7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/1

---

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2016/C 410/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 402 z 31.10.2016

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 392 z 24.10.2016

Dz.U. C 383 z 17.10.2016

Dz.U. C 371 z 10.10.2016

Dz.U. C 364 z 3.10.2016

Dz.U. C 350 z 26.9.2016

Dz.U. C 343 z 19.9.2016

Teksty te są dostępne na stronie internetowej

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/2

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (Hiszpania) w dniu 2 sierpnia 2016 r. – Carolina Minayo Luque/Quitxalla Stars, S.L. y Fondo de Garantia Salarial

(Sprawa C-432/16)

(2016/C 410/02)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Tribunal Superior de Justicia de Cataluña

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Carolina Minayo Luque

Strona pozwana: Quitxalla Stars, S.L. y Fondo de Garantia Salarial

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 10 ust. 1 dyrektywy 92/85/EWG (1) należy interpretować w ten sposób, że przesłanka „szczególne przyczyny, niezwiązane z ich stanem, dopuszczone w prawie krajowym i/lub praktyce” stanowiąca wyjątek od zakazu zwolnienia pracownicy w ciąży jest spełniona już wówczas, gdy zostaną wykazane obiektywne przyczyny gospodarcze, techniczne, organizacyjne lub produkcyjne w rozumieniu art. 51 ust. 1 statutu pracowników, do którego odsyła art. 52 c) statutu pracowników?

2)

Czy w przypadku zwolnienia indywidualnego z obiektywnych przyczyn gospodarczych, technicznych, organizacyjnych lub produkcyjnych, w celu dokonania oceny istnienia szczególnych przyczyn uzasadniających zwolnienie pracownicy w ciąży, pracownicy, która niedawno rodziła lub pracownicy karmiącej piersią zgodnie z art. 10 ust. 1 dyrektywy 92/85/EWG istnieje wymóg, by pracownica nie mogła być przeniesiona na inne stanowisko pracy lub brak jest innych pracowników na podobnych miejscach pracy, których może to dotyczyć, czy też wystarczające jest przedstawienie dowodów zaistnienia przyczyn gospodarczych, technicznych i produkcyjnych, które wpływają na jej miejsce pracy?

3)

Czy przepisy tego rodzaju, jak przepisy hiszpańskie, które transponują wskazany zakaz ustanawiając gwarancję, w ramach której w braku wykazania przyczyn uzasadniających zwolnienie, stwierdza się nieważność tego zwolnienia (ochrona reparacyjna) bez ustanowienia zakazu zwolnienia (ochrona prewencyjna) są zgodne z art. 10 ust. 1 dyrektywy 92/85/EWG, który zakazuje zwolnienia pracownicy w ciąży, pracownicy, która niedawno rodziła lub pracownicy karmiącej piersią?

4)

Czy przepisy tego rodzaju, jak przepisy hiszpańskie, które nie przewidują w przypadku zwolnienia indywidualnego z obiektywnych przyczyn gospodarczych, technicznych, organizacyjnych lub produkcyjnych pierwszeństwa zachowania zatrudnienia dla pracownicy w ciąży, pracownicy, która niedawno rodziła lub pracownicy karmiącej piersią są zgodne z art. 10 ust. 1 dyrektywy 92/85/EWG?

5)	Czy przepisy krajowe uznające za wystarczające zwolnienie tego rodzaju, jak w niniejszym przypadku, w którym nie odniesiono się w żaden sposób do zaistnienia szczególnej sytuacji, ani do kryteriów, które uzasadniają wybór pracownicy pomimo jej ciąży są zgodne z art. 10 ust. 2 dyrektywy 92/85/EWG?

---

(1)  Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG), Dz.U. 1992, L 348, s. 1.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/3

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (Włochy) w dniu 3 sierpnia 2016 r. – Bayerische Motoren Werke AG/Acacia Srl

(Sprawa C-433/16)

(2016/C 410/03)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte suprema di cassazione

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bayerische Motoren Werke AG

Strona pozwana: Acacia Srl

Pytania prejudycjalne

1)

Czy na mocy art. 24 rozporządzenia nr 44/2001/WE zarzut braku jurysdykcji sądu krajowego, przed który wytoczono powództwo, podniesiony jako zarzut wstępny ale o charakterze pomocniczym względem innych wstępnych zarzutów procesowych, a w każdym razie, przed podniesieniem zarzutów w kwestiach merytorycznych, można interpretować jako uznanie jurysdykcji?

2)

Czy brak uwzględnienia w art. 82 ust. 5 rozporządzenia nr 6/2002 jurysdykcji sądów alternatywnych dla sporów w przedmiocie ustalenia nieistnienia stosunku prawnego lub prawa względem sądu właściwego dla pozwanego, o którym mowa w art. 82 ust. 1 tego samego rozporządzenia, należy interpretować w taki sposób, że powoduje to przyznanie jurysdykcji wyłącznej w odniesieniu do tych sporów?

3)

Czy, celem rozstrzygnięcia kwestii, o której mowa w [poprzednim punkcie], konieczne jest ponadto uwzględnienie wykładni przepisów rozporządzenia nr 44/2001/WE dotyczących jurysdykcji wyłącznej, a w szczególności jego art. 22 określającego przypadki takiej jurysdykcji, wśród których znajduje się jurysdykcja w sprawach w przedmiocie rejestracji i nieważności patentów, znaków towarowych i wzorów, ale nie w sporach w przedmiocie ustalenia nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, jak i art. 24, przewidującego możliwość uznania jurysdykcji innego sądu przez pozwanego, jeżeli sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji na podstawie innych przepisów rozporządzenia, ze skutkiem ustalenia jurysdykcji sądu, przed który powód wytoczył powództwo?

4)

Czy podejście wyrażone w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. w sprawie w sprawie Folien Fischer AG i Fofitec AG/Ritrama SpA. C-133/11 w przedmiocie możliwości zastosowania art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001/WE ma charakter, zasady ogólnej i bezwzględnie obowiązującej, mającej zastosowanie do każdego powództwa o ustalenie nieistnienia odpowiedzialności za czyn niedozwolony, w tym powództwa o stwierdzenie braku naruszenia w przedmiocie wzorów wspólnotowych, a zatem, czy w niniejszej sprawie jurysdykcja przysługiwać będzie sądowi, o którym mowa w art. 81 rozporządzenia nr 6/2002 czy sądowi, o którym mowa w przytoczonym art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 lub czy uprawnienie do dokonania wyboru jednej lub drugiej możliwej jurysdykcji zostało przyznane powodowi?

5)

Czy, w przypadku w którym wnioski o stwierdzenie nadużycia pozycji dominującej i nieuczciwej konkurencji zostają złożone w ramach sporu w przedmiocie wzorów wspólnotowych, z którym są one związane, jako że ich uwzględnienie zakłada uprzednie uwzględnienie powództwa o stwierdzenie braku naruszenia wzorów, mogą one być rozpoznane łącznie z tym powództwem przed tym samym sądem zgodnie z rozszerzającą wykładnią art. 28 ust. 3 rozporządzenia nr 44/2001/WE?

6)

Czy zachowania objęte wnioskami, o których mowa w [poprzednim punkcie] stanowią przypadek czynu niedozwolonego i, w razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej, czy mogą one wpłynąć na możliwość zastosowania w niniejszej sprawie rozporządzenia nr 44/2001/WE (art. 5 pkt 3) lub rozporządzenia nr 6/2002/WE, w zakresie dotyczącym jurysdykcji?

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/4

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado contencioso-administrativo de Madrid (Hiszpania) w dniu 8 sierpnia 2016 r. – Francisco Rodrigo Sanz/Universidad Politécnica de Madrid

(Sprawa C-443/16)

(2016/C 410/04)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Juzgado contencioso-administrativo de Madrid

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Francisco Rodrigo Sanz

Strona pozwana: Universidad Politécnica de Madrid

Pytania prejudycjalne

1)

Czy klauzulę 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony załączonego do dyrektywy 1999/70/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że sprzeczny z nią jest przepis krajowy, który pozwala na zmniejszenie wymiaru czasu pracy jedynie z tego względu, że dotyczy ono członka personelu tymczasowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Czy za obiektywną przyczynę uzasadniającą tę różnicę w traktowaniu można uznać sytuację, w której konieczne było ograniczenie wydatków wymuszone przez ograniczenia budżetowe? Czy za obiektywną przyczynę uzasadniającą tę różnicę w traktowaniu można uznać przysługujące administracji uprawnienie do samoorganizacji?

2)

Czy klauzulę 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony załączonego do dyrektywy 1999/70/WE należy interpretować w ten sposób, że to przysługujące administracji uprawnienie do samoorganizacji jest zawsze ograniczone zakazem dyskryminacji czy też zróżnicowanego traktowania jej pracowników, i dotyczy to zarówno urzędników, członków personelu tymczasowego, pracowników zatrudnionych na stanowiskach doradczych i pracowników służby cywilnej zatrudnionych na czas określony?

3)

Czy sprzeczne z klauzulą 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony załączonego do dyrektywy 1999/70/WE są wykładnia i zastosowanie pkt 3 przepisu dodatkowego segunda Ley Orgánica 4/2007, de 12 de abril, por la que se modifica la Ley Orgánica 6/2001, de 21 de diciembre, de Universidades [drugiej ustawy organicznej nr 4/2007 z dnia 12 kwietnia nowelizującej ustawę organiczną nr 6/2001 z dnia 21 grudnia o ustroju uniwersytetów], zatytułowanego „Członkowie kadry dydaktycznej szkół wyższych i włączanie ich do kadry dydaktycznej uniwersytetów”, zgodnie z którym w ramach procesu włączania mianowanych nauczycieli akademickich szkół wyższych do grona mianowanych nauczycieli akademickich uniwersytetów możliwe jest zachowanie przez nich wszystkich ich uprawnień, również dydaktycznych, pomimo tego, że nie mają oni tytułu doktora, co nie jest możliwe w przypadku nauczycieli akademickich szkół wyższych będących członkami personelu tymczasowego?

4)

W jakim zakresie ten tytuł doktora może stanowić obiektywne uzasadnienie zastosowania wobec będących członkami personelu tymczasowego nauczycieli akademickich szkół wyższych, którzy go nie posiadają, zmniejszenia wymiaru czasu pracy o 50 %, co jednak nie dotyczy tych nauczycieli akademickich szkół wyższych niebędących członkami personelu tymczasowego, choć też nie posiadają tego tytułu, a w jakim zakresie takie uregulowanie należy uznać za dyskryminujące i związku z tym sprzeczne z klauzulą 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony załączonego do dyrektywy 1999/70/WE?

---

(1)  Dyrektywa 1999/70/WE Rady z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. 1999, L 175, s. 43 – Polskie wydanie specjalne: Rozdział 05 Tom 003 s. 368 – 373)

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/5

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d'appel de Mons (Belgia) w dniu 8 sierpnia 2016 r. – Immo Chiaradia SPRL/État belge

(Sprawa C-444/16)

(2016/C 410/05)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour d’appel de Mons

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Immo Chiaradia SPRL

Druga strona postępowania: État belge

Pytanie prejudycjalne

Czy zgodna z zasadami sporządzania bilansu ustanowionymi w czwartej dyrektywie Rady z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (dyrektywa 78/660/EWG, Dz.U. L 222 z dnia 14 sierpnia 1978 r., s. 11), które to zasady stanowią, że:

—	roczne sprawozdanie finansowe winno przedstawiać w sposób prawdziwy i rzetelny stan aktywów i pasywów spółki, jej sytuację finansową oraz wynik finansowy (art. 2 ust. 3 dyrektywy);

—	rezerwy na zobowiązania i koszty mają pokrywać straty lub zobowiązania, których charakter jest jasno określony, a których poniesienie według stanu na dzień bilansowy jest prawdopodobne lub pewne, ale nie jest znana ich dokładna kwota lub data wystąpienia (art. 20 ust. 1 dyrektywy);

—

wycena musi odbywać się zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, w szczególności: — można uwzględniać jedynie zyski zrealizowane do dnia bilansowego; — należy uwzględnić wszystkie przewidywalne zobowiązania i potencjalne straty powstające w trakcie danego roku obrotowego lub roku poprzedniego, nawet jeżeli takie zobowiązania czy straty pojawiły się między datą bilansu a dniem, na który został on sporządzony [art. 31 ust. 1 lit. c) pkt aa) i bb) dyrektywy];

—	należy uwzględnić przychody i koszty dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od daty płatności takiego przychodu lub poniesienia kosztu [art. 31 ust. 1 lit. d) dyrektywy];

—	składniki pozycji aktywów i pasywów muszą być wyceniane odrębnie; [art. 31 ust. 1 lit. e) dyrektywy];

jest sytuacja, gdy w celu uwzględnienia ryzyka, które przyjmuje wystawca opcji w wyniku podjętego zobowiązania, spółka będąca wystawcą opcji może zaksięgować cenę zbycia opcji jako przychód w trakcie roku obrachunkowego, w którym rzeczona opcja zostaje zrealizowana, lub po upływie okresu jej obowiązywania, zamiast zaksięgować ją w trakcie roku obrotowego, w którym nastąpiło zbycie opcji i otrzymana została ostatecznie jej cena, a ryzyko obciążające wystawcę opcji wycenić oddzielnie poprzez utworzenie rezerwy?

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/6

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel de Mons (Belgia) w dniu 8 sierpnia 2016 r. – Docteur De Bruyne SPRL/État belge

(Sprawa C-445/16)

(2016/C 410/06)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour d’appel de Mons

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Docteur De Bruyne SPRL

Druga strona postępowania: État belge

Pytanie prejudycjalne

Czy zgodna z zasadami sporządzania bilansu ustanowionymi w czwartej dyrektywie Rady z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (dyrektywa 78/660/EWG, Dz.U. L 222 z dnia 14 sierpnia 1978 r., s. 11), które to zasady stanowią, że:

—	roczne sprawozdanie finansowe winno przedstawiać w sposób prawdziwy i rzetelny stan aktywów i pasywów spółki, jej sytuację finansową oraz wynik finansowy (art. 2 ust. 3 dyrektywy);

—	rezerwy na zobowiązania i koszty mają pokrywać straty lub zobowiązania, których charakter jest jasno określony, a których poniesienie według stanu na dzień bilansowy jest prawdopodobne lub pewne, ale nie jest znana ich dokładna kwota lub data wystąpienia (art. 20 ust. 1 dyrektywy);

—

wycena musi odbywać się zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, w szczególności: — można uwzględniać jedynie zyski zrealizowane do dnia bilansowego; — należy uwzględnić wszystkie przewidywalne zobowiązania i potencjalne straty powstające w trakcie danego roku obrotowego lub roku poprzedniego, nawet jeżeli takie zobowiązania czy straty pojawiły się między datą bilansu a dniem, na który został on sporządzony [art. 31 ust. 1 lit. c) pkt aa) i bb) dyrektywy];

—	należy uwzględnić przychody i koszty dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od daty płatności takiego przychodu lub poniesienia kosztu [art. 31 ust. 1 lit. d) dyrektywy];

—	składniki pozycji aktywów i pasywów muszą być wyceniane odrębnie; [art. 31 ust. 1 lit. e) dyrektywy];

jest sytuacja, gdy w celu uwzględnienia ryzyka, które przyjmuje wystawca opcji w wyniku podjętego zobowiązania, spółka będąca wystawcą opcji może zaksięgować cenę zbycia opcji jako przychód w trakcie roku obrachunkowego, w którym rzeczona opcja zostaje zrealizowana, lub po upływie okresu jej obowiązywania, zamiast zaksięgować ją w trakcie roku obrotowego, w którym nastąpiło zbycie opcji i otrzymana została ostatecznie jej cena, a ryzyko obciążające wystawcę opcji wycenić oddzielnie poprzez utworzenie rezerwy?

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/7

---

Odwołanie od postanowienia Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 8 czerwca 2016 r. w sprawie T-178/15, Kohrener Landmolkerei i DHG/Komisja, wniesione w dniu 9 sierpnia 2016 r. przez Kohrener Landmolkerei GmbH i DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH

(Sprawa C-446/16 P)

(2016/C 410/07)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Kohrener Landmolkerei GmbH, DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH (przedstawiciel: A. Wagner, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

—	uchylenie postanowienia Sądu z dnia 8 czerwca 2016 r. i wydanie orzeczenia niekorzystnego dla drugiej strony postępowania;

—	uwzględnienie sprzeciwu z dnia 23 grudnia 2014 r. zgłoszonego przez wnoszących odwołanie w postępowaniu o sygnaturze akt AT-TSG-0007-01035.

Zarzuty i główne argumenty

W zaskarżonym postanowieniu Sąd wyraził pogląd, że zarzut wnoszących odwołanie dotyczył jedynie nieterminowego przekazania sprzeciwu przez organ krajowy. Jednakże wnoszący odwołanie wskazali również, że ponieśli oni szkodę ze względu na treść art. 51 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 1151/2012 (1) oraz że rozporządzenie to jest niezgodne z prawem, gdyż w żaden sposób nie określono w nim, w jakim terminie organ krajowy powinien przekazać sprzeciw wnoszących odwołanie drugiej stronie postępowania. W tym względzie wnoszący odwołanie wskazali, że przepis ten jest błędny, gdyż prowadzi do tego, że w najmniej korzystnej sytuacji wnoszący odwołanie w ogóle nie mogliby złożyć sprzeciwu. Wnoszący odwołanie twierdzą, że Sąd nie wypowiedział się w przedmiocie tej kwestii.

Wnoszący odwołanie podnoszą, że w zaskarżonym postanowieniu Sąd stwierdził jedynie, iż nie zakwestionowali oni w wystarczającym zakresie niezgodności z prawem tego przepisu. Jednakże już w skardze zasygnalizowali oni problem nieprawidłowego ustalenia terminu w art. 51 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 1151/2012. Oznacza to dokładnie, że zakwestionowali oni treść wskazanego przepisu i że według nich prawa przysługujące im jako wnoszącym sprzeciw nie zostały w wystarczającym stopniu zagwarantowane.

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. 2012, L 343, s. 1).

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/8

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte d'appello di Genova (Włochy) w dniu 11 sierpnia 2016 r. – Kerly Del Rosario Martinez Silva/Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Comune di Genova

(Sprawa C-449/16)

(2016/C 410/08)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte d'appello di Genova

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Kerly Del Rosario Martinez Silva

Strona pozwana: Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Comune di Genova

Pytania prejudycjalne

1)	Czy świadczenie takie jak świadczenie przewidziane w art. 65 ustawy nr 448/1998, zwane „zasiłkiem dla rodzin nuklearnych z co najmniej trojgiem małoletnich dzieci”, stanowi świadczenie rodzinne w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. j) rozporządzenia WE nr 883/2004 (1)?

2)

W razie odpowiedzi twierdzącej, czy zasada równego traktowania wyrażona w art. 12 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2011/98/UE (2) sprzeciwia się uregulowaniu takiemu jak uregulowanie włoskie, zgodnie z którym pracownik z kraju trzeciego posiadający „jedno zezwolenie na pracę” (którego czas obowiązywania jest dłuższy niż sześć miesięcy) nie może korzystać z wyżej wspomnianego „zasiłku dla rodzin nuklearnych z co najmniej trojgiem małoletnich dzieci”, chociaż zamieszkuje wspólnie z trojgiem lub więcej małoletnich dzieci i ma dochody niższe od granicy ustawowej?

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166, s. 1).

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/98/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim (Dz.U. L 343, s. 1).

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/8

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 17 sierpnia 2016 r. – Stadion Amsterdam CV/Staatssecretaris van Financiën

(Sprawa C-463/16)

(2016/C 410/09)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Stadion Amsterdam CV

Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Financiën

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 12 ust. 3 lit. a) szóstej dyrektywy (1) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku usługi, która dla celów poboru VAT stanowi jedno świadczenie, składa się z dwóch lub więcej określonych i swoistych elementów, dla których – jeśli miałyby one zostać potraktowane jako odrębne usługi – obowiązywałyby rożne stawki VAT, pobór VAT od tej usługi, składającej się z kilku elementów, musi nastąpić w oparciu o różne stawki obowiązujące dla poszczególnych jej elementów, o ile wynagrodzenie za ową usługę może zostać podzielone w sposób prawidłowo odzwierciedlający stosunek pomiędzy owymi elementami?

---

(1)  Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17.05.1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. 1977 L 145, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 9, t. 1, s. 23 ze zm.)

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/9

---

Skarga wniesiona w dniu 9 września 2016 r. – Komisja Europejska/Wielkie Księstwo Luksemburga

(Sprawa C-489/16)

(2016/C 410/10)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Hottiaux, G. von Rintelen, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Wielkie Księstwo Luksemburga

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że Wielkie Księstwo Luksemburga, nie przyjmując, najpóźniej w dniu 16 czerwca 2015 r., przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w celu zastosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego [Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 32] bądź w każdym razie nie informując Komisji o tych przepisach, uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na podstawie art. 64 ust. 1 akapit pierwszy wspomnianej dyrektywy;

—

nakazanie Wielkiemu Księstwu Luksemburga, zgodnie z art. 260 ust. 3 TFUE, zapłaty okresowej kary pieniężnej w wysokości 8 710 EUR za dzień począwszy od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie z powodu uchybienia zobowiązaniu polegającemu na poinformowaniu Komisji o przepisach transponujących dyrektywę 2012/34/UE;

—	obciążenie Wielkiego Księstwa Luksemburga kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin do dokonania transpozycji dyrektywy upłynął w dniu 16 czerwca 2015 r.

Z różnych odpowiedzi Wielkiego Księstwa Luksemburga, a w szczególności z odpowiedzi na uzasadnioną opinię, wynika, że ponad rok od upływu wyznaczonego w dyrektywie terminu do dokonania jej transpozycji Wielkie Księstwo Luksemburga nie wydało wymaganych przepisów.

Ustalenie sankcji na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE opiera się na trzech kryteriach stosowanych w ramach art. 260 ust. 2 TFUE, czyli wadze naruszenia, czasie trwania tego naruszenia oraz konieczności zapewnienia odstraszającego skutku sankcji w celu uniknięcia powrotu do naruszenia.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/10

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – Klein/Komisja

(Sprawa T-309/10 RENV) (1)

((Odpowiedzialność pozaumowna - Dyrektywa 93/42/EWG - Zharmonizowane przepisy zapewniające bezpieczeństwo i ochronę zdrowia pacjentów, użytkowników i osób trzecich w odniesieniu do stosowania wyrobów medycznych - Artykuł 8 - Zgłoszenie decyzji o zakazie wprowadzania do obrotu - Brak zajęcia stanowiska przez Komisję - Artykuł 18 - Bezzasadne oznakowanie CE - Szkoda - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Związek przyczynowy))

(2016/C 410/11)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Christoph Klein (Großgmain, Austria) (przedstawiciele: początkowo H. J. Ahlt i M. Ahlt, następnie H. J. Ahlt, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos i G. von Rintelen, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata C. Winklera)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i J. Möller, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga o odszkodowanie na podstawie art. 268 TFUE, zmierzająca do uzyskania naprawienia szkody, jaką miał ponieść skarżący w następstwie naruszenia przez Komisję zobowiązań ciążących na niej na podstawie art. 8 dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych (Dz.U. 1993, L 169, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Christoph Klein, Komisja Europejska i Republika Federalna Niemiec pokrywają własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 347 z 26.11.2011.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/10

---

Wyrok Sądu z dnia 21 września 2016 r. – Secolux/Komisja

(Sprawa T-363/14) (1)

([Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty dotyczące postępowania przetargowego o udzielenie zamówienia publicznego na usługi - Odmowa dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony życia prywatnego i integralności jednostki - Wyjątek dotyczący ochrony interesów handlowych - Wyjątek dotyczący ochrony procesu podejmowania decyzji - Dostęp częściowy - Nadrzędny interes publiczny - Obowiązek uzasadnienia])

(2016/C 410/12)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Secolux, Association pour le contrôle de la sécurité de la construction (Capellen, Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci N. Prüm-Carré i E. Billot)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Buchet i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniesiona na podstawie art. 263 TFUE skarga zmierzająca do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 1 i 14 kwietnia 2014 r. o odmowie udzielenia stronie skarżącej pełnego dostępu do niektórych dokumentów odnoszących się do przetargu o sygnaturze 02/2013/OIL dotyczącego wykonywania kontroli bezpieczeństwa w różnych budynkach znajdujących się w Luksemburgu (Dz.U. 2013/S 156-271471).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Secolux, Association pour le contrôle de la sécurité de la construction zostaje obciążone kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 253 z 4.8.2014

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/11

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Tose’e Ta’avon Bank/Rada

(Sprawa T-435/14) (1)

((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie środków finansowych - Zarzut niezgodności z prawem - Przyznanie uprawnień wykonawczych Komisji - Kryterium dotyczące podmiotów udzielających wsparcia rządowi irańskiemu - Naruszenie prawa - Błąd dotyczący okoliczności faktycznych - Obowiązek uzasadnienia - Proporcjonalność - Prawa podstawowe))

(2016/C 410/13)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Tose’e Ta’avon Bank (Teheran, Iran) (przedstawiciel: adwokat J.M. Thouvenin)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności zawartej w ogłoszeniu z dnia 15 marca 2014 r. decyzji Rady Unii Europejskiej o utrzymaniu wpisu nazwy skarżącej w wykazie ujętym w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. 2010, L 195, s. 39) oraz w wykazie ujętym w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenia (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Tose’e Ta’avon Bank zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 253 z 4.8.2014.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/12

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – Zjednoczone Królestwo/Komisja

(Sprawa T-437/14) (1)

([Sekcja Gwarancji EFOGR - EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania - Zintegrowany system zarządzania i kontroli - Zmniejszenia lub wykluczenia z płatności w przypadku nieprzestrzegania przepisów dotyczących zasady wzajemnej zgodności - Ryczałtowa korekta finansowa zastosowana przez Komisję zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi przyjętymi w tej dziedzinie - Ciężar dowodu - Wykładnia załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 73/2009])

(2016/C 410/14)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: M. Holt i J. Kraehling, pełnomocnicy, wspierani przez V. Wakefield, barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Skelly i D. Triantafyllou, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: M. Bulterman i B. Koopman, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparty na art. 263 TFUE wniosek zmierzający do stwierdzenia nieważności dziewięciu linijek tekstu załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/191/UE wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. 2014, L 104, s. 43), jeśli chodzi o zawartą w załączniku do decyzji pozycję odnoszącą się do korekt finansowych zastosowanych do wydatków poniesionych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w Szkocji w latach budżetowych 2008, 2009 i 2010, w wysokości 5 606 459,48 EUR, z powodu ich niezgodności z zasadami Unii Europejskiej.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)	Królestwo Niderlandów pokrywa własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/12

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Intercom/Komisja

(Sprawa T-632/14) (1)

((Klauzula arbitrażowa - Siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007 – 2013) - Decyzja Komisji o dochodzeniu zwrotu kwot wypłaconych skarżącej - Umowny charakter sporu - Artykuł 44 § 1 lit. c) i art. 44 § 5a regulaminu postępowania przed Sądem z dnia 2 maja 1991 r. - Dopuszczalność - Zakres audytu - Przedstawienie dokumentów i uwag po upływie wyznaczonych terminów))

(2016/C 410/15)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Intercon sp. z o.o. (Łódź, Polska) (przedstawiciel: adwokat B. Eger)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Herbout-Borczak i S. Lejeune, pełnomocnicy)

Przedmiot

Tytułem głównym, wniesiona na podstawie art. 272 TFUE skarga o stwierdzenie naruszenia przez Komisję postanowień umowy dotacji nr 224297 dotyczącej finansowania projektu ARTreat i o stwierdzenie nieważności pisma Komisji z dnia 28 lipca 2014 r. zawiadamiającego skarżącą, w oparciu o przeprowadzony u niej audyt, o żądaniu zwrotu kwoty 258 479,21 EUR wypłaconej nienależnie jako wkład finansowy Unii Europejskiej, a tytułem żądania ewentualnego – podniesione na podstawie art. 272 TFUE żądanie stwierdzenia, że wypłacone kwoty stanowią koszty kwalifikowalne i w związku z tym nie powinny podlegać zwrotowi.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Intercon sp. z o.o. zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. C 380 z 27.10.2014.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/13

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Intercom/Komisja

(Sprawa T-206/15) (1)

([Klauzula arbitrażowa - Siódmy program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007 – 2013) - Umowa dotacji na projekt „Virtual Pathological Heart of the Virtual Physiological Human” - Decyzja Komisji o dochodzeniu zwrotu części wypłaconych kwot - Niedopuszczalność - Artykuł 44 § 1 lit. c) regulaminu postępowania przed Sądem z dnia 2 maja 1991 r. - Przedstawienie dokumentów i uwag po upływie wyznaczonych terminów])

(2016/C 410/16)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Intercon sp. z o.o. (Łódź, Polska) (przedstawiciel: adwokat B. Eger)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Herbout-Borczak i S. Lejeune, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniesiona na podstawie art. 272 TFUE skarga o stwierdzenie, po pierwsze, naruszenia przez Komisję postanowień umowy dotacji nr 224635 dotyczącej finansowania projektu „Virtual Pathological Heart of the Virtual Physiological Human (VPH2)”, i po drugie, stwierdzenia, że kwoty wypłacone tytułem wkładu finansowego Unii Europejskiej stanowią koszty kwalifikowalne, w związku z czym kwota 70 620 EUR, której zapłaty żąda Komisja w piśmie z dnia 28 stycznia 2015 r. oraz w załączonej nocie debetowej, nie powinna podlegać zwrotowi.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Intercon sp. z o.o. zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. C 211 z 6.7.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/14

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Grupo de originación y análisis/EUIPO – Bankinter (BK PARTNERS)

(Sprawa T-228/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego BK PARTNERS - Wcześniejszy słowny i graficzny krajowy znak towarowy bk. - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 410/17)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Grupo de originación y análisis, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci A. Burgueño Minguela i H. Pequerul Palenciano)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: B. Uriarte Valiente i J. Crespo Carrillo, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO był również interwenient przed Sądem: Bankinter, SA (Madrid) (przedstawiciel: adwokat A. Gómez López)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 5 marca 2015 r. (sprawa R 1329/2014-1), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Bankinter a Grupo de originación y análisis.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Grupo de originación y análisis, SL pokrywa koszty postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 213 z 29.6.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/14

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Łabowicz/EUIPO – Pure Fishing (NANO)

(Sprawa T-237/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy NANO - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Artykuł 52 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 207/2009])

(2016/C 410/18)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Edward Łabowicz (Kłodzko, Polska) (przedstawiciel: M. Żygadło, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: L. Rampini, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Pure Fishing, Inc. (Spirit Lake, Iowa, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: J. Dickerson, solicitor)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 5 marca 2015 r. (sprawa R 2426/2013-1) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy Pure Fishing a E. Łabowiczem.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Edward Łabowicz zostaje obciążony kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 228 z 13.7.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/15

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – Lacamanda Group/EUIPO – Woolley (HENLEY)

(Sprawa T-362/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy HENLEY - Wcześniejsze słowne znaki towarowe Zjednoczonego Królestwa i Unii Europejskiej HENLEYS - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Nienależna korzyść z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszego znaku towarowego])

(2016/C 410/19)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: The Lacamanda Group Ltd (Manchester, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: C. Scott, barrister)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: H. O’Neill, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO był również interwenient przed Sądem: Nigel Woolley (Braceborough, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: S. Malynicz, barrister)

Przedmiot

Skarga wniesiona na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 24 kwietnia 2015 r. (sprawa R 2255/2012-4), dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy The Lacamanda Group a Nigelem Woolley’em.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 24 kwietnia 2015 r. (sprawa R 2255/2012-4).

2)	EUIPO pokrywa własne koszty i koszty poniesione przez The Lacamanda Group Ltd.

3)	Nigel Woolley pokrywa własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 294 z 7.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/15

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto/EUIPO – University College London (CITRUS SATURDAY)

(Sprawa T-400/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego CITRUS SATURDAY - Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy CITRUS - Nieprzedstawienie dokumentów w odpowiednim terminie - Uprawnienia dyskrecjonalne przyznane na podstawie art. 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Zasada 19 i zasada 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2868/95])

(2016/C 410/20)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ana Isabel Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto (Algés, Portugalia) (przedstawiciel: adwokat A. Pita Negrão)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: H. O’Neill, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: University College London (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 kwietnia 2015 r. (sprawa R 2109/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto a University College London.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Ana Isabel Pinto Eliseu Baptista Lopes Canhoto zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 320 z 28.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/16

---

Wyrok Sądu z dnia 27 września 2016 r. – Satkirit Holdings/EUIPO – Advanced Mailing Solutions (luvo)

(Sprawa T-450/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego luvo - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy luvo - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo towarów i usług - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 410/21)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Satkirit Holdings Ltd (Douglas, wyspa Man) (przedstawiciele: M. Vanhegan, barrister)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Śliwińska i J. Crespo Carrillo, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Advanced Mailing Solutions Ltd (East Kilbride, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 maja 2015 r. (sprawa R 877/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Advanced Mailing Solutions a Satkirit Holdings.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Satkirit Holdings Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 320 z 28.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/17

---

Wyrok Sądu z dnia 27 września 2016 r. – Satkirit Holdings/EUIPO – Advanced Mailing Solutions (luvoworld)

(Sprawa T-450/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego luvoworld - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy luvo - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo towarów i usług - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 410/22)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Satkirit Holdings Ltd (Douglas, wyspa Man) (przedstawiciele: M. Vanhegan, barrister)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Śliwińska i J. Crespo Carrillo, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Advanced Mailing Solutions Ltd (East Kilbride, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 maja 2015 r. (sprawa R 1480/2014-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Advanced Mailing Solutions a Satkirit Holdings.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Satkirit Holdings Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 320 z 28.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/17

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – European Food/EUIPO – Société des produits Nestlé (FITNESS)

(Sprawa T-476/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy FITNESS - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c), art. 52 ust. 1 lit. a) oraz art. 76 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Zasada 37 lit. b) ppkt (iv) i zasada 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 - Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą])

(2016/C 410/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: European Food SA (Drăgăneşti, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat I. Speciac)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: M. Rajh, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO był również interwenient przed Sądem: Société des produits Nestlé SA (Vevey, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci A. Jaeger-Lenz, A. Lambrecht i S. Cobet-Nüse)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 czerwca 2015 r. (sprawa R 2542/2013-4) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między European Food a Société des produits Nestlé,

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 19 czerwca 2015 r. (sprawa R 2542/2013-4) dotyczącej postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między European Food SA a Société des produits Nestlé SA.

2)	EUIPO pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez European Food.

3)	Société des produits Nestlé pokrywa własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/18

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Sun Cali/EUIPO – Abercrombie & Fitch Europe (SUN CALI)

(Sprawa T-512/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy SUN CALI - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy CaLi co - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Reprezentacja przed izbą odwoławczą - Rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe w Unii - Osoby prawne powiązane gospodarczo - Artykuł 92 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009])

(2016/C 410/24)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sun Cali, Inc. (Denver, Colorado, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat C. Thomas)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: E. Zaera Cuadrado, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również: Abercrombie & Fitch Europe SA (Mendrisio, Szwajcaria)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 czerwca 2015 r. (sprawy połączone R 1260/2014-5 i R 1281/2014-5) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Abercrombie & Fitch Europe a Sun Cali.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Sun Cali, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 354 z 26.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/19

---

Wyrok Sądu z dnia 28 września 2016 r. – LLR-G5/EUIPO – Glycan Finance (SILICIUM ORGANIQUE G5 LLR-G5)

(Sprawa T-539/15) (1)

([Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego SILICIUM ORGANIQUE G5 LLR-G5 - Wcześniejsze międzynarodowe słowne znaki towarowe Silicium Organique G5- Glycan 5-Si-Glycan-5-Si-G5 i Silicium Organique G5 - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

(2016/C 410/25)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: LLR-G5 Ltd (Castlebar, Irlandia) (przedstawiciele: A. von Mühlendahl, H. Hartwig, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO był również interwenient przed Sądem: Glycan Finance Corp. Ltd (Sheffield, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga wniesiona na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 11 czerwca 2015 r. (sprawa R 291/2014-1), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Glycan Finance Corp. a LLR-G5.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	LLR-G5 Ltd pokrywa koszty postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 381 z 16.11.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/19

---

Wyrok Sądu z dnia 22 września 2016 r. – Weissenfels/Parlament

(Sprawa T-684/15 P) (1)

((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Odpowiedzialność pozaumowna - Bezstronność Sądu do spraw Służby Publicznej - Dane osobowe))

(2016/C 410/26)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Roderich Weissenfels (Fryburg Bryzgowijski, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat G. Maximini)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski (przedstawiciele: J. Steele i S. Seyr, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 24 września 2015 r., Weissenfels/Parlament (F-92/14, EU:F:2015:110).

Sentencja

1)	Odwołanie zostaje oddalone.

2)	Roderich Weissenfels zostaje obciążony kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/20

---

Postanowienie Sądu z dnia 22 października 2016 r. – Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft i in./Komisja

(Sprawa T-750/15) (1)

([Skarga o stwierdzenie nieważności - Pomoc państwa - Odnawialne źródła energii - Pomoc przyznana mocą niektórych przepisów zmienionej niemieckiej ustawy o odnawialnych źródłach energii (ustawa EEG z 2014 r.) - Pomoc na rzecz energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych i ograniczona dopłata EEG dla odbiorców energochłonnych - Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym - Skarga o stwierdzenie nieważności - Brak interesu prawnego - Niedopuszczalność])

(2016/C 410/27)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH (Zeitz, Niemcy), RWE Power AG (Essen, Niemcy) i Vattenfall Europe Mining AG (Chociebuż, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci U. Karpenstein, K. Dingemann i M. Kottmann)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Herrmann i T. Maxian Rusche, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie wniesione na podstawie art. 263 TFUE, zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2014) 5081 final z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie systemu pomocy państwa SA.38632 (2014/N) wdrożonego przez Republikę Federalną Niemiec (EEG 2014 – Reforma ustawy o odnawialnych źródłach energii).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH, RWE Power AG i Vattenfall Europe Mining AG zostają obciążone kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/20

---

Postanowienie Sądu z dnia 13 września 2016 r. – Sogepa/Komisja

(Sprawa T-761/15) (1)

((Skarga o stwierdzenie nieważności - Pomoc państwa - Fabryka kryształów - Pomoc w postaci pożyczki - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym - Obowiązek odzyskania pomocy przyznanej przedsiębiorstwu w upadłości - Uchybienie wymogom formalnym - Niedopuszczalność))

(2016/C 410/28)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Société wallonne de gestion et de participations (Sogepa) (Liège, Belgia) (przedstawiciele: A. Lepièce i H. Baeyens, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J.-F. Brakeland, L. Armati i B. Stromsky, pełnomocnicy)

Przedmiot

Przedstawione na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności art. 3–6 decyzji Komisji (UE) 2015/1825 z dnia 31 lipca 2014 r. w sprawie niezgłoszonej pomocy państwa SA.34791 (2013/C) (ex 2012/NN) – Belgia – Pomoc na ratowanie Val Saint-Lambert SA (Dz.U. 2015, L 269, s. 47).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Société wallonne de gestion et de participations (Sogepa) zostaje obciążona poza kosztami własnymi również kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. C 68 z 22.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/21

---

Postanowienie Sądu z dnia 16 września 2016 r. – Sartour/Parlament

(Sprawa T-78/16) (1)

((Zamówienia publiczne na usługi - Koncesja na żywienie w budynku zajmowanym przez Parlament - Odrzucenie oferty jednego z oferentów i udzielenie zamówienia innemu - Stwierdzenie nieważności przetargu - Umorzenie postepowania))

(2016/C 410/29)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Sartour (Beveren, Belgia) (przedstawiciel: adwokat M. Cherchi)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: Z. Nagy et S. Toliušis, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga z art. 263 TFUE o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2015 r. o odrzuceniu oferty, którą skarżąca złożyła w ramach procedury przetargowej nr 06B40/2015/M073 na koncesję na kuchnię śródziemnomorską w budynku Altiero Spinelli zajmowanym przez Parlament Europejski w Brukseli, a po drugie, decyzji Parlamentu przyznającej koncesję innemu oferentowi.

Sentencja

1)	Umarza się postępowanie.

2)	Parlament Europejski zostaje obciążony kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 118 z 4.4.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/21

---

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 15 września 2016 r. – Niculae i in./Rumunia i in.

(Sprawa T-256/16 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Oddalenie skargi głównej - Umorzenie postępowania))

(2016/C 410/30)

Język postępowania: rumuński

Strony

Strona skarżąca: Ioan Niculae (Bukareszt, Rumunia) i 5 innych skarżących, których nazwiska są wymienione w załączniku do postanowienia (przedstawiciel: M. Vasii, adwokat)

Strona pozwana: Rumunia, Komisja Europejska, Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) i Autoritatea naţională de reglementare în domeniul energiei (ANRE) (Rumunia)

Przedmiot

Wniosek w przedmiocie środka tymczasowego złożony w ramach skargi przeciwko Rumunii, Komisji Europejskiej, Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki i (ACER) i Autoritatea naţională de reglementare în domeniul energiei (ANRE) (Rumunia).

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie wniosku o zastosowanie środka tymczasowego zostaje umorzone.

2)	Ioan Niculae i pozostali skarżący, których nazwiska są wymienione w załączniku, pokrywają własne koszty.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/22

---

Skarga wniesiona w dniu 2 września 2016 r. – Haeberlen/ENISA

(Sprawa T-632/16)

(2016/C 410/31)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Thomas Haeberlen (Swisttal, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i A. Tymen)

Strona pozwana: Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie dopuszczalności i zasadności niniejszej skargi;

w konsekwencji,

—	stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 21 października 2015 r.;

—	w razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 20 maja 2016 r., otrzymanej w dniu 23 maja 2016 r., oddalającej zażalenie;

—	nakazanie naprawienia krzywdy skarżącego szacowanej na 3 000 EUR;

—	obciążenie pozwanej kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem rozporządzenia (UE) nr 422/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 kwietnia 2014 r. dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2011 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur (Dz.U. 2014, L 129, s. 5) i rozporządzenia (UE) nr 423/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 kwietnia 2014 r. dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2012 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur (Dz.U. 2014, L 129, s. 12) (zwanych dalej „zaskarżonymi rozporządzeniami”). Konkretnie, wydanie zaskarżonych rozporządzeń obarczone było wadami, w szczególności naruszeniem istotnych wymogów proceduralnych, obowiązku uzasadnienia, art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego mającego zastosowanie przed wejściem w życie rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1023/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 października 2013 r. zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (Dz.U. 2013, L 287, s. 15), naruszeniem art. 10, 11 i 65 regulaminu pracowniczego, zasad praw nabytych i proporcjonalności, zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, a także reguł dialogu społecznego.

2.	Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji, obowiązku uzasadnienia i obowiązku staranności.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/23

---

Skarga wniesiona w dniu 15 września 2016 r. – Camerin/Parlement

(Sprawa T-647/16)

(2016/C 410/32)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Laure Camerin (Etterbeek, Belgia) (przedstawiciel: adwokat M. Casado García-Hirschfeld)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna;

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji oddalającej zażalenie;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skierowanej przeciwko decyzji odmownej sekretarza generalnego grupy S&D Parlamentu Europejskiego z dnia 1 grudnia 2015 r. w sprawie przedłużenia świadczenia pracy po ukończeniu 65 roku życia do dnia 31 grudnia 2016 r. (zaskarżona decyzja), strona skarżąca podnosi jeden zarzut, składający się z dwóch części.

—	Pierwsza część, dotycząca naruszenia art. 52 regulaminu pracowniczego, oczywistego błędu w ocenie, a także naruszenia zasady dobrej administracji.

—	Druga część, dotycząca naruszenia art. 1 akapit szósty załącznika II do regulaminu pracowniczego.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/23

---

Skarga wniesiona w dniu 14 września 2016 r. – Crocs/EUIPO – Gifi Diffusion (Obuwie)

(Sprawa T-651/16)

(2016/C 410/33)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Crocs, Inc. (Niwot, Kolorado, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: J. Guise, D. Knight, L. Cassidy, H. Seymour, solicitors, M. Berger, N. Hadjadj Cazier, H. Haouideg, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Gifi Diffusion (Villeneuve-sur-Lot, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego wzoru: Strona skarżąca

Sporny wzór: Wzór wspólnotowy „Obuwie” – wzór wspólnotowy nr 257 001–0001

Zaskarżona decyzja: Decyzja Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 czerwca 2016 r. w sprawie R 853/2014-3

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i uznanie, że ujawnienia dokonane w witrynie internetowej nie stanowią uprzedniego ujawnienia w rozumieniu art. 7 rozporządzenia nr 6/2002; utrzymanie w mocy rejestracji zakwestionowanego wzoru wspólnotowego i oddalenie wniosku o unieważnienie prawa do wzoru;

—	zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002;

—	Naruszenie art. 7 rozporządzenia nr 6/2002.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/24

---

Skarga wniesiona w dniu 17 września 2016 r. – Márquez Alentà/EUIPO – Fiesta Hotels & Resorts (przedstawienie mrówki)

(Sprawa T-657/16)

(2016/C 410/34)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Marc Márquez Alentà (Cervera, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. Carbonell Callicó)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Fiesta Hotels & Resorts, SL (Ibiza, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający: strona skarżąca

Przedmiotowy sporny znak towarowy: graficzny unijny znak towarowy (przedstawienie mrówki) – zgłoszenie nr 12 715 661

Postępowanie przed EUIPO: postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 czerwca 2016 r. w sprawie R 1242/2015-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym częściowego uwzględnienia skargi R 1242/2015-1 i sprzeciwu w odniesieniu do niektórych zgłoszonych towarów klasy 16 i usług klasy 35;

—	w konsekwencji utrzymanie w mocy decyzji Wydziału Sprzeciwów, a tym samym rejestracji zgłoszonego znaku towarowego w odniesieniu do wszystkich zgłoszonych produktów i usług klas 16, 35, 41 i 43;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania zgodnie z art. 87 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009 .

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/25

---

Odwołanie wniesione w dniu 20 września 2016 r. przez Carla De Nicolę od wyroku wydanego w dniu 21 lipca 2016 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-100/15, Carlo De Nicola/EBI

(Sprawa T-666/16 P)

(2016/C 410/35)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Carlo De Nicola (Strassen, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Ferabecoli)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

—	Uwzględnienie odwołania i częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie pkt 1 i 2 sentencji i pkt 33, 46-60, 85-94, 100-106, 107-109 uzasadnienia wyroku;

—

w konsekwencji stwierdzenie nieważności lub nieobowiązywania decyzji komisji odwoławczej z dnia 8 grudnia 2014 r., w razie potrzeby wraz ze skierowaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez nią, po ustaleniu kryteriów, jakimi powinna się kierować przy wydawaniu nowej decyzji; uznanie mobbingu ze strony EBI wobec C. De Nicoli i zasądzenie od EBI na rzecz C. De Nicoli odszkodowania za doznane szkody, zgodnie z żądaniem skargi w pierwszej instancji, lub ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w odwołaniu przez inną izbę Sądu, aby w innym składzie ponownie orzekł w przedmiocie uchylonych punktów, po przeprowadzeniu żądanej ekspertyzy lekarskiej przez biegłego.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie dotyczy wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 21 lipca 2016 r. oddalającego skargę wnoszącego odwołanie, mającą na celu stwierdzenie nieważności decyzji komisji odwoławczej z dnia 8 grudnia 2014 r. oddalającej zażalenie na sprawozdanie z oceny za rok 2013, a także decyzji pozwanej o nieprzyznaniu mu awansu. Wnoszący odwołanie żąda ponadto uznania mobbingu, którego jak twierdzi był ofiarą, oraz zasądzenia od Banku zadośćuczynienia za krzywdę oraz odszkodowania za szkody fizyczne i majątkowe, których doznał.

Na poparcie swoich żądań wnoszący odwołanie podnosi, że żądanie uznania mobbingu oparte jest na art. 41 regulaminu pracowniczego Banku, a zatem nie stwarza problemu w zakresie treści lub zagadnień, które należy wyłączyć z właściwości sądu wspólnotowego. W tym względzie podkreśla, że obowiązek orzeczenia przez sąd Unii w kwestii wniosku o uznanie zaistnienia danego czynu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu.

Wnoszący odwołanie utrzymuje ponadto, że zostały spełnione wszystkie określone w orzecznictwie przesłanki do uwzględnienia żądania zasądzenia odszkodowania.

Wnoszący odwołanie kwestionuje także pkt 46-60 zaskarżonego wyroku, dotyczące żądania stwierdzenia nieważności decyzji komisji odwoławczej, w zakresie w jakim ta część wyroku opiera się na założeniu, że nie zostało wykazane, iż decyzja komisji odwoławczej była dotknięta wadą oczywistego błędu w ocenie.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/25

---

Odwołanie wniesione w dniu 21 września 2016 r. przez Carla De Nicolę od wyroku wydanego w dniu 21 lipca 2016 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-82/15, Carlo De Nicola/EBI

(Sprawa T-669/16 P)

(2016/C 410/36)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Carlo De Nicola (Strassen, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Ferabecoli)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Inwestycyjny

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

—	Uwzględnienie odwołania i częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie pkt 2 sentencji i pkt 12-13, 24, 55-57, 123-135, 157-165 uzasadnienia wyroku;

—	w konsekwencji zasądzenie od pozwanej odszkodowania na rzecz C. De Nicoli za poniesione szkody zgodnie z żądaniem skargi w pierwszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie dotyczy wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 21 lipca 2016 r. oddalającego skargę wnoszącego odwołanie, mającą na celu w istocie, po pierwsze, stwierdzenie nieważności odmownej decyzji z dnia 4 grudnia 2014 r. dotyczącej refundacji niektórych kosztów leczenia, a po drugie, zasądzenie od pozwanej i Unii Europejskiej odszkodowania z tytułu poniesionych szkód.

Na poparcie odwołania wnoszący je kwestionuje wnioski na temat naukowo uwodnionej wartości terapii laserowej, zawarte w zaskarżonym wyroku.

Wnoszący odwołanie utrzymuje ponadto, że w niniejszym przypadku spełnione są przesłanki zasądzenia odszkodowania i zadośćuczynienia.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/26

---

Skarga wniesiona w dniu 16 września 2016 r. – Digital Rights Ireland/Komisja

(Sprawa T-670/16)

(2016/C 410/37)

Język postępowania:angielski

Strony

Strona skarżąca: Digital Rights Ireland Ltd (Bennettsbridge, Irlandia) (przedstawiciel: E. McGarr, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna;

—

stwierdzenie, że w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1250 z dnia 12 lipca 2016 r. przyjętej na mocy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, w sprawie adekwatności ochrony zapewnianej przez Tarczę Prywatności UE-USA instytucja ta dopuściła się oczywistego błędu w ocenie w zakresie, w jakim stwierdziła, że w USA występuje odpowiedni stopień ochrony danych osobowych, zgodny z dyrektywą 95/46/WE (1);

—	stwierdzenie, że zaskarżona decyzja jest nieważna oraz stwierdzenie jej nieważności w odniesieniu do adekwatności ochrony zapewnianej przez Tarczę Prywatności UE-USA;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja nie jest zgodna z art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46, rozpatrywanym w świetle art. 7, 8 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżona decyzja nie jest zgodna z art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46, rozpatrywanym w świetle art. 7, 8 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-362/14, Schrems.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że zawarte w załącznikach I, III – VII zaskarżonej decyzji „zasady ochrony prywatności” lub oficjalne „oświadczenia i zobowiązania” (USA) nie stanowią „międzynarodowych zobowiązań” w rozumieniu art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46.

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że postanowienia Foreign Intelligence Surveillance Act (FISA) of 1978 Amendments Act of 2008 (ustawy z 2008 r. zmieniającej ustawę o kontroli wywiadu z 1978 r., zwanej dalej „ustawą z 2008 r. zmieniającą FISA”) stanowią unormowania zezwalające organom władzy publicznej na dostęp na ogólnych zasadach do treści komunikatów łączności elektronicznej, a zatem nie są zgodne z art. 7 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

5.

Zarzut piąty dotyczący tego, że postanowienia ustawy z 2008 r. zmieniającej FISA stanowią unormowania zezwalające organom władzy publicznej na tajny dostęp na ogólnych zasadach do treści komunikatów łączności elektronicznej, a zatem nie są zgodne z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

6.

Zarzut szósty dotyczący tego, że ze względu na brak pełnej transpozycji przepisów dyrektywy 95/46 (konkretnie art. 28 ust. 3) zaskarżona decyzja wydaje się nie zapewniać w sposób odpowiedni pełnych gwarancji praw obywateli Unii Europejskiej wynikających z prawa Unii, a odnoszących się do przekazywania ich danych Stanom Zjednoczonym Ameryki.

7.

Zarzut siódmy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z art. 7 i 8 oraz z art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

8.

Zarzut ósmy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja jest nieważna – w zakresie, w jakim zezwala na nieograniczony dostęp organów ścigania do komunikatów łączności elektronicznej albo posiłkowo, nie zapewnia ochrony przed nieograniczonym dostępem organów ścigania do komunikatów łączności elektronicznej – gdyż narusza prawo do prywatności, ochronę danych, wolność wypowiedzi oraz wolność zgromadzania się i stowarzyszania się zagwarantowane przez Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej oraz przez ogólne zasady prawa UE.

9.

Zarzut dziewiąty dotyczący tego, że zaskarżona decyzja pozbawia jednostkę prawa do skutecznego środka prawnego oraz prawa do dobrej administracji – co jest sprzeczne z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i z ogólnymi zasadami prawa UE –w zakresie, w jakim zezwala na nieograniczony dostęp zagranicznych organów ścigania do komunikatów łączności elektronicznej, albo posiłkowo nie zapewnia ochrony przed nieograniczonym dostępem zagranicznych organów ścigania do komunikatów łączności elektronicznej i nie zapewnia obywatelom UE, do których danych osobowych uzyskano dostęp, wystarczających środków zaskarżenia.

10.

Zarzut dziesiąty dotyczący tego, że z powodu braku pełnej transpozycji praw przewidzianych w dyrektywie 95/46 (konkretnie praw przewidzianych w art. 14 i 15), zaskarżona decyzja wydaje się nie zapewniać w sposób odpowiedni pełnych gwarancji praw obywateli Unii Europejskiej wynikających z prawa Unii, a odnoszących się do przekazywania ich danych Stanom Zjednoczonym Ameryki.

---

(1)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, Dz.U. 1995, L 281, s. 31.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/27

---

Skarga wniesiona w dniu 21 września 2016 r. – C=Holdings/EUIPO – Trademakers (C=commodore)

(Sprawa T-672/16)

(2016/C 410/38)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: C=Holdings BV (Oldenzaal, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci P. Maeyaert i K. Neefs)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Trademakers NV (Antwerpia, Belgia)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską graficznego znaku towarowego zawierającego element słowny „C=commodore” – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 907 082

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 lipca 2016 r. w sprawie R 2585/2015-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim oddalono w niej wniesione przez skarżącą odwołanie, oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Izbę Odwoławczą;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 51 ust. 1 lit. a) oraz art. 75 rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/28

---

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2016 r. – Wirecard/EUIPO (mycard2go)

(Sprawa T-675/16)

(2016/C 410/39)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Wirecard AG (Aschheim, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat A. Bayer)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „mycard2go” – zgłoszenie nr 14 303 416

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie R 282/2016-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez EUIPO w celu dalszego prowadzenia procedury dotyczącej zgłoszenia nr 14 303 416;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) w związku z art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/29

---

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2016 r. – Wirecard/EUIPO (mycard2go)

(Sprawa T-676/16)

(2016/C 410/40)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Wirecard AG (Aschheim, Niemcy) (pełnomocnik: adwokat A. Bayer)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy zawierający element słowny „mycard2go” – zgłoszenie nr 14 303 457

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 lipca 2016 r. w sprawie R 280/2016-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy stronie pozwanej w celu kontynuowania postępowania rejestracyjnego dotyczącego unijnego znaku towarowego 014303457;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w toku postępowania odwoławczego przed EUIPO.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009 w związku z art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/29

---

Skarga wniesiona w dniu 21 września 2016 r. – KUKA Systems/EUIPO (MATRIX BODY SHOP)

(Sprawa T-683/16)

(2016/C 410/41)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: KUKA Systems GmbH (Augsburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci B. Manet i C. Huch-Hallwachs)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Przedmiotowy sporny znak towarowy: słowny unijny znak towarowy „MATRIX BODY SHOP” – zgłoszenie nr 14 182 661

Zaskarżona decyzja: decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 lipca 2016 r. w sprawie R 2503/2015-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/30

---

Skarga wniesiona w dniu 23 września 2016 r. – Ciarko spółka z ograniczoną odpowiedzialnością v EUIPO – Maan (okap kuchenny)

(Sprawa T-684/16)

(2016/C 410/42)

Język skargi: Polski

Strony

Strona skarżąca: Ciarko spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (Sanok, Polska) (przedstawiciel: M. Żabińska, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Maan sp. z o.o. (Grójec, Polska)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego wzoru: Strona skarżąca

Przedmiotowy sporny wzór: wzór wspólnotowy nr 1 775 792-0002

Zaskarżona decyzja: Decyzja Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13.07.2016 r. w sprawie R 1212/2015-3

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

Naruszenie artykułów 25(1)(b), 4(1) i 6 rozporządzenia nr 6/2002.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/30

---

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2016 r. – Jiménez Gasalla/EUIPO (B2B SOLUTIONS)

(Sprawa T-685/16)

(2016/C 410/43)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Carlos Javier Jiménez Gasalla (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat E. Estella Garbayo)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „B2B SOLUTIONS”– zgłoszenie nr 14 016 224

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 lipca 2016 r. w sprawie R 244/2016-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 22 lipca 2016 r.;

—	stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 9 grudnia 2015 r., wydanej przez EUIPO w pierwszej instancji, o całkowitej odmowie rejestracji odnośnego znaku towarowego;

—	zmianę wcześniejszych decyzji poprzez pełne dopuszczenie do rejestracji znaku towarowego strony skarżącej;

—	obciążenie EUIPO kosztami niniejszego postępowania, jak również postępowania odwoławczego

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/31

---

Skarga wniesiona w dniu 23 września 2016 r. – Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret/EUIPO – Nadal Esteban (STYLO & KOTON)

(Sprawa T-687/16)

(2016/C 410/44)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ (Stambuł, Turcja) (przedstawiciele: adwokaci J. Güell Serra i E. Stoyanov Edissonov)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Joaquín Nadal Esteban (Alcobendas, Hiszpania)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Właściciel spornego znaku towarowego: Joaquín Nadal Esteban

Przedmiotowy sporny znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „STYLO & KOTON” – unijny znak towarowy nr 9 917 436

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku

Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 14 czerwca 2016 r. w sprawie R 1779/2015-2

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	unieważnienie prawa do spornego znaku towarowego przez EUIPO;

—	obciążenie EUIPO i Joaquína Nadala Estebana kosztami postępowania.

Podniesiony zarzut

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) oraz art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/32

---

Skarga wniesiona w dniu 28 września 2016 r. – Janssen-Cases/Komisja

(Sprawa T-688/16)

(2016/C 410/45)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mercedes Janssen-Cases (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: J.N. Louis i N. De Montigny, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie obsadzenia stanowiska rzecznika praw obywatelskich Komisji poprzez powołanie innego kandydata oraz decyzji w sprawie odrzucenia kandydatury skarżącej na to stanowisko;

—	zasądzenie od Komisji na rzecz skarżącej kwoty 100 000 EUR tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 6 ust. 3 decyzji Komisji C(2002)601 w sprawie wzmocnionej służby mediacyjnej, ponieważ zaskarżone decyzje zostały przyjęte przez Komisję, podczas gdy wchodzą w zakres wyłącznej właściwości jej przewodniczącego, na wniosek dyrektora generalnego dyrekcji zasobów ludzkich i bezpieczeństwa, po przedstawieniu opinii przez komitet pracowniczy.

2.	Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 27 Karty praw podstawowych, który ustanawia prawo do informacji i zasięgania opinii pracowników, w niniejszym przypadku chodzi o prawo do skutecznego zasięgnięcia opinii komitetu pracowniczego Komisji.

3.	Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy przez Komisję w trakcie procedur wprowadzonych w celu obsadzenia stanowiska rzecznika praw obywatelskich Komisji.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia, oczywistego błędu w ocenie, naruszenia zasad uzasadnionych oczekiwań, proporcjonalności i dobrej administracji.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/32

---

Postanowienie Sądu z dnia 7 września 2016 r. – Gemeente Eindhoven/Komisja

(Sprawa T-370/13) (1)

(2016/C 410/46)

Język postępowania: niderlandzki

Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 274 z 21.9.2013.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/33

---

Postanowienie Sądu z dnia 19 września 2016 r. – Indecopi/EUIPO – Synergy Group (PISCO)

(Sprawa T-446/15) (1)

(2016/C 410/47)

Język postępowania: hiszpański

Prezes pierwszej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 320 z 28.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/33

---

Postanowienie Sądu z dnia 19 września 2016 r. – Indecopi/EUIPO – Synergy Group (PISCO SOUR)

(Sprawa T-447/15) (1)

(2016/C 410/48)

Język postępowania: hiszpański

Prezes pierwszej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 320 z 28.9.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/33

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Almashreq Investment Fund/Rada

(Sprawa T-463/15) (1)

(2016/C 410/49)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/33

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Othman/Rada

(Sprawa T-464/15) (1)

(2016/C 410/50)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/33

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Makhlouf/Rada

(Sprawa T-465/15) (1)

(2016/C 410/51)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/34

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Makhlouf/Rada

(Sprawa T-466/15) (1)

(2016/C 410/52)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/34

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Drex Technologies/Rada

(Sprawa T-467/15) (1)

(2016/C 410/53)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/34

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Souruh/Rada

(Sprawa T-468/15) (1)

(2016/C 410/54)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/34

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Bena Properties/Rada

(Sprawa T-469/15) (1)

(2016/C 410/55)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/34

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Cham/Rada

(Sprawa T-470/15) (1)

(2016/C 410/56)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/35

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Syriatel Mobile Telecom/Rada

(Sprawa T-471/15) (1)

(2016/C 410/57)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 337 z 12.10.2015.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/35

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Syriatel Mobile Telecom/Rada

(Sprawa T-705/15) (1)

(2016/C 410/58)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/35

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Makhlouf/Rada

(Sprawa T-706/15) (1)

(2016/C 410/59)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 38 z 1.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/35

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Souruh/Rada

(Sprawa T-707/15) (1)

(2016/C 410/60)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/35

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Cham i Bena Properties/Rada

(Sprawa T-708/15) (1)

(2016/C 410/61)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/36

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Almashreq Investment Fund/Rada

(Sprawa T-709/15) (1)

(2016/C 410/62)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/36

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Drex Technologies/Rada

(Sprawa T-710/15) (1)

(2016/C 410/63)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/36

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Othman/Rada

(Sprawa T-711/15) (1)

(2016/C 410/64)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/36

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 września 2016 r. – Makhlouf/Rada

(Sprawa T-714/15) (1)

(2016/C 410/65)

Język postępowania: francuski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 59 z 15.2.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/36

---

Postanowienie Sądu z dnia 6 września 2016 r. – Skechers USA France/EUIPO – IM Production (Obuwie)

(Sprawa T-9/16) (1)

(2016/C 410/66)

Język postępowania: francuski

Prezes drugiej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 98 z 14.3.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/37

---

Postanowienie Sądu z dnia 13 września 2016 r. – NI/CEPD

(Sprawa T-237/16) (1)

(2016/C 410/67)

Język postępowania: hiszpański

Prezes drugiej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 260 z 18.7.2016.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/38

---

Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2016 r. – Stepien i Animali/Komisja

(Sprawa F-61/12) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Emerytury i renty - Przeniesienie krajowych uprawnień emerytalnych - Propozycje doliczenia lat służby uprawniających do emerytury - Akt niewywołujący niekorzystnych skutków - Niedopuszczalność skargi - Wniosek o wydanie orzeczenia bez debaty co do istoty sprawy - Artykuł 83 regulaminu postępowania))

(2016/C 410/68)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Beata Stepien (Bruksela, Belgia) i Mario Animali (Bruksela) (przedstawiciele: początkowo adwokaci D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.N. Louis, É. Marchal i S. Orlandi, następnie adwokaci D. de Abreu Caldas, J.N. Louis i S. Orlandi, później adwokaci J.N. Louis i S. Orlandi, na koniec adwokat J.N. Louis)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Baquero Cruz i D. Martin, pełnomocnicy, następnie J. Currall i G. Gattinara, pełnomocnicy, później G. Gattinara, pełnomocnik, na koniec G. Gattinara i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Żądanie stwierdzenia nieważności propozycji przeniesienia uprawnień emerytalnych nabytych przed podjęciem służby w Komisji na podstawie wyliczenia z uwzględnieniem nowych OPW, które weszły w życie po złożeniu wniosków o przeniesienie przez skarżących.

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Beata Stepien i Mario Animali pokrywają własne koszty i zostają obciążeni kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. 227 z 28.7.2012, s. 38.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/38

---

Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2016 r. – Wille i Skovsboell/Komisja

(Sprawa F-75/12) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Emerytury i renty - Przeniesienie krajowych uprawnień emerytalnych - Propozycje doliczenia lat służby uprawniających do emerytury - Akt niewywołujący niekorzystnych skutków - Niedopuszczalność skargi - Wniosek o orzeczenie bez rozpatrywania istoty sprawy - Artykuł 83 regulaminu postępowania))

(2016/C 410/69)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Daniel Wille (Mouscron, Belgia) i Bo Skovsboell (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: początkowo D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.N. Louis, É. Marchal i S. Orlandi, adwokaci, następnie D. de Abreu Caldas, J.N. Louis i S. Orlandi, adwokaci, następnie J.N. Louis i S. Orlandi, adwokaci, wreszcie J.N. Louis, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Baquero Cruz i D. Martin, pełnomocnicy, następnie J. Currall i G. Gattinara, pełnomocnicy, następnie G. Gattinara, pełnomocnik, wreszcie G. Gattinara i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie obliczenia dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury, do których uprawnienia zostały uzyskane przed podjęciem służby w Komisji oraz oddalenie zażaleń złożonych przez skarżących.

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Daniel Wille i Bo Skovsboell pokrywają własne koszty i zostają obciążeni kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. 287 z 22.9.2012, s. 41.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/39

---

Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2016 r. – Poniskaitis/Komisja

(Sprawa F-152/12) (1)

((Służba publiczna - Urzędnicy - Emerytury i renty - Przeniesienie krajowych uprawnień emerytalnych - Propozycje doliczenia lat służby uprawniających do emerytury - Akt niewywołujący niekorzystnych skutków - Niedopuszczalność skargi - Wniosek o orzeczenie bez rozpatrywania istoty sprawy - Artykuł 83 regulaminu postępowania))

(2016/C 410/70)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Jonas Poniskaitis (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: początkowo D. de Abreu Caldas, A. Coolen, J.N. Louis, É. Marchal i S. Orlandi, adwokaci, następnie D. de Abreu Caldas, J.N. Louis i S. Orlandi, adwokaci, następnie J.N. Louis i S. Orlandi, adwokaci, wreszcie J.N. Louis, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo D. Martin i G. Gattinara, pełnomocnicy, następnie J. Currall i G. Gattinara, pełnomocnicy, następnie G. Gattinara, pełnomocnik, wreszcie G. Gattinara i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie obliczenia dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury, do których uprawnienia zostały uzyskane przed podjęciem służby na podstawie nowych ogólnych przepisów wykonawczych.

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Jonas Poniskaitis pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. 71 z 9.3.2013, s. 30.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/40

---

Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2016 r. – Marinozzi/Komisja

(Sprawa F-39/15) (1)

((Służba publiczna - Personel kontraktowy - Emerytury i renty - Przeniesienie krajowych uprawnień emerytalnych - Propozycje doliczenia lat służby uprawniających do emerytury - Akt niewywołujący niekorzystnych skutków - Niedopuszczalność skargi - Wniosek o orzeczenie bez rozpatrywania istoty sprawy - Artykuł 83 regulaminu postępowania))

(2016/C 410/71)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Gabrio Marinozzi (Santo Domingo, Republika Dominikany) (przedstawiciele: J.N. Louis i N. de Montigny, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Currall i G. Gattinara, pełnomocnicy, następnie G. Gattinara, pełnomocnik, wreszcie G. Gattinara i F. Simonetti, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie nieważności propozycji przeniesienia uprawnień emerytalnych skarżącego do systemu emerytalnego Unii na podstawie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego z dnia 3 marca 2011 r.

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Gabrio Marinozzi pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

---

(1)  Dz.U. 178 z 1.6.2015, s. 27.

---

7.11.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 410/40

---

Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 6 czerwca 2016 r. – Matzke/Komisja

(Sprawa F-87/15) (1)

(2016/C 410/72)

Język postępowania: francuski

Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 262 z 10.8.2015, s. 43.

---