Artykuł

Wniosek o zatwierdzenie w specyfikacji produktu zmiany, która nie jest nieznaczna, o którym to wniosku mowa w art. 10 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 668/2014, w tym zmieniony jednolity dokument oraz odesłanie do publikacji specyfikacji produktu, w odniesieniu do zarejestrowanej nazwy „Pruneaux d’Agen”/„Pruneaux d’Agen mi-cuits” (ChOG), znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 publikacja niniejszej decyzji uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec zmiany, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, w ciągu trzech miesięcy od daty publikacji niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

ZAŁĄCZNIK

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„PRUNEAUX D’AGEN”/„PRUNEAUX D’AGEN MI-CUITS”

Nr UE: PGI-FR-0149-AM01 – 18.5.2017

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

SYNDICAT DU PRUNEAU D’AGEN

2 rue des Magnolias – BP 130

47303 Villeneuve-sur-Lot

FRANCJA

Tel. +33 553415555

Faks +33 553402936

E-mail: contact@pruneau.fr

Skład grupy i uzasadniony interes: Związek zawodowy skupia producentów śliwek i podmioty zajmujące się suszeniem w kolegium podmiotów wyższego szczebla oraz przedsiębiorstwa przygotowujące suszone śliwki lub przetwórców w kolegium podmiotów niższego szczebla. W związku z tym ma on uzasadniony interes w złożeniu wniosku o zmianę specyfikacji.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☒	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☐	Obszar geograficzny
—	☒	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—	☐	Związek
—	☒	Etykietowanie
—	☒	Inne: aktualizacja danych kontaktowych, typ produktu, obszar geograficzny, zmiany redakcyjne dotyczące związku z pochodzeniem, organy kontroli, wymogi krajowe.

4.   Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

5.1.   Punkt „Nazwa produktu”

Nazwę „Pruneaux d’Agen/Pruneaux d’Agen mi-cuits” zastępuje się „Pruneaux d’Agen”, ponieważ określenie „mi-cuits” [półsuszone] odnosi się do „Pruneaux d’Agen”, które charakteryzują się jedynie mniejszym stopniem wysuszenia. Nie są one ponownie uwadniane. Określenie „mi-cuit” staje się informacją podawaną na etykiecie.

5.2.   Punkt „Opis produktu”

—	Dodano informację, że śliwki d’Ente wykorzystywane do produkcji „Pruneaux d’Agen”„zbiera się po osiągnięciu przez nie optymalnej dojrzałości”. Uściślenie to występuje już w części specyfikacji dotyczącej metody produkcji.

—	Dodano informację, że „Pruneaux d’Agen” otrzymuje się „bez dodatku substancji słodzącej”, ponieważ warunek ten jest w specyfikacji jedynie dorozumiany. Wspomniane uzupełnienie nie ma wpływu na produkt, którego metoda produkcji nie uległa zmianie.

—

W odniesieniu do „Pruneaux d’Agen” wprowadzanych do obrotu z oznaczeniem „mi-cuits” dodano informację, że uzyskuje się je „bez późniejszego uwodnienia”. Zmiana ta prowadzi do skodyfikowania praktyk producentów, chociaż nie sprecyzowano ich w zarejestrowanej specyfikacji. Uwodnienie tych suszonych śliwek nie jest konieczne, ponieważ nie poddano ich pełnemu suszeniu.

—

Wprowadzono rozróżnienie między „Pruneaux d’Agen”„gotowymi do spożycia” i „Pruneaux d’Agen”„przeznaczonymi do dalszego przetworzenia rolno-spożywczego”. Celem tej zmiany jest wyraźne określenie tych dwóch kategorii suszonych śliwek: śliwek przeznaczonych bezpośrednio do sprzedaży konsumenckiej i śliwek przeznaczonych do przetworzenia.

W przypadku suszonych śliwek gotowych do spożycia, przeznaczonych do sprzedaży konsumenckiej, w opisie uściślono, że „rozmiar odpowiada ilości maksymalnie 66 sztuk o wilgotności wynoszącej 35 % na 500 gramów”. Rozmiar ten zastępuje rozmiar odpowiadający ilości maksymalnie 77 owoców określony w części zarejestrowanej specyfikacji dotyczącej metody produkcji. Zmieniono minimalny rozmiar „Pruneaux d’Agen” tzw. gotowych do spożycia, tj. przeznaczonych dla konsumentów: zmniejszono go z 77 sztuk na 66 sztuk na 500 gramów, co oznacza zmniejszenie ich liczby na 500 gramów, a zatem zwiększenie ich rozmiaru.

W przypadku suszonych śliwek pozbawionych pestki rozmiar oblicza się przed usunięciem pestki. Ponadto dodano informację, że można je sprzedawać „całe lub pozbawione pestki”. Celem tych zmian jest z jednej strony umożliwienie sprzedaży suszonych śliwek, które są większe, a z drugiej strony uwzględnienie sprzedaży suszonych śliwek pozbawionych pestki. Zmiany te nie naruszają specyficznego charakteru produktu ani jego związku z obszarem pochodzenia.

„Pruneaux d’Agen” przeznaczone do przetworzenia określono wyraźnie w następnym akapicie:

To uzupełnienie jest konieczne z dwóch względów: należało scharakteryzować suszone śliwki posiadające specyficzny charakter „Pruneaux d’Agen”, których jednak od teraz nie wprowadza się do obrotu w postaci śliwek gotowych do spożycia i które są przeznaczone do przetworzenia rolno-spożywczego, oraz zapobiec wszelkiemu powrotowi tych śliwek do sieci dystrybucji suszonych śliwek gotowych do spożycia. Rozmiar tych śliwek wyrażono jako rozmiar odpowiadający ilości maksymalnie 98 sztuk na 500 gramów, w postaci nieuwodnionej, o wilgotności wynoszącej 21 %. Rozmiar śliwek nieuwodnionych odpowiada rozmiarowi śliwek uwodnionych do poziomu wilgotności wynoszącego 35 % przy maksymalnej ilości wynoszącej 77 sztuk na 500 gramów o wilgotności wynoszącej 35 %, zgodnie z wymogami w zarejestrowanej specyfikacji dotyczącymi suszonych śliwek gotowych do spożycia.

Ponadto „Pruneaux d’Agen” przeznaczone do przetworzenia rolno-spożywczego dzieli się na kawałki, jeśli nie są przetwarzane w przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją suszonych śliwek. W ten sposób zachowuje się specyficzny charakter „Pruneaux d’Agen”.

Skreśla się wyrażenia, takie jak: „we Francji nie praktykuje się suszenia na słońcu”, „obecnie pruneau d’Agen rzadko sprzedaje się konsumentowi w stanie surowym”, „gama produktów gotowych na bazie pruneaux d’Agen jest szeroka i nieustannie się zmienia”, „pH pruneau d’Agen wynosi około 4”, „poniżej do celów informacyjnych przedstawiono średnie wartości”, ponieważ nie stanowią one wiążących postanowień.

Skreśla się część dotyczącą sposobu prezentacji produktu, ponieważ odnosi się ona do przepisów ogólnych.

5.3.   Punkt „Dowód pochodzenia”

Obowiązki sprawozdawcze i prowadzenie rejestrów umieszczono w jednym akapicie, do którego dodano oświadczenie identyfikacyjne każdego podmiotu gospodarczego uczestniczącego w produkcji, suszeniu, przetwarzaniu, drylowaniu i pakowaniu „Pruneaux d’Agen”. Oświadczenie to pozwala zidentyfikować podmioty gospodarcze w celu przeprowadzenia kontroli.

W nawiązaniu do części obejmującej opis metody produkcji w księdze uprawy dodano rejestrację liczby etapów zbiorów w celu umożliwienia kontroli faktycznego przeprowadzania zbiorów śliwek w kilku przejściach.

Uzupełniono definicję partii, aby zapewnić zastosowanie definicji partii na wszystkich etapach przetwarzania. Dodaje się następujące uściślenia:

„Przez partię rozumie się:

—	do etapu sortowania według rozmiaru wszystkie suszone śliwki z tego samego roku zbiorów dostarczone przez tego samego producenta temu samemu przetwórcy, poza rozróżnieniem na kilka podzbiorów według kryteriów takich jak jakość lub odmiana, lub grupowanie masowe;

—	od sortowania według rozmiaru do rozpoczęcia produkcji wszystkie suszone śliwki posiadające wspólne właściwości określone przez przetwórcę. W trakcie tego procesu partię może podzielić na kilka nowych partii;

—	od rozpoczęcia produkcji i do pakowania włącznie jednolity zbiór owoców przetwarzanych równocześnie według tego samego procesu w celu zapakowania w identyczne opakowania opatrzone tym samym numerem partii.”.

Jeżeli chodzi o identyfikowalność, wprowadzono następujące uściślenia:

—	oznaczenie roku zbiorów w specyfikacji wysyłkowej do przetwórcy przez indywidualny podmiot zajmujący się suszeniem suszący tylko śliwki własnej produkcji;

—	wskazanie kwalifikowalności do ChOG lub nie na etykietach palet na poziomie przechowywania skalibrowanych surowców;

—	wskazanie masy na etykiecie pojemników w przypadku drylowania poza zakładem przetwórczym.

Celem tych zmian jest wzmocnienie monitorowania produktu.

Skrócone sprawozdanie dotyczące produkcji, wysyłek i zapasów produktów gotowych jest teraz wymagane tylko raz w roku, na dzień 31 sierpnia, zamiast 4 razy w roku (na dzień 31 marca, 30 czerwca, 31 sierpnia i 31 grudnia). Celem tej zmiany jest zmniejszenie częstotliwości, która jest zbyt uciążliwa i niepotrzebna. Przyjęto datę 31 sierpnia, ponieważ odpowiada ona końcowi poprzedniego roku gospodarczego. Wystarczy ona, by zagwarantować identyfikowalność na poziomie przetwórców.

5.4.   Punkt „Metoda produkcji”

Wprowadzono schemat przygotowywania produktu w celu wyjaśnienia każdego etapu w ramach metody produkcji w zależności od tego, czy „Pruneaux d’Agen” są suszonymi śliwkami gotowymi do spożycia, półsuszonymi lub nie, czy też suszonymi śliwkami przeznaczonymi do przetworzenia rolno-spożywczego.

—   Wymogi na etapie uprawy drzew

Odmiana

Akapit „Jedyną odmianą dopuszczalną do produkcji pruneaux d’Agen jest Prune d’Ente, w tym jej klon Spurdente Ferco, z wyjątkiem odmian Primacotes, Tardicotes i Lorida. Odmiany Stanley, Impériale épineuse i inne śliwki domowe są wyłączone z ChOG.”.

otrzymuje następujące brzmienie:

Celem przeredagowania jest uproszczenie akapitu. Nie prowadzi ono do zakwestionowania zasady produkcji wyłącznie ze śliwek d’Ente i z certyfikowanego materiału roślinnego.

Dojrzałość owoców w momencie zbioru

Informację, że owoce zbiera się po osiągnięciu optymalnej dojrzałości, że dojrzewanie jest rozłożone w czasie, w tym w zależności od drzewa, i że w związku z tym zbiory odbywają się w kilku przejściach osób zbierających owoce lub maszyn, uzupełniono następującymi postanowieniami:

Celem tego uzupełnienia jest dokładne określenie daty rozpoczęcia zbiorów, tj. jak najbliższej osiągnięcia dojrzałości przez owoce, z uwzględnieniem różnic w sytuacjach podmiotów gospodarczych. Ustalenie daty rozpoczęcia zbiorów opiera się bowiem na empirycznym stwierdzeniu, że istnieje stały, trwający 145 dni okres między pełnym kwitnieniem drzew i rozpoczęciem zbiorów.

Chociaż obejmuje ono zdecydowaną większość sytuacji, daty rzeczywistej dojrzałości mogą się jednak nieznacznie różnić w zależności od pododmiany, ekspozycji sadu, rodzaju gleby, zabiegów przeprowadzanych na drzewach i, choć rzadko, warunków występujących w danym roku.

W związku z tym, jeśli producent zdecyduje się rozpocząć zbiory przed datą opublikowaną przez grupę, musi zachować dowód przeprowadzanych codziennie pomiarów refraktometrycznych, mających pozwolić mu uzasadnić swoją decyzję.

—   Wymogi na etapie suszenia

Skreślono postanowienia dotyczące przestrzegania zasad higieny ogólnej, ponieważ odnoszą się do „wymogów kodeksu konsumenckiego”, a w związku z tym do ogólnych wymogów regulacyjnych.

Zmieniono sposób określenia okresu przechowywania śliwek po zbiorach: termin „72 godzin w zwykłym roku” zastąpiono terminem, który nie „trwa dłużej niż dwa dni po zbiorach (D+2)”. Przechowywanie w niskiej temperaturze dodatniej pozostaje alternatywą umożliwiającą odstępstwo od tej zasady.

Celem tej zmiany jest ułatwienie kontroli: usuwa ona wszelkie interpretacje pojęcia „zwykły rok” i określa bardziej szczegółowy okres przechowywania niż termin 72 godzin, którego rozpoczęcie nie było jasne.

Jeżeli chodzi o suszenie, zdanie „poziom wilgotności rezydualnej nie przekraczający 23 %” z zarejestrowanej specyfikacji otrzymuje brzmienie: „poziom wilgotności rezydualnej wynoszący nie więcej niż 35 % i pozwalający na długoterminowe przechowywanie w zależności od użytego wyposażenia służącego do przechowywania.”. Skreśla się zdanie „W drodze wyjątku produkt znany jako »pruneau d’Agen mi-cuit« uzyskuje się jednak, obniżając przez zwykłe suszenie wilgotność rezydualną do poziomu 30–35 %”.

Celem tego sformułowania jest określenie jednej górnej granicy poziomu wilgotności rezydualnej niezależnie od kategorii suszonych śliwek. W zarejestrowanej specyfikacji ustalono poziom wilgotności wynoszący 23 %, aby umożliwić przechowywanie suszonych śliwek w temperaturze otoczenia. Warunki przechowywania w temperaturze ujemnej pozwalają ograniczyć poziom suszenia do wilgotności wynoszącej 35 %.

—   Wymogi na etapie przetwarzania

Zarejestrowana specyfikacja ogranicza się do informacji dotyczących opisu produktu (liczba sztuk wynosząca nie więcej niż 77 na 500 gramów i poziom wilgotności wynoszący maksymalnie 35 %) oraz do odniesień do przepisów ogólnych (rozporządzenie międzyministerialne z dnia 28 sierpnia 1972 r., norma EKG ONZ DF-07, prawo żywnościowe).

Część tę zastąpiono zatem w całości zmianami polegającymi na dokładniejszym opisaniu wymogów na etapie przetwarzania. Zmiany te prowadzą do skodyfikowania praktyk i umiejętności podmiotów gospodarczych.

W odniesieniu do sortowania według rozmiaru uściślono zatem, że odbywa się ono po suszeniu. Najmniejsze suszone śliwki są wyłączone z ChOG, pozostałe mają stać się w zależności od swojego rozmiaru suszonymi śliwkami gotowymi do spożycia lub suszonymi śliwkami przeznaczonymi do przetworzenia rolno-spożywczego. Akapit otrzymuje następujące brzmienie:

„—	Sortowanie według rozmiaru

Po suszeniu partie sortuje się według rozmiaru. Kategorię palety po zakończeniu sortowania według rozmiaru określa się, mierząc w ramach doboru losowego średnią liczbę owoców na 500 gramów wyrażonych jako wielokrotność cyfry 2 (na przykład 40, 42, 44…).

W przypadku »Pruneaux d’Agen« przeznaczonych do przetworzenia rolno-spożywczego rozmiar owoców dopuszczanych do użycia ogranicza się do ilości maksymalnie 98 sztuk o wilgotności wynoszącej 21 % na 500 gramów, mierząc jako wielokrotność cyfry 2. Mniejsze śliwki są wyłączone z ChOG.”.

Dodano również akapit dotyczący mieszania owoców różnego rozmiaru, które jest jednym z najbardziej technicznych elementów procesu przetwarzania „Pruneaux d’Agen”. Celem tej czynności jest przewidzenie wpływu uwodnienia na rozmiar suszonych śliwek i zachowanie zasady jednorodności rozmiarów określonej w punkcie dotyczącym pakowania. Akapit ten ma następujące brzmienie:

Jeśli chodzi o sortowanie suszonych śliwek, w punkcie tym zebrano informacje dotyczące uszkodzeń i rozróżniono je w zależności od ich rodzaju: znaczne uszkodzenia, poważne uszkodzenia, uszkodzenia wyglądu. W specyfikacji przepis ten ma następujące brzmienie:

„—	Sortowanie:

Wszystkie śliwki mające znaczne uszkodzenia są wyłączone z ChOG. Za znaczne uszkodzenia uznaje się:

—	obecność pleśni, procesów gnicia, owadów żywych lub martwych, żywych pajęczaków, elementów obcych,

—	owoce posiadające uszkodzenie związane z dojrzewaniem lub odżywianiem (tzw. niedojrzałe) lub zabrudzone ziemią, całkowicie zgniecione, karmelowe, zaatakowane przez monilię.

Całe lub pozbawione pestki »Pruneaux d’Agen« gotowe do spożycia mogą mieć maksymalnie 5 % poważnych uszkodzeń.

Za poważne uszkodzenia uznaje się w szczególności zmiany w miąższu spowodowane przez pasożyty lub fermentacje i znaczące zniszczenia skórki (wpływające na miąższ lub nie), których powierzchnia przekracza jedną szesnastą widocznej powierzchni śliwki.

»Pruneaux d’Agen« przeznaczone do przetworzenia rolno-spożywczego mogą mieć pewne uszkodzenia wyglądu, które nie mają wpływu na jakość miąższu. Są przynajmniej częściowo nienaruszone.”.

Jeżeli chodzi o uwodnienie, wprowadzono akapit dotyczący tego kluczowego etapu przygotowania suszonych śliwek, który określa granicę uwodnienia śliwek, powyżej której tracą one tę nazwę. Sformułowane jest to następująco:

„—	Uwodnienie

Z wyjątkiem śliwek półsuszonych i, w stosownych przypadkach, suszonych śliwek dzielonych na kawałki »Pruneaux d’Agen« są uwadniane wodą lub parą wodną.

Po uwodnieniu limit rozmiaru partii »Pruneaux d’Agen« całych lub pozbawionych pestki ustala się na ilość maksymalnie 66 owoców o wilgotności wynoszącej 35 % na 500 gramów. Poziom wilgotności nie przekracza 35 %.”.

Postanowienia dotyczące drylowania, tolerancji pestek lub części pestki, znajdujące się w normie EKG ONZ wymienionej w specyfikacji, otrzymują następujące brzmienie:

„—	Drylowanie

Czynność ta jest fakultatywna. Polega na usunięciu pestki przy zastosowaniu metod mechanicznych lub manualnych.

Drylowaniem może zajmować się przetwórca w swoich własnych zakładach bądź podwykonawca lub kilku podwykonawców wskazanych przez grupę. W przypadku podwykonawstwa szczegółowe zasady dotyczące identyfikowalności przewidziano w rozdziale 4.2.

Tolerancję pestek lub kawałków pestek ograniczono do 2 % masy śliwek w tym samym opakowaniu.”.

Akapit dotyczący przechowywania śliwek półsuszonych otrzymuje następujące brzmienie:

„—	Przechowywanie śliwek półsuszonych

Śliwki półsuszone można przechowywać w temperaturze ujemnej.

W celu najlepszego zachowania właściwości organoleptycznych produktu dodatnią temperaturę przywraca się bez stosowania żadnej metody przyspieszenia rozgrzewania.”.

Jego celem jest umożliwienie wprowadzania do obrotu na szerszą skalę śliwek półsuszonych poprzez wprowadzenie etapu przechowywania w ujemnej temperaturze.

Dodano postanowienie dotyczące dzielenia suszonych śliwek na kawałki. Celem tego działania jest zadbanie, aby suszone śliwki przeznaczone do przetworzenia rolno-spożywczego nie znalazły się na rynku suszonych śliwek gotowych do spożycia poprzez wprowadzenie zmian w obrębie śliwki uniemożliwiających bezpośrednie dostarczenie jej konsumentowi. Postanowienie to otrzymuje następujące brzmienie:

„—	Dzielenie na kawałki

Przed wysyłką do innego przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego »Pruneaux d’Agen« przeznaczone do przetworzenia rolno-spożywczego dzieli się na kawałki.

Dzielenie na kawałki to czynność fizyczna przeprowadzana na owocach z jednej partii suszonych śliwek przeznaczonych do przetworzenia, która uniemożliwiają dostarczenie ich konsumentowi końcowemu. Czynność ta powoduje nieodwracalną zmianę kształtu owocu, jego konsystencji lub jego struktury.”.

Jeśli chodzi o pakowanie, zasada jednorodności rozmiarów otrzymuje brzmienie:

„—	Pakowanie »Pruneaux d’Agen« gotowych do spożycia

Zawartość opakowania lub partii opakowań »Pruneaux d’Agen« gotowych do spożycia noszących to samo oznaczenie musi być jednorodna, w szczególności jeśli chodzi o jakość, wygląd i rozmiar.

W odniesieniu do jednorodności rozmiaru:

Pakowane suszone śliwki muszą być zasadniczo jednolitej wielkości. Średnia różnica rozmiaru między paletami surowca, które włącza się do produkcji tej samej partii, nie może przekraczać 16 punktów. Przykład: zakres 44–60 włącznie lub 46–62 itd.

W odniesieniu do jakości i wyglądu:

Całe lub pozbawione pestek »Pruneaux d’Agen« są mięsiste, mają pomarszczoną skórkę, która nie jest ani rozerwana, ani popękana, z wyjątkiem, w stosownych przypadkach, otworów będących wynikiem drylowania, i wolne od karmelizacji.

Dopuszcza się maksymalnie 10 % owoców niespełniających wszystkich powyższych postanowień. Odsetek owoców z poważnymi uszkodzeniami nie może jednak przekraczać 5 %. Nie dopuszcza się żadnej tolerancji dla znacznych uszkodzeń.”.

Wprowadzono akapit dotyczący stabilizacji, ponieważ etap ten jest niezbędny do przechowywania uwodnionych suszonych śliwek. Akapit ten ma następujące brzmienie:

„—	Stabilizacja

Po uwodnieniu suszone śliwki tracą swoją zdolność do przechowywania i wymagają stabilizacji. Stabilizację gotowych produktów można zapewnić poprzez dodanie substancji konserwującej przed pakowaniem lub poprzez pasteryzację opakowanego produktu.”.

Wszystkie zmiany mają zagwarantować zachowanie właściwości produktu objętego ChOG.

5.5.   Punkt „Etykietowanie”

Akapit: „Na opakowaniu umieszcza się następujące określenia: »Pruneaux d’Agen« lub »Pruneaux d’Agen mi-cuits«. Etykieta musi być ponadto spełniać obowiązujące wymogi zawarte w przepisach.” otrzymuje brzmienie:

„Na opakowaniu umieszcza się następujące informacje:

—	»Pruneaux d’Agen« uzupełnione w stosownych przypadkach określeniem »mi-cuits«,

—

Informacje uzupełniające, oprócz informacji wymaganych przepisami prawa: »— Tylko w przypadku śliwek gotowych do spożycia — Rozmiar, wyrażony stosownym określeniem, któremu towarzyszy lub nie minimalna i maksymalna liczba sztuk na 500 gramów w postaci: ’x–y szt. na 500 g’: — : ’Super Géants’ [super wielkie] : nie więcej niż 33 szt. na 500 g — : ’Géants’ [wielkie] : 33–44 — : ’Très gros’ [bardzo duże] : 44–55 — : ’Gros’ [duże] : 55–66 — Maksymalny poziom wilgotności wyrażony w procentach — lub jedna z następujących informacji: — ’Humidité maximum 26 %’ [maksymalna wilgotność 26 %] (zawartość wody nie większa niż 26 %) — ’Humidité maximum 29 %’ [maksymalna wilgotność 29 %] (zawartość wody 26–29 %) — ’Humidité maximum 35 %’ [maksymalna wilgotność 35 %] (zawartość wody 29–35 %) — lub przez wskazanie dokładnej zawartości wody w momencie pakowania.« »— W przypadku wszystkich ’Pruneaux d’Agen’ — Jasne oznakowanie sprzedawcy mającego siedzibę w Unii Europejskiej oraz, jeżeli nie jest on przetwórcą, kod umożliwiający bezpośrednią identyfikację przedsiębiorstwa przetwórczego, które umieściło produkt przeznaczony do sprzedaży w opakowaniu końcowym, — Jeżeli nazwa przetwórcy nie jest wyraźnie widoczna na opakowaniu, wskazuje się: Zgodnie ze specyfikacją ChOG ’Pruneaux d’Agen’ BP 130 – 47303 Villeneuve-sur-Lot CEDEX — Numer partii — ’Pruneaux d’Agen’ mogą być oferowane konsumentom, wysyłane, wprowadzane do sprzedaży lub sprzedawane, tylko pod warunkiem że w ogłoszeniach, broszurach, na etykietach, fakturach, wszelkiego rodzaju opakowaniach figuruje nazwa ’Pruneaux d’Agen’. — Na dokumentach odnoszących się do suszonych śliwek zarezerwowanych dla przetwórstwa rolno-spożywczego obok ’Pruneaux d’Agen’ widnieje wyraźnie słowo ’déstructurés’ [dzielone na kawałki], gdy towarzyszą one wysyłce do innego przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego.«.”.

Celem tych zmian jest lepsze informowanie konsumenta o właściwościach „Pruneaux d’Agen” wprowadzanych do obrotu oraz ułatwienie identyfikowalności aż do źródła pochodzenia w przypadku reklamacji.

5.6.   Punkt „Inne”

—   Uporządkowanie specyfikacji produktu

Specyfikacja produktu jest przedmiotem licznych zmian formalnych (przeniesienie, łączenie akapitów, przeredagowanie związku z miejscem pochodzenia pozwalające na wyróżnienie specyficznego charakteru obszaru geograficznego, specyficznego charakteru produktu i związku przyczynowego, uchylenie załączników, które nie stanowią wiążących postanowień), które nie mają wpływu na obowiązujące wymogi specyfikacji.

—   Właściwy organ państwa członkowskiego

Dodano dane kontaktowe krajowego instytutu ds. jakości i pochodzenia (Institut national de la qualité et de l’origine, INAO) jako właściwego organu państwa członkowskiego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

—   Grupa składająca wniosek

Zaktualizowano dane grupy składającej wniosek, ponieważ uległy one zmianie.

—   Typ produktu

Zmieniono odniesienie do klasy produktu w celu zachowania zgodności z załącznikiem XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 668/2014.

—   Obszar geograficzny

Nie zmieniono wyznaczonego obszaru geograficznego. Zmiany, które mogą się pojawić, mają charakter formalny: mapę i wykaz kantonów zastąpiono wykazem dokładniej określonych odpowiednich gmin.

Obowiązek pakowania na obszarze geograficznym widnieje już wyraźnie w zarejestrowanej specyfikacji. Dodano informację, że jednostki zajmujące się drylowaniem muszą również znajdować się na obszarze geograficznym. Chodzi o uściślenie, ponieważ wszystkie czynności aż do pakowania wykonuje się na obszarze geograficznym. Pakowanie na tym obszarze ogranicza się do suszonych śliwek gotowych do spożycia i nie obejmuje suszonych śliwek przeznaczonych do przetworzenia rolno-spożywczego. Ponadto specyfikację produktu uzupełniono koniecznymi informacjami uzupełniającymi. Postanowienie otrzymuje zatem następujące brzmienie:

Organ kontrolny

Dane organu kontrolnego zastąpiono danymi właściwego organu ds. kontroli. Zmiana ta ma na celu uniknięcie konieczności zmiany specyfikacji produktu w przypadku zmiany organu kontrolnego.

Wymogi krajowe

„Wymogi krajowe” przedstawiono w formie tabeli zawierającej główne punkty specyfikacji podlegające kontroli oraz metodę oceny. Celem tego uzupełnienia jest ułatwienie kontroli.

JEDNOLITY DOKUMENT

„PRUNEAUX D’AGEN”

Nr UE: PGI-FR-0149-AM01 – 18.5.2017

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Nazwa lub nazwy

„Pruneaux d’Agen”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Pruneaux d’Agen” otrzymuje się przez suszenie (po którym może nastąpić uwodnienie) śliwek d’Ente, które zbiera się po osiągnięciu przez nie optymalnej dojrzałości, bez dodatku substancji słodzącej. Mają owalny kształt, barwę od ciemnobrązowej do czarnej i są błyszczące. Mają miękką konsystencję i miąższ barwy brązowo-żółtej do złocistożółtej bez karmelizacji.

„Pruneaux d’Agen” otrzymywane przez zatrzymanie suszenia, gdy poziom wilgotności w owocu spadnie do 30–35 %, i bez późniejszego uwodnienia, można wprowadzać do obrotu z oznaczeniem „mi-cuits”.

„Pruneaux d’Agen” można sprzedawać całe, pozbawione pestki lub dzielone na kawałki.

„Pruneaux d’Agen” gotowe do spożycia sprzedaje się całe lub pozbawione pestki, a ich rozmiar odpowiada ilości maksymalnie 66 sztuk o wilgotności wynoszącej 35 % na 500 gramów. W przypadku suszonych śliwek pozbawionych pestki rozmiar oblicza się przed usunięciem pestki.

Ich rozmiary są jednorodne. Są mięsiste i mają pomarszczoną skórkę, która nie jest ani rozerwana, ani popękana (z wyjątkiem otworów będących wynikiem drylowania). Mniej niż 10 % suszonych śliwek (według masy) ma uszkodzenia, w tym mniej niż 5 % poważne uszkodzenia i żadnego znacznego uszkodzenia.

Rozmiar „Pruneaux d’Agen” przeznaczonych do dalszego przetworzenia rolno-spożywczego odpowiada ilości maksymalnie 98 sztuk na 500 gramów, w postaci nieuwodnionej, o wilgotności wynoszącej 21 %. Nie mają one żadnego znacznego uszkodzenia i są przynajmniej częściowo nienaruszone. Przed wysyłką do innego przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego zostają podzielone na kawałki. Te suszone śliwki nie są przeznaczone do sprzedaży konsumentowi końcowemu.

Za znaczne uszkodzenia uznaje się:

—	obecność pleśni, procesów gnicia, owadów żywych lub martwych, żywych pajęczaków, elementów obcych,

—	owoce posiadające uszkodzenie związane z dojrzewaniem lub odżywianiem (tzw. „niedojrzałe”) lub zabrudzone ziemią, całkowicie zgniecione, karmelowe, zaatakowane przez monilię.

„Pruneaux d’Agen” nigdy nie miesza się z suszonymi śliwkami innego pochodzenia lub odmian.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

„Pruneaux d’Agen” otrzymuje się ze śliwek d’Ente produkowanych i zbieranych na obszarze geograficznym, którego warunki glebowo-klimatyczne sprzyjają produkcji dużych, bardzo słodkich śliwek.

Śliwa d’Ente znajduje na tym obszarze przystosowany klimat, który nadaje śliwkom szczególną równowagę pomiędzy słodyczą i kwasowością oraz pewną elastyczność i delikatność skórki.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja i suszenie śliwek, przetwarzanie i drylowanie suszonych śliwek muszą odbywać się na obszarze geograficznym ChOG.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Pakowanie na obszarze pochodzenia jest niezbędne do utrzymania właściwości „Pruneaux d’Agen” gotowych do spożycia. Po uwodnieniu, lub tuż po suszeniu w przypadku śliwek półsuszonych, suszone śliwki tracą swoją zdolność do przechowywania i wymagają stabilizacji. Później są pakowane, a następnie pasteryzowane w hermetycznie zamkniętym opakowaniu końcowym. Czynności te są ze sobą powiązane i stanowią integralną część procesu przygotowywania, co ponadto ułatwia identyfikowalność i kontrolę produktów.

Ponadto niektóre znaczące czynności w zakresie prezentacji produktów sprawiają, że przygotowanie partii i ich pakowanie są nierozłączne. Dzieje się tak na przykład w przypadku zasady jednorodności rozmiarów, której należy przestrzegać w związku ze szczególnym przygotowywaniem produktu przed uwodnieniem i podczas pakowania.

„Pruneaux d’Agen” przeznaczone do dalszego przetwarzania nie podlegają obowiązkowi pakowania na tym obszarze.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na opakowaniu umieszcza się następujące informacje:

—	„Pruneaux d’Agen” uzupełnione w stosownych przypadkach określeniem „mi-cuits”

—

Tylko w przypadku śliwek gotowych do spożycia — Rozmiar, wyrażony stosownym określeniem, któremu towarzyszy lub nie minimalna i maksymalna liczba owoców na 500 gramów w postaci: „x–y szt. na 500 g”: — : „Super Géants” [super wielkie] : nie więcej niż 33 szt. na 500 g — : „Géants” [wielkie] : 33–44 szt. na 500 g — : „Très gros” [bardzo duże] : 44–55 szt. na 500 g — : „Gros” [duże] : 55–66 szt. na 500 g — Maksymalny poziom wilgotności wyrażony w procentach — lub jedna z następujących informacji: — „Humidité maximum 26 %” [maksymalna wilgotność 26 %] (zawartość wody nie większa niż 26 %) — „Humidité maximum 29 %” [maksymalna wilgotność 29 %] (zawartość wody 26–29 %) — „Humidité maximum 35 %” [maksymalna wilgotność 35 %] (zawartość wody 29–35 %) — lub przez wskazanie dokładnej zawartości wody w momencie pakowania.

—

W przypadku wszystkich „Pruneaux d’Agen” — Jasne oznakowanie sprzedawcy mającego siedzibę w Unii Europejskiej oraz, jeżeli nie jest on przetwórcą, kod umożliwiający bezpośrednią identyfikację przedsiębiorstwa przetwórczego, które umieściło produkt przeznaczony do sprzedaży w opakowaniu końcowym — Jeżeli nazwa przetwórcy nie jest wyraźnie widoczna na opakowaniu, wskazuje się: Zgodnie ze specyfikacją ChOG „Pruneaux d’Agen” BP 130 – 47303 Villeneuve-sur-Lot CEDEX — Numer partii

—	„Pruneaux d’Agen” mogą być oferowane konsumentom, wysyłane, wprowadzane do sprzedaży lub sprzedawane, tylko pod warunkiem że w ogłoszeniach, broszurach, na etykietach, fakturach, wszelkiego rodzaju opakowaniach figuruje nazwa „Pruneaux d’Agen”.

—	Na dokumentach odnoszących się do suszonych śliwek zarezerwowanych do przetwórstwa rolno-spożywczego obok „Pruneaux d’Agen” musi widnieć wyraźnie słowo „déstructurés” [dzielone na kawałki], gdy towarzyszą one wysyłce do innego przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny ChOG „Pruneaux d’Agen” obejmuje wszystkie gminy należące do następujących kantonów:

Departament Dordogne: Beaumont, Belvès, Bergerac, Domme, Eymet, Issigeac, La Force, Le Bugue, Le Buisson-de-Cadouin, Monpazier, Montpon Ménestérol, Sigoulès, Velines, Villefranche-de-Lonchat, Villefranche-du-Périgord.

Departament Gers: Condom, Eauze, Fleurance, Jegun, Lectoure, Mauvezin, Miradoux, Montréal, Saint-Clar, Valence-sur-Baïse, Vic-Fezensac.

Departament Gironde: Auros, Branne, Carbon-Blanc, Castillon-La-Bataille, Cenon, Créon, La Réole, Lussac, Monségur, Pellegrue, Pujols, Sauveterre-de-Guyenne, Sainte-Foy-La-Grande.

Departament Lot: Bretenoux, Castelnau-Montratier, Catus, Cazals, Figeac, Gourdon, Lacapelle Marival, Lalbenque, Livernon, Luzech, Montcuq, Puy l’Evêque, Saint-Céré, Saint-Germain-du-Bel-Air, Salviac.

Departament Lot-et-Garonne: cały departament z wyjątkiem kantonu Houeillès.

Departament Tarn-et-Garonne: cały departament z wyjątkiem kantonów Caylus, Saint-Antonin-Noble-Val, Villebrumier.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Położony w południowo-zachodniej Francji obszar geograficzny ChOG „Pruneaux d’Agen” znajduje się w pobliżu miejscowości Agen, od XVIII wieku portu załadunku produkowanych w pobliżu suszonych śliwek, który dał swoją nazwę tej produkcji.

Obszar geograficzny odpowiada tradycyjnemu obszarowi produkcji odmiany śliwki d’Ente, na którym sady mieszczą się głównie na wzgórzach tej położonej na wysoko wzniesionej równinie strefy poprzecinanej rzekami, które biegną w kierunku Garonny. W rejonie tym występują gleby w większości gliniasto-wapienne. Śliwa źle bowiem znosi wilgotne podłoża i woli gleby przepuszczalne i świeże.

Obszar produkcji znajduje się w przejściowej strefie klimatycznej między wpływem Morza Śródziemnego a wpływem oceanu i charakteryzuje się występowaniem opadów przez cały rok. Pod względem temperatur zimy są zimne, wiosny raczej ciepłe z bardzo rzadkimi przymrozkami, a lata gorące z nocami chłodzonymi opadami burzowymi.

Produkcja „Pruneaux d’Agen” rozwinie się naprawdę w XVIII wieku. Z jednej strony na obszarach wzgórz coraz częściej występują sady, w których uprawia się śliwy d’Ente, a odmiana ta wykazuje wyjątkową zdolność do suszenia i zastępuje pozostałe odmiany. Z drugiej strony rozpowszechnia się technika naprzemiennego suszenia na słońcu/suszenia w piecu chlebowym służącego dokończeniu suszenia śliwek.

Ponadto, dzięki swoim wartościom odżywczym, łatwości przechowywania i transportu, „Pruneaux d’Agen” stają się szybko przedmiotem handlu na szeroką skalę. W niektórych miasteczkach regionu pojawiają się wówczas pierwsze uregulowania rynku śliwki, co świadczy o znaczeniu tej produkcji dla regionalnej gospodarki.

Uprawa śliwy rozwija się przez cały XIX wiek, podobnie jak wykorzystywanie suszarni pomyślanych specjalnie do suszenia śliwek. „Pruneaux d’Agen” stają się w tym samym czasie słynne na całym świecie, o czym świadczy dzieło Lwa Tołstoja „Śmierć Iwana Iljicza” z 1886 r., rozdział X:

W 1894 r. w samym departamencie Lot-et-Garonne było pięć milionów śliw wykorzystywanych w produkcji i milion młodych drzewek. Producentami są również sąsiednie departamenty Gers, Tarn-et-Garonne, Lot, Dordogne i Gironde.

W pierwszej połowie XX wieku konkurencja ze strony nowych państw będących producentami i wpływ pierwszej wojny światowej na populację rolniczą doprowadziły do znacznego spadku produkcji „Pruneaux d’Agen”.

Po drugiej wojnie światowej wznowienie francuskiej produkcji odbywa się poprzez sadzenie nowoczesnych sadów z nowymi odmianami roślin z rodziny śliwki d’Ente. Zmienia się również wyposażenie techniczne, na przykład wraz z wprowadzeniem tuneli suszących. Wiedza fachowa ma jednak podstawowe znaczenie dla tej produkcji: umiejętność przycinania, zbiory po osiągnięciu optymalnej dojrzałości, kontrola suszenia śliwek w celu uzyskania wymaganego końcowego poziomu wilgotności bez przypalania owoców.

Aby uzyskać piękne śliwki, śliwy są co roku przycinane (cięcie odnawiające). Przycinanie pozwala zatem na lepsze przenikanie słońca do drzewa i zapewnia dojrzewanie owoców oraz ich dobry stan sanitarny. Zmniejsza także liczbę owoców i sprzyja bardziej jednolitej produkcji charakteryzującej się lepszą jakością (duży rozmiar owoców) i lepszymi plonami.

Zbiory odbywają się, gdy śliwka osiąga pełną dojrzałość i gdy owoce spadają w sposób naturalny lub na skutek lekkiego potrząsania drzewem. Dziś stosuje się także inną technikę w celu wybrania najlepszego momentu na zbiory: kilka kropli soku zbiera się do urządzenia zwanego refraktometrem. Określa on poziom cukru zawartego w śliwce.

W tym samym czasie przetwórcy opracowują techniki uwadniania i przechowywania służące udostępnianiu produktu „gotowego do spożycia”, podczas gdy „Pruneaux d’Agen” sprzedaje się tradycyjnie „w postaci suchej” konsumentom, którzy następnie uwadniają je w domu. Ma to na celu nadanie miąższowi większej miękkości bez „rozcieńczenia” smaków. Metoda, czas i temperatura są w równym stopniu czynnikami, które pozwalają przetwórcom produkować suszone śliwki, które zachowują wszystkie swoje aromaty, jednocześnie poprawiając miękkość miąższu.

Ponadto lokalne rolno-spożywcze zakłady rzemieślnicze tworzą z „Pruneaux d’Agen” wyroby cukiernicze lub przetwory spożywcze korzystne dla wizerunku produktu, które zapewniają zbyt najmniejszym owocom oraz owocom, które, w związku z pewnymi uszkodzeniami wyglądu, trudno wprowadzić do obrotu jako suszone śliwki gotowe do spożycia.

Specyfika produktu

„Pruneaux d’Agen” charakteryzują się miękką konsystencją, miąższem barwy brązowo-żółtej do złocistożółtej bez karmelizacji oraz błyszczącym, nielepkim wyglądem.

„Pruneaux d’Agen” gotowe do spożycia wyróżniają się również swoim rozmiarem.

Od dawna cieszą się renomą.

Związek przyczynowy

Związek przyczynowy z obszarem pochodzenia opiera się na jakości i renomie „Pruneaux d’Agen”.

Warunki glebowo-klimatyczne obszaru sprzyjają produkcji dużych, bardzo słodkich śliwek koniecznych do produkcji „Pruneaux d’Agen”.

Śliwa d’Ente znalazła na tym obszarze najlepsze warunki do rozwoju. Rozwija się optymalnie na glebach gliniasto-wapiennych sprzyjających komfortowi wegetacyjnemu drzewa. Korzysta ponadto z przystosowanego klimatu, zapewniającego wystarczający chłód zimą, minimalne przymrozki wiosną w momencie owocowania, a latem naprzemienne występowanie ciepłych dni i chłodnych nocy, które nadaje suszonym śliwkom szczególną równowagę pomiędzy słodyczą i kwasowością oraz pewną elastyczność i delikatność skórki.

Te warunki naturalne, w połączeniu z umiejętnościami producentów, szczególnie w zakresie przycinania drzew i dojrzałości owoców w momencie zbiorów, umożliwiają wytwarzanie dużych, bardzo słodkich śliwek, co wyróżnia „Pruneaux d’Agen”.

Suszenie jest zatem decydującym czynnikiem wpływającym na jakość „Pruneaux d’Agen”, w którym wykorzystuje się szczególne umiejętności osób zajmujących się suszeniem, które muszą opanować sztukę „suszenia” w zależności od jakości świeżych śliwek w celu uzyskania pożądanego poziom wilgotności. Dzięki temu otrzymuje się suszone śliwki o miąższu barwy brązowo-żółtej do złocistożółtej bez karmelizacji.

Ponadto przetwórcy opracowali techniki uwadniania, które pozwalają oferować suszone śliwki o miękkiej konsystencji oraz błyszczącym i nielepkim wyglądzie.

Ponadto, dzięki swoim wartościom odżywczym, łatwości przechowywania i transportu, „Pruneaux d’Agen” cieszą się od końca XVIII wieku bardzo dużą międzynarodową renomą.

W związku z wprowadzaniem do obrotu „Pruneaux d’Agen” organizuje się kilka lokalnych wydarzeń, które przyczyniają się do renomy produktu. Można w szczególności wspomnieć o Pruneau Show w Agen i targach w Saint-Aubin (47), w samym centrum obszaru produkcji, które pozwalają produktowi ukazać związek z obszarem.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://extranet.inao.gouv.fr/fichier/3-20171106CDCIGPPruneauxdAgenrevu-nelleversion.pdf

Artykuł

Jednolity dokument oraz odesłanie do publikacji specyfikacji produktu, o których mowa w art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w odniesieniu do nazwy „Jambon du Kintoa” (ChNP) zamieszczono w załączniku do niniejszej decyzji.

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 publikacja niniejszej decyzji uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec rejestracji nazwy, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, w ciągu trzech miesięcy od daty publikacji niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

ZAŁĄCZNIK

JEDNOLITY DOKUMENT

„JAMBON DU KINTOA”

Nr UE: PDO-FR-02166 – 31.8.2016

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Jambon du Kintoa”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Jambon du Kintoa” jest szynką suchą wytwarzaną w długim, trwającym co najmniej 16 miesięcy procesie, podczas którego co najmniej 10 miesięcy zajmuje dojrzewanie w warunkach naturalnych.

Można wprowadzać ją do obrotu w całości, bez kości – w całości lub w ćwiartkach – bądź w plastrach.

„Jambon du Kintoa” wprowadzana do obrotu w całości z kością i całą nogą ma owalny kształt, a jej długość mierzona od głowy kości udowej do wierzchołka szynki powinna wynosić co najmniej 10 cm. Na głowie kości udowej umieszcza się specjalny znak „Kintoa”. Przed pakowaniem szynkę naciera się przyprawą w proszku objętą ChNP „Piment d’Espelette”.

Szynka „Jambon du Kintoa” posiada następujące właściwości: zawartość soli (NaCl) w mięśniu półbłoniastym nie większa niż 7 %, maksymalny poziom wilgotności równy 60 %, zawartość tłuszczu międzymięśniowego w mięśniu półbłoniastym co najmniej 4 %, barwa mięsa mocno czerwona, barwa tłuszczu od białej do różowawej, tłuszcz marmurkowy o aksamitnej i rozpływającej się w ustach konsystencji, intensywny i bardzo złożony aromat (masło, runo leśne, mięso konfitowane, owoce suche, w tym orzech laskowy, konfitura), wyrazisty, długo utrzymujący się w ustach smak.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do produkcji „Jambon du Kintoa” wykorzystuje się tuczniki należące do rasy Pie noir du pays Basque, poddane ubojowi między 12. a 24. miesiącem życia. Masa poubojowa schłodzona wynosi co najmniej 100 kg; grubość słoniny grzbietowej bez skóry pomiędzy 4. a 5. kręgiem wynosi co najmniej 25 mm.

Surowcem jest świeża szynka otrzymywana z tuszy objętej nazwą pochodzenia „Kintoa”, niepoddana mrożeniu ani głębokiemu mrożeniu, bez wad, takich jak wybroczyny, złamania, ropnie, krwiaki czy rozerwana skóra, trybowana za pomocą długiego cięcia (cięcia iberyjskiego, fr. coupe ibérique), z całą nogą, o wadze co najmniej 10 kg.

Solenie przeprowadza się na sucho przy użyciu soli objętej ChOG „Sel de Salies-de-Béarn”. Przed pakowaniem wewnętrzną stronę suchej szynki naciera się przyprawą w proszku objętą ChNP „Piment d’Espelette”/„Piment d’Espelette – Ezpeletako Biperra”.

Przez całe życie świń w ich żywieniu dopuszcza się wyłącznie rośliny, produkty uboczne i mieszanki paszowe uzupełniające wytworzone na bazie produktów niezmodyfikowanych genetycznie. Zakazuje się upraw modyfikowanych genetycznie na całej powierzchni uprawnej gospodarstwa prowadzącego chów zwierząt, z których otrzymuje się „Jambon du Kintoa”.

Podczas etapu karmienia mlekiem matki, do 8. tygodnia życia, całkowita ilość paszy na prosię nie powinna nigdy przekraczać 5 kg brutto. Nie dopuszcza się stosowania przetworzonych białek zwierzęcych.

Po odsadzeniu dopuszcza się jedynie następujące surowce roślinne:

—	ziarna zbóż, kukurydza, jęczmień, żyto, pszenżyto, sorgo, owies; i produkty pochodne tych ziaren,

—	nasiona grochu, bób, łubin, wyka, len; i produkty pochodne tych ziaren,

—	nasiona soi, słonecznik, rzepak; ich makuchy i oleje,

—	melasa z trzciny cukrowej i z buraków,

—	lucerna, wysłodki buraczane.

Podawanie serwatki jest dozwolone, z wyjątkiem dwóch ostatnich miesięcy poprzedzających ubój. Serwatka pochodzi z danego obszaru geograficznego.

Pożywienie stada pochodzi głównie z wyznaczonego obszaru geograficznego. Niektóre składniki pożywienia nie mogą jednak pochodzić z tego obszaru geograficznego ze względu na jego pagórkowate ukształtowanie, które w niewielkim stopniu nadaje się do intensywnych upraw.

Minimalny udział paszy pochodzącej z obszaru geograficznego można szacować na minimum 69,5 % spożycia wynoszącego ok. 848 kg suchej masy na jedną świnię, od narodzin do uboju.

W okresie po odsadzeniu do 3. miesiąca życia pasza zawiera co najmniej 20 % (w suchej masie) zbóż pochodzących z obszaru geograficznego; całkowita ilość paszy na prosię nie powinna przekraczać 60 kg brutto.

W odniesieniu do świń powyżej trzeciego miesiąca życia: pasza składa się w co najmniej 70 % (w suchej masie) z surowców pochodzących z obszaru geograficznego; pasza zawiera co najmniej 60 % (w suchej masie) zbóż i ich produktów pochodnych. Maksymalna dawka dzienna podawanej paszy na zwierzę wynosi 3,2 kg brutto w okresie od 3. do 8. miesiąca życia i 2,7 kg brutto od 8. miesiąca życia.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji „Jambon du Kintoa” – od narodzin świń do dojrzewania szynki – przeprowadza się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Niezależnie od informacji wymaganych na mocy przepisów prawa mających zastosowanie do etykietowania produktów wędliniarskich, na etykietach umieszcza się następujące informacje:

—	datę solenia,

—	nazwę „Jambon du Kintoa” zapisaną czcionką co najmniej takiej wielkości jak największa czcionka znajdująca się na etykiecie,

—	kolorowe logo „Kintoa” udostępnione przez grupę producentów, składające się ze słowa „Kintoa” z umieszczoną nad nim koroną królów Nawarry oraz rysunkiem głowy świni rasy Basque,

—	na każdej szynce wprowadzanej do obrotu w całości – jej indywidualny numer identyfikacyjny.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny składa się z następujących kantonów, gmin lub części gmin:

—

gminy włączone w całości: w departamencie Landes: Hastingues, Oeyregave, Sorde-L’Abbaye; w departamencie Pyrénées-Atlantiques: Abitain, Ance, Andrein, Anglet, Angous, Aramits, Araujuzon, Araux, Aren, Arette, Athos-Aspis, Audaux, Auterrive, Autevielle-Saint-Martin-Bideren, Barraute-Camu, Bastanès, Biarritz, Bugnein, Burgaronne, Carresse-Cassaber, Castagnède, Castetbon, Castetnau-Camblong, Charre, Dognen, Escos, Espiute, Esquiule, Féas, Géronce, Gestas, Geüs-d’Oloron, Guinarthe-Parenties, Gurs, Issor, Jasses, Lanne-en-Barétous, L’Hôpital-d’Orion, Laàs, Labastide-Villefranche, Lay-Lamidou, Léren, Lourdios-Ichère, Méritein, Montfort, Moumour, Nabas, Narp, Navarrenx, Oraàs, Orin, Orion, Orriule, Ossenx, Poey-d’Oloron, Préchacq-Josbaig, Préchacq-Navarrenx, Rivehaute, Saint-Dos, Saint-Gladie-Arrive-Munein, Saint-Goin, Saint-Pé-de-Léren, Salies-de-Béarn, Sarrance, Saucède, Sauveterre-de-Béarn, Sus, Susmiou, Tabaille-Usquain, Verdets, Viellenave-de-Navarrenx; gminy kantonów: Baïgura et Mondarrain; Hendaye-Côte Basque-Sud; Montagne Basque (poza Alçay-Alçabéhéty-Sunharette, Haux, Lacarry-Arhan-Charritte-de-Haut, Larrau, Mendive i Sainte-Engrâce, uwzględnionymi częściowo); Nive-Adour; Pays de Bidache, Amikuze i Ostibarre; Saint-Jean-de-Luz;

—	gminy włączone częściowo: w departamencie Landes: Cauneille, Peyrehorade; w departamencie Pyrénées-Atlantiques: Arette, Bayonne, Lanne-en-Barétous, Oloron-Sainte-Marie.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Obszar geograficzny „Jambon du Kintoa” obejmuje ogólnie francuski Kraj Basków oraz kilka kantonów lub gmin sąsiadujących z nim na wschodzie i północy. Rejon ten odpowiada zachodniemu przedwzgórzu Pirenejów, które graniczą z nim na południu. Ocean Atlantycki wyznacza granicę zachodnią.

Panujący tu klimat oceaniczny charakteryzuje się dużą ilością opadów (1 200–2 000 mm rocznie), występujących regularnie w ciągu roku, co skutkuje brakiem okresów suszy, a także łagodnymi temperaturami, nawet zimą. Wiatr z południa (typu fenowego) przynosi naprzemiennie upały i suche powietrze przez cały rok, a szczególnie jesienią i wiosną, oraz wilgoć i zimno związane z obecnością perturbacji oceanicznych.

Najczęściej spotykany krajobraz składa się z obszarów uprawnych i użytków zielonych położonych na dnie kotlin i w niższych partiach w pobliżu gospodarstw, z kombinacji użytków zielonych, wrzosowisk i lasów położonych na zboczach oraz z wrzosowisk i naturalnych obszarów trawiastych na szczytach wzgórz i grzbietach górskich.

Termin „Kintoa” pochodzi od prawa do karmienia świń żołędziami (glandage), zwanego powszechnie prawem quinta, z którego korzystali królowie Nawarry od co najmniej XIII w. w odniesieniu do świń przepędzanych sezonowo na obszary górskie należące do dynastii królewskiej Nawarry. Królowie zabierali jako opłatę jedno zwierzę na pięć, skąd wzięła się nazwa tego prawa.

„Jambon du Kintoa” produkuje się ze świń należących do baskijskiej odmiany Pie noir du pays Basque, należącej do ras śródziemnomorskich, zwanych również iberyjskimi. Tempo wzrostu zwierząt tej rasy jest niewielkie. Ich wytrzymałość jest wyjątkowa, ponieważ posiadają zdolność do znoszenia znacznej zmienności klimatu i żywienia oraz do szybkiego gromadzenia zapasów tłuszczu w okresie dużej dostępności pożywienia.

Co najmniej siedem ostatnich miesięcy życia zwierzęta spędzają na określonym terenie wypasu. W tym okresie u zwierząt formuje się okrywa tłuszczowa i tłuszcz międzymięśniowy. Pożywienie dostępne na tym terenie wypasu jest zróżnicowane, składa się głównie z zielonki i roślin zielnych, jak również – w sposób bardziej jednorodny lub zmienny – z owoców suchych (żołędzie, kasztany itp.), owadów, robaków, korzeni i innych roślin.

Świnię poddaje się ubojowi stosunkowo późno (pomiędzy 12. a 24. miesiącem w porównaniu z wiekiem 5–6 miesięcy w przypadku tucznika przemysłowego), przy czym większość życia zwierzę to spędza, aktywnie ćwicząc mięśnie.

Na obszarze geograficznym, zwłaszcza w Salies-de-Béarn, produkuje się sól wykorzystywaną tradycyjne do solenia szynek wytwarzanych w tym regionie. Na obszarze tym produkuje się również przyprawę w proszku „Piment d’Espelette”/„Piment d’Espelette – Ezpeletako Biperra”, stosowaną tradycyjnie do pokrycia wewnętrznej strony szynki, którą usuwa się po zakończeniu dojrzewania.

Proces produkcji szynek jest długi i trwa co najmniej 16 miesięcy. Po pierwszym suszeniu szynki panieruje się przy pomocy mieszanki tłuszczu składającej się głównie ze smalcu. Okres między tygodniem, w którym przeprowadza się solenie, a tygodniem, w którym rozpoczyna się dojrzewanie, wynosi co najmniej 6 miesięcy. Kolejnym etapem produkcji jest trwające co najmniej 10 miesięcy dojrzewanie odbywające się w pomieszczeniach połączonych ze środowiskiem zewnętrznym za pomocą zapewniających obieg powietrza otworów o określonych minimalnych wymiarach umieszczonych na różnych ścianach budynku. Dzięki temu temperatura i wilgotność zmieniają się wraz ze zmianami lokalnego klimatu.

Podczas degustacji szynki wyczuwa się aksamitną i rozpływającą się w ustach konsystencję tłuszczu, zapachy masła, runa leśnego, konfitowanego mięsa, owoców suchych (w tym orzecha laskowego) i konfitury. Szynka ta ma wyrazisty, długo utrzymujący się w ustach smak.

Związek przyczynowy

W panującym na tym obszarze geograficznym łagodnym i wilgotnym klimacie zielonka rośnie na terenach wypasu niemal bez przerwy, dzięki czemu przez cały okres przebywania na zewnątrz (przez co najmniej 7 miesięcy) zwierzęta mają dostęp do pożywienia. Paszę tę uzupełniają owoce z drzew typowych dla środowiska naturalnego Kraju Basków (dąb szypułkowy, kasztan, buki).

Baskijska rasa Pie noire du pays Basque jest przystosowana do życia w tych warunkach dzięki swoim właściwościom fizycznym: przystosowanie do ruchu, wytrzymałość, dobre wykorzystanie roślinności dostępnej na terenie wypasu. Pożywienie znalezione na terenie wypasu zmienia się naturalnie w zależności od pory roku, ale podczas końcowego okresu tuczu stanowi ok. 50 % objętości paszy spożywanej codziennie przez świnie. Pożywienie to zawiera przeciwutleniacze i związki aromatyczne, które mają wpływ na właściwości organoleptyczne szynki.

Wykazano, że tkanka tłuszczowa gromadzi związki zawarte w spożywanych roślinach. Substancje te działają na kinetykę utleniania tłuszczów, spowalniając jełczenie i umożliwiając dłuższe dojrzewanie szynki, a tym samym wpływają w szczególny sposób na rozmieszczenie składników smakowych i aromatycznych. Efekt ten jest tym wyraźniejszy, im dłuższy jest okres suszenia i dojrzewania, a także zależy w znacznym stopniu od rodzaju roślinności występującej na pastwisku.

Tradycyjne metody solenia, suszenia i dojrzewania szynki stosowane na obszarze geograficznym przewidują wykorzystywanie lokalnej soli pochodzącej z Salies-de-Béarn, która posiada szczególne właściwości (skład bogaty w mikroskładniki pokarmowe, duże kryształy itp.) sprawiające, że sól ta jest szczególnie odpowiednia do stosowania w produktach mięsnych. Pieprz „Piment d’Espelette”, stosowany do pokrycia wewnętrznej strony szynki, jest szczególnie odpowiedni z uwagi na jego stosunkowo niewielką pikantność.

Właściwości surowca sprawiają, że szynka również zawiera tłuszcz międzymięśniowy odpowiedzialny za marmurkowaty wygląd, któremu to tłuszczowi szynka zawdzięcza rozpływającą się w ustach i aksamitną konsystencję.

Klimat, podlegający wpływowi oceanicznemu, charakteryzujący się dużą ilością opadów występujących przez cały rok i południowym wiatrem typu fenowego, przyczynia się do uzyskania właściwości sensorycznych charakterystycznych dla szynek. Długi okres dojrzewania (co najmniej dziesięć miesięcy) w pomieszczeniu, na które wpływają zewnętrzne warunki klimatyczne o zmiennych temperaturach i zmiennej wilgotności związane z naturalnymi cyklami klimatycznymi, umożliwia uzyskanie optymalnych właściwości szynek, wpływając znacznie na ich walory aromatyczne i smakowe.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://www.inao.gouv.fr/fichier/PNOCDCJambonduKintoa2017QCOMUE.pdf

Artykuł

Wniosek o zatwierdzenie w specyfikacji produktu zmiany, która nie jest nieznaczna, o którym to wniosku mowa w art. 10 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 668/2014, w tym zmieniony jednolity dokument oraz odesłanie do publikacji specyfikacji produktu, w odniesieniu do zarejestrowanej nazwy „Antequera” (ChNP), znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 publikacja niniejszej decyzji uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec zmiany, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, w ciągu trzech miesięcy od daty publikacji niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

ZAŁĄCZNIK

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmian zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„Antequera”

Nr UE: PDO-ES-00327-AM03 – 19.3.2018

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Organ regulacyjny ds. chronionej nazwy pochodzenia „Antequera”.

Carretera de Córdoba, S/N

29200 Antequera – Málaga

ESPAÑA

Tel. +34 952841451

Adres poczty elektronicznej: info@doantequera.org

Organ regulacyjny ds. chronionej nazwy pochodzenia „Antequera” jest nienastawionym na zysk podmiotem uznanym przez właściwy organ w państwie członkowskim za organ zarządzający nazwą pochodzenia; podmiot ten reprezentuje podmioty gospodarcze, które biorą udział w procesie produkcji chronionego produktu, oraz przestrzega zasad demokratycznych i zasad reprezentatywności w celu ochrony interesów gospodarczych i sektorowych, które są objęte zakresem jego działalności, ze szczególnym uwzględnieniem interesów mniejszości, ponieważ podmiot ten reprezentuje poszczególne interesy w równym stopniu.

Organ regulacyjny posiada ponadto zdolność prawną, która umożliwia mu przedstawienie niniejszego wniosku o zmianę zgodnie z przepisami krajowymi, a dokładniej z art. 13 ust. 2 lit. a) ustawy 2/2011 z dnia 25 marca o jakości w sektorze rolno-spożywczym i w sektorze gospodarki rybnej w Andaluzji.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☐	Obszar geograficzny
—	☐	Dowód pochodzenia
—	☐	Metoda produkcji
—	☒	Związek
—	☐	Etykietowanie
—	☐	Inne [określić]

4.   Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

Zmieniono punkt B.3 w specyfikacji produktu zatytułowany „Właściwości fizyko-chemiczne i organoleptyczne oliwy”, jak również odpowiedni punkt 3.2 w jednolitym dokumencie. Zaktualizowano specyfikację, do której odsyła link znajdujący się w jednolitym dokumencie.

Parametr fizyko-chemiczny K270 (absorbancja 270 nm) zmieniono z 0,15 na 0,18.

Uzasadnienie: Podczas poprzednich sezonów stwierdzono, że w miarę jak przyspieszano datę zbioru – co jest praktyką uprawową stosowaną przez producentów ChNP „Antequera” w celu otrzymania oliwy z oliwek bardziej owocowej i o lepszej jakości – wartość K270 lekko wzrastała, wraz z wyższymi średnimi owocowości, dla których parametr K270 jest równy maksymalnej wartości 0,15 lub ją przekracza, nie osiągając jednak limitu określonego w obowiązujących przepisach.

Parametr K270 jest na ogół związany z stanem utlenienia oliwy z oliwek, ale różne badania naukowe w tym zakresie wykazują ścisły związek pomiędzy wartością K270 a naturalnym składem oliwy z oliwek: oliwa pochodząca z wcześnie rozpoczętych zbiorów ma znacznie wyższe wartości tego parametru, co można jednak wyjaśnić obecnością większej ilości związków fenolowych, których absorbancja następuje przy długości fali 280 nm, co zniekształca dane. Paradoksalnie obecność tych związków fenolowych wpływa w znacznej mierze na stabilność utleniania oraz na szereg cech sensorycznych charakteryzujących oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Antequera”

Nr UE: PDO-ES-00327-AM03 – 19.3.2018

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Antequera”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia otrzymywana z owoców drzew oliwnych (Olea europaea L.), wytwarzana wyłącznie w oparciu o metody fizyczne lub mechaniczne w temperaturze niewpływającej na naturalny skład chemiczny oliwy, tj. umożliwiającej zachowanie smaku, aromatu i właściwości owocu, z którego jest produkowana.

W odniesieniu do właściwości organoleptycznych oliwa ta charakteryzuje się owocowością zielonych oliwek, innych dojrzałych owoców, migdałów, bananów i zielonki o intensywności od umiarkowanej do wysokiej. Cechuje się ona również gorzkością i ostrością o intensywności od lekkiej do średniej, które idealnie uzupełniają pozostałe, nieco słodsze nuty smakowe.

Oliwy objęte chronioną nazwą pochodzenia „Antequera” muszą być oliwami z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia i posiadać następujące właściwości:

Parametry fizyko-chemiczne:

Kwasowość (%)	Maksymalnie 0,3
Liczba nadtlenkowa (mEq tlenu na kg oliwy)	Maksymalnie 10
K270 (absorbancja 270 nm)	Maksymalnie 0,18

Właściwości organoleptyczne:

Średnia owocowości	Co najmniej 4
Mediana wad	równa 0

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia otrzymywana z owoców drzew oliwnych (Olea europea L.) odmiany Hojiblanca z ewentualnym nieznacznym dodatkiem innych odmian, takich jak Picual lub Marteño, Arbequina, Picudo, Lechín de Sevilla lub Zorzaleño, Gordal de Archidona, Verdial de Vélez Málaga oraz Verdial de Huévar.

Odmiana Hojiblanca jest główną, dominującą odmianą, ponieważ udział drzew oliwnych tej odmiany na obszarze produkcji stanowi 90 % wszystkich drzew oliwnych. Pozostałe odmiany są uznawane za drugorzędne, ponieważ uprawia się je na mniejszą skalę na obszarze produkcji. Następujące odmiany uznawane są za odmiany rodzime, lokalne: Hojiblanca i Gordal de Archidona.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Oliwki, z których wytwarza się produkt, pochodzą z zarejestrowanych gajów oliwnych znajdujących się na obszarze produkcji i należą do zatwierdzonych odmian.

Oliwa musi być wytłaczana w zatwierdzonych olejarniach położonych na obszarze produkcji, które spełniają określone warunki.

Produkcja dzieli się na następujące etapy: czyszczenie, mycie i ważenie oliwek; ubijanie wytłoków; oddzielanie części stałych od cieczy poprzez ciągłe wirowanie; oddzielanie cieczy poprzez ciągłe wirowanie; dekantacja i składowanie.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oliwę pakuje się do pojemników z ciemnego szkła, z ciemnego tworzywa sztucznego, pojemników metalowych wyłożonych materiałem odpowiednim do przechowywania żywności lub pojemników ceramicznych odpowiednich do przechowywania żywności – zgodnie z obowiązującymi przepisami – które dłużej zachowują właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne oliwy oraz nie wpływają na jakość przechowywanego w nich produktu, ponieważ ograniczają dostęp światła, którego działanie przyspiesza proces utleniania oliwy.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Organ regulacyjny musi nadzorować wykorzystanie logo nazwy pochodzenia na etykietach handlowych każdego zarejestrowanego przedsiębiorstwa. Na etykietach obowiązkowo umieszcza się napis „Denominación de Origen Protegida Antequera” lub logo nazwy pochodzenia oraz symbol Unii.

Wszystkie opakowania, w których oliwa jest sprzedawana konsumentowi, muszą być zaopatrzone w banderolę, etykietę lub kontretykietę, które muszą być numerowane i wydane lub skontrolowane przez organ regulacyjny w odniesieniu do wykorzystania logo nazwy pochodzenia. Kontretykiety umieszcza się na produkcie wyłącznie w zarejestrowanych rozlewniach i w sposób uniemożliwiający ich ponowne wykorzystanie.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji obejmuje terytoria następujących gmin w prowincji Málaga: Alameda, Almargen, Antequera, Archidona, Campillos, Cañete La Real, Cuevas Bajas, Cuevas de San Marcos, Fuente de Piedra, Humilladero, Mollina, Sierra de Yeguas, Teba, Villanueva de Algaidas, Villanueva del Rosario, Villanueva del Trabuco i Villanueva de Tapia oraz gminę Palenciana w prowincji Kordoba.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Obszar produkcji oliwy znajduje się w naturalnym regionie depresji Antequera położonym na zachodnim krańcu międzygórskich depresji andaluzyjskich (Depresión Intrabética). Na północy graniczy z prowincjami Córdoba i Sevilla, na zachodzie z prowincjami Sevilla i Cádiz, a na wschodzie z prowincją Granada. Na południu graniczy z pasmem Gór Subbetyckich, które oddzielają go od obszarów Montes de Málaga, Hoyas w dolinie Guadalhorce i Serranía de Ronda będących powiatami prowincji Málaga.

Obszar ten charakteryzuje się szczególnymi cechami geomorfologicznymi i klimatycznymi. Obejmuje on obszar depresji o łagodnym ukształtowaniu terenu (400–600 m wysokości) otoczony szeregiem łańcuchów górskich na północy (Cordillera Subbética) i na południu (Sistema Penibético), co zapewnia odpowiednie warunki mikroklimatyczne i glebowe do uprawy drzew oliwnych.

Drzewa oliwne uprawia się na wysokości 450–600 m n.p.m. na glebie średniej głębokości, bardzo bogatej w glinę (20–70 % węglanów). Co więcej, okoliczna woda spływająca do depresji Antequera utworzyła różne poziomy tarasów rzecznych zawierających duże ilości trzeciorzędowych złóż, między innymi plioceńską czerwoną glinkę bogatą w potas i charakteryzującą się wysokim stopniem utrzymywania wilgotności, tj. cechami bardzo korzystnymi dla wzrostu drzew oliwnych, ponieważ ponad 90 % powierzchni plantacji nie jest nawadniana. Na obszarze Antequera panuje klimat śródziemnomorski od umiarkowanego do ciepłego z pewnymi cechami kontynentalnymi ze względu na położenie w międzygórskiej depresji andaluzyjskiej. To położenie powoduje bardzo duże różnice temperatur pomiędzy latem i zimą oraz między dniem i nocą. Średnie temperatury w najchłodniejszym miesiącu (styczeń lub grudzień) wynoszą 6–9 °C. Najcieplejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, podczas których średnie temperatury wynoszą 22–27 °C.

Specyfika produktu

W odniesieniu do właściwości organoleptycznych oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia objęta ChNP „Antequera” cechuje się owocowością zielonej oliwki o intensywności od umiarkowanej do wysokiej – o średniej wynoszącej co najmniej 4 – którą uzupełniają pozytywne właściwości innych dojrzałych owoców, migdałów, bananów i zielonki. Oliwa ta cechuje się również gorzkością i ostrością o intensywności od lekkiej do średniej, które idealnie uzupełniają pozostałe, nieco słodsze nuty smakowe. W odniesieniu do właściwości fizykochemicznych produkt wyróżnia się niską kwasowością (poniżej 0,3 %), niską liczbą nadtlenkową (poniżej 10) oraz niską absorbancją w ultrafiolecie (K270) (poniżej 0,18).

Cechuje się ona także bardzo zrównoważonym składem kwasów tłuszczowych. Poziom kwasu oleinowego jest wysoki (78–81 %), zaś poziom kwasu linolowego jest umiarkowany (5–8 %). Stosunek kwasów tłuszczowych jednonienasyconych do nasyconych jest wysoki (11–15), a stosunek kwasów tłuszczowych oleinowych do linolowych umiarkowany (15 i 12), co sprawia, że oliwa ma delikatny smak.

Oliwa ta jest umiarkowanie stabilna dzięki wysokim stężeniom tokoferoli. To z kolei sprawia, że oliwy „Antequera” są bogate w witaminę E.

Istotną cechą frakcji substancji niezmydlającej się w oliwach „Antequera” jest wysoki poziom steroli metylowych – przekraczający 30 mg na 100 g oliwy.

Związek przyczynowy między charakterystyką obszaru geograficznego a właściwościami produktu

Tolerancja rodzimej odmiany Hojiblanca na bardzo dużą zawartość gliny w glebach obszaru produkcji, która wynika z zapotrzebowania drzew na ekstrakcję wapnia z gleby, w połączeniu ze śródziemnomorskim klimatem obszaru wzbogaconym o cechy kontynentalne wynikające z położenia w regionie depresji Antequera, tj. klimatem charakteryzującym się zimnymi, suchymi zimami, sprawia, że z odmiany tej, której zbiory w gajach oliwnych obszaru przypadają na chłodne miesiące, uzyskuje się oliwę, która z sensorycznego punktu widzenia charakteryzuje się owocowością zielonych oliwek o średniej wynoszącej co najmniej 4, której towarzyszą pozytywne właściwości innych dojrzałych owoców, migdałów, bananów oraz zielonki, a także cechuje się gorzkością i ostrością o intensywności od lekkiej do średniej. W odniesieniu do właściwości fizykochemicznych oliwa ta charakteryzuje się niską kwasowością (poniżej 0,3), liczbą nadtlenkową poniżej 10 oraz absorbancją w ultrafiolecie poniżej 0,18.

Co więcej, niskie temperatury w zimie, charakterystyczne dla obszaru geograficznego, opóźniają proces dojrzewania rodzimej odmiany Hojiblanca, zmieniając profil kwasowy oliwy produkowanej z tej odmiany poprzez zwiększenie zawartości kwasu oleinowego (78–81 %) oraz obniżenie zawartości nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Pełen tekst specyfikacji produktu objętego chronioną nazwą jest dostępny pod następującym linkiem:

http://www.juntadeandalucia.es/export/drupaljda/Pliego_Antequera_modificado.pdf

lub

http://www.juntadeandalucia.es/organismos/agriculturapescaydesarrollorural/areas/industrias-agroalimentarias/calidad-promocion/paginas/denominaciones-calidad-aceite-oliva.html, przy czym specyfikacja produktu znajduje się pod nazwą oznaczenia jakości.

lub

też bezpośrednio na stronie głównej portalu internetowego Rady ds. Rolnictwa, Rybołówstwa y Rozwoju Obszarów Wiejskich (http://www.juntadeandalucia.es/organismos/agriculturapescaydesarrollorural.html), zgodnie z następującą ścieżką dostępu: „Áreas de actividad”/„Industrias Agroalimentarias”/„Calidad y Promoción”/„Denominaciones de Calidad”/„Aceite de oliva virgen extra”, przy czym specyfikacja produktu znajduje się pod nazwą oznaczenia jakości.

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

Niniejsza decyzja ustanawia wspólne ramy proceduralne dotyczące konsultacji udzielanych przez ERRS wnioskującym organom w sprawie przedłużenia okresu naprawczego na podstawie art. 138 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE.

Artykuł 2

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji terminy oznaczają:

1)	„zespół przeprowadzający ocenę” – zespół ekspertów ERRS odpowiedzialny za dokonanie oceny i sporządzenie odpowiedzi na wniosek o udzielenie konsultacji, działający w ramach struktury Doradczego Komitetu Technicznego;

2)	„Darwin” – wewnętrzny system zarządzania dokumentami ERRS;

3)	„dzień roboczy EBC” – każdy dzień inny niż sobota, niedziela lub dzień wolny od pracy w EBC;

4)	„zakład ubezpieczeń” – zakład ubezpieczeń w rozumieniu art. 13 dyrektywy 2009/138/WE;

5)

„okres naprawczy” – w odniesieniu do dotkniętego zakładu okres, o którym mowa w art. 138 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE, w którym zakład ten musi doprowadzić do przywrócenia poziomu dopuszczalnych środków własnych pokrywającego kapitałowy wymóg wypłacalności lub obniżenia profilu ryzyka w celu zapewnienia zgodności z kapitałowym wymogiem wypłacalności;

6)	„zakład reasekuracji” – zakład reasekuracji w rozumieniu art. 13 dyrektywy 2009/138/WE;

7)	„wniosek o udzielenie konsultacji” – wniosek o udzielenie konsultacji skierowany do ERRS przez organ nadzorczy na podstawie art. 138 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE;

8)	„wnioskujący organ” – organ nadzorczy występujący z wnioskiem o udzielenie konsultacji;

9)	„organ nadzoru” – organ nadzoru w rozumieniu art. 13 dyrektywy 2009/138/WE.

Artykuł 3

Procedura przygotowania i zatwierdzenia odpowiedzi na wniosek o udzielenie konsultacji

Artykuł 4

Informacje dostarczane przez wnioskujący organ

Artykuł 5

Zespół przeprowadzający ocenę

Artykuł 6

Poufność odpowiedzi na wniosek o udzielenie konsultacji

Odpowiedź ERRS na wniosek o udzielenie konsultacji nie jest podawana do wiadomości publicznej i podlega przekazaniu jedynie wnioskującemu organowi.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

ZAŁĄCZNIK

Informacje dostarczane przez wnioskujący organ

I.   Informacje dotyczące wnioskującego organu

—	Nazwa wnioskującego organu

—	Państwo członkowskie

—	Osoba podpisująca wniosek (imię i nazwisko, stanowisko, dane kontaktowe)

—	Osoba do kontaktu (imię i nazwisko, stanowisko, dane kontaktowe)

II.   Dokładna treść wniosku – zakres wniosku o udzielenie konsultacji

III.   Informacje dotyczące każdego zakładu, którego dotyczy wniosek

III.1.   Informacje podstawowe

Dla każdego z dotkniętych zakładów (definicje zgodne z odpowiednim wynikającym z dyrektywy Wypłacalność II wzorem formularza S01.02.01 lub S01.02.04, zależnie od przypadku):

—	Nazwa zakładu

—	Kod identyfikacyjny zakładu

—	Rodzaj zakładu

—	Kraj uzyskania zezwolenia

—	Metoda obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności (grupy)

—	Zastosowanie parametrów specyficznych dla danego zakładu

—	Fundusze wyodrębnione

—	Korekta dopasowująca

—	Korekta z tytułu zmienności

—	Środek przejściowy dotyczący stopy procentowej wolnej od ryzyka

—	Środek przejściowy dotyczący rezerw techniczno-ubezpieczeniowych

III.2.   Informacje finansowe

Przegląd aktualnej sytuacji finansowej każdego z dotkniętych zakładów, z uwzględnieniem głównej struktury aktywów, pasywów, funduszy własnych (wraz ze środkami dotyczącymi gwarancji długoterminowych i bez tych środków) oraz kapitałowego wymogu wypłacalności.

III.3.   Informacje o pozycji każdego z dotkniętych zakładów na krajowym rynku ubezpieczeń

W odniesieniu do każdego z dotkniętych zakładów:

—

Informacje na temat udziału w rynku krajowym tego zakładu, w tym w odniesieniu do działalności w zakresie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie (biorąc pod uwagę składkę przypisaną brutto), ogółem i według linii biznesowych, działalności w zakresie ubezpieczeń na życie (biorąc pod uwagę rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe brutto), ogółem i według linii biznesowych, oraz w odniesieniu do wielkości bilansu (biorąc pod uwagę aktywa ogółem)

—	Informacje na temat liczby zakładów aktywnych na rynku krajowym w zakresie tych linii biznesowych (ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia inne niż na życie), w ramach których dotknięty zakład prowadzi działalność

—	Informacje na temat skumulowanego udziału w rynku 3 -5 -10 największych zakładów ubezpieczeń w zakresie tych linii biznesowych, w ramach których dotknięty zakład prowadzi działalność

—	Szacunkowy rozkład strat wśród dotkniętych zakładów aktywnych na krajowym rynku ubezpieczeń w następstwie zdarzenia (zdarzeń), które doprowadziło (doprowadziły) do ogłoszenia przez EIOPA wyjątkowej niekorzystnej sytuacji

IV.   Informacje uzasadniające przedłużenie okresu naprawczego w odniesieniu do każdego z dotkniętych zakładów

W odniesieniu do każdego z dotkniętych zakładów:

—	Prognozy finansowe ilustrujące usunięcie naruszenia kapitałowego wymogu wypłacalności w przypadku różnych scenariuszy gospodarczych

—

Opis założeń i szacunkowe skutki środków naprawczych przewidzianych w tych prognozach finansowych. Może to obejmować: — Szacowane (planowane) obniżenie profilu ryzyka portfela aktywów (z uwzględnieniem jego potencjalnego wpływu na rynki finansowe) — Szacunkową kwotę, jaką zakład planuje dokapitalizować oraz formę dokapitalizowania (np. w formie kapitału własnego, długu) — Szacunkową kwotę planowanej reasekuracji lub odnoszącą się innych technik ograniczania ryzyka, które zostałyby zastosowane — Szacunkową kwotę rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i składek na portfele ubezpieczeniowe, które mają być sprzedane lub wygaszone

V.   Informacje dotyczące przewidywanych skutków gospodarczych nieprzedłużenia okresu naprawczego w odniesieniu do każdego z dotkniętych zakładów

W odniesieniu do każdego z dotkniętych zakładów:

—

Ocena negatywnego wpływu nieprzedłużenia okresu naprawczego na gospodarkę realną lub rynki finansowe. Obejmuje to: — Oszacowanie stopnia potencjalnego zakłócenia usług ubezpieczeniowych w przypadku nieprzedłużenia okresu naprawczego, na przykład na podstawie analizy liczby zakładów już świadczących podobne produkty/usługi, oszacowanie szybkości, z jaką można się spodziewać, że posiadacze polis przejdą z jednego zakładu ubezpieczeń do drugiego, opis barier wejścia na rynek dla potencjalnych nowych podmiotów; — Szacunkowy wpływ potencjalnego zakłócenia usług ubezpieczeniowych na gospodarkę realną, na przykład opis działalności w realnej sferze gospodarki, która może zostać zakłócona w przypadku utraty ochrony ubezpieczeniowej; — Opis możliwych negatywnych skutków dla zaufania konsumentów wynikających z nieprzedłużenia okresu naprawczego; — Szacunkowy wpływ na rynki finansowe (w tym skutki wtórne) nieprzedłużenia okresu naprawczego i wynikającej z tego likwidacji zakładu.

Wszystkie powyższe informacje ilościowe powinny być oparte na najbardziej aktualnych dostępnych danych oraz dostarczane w formie arkusza Excel.