—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako dokument nr 32020M9709. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl).

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32020M9742. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

(1)

Decyzją 2009/427/WE Komisja ustanowiła grupę ekspertów ds. doradztwa technicznego w zakresie produkcji ekologicznej („grupa”).

(2)

Decyzją Komisji 2017/C 287/03 (2) lista ekspertów umieszczonych na liście rezerwowej została sporządzona zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji 2009/427/WE oraz zgodnie z zakresem rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 (3).

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 834/2007 zostało uchylone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (4). Ma ono zastosowanie między innymi do soli morskiej i innych soli stosowanych w żywności i paszy, które nie były objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

(4)

Zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w celu dodania szczegółowych przepisów dotyczących produkcji soli morskiej i innych soli stosowanych w żywności i paszy. Zgodnie z art. 2 lit. b) decyzji 2009/427/WE grupa ekspertów wspiera Komisję w opracowywaniu nowych przepisów dotyczących produkcji.

(5)

Aby wesprzeć Komisję w opracowaniu przepisów dotyczących produkcji soli morskiej i innych soli stosowanych w żywności i paszy, należy utworzyć podgrupę posiadającą wiedzę fachową w dziedzinie produkcji soli, zgodnie z art. 5 ust. 2 decyzji 2009/427/WE. Do listy rezerwowej sporządzonej na mocy decyzji 2017/C 287/03 należy włączyć ekspertów w dziedzinie produkcji soli.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji 2009/427/WE oraz zgodnie z polityką Komisji w zakresie przejrzystości zaproszenie do zgłaszania kandydatur ekspertów opublikowano w Rejestrze grup ekspertów Komisji i podobnych zespołów. Dokumentacja przedłożona przez wnioskodawców została oceniona i w oparciu o ocenę dokonano wyboru czterech ekspertów w dziedzinie produkcji soli, których nazwiska zostaną dodane do listy ekspertów umieszczonych na liście rezerwowej.

(7)

Aby zakończyć procedurę wyboru, Komisja powinna dodać nazwiska tych ekspertów do listy rezerwowej kandydatów,

1.

Czy z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) lub z innego przepisu prawa EOG wynika, że ogólne postępowanie kontradyktoryjne rozpatrywania skargi można zgodnie z RODO (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) przeprowadzić w procedurze składania skarg bez ujawniania nazwy i adresu skarżącego?

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie: Czy w takim przypadku konieczne jest, by przedłożono uzasadnioną – co najmniej na pierwszy rzut oka – przyczynę anonimizacji, czy też nie jest wymagane przedstawienie powodów anonimizacji?

2.

Czy państwo członkowskie musi zapewnić w swoim krajowym prawie procesowym, aby w ramach procedury rozpatrywania skargi zgodnie z art. 77 RODO wszystkie dalsze krajowe organy odwoławcze nie obarczają podmiotu, którego dane dotyczą, żadnymi opłatami oraz że podmiotowi danych nie będzie również można nakazać zwrotu kosztów?

3.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 i odpowiedzi przeczącej na pytanie 2, innymi słowy, jeśli ogólne postępowanie kontradyktoryjne w ramach procedury rozpatrywania skargi może zostać przeprowadzone na podstawie RODO bez wskazania nazwiska i adresu skarżącego, a w krajowym prawie procesowym nie ma wymogu zagwarantowania, aby w ramach mechanizmu rozpatrywania skargi zgodnie z art. 77 RODO, wszystkie dalsze krajowe organy odwoławcze były dla osoby, której dane dotyczą, bezpłatne, powstaje pytanie: jeśli w związku z rozpatrywaniem skargi podjęto decyzję nakazującą podmiotowi, który jednak pozostaje anonimowy, zwrot kosztów postępowania, to w jaki sposób można taką decyzję wykonać?

1.

W jaki sposób należy interpretować przepis, zgodnie z którym podmioty o charakterze korporacyjnym i inne podmioty prawne są zobowiązane do uzyskania odpowiednich informacji o swojej własności rzeczywistej? Czy co do zasady wystarczy, że zobowiązany podmiot został powiadomiony o tym, kim jest beneficjent rzeczywisty, czy też muszą również zostać przedstawione dokumenty o wartości dowodowej (statut stowarzyszenia itp.)?

2.

W przypadku gdy zwykłe dostarczenie informacji nie jest wystarczające, ale, co do zasady, muszą również zostać przedstawione dokumenty potwierdzające (statut stowarzyszenia itp.): Czy taka sytuacja ulega jakiejkolwiek zmianie w przypadku, gdy beneficjent rzeczywisty jest osobą prawną posiadającą siedzibę w państwie EOG i w związku z tym podlega również przepisom dyrektywy (UE) 2015/849? Czy przynajmniej w tym przypadku nie jest wystarczające samo dostarczenie informacji?

3.

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie 2: Czy taka sytuacja ulega jakiejkolwiek zmianie, gdy w przypadku zarządu beneficjenta rzeczywistego mamy do czynienia z prawnikiem, notariuszem lub powiernikiem (działalności gospodarczej), który na mocy prawa krajowego ma obowiązek, z zastrzeżeniem groźby poważnej kary lub, potencjalnie, utraty prawa do pełnienia funkcji w przypadku nieprzestrzegania przepisów, dostarczenia pełnych i dokładnych informacji i który według krajowego porządku prawnego obdarzony jest szczególnym zaufaniem?

4.

Jeżeli na pytanie 3 odpowiedź jest również przecząca, a zatem w każdym przypadku istnieje obowiązek przedstawienia dokumentów bazowych (statut stowarzyszenia itp.):

1.

W jaki sposób podmiot zobowiązany do uzyskania odpowiednich informacji zgodnie z art. 30 ust. 1 dyrektywy 2015/849 musi postępować w przypadku, gdy beneficjent rzeczywisty odmawia udzielenia informacji lub – w zależności od odpowiedzi udzielonych na pytania zawarte w sekcji I – przedstawienia dokumentów bazowych lub nie dostarcza dokładnych i aktualnych informacji: Czy zobowiązany podmiot ma wówczas obowiązek podjęcia na własne ryzyko i na własny koszt kroków prawnych zmierzających do nakłonienia beneficjenta rzeczywistego, aby ten udzielił informacji lub, jeżeli jest to możliwe, użycia podobnego środka prawnego przewidzianego w prawie krajowym, czy też może uznać za wystarczające informacje przekazane mu przez beneficjenta rzeczywistego lub fakt, że ten odmówił ujawnienia informacji? Czy w takim przypadku należy, w razie potrzeby, zastosować odpowiednio art. 3 ust. 6 lit. a) ppkt (ii) dyrektywy (UE) 2015/849, który odnosi się do „wyczerpania wszystkich możliwych sposobów”, innymi słowy, czy konieczne wyczerpanie wszystkich możliwych sposobów należy rozumieć jako obejmujące podjęcie na własne ryzyko i na własny koszt odpowiednich kroków prawnych?

2.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie (tj. gdy istnieje obowiązek podjęcia kroków prawnych): Czy w takiej sytuacji należy, w razie potrzeby, zastosować odpowiednio art. 3 ust. 6 lit. a) ppkt (ii) tej dyrektywy, tak aby obowiązek podjęcia na własne ryzyko i na własny koszt kroków prawnych występował w przypadku, gdy w odniesieniu do dostarczonych informacji istnieją uzasadnione podejrzenia lub jakiekolwiek wątpliwości (choćby nawet najmniejsze)?

1.

Czy z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) lub z innego przepisu prawa EOG wynika, że ogólne postępowanie kontradyktoryjne rozpatrywania skargi można zgodnie z RODO (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) przeprowadzić w procedurze składania skarg bez ujawniania nazwy i adresu skarżącego?

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie: Czy w takim przypadku konieczne jest, by przedłożono uzasadnioną - co najmniej na pierwszy rzut oka - przyczynę anonimizacji, czy też nie jest wymagane przedstawienie powodów anonimizacji?

2.

Czy państwo członkowskie musi zapewnić w swoim krajowym prawie procesowym, aby w ramach procedury rozpatrywania skargi zgodnie z art. 77 RODO wszystkie dalsze krajowe organy odwoławcze nie obarczały podmiotu, którego dane dotyczą, żadnymi opłatami oraz że podmiotowi danych nie będzie również można nakazać zwrotu kosztów?

3.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 i odpowiedzi przeczącej na pytanie 2, innymi słowy, jeśli ogólne postępowanie kontradyktoryjne w ramach rozpatrywania skargi może zostać przeprowadzone na podstawie RODO bez wskazania nazwiska i adresu skarżącego, a w krajowym prawie procesowym nie ma wymogu zagwarantowania, aby w ramach procedury rozpatrywania skargi zgodnie z art. 77 RODO, wszystkie dalsze krajowe organy odwoławcze były dla osoby, której dane dotyczą, bezpłatne, powstaje pytanie: jeśli w związku z rozpatrywaniem skargi podjęto decyzję nakazującą podmiotowi, który jednak pozostaje anonimowy, zwrot kosztów postępowania, to w jaki sposób można taką decyzję wykonać?

1.

Czy umowę zawieraną przez ministerstwo z podmiotem, który posiada licencję na prowadzenie działalności w charakterze szkoły średniej II stopnia, w ramach której dany podmiot zobowiązuje się do zapewnienia uczniom i nauczycielom usług i obiektów, które są zwyczajowo oferowane na poziomie szkoły średniej II stopnia i która przewiduje świadczenia finansowe, należy traktować jako zamówienie publiczne na usługi w rozumieniu dyrektywy 2014/24/UE (por. w szczególności art. 2 ust. 9)?

2.

Czy usługi w rodzaju tych opisanych w pytaniu 1 stanowią usługi społeczne lub inne szczególne usługi w rozumieniu art. 74 dyrektywy 2014/24/UE, a jeśli tak, to czy w odniesieniu do udzielania zamówień zastosowanie mają przepisy tytułu III rozdział I dyrektywy?

3.

Czy dla rozstrzygnięcia pytań 1 i 2 ma znaczenie to, czy świadczenie za omawiane usługi jest określone w przepisach budżetowych parlamentu islandzkiego, czy też wynika z decyzji ministra na podstawie mających zastosowanie przepisów prawa krajowego?

4.

Czy minister edukacji, nauki i kultury ma obowiązek stosowania – w odniesieniu do zamówień na usługi obejmujące działalność szkół i nauczanie na poziomie szkoły średniej II stopnia w zamian za świadczenia finansowe – procedury udzielania zamówień na podstawie dyrektywy 2014/24/UE?

☒

jest wynikiem sposobu produkcji lub przetwarzania odpowiadającego tradycyjnej praktyce w odniesieniu do tego produktu lub środka spożywczego, lub jego skład odpowiada takiej praktyce;

☐

jest wytwarzany z tradycyjnie stosowanych surowców lub składników.

☒

jest tradycyjnie stosowana w odniesieniu do konkretnego produktu;

☐

określa tradycyjny lub specyficzny charakter produktu.

1.

Mąka: biała mąka pszenna

2.

Mleko: mleko krowie

3.

Twaróg: pełnotłusty, gruboziarnisty lub gładki

4.

Nasiona orzechów włoskich: mielone

5.

Wanilia: cukier o smaku naturalnej wanilii, laska wanilii, sproszkowana wanilia lub wanilia w postaci ekstraktu. Nadzienie z rodzynkami musi zawierać laskę wanilii w dowolnej postaci (zmielonej, pokruszonej itp.)

6.

Estragon – świeży lub suszony (pocięte liście) lub mrożony

7.

Rum (38–40 % obj.)

8.

Jaja: surowe jaja kurze

9.

Masło z mleka krowiego: surowe

10.

Cukier: ziarnisty lub w pudrze/zmielony

11.

Rodzynki

12.

Śmietanka

13.

Śmietana (pełnotłusta)

14.

Cynamon

15.

Sól

16.

Drożdże

a)

rozwałkować w kształt prostokąta o grubości 0,4–1,5 cm, nałożyć nadzienie i ściśle zwinąć albo

b)

pozostawić do wyrośnięcia i dopiero później rozwałkować w kształt prostokąta o grubości 0,4–1,5 cm, nałożyć nadzienie i ściśle zwinąć.

1.

Zmielone orzechy włoskie moczy się w gorącym mleku i pozostawia do ostygnięcia.

2.

Do mieszaniny mleka i orzechów włoskich dodaje się w pierwszej kolejności cukier waniliowy, cukier, cynamon i miękkie masło, a następnie ubite białka jaj. Białka jaj można ubić razem z cukrem. Nadzienie musi łatwo się rozsmarowywać, aby nie dopuścić do rozdarcia się ciasta.

3.

Ciasto rozwałkowuje się do momentu, w którym będzie miało grubość odpowiadającą grubości małego palca, tj. 0,4–1,5 cm.

4.

Na każdy kilogram ciasta należy użyć co najmniej jednego kilograma nadzienia z orzechami włoskimi. Jeżeli ciasto „potica” wypieka się w formie o średnicy do 29 cm, należy je zwinąć co najmniej trzy- lub czterokrotnie; jeżeli wypieka się je w większym naczyniu, można zwinąć je dodatkowo jeden raz lub dwa razy.

5.

Nadzienie rozsmarowuje się na cieście. Można posypać je zmielonymi suszonymi orzechami włoskimi.

6.

Ciasto zwija się następnie dokładnie i umieszcza w naczyniu „potičnik”, które może być wysmarowane tłuszczem i oprószone mąką. Dwa końce wałka z ciasta muszą ściśle do siebie przylegać.

7.

Ciasto „potica” pozostawia się do wyrośnięcia w naczyniu „potičnik”.

8.

Przed wypieczeniem ciasto „potica” można oblać polewą stanowiącą mieszaninę masła, mleka i żółtek jaj lub polewą w postaci dowolnego z tych składników. Przed umieszczeniem w piecu ciasto powinno się również nakłuć w kilku miejscach. Zaleca się wypiekanie ciasta „potica” przez co najmniej 40 minut w temperaturze 160–180 °C. Zalecaną temperaturę i czas wypieku można zmodyfikować w zależności od rodzaju pieca i wielkości ciasta „potica”.

9.

Po zakończeniu pieczenia ciasto „potica” wydobywa się z naczynia „potičnik”, odwracając je do góry dnem, i pozostawia do wystygnięcia.

10.

Następnie ciasto można posypać cukrem pudrem, pokroić na kawałki i podawać.

1.

Zmielone orzechy włoskie moczy się w gorącym mleku i pozostawia do ostygnięcia.

2.

Do mieszaniny mleka i orzechów włoskich dodaje się w pierwszej kolejności cukier waniliowy, cukier, cynamon i miękkie masło, a następnie białka jaj ubite z cukrem. Nadzienie musi łatwo się rozsmarowywać, aby nie dopuścić do rozdarcia się ciasta.

3.

Ciasto rozwałkowuje się do momentu, w którym będzie miało grubość odpowiadającą grubości małego palca, tj. 0,4–1,5 cm.

4.

Nadzienie rozsmarowuje się na cieście, przy czym można posypać je zmielonymi suszonymi orzechami włoskimi oraz rodzynkami (posortowanymi i umytymi), które zostały namoczone w rumie (namaczanie w rumie nie jest obowiązkowe).

5.

Na każdy kilogram ciasta należy użyć co najmniej 900 g nadzienia z orzechami włoskimi i 100 g suchych rodzynek.

6.

Jeżeli ciasto „potica” wypieka się w formie o średnicy do 29 cm, należy je zwinąć co najmniej trzy- lub czterokrotnie; jeżeli wypieka się je w większym naczyniu, można zwinąć je dodatkowo jeden raz lub dwa razy.

Ciasto zwija się następnie dokładnie i umieszcza w naczyniu „potičnik”, które może być wysmarowane tłuszczem i oprószone mąką. Dwa końce wałka z ciasta muszą ściśle do siebie przylegać.

7.

Ciasto „potica” pozostawia się do wyrośnięcia w naczyniu „potičnik”.

8.

Przed wypieczeniem ciasto „potica” można oblać polewą stanowiącą mieszaninę masła, mleka i żółtek jaj lub polewą w postaci dowolnego z tych składników. Przed umieszczeniem w piecu ciasto powinno się również nakłuć w kilku miejscach. Zaleca się wypiekanie ciasta „potica” przez co najmniej 40 minut w temperaturze 160–180 °C. Zalecaną temperaturę i czas wypieku można zmodyfikować w zależności od rodzaju pieca i wielkości ciasta „potica”.

9.

Po zakończeniu pieczenia ciasto „potica” wydobywa się z naczynia „potičnik”, odwracając je do góry dnem, i pozostawia do wystygnięcia.

10.

Następnie ciasto można posypać cukrem pudrem, pokroić na kawałki i podawać.

1.

Rodzynki sortuje się i namacza w rumie.

2.

Żółtka jaj ubija się do momentu, w którym ich konsystencja stanie się puszysta, po czym dodaje się do nich cukier, wanilię, śmietankę i ubite białka jaj.

3.

Ciasto rozwałkowuje się do momentu, w którym będzie miało grubość odpowiadającą grubości małego palca, tj. 0,4–1,5 cm.

4.

Ciasto smaruje się następnie nadzieniem i posypuje się je rodzynkami namoczonymi w rumie. Na każdy kilogram ciasta nadzienie musi zawierać co najmniej 500 g suszonych rodzynek.

5.

Jeżeli ciasto „potica” wypieka się w formie o średnicy do 29 cm, należy je zwinąć co najmniej trzy- lub czterokrotnie; jeżeli wypieka się je w większym naczyniu, można zwinąć je dodatkowo jeden raz lub dwa razy. Ciasto zwija się następnie dokładnie i umieszcza w naczyniu „potičnik”, które może być wysmarowane tłuszczem i oprószone mąką. Dwa końce wałka z ciasta muszą ściśle do siebie przylegać.

6.

Ciasto „potica” pozostawia się do wyrośnięcia w naczyniu „potičnik”.

7.

Przed wypieczeniem ciasto „potica” można oblać polewą stanowiącą mieszaninę masła, mleka i żółtek jaj lub polewą w postaci dowolnego z tych składników. Przed umieszczeniem w piecu ciasto powinno się również nakłuć w kilku miejscach. Zaleca się wypiekanie ciasta „potica” przez co najmniej 30 minut w temperaturze 160–180 °C. Zalecaną temperaturę i czas wypieku można zmodyfikować w zależności od rodzaju pieca i wielkości ciasta „potica”.

8.

Po zakończeniu pieczenia ciasto „potica” wydobywa się z naczynia „potičnik”, odwracając je do góry dnem, i pozostawia do wystygnięcia.

9.

Następnie ciasto można posypać cukrem pudrem, pokroić na kawałki i podawać.

1.

Masło uciera się i miesza z cukrem oraz żółtkami jaj.

2.

Następnie dodaje się posiekane liście estragonu lub suszony estragon.

3.

Ciasto rozwałkowuje się do momentu, w którym będzie miało grubość odpowiadającą grubości małego palca, tj. 0,4–1,5 cm. Na każdy kilogram ciasta należy użyć 300–400 g nadzienia z masłem i estragonem.

4.

Jeżeli ciasto „potica” wypieka się w formie o średnicy do 29 cm, należy je zwinąć co najmniej trzy- lub czterokrotnie; jeżeli wypieka się je w większym naczyniu, można zwinąć je dodatkowo jeden raz lub dwa razy. Ciasto zwija się następnie dokładnie i umieszcza w naczyniu „potičnik”, które może być wysmarowane tłuszczem i oprószone mąką. Dwa końce wałka z ciasta muszą ściśle do siebie przylegać.

5.

Ciasto „potica” pozostawia się do wyrośnięcia w naczyniu „potičnik”.

6.

Przed wypieczeniem ciasto „potica” można oblać polewą stanowiącą mieszaninę masła, mleka i żółtek jaj lub polewą w postaci dowolnego z tych składników. Przed umieszczeniem w piecu ciasto powinno się również nakłuć w kilku miejscach. Zaleca się wypiekanie ciasta „potica” przez co najmniej 30 minut w temperaturze 160–180 °C. Zalecaną temperaturę i czas wypieku można zmodyfikować w zależności od rodzaju pieca i wielkości ciasta „potica”.

7.

Po zakończeniu pieczenia ciasto „potica” wydobywa się z naczynia „potičnik”, odwracając je do góry dnem, i pozostawia do wystygnięcia.

8.

Następnie ciasto można posypać cukrem pudrem, pokroić na kawałki i podawać.

1.

Twaróg przeciska się przez sitko i miesza z żółtkami jaj, posiekanym lub suszonym estragonem oraz białkami jaj ubitymi z cukrem.

2.

Ciasto rozwałkowuje się do momentu, w którym będzie miało grubość odpowiadającą grubości małego palca, tj. 0,4–1,5 cm, po czym nakłada się na nie nadzienie. Na każdy kilogram ciasta należy użyć 300–500 g nadzienia z estragonem i twarogiem.

3.

Jeżeli ciasto „potica” wypieka się w formie o średnicy do 29 cm, należy je zwinąć co najmniej trzy- lub czterokrotnie; jeżeli wypieka się je w większym naczyniu, można zwinąć je dodatkowo jeden raz lub dwa razy. Ciasto zwija się następnie dokładnie i umieszcza w naczyniu „potičnik”, które może być wysmarowane tłuszczem i oprószone mąką. Dwa końce wałka z ciasta muszą ściśle do siebie przylegać.

4.

Ciasto „potica” pozostawia się do wyrośnięcia w naczyniu „potičnik”.

5.

Przed wypieczeniem ciasto „potica” można oblać polewą stanowiącą mieszaninę masła, mleka i żółtek jaj lub polewą w postaci dowolnego z tych składników. Przed umieszczeniem w piecu ciasto powinno się również nakłuć w kilku miejscach. Zaleca się wypiekanie ciasta „potica” przez co najmniej 30 minut w temperaturze 160–180 °C. Zalecaną temperaturę i czas wypieku można zmodyfikować w zależności od rodzaju pieca i wielkości ciasta „potica”.

6.

Po zakończeniu pieczenia ciasto „potica” wydobywa się z naczynia „potičnik”, odwracając je do góry dnem, i pozostawia do wystygnięcia.

7.

Następnie ciasto można posypać cukrem pudrem, pokroić na kawałki i podawać.

—

„[…] nasi kucharze będą podróżowali do Hamburga, Berlina i Monachium, aby zarobić na chleb, ucząc Niemców, w jaki sposób prawidłowo przygotowywać okrasę do žganci i wypiekać ciasto »potica«* z Krainy […]” (gazeta słoweńska, 1849 r., nr 19, s. 74),

—

„»Potica« z nadzieniem z miodem lub orzechami włoskimi, a także kiełbasa długo dojrzewająca, to tradycyjne dania z Krainy**, które spotkały się również z uznaniem osób niepochodzących z Krainy” (gazeta Kmetijske in rokodelske novice, 35/1877, nr 11, s. 83),

—

»Unesco opublikowało podręcznik dotyczący kształcenia i szkolenia [brak przyimka] światowego dziedzictwa kulturowego. Wspomina się w nim o słoweńskim cieście »potica««,

—

„»Potica« jest dla Słowenii tym, czym szarlotka jest dla Ameryki” (Betsy Oppenneer, Celebration Breads, Recipes, Tales and Traditions, Nowy Jork, 2003, s. 117),

—

„Znamy jednak również wiele innych kamionkowych form i garnków. Tradycja ludowa głosi, że wypieka się w nich trzy specjały kuchni słoweńskiej: prekmurską gibanicę, belokranjską poviticę i ciasto »Slovenska potica«” (dodatek do gazety Delo in Dom, lipiec–grudzień 2007 r.),

—

„W dalszej części pomówimy o niezastąpionym słoweńskim cieście »potica« i pomysłach na świąteczne menu […]” (magazyn Mag, grudzień 2007 r.),

—

„Niektóre rodzaje ciasta »potica« odgrywają kluczową rolę w promowaniu Słowenii jako ośrodka turystycznego oraz ogólnie rozumianej kultury tego kraju. W tym miejscu chcielibyśmy wyróżnić ciasto »potica« z nadzieniem z estragonem, które ma najbardziej słoweński charakter spośród wszystkich rodzajów ciasta »potica«” (gazeta Slovenske Novice, styczeń–czerwiec 2008 r.),

—

„Prawdziwe słoweńskie ciasto »potica« zwija się trzy- lub czterokrotnie, co jest możliwe wyłącznie w przypadku wypełnienia go odpowiednio dużą ilością nadzienia” (gazeta Slovenske Novice, styczeń–czerwiec 2008 r.),

—

„Można odnieść wrażenie, że Zjednoczone Królestwo zaczyna odkrywać słodycz i bogactwo smaków słoweńskiego ciasta »potica«. Przepis na ciasto »potica« lub »słoweńskie słodkie pieczywo«, jak niekiedy się je określa, ukazał się niedawno w The Daily Telegraph […]” (gazeta Nedelo, 19/2013, 3 marca, nr 9, s. 11),

—

Miś piecze słoweńską poticę (Tina Orter, 2014 r.), książka z obrazkami dla dzieci i rodziców zawierająca przepis na ciasto „Slovenska potica”, przetłumaczona na osiem języków (angielski, niemiecki, włoski, francuski, hiszpański, rosyjski, szwedzki i polski),

—

Nuts About Potica (The Slovenia Times, 3 kwietnia 2015 r.),

—

„»Potica« – ozdoba świątecznego stołu” (strona internetowa Słoweńskiej Organizacji Turystycznej).