4.3.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 70/3

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2020/C 70/03)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„CIGALES”

Numer referencyjny: PDO-ES-A0622-AM02

Data przekazania informacji: 26 listopada 2019 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Zmiana analitycznych cech charakterystycznych: zmniejszenie kwasowości miareczkowej i zwiększenie łącznej zawartości cukrów

Opis i uzasadnienie

Zmiana dotyczy pkt 2 lit. a) specyfikacji oraz pkt 1.4 jednolitego dokumentu.

Podstawową przyczyną jest zmiana klimatu.

W ostatnich latach niskie opady doprowadziły do ogólnego spadku kwasowości we wszystkich odmianach winorośli, co spowodowało gwałtowny wzrost zawartości cukrów resztkowych.

Aby uzyskać optymalną dojrzałość fenolową, owoce należy zbierać w warunkach uwzględniających spadek kwasowości i wzrost zawartości cukrów resztkowych.

Uznaje się to za standardową zmianę, ponieważ nie oznacza ona istotnej zmiany właściwości produktu – produkt zachowuje opisane pod linkiem właściwości i profil, które są rezultatem interakcji między czynnikami naturalnymi i ludzkimi. Uznaje się zatem, że zmiana ta nie zalicza się do żadnej z dwóch kategorii wymienionych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/33.

2. Zmiana organoleptycznych cech charakterystycznych: zmiana deskryptorów sensorycznych

Opis i uzasadnienie

Zmiana dotyczy pkt 2 lit. b) specyfikacji oraz pkt 1.4 jednolitego dokumentu.

Organoleptyczne cechy charakterystyczne przedmiotowych win zostały poddane przeglądowi i zmienione, aby można je było powiązać z dającymi się ocenić deskryptorami przy użyciu zespołu degustatorów spełniającego kryteria określone w normie UNE-EN-ISO 17025.

Jest to standardowa zmiana, ponieważ nie oznacza ona istotnej zmiany właściwości produktu. Zapewnia ona raczej dokładniejszy opis zgodny z nowymi technikami analizy sensorycznej. Opisane pod linkiem właściwości i profil będące rezultatem interakcji między czynnikami naturalnymi i ludzkimi pozostają zachowane. Uznaje się zatem, że zmiana ta nie zalicza się do żadnej z dwóch kategorii wymienionych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/33.

3. Zmiana wartości maksymalnych plonów wyrażonej w litrach wina na 100 kilogramów winogron

Opis i uzasadnienie

Zmiana dotyczy pkt 3 lit. b) ppkt 1 i pkt 5 specyfikacji oraz pkt 1.5.1 i 1.5.2 jednolitego dokumentu.

Na przestrzeni ostatnich lat nowe technologie stosowane w winnicach, chłodzenie i stosowanie filtrów próżniowych do klasyfikacji moszczu przyczyniły się do większego wykorzystania soku winogronowego bez wywierania znaczącego nacisku, który negatywnie wpływałby na jakość. Rezultatem jest wyższa wydajność przy utrzymaniu tego samego wymaganego poziomu jakości.

Jest to standardowa zmiana, ponieważ nie oznacza ona istotnej zmiany właściwości produktu. Ma ona na celu jedynie dostosowanie się do zmian technologicznych. Uznaje się zatem, że zmiana ta nie zalicza się do żadnej z dwóch kategorii wymienionych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/33.

4. Zmiana minimalnej gęstości sadzenia

Opis i uzasadnienie

Zmiana dotyczy pkt 3 lit. a) ppkt 1 specyfikacji oraz pkt 1.5.1 i jednolitego dokumentu.

Ze względu na wysoki średni wiek winnic na tym obszarze i dostosowanie niektórych z nich do nowej mechanizacji uznano, że wykluczenie starych działek o schemacie sadzenia 3x3 nie jest logiczne, zważywszy na ubogą glebę. Doprowadziłoby to do utraty potencjału jakościowego w produkcji wina w tych wieloletnich winnicach.

Jest to standardowa zmiana, ponieważ nie oznacza ona istotnej zmiany właściwości produktu. Zmiana ta nie zalicza się do żadnej z dwóch kategorii wymienionych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/33 w sprawie zmian.

5. Zmiana dotycząca pojemników typu „worek w pudełku” przeznaczonych do wywozu

Opis i uzasadnienie

Zmiana dotyczy pkt 8 lit. b) ppkt 2 specyfikacji. Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

Ze względu na wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu na wielu rynkach zagranicznych podjęto decyzję o stosowaniu tego rodzaju pojemników, z zachowaniem jakości i właściwości produktu. W ten sposób przedmiotowe wina staną się bardziej znane za granicą, a produkcja przeznaczona na te rynki wzrośnie. Powinno to przyczynić się do promocji jakości przedmiotowych win za granicą. Rada Regulacyjna skorzystała z art. 16 ust. 4 swojego rozporządzenia, który stanowi, co następuje: „Rada Regulacyjna może zatwierdzić inne specjalne pojemniki i zamknięcia do szczególnych zastosowań, jeżeli nie powodują one obniżenia jakości lub pogorszenia wizerunku win chronionych”.

Zmiana ta dotyczy wyłącznie prezentacji produktu. Nie ma ona wpływu na jego właściwości.

6. Korekta dotycząca odmiany/winnicy i roczników/win

Opis i uzasadnienie

Zmiana ta dotyczy terminologii stosowanej w pkt 7 specyfikacji. Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

Powodem zmiany jest uogólnienie języka dokumentu i uczynienie go bardziej zrozumiałym z punktu widzenia branży.

Korekta ta ma wpływ wyłącznie na formę.

7. Korekta pkt 9 lit. b) ppkt 2 w odniesieniu do metod kontroli

Opis i uzasadnienie

Korekta ta dotyczy czwartego punktora w pkt 9 lit. b) ppkt 2 dotyczącego kontroli win. Nie ma ona wpływu na jednolity dokument.

Odnotowano błąd w czwartym punktorze w pkt 9 lit. b) ppkt 2 dotyczącym kontroli win. Błąd ten został skorygowany. Zamiast:

—	„Kwalifikacja win

—	Proces kwalifikacyjny [...]”

powinno być:

—	„Kontrola win

—	Weryfikacja procesu kwalifikacyjnego [...]”.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Cigales

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

5.	Gatunkowe wino musujące

4. Opis wina

WINA – BIAŁE I RÓŻOWE

Wina białe:

—	Wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe. Jego barwa może przybrać odcień żółtawozielony, słomkowożółty, bladożółty lub złotożółty. Średnia intensywność.

—	Zapach jest średnio-niskiej intensywności, z wyraźnymi (wolnymi od niedoskonałości) średnio intensywnymi aromatami rodziny drzew owocowych, aromatami owoców cytrusowych lub aromatami roślinnymi. Gdy wina przechowywane są w beczce, aromaty mogą nabrać nut korzennych lub pieczonych.

—

Smak jest średnio intensywny, zrównoważony przez dobrą kwasowość i zawartość alkoholu. Nuty smakowe mieszczą się w tym samym zakresie, co aromaty (drzewa owocowe, owoce cytrusowe lub rośliny). Aromaty mogą nabrać nut korzennych lub pieczonych (w przypadku win mających kontakt z drewnem). Średnio długi finisz.

Wina różowe:

—	Wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe. Przybiera ono barwę fioletowo-różową, truskawkoworóżową lub łososioworóżową. Średnia intensywność.

—	Zapach jest średnio intensywny, z wyraźnymi (wolnymi od niedoskonałości i adekwatnymi) aromatami z rodziny owoców (czerwone owoce), drzew owocowych, aromatami owoców cytrusowych lub aromatami świeżych roślin. Gdy wina przechowywane są w beczce, aromaty nabierają nut korzennych lub pieczonych.

—

Smak: średnio intensywny, zrównoważony, o średniej intensywności kwasowości i alkoholu, o aromatach zbliżonych do aromatów wyczuwalnych w zapachu (czerwone owoce, drzewa owocowe, owoce cytrusowe lub świeże rośliny; aromaty nabierają nut korzennych lub pieczonych, jeżeli wina przebywały w beczce). Średnio długi finisz.

Parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	150

WINO – MŁODE WINA CZERWONE

—	Wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami sięgającymi od czerwieni owocu granatu do ceglastej czerwieni. Intensywność średnia do niskiej.

—	Zapach jest średniej intensywności, z wyraźnymi (wolnymi od niedoskonałości i adekwatnymi) aromatami z rodziny drzew owocowych (świeże lub przejrzałe ciemne owoce) lub aromatami roślinnymi; aromaty nabierają nut korzennych lub pieczonych, jeżeli wina miały kontakt z drewnem.

—	Smak jest średnio intensywny, bardzo zrównoważony pod względem kwasowości i zawartości alkoholu, o średnim poziomie cierpkości. Lekka gorycz. Średnia długość, z owocowym posmakiem odpowiadającym aromatowi (ciemne owoce, suszone owoce, rośliny), korzenne lub pieczone.

W każdym przypadku parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	140

WINA CZERWONE Z OZNACZENIEM „ROBLE”

—	Wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami sięgającymi od fioletu do czerwieni owocu granatu i ceglastej czerwieni.

—	Zapach wina jest wyraźny (wolny od niedoskonałości, z adekwatnymi aromatami) z owocową nutą i średnią intensywnością aromatów pieczonych bądź korzennych, charakterystycznych dla win, które miały kontakt z drewnem.

—	Średnio intensywne w smaku, wytrawne z owocową nutą. Średnia intensywność aromatów korzennych lub pieczonych, charakterystycznych dla win, które miały kontakt z drewnem. Średnio długi finisz.

(*)	W przypadku win wprowadzonych do obrotu w pierwszym roku po zbiorach; wina dojrzewające dłużej niż jeden rok nie przekraczają pułapu obliczonego w następujący sposób: 1 gram na litr do 10 % obj. i 0,06 grama na litr na każdy punkt procentowy powyżej 10 %.

W każdym przypadku parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 w miliekwiwalentach na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	140

WINA CZERWONE „CRIANZA”, „RESERVA” I „GRAN RESERVA”

„CRIANZA”:

—	wygląd zewnętrzny: dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami sięgającymi czerwieni owocu granatu do ceglastej czerwieni;

—	zapach: wyraźny (wolny od niedoskonałości, z adekwatnymi aromatami) o średniej intensywności aromatów pieczonych bądź korzennych, charakterystycznych dla win, które miały kontakt z drewnem, oraz o niskiej intensywności aromatów owocowych;

—	smak: średnio intensywny, bardzo wyrazisty, o średnio długim finiszu i utrzymującym się korzennym lub pieczonym smaku.

„RESERVA”:

—	wygląd zewnętrzny: – wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami sięgającymi od czerwieni owocu granatu do czerwieni rubinu, ceglastej czerwieni, koloru miedzi, aż po kolor bursztynu;

—	zapach: wyraźny (wolny od niedoskonałości, z adekwatnymi aromatami) o średniej intensywności aromatów korzennych lub balsamicznych;

—	smak: średnio intensywny, wytrawny z wyczuwalnymi garbnikami, bardzo wyrazisty oraz o średnio długim finiszu.

„GRAN RESERVA”:

—	wygląd zewnętrzny: – wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami sięgającymi od czerwieni rubinu do ceglastej czerwieni;

—	zapach: średnio intensywny, wyraźny (wolny od niedoskonałości, z adekwatnymi aromatami) o średniej intensywności aromatów korzennych lub balsamicznych;

—	smak: słabo wyczuwalne garbniki, średni stopień głębi oraz średnio długi finisz.

(*)	W przypadku win wprowadzonych do obrotu w pierwszym roku po zbiorach; wina dojrzewające dłużej niż jeden rok nie przekraczają następującego pułapu: 1 gram na litr do 10 % obj. i 0,06 grama na litr na każdy punkt procentowy powyżej tej wartości.

W każdym przypadku parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	140

WINA – WINA SŁODKIE (BIAŁE, RÓŻOWE I CZERWONE)

Organoleptyczne cechy charakterystyczne tych win są identyczne z cechami poszczególnych rodzajów win opisanych w powyższych sekcjach. Zawarty w nich cukier resztkowy wzmacnia również ich aromat i sprawia, że są pełniejsze na podniebieniu.

W każdym przypadku parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość miareczkowa	11
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	200

GATUNKOWE WINO MUSUJĄCE (BIAŁE/RÓŻOWE)

—

Wino to jest dość przejrzyste i połyskliwe z odcieniami żółci (od słomkowożółtego po złotożółty), gdy wyprodukowane jest z białych lub czerwonych winogron. Barwa wina jest czerwona (bladoróżowa po truskawkoworóżową), jeżeli wino wyprodukowano z odmian czerwonych lub odmian czerwonych i białych. Pęcherzyki są średniej wielkości, tworzą pianę, a finisz jest krótki do średnio długiego lub średnio długi.

—	Zapach wina jest średnio intensywny, wyraźny (wolny od niedoskonałości, z adekwatnymi aromatami) o średniej intensywności aromatów owocowych.

—	W smaku wino charakteryzują owocowe nuty i średnio długi finisz z utrzymującym się aromatem suszonych owoców.

W każdym przypadku parametry fizykochemiczne określone w niniejszej sekcji będą odpowiadać pułapom ustanowionym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	10,83
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	160

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

PRAKTYKI ENOLOGICZNE

Szczególna praktyka enologiczna

Zdrowe winogrona o minimalnej prawdopodobnej zawartości alkoholu: 10o Beaumé (odmiany białe) i 10,5o Beaumé (odmiany czerwone).

Maksymalny uzysk z ekstrakcji: 72 l na 100 kg winogron.

Wina słodkie produkuje się przez zachowanie części naturalnego cukru z winogron, przerwanie procesu fermentacji przez zatwierdzone systemy, z wyjątkiem dodawania alkoholu.

Wina musujące są produkowane metodą tradycyjną.

PRAKTYKI ENOLOGICZNE

Odpowiednie ograniczenia produkcji win

—	Wina białe będą produkowane wyłącznie z głównych odmian białych (Verdejo) i odmian zatwierdzonych (Albillo Mayor, Viura i Sauvignon Blanc), przy czym zawartość głównej odmiany białej ma wynosić co najmniej 50 %.

—	Wina różowe będą produkowane z głównych i zatwierdzonych odmian białych i czerwonych, przy czym zawartość głównej odmiany ma wynosić co najmniej 50 %.

—	Wina czerwone będą produkowane z głównych odmian czerwonych (Tempranillo oraz Red i Grey Grenache) oraz odmian zatwierdzonych (Cabernet Sauvignon, Merlot i Syrah), przy czym zawartość głównej odmiany ma wynosić co najmniej 50 %.

—	Wina słodkie (białe, różowe i czerwone) będą produkowane z głównych zatwierdzonych odmian białych i czerwonych, z zachowaniem części naturalnego cukru pochodzącego z winogron, przy czym zawartość głównej odmiany ma wynosić co najmniej 50 %.

—	Wina musujące będą produkowane z głównych i zatwierdzonych odmian białych i czerwonych, przy czym zawartość głównej odmiany ma wynosić co najmniej 50 % w przypadku wytrawnych i półwytrawnych win „Brut” i „Brut Nature”.

PRAKTYKI ENOLOGICZNE

Praktyki związane z uprawą

Minimalna gęstość sadzenia ma wynosić 1 000 winorośli na hektar.

b) Maksymalne zbiory

ODMIANY CZERWONE

7 000 kg winogron z hektara

ODMIANY CZERWONE

50,40 hektolitrów z hektara

ODMIANY BIAŁE

9 000 kg winogron z hektara

ODMIANY BIAŁE

64,80 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszar geograficzny chronionej nazwy pochodzenia „Cigales” rozciąga się na północnym obszarze doliny rzeki Duero, po obu stronach rzeki Pisuerga. Powierzchnia tego obszaru wynosi 574 km2.

Obejmuje następujące gminy:

—

prowincja Valladolid:

—

Cabezón de Pisuerga, Cigales, Corcos del Valle, Cubillas de Santa Marta, Fuensaldaña, Mucientes, Quintanilla de Trigueros, San Martín de Valvení, Santovenia de Pisuerga, Trigueros del Valle i Valoria la Buena; a także posiadłość znana jako El Berrocal, ograniczona granicą prowincji Valladolid, główną drogą Valladolid-Fuensaldaña-Mucientes oraz rzeką Pisuerga. Posiadłość jest częścią gminy Valladolid;

—

prowincja Palencia:

—

Dueñas.

7. Główne odmiany winorośli do produkcji wina

VERDEJO

TEMPRANILLO – TINTA DEL PAIS

RED GRENACHE

RED GRENACHE – GREY GRENACHE

8. Opis związków

WINO

Obszar geograficzny objęty ChNP „Cigales” jest bardzo dobrze przystosowany do uprawy winorośli. Winnica jest podzielona na dwie części przez rzekę Pisuerga i znajduje się w pobliżu środkowego punktu rzeki, pomiędzy zimnym klimatem w górnym biegu rzeki a umiarkowanym klimatem jej ujścia. Wzajemne oddziaływanie klimatu i gleby sprzyja produkcji winogron o bardzo zrównoważonej kwasowości i zawartości cukru. Odmiany tych winorośli są bardzo dobrze dostosowane do obszaru i praktyk winiarskich, które istnieją od dziesięcioleci. Pozwala to na otrzymanie bardzo zrównoważonych win.

Kolejną cechą charakterystyczną jest fakt, że 30 % winnic istnieje od ponad 60 lat. W połączeniu z wyżej wymienionymi warunkami pozwala to na bardzo intensywne i równomierne dojrzewanie owoców odpowiednich do produkcji win „Crianza”.

GATUNKOWE WINA MUSUJĄCE

W wyniku wielu prób podejmowanych w ostatnich latach powstały wina musujące, które zachowują charakterystyczne cechy win z tego obszaru i są bardzo wysokiej jakości (małe pęcherzyki o długim finiszu, obecność dodatkowych aromatów itp.) Odmiany charakterystyczne dla tego obszaru (główne dostosowanie) umożliwiają produkcję win musujących, które są bardzo delikatne i świeże zarówno w ustach, jak i na podniebieniu.

Warunki klimatyczne panujące na tym obszarze pozwalają na uzyskanie surowca wyważonego pod względem kwasowości, otrzymywanego ekstraktu i aromatów. Nadaje to winu pełnię, która wyrównuje kwasowość.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie, inne wymogi)

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych

Rodzaj wymogów dodatkowych:

pakowanie w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego.

Opis wymogu:

Rozlewanie win objętych ChNP „Cigales” jest jednym z kluczowych kryteriów zapewnienia właściwości uzyskanych w trakcie produkcji i, w stosownych przypadkach, procesu dojrzewania określonego w specyfikacji. W związku z tym rozlewanie musi mieć miejsce w rozlewniach winnic znajdujących się na obszarze produkcji określonym w niniejszej specyfikacji.

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych

Rodzaj wymogów dodatkowych:

dodatkowe przepisy dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

Zamiast określenia „CHRONIONA NAZWA POCHODZENIA” dopuszczalnie jest stosowanie określenia „NAZWA POCHODZENIA”.

Na etykiecie musi znajdować się informacja o roku zbiorów, nawet jeżeli wina nie są dojrzewające. Wyjątek stanowią wina słodkie i musujące.

Dopuszczalne jest stosowanie oznaczeń „CRIANZA”, „RESERVA”, „GRAN RESERVA” i „ROBLE”, pod warunkiem że jest to zgodne z obowiązującymi przepisami.

Link do specyfikacji produktu

www.itacyl.es/documents/20143/342640/PCC+DOP+CIGALES+en+vigor+%28Rev+1%29_mod+1+BOE+%284%29.pdf/2cc9c566-2d4c-d08b-261d-9c1334822c29

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

4.3.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 70/12

Publikacja jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013, oraz odesłania do publikacji specyfikacji produktu objętego nazwą w sektorze winorośli i wina

(2020/C 70/04)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 98 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„CSOPAK”/„CSOPAKI”

PDO-HU-02378

Data złożenia wniosku: 20 listopada 2017

1. Nazwa, która ma być zarejestrowana

„Csopak”

„Csopaki”

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina

Hegybor

Barwa: od jasnożółtawozielonej po słomkowożółtą.

Bukiet: nuty kwiatowe z charakterystycznym zapachem cytrusów i białych owoców.

Smak: orzeźwiająco kwaśny. Harmonijne, wytrawne wino białe zachowujące równowagę między zawartością kwasów i alkoholu.

Ogólne właściwości analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	14
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11,5
Minimalna kwasowość miareczkowa	4,8 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	200

Dűlős bor

Barwa: od jasnożółtawozielonej po słomkowożółtą.

Bukiet: paleta aromatów, na którą składają się nuty kwiatowe i wilgotnego kamienia, którą mimo złożoności można opisać jako neutralną.

Smak: paleta smaków, na którą składają się nuty kwiatowe i wilgotnego kamienia, którą mimo złożoności można opisać jako neutralną, z wielowarstwowym, utrzymującym się bukietem. Harmonijne, wytrawne wino białe zachowujące równowagę między zawartością kwasów i alkoholu.

Ogólne właściwości analityczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)	14
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	12
Minimalna kwasowość miareczkowa	5,2 g/l, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	18
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)	200

5. Praktyki winiarskie

a. Podstawowe praktyki enologiczne

Hegybor

Szczególna praktyka enologiczna

Elementy zasadnicze:

—	nie więcej niż 15 % winogron może należeć do odmiany furmint;

—	dopuszczone jest stosowanie jedynie zdrowych winogron;

—	dojrzewanie w zbiorniku lub beczce musi trwać co najmniej cztery miesiące;

—	dojrzewanie w butelce musi trwać co najmniej miesiąc;

—	moszcz można poddawać fermentacji wyłącznie z wykorzystaniem drożdży, które nie zmieniają naturalnego aromatu oraz walorów smakowych win „Olasz rizling” lub „Furmint”;

—	maksymalna wydajność produkcji soku: 70 %.

Hegybor

Odpowiednie ograniczenia dotyczące produkcji win

Zakazuje się następujących czynności:

—	słodzenia.

Dűlős bor

Szczególna praktyka enologiczna

Elementy zasadnicze:

—	nie więcej niż 15 % winogron może należeć do odmiany furmint;

—	dopuszczone jest stosowanie jedynie zdrowych winogron;

—	dojrzewanie w zbiorniku lub beczce musi trwać co najmniej sześć miesięcy;

—	dojrzewanie w butelce musi trwać co najmniej trzy miesiące;

—	moszcz można poddawać fermentacji wyłącznie z wykorzystaniem drożdży, które nie zmieniają naturalnego aromatu oraz walorów smakowych win „Olasz rizling” lub „Furmint”;

—	maksymalna wydajność produkcji soku: 65 %.

Dűlős bor

Odpowiednie ograniczenia dotyczące produkcji win

Zakazuje się następujących czynności:

—	wzbogacania;

—	zakwaszania;

—	obniżania kwasowości;

—	stosowania enzymów pektolitycznych;

—	słodzenia.

Zasady uprawy winogron

Praktyka uprawy

1.	Zasady dotyczące formowania winorośli: sznur Guyota, forma kordonowa średniopienna, forma kordonowa niskopienna, forma parasola, głowy i kielicha (gobelet).

Zasady dotyczące gęstości obsady w winnicy.

W przypadku winnic, które już istniały w dniu 1 sierpnia 2016 r.:

i.	gęstość obsady: co najmniej 3 300 winorośli na hektar;

ii.	utrata winorośli: nie więcej niż 10 %.

W przypadku winnic zasadzonych po dniu 1 sierpnia 2016 r.:

i.	gęstość obsady: co najmniej 4 000 winorośli na hektar;

ii.	utrata winorośli: nie więcej niż 10 %.

iii.	odległość między winoroślami: 0,6 m lub więcej.

3.	W przypadku win opisanych jako dűlős borok średni wiek winorośli w winnicy musi wynosić 10 lat.

4.	Metoda zbioru: ręczna.

Jakość winogron (minimalna zawartość cukrów wyrażona jako naturalna zawartość alkoholu):

Hegybor: minimalna zawartość cukrów w winogronach w węgierskiej skali moszczu ([MM°], w temperaturze 17,5 °C): 17,0.

Potencjalna zawartość alkoholu w winogronach ([w % obj.], w temperaturze 20 °C): 10,6.

Dűlős bor: minimalna zawartość cukrów w winogronach w węgierskiej skali moszczu ([MM°], w temperaturze 17,5 °C): 18,9.

Potencjalna zawartość alkoholu w winogronach ([w % obj.], w temperaturze 20 °C): 12.

b. Maksymalne zbiory

Hegybor

63 hl/ha

Hegybor

9 000 kg winogron na hektar

Dűlős bor

39 hl/ha

Dűlős bor

6 000 kg winogron na hektar

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Obszary, które w spisie winnic przypisano do klas I i II, mieszczące się w granicach administracyjnych gmin Csopak, Paloznak, Lovas, Alsóörs i Felsőörs.

7. Główne odmiany winorośli do produkcji wina

olasz rizling – olaszrizling

furmint – szigeti

olasz rizling – grasevina

olasz rizling – nemes rizling

olasz rizling – riesling italien

olasz rizling – risling vlassky

olasz rizling – taljanska grasevina

olasz rizling – welschriesling

furmint – zapfner

furmint – som

furmint – posipel

furmint – mosler

furmint – moslavac bijeli

furmint – furmint bianco

8. Opis związku lub związków

1. Opis wyznaczonego obszaru

a) Czynniki naturalne

Wyznaczony obszar produkcji win „Csopak”/„Csopaki” obejmuje pasmo wzgórz rozciągających się najbliżej wycinka brzegu od Csopaku do Alsóörsu w północnej części wschodniej niecki jeziora Balaton. Kluczowymi obszarami pod uprawę winogron są stoki przedgórza oraz średnio strome grzbiety wzgórz. Na podłoże winnic składają się dwa rodzaje skał. Sekwencja osadowa grzbietów wzgórz składa się ze skał górskich powstałych w okresie od permu górnego do triasu dolnego pokrytych warstwą kamieni z czwartorzędu. Wytworzona w ten sposób bogata w wapień skała podścielająca jest pokryta mułowo-gliniastymi i lessowymi glebami leśnymi o różnej grubości. Podłoże skaliste stoków przedgórza zbudowane jest z czerwonego piaskowca permskiego – unikatowej formacji glebowej typowej dla regionu Csopaku, która pokryta jest odłamkami czerwonego piaskowca. Gleby w regionie, w którym uprawia się winorośl, są bogate w wapń, magnez i potas.

Na klimat Csopaku wpływa zimne powietrze zstępujące z dolin pasma górskiego Lasu Bakońskiego oraz jezioro Balaton, które leży w południowej części regionu. Wzgórza Csopaku, na których uprawia się winorośl, są gęsto zalesione, a krajobraz przecinają wąskie, głębokie doliny (np. doliny Nosztori i Koloska). Z tego względu latem w winnicach wilgotne i ciepłe powietrze napływające znad jeziora Balaton ustępuje – pod wpływem wieczornej bryzy wiejącej w kierunku jeziora – chłodnemu powietrzu leśnemu.

[Roczna] ilość światła słonecznego w Csopaku wynosi średnio od 1 950 do 2 000 godzin, a średnia roczna temperatura 11–12 °C. Średnie roczne opady wynoszą 650–700 mm, z czego średnio 350 mm spada w trakcie sezonu wegetacyjnego. Kluczową cechą klimatu Csopaku jest to, że ostatnim dniem wiosennych przymrozków może być dzień 5 kwietnia, co uznaje się za wyjątkowo wczesną porę.

b) Czynniki ludzkie

Uprawa winorośli i produkcja wina odgrywają w Csopaku istotną rolę nieprzerwanie od ponad 2 200 lat. Zagospodarowanie terenu pod uprawę winogron jest wynikiem celowych działań człowieka. Od setek lat winogrodnicy zamieszkujący te tereny – którzy nie zajmują się uprawą żadnych innych roślin – uprawiają winogrona na chronionych przed mrozem, szybko nagrzewających się zboczach zamiast na bagiennych, nisko położonych obszarach wystawionych na działanie mrozu i chorób.

Na jakość win znaczący wpływ mają również tradycyjne lokalne piwnice. Ze względu na strukturę gleby w obszarze Csopaku lokalnych piwnic nie buduje się całkowicie pod ziemią, co sprawia, że w ciągu roku dochodzi w nich do znaczących wahań temperatury. Dzięki temu wina schładzają się zimą, co pozwala zachować ich świeżość. Latem, gdy piwnice nagrzewają się do 15–19 stopni, dochodzi do naturalnego wytrącania się wrażliwych na ciepło i niestabilnych winianów. Ten naturalny proces pozwala producentom łatwiej ustabilizować wina, które wskutek tego działania lepiej zachowują bogactwo swoich aromatów.

2. Opis win

Wina „Csopak”/„Csopaki” posiadają dyskretny aromat, choć charakteryzują się jednocześnie bogactwem bukietu i smaku, co gwarantuje ich elegancję. Ważną wspólną cechą ich bukietu i smaku jest dominująca nuta wilgotnego kamienia oraz brak składników odpowiadających za zapach pleśni. Pod względem smaku dominuje dojrzała i złożona struktura kwasowości, zapewniając winom „Csopak”/„Csopaki” jędrność i świeżość.

3. Przedstawienie i wykazanie związku przyczynowego

Ze względu na opady oraz zdolność zatrzymywania wody przez wierzchnią warstwę gleby w regionie Csopaku podaż wody do winnic w sezonie wegetacyjnym jest odpowiednia również podczas ciepłych letnich dni. Z tego względu dojrzewanie winogron w okresie letnim, który ma kluczowe znaczenie dla tego procesu, przebiega bez zakłóceń i przy braku czynników stresujących, co skutkuje brakiem zapachu pleśni czy mocnych niedojrzałych kwasów. Dojrzała, wyrazista struktura kwasowości i mocno wyczuwalne w smaku nuty wilgotnego kamienia mogą wynikać z wysokiej zawartości minerałów w glebie Csopaku.

Promienie słońca odbijane od powierzchni płytkiego jeziora latem równomiernie ogrzewają zbocza i tworzą warunki odpowiednie dla wieloletniego zawiązywania pąków winorośli. Ponieważ ostatni w roku dzień mrozów przypada w Csopaku wcześnie, szansa wystąpienia wiosennych przymrozków jest mniejsza. Dzięki temu każdego roku dochodzi do równomiernego wzrostu pędów, a liście rozwijają się do odpowiedniej wielkości, co zapewnia optymalne warunki dojrzewania winogron.

Poza winnicami kluczową rolę w uprawie winogron odgrywa otulina leśna, która tworzyła się na przestrzeni setek lat – zimujące w niej drapieżniki (owady takie jak drapieżne roztocza) pozwalają utrzymać liczbę szkodników pod kontrolą. Z tego powodu niezwykle ważna początkowa faza rozwoju winogron nie wydłuża się, umożliwiając rozwój wyższych i zdrowszych ścian liści.

Dzięki ciepłym latom i śródziemnomorskiemu układowi wysokiego ciśnienia, w momencie gdy – po długich jesiennych dniach – podmuchy wiatru z Lasu Bakońskiego powodują spadek temperatury wieczornej, następuje szybkie przejście do fazy ciemnej fotosyntezy, która zapewnia gwałtowny wzrost stężenia cukru w winogronach. To niepowtarzalne naturalne ograniczenie nadaje winom „Csopak”/„Csopaki” ich bukiet.

Na elegancką strukturę kwasowości i owocowe aromaty charakterystyczne dla win z Balatonfüred-Csopak wpływ ma również zimne powietrze zstępujące z lasów. Dzięki temu, że wyselekcjonowane na przestrzeni setek lat wzgórza, na których uprawia się winogrona, charakteryzują się ciągłym ruchem powietrza, a winorośle prowadzi się na niskiej wysokości, rosa znajdująca się na gronach szybko wysycha, przez co choroby grzybicze nie są powszechne i możliwy jest zbiór zdrowych winogron.

Wszystkie powyższe czynniki przyrodnicze łącznie z przekazywaną z pokolenia na pokolenie wielowiekową wiedzą ekspercką producentów wina, którzy zamieszkują w regionie, gwarantują produkcję wysokiej jakości, pełnych i wyrazistych win ze zdrowych, dojrzałych winogron.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze

Przepisy regulujące określenia 1

Ramy prawne:

określone w przepisach UE.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

a)	Zamiast wyrażenia „chroniona nazwa pochodzenia” może być również stosowane określenie tradycyjne „o chronionym pochodzeniu”.

b)	Określenie tradycyjne zatwierdzone do stosowania: válogatott szüretelésű bor [wino z wyselekcjonowanych upraw].

Przepisy regulujące określenia 2

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

a)	Inne wyrażenia, których stosowanie jest ograniczone, wyrażenia wskazujące na metodę produkcji oraz inne wyrażenia, których stosowanie jest regulowane: „szűretlen” [niefiltrowane], „szemelt” [wyselekcjonowane], „termőhelyen palackozva” [butelkowane w miejscu produkcji].

b)	W przypadku wina hegybor na etykiecie mogą pojawić się wyrażenia „Hegybor”, „Első Osztályú Hegybor” [pierwsza klasa] lub „Elsőrangú Hegybor” [premium].

c)	W przypadku wina rodzaju dűlős bor na etykiecie mogą pojawić się wyrażenia „Első Osztályú Dűlőbor” [pierwsza klasa] oraz „Elsőrangú Dűlőbor” [premium].

d)	Wyrażenie „monopol dűlő” [monopol] może pojawić się tylko na etykietach dűlős bor, jeżeli winogrona uprawiane są w wyznaczonych winnicach tylko przez jednego członka społeczności winiarskiej.

e)	Na etykiecie może pojawić się oznaczenie „Balaton borrégió” [region winiarski Balaton].

f)	Nie ma konieczności wskazywania odmiany.

Można wskazywać mniejsze jednostki geograficzne

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

a)	tylko dla dűlős bor;

b)	określenie pochodzenia: 100 %;

c)	mogą pojawić się nazwy „dűlő” [winnica] i „aldűlő” [działka winorośli]: zob. poniżej;

d)	w przypadku nazw winnic Kis-hegy lub Öreg-hegy musi pojawić się również nazwa odpowiedniej wsi.

Można wskazywać następujące mniejsze jednostki geograficzne:

Lokalizacja	Winnica	Działka winorośli
Csopak
	Hegyalja
	Hegyalja	Szita-hegy
	Nagy-kút
	Bene
	Falu-kertje
	Berek-hát
	Kocsikapu
	Nádas-kút
	Nádas-kút	Haraszt
	Kis-hegy
	Kis-hegy	Kertmög
	Siralomvágó
	Lőcze-domb	Sáfrán-kert
Paloznak	Kis-hegy
	Kis-hegy	Hajnóczy
	Slikker
	Sáfrán-kert
	Nagy-hegy
	Malom-hát
	Malom-hát	Szil
	Vörös-part
Lovas
	Öreg-hegy
	Öreg-hegy	Balogh
	Öreg-hegy	Soós
	Téglaházi
	Téglaházi	Szilfa
	Suhatag
	Kis-hegy
Felsőörs
	Kis-hegy
	Pocca
	Pocca	Nemes-erdei
	Hosszú
	Főszőlők
	Öreg-hegy
	Káptalan-földek
Alsóörs
	Kis-telek
	Suhatag
	Gőlye-mál
	Máli
	Telekfő
	Telekfő	Kemencs
	Telekfő	Lok

Produkcja spoza wyznaczonego obszaru produkcji:

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo od wymogu produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Opis wymogu:

Aby wyprodukować wino „Csopak”/„Csopaki”, przetwarzanie winogron, fermentacja moszczu oraz dojrzewanie wina mogą odbywać się tylko we wsiach położonych na wyznaczonym obszarze produkcji, a także w następujących miejscowościach: Balatonarács, Balatonfüred, Aszófő i Balatonszőlős. (Miejscowości należące do tej samej jednostki administracyjnej co w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 607/2009).

Link do specyfikacji produktu

https://boraszat.kormany.hu/csopak

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

4.3.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 70/20

(2020/C 70/05)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Coteaux du Layon”

PDO-FR-A0826-AM02

Data przekazania informacji: 13 listopada 2019

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Nazwy geograficzne

W rozdziale I pkt II ppkt 1 po słowie „gminy” dodaje się zapis „(lub gmin delegowanych, o ile istnieją)”.

Niektóre gminy, których nazwa może zostać dodana do kontrolowanej nazwy pochodzenia „Coteaux du Layon”, zostały niedawno połączone. Pozostały jednak gminami delegowanymi w obrębie nowych gmin utworzonych w następstwie tych połączeń. Dopóki istnieją w takiej formie, zachowują znany i określony pod względem administracyjnym zasięg terytorialny.

Zmianie ulega jedynie rozdział II. W dalszej części specyfikacji produktu nie dokonuje się już rozróżnienia między gminami a gminami delegowanymi w odniesieniu do tych „gmin”, których nazwa może zostać dodana do kontrolowanej nazwy pochodzenia.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

2. Obszar geograficzny

Punkt dotyczący obszaru geograficznego otrzymuje następujące brzmienie:

„a)

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym (»code officiel géographique«) z 2018 r.: Aubigné-sur-Layon, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Champ-sur-Layon, Faveraye-Mâchelles, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon i Thouarcé), Chalonnes-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chanzeaux i La Jumellière), Cléré-sur-Layon, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Brigné, Concourson-sur-Layon, Saint-Georges-sur-Layon i Les Verchers-sur-Layon), Lys-Haut-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych La Fosse-de-Tigné, Nueil-sur-Layon, Tancoigné, Tigné i Trémont), Passavant-sur-Layon, Rochefort-sur-Loire, Terranjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chavagnes i Martigné-Briand), Val-du-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay).

Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l’origine et de la qualité).

W odniesieniu do win, które mogą być opatrzone określeniem »premier cru« oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym »Chaume«, wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następującej gminy w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym (»code officiel géographique«) z 2018 r.: Rochefort-sur-Loire.

Zmiana redakcyjna: nowy wykaz jednostek administracyjnych uwzględnia połączenia lub inne zmiany w podziale na strefy administracyjne, które nastąpiły od czasu zatwierdzenia specyfikacji produktu. W celu zwiększenia bezpieczeństwa prawnego opiera się on na obowiązującej wersji oficjalnego kodu geograficznego („code officiel géographique”) redagowanego corocznie przez INSEE. Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.

Ponadto wspomina się o dostępności na stronie internetowej INAO dokumentów kartograficznych przedstawiających obszar geograficzny w celu lepszego poinformowania opinii publicznej.

W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 6 jednolitego dokumentu dotyczący wyznaczonego obszaru geograficznego.

3. Wyznaczone działki rolne

W rozdziale I pkt IV ppkt 2 akapit pierwszy specyfikacji produktu ChNP „Coteaux du Layon” po słowach „5 września 2007 r.” dodaje się słowa „oraz 19 stycznia 2017 r.”.

Zmiana ta ma na celu dodanie daty zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy zmiany dotyczącej działek wyznaczonych do produkcji w obrębie obszaru geograficznego produkcji. Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną chronioną nazwą pochodzenia.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

4. Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

W rozdziale I pkt IV ppkt 3 lit. a) wykaz gmin otrzymuje brzmienie:

„—

w Departamencie Deux-Sèvres: Argenton-l’Église, Bouillé-Loretz, Brion-près-Thouet, Louzy, Mauzé-Thouarsais, Oiron, Saint-Cyr-la-Lande, Sainte-Radegonde, Sainte-Verge, Saint-Martin-de-Mâcon, Saint-Martin-de-Sanzay, Thouars, Tourtenay, Val en Vignes (dawne terytoria gmin delegowanych Bouillé-Saint-Paul i Cersay);

—	w Departamencie Indre-et-Loire: Saint-Nicolas-de-Bourgueil;

—	w Departamencie Loire-Atlantique: Ancenis, Le Loroux-Bottereau, Le Pallet, La Remaudière, Vair-sur-Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Anetz), Vallet;

—

w Departamencie Maine-et-Loire: Allonnes, Angers, Antoigné, Artannes-sur-Thouet, Blaison-Saint-Sulpice (dawne terytoria gmin delegowanych Blaison-Gohier i Saint-Sulpice), Bouchemaine, Brain-sur-Allonnes, Brézé, Brissac Loire Aubance (dawne terytoria gmin delegowanych Alleuds, Brissac-Quincé, Charcé-Saint-Ellier-sur-Aubance, Chemellier, Coutures, Luigné, Saint-Rémy-la-Varenne, Saint-Saturnin-sur-Loire, Saulgé-l’Hôpital i Vauchrétien), Brossay, Cernusson, Chacé, Champtocé-sur-Loire, Chemillé-en-Anjou (dawne terytorium gminy delegowanej Valanjou), Cizay-la-Madeleine, Le Coudray-Macouard, Courchamps, Denée, Dénezé-sous-Doué, Distré, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Forges, Meigné i Montfort), Épieds, Fontevraud-l’Abbaye, Les Garennes sur Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Juigné-sur-Loire i Saint-Jean-des-Mauvrets), Gennes-Valde-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Chênehutte-Trêves-Cunault, Gennes, Grézillé, Saint-Georges-des-Sept-Voies i Le Thoureil), Huillé, Ingrandes-Le-Fresne sur Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Ingrandes), Jarzé Villages (dawne terytorium gminy delegowanej Lué-en-Baugeois), Louresse-Rochemenier, Lys-Haut-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Cerqueux-sous-Passavant i Vihiers), Mauges-sur-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych La Chapelle-Saint-Florent, Le Marillais, Le Mesnil-en-Vallée, Montjean-sur-Loire, La Pommeraye, Saint-Florentle-Vieil, Saint-Laurent-de-la-Plaine i Saint-Laurent-du-Mottay), Mazé-Milon (dawne terytorium gminy delegowanej Fontaine-Milon), Montilliers, Montreuil-Bellay, Montsoreau, Mozé-sur-Louet, Mûrs-Erigné, Orée-d’Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Bouzillé, Champtoceaux, Drain, Landemont, Liré, Saint-Laurent-des-Autels i La Varenne), Parnay, La Possonnière, Le Puy-Notre-Dame, Rou-Marson, Saint-Cyr-en-Bourg, Sainte-Gemmes-sur-Loire, Saint-Georges-sur-Loire, Saint-Germain-des-Prés, Saint-Just-sur-Dive, Saint-Macaire-du-Bois, Saint-Martin-du-Fouilloux, Saint-Melaine-sur-Aubance, Saint-Sigismond, Saumur, Savennières, Soucelles, Soulaines-sur-Aubance, Souzay-Champigny, Terranjou (dawne terytorium gminy delegowanej Notre-Dame-d’Allençon), Tuffalun (dawne terytoria gmin delegowanych Ambillou-Château, Louerre i Noyant-la-Plaine), Turquant, Les Ulmes, Varennes-sur-Loire, Varrains, Vaudelnay, Verrie, Verrières-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Pellouailles-les-Vignes i Saint-Sylvain-d’Anjou), Villevêque;

—	w Departamencie Vienne: Berrie, Curçay-sur-Dive, Glénouze, Pouançay, Ranton, Saint-Léger-de-Montbrillais, Saix, Ternay, Les Trois-Moutiers”.

W rozdziale I pkt IV ppkt 3 lit. b) wykaz gmin otrzymuje brzmienie:

„Aubigné-sur-Layon, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Champ-sur-Layon, Faveraye-Mâchelles, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon i Thouarcé), Brissac Loire Aubance (dawne terytoria gmin delegowanych Brissac-Quincé i Vauchrétien), Chalonnes-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (dawne terytorium gminy delegowanej Chanzeaux), Denée, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Brigné i Les Verchers-sur-Layon), Mauges-sur-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Montjean-sur-Loire i La Pommeraye), Mozé-sur-Louet, Savennières, Soulaines-sur-Aubance, Terranjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chavagnes, Martigné-Briand i Notre-Dame- d’Allençon) oraz Val-du-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay).”

Zmiana ta pozwala uwzględnić poszczególne połączenia gmin, które nastąpiły od dnia wydania ostatniej wersji specyfikacji produktu. Granice obszaru bezpośredniego sąsiedztwa pozostają niezmienione.

W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 9 jednolitego dokumentu dotyczący warunków dodatkowych.

5. Przepisy rolnośrodowiskowe

W rozdziale I pkt VI ppkt 2 dodaje się następujący zapis: „Między rzędami musi znajdować się kontrolowana, dziko rosnąca lub zasiana pokrywa roślinna; w przypadku braku takiej pokrywy roślinnej podmiot gospodarczy przeprowadza prace gruntowe w celu zapewnienia kontroli dziko rosnącej roślinności lub uzasadnia zastosowanie produktów kontroli biologicznej zatwierdzonych przez organy publiczne ds. uprawy winorośli. W przypadku stosowania na działce herbicydów do celów kontroli biologicznej zabrania się stosowania innych herbicydów”.

Zmiana ta jest wynikiem obecnego rozwoju praktyk stosowanych przez podmioty gospodarcze w kierunku agroekologii w całym regionie winiarskim Andegawenii. Odzwierciedla ona rosnące zainteresowanie problematyką ochrony środowiska w procesach technicznych. Zachęcając do stosowania pokrywy roślinnej, mechanicznego odchwaszczania lub stosowania produktów kontroli biologicznej, prowadzi do ograniczenia stosowania herbicydów chemicznych. Tego rodzaju ograniczenie stosowania herbicydów ma zapewnić lepszą ochronę gleb wykorzystywanych do uprawy winorośli i zachowanie ich naturalnych właściwości (żyzność, różnorodność biologiczna, oczyszczanie biologiczne), co przyczynia się do poprawy jakości i autentyczności win oraz wzmacnia pojęcie obszaru.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

6. Zezwolenie na rozpoczęcie zbiorów (fr. ban des vendanges)

W rozdziale I pkt VII ppkt 1 usuwa się zdanie „Datę rozpoczęcia zbiorów ustala się zgodnie z przepisami art. D. 645-6 kodeksu rolnictwa i rybołówstwa morskiego”.

Ustalanie daty rozpoczęcia zbiorów nie jest już obecnie konieczne, ponieważ podmioty gospodarcze dysponują teraz szerokim wachlarzem narzędzi umożliwiających dokładną ocenę dojrzałości winogron. Każdy podmiot dysponuje szeregiem urządzeń i sprzętem – zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo – które umożliwiają dokładne określenie optymalnej daty rozpoczęcia zbiorów na każdej działce w zależności od celów produkcji.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

7. Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy

W rozdziale I pkt IX ppkt 1 lit. d) zdanie: „Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy, jaką dysponuje każdy podmiot gospodarczy, jest równa co najmniej 1,4-krotności średnich zbiorów w gospodarstwie w ostatnich pięciu latach” otrzymuje brzmienie: „Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy, jaką dysponuje każdy podmiot gospodarczy, jest równa co najmniej 1,4-krotności średniej ilości wina wyprodukowanego w ostatnich pięciu latach”.

W specyfikacji produktu odnoszono się nie do wydajności objętościowej (wyrażonej w hl lub m3), lecz do zbiorów, tj. wielkości plonów podzielonej przez obszar produkcji (wyrażonej na przykład w hl/ha). Dzięki proponowanej zmianie usuwa się tę niespójność dotyczącą wielkości, nie wprowadzając żadnych zmian pod kątem merytorycznym (minimalna ilość pozostaje na poziomie 1,4-krotności średniej ilości wina wyprodukowanego przez gospodarstwo w poprzednich latach gospodarczych).

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

8. Obrót winami

Usuwa się rozdział I pkt IX ppkt 5 lit. b) dotyczący daty wprowadzenia win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

9. Związek z obszarem geograficznym

Wprowadza się zmiany w opisie związku, aby zaktualizować liczbę odnośnych gmin (13 zamiast 27). W punkcie dotyczącym związku uściślono, że średnie temperatury są temperaturami rocznymi.

W rezultacie zmienia się odpowiednio pkt 8 jednolitego dokumentu dotyczący związku.

10. Środek przejściowy

W rozdziale I pkt XI dodaje się następujący zapis: „Przepisy dotyczące obowiązku występowania kontrolowanej, dziko rosnącej lub zasianej pokrywy roślinnej między rzędami lub, w przypadku braku takiej pokrywy roślinnej, obowiązku przeprowadzenia przez podmiot gospodarczy prac gruntowych bądź stosowania produktów kontroli biologicznej w celu zapewnienia kontroli dziko rosnącej roślinności nie mają zastosowania do obsadzonych winoroślą działek istniejących na dzień zatwierdzenia niniejszej specyfikacji produktu i w przypadku których odstęp między rzędami nie przekracza 1,70 metra”.

Środek przejściowy umożliwia nienakładanie sankcji na istniejące winnice, których obecny sposób prowadzenia nie jest dostosowany do przepisów rolnośrodowiskowych. W winnicach o dużej gęstości obsady, charakteryzujących się odstępem między rzędami nieprzekraczającym 1,70 metra, utrzymywanie stałego trawiastego podłoża lub przeprowadzanie prac gruntowych może bowiem stwarzać problemy techniczne (mechanizacja, urządzenia, narzędzia). W przypadku niskopiennych winorośli trawiaste podłoże zwiększa również ryzyko wiosennych przymrozków. Ponadto obecność pokrywy roślinnej stwarza tym większą konkurencję w zakresie dostarczania winoroślom wody, im większa jest gęstość nasadzeń. Natomiast w przypadku winorośli zasadzonych po zatwierdzeniu specyfikacji produktu konieczne będzie świadome stosowanie wprowadzonych przepisów rolnośrodowiskowych, niezależnie od gęstości obsady i odstępu między rzędami.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

11. Prowadzenie rejestrów

W rozdziale II pkt II ppkt 3 słowo „potencjalna” zastępuje się słowem „naturalna”, zaś słowo „zawartość” zastępuje się słowami „naturalna objętościowa zawartość alkoholu”.

Zgodnie ze sposobem redagowania stosowanym we wszystkich specyfikacjach produktu z obszaru Anjou Saumur sformułowanie „naturalna objętościowa zawartość alkoholu” zastępuje wyrażenia „potencjalna zawartość” lub „zawartość”. Zmiany te poprawiają czytelność tych specyfikacji produktu. Celem harmonizacji przepisów dotyczących prowadzenia rejestrów jest ułatwienie sporządzania planu inspekcji i kontroli tych rejestrów.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

12. Główne punkty podlegające kontroli

Zmieniono rozdział III w celu uspójnienia treści głównych punktów podlegających kontroli w specyfikacjach produktu z obszaru Anjou Saumur.

Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Coteaux du Layon

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Coteaux du Layon

Białe wina niemusujące zawierające cukry resztkowe, które wytwarza się z przejrzałych winogron odmiany chenin B. Są to wina rasowe, eleganckie, o złożonych aromatach, które nadają się do starzenia. Ich smak łączy w sobie słodycz i świeżość, mocny i subtelny charakter.

Charakteryzują się one:

naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 14 %;

minimalną rzeczywistą zawartością alkoholu wynoszącą 10 % i 11 % w przypadku win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu poniżej 18 %;

zawartością cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynoszącą co najmniej 34 g/l.

Kwasowość miareczkowa i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość miareczkowa
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Sélection de grains nobles (z winogron porażonych szlachetną pleśnią)

Wina opatrzone określeniem „sélection de grains nobles” (z winogron porażonych szlachetną pleśnią) wyróżniają się szczególnymi właściwościami wynikającymi ze znacznej koncentracji cukru w winogronach. Te oryginalne wina zachwycają mocnym i trwałym aromatem. Owocowe i kwiatowe aromaty mieszają się z aromatami przejrzałości, takimi jak aromaty suszonych lub kandyzowanych owoców lub nuty miodowe. Dzięki równowadze między kwasowością, zawartością alkoholu i zawiesistością z biegiem lat wina te mogą nabierać jeszcze bardziej złożonego charakteru.

Charakteryzują się one:

naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 19 %;

zawartością cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynoszącą co najmniej 34 g/l;

minimalną rzeczywistą zawartością alkoholu wynoszącą 10 % i 11 % w przypadku win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu poniżej 18 %.

Kwasowość miareczkowa i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość miareczkowa
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Coteaux du Layon + nazwa gminy

Wina opatrzone kontrolowaną nazwą pochodzenia „Coteaux du Layon” oraz nazwą gminy, z której pochodzą winogrona, charakteryzują się na ogół nieznacznie wyższą zawartością cukrów fermentacyjnych. Uprawa winorośli na glebach o różnych właściwościach oraz na wzgórzach o różnych ekspozycjach przyczynia się do różnorodności nut wykształcających się w winach. Wina wytwarzane z winogron zbieranych na wzgórzach lekko wyeksponowanych na północ w Rochefort-sur-Loire wyróżniają się zatem mineralnym smakiem, natomiast w winach wytwarzanych z winogron pochodzących ze wzgórz o ekspozycji południowej w Beaulieu-sur-Layon, Fayed’Anjou i Saint-Aubin-de-Luigné wyczuwalne są często charakterystyczne nuty związane z porażeniem winogron „szlachetną pleśnią” powstałą w wyniku działania botrytis cinerea. Wina wytwarzane z winogron pochodzących ze wzgórz o łagodnych zboczach położonych na lewym brzegu rzeki Layon, na terytorium gmin Rablay-sur-Layon i Saint-Lambert-du-Lattay, są mocne i harmonijne.

Charakteryzują się one:

naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 15 %;

zawartością cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynoszącą co najmniej 34 g/l;

minimalną rzeczywistą zawartością alkoholu wynoszącą 11 % i 12 % w przypadku win o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu poniżej 19 %.

Kwasowość miareczkowa i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość miareczkowa
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Premier cru Chaume

Wina opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume” charakteryzują się zwłaszcza subtelnością i elegancją, a także znaczną i doskonałą złożonością aromatów, w których wyczuwalne są często nuty kandyzowanych owoców i masy pigwowej (fr. pâte de coing).

Charakteryzują się one:

naturalną objętościową zawartością alkoholu wynoszącą co najmniej 16,5 %;

zawartością cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynoszącą co najmniej 80 g/l.

Kwasowość miareczkowa i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	11
Minimalna kwasowość miareczkowa
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	25
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5. Praktyki winiarskie

a) Podstawowe praktyki enologiczne

Stosowanie kawałków drewna

Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się stosowania kawałków drewna.

Wzbogacanie

Szczególne praktyki enologiczne

Wzbogacanie jest dozwolone zgodnie z zasadami określonymi w specyfikacji produktu.

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „sélection de grains nobles”, zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek czynności mających na celu wzbogacenie.

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek czynności mających na celu wzbogacenie i stosowania wszelkiej obróbki termicznej zbiorów, w ramach której stosuje się temperaturę poniżej -5 °C.

Szczególne praktyki enologiczne

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, zabrania się stosowania zbiornika odbiorczego ze śrubą, pompy tłoczącej lub prasy ślimakowej.

Dojrzewanie win odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacji produktu.

Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

Gęstość

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 m, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 m. Zbiory z działek, na których gęstość obsady winorośli wynosi mniej niż 4 000 roślin/ha, ale nie mniej niż 3 300 roślin/ha, kwalifikują się do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia, z zastrzeżeniem zgodności z przepisami dotyczącymi zasad odnoszących się do palikowania i wysokości ulistnienia określonymi w specyfikacji produktu. Odstęp między rzędami winorośli na tych działkach nie może wynosić więcej niż 3 m, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 m.

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, minimalna gęstość obsady w winnicy wynosi 4 500 roślin na hektar. Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,20 metra, zaś odległość między roślinami w tym samym rzędzie nie może wynosić mniej niż 1 metr.

Cięcie i palikowanie winorośli

Praktyka uprawy

Winorośl przycina się najpóźniej w dniu 30 kwietnia, stosując cięcie mieszane, na maksymalnie 12 oczek na roślinę i maksymalnie 4 oczka na długą łozę.

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, winorośl przycina się najpóźniej w dniu 30 kwietnia, stosując cięcie mieszane na maksymalnie 12 oczek na roślinę. W stadium rozwoju fenologicznego odpowiadającego 11 lub 12 liściom liczba gałązek owocujących w roku na roślinę nie przekracza 10.

Wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu odpowiada co najmniej 0,6-krotności odstępu między rzędami, przy czym wysokość ulistnienia poddanego palikowaniu mierzy się między dolną granicą ulistnienia ustaloną na co najmniej 0,40 metra nad powierzchnią ziemi a górną granicą cięcia wierzchołków pędów winorośli (fr. rognage) ustaloną na co najmniej 0,20 metra nad górnym drutem konstrukcji.

W przypadku działek, na których gęstość obsady winorośli wynosi mniej niż 4 000 roślin na hektar, ale nie mniej niż 3 300 roślin na hektar, obowiązują ponadto następujące zasady dotyczące palikowania: minimalna wysokość słupków do palikowania nad powierzchnią ziemi wynosi 1,90 metra; konstrukcja składa się z 4 poziomów drutów; minimalna wysokość górnego drutu wynosi 1,85 metra nad powierzchnią ziemi. Powyższe przepisy szczególne nie mają zastosowania do win opatrzonych określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”.

Nawadnianie

Praktyka uprawy

Nawadnianie jest zabronione.

Zbiory

Praktyka uprawy

Wina produkuje się z przejrzałych winogron. W winach, które mogą być opatrzone określeniem „sélection de grains nobles”, występuje ponadto większa koncentracja cukru wskutek działania szlachetnej pleśni.

Winogrona zbiera się ręcznie metodą zbiorów sukcesywnych.

W przypadku win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, zabrania się stosowania zbiorników samowyładowczych z przenośnikiem śrubowym oraz zbiorników samowyładowczych wyposażonych w pompę łopatkową, a wysokość winogron w pojemnikach wykorzystywanych do transportu zbiorów może wynosić maksymalnie 1 metr.

b) Maksymalne zbiory

Coteaux du Layon

40 hektolitrów z hektara

Wina objęte nazwą „Coteaux du Layon”, opatrzone nazwą gminy, z której pochodzą winogrona

35 hektolitrów z hektara

Wina objęte nazwą „Coteaux du Layon”, opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”

30 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2018 r.: Aubigné-sur-Layon, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Champ-sur-Layon, Faveraye-Mâchelles, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon i Thouarcé), Chalonnes-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chanzeaux i La Jumellière), Cléré-sur-Layon, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Brigné, Concourson-sur-Layon, Saint-Georges-sur-Layon i Les Verchers-sur-Layon), Lys-Haut-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych La Fosse-de-Tigné, Nueil-sur-Layon, Tancoigné, Tigné i Trémont), Passavant-sur-Layon, Rochefort-sur-Loire, Terranjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chavagnes i Martigné-Briand), Val-du-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay).

W odniesieniu do win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następującej gminy w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2018 r.: Rochefort-sur-Loire.

7. Główne odmiany winorośli

chenin B

8. Opis związku lub związków

1. - Informacje na temat obszaru geograficznego

a) Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Winnica „Coteaux du Layon” położona jest na zboczach tworzących pagórkowaty krajobraz wzdłuż rzeki Layon, która płynie w zagłębieniu niewielkiej doliny na południowy zachód / północny wschód w górnym biegu, a następnie na północny zachód, aż do zbiegu z Loarą, począwszy od gminy Vercherssur-Layon. W 2018 r. obszar geograficzny obejmował terytorium 13 gmin w departamencie Maine-et-Loire położonych na prawym i lewym brzegu rzeki Layon.

Gminy Beaulieu-sur-Layon, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon, Rochefort-sur-Loire, Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay, z których pochodzą winogrona i których nazwy mogą uzupełniać kontrolowaną nazwę pochodzenia, stanowią centrum winnicy i położone są po obydwu stronach rzeki Layon wzdłuż jej dolnego biegu. Na terytorium gminy Rochefort-sur-Loire dzięki meandrowi skierowanemu na południe powstało wzgórze „Chaume”.

Gleby na działkach specjalnie wyznaczonych do zbioru winogron rozwinęły się na podłożu łupkowym, które uległo większej lub mniejszej degradacji, i miejscami – w zależności od topografii – są one pokryte formacjami detrytycznymi z cenomanu lub pliocenu. Na niektórych działkach miejscami występują gleby powstałe na kwaśnych (ryolity) lub zasadowych (spility) formacjach eruptywnych, gleby żwirowe na skałach puddingowych i piaskowcu z karbonu oraz niezbyt głębokie gleby z przerostami kwarcu i ftanitami z syluru.

Topografia odgrywa ważną rolę w ukształtowaniu środowiska naturalnego, a brzegi rzeki Layon nie mają takiej samej typologii. Na prawym brzegu występują bardzo strome wzgórza, o nachyleniu wynoszącym niekiedy 40 %, które górują często nad rzeką z wysokości ponad 60 metrów. Na lewym brzegu stoki są na ogół o wiele łagodniejsze, a ich wierzchołki rzadko górują nad rzeką z wysokości większej niż 20 metrów.

Wszystkie te działki mają jednak wspólne cechy. Charakteryzują się one otwartym krajobrazem, a występujące na nich gleby mają dobre właściwości termiczne. Gleby te nie wykazują żadnych oznak zalegania wody i mają bardzo umiarkowane rezerwy wodne.

Obszar geograficzny jest enklawą, w której występują niewielkie opady deszczu, chronioną przed wilgocią oceaniczną dzięki wyższemu położeniu Choletais i Mauges. Roczna suma opadów wynosi około 550–600 milimetrów, natomiast w Choletais ponad 800 milimetrów. W trakcie cyklu wegetacyjnego winorośli opady deszczu są o 100 milimetrów niższe niż w pozostałej części departamentu. Średnie temperatury roczne są stosunkowo wysokie (około 12 °C) i o 1 °C wyższe niż w całym departamencie Maine-et-Loire. O szczególnym mezoklimacie panującym na obszarze geograficznym świadczy południowy charakter roślinności, która obejmuje dęby ostrolistne i sosny pinie.

b) Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem

Uznaje się, że winnica andegaweńska istnieje nieprzerwanie od I wieku naszej ery. W 1529 r. Bourdigné określa tę winnicę mianem arcydzieła Noego. Winorośl rozwija się na tym terenie od VI wieku. W 1600 r. Olivier de Serres w swoim dziele „Théâtre d’agriculture et mesnage des champs” wyraża szczególną opinię: „Na ogół we wszystkich prowincjach tego królestwa (...) należy czekać ze zbiorem winogron do czasu opadnięcia liści winorośli; dalej zaś, w kierunku Anjou, Maine i ich okolic, czeka się do czasu, kiedy dojrzałe winogrona zaczynają same spadać na ziemię. Wynika to zarówno z późnej zmiany pór roku, jak i z właściwości winogron, które rozwijają się podczas przymrozku (...)”. Należy zatem stwierdzić, że późny zbiór winogron praktykowany jest na przedmiotowym obszarze od wielu lat.

Winnica andegaweńska zaczęła jednak zdobywać szczególną renomę począwszy od wieków XII i XIII, dzięki rodzinie Plantagenetów. Dzięki wpływom królestwa Henryka II i Eleonory Akwitańskiej „wino z Andegawenii” dotarło do najzamożniejszych odbiorców. Winnica „Coteaux du Layon” rozwinęła się w XVI wieku wraz z przybyciem na te tereny holenderskich kupców, którzy, wykorzystując potencjał tych win do przewozu drogą morską, sprawili, że właściwości odmiany winorośli chenin B doceniono także za granicą. Największy rozkwit winnicy przypada na 1780 r., kiedy to uregulowano rzekę Layon na potrzeby dużych statków floty holenderskiej.

Wydaje się, że odmiana winorośli chenin B pochodzi właśnie z tego regionu. Potencjał tej odpornej odmiany różni się znacznie w zależności od rodzaju gleby, na której jest uprawiana. Producenci wina bardzo szybko zrozumieli również, że winogrona tej odmiany należy zbierać po osiągnięciu przez nie zaawansowanego stopnia dojrzałości, stosując określone techniki. W 1845 r. hrabia Odart stwierdza w swoim „Traité des cépages” (Traktat o odmianach winorośli): „Konieczne jest również dodanie warunku, że zbiory należy przeprowadzać dopiero wówczas, gdy winogrona będą przejrzałe, co następuje w okolicach dnia Wszystkich Świętych, kiedy zmiękczona przez deszcze skórka odchodzi”.

Przejrzałość jest zatem nieodłącznym warunkiem przeprowadzania zbiorów. W 1816 r. Jullien w „Topographie de tous les vignobles connus” (Topografia wszystkich znanych winnic) uściśla, że: „W dobrych winnicach klasy crus zbiory przeprowadza się kilkukrotnie; wina z pierwszych dwóch zbiorów, podczas których zbiera się wyłącznie najbardziej dojrzałe winogrona, wysyła się za granicę; wina, które produkuje się z winogron zebranych podczas trzecich zbiorów, konsumowane są w kraju (...)”.

Kilka gmin w przedmiotowym regionie winiarskim od zawsze cieszyło się znaczną renomą. William Guthrie (1708–1770), angielski geograf, w tłumaczeniu dzieła „Nouvelle Géographie Universelle” (Nowa geografia uniwersalna), które opublikowano w 1802 r., wskazał już większość gmin, które obecnie korzystają z możliwości dodawania swojej nazwy do kontrolowanej nazwy pochodzenia. W dekrecie dotyczącym uznania kontrolowanej nazwy pochodzenia „Coteaux du Layon” z dnia 18 lutego 1950 r. potwierdzono tę możliwość w odniesieniu do gmin Beaulieu-sur-Layon, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon, Rochefort-sur-Loire, Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay.

Obszar uzupełniającego oznaczenia geograficznego „Chaume” rozciąga się na wzgórzu o ekspozycji południowej charakteryzującym się oryginalną topografią, które położone jest nad centralną częścią meandra w gminie Rochefort-sur-Loire i które otaczają gminy Beaulieu-sur-Layon i Saint-Aubin-de-Luigné. Wzgórze to – początkowo będące własnością Fulka Czarnego, a na początku XI wieku przekazane w spadku opactwu Ronceray d’Angers – bardzo szybko zdobyło znaczną renomę. W bliższych nam czasach, a zwłaszcza począwszy od lat 80. XX wieku, producentom udało się optymalnie dostosować techniki przycinania i prowadzenia winorośli, w większym stopniu opanować zasady przeprowadzania zbiorów i winobrania po uzyskaniu przez winogrona optymalnej dojrzałości oraz wprowadzić udoskonalenia techniczne w zakresie kontroli i czasu dojrzewania. Ich wspólny wysiłek zaowocował uznaniem określenia „premier cru”.

2. - Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

Są to wina rasowe i eleganckie. Ich smak łączy w sobie słodycz i świeżość, mocny i subtelny charakter o złożonych aromatach. Wina te nadają się do dłuższego starzenia, dlatego też cieszą się uznaniem świadomych degustatorów.

3. - Związki przyczynowe

Dzięki połączeniu płytkich gleb z topografią umożliwiającą doskonałą ekspozycję działek obsadzonych winoroślą i zapewniającą regularne, ale ograniczone zaopatrzenie w wodę, odmiana winorośli chenin B może w pełni rozwinąć swoją głębię. Zgodnie ze stosowanymi praktykami wśród wyznaczonych działek rolnych uwzględnia się zatem wyłącznie działki położone na wzgórzach, na których występują niezbyt głębokie gleby. Położenie to wymaga optymalnego zarządzania winoroślą, kontroli jej dynamiki i potencjału produkcyjnego, zgodnie z wytycznymi zawartymi w specyfikacji produktu, poprzez stosowanie praktyki niskich plonów związanych z cięciem krótkim.

Mezoklimat o charakterze południowym oraz sadzenie winorośli na niekiedy stromych stokach w połączeniu z odpowiednim prowadzeniem winorośli sprzyjają koncentracji cukrów w winogronach wskutek więdnięcia lub wysychania winogron na łodydze (podsuszanie winogron na krzewie, fr. passerillage sur souche), która to technika jest charakterystyczna dla przedmiotowej winnicy.

Dzięki ciekowi wodnemu przecinającemu obszar geograficzny możliwe jest również przekroczenie zwykłego etapu dojrzałości w celu osiągnięcia stanu przejrzałości winogron, ponieważ ciek ten przyczynia się do tworzenia porannych mgieł niezbędnych do rozwoju botrytis cinerea oraz „szlachetnej pleśni”, w szczególności w przypadku win opatrzonych określeniem „sélection de grains nobles”.

Zbieranie winogron dopiero po osiągnięciu przez nie stanu przejrzałości, przeprowadzanie zbiorów dopiero późną jesienią, a następnie ręczne przeprowadzanie zbiorów sukcesywnych na tej samej działce, aby wybrać owoce, które zgromadziły cukier w sposób naturalny lub są dotknięte „szlachetną pleśnią” (winogrona „przypieczone”), dowodzą zarówno umiejętności producentów, jak i szczególnego dostosowania odmiany winorośli chenin B. Dzięki zachowaniu tradycyjnej praktyki ręcznych zbiorów winogron producenci wina przyczynili się również do zachowania oryginalnego charakteru i szczególnych cech tej położonej na wzgórzach winnicy.

Proces dojrzewania win, określony w specyfikacji produktu, który może trwać co najmniej do dnia 1 lipca roku następującego po roku zbiorów w przypadku win opatrzonych określeniem „premier cru” lub do dnia 1 czerwca drugiego roku po roku zbiorów w przypadku win opatrzonych określeniem „sélection de grains nobles”, przyczynia się do zwiększenia złożoności aromatycznej przedmiotowych win wyczuwalnej podczas degustacji, wzmacniając jednocześnie ich duży potencjał do starzenia w butelce. Jak głosi miejscowe powiedzenie: „Prędzej niż wina »Coteaux du Layon« zepsuje się korek”.

Godard Faultrier, dziewiętnastowieczny historyk z Andegawenii, stwierdził: „Gdyby jakiś Andegaweńczyk dotarł do wyspy Jawa przed rewolucją i został wprowadzony do pałacu gubernatora Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, poczułby, jak sądzę, prawdziwą radość, gdyby zobaczył wino z Andegawenii musujące w kielichu tego przywódcy, który, zdaniem Voltaire’a, pojawiał się publicznie wyłącznie przystrojony w barwy królewskiej purpury, i dzięki bursztynowej barwie likieru rozpoznałby, że jest to jedno z naszych najbardziej cenionych win Coteaux du Layon”.

Dzięki staraniom producentów, świadomych, że mają do dyspozycji wyjątkowe terytorium, które należy pielęgnować z najwyższą starannością, przedmiotowe wina zdobyły z biegiem czasu renomę, a obecnie są cenione na całym świecie.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin:

—

—	w Departamencie Indre-et-Loire: Saint-Nicolas-de-Bourgueil;

—	w Departamencie Loire-Atlantique: Ancenis, Le Loroux-Bottereau, Le Pallet, La Remaudière, Vair-sur-Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Anetz), Vallet;

—

—	w departamencie Vienne: Berrie, Curçay-sur-Dive, Glénouze, Pouançay, Ranton, Saint-Léger-de-Montbrillais, Saix, Ternay, Les Trois-Moutiers.

W odniesieniu do win, które mogą być opatrzone określeniem „premier cru” oraz uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie odstępstwa w odniesieniu do fermentacji, produkcji i dojrzewania wina, stanowi obszar następujących gmin w departamencie Maine-et-Loire, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym („code officiel géographique”) z 2018 r.: Aubigné-sur-Layon, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Champ-sur-Layon, Faveraye-Mâchelles, Faye-d’Anjou, Rablay-sur-Layon i Thouarcé), Brissac Loire Aubance (dawne terytoria gmin delegowanych Brissac-Quincé i Vauchrétien), Chalonnes-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (dawne terytorium gminy delegowanej Chanzeaux), Denée, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Brigné i Les Verchers-sur-Layon), Mauges-sur-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Montjean-sur-Loire i La Pommeraye), Mozé-sur-Louet, Savennières, Soulaines-sur-Aubance, Terranjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chavagnes, Martigné-Briand i Notre-Dame-d’Allençon) oraz Val-du-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay).

Etykietowanie: określenia uzupełniające – nazwa gminy, z której pochodzą winogrona

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Po kontrolowanej nazwie pochodzenia można umieścić nazwę gminy, z której pochodzą winogrona, zgodnie z przepisami ustanowionymi w specyfikacji produktu.

Nazwę gminy, z której pochodzą winogrona, zapisuje się czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Etykietowanie: określenie „sélection de grains nobles”

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Kontrolowaną nazwę pochodzenia, po której ewentualnie można umieścić nazwę gminy, z której pochodzą winogrona, można uzupełnić określeniem „sélection de grains nobles”, zgodnie z przepisami ustanowionymi w specyfikacji produktu.

Wina opatrzone określeniem „sélection de grains nobles” wprowadza się obowiązkowo do obrotu z oznaczeniem rocznika.

Etykietowanie: określenie „premier cru”

Ramy prawne:

przepisy UE

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Określenie „premier cru” jest zastrzeżone dla win objętych kontrolowaną nazwą pochodzenia, opatrzonych uzupełniającym oznaczeniem geograficznym „Chaume”, zgodnie z przepisami ustanowionymi w specyfikacji produktu.

Uzupełniającego oznaczenia geograficznego „Chaume” nie umieszcza się w tym samym wierszu, w którym umieszcza się określenie „premier cru”.

Nazwę uzupełniającego oznaczenia geograficznego „Chaume” zapisuje się czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Etykietowanie: nazwa geograficzna „Val de Loire”

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić, dodając do niej nazwę geograficzną „Val de Loire”, zgodnie z zasadami stosowania tej nazwy geograficznej określonymi w specyfikacji produktu. Czcionka, którą zapisana jest nazwa geograficzna „Val de Loire”, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Etykietowanie: uściślenie mniejszej jednostki geograficznej i określenia fakultatywne

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:

—	jest to lokalizacja wpisana do ksiąg wieczystych;

—	została ona podana w deklaracji zbiorów.

Nazwa lokalizacji wpisanej do ksiąg wieczystych jest zapisana czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) połowy wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Etykietowanie: rozmiar czcionki

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Wszystkie określenia fakultatywne, których stosowanie – zgodnie z przepisami wspólnotowymi – mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-7ab93419-47c9-4eb0-94fd-ae83a8828145

(1) Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

4.3.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 70/33

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 70/06)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA / CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„RISO NANO VIALONE VERONESE”

Nr UE: PGI-IT-01529-AM03 – 22 czerwca 2018

ChNP ( ) CHOG (X)

1. Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Consorzio di tutela della IGP Riso Nano Vialone Veronese [Stowarzyszenie ochrony ChOG Riso Nano Vialone Veronese]

Via V. Veneto 4

Skrytka pocztowa 69

37063 Isola Della Scala VR

ITALY

E-mail: info@risovialonenanoveronese.it; risoveronese.igp@gmail.com

Email certyfikowany: risonano.vr@pec.it

Stowarzyszenie ochrony ChOG „Riso Nano Vialone Veronese” jest uprawnione do złożenia wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 13 ust. 1 dekretu Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej nr 12511 z dnia 14 października 2013 r.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☒	Obszar geograficzny

☒	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☒

Związek

☐	Etykietowanie

☒	Inne [pakowanie, zmiany redakcyjne]

4. Rodzaj zmian

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5. Zmiany

Opis produktu

—	Następujące zdanie w art. 2 specyfikacji produktu: „»Riso Nano Vialone Veronese« ChOG musi być uzyskany wyłącznie z odmiany ryżu Vialone Nano z gatunku »Japonica«” otrzymuje brzmienie: „»Riso Nano Vialone Veronese« ChOG musi być uzyskany wyłącznie z odmiany ryżu niełuskanego Vialone Nano”.

Zmiana polega na usunięciu odniesienia do gatunku Japonica – oczywiste jest, że chodzi o gatunek Japonica, ponieważ wyłącznie nasiona Vialone Nano mogą uzyskać ChOG.

—

W art. 2 specyfikacji produktu dodano następujący tekst:

„W momencie wprowadzania do obrotu »Riso Nano Vialone Veronese« musi być klasyfikowany jako jeden z następujących rodzajów produktów:

—	ryż półbielony lub półbrązowy: uzyskany poprzez polerowanie, które obejmuje częściowe usunięcie zarodka (kiełku) i owocni;

—	ryż biały: uzyskany poprzez polerowanie, które obejmuje całkowite usunięcie owocni”.

Oprócz białego rodzaju ryżu uwzględniono rodzaj półbielony lub półbrązowy. Uwzględnienie rodzaju półbielonego lub półbrązowego umożliwia rozszerzenie zakresu „Riso Nano Vialone Veronese” objętego ChOG. Istnieją przedmioty o charakterze historycznym (np. cenniki, paczki ryżu i materiały reklamowe), które świadczą o produkcji tych rodzajów produktu na wyznaczonym obszarze jeszcze przed 2009 r.

Ponadto przedstawiono krótkie wyjaśnienie sposobu uzyskiwania każdego rodzaju ryżu w celu zwiększenia jasności specyfikacji.

—	W art. 2 specyfikacji produktu dodano następujące zdanie w celu uwzględnienia właściwości „Riso Nano Vialone Veronese”. Zmiana ta ma również zastosowanie do pkt 3.2 jednolitego dokumentu.

„Riso Nano Vialone Veronese” ma następujące właściwości:

—	Art. 2 specyfikacji produktu:

Następujące parametry zawarte poprzednio w art. 6 przeniesiono do art. 2 po ponownym opracowaniu całości specyfikacji produktu:

„Długość:	od 5,6 mm do 5,8 mm;
Szerokość:	od 3,4 mm do 3,6 mm;
Grubość:	od 2,0 mm do 2,2 mm;
Kształt (długość/szerokość)	od 1,5 do 1,7;
Rdzeń wewnętrzny:	przedłużony;
Prążek:	brak”.

Ponadto parametry długości, szerokości, grubości i stosunku długości do szerokości zmieniono w następujący sposób:

„Długość	:	od 5,4 mm do 5,8 mm
Szerokość	:	od 3,2 mm do 3,5 mm
Grubość	:	od 2,0 mm do 2,2 mm
Stosunek długości do szerokości	:	od 1,6 do 1,8”.

We właściwościach uwzględniono skutki zmiany klimatu, które obejmują zmiany temperatury w okresie kwitnienia „Riso Nano Vialone Veronese”, prowadzące do zmian w długości i szerokości ziarna.

—	W artykule tym dodano informacje dotyczące wartości procentowej zanieczyszczeń innymi odmianami. Poprzednio znajdowały się one w art. 6 i przeniesiono je do art. 2; poprzednią wartość 2 % zwiększono do 3 %.

Dodane zdanie otrzymuje brzmienie: „Wartość procentowa zanieczyszczeń ryżu innymi odmianami nie może przekraczać 3 %”.

Limit zanieczyszczeń innymi odmianami zwiększono do 3 % w związku z naturalnymi mutacjami odmiany zachodzącymi w wyniku ponownego pojawienia się cech odmiany macierzystej. Ponadto limit 3 % w żadnym przypadku nie przekracza wartości referencyjnej ustalonej w przepisach krajowych.

—

Następujący akapit został przeniesiony z art. 6 do art. 2 specyfikacji, ponieważ jest on bardziej istotny w kontekście treści tego ostatniego artykułu:

„Oprócz właściwości odmiany, o których mowa powyżej, »Riso Nano Vialone Veronese« musi wykazywać następujące parametry fizyczne i chemiczne:

amyloza	:	nie mniej niż 21 % suchej masy;
czas żelatynizacji	:	zawarty w przedziale 15–20 min.;
wskaźnik konsystencji	:	nie mniej niż 0,85 kg/cm2;
wskaźnik lepkości	:	nie więcej niż 2,5 g/cm”.

—	W art. 2 specyfikacji produktu dodano następujące zdanie:

„Powyższe właściwości ustalono na podstawie ryżu gotowego do wprowadzenia do obrotu”.

Przepis ten dodano w celu wyjaśnienia poprzednio niezdefiniowanego punktu w specyfikacji, który w latach, w których specyfikacja obowiązywała, był niejasny dla podmiotów gospodarczych.

Art. 6 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu – Właściwości w momencie wprowadzenia do obrotu

—

Skreślono następujący tekst:

„W celu wprowadzania do obrotu ziarno »Riso Nano Vialone Veronese« musi posiadać następujące właściwości:

Barwa owocni	:	biała;
Długość	:	średniej długości;
Kształt	:	okrągły;
Szerokość	:	średnia;
Ząb	:	wyraźny;
Główka	:	krótka;
Sekcja	:	zaokrąglona”.

Właściwości wskazane w specyfikacji produktu w odniesieniu do barwy owocni, długości, kształtu, zęba, szerokości, główki i sekcji pokrywają się z tym, co zostało ustanowione w przepisach krajowych dotyczących odmiany Vialone Nano; powtarzanie ich w specyfikacji jest zatem zbędne, ponieważ są one takie same w przypadku ChOG „Riso Nano Vialone Veronese”.

—	Skreślono następujące zdanie: „Limity wad, po przekroczeniu których ryżu nie można sprzedawać, określono w wykazach ministerialnych wydawanych co roku w drodze dekretu i publikowanych w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej”.

Przepis skreślono, ponieważ limit wad dopuszczonych w przypadku ryżu określa się każdego roku ustawą.

—	Skreślono następujące zdanie: „W celu konserwacji polerowanego ryżu nie dopuszcza się stosowania środków owadobójczych ani fumigantów”.

Przepis ten skreślono, ponieważ uznano, że dla konsumenta końcowego ważne jest otrzymanie produktu wolnego od owadów i pasożytów. Nie można zatem wykluczyć przeprowadzenia zabiegów dezynfekcyjnych przed pakowaniem ryżu, pod warunkiem że nie wpływają one na jego cechy jakościowe.

—	Skreślono następujące zdanie: „Ministerstwo Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej może – na wniosek Stowarzyszenia ochrony ChOG »Riso Nano Vialone Veronese« – dodawać lub zmieniać parametry chemiczne i fizyczne w celu lepszego scharakteryzowania tożsamości nazwy”.

Przepis ten nie ma zastosowania, ponieważ zmiany specyfikacji produktu reguluje rozporządzenie (UE) nr 1151/2012.

Pkt 4.2 streszczenia:

—

Następujące informacje:

—	„Gatunek o średnio wczesnym okresie wegetacji, średnim wzroście, drobnych, gładkich ziarnach w kształcie perły;

—	Genealogia: Nano x Vialone;

—	Odmiana: Japonica;

—	Rok wprowadzenia do produkcji: 1937;

—	Okres wegetacji: 155 dni;

—	Długość pędu: 95,2 cm;

—	Barwa węzłów: fioletowa;

—	Barwa międzywęźli: fioletowa prążkowana;

—	Liście: barwa fioletowa prążkowana, zwisające;

—	Barwa pochwy: fioletowa;

—	Barwa uszek: fioletowa;

—	Barwa kolanka: fioletowa;

—	Języczek: długość: 17,0 mm, rozdwojony, barwy fioletowej; ułożenie liści: chorągiewkowate, zwisające;

—	Wiecha: długość: 17,8 cm; pokrój zwieszony, typ: prosta; rozpierzchła; ości brak;

—	Barwa znamienia: zabarwione;

—	Barwa plewy: fioletowo-brązowa;

—	Barwa plewki: żeberka fioletowo-brązowe; łuska fioletowo-brązowa; wierzchołek fioletowo-brązowy;

—	Kłosek: bródki brak; średnio owłosiony; długość 8,1 mm, szerokość 4,1 mm; masa 1 000 ziaren wynosi 37,9 g;

—	Odporność na zimno: siewki: wysoka, podczas kwitnienia: średnia; odporność na głębokość zanurzenia (40–50): wysoka;

—	Tempo rozwoju siewek: wysokie; wymagany stopień płodności: średni; wydajność polerowania: 55 %”

skreślono, ponieważ nie są one bezpośrednio związane z nazwą, lecz raczej z właściwościami odmiany. Ponadto punkt ten dostosowano do treści specyfikacji produktu w odniesieniu do nazwy „Riso Nano Vialone Veronese”.

—	Skreślono wyrażenie „masa 1 000 ziaren wynosząca 31,1 g”, ponieważ nie pojawia się ono w specyfikacji produktu i nie ma wpływu na specyfikę nazwy.

Obszar geograficzny

Art. 3 specyfikacji produktu

—

Zdanie:

„Ryż niełuskany przeznaczony do produkcji ryżu »Riso Nano Vialone Veronese« objętego chronionym oznaczeniem geograficznym musi być uprawiany na gruntach nadających się do nawadniania na równinie werońskiej”

otrzymuje brzmienie:

„»Riso Nano Vialone Veronese« musi być produkowany na terytorium administracyjnym następujących gmin [...]”.

Celem nowego sformułowania, w którym pojęcie „ryż niełuskany” zastąpiono nazwą produktu, jest odniesienie się do obszaru produkcji ryżu, a nie tylko do obszaru uprawy, jak miało to miejsce poprzednio. Art. 5 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu stanowi już, że czynności polerowania mają być przeprowadzane na tym samym obszarze, na którym uprawia się ryż; zmiana nie obejmuje zatem dalszych ograniczeń geograficznych w odniesieniu do produkcji „Riso Nano Vialone Veronese”.

—	Słowa „na gruntach nadających się do nawadniania na równinie werońskiej” przeniesiono do art. 5 – Metoda produkcji – akapit pierwszy, aby uzupełnić już przedstawione informacje.

Dowód pochodzenia

—

Dodano poniższy art. 4 w odniesieniu do procedur, których muszą przestrzegać podmioty gospodarcze w celu zagwarantowania pochodzenia produktu:

„Art. 4 – Dowód pochodzenia

Każdy etap procesu produkcji jest monitorowany, co obejmuje rejestrację wszystkich produktów wchodzących i wychodzących. W ten sposób zapewniona zostaje identyfikowalność produktu, którą gwarantuje również rejestrowanie producentów i pakujących w wykazach prowadzonych w tym celu przez organ kontrolny oraz terminowe zgłaszanie organowi kontrolnemu wyprodukowanych ilości produktu.

Wszelkie osoby fizyczne i prawne figurujące w stosownych wykazach podlegają kontroli przeprowadzanej przez organ kontrolny zgodnie ze specyfikacją produktu oraz z powiązanym planem kontroli.

Art. 4 zastępuje art. 8 zawierający przepisy, które nie mają obecnie zastosowania w wyniku zmian regulacyjnych dotyczących kontroli. Celem art. 4 jest skreślenie ze specyfikacji produktu szeregu działań wskazanych w art. 8 dotychczasowej specyfikacji, powierzonych stowarzyszeniu ochrony w odniesieniu do kontroli, które nie mają już zastosowania, ponieważ dotyczą producentów i jednostki certyfikującej.”

Metoda produkcji

Art. 5 – Metoda produkcji – poprzednio art. 4 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

—	Zdanie: „»Riso Nano Vialone Veronese« musi być uprawiany na gruntach z płodozmianem”

otrzymuje brzmienie:

„»Riso Nano Vialone Veronese« musi być uprawiany na gruntach z płodozmianem i odpowiednim nawodnieniem na obszarze produkcji”.

Specyfikację rodzaju gruntu przeniesiono z art. 3 skonsolidowanej specyfikacji produktu do obecnego art. 5, ponieważ uznaje się go za bardziej właściwy.

—

Zdanie:

„Pole ryżowe nie może pozostawać na tej samej działce przez więcej niż sześć kolejnych lat i może powrócić na nią najwcześniej po dwóch latach”

otrzymuje brzmienie:

„Opcje techniczne i agronomiczne, które należy zastosować w celu właściwej produkcji »Riso Nano Vialone Veronese«, są następujące:

—	Płodozmian: Pole ryżowe nie może pozostawać na tej samej działce przez więcej niż sześć kolejnych lat i może powrócić na nią dopiero po płodozmianie trwającym co najmniej dwa lata i obejmującym uprawę inną niż ryż.

Przedstawiono szczegółowy opis płodozmianu w celu doprecyzowania procedur operacyjnych, które zapewniają pełnowartościowość produktu i terytorium, tym samym chroniąc konsumenta.”

—	Następujący przepis: „Maksymalna produkcja na hektar nie może przekraczać 7 ton” otrzymuje brzmienie: „Maksymalna produkcja na hektar nie może w żadnym przepadku przekraczać 8 ton ryżu niełuskanego”.

Produkcję zwiększono z 7 do 8 ton/ha. Stosowane obecnie techniki uprawy ziemi (przy użyciu niwelatorów laserowych) umożliwiają zapewnienie bardziej jednolitej obsadzonej powierzchni z możliwością zwiększenia plonów, przy jednoczesnym utrzymaniu tego samego poziomu jakości. Wyjaśniono również, że plony odnoszą się do ryżu niełuskanego, a nie ryżu bielonego.

—	Zdanie: „Wykorzystane nasiona muszą należeć do odmiany Vialone Nano i posiadać certyfikat ENSE [Ente Nazionale Sementi Elette (Krajowego Organu Selekcji Nasion)]” otrzymuje brzmienie: „Wykorzystane nasiona muszą być certyfikowane zgodnie z obowiązującymi przepisami”.

Skreślono specyfikację, zgodnie z którą nasiona muszą należeć do odmiany Vialone Nano, ponieważ było to powtórzenie tego, co już stwierdzono w art. 2. Podobnie skreślono odniesienie do organu ENSE, ponieważ organ ten już nie istnieje.

—	Zdanie: „Aby suszony ryż niełuskany można było przekazać do polerowania, jego stopień wilgotności nie może przekraczać 14,0 %” otrzymuje brzmienie: „Podczas przechowywania i do momentu przekazania do polerowania stopień wilgotności suszonego ryżu niełuskanego nie może przekraczać 14,0 %”.

Określono, że stopień wilgotności ryżu niełuskanego nie może przekraczać limitu 14 % nawet podczas przechowywania, aby zapobiec pleśnieniu.

—	Skreślono następujące zdanie: „Można stosować wyłącznie pośrednie suszarki ogniowe, z wyjątkiem zasilanych metanem, LPG lub olejem rolniczym”.

Skreślono specyfikacje dotyczące metod suszenia, ponieważ są one obecnie przestarzałe.

—

Skreślono następujące zdanie:

„Stowarzyszenie ochrony »Riso Nano Vialone Veronese« jest zobowiązane do współpracy z hodowcą odpowiedzialnym za odmianę Vialone Nano, Istituto Sperimentale per la Cerealicoltura, Stazione specializzata per la risicoltura di Vercelli [specjalistyczna stacja uprawy ryżu w Vercelli przy Instytucie Doświadczalnym Uprawy Zboża], który odpowiada za zachowywanie czystości odmiany Vialone Nano”.

Skreślono odniesienie do specjalistycznej stacji uprawy ryżu w Vercelli przy Instytucie Doświadczalnym Uprawy Zboża, ponieważ nie jest już ona odpowiedzialna za zachowywanie czystości odmiany. Ponadto uznaje się, że określenie jakichkolwiek działań w zakresie współpracy, które może podejmować stowarzyszenie ochrony, nie jest istotne w kontekście treści specyfikacji.

—	Art. 5 – Metoda produkcji – poprzednio art. 5 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

—	Następujące zdanie: „Czynności w zakresie bielenia i pakowania ryżu muszą być przeprowadzane w ramach określonego obszaru podanego w art. 3” otrzymuje brzmienie: „Czynności w zakresie produkcji i pakowania ryżu muszą być przeprowadzane na określonym obszarze wskazanym w art. 3”.

Odniesienie do bielenia ryżu usunięto po wprowadzeniu nowego rodzaju produktu – ryżu półbrązowego – który jest obłuskiwany i częściowo bielony.

Tak jak pierwotnie ustanowiono w odniesieniu do rodzaju ryżu „białego”, wspomniane czynności w zakresie bielenia muszą się odbywać na obszarze geograficznym, na którym ryż jest uprawiany. Celem utrzymania ograniczenia dotyczącego czynności w zakresie polerowania jest zapewnienie zgodności z procesem produkcji, który przeprowadza się na podstawie kryteriów wynikających z wielowiekowej tradycji, która wraz ze szczególną przydatnością tego obszaru do uprawy ryżu umożliwiła ugruntowanie pozycji „Riso Nano Vialone Veronese” ChOG na rynku.

—

Następujący akapit:

„Zalecane i dozwolone czynności w zakresie polerowania są następujące:

obłuskiwanie: polerowanie w celu usunięcia plewek (łusek), które może być przeprowadzane z wykorzystaniem obłuskiwaczy cylindrycznych albo obłuskiwaczy ze ściernicami;

bielenie: polerowanie w celu usunięcia owocni i zarodka, które musi być przeprowadzane z wykorzystaniem odpowiednich maszyn do bielenia;

obróbka wtórna: w celu uzupełnienia procesu bielenia ryż można polerować z wykorzystaniem śmigła ze ściernicami w celu usunięcia ziaren kredowych oraz z wykorzystaniem szczotki do polerowania lub polerki wodnej/pneumatycznej w celu wypolerowania ziarna”

otrzymuje brzmienie:

„Zalecane i dozwolone czynności w zakresie polerowania są następujące:

Ryż biały:

obłuskiwanie: polerowanie w celu usunięcia plewek (łusek), które może być przeprowadzane z wykorzystaniem obłuskiwaczy cylindrycznych albo obłuskiwaczy ze ściernicami;

bielenie: polerowanie w celu usunięcia owocni i zarodka, które musi być przeprowadzane z wykorzystaniem odpowiednich maszyn do bielenia;

obróbka wtórna: w celu uzupełnienia procesu bielenia ryż biały można polerować z wykorzystaniem śmigła ze ściernicami w celu usunięcia ziaren kredowych oraz z wykorzystaniem szczotki do polerowania lub polerki wodnej/pneumatycznej w celu wypolerowania ziarna”.

Po wprowadzeniu rodzaju półbrązowego zmieniono brzmienie tego akapitu bez zmiany jego treści, w celu doprecyzowania, że odnosi się on do ryżu białego.

—	Na końcu powyższego ustępu dodano zdanie w brzmieniu: „Ryż półbielony lub półbrązowy: obłuskiwanie i częściowe bielenie.

W celu zapewnienia kompletności i jasności specyfikacji produktu dodano opis działań w zakresie przetwarzania ryżu półbielonego lub półbrązowego.

Związek

—

Biorąc pod uwagę, że niektóre treści art. 6 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu – Właściwości w momencie wprowadzenia do obrotu – przeniesiono do art. 2, a inne skreślono, art. 6 nowej wersji specyfikacji produktu zawiera szczegóły dotyczące związku z obszarem pochodzenia. W szczególności artykuł ten stanowi uzupełnienie specyfikacji w odniesieniu do treści wymaganych w obecnie obowiązujących przepisach i grupuje informacje zawarte w aktach, które doprowadziły do rejestracji nazwy, oraz informacje zawarte w streszczeniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr L 71/17. Art. 6 specyfikacji otrzymał następujące brzmienie:

Art. 6 – Związek ze środowiskiem

Czynniki glebowe i klimatyczne

»Riso Nano Vialone Veronese« jest uprawiany na glebach lekkich, aluwialnych i o średniej konsystencji, na polach ryżowych umiejscowionych na równinach wokół Werony, które charakteryzują się ogólnie zasadowym pH w związku z obecnością wapienia.

Cechą szczególną tego obszaru jest to, że zasila go woda źródlana, która również ma odczyn zasadowy, ponieważ pochodzi ze skał wapiennych. Ta wyraźna zasadowość charakteryzuje i wyróżnia środowisko pól ryżowych w rejonie Werony w stosunku do większości włoskich obszarów uprawy ryżu. Ponadto na obszarach tych uprawę ryżu prowadzi się tradycyjnie w systemie płodozmianu, co znacznie zmniejsza zużycie środków ochrony roślin i nawozów chemicznych.

Ogólnie zasadowe gleby werońskie na określonym obszarze, woda źródlana, jednolity klimat i system płodozmianu zapewniają zrównoważone połączenie czynników w odniesieniu do produkcji werońskiego ryżu, które pozwalają na bezproblemowe zakończenie cyklu wegetacyjnego uprawy.

Czynniki historyczne i ludzkie

Źródła historyczne potwierdzają, że uprawa ryżu zaczęła się rozprzestrzeniać w Weronie i okolicach w pierwszych dekadach XVI w. z inicjatywy rodzin pochodzących z Lombardii. Dzięki uprawie ryżu wykorzystano wiele obszarów bagiennych, które w przeciwnym razie byłyby bezproduktywne.

W 1545 r. Senat Wenecki ustanowił magistraturę »kuratorów ds. zasobów nieuprawianych« w celu uregulowania spiętrzenia wody na werońskich polach ryżowych oraz zezwolił na budowę pile da riso, tj. systemów hydraulicznych do obróbki ryżu niełuskanego. Już wtedy dobrze znany ryż weroński był sprzedawany niemal wyłącznie na weneckim rynku Rialto i wkrótce stał się głównym źródłem gospodarki tego obszaru.

Ogromna ilość dokumentacji graficznej i kartograficznej przedstawia zakres oraz znaczenie gospodarcze i społeczne ryżu uprawianego w Weronie również w XVII i XVIII w.

W rejonie Werony w uprawie ryżu główną rolę odgrywają producenci; przyjęli oni i utrzymują agronomiczne techniki płodozmianu, odchwaszczania i nawożenia, które umożliwiają otrzymywanie pełnowartościowego i jakościowego produktu nawet przed jego obróbką.

Równie ważne jest polerowanie ryżu niełuskanego. Odbywa się ono w młynach lokalnych, wywodzących się z pile da riso, które licznie powstały w tym regionie w ciągu XVI w.; kilka z nich działa do dziś.

Ryż był w nich łuskany przy użyciu hydraulicznych moździerzy. Nawet jeśli obecnie proces polerowania przeprowadza się przy użyciu nowoczesnych maszyn, przestrzega się zasad i osiąga wyniki, które są owocem wielowiekowej tradycji.

Po polerowaniu ziarno ma optymalne właściwości do przygotowania typowych werońskich risotto”.

W celu dostosowania sekcji 5 jednolitego dokumentu do przepisów załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 668/2014 dodano następujące akapity:

—	„Podstawą wniosku dotyczącego rejestracji »Riso Nano Vialone Veronese« ChOG są właściwości produktu”;

—

„Polerowanie odbywa się w młynach lokalnych, wywodzących się bezpośrednio z »pile da riso«, które licznie powstały w tym regionie w ciągu XVI w.; kilka z nich działa do dziś. Ryż był w nich łuskany przy użyciu hydraulicznych moździerzy. Nawet jeśli obecnie w większości przypadków proces polerowania przeprowadza się przy użyciu nowoczesnych maszyn, przestrzega się zasad i osiąga wyniki, które są owocem wielowiekowej tradycji. Procesy obłuskiwania i bielenia ziarna nigdy nie są doprowadzane do końca; ziarno pozostaje częściowo pokryte owocnią, co nadaje mu optymalne właściwości do przygotowania typowych werońskich risotto”.

Kontrole

Art. 8 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu – Kontrole

—

Skreślono następujące zdania:

—	Po zakończeniu siewu wszyscy hodowcy ryżu są zobowiązani do złożenia sprawozdania z produkcji – na odpowiednich formularzach dostarczonych przez stowarzyszenie ochrony – wskazującego obszar obsadzony ryżem w odniesieniu do każdej odmiany oraz właściwe dane katastralne.

—	Stowarzyszenie ochrony powinno otrzymać to sprawozdanie do dnia 31 maja każdego roku wraz z egzemplarzem sprawozdania obszarowego dostarczonym do Ente Nazionale Risi [Krajowej Rady ds. Ryżu].

—

Podobnie do dnia 30 listopada każdego roku i w każdym przypadku przed rozpoczęciem sprzedaży ryżu producenci muszą zgłosić – również na formularzach dostarczonych przez stowarzyszenie ochrony – ilości produktów w różnych partiach ryżu niełuskanego Vialone Nano oraz zwrócić się o pobranie próbek.

Powody tego skreślenia są następujące: Wymogi, które podmioty gospodarcze muszą spełnić w kwestii zgłaszania produkcji, zostały ustanowione przez organ kontrolny i określony w stosownym planie kontroli. Sprawozdania dotyczące wyprodukowanych ilości muszą być wysłane w terminie określonym przez organ kontrolny, przy czym nie wysyła się ich do stowarzyszenia ochrony, które nie odgrywa żadnej roli w zakresie kontroli zgodności ze specyfikacją produktu. Ponadto wszystkie formularze wykorzystywane w czynnościach kontrolnych są udostępniane przez organ kontrolny, a nie przez stowarzyszenie ochrony, które nie odgrywa w takich czynnościach żadnej roli.

—

Stowarzyszenie ochrony musi pobrać próbki z hałd ryżu niełuskanego w krótkim czasie, przeprowadzić niezbędne kontrole i wydać upoważnienie do posługiwania się nazwą.

Za czynności w zakresie pobierania próbek odpowiedzialne są poszczególne podmioty gospodarcze, a nie stowarzyszenie ochrony, które nie odgrywa żadnej roli w odniesieniu do kontroli mających na celu weryfikację zgodności ze specyfikacją produktu.

—

Stowarzyszenie ochrony musi wysłać wszystkie dane przetwarzane w odniesieniu do produkcji ryżu niełuskanego „Riso Nano Vialone Veronese” do Werońskiej Izby Handlowej w celach informacyjnych.

Przepis ten nie wchodzi w zakres zadań określonych przez stowarzyszenie ochrony; umieszczenie go w specyfikacji jest zatem błędem.

—

Łuszczarnie ryżu muszą przestrzegać wszystkich wytycznych stowarzyszenia ochrony „Riso Nano Vialone Veronese”, poddawać się jego kontrolom i udostępniać mu rejestry Ente Nazionale Risi [Krajowej Rady ds. Ryżu].

Przepisy dotyczące obowiązków podmiotów gospodarczych, mające na celu zapewnienie zgodności z wytycznymi określonymi przez stowarzyszenie ochrony, nie są istotne w kontekście treści specyfikacji; uznaje się zatem za stosowne skreślenie tego zdania. Obowiązki wobec organu kontrolnego określono w innym miejscu, tj. w art. 7 specyfikacji.

—

Wdrażanie tej specyfikacji produktu ma nadzorować Ministerstwo Zasobów Rolnych, Żywnościowych i Leśnych, które może korzystać z usług stowarzyszenia ochrony w celu monitorowania produkcji „Riso Nano Vialone Veronese” i handlu nim zgodnie z art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

Akapit ten został zastąpiony przez obecne prawodawstwo dotyczące kontroli, w którym powierzono organom kontrolnym zadania w zakresie weryfikacji zgodności ze specyfikacją produktu.

—	Szczegółowe dane dotyczące organu kontroli odpowiedzialnego za kontrolę zgodności ze specyfikacją produktu zamieszczono w art. 7 specyfikacji produktu.”

Etykietowanie

Art. 8 – Etykietowanie – poprzednio art. 7 obowiązującej obecnie specyfikacji produktu

—

Skreślono następujące zdanie:

„Zabronione jest używanie dodatkowych nazw geograficznych lub oznaczeń geograficznych lub topograficznych odnoszących się do gmin, części gmin lub obszarów geograficznych usytuowanych na obszarze produkcji, o którym mowa w art. 3”.

Zakaz używania dodatkowych odniesień geograficznych lub topograficznych zniesiono w celu umożliwienia producentom zawarcia odniesień geograficznych do obszaru produkcji ChOG „Riso Nano Vialone Veronese”.

—

Następujące zdanie:

„Dopuszczalne jest jednak umieszczanie nazwisk, nazw przedsiębiorstw i prywatnych znaków towarowych, pod warunkiem że nie mają charakteru zachwalającego i nie wprowadzają nabywcy w błąd odnośnie do nazw geograficznych”

otrzymuje brzmienie:

„Dopuszcza się jest umieszczanie nazwisk, nazw przedsiębiorstw, prywatnych znaków towarowych, pod warunkiem że nie mają one charakteru wyraźnie zachwalającego i nie wprowadzają nabywcy w błąd; dopuszcza się także wykorzystywanie wszelkich publicznych marek instytucjonalnych i regionalnych, które są zgodne z przepisami UE”.

Przewidziano uwzględnienie publicznych marek instytucjonalnych i regionalnych, które spełniają wymogi przepisów UE dotyczących etykietowania „Riso Nano Vialone Veronese”, aby umożliwić konsumentom uzyskanie większej ilości informacji na temat miejsc, w których wytwarzany jest produkt objęty nazwą.

—

Następujące zdanie:

„Opakowania »Riso Nano Vialone Veronese« przeznaczone do konsumpcji muszą mieć pojemność 0,5 kg, 1 kg, 2 kg lub 5 kg i być wykonane z materiału dopuszczonego do użytku na mocy obowiązujących przepisów”

otrzymuje brzmienie:

„Ryż »Riso Nano Vialone Veronese« jest wprowadzany do obrotu w opakowaniach dopuszczonych do użytku na mocy obowiązujących przepisów”.

Zdanie zostało przeredagowane, a wzmianka o wadze opakowań została usunięta, aby umożliwić pakującym sprostanie różnym wymaganiom rynku.

—

Następujące zdanie:

„Nazwa chronionego oznaczenia geograficznego »Riso Nano Vialone Veronese« musi widnieć na opakowaniu zapisana wyraźną, nieusuwalną czcionką, w kolorze silnie kontrastującym z kolorem tła i w taki sposób, aby wyraźnie odróżniała się od wszystkich pozostałych informacji umieszczonych na opakowaniu”

zastępuje się tekstem w brzmieniu:

„Na każdym opakowaniu musi znajdować się logo ChOG »Riso Nano Vialone Veronese« i logo UE. Logo ChOG musi być zgodne z przedstawionym poniżej, być zapisane czcionką Times New Roman z uwzględnieniem kompresji pionowej wynoszącej 62 %.

Logo wygląda następująco:”

W trosce o większą przejrzystość specyfikacji oraz w celu zwiększenia rozpoznawalności produktu przez konsumentów niniejsza zmiana wprowadza logo „Riso Nano Vialone Veronese” oraz określa się wymogi dotyczące czcionki, którą należy zastosować.

—	Skreślono następujące zdanie: „Opakowania ryżu należy numerować zgodnie z instrukcjami stowarzyszenia ochrony »Riso Nano Vialone Veronese«”.

Zniesiono wymóg numerowania opakowań, ponieważ obowiązujące obecnie przepisy zapewniają identyfikowalność wszystkich produktów. Numerowanie opakowań było dodatkowym zabiegiem biurokratycznym wykonywanym przez producentów.

Pakowanie

Pkt 4.8. streszczenia:

—

Zdanie:

„Ryż jest pakowany w papierowe opakowania noszące etykietę i logo chronionego oznaczenia”

zostało skreślone. Celem tej zmiany jest skorygowanie niespójności ze specyfikacją produktu, w której nie określono materiału, z którego wykonane są opakowania ryżu. Punkt ten dostosowano do specyfikacji produktu.

—

Zdanie:

„Na logo składa się wizerunek Cangrande della Scala na białym koniu i żółty kłos ryżu na czarnym tle; w dolnej części logo znajduje się herb Werony z czerwoną drabiną na żółtym tle”

zostało skreślone, ponieważ nie było ono zgodne z cechami szczególnymi logo wskazanego w powyższej zmianie. Pkt 3.6 jednolitego dokumentu załączonego do niniejszego wniosku został zatem dostosowany do treści specyfikacji produktu.

Zmiany redakcyjne

—	Artykuł 2 – Odmiana ryżu” otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 – Cechy szczególne produktu”.

Zmieniono tytuł tego artykułu i przeredagowano go w całości, przy czym informacje pochodzące z art. 6 specyfikacji produktu (Cechy szczególne konsumpcji) przeniesiono do art. 2.

—	— Treść „artykułu 4 – Charakterystyka uprawy i suszenia” oraz artykułu 5 – Metody polerowania ryżu” specyfikacji produktu połączono w jeden artykuł, mianowicie w „Artykuł 5 – Metoda produkcji”.

JEDNOLITY DOKUMENT

„RISO NANO VIALONE VERONESE”

Nr UE: PGI-IT-01529-AM03 – 22 czerwca 2018

ChNP ( ) ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy

„Riso Nano Vialone Veronese”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa: 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Riso Nano Vialone Veronese” ChOG musi być uzyskany wyłącznie z odmiany ryżu niełuskanego Vialone Nano.

W momencie wprowadzania do obrotu „Riso Nano Vialone Veronese” musi być sklasyfikowany jako jedna z następujących kategorii produktów:

—	ryż półbielony lub półbrązowy: uzyskany poprzez polerowanie, które obejmuje częściowe usunięcie zarodka (kiełku) i owocni;

—	ryż biały: uzyskany poprzez polerowanie, które obejmuje całkowite usunięcie owocni;

„Riso Nano Vialone Veronese” ma następujące właściwości:

—	długość od 5,4 mm do 5,8 mm;

—	szerokość od 3,2 mm do 3,5 mm;

—	grubość: od 2,0 mm do 2,2 mm;

—	stosunek długości do szerokości od 1,6 do 1,8;

—	rdzeń wewnętrzny: przedłużony;

—	prążek: brak.

Ponadto wartość procentowa zanieczyszczeń ryżu innymi odmianami nie może przekraczać 3 %.

Oprócz właściwości odmiany, o których mowa powyżej, „Riso Nano Vialone Veronese” musi wykazywać następujące parametry fizyczne i chemiczne:

—	amyloza	:	nie mniej niż 21 % suchej masy;
—	czas żelatynizacji	:	od 15 do 20 min.;
—	wskaźnik konsystencji	:	nie mniej niż 0,85 kg/cm2;
—	wskaźnik lepkości	:	nie więcej niż 2,5 g/cm.

Powyższe właściwości ustalono na podstawie ryżu gotowego do wprowadzenia do obrotu.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

Etapy uprawy i polerowania ryżu „Riso Nano Vialone Veronese” (obłuskiwanie, bielenie w różnym stopniu i wtórne przetwarzanie) muszą przebiegać na określonym obszarze geograficznym.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Pakowanie ryżu musi się odbywać w obrębie określonego obszaru geograficznego, aby uniknąć tworzenia się na ziarnach ryżu bielonego mikrouszkodzeń powstałych w wyniku wahań wilgotności i mechanicznego obciążenia, na które w przeciwnym wypadku byłby narażony ryż bielony. W przypadku uszkodzenia ryżu pogarsza się jego jakość po ugotowaniu i skraca się czas gotowania.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na każdym opakowaniu musi znajdować się logo „Riso Nano Vialone Veronese” ChOG i logo UE.

Logo wygląda następująco:

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Południowy obszar prowincji Verona: gminy: Mozzecane, Nogarole Rocca, Vigasio, Trevenzuolo, Erbè, Sorgà, Nogara, Gazza Veronese, Salizzole, Isola della Scala, Buttapietra, Sanguinetto, Concamarise, Casaleone, Cerea, San Pietro di Morubio, Bovolone, Roverchiara, Isola Rizza, Oppeano, Ronco All’Adige, Palù, Zevio i Povegliano Veronese.

5. Związek z obszarem geograficznym

Podstawą wniosku dotyczącego rejestracji ChOG „Riso Nano Vialone Veronese” są właściwości produktu.

Określony obszar charakteryzuje się jednolitym klimatem, który sprzyja produkcji „Riso Vialone Nano Veronese”. Przyczynia się do tego słodka i czysta woda źródlana, dość typowa dla regionu. Na obszarach tych uprawę ryżu prowadzi się w systemie płodozmianu, co znacznie zmniejsza zużycie środków ochrony roślin i nawozów chemicznych.

Charakterystyka gleby w regionie Werony wyróżniają się w stosunku do innych regionów uprawy ryżu następującymi czynnikami:

—	pH, które zawsze jest alkaliczne,

—	woda źródlana pochodząca ze skał wapiennych, a więc również alkaliczna,

—	tradycja uprawy przekazywana z pokolenia na pokolenie.

Polerowanie odbywa się w młynach lokalnych, wywodzących się bezpośrednio z pile da riso, które licznie powstały w tym regionie w ciągu XVI w.; kilka z nich działa do dziś. Ryż był w nich łuskany przy użyciu hydraulicznych moździerzy. Nawet jeśli obecnie w większości przypadków proces polerowania przeprowadza się przy użyciu nowoczesnych maszyn, przestrzega się przy tym zasad i dąży do osiągnięcia wyników będących owocem wielowiekowej tradycji. Procesy obłuskiwania i bielenia ziarna nigdy nie są doprowadzane do końca; ziarno pozostaje częściowo pokryte owocnią, dzięki czemu świetnie nadaje się do przygotowania typowych werońskich risotto.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Ministerstwo wszczęło krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek w sprawie uznania chronionego oznaczenia geograficznego „Riso Nano Vialone Veronese” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 108 z dnia 11 maja 2018 r.

Pełny tekst specyfikacji produktu jest dostępny na stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità” (na górze po prawej stronie ekranu), kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie odnośnika „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 70

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 63 4 marca 2020

Spis treści		Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2020/C 70/01	Kursy walutowe euro — 3 marca 2020 r.	1
	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2020/C 70/02	Komunikat w sprawie dostępności obszarów będących przedmiotem koncesji na poszukiwanie i eksploatację złóż węglowodorów	2

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1117
JPY	Jen	119,77
DKK	Korona duńska	7,4730
GBP	Funt szterling	0,87010
SEK	Korona szwedzka	10,5590
CHF	Frank szwajcarski	1,0646
ISK	Korona islandzka	142,90
NOK	Korona norweska	10,3328
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,475
HUF	Forint węgierski	336,68
PLN	Złoty polski	4,3166
RON	Lej rumuński	4,8087
TRY	Lir turecki	6,8626
AUD	Dolar australijski	1,6911
CAD	Dolar kanadyjski	1,4857
HKD	Dolar Hongkongu	8,6471
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7728
SGD	Dolar singapurski	1,5479
KRW	Won	1 327,59
ZAR	Rand	17,3245
CNY	Yuan renminbi	7,7572
HRK	Kuna chorwacka	7,4853
IDR	Rupia indonezyjska	15 877,00
MYR	Ringgit malezyjski	4,6758
PHP	Peso filipińskie	56,467
RUB	Rubel rosyjski	74,0050
THB	Bat tajlandzki	35,063
BRL	Real	5,0032
MXN	Peso meksykańskie	21,6599
INR	Rupia indyjska	81,4290

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2020/C 70/03	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	3
2020/C 70/04	Publikacja jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013, oraz odesłania do publikacji specyfikacji produktu objętego nazwą w sektorze winorośli i wina	12
2020/C 70/05	Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33	20
2020/C 70/06	Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	33