23.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 200/4

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 21 czerwca 2017 r.

w sprawie publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wniosku w sprawie zmian w specyfikacji produktu sektora wina, o którym mowa w art. 105 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 [Rosé des Riceys (ChNP)]

(2017/C 200/06)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 97 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Francja złożyła wniosek o zmianę w specyfikacji nazwy „Rosé des Riceys” (ChNP), zgodnie z art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)	Komisja rozpatrzyła wniosek i stwierdziła, że spełniono warunki określone w artykułach 93–96, w art. 97 ust. 1 oraz w artykułach 100, 101 i 102 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(3)	Aby umożliwić składanie oświadczeń o sprzeciwie zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wniosek o zmianę w specyfikacji nazwy „Rosé des Riceys”,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Wniosek o zmianę specyfikacji nazwy „Rosé des Riceys” (ChNP), zgodnie z art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec zmiany w specyfikacji produktu, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, przysługuje w ciągu dwóch miesięcy od daty opublikowania niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 czerwca 2017 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

ZAŁĄCZNIK

„ROSE DES RICEYS”

PDO-FR-A1363-AM01

Data złożenia wniosku: 22 grudnia 2014 r.

Wniosek o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji

1. Przepisy dotyczące zmiany

Art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 – zmiana inna niż nieznaczna.

2. Opis i uzasadnienie zmiany

2.1. Praktyki winiarskie

W pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 1 „sposoby prowadzenia” lit. a) „gęstość sadzenia” specyfikacji dodaje się zdanie w brzmieniu: „Postanowienia szczególne: Aby umożliwić przemieszczanie się dostosowanych maszyn, na działkach położonych na stokach o nachyleniu powyżej 35 % albo na stokach o nachyleniu powyżej 25 % w połączeniu z przechyłem powyżej 10 % mogą występować alejki o szerokości 1,50–3 m, przy czym dopuszcza się maksymalnie jedną alejkę na sześć rzędów winorośli. W tym przypadku suma rozstawu między innymi rzędami i rozstawu między krzewami w jednym rzędzie nie może przekraczać 2,30 m.”.

Niektóre działki winnicy położone są na stromych stokach, na których niemożliwe jest prowadzenie prac przy pomocy klasycznych maszyn rolniczych. W związku z zakazem prowadzenia oprysków z helikoptera wykorzystuje się maszyny dostosowane do stromych stoków, co wymaga zapewnienia alejek, po których mogą się one przemieszczać i których szerokość jest większa niż maksymalny dopuszczalny rozstaw. We wprowadzonym postanowieniu dopuszcza się w wyżej wymienionych sytuacjach, tj. gdy działka położona jest na stromym stoku (stoku o nachyleniu powyżej 35 % lub stoku o nachyleniu powyżej 25 % w połączeniu z przechyłem powyżej 10 %), sadzenie z uwzględnieniem alejek o szerokości 1,5–3 m.

W przypadku pozostałych rzędów suma rozstawów (rozstawu między krzewami i rozstawu między rzędami) zostaje zmniejszona z 2,5 na 2,3 m.

Zmiana ta jest uwzględniona w jednolitym dokumencie w pkt 5 „Praktyki winiarskie” w części „Gęstość sadzenia/przepisy szczególne”.

W pkt IX „Przetwarzanie, produkcja, dojrzewanie, pakowanie, składowanie” ppkt 1 „przepisy ogólne” lit. c) „praktyki enologiczne i procesy fizyczne” specyfikacji skreśla się słowo „dębowego”, tak aby nie ograniczać zakazu wykorzystywania kawałków drewna do kawałków „drewna dębowego”.

Zmiana ta jest uwzględniona w jednolitym dokumencie w pkt 5 „Praktyki winiarskie” w części „Szczególna praktyka enologiczna”.

2.2. Postanowienia dotyczące prezentacji i etykietowania

W pkt XII „Postanowienia dotyczące prezentacji i etykietowania” specyfikacji dodaje się lit. b), aby zezwolić na określenie na etykiecie win mniejszej jednostki geograficznej zgodnie z przepisami art. 120 ust. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Wyjaśnia się warunki stosowania tego określenia.

Zmiana ta jest uwzględniona w jednolitym dokumencie w pkt 9 „Inne istotne warunki” w części „Nazwy dodatkowe/postanowienia dodatkowe dotyczące etykietowania”.

2.3. Prowadzenie winnicy

W pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 1 „sposoby prowadzenia” lit. b) „przepisy dotyczące cięcia” specyfikacji opisano asymetryczne cięcie systemem Guyota, dotychczas wymienione po prostu jako wariant innych sposobów cięcia, aby ułatwić kontrolę tej czynności. Skreślono postanowienie dotyczące cięcia w formie sznura stałego, które również znajdowało się w specyfikacji. Okazuje się bowiem, że ten sposób cięcia stanowi wariant sznura Royat (opisanego w specyfikacji); jedyna różnica dotyczy poziomu odnowienia. W związku z tym szczegółowy opis tego sposobu cięcia nie jest konieczny.

Postanowienie to nie ma wpływu na jednolity dokument.

W pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 1 „sposoby prowadzenia” specyfikacji, po lit. f) „wysokość ulistnienia” dodaje się lit. g) „maksymalne średnie obciążenie działki”, przy czym dotychczasowe lit. g) i h) stają się odpowiednio lit. h) oraz i). To nowe postanowienie określa w sposób trwały maksymalne średnie obciążenie działki na poziomie 19 700 kg winogron na hektar oraz 17 kiści na metr kwadratowy; wartości te określono po zakończeniu okresu przeprowadzanych w Szampanii doświadczeń w zakresie plonów oraz na podstawie zaobserwowanych wyników.

Postanowienie to nie ma wpływu na jednolity dokument.

W pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 2 „inne metody uprawy” specyfikacji, uściśla się, że „zabrania się jakichkolwiek istotnych zmian morfologii podglebia lub elementów umożliwiających zapewnienie integralności i stabilności gleb działki przeznaczonej do produkcji produktu objętego chronioną nazwą pochodzenia, z wyjątkiem zwykłych prac związanych z głęboką orką”. Postanowienie to ma na celu wprowadzenie zakazu gospodarowania glebą, które pociągałoby za sobą istotne zmiany gleby, ponieważ w przeszłości stwierdzano przypadki nadmiernych zmian.

Postanowienie to nie ma wpływu na jednolity dokument.

2.4. Plony – rozpoczęcie produkcji

W rozdz. I pkt VIII „Plony – rozpoczęcie produkcji” ppkt 1 „Plony” specyfikacji plony ustala się na stałym poziomie 12 400 kg winogron na hektar; wartość tę określono po zakończeniu okresu doświadczalnego (trwającego od zbiorów w 2007 r. do końca roku winiarskiego 2011/2012) oraz na podstawie zaobserwowanych wyników. Plony wzrastają więc z 10 400 kg winogron/ha do 12 400 kg winogron/ha.

Aktualizacja poziomu plonów w specyfikacji okazała się konieczna ze względu na wzrost plonów związany z udoskonaleniem materiału roślinnego, lepszym opanowaniem ochrony roślin, metodami upraw umożliwiającymi zapewnienie długowieczności winorośli oraz ze zmianą klimatu. Wzrost ten miał miejsce bez negatywnego wpływu na jakość win. Należy zauważyć, że w jednolitym dokumencie uwzględnia się tylko plony docelowe.

W pkt VIII „Plony – rozpoczęcie produkcji” ppkt 4 „postanowienia szczególne” specyfikacji dodaje się zdanie: „W odniesieniu do określonych zbiorów, biorąc pod uwagę w szczególności ich cechy charakterystyczne, wielkość tę można zmniejszyć w drodze rozporządzenia międzyministerialnego”. Celem tej zmiany jest umożliwienie, zgodnie z przepisami francuskimi (art. R. 642–7 ostatni akapit kodeksu rolnictwa i rybołówstwa morskiego), zmniejszenia dopuszczalnej objętości przefiltrowanego moszczu otrzymanego w wyniku wytłoczenia 160 kg winogron w danym roku winiarskim.

Postanowienie to nie ma wpływu na jednolity dokument.

2.5. Inne zmiany

W rozdz. II pkt I „Obowiązkowe oświadczenia” specyfikacji dodaje się dwa nowe oświadczenia:

—

w ppkt 2 dodaje się „Oświadczenie o dostosowaniu gęstości sadzenia zgodnie z postanowieniami szczególnymi”. Oświadczenie to umożliwia zapewnienie monitorowania stosowania postanowienia dodanego w pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 1 „sposoby prowadzenia” lit. a) „gęstość sadzenia”, „postanowienia szczególne”.

Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument,

—	w ppkt 3 dodaje się „Oświadczenie o zagospodarowaniu działek”. Oświadczenie to umożliwia zapewnienie monitorowania stosowania postanowienia dodanego w pkt VI „Prowadzenie winnicy” ppkt 2 „inne metody uprawy” lit. c). Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

b)	W zawartej w rozdz. III specyfikacji tabeli głównych punktów kontroli oraz metod oceny dodano punkt dotyczący zagospodarowania działek, uwzględniając znaczenie zachowania cech charakterystycznych działek dla szczególnego charakteru produktu. Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

c)	W rozdz. III pkt II specyfikacji uzupełnia się odniesienie do struktury kontroli oraz dokonuje się aktualizacji adresu INAO. Informacje te znajdują się w części „inne informacje” wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji.

Aktualizacje redakcyjne:

—

W rozdz. I pkt IX „Przetwarzanie, produkcja, dojrzewanie, pakowanie, składowanie” specyfikacji postanowienia dotyczące niszczenia produktów ubocznych produkcji win dostosowano zgodnie z przepisami w zakresie usuwania tych produktów ubocznych. Zdanie zawarte w ppkt 2 lit. b) otrzymuje następujące brzmienie: „W następstwie produkcji win, do dnia 31 lipca roku następującego po roku zbioru, usuwa się produkty uboczne winifikacji w proporcji 1,5 % przefiltrowanego moszczu.”,

—	W rozdz. I pkt XI „środki przejściowe” specyfikacji w związku z zakończeniem okresu doświadczalnego skreśla się postanowienia dotyczące plonów i maksymalnego średniego obciążenia działki zawarte w pkt 2 „plony i maksymalne średnie obciążenie działki”. Zmiana ta nie ma wpływu na jednolity dokument.

e)	Inne zmiany W ramach niniejszego wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji zaktualizowano jednolity dokument zgodnie z nowymi zasadami wprowadzania danych w oprogramowaniu e-Ambrosia.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa lub nazwy

Rosé des Riceys (FR)

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

Wino

4. Opis wina lub win

Różowe wina niemusujące

Wina o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu co najmniej 10 %.

Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winie nie przekracza 13 %.

Zawartość cukrów fermentujących (glukozy i fruktozy) w winach nie przekracza 3 gramów na litr.

Normy przewidziane w przepisach ogólnych stosuje się w odniesieniu do maksymalnej całkowitej zawartości alkoholu, minimalnej rzeczywistej zawartości alkoholu, minimalnej kwasowości całkowitej, maksymalnej kwasowości lotnej, maksymalnej całkowitej zawartości dwutlenku siarki.

Szata wina jest świetlista i nasycona, mieni się barwami od jasno łososiowej po czerwień alizarynową. Wino jest subtelne i delikatne, a jego smak długo utrzymuje się w ustach. Młode wino może mieć zapach czerwonych owoców. Po kilku latach przechowywania rozwija się złożony bukiet, na który często składają się aromaty bakalii i przypraw, a niekiedy owoców kandyzowanych, w zależności od rocznika. Wino charakteryzuje się na ogół subtelnością, równowagą smakową i harmonią.

5. Praktyki winiarskie

a. Podstawowe praktyki enologiczne

Węgiel drzewny

Szczególne praktyki enologiczne

Zabrania się stosowania węgla drzewnego do celów enologicznych w postaci czystej lub w postaci mieszanin w preparatach. Zabrania się stosowania kawałków drewna.

Podczas przeprowadzania zabiegu wzbogacania wina nie można powiększyć objętości wykorzystanego sfermentowanego moszczu o więcej niż 1,12 % przy zwiększeniu objętościowej zawartości alkoholu o 1 %.

Oprócz powyższych postanowień przy produkcji win należy przestrzegać przepisów dotyczących praktyk enologicznych przyjętych na szczeblu unijnym oraz w kodeksie rolnym.

Gęstość sadzenia – postanowienia ogólne

Praktyka uprawy

Krzewy winorośli sadzi się w rzędach o rozstawie, który nie może przekraczać 1,5 m. Rozstaw między krzewami w rzędzie wynosi 0,9–1,5 m. Suma rozstawu między rzędami i rozstawu między krzewami w rzędzie nie może przekraczać 2,5 m.

Gęstość sadzenia – postanowienia szczególne

Praktyka uprawy

Aby umożliwić przemieszczanie się dostosowanych maszyn, na działkach położonych

—	albo na stokach o nachyleniu powyżej 35 %,

—	albo na stokach o nachyleniu powyżej 25 % w połączeniu z przechyłem powyżej 10 %

mogą występować alejki o szerokości 1,5–3 m, przy czym dopuszcza się maksymalnie jedną alejkę na sześć rzędów winorośli. W tym przypadku suma rozstawu między innymi rzędami i rozstawu między krzewami w rzędzie nie może przekraczać 2,3 m.

Postanowienia dotyczące cięcia

Praktyka uprawy

Zabrania się dopuszczania do sytuacji, w których dochodzi do jakiegokolwiek nachodzenia jednego krzewu na drugi oraz jakiegokolwiek nakładania się jednego pędu owocującego na drugi. Liczba oczek nie przekracza 18 na metr kwadratowy. Cięcie wykonuje się najpóźniej przed stadium fenologicznym (F) (12 stadium Lorentza), czyli gdy rozwiną się cztery liście. Cięcia winorośli dokonuje się z zastosowaniem następujących technik:

—	cięcie w formie sznura Royat,

—	cięcie winorośli systemem Guyota pojedynczym, podwójnym lub asymetrycznym.

b. Maksymalne plony

15 500 kg winogron na hektar.

6. Wyznaczony obszar

a)	Zbiór winogron, winifikacja, produkcja i dojrzewanie win odbywa się na obszarze następującej gminy w departamencie Aube: Les Riceys.

b)	Winifikacja, produkcja i dojrzewanie win odbywa się również na obszarze następujących gmin w departamencie Aube: Avirey-Lingey, Bagneux-la-Fosse, Balnot-sur-Laignes, Bragelogne-Beauvoir, Gyé-sur-Seine, Mussy-sur-Seine, Neuville-sur-Seine.

7. Główne odmiany winorośli

Pinot noir N

8. Opis związku lub związków

1. Informacje na temat obszaru geograficznego

Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem

Obszar geograficzny rozciąga się na terytorium ośmiu gmin w południowej części departamentu Aube. Krajobraz obszaru Riceys wpisuje się w sekwencję geologiczną Côte des Bar. Piętro kimerydzkie stanowi rdzeń podłoża geologicznego, które w samym środku głęboko przecina dolina rzeki Laignes i liczne poboczne wąwozy. Winnice zawdzięczają swoje najlepsze gleby, tj. pokrywające stoki szare koluwium glinowo-wapiennego, zawierające liczne małe kamienie biorące udział w nagrzewania się gleby, kimerydowi, który charakteryzuje się naprzemiennością margla i warstw wapiennych. Krzewy winorośli sadzone są na precyzyjnie powydzielanych działkach, na najbardziej stromych, najwyższych i najbardziej nasłonecznionych wzgórzach, o wschodniej i południowej ekspozycji. Z lokalizacją na północy kraju wiąże się dosyć chłodny klimat, lecz koliste ukształtowanie winnic otoczonych wzgórzami przyczynia się do zapewnienia im bardzo sprzyjającego prawdziwego mezoklimatu.

Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem

Początki winnic Riceys sięgają VIII wieku, o czym świadczą dokumenty potwierdzające istnienie winorośli na obszarze gminy. Od początku XVIII wieku wina z Riceys stają się przedmiotem prężnego handlu z Holandią, Belgią, regionem paryskim i północą częścią Francji, o czym świadczą statystyki wysyłek sporządzane przez urzędy podatkowe w prowincji Szampanii. W 1875 r. winnice prosperują. Około 35 kupców sprzedaje wina z Riceys. To powodzenie zostaje osłabione przez kryzys wywołany przez filoksferę oraz przez rozkwit przemysłu tekstylnego w departamencie Aube, który mobilizuje wiejską siłę roboczą. Winnice odtworzono częściowo dzięki włączeniu departamentu Aube do winiarskiej strefy produkcji szampana (Champagne Viticole) w 1927 r. Pozostało kilku hodowców winorośli, którzy doczekali się wynagrodzenia swoich wysiłków w postaci uznania kontrolowanej nazwy pochodzenia „Rosé des Riceys” w dniu 8 grudnia 1947 r. Dzięki osiedleniu się licznych młodych plantatorów winorośli w latach 60. XX wieku dochodzi do wznowienia działalności winiarskiej i ożywienia produkcji. W dniu 26 września 1968 r. powstaje związek zawodowy producentów wina „Rosé des Riceys” objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia.

2. Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu

„Rosé des Riceys” jest winem niemusującym, objętym obowiązkiem oznaczania rocznika. Szata wina jest świetlista i nasycona, mieni się barwami od jasno łososiowej po czerwień alizarynową. Wino jest subtelne i delikatne, a jego smak długo utrzymuje się w ustach. Młode wino może mieć zapach czerwonych owoców. Po kilku latach przechowywania rozwija się złożony bukiet, na który często składają się aromaty bakalii i przypraw, a niekiedy owoców kandyzowanych, w zależności od rocznika. Wino charakteryzuje się na ogół subtelnością, równowagą smakową i harmonią.

3. Związki przyczynowe

Kamieniste gleby na najbardziej stromych stokach o najkorzystniejszej ekspozycji południowej i wschodniej umożliwiają, dzięki najlepszemu nasłonecznieniu i dobrze nagrzewającej się glebie, wczesne rozpoczęcie wegetacji wiosną, przyczyniają się do optymalizacji procesu fotosyntezy i gwarantują dojrzewanie jagód. Wysokość wzgórz obsadzonych krzewami winorośli pozwala uniknąć kontaktu z zimnym powietrzem gromadzącym się na dnie dolin. Zasłona tworzona przez lasy, które pokrywają wyższe partie stoków i liczne rozsiane na tym obszarze kępy drzew stanowią przydatną ochronę przed masami zimnego powietrza napływającego z równin. Nachylenie stoków obsadzonych krzewami winorośli zapewnia optymalne odwadnianie naturalne powodowane również z pękaniem wapienia kimerydzkiego. Margiel wciśnięty pomiędzy warstwy wapnia dostarcza rezerwy wody potrzebnej latem, zwłaszcza w latach gorących i suchych. Ponadto dzięki wysokim temperaturom odnotowywanym latem w połączeniu z ciepłem uwalnianym przez promienie słoneczne, które odbijają się od kamieni kimerydzkich, wino w procesie dojrzewania uzyskuje charakterystyczne nuty kandyzowanych owoców i przypraw. Odmiana winorośli pinot noir N została uznana już w XIX wieku przez Julesa GUYOTA za najlepszą odmianę do produkcji wina z Riceys. Zbiory z winobrania należy w całości przenieść do kadzi, żeby jak najlepiej zachować aromaty odmiany pinot noir N i przede wszystkim doprowadzić do ich rozwinięcia się w okresie fermentacji w kadzi, przy czym czas trwania fermentacji stanowi opanowaną do perfekcji, popartą doświadczeniem umiejętność winiarza. V. RENDU wskazuje, że „w Riceys delikatne krzewy rezerwuje się na pierwsze kadzie. Unika się długiej fermentacji, aby zachować subtelność i świeżość smaku, które charakteryzują wino z Riceys”.

9. Inne istotne warunki

Oznaczenie rocznika

Ramy prawne:

Przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Postanowienia dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Oznaczenie rocznika wina jest obowiązkowe.

Nazwy dodatkowe

Ramy prawne:

Przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

Postanowienia dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu:

Nazwę „Rosé des Riceys” można uzupełnić nazwą mniejszej jednostki geograficznej zgodnie z postanowieniami specyfikacji produktu.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-0e6797aa-7711-4406-975b-1ca510a31f66

23.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 200/10

Streszczenie opinii w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: www.edps.europa.eu)

(2017/C 200/07)

Europejski Inspektor Ochrony Danych uznaje znaczenie gospodarki opartej na danych dla wzrostu w UE oraz jej szczególne miejsce w otoczeniu cyfrowym zgodnie ze strategią jednolitego rynku cyfrowego. Europejski Inspektor Ochrony Danych konsekwentnie opowiadał się za synergią i komplementarnością pomiędzy konsumentem a przepisami dotyczącymi ochrony danych. Europejski Inspektor Ochrony Danych wspiera cel wniosku Komisji z grudnia 2015 r. dotyczącego dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych, jakim jest zwiększenie ochrony konsumentów, od których wymaga się ujawnienia danych, co jest warunkiem dostarczenia „towarów cyfrowych”.

Jeden aspekt wniosku jest jednak problematyczny, ponieważ będzie miał zastosowanie do sytuacji, w których w zamian za przekazanie treści cyfrowych płaci się odpowiednią cenę, ale również do sytuacji, w których treści cyfrowe przekazuje się w zamian za świadczenie wzajemne inne niż zapłata ceny, w formie danych osobowych lub innych danych. Europejski Inspektor Ochrony Danych ostrzega przed nowym przepisem wprowadzającym koncepcję umożliwiającą ludziom dokonywanie zapłaty ich danymi w taki sam sposób jak pieniędzmi. Praw podstawowych takich jak prawo do ochrony danych osobowych nie można sprowadzać do zwykłego interesu konsumenta, a danych osobowych nie można uznawać za zwykły towar.

Przyjęte w ostatnim czasie ramy dotyczące ochrony danych („ogólne rozporządzenie o ochronie danych”) jeszcze w pełni nie obowiązują, a wniosek dotyczący nowych przepisów w sprawie e-prywatności jest obecnie przedmiotem dyskusji. Unia Europejska powinna zatem unikać nowych wniosków zakłócających starannie wypracowaną przez prawodawcę Unii równowagę w zakresie przepisów dotyczących ochrony danych. Nakładające się na siebie inicjatywy mogłyby przypadkowo stworzyć zagrożenie dla spójności jednolitego rynku cyfrowego, powodując fragmentację regulacyjną i niepewność prawa. Europejski Inspektor Ochrony Danych zaleca, aby UE stosowała przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych jako środek służący regulacji wykorzystywania danych osobowych w ramach gospodarki cyfrowej.

Pojęcie „dane jako inne świadczenie”, którego nie zdefiniowano w treści wniosku, może powodować dezorientację co do określonej funkcji danych w ramach konkretnej transakcji. Brak wyraźnych informacji od dostawców w tym względzie może powodować dalsze utrudnienia. Europejski Inspektor Ochrony Danych proponuje zatem, aby w celu rozwiązania tego problemu do definiowania jego zakresu terytorialnego wykorzystać definicję usług wynikającą z TFUE lub przepis stosowany w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych.

W ramach niniejszej opinii przeanalizowano kilka przypadków potencjalnego wzajemnego oddziaływania pomiędzy wnioskiem a ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych.

Po pierwsze, szeroka definicja „danych osobowych” wynikająca z przepisów dotyczących ochrony danych może skutkować traktowaniem wszystkich danych podlegających przepisom proponowanej dyrektywy jako „danych osobowych” na podstawie ogólnego rozporządzenia o ochronie danych.

Po drugie, rygorystyczne warunki przetwarzania danych określono już w treści ogólnego rozporządzenia o ochronie danych i nie wymagają one zmiany ani uzupełnienia na podstawie proponowanej dyrektywy. Podczas gdy we wniosku za zgodne z prawem uznaje się wykorzystywanie danych jako formę świadczenia, w treści ogólnego rozporządzenia o ochronie danych zawarto przykładowo nowy zestaw warunków służących do oceny ważności zgody oraz ustalania, czy można ją uznać za udzieloną dobrowolnie w kontekście obrotu bezgotówkowego.

Ponadto proponowane prawa umożliwiające konsumentom uzyskanie ich danych od dostawcy w momencie rozwiązania umowy i obowiązek dostawcy do powstrzymania się od wykorzystywania danych mogą kolidować z prawami dostępu i możliwości przenoszenia oraz obowiązkiem dostawcy do powstrzymania się od wykorzystania danych i obowiązkami administratora danych wynikającymi z ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Sytuacja ta może w sposób niezamierzony stwarzać ryzyko niejasności co do obowiązującego reżimu.

1. WPROWADZENIE I KONTEKST

1.1. Konsultacja z EIOD na wniosek Rady

W dniu 9 grudnia 2015 r. Komisja Europejska przedstawiła dwa wnioski ustawodawcze dotyczące nowych zasad umownych dotyczących sprzedaży on-line. Proponowane zasady dotyczące umów cyfrowych obejmują dwa projekty prawodawcze:

—	Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych (1),

—	Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów zawieranych przez internet lub w inny sposób na odległość (2).

Oba wnioski stanowią jeden pakiet o wspólnych celach, mianowicie usunięcia głównych przeszkód dla transgranicznego handlu elektronicznego w UE (3). Jeżeli chodzi konkretnie o wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych (zwany dalej „wnioskiem”), jego celem jest wprowadzenie jednolitych przepisów obejmujących umowy sprzedaży i dzierżawy treści cyfrowych oraz umowy dotyczące usług cyfrowych (4). W momencie przyjęcia wniosku Komisja nie skonsultowała jego treści z EIOD.

W dniu 21 listopada 2016 r. opinię w sprawie wniosku wydała Komisja LIBE (5). Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (IMCO) i Komisja Prawna (JURI) Parlamentu Europejskiego w dniu 7 listopada 2016 r. wydały projekt wspólnego sprawozdania w sprawie wniosku (6).

Rada obecnie jest w trakcie omawiania wniosku w ramach Grupy Roboczej ds. Prawa Cywilnego (prawo zobowiązań). W tym kontekście w dniu 10 stycznia 2017 r. Rada podjęła decyzję o zwróceniu się do EIOD o wydanie opinii w sprawie wniosku. Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje wystąpienie Rady z wnioskiem do EIOD o wydanie opinii w sprawie tak istotnego instrumentu legislacyjnego, który rodzi wiele pytań w odniesieniu do prawa Unii dotyczącego ochrony danych osobowych. Niniejsza opinia stanowi odpowiedź EIOD na wniosek Rady.

1.2. Wniosek

Obecnie dostawa treści cyfrowych na szczeblu UE jest po części regulowana przepisami dyrektywy w sprawie praw konsumentów (7), dyrektywy w sprawie nieuczciwych warunków (8) i dyrektywy o handlu elektronicznym (9). Przepisy dyrektywy o sprzedaży konsumenckiej nie mają zastosowania, ponieważ definicja „towarów konsumpcyjnych” zawarta w treści tej dyrektywy obejmuje tylko „materialne rzeczy ruchome”.

Kilka państw członkowskich przyjęło już szczegółowe przepisy dotyczące treści cyfrowych, tworząc różnice pomiędzy krajowymi zasady regulującymi ten rodzaj umów (10). Wniosek ma zatem na celu zapewnienie zharmonizowanej ochrony konsumentów w zakresie treści cyfrowych. W tym kontekście we wniosku przewidziano maksymalny poziom harmonizacji.

Jeżeli chodzi o zakres wniosku, obejmowałby on nie tylko towary cyfrowe (takie jak filmy czy muzykę, programy komputerowe, aplikacje mobilne, e-booki), ale również usługi cyfrowe (takie jak platformy mediów społecznościowych i usługi przetwarzania w chmurze). Aby umowa cyfrowa została objęta zakresem proponowanej dyrektywy, musi ona zawierać cenę do zapłaty przez konsumenta lub konsument musi „aktywnie spełnia[ć] inne świadczenie niż zapłata ceny poprzez udostępnienie danych osobowych lub jakichkolwiek innych danych” (11).

We wniosku wprowadza się „hierarchię środków zaradczych” na wypadek braku zgodności treści lub usług cyfrowych dostarczanych przez sprzedawcę i przewiduje się prawo konsumenta do odzyskania danych w momencie rozwiązania umowy „w powszechnie używanym formacie danych” (12). We wniosku wprowadza się również obowiązek dostawców do powstrzymania się od wykorzystywania danych dostarczonych jako świadczenie po rozwiązaniu umowy (13).

We wniosku odniesiono się do koncepcji danych osobowych w trzech sytuacjach:

—	wykorzystywanie danych (w tym danych osobowych) jako „inne świadczenie niż zapłata ceny” (14),

—	odniesienie do danych, które są „absolutnie niezbędne do wykonania umowy” (15),

—	odniesienie do „innych danych wytworzonych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych” (16).

10.

Odniesienie do koncepcji danych osobowych stwarza ryzyko wzajemnego oddziaływania pomiędzy treścią wniosku a przepisami dotyczącymi ochrony danych zawartymi między innymi w treści dyrektywy 95/46/WE o ochronie danych (17) i ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych (18). Ponadto zgodnie z treścią wniosku dyrektywa pozostanie bez uszczerbku dla ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych (19). W treści niniejszej opinii EIOD odniesie się zatem do kwestii zależności pomiędzy wnioskiem a bieżącymi i przyszłymi unijnymi ramami ochrony danych. (20)

WNIOSKI

79.

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji na rzecz udzielenia konsumentom w UE szerszej ochrony poprzez objęcie ochroną „towarów cyfrowych” i włączenie przypadków, w których konsumenci nie dokonują zapłaty ceny.

80.

Europejski Inspektor Ochrony Danych uznaje znaczenie istnienia jasnych i aktualnych przepisów towarzyszących i wspierających rozwój gospodarki cyfrowej. W tym względzie EIOD nadal śledzi z zainteresowaniem inicjatywy Komisji dotyczące jednolitego rynku cyfrowego, ponieważ opierają się na danych jako źródle wzrostu gospodarczego i innowacji.

81.

W tym kontekście EIOD z zadowoleniem przyjmuje wystąpienie Rady z wnioskiem do EIOD o wydanie opinii. Dla EIOD jest to szansa na przedstawienie prawodawcom szeregu zaleceń i komunikatów przy jednoczesnym omówieniu treści przedstawionego EIOD wniosku.

82.

Odnośnie do kwestii zależności pomiędzy wnioskiem a przepisami dotyczącymi ochrony danych:

—	we wniosku poruszono wiele kwestii, biorąc pod uwagę charakter praw podstawowych w odniesieniu do takich danych oraz szczególny rodzaj ochrony zapewniany im na mocy unijnych ram ochrony danych,

—	danych, ponieważ podstawą wniosku jest art. 114 TFUE, który przestał być odpowiednią podstawą dla tworzenia regulacji dotyczących przetwarzania danych,

—	wniosek w żadnym przypadku nie może zmienić równowagi wypracowanej w ramach ogólnego rozporządzenia o ochronie danych w zakresie okoliczności pozwalających na przetwarzanie danych osobowych na rynku cyfrowym.

83.

W odniesieniu do danych jako innego świadczenia:

—	Europejski Inspektor Ochrony Danych uważa, że powinno się unikać terminu „dane jako inne świadczenie”,

—

w tym celu EIOD przedstawia rozwiązania alternatywne:

—	przy rozważaniu sposobu na włączenie usług, za które nie dokonuje się zapłaty ceny, użyteczne może być używanie w prawie Unii pojęcia „usługi”,

—	pomocny w tym względzie może również okazać się zakres ogólnego rozporządzenia o ochronie danych obejmujący oferowanie towarów i usług niezależnie od tego, czy wymagana jest zapłata.

84.

Odnośnie do kwestii zależności pomiędzy wnioskiem a przepisami ogólnego rozporządzenia o ochronie danych:

—	biorąc pod uwagę szeroką definicję danych osobowych, istnieje prawdopodobieństwo, że prawie wszystkie dane dostarczone przez konsumentów dostawcom treści cyfrowych zostaną uznane za dane osobowe,

—	Europejski Inspektor Ochrony Danych zaleca unikania odniesień do danych (aktywnie) dostarczanych przez konsumenta, ponieważ jest to sprzeczne z bieżącymi i przyszłymi przepisami dotyczącymi ochrony danych,

—	we wniosku powinno się wyraźnie określić, że dane przetwarzane przez dostawców mogą być wykorzystywane wyłącznie w zakresie zgodnym z unijnymi ramami ochrony danych, w tym ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych i przepisami dotyczącymi e-prywatności,

—

Europejski Inspektor Ochrony Danych zaleca, aby w treści art. 13 i 16 wniosku zawrzeć odniesienie do ogólnego rozporządzenia o ochronie danych w zakresie prawa do usunięcia danych i prawa dostępu do swoich danych w przypadku danych osobowych. W przypadku przetwarzania danych innych niż osobowe („inne dane”) EIOD zaleca dostosowanie treści art. 13 i 16 do reżimu wynikającego z ogólnego rozporządzenia o ochronie danych ze względu na spójność.

Bruksela, dnia 14 marca 2017 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych, COM/2015/0634, dostępny pod adresem: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?qid=1450431933547&uri=CELEX:52015PC0634.

(2) Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów zawieranych przez internet lub w inny sposób na odległość, COM/2015/0635 final.

(3) Aby uzyskać więcej informacji, zob.: http://ec.europa.eu/justice/contract/digital-contract-rules/index_en.htm.

(4) W tym kontekście Komisja podjęła już pewien wysiłek: zob. Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnego europejskiego prawa sprzedaży, COM/2011/0635 final; Komisja następnie zrezygnowała z tego wniosku.

(5) Dostępne pod adresem: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-582.370%2b03%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL.

(6) Dostępne pod adresem: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-592.444%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL.

(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.

(8) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29.

(9) Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

(10) Zob. uzasadnienie wniosku, s. 3.

(11) Zob. art. 3 ust. 1 wniosku.

(12) Zob. art. 13 ust. 2 lit. c) wniosku.

(13) Zob. art. 13 ust. 2 lit. b) wniosku.

(14) Zob. art. 3 ust. 1 i 4, art. 13 ust. 2 lit. b), art. 15 ust. 2 lit. c) i art. 16 ust. 4 lit. a) wniosku.

(15) Zob. art. 3 ust. 4 wniosku.

(16) Art. 13 ust. 2 lit. b) i art. 16 ust. 4 lit. b) wniosku.

(17) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(18) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1.

(19) Art. 3 ust. 8 wniosku.

(20) Obecnie, w kontekście analizy wniosku, głównymi tekstami mającymi zastosowanie są dyrektywa 95/46/WE, która zostanie uchylona i zastąpiona rozporządzeniem (UE) 2016/679, oraz dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej), Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37. Dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej ma zostać uchylona za pośrednictwem złożonego ostatnio wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poszanowania życia prywatnego oraz ochrony danych osobowych w łączności elektronicznej i uchylającego dyrektywę 2002/58/WE, 10 stycznia 2017, COM(2017) 10 final (rozporządzenie w sprawie prywatności i łączności elektronicznej).

23.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 200/14

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie nowej podstawy prawnej systemu informacyjnego Schengen

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD www.edps.europa.eu)

(2017/C 200/08)

System informacyjny Schengen („SIS”) jest jednym z największych i najdłużej istniejących wielkoskalowych systemów informacyjnych wspierających kontrolę na granicach zewnętrznych i współpracę w zakresie ścigania przestępstw w państwach Schengen. Po trzech latach funkcjonowania systemu drugiej generacji Komisja dokonała jego oceny ogólnej. W wyniku tej oceny w dniu 21 grudnia 2016 r. przedstawiono pakiet legislacyjny uchylający obowiązującą podstawę prawną SIS. Zmiany prawne stanowią również część szerszego procesu usprawnienia zarządzania granicami zewnętrznymi i zwiększenia bezpieczeństwa wewnętrznego w Unii Europejskiej w odpowiedzi na wyzwania związane z zagrożeniami terrorystycznymi i znacznym napływem migrantów.

Europejski Inspektor Ochrony Danych zauważa trwające rozważania na temat interoperacyjności wielkoskalowych systemów informacyjnych UE, w tym SIS, stworzonych w celu sprostania szczególnym potrzebom w danym czasie. W rezultacie powstały złożone ramy prawne w obszarze migracji, zarządzania granicami i współpracy policyjnej. W tym względzie EIOD pragnie zachęcić prawodawcę do dalszych rozważań wykraczających poza zakres bieżących wniosków na temat stworzenia spójniejszych, bardziej jednolitych i kompleksowych ram prawnych dla wielkoskalowych systemów informacyjnych UE do zarządzania granicami i bezpieczeństwa, w pełni zgodnych z zasadami ochrony danych.

Pakiet legislacyjny składa się z trzech projektów rozporządzeń w sprawie: współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości, odpraw granicznych i powrotu. Głównym celem wniosków jest udzielenie większego wsparcia polityki Unii Europejskiej w zakresie powrotów i zwalczania terroryzmu w celu zharmonizowania procedur krajowych dotyczących wykorzystywania SIS i zwiększenia bezpieczeństwa systemu.

Europejski Inspektor Ochrony Danych, mając na uwadze swoją rolę jako organ nadzorczy centralnego systemu SIS z zadowoleniem przyjmuje fakt, że we wnioskach zwraca się szczególną uwagę na kwestię ochrony danych oraz że zachowano spójność treści wniosków z pozostałymi aktami prawnymi w zakresie ochrony danych.

Europejski Inspektor Ochrony Danych uważa, że wprowadzenie nowych kategorii danych, w tym nowych identyfikatorów biometrycznych budzi obawy co do zgodności proponowanych zmian z zasadą konieczności i proporcjonalności; z tego względu wnioski powinno się uzupełnić o ocenę skutków dotyczącą prawa do prywatności i prawa do ochrony danych zapisanych w Karcie praw podstawowych UE.

Ponadto zwiększona liczba organów mających dostęp do systemu budzi zastrzeżenia co do ostatecznej odpowiedzialności za przetwarzanie danych osobowych przez różne podmioty. We wnioskach powinno się precyzyjniej określić w niektórych przypadkach prawa dostępu do różnego rodzaju wpisów w SIS. W tym kontekście należy zwrócić szczególną uwagę na podział ról, odpowiedzialności i prawa dostępu różnych użytkowników mających dostęp do systemu.

Ponadto EIOD zwraca się o przedstawienie lepszego uzasadnienia przedłużenia okresu przechowywania wpisów dotyczących osób i proponuje szereg dodatkowych zaleceń w celu dalszego ulepszenia treści wniosków.

1. WPROWADZENIE I KONTEKST

System informacyjny Schengen (zwany dalej „SIS”) został ustanowiony w 1995 r. na podstawie art. 92 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen (1). System informacyjny Schengen drugiej generacji (zwany dalej „SIS II”) uruchomiono w dniu 9 kwietnia 2013 r. na podstawie następujących instrumentów prawnych:

—	rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 (2) dotyczącego użytkowania SIS II w celach kontroli obywateli państw trzecich niespełniających warunków wjazdu do strefy Schengen lub pobytu w tej strefie,

—	decyzji Rady 2007/533/WSiSW (3) dotyczącej użytkowania SIS II w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy sądowej w sprawach karnych, oraz

—	rozporządzenia (WE) nr 1986/2006 (4) w sprawie dostępu służb odpowiedzialnych w państwach członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (5).

W 2016 r. Komisja, po trzech latach funkcjonowania SIS drugiej generacji, dokonała jego oceny (6). W wyniku tej oceny stwierdzono potrzebę poprawy efektywności i skuteczności systemu. W tym kontekście w dniu 21 grudnia 2016 r. Komisja wydała trzy wnioski dotyczące rozporządzeń w ramach pierwszego pakietu legislacyjnego dotyczącego systemu informacyjnego Schengen:

—

wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie odpraw granicznych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 515/2014 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1987/2006 (zwany dalej „wnioskiem SIS w sprawie odpraw granicznych”) (7),

—

wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 515/2014 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1986/2006, decyzję Rady 2007/533/WSiSW i decyzję Komisji 2010/261/UE (zwany dalej „wnioskiem SIS w sprawie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości”) (8), oraz

—	wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (zwany dalej „wnioskiem SIS w sprawie powrotu”) (9).

W tym kontekście należy wspomnieć, że Komisja zamierza w najbliższych miesiącach wydać drugi pakiet wniosków ustawodawczych dotyczących SIS w celu usprawnienia jego interoperacyjności z innymi wielkoskalowymi systemami informacyjnymi w UE na podstawie ustaleń grupy ekspertów wysokiego szczebla ds. systemów informacyjnych i interoperacyjności (10).

Europejski Inspektor Ochrony Danych zauważa, że SIS, jak również pozostałe istniejące (i nowe proponowane) wielkoskalowe systemy informacyjne UE stanowią część szerszej refleksji zainicjowanej przez Komisję na temat poprawy skuteczności i efektywności zarządzania danymi i wykorzystywania danych do celów zarządzania granicami i bezpieczeństwa. Europejski Inspektor Ochrony Danych rozumie, że cele takiej refleksji obejmują zmaksymalizowanie korzyści wynikających z istniejących systemów i opracowanie nowych i uzupełniających działań w celu uzupełnienia braków. Jednym z określonych przez Komisję sposobów osiągnięcia tych celów jest opracowanie interoperacyjności pomiędzy systemami informacyjnymi UE, w tym SIS (11).

Europejski Inspektor Ochrony Danych zauważa, że duża liczba wielkoskalowych systemów informacyjnych jest efektem szczególnych potrzeb realizowanych w zmieniającym się kontekście instytucjonalnym, politycznym i prawnym. W rezultacie powstały złożone ramy prawne i modele zarządzania.

W tym kontekście EIOD zachęca prawodawcę do dalszych rozważań wykraczających poza zakres bieżących wniosków na temat stworzenia spójniejszych, bardziej jednolitych i kompleksowych ram prawnych, gdzie bazy danych UE służące do zarządzania granicami i ścigania przestępstw będą w większym stopniu uwzględniać nowoczesny zestaw podstawowych zasad ochrony danych, takich jak: zasada celowości, stosowanie najnowocześniejszych technik bezpieczeństwa, proporcjonalne okresy zatrzymywania danych, jakość danych, uwzględnienie ochrony danych już w fazie projektowania, identyfikowalność, skuteczny nadzór i odstraszające sankcje za niewłaściwe użycie.

Odnośnie do aktualnej wersji wniosku EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, że służby Komisji nieformalnie zwróciły się do niego o wydanie opinii przed przyjęciem pakietu legislacyjnego dotyczącego SIS II. Żałuje jednak, że z powodu krótkiego terminu oraz złożoności i długości wniosków w owym czasie nie miał możliwości wniesienia istotnego wkładu.

5. WNIOSKI

52.

Europejski Inspektor Ochrony Danych zauważa złożoność aktualnego krajobrazu systemów informacyjnych UE i zachęca prawodawcę do dalszych rozważań wykraczających poza zakres bieżących wniosków na temat stworzenia spójniejszych, bardziej jednolitych i kompleksowych ram prawnych dla wielkoskalowych systemów informacyjnych UE do celów zarządzania granicami i ścigania przestępstw, w pełni zgodnych z zasadami ochrony danych.

53.

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w treści wniosku dotyczącego SIS zwraca się uwagę na ochronę danych. Zauważa jednak pole do poprawy następujących kwestii.

54.

Europejski Inspektor Ochrony Danych pragnie podkreślić, że brak oceny skutków (w zakresie ochrony danych) uniemożliwia pełną ocenę zgodności proponowanych zmian aktualnej podstawy prawnej SIS II z zasadą konieczności i proporcjonalności. W szczególności ze względu na ryzyko wynikające z wprowadzenia nowych kategorii danych do systemu, w szczególności nowych identyfikatorów biometrycznych, EIOD zaleca dokonanie oceny potrzeby gromadzenia i wykorzystywania takich danych w SIS i proporcjonalności ich gromadzenia.

55.

Odnośnie do dostępu do SIS zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, personelu wykonującego zadania związane z powrotami i członków zespołów wspierających zarządzanie migracjami EIOD podkreśla, że duża liczba różnych podmiotów zaangażowanych w przetwarzanie danych nie powinna prowadzić do rozmycia odpowiedzialności pomiędzy Europejską Strażą Graniczną i Przybrzeżną a państwami członkowskimi. Zaleca zatem, aby w treści wniosków określić, że końcową odpowiedzialność za przetwarzanie danych osobowych ponosić będą odpowiednie organy państw członkowskich, które zostaną uznane za „administratorów danych” zgodnie z unijnymi przepisami o ochronie danych.

56.

Ponadto zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, personel wykonujący zadania związane z powrotami i członkowie zespołów wspierających zarządzanie migracjami nie powinni mieć dostępu do wszystkich kategorii wpisów w SIS, a jedynie do tych, które mają znaczenie dla realizacji powierzonego im zadania. Jednocześnie z treści wniosków powinno wyraźnie wynikać, że dostęp do SIS należy ograniczyć wyłącznie do przedstawicieli upoważnionych organów.

57.

Europejski Inspektor Ochrony Danych pragnie również zwrócić uwagę prawodawcy na potrzebę pełnego uzasadnienia proporcjonalności przedłużenia okresu zatrzymywania danych wpisów dotyczących osób z trzech lat zgodnie z aktualnie obowiązującą podstawą prawną do pięciu lat zgodnie z proponowanym pakietem legislacyjnym.

58.

Oprócz podstawowych zastrzeżeń wskazanych powyżej zalecenia EIOD w niniejszej opinii dotyczą następujących kwestii wniosków:

—	sprawozdawczości w zakresie incydentów bezpieczeństwa,

—	kampanii informacyjnej,

—	architektury systemu,

—	wykorzystywania systemów automatycznego rozpoznawania tablic rejestracyjnych,

—	statystyk generowanych przez system.

59.

Europejski Inspektor Ochrony Danych pozostaje dostępny w celu udzielenia dalszych wskazówek w sprawie wniosków, również w odniesieniu do aktu delegowanego i wykonawczego przyjętego zgodnie z proponowanymi rozporządzeniami, który może mieć wpływ na przetwarzanie danych osobowych.

Bruksela, dnia 3 maja 2017 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Konwencja wykonawcza do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach – z dnia 19 czerwca 1990 r. (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 4).

(3) Decyzja Rady 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 205 z 7.8.2007, s. 63).

(4) Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 1.

(5) Wspomniane akty prawne uzupełnia rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz oraz uchylające decyzję nr 574/2007/WE (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 143), które ustanowiło wsparcie finansowe na rzecz stworzenia SIS II.

(6) Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oceny systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) zgodnie z art. 24 ust. 5, art. 43 ust. 3 i art. 50 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i art. 59 ust. 3 i art. 66 ust. 5 decyzji 2007/533/WSiSW, COM(2016) 880 final.

(7) COM(2016) 882 final.

(8) COM(2016) 883 final.

(9) COM(2016) 881 final.

(10) Decyzja Komisji 2016/C 257/03 z dnia 17 czerwca 2016 r., więcej informacji dostępnych pod adresem: http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetail&groupID=3435.

(11) Komunikat Komisji z dnia 6 kwietnia 2016 r.„Sprawniejsze i bardziej inteligentne systemy informacyjne do celów zarządzania granicami i zapewnienia bezpieczeństwa”, COM(2016) 205.

23.6.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 200/17

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu żelazochromu niskowęglowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji

(2017/C 200/09)

Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), zawierającą zarzut istnienia dumpingu w przywozie żelazochromu niskowęglowego pochodzącym z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji, który powoduje istotną szkodę dla przemysłu unijnego.

1. Skarga

Skarga została złożona w dniu 10 maja 2017 r. przez Stowarzyszenie Europejskich Producentów Żelazostopów („Euroalliages”) w imieniu jedynego unijnego producenta żelazochromu niskowęglowego, Elektrowerk Weisweiler GmbH („skarżący”). Skarżący reprezentuje 100 % produkcji unijnej żelazochromu niskowęglowego.

2. Produkt objęty dochodzeniem

Niniejsze dochodzenie dotyczy żelazochromu niskowęglowego, zawierającego w masie ponad 0,05 %, ale nie więcej niż 0,5 % węgla („produkt objęty dochodzeniem”).

3. Zarzut dumpingu

Produktem, którego dotyczy zarzut dumpingu, jest produkt objęty dochodzeniem, pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji („państwa, których dotyczy postępowanie”), obecnie objęty kodem CN 7202 49 50. Powyższy kod CN podano jedynie w celach informacyjnych.

Informacje posiadane przez Komisję obejmują porównanie wartości normalnej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego dochodzeniem sprzedawanego na wywóz do Unii.

Obliczone na tej podstawie marginesy dumpingu są znaczne w odniesieniu do wszystkich państw, których dotyczy postępowanie.

4. Zarzut spowodowania szkody i związek przyczynowy

Skarżący przedstawił dowody na to, że przywóz produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, wzrósł w ujęciu bezwzględnym i pod kątem jego udziału w rynku.

Dowody prima facie przedstawione przez skarżącego wskazują, że ilość i ceny przywożonego produktu objętego dochodzeniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na ilości sprzedawane przez przemysł unijny, jego poziom cen i jego udział w rynku, co wywiera znaczący niekorzystny wpływ na ogólne wyniki w przemyśle unijnym.

5. Procedura

Po poinformowaniu państw członkowskich i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł unijny lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego.

W dochodzeniu zostanie ustalone, czy produkt objęty dochodzeniem pochodzący z państw, których dotyczy postępowanie, jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkodę dla przemysłu unijnego. W przypadku ustalenia wspomnianych faktów w dochodzeniu zostanie zbadane, czy wprowadzenie środków leży w interesie Unii.

5.1. Okres objęty dochodzeniem i okres badany

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmie okres od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2017 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody obejmie okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

5.2. Procedura dotycząca stwierdzenia dumpingu

Wzywa się producentów eksportujących (2) produktu objętego dochodzeniem z państw, których dotyczy postępowanie, do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.2.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.2.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Chińskiej Republice Ludowej i Rosji

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw określone w załączniku I do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się też z władzami Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji, a ponadto może skontaktować się z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w stosownych przypadkach za pośrednictwem władz Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby będą musieli przedłożyć uzupełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”). Bez uszczerbku dla poniższej sekcji b) cła antydumpingowe, które mogą być zastosowane do przywozu pochodzącego od nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczą średniego ważonego marginesu dumpingu ustalonego dla producentów eksportujących objętych próbą (3).

b) Indywidualny margines dumpingu dla przedsiębiorstw niewłączonych do próby

Nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem, zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych marginesów dumpingu („indywidualny margines dumpingu”). Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o indywidualny margines dumpingu, muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza i zwrócić należycie wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej. Komisja zbada, czy można im przyznać indywidualną stawkę cła zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Producenci eksportujący, którzy uważają, że w odniesieniu do prowadzonej przez nich produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem przeważają warunki gospodarki rynkowej, mogą złożyć właściwie uzasadniony wniosek o traktowanie na zasadach rynkowych („wniosek o MET”) oraz zwrócić go po należytym wypełnieniu w terminach określonych w sekcji 5.2.2.2 poniżej.

Producenci eksportujący wnioskujący o indywidualny margines dumpingu powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnego marginesu dumpingu, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia na czas.

5.2.1.2. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Turcji

Wszystkich producentów eksportujących oraz zrzeszenia producentów eksportujących w Turcji wzywa się do nawiązania kontaktu z Komisją, najlepiej za pośrednictwem poczty elektronicznej, w celu zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza, w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do znanych producentów eksportujących w Turcji, do wszelkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz tego państwa.

Producenci eksportujący oraz, w stosownych przypadkach, zrzeszenia producentów eksportujących muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

5.2.2. Dodatkowa procedura dotycząca producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego w przypadku przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej wartość normalną ustala się zazwyczaj na podstawie ceny lub wartości konstruowanej w państwie analogicznym. Komisja wybierze w tym celu odpowiednie państwo analogiczne. Wstępnie Komisja wybrała Rosję. Według informacji, którymi dysponuje Komisja, inni producenci działający na zasadach gospodarki rynkowej mogą pochodzić m.in. z Brazylii, Republiki Południowej Afryki, Turcji, Tajwanu i Stanów Zjednoczonych Ameryki. W celu dokonania ostatecznego wyboru państwa analogicznego Komisja zbada, czy w wymienionych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, w przypadku których istnieją przesłanki, że prowadzi się w nich produkcję produktu objętego dochodzeniem, istotnie odbywa się produkcja i sprzedaż produktu objętego dochodzeniem. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru państwa analogicznego w terminie 10 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego indywidualni producenci eksportujący, którzy uważają, że w stosunku do nich przeważają warunki gospodarki rynkowej, mogą przedstawić właściwie uzasadniony wniosek o traktowanie na zasadach rynkowych („wniosek o MET”). MET zostanie przyznane, jeżeli z oceny wniosku o MET wynika, że spełnione są kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego (4). Margines dumpingu producentów eksportujących, którym zostanie przyznane traktowanie na zasadach rynkowych, zostanie obliczony, w możliwym zakresie i bez uszczerbku dla wykorzystania dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, przy użyciu wartości normalnej tych producentów oraz ich cen eksportowych zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

Komisja prześle formularze wniosku o MET wszystkim wybranym do próby producentom eksportującym w Chińskiej Republice Ludowej oraz nieobjętym próbą współpracującym producentom eksportującym, którzy chcieliby wystąpić o indywidualny margines dumpingu, wszystkim znanym zrzeszeniom producentów eksportujących oraz władzom Chińskiej Republiki Ludowej. Komisja dokona oceny wyłącznie tych formularzy wniosku o MET, które zostaną złożone przez wybranych do próby producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej oraz przez współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą, których wnioski o indywidualny margines dumpingu zaakceptowano.

Wszyscy producenci eksportujący występujący o MET muszą złożyć wypełniony wniosek o MET w terminie 21 dni od daty powiadomienia o doborze próby lub o decyzji o niewybieraniu próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.2.3. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (5) (6)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty dochodzeniem z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstw określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego dochodzeniem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.3. Procedura dotycząca ustalenia szkody i dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ustalenie szkody odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wielkości przywozu towarów po cenach dumpingowych i jego wpływu na ceny na rynku Unii oraz wpływu tego przywozu na przemysł unijny. W celu ustalenia, czy przemysł unijny doznał istotnej szkody, wzywa się producentów unijnych produktu objętego dochodzeniem do udziału w dochodzeniu Komisji

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów unijnych Komisja prześle kwestionariusze do znanego producenta unijnego lub reprezentatywnego producenta unijnego oraz do zrzeszenia producentów unijnych, a mianowicie do Elektrowerk Weisweiler GmbH i Euroalliages.

Wspomniany producent unijny oraz zrzeszenie producentów unijnych muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Producentów unijnych oraz zrzeszenia producentów unijnych, których nie wymieniono powyżej, wzywa się do nawiązania kontaktu z Komisją, najlepiej za pośrednictwem poczty elektronicznej, w celu zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza, w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

5.4. Procedura oceny interesu Unii

W przypadku stwierdzenia dumpingu i ustalenia, że spowodował on szkodę, na podstawie art. 21 rozporządzenia podstawowego zostanie podjęta decyzja o tym, czy wprowadzenie środków antydumpingowych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 21 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.5. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.6. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.7. Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Informacje przekazywane Komisji dla celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu muszą być wolne od praw autorskich. Przed przekazaniem Komisji informacji lub danych, które są objęte prawami autorskimi osób trzecich, zainteresowane strony muszą zwrócić się do właściciela praw autorskich o udzielenie specjalnego zezwolenia wyraźnie umożliwiającego: a) wykorzystanie przez Komisję tych informacji i danych dla celów niniejszego postępowania dotyczącego ochrony handlu; oraz b) udostępnienie tych informacji i danych zainteresowanym stronom niniejszego dochodzenia w formie umożliwiającej im wykonywanie ich prawa do obrony.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (7).

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się za pośrednictwem poczty elektronicznej, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf. Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami wyłącznie za pomocą poczty elektronicznej, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń za pomocą poczty elektronicznej, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: CHAR 04/039

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIUM/BELGIË

E-mail

TRADE-AD638-DUMPING-CHINA@ec.europa.eu

TRADE-AD638-DUMPING-RUSSIA@ec.europa.eu

TRADE-AD638-DUMPING-TURKEY@ec.europa.eu

TRADE-AD638-INJURY@ec.europa.eu

6. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń tymczasowych lub końcowych, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Niedostarczenie informacji w formie skomputeryzowanej nie jest traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że przedstawienie informacji w wymaganej formie wiązałoby się dla niej z nieuzasadnionymi wysokimi kosztami lub byłoby dla niej zbyt dużym obciążeniem. Strona ta powinna niezwłocznie skontaktować się z Komisją.

7. Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach dotyczących między innymi dumpingu, szkody, związku przyczynowego oraz interesu Unii. Przesłuchanie takie może odbyć się, co do zasady, najpóźniej w końcu czwartego tygodnia następującego po ujawnieniu tymczasowych ustaleń.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/.

8. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia podstawowego środki tymczasowe mogą zostać wprowadzone nie później niż dziewięć miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9. Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (8).

(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2) Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwach, których dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.

(3) Na podstawie art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego pomija się marginesy zerowe i de minimis oraz marginesy ustalone zgodnie z warunkami określonymi w art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(4) Producenci eksportujący muszą w szczególności wykazać, że: (i) decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa; (ii) przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz jest stosowana do wszystkich celów; (iii) nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej; (iv) prawo upadłościowe i prawo rzeczowe gwarantują stabilność i pewność prawa; (v) przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(5) Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) jedna jest pracodawcą, a druga pracownikiem; d) osoba trzecia, bezpośrednio lub pośrednio, jest właścicielem co najmniej 5 % akcji lub udziałów z prawem głosu obu osób lub co najmniej tyle takich akcji lub udziałów kontroluje bądź posiada; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą osoby trzeciej; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią lub h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona, (ii) rodzice i dzieci, (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni), (iv) dziadkowie i wnuki, (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica, (vi) teściowie i zięć lub synowa, (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny „osoba” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną – na mocy prawa unijnego lub krajowego – za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(6) Dane przekazane przez importerów niepowiązanych mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie dumpingu.

(7) Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(8) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

Tekst z obrazka

☐ Wersja „Limited” (1)

☐ Wersja „For inspection by interested parties”

(zaznaczyć właściwe pole)

POSTĘPOWANIE ANTYDUMPINGOWE DOTYCZĄCE PRZYWOZU ŻELAZOCHROMU NISKOWĘGLOWEGO POCHODZĄCEGO Z CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ, ROSJI I TURCJI

INFORMACJE NA TEMAT DOBORU PRÓBY PRODUCENTÓW EKSPORTUJĄCYCH W CHIŃSKIEJ REPUBLICE LUDOWEJ I ROSJI

Niniejszy formularz ma pomóc producentom eksportującym w Chińskiej Republice Ludowej i Rosji w dostarczeniu informacji związanych z kontrolą wyrywkową, wymaganych w pkt 5.2.1.1. lit. a) zawiadomienia o wszczęciu.

Zarówno wersję „Limited”, jak i wersję „For inspection by interested parties” należy odesłać Komisji, jak określono w zawiadomieniu o wszczęciu.

1. DANE SŁUŻĄCE IDENTYFIKACJI I DANE KONTAKTOWE

Proszę podać następujące dane dotyczące przedsiębiorstwa:

Nazwa przedsiębiorstwa

Adres

Osoba wyznaczona do kontaktów

E-mail

Telefon

Faks

2. OBRÓT I WIELKOŚĆ SPRZEDAŻY

Proszę podać obrót w walucie księgowej przedsiębiorstwa w okresie objętym dochodzeniem (ze sprzedaży eksportowej do Unii dla każdego z 28 państw członkowskich (2) w ujęciu osobnym i łącznym oraz ze sprzedaży krajowej) dla żelazochromu niskowęglowego, określonego w zawiadomieniu o wszczęciu, oraz odpowiadającą mu wagę lub ilość. Proszę podać jednostkę wagi lub ilości oraz stosowaną walutę.

Proszę podać jednostkę miary

Wartość w walucie księgowej

Proszę podać nazwę waluty

Sprzedaż eksportowa do Unii (osobno w odniesieniu do każdego z 28 państw członkowskich oraz łącznie) produktu objętego dochodzeniem produkowanego przez przedsiębiorstwo

Ogółem:

Proszę wymienić osobno każde państwo członkowskie (1):

Sprzedaż krajowa produktu objętego dochodzeniem produkowanego przez przedsiębiorstwo

(1) Proszę dodać kolejne wiersze w miarę potrzeby.

(1) Niniejszy dokument jest przeznaczony wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21) oraz art. 6 Porozumienia WTO w sprawie wykonania art. VI GATT 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(2) 28 państw członkowskich Unii Europejskiej to: Belgia, Bułgaria, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Estonia, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Węgry, Malta, Niderlandy, Austria, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Finlandia, Szwecja i Zjednoczone Królestwo.

Tekst z obrazka

3. DZIAŁALNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA I PRZEDSIĘBIORSTW POWIĄZANYCH (1)

Proszę dokładnie określić działalność przedsiębiorstwa i wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (proszę je wymienić i podać charakter powiązania z Państwa przedsiębiorstwem) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży (eksportowej lub krajowej) produktu objętego dochodzeniem. Działalność taka może obejmować, choć nie wyłącznie, zakup produktu objętego dochodzeniem, jego produkcję w ramach podwykonawstwa, przetwarzanie produktu objętego dochodzeniem lub handel takim produktem.

Nazwa i lokalizacja przedsiębiorstwa

Działalność

Powiązanie

4. INNE INFORMACJE

Proszę podać wszelkie inne istotne informacje, które zdaniem przedsiębiorstwa mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

5. INDYWIDUALNY MARGINES DUMPINGU

Przedsiębiorstwo oświadcza, że w razie gdy nie zostanie włączone do próby, chciałoby otrzymać kwestionariusz i inne formularze wniosków w celu ich wypełnienia i złożenia wniosku o indywidualny margines dumpingu zgodnie z sekcją 5.2.1.1. lit. b) zawiadomienia o wszczęciu.

☐ Tak

☐ Nie

6. ZAŚWIADCZENIE

Przez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność wypełnienia kwestionariusza oraz wyrażenia zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących producentów eksportujących opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiego przedsiębiorstwa mniej korzystny niż w przypadku, gdyby podjęło ono współpracę.

Podpis upoważnionego pracownika:

Imię i nazwisko oraz stanowisko upoważnionego pracownika:

Data

(1) Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) jedna jest pracodawcą, a druga pracownikiem; d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą osoby trzeciej; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią; h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona, (ii) rodzice i dzieci, (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni), (iv) dziadkowie i wnuki, (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica, (vi) teściowie i zięć lub synowa, (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny „osoba” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną – na mocy prawa unijnego lub krajowego – za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

ZAŁĄCZNIK II

Tekst z obrazka

☐ Wersja „Limited” (1)

☐ Wersja „For inspection by interested parties”

(zaznaczyć właściwe pole)

POSTĘPOWANIE ANTYDUMPINGOWE DOTYCZĄCE PRZYWOZU ŻELAZOCHROMU NISKOWĘGLOWEGO POCHODZĄCEGO Z CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ, ROSJI I TURCJI

INFORMACJE NA TEMAT DOBORU PRÓBY IMPORTERÓW NIEPOWIĄZANYCH

Niniejszy formularz ma pomóc importerom niepowiązanym w dostarczeniu informacji związanych z kontrolą wyrywkową, wymaganych w sekcji 5.2.3 zawiadomienia o wszczęciu.

Zarówno wersję „Limited”, jak i wersję „For inspection by interested parties” należy odesłać Komisji, jak określono w zawiadomieniu o wszczęciu.

1. DANE SŁUŻĄCE IDENTYFIKACJI I DANE KONTAKTOWE

Proszę podać następujące dane dotyczące przedsiębiorstwa:

Nazwa przedsiębiorstwa

Adres

Osoba wyznaczona do kontaktów

E-mail

Telefon

Faks

2. OBRÓT I WIELKOŚĆ SPRZEDAŻY

Proszę podać: łączną wartość obrotu przedsiębiorstwa w euro (EUR), obrót i wagę lub wielkość przywozu do Unii (2) oraz wielkość odsprzedaży na rynku unijnym po przywozie z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji w okresie objętym dochodzeniem dla produktu objętego postępowaniem, określonego w zawiadomieniu o wszczęciu, wraz z odpowiadającą jej wagą lub ilością. Proszę podać stosowaną jednostkę wagi lub ilości.

Proszę podać jednostkę miary

Wartość w euro (EUR)

Łączny obrót Państwa przedsiębiorstwa w euro (EUR)

Przywóz produktu objętego dochodzeniem do Unii

Odsprzedaż produktu objętego dochodzeniem na rynku unijnym po przywozie z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji

Tekst z obrazka

3. DZIAŁALNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA I PRZEDSIĘBIORSTW POWIĄZANYCH (1)

Nazwa i lokalizacja przedsiębiorstwa

Działalność

Powiązanie

4. INNE INFORMACJE

Proszę podać wszelkie inne istotne informacje, które zdaniem przedsiębiorstwa mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

5. ZAŚWIADCZENIE

Przez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność wypełnienia kwestionariusza oraz wyrażenia zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących importerów opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiego przedsiębiorstwa mniej korzystny niż w przypadku, gdyby podjęło ono współpracę.

Podpis upoważnionego pracownika:

Imię i nazwisko oraz stanowisko upoważnionego pracownika:

Data:

(1) Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) jedna jest pracodawcą, a druga pracownikiem; d) osoba trzecia, bezpośrednio lub pośrednio, jest właścicielem co najmniej 5 % akcji lub udziałów z prawem głosu obu osób lub co najmniej tyle takich akcji lub udziałów kontroluje bądź posiada; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą osoby trzeciej; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią lub h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona, (ii) rodzice i dzieci, (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni), (iv) dziadkowie i wnuki, (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica, (vi) teściowie i zięć lub synowa, (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny „osoba” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną – na mocy prawa unijnego lub krajowego – za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 200

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 60 23 czerwca 2017

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2017/C 200/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8502 – Softbank/Bharti/Hon Hai/SB Energy) ( 1 )	1
2017/C 200/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8475 – Softbank Group/Fortress Investment Group) ( 1 )	1
2017/C 200/03	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8494 – Ardian France/Lasalle Investment Management/Europa) ( 1 )	2
2017/C 200/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.8476 – Oaktree/Vitanas) ( 1 )	2

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2017/C 200/09	Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu żelazochromu niskowęglowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji i Turcji	17
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2017/C 200/10	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8484 – Gasunie/Vopak/Oiltanking/JV) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	27
2017/C 200/11	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8532 – Blackstone Group/Sponda) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	28
2017/C 200/12	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8452 – SUEZ/GE Water & Process Technologies) ( 1 )	29

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1169
JPY	Jen	124,27
DKK	Korona duńska	7,4388
GBP	Funt szterling	0,88168
SEK	Korona szwedzka	9,7683
CHF	Frank szwajcarski	1,0867
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,4855
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	26,270
HUF	Forint węgierski	309,22
PLN	Złoty polski	4,2402
RON	Lej rumuński	4,5823
TRY	Lir turecki	3,9277
AUD	Dolar australijski	1,4812
CAD	Dolar kanadyjski	1,4853
HKD	Dolar Hongkongu	8,7127
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5395
SGD	Dolar singapurski	1,5529
KRW	Won	1 275,96
ZAR	Rand	14,5204
CNY	Yuan renminbi	7,6323
HRK	Kuna chorwacka	7,4215
IDR	Rupia indonezyjska	14 885,48
MYR	Ringgit malezyjski	4,8021
PHP	Peso filipińskie	56,234
RUB	Rubel rosyjski	66,7825
THB	Bat tajlandzki	37,975
BRL	Real	3,7164
MXN	Peso meksykańskie	20,2844
INR	Rupia indyjska	72,1515

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2017/C 200/05	Kursy walutowe euro	3
2017/C 200/06	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 21 czerwca 2017 r. w sprawie publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wniosku w sprawie zmian w specyfikacji produktu sektora wina, o którym mowa w art. 105 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 [Rosé des Riceys (ChNP)]	4
	Europejski Inspektor Ochrony Danych
2017/C 200/07	Streszczenie opinii w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych	10
2017/C 200/08	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie nowej podstawy prawnej systemu informacyjnego Schengen	14