Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(sprawa M.10181 – Entega/Viessmann/EMS/EPS)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/01)

W dniu 3 czerwca 2021 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku niemieckim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako dokument nr 32021M10181 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Powiadomienie zgodnie z art. 34 ust. 7 a) (iii) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące decyzji w sprawie wiążących informacji wydanych przez organy celne państw członkowskich w sprawie klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej

(2021/C 398/02)

Organy celne cofają decyzje w sprawie wiążących informacji, począwszy od tego dnia, jeżeli staną się one niezgodne z interpretacją nomenklatury celnej wynikającą z następujących międzynarodowych środków taryfowych:

decyzji klasyfikacyjnych, opinii klasyfikacyjnych lub zmian Not wyjaśniających do Nomenklatury Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, przyjętych przez Radę Współpracy Celnej (dokument CCC nr NC2803 – sprawozdanie z 67. sesji Komitetu HS):

ZMIANY NOT WYJAŚNIAJĄCYCH DO PRZEPROWADZENIA W TRYBIE ART. 8 KONWENCJI HS ORAZ OPINIE I DECYZJE KLASYFIKACYJNE, PRZYGOTOWANE PRZEZ KOMITET HS ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI CELNEJ

(67. SESJA HSC – KWIECIEŃ 2021 R.)

DOK. NC2803

Zmiany Not wyjaśniających do nomenklatury załączonej do Konwencji HS

24.03 30.02 Dział 65 73.23 85.01 87.03 95.03 95.05 (Strona XX-9505-1. Część (A). Pozycja (3))

T/1 T/12 T/15 T/27 T/16 T/14 T/13 T/15

Opinie klasyfikacyjne zatwierdzone przez Komitet HS

0410.00/1	T/18
2403.99/2	T/19
2711.19/1	T/20
7004.90/1	T/21
7312.10/1-2	T/22
8415.90/4	T/23
8708.99/6	T/24
9026.20/1	T/25
9503.00/13	T/26

Opinie klasyfikacyjne zatwierdzone przez Komitet HS

8528.69/1-2

IJ/29

Decyzje klasyfikacyjne zatwierdzone przez Komitet HS

2933.79 (INN: Wykaz 118) 2939.79 2939.80	T/5 T/9, T/10 T/10
INN: Wykaz 120	T/2
INN: Wykaz 121 INN: Wykaz 122 INN: Wykaz 123 INN: Wykaz 124	T/3 T/6 T/7 T/11

Informacje dotyczące treści tych środków można uzyskać z Dyrekcji Generalnej Podatki i Unia Celna Komisji Europejskiej (rue de la Loi/Wetstraat 200, 1049 Bruxelles/Brussel, Belgia) lub mogą być pobrane ze strony internetowej tej Dyrekcji Generalnej:

https://ec.europa.eu/taxation_customs/business/calculation-customs-duties/what-is-common-customs-tariff/harmonized-system-general-information_en

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10452 – CPP Investments/FountainVest/Langdi Pharmaceutical)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/03)

W dniu 27 września 2021 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32021M10452. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10229 – Allianz/Aviva Italia)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/04)

W dniu 29 czerwca 2021 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32021M10229. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.10334 – BMW/Daimler/BP/Digital Charging Solutions)

(tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/05)

W dniu 24 września 2021 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32021M10334. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

Kursy walutowe euro (1)

30 września 2021 r.

(2021/C 398/06)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1579
JPY	Jen	129,67
DKK	Korona duńska	7,4360
GBP	Funt szterling	0,86053
SEK	Korona szwedzka	10,1683
CHF	Frank szwajcarski	1,0830
ISK	Korona islandzka	150,90
NOK	Korona norweska	10,1650
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,495
HUF	Forint węgierski	360,19
PLN	Złoty polski	4,6197
RON	Lej rumuński	4,9475
TRY	Lir turecki	10,2981
AUD	Dolar australijski	1,6095
CAD	Dolar kanadyjski	1,4750
HKD	Dolar Hongkongu	9,0184
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6858
SGD	Dolar singapurski	1,5760
KRW	Won	1 371,58
ZAR	Rand	17,5629
CNY	Yuan renminbi	7,4847
HRK	Kuna chorwacka	7,4889
IDR	Rupia indonezyjska	16 572,03
MYR	Ringgit malezyjski	4,8475
PHP	Peso filipińskie	59,066
RUB	Rubel rosyjski	84,3391
THB	Bat tajlandzki	39,235
BRL	Real	6,2631
MXN	Peso meksykańskie	23,7439
INR	Rupia indyjska	86,0766

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i pozycji dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 15 kwietnia 2021 r. dotycząca projektu decyzji w sprawie AT.40330 – Rail cargo

Sprawozdawca: Luksemburg

(2021/C 398/07)

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1)

Sprawa AT.40330 – Rail Cargo

(2021/C 398/08)

Projekt decyzji, której adresatami są ÖBB (2), DB (3) i SNCB (4) (zwane łącznie „stronami”), dotyczy pojedynczego i ciągłego naruszenia art. 101 TFUE, polegającego na podziale klientów i wymianie szczególnie chronionych informacji handlowych związanych ze świadczeniem usług transgranicznego transportu kolejowego towarów w sektorach konwencjonalnych (innych niż sektor motoryzacyjny), realizowanych na niektórych trasach rozpoczynających lub kończących się w Niemczech lub Niderlandach, w Austrii lub na Węgrzech i (w niektórych przypadkach) w Belgii lub przebiegających przez te państwa. W projekcie decyzji stwierdzono, że ÖBB i DB uczestniczyły w naruszeniu w okresie od dnia 8 grudnia 2008 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r., a SNBC uczestniczyło w okresie od dnia 15 listopada 2011 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r.

W dniu 4 kwietnia 2019 r. Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 (5) przeciwko stronom w celu podjęcia z nimi rozmów ugodowych na podstawie obwieszczenia w sprawie postępowań ugodowych (6).

Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych (7) i przedłożeniu propozycji ugodowych (8) zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, w dniu 4 grudnia 2020 r. Komisja przyjęła skierowane do stron pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

W swoich odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń strony potwierdziły, zgodnie z art. 10a ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, że zgłoszenie to odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych i że w związku z tym nadal zobowiązują się do udziału w postępowaniu ugodowym.

Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji dotyczy jedynie zarzutów, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk. Stwierdzam, że tak istotnie jest.

W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg, (9) stwierdzam, że stronom postępowania zapewniono możliwość skutecznego wykonania ich praw procesowych.

---

(1)  Na podstawie art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).

(2)  Österreichische Bundesbahnen-Holding Aktiengesellschaft i Rail Cargo Austria Aktiengesellschaft (zwane łącznie „ÖBB”).

(3)  Deutsche Bahn AG, DB Cargo AG i DB Cargo BTT GmbH (zwane łącznie „DB”).

(4)  Société Nationale des Chemins de fer belges/Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (SNCB/NMBS) SA de droit public/NV van publiek recht, LINEAS Group NV (dawniej SNCB Logistics NV/SA) i LINEAS NV (dawniej Xpedys NV/SA) (zwane łącznie „SNCB”).

(5)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).

(6)  Obwieszczenie Komisji w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).

(7)  Rozmowy ugodowe miały miejsce w okresie od dnia 2 maja 2019 r. do dnia 28 sierpnia 2020 r.

(8)  Strony złożyły formalne wnioski o zawarcie ugody w dniach 18 września 2020 r. (DB) i 21 września 2020 r. (ÖBB i SNCB).

(9)  Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowań w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C 167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).

STRESZCZENIE DECYZJI KOMISJI

z dnia 20 kwietnia 2021 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

(Sprawa AT.40330 – Rail cargo)

(notyfikowana jako dokument C(2021)2521 final)

(jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2021/C 398/09)

Dnia 20 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

1.   WPROWADZENIE

1)

Decyzja dotyczy pojedynczego i ciągłego naruszenia art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („Traktat”). Naruszenie dotyczyło usług transgranicznego kolejowego transportu towarów w Unii Europejskiej (2) świadczonych w ramach tzw. modelu dzielenia ładunku (3) i przy wykorzystaniu pociągów odcinkowych bezpośrednich (4) przez trzy przedsiębiorstwa kolejowe: Österreichische Bundesbahnen (ÖBB), Deutsche Bahn (DB) i Société Nationale des Chemins de fer belges/Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (SNCB). Działania tych przedsiębiorstw doprowadziły do antykonkurencyjnego podziału klientów i trwały od grudnia 2008 r. do kwietnia 2014 r.

2.   OPIS SPRAWY

2.1.   Procedura

2)

W następstwie złożonego przez ÖBB w kwietniu 2015 r. wniosku o zwolnienie z grzywien na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar Komisja przeprowadziła we wrześniu 2015 r. niezapowiedziane kontrole w siedzibie DB w Niemczech.

3)

W październiku 2015 r. DB złożyło wniosek o zmniejszenie grzywien na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar.

4)

Komisja wystosowała kilka wniosków o udzielenie informacji do różnych przedsiębiorstw kolejowych i we wrześniu 2016 r. SNCB złożyło wniosek o zmniejszenie grzywien na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar.

5)

W dniu 4 kwietnia 2019 r. Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 przeciwko adresatom decyzji w celu podjęcia z nimi rozmów ugodowych. Rozmowy ugodowe z udziałem każdej ze stron i Komisji toczyły się od maja 2019 r. do sierpnia 2020 r. Następnie wszystkie strony przedłożyły formalny wniosek ugodowy zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 (5).

6)

W dniu 4 grudnia 2020 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Wszystkie strony odniosły się do pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń potwierdzając, że jego treść odzwierciedla przedłożone przez nie propozycje ugodowe oraz że zobowiązują się do udziału w postępowaniu ugodowym.

7)

Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię w dniu 15 kwietnia 2021 r.

8)

W dniu 16 kwietnia 2021 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające wydał sprawozdanie końcowe w tej sprawie.

2.2.   Streszczenie opisu naruszenia

9)

Niniejsza sprawa dotyczy podziału klientów w odniesieniu do usług transgranicznego kolejowego transportu towarów świadczonych przez DB, ÖBB i SNCB. Zachowanie antykonkurencyjne miało miejsce w okresie od grudnia 2008 r. do kwietnia 2014 r. Dotyczyło standardowego transportu towarów z wykorzystaniem pociągów odcinkowych bezpośrednich, z wyłączeniem sektora motoryzacyjnego, świadczonego w ramach tzw. modelu dzielenia ładunku. W ramach modelu dzielenia ładunku przedsiębiorstwa kolejowe współpracujące przy świadczeniu danej usługi transgranicznego kolejowego transportu towarów zapewniają klientowi jedną całkowitą cenę za całą usługę określoną w jednej umowie wielostronnej.

10)

Współpraca między przedsiębiorstwami kolejowymi przy wspólnym świadczeniu usług transgranicznego kolejowego transportu towarów, w tym przy wspólnym ustalaniu cen w ramach modelu dzielenia ładunku, nie wchodzi w zakres art. 101 ust. 1 Traktatu na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 169/2009 (6) i nie jest przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie (7). Jednak oprócz utrzymywania uzasadnionych kontaktów przy współpracy w ramach modelu dzielenia ładunku, DB, ÖBB i SNCB odbywały okazjonalne spotkania i utrzymywały kontakty innego rodzaju, podczas których dochodziło do zachowań wykraczających poza działania wymagane do świadczenia wspólnych usług transgranicznego kolejowego transportu towarów, które nie są objęte wyjątkami przewidzianymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 169/2009.

11)

DB, ÖBB i SNCB ochraniały nawzajem swoją pozycję wiodącego przewoźnika w odniesieniu do realizowanej w danym momencie usługi. Według modelu dzielenia ładunku wiodącym przewoźnikiem jest to przedsiębiorstwo kolejowe, które pełni rolę głównego partnera do rozmów z klientem, ale stronami umowy przewozu stają się wszystkie zaangażowane przedsiębiorstwa kolejowe (inaczej niż w przypadku stosunków w ramach podwykonawstwa).

12)

Rola wiodącego przewoźnika może wiązać się z istotnymi korzyściami, zwłaszcza w zakresie budowania i utrzymywania relacji z klientem, co może przyczynić się do tworzenia dalszych lub przyszłych możliwości rynkowych (8). Wzajemne uznawanie roli wiodącego przewoźnika w ramach „realizowanej w danym momencie usługi” stanowiło zatem główny element systemu kartelowego realizowanego przez DB, ÖBB i SNCB. Działania te odbywały się w ramach kontaktów między DB, ÖBB a później również SNCB na wszystkich szczeblach działań realizowanych w tych przedsiębiorstwach w ramach danej usługi. DB, ÖBB i SNCB były wówczas przedsiębiorstwami kolejowymi zintegrowanymi pionowo świadczącymi zarówno usługi kolejowe (trakcyjne), jak i logistyczne / usługi spedycji w obrębie swoich grup (9).

13)

Porozumienie między stronami polegało na tym, że pozycja wiodącego przewoźnika w przypadku „realizowanej w danym momencie usługi” miała być zachowana dla przedsiębiorstwa kolejowego, które zajmowało tę pozycję w odniesieniu do tej usługi, oraz na tym że należało zapobiegać zmienianiu wiodącego przewoźnika przez klienta. W celu zachowania pozycji wiodącego przewoźnika DB, ÖBB i SNCB powstrzymywały się od składania ofert innym potencjalnym klientom lub przekazywały pozorne kosztorysy innym potencjalnym klientom, którzy zwracali się z prośbą o kosztorysy dla „realizowanej w danym momencie usługi”.

14)

Zmowa była realizowana w ramach kontaktów między konkurentami dotyczących zachowania roli wiodącego przewoźnika dla jednej ze stron lub w celu wspólnego uzgadniania, który przewoźnik byłby wiodącym przewoźnikiem w przypadku danej „realizowanej w danym momencie usługi”, w sytuacjach gdy stanowiła ona przedmiot sporu.

15)

Zmowa miała na celu zagwarantowanie, że rozmowy prowadzone w ramach istniejących umów z klientami lub przy okazji odnawiania/przedłużania umów z klientami nie doprowadzą do zmiany wiodącego przewoźnika.

16)

Zmowa dotyczyła usług transgranicznego kolejowego transportu towarów na trasach rozpoczynających się, kończących się lub przebiegających przez Niemcy lub Austrię i świadczonych przez DB i ÖBB.

17)

Usługi transgranicznego kolejowego transportu towarów świadczone w ten sposób przez DB i ÖBB obejmowały również Węgry (gdzie ÖBB przejęło zasiedziałe przedsiębiorstwo kolejowe) i Niderlandy (gdzie DB przejęło zasiedziałe przedsiębiorstwo kolejowe).

18)

Ta sama zmowa dotyczyła przewozów rozpoczynających lub kończących się w Belgii świadczonych we współpracy z SNCB. SNCB uczestniczyło w naruszeniu jedynie w zakresie przewozu trójstronnego.

19)

Od dnia 8 grudnia 2008 r. w kontaktach między DB i ÖBB obserwuje się powtarzające się zachowania o znamionach zmowy w odniesieniu do roli wiodącego przewoźnika w usługach kolejowego transportu towarów pociągami odcinkowymi bezpośrednimi świadczonych zgodnie z modelem dzielenia ładunku. Trójstronne kontakty o znamionach zmowy między DB, ÖBB i SNCB rozpoczęły się w dniu 15 listopada 2011 r. Ostatnie kontakty o znamionach zmowy między DB, ÖBB i SNCB miały miejsce w dniu 30 kwietnia 2014 r. Na tej podstawie uznaje się, że cały proces naruszenia miał miejsce od dnia 8 grudnia 2008 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r. Jednak w przypadku SNCB naruszenie rozpoczęło się w dniu 15 listopada 2011 r. Okres trwania naruszenia został określony na podstawie znajdujących się w aktach Komisji dokumentach dowodzących zaistnienia pierwszych i ostatnich kontaktów o znamionach zmowy między stronami.

20)

SNCB nie uczestniczyło w zmowie w zakresie dwustronnych usług transgranicznego kolejowego transportu towarów, które świadczyły wspólnie jedynie DB i ÖBB.

2.3.   Adresaci

21)

Decyzja skierowana jest do następujących podmiotów: ÖBB: — Österreichische Bundesbahnen-Holding Aktiengesellschaft; — Rail Cargo Austria Aktiengesellschaft; DB: — Deutsche Bahn AG; — DB Cargo AG; — DB Cargo BTT GmbH; SNCB: — Société Nationale des Chemins de fer belges/Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (SNCB/NMBS) SA de droit public/NV van publiek recht; — LINEAS Group NV (dawniej SNCB Logistics NV/SA); — LINEAS NV (dawniej Xpedys NV/SA).

2.4.   Środki zaradcze

22)

Do decyzji zastosowanie mają wytyczne w sprawie grzywien z 2006 r. (10)

2.4.1.   Kwota podstawowa grzywny

23)

Przez odpowiednią wartość sprzedaży rozumie się uzyskiwaną przez każde przedsiębiorstwo sprzedaż konwencjonalnych usług transgranicznego kolejowego transportu towarów (z wyłączeniem sektora motoryzacyjnego) w 2013 r., świadczonych za pośrednictwem pociągów odcinkowych bezpośrednich zgodnie z modelem dzielenia ładunku i w ramach współpracy a) trzech przedsiębiorstw kolejowych – DB, ÖBB i SNCB, świadczących usługi przewozowe na trasach rozpoczynających lub kończących się w Austrii lub na Węgrzech, w Niemczech lub w Niderlandach i w Belgii lub przebiegających przez te państwa, oraz b) DB i ÖBB świadczących usługi przewozowe na trasach rozpoczynających lub kończących się w Austrii lub na Węgrzech, w Niemczech lub w Niderlandach lub przebiegających przez te państwa.

24)

Biorąc pod uwagę charakter naruszenia i jego zakres geograficzny, stawkę procentową na potrzeby ustalenia kwoty zmiennej grzywien, jak również kwoty dodatkowej („opłata za przystąpienie do porozumienia”), ustalono na poziomie 15 % wartości sprzedaży.

2.4.2.   Dostosowania kwoty podstawowej

Okoliczności obciążające: recydywa

25)

Zgodnie z pkt 28 wytycznych w sprawie grzywien, w przypadku gdy przedsiębiorstwo kontynuuje lub powtarza to samo lub podobne naruszenie po stwierdzeniu przez Komisję lub krajowy organ ochrony konkurencji naruszenia przez to przedsiębiorstwo art. 101 lub 102 Traktatu, kwota podstawowa ma zostać podwyższona maksymalnie o 100 % za każde takie stwierdzone naruszenie.

26)

Deutsche Bahn AG, jednostka dominująca najwyższego szczebla w tej grupie, w marcu 2012 r. była adresatem poprzedniej decyzji Komisji zakazującej kartelu w sprawie AT.39462 – Usługi spedycyjne.

27)

W przypadku Deutsche Bahn AG kwota podstawowa grzywny zostaje zatem zwiększona o 50 %.

Okoliczności łagodzące

28)

Nie stwierdza się żadnych okoliczności łagodzących.

Podwyższenie grzywny dla zapewnienia skutku odstraszającego

29)

Ze względu na duży światowy obrót DB stosuje się mnożnik w wysokości 1,1 służący zapewnieniu skutku odstraszającego.

Zastosowanie pułapu 10 % obrotów

30)

Żadna z grzywien obliczonych dla którejkolwiek ze stron nie przekracza 10 % całkowitego obrotu przedsiębiorstwa uzyskanego w 2019 r.

Zastosowanie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r.

31)

ÖBB było pierwszym przedsiębiorstwem, które przedłożyło informacje i dowody w odniesieniu do naruszenia, spełniając tym samym postanowienia pkt 8 lit. a) obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. ÖBB przyznano zatem zwolnienie z grzywny.

32)

DB było pierwszym przedsiębiorstwem, które spełniło postanowienia pkt 24 i 25 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. DB złożyło wniosek o złagodzenie kary na stosunkowo wczesnym etapie dochodzenia. To przedsiębiorstwo przekazało dowody zaistnienia naruszenia, które stanowiły istotną wartość dodaną w stosunku do dowodów będących już w posiadaniu Komisji. DB przyznano zatem zmniejszenie grzywny w wysokości 45 %.

33)

SNCB było drugim przedsiębiorstwem, które spełniło postanowienia pkt 24 i 25 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. Wniosek SNCB o złagodzenie kary również stanowił wartość dodaną i w znacznym stopniu ułatwił stwierdzenie naruszenia, zwłaszcza w przypadku DB. SNCB przyznano zatem zmniejszenie grzywny w wysokości 30 %.

Zastosowanie obwieszczenia o postępowaniach ugodowych

34)

Zgodnie z pkt 32 kwota grzywny nałożonej na każdą ze stron zostaje zmniejszona dodatkowo o 10 %.

3.   WNIOSKI

35)

Na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 nałożono następujące grzywny: Przedsiębiorstwo Grzywny [w EUR] ÖBB 0 DB 48 324 000 SNCB 270 000

---

(1)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2004 (Dz.U. L 68 z 6.3.2004, s. 1).

(2)  Zjednoczone Królestwo wystąpiło z Unii Europejskiej w dniu 1 lutego 2020 r. W związku z tym wszelkie odniesienia do UE zawarte w decyzji nie dotyczą Zjednoczonego Królestwa.

(3)  Zob. pkt 9ss poniżej.

(4)  Pociągi odcinkowe bezpośrednie to pociągi towarowe przewożące ładunek z jednego miejsca (np. z punktu produkcji sprzedawcy transportowanych towarów) do innego punktu (np. magazynu nabywcy towarów) bez jego rozdzielania lub składowania podczas trasy. Pociągi odcinkowe bezpośrednie są wykorzystywane w przypadku klientów transportujących duży ładunek, w wielu przypadkach przewożony jest w nich tylko jeden typ ładunku, a przewóz odbywa się do tego samego miejsce przeznaczenia przez długi okres czasu. Usługi kolejowego transportu towarów objęte decyzją Komisji z dnia 15 czerwca 2015 r. w sprawie AT.40098 – Blocktrains są wyłączone z zakresu niniejszej sprawy.

(5)  Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18.

(6)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 169/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie stosowania zasad konkurencji do transportu kolejowego, drogowego i żeglugi śródlądowej (Dz.U. L 61 z 5.3.2009, s. 1).

(7)  Procesy wspólnego kształtowania cen są określone w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 169/2009.

(8)  Wśród oferowanych usług pomocniczych można wyróżnić na przykład, dowóz do/ze stacji kolejowych będących miejscem załadunku/rozładunku i usługi przechowywania transportowanych towarów.

(9)  DB, ÖBB i SNCB są operatorami zasiedziałymi w Niemczech, Austrii i Belgii. DB przejęło obsługę ładunków w Niderlandach od byłego operatora zasiedziałego w 2003 r., natomiast ÖBB przejęło obsługę ładunków na Węgrzech pod koniec 2007 r.

(10)  Dz.U. C 210 z 1.9.2006, s. 2.

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/10)

Państwo członkowskie	Francja
Trasa	Tarbes – Paryż (Orly)
Okres obowiązywania umowy	Od dnia 1 czerwca 2022 r. do dnia 31 maja 2026 r.
Termin składania wniosków i ofert	1 grudnia 2021 r., godzina 12:00 (czasu obowiązującego w Paryżu)
Adres, pod którym udostępnia się tekst zaproszenia do składania ofert oraz wszelkie stosowne informacje lub dokumentację dotyczące przetargu publicznego i obowiązku użyteczności publicznej	Syndicat mixte PYRENIA Bâtiment Pic du Midi Aéroport Tarbes-Lourdes-Pyrénées 65290 Juillan FRANCJA Tel. +33 562325651 E-mail: syndicat.mixte@pyrenia.fr Adres profilu nabywcy: www.marches-publics.info

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

(2021/C 398/11)

2.   Procedura

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody. Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit G-1), CHAR 4/39, 1049 Brussels, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

---

(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  TRADE-Defence-Complaints@ec.europa.eu

(3)  Środek wygasa o północy (00:00) w dniu podanym w niniejszej kolumnie.

Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antysubsydyjnych

(2021/C 398/12)

1.   Zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) Komisja zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną poniżej procedurą, wymienione poniżej środki wyrównawcze wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.

2.   Procedura

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia subsydiowania i szkody. Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.

3.   Termin

Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit G-1), CHAR 4/39, 1049 Brussels, Belgia (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.

4.   Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1037.

Produkt	Państwo(-a) pochodzenia lub wywozu	Środki	Podstawa prawna	Data wygaśnięcia (3)
Niektóre rodzaje cienkiego papieru powleczonego	Chińska Republika Ludowa	Cło antysubsydyjne	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1187 z dnia 3 lipca 2017 r. nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych rodzajów cienkiego papieru powleczonego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 134).	5.7.2022 r.

---

(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.

(2)  TRADE-Defence-Complaints@ec.europa.eu

(3)  Środek wygasa o północy (00:00) w dniu podanym w niniejszej kolumnie

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10486 – CDPQ/Centerbridge/Medical Solutions)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/13)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10443 – Allianz Capital/Aimco/Dalmore/Generation/Porterbrook)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/14)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.10314 – Vinci/Energía y Servicios DINSA II)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2021/C 398/15)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

Komunikat Komisji opublikowany na podstawie art. 27 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie AT.40305 - Network Sharing - Czech Republic

(2021/C 398/16)

1.   Wprowadzenie

(1)

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (1) Komisja Europejska („Komisja”) może zdecydować – w przypadkach, w których zamierza przyjąć decyzję nakazującą zaprzestanie naruszania prawa i gdy zainteresowane strony zaproponują zobowiązania, aby uwzględnić zastrzeżenia wyrażone przez Komisję we wstępnej ocenie – o nadaniu tym zobowiązaniom mocy wiążącej dla przedsiębiorstw. Decyzja taka może zostać przyjęta na czas określony i oznacza, że nie ma już dalszych podstaw do podejmowania działań przez Komisję.

(2)	Zgodnie z art. 27 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia Komisja publikuje zwięzłe streszczenie sprawy i zasadniczą treść zobowiązań. Zainteresowane strony mogą przedłożyć swoje uwagi w wyznaczonym przez Komisję terminie.

2.   Streszczenie sprawy

(3)

Dnia 7 sierpnia 2019 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym wyraziła wstępne wątpliwości co do zgodności z art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym horyzontalnych umów o wspólnym korzystaniu z sieci zawartych między T-Mobile Czech Republic a.s. („T-Mobile”) a O2 Czech Republic a.s. („O2”) (2), a następnie CETIN a.s. („CETIN”) – spółką będącą prawnym następcą O2 jako strona umów w sprawie wspólnego korzystania z sieci i jako operator infrastruktury, której dotyczą te umowy (3), a także umowy o usługach sieci ruchomej, zawartej między O2 a CETIN (4). W niniejszym komunikacie T-Mobile, O2 i CETIN zwane są łącznie „stronami współużytkującymi sieci”.

(4)	W dniu 14 lutego 2020 r. skierowano pisemne zgłoszenie zastrzeżeń do spółek dominujących stron współużytkujących sieci, a mianowicie do Deutsche Telekom AG i PPF Group N.V.

(5)

Po dokładnej analizie dowodów zawartych w aktach sprawy, w tym argumentów i dowodów przedstawionych przez strony niniejszego postępowania w odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i podczas spotkania wyjaśniającego (5), Komisja przedstawiła swoje obawy dotyczące zgodności umów o wspólnym korzystaniu z sieci i umowy o usługach sieci ruchomej z art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG we wstępnej ocenie w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, przyjętej w dniu 27 sierpnia 2021 r. Wstępna ocena została skierowana do stron współużytkujących sieci i ich spółek dominujących.

(6)

Obawy wyrażone we wstępnej ocenie różnią się od zastrzeżeń wyrażonych przez Komisję w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń skierowanym do stron postępowania. Jedynie obawy wyrażone we wstępnej ocenie stanowią część wstępnej oceny w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, przyjętej przez Komisję.

(7)

Umowy o wspólnym korzystaniu z sieci dotyczą współużytkowania infrastruktury pasywnej (6) i aktywnej (7) na użytek technologii telekomunikacji ruchomej w systemach 2G, 3G i 4G, natomiast widmo i sieć szkieletowa pozostają odrębne w przypadku każdego operatora. Współpraca obejmuje całe terytorium Czech, z wyjątkiem Pragi i Brna. Około trzy czwarte abonentów w Czechach korzysta ze wspólnej infrastruktury sieciowej stron współużytkujących sieci. Umowa o usługach sieci ruchomej została zawarta w celu uregulowania warunków świadczenia na rzecz spółki O2 usług sieci ruchomej przez spółkę CETIN, po tym jak spółka ta stała się prawnym następcą spółki O2 jako strona umów o wspólnym korzystaniu z sieci.

(8)

Według wstępnej oceny przeprowadzonej przez Komisję umowy o wspólnym korzystaniu z sieci oraz umowa o usługach sieci ruchomej mogą ograniczać konkurencję z naruszeniem art. 101 ust. 1 TFUE poprzez swoje skutki. Komisja wstępnie uważa, że umowy o wspólnym korzystaniu z sieci (wraz z umową o usługach sieci ruchomej), rozpatrywane w ich specyficznym kontekście rynkowym, ograniczają zdolność i motywację stron współużytkujących sieci do jednostronnego inwestowania w infrastrukturę sieciową, a zatem mogą mieć negatywny wpływ na zdolność i motywację spółek T-Mobile i O2 do konkurowania na rynku detalicznym i hurtowym usług telefonii ruchomej w Czechach.

(9)

W szczególności we wstępnej ocenie Komisja uważa, że umowy o wspólnym korzystaniu z sieci (i) doprowadziły do nieuruchomienia pasma pojemnościowego 2100 MHz we wschodnich Czechach przez T-Mobile, a także do ograniczeń indywidualnej elastyczności, jaką strony współużytkujące sieci dysponują w zakresie uruchomienia pasma 1800 MHz, oraz (ii) zniechęciły strony współużytkujące sieci do jednostronnego rozwijania wszelkiego rodzaju sieci ze względu na finansowe czynniki zniechęcające oraz wymianę informacji.

(10)

W odniesieniu do pkt (i) we wstępnej ocenie Komisja zauważa, że technologia, jaką stosuje spółka T-Mobile, pozwala jej na optymalne wykorzystanie jej zasobów widma i wdrożenie LTE w paśmie częstotliwości 2 100 MHz („LTE2100”) (8). Spółka T-Mobile wykorzystała tę zdolność na obszarze, na którym jest operatorem głównym (9) (zachodnia część Czech). Jednakże Komisja wstępnie obawia się, że spółka T-Mobile nie była w stanie wdrożyć LTE2100 na obszarze, na którym jest operatorem korzystającym i który jest obsługiwany przez sieć spółki CETIN (wschodnia część Czech), co było niekorzystne dla abonentów w tej części kraju. Ponadto rozszerzenia pojemności w paśmie częstotliwości 1 800 MHz można dodać bez instalowania znaczących dodatkowych urządzeń lub wprowadzania modyfikacji jedynie w określonych lokalizacjach w oparciu o wspólne planowanie sieci przez strony współużytkujące sieci.

(11)

W odniesieniu do pkt (ii) Komisja wstępnie stwierdza, że motywacja operatora korzystającego do inwestowania może być zmniejszona. Wynika to z faktu, że – jak sugeruje Komisja we wstępnej ocenie – operator główny obciąża operatora korzystającego kosztami modernizacji sieci po cenie wyższej niż koszty bazowe. Uzgodnione ceny za rozwój sieci przekraczają zatem jego koszt bazowy, który operator korzystający poniósłby, gdyby był operatorem głównym. Ponadto Komisja wstępnie uważa, że zakres wymienianych informacji wykracza poza to, co jest absolutnie niezbędne do funkcjonowania umów o wspólnym korzystaniu z sieci, i obejmuje informacje strategiczne, które zmniejszają motywację stron współużytkujących sieci do konkurowania ze sobą. Jeżeli chodzi o wymianę informacji, Komisja wstępnie uważa, że nie jest ona równoważona strukturalnym rozdzieleniem spółki O2 od spółki CETIN, ponieważ CETIN – na podstawie postanowień umowy o usługach sieci ruchomej – jest zobowiązana do przekazywania pewnych informacji spółce O2 i tym samym nie pełni skutecznie roli czarnej skrzynki, tj. nie zapobiega skutecznie pośredniemu przepływowi informacji między spółkami T-Mobile a O2.

3.   Zasadnicza treść zaproponowanych zobowiązań

(12)

Strony objęte postępowaniem nie zgadzają się ze wstępną oceną Komisji. Niemniej jednak zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 zaproponowały zobowiązania, by uwzględnić zastrzeżenia Komisji w odniesieniu do naruszenia konkurencji. Poniżej przedstawiono najważniejsze elementy zaproponowanych zobowiązań. — Zobowiązanie do modernizacji sieci – wdrożenie w warstwach środkowej części pasma przesyłowego wielostandardowych urządzeń sieci dostępu radiowego: istniejący sprzęt, w tym zarówno sprzęt komputerowy, jak i oprogramowanie, we wszystkich istniejących obiektach, w których do końca marca 2021 r. aktywna była co najmniej jedna warstwa środkowej części pasma przesyłowego, zostanie zastąpiony, aby umożliwić obsługę operacji zarówno 4G, jak i 5G w warstwach środkowej części pasma przesyłowego. Modernizacja istniejącego sprzętu komputerowego zwiększy możliwości wykorzystania sieci dostępu radiowego do uruchomienia pasm warstwy pojemnościowej, m.in. dlatego, że obecny sprzęt jedynie w ograniczonym zakresie umożliwia obsługę LTE2100. To zobowiązanie do modernizacji sieci zostanie zrealizowane w okresie krótszym niż 5 lat od daty początkowej (10). — Określenie i przegląd warunków finansowych dotyczących jednostronnego rozwijania sieci – obowiązek określania cen zorientowanych kosztowo w odniesieniu do wszelkich inwestycji, których operator korzystający wymaga od operatora głównego. — Udoskonalenie postanowień umów o wspólnym korzystaniu z sieci w odniesieniu do wymiany informacji – zmiany umowne mające na celu ograniczenie wymiany informacji: — usprawnienie struktury zarządzania, którą wykorzystuje się do wymiany informacji: usunięcie jednego z poziomów struktury zarządzania, ograniczenie grup roboczych wyłącznie do personelu technicznego (angażowanie pracowników nietechnicznych jedynie w zakresie obiektywnie niezbędnym i zgodnie z określonymi zasadami ich uczestnictwa), stosowanie zasady ograniczonego dostępu w odniesieniu do obsady grup roboczych oraz ograniczenie posiedzeń grup roboczych, — ograniczenie zakresu wymienianych informacji: aktualizacja i doprecyzowanie wykazu kategorii informacji, które mogą podlegać wymianie w ramach każdej odpowiedniej grupy roboczej, określenie, jakie informacje mogą być przekazywane personelowi nietechnicznemu, przy czym szczególnie chronione informacje handlowe należy klasyfikować jako informacje objęte zakazem wymiany, wyraźne zakazanie wymiany prognoz dotyczących przepustowości i prognoz ruchu, zniesienie obowiązku corocznego omawiania zmian niektórych warunków umów o wspólnym korzystaniu z sieci. — Zobowiązania dotyczące umowy o usługach sieci ruchomej – środki, które mają zapewnić, aby spółka CETIN pełniła rolę „czarnej skrzynki” między spółkami T-Mobile i O2, w szczególności następujące zobowiązania dotyczące umowy o usługach sieci ruchomej: — określenie, w jaki sposób spółka CETIN powinna traktować spółkę O2 w ramach umowy o usługach sieci ruchomej w porównaniu z tym, jak spółka T-Mobile jest traktowana w ramach umów o wspólnym korzystaniu z sieci; — zapewnienie, aby spółka CETIN nie informowała spółki O2 o szczególnie chronionych informacjach handlowych oraz by nie przekazywała ani w inny sposób nie udostępniała jej takich informacji; — zapewnienie, aby spółka O2 nie ograniczała spółce CETIN swobody w zakresie zmiany projektu i elementów składowych sieci ruchomej.

(13)	Ponadto zobowiązania stanowią, że w celu monitorowania przestrzegania zobowiązań przez strony współużytkujące sieci zostanie wyznaczony niezależny pełnomocnik ds. monitorowania.

(14)

Zobowiązania dotyczące umów o wspólnym korzystaniu z sieci pozostaną w mocy do dnia 28 października 2033 r. Zobowiązania dotyczące umowy o usługach sieci ruchomej pozostaną w mocy (i) przez okres obowiązywania umowy o usługach sieci ruchomej lub (ii) okres obowiązywania umów o wspólnym korzystaniu z sieci, w zależności od tego, który z tych okresów upłynie wcześniej.

(15)	Pełna wersja zobowiązań została opublikowana w języku angielskim na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji: https://ec.europa.eu/competition-policy/index_en

4.   Zaproszenie do zgłaszania uwag

(16)	Po zbadaniu rynku Komisja zamierza przyjąć – na podstawie art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 – decyzję uznającą za wiążące zobowiązania streszczone powyżej i opublikowane na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji.

(17)

Zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja wzywa zainteresowane strony trzecie do zgłaszania uwag na temat zaproponowanych zobowiązań. Komisja musi otrzymać wspomniane uwagi nie później niż w terminie jednego miesiąca od daty niniejszej publikacji. Zainteresowane strony trzecie są również proszone o przedłożenie nieopatrzonej klauzulą poufności wersji swoich uwag, z której usunięto tajemnice handlowe oraz pozostałe informacje poufne oraz zastąpiono je nieopatrzonym klauzulą poufności streszczeniem lub słowami „tajemnica handlowa” lub „poufne”.

(18)	Odpowiedzi i uwagi powinny być uzasadnione i przedstawiać istotne fakty. Jeśli stwierdzą Państwo istnienie problemu dotyczącego jakiejkolwiek części zaproponowanych zobowiązań, Komisja prosi o zasugerowanie możliwego rozwiązania.

(19)

Uwagi z dopiskiem zawierającym numer referencyjny AT.40305 – Network Sharing — Czech Republic można przesyłać do Komisji pocztą elektroniczną (na adres: COMP-GREFFE-ANTITRUST@ec.europa.eu), faksem (Faks +32 22950128) lub listownie na poniższy adres: European Commission Directorate-General for Competition Antitrust Registry B-1049 Bruxelles/Brussel BELGIA

---

(1)  Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2009 r. art. 81 i 82 Traktatu WE stały się odpowiednio art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”). Treść tych dwóch grup postanowień jest zasadniczo identyczna. Do celów niniejszego zawiadomienia odniesienia do art. 101 i 102 TFUE należy rozumieć, tam gdzie to stosowne, jako odniesienia do art. 81 i 82 Traktatu WE.

(2)  Umowy o wspólnym korzystaniu z sieci dotyczące 2G/3G oraz technologii telekomunikacji ruchomej w standardzie LTE zostały zawarte odpowiednio w dniach 29 października 2013 r. i 2 maja 2014 r.

(3)  Od dnia 1 czerwca 2015 r. CETIN jest właścicielem infrastruktury stacjonarnej i ruchomej będącej poprzednio własnością O2 i zarządza tą infrastrukturą, natomiast O2 nadal prowadzi działalność jako operator sieci ruchomej w Republice Czeskiej.

(4)  Umowa o usługach sieci ruchomej została zawarta dnia 2 czerwca 2015 r.

(5)  Spotkanie wyjaśniające odbyło się w dniach 15–17 września 2020 r.

(6)  Współużytkowanie pasywne wiąże się ze współużytkowaniem podstawowej infrastruktury, takiej jak przestrzeń na dachach budynków lub na wieżach telekomunikacyjnych, maszty antenowe, urządzenia zasilające i systemy klimatyzacji.

(7)  Współużytkowanie aktywne obejmuje, oprócz aktywów pasywnych, aktywne urządzenia radiowe, tj. stacją bazową, anteny oraz, w odniesieniu do stosowanych technologii (2G i 3G), węzły sterowania.

(8)  T-Mobile wykorzystuje sprzęt, który funkcjonuje w modelu Single RAN, tj. elastycznie obsługuje technologie telekomunikacji ruchomej 2G, 3G i 4G w tym samym paśmie, a także w różnych pasmach.

(9)  Rozwój i eksploatacja dostępu radiowego są współdzielone zgodnie z zasadą terytorialności struktury operator główny/operator korzystający. Zgodnie z tą zasadą zarówno T-Mobile, jak i CETIN odpowiada za sieć po jednej stronie kraju, np. T-Mobile rozwija, eksploatuje i utrzymuje skonsolidowaną infrastrukturę sieci ruchomej w zachodniej części Czech (tj. jest operatorem głównym w tej części kraju) i na tym obszarze obsługuje abonentów obu operatorów.

(10)  Data początkowa oznacza datę powiadomienia przez Komisję stron współużytkujących sieci o przyjęciu ostatecznej decyzji akceptującej te zobowiązania na podstawie art. 9 rozporządzenia 1/2003 i zamykającej sprawę AT.40305.

Publikacja jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013, oraz odesłania do publikacji specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze wina

(2021/C 398/17)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 98 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Dehesa Peñalba”

PDO-ES-02592

Data złożenia wniosku: 18 listopada 2019 r.

1.   Nazwa, która ma być zarejestrowana

Dehesa Peñalba

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

WINO CZERWONE

—	Wygląd: przejrzyste, o barwie od średnio intensywnej po bardzo intensywną, w odcieniach od ceglastoczerwonego po purpurowoczerwone.

—

Aromat: od średnio intensywnego po bardzo intensywny, z charakterystycznymi dla poszczególnych odmian nutami owocowymi (czerwonymi lub czarnymi) lub kwiatowymi lub balsamicznymi, a także z nutami wynikającymi z procesu leżakowania w przypadku win dojrzewających w pojemnikach z drewna (wanilia lub drewno lub elementy suszone lub karmelowe lub korzenne).

—

Smak: wina powinny być wyważone, przesiąknięte aromatami owoców (czerwonych lub czarnych) lub aromatami kwiatowymi lub balsamicznymi, mieszającymi się z nutami wynikającymi z procesu leżakowania w przypadku win dojrzewających w pojemnikach z drewna (wanilia lub drewno lub elementy suszone lub karmelowe lub korzenne). Są to wina pełne, o średnio lub długo utrzymującym się smaku.

(*)	Wszystkie wartości, których nie podano poniżej, są zgodne z wymogami przewidzianymi w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12,5
Minimalna kwasowość ogólna	4,0 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	20,00
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	150

5.   Praktyki enologiczne

a)   Podstawowe praktyki enologiczne

Praktyka upraw

1.	Winorośl jest prowadzona na podporach.

2.	Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 2 000 roślin na hektar.

Szczególne praktyki enologiczne

1)

Warunki produkcji wina Młode wina czerwone: Winogrona zbiera się ręcznie, umieszcza w skrzynkach, a następnie przechowuje w chłodziarce w celu obniżenia ich temperatury do 5–10 °C. Winogrona sortuje się ręcznie przy stole selekcyjnym i przenosi do zbiorników za pomocą pasa transmisyjnego (do podnoszenia jagód nie stosuje się urządzeń pompujących). Przed fermentacją stosuje się moczenie w niskiej temperaturze (5–10 °C) przez 5–8 dni. Przed fermentacją jabłkowo-mlekową wina dojrzewają na osadzie przez co najmniej 15 dni. Mikrooksydację przeprowadza się w dawce 15 ml na litr miesięcznie przez 3 dni i 6 ml na litr miesięcznie przez 8 dni. Spontaniczna fermentacja alkoholowa odbywa się w zbiornikach ze stali nierdzewnej. Przedłużona maceracja jest praktykowana w trakcie i po fermentacji przez co najmniej 21 dni. Dojrzewające wina czerwone: Winogrona zbiera się ręcznie, umieszcza w skrzynkach, a następnie przechowuje w chłodziarce w celu obniżenia ich temperatury do 5–10 °C. Winogrona sortuje się ręcznie przy stole selekcyjnym i przenosi do zbiorników za pomocą pasa transmisyjnego (do podnoszenia jagód nie stosuje się urządzeń pompujących). Przed fermentacją stosuje się moczenie w niskiej temperaturze (5–10 °C) przez 5–8 dni. Spontaniczna fermentacja alkoholowa odbywa się w zbiornikach ze stali nierdzewnej. Przedłużona maceracja jest praktykowana w trakcie i po fermentacji przez co najmniej 21 dni. Przed fermentacją jabłkowo-mlekową wina dojrzewają na osadzie przez co najmniej 15 dni. Mikrooksydację przeprowadza się w dawce 15 ml na litr miesięcznie przez 3 dni i 6 ml na litr miesięcznie przez 8 dni. Szczególne praktyki enologiczne

2)

Warunki dojrzewania Warunki dojrzewania różnią się w zależności od rodzaju wina i wyglądają następująco: jednoodmianowe wina czerwone: dojrzewające w 225-litrowych dębowych beczkach od 12 do 24 miesięcy; wieloodmianowe wina czerwone: dojrzewające w 225- lub 500-litrowych dębowych beczkach lub w 5 000-litrowych drewnianych kadziach przez okres 6–24 miesięcy. Ograniczenie mające zastosowanie do produkcji wina Moszcz można ekstrahować wyłącznie za pomocą systemów mechanicznych, które nie uszkadzają stałych części kiści, przy maksymalnym średnim stosunku wielkości zbiorów do wielkości produkcji wina wynoszącym 72 %. W przypadku czerwonego wina, które ma być poddane procesowi dojrzewania, do transportu miąższu do zbiorników nie wolno używać pomp.

b)   Maksymalna wydajność

Młode wina czerwone

8 000 kilogramów winogron z hektara

Młode wina czerwone

57,60 hektolitra z hektara

Dojrzewające wina czerwone

6 000 kilogramów winogron z hektara

Dojrzewające wina czerwone

43,20 hektolitra z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

Obszarem geograficznym produkcji win objętych ChNP „Dehesa Peñalba” jest gmina Villabáñez (Valladolid). Jest to ciągły obszar gruntów o powierzchni 91,4287 hektara, oznaczony następującymi numerami referencyjnymi w systemie identyfikacji działek rolnych (LPIS) (*):

—	„parcelas” [działki] 5 121, 5 122, 5 123, 5 124 i 5 125 oraz „recinto” [działka] 3 działki 9 003 (kanał nawadniający), wszystkie w „polígono” [wieloboku] 6 gminy.

Wina objęte ChNP „Dehesa Peñalba” muszą być produkowane i dojrzewać na wyżej określonym obszarze.

(*)	Ponieważ LPIS jest aktualizowany, należy zwrócić uwagę, że są to odniesienia do wersji z 2020 r.

7.   Główne odmiany winorośli

CABERNET SAUVIGNON

MERLOT

SYRAH

TEMPRANILLO

8.   Opis związku lub związków

a)   Obszar geograficzny (czynniki naturalne i ludzkie)

a.1)   Czynniki naturalne

Obszar geograficzny określony w pkt 1.6 posiada własne, niepowtarzalne cechy terenu, gleby i klimatu. Cechy te są jednolite na całym obszarze i, jak zostanie wyjaśnione poniżej, odróżniają go od obszarów sąsiednich. Obszar ten jest tradycyjnie znany jako „pago”: jeden, nieprzerwany obszar gruntów, tradycyjnie wykorzystywany do uprawy winorośli, posiadający własne cechy glebowe i mikroklimatyczne, które odróżniają go od terenów sąsiednich. Wyjątkowy charakter „pago” zazwyczaj kształtują otaczające go elementy fizyczne – takie jak rzeki, równiny, lasy itp. – które przyczyniają się do stworzenia specyficznych warunków. Na tym wyznaczonym obszarze wynika to z następujących czynników:

1.

Za pagórkowatą topografię regionu odpowiada rzeka Duero, która w wyniku erozji i sedymentacji uformowała różne struktury, w tym tarasy równin rzecznych, na których występują osady (głównie piasek i żwir), oraz dno doliny. W związku z tym wyznaczony obszar jest terenem o łagodnym nachyleniu (o stałym nachyleniu poniżej 5 %), położonym na dnie doliny i otoczonym dwoma wyższymi równinami (wyznaczony obszar znajduje się na wysokości 720 m, a równiny na wysokości 800–840 m, o nachyleniu 5–15 %), które oddzielają ten obszar od północy i południa. Rzeka Duero również graniczy z tym obszarem od północy. Obszar za rzeką nadal nosi nazwę Dehesa Peñalba, ale ze względu na coraz większe nachylenie terenu (na zboczach prowadzących do równin i na samych równinach) nie nadaje się on już do uprawy winorośli. Na południu obszar ten graniczy z lasem sosnowym. Te dwa elementy – wysokie równiny i las sosnowy – mają działanie buforowe, chroniąc obszar przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi.

2.

Wyznaczony obszar znajduje się na tarasie utworzonym ze żwirowych osadów rzecznych, z piaszczystą warstwą wierzchnią na podłożu z wapieni marglistych. Gleba ta charakteryzuje się występowaniem kamyków, żwiru i średnią zawartością piasku wynoszącą 78 %, w porównaniu z mniej piaszczystymi glebami (około 60 %) występującymi na obszarach położonych na zachodzie oraz z bardziej bogatymi w glinę glebami z osadami margli i wapieni występującymi na wysokich równinach i na prowadzących do nich stokach, gdzie nachylenie jest większe. W związku z tym na wyznaczonym obszarze występuje sucha, piaszczysta warstwa wierzchnia o właściwościach filtracyjnych: obszar ciepłej ziemi, ale o chłodnym podłożu i zdrowych zasobach wody. Jest ona uboga zarówno w materię organiczną, jak i składniki odżywcze.

3.

Fakt, że elementy otaczające ten obszar działają jak bufor, oznacza, że jest on w pewien sposób chroniony przed niekorzystnymi warunkami, takimi jak ekstremalne temperatury, niski poziom wilgotności, silne wiatry itp. W związku z tym obszar ten posiada własny mikroklimat, charakteryzujący się łagodniejszymi temperaturami (średnia roczna wynosi 12 °C, czyli o około pół stopnia więcej niż na otaczającym obszarze), zwłaszcza wiosną i jesienią. Obszar ten znajduje się w dobrym zasięgu wiatru (z zachodu na wschód) i jest wolny od mrozu dłużej niż otaczający go obszar (206 dni w roku w porównaniu z 200).

Podsumowując, wyznaczony obszar znany pod nazwą Dehesa Peñalba znajduje się w dorzeczu rzeki na dnie doliny, gdzie teren jest równy, a grunty jednorodne. Orientacja północno-zachodnia/południowo-zachodnia jest idealna do uprawy winorośli, a glebę można określić jako ciepłą i ubogą ze względu na dużą zawartość piasku i elementów gruboziarnistych (kamyków i żwiru). Te z kolei sprawiają, że gleba jest bardzo przepuszczalna i odbija promienie słoneczne oraz jest chroniona od północy i południa przez parę wapiennych równin, które osłaniają ją i zamykają dzięki różnicy wysokości. Na wyznaczony obszar mają również wpływ lasy sosnowe, które rozciągają się wzdłuż jego południowej i zachodniej granicy, a rzeka Duero przepływa wzdłuż jego północnego i wschodniego krańca. Z analizy środowiska fizycznego wynika, że wyznaczony obszar znany jako Dehesa Peñalba jest wyraźnie określonym terenem o jednolitych warunkach glebowych i klimatycznych, które odróżniają go od otoczenia. Wynika to z procesów formowania geomorfologicznego, litologicznego i orograficznego oraz z obecności naturalnych barier, takich jak rzeka, lasy, zbocza i wysokie równiny.

a.2)   Czynniki ludzkie

Doświadczenie zdobyte w winnicach wyznaczonego obszaru w ciągu ostatnich 18 lat doprowadziło do wprowadzenia szeregu odmian winorośli, które są szczególnie dobrze przystosowane do lokalnego środowiska, dzięki czemu uzyskuje się winogrona o wysokim stężeniu polifenoli, w szczególności pod względem całkowitej zawartości antocyjanów i tanin.

—	Tempranillo: jest to najważniejsza odmiana uprawiana w winnicy Dehesa Peñalba. Dzięki zielonym roślinom okrywowym w rzędach i głębokiemu spulchnianiu gleby w pobliżu pni, a także starannemu palikowaniu winorośli, uprawa pozostaje w doskonałej harmonii z lokalnym środowiskiem.

—	Syrah: jest to druga najbardziej charakterystyczna odmiana. Dzięki dłuższemu cyklowi wzrostu na tym obszarze panują idealne warunki (pogodne wiosny i jesienie), co pozwala na pełne wyrażenie jej cech odmianowych.

—	Cabernet Sauvignon: podobnie jak w przypadku Syrah, mikroklimat na wyznaczonym obszarze umożliwia tej odmianie winorośli osiągnięcie pełnego potencjału, ale jednocześnie ogranicza jej wydajność.

—	Merlot: podczas gdy winorośl ta cierpi na niedostateczną ilość wody na otaczających ją obszarach, podglebie na wyznaczonym obszarze oferuje wystarczające rezerwy wody, aby dojrzewała w sposób optymalny i zrównoważony.

W celu poprawy warunków uprawy i dojrzewania tych odmian, w trakcie cyklu wzrostu winorośli stosuje się techniki uprawy winorośli, które pozwalają na uzyskanie mniejszych zbiorów z hektara, co przekłada się na wyższą jakość surowca o stałym stopniu dojrzałości.

Stosowane są zrównoważone praktyki uprawy winorośli, zapewniające maksymalne poszanowanie środowiska. Działki winnicy posiadają certyfikat ekologiczności.

Po tym starannym procesie zachodzącym w winnicy, w winiarni stosuje się skrupulatne praktyki produkcyjne. Najważniejsze są następujące etapy:

—

winogrona zbiera się ręcznie, umieszcza w skrzynkach, a następnie przechowuje w chłodziarce w celu obniżenia ich temperatury do 5–10 °C. Winogrona sortuje się ręcznie przy stole selekcyjnym i przenosi do zbiorników za pomocą pasa transmisyjnego (nie stosuje się urządzeń pompujących), dzięki czemu nie dochodzi do utleniania winogron, zanim trafią one do zbiorników, a maceracja może odbywać się w najlepszych warunkach;

—	maceracja jest praktykowana w trakcie i po fermentacji przez co najmniej 21 dni;

—	przed fermentacją jabłkowo-mlekową wina dojrzewają na osadzie, co powoduje mikrooksydację.

b)   Jakość i cechy charakterystyczne produktu wynikające głównie lub wyłącznie z obszaru geograficznego

Wina objęte ChNP „Dehesa Peñalba” są winami czerwonymi o głębokiej i trwałej barwie (wysoka intensywność barwy, niebieskoczerwona tonacja i dobra stabilność). Są one bardzo aromatyczne, z przewagą dojrzałych czerwonych i czarnych owoców, zwłaszcza gdy są winami młodymi. Mają spójną strukturę dzięki stabilnej, wysokiej zawartości polifenoli, z łagodnymi i trwałymi taninami. Dzięki temu powstają wina bardzo eleganckie, średnie lub pełne, bogate w smak i objętość, z długim wykończeniem.

c)   Opis związku – interakcja między czynnikami naturalnymi i ludzkimi a właściwościami produktu

Wyznaczony obszar dla wina objętego ChNP „Dehesa Peñalba” zajmuje nieprzerwany pas ziemi, który, jak opisano powyżej, posiada własne jednolite cechy glebowe i mikroklimatyczne, które odróżniają go od innych obszarów w pobliżu. Te warunki naturalne, w połączeniu z doborem odmian, zrównoważonymi praktykami stosowanymi w winnicach i staranną metodą produkcji, pozwalają na uzyskanie produktu (wina) o szczególnych cechach. Stwierdzenie to potwierdzają następujące cechy:

1.

Gleba, określana jako uboga, ale ciepła ziemia o dużej zawartości piasku i elementów gruboziarnistych (kamyków i żwiru), które sprawiają, że jest ona bardzo przepuszczalna i odbija promienie słoneczne, sprzyja dojrzewaniu winogron i takim zjawiskom, jak pigmentacja skórki, dzięki czemu uzyskuje się winogrona o większej zawartości polifenoli, w szczególności antocyjanów i tanin.

2.

Ponieważ jest to teren równinny o dobrej orientacji, chroniony przez dwie wyższe formacje równinne i las sosnowy oraz ograniczony od północy rzeką Duero, wyznaczony obszar jest obramowany naturalnymi barierami. Dzięki temu winogrona mogą osiągnąć idealną dojrzałość, ponieważ otrzymują więcej promieniowania odbitego od ziemi, a winorośl jest chroniona przed ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi, co oznacza, że warunki są bardziej sprzyjające w dwóch kluczowych dla cyklu winorośli okresach: wiosną, kiedy ma miejsce kwitnienie i zawiązywanie owoców, oraz jesienią, kiedy winogrona znajdują się w końcowej fazie procesu dojrzewania. Pozwala to winorośli na dłuższy cykl wzrostu. Obszar ten jest dłużej wolny od przymrozków – dzięki czemu winorośl ma więcej dni na rozwój i dojrzewanie – oraz charakteryzuje się wyższą średnią roczną temperaturą niż obszary sąsiednie. Wszystko to przyczynia się do bardziej zrównoważonego dojrzewania, wzmacniając takie zjawiska, jak pigmentacja skórek czerwonych winogron i produkcja winogron o wyższej zawartości polifenoli, co z kolei daje winom więcej polifenoli i wydłuża ich żywotność dzięki lepszej strukturze i większej koncentracji antocyjanów i tanin ogółem.

3.

Ciepłe, piaszczyste gleby i łagodniejszy klimat (bardziej łagodne wiosny i jesienie) sprawiają, że odmiana Tempranillo, a w szczególności odmiany nierodzime o dłuższym cyklu wzrostu (francuskie odmiany Cabernet Sauvignon, Merlot i Syrah) bardzo dobrze się dostosowały, umożliwiając dojrzewanie winogron i zakończenie cyklu wzrostu winorośli w sposób bardziej zrównoważony i kompleksowy, co oznacza, że niektóre składniki (antocyjany ogółem i aromaty) występują w większym stężeniu niż w winogronach uprawianych w okolicy.

4.

Wybór odmian w połączeniu z praktykami zrównoważonego zarządzania winnicami pozwala na uzyskanie optymalnego surowca do produkcji win objętych ChNP „Dehesa Peñalba”: — Tempranillo zapewnia strukturę, aromaty czerwonych owoców i owoców leśnych oraz trwałą głębię koloru; — Cabernet Sauvignon zapewnia objętość, długość i trwałe taniny, jak również intensywne nuty dojrzałych owoców i przypraw; — Merlot zapewnia elegancję, bardzo łagodne taniny, czerwone owoce i dobrą równowagę między kwasowością a pH; — Syrah to jedwabiste taniny, czarne owoce, poziom pH i kwasowości zapewniający dużą świeżość. Podsumowując, z odmian Tempranillo i Cabernet otrzymuje się wina trwałe dzięki ich objętości, strukturze i długości, podczas gdy Syrah i Merlot dają świeżość, kwasowość, intensywność aromatyczną, elegancję i finezję.

5.

Ręczne zbieranie winogron, umieszczanie ich w skrzynkach, a następnie przechowywanie w chłodziarce w celu obniżenia ich temperatury do 5–10 °C zapobiega utlenianiu i chroni barwę (związki antocyjanowe). Ręczne sortowanie winogron przy stole selekcyjnym i podnoszenie ich za pomocą pasa transmisyjnego (bez użycia pomp) sprawia, że nie dochodzi do utleniania winogron, zanim trafią one do zbiorników, a maceracja może odbywać się w najlepszych warunkach. Wszystko to sprawia, że moczenie w zimnej wodzie rozpoczyna się, gdy winogrona są nienaruszone, co poprawia potencjał aromatyczny i ekstrakcję koloru.

6.	Proces maceracji w trakcie i po fermentacji jest wystarczająco długi (co najmniej 21 dni), aby uzyskać większe stężenie substancji barwiących (antocyjanów i tanin), uwolnić wolne aromaty oraz uzyskać wina o lepszej strukturze i potencjalnie trwalsze.

7.

Dojrzewanie na osadzie przed fermentacją jabłkowo-mlekową – powodujące mikrooksydację – sprzyja zwiększeniu ekstrakcji i wydłuża okres przydatności win poprzez zwiększenie ilości związków fenolowych, takich jak taniny i antocyjany, ponieważ sprzyja tworzeniu się piranoantocyjanów, antocyjanów i flawanoli, które potrzebują aldehydu octowego, aby mogły powstać barwne addukty etylowe (do tworzenia aldehydu octowego potrzebny jest tlen). W ten sposób praktyka mikrooksydacji przed fermentacją jabłkowo-mlekową poprawia właściwości chromatyczne i stabilność barwy win. Poprawia się również posmak w ustach pod względem struktury i cierpkości. Kolejnym pozytywnym skutkiem mikrooksydacji jest poprawa aromatu wina poprzez zmniejszenie cech roślinnych. Mikrooksydacja umożliwia redukcję związków, takich jak pirazyny i tiole, które są utleniane przez tlen.

Jak już wyjaśniono, w trakcie badań wykazano, że winogrona uprawiane na wyznaczonym obszarze charakteryzują się wyższym stężeniem antocyjanów, a także większą zawartością tanin. Są one przenoszone w procesie produkcji wina: maceracja umożliwia przenikanie tych substancji do wina, co nadaje winom większą intensywność i niebieskoczerwony odcień, gdy są młode, a także dłuższą trwałość dzięki tworzeniu się bardziej stabilnych barwników. W rezultacie wina objęte ChNP „Dehesa Peñalba” charakteryzują się dobrą intensywnością barwy, na ogół z nutami dojrzałych czerwonych lub czarnych owoców. Są to wina średnie lub pełne, okrągłe, dojrzałe, o długim wykończeniu, o dużej koncentracji pigmentów polifenolowych, co daje wina o bardziej uporządkowanej strukturze i bardziej stabilnym kolorze. Dzięki temu są one trwalsze i lepiej nadają się do procesu dojrzewania, w tym do leżakowania w butelkach, niż wina produkowane w okolicznych regionach.

Dokładniej rzecz ujmując, według badań przeprowadzonych przez Grupę Enologiczną Regionalnego Instytutu Stosowanych Badań Naukowych (część obszaru technologii żywności Uniwersytetu Kastylia-La Mancha), zasadniczo możliwe jest odróżnienie win objętych ChNP „Dehesa Peñalba” od win wyprodukowanych na sąsiednich obszarach, które to wina dojrzewały przez podobny okres (wina objęte ChNP „Ribera del Duero” i ChOG „Castilla y León”), ponieważ te pierwsze zawierają większe ilości antocyjanów monomerycznych, które są bardziej stabilne z natury (z większym stężeniem malwidyno-3-glukozydu i większym udziałem bardziej stabilnych antocyjanów, takich jak antocyjany p-kumarolowane i antocyjany kafeolowane).

Chociaż wyznaczony obszar geograficzny objęty ChNP „Dehesa Peñalba” leży na obszarze objętym ChOG „Castilla y León” i znajduje się w pobliżu obszaru objętego ChNP „Ribera del Duero”, a wina mają ogólne cechy ChOG, mają również pewne zasadniczo odmienne właściwości i inne cechy, których nie spotyka się w winach objętych ChNP „Ribera del Duero”.

Porównanie win objętych ChNP „Dehesa Peñalba”, ChOG „Castilla y León” i ChNP „Ribera del Duero” wygląda następująco:

Wyższa zawartość alkoholu

ChOG „Castilla y León”	„Dehesa Peñalba”
> 11,0	> 12,5

Niższa wydajność z hektara

ChOG „Castilla y León”	„Dehesa Peñalba”
16 000 kg	8 000 kg w przypadku młodych win czerwonych
	6 000 kg w przypadku dojrzałych win czerwonych

Wyższa kwasowość lotna

ChOG „Castilla y León”	„Dehesa Peñalba”
< 13,36 meq/l	< 20 meq/l

Wyższa zawartość alkoholu

ChNP „Ribera del Duero”	„Dehesa Peñalba”
> 11,0 w przypadku win białych
> 11,5 w przypadku win czerwonych	> 12,5

Niższa wydajność z hektara

ChNP „Ribera del Duero”	„Dehesa Peñalba”
7 000 kg	6 000 kg w przypadku dojrzałych win czerwonych

Wyższa kwasowość lotna

ChNP „Ribera del Duero”	„Dehesa Peñalba”
< 8,33 meq/l	< 20 meq/l

Według badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Kastylia-La Mancha, mają one również większe stężenie antocyjanów monomerycznych:

ChNP „Ribera del Duero”	„Dehesa Peñalba”
< 59 mg/l	< 223 mg/l

Podczas gdy części wyznaczonego obszaru (recintos 1 i 2 działki 5121 oraz recinto 3 działki 5122) mają innych właścicieli, wniosek został złożony przez jedyną winiarnię, która jest aktualnie obecna na wyznaczonym obszarze. Inni producenci mogą przyłączyć się do projektu w przyszłości, jeżeli wyrażą takie życzenie.

d)   Związek nieformalny

Dehesa Peñalba od dawna była miejscem docenianym przez markizów, biskupów i szlachtę, którzy od starożytności dostrzegali potencjał tego terenu położonego nad brzegiem rzeki Duero.

Liczne źródła pisane i bibliograficzne dowodzą długiej historii miasta Peñalba de Duero i miejscowości leżących w jego granicach, a także zawierają odniesienia do uprawy winorośli i jej celów handlowych oraz zobowiązań wobec panów feudalnych w formie dziesięciny z moszczu uzyskiwanego z tych terenów.

W XIV w. na polecenie Piotra I Kastylijskiego sporządzono Libro Becerro de las Behetrías de Castilla („Księga Wolnych Miast Kastylii”), w której wymieniono różne hrabstwa i wolne miasta, z których składało się Królestwo Kastylii. Zawiera ona opisy poszczególnych miast rządzonych w systemie „wolnych miast” [behetría], ich statusów prawnych, uprawnień gospodarczych króla i praw panów. Zachowało się wiele kopii rękopiśmiennych, z których jedna najstarsza znajduje się w Kancelarii Królewskiej w Valladolid.

W granicach księstwa Valladolid („Merindad del Infantado de Valladolid” lub, w języku starohiszpańskim, „Merindat del infantazgo de vallit”) znajdują się Villabáñez („Villa hanes”) i Peñalba („Peñalva”).

„W 1751 r. miasto Villabáñez podlegało trzem jurysdykcjom w okręgu administracyjnym Portillo w prowincji Madrytu: było rządzone przez Cabildo [»Radę«] Katedry Valladolid oraz przez Markizę Camarasa i Markiza Revilla, oboje rezydujących w Valladolid. W tym czasie gmina Villabáñez składała się z 11 423 działek lub »obradas« [stara miara rolna] ziemi, z których 600 było winnicami, co stanowiło 1 200»aranzadas« [inna stara miara rolna]...”.

„Gmina Peñalba de Duero obejmowała 1 923»obradas«, z czego 560 stanowiły nienawadniane pola, 6 łąk (w tym 4 wspólne), 7 plantacji (wspólne), 500 gruntów górskich z dębami i dębami ostrolistnymi (wspólne), 650 winnic w Dehesa de Peñalba la Verde [»Zielone«]...”.

Chociaż w dokumentach historycznych używa się kilku różnych nazw – „Dehesa”, „La Dehesa”, „Dehesa de Peñalba” i „Peñalba La Verde” – wszystkie one odnoszą się do tego samego miejsca, które od 30 lat znane jest jako Dehesa Peñalba. Pokazuje to również, że w tym kontekście termin „Dehesa” jest toponimem i nie ma nic wspólnego ze zwierzętami gospodarskimi (hiszpańskie słowo „dehesa” odnosi się do tradycyjnej formy hodowli zwierząt gospodarskich na gruntach ubogich lub niebędących gruntami rolnymi).

W 1995 r. podjęto decyzję o wznowieniu uprawy, sadząc wybrane odmiany winorośli o średnim i długim cyklu wzrostu, a także zbudowano winiarnię wyposażoną w najnowocześniejsze technologie produkcji wina. Pozwala to w pełni wykorzystać potencjał winogron i przekształcić je w wina o międzynarodowej renomie.

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Na etykietach win chronionych należy podać rok zbiorów.

Wina objęte ChNP „Dehesa Peñalba” mogą posiadać na etykiecie określenia „roble” lub „dąb”, pod warunkiem że spełniają wymogi obowiązujących przepisów.

Wina objęte ChNP „Dehesa Peñalba” mogą posiadać na etykiecie określenia tradycyjne „Crianza”, „Reserva” i „Gran Reserva”, pod warunkiem że spełniają warunki stosowania określone w obowiązujących przepisach.

Link do specyfikacji produktu

www.itacyl.es/documents/20143/342640/PPTA+PCC+VP+DEHESA+PE%C3%91ALBA+Rev+0+%281%29.docx/3066f78c-4629-ae2d-ea64-1c0f64b265e9

---

(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2021/C 398/18)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Увс чацаргана/Uvs chatsargana”

Nr UE: PGI-MN-02143 – 2 czerwca 2016

ChNP ( ) ChOG (X)

1.   Nazwa lub nazwy [ChNP lub ChOG]

„Увс чацаргана/Uvs chatsargana”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Mongolia

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Увс чацаргана/Uvs chatsargana”, rokitnik zwyczajny z Uvs, to roślina jagodowa, której łacińska nazwa brzmi Hippophae rhamnoides. Jest to gatunek uprawny rośliny kwitnącej z rodziny oliwnikowatych (Elaeagnaceae).

Barwa owoców „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” może być zróżnicowana, najczęściej spotykane są owoce żółte lub pomarańczowe, czasami występują jednak także owoce w kolorze czerwonawym lub w odcieniu kremu z kasztanów jadalnych.

Cechą charakterystyczną owoców jest ich zapach i wielkość oraz są owalne lub mają kształt cebuli. Jagody owalne mają długość 11–13 mm i szerokość 8–10 mm. Owoce okrągłe (w kształcie cebuli) mają średnicę od 6 do 9 mm. Masa owocu zależy od jego kształtu i wynosi od 0,3 do 0,8 g (50–96 g/100 owoców).

Miąższ owoców jest soczysty, ma niski odczyn pH oraz wyrazisty zapach i kwaśny smak.

Nasiona mają biały, brązowy, czarny lub błyszczący brązowy kolor, długość 4–7 mm, szerokość 2–3 mm i masę ok. 13 g/1000 nasion.

Ponadto, w zależności od czasu zbiorów, które odbywają się jesienią lub zimą, jagoda jest albo soczysta, a zatem nadaje się do przetworzenia na sok, albo zawiera więcej tłuszczu i można z niej wyprodukować olej. Produkt posiada następujące cechy fizyczne i organoleptyczne:

Tabela 1.

Właściwości fizyczne i organoleptyczne:

Rodzaj owocu	Smak	Zapach	Masa (g)
Owalny żółty	Słodko-kwaśny	Kwaśny	0,6–0,8
Owalny pomarańczowy	Oleisty	Aromatyczny	0,6–0,8
Okrągły żółty	Słodki	Kwaśny	0,3-0,4
Okrągły pomarańczowy	Kwaśny oleisty	Kwaśny	0,3–0,4

Rokitnik zwyczajny z Uvs łączy owocowe, kwaśne i subtelnie słodkie smaki.

„Увс чацаргана/Uvs chatsargana” jest szczególnie bogaty w składniki odżywcze i ma wysoką zawartość tłuszczu, który jest wytwarzany we wszystkich częściach jagody (nasiona, miąższ, skóra), a także karotenu, witaminy B1 i witaminy C, jak pokazuje poniższa tabela.

Tabela 2.

Składniki odżywcze miąższu jagody (mokra masa):

Nr	Składniki odżywcze	Skala	Minimalna ilość w jagodach rokitnika zwyczajnego z Uvs
1	Tłuszcz	%	2,50
2	Białko	%	1,4
3	Witamina C	mg/kg	128
4	Witamina B1	mg/kg	0,84
5	Węglowodany	%	8,9
6	Kwasowość	%	0,75
7	Wilgotność	%	78,13
8	Karoten	mg/100 gr	2,32

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Wszystkie etapy produkcji – od zasadzenia do zbioru – muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

—

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Produkty pakowane muszą zawierać następujące informacje: surowiec, nazwa produktu, nazwa i adres producenta, numer seryjny, objętość i partia, data produkcji, okres przechowywania i koniec okresu przechowywania, warunki przechowywania oraz wartość odżywcza.

Opakowania i pojemniki produktu opatrzone są nazwą „УВС ЧАЦАРГАНА” oraz następującym logo (w języku angielskim i mongolskim):

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny produkcji „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” obejmuje 10 okręgów administracyjnych (somonów) ajmaku uwskiego – prowincji położonej w północno-zachodniej Mongolii. Są to somony: Davst, Sagil, Turgen, Ulaangom, Tarialan, Naranbulag, Malchin, Zuungovi, Chjargas i Tes. Somony te znajdują się w Kotlinie Uwskiej w promieniu średnio 50 km od jeziora Uws.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Istnieje silny związek przyczynowy między jakością produktu „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” a jego pochodzeniem geograficznym.

Omawiany obszar geograficzny znajduje się w ajmaku uwskim. Obszar ten otaczają góry Ałtaj o wysokości do 4000 m n.p.m. Pośrodku obszaru znajduje się rozległa równina ze słonym jeziorem Uws, które jest pozostałością istniejącego wcześniej na tym obszarze morza. Podobnie jak w Morzu Martwym, w jeziorze Uws nie ma ryb lub innych form życia, natomiast na jego brzegach odkładają się duże ilości soli.

Ocenia się, że gleby w Kotlinie Uwskiej mają szczególny skład o wyjątkowo dużej zawartości wymiennych form CaO, MgO i K20.

Obszar kotliny charakteryzuje się niewielkimi opadami, co zwiększa zawartość wapnia w wodzie i glebie. Szacuje się, że średnie opady deszczu wynoszą 161,5 mm rocznie. Opady deszczu nie występują średnio przez 7 miesięcy w roku. W związku z niewielką ilością opadów nie występuje zjawisko wymywania wapnia, który jest zatrzymywany w glebie. Z niskimi opadami kontrastuje bardzo wysoka liczba godzin nasłonecznienia.

Zimą pasma górskie znajdujące się na południe i zachód są pokryte śniegiem, który ze względu na dużą wysokość n.p.m. wolno topnieje wiosną i latem. W rezultacie tysiące strumieni i rzek nawadniają tereny uprawne i systemy wód podziemnych wodą z topnienia. Ponieważ topnienie następuje stopniowo, tereny uprawne są nawadniane w stosunkowo równomierny sposób, co zwiększa wydajność upraw „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” i korzystnie wpływa na jakość jagód.

Środowisko naturalne, w którym rośnie „Увс чацаргана/Uvs chatsargana”, jest wyjątkowo surowe: temperatury wahają się od +36 °C latem do -49,6 °C zimą. „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” uzyskuje odporność na tak duże wahania temperatury dzięki wysokiej zawartości tłuszczu, który pełni funkcję ochronną, a także dzięki wysokiej zawartości karotenu i innych substancji. Jak wynika z jednego z badań, „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” zawiera 2,5 razy więcej kwasu palmitynowego niż jagody rokitnika pochodzące z innych regionów Mongolii.

Plantacje „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” mają korzystny wpływ na środowisko naturalne w regionie, ponieważ zapobiegają przemieszczaniu się piasku i pustynnieniu.

Właściwości gleby w Kotlinie Uwskiej, a mianowicie wysoka zawartość wapnia i innych substancji oraz szczególnie trudne warunki klimatyczne mają wpływ na uprawy wokół jeziora Uws, a także na właściwości „Увс чацаргана/Uvs chatsargana”. Zbiory jagód na omawianym obszarze są wyższe niż w innych prowincjach Mongolii (tj. w ajmaku centralnym i selengijskim). Olej jest wytwarzany we wszystkich częściach jagód (nasiona, miąższ i skóra), dlatego jego zawartość jest wyjątkowo wysoka, podobnie jak zawartość witamin C, B1 i B6 oraz karotenu. Dzięki dużej liczbie godzin nasłonecznienia jagody rozwijają również bogaty aromat.

Pierwotnie rokitnik był dziką rośliną jagodową. Tradycyjny wędrowny styl życia mieszkańców Mongolii wiązał się ze szczególną dietą. Składała się ona głównie z produktów mlecznych i mięsa. W rezultacie wielu mieszkańców Mongolii cierpiało z powodu niedoborów żywieniowych, zwłaszcza niedoboru witamin. Okazało się, że w zachodniej części Mongolii, w regionie Uws, gdzie rokitnik zwyczajny jest rośliną endemiczną konsumowaną przez mieszkańców, stan zdrowia miejscowej ludności jest lepszy niż stan zdrowia mieszkańców innych części Mongolii. Między innymi z tego powodu w 1960 r. rozpoczęto badania nad rokitnikiem zwyczajnym, a w niektórych częściach ajmaku uwskiego – uprawę kilku wybranych odmian rośliny.

Ze względu na swoje specyficzne właściwości i składniki odżywcze „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” cieszy się również renomą zarówno w kraju, jak i zagranicą.

Szczególne właściwości jagód są doceniane przez lokalnych konsumentów, a także poza granicami Mongolii, zwłaszcza w Japonii i Korei, gdzie „Увс чацаргана/Uvs chatsargana” wykorzystuje się jako surowiec do produkcji ekologicznych soków i produktów kosmetycznych (źródło: Ts. Enkh-Amgalan w: „Linking people, places and products”, 2009).

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia)

—

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2021/C 398/19)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

Jednolity dokument

„Carne Ramo Grande”

Nr UE: PDO-PT-02640 – 13 października 2020

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Carne Ramo Grande”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Portugalia

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.1. Mięso świeże (i podroby)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Świeże, chłodzone i mrożone mięso pochodzące od bydła rasy Ramo Grande, które zostało wpisane do księgi hodowlanej bydła rasy Ramo Grande i które urodziło się, było hodowane i poddane ubojowi na określonym obszarze geograficznym zgodnie z niniejszą specyfikacją.

„Carne Ramo Grande” można wystawiać do sprzedaży w postaci tuszy, półtuszy lub ćwierćtuszy, a także w postaci kawałków, które mogą być całe lub pokrojone w plastry. Oprócz tradycyjnych form prezentacji – tuszy lub pakowanych kawałków (całych lub pokrojonych) – „Carne Ramo Grande” może być również sprzedawane w postaci pakowanego mięsa mielonego.

Mięso o intensywnie czerwonej barwie (która staje się bardziej intensywna w kontakcie z powietrzem i im starsze jest zwierzę, z którego zostało pozyskane), o zwartej konsystencji wynikającej z obecności tkanki łącznej międzypowięziowej w różnych proporcjach i o aromatycznym zapachu charakterystycznym dla tego gatunku. Tłuszcz dobrze rozłożony na poziomie podskórnym, śródmięśniowym, okołomięśniowym i wewnątrzmięśniowym. Tłuszcz perłowo-biały, o zwartej konsystencji po schłodzeniu tuszy. Nietłusty w dotyku.

Określono pięć kategorii wiekowych:

—	Vitelão [roczniak] – mięso pochodzące z tusz bydła w wieku co najmniej 8 miesięcy, ale nie więcej niż 12 miesięcy, sklasyfikowanego w kategorii „Z” i o minimalnej masie tuszy 110 kg;

—

Novilho/a [młody byk/jałówka] – mięso pochodzące z tusz bydła w wieku co najmniej 12 miesięcy, ale nie więcej niż 24 miesięcy, w przypadku całych tusz samców (kategoria „A”) i co najmniej 12 miesięcy w przypadku tusz samic (kategoria „E”), o minimalnej masie tuszy wynoszącej 130 kg (kategoria „A”) i 120 kg (kategoria „E”);

—	Macho inteiro (Touro) [cała tusza samca (byka)] – mięso uzyskane z całych tusz samców w wieku co najmniej 24 miesięcy (kategoria „B”) i o minimalnej masie tuszy wynoszącej 200 kg;

—	Castrado [wykastrowany byk lub wół] – mięso uzyskane z wykastrowanych tusz samców, w wieku co najmniej 12 miesięcy (kategoria „C”), o minimalnej masie tuszy wynoszącej 130 kg;

—	Vaca [krowa] – mięso uzyskane z tusz samic bydła, które się już ocieliły, sklasyfikowanych w kategorii „D”, o minimalnej masie tuszy wynoszącej 200 kg.

Mięso jest delikatne, soczyste i smaczne. Mięso z kategorii Vitelão i Novilho/a jest bardziej delikatne, ale mięso z pozostałych kategorii wiekowych jest równie soczyste i smaczne.

Klasyfikacja tusz

Dopuszcza się tusze sklasyfikowane w następujących określonych kategoriach.

—	Uformowanie tuszy:

Novilho/a [młody byk/jałówka]; Macho inteiro (Touro) [cały samiec (byk)]; Castrado [wykastrowany byk/wół] – dopuszcza się kategorie S, E, U, R i O.

Inne kategorie wiekowe – biorąc pod uwagę cechy morfologiczne i funkcjonalne charakterystyczne dla rasy Ramo Grande oraz rodzaj prowadzonej gospodarki hodowlanej, w szczególności w odniesieniu do płci, wieku i wagi zwierząt przy uboju, dopuszcza się również tusze kategorii „P” oraz kategorie wymienione powyżej.

—	Wynik dotyczący okrywy tłuszczowej:

Nie dopuszcza się tusz z wynikiem dotyczącym okrywy tłuszczowej wynoszącym 1.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Żywienie zwierząt odbywa się zgodnie z tradycyjnymi praktykami hodowli bydła. Podstawą ich żywienia jest wypas na naturalnych lub ulepszonych pastwiskach, wykorzystywanych do wypasu bezpośredniego i stanowiących mieszankę traw i roślin strączkowych, takich jak Lolium perenne (życica trwała), Lolium multiflorum (życica wielokwiatowa), Trifolium repens (koniczyna biała), Trifolium pratense (koniczyna czerwona) i Dactylis glomerata (kupkówka pospolita), które są dostępne przez cały rok dzięki korzystnym warunkom glebowo-klimatycznym panującym na Azorach.

Cielęta żywią się mlekiem matki co najmniej przez pierwsze trzy miesiące. Moment odsadzenia następuje w wieku 6–7 miesięcy. Ponieważ do tego czasu cielęta towarzyszą matkom na pastwiskach, żywią się również paszą i zielonką.

Dorosłe bydło żywi się świeżą trawą, a jego dietę uzupełnia się również kiszonką z trawy, sianem, zieloną kukurydzą lub kiszonką z kukurydzy lub innymi paszami pochodzącymi z gospodarstwa (np. ziarna kukurydzy, suche łuski kukurydzy, łodygi słodkich ziemniaków, słodkie pittosporum) lub z innych gospodarstw w archipelagu Azorów.

Gdy potrzeby żywieniowe bydła nie są w pełni zaspokajane przez wypas (zazwyczaj w małych, rozproszonych gospodarstwach), zwłaszcza na etapie opasania lub gdy niekorzystne warunki pogodowe powodują niedobór żywności, można podawać mieszanki paszowe uzupełniające energię i białko. Pasza uzupełniająca pochodząca spoza archipelagu Azorów nie może stanowić więcej niż 50 % suchej masy w całkowitej rocznej diecie zwierząt.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Narodziny, chów i ubój.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Niezależnie od formatu prezentacji „Carne Ramo Grande” musi zawierać jedno z następujących sformułowań: „Carne Ramo Grande – Denominação de Origem Protegida” [Carne Ramo Grande – chroniona nazwa pochodzenia] lub „Carne Ramo Grande DOP” [Carne Ramo Grande ChNP].

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny „Carne Ramo Grande” obejmuje archipelag Azorów, na który składa się dziewięć wysp: Santa Maria, São Miguel, Terceira, Graciosa, São Jorge, Pico, Faial, Flores i Corvo.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Na archipelagu Azorów panuje klimat umiarkowany morski z łagodnymi temperaturami i wąskim zakresem temperatur, wysoką wilgotnością względną i opadami. Gleby wulkaniczne mają strukturę gliniastą, piaszczysto-gliniastą i gliniasto-ilastą oraz są bogate w substancje organiczne i potas.

Takie połączenie gleby i klimatu w sposób naturalny zapewnia warunki wyjątkowo sprzyjające produkcji trawy, co oznacza, że zwierzęta mogą być wypasane przez 365 dni w roku.

Ten system produkcji jest zasadniczo uzależniony od wypasu i produkcji paszy. Produkty uzyskuje się metodami zrównoważonymi ekologicznie, a wkład z zewnątrz jest bardzo niewielki.

Warunki glebowe i klimatyczne panujące na Azorach sprzyjają rozwojowi użytków zielonych przez cały rok. Zmieniają się one jednak w zależności od zmian temperatury i poziomu opadów. W związku z tym szczyt produkcji trawy przypada na okres wiosenno-letni. Różnorodność biologiczna pastwisk jest wysoka, co pozwala na zaspokojenie większości potrzeb żywieniowych bydła rasy Ramo Grande przez cały rok. Hodowla bydła na Azorach zawsze opierała się na dobrym wykorzystaniu zasobów naturalnych, silnych związkach ze środowiskiem naturalnym i ukierunkowaniu na zrównoważony rozwój. Na ogólne cechy rodzimej rasy Ramo Grande mają wpływ warunki naturalne panujące na archipelagu oraz tradycyjny sposób użytkowania zwierząt tej rasy. Zwierzęta te zawsze hodowano z trzech powodów (jako zwierzęta pociągowe oraz dla ich mięsa i mleka). Rolnicy wykorzystywali byki rasy Ramo Grande do zapładniania samic przez jeden lub dwa sezony hodowlane, a następnie kastrowali je i szkolili do orki i jako zwierzęta pociągowe. Zaspokajały one te potrzeby, a także stopniowo dostarczały mięso i mleko, które były niezbędne w diecie rolników. Ponieważ hodowla bydła odbywała się według modelu produkcji rolnej na własne potrzeby, rolnicy spędzali dużo czasu w bliskim kontakcie ze swoimi zwierzętami. Rolnictwo ekstensywne i specjalistyczna wiedza rolników (w zakresie żywienia zwierząt i zarządzania produkcją zwierzęcą) zapewniły zwierzętom doskonałe warunki życia. Dzięki temu jakość uzyskiwanych produktów jest tak wyrazista. Ze względu na ich główną rolę (jako zwierzęta pociągowe), kontakt człowieka z tymi zwierzętami był zawsze bardzo intensywny, ponieważ należało je nauczyć wykonywania swoich zadań. Zwierzęta te wykazywały dużą gotowość do nauki i były bardzo potulne, w szczególności w stosunku do swoich właścicieli, którzy ze swojej strony dokładali wszelkich starań, aby zapewnić im pożywienie odpowiadające ich wysiłkom i chronić je przed zimnem lub innymi niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Trzymano je głównie w atafonas (młynach), palheiros (strychach na siano) i lojas (warsztatach) w domach, ponieważ zapewniały ciepło w najzimniejszych okresach roku. Oznaczało to, że trzymano je w bliskim sąsiedztwie ludzi i tę sympatię do zwierząt przekazywano z pokolenia na pokolenie. Obecnie odbywają się imprezy kulturalne (parady, konkursy i wystawy etnograficzne, często powiązane z rytuałami religijnymi ku czci Ducha Świętego), które gromadzą hodowców tego bydła, wzmacniając więzi i łącząc ludzi, którzy doceniają te zwierzęta i są dumni z faktu, że je hodują. Należy zauważyć, że chociaż średnia liczba bydła na gospodarstwo jest niewielka, ich ciągłe istnienie świadczy o silnej więzi emocjonalnej z tymi zwierzętami.

Właściwości mięsa „Carne Ramo Grande” pod względem smaku, delikatności i soczystości wynikają ze sposobu hodowli zwierząt. Warunki glebowe i klimatyczne panujące na Azorach, w połączeniu ze szczególną techniką hodowli i potulnym charakterem zwierząt, umożliwiają ich wypas przez cały rok.

Jako że mięso pochodzi od zwierząt hodowanych w systemie wypasowym, który umożliwia im swobodne poruszanie się po pastwiskach i przemieszczanie się między różnymi działkami, jego barwa jest zazwyczaj bardziej intensywna. W zależności od kategorii wiekowej zwierzęcia barwa mięsa „Carne Ramo Grande” zmienia się od jaśniejszej czerwieni w przypadku młodszych zwierząt do jaskrawszej czerwieni w miarę wzrostu wieku. Barwa tłuszczu również zmienia się w zależności od wieku zwierzęcia, od białej w przypadku młodszych zwierząt do bardziej żółtej w przypadku wołów i dorosłego bydła (byków i krów).

Klimat (bardzo korzystny dla hodowli bydła) i gleba (żyzna i łatwa do uprawy) zapewniają w połączeniu dobre warunki do wypasu. Dzięki temu bydło, które przybyło na archipelag Azorów w momencie jego odkrycia i zasiedlenia, mogło dostosować się, rozwinąć i ewoluować, uzyskując charakterystyczne cechy genetyczne, które dziś określają rasę Ramo Grande.

Hodowcy rasy Ramo Grande są strażnikami wyjątkowego dziedzictwa genetycznego, które starali się zachować jako spuściznę swoich przodków przez wiele pokoleń i często w trudnych warunkach. Od zawsze dbają o zachowanie tego dziedzictwa i zawsze uważali stada bydła za część swojej rodziny. Podczas tradycyjnych świąt obchodzonych na poszczególnych wyspach archipelagu Azorów, a w szczególności świąt poświęconych Duchowi Świętemu, mięso tych zwierząt zawsze było ulubionym składnikiem typowych dań serwowanych podczas tych uroczystości. Dania te stanowią połączenie wiedzy i tradycyjnych przepisów z każdej z wysp, a nawet z poszczególnych wiosek, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, aby podkreślić smaki i aromaty charakterystyczne dla mięsa tej rasy.

Bydło to jest ważne dla archipelagu Azorów ze względu na sposób, w jaki jest nadal wykorzystywane w tradycyjnej hodowli i podczas uroczystości etnograficznych, a także ze względu na jego znaczenie w kuchni serwowanej zarówno mieszkańcom, jak i odwiedzającym.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://tradicional.dgadr.gov.pt/images/prod_imagens/carne/docs/CE_Carne_Ramo_Grande_DOP.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.