		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 104

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 66 20 marca 2023

Spis treści		Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2023/C 104/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1
	Trybunał Sprawiedliwości
2023/C 104/02	Decyzja Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2023 r. w sprawie świąt urzędowych i wakacji sądowych	2
	Sąd
2023/C 104/03	Decyzja Sądu z dnia 15 lutego 2023 r. w sprawie wakacji sądowych	3

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2023/C 104/04	Sprawy połączone C-649/20 P, C-658/20 P i C-662/20 P: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 lutego 2023 r. – Królestwo Hiszpanii (C-649/20 P), Lico Leasing SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión SA (C-658/20 P) Caixabank SA i in. (C-662/20 P)/Komisja Europejska [Odwołanie – Pomoc państwa – Artykuł 107 ust. 1 TFUE – System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego w celu nabycia statków (hiszpański system leasingu finansowego) – Warunek dotyczący selektywności – Obowiązek uzasadnienia – Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań – Zasada pewności prawa – Odzyskanie pomocy]	4
2023/C 104/05	Sprawa C-208/21, Towarzystwo Ubezpieczeń Ż (Wprowadzający w błąd wzorzec umowy ubezpieczenia): Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie – Polska) – K.D./Towarzystwo Ubezpieczeń Ż S.A. [Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Artykuł 5 – Obowiązek zredagowania postanowień umownych w sposób jasny i zrozumiały – Dyrektywa 2005/29/WE – Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów – Artykuł 3 – Zakres stosowania – Artykuł 7 – Zaniechanie wprowadzające w błąd – Artykuł 13 – Sankcje – Umowy ubezpieczenia na życie związane z funduszem inwestycyjnym (ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym) zwane unit linked – Informacje dotyczące charakteru i konstrukcji produktu ubezpieczeniowego oraz ryzyka związanego z tym produktem – Wprowadzające w błąd wzorce umowne – Podmiot odpowiedzialny – Skutki prawne]	5
2023/C 104/06	Sprawa C-372/21, Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof – Austria) – Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR/Bildungsdirektion für Vorarlberg [Odesłanie prejudycjalne – Status Kościołów i stowarzyszeń lub wspólnot religijnych w państwach członkowskich w świetle prawa Unii – Artykuł 17 ust. 1 TFUE – Swoboda przedsiębiorczości – Artykuł 49 TFUE – Ograniczenia – Względy uzasadniające – Proporcjonalność – Dotacje dla prywatnej placówki nauczania szkolnego – Wniosek złożony przez związek wyznaniowy z siedzibą w innym państwie członkowskim – Placówka uznana przez ten związek za szkołę wyznaniową]	6
2023/C 104/07	Sprawa C-676/21, Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö (Podatek od pojazdów): Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus – Finlandia) – Postępowanie wszczęte przez A [Odesłanie prejudycjalne – Podatki wewnętrzne – Artykuł 110 TFUE – Pojazdy samochodowe – Podatek od pojazdów – Pojazdy używane przywożone z innych państw członkowskich – Pojazdy używane wywożone do innych państw członkowskich – Zwrot tego podatku przy wywozie – Ograniczenie owego zwrotu do pojazdów, które dopuszczono do ruchu mniej niż 10 lat wcześniej]	7
2023/C 104/08	Sprawa C-806/21, TF (Prekursory narkotykowe): Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – postępowanie karne przeciwko TF [Odesłanie prejudycjalne – Prekursory narkotykowe – Decyzja ramowa 2004/757/WSiSW – Artykuł 2 ust. 1 lit. d) – Osoba zaangażowana w przewóz i rozprowadzanie prekursorów używanych do nielegalnej produkcji lub wytwarzania narkotyków – Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 – Substancje sklasyfikowane – Artykuł 2 – Pojęcie podmiotu gospodarczego – Artykuł 8 ust. 1 – Okoliczności mogące budzić podejrzenie, że substancje sklasyfikowane mogłyby być wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych – Obowiązek powiadomienia o tych okolicznościach – Pojęcie okoliczności – Zakres]	7
2023/C 104/09	Sprawy połączone C-859/19, C-926/19 i C-929/19, FX i in. (Skutki wyroków sądu konstytucyjnego III): Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 7 listopada 2022 r. – (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Rumunia) – postępowania karne przeciwko FX, CS, ND (C-859/19), BR, CS, DT, EU, FV, GW (C-926/19), CD, CLD, GLO, ŞDC, PVV (C-929/19) [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Artykuł 19 ust. 1 akapit drugi TUE – Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Zwalczanie korupcji – Ochrona interesów finansowych Unii – Artykuł 325 ust. 1 TFUE – Konwencja OIF – Decyzja 2006/928/WE – Postępowania karne – Wyroki Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego, Rumunia) dotyczące ukształtowania składów orzekających w sprawach dotyczących ciężkiej korupcji – Obowiązek rygorystycznego stosowania przez sędziów krajowych orzeczeń Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego) – Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów w razie niezastosowania się do tych orzeczeń – Prawo odstąpienia od stosowania orzeczeń Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego) niezgodnych z prawem Unii – Zasada pierwszeństwa prawa Unii]	8
2023/C 104/10	Sprawa C-104/21, RegioJet: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 26 października 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Úřad pro přístup k dopravní infrastruktuře – Republika Czeska) – RegioJet a.s./České dráhy a.s. [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 ust. 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Artykuł 267 TFUE – Pojęcie sądu – Kryteria strukturalne i funkcjonalne – Wykonywanie funkcji sądowniczych lub administracyjnych – Dyrektywa 2012/34/UE – Artykuły 55 i 56 – Jeden krajowy podmiot nadzoru sektora kolejowego – Niezależny organ nadzoru sektorowego – Uprawnienie do działania z urzędu – Uprawnienie do nakładania sankcji – Orzeczenia podlegające zaskarżeniu w postępowaniu sądowym – Oczywista niedopuszczalność wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym]	9
2023/C 104/11	Sprawa C-260/21, Corporate Commercial Bank: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 15 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okrazhen sad – Vidin – Bułgaria) – Corporate Commercial Bank, w upadłości/Elit Petrol AD [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 oraz art. 94 i 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Postępowanie upadłościowe – Potrącenia wzajemnych wierzytelności dokonane z instytucją kredytową w upadłości – Zmiana z mocą wsteczną warunków dokonywania tych potrąceń – Przepisy krajowe uznane za sprzeczne z konstytucją – Sytuacja o charakterze wyłącznie krajowym – Oczywista niedopuszczalność]	10
2023/C 104/12	Sprawa C-459/21, The Navigator Company i Navigator Pulp Figueira: Postanowienie Trybunału szósta izba) z dnia 9 grudnia 2022 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD) – Portugalia] – The Navigator Company SA, Navigator Pulp Figueira SA/Autoridade Tributária e Aduaneira [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Podatek od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuł 176 – Wyłączenie prawa do odliczenia VAT – Mniej korzystny system w stosunku do mechanizmu odliczania kosztów przewidzianego dla podatku bezpośredniego regulowanego przez prawo krajowe – Zasada równoważności – Brak możliwości zastosowania]	10
2023/C 104/13	Sprawa C-566/21, S (Zmiana nieuczciwego warunku): Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 7 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Cluj – Rumunia) – S/AA [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Odpowiedź na pytanie prejudycjalne, którą można wywieść w sposób jednoznaczny z orzecznictwa lub która nie budzi jakiejkolwiek uzasadnionej wątpliwości – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Artykuł 6 ust. 1 – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) – Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku – Uprawnienie sądu krajowego – Zakaz co do zasady uzupełnienia umowy poprzez zmianę treści nieuczciwego warunku]	11
2023/C 104/14	Sprawa C-669/21: Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 14 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto – Juízo Central Cível da Póvoa de Varzim – Portugalia) – Gencoal S.A./Conceito Norte – Consultadoria de Gestão, Lda., BT [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Wymóg przedstawienia kontekstu faktycznego i prawnego postępowania głównego oraz powodów uzasadniających konieczność udzielenia odpowiedzi na pytanie prejudycjalne – Brak dostatecznych wyjaśnień – Oczywista niedopuszczalność]	12
2023/C 104/15	Sprawa C-250/22, Fallimento Villa di Campo: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 21 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Fallimento Villa di Campo Srl/Agenzia delle Entrate [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 ust. 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Wymóg wskazania związku między przepisami prawa Unii, o których wykładnię wniesiono, a przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym – Brak dostatecznych wyjaśnień – Oczywista niedopuszczalność]	12
2023/C 104/16	Sprawa C-709/22, Syndyk Masy Upadłości A: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 17 listopada 2022 r. – Syndyk Masy Upadłości A przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu	13
2023/C 104/17	Sprawa C-745/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias (Grecja) w dniu 2 grudnia 2022 r. – Micreos Food Safety BV/Eniaios Foreas Elegchou Trofimon (E.F.E.T.)	14
2023/C 104/18	Sprawa C-753/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 12 grudnia 2022 r. – QY/Bundesrepublik Deutschland	14
2023/C 104/19	Sprawa C-757/22, Meta Platforms Ireland: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy) w dniu 15 grudnia 2022 r. – Meta Platforms Ireland Limited/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.	15
2023/C 104/20	Sprawa C-1/23, Afrin: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de première instance francophone de Bruxelles (Belgia) w dniu 2 stycznia 2023 r. – X, Y, A, ustawowo reprezentowany przez X i Y, oraz B, ustawowo reprezentowany przez X i Y	16
2023/C 104/21	Sprawa C-17 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 15 listopada 2022 r. w sprawie T-476/22, Asociación Liberum i in./Parlament Europejski i Rada, wniesione w dniu 14 stycznia 2023 r. przez Asociación Liberum i 926 pozostałych wnoszących odwołanie	16
2023/C 104/22	Sprawa C-19/23: Skarga wniesiona w dniu 18 stycznia 2023 r. – Królestwo Danii/Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej	17
2023/C 104/23	Sprawa C-43/23 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 18 listopada 2022 r. w sprawie T-586/22, Heidmann / Parlament i Rada, wniesione w dniu 28 stycznia 2023 r. przez Thomasa Heidmanna	18
2023/C 104/24	Sprawa C-59/23 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 30 listopada 2022 r. w sprawie T-101/18, Republika Austrii/Komisja Europejska, wniesione w dniu 6 lutego 2023 r. przez Republika Austrii	19
2023/C 104/25	Sprawa C-153/21, Ministre de l’Immigration et de l’Asile: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 30 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony Tribunal administratif – Luksembourg) – A, B, C, prawnie reprezentowani przez swoich rodziców/Ministre de l’Immigration et de l’Asile	20
2023/C 104/26	Sprawa C-380/211, INPS: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 12 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS)/Ryanair DAC	20
2023/C 104/27	Sprawa C-774/21 P: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 20 grudnia 2022 r. – NB/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej	20
2023/C 104/28	Sprawa C-776/21, Alltours Flugreisen: Postanowienie prezesa drugiej izby Trybunału z dnia 3 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Düsseldorf – Niemcy) – EV/Alltours Flugreisen GmbH	21
2023/C 104/29	Sprawa C-805/21, ZhU (Konfiskata narzędzia przestępstwa): Postanowienie prezesa ósmej izby Trybunału z dnia 14 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko ZhU, RD	21
2023/C 104/30	Sprawa C-41/22, Helvetia schweizerische Lebensversicherungs-AG: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 21 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Erfurt – Niemcy) – XXX/Helvetia schweizerische Lebensversicherungs-AG	21
2023/C 104/31	Sprawa C-202/22, TAP – Transportes Aéreos Portugueses: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 16 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto Juízo Local Cível da Maia – Portugalia) – WH, NX/TAP – Transportes Aéreos Portugueses, SGPS, SA	21
2023/C 104/32	Sprawa C-362/22, Ryanair: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 2 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony Tribunalul Bucureşti – Rumunia) – VS, TU, RW/ Ryanair DAC	22
2023/C 104/33	Sprawa C-373/22, NE: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko NE	22
2023/C 104/34	Sprawa C-388/22, flightright: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 9 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – flightright GmbH/Transportes Aéreos Portugueses SA (TAP)	22
2023/C 104/35	Sprawa C-578/22, flightright: Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 7 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – flightright GmbH/ TAP Portugal	22
	Sąd
2023/C 104/36	Sprawa T-164/20: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – BG/Parlament [Służba Publiczna – Akredytowani asystenci parlamentarni – Mobbing – Artykuł 12a regulaminu pracowniczego – Wniosek o udzielenie wsparcia – Oddalenie wniosku – Artykuł 24 statutu – Komitet doradczy ds. mobbingu i zapobiegania mu w miejscu pracy rozpatrujący skargi akredytowanych asystentów parlamentarnych wobec członków Parlamentu Europejskiego – Prawo do bycia wysłuchanym – Odmowa przekazania sprawozdania komitetu doradczego – Odpowiedzialność – Krzywda]	23
2023/C 104/37	Sprawa T-659/20: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – SJ/Komisja [Dyrektywa 2014/25/UE – Procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych – Decyzja wykonawcza w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy 2014/25 do kolejowych przewozów pasażerskich w Szwecji – Prawo do obrony – Prawo do bycia wysłuchanym]	23
2023/C 104/38	Sprawa T-354/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – ClientEarth/Komisja [Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – System kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa – Rozporządzenie (WE) nr 1224/2009 – Dokumenty dotyczące wprowadzenia w życie kontroli połowów w Danii i we Francji – Częściowa odmowa udzielenia dostępu – Wyjątek dotyczący ochrony celów kontroli, dochodzenia i audytu – Ogólne domniemanie poufności – Nadrzędny interes publiczny – Konwencja z Aarhus – Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006]	24
2023/C 104/39	Sprawa T-365/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – TJ/ESDZ [Służba publiczna – Personel ESDZ – Zatrudnienie – Ogłoszenie o naborze – Odrzucenie kandydatury – Artykuł 98 regulaminu pracowniczego – Pojęcie członka personelu tymczasowego pracownika krajowej służby dyplomatycznej państwa członkowskiego – Odpowiedzialność]	25
2023/C 104/40	Sprawa T-470/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Klymenko/Rada [Odpowiedzialność pozaumowna – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją na Ukrainie – Wykaz osób, podmiotów i organów, do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych – Przedawnienie – Częściowa niedopuszczalność – Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Krzywda – Rzeczywisty charakter szkody – Związek przyczynowy]	25
2023/C 104/41	Sprawa T-558/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi/EUIPO – Papouis Dairies (fino) [Znak Towarowy Unii Europejskiej – Postepowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese – Wspólny wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HALLOUMI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [zastąpionego art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]]	27
2023/C 104/42	Sprawa T-565/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi/EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi) [Znak Towarowy Unii Europejskiej – Postepowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi – Wspólny wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HALLOUMI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [zastąpionego art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]]	27
2023/C 104/43	Sprawa T-568/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Harbaoui/EUIPO – Google (GC GOOGLE CAR) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego GC GOOGLE CAR – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy GOOGLE – Względna podstawa odmowy rejestracji – Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001]	28
2023/C 104/44	Sprawa T-569/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Harbaoui/EUIPO – Google (GOOGLE CAR) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego GOOGLE CAR – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy GOOGLE – Względna podstawa odmowy rejestracji – Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001]	29
2023/C 104/45	Sprawa T-671/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – NFL Properties Europe/EUIPO – Groupe Duval (DUUUVAL) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego DUUUVAL – Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy GROUPE DUVAL – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	29
2023/C 104/46	Sprawa T-772/21: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Brobet/EUIPO – Efbet Partners (efbet) [Znak Towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku – Graficzny unijny znak towarowy efbet – Rzeczywiste używanie znaku towarowego – Artykuł 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Dowód rzeczywistego używania – Artykuł 95 rozporządzenia 2017/1001 – Artykuł 27 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/625]	30
2023/C 104/47	Sprawa T-253/22: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Groschopp/EUIPO (Sustainability through Quality) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Sustainability through Quality – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	30
2023/C 104/48	Sprawa T-319/22: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Krematorium am Waldfriedhof Schwäbisch Hall/EUIPO (aquamation) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego aquamation – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Charakter opisowy – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	31
2023/C 104/49	Sprawa T-349/22: Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Hacker-Pschorr Bräu/EUIPO – Vandělíková (HACKER SPACE) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego HACKER SPACE – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HACKER-PSCHORR i wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy Hacker Pschorr oraz wcześniejsze słowne krajowe znaki towarowe HACKERBRÄU i HACKER – Względna podstawa odmowy rejestracji – Określenie podstawy sprzeciwu – Artykuł 8 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Artykuł 2 ust. 2 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/625]	32
2023/C 104/50	Sprawa T-325/21: Postanowienie Sądu z dnia 19 stycznia 2023 r. – Jeronimo Martins Polska/EUIPO – Aldi Einkauf (Vitalsss plus) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Wycofanie zgłoszenia do rejestracji – Umorzenie postępowania]	32
2023/C 104/51	Sprawa T-708/21: Postanowienie Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – NO/Komisja [Skarga na bezczynność – Naruszenie prawa Unii przez niektóre władze irlandzkie – Pomoc państwa – Brak wezwania do działania – Częściowa niedopuszczalność – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Nadużycie pozycji dominującej – Zajęcie stanowiska przez Komisję – Częściowe umorzenie postępowania]	33
2023/C 104/52	Sprawa T-15/22: Postanowienie Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Motel One/EUIPO – Apartment One (APART MENT ONE SLEEP CLEVER.) [Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego APART MENT ONE SLEEP CLEVER. – Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe be one et motel one – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania]	34
2023/C 104/53	Sprawa T-706/22 R: Postanowienie prezesa Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Nicoventures Trading i in./Komisja [Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Zdrowie publiczne – Zniesienie niektórych zwolnień w przypadku podgrzewanych wyrobów tytoniowych – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Brak pilnego charakteru]	34
2023/C 104/54	Sprawa T-771/22: Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2022 r. – NO/Komisja	35
2023/C 104/55	Sprawa T-827/22: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2022 r. – Wizz Air Hungary/Komisja	36
2023/C 104/56	Sprawa T-6/23: Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2023 r. – UC/Rada	36
2023/C 104/57	Sprawa T-28/23: Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2023 r. – D&G Laboratories/EUIPO – Holpindus (aleva NATURALS)	38
2023/C 104/58	Sprawa T-30/23: Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2023 r. – Fly Persia i Barmodeh /EUIPO – Dubai Aviation (flyPersia)	39
2023/C 104/59	Sprawa T-32/23: Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2023 r. – Tradias/EUIPO – Triodos Bank (Tradias)	39
2023/C 104/60	Sprawa T-34/23: Skarga wniesiona w dniu 1 lutego 2023 r. – Roche Diagnostics/EUIPO – SAS Di’X (AVENIO)	40
2023/C 104/61	Sprawa T-42/23: Skarga wniesiona w dniu 3 lutego 2023 r. – Häcker Küchen/EUIPO – Moura & Moura (MH Cuisines)	41
2023/C 104/62	Sprawa T-50/23: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2023 r. – W.B. Studio/EUIPO – E.Land Italy (BELFE)	41
2023/C 104/63	Sprawa T-51/23: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2023 r. – OSR Enterprises/EUIPO – Möckel i Gramann (evolver)	42
2023/C 104/64	Sprawa T-54/23: Skarga wniesiona w dniu 8 lutego 2023 r. – W.B. Studio/EUIPO – E.Land Italy (BF BELFE)	43
2023/C 104/65	Sprawa T-623/17: Postanowienie Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Previsión Sanitaria Nacional, PSN, Mutua de Seguros y Reaseguros a Prima Fija/SRB	44
2023/C 104/66	Sprawa T-776/19: Postanowienie Sądu z dnia 30 stycznia 2023 r. – JIB Overseas/Komisja	44
2023/C 104/67	Sprawa T-781/21: Postanowienie Sądu z dnia 31 stycznia 2023 r. – EEA/Komisja	44
2023/C 104/68	Sprawa T-782/21: Postanowienie Sądu z dnia 31 stycznia 2023 r. – EEA/Komisja	44

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2023/C 104/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 94 z 13.3.2023

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 83 z 6.3.2023

Dz.U. C 71 z 27.2.2023

Dz.U. C 63 z 20.2.2023

Dz.U. C 54 z 13.2.2023

Dz.U. C 45 z 6.2.2023

Dz.U. C 35 z 30.1.2023

Teksty te są dostępne na stronie internetowej:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Trybunał Sprawiedliwości

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/2

DECYZJA TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 7 lutego 2023 r.

w sprawie świąt urzędowych i wakacji sądowych

(2023/C 104/02)

TRYBUNAŁ,

uwzględniając art. 24 § 2, 4 i 6 regulaminu postępowania,

zważywszy, że na podstawie tego przepisu należy określić wykaz świąt urzędowych oraz terminy wakacji sądowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanawia się następujący wykaz świąt urzędowych w rozumieniu art. 24 § 4 i 6 regulaminu postępowania:

—

Nowy Rok,

—	drugi dzień Wielkanocy,

—

1 maja,

—

9 maja,

—	Wniebowstąpienie Pańskie,

—	drugi dzień Zielonych Świątek,

—	23 czerwca,

—	15 sierpnia,

—	1 listopada,

—	25 grudnia,

—	26 grudnia.

Artykuł 2

Na okres od 1 listopada 2023 r. do 31 października 2024 r. ustala się następujące terminy wakacji sądowych w rozumieniu art. 24 § 2 i 6 regulaminu postępowania:

—	Boże Narodzenie 2023: od poniedziałku, 18 grudnia 2023 r. do niedzieli, 7 stycznia 2024 r. włącznie,

—	Wielkanoc 2024: od poniedziałku, 25 marca 2024 r. do niedzieli, 7 kwietnia 2024 r. włącznie,

—	Wakacje letnie 2024: od wtorku, 16 lipca 2024 r. do soboty, 31 sierpnia 2024 r. włącznie.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 7 lutego 2023 r.

Sekretarz

A. CALOT ESCOBAR

Prezes

K. LENAERTS

Sąd

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/3

DECYZJA SĄDU

z dnia 15 lutego 2023 r.

w sprawie wakacji sądowych

(2023/C 104/03)

SĄD,

uwzględniając art. 41§ 2 regulaminu postępowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na rok sądowy rozpoczynający się w dniu 1 września 2023 r. ustanawia się następujące terminy wakacji sądowych w rozumieniu art. 41§ 2 i 6 regulaminu postępowania:

—	Boże Narodzenie 2023: od poniedziałku 18 grudnia 2023 r. do niedzieli 7 stycznia 2024 r. włącznie,

—	Wielkanoc 2024: od poniedziałku 25 marca 2024 r. do niedzieli 7 kwietnia 2024 r. włącznie,

—	wakacje letnie: od wtorku 16 lipca 2024 r. do soboty 31 sierpnia 2024 r. włącznie.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 16 lutego 2023 r.

Sekretarz

E. COULON

Przewodniczący

M. VAN DER WOUDE

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/4

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 lutego 2023 r. – Królestwo Hiszpanii (C-649/20 P), Lico Leasing SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión SA (C-658/20 P) Caixabank SA i in. (C-662/20 P)/Komisja Europejska

(Sprawy połączone C-649/20 P, C-658/20 P i C-662/20 P) (1)

(Odwołanie - Pomoc państwa - Artykuł 107 ust. 1 TFUE - System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego w celu nabycia statków (hiszpański system leasingu finansowego) - Warunek dotyczący selektywności - Obowiązek uzasadnienia - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Zasada pewności prawa - Odzyskanie pomocy)

(2023/C 104/04)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: S. Centeno Huerta, A. Gavela Llopis, I. Herranz Elizalde i S. Jiménez García, pełnomocnicy) (C-649/20 P), Lico Leasing SA, Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión SA (przedstawiciele: J.M. Rodríguez Cárcamo i M.A. Sánchez, abogados) (C-658/20 P), Caixabank SA, Asociación Española de Banca, Unicaja Banco SA, Liberbank SA, Banco de Sabadell SA, Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA, Banco Santander SA, Santander Investment SA, Naviera Séneca AIE, Industria de Diseño Textil SA (Inditex), Naviera Nebulosa de Omega AIE, Abanca Corporación Bancaria SA, Ibercaja Banco SA, Naviera Bósforo AIE, Joyería Tous SA, Corporación Alimentaria Guissona SA, Naviera Muriola AIE, Poal Investments XXI SL, Poal Investments XXII SL, Naviera Cabo Vilaboa C-1658 AIE, Naviera Cabo Domaio C-1659 AIE, Caamaño Sistemas Metálicos SL, Blumaq SA, Grupo Ibérica de Congelados SA, RNB SL, Inversiones Antaviana SL, Banco de Albacete SA, Bodegas Muga SL, Aluminios Cortizo SAL (przedstawiciele: E. Abad Valdenebro, J.L. Buendía Sierra, R. Calvo Salinero i A. Lamadrid de Pablo, abogados) (C-662/20 P)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Carpi Badía, V. Di Bucci, É. Gippini Fournier i P. Němečková, pełnomocnicy)

Interwenient popierający wnoszących odwołanie (C-662/20 P): Decal España SA (przedstawiciel: M.-J. Silva Sánchez, abogado)

Sentencja

Wyrok z dnia 23 września 2020 r., Hiszpania i in./Komisja (T 515/13 RENV i T 719/13 RENV, EU:T:2020:434) zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd oddalił w nim skargi mające za przedmiot stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji 2014/200/UE z dnia 17 lipca 2013 r. w sprawie pomocy państwa SA.21233 C/11 (ex NN/11, ex CP 137/06) wdrożonej przez Hiszpanię – System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego, zwany również hiszpańskim systemem leasingu finansowego, w którym wskazano ugrupowania interesów gospodarczych i ich inwestorów jako jedynych beneficjentów pomocy, o której mowa w tej decyzji, oraz art. 4 ust. 1 wspomnianej decyzji, w którym nakazano Królestwu Hiszpanii odzyskanie całości kwoty pomocy, o której mowa w tej decyzji, od inwestorów ugrupowań interesów gospodarczych, którzy z niej skorzystali.

2)	W pozostałym zakresie odwołania zostają oddalone.

3)	Stwierdza się nieważność art. 1 decyzji 2014/200 w zakresie, w jakim wskazano w nim ugrupowania interesów gospodarczych jako jedynych beneficjentów pomocy, o której mowa w tej decyzji.

4)	Stwierdza się nieważność art. 4 decyzji 2014/200 w zakresie, w jakim nakazano w nim Królestwu Hiszpanii odzyskanie całości kwoty pomocy, o której mowa w tej decyzji, od inwestorów ugrupowań interesów gospodarczych, którzy z niej skorzystali.

Królestwo Hiszpanii, Lico Leasing SA i Pequeños y Medianos Astilleros Sociedad de Reconversión SA, a także Caixabank SA, Asociación Española de Banca, Unicaja Banco SA, Liberbank SA, Banco de Sabadell SA, Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA, Banco Santander SA, Santander Investment SA, Naviera Séneca AIE, Industria de Diseño Textil SA (Inditex), Naviera Nebulosa de Omega AIE, Abanca Corporación Bancaria SA, Ibercaja Banco SA, Naviera Bósforo AIE, Joyería Tous SA, Corporación Alimentaria Guissona SA, Naviera Muriola AIE, Poal Investments XXI SL, Poal Investments XXII SL, Naviera Cabo Vilaboa C 1658 AIE, Naviera Cabo Domaio C 1659 AIE, Caamaño Sistemas Metálicos SL, Blumaq SA, Grupo Ibérica de Congelados SA, RNB SL, Inversiones Antaviana SL, Banco de Albacete SA, Bodegas Muga SL i Aluminios Cortizo SAU pokrywają własne koszty oraz trzy czwarte kosztów poniesionych przez Komisję Europejską zarówno w postępowaniu w pierwszej instancji, jak i w postępowaniach odwoławczych będących przedmiotem sprawy C-128/16 P oraz spraw połączonych C-649/20 P, C-658/20 P i C-662/20 P.

6)	Decal España SA pokrywa własne koszty.

7)	Komisja Europejska pokrywa jedną czwartą kosztów, jakie poniosła zarówno w postępowaniu w pierwszej instancji, jak i w postępowaniach odwoławczych będących przedmiotem sprawy C-128/16 P oraz spraw połączonych C-649/20 P, C-658/20 P i C-662/20 P.

(1) Dz.U. C 110 z 29.3.2021

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/5

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie – Polska) – K.D./Towarzystwo Ubezpieczeń Ż S.A.

[Sprawa C-208/21 (1), Towarzystwo Ubezpieczeń Ż (Wprowadzający w błąd wzorzec umowy ubezpieczenia)]

(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 5 - Obowiązek zredagowania postanowień umownych w sposób jasny i zrozumiały - Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów - Artykuł 3 - Zakres stosowania - Artykuł 7 - Zaniechanie wprowadzające w błąd - Artykuł 13 - Sankcje - Umowy ubezpieczenia na życie związane z funduszem inwestycyjnym (ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym) zwane „unit linked” - Informacje dotyczące charakteru i konstrukcji produktu ubezpieczeniowego oraz ryzyka związanego z tym produktem - Wprowadzające w błąd wzorce umowne - Podmiot odpowiedzialny - Skutki prawne)

(2023/C 104/05)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: K.D.

Strona pozwana: Towarzystwo Ubezpieczeń Ż S.A.

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady („dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych”)

należy interpretować w ten sposób, że:

„nieuczciwą praktykę handlową” w rozumieniu tego przepisu może stanowić sporządzenie przez zakład ubezpieczeń wzorca umowy grupowego ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym (ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym), który nie pozwala konsumentowi przystępującemu do tej umowy grupowej w oparciu o ofertę drugiego przedsiębiorstwa, będącego ubezpieczającym, zrozumieć charakteru i konstrukcji oferowanego produktu ubezpieczeniowego oraz związanego z nim ryzyka, a ów zakład ubezpieczeń należy uznać za podmiot odpowiedzialny za tę nieuczciwą praktykę handlową.

Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy 2005/29 w związku z jej art. 13

należy interpretować w ten sposób, że:

nie stoi on na przeszkodzie wykładni prawa krajowego przyznającej konsumentowi, który zawarł umowę ze względu na nieuczciwą praktykę handlową przedsiębiorcy, prawo do żądania stwierdzenia nieważności tej umowy.

(1) Dz.U. C 289 z 19.7.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/6

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof – Austria) – Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR/Bildungsdirektion für Vorarlberg

(Sprawa C-372/21 (1), Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland)

(Odesłanie prejudycjalne - Status Kościołów i stowarzyszeń lub wspólnot religijnych w państwach członkowskich w świetle prawa Unii - Artykuł 17 ust. 1 TFUE - Swoboda przedsiębiorczości - Artykuł 49 TFUE - Ograniczenia - Względy uzasadniające - Proporcjonalność - Dotacje dla prywatnej placówki nauczania szkolnego - Wniosek złożony przez związek wyznaniowy z siedzibą w innym państwie członkowskim - Placówka uznana przez ten związek za szkołę wyznaniową)

(2023/C 104/06)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca skargę rewizyjną: Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR

Druga strona postępowania: Bildungsdirektion für Vorarlberg

Sentencja

Artykuł 17 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie skutkuje on wyłączeniem z zakresu stosowania prawa Unii sytuacji, w której Kościoły, stowarzyszenia lub wspólnoty religijne, które w danym państwie członkowskim posiadają status osoby prawnej prawa publicznego, a w innym państwie członkowskim uznają prywatną placówkę nauczania szkolnego za szkołę wyznaniową i jako taką ją wspierają, składają wniosek o dotację dla tej placówki, która to dotacja jest zastrzeżona dla Kościołów, stowarzyszeń i wspólnot religijnych uznanych na mocy prawa tego innego państwa członkowskiego.

Artykuł 49 TFUE w związku z art. 17 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które uzależnia przyznanie dotacji publicznych przeznaczonych dla prywatnych placówek nauczania uznanych za szkoły wyznaniowe od spełnienia przesłanki, by Kościół lub związek wyznaniowy, który składa wniosek o dotację dla takiej placówki, był uznany na mocy prawa odnośnego państwa członkowskiego, także wtedy, gdy ów Kościół lub związek wyznaniowy jest uznany na mocy prawa państwa członkowskiego swojego pochodzenia.

(1) Dz.U. C 382 z 20.9.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/7

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus – Finlandia) – Postępowanie wszczęte przez A

[Sprawa C-676/21 (1), Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö (Podatek od pojazdów)]

(Odesłanie prejudycjalne - Podatki wewnętrzne - Artykuł 110 TFUE - Pojazdy samochodowe - Podatek od pojazdów - Pojazdy używane przywożone z innych państw członkowskich - Pojazdy używane wywożone do innych państw członkowskich - Zwrot tego podatku przy wywozie - Ograniczenie owego zwrotu do pojazdów, które dopuszczono do ruchu mniej niż 10 lat wcześniej)

(2023/C 104/07)

Język postępowania: fiński

Sąd odsyłający

Korkein hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: A

Przy udziale: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikk

Sentencja

Prawo pierwotne Unii, a w szczególności art. 110 TFUE, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ono na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym podatek od pojazdów zawarty w wartości każdego pojazdu nie jest właścicielowi pojazdu samochodowego zwracany w przypadku wywozu tego pojazdu na stałe w tym celu, by był on używany w innym państwie członkowskim, jeżeli pojazd ten po raz pierwszy dopuszczono do ruchu 10 lat przed dniem wywozu lub wcześniej. Nie ma w tym względzie znaczenia, że taki pojazd został przeznaczony do stałego używania głównie na terytorium państwa członkowskiego, które pobrało podatek od pojazdów, i że był on również rzeczywiście używany w ten sposób.

(1) Dz.U. C 57 z 31.1.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/7

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 2 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – postępowanie karne przeciwko TF

[Sprawa C-806/21 (1), TF (Prekursory narkotykowe)]

(Odesłanie prejudycjalne - Prekursory narkotykowe - Decyzja ramowa 2004/757/WSiSW - Artykuł 2 ust. 1 lit. d) - Osoba zaangażowana w przewóz i rozprowadzanie prekursorów używanych do nielegalnej produkcji lub wytwarzania narkotyków - Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 - Substancje sklasyfikowane - Artykuł 2 - Pojęcie „podmiotu gospodarczego” - Artykuł 8 ust. 1 - Okoliczności mogące budzić podejrzenie, że substancje sklasyfikowane mogłyby być wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych - Obowiązek powiadomienia o tych okolicznościach - Pojęcie „okoliczności” - Zakres)

(2023/C 104/08)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej

przy udziale: Openbaar Ministerie

Sentencja

Artykuł 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1258/2013 z dnia 20 listopada 2013 r.,

należy interpretować w ten sposób, że:

osoba uczestnicząca w ramach nielegalnej działalności we wprowadzaniu do obrotu substancji sklasyfikowanych w Unii Europejskiej nie stanowi „podmiotu gospodarczego” w rozumieniu tego przepisu.

(1) Dz.U. C 138 z 28.3.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/8

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 7 listopada 2022 r. – (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Rumunia) – postępowania karne przeciwko FX, CS, ND (C-859/19), BR, CS, DT, EU, FV, GW (C-926/19), CD, CLD, GLO, ŞDC, PVV (C-929/19)

(Sprawy połączone C-859/19, C-926/19 i C-929/19 (1), FX i in. (Skutki wyroków sądu konstytucyjnego III)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Artykuł 19 ust. 1 akapit drugi TUE - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Zwalczanie korupcji - Ochrona interesów finansowych Unii - Artykuł 325 ust. 1 TFUE - Konwencja OIF - Decyzja 2006/928/WE - Postępowania karne - Wyroki Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego, Rumunia) dotyczące ukształtowania składów orzekających w sprawach dotyczących ciężkiej korupcji - Obowiązek rygorystycznego stosowania przez sędziów krajowych orzeczeń Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego) - Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów w razie niezastosowania się do tych orzeczeń - Prawo odstąpienia od stosowania orzeczeń Curtea Constituțională (trybunału konstytucyjnego) niezgodnych z prawem Unii - Zasada pierwszeństwa prawa Unii)

(2023/C 104/09)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie

Strony w postępowaniu głównym w sprawie karnej

FX, CS, ND (C-859/19), BR, CS, DT, EU, FV, GW (C-926/19), CD, CLD, GLO, ŞDC, PVV (C-929/19)

Przy udziale: Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Direcţia Națională Anticorupție (C-859/19, C-926/19 et C-929/19), Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Direcţia de Investigare a Infracțiunilor de Criminalitate Organizată și Terorism – Structura Centrală (C-926/19), Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Secția pentru Investigarea Infracțiunilor din Justiţie (C-926/19), Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (C-926/19 i C-929/19), HX (C-926/19), IY (C-926/19), SC Uranus Junior 2003 SRL (C-926/19), SC Complexul Energetic Oltenia SA (C-929/19)

Sentencja

Artykuł 325 ust. 1 TFUE w związku z art. 2 Konwencji, sporządzonej na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich, podpisanej w Brukseli w dniu 26 lipca 1995 r., jak również decyzję Komisji 2006/928/WE z dnia 13 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu współpracy i weryfikacji postępów Rumunii w realizacji określonych założeń w zakresie reformy systemu sądownictwa oraz walki z korupcją

należy interpretować w ten sposób, że:

stoją one na przeszkodzie uregulowaniu lub praktyce krajowej, które sprawiają, że wyroki dotyczące korupcji i nadużyć finansowych związanych z podatkiem od wartości dodanej, które nie zostały wydane w pierwszej instancji przez składy orzekające złożone z sędziów wyspecjalizowanych w tej dziedzinie lub, w postępowaniu apelacyjnym, przez składy orzekające, których wszyscy członkowie zostali wyłonieni w drodze losowania, są bezwzględnie nieważne, skutkiem czego dane sprawy dotyczące korupcji i nadużyć finansowych związanych z podatkiem od wartości dodanej muszą, w stosownym przypadku wskutek wniesienia skargi nadzwyczajnej o uchylenie prawomocnego orzeczenia, zostać rozpoznane w pierwszej lub w drugiej instancji, jeżeli stosowanie tego uregulowania lub tej praktyki krajowej może prowadzić do systemowego ryzyka bezkarności czynów stanowiących poważne przestępstwa nadużyć finansowych naruszających interesy finansowe Unii lub generalnie korupcji. Obowiązek zapewnienia, aby tego rodzaju przestępstwa podlegały skutecznym i odstraszającym sankcjom, nie zwalnia sądu odsyłającego z konieczności zbadania poszanowania praw podstawowych zagwarantowanych w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wymogi wynikające z tego art. 47 akapit drugi zdanie pierwsze nie stanowią przeszkody dla niestosowania tego rodzaju uregulowania lub praktyki krajowej, jeżeli takie uregulowanie lub taka praktyka mogą prowadzić do powstania tego rodzaju systemowego ryzyka bezkarności.

Artykuł 2 i art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE, jak również decyzję 2006/928

należy interpretować w ten sposób, że:

nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu lub praktyce krajowej, które sprawiają, że orzeczenia krajowego sądu konstytucyjnego wiążą sądy powszechne, pod warunkiem że prawo krajowe zawiera gwarancje niezależności owego sądu konstytucyjnego, w szczególności od władz ustawodawczej i wykonawczej, takie jak wymagane na gruncie powyższych postanowień i przepisów. Natomiast wspomniane postanowienia traktatu UE i rzeczoną decyzję należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które sprawia, że każde niezastosowanie się do orzeczenia krajowego sądu konstytucyjnego przez sędziów krajowych sądów powszechnych może spowodować wszczęcie wobec nich postępowania dyscyplinarnego.

Zasadę pierwszeństwa prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu lub praktyce krajowej, które sprawiają, że krajowe sądy powszechne są związane orzeczeniami krajowego sądu konstytucyjnego i nie mogą, pod rygorem popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, odstąpić, z mocy własnych uprawnień, od stosowania orzecznictwa wynikającego z tych orzeczeń, nawet jeżeli uważają one, w świetle wyroku Trybunału, że orzecznictwo to jest sprzeczne z art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE, art. 325 ust. 1 TFUE lub decyzją 2006/928.

(1) Dz.U. C 201 z 15.06.2020.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/9

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 26 października 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Úřad pro přístup k dopravní infrastruktuře – Republika Czeska) – RegioJet a.s./České dráhy a.s.

(Sprawa C-104/21 (1), RegioJet)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 ust. 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Artykuł 267 TFUE - Pojęcie „sądu” - Kryteria strukturalne i funkcjonalne - Wykonywanie funkcji sądowniczych lub administracyjnych - Dyrektywa 2012/34/UE - Artykuły 55 i 56 - Jeden krajowy podmiot nadzoru sektora kolejowego - Niezależny organ nadzoru sektorowego - Uprawnienie do działania z urzędu - Uprawnienie do nakładania sankcji - Orzeczenia podlegające zaskarżeniu w postępowaniu sądowym - Oczywista niedopuszczalność wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(2023/C 104/10)

Język postępowania: czeski

Sąd odsyłający

Úřad pro přístup k dopravní infrastruktuře

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: RegioJet a.s.

Strona przeciwna: České dráhy a.s.

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Úřad pro přístup k dopravní infrastrukturę (urząd ds. dostępu do infrastruktury transportowej, Republika Czeska) postanowieniem z dnia 19 lutego 2021 r., jest oczywiście niedopuszczalny.

(1) Dz.U. C 148 z 26.4.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/10

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 15 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okrazhen sad – Vidin – Bułgaria) – Corporate Commercial Bank, w upadłości/Elit Petrol AD

(Sprawa C-260/21 (1), Corporate Commercial Bank)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 oraz art. 94 i 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Postępowanie upadłościowe - Potrącenia wzajemnych wierzytelności dokonane z instytucją kredytową w upadłości - Zmiana z mocą wsteczną warunków dokonywania tych potrąceń - Przepisy krajowe uznane za sprzeczne z konstytucją - Sytuacja o charakterze wyłącznie krajowym - Oczywista niedopuszczalność)

(2023/C 104/11)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Okrazhen sad – Vidin

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Corporate Commercial Bank, w upadłości

Strona przeciwna: Elit Petrol AD

Sentencja

1)	Artykuł 19 ust. 1 akapit drugi TUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on przyjęciu przez państwo członkowskie ogólnych zasad dotyczących potrącenia w ramach upadłości bankowej, nawet z mocą wsteczną.

2)	Pytania od pierwszego do czwartego oraz pytanie szóste przedstawione przez Okrazhen sad Vidin (sąd okręgowy w Widinie, Bułgaria) są oczywiście niedopuszczalne.

(1) Dz.U. C 252 z 28.6.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/10

Postanowienie Trybunału szósta izba) z dnia 9 grudnia 2022 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD) – Portugalia] – The Navigator Company SA, Navigator Pulp Figueira SA/Autoridade Tributária e Aduaneira

(Sprawa C-459/21 (1), The Navigator Company i Navigator Pulp Figueira)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 176 - Wyłączenie prawa do odliczenia VAT - Mniej korzystny system w stosunku do mechanizmu odliczania kosztów przewidzianego dla podatku bezpośredniego regulowanego przez prawo krajowe - Zasada równoważności - Brak możliwości zastosowania)

(2023/C 104/12)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: The Navigator Company SA, Navigator Pulp Figueira SA

Strona przeciwna: Autoridade Tributária e Aduaneira

Sentencja

Zasadę równoważności należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona uregulowaniu krajowemu utrzymanemu w mocy na podstawie art. 176 akapit drugi dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i ustanawiającemu całkowite lub częściowe wyłączenie z prawa do odliczenia naliczonego VAT z tytułu kosztów związanych z niektórymi pojazdami, kosztów podróży i zakwaterowania oraz kosztów na cele reprezentacyjne, nawet wówczas gdy takie koszty korzystają z rzekomo bardziej korzystnego traktowania pod względem możliwości ich odliczenia w ramach podatku bezpośredniego regulowanego przez prawo krajowe.

(1) Dz.U. C 11 z 10.1.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/11

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 7 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Cluj – Rumunia) – S/AA

[Sprawa C-566/21 (1), S (Zmiana nieuczciwego warunku)]

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Odpowiedź na pytanie prejudycjalne, którą można wywieść w sposób jednoznaczny z orzecznictwa lub która nie budzi jakiejkolwiek uzasadnionej wątpliwości - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuł 6 ust. 1 - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) - Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku - Uprawnienie sądu krajowego - Zakaz co do zasady uzupełnienia umowy poprzez zmianę treści nieuczciwego warunku)

(2023/C 104/13)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Cluj

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: S

Druga strona postępowania: AA

Sentencja

Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,

należy intepretować w ten sposób, że:

stoi on na przeszkodzie temu, by sąd krajowy, który stwierdził nieuczciwy charakter warunku umownego, znajdującego się w umowie kredytu zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, a którego wyłączenie z umowy nie uniemożliwia dalszego jej obowiązywania, dokonał zmiany zakresu tego warunku w taki sposób, że przewidziana wyłącznie na rzecz przedsiębiorcy możliwość dokonania, po spełnieniu określonych warunków, przeliczenia na walutę krajową waluty w jakiej kredyt będący przedmiotem tej umowy został denominowany, zostaje zastąpiona obowiązkiem dokonania tego na wniosek konsumenta.

(1) Dz.U. C 2 z 3.1.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/12

Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 14 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto – Juízo Central Cível da Póvoa de Varzim – Portugalia) – Gencoal S.A./Conceito Norte – Consultadoria de Gestão, Lda., BT

(Sprawa C-669/21) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Wymóg przedstawienia kontekstu faktycznego i prawnego postępowania głównego oraz powodów uzasadniających konieczność udzielenia odpowiedzi na pytanie prejudycjalne - Brak dostatecznych wyjaśnień - Oczywista niedopuszczalność)

(2023/C 104/14)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal Judicial da Comarca do Porto – Juízo Central Cível da Póvoa de Varzim

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Gencoal S.A.

Strona pozwana: Conceito Norte – Consultadoria de Gestão, Lda., BT

Przy udziale: Companhia de Seguros Allianz Portugal SA

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto – Juízo Central Cível da Póvoa de Varzim (sąd rejonowy w Porto, główny wydział cywilny w Póvoa de Varzim – Sąd 5) postanowieniem z dnia 21 października 2021 r. jest oczywiście niedopuszczalny.

(1) Dz.U. C 64 z 7.2.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/12

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 21 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Fallimento Villa di Campo Srl/Agenzia delle Entrate

(Sprawa C-250/22 (1), Fallimento Villa di Campo)

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 ust. 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Wymóg wskazania związku między przepisami prawa Unii, o których wykładnię wniesiono, a przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym - Brak dostatecznych wyjaśnień - Oczywista niedopuszczalność)

(2023/C 104/15)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte suprema di cassazione

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Fallimento Villa di Campo Srl

Strona pozwana: Agenzia delle Entrate

Sentencja

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (najwyższy sąd kasacyjny, Włochy) postanowieniem z dnia 31 marca 2021 r. jest oczywiście niedopuszczalny.

(1) Dz.U. C 266 z 11.7.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 17 listopada 2022 r. – Syndyk Masy Upadłości A przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

(Sprawa C-709/22, Syndyk Masy Upadłości A)

(2023/C 104/16)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Syndyk Masy Upadłości A

Strona pozwana: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy decyzji wykonawczej Rady (UE) 2019/310 z dnia 18 lutego 2019 r. w sprawie upoważnienia Polski do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1); przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2), a zwłaszcza art. 395 i art. 273 oraz zasadę proporcjonalności i zasadę neutralności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi krajowemu oraz praktyce krajowej, które w okolicznościach przedmiotowej sprawy, odmawiają syndykowi masy upadłości wydania zgody na przekazanie środków zgromadzonych na rachunku VAT podatnika (mechanizm podzielonej płatności) na wskazany przez niego rachunek bankowy?

Czy art. 17 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskich – prawo własności – w zw. z art. 51 ust. 1 Karty oraz art. 52 ust. 1 Karty należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi krajowemu oraz praktyce krajowej, które w okolicznościach przedmiotowej sprawy, odmawiając syndykowi masy upadłości wydania zgody na przekazanie środków zgromadzonych na rachunku VAT podatnika (mechanizm podzielonej płatności), doprowadzają w konsekwencji do zamrożenia środków finansowych stanowiących własność podatnika będącego w upadłości na ww. rachunku VAT, a w konsekwencji uniemożliwiają realizację obowiązków przez syndyka masy upadłości w toku postępowania upadłościowego?

Czy zasadę państwa prawa wynikającą z art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej i będącą jej realizacją zasadę pewności prawa, zasadę lojalnej współpracy wynikającą z art. 4 ust. 3 TUE oraz zasadę dobrej administracji wynikającą z art. 41 ust. 1 Karty, zważywszy na kontekst i cele decyzji Rady 2019/310, jak i przepisów dyrektywy 2006/112, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie praktyce krajowej, która poprzez odmowę syndykowi masy upadłości wydania zgody na przekazanie środków zgromadzonych na rachunku VAT podatnika (mechanizm podzielonej płatności) zmierza do zniweczenia celów postępowania upadłościowego określonego przez sąd upadłościowy jako należący do jurysdykcji polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (wersja przekształcona) (3), a w konsekwencji doprowadza do sytuacji, w wyniku której poprzez zastosowanie nieadekwatnego środka krajowego dochodzi do uprzywilejowania Skarbu Państwa jako wierzyciela kosztem ogółu wierzycieli?

(1) Dz.U. 2019, L 51, s. 19.

(2) Dz.U. 2006, L 347, s. 1.

(3) Dz.U. 2015, L 141, s. 19.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias (Grecja) w dniu 2 grudnia 2022 r. – Micreos Food Safety BV/Eniaios Foreas Elegchou Trofimon (E.F.E.T.)

(Sprawa C-745/22)

(2023/C 104/17)

Język postępowania: grecki

Sąd odsyłający

Symvoulio tis Epikrateias

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Micreos Food Safety BV

Druga strona postępowania: Eniaios Foreas Elegchou Trofimon (E.F.E.T.)

Pytania prejudycjalne

Czy rozporządzenie (WE) nr 853/2004 (1) należy interpretować w ten sposób, że zakresem stosowania jego art. 3 ust. 2 objęty jest (a, w konsekwencji, jego dopuszczenie do obrotu na rynku europejskim wymaga uprzedniego zezwolenia Komisji na podstawie art. 11a rozporządzenia) produkt skarżącej spółki, taki jak Listex™ P100, który posiada właściwości opisane w stosownej opinii europejskiego urzędu ds. bezpieczeństwa żywności (EFSA) z dnia 7 lipca 2016 r., a ponadto, zdaniem strony skarżącej, jest stosowany poza terenem rzeźni w toku ostatnich etapów procesu produkcyjnego i nie jest przeznaczony do celów usuwania powierzchniowych zanieczyszczeń w produktach pochodzenia zwierzęcego, ale w celu zapobieżenia zanieczyszczeniom?

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze,

2)	Czy rozporządzenie (WE) nr 1333/2008 (2) należy interpretować w ten sposób, że wyżej wskazany produkt strony skarżącej stanowi dodatek do żywności lub substancję pomocniczą w przetwórstwie [art. 3 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia nr 1333/2008]?

(1) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. 2004, L 139, s. 55).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.U. 2008, L 354, s. 16).

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 12 grudnia 2022 r. – QY/Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-753/22)

(2023/C 104/18)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca i wnosząca skargę rewizyjną: QY

Strona pozwana i druga strona w postępowaniu rewizyjnym: Bundesrepublik Deutschland

Pytanie prejudycjalne

Czy w przypadku, w którym państwo członkowskie nie może skorzystać z przyznanego mu w art. 33 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2013/32/UE (1) uprawnienia do uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny z uwagi na nadanie statusu uchodźcy w innym państwie członkowskim, gdyż warunki życia w owym państwie członkowskim naraziłyby wnioskodawcę na poważne ryzyko nieludzkiego lub poniżającego traktowania w rozumieniu art. 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 3 ust. 1 [2] zdanie drugie rozporządzenia nr 604/2013 (2), art. 4 ust. 1 zdanie drugie i art. 13 dyrektywy 2011/95/UE (3) oraz art. 10 ust. 2 i 3, art. 33 ust. 1 i 2 lit. a) dyrektywy 2013/32/UE należy interpretować w ten sposób, że dokonane już nadanie statusu uchodźcy uniemożliwia temu państwu członkowskiemu przeprowadzenie swobodnej oceny złożonego w tym państwie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej i zobowiązuje go do nadania wnioskodawcy statusu uchodźcy bez oceny materialnych przesłanek dla tej ochrony?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja przeredagowana) (Dz, U. 2013, L 180, s. 60)

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przeredagowana) (Dz.U. 2013, L 180, s. 31, sprostowana w Dz.U. 2017, L 49, s. 50)

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. 2011, L 337, s. 9)

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy) w dniu 15 grudnia 2022 r. – Meta Platforms Ireland Limited/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

(Sprawa C-757/22, Meta Platforms Ireland)

(2023/C 104/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca rewizję: Meta Platforms Ireland Limited

Druga strona postępowania rewizyjnego: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Pytania prejudycjalne

Czy mamy do czynienia z dochodzeniem praw naruszonych „w wyniku przetwarzania” w rozumieniu art. 80 ust. 2 RODO (1), jeżeli stowarzyszenie ochrony interesów konsumentów opiera swoje powództwo na tym, że prawa osoby, której dane dotyczą, zostały naruszone, ponieważ nie zostały spełnione obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 12 ust. 1 zdanie pierwsze RODO w związku z art. 13 ust. 1 lit. c) i e) RODO dotyczące celu przetwarzania danych i odbiorcy danych osobowych?

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (zwane dalej „RODO”, Dz.U. 2016, L 119, s. 1; sprostowania: Dz.U. 2018, L 127, s. 2; Dz.U. 2021, L 074, s. 35).

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de première instance francophone de Bruxelles (Belgia) w dniu 2 stycznia 2023 r. – X, Y, A, ustawowo reprezentowany przez X i Y, oraz B, ustawowo reprezentowany przez X i Y

(Sprawa C-1/23, Afrin) (1)

(2023/C 104/20)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Tribunal de première instance francophone de Bruxelles

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: X, Y, A, ustawowo reprezentowany przez X i Y, oraz B, ustawowo reprezentowany przez X i Y

Strona pozwana: État belge

Pytania prejudycjalne

Czy ustawodawstwo państwa członkowskiego, które pozwala członkom rodziny osoby uznanej za uchodźcę na złożenie wniosku o zezwolenie na wjazd i pobyt jedynie w placówce dyplomatycznej tego państwa, nawet w przypadku, w którym ci członkowie rodziny nie mają możliwości udać się do tej placówki, jest zgodne z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2003/86/WE (2), odczytywanym ewentualnie w powiązaniu z celem tej dyrektywy polegającym na wspieraniu łączenia rodzin, z art. 23 i 24 dyrektywy 2011/95/UE (3), z art. 7 i 24 karty praw podstawowych (4) oraz z obowiązkiem zapewnienia skuteczności (effet utile) prawa Unii?

(1) Nazwę niniejszej sprawy stanowi nazwisko fikcyjne. Nie odpowiada ono rzeczywistemu nazwisku żadnej ze stron postępowania.

(2) Dyrektywa Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin (Dz.U. 2003, L 251, s. 12).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (wersja przekształcona) (Dz.U. 2011, L 337, s. 9).

(4) Karta praw podstawowych Unii Europejskiej.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/16

Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 15 listopada 2022 r. w sprawie T-476/22, Asociación Liberum i in./Parlament Europejski i Rada, wniesione w dniu 14 stycznia 2023 r. przez Asociación Liberum i 926 pozostałych wnoszących odwołanie

(Sprawa C-17 P)

(2023/C 104/21)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Asociación Liberum i 926 pozostałych wnoszących odwołanie (przedstawiciele: adwokaci L.M. Pardo Rodríguez i F. Feliù Pamplona)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

—

wydanie wyroku uchylającego postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2022 r., Asociación Liberum i in./Parlament Europejski i Rada (T-476/22, EU:T:2022:714). Jeżeli Trybunał stwierdzi, że stan postępowania na to pozwala, oddalenie zarzutu niedopuszczalności, uznanie skargi za dopuszczalną i przekazanie sprawy Sądowi celem wydania orzeczenia co do istoty, ewentualnie orzeczenie, że sporny środek dotyczy skarżących bezpośrednio przekazanie sprawy Sądowi, aby orzekł w przedmiocie indywidualnego oddziaływania lub połączył tę kwestię z orzeczeniem co do istoty;

—	obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady kosztami poniesionymi przed Sądem;

—	obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady kosztami poniesionymi w niniejszym postępowaniu;

—	przyznanie skarżącym wszelkich innych dodatkowych środków naprawczych uznanych za właściwe pod względem prawnym.

Zarzuty i główne argumenty

W zarzucie pierwszym wnoszący odwołanie podnoszą, że doszło do naruszenia skutecznej ochrony prawnej, zapisanej w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej odczytywanym w związku z art. 126 regulaminu postępowania przed Sądem, oraz że Sąd nie dochował obowiązku uzasadnienia, ponieważ przeinaczył przedmiot skargi, przyjmując, że przedmiot ten odpowiadał „obowiązkowi poddania się szczepieniu”, jak wskazano w pkt 4, 8, 7, 9, 10, 11 zaskarżonego postanowienia. W konsekwencji zarzut pierwszy opiera się na naruszeniu prawa wywodzonym z braku ważnej podstawy zaskarżonej decyzji.

W zarzucie drugim wnoszący odwołanie podnoszą, że doszło do naruszenia skutecznej ochrony prawnej, zapisanej w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 263 TFUE i art. 19 TUE. i twierdzą, że Sąd nie zinterpretował prawidłowo argumentów poniesionych przez nich w pierwszej instancji. Nikt nie zaprzecza, że art. 263 akapit czwarty TFUE rozszerzył prawo skargi osób fizycznych i prawnych. Zdaniem wnoszących odwołanie Sąd w sposób bardzo zawężający zinterpretował art. 263 akapit czwarty TFUE i pominął wymogi skutecznej ochrony prawnej.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/17

Skarga wniesiona w dniu 18 stycznia 2023 r. – Królestwo Danii/Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej

(Sprawa C-19/23)

(2023/C 104/22)

Język postępowania: duński

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Danii (przedstawiciele: C. Maertens, M.P. Brøchner Jespersen i J. Farver Kronborg, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

—	stwierdzenie nieważności dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 (1) z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej; oraz

—	obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Tytułem ewentualnym strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

—	stwierdzenie nieważności art. 4 ust. 1 lit. d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej; oraz

—	stwierdzenie nieważności art. 4 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swojego żądania głównego strona skarżąca podnosi w pierwszej kolejności, że, przyjmując zaskarżoną dyrektywę, pozwane instytucje uchybiły zasadzie kompetencji powierzonych i działały z naruszeniem art. 153 ust. 5 TFUE. Zaskarżona dyrektywa stanowi bezpośrednią ingerencję w określanie wysokości wynagrodzeń w państwach członkowskich i dotyczy prawa do zrzeszania się, które to dziedziny zgodnie z art. 153 ust. 5 TFUE nie należą do kompetencji prawodawcy Unii.

Na poparcie swojego żądania głównego strona skarżąca podnosi w drugiej kolejności, że zaskarżona dyrektywa nie mogła zostać skutecznie przyjęta na podstawie art. 153 ust. 1 lit. b) TFUE. Wynika to z faktu, że dyrektywa ta realizuje zarówno cel określony w art. 153 ust. 1 lit. b) TFUE, jak i ten określony w art. 153 ust. 1 lit. f) TFUE. Drugi z tych celów nie ma charakteru pomocniczego w stosunku do pierwszego i wiąże się z zastosowaniem procedury decyzyjnej odmienna od tej, która została zastosowana przy przyjęciu zaskarżonej dyrektywy zgodnie z art. 153 ust. 2 TFUE. Te dwie procedury decyzyjne nie są ze sobą tożsame, ponieważ, w przeciwieństwie do art. 153 ust. 1 lit. b) TFUE, przyjęcie aktów prawnych na podstawie art. 153 ust. 1 lit. f) TFUE wymaga jednomyślności przewidzianej w art. 153 ust. 2 TFUE.

Na poparcie swoich żądań ewentualnych strona skarżąca podnosi, że, przyjmując art. 4 ust. 1 lit. d) oraz art. 4 ust. 2 zaskarżonej dyrektywy, pozwane instytucje uchybiły zasadzie kompetencji powierzonych i działały z naruszeniem art. 153 ust. 5 TFUE. Przepisy te bezpośrednio stanowią bezpośrednią ingerencję w określanie wysokości wynagrodzeń w państwach członkowskich i dotyczy prawa do zrzeszania się, które to dziedziny zgodnie z art. 153 ust. 5 TFUE nie należą do kompetencji prawodawcy Unii.

(1) Dz.U. 2022, L 275, s. 33.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/18

Odwołanie od postanowienia Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 18 listopada 2022 r. w sprawie T-586/22, Heidmann / Parlament i Rada, wniesione w dniu 28 stycznia 2023 r. przez Thomasa Heidmanna

(Sprawa C-43/23 P)

(2023/C 104/23)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Thomas Heidmann (przedstawiciel: S. Manna, avocate)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o uchylenie w całości postanowienia w sprawie T-586/22 wydanego w dniu 18 listopada 2022 r. ze względu na szereg naruszeń prawa popełnionych przez Sąd Unii Europejskiej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi pięć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczy błędu popełnionego przez Sąd Unii Europejskiej poprzez przeinaczenie zarzutów podniesionych przez T. Heidmanna. Sąd orzekł w przedmiocie jego sprawy tak, jakby T. Heidmann powoływał się na swobodę przepływu w Unii, podczas gdy jego skarga była oparta na prawie do zdrowia i do życia.

Zarzut drugi dotyczy naruszenia prawa w odniesieniu do przesłanki, zgodne z którą skutki zaskarżonego rozporządzenia mają dotyczyć bezpośrednio sytuacji prawnej skarżącego. Sąd orzekł, że zaskarżone rozporządzenia nie wywoływały skutku względem sytuacji prawnej skarżącego z tego względu, że ograniczały się do ustanowienia ram technicznych.

Choć rozporządzenie (UE) 2022/1034 ustanawia ramy techniczne, wywołuje bezpośrednio skutki względem sytuacji prawnej skarżącego i każdego obywatela Unii pragnącego korzystać z unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID.

Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa w odniesieniu do przesłanki związanej z zakresem uznania przysługującego adresatom zaskarżonego aktu. Sąd orzekł, że zaskarżone rozporządzenia ograniczają się do ustanowienia ram technicznych, których stosowanie jest objęte zakresem uznania państw członkowskich, co stoi na przeszkodzie uznaniu, że owe rozporządzenia podlegają automatycznemu zastosowaniu.

Niemniej, w niniejszej sprawie chodzi o rozporządzenie o charakterze generalnym ustanawiające ramy techniczne mające pozwolić na przyznanie każdemu obywatelowi europejskiemu cyfrowego zaświadczenia COVID bezpośrednio stosowane w prawie krajowym. Państwom członkowskim nie przysługuje tu żaden zakres uznania: albo ich krajowe zaświadczenie COVID-19 spełnia warunki ustanowione w rozporządzeniu i obywatel korzysta z unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19, albo zaświadczenie takie nie spełnia tych warunków i obywatel nie uzyskuje unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19.

Zarzut czwarty dotyczy naruszenia prawa w odniesieniu do wymogu, zgodnie z którym skarga powinna być w stanie przynieść osobistą korzyść osobie, która ją wnosi. Sąd orzekł, że stwierdzenie nieważności zaskarżonych rozporządzeń nie może przynieść obywatelom jakiejkolwiek korzyści, ponieważ zaskarżone rozporządzenia ustanawiają jedynie ramy techniczne. Tymczasem nie można zaprzeczyć, że stwierdzenie nieważności zaskarżonych rozporządzeń, w odniesieniu do ich przepisów przyznających unijne cyfrowe zaświadczenie COVID-19 osobom nieprzetestowanym, pozwoli chronić zdrowie i życie obywateli Unii.

Zarzut piąty dotyczy braku poszanowania zasady proporcjonalności poprzez podjęcie decyzji o przedłużeniu obowiązywania środka do dnia 30 czerwca 2023 r. Sąd orzekł, że zasada proporcjonalności była przestrzegana „zważywszy na pozostającą niepewność co do przyszłego rozwoju pandemii”. Jednakże Sąd powołał się tutaj na zasadę ostrożności, która różni się od zasady proporcjonalności wymagającej uzasadnienia – w tym wypadku naukowego –, a nie niejasnych przypuszczeń.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/19

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 30 listopada 2022 r. w sprawie T-101/18, Republika Austrii/Komisja Europejska, wniesione w dniu 6 lutego 2023 r. przez Republika Austrii

(Sprawa C-59/23 P)

(2023/C 104/24)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Austrii (przedstawiciele: M. Klamert i F. Koppensteiner, pełnomocnicy, oraz adwokat H. Kristoferitsch)

Inni uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Czeska, Republika Francuska, Węgry, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowacka, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania wnoszącej odwołanie

—	Uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie T-101/18, Republika Austrii/Komisja Europejska,

—

uwzględnienie w całości pierwszoinstancyjnego wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2017/2112 z dnia 6 marca 2017 r. w sprawie środka pomocy/programu pomocy/pomocy państwa SA.38454–2015/C (ex 2015/N), które Węgry planują wdrożyć w celu wsparcia utworzenia dwóch nowych reaktorów jądrowych w elektrowni jądrowej Paks II (1),

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Republika Austrii podnosi cztery zarzuty.

1.	Zarzut pierwszy dotyczący braku przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego

Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok wydaje się być niezgodny z prawem w zakresie, w jakim wbrew opinii prawnej Sądu brak przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienie publicznego ma wpływ na postępowanie w sprawie pomocy państwa i czyni zaskarżoną decyzję niezgodną z prawem.

2.	Zarzut drugi dotyczący nieproporcjonalnego charakteru środka

Wnosząca odwołanie uważa, że w zaskarżonym wyroku Sąd niesłusznie potwierdził, iż Komisja przeprowadziła wystarczające badanie w zakresie proporcjonalności, tym bardziej że po pierwsze, nie jest jasne, na czym polega dokładnie środek pomocy państwa, a po drugie, nie został ustalony jego ekwiwalent dotacji.

3.	Zarzut trzeci dotyczący nieproporcjonalnego zakłócenia konkurencji i stworzenia pozycji dominującej na rynku

Wnosząca odwołanie uważa, że Sąd niesłusznie zaprzeczył istnieniu nieproporcjonalnego zakłócenia konkurencji i stworzeniu pozycji dominującej na rynku. Jej zdaniem zignorował okoliczność, że zamknięcie elektrowni jądrowej Paks I uwolni zdolności produkcyjne energii podlegające konkurencji na zliberalizowanym rynku energii elektrycznej. Ponadto elektrownie Paks I i II miałyby być eksploatowane równolegle dłużej niż przewidywano; wnosząca odwołanie uważa, że niezależność obu przedsiębiorstw nie jest zagwarantowana.

4.	Zarzut czwarty dotyczący niewystarczającego ustalenia pomocy państwa

Wnosząca odwołanie uważa, że Sąd niesłusznie zaprzeczył temu, iż elementy konstytutywne pomocy państwa zostały niewystarczająco ustalone. Jej zdaniem brak przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nieuwzględnienie kosztów finansowania zewnętrznego oraz brak obliczenia ekwiwalentu dotacji przemawiają łącznie za tym, że wysokość pomocy państwa nie została wystarczająco ustalona.

(1) Dz.U. 2017, L 317, s. 45.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/20

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 30 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony Tribunal administratif – Luksembourg) – A, B, C, prawnie reprezentowani przez swoich rodziców/Ministre de l’Immigration et de l’Asile

(Sprawa C-153/21, Ministre de l’Immigration et de l’Asile) (1)

(2023/C 104/25)

Język postępowania: francuski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 189 z 17.5.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/20

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 12 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS)/Ryanair DAC

(Sprawa C-380/211, INPS) (1)

(2023/C 104/26)

Język postępowania: włoski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 349 z 30.8.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/20

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 20 grudnia 2022 r. – NB/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

(Sprawa C-774/21 P) (1)

(2023/C 104/27)

Język postępowania: francuski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 198 z 16.5.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/21

Postanowienie prezesa drugiej izby Trybunału z dnia 3 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Düsseldorf – Niemcy) – EV/Alltours Flugreisen GmbH

(Sprawa C-776/21 (1), Alltours Flugreisen)

(2023/C 104/28)

Język postępowania: niemiecki

Prezes drugiej izby Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 138 z 28.03.2022 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/21

Postanowienie prezesa ósmej izby Trybunału z dnia 14 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko ZhU, RD

(Sprawa C-805/21 (1), ZhU (Konfiskata narzędzia przestępstwa))

(2023/C 104/29)

Język postępowania: bułgarski

Prezes ósmej izby Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 138 z 28.03.2022 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/21

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 21 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Erfurt – Niemcy) – XXX/Helvetia schweizerische Lebensversicherungs-AG

(Sprawa C-41/22, Helvetia schweizerische Lebensversicherungs-AG) (1)

(2023/C 104/30)

Język postępowania: niemiecki

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 198 z 16.5.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/21

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 16 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto Juízo Local Cível da Maia – Portugalia) – WH, NX/TAP – Transportes Aéreos Portugueses, SGPS, SA

(Sprawa C-202/22, TAP – Transportes Aéreos Portugueses) (1)

(2023/C 104/31)

Język postępowania: portugalski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 244 z 27.6.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/22

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 2 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony Tribunalul Bucureşti – Rumunia) – VS, TU, RW/ Ryanair DAC

(Sprawa C-362/22, Ryanair) (1)

(2023/C 104/32)

Język postępowania: rumuński

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 368 z 26.9.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/22

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 17 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko NE

(Sprawa C-373/22, NE) (1)

(2023/C 104/33)

Język postępowania: bułgarski

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 359 z 19.9.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/22

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 9 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – flightright GmbH/Transportes Aéreos Portugueses SA (TAP)

(Sprawa C-388/22 (1), flightright)

(2023/C 104/34)

Język postępowania: niemiecki

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 318 z 22.08.2022 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/22

Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 7 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – flightright GmbH/ TAP Portugal

(Sprawa C-578/22 (1), flightright)

(2023/C 104/35)

Język postępowania: niemiecki

Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 441 z 21.12.2022 r.

Sąd

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/23

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – BG/Parlament

(Sprawa T-164/20) (1)

(Służba Publiczna - Akredytowani asystenci parlamentarni - Mobbing - Artykuł 12a regulaminu pracowniczego - Wniosek o udzielenie wsparcia - Oddalenie wniosku - Artykuł 24 statutu - Komitet doradczy ds. mobbingu i zapobiegania mu w miejscu pracy rozpatrujący skargi akredytowanych asystentów parlamentarnych wobec członków Parlamentu Europejskiego - Prawo do bycia wysłuchanym - Odmowa przekazania sprawozdania komitetu doradczego - Odpowiedzialność - Krzywda)

(2023/C 104/36)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: BG (przedstawiciele: adwokaci A. Tymen, L. Levi i A. Champetier)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: M. Windisch, C. González Argüelles i I. Lázaro Betancor, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2019 r., w której jego organ upoważniony do zawierania umów o pracę oddalił jej wniosek o udzielenie wsparcia, oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2019 r. oddalającej wniosek o udzielenie wsparcia złożony przez BG.

2)	Zasądza się od Parlamentu zapłatę BG kwoty 2 500 EUR tytułem zadośćuczynienia.

3)	Parlament zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 201 z 15.6.2020.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/23

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – SJ/Komisja

(Sprawa T-659/20) (1)

(Dyrektywa 2014/25/UE - Procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych - Decyzja wykonawcza w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy 2014/25 do kolejowych przewozów pasażerskich w Szwecji - Prawo do obrony - Prawo do bycia wysłuchanym)

(2023/C 104/37)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: SJ AB (Sztokholm, Szwecja) (przedstawiciele: adwokaci J. Karlsson i M. Johansson)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: S. Baches Opi, P. Ondrůšek i G. Wils, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Królestwo Szwecji (przedstawiciele: M. Salborn Hodgson, H. Eklinder, C. Meyer-Seitz, A. Runeskjöld, H. Shev, R. Shahsavan Eriksson i O. Simonsson, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 263 TFUE skarżąca żąda stwierdzenia nieważności art. 2 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/1193 z dnia 2 lipca 2020 r. w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE do kolejowych przewozów pasażerskich w Szwecji (Dz.U. L 262, s. 18), w której Komisja Europejska rozstrzygnęła, że dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz. Urz. UE L 94, s. 243) ma nadal zastosowanie do zamówień udzielonych przez podmioty zamawiające i mających na celu umożliwienie prowadzenia na terytorium Szwecji działalności związanej ze świadczeniem komercyjnych usług kolejowych przewozów pasażerskich.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność art. 2 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/1193 z dnia 2 lipca 2020 r. w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE do kolejowych przewozów pasażerskich w Szwecji W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

3)	Królestwo Szwecji pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 28 z 25.1.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/24

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – ClientEarth/Komisja

(Sprawa T-354/21) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - System kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa - Rozporządzenie (WE) nr 1224/2009 - Dokumenty dotyczące wprowadzenia w życie kontroli połowów w Danii i we Francji - Częściowa odmowa udzielenia dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony celów kontroli, dochodzenia i audytu - Ogólne domniemanie poufności - Nadrzędny interes publiczny - Konwencja z Aarhus - Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006)

(2023/C 104/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: ClientEarth AISBL (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci O. Brouwer, T. Oeyen i T. van Helfteren)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar, G. Gattinara i A. Spina, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2021) 4348 final z dnia 7 kwietnia 2021 r. w sprawie odmowy udzielenia dostępu do określonych dokumentów zażądanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43), oraz na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do [wymiaru] sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U 2006, L 264, s. 13).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	ClientEarth AISBL zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 329 z 16.8.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/25

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – TJ/ESDZ

(Sprawa T-365/21) (1)

(Służba publiczna - Personel ESDZ - Zatrudnienie - Ogłoszenie o naborze - Odrzucenie kandydatury - Artykuł 98 regulaminu pracowniczego - Pojęcie „członka personelu tymczasowego pracownika krajowej służby dyplomatycznej państwa członkowskiego” - Odpowiedzialność)

(2023/C 104/39)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: TJ (przedstawiciele: A. Véghely, V. Luszcz i D. Karsai, adwokaci)

Strona pozwana: Europejska Służba Działań Zewnętrznych (przedstawiciele: S. Marquardt i R. Spáč, pełnomocnicy, których wspierali M. Troncoso Ferrer, F.-M. Hislaire i L. Lence de Frutos, adwokaci)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 270 TFUE skarżący wnosi, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z dnia 4 września 2020 r., na mocy której ESDZ odrzuciła jego kandydaturę na stanowisko [dane poufne zostały pominięte], a także decyzji z dnia 23 lipca 2020 r., na mocy której na to stanowisko został powołany A, oraz, z drugiej strony, o naprawienie szkody majątkowej i krzywdy, które miał on wskutek tego ponieść.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z dnia 4 września 2020 r. o odrzuceniu kandydatury TJ złożonej w ramach ogłoszenia o naborze [dane poufne zostały pominięte].

2)	Stwierdza się nieważność decyzji ESDZ z dnia 23 lipca 2020 r. o powołaniu na to stanowisko A.

3)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

4)	ESDZ pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez TJ.

(1) Dz.U. C 368 z 13.9.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/25

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Klymenko/Rada

(Sprawa T-470/21) (1)

(Odpowiedzialność pozaumowna - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją na Ukrainie - Wykaz osób, podmiotów i organów, do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych - Przedawnienie - Częściowa niedopuszczalność - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Krzywda - Rzeczywisty charakter szkody - Związek przyczynowy)

(2023/C 104/40)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Oleksandr Viktorovych Klymenko (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: adwokat Cessieux)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: S. Lejeune i A. Vitro, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Giolito i M. Carpus Carcea, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 268 TFUE skarżący żąda naprawienia szkód poniesionych przez niego w następstwie przyjęcia, po pierwsze, decyzji Rady (WPZiB) 2015/364 z dnia 5 marca 2015 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2015, L 62, s. 25) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/357 z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2015, L 62, s. 1), po drugie, decyzji Rady (WPZiB) 2016/318 z dnia 4 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2016, L 60, s. 76) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2016, L 60, s. 1), po trzecie, decyzji Rady (WPZiB) 2017/381 z dnia 3 marca 2017 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2017, L 58, s. 34) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2017/374 z dnia 3 marca 2017 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2017, L 58, s. 1), po czwarte, decyzji Rady (WPZiB) 2018/333 z dnia 5 marca 2018 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2018, L 63, s. 48) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/326 z dnia 5 marca 2018 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2018, L 63, s. 5), po piąte, decyzji Rady (WPZiB) 2019/354 z dnia 4 marca 2019 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2019, L 64, s. 7) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/352 z dnia 4 marca 2019 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2018, L 64, s. 1), po szóste, decyzji Rady (WPZiB) 2020/373 z dnia 5 marca 2020 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2020, L 71, s. 10) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/370 z dnia 5 marca 2020 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2020, L 71, s. 1) oraz, po siódme, decyzji Rady (WPZiB) 2021/394 z dnia 4 marca 2021 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2021, L 77, s. 29) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/391 z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2021, L 77, s. 2), na mocy których to aktów jego nazwisko zostało pozostawione w wykazach osób i podmiotów, do których mają zastosowanie środki ograniczające.

Sentencja

1)	Skarga zostaje w części odrzucona jako niedopuszczalna, a w części oddalona jako bezzasadna.

2)	Oleksandr Viktorovych Klymenko pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione prze Radę Unii Europejskiej.

3)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 412 z 11.10.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/27

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi/EUIPO – Papouis Dairies (fino)

(Sprawa T-558/21) (1)

(Znak Towarowy Unii Europejskiej - Postepowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese - Wspólny wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HALLOUMI - Względna podstawa odmowy rejestracji - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [zastąpionego art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2023/C 104/41)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Nikozja, Cypr) (przedstawiciele: C. Milbradt, avocate i adwokat S. Malynicz)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Gája, pełnomocnik)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Papouis Dairies Ltd (Nikozja) (przewdstawiciele: A. Pomares Caballero i M. Pomares Caballero, avocats)

Przedmiot

Skarżący w swojej skardze opartej na art. 263 TFUE żąda stwierdzenia nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 kwietnia 2021 r. (sprawa R 578/2019-2).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi zostaje obciążona własnymi kosztami postępowania a także kosztami poniesionymi przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) i Papouis Dairies Ltd.

(1) Dz.U. C 452 z 8.11.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/27

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi/EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi)

(Sprawa T-565/21) (1)

(Znak Towarowy Unii Europejskiej - Postepowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi - Wspólny wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HALLOUMI - Względna podstawa odmowy rejestracji - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [zastąpionego art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2023/C 104/42)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Nikozja, Cypr) (przedstawiciele: C. Milbradt, avocate i adwoakt S. Malynicz)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Gája, pełnomocnik)

Przedmiot

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi zostaje obciążona własnymi kosztami postępowania a także kosztami poniesionymi przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) i Papouis Dairies Ltd.

(1) Dz.U. C 452 z 8.11.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/28

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Harbaoui/EUIPO – Google (GC GOOGLE CAR)

(Sprawa T-568/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego GC GOOGLE CAR - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy GOOGLE - Względna podstawa odmowy rejestracji - Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 104/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zoubier Harbaoui (Paryż, Francja) (przedstawiciel: A. Bove, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: L. Lapinskaite, M. Eberl i V. Ruzek, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Google LLC (Mountain View, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: M. Kinkeldey i C. Schmitt, adwokaci)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 18 czerwca 2021 r. (sprawa R 902/2020-1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Zoubier Harbaoui zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 431 z 25.10.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/29

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Harbaoui/EUIPO – Google (GOOGLE CAR)

(Sprawa T-569/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego GOOGLE CAR - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy GOOGLE - Względna podstawa odmowy rejestracji - Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 104/44)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zoubier Harbaoui (Paryż, Francja) (przedstawiciele: A. Bove, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: L. Lapinskaite, M. Eberl i V. Ruzek, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Zoubier Harbaoui zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 431 z 25.10.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/29

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – NFL Properties Europe/EUIPO – Groupe Duval (DUUUVAL)

(Sprawa T-671/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego DUUUVAL - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy GROUPE DUVAL - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 104/45)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NFL Properties Europe GmbH (Eschborn, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Kloth, R. Briske, D. Habel i M. Tillwich)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: I. Harrington, J. Ivanauskas i V. Ruzek, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Groupe Duval (Boulogne-Billancourt, Francja)

Przedmiot

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	NFL Properties Europe GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 11 z 10.1.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/30

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Brobet/EUIPO – Efbet Partners (efbet)

(Sprawa T-772/21) (1)

(Znak Towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy efbet - Rzeczywiste używanie znaku towarowego - Artykuł 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001 - Dowód rzeczywistego używania - Artykuł 95 rozporządzenia 2017/1001 - Artykuł 27 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/625)

(2023/C 104/46)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Brobet ltd. (Ta’Xbiex, Malta) (przedstawiciel: adwokat F. Bojinova)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: N. Lamsters i D. Hanf, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Efbet Partners OOD (Sofia, Bułgaria)

Przedmiot

Skarżący w swojej skardze opartej na art. 263 TFUE żąda stwierdzenia częściowej nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 22 września 2021 r. (sprawa R 624/2021-2).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Brobet ltd. zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 73 z 14.2.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/30

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Groschopp/EUIPO (Sustainability through Quality)

(Sprawa T-253/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego Sustainability through Quality - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 104/47)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Groschopp AG Drives & More (Viersen, Niemcy) (przedstawiciel: R. Schiffer, avocate)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: A. Ringelhann i T. Klee, pełnomocnicy)

Przedmiot

W swojej skardze na podstawie art. 263 TFUE skarżąca żąda stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 1 marca 2022 r. (sprawa R 1076/2020-5).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Groschopp AG Drives & More zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 237 z 20.6.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/31

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Krematorium am Waldfriedhof Schwäbisch Hall/EUIPO (aquamation)

(Sprawa T-319/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego aquamation - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2023/C 104/48)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Krematorium am Waldfriedhof Schwäbisch Hall GmbH & Co. KG (Schwäbisch Hall, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci F. Dehn, L. Maritzen i C. Kleiner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Stoyanova-Valchanova i D. Hanf, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 marca 2022 r. (sprawa R 2154/2021-1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Strony pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 276 z 18.7.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/32

Wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – Hacker-Pschorr Bräu/EUIPO – Vandělíková (HACKER SPACE)

(Sprawa T-349/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego HACKER SPACE - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy HACKER-PSCHORR i wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy Hacker Pschorr oraz wcześniejsze słowne krajowe znaki towarowe HACKERBRÄU i HACKER - Względna podstawa odmowy rejestracji - Określenie podstawy sprzeciwu - Artykuł 8 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2017/1001 - Artykuł 2 ust. 2 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/625)

(2023/C 104/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hacker-Pschorr Bräu GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci C. Tenkhoff i T. Herzog)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Stoyanova-Valchanova i D. Hanf, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Jana Vandělíková (Praga, Republika Czeska)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 1 kwietnia 2022 r. (sprawa R 1268/2021-1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 284 z 25.7.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/32

Postanowienie Sądu z dnia 19 stycznia 2023 r. – Jeronimo Martins Polska/EUIPO – Aldi Einkauf (Vitalsss plus)

(Sprawa T-325/21) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wycofanie zgłoszenia do rejestracji - Umorzenie postępowania)

(2023/C 104/50)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Jeronimo Martins Polska S.A. (Kostrzyn, Polska) (przedstawiciele: E. Jaroszyńska-Kozłowska i R. Skubisz, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: T. Frydendahl i D. Gája, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Aldi Einkauf SE & Co. OHG (Essen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci N. Lützenrath, C. Fürsen, M. Minkner i A. Starcke)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 7 kwietnia 2021 r. (sprawy R 503/2020-1 i R 647/2020-1).

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Jeronimo Martins Polska S.A. pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

3)	Aldi Einkauf SE & Co. OHG pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 297 z 26.7.2021.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/33

Postanowienie Sądu z dnia 1 lutego 2023 r. – NO/Komisja

(Sprawa T-708/21) (1)

(Skarga na bezczynność - Naruszenie prawa Unii przez niektóre władze irlandzkie - Pomoc państwa - Brak wezwania do działania - Częściowa niedopuszczalność - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Nadużycie pozycji dominującej - Zajęcie stanowiska przez Komisję - Częściowe umorzenie postępowania)

(2023/C 104/51)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NO (przedstawiciel: adwokat E. Smartt)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: I. Barcew, P. Caro de Sousa i L. Nicolae, pełnomocnicy)

Przedmiot

W skardze wniesionej na podstawie art. 265 TFUE skarżący wnosi do Sądu o stwierdzenie, że Komisja Europejska niezgodnie z prawem zaniechała zajęcia stanowiska w przedmiocie złożonych przez niego skarg w dniach 7 i 26 maja 2020 r., pisma informacyjnego z dnia 27 maja 2021 r. i wezwania do działania z dnia 28 czerwca 2021 r.

Sentencja

Umarza się postępowanie w przedmiocie żądań mających na celu stwierdzenie, że Komisja Europejska nie zajęła stanowiska w przedmiocie skarg podnoszących naruszenie w Irlandii art. 101 i 102 TFUE oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101 i 102 TFUE].

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

3)	NO zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 84 z 21.2.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/34

Postanowienie Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Motel One/EUIPO – Apartment One (APART MENT ONE SLEEP CLEVER.)

(Sprawa T-15/22) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego APART MENT ONE SLEEP CLEVER. - Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe be one et motel one - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2023/C 104/52)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Motel One GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Hartmann, S. Fröhlich i H. Lerchl)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Eberl i T. Klee, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Apartment One GbR (Grasbrunn, Niemcy)

Przedmiot

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 20 października 2021 r. (sprawa R 564/2021-5), dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między skarżącą a drugą stroną w postępowaniu przed izbą odwoławczą, Apartment One GbR.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi należy umorzyć.

2)	Motel One GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 84 z 21.2.2022.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/34

Postanowienie prezesa Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Nicoventures Trading i in./Komisja

(Sprawa T-706/22 R)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Zdrowie publiczne - Zniesienie niektórych zwolnień w przypadku podgrzewanych wyrobów tytoniowych - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak pilnego charakteru)

(2023/C 104/53)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Nicoventures Trading Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo), oraz 5 innych skarżących, których nazwy znajdują się w załączniku do postanowienia (przedstawiciele: L. Van den Hende, M. Schonberg, J. Penz-Evren i P. Wytinck, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. van Vliet, A. Becker i F. van Schaik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarżący, na podstawie art. 278 i 279 TFUE, wnoszą po pierwsze, o zawieszenie wykonania dyrektywy delegowanej Komisji (UE) 2022/2100 z dnia 29 czerwca 2022 r. zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE w odniesieniu do zniesienia niektórych zwolnień w przypadku podgrzewanych wyrobów tytoniowych (Dz.U. 2022, L 283, s. 4), a po drugie, o zastosowanie wszelkich innych stosownych środków tymczasowych.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/35

Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2022 r. – NO/Komisja

(Sprawa T-771/22)

(2023/C 104/54)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: NO (przedstawiciel: adwokat E. Smartt)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 września 2022 r.;

—	obciążenie Komisji jej własnymi kosztami postępowania; oraz

—	nakazanie zwrotu kosztów poniesionych przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1.	Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie i naruszyła art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/1589 (1).

2.	Zarzut drugi, dotyczący tego, że Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie przy badaniu zgodności z prawem pomocy w świetle obowiązku przestrzegania warunków określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1407/2013 (2).

Zarzut trzeci, dotyczący tego, że Komisja Europejska nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo poważnych trudności oraz naruszyła uprawnienia proceduralne strony skarżącej do przedstawienia uwag w przedmiocie okoliczności budzących poważne wątpliwości co do zgodności pomocy z rynkiem wewnętrznym.

4.	Zarzut czwarty, dotyczący tego, że w swojej decyzji Komisja Europejska naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia.

5.	Zarzut piąty, dotyczący tego, że Komisja Europejska nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo dowodów, że [państwo członkowskie] nie zapewniło poszanowania praw podstawowych skarżącej z naruszeniem art. 19 ust. 1 TUE.

Zarzut szósty, dotyczący tego, że decyzja Komisji Europejskiej narusza szczególne postanowienia TFUE oraz zasady ogólne prawa Unii dotyczące zakazu dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, własność lub status oraz swobodny przepływ usług i zasadę równości wobec prawa. Rozporządzenie (UE) nr 1407/2013 przewiduje wyjątek od obowiązku zgłoszenia pomocy państwa określonego w art. 108 ust. 3 TFUE, ale nie przewiduje wyjątków od innych przepisów i zasad TFUE lub prawa Unii, w tym art. 107 ust. 1 TFUE.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (tekst jednolity) (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. 2013, L 352, s. 1).

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/36

Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2022 r. – Wizz Air Hungary/Komisja

(Sprawa T-827/22)

(2023/C 104/55)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.) (Budapeszt, Węgry) (przedstawiciele: adwokaci E. Vahida, S. Rating i I.-G. Metaxas-Maranghidis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) z dnia 29 kwietnia 2020 r. w sprawie pomocy państwa SA.63360 (2021/N) – Rumunia COVID-19 – TAROM – damage compensation II (odszkodowanie za szkody II) (1); i

—	nakazanie Komisji pokrycia kosztów postępowania;

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1.	Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja Europejska niewłaściwie zastosowała art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE i popełniła oczywiste błędy w ocenie przy badaniu proporcjonalności pomocy do szkód spowodowanych kryzysem COVID-19.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja Europejska naruszyła konkretne postanowienia TFUE oraz ogólne zasady prawa europejskiego, które legły u podstaw liberalizacji transportu lotniczego w UE od końca lat 80. ubiegłego wieku (tj. zasadę niedyskryminacji, swobodnego świadczenia usług – zastosowanych do transportu lotniczego na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1008/2008 (2) – oraz swobody przedsiębiorczości).

3.	Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja Europejska nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo poważnych trudności i naruszyła uprawnienia procesowe strony skarżącej.

4.	Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja Europejska naruszyła obowiązek uzasadnienia.

(1) Dz.U. 2022, C 378, s. 2.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty, Dz.U. 2008, L 293, s. 3.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/36

Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2023 r. – UC/Rada

(Sprawa T-6/23)

(2023/C 104/56)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: UC (przedstawiciele: adwokaci P. Bekaert i S. Bekaert)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2022/2398 z dnia 8 grudnia 2022 r. w sprawie wykonania decyzji 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/2397 z dnia 8 grudnia 2022 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1183/2005 w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga (zwanych dalej „zaskarżonymi aktami”) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego, oraz

—	obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi siedem zarzutów.

Przekroczenie uprawnień, naruszenie art. 75 i 215 TFUE, naruszenie art. 13 ust. 1 TUE, naruszenie art. 15 ust. 3 TFUE oraz naruszenie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

—	decyzja 2010/788/WPZiB i rozporządzenie Rady (WE) nr 1183/2005 naruszają odpowiednio art. 31 TUE oraz art. 75 i 215 TFUE;

—	naruszenie zasad przejrzystości przez to, że sprawozdania i wyniki głosowania dotyczące tej decyzji i tego rozporządzenia, a także kolejnych decyzji i rozporządzeń zmieniających oraz zaskarżonych aktów nie są publicznie dostępne, w odróżnieniu od innych rozporządzeń i decyzji Rady;

Artykuł 3 tiret drugie decyzji 2010/788/WPZiB i art. 2b ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1183/2005 naruszają zasadę pewności prawa, zasadę proporcjonalności i zasadę skuteczności. Ponadto art. 2b ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1183/2005 ma szerszy zakres niż akt prawny, który wykonuje.

—

artykuł 3 tiret drugie decyzji 2010/788/WPZiB, zmienionej decyzją (WPZiB) 2022/2377 z dnia 5 grudnia 2022 r., i art. 2b ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1183/2005, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2022/2373 z dnia 5 grudnia 2022 r., tworzą, poprzez zastosowanie kryterium do tego stopnia ogólnego, kategorię osób na tyle szeroką, że narusza to zasady pewności prawa, proporcjonalności i skuteczności;

—	ponadto grupa osób, o której mowa w art. 2b ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1183/2005, ma szerszy zakres niż grupa określona w akcie prawnym, który to rozporządzenie ma wykonywać.

Naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą praw podstawowych”) i art. 296 TFUE (obowiązku uzasadnienia).

—

wskazane powody są sformułowane w sposób bardzo ogólny, zwięzły i niejasny, a także nie są wystarczająco konkretne i precyzyjne. Skarżący kwestionuje ponadto każdy z powodów wskazanych w zaskarżonych aktach, zarówno pod względem faktycznym, jak i prawnym. Rada naruszyła zatem obowiązek uzasadnienia określony w szczególności w art. 41 ust. 2 lit. c) karty praw podstawowych i w art. 296 akapit drugi TFUE.

Naruszenie prawa do obrony i art. 41 ust. 2 lit. a) i b) karty praw podstawowych. Naruszenie art. 215 TFUE.

—	naruszenie prawa do obrony, w tym prawa do bycia wysłuchanym i prawa do informacji, przewidzianych w szczególności w art. 41 ust. 2 lit. a) i b) karty praw podstawowych. Brak tych gwarancji prawnych stanowi również naruszenie art. 215 TFUE.

Naruszenie prawa własności i zasady proporcjonalności.

—	zamrożenie funduszy skarżącego w sposób możliwie ogólny narusza prawo własności skarżącego i ogranicza to prawo w sposób nieproporcjonalny, jeśli zważyć również na ogólne zastosowanie tego środka i nieokreślony czas jego obowiązywania.

Naruszenie swobody przemieszczania się, prawa pobytu i prawa przedsiębiorczości przewidzianych w art. 45 ust. 1 karty praw podstawowych oraz w art. 20 i 21 TFUE, a także naruszenie zasady proporcjonalności.

—	skarżący posiada wyłącznie obywatelstwo belgijskie. Sankcja, która uniemożliwia mu wjazd na terytorium Unii, nawet w tranzycie, i zabrania mu wjazdu lub przebywania na terytorium Belgii, narusza swobodę przemieszczania się, prawo pobytu i prawo przedsiębiorczości oraz jest nieproporcjonalna.

Naruszenie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej, zastosowanie art. 47 karty praw podstawowych.

—

naruszenie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej. Skarżący domaga się od Rady dostarczenia Sądowi i stronom wszelkich informacji niezbędnych do tego, aby sąd Unii mógł poddać kontroli, konkretnie i na podstawie stanu faktycznego, wskazane przez Radę w sposób ogólny powody umieszczenia nazwiska skarżącego w wykazie osób objętych sankcjami.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/38

Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2023 r. – D&G Laboratories/EUIPO – Holpindus (aleva NATURALS)

(Sprawa T-28/23)

(2023/C 104/57)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: D&G Laboratories Inc. (Północny York, Ontario, Kanada) (przedstawiciel: adwokat M.-G. Marinescu)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Holpindus, SL (Barcelona, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy „aleva NATURALS” – zgłoszenie nr 14 794 382

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 listopada 2022 r. w sprawie R 1078/2020-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie 47 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/39

Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2023 r. – Fly Persia i Barmodeh /EUIPO – Dubai Aviation (flyPersia)

(Sprawa T-30/23)

(2023/C 104/58)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fly Persia IKE (Ateny, Grecja), Ali Barmodeh (Ateny) (przedstawiciel: adwokat R. Marano)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Dubai Aviation Corp. (Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego flyPersia – zgłoszenie nr 18 022 526

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 listopada 2022 r. w sprawie R 1723/2021-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	przekazanie sprawy Izbie Odwoławczej celem ponownego rozpoznania;

—	obciążenie EUIPO i drugiej strony w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą kosztami niniejszego postępowania oraz wcześniejszego postępowania przed Izbą Odwoławczą.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/39

Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2023 r. – Tradias/EUIPO – Triodos Bank (Tradias)

(Sprawa T-32/23)

(2023/C 104/59)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Tradias GmbH (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat P. Bär)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Triodos Bank NV (Zeist, Niderlandy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Tradias” – zgłoszenie nr 18 262 673

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie R 734/2022-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim uwzględniła ona sprzeciw co do „Usług Finansowych” w klasie 36 i oddalenie sprzeciwu w całości;

—	obciążenie EUIPO oraz w stosownych przypadkach, Triodos Bank NV kosztami postępowania poniesionymi przed Sądem i w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą EUIPO.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/40

Skarga wniesiona w dniu 1 lutego 2023 r. – Roche Diagnostics/EUIPO – SAS Di’X (AVENIO)

(Sprawa T-34/23)

(2023/C 104/60)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Roche Diagnostics GmbH (Mannheim, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Douglas)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: SAS Di’X (Awinion, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską znaku towarowego AVENIO – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 1 313 134

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 31 października 2022 r. w sprawie R 1291/2018-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 95 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 94 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Nieprawidłowa ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/41

Skarga wniesiona w dniu 3 lutego 2023 r. – Häcker Küchen/EUIPO – Moura & Moura (MH Cuisines)

(Sprawa T-42/23)

(2023/C 104/61)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Häcker Küchen GmbH & Co. KG (Rödinghausen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci F. Dehn, L. Maritzen, C. Krafft i K. Blükle)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Moura & Moura Fabricação e Comercialização de Mobiliário Lda (Sanfins de Ferreira, Portugalia)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy MH Cuisines – zgłoszenie nr 18 233 301

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 listopada 2022 r. w sprawie R 1078/2022-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i oddalenie sprzeciwu drugiej strony w postępowaniu przed izbą odwoławczą;

—	obciążenie EUIPO kosztami, w tym kosztami postępowania odwoławczego.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/41

Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2023 r. – W.B. Studio/EUIPO – E.Land Italy (BELFE)

(Sprawa T-50/23)

(2023/C 104/62)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: W.B. Studio Sas di Wivian Bodini & C. (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci V. Piccarreta i G. Romanelli)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: E.Land Italy Srl (Mediolan, Włochy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „BELFE” – unijny znak towarowy nr 139 501

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie R 869/2021-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	częściowe stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim utrzymuje ona w mocy decyzję Wydziału Unieważnień i w konsekwencji unieważnienie prawa spornego znaku towarowego;

—	obciążenie pozwanego kosztami niniejszego postępowania w tym kosztami postepowania przed Wydziałem Unieważnień i Pierwszą Izbą Odwoławczą.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 58 ust. 1 lit. a) w zw. z art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie 19 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/625.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/42

Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2023 r. – OSR Enterprises/EUIPO – Möckel i Gramann (evolver)

(Sprawa T-51/23)

(2023/C 104/63)

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: OSR Enterprises AG (Cham, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat U. Lüken)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Mathias Möckel (Chemnitz, Niemcy), Torsten Gramann (Chemnitz)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy evolver – unijny znak towarowy nr 3 313 335

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 listopada 2022 r. w sprawie R 1302/2021-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i unieważnienie prawa do znaku nr 3 313 335 w odniesieniu do wszystkich usług;

—	posiłkowo stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do Piątej Izby Odwoławczej EUIPO celem ponownego rozpoznania;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 95 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Nieuwzględnienie poszlak przy ocenie dowodów.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/43

Skarga wniesiona w dniu 8 lutego 2023 r. – W.B. Studio/EUIPO – E.Land Italy (BF BELFE)

(Sprawa T-54/23)

(2023/C 104/64)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: W.B. Studio Sas di Wivian Bodini & C. (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci V. Piccarreta i G. Romanelli)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: E.Land Italy Srl (Mediolan, Włochy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający elementy słowne „BF BELFE” – unijny znak towarowy nr 139 840

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie R 870/2021-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	częściowe stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim utrzymuje ona w mocy decyzję Wydziału Unieważnień i w konsekwencji unieważnienie prawa do spornego znaku;

—	obciążenie pozwanego kosztami niniejszego postępowania w tym kosztami postepowania przed Wydziałem Unieważnień i Pierwszą Izbą Odwoławczą.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 58 ust. 1 lit. a) w zw. z art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie 19 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/625.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/44

Postanowienie Sądu z dnia 2 lutego 2023 r. – Previsión Sanitaria Nacional, PSN, Mutua de Seguros y Reaseguros a Prima Fija/SRB

(Sprawa T-623/17) (1)

(2023/C 104/65)

Język postępowania: hiszpański

Prezes ósmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 437 z 18.12.2017 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/44

Postanowienie Sądu z dnia 30 stycznia 2023 r. – JIB Overseas/Komisja

(Sprawa T-776/19) (1)

(2023/C 104/66)

Język postępowania: angielski

Prezes drugiej izby zarządziła wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 45 z 10.02.2020 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/44

Postanowienie Sądu z dnia 31 stycznia 2023 r. – EEA/Komisja

(Sprawa T-781/21) (1)

(2023/C 104/67)

Język postępowania: angielski

Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 73 z 14.02.2022 r.

20.3.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 104/44

Postanowienie Sądu z dnia 31 stycznia 2023 r. – EEA/Komisja

(Sprawa T-782/21) (1)

(2023/C 104/68)

Język postępowania: angielski

Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 73 z 14.02.2022 r.