełnionymi obowiązkami.

W czasie pobytu na pokładzie statku obserwator:

11.1. podejmuje wszelkie właściwe kroki w celu zagwarantowania, że warunki, na jakich został przyjęty na pokład, oraz jego obecność nie przerywają ani nie zakłócają działalności połowowej;

11.2. szanuje materiały i sprzęt znajdujące się na pokładzie oraz zachowuje poufność wszelkich dokumentów należących do statku.

12. Na zakończenie okresu obserwacyjnego a przed opuszczeniem statku obserwatorzy sporządzają raport z działań, który jest przesyłany do ministra, a jego kopia do przedstawicielstwa Komisji Europejskiej. Raport podpisują w obecności kapitana, który może dodać do niego lub zlecić dodanie własnych komentarzy opatrywanych jego podpisem. Kapitan statku otrzymuję kopię raportu po opuszczeniu statku przez obserwatora.

13. Koszt zakwaterowania obserwatorów na statku, na warunkach identycznych jak oficerowie, ponosi właściciel statku.

14. Pensję i świadczenia społeczne obserwatora pokrywa rząd Wysp Salomona.

ROZDZIAŁ VII

OZNACZENIA STATKU I ICH STOSOWANIE

1. Do celów bezpieczeństwa i prowadzonej działalności połowowej wszystkie statki posiadają oznaczenia zgodne z wytycznymi Organizacji ds. Żywności i Rolnictwa (FAO) podanymi w standardowej specyfikacji oznaczeń i znaków identyfikacyjnych statków rybackich.

2. Na dziobie i rufie statku musi znajdować się jego nazwa wypisana czytelnie literami alfabetu łacińskiego.

3. Statek bez znaków identyfikacyjnych, takich jak widocznie oznaczona nazwa, radiowy sygnał wywoławczy lub kod wywoławczy, może zostać odstawiony do portu na Wyspach Salomona celem ustalenia jego tożsamości.

4. W celu ułatwienia komunikacji z organami ds. rybołówstwa, nadzorczymi i regulacyjnymi rządu Wysp Salomona operator statku prowadzi stały nasłuch na międzynarodowej częstotliwości w niebezpieczeństwie dla radiotelefonii 2 182 kHz (HF) i/lub na międzynarodowej częstotliwości w niebezpieczeństwie morskich służb ruchomych dla radiotelefonii 156,8 MHz (Kanał 16, VHF-FM).

5. Operator statku jest odpowiedzialny za posiadanie na pokładzie aktualnego i w każdej chwili dostępnego egzemplarza Międzynarodowej Księgi Kodów (INTERCO).

ROZDZIAŁ VIII

ŁĄCZNOŚĆ ZE STATKAMI PATROLOWYMI WYSP SALOMONA

Łączność między statkami uprawnionymi do prowadzenia połowów a rządowymi statkami patrolowymi odbywa się za pomocą następujących międzynarodowych kodów sygnałowych:

Międzynarodowy kod sygnałowy —	Znaczenie:
L …	Zatrzymaj natychmiast wasz statek
SQ3 …	Zatrzymaj statek lub zwolnij, chcę wejść na pokład
QN …	Ustaw wasz statek wzdłuż sterburty naszego statku
QN1 …	Ustaw wasz statek wzdłuż lewej burty naszego statku
TD2 …	Czy wasz statek jest statkiem rybackim?
C …	Tak
N …	Nie
QR …	Nie możemy ustawić naszego statku wzdłuż burty waszego statku
QP …	Ustawiamy nasz statek wzdłuż burty waszego statku

ROZDZIAŁ IX

MONITOROWANIE

1. Wspólnota Europejska prowadzi aktualny rejestr statków posiadających licencję połowową wydaną zgodnie z niniejszym Protokołem. Władze Wysp Salomona odpowiedzialne za kontrolę połowów otrzymują ten rejestr po jego sporządzeniu oraz każdorazowo, gdy jest on aktualizowany.

2. Statki wspólnotowe są wpisywane do rejestru, o którym mowa w poprzednim punkcie, po przesłaniu powiadomienia o wpłaceniu zaliczki określonej w pkt 3 sekcji 2 rozdziału I niniejszego Załącznika. Po przesłaniu takiego powiadomienia właściciel statku może otrzymać poświadczoną kopię takiego rejestru, którą może się legitymować do czasu otrzymania licencji połowowej.

3. Wejście i wyjście ze strefy połowowej:

3.1. Statki wspólnotowe powiadamiają ministra o zamiarze wejścia do strefy połowowej Wysp Salomona lub jej opuszczenia z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem. Po wejściu do strefy połowowej Wysp Salomona statek niezwłocznie informuje o tym fakcie ministra drogą radiową, elektroniczną lub faksem.

3.2. W informacji o opuszczeniu strefy połowowej statki podają także swoją pozycję oraz wielkość połowu oraz dane dotyczące gatunków złowionych ryb. Informacje te przekazuje się faksem, a w przypadku statków nieposiadających faksu – drogą radiową lub elektroniczną.

3.3. Statek prowadzący połowy bez powiadomienia ministra uznaje się za nieposiadający licencji połowowej.

3.4. Statki otrzymują faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną informację o wydaniu licencji połowowej.

4. Procedury kontrolne

4.1. Kapitanowie statków wspólnotowych prowadzących działalność połowową w strefie połowowej Wysp Salomona umożliwiają prowadzenie na pokładzie swoich statków kontroli działań połowowych przez kontrolera z ramienia władz Wysp Salomona.

4.2. Kontrolerzy pozostają na pokładzie statku wyłącznie przez okres niezbędny do wykonania ich obowiązków.

4.3. Po zakończeniu kontroli kapitan statku otrzymuje odpowiednie świadectwo.

5. Zatrzymanie statku rybackiego

5.1. Minister informuje przedstawicielstwo Wspólnoty Europejskiej w ciągu 48 godzin o zatrzymaniu lub zastosowaniu kar wobec wspólnotowych statków prowadzących połowy w strefie połowowej Wysp Salomona.

5.2. Jednocześnie przesyła przedstawicielstwu Komisji Europejskiej skrócone sprawozdanie z okoliczności i powodów prowadzących do takiego zatrzymania.

6. Zaświadczenie o aresztowaniu

6.1. Zaświadczenie sporządzone przez urzędnika przeprowadzającego kontrolę podpisuje kapitan statku.

6.2. Podpisanie zaświadczenia nie pozbawia kapitana prawa obrony w związku z postawionymi mu zarzutami.

6.3. Kapitan kieruje statek do portu wyznaczonego przez inspektora. W przypadku drobnych uchybień minister może pozwolić statkowi na kontynuowanie działalności połowowej.

7. Spotkanie konsultacyjne w przypadku zatrzymania statku

7.1. Przed podjęciem jakichkolwiek kroków wobec kapitana lub załogi statku lub działań wobec ładunku czy wyposażenia statku, za wyjątkiem zabezpieczenia dowodów stwierdzonego naruszenia prawa, przedstawicielstwo Komisji Europejskiej i minister organizują spotkanie konsultacyjne. Spotkanie odbywa się następnego dnia roboczego po otrzymaniu powyższych informacji i powinien w nim uczestniczyć także przedstawiciel państwa członkowskiego, którego statek dopuścił się naruszenia.

7.2. Na spotkaniu Strony wymieniają dokumenty dotyczące sprawy oraz informacje, które mogą pomóc w wyjaśnieniu okoliczności ustalonego zdarzenia. Właściciel lub jego przedstawiciel są informowani o skutkach spotkania oraz krokach, które zostaną podjęte w związku z zatrzymaniem statku.

8. Postępowanie ugodowe w związku z zatrzymaniem statku

8.1. Przed wystąpieniem na drogę prawną podjęte zostaną kroki w celu rozstrzygnięcia sprawy związanej z potencjalnym naruszeniem prawa na drodze ugodowej. Procedura polubownego rozstrzygania sporu może trwać maksymalnie cztery (4) dni robocze od dnia zatrzymania statku.

8.2. W przypadku porozumienia Stron, kwota kary jest określana zgodnie z ustawodawstwem Wysp Salomona.

8.3. Jeżeli sprawa nie zostanie rozstrzygnięta polubownie, zostaje skierowana na drogę sądową do rozpatrzenia przez właściwy organ sądowy. Właściciel statku wpłaca gwarancję bankową na poczet kosztów zatrzymania, kar i odszkodowania należnego od Stron winnych naruszenia prawa na rachunek nr 0260-002 w Banku Centralnym Wysp Salomona w Honiara.

8.4. Gwarancja bankowa jest nieodwołalna do czasu zakończenia postępowania sądowego. Gwarancja zostaje zwolniona w przypadku zakończenia postępowania sądowego bez wyroku skazującego. Gwarancja zostaje także zwolniona przez Ministra Finansów w przypadku gdy postępowanie sądowe zakończy się wyrokiem skazującym na karę grzywny w wysokości niższej niż kwota złożonej gwarancji.

8.5. Statek zostaje zwolniony a załoga dostaje pozwolenie na opuszczenie portu:

—	po wypełnieniu zobowiązań wynikających z ustaleń postępowania polubownego, lub

—	po złożeniu gwarancji bankowej określonej w pkt 8.3 i przyjęciu jej przez ministra, do czasu zakończenia postępowania sądowego.

9. Przeładunek

9.1. Statki wspólnotowe, które chcą dokonywać przeładunku złowionych ryb na wodach Wysp Salomona, mogą korzystać w tym celu z wyznaczonych portów.

9.2. Właściciele takich statków muszą z co najmniej 48-godzinnym wyprzedzeniem przekazać ministrowi następujące informacje:

—	nazwy statków rybackich biorących udział w przeładunku,

—	nazwy statków towarowych,

—	ilość w tonach gatunków ryb, które będą przeładowywane,

—	data przeładunku.

9.3. Przeładunek uznaje się za wyjście ze strefy połowowej Wysp Salomona. W związku z tym statki muszą przedstawić ministrowi deklaracje połowowe i określić, czy zamierzają kontynuować połowy czy wyjść ze strefy połowowej Wysp Salomona.

9.4. Przeładunek połowów nieuwzględnionych w powyższych danych w strefie połowowej Wysp Salomona jest zabroniony. Osoby naruszające ten zakaz będą karane zgodnie z prawem Wysp Salomona.

Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich prowadzących wyładunek lub przeładunek w porcie na Wyspach Salomona muszą umożliwić kontrolę tych działań inspektorom z Wysp Salomona. Po zakończeniu kontroli kapitan statku otrzymuje odpowiednie świadectwo.

Dodatki

1.	Formularz wniosku o licencję połowową.

2.	Dziennik pokładowy.

Dodatek 1

Dodatek 2a

Dodatek 2b