ISSN 1977-1002 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343 |
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 59 |
Powiadomienie nr |
Spis treśći |
Strona |
|
IV Informacje |
|
|
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej |
|
2016/C 343/01 |
|
V Ogłoszenia |
|
|
POSTĘPOWANIA SĄDOWE |
|
|
Trybunał Sprawiedliwości |
|
2016/C 343/02 |
||
2016/C 343/03 |
||
2016/C 343/04 |
||
2016/C 343/05 |
||
2016/C 343/06 |
||
2016/C 343/07 |
||
2016/C 343/08 |
||
2016/C 343/09 |
||
2016/C 343/10 |
||
2016/C 343/11 |
||
2016/C 343/12 |
||
2016/C 343/13 |
||
2016/C 343/14 |
||
2016/C 343/15 |
||
2016/C 343/16 |
||
2016/C 343/17 |
||
2016/C 343/18 |
||
2016/C 343/19 |
||
2016/C 343/20 |
||
2016/C 343/21 |
||
2016/C 343/22 |
||
2016/C 343/23 |
||
2016/C 343/24 |
||
2016/C 343/25 |
||
2016/C 343/26 |
||
2016/C 343/27 |
||
2016/C 343/28 |
||
2016/C 343/29 |
||
2016/C 343/30 |
||
2016/C 343/31 |
||
2016/C 343/32 |
||
2016/C 343/33 |
||
2016/C 343/34 |
||
2016/C 343/35 |
||
2016/C 343/36 |
||
2016/C 343/37 |
||
2016/C 343/38 |
||
2016/C 343/39 |
||
2016/C 343/40 |
||
2016/C 343/41 |
||
2016/C 343/42 |
||
2016/C 343/43 |
||
2016/C 343/44 |
||
2016/C 343/45 |
||
2016/C 343/46 |
||
2016/C 343/47 |
||
2016/C 343/48 |
||
2016/C 343/49 |
||
2016/C 343/50 |
||
|
Sąd |
|
2016/C 343/51 |
||
2016/C 343/52 |
Sprawa T-365/16: Skarga wniesiona w dniu 8 lipca 2016 r. – Portigon/SRB |
|
2016/C 343/53 |
Sprawa T-376/16: Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2016 r. – Oberösterreichische Landesbank/SRB |
|
2016/C 343/54 |
||
2016/C 343/55 |
Sprawa T-395/16: Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2016 r. – Windfinder R&L/EUIPO (Windfinder) |
|
2016/C 343/56 |
||
2016/C 343/57 |
||
2016/C 343/58 |
||
2016/C 343/59 |
Sprawa T-419/16: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2016 r. – Carrera Brands/EUIPO – Autec (Carrera) |
|
2016/C 343/60 |
Sprawa T-421/16: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – sheepworld/EUIPO (Beste Oma) |
|
2016/C 343/61 |
Sprawa T-422/16: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – sheepworld/EUIPO (Beste Mama) |
|
2016/C 343/62 |
Sprawa T-425/16: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Hoffmann/EUIPO (Genius) |
|
2016/C 343/63 |
Sprawa T-427/16: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Martín Osete/EUIPO – Rey (AN IDEAL WIFE) |
|
2016/C 343/64 |
||
2016/C 343/65 |
||
2016/C 343/66 |
||
2016/C 343/67 |
Sprawa T-506/14: Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2016 r. – Grandi Navi Veloci/Komisja |
PL |
|
IV Informacje
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/1 |
Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
(2016/C 343/01)
Ostatnia publikacja
Wcześniejsze publikacje
Teksty te są dostępne na stronie internetowej
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
V Ogłoszenia
POSTĘPOWANIA SĄDOWE
Trybunał Sprawiedliwości
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/2 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 lipca 2016 r. – H/Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Misja Policyjna Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie
(Sprawa C-455/14P) (1)
((Odwołanie - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (WPZiB) - Decyzja 2009/906/WPZiB - Misja Policyjna Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie - Oddelegowany krajowy członek personelu - Przeniesienie z urzędu do regionalnego biura tej misji - Artykuł 24 ust. 1 akapit drugi ostatnie zdanie TUE - Artykuł 275 akapit pierwszy TFUE - Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie - Właściwość sądów Unii Europejskiej - Artykuły 263, 268 i 340 akapit drugi TFUE))
(2016/C 343/02)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie H (przedstawiciel: M. Velardo, avvocato)
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i F. Naert, pełnomocnicy), Komisja Europejska (przedstawiciel: F. Erlbacher, G. Gattinara i J.-P. Keppenne, pełnomocnicy), Misja Policyjna Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie
Sentencja
1) |
Postanowienie Sądu Unii Europejskiej z dnia 10 lipca 2014 r., H/Rada i in. (T-271/10, nieopublikowane, EU:T:2014:702) zostaje uchylone. |
2) |
Wniesiona przez H skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna, w zakresie, w jakim jest skierowana przeciwko Komisji Europejskiej i Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie. |
3) |
Sprawa zostaje skierowana do ponownego rozpoznania przez Sąd Unii Europejskiej w celu wydania orzeczenia co do istoty skargi, w zakresie, w jakim skarga ta została skierowana przeciwko Radzie Unii Europejskiej. |
4) |
Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/3 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 21 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht – Außenstelle Linz – Austria) – Dilly’s Wellnesshotel GmbH/Finanzamt Linz
(Sprawa C-493/14) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Program pomocy w formie ulg podatkowych w odniesieniu do podatków na ochronę środowiska - Rozporządzenie (WE) nr 800/2008 - Kategorie pomocy, które można uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem i zwolnione z obowiązku zgłoszenia - Bezwzględny charakter przesłanek zwolnienia - Artykuł 3 ust. 1 - Wyraźne odesłanie do tego rozporządzenia w programie pomocy])
(2016/C 343/03)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesfinanzgericht – Außenstelle Linz
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Dilly’s Wellnesshotel GmbH
Strona pozwana: Finanzamt Linz
Sentencja
Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. [107 i 108 TFUE] (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) należy interpretować w ten sposób, że brak w programie pomocy, takim jak ten będący przedmiotem postępowania głównego, wyraźnego odesłania do tego rozporządzenia poprzez zacytowanie jego tytułu i wskazanie miejsca publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej stoi na przeszkodzie temu, aby ten program pomocy był uznany jako spełniający warunki zwolnienia na podstawie art. 25 ust. 1 tego rozporządzenia z obowiązku zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 TFUE.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/3 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Ustavno sodišče Republike Slovenije – Słowenia) – Tadej Kotnik i in./Državni zbor Republike Slovenije
(Sprawa C-526/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Ważność i wykładnia komunikatu Komisji dotyczącego sektora bankowego - Wykładnia dyrektyw 2001/24/WE i 2012/30/UE - Pomoc państwa dla banków w kontekście kryzysu finansowego - Podział obciążenia - Umorzenie funduszy własnych akcjonariuszy, hybrydowych papierów wartościowych i obligacji podporządkowanych - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Prawo własności - Ochrona interesów wspólników i osób trzecich - Reorganizacja i likwidacja instytucji kredytowych))
(2016/C 343/04)
Język postępowania: słoweński
Sąd odsyłający
Ustavno sodišče Republike Slovenije
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Tadej Kotnik, Marko Studen, Anton Glavan, Jože Sedonja, Primož Kozmus, Savaprojekt d.d., Fondazione cassa di risparmio di Imola, Andrej Pipuš, Dušanka Pipuš, Marija Pipuš, Tomaž Štrukelj, Luka Jukič, Angel Jaromil, Franc Marušič, Mladen Mladenić, Matjaž Matičič, Stajka Skrbinšek, Janez Forte, Zdenko Fritz, Sergej Garantini, Marijana Gošte, Marta Leskovar, Marija Šumi, Državni svet Republike Slovenije, Varuh človekovih pravic Republike Slovenije, Igor Karlovšek, Marija Karlovšek, Janez Gosar
Strona pozwana: Državni zbor Republike Slovenije
przy udziale: Vlada Republike Slovenije, Banka Slovenije, Okrožno sodišče v Ljubljani
Sentencja
1) |
Komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 sierpnia 2013 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego („komunikat dotyczący sektora bankowego”) należy interpretować w ten sposób, iż nie ma on wiążącego skutku wobec państw członkowskich. |
2) |
Artykuły 107–109 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one pkt 40–46 komunikatu dotyczącego sektora bankowego w zakresie, w jakim wspomniane punkty przewidują warunek podziału obciążenia pomiędzy akcjonariuszy i posiadaczy podporządkowanych papierów wartościowych w celu uzyskania zezwolenia na pomoc państwa. |
3) |
Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz prawo własności powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one pkt 40–46 komunikatu dotyczącego sektora bankowego w zakresie, w jakim wspomniane punkty przewidują warunek podziału obciążenia pomiędzy akcjonariuszy i posiadaczy podporządkowanych papierów wartościowych w celu uzyskania zezwolenia na pomoc państwa. |
4) |
Artykuły 29, 34, 35 i 40–42 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/30/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału należy interpretować w ten sposób, iż nie sprzeciwiają się one pkt 40–46 komunikatu dotyczącego sektora bankowego w zakresie, w jakim wspomniane punkty przewidują warunek podziału obciążenia pomiędzy akcjonariuszy i posiadaczy podporządkowanych papierów wartościowych w celu uzyskania zezwolenia na pomoc państwa. |
5) |
Komunikat dotyczący sektora bankowego należy interpretować w ten sposób, iż środki przekształcenia lub obniżenia wartości hybrydowych papierów wartościowych i obligacji podporządkowanych takie jak przewidziane w pkt 44 tego komunikatu nie powinny wychodzić poza to, co jest konieczne do zmniejszenia deficytu w kapitale własnym danego banku. |
6) |
Artykuł 2 tiret siódme dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych należy interpretować w ten sposób, że środki podziału obciążenia takie jak przewidziane w pkt 40–46 komunikatu dotyczącego sektora bankowego są objęte pojęciem „środków służących reorganizacji” w rozumieniu wspomnianego przepisu dyrektywy 2001/24. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/4 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 21 lipca 2016 r. – (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa – Łotwa) – SIA „VM Remonts” (dawniej SIA „DIV un KO”), SIA „Ausma grupa”/Konkurences padome i Konkurences padome/SIA „Pārtikas kompānija”
(Sprawa C-542/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Konkurencja - Artykuł 101 ust. 1 TFUE - Sytuacja o charakterze wyłącznie wewnętrznym - Stosowanie analogicznego uregulowania krajowego - Właściwość Trybunału - Uzgodniona praktyka - Odpowiedzialność przedsiębiorstwa za działania usługodawcy - Warunki))
(2016/C 343/05)
Język postępowania: łotewski
Sąd odsyłający
Augstākā tiesa
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: SIA „VM Remonts” (dawniej SIA „DIV un KO”), SIA „Ausma grupa”, Konkurences padome
Strona pozwana: Konkurences padome, SIA „Pārtikas kompānija”
Sentencja
Wykładni art. 101 ust. 1 TFUE należy dokonywać w taki sposób, że co do zasady przedsiębiorstwo nie może być pociągnięte do odpowiedzialności za udział w uzgodnionej praktyce na podstawie działań niezależnego usługodawcy, świadczącego na jego rzecz usługi, chyba że spełniony zostanie jeden z następujących warunków:
— |
usługodawca działał w rzeczywistości pod kierownictwem lub pod kontrolą przedsiębiorstwa, któremu postawiono zarzuty, albo |
— |
przedsiębiorstwo to miało wiedzę o antykonkurencyjnych celach realizowanych przez swych konkurentów i usługodawcę i zamierzało własnym zachowaniem przyczynić się do ich realizacji, albo też |
— |
przedsiębiorstwo to mogło racjonalnie przewidzieć antykonkurencyjne działania swych konkurentów i usługodawcy i było gotowe zaakceptować wynikające stąd ryzyko. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/5 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 21 lipca 2016 r. – Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej/Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer, Alberto Rubio Ferrer
(Sprawa C-597/14 P) (1)
([Odwołanie - Znak towarowy Unii Europejskiej - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 76 ust. 2 - Rozporządzenie (WE) nr 2868/95 - Zasada 50 ust. 1 akapit trzeci - Graficzny znak towarowy - Sprzeciw właściciela wcześniejszego znaku towarowego - Dowód istnienia, ważności i zakresu ochrony wcześniejszego znaku towarowego - Uwzględnienie przez Izbę Odwoławczą dowodu przedstawionego z opóźnieniem - Oddalenie sprzeciwu przez Izbę Odwoławczą])
(2016/C 343/06)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszący odwołanie: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: S. Palmero Cabezas i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer, Alberto Rubio Ferrer
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pokrywa własne koszty. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/6 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 21 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Staatssecretaris van Financiën/Argos Supply Trading BV
(Sprawa C-4/15) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Unia celna - Wspólna taryfa celna - Gospodarcze procedury celne - Uszlachetnianie bierne - Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 - Artykuł 148 lit. c) - Wydanie zezwolenia - Warunki ekonomiczne - Brak poważnego naruszenia istotnych interesów wspólnotowych przetwórców - Pojęcie „wspólnotowych przetwórców”])
(2016/C 343/07)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Staatssecretaris van Financiën
Strona pozwana: Argos Supply Trading BV
Sentencja
Artykuł 148 lit. c) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy interpretować w ten sposób, że w ramach wniosku o pozwolenie na zastosowanie procedury uszlachetniania biernego, w celu dokonania oceny, czy zostały spełnione warunki ekonomiczne, od których jest uzależnione zastosowanie tej procedury, należy wziąć pod uwagę nie tylko istotne interesy wspólnotowych producentów produktów podobnych do produktu końcowego pochodzącego z zamierzonych procesów uszlachetniania, lecz również interesy wspólnotowych producentów produktów podobnych do surowców lub niewspólnotowych produktów pośrednich przeznaczonych do włączenia do towarów wspólnotowych wywożonych czasowo podczas tych procesów.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/6 |
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 21 lipca 2016 r – Komisja Europejska/Rumunia
(Sprawa C-104/15) (1)
((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Ochrona środowiska naturalnego - Dyrektywa 2006/21/WE - Gospodarowanie odpadam - Wydobycie - Zbiorniki osadowe - Reemisja pyłu - Drobne cząsteczki pyłu w powietrzu - Zanieczyszczenie - Zdrowie ludzi - Obowiązkowe środki zapobiegawcze - Artykuły 4 i 13 - Stwierdzenie istnienia uchybienia zobowiązaniom))
(2016/C 343/08)
Język postępowania: rumuński
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: Nicolae, E. Sanfrutos Cano i D. Loma-Osorio Lerena, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rumunia, (przedstawiciele: R. H. Radu, E. Gane, A. Buzoianu i R. Haţieganu, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Nie podejmując środków koniecznych w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu cząsteczkami pyłu pochodzącymi ze zbiornika Boşneag – rozszerzenie, Rumunia uchybiła zobowiązaniu spoczywającemu na niej na mocy art. 4 i art. 13 ust. 2 dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE; |
2) |
Rumunii zostaje obciążona kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/7 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 21 lipca 2016 r. – Apple and Pear Australia Ltd, Star Fruits Diffusion/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Carolus C. BVBA
(Sprawa C-226/15 P) (1)
((Odwołanie - Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego English pink - Sprzeciw właściciela słownego znaku towarowego PINK LADY i graficznych znaków towarowych zawierających elementy słowne „Pink Lady” - Oddalenie sprzeciwu - Orzeczenie sądu orzekającego w sprawach unijnych znaków towarowych - Zmiana - Powaga rzeczy osądzonej))
(2016/C 343/09)
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Apple and Pear Australia Ltd, Star Fruits Diffusion (przedstawiciele: adwokat T. de Haan i P. Péters, advocaat)
Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: J. Crespo Carrillo, pełnomocnik), Carolus C. BVBA
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Apple and Pear Australia Ltd i Star Fruits Diffusion zostają obciążone kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/7 |
Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 20 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Wien – Austria) – Hans Maschek/Magistratsdirektion der Stadt Wien – Personalstelle Wiener Stadtwerke
(Sprawa C-341/15) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł 7 - Prawo do corocznego płatnego urlopu - Przejście na emeryturę na wniosek zainteresowanego - Pracownik, który w pełni nie wykorzystał przysługującego mu urlopu wypoczynkowego przed ustaniem stosunku pracy - Uregulowanie krajowe pozbawiające pracownika prawa do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop - Zwolnienie chorobowe - Urzędnicy))
(2016/C 343/10)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Wien
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Hans Maschek
Strona pozwana: Magistratsdirektion der Stadt Wien – Personalstelle Wiener Stadtwerke
Sentencja
Wykładni art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy dokonywać w ten sposób, że:
— |
przepis ten stoi na przeszkodzie przepisowi prawa krajowemu, takiemu jak przepis rozpatrywany w postępowaniu głównym, który pozbawia prawa do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop pracownika, którego stosunek pracy został rozwiązany wskutek złożenia przez niego wniosku o przejście na emeryturę i który przed rozwiązaniem stosunku pracy nie był w stanie wykorzystać przysługującego mu urlopu wypoczynkowego; |
— |
pracownik, który przeszedł na emeryturę, ma prawo do ekwiwalentu pieniężnego za urlop, którego nie wykorzystał ze względu na brak możliwości wykonywania swoich obowiązków z powodu choroby; |
— |
pracownik, którego stosunek pracy zostaje rozwiązany na mocy porozumienia zawartego z jego pracodawcą, a który nadal pobiera wynagrodzenie bez obowiązku świadczenia pracy w określonym okresie poprzedzającym jego przejście na emeryturę, nie ma prawa do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany w tym okresie urlop, chyba że nie mógł go wykorzystać z powodu choroby; |
— |
państwa członkowskie z jednej strony muszą podjąć decyzję o ewentualnym przyznaniu pracownikom prawa do urlopu wypoczynkowego w wymiarze wyższym niż minimalny okres czterech tygodni przewidziany w art. 7 dyrektywy 2003/88. W takim wypadku państwa członkowskie mogą postanowić, że pracownikowi, który z powodu choroby nie mógł w pełni wykorzystać przysługującego mu urlopu wypoczynkowego przed ustaniem jego stosunku pracy, przysługuje prawo do ekwiwalentu pieniężnego w wymiarze odpowiadającym takiemu dodatkowemu okresowi. Z drugiej strony państwa członkowskie muszą określić warunki przyznawania takiego ekwiwalentu. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/8 |
Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 21 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State – Belgia) – Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) i Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15)/Vlaams Gewest
(Sprawy połączone C-387/15 i C-388/15) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych - Specjalne obszary ochrony - Teren Natura 2000 „Estuarium rzek Escaut i Durme od granicy niderlandzkiej do Gandawy” - Rozbudowa obszaru portowego - Ocena skutków planu lub przedsięwzięcia dla chronionego terenu - Urzeczywistnienie się szkodliwych skutków - Wcześniejsze, ale jeszcze niezakończone utworzenie strefy typu odpowiadającego zniszczonej części - Zakończenie po przeprowadzeniu oceny - Artykuł 6 ust. 3 i 4))
(2016/C 343/11)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) i Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15)
Strona pozwana: Vlaams Gewest
przy udziale: Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen
Sentencja
Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory należy interpretować w ten sposób, że środki zawarte w planie lub przedsięwzięciu, które nie są bezpośrednio związane z zagospodarowaniem terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty lub konieczne do jego zagospodarowania, przewidujące przed urzeczywistnieniem się szkodliwych skutków na typ siedliska przyrodniczego występującego na tym terenie utworzenie w przyszłości strefy tego typu, którego zakończenie nastąpi jednak po przeprowadzeniu oceny istotnego ewentualnego niekorzystnego wpływu na integralność tego terenu, nie mogą być brane pod uwagę przy tej ocenie. Środki takie mogą być w danym wypadku uznane za „środki kompensujące” w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, o ile spełnione są przesłanki przewidziane w tym przepisie.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/9 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 30 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato – Włochy) – Buzzi Unicem SpA i in./Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico
(Sprawa C-502/14) (1)
((Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/87/WE - Artykuł 10a ust. 5 - Metoda przydziału uprawnień - Nieodpłatny przydział uprawnień - Sposób obliczania jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego - Decyzja 2011/278/UE - Artykuł 15 ust. 3 - Decyzja 2013/448/UE - Artykuł 4 - Załącznik II - Ważność))
(2016/C 343/12)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Buzzi Unicem SpA, Colacem SpA, Cogne Acciai Speciali SpA, Olon SpA, Laterlite SpA
Strona pozwana: Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico
Sentencja
1) |
Badanie pierwszego i drugiego pytania prejudycjalnego w żaden sposób nie ma wpływu na ważność art. 15 ust. 3 decyzji 2011/278/UE Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie, w jakim przepis ten wyklucza uwzględnienie emisji producentów energii elektrycznej w celu określenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień. |
2) |
Artykuł 4 i załącznik II do decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady są nieważne. |
3) |
Skutki stwierdzenia nieważności art. 4 i załącznika II do decyzji 2013/448 są ograniczone w czasie w ten sposób, że, po pierwsze, owo stwierdzenie wywołuje skutki dopiero po upływie okresu dziesięciu miesięcy, liczonego od daty ogłoszenia wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r., Borealis Polyolefine i in. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 i C-391/14 – C-393/14, EU:C:2016:311), w celu umożliwienia Komisji Europejskiej przyjęcia koniecznych środków oraz, po drugie, że środki przyjęte do tego terminu w oparciu o nieważne przepisy nie mogą być kwestionowane. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/10 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 7 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratiwen syd Sofija-grad – Bułgaria) – H.M./Agencija za dyrżawna finansowa inspekcija (ADFI)
(Sprawa C-129/15) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne na dostawy - Dyrektywa 2004/18/WE - Artykuł 1 ust. 9 - Pojęcie „podmiotu prawa publicznego” - Szpital założony w celu zarobkowym, o całkowicie prywatnym kapitale zakładowym - Przychody pochodzące w ponad 50 % lub 30 % z wpłat z publicznego systemu ubezpieczeń zdrowotnych w zamian za realizację świadczeń medycznych - Artykuł 7 lit. b) - Szacunkowa wartość zamówienia - Brak osiągnięcia progu - Niewątpliwe znaczenie transgraniczne - Brak informacji - Artykuł 53 § 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Oczywista niedopuszczalność])
(2016/C 343/13)
Język postępowania: bułgarski
Sąd odsyłający
Administratiwen syd Sofija-grad
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: H.M.
Strona pozwana: Agencija za dyrżawna finansowa inspekcija (ADFI)
Sentencja
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratiwen syd Sofija-grad (sąd administracyjny w Sofii, Bułgaria) postanowieniem z dnia 4 marca 2015 r. jest oczywiście niedopuszczalny.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/10 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 7 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal Administrativo – Portugalia) – Município de Vila Pouca de Aguiar/Sá Machado & Filhos SA
(Sprawa C-214/15) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne na roboty budowlane - Dyrektywa 2004/18/WE - Artykuł 55 - Ogłoszenie o zamówieniu - Oferta bez uzasadnienia rażąco niskiej ceny - Kryteria rozstrzygające - Artykuł 7 lit. c) - Wartość zamówienia - Brak osiągnięcia progu - Niewątpliwe znaczenie transgraniczne - Brak informacji - Oczywista niedopuszczalność])
(2016/C 343/14)
Język postępowania: portugalski
Sąd odsyłający
Supremo Tribunal Administrativo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Município de Vila Pouca de Aguiar
Strona pozwana: Sá Machado & Filhos SA
przy udziale: Norcep Construções e Empreendimentos Lda
Sentencja
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Administrativo (najwyższy sąd administracyjny, Portugalia) postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2015 r. jest oczywiście niedopuszczalny.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/11 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 14 lipca 2016 r. – Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG/Komisja Europejska, Land Hessen
(Sprawa C-246/15 P) (1)
([Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Pomoc państwa - Działania państwowe dotyczące utworzenia tartaku w landzie Hesja (Niemcy) - Decyzja stwierdzająca brak pomocy państwa - Brak wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego - Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne])
(2016/C 343/15)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (przedstawiciele: J. Heithecker i J. Ylinen, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy), Land Hessen (przedstawiciele: U. Soltész i A. Richter, Rechtsanwälte)
Sentencja
1. |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2. |
Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG zostaje obciążona kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/11 |
Postanowienie Trybunału z dnia 30 czerwca 2016 r. – Slovenská pošta a.s./Komisja Europejska, Republika Słowacka, Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o (pierwotnie TNT Post Slovensko s.r.o.)
(Sprawa C-293/15 P) (1)
((Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Przedsiębiorstwa publiczne - Zmiana przepisów słowackich w przedmiocie usług pocztowych - Prawa wyłączne przyznane historycznemu operatorowi Slovenská pošta a.s. na dostarczanie usług przesyłek „hybride - Decyzja stwierdzająca niezgodność tych przepisów z art. 86 i 82 WE))
(2016/C 343/16)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Slovenská pošta a.s. (przedstawiciele: O. W. Brouwer i A.A.J. Pliego Selie, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, (przedstawiciele: T. Christoforou, R. Sauer i C. Vollrath, pełnomocnicy), Republika Słowacka (przedstawiciel: B. Ricziová, pełnomocnik), Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o (pierwotnie TNT Post Slovensko s.r.o.)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje odrzucone. |
2) |
Slovenská pošta a.s. ponosi poza kosztami własnymi, koszty Komisji Europejskiej. |
3) |
Republika Słowacka ponosi koszty własne. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/12 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 22 czerwca 2016 r. – Matratzen Concord GmbH/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale sociétá in accomandita
(Sprawa C-295/15) (1)
([Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Znak towarowy Unii Europejskiej - Słowny unijny znak towarowy ARKTIS - Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku - Rzeczywiste używanie znaku towarowego - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 51 ust. 1 lit. a) - Postać, w jakiej używany jest znak towarowy - Dowód używania znaku towarowego - Zgoda właściciela - Częściowe oddalenie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku])
(2016/C 343/17)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Matratzen Concord GmbH (przedstawiciel: I. Selting, Rechtsanwalt)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Schfko, pełnomocnik), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale sociétá in accomandita (przedstawiciel: K. Schulze Horn, Rechtsanwältin)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Matratzen Concord GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/12 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 12 lipca 2016 r. – Vichy Catalán, SA/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Hijos de Rivera, SA
(Sprawa C-399/15 P) (1)
((Odwołanie - Znak towarowy Unii Europejskiej - Termin na wniesienie skargi - Nieprzewidywalne okoliczności - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Oczywista niedopuszczalność))
(2016/C 343/18)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszący odwołanie: Vichy Catalán, SA (przedstawiciel: R. Bercovitz Álvarez, abogado)
Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Palmero Cabezas, pełnomocnik), Hijos de Rivera, SA (przedstawiciel: C. Sueiras Villalobos, abogada)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Vichy Catalán SA zostaje obciążona kosztami postępowania. |
3) |
Hijos de Rivera SA pokrywa własne koszty. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/13 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 28 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato – Włochy) – Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato/Italsempione – Spedizioni Internazionali SpA
(Sprawa C-450/15) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Rozporządzenie (WE) nr 1/2003 - Artykuł 23 ust. 2 lit. a) - Wykładnia w świetle zasady proporcjonalności - Określenie kwoty nałożonej grzywny - Kryteria - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Praktyka krajowa - Dostosowanie kwoty podstawowej grzywny - Uwzględnienie okoliczności obciążających lub łagodzących - Zastosowanie górnej granicy wynoszącej 10 % łącznych obrotów - Brak właściwości Trybunału - Oczywisty brak właściwości])
(2016/C 343/19)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato
Strona pozwana: Italsempione – Spedizioni Internazionali SpA
Sentencja
Trybunał jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (radę państwa, Włochy) postanowieniem z dnia 16 czerwca 2015 r.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/13 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 14 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin – Niemcy) – BASF SE/Bundesrepublik Deutschland
(Sprawa C-456/16) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/87/WE - Artykuł 10a ust. 5 - Metoda przydziału uprawnień - Bezpłatny przydział uprawnień - Sposób obliczania jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego - Decyzja 2011/278/UE - Artykuł 15 ust. 3 - Decyzja 2013/448/UE - Artykuł 4 - Załącznik II - Ważność))
(2016/C 343/20)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Berlin
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: BASF SE
Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland
Sentencja
1) |
Badanie pierwszego i drugiego pytania prejudycjalnego w żaden sposób nie wykazało niczego, co podważałoby ważność art. 15 ust. 3 decyzji 2011/278/UE Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie, w jakim przepis ten wyklucza uwzględnienie emisji producentów energii elektrycznej w celu określenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień. |
2) |
Artykuł 4 i załącznik II do decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady są nieważne. |
3) |
Skutki stwierdzenia nieważności art. 4 i załącznika II do decyzji 2013/448 są ograniczone w czasie w ten sposób, że, po pierwsze, owo stwierdzenie wywołuje skutki dopiero po upływie okresu dziesięciu miesięcy, liczonego od daty ogłoszenia wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r., Borealis Polyolefine i in. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 i C-391/14 – C-393/14, EU:C:2016:311), w celu umożliwienia Komisji Europejskiej przyjęcia koniecznych środków oraz, po drugie, że środki przyjęte do tego terminu w oparciu o nieważne przepisy nie mogą być kwestionowane. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/14 |
Postanowienie Trybunału z dnia 7 lipca 2016 r. – Fapricela – Indústria de Trefilaria, SA/Komisja Europejska
(Sprawa C-510/15 P) (1)
((Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek stali sprężającej - Domniemanie niewinności - Grzywny - Ocena zdolności płatniczej - Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien - Nieograniczone prawo orzekania - Ustalenie wagi naruszenia i kwoty dodatkowej stosowanej w celu zapewnienia skutku odstraszającego - Uzasadnienie - Zasady proporcjonalności i równego traktowania))
(2016/C 343/21)
Język postępowania: portugalski
Strony
Wnoszący odwołanie: Fapricela – Indústria de Trefilaria, SA (przedstawiciele: T. Caiado Guerreiro i R. Rodrigues Lopes, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Bottka i J. Szczodrowski, pełnomocnicy, M. Marques Mendes i A. Dias Henriques, adwokaci)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje odrzucone. |
2) |
Fapricela – Indústria de Trefilaria SA zostaje obciążona kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/15 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 7 lipca 2016 r. – Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG, Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG/Komisja Europejska
(Sprawa C-523/15 P) (1)
((Odwołanie - Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek stali sprężającej - Grzywny - Ocena zdolności płatniczej - Wytyczne z 2006 r. w sprawie metody ustalania grzywien - Nieograniczone prawo orzekania - Uwzględnienie okoliczności, które nastąpiły po wydaniu spornej decyzji - Zasady proporcjonalności i równego traktowania - Prawo do skutecznej ochrony sądowej))
(2016/C 343/22)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG, Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG (przedstawiciel: C. Stadler, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Bottka, H. Leupold i G. Meessen, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje odrzucone. |
2) |
Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG i Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG zostają obciążone kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/15 |
Postanowienie Trybunału (piąta izba) z dnia 12 lipca 2016 r. – Ana Pérez Gutiérrez/Komisja Europejska
(Sprawa C-604/15 P) (1)
((Odwołanie - Regulamin postępowania przed Trybunałem - Artykuł 181 - Odpowiedzialność pozaumowna Unii Europejskiej - Zdrowie publiczne - Zdjęcia zaproponowane przed Komisję Europejską do celów ostrzeżeń związanych ze zdrowiem, które to zdjęcia miały figurować na opakowaniach wyrobów tytoniowych - Niezgodne z prawem wykorzystanie wizerunku zmarłej osoby))
(2016/C 343/23)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnosząca odwołanie: Ana Pérez Gutiérrez (przedstawiciel: J. Soler Puebla, abogado)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i J. Tomkin, pełnomocnicy)
Sentencja
1. |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2. |
Ana Pérez Gutiérrez zostaje obciążona kosztami postępowania. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/16 |
Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 7 lipca 2016 r. – Panasonic Corp./MT Picture Display Co. Ltd, Komisja Europejska
(Sprawa C-608/15 P) (1)
((Odwołanie - Regulamin postępowania przed Trybunałem - Artykuł 181 - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Światowy rynek kineskopów do telewizorów i monitorów komputerowych - Porozumienia i uzgodnione praktyki w dziedzinie cen, podziału rynków i klientów oraz ograniczeń produkcji - Prawo do obrony - Pismo w sprawie przedstawienia zarzutów - Treść))
(2016/C 343/24)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Panasonic Corp. (przedstawiciele: R. Gerrits, advocaat, M. Hoskins QC, M. Gray, Barrister)
Druga strona postępowania: MT Picture Display Co. Ltd, Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Biolan i V. Bottka, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Panasonic Corp. zostaje obciążona poza kosztami własnymi również kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/16 |
Postanowienie Trybunału (piąta izba) z dnia 30 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d'appel de Versailles – Francja) – Electricité Réseau Distribution France SA (ERDF)/Axa Corporate Solutions SA, Ombrière Le Bosc SAS
(Sprawa C-669/15) (1)
((Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Brak ram prawnych - Oczywista niedopuszczalność - Artykuł 53 ust. 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem))
(2016/C 343/25)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Cour d'appel de Versailles
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Electricité Réseau Distribution France SA (ERDF)
Strona pozwana: Axa Corporate Solutions SA, Ombrière Le Bosc SAS
Sentencja
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d'appel de Versailles (Francja) postanowieniem z dnia 8 grudnia 2015 r. jest oczywiście niedopuszczalny.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/17 |
Postanowienie Trybunału (piąta izba) z dnia 5 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia no 11 de Vigo – Hiszpania) – Banco Popular Español SA, PL Salvador SARL/Maria Rita Giraldez Villar, Modesto Martínez Baz
(Sprawa C-7/16) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki umowne - Zbycie wierzytelności - Przysługujące dłużnikowi prawo do wygaszenia swego długu - Warunki wykonania tego uprawnienia))
(2016/C 343/26)
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Juzgado de Primera Instancia no 11 de Vigo
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Banco Popular Español SA, PL Salvador SARL
Strona pozwana: Maria Rita Giraldez Villar, Modesto Martínez Baz
Sentencja
Dyrektywę Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w taki sposób, że nie ma ona zastosowania do przepisów krajowych takich jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym, dotyczących przysługującego dłużnikowi wierzytelności zbytej przez wierzyciela osobie trzeciej prawa do wygaszenia swego długu poprzez zwrot tej osobie trzeciej ceny uiszczonej przez nią z tytułu tej cesji.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/17 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 30 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie – Rumunia) – Evo Bus GmbH/Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești
(Sprawa C-55/16) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Prawo do zwrotu - Ósma dyrektywa 79/1072/WE - Przesłanki uzyskania zwrotu - Ustanowienie wymogów innych niż te przewidziane w art. 3 i 4 - Obowiązek przedstawienia dowodu zapłaty podatku - Dopuszczalność))
(2016/C 343/27)
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Evo Bus GmbH
Strona pozwana: Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești
Sentencja
Ósma dyrektywa Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych – warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju sprzeciwia się uregulowaniu państwa członkowskiego, na mocy którego w celu skorzystania z prawa do zwrotu podatku podatnik podlega ogólnemu obowiązkowi przedstawienia dowodu zapłaty tego podatku.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/18 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 22 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal – Irlandia) – M. H./M. H.
(Sprawa C-173/16) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Brak uzasadnionych wątpliwości - Jurysdykcja w sprawach małżeńskich - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Artykuł 16 ust. 1 lit. a) - Określenie chwili, w której zostaje wszczęte postępowanie przed sądem - Pojęcie „chwili, w której pismo wszczynające postępowanie lub pismo równorzędne jest wniesione do sądu”])
(2016/C 343/28)
Język postępowania: angielski
Sąd odsyłający
Court of Appeal
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: M. H.
Strona pozwana: M. H.
Sentencja
Artykuł 16 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000, należy interpretować w ten sposób, że „chwila, w której pismo wszczynające postępowanie lub pismo równorzędne jest wniesione do sądu” w rozumieniu tego przepisu oznacza chwilę, w której pismo to zostaje wniesione do odnośnego sądu, nawet jeśli samo owo wniesienie nie prowadzi natychmiast do wszczęcia postępowania zgodnie z prawem krajowym.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/18 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgerichts Münster (Niemcy) w dniu 26 kwietnia 2016 r. – X/Finanzamt I
(Sprawa C-238/16)
(2016/C 343/29)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Münster
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: X
Strona pozwana: Finanzamt I
Pytania prejudycjalne
1. |
Czy art. 132 ust. 1 lit. d) dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości (1) dodanej należy interpretować w ten sposób, że dostarczanie ludzkiej krwi obejmuje również dostarczanie osocza uzyskanego z ludzkiej krwi? |
2. |
W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej: czy ma to również zastosowanie w odniesieniu do osocza, które nie jest bezpośrednio przeznaczone do celów leczniczych, lecz wyłącznie do wytwarzania produktów leczniczych? |
3. |
W przypadku udzielenia na pytanie drugie odpowiedzi przeczącej: czy zakwalifikowanie jako krew zależy wyłącznie od danego przeznaczenia, czy także od teoretycznej możliwości zastosowania osocza? |
4. |
W razie udzielenia na pytania pierwsze i drugie odpowiedzi twierdzącej: czy transakcja, podlegająca na podstawie art. 132 ust. 1 lit. d) dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zwolnieniu z podatku VAT w danym państwie członkowskim prowadzi, niezależnie od regulacji z zakresu podatku VAT mającej zastosowaniem w państwie trzecim, do wykluczenia odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 168 dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nawet wówczas, gdy chodzi o dostawy towarów wywożonych, dla których na podstawie art. 169 lit. b) w związku z art. 146 ust. 1 dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej możliwe jest odliczenie podatku naliczonego? |
(1) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.U. L 347, s. 1.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/19 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Włochy) w dniu 10 maja 2016 r. – Confederazione Generale Italiana dei Trasporti e della Logistica (Confetra) i in./Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico
(Sprawa C-259/16)
(2016/C 343/30)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Confederazione Generale Italiana dei Trasporti e della Logistica (Confetra), Associazione Nazionale Imprese Trasporti Automobilistici, Società Fercam SpA, Associazione non Riconosciuta Alsea, Associazione Fedit, Società Carioni Spedizioni Internazionali Srl, Federazione Nazionale delle Imprese di Spedizioni Internazionali – Fedespedi, Società Tnt Global Express SpA
Strona pozwana: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 2 pkt 1 i 1a) oraz art. 6 dyrektywy 97/67/WE (1) ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE (2) stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 2 lit. a) i f) rozporządzenia ustawodawczego nr [261]/1999 oraz art. 1 ust. 1 lit. g) i r) w związku z lit. i) „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico [włoskiego ministerstwa rozwoju gospodarczego] z dnia 29 lipca 2015 r. w zakresie w jakim przepisy te włączają w zakres usług pocztowych także usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie? |
2) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 9 ust. 1 i [2] dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE oraz zasady proporcjonalności i racjonalności stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego, a konkretnie art. 6 ust. 1 rozporządzenia ustawodawczego nr [261]/1999 oraz art. 8 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r., w zakresie w jakim przepisy te wymagają od operatorów świadczących usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie uzyskania ogólnego zezwolenia na zasadach wykraczających poza to co konieczne w celu zagwarantowania podstawowych wymagań w dziedzinie świadczenia usług pocztowych? |
3) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 7 ust. 4 i art. 9 ust. 2 dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 6 ust. 1a i art. 10 ust. 2 rozporządzenia ustawodawczego nr 261/1999 oraz art. 11 ust. 1 lit. f) i art. 15 ust. 2 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r., w zakresie w jakim przepisy te nakładają na operatorów świadczących usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie obowiązek uiszczania składek na rzecz funduszu kompensacyjnego usługi powszechnej? |
4) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 9 ust. 2 dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 6 i 10 rozporządzenia ustawodawczego nr 261/1999 oraz art. 11 ust. 1 lit. f) i art. 15 ust. 2 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i art. 9 związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r. w zakresie w jakim przepisy te nie zawierają żadnej oceny w odniesieniu do przypadków, w których uiszczanie składki na fundusz kompensujący koszty usługi powszechnej można uznać za odpowiednie i nie przewidują zróżnicowanych sposobów stosowania, związanych z subiektywną sytuacją podmiotów uiszczających składki i rynków? |
(1) Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz.U., L 15, s. 14).
(2) Dyrektywa 2008/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty (Dz.U. L 52, s. 3).
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/20 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Włochy) w dniu 11 maja 2016 r. – Associazione Italiana dei Corrieri Aerei Internazionali (AICAI) i in./Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico
(Sprawa C-260/16)
(2016/C 343/31)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Associazione Italiana dei Corrieri Aerei Internazionali (AICAI), DHL Express (Italy) Srl, Federal Express Europe Inc., United Parcel Service Italia Ups Srl
Strona pozwana: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. [2] pkt 1 i 1a) oraz art. 6 dyrektywy 97/67/WE (1) ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE (2) stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 2 lit. a) i f) rozporządzenia ustawodawczego nr [261]/1999 oraz art. 1 ust. 1 lit. g) i r) w związku z lit. i) „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico [włoskiego ministerstwa rozwoju gospodarczego] z dnia 29 lipca 2015 r. w zakresie w jakim przepisy te włączają w zakres usług pocztowych także usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie? |
2) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 9 ust. 1 i [2] dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE oraz zasady proporcjonalności i racjonalności stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego, a konkretnie art. 6 ust. 1 rozporządzenia ustawodawczego nr [261]/1999 oraz art. 8 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r., w zakresie w jakim przepisy te wymagają od operatorów świadczących usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie uzyskania ogólnego zezwolenia na zasadach wykraczających poza to co konieczne w celu zagwarantowania podstawowych wymagań w dziedzinie świadczenia usług pocztowych? |
3) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 7 ust. 4 i art. 9 ust. 2 dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 6 ust. 1a i art. 10 ust. 2 rozporządzenia ustawodawczego nr 261/1999 oraz art. 11 ust. 1 lit. f) i art. 15 ust. 2 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r., w zakresie w jakim przepisy te nakładają na operatorów świadczących usługi przewozu drogowego, spedycji i ekspresowe usługi kurierskie obowiązek uiszczania składek na rzecz funduszu kompensacyjnego usługi powszechnej? |
4) |
Czy prawo Unii Europejskiej a w szczególności art. 9 ust. 2 dyrektywy 97/67/WE ujednoliconej i zmienionej dyrektywą 2008/6/WE stoją na przeszkodzie dla stosowania przepisu krajowego a konkretnie art. 6 i 10 rozporządzenia ustawodawczego nr 261/1999 oraz art. 11 ust. 1 lit. f) i art. 15 ust. 2 „Regulaminu w dziedzinie uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w załączniku A do decyzji AGCOM 129/15/CONS z dnia 23 marca 2015 r. i art. 9 związanego z nim „Uregulowania procedur wydawania uprawnień do publicznego oferowania usług pocztowych”, o którym mowa w rozporządzeniu Ministero dello Sviluppo economico z dnia 29 lipca 2015 r. w zakresie w jakim przepisy te nie zawierają żadnej oceny w odniesieniu do przypadków, w których uiszczanie składki na fundusz kompensujący koszty usługi powszechnej można uznać za odpowiednie i nie przewidują zróżnicowanych sposobów stosowania, związanych z subiektywną sytuacją podmiotów uiszczających składki i rynków? |
(1) Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz.U., L 15, s. 14).
(2) Dyrektywa 2008/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty (Dz.U. L 52, s. 3).
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/21 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (Włochy) w dniu 13 maja 2016 r. – Agenzia delle Entrate/Federal Express Europe Inc.
(Sprawa C-273/16)
(2016/C 343/32)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną i pozwana wzajemna: Agenzia delle Entrate
Druga strona postępowania i wnosząca skargę kasacyjną wzajemną: Federal Express Europe Inc.
Pytania prejudycjalne
Czy art. 144 w związku z art. 86 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (1) (odpowiadające art. 14 ust. 1 i 2 oraz 11 część B ust. 3 dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. (2)) może być interpretowany w ten sposób, że jedynym warunkiem niepodlegania podatkowi VAT przez świadczenia powiązane, polegające na świadczeniu usług transportu wewnętrznego tzw. inbound – od lądowisk aż do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego, z klauzulą franco miejsce przeznaczenia – jest to, aby ich wartość była zawarta w podstawie opodatkowania bez względu na ich faktyczne podleganie podatkom w urzędzie celnym w momencie przywozu towarów; i że zatem nie jest zgodna z wyżej wskazanymi przepisami wspólnotowymi wykładania przepisów prawa krajowego, a mianowicie art. 9 ust. 1 nr 2) w związku z art. 69 ust. rozporządzenia prezydenta republiki nr 633 z dnia 26 października 1972 r. w wersji uprzednio obowiązującej, ratione temporis, na podstawie której w każdym razie, a zatem także w sytuacjach przywozu niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT– jak w niniejszej sprawie, gdzie chodzi o dokumenty i towary o niewielkiej wartości – musi zostać spełnione dodatkowe wymaganie ich rzeczywistego podlegania podatkowi VAT (i faktycznej zapłaty podatku w urzędzie celnym) w momencie przywozu tych towarów; i to ewentualnie także z uwzględnieniem stosunku pomocniczości usług transportu względem świadczeń głównych (przywozów) oraz dorozumianego celu uproszczenia obu czynności?
(1) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1).
(2) Szósta dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1).
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/22 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Düsseldorf. (Niemcy) w dniu 13 maja 2016 r. – flightright GmbH/Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo SA.
(Sprawa C-274/16)
(2016/C 343/33)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Amtsgericht Düsseldorf
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: flightright GmbH
Strona pozwana: Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo SA
Pytania prejudycjalne
Czy w wypadku przewozu osób w ramach połączenia lotniczego składającego się z dwóch lotów bez znacznego postoju w przesiadkowym porcie lotniczym, miejsce przylotu w ramach drugiego odcinka podróży można uznać za miejsce wykonania w rozumieniu art. 7 pkt 1 lit. a) tiret drugie rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 (1), jeśli powództwo skierowane jest przeciwko przewoźnikowi lotniczemu obsługującemu pierwszy odcinek połączenia lotniczego, na którym doszło do nieprawidłowości i przewóz w ramach drugiego odcinka został wykonany przez innego przewoźnika lotniczego?
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, Dz.U. L 351, s.1.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/22 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy) w dniu 24 maja 2016 r. – Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
(Sprawa C-290/16)
(2016/C 343/34)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG
Strona pozwana: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 23 ust. 1 zdanie trzecie rozporządzenia nr 1008/2008/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że przewoźnicy lotniczy przy publikacji swoich taryf lotniczych muszą wykazać wymienione w lit. b), c) i d) podatki, opłaty lotniskowe, inne opłaty, dopłaty i należności w ich rzeczywistej wysokości i dlatego nie mogą ich częściowo włączać do swoich taryf lotniczych zgodnie z lit. a) tego przepisu? |
2) |
Czy art. 22 ust. 1 rozporządzenia nr 1008/2008/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on stosowaniu mającego swoją podstawę w prawie Unii krajowego uregulowania dotyczącego ogólnych warunków umów, w myśl którego od klientów, którzy nie skorzystali lub odwołali lot, nie może być z tego tytułu pobierana odrębna opłata transakcyjna? |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty, Dz.U. L 293, s.3.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/23 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 17 marca 2016 r. w sprawie T-817/14 Zoofachhandel Züpke GmbH i in./Komisja Europejska
(Sprawa C-311/16 P)
(2016/C 343/35)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Zoohaus Bürstadt, Helmut Ofenloch GmbH & Co. KG (przedstawiciel: E. Hauk, adwokat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Postanowieniem Trybunału z dnia 20 lipca 2016 r. sprawa została wykreślona z rejestru Trybunału.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/23 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Niemcy) w dniu 3 czerwca 2016 r. – B/Land Baden-Württemberg
(Sprawa C-316/16)
(2016/C 343/36)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: B
Strona pozwana: Land Baden-Württemberg
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy można z góry wykluczyć, że orzeczenie i następnie wykonanie kary pozbawienia wolności prowadzą do tego, iż więzi integracyjne obywatela Unii, który przyjechał w wieku trzech lat do przyjmującego państwa członkowskiego należy traktować jako zerwane powodując, że nie jest spełniona przesłanka nieprzerwanego dziesięcioletniego pobytu w rozumieniu art. 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38 i dlatego nie przysługuje przewidziane w art. 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38 prawo do ochrony przed wydaleniem, gdy obywatel Unii po przyjeździe w wieku trzech lat całe swoje dotychczasowe życie spędził w tym przyjmującym państwie członkowskim, nie ma już żadnych związków z państwem członkowskim swojego obywatelstwa i czyn karalny, który doprowadził do orzeczenia i wykonania kary pozbawienia wolności został popełniony dopiero po dwudziestoletnim pobycie? |
2) |
W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze: czy w odniesieniu do kwestii, czy wykonanie kary pozbawienia wolności prowadzi do zerwania więzi integracyjnych, należy nie uwzględniać takiej kary pozbawienia wolności, która została orzeczona za czyn karalny, który stanowi podstawę wydalenia? |
3) |
W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczących na pytania pierwsze i drugie: na podstawie jakich kryteriów należy ustalić, czy zainteresowany obywatel Unii w takim przypadku może skorzystać z ochrony przed wydaleniem na podstawie art. 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38? |
4) |
W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczących na pytania pierwsze i drugie: czy istnieją wiążące wymogi prawa Unii dotyczące określenia „precyzyjnej chwili powstania kwestii wydalenia” i chwili w której należy przeprowadzić całościową oceną sytuacji zainteresowanego obywatela Unii, aby zbadać, w jakim zakresie brak ciągłości pobytu podczas dziesięciu lat poprzedzających decyzję o wydaleniu zainteresowanego uniemożliwia mu korzystanie ze zwiększonej ochrony? |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/24 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 7 czerwca 2016 r. – Global Starnet Ltd/Ministero dell'Economiae delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato
(Sprawa C-322/16)
(2016/C 343/37)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca odwołanie: Global Starnet Ltd
Druga strona postępowania: Ministero dell'Economiae delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato
Pytania prejudycjalne
1) |
Tytułem głównym: czy art. 267 akapit trzeci TFUE może być interpretowany w ten sposób, że sąd ostatniej instancji nie ma bezwzględnego obowiązku odesłania prejudycjalnego kwestii dotyczącej wykładni prawa europejskiego, jeżeli w ramach tego samego postępowania Corte costituzionale (trybunał konstytucyjny) stwierdził konstytucyjność uregulowania krajowego na podstawie w istocie tych samych kryteriów normatywnych, których wykładni dotyczy pytanie skierowane do Trybunału Sprawiedliwości, chociaż formalnie odmiennych, ponieważ zawartych w unormowaniach Konstytucji, nie zaś w traktatach europejskich? |
2) |
Tytułem ewentualnym w stosunku do pytania pierwszego, w wypadku, gdyby Trybunał rozstrzygnął kwestię wykładni art. 267 ust. 3 w ten sposób, że odesłanie prejudycjalne jest obowiązkowe: czy przepisy i zasady, o których jest mowa w art. 26 – Rynek wewnętrzny – w art. 49 TFUE – Prawo przedsiębiorczości – w art. 56 TFUE – Swoboda świadczenia usług – w art. 63 TFUE – Swoboda przepływu kapitału – i w art. 16 Karty praw podstawowych UE – Wolność prowadzenia działalności gospodarczej – a także ogólna zasada uzasadnionych oczekiwań (która „należy do podstawowych zasad Unii”, jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie C – 545/11), sprzeciwiają się przyjęciu i stosowaniu uregulowania krajowego (art. 1 ust. 78 lit. b) pkt 4, 8, 9, 17, 23 i 25 ustawy nr 220/2010) ustanawiającego, również w odniesieniu do podmiotów będących już koncesjonariuszami w sektorze telematycznego zarządzania dozwolonymi grami, nowe wymagania i obowiązki w drodze aneksu do już istniejącej umowy (bez żadnego okresu na stopniowe dostosowanie)? |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/25 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 19 kwietnia 2016 r. w sprawie T-615/15, LL/Parlament Europejski, wniesione w dniu 9 lipca 2016 r. przez LL
(Sprawa C-326/16 P)
(2016/C 343/38)
Język postępowania: litewski
Strony
Wnoszący odwołanie: LL (przedstawiciel: J. Petrulionis, advokatas)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
Uchylenie postanowienia Sądu Unii Europejskiej (siódma izba) wydanego w dniu 19 kwietnia 2016 r. w sprawie T-615/15, którym Sąd odrzucił wniesioną przez skarżącego skargę o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego D(2014) 15503 z dnia 17 kwietnia 2014 r., w której zażądano zwrotu nienależnie wypłaconego mu dodatku na zatrudnienie asystentów parlamentarnych, a po drugie, noty debetowej nr 2014-575 z dnia 5 maja 2014 r.; |
— |
odesłanie sprawy do ponownego rozpoznania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi pięć zarzutów.
1. |
Wydając postanowienie, Sąd Unii Europejskiej nie zbadał i nie ocenił szczegółowo, prawidłowo, kompleksowo i obiektywnie wszystkich przedłożonych wraz ze skargą dowodów na piśmie, które miały znaczenie dla właściwego i prawidłowego określenia terminu wszczęcia postępowania, w efekcie czego w postanowieniu wyciągnięto wnioski sprzeczne ze zgromadzonym w aktach materiałem dowodowym i ze wskazanymi w odwołaniu przepisami prawa, a mianowicie, między innymi, że „skarga została wniesiona ponad 17 miesięcy po upływie terminu”, że „[…] skarżący nie wykazał zaistnienia ani nawet nie powołał się na zaistnienie […] okoliczności, które pozwoliłyby na odstąpienie od kwestionowanego terminu na podstawie art. 45 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej […]” i że „[…]skargę należy odrzucić jako oczywiście niedopuszczalną ze względu na to, że została wniesiona po upływie terminu […]”. |
2. |
W postanowieniu Sąd nie zastosował prawidłowo art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także naruszył art. 72 przepisów wykonawczych do statutu posła do Parlamentu Europejskiego i nieprawidłowo ocenił możliwości zastosowania art. 45 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej:
|
3. |
W swym postanowieniu Sąd błędnie zastosował art. 126 regulaminu postępowania przed Sądem i na tej podstawie zdecydował, mocą postanowienia, że dalsze kroki w postępowaniu nie zostaną podjęte i że skarga zostanie odrzucona;
|
4. |
W postanowieniu Sądu naruszono przysługujące wnoszącemu odwołanie prawo do skutecznego środka prawnego i sprawiedliwego procesu, przewidziane w art. 47 ust. 1 i 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ w postanowieniu tym Sąd niezgodnie z prawem i błędnie odrzucił skargę, na podstawie art. 126 regulaminu postępowania, jako oczywiście niedopuszczalną, ze względu na to, że została rzekomo wniesiona zbyt późno, jak też nie zbadał co do istoty skargi, zawartych w niej argumentów i żądań. |
5. |
Sąd błędnie uznał w swym postanowieniu, że wnoszący odwołanie powinien pokryć własne koszty poniesione w postępowaniu przed Sądem (art. 133 i art. 134 ust. 1 regulaminu postępowania przed Sądem): W swym postanowieniu Sąd niesłusznie oddalił skargę na podstawie art. 126 regulaminu postępowania, a w efekcie także niesłusznie uznał, że wnoszący odwołanie powinien pokryć własne koszty w postępowaniu przed Sądem. Po uchyleniu postanowienia Sądu i odesłaniu sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd kwestia podziału kosztów musi zostać rozstrzygnięta ponownie, mocą ostatecznego orzeczenia Sądu, a w wypadku uwzględnienia skargi strona pozwana, czyli Parlament Europejski, powinna zostać obciążona wszystkimi kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie (art. 133 i art. 134 § 1 regulaminu postepowania przed Sądem). |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/27 |
Skarga wniesiona w dniu 15 czerwca 2016 r. – Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
(Sprawa C-336/16)
(2016/C 343/39)
Język postępowania: polski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: K. Herrmann i E. Manhaeve, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
— |
Stwierdzenie, że poprzez:
Rzeczpospolita Polska uchybiła jej zobowiązaniom przewidzianym odpowiednio w art.13 ust.1 w związku z załącznikiem XI, art.23 ust.1 akapit 2, art. 22 ust.3 w związku z załącznikiem XI, dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy. |
— |
Obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Od 2007r. dobowe i roczne wartości dopuszczalne dla pyłu PM10 zostały przekroczone w odpowiednio 35 i 9 strefach. Mimo tego uchybienia art.13 ust.1 w zw. z załącznikiem XI dyrektywy 2008/50/WE Rzeczpospolita Polska nie przyjęła – wbrew art.23 ust.1 akapit 2 dyrektywy 2008/50/WE skutecznych działań w planach ochrony powietrza, dzięki którym przekroczenia te trwałyby jak najkrócej.
Nieskuteczność tych działań wynika między innymi z okresu trwania przekroczeń dopuszczalnych wartości oraz z braku przepisów prawnych ustanawiających wartości emisyjne dla paliw wykorzystywanych w sektorze ogrzewania indywidualnego i standardów emisyjnych dla indywidualnych urządzeń grzewczych.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/28 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano (Włochy) w dniu 22 czerwca 2016 r. – Sacko Moussa/Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano
(Sprawa C-348/16)
(2016/C 343/40)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale di Milano
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sacko Moussa
Strona pozwana: Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano
Pytanie prejudycjalne
Czy dyrektywę 2013/32/UE (1) (w szczególności art. 12, 14, 31 i 46) należy interpretować w ten sposób, że zezwala ona na procedurę taką jak włoska procedura (przewidziana w art. 19 ust. 9 dekretu ustawodawczego nr 150/2011), w ramach której sąd, do którego zwróciła się osoba ubiegająca o azyl – której wniosek w wyniku pełnego rozpatrzenia obejmującego przesłuchanie został oddalony przez organ administracyjny właściwy w zakresie wniosków o azyl – może oddalić skargę sądową bez przeprowadzenia rozprawy i wysłuchania stron, nie będąc zobowiązanym do ponownego przesłuchania wnioskodawcy, w sytuacji gdy skarga jest oczywiście bezzasadna i nie ma możliwości zakwestionowania odmowy organu administracyjnego?
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. L 180, s. 60).
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/28 |
Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 27 kwietnia 2016 r. w sprawie T-316/13 Pappalardo i in./Komisja, wniesione w dniu 24 czerwca 2016 r. przez Salvatore Aniello Pappalardo, Pescatori La Tonnara Soc. coop., Fedemar Srl, Testa Giuseppe & C. s.n.c, Pescatori San Pietro Apostolo Srl, Camplone Arnaldo & C. Snc di Camplone Arnaldo & C., Valentino Pesca s.a.s., di Camplone Arnaldo & C.
(Sprawa C-350/16 P)
(2016/C 343/41)
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Salvatore Aniello Pappalardo, Pescatori La Tonnara Soc. coop., Fedemar Srl, Testa Giuseppe & C. s.n.c, Pescatori San Pietro Apostolo Srl, Camplone Arnaldo & C. Snc di Camplone Arnaldo & C., Valentino Pesca s.a.s., di Camplone Arnaldo & C (przedstawiciele: adwokaci V. Cannizzaro i L. Caroli)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:
— |
tytułem żądania głównego, uchylenie wyroku Sądu z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie T-316/13 i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd w celu wydania orzeczenia zgodnie z zasadami prawa ustanowionymi przez Trybunał; |
— |
tytułem żądania ewentualnego, na wypadek gdyby Trybunał uznał, że zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości stan postępowania na to pozwala, orzeczenie co do istoty w przedmiocie żądania naprawienia szkody wysuniętego pierwotnie przez wnoszących odwołanie w skardze wniesionej do Sądu, a w szczególności:
|
— |
obciążenie Komisji wszystkimi kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
I. |
Zdaniem wnoszących odwołanie Sąd dopuścił się naruszenia prawa, wykluczając istotność postanowienia Sądu z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie T-305/08 przy określaniu zakresu stwierdzenia nieważności rozporządzenia nr 530/2008 w wyroku AJD Tuna. W celu stwierdzenia, że należy umorzyć postępowanie w sprawie T-305/08, Sąd w swoim postanowieniu z dnia 14 lutego 2012 r. zinterpretował wyrok AJD Tuna w ten sposób, że w owym wyroku w pełni uwzględniono żądania strony skarżącej w owej sprawie mające na celu stwierdzenie nieważności art. 1 rozporządzenia nr 530/2008. Określenie zakresu stwierdzenia nieważności dokonanego w wyroku AJD Tuna stanowi zatem przedmiot sentencji postanowienia z dnia 14 lutego 2012 r. Z powyższego wynika, że w orzeczeniu będącym przedmiotem niniejszego odwołania Sąd powinien był zastosować stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr 530/2008 dokonane w wyroku AJD Tuna zgodnie z zakresem określonym w postanowieniu Sądu z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie T-305/08. |
II. |
W opinii wnoszących odwołanie Sąd dopuścił się naruszenia prawa, uznając, że naruszenie zasady niedyskryminacji przez rozporządzenie nr 530/2008 nie stanowi poważnego i oczywistego naruszenia. Sąd nie uwzględnił okoliczności, że poważny i oczywisty charakter naruszenia zasady niedyskryminacji wynika już z wyroku AJD Tuna. Ponadto Sąd nie zastosował zasad ustalonych w jego własnym orzecznictwie w wyroku z dnia 11 lipca 2007 r., Schneider Electric/Komisja, T-351/03 (EU:T:2007:212) i w wyroku z dnia 3 marca 2010 r., Artegodan/Komisja, T-429/05 (EU:T:2010:60). Wreszcie Sąd nie zastosował kryterium sformułowanego przez Trybunał w wyroku z dnia 16 lipca 2009 r., Komisja/Schneider Electric, C-440/07 P (EU:C:2009:459). |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/30 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 29 czerwca 2016 r. – Bundesrepublik Deutschland/Aziz Hasan
(Sprawa C-360/16)
(2016/C 343/42)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Bundesrepublik Deutschland
Strona pozwana: Aziz Hasan
Pytania prejudycjalne
1. |
W przypadku, gdy obywatel państwa trzeciego po złożeniu drugiego wniosku o udzielenie azylu w innym państwie członkowskim (tutaj: Niemcy) na podstawie odrzucenia przez sąd jego wniosku o zawieszenie decyzji o przekazaniu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 (1) z dnia 26 czerwca 2013 r. (rozporządzenie Dublin III) został przekazany do pierwotnie odpowiedzialnego za pierwszy wniosek o udzielenie azylu państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) i następnie od razu nielegalnie powrócił do drugiego państwa członkowskiego (tutaj: Niemcy):
|
2. |
Jeśli w wyniku przekazania odpowiedzialność nie jest ostatecznie ustalona: którą z następujących regulacji prawnych należy zastosować w takim przypadku w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. b), c) lub d) rozporządzenia Dublin III do osoby w związku z toczącym się jeszcze postępowaniem odwoławczym w sprawie wykonanej już decyzji o przekazaniu:
|
3. |
W przypadku, gdy wobec takiej osoby nie jest możliwe (w drodze analogii) zastosowanie ani art. 23, ani art. 24 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. c): czy na podstawie zaskarżonej decyzji o przekazaniu do czasu zakończenia toczącego się w stosunku do niej postępowania odwoławczego możliwe są dalsze przekazania do pierwotnie odpowiedzialnego państwa członkowskiego (tutaj: Włochy) i czy to państwo członkowskie jest zobowiązane do przejęcia tego obywatela państwa trzeciego – niezależnie od dalszych wniosków o wtórne przejęcie, złożonych bez uwzględnienia terminów przewidzianych w art. 23 ust. 3 i art. 24 ust. 2 rozporządzenia Dublin III i niezależnie od terminów na przekazanie przewidzianych w art. 29 ust. 1 i 2 rozporządzenia Dublin III? |
4. |
W przypadku, gdyby wobec takiej osoby należało zastosować (w drodze analogii) art. 23 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. a): czy ponowny wniosek o wtórne przejęcie związany jest z nowym terminem stosownie do art. 23 ust. 2 rozporządzenia Dublin III (w drodze analogii)? Jeżeli tak: czy bieg tego nowego terminu rozpoczyna się w momencie uzyskania przez właściwe organy wiedzy odnośnie ponownego wjazdu, czy o rozpoczęciu biegu terminu decyduje inne zdarzenie? |
5. |
W przypadku, gdyby wobec takiej osoby należało zastosować (w drodze analogii) art. 24 rozporządzenia Dublin III (pytanie 2 lit. b):
|
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, Dz.U. L 180, s. 31.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/31 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 12 maja 2016 r. w sprawie T-669/14, Trioplast Industrier AB/Komisja Europejska, wniesione w dniu 1 lipca 2016 r. przez Trioplast Industrier AB
(Sprawa C-364/16 P)
(2016/C 343/43)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Trioplast Industrier AB (przedstawiciele: T. Pettersson, F. Sjövall, A. Johansson, advokater)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
a. |
Uchylenie wyroku Sądu z dnia 12 maja 2016 r. w sprawie T-669/14 Trioplast Industrier/Komisja Europejska; |
b. |
ewentualnie:
|
c. |
Ewentualnie, w dalszej kolejności, zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 340 ust. 2 TFUE ze względu na wskazane wyżej naruszenia prawa Unii w odniesieniu do:
|
d. |
Oprócz żądań opisanych w lit. b) lub c) zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 340 ust. 2 TFUE ze względu na wskazane wyżej naruszenia prawa Unii:
|
e. |
Zasądzenie odsetek od wszelkich kwot, które zostaną uznane za należne. |
f. |
Obciążenie Komisji kosztami postępowania przed Sądem i Trybunałem. |
Zarzuty i główne argumenty
1. |
Trioplast podtrzymuje przed Trybunałem skargę wytoczoną przed Sądem i podniesione w niej zarzuty. Na podstawie art. 58 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz art. 168 § 1 lit. d) regulaminu postepowania przed Trybunałem spółka Trioplast twierdzi, że w oddalającym jej skargę wyroku z dnia 12 maja 2016 r. w sprawie T-669/14 Sąd błędnie zastosował prawo Unii. |
2. |
Po pierwsze, Sąd naruszył prawo, uznając, że wyrokiem z dnia 2010 r. zmieniono jedynie decyzję z 2005 r. W istocie zaś w wyroku tym stwierdzono nieważność całej decyzji z 2005 r. i zobowiązano Komisje do wydania nowej decyzji wobec spółki Trioplast po opublikowaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie FLS. |
3. |
Po drugie, Sąd naruszył prawo, uznając, że kwestionowane pismo nie jest decyzją podlegającą zaskarżeniu, ponieważ w piśmie tym po raz pierwszy nałożono na spółkę Trioplast pewne i wyrażone w pieniądzu zobowiązanie. |
4. |
Po trzecie, okoliczność, że wyrokiem z 2010 r. stwierdzono nieważność decyzji z 2005 r. oznacza, że odsetki za zwłokę nie mogą być naliczane na podstawie owej decyzji. |
5. |
Po czwarte, Sąd naruszył prawo, uznając, że działania Komisji nie wyrządziły szkody spółce Trioplast, podczas gdy powinien był rozstrzygnąć skargę o odszkodowanie co do istoty. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/33 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (Belgia) w dniu 5 lipca 2016 r. – H.F./Belgische Staat
(Sprawa C-366/16)
(2016/C 343/44)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: H.F.
Strona pozwana: Belgische Staat
Pytanie prejudycjalne
Czy prawo Unii Europejskiej, w szczególności art. 27 ust. 2 dyrektywy [2004/38/WE] (1), ewentualnie w związku z art. 7 Karty [praw podstawowych Unii Europejskiej], należy interpretować w ten sposób, że wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt, jaki obywatel państwa trzeciego, będący członkiem rodziny obywatela Unii, złożył w ramach połączenia rodziny z tym obywatelem, który skorzystał z przysługującego mu prawa do swobodnego przemieszczania się i swobody przedsiębiorczości, może zostać odrzucony w państwie członkowskim z powodu zagrożenia, jakie miałoby wynikać z samej obecności w społeczeństwie tego członka rodziny, który na mocy art. 1 F konwencji [genewskiej] dotyczącej statusu uchodźców i art. 12 ust. 2 dyrektywy [2011/95/UE] (2) został wykluczony z możliwości uzyskania statusu uchodźcy w innym państwie członkowskim z powodu swojego udziału w zdarzeniach, które miały miejsce w szczególnym historyczno-społecznym kontekście w jego państwie pochodzenia, jeśli istnienie rzeczywistego i aktualnego zagrożenia z racji zachowania członka rodziny w państwie członkowskim miejsca pobytu zostaje wywiedzione wyłącznie z decyzji o wykluczeniu, bez przeprowadzenia oceny ryzyka powrotu do przestępstwa w państwie członkowskim miejsca pobytu?
(1) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. 2004, L 158, s. 77).
(2) Dyrektywa 2011/95/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. 2011, L 337, s. 9).
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/33 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgerichts München (Niemcy) w dniu 6 lipca 2016 r. – Soha Sahyouni/Raja Mamisch
(Sprawa C-372/16)
(2016/C 343/45)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberlandesgericht München
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Soha Sahyouni
Strona pozwana: Raja Mamisch
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy określony w art. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 1259/2010 (1) z dnia 20 grudnia 2010 r. w sprawie wprowadzenia w życie wzmocnionej współpracy w dziedzinie prawa właściwego dla rozwodu i separacji prawnej zakres stosowania obejmuje także rozwód prywatny – tu: poprzez jednostronne oświadczenie jednego z małżonków przed sądem religijnym w Syrii na podstawie prawa szariatu? |
2) |
W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: Czy stosując rozporządzenie (UE) nr 1259/2010 w wypadkach rozwodu prywatnego [w ramach badania] art. 10:
|
3) |
W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2 (2): Czy zgoda dyskryminowanego małżonka na rozwód – również w formie zatwierdzonego przyjęcia świadczeń wyrównawczych – stanowi już powód dla niezastosowania normy? |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/34 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgerichts Rheinland-Pfalz (Niemcy) w dniu 11 lipca 2016 r. – Hornbach-Baumarkt-AG/Finanzamt Landau
(Sprawa C-382/16)
(2016/C 343/46)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Rheinland-Pfalz
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Hornbach-Baumarkt-AG
Druga strona postępowania: Finanzamt Landau
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 49 w związku z art. 54 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) [dawniej art. 43 w związku z art. 48 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE)] stoi na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, na podstawie którego dochody podatnika będącego rezydentem z tytułu stosunków handlowych ze spółką mającą siedzibę w innym państwie członkowskim, w której posiada on pośrednio lub bezpośrednio co najmniej jedną czwartą udziałów i z którą uzgodnił warunki odbiegające od tych, jakie uzgodniłyby niezależne od siebie podmioty trzecie w takich samych lub zbliżonych okolicznościach, należy określić w taki sposób, jakby dochody te powstały w ramach warunków uzgodnionych przez niezależne podmioty trzecie, jeśli do tego rodzaju korekty nie dochodzi w odniesieniu do dochodów ze stosunków handlowych ze spółką będącą rezydentem, a uregulowanie to nie zapewnia podatnikowi będącemu rezydentem możliwości wykazania, że warunki zostały uzgodnione ze względów handlowych wynikających z posiadanej pozycji wspólnika w spółce z siedzibą w innym państwie członkowskim?
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/34 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Litwa) w dniu 12 lipca 2016 r. – UAB Toridas/Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos i Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija
(Sprawa C-386/16)
(2016/C 343/47)
Język postępowania: litewski
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca w postępowaniu w przedmiocie środka zaskarżenia: UAB Toridas
Druga strona postępowania: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos, Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 138 ust. 1, art. 140 lit. a) lub art. 141 dyrektywy Rady 2006/112/WE (1) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w związku z m.in. art. 33 i art. 40 tejże dyrektywy powinny być interpretowane w ten sposób, że w okolicznościach takich jak obecnie rozpatrywane (w postępowaniu głównym) dostawa towarów przez podatnika z siedzibą w pierwszym państwie członkowskim musi podlegać zwolnieniu na podstawie tychże przepisów w przypadku, w którym przed zawarciem transakcji dostawy nabywca (tj. osoba zarejestrowana jako podatnik w drugim państwie członkowskim) wyraża zamiar natychmiastowej sprzedaży tych towarów przed wywiezieniem ich z pierwszego państwa członkowskiego podatnikowi z siedzibą w trzecim państwie członkowskim, do którego przedmiotowe towary są transportowane (wysyłane) do tegoż trzeciego państwa członkowskiego? |
2) |
Czy na odpowiedź na pytanie 1 wpływa okoliczność, że część towarów uległa przetworzeniu stosownie do poleceń podatnika z siedzibą (zarejestrowanego do celów podatkowych) w drugim państwie członkowskim przed ich wywozem do trzeciego państwa członkowskiego? |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/35 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Litwa) w dniu 12 lipca 2016 r. – Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos/Nidera B. V i Vilniaus apskrities valstybinė mokesčių inspekcija
(Sprawa C-387/16)
(2016/C 343/48)
Język postępowania: litewski
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca w postępowaniu w przedmiocie środka zaskarżenia: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos..
Druga strona postępowania: Nidera B. V, Vilniaus apskrities valstybinė mokesčių inspekcija
Pytania prejudycjalne
Czy art. 183 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) w związku z zasadą neutralności podatkowej należy interpretować w ten sposób, że wyklucza on zmniejszenie zwykle płatnych na podstawie prawa krajowego odsetek od nadpłaty (nadwyżki) VAT, która nie została zwrócona (potrącona) w odpowiednim czasie, które to zmniejszenie uwzględnia okoliczności inne niż te, które wynikają z działań samego podatnika, takie jak stosunek odsetek do kwoty nadpłaty nie zwróconej w odpowiednim terminie, okres, w którym nadpłata nie została zwrócona i powody leżące u podstaw tego stanu, jak również straty faktycznie poniesione przez podatnika?
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/36 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa (Łotwa) w dniu 20 lipca 2016 r. – SIA „Aqua Pro”/Valsts ieņēmumu dienests
(Sprawa C-407/16)
(2016/C 343/49)
Język postępowania: łotewski
Sąd odsyłający
Augstākā tiesa (Sąd Najwyższy)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: SIA „Aqua Pro”
Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests
Pytania prejudycjalne
1) |
|
2) |
|
3) |
Czy przy ocenie istnienia racjonalnych podstaw i dobrej wiary podatnika do celów zastosowania art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny może mieć istotne znaczenie w konkretnych okolicznościach faktycznych to, że przywóz towarów prowadzony był na podstawie umowy dystrybucji? |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/37 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 8 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation – Francja) – Sarval Sud-Est SAS, Siffda Bretagne SAS, Siffda Centre SAS, Siram SARL, Francisque Gay, Patrick Legras de Grandcourt/Association ATM Porc, Association ATM Avicole, Association ATM équidés Angee, Association ATM éleveurs de ruminants, Association ATM lapins Clipp, Association ATM palmipèdes gras – Cifog, Association ATM ponte – CNPO, Atemax France, Monnard Jura SNC, Fédération nationale bovine (FNB), Fédération nationale porcine
(Sprawa C-155/16) (1)
(2016/C 343/50)
Język postępowania: francuski
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
Sąd
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/38 |
Postanowienie Sądu z dnia 18 lipca 2016 r. – Bank Mellat/Rada
(Sprawa T-72/12) (1)
((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie środków finansowych - Stwierdzenie nieważności zaskarżonych aktów - Umorzenie postępowania))
(2016/C 343/51)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Bank Mellat (Teheran, Iran) (przedstawiciele: S. Zaiwalla, P. Reddy, F. Zaiwalla, Z. Burbeza, solicitors, M. Brindle, QC, i R. Blakeley, barrister)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i I. Rodios, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2011, L 319, s. 71), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 2011, L 319, s. 11) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1) w zakresie, w jakim nazwa skarżącego została pozostawiona w wykazie osób i podmiotów, do których mają zastosowanie te środki ograniczające.
Sentencja
1) |
Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone. |
2) |
Postępowanie w przedmiocie wniosku Provincial Investment Companies Association, Saba Tamin Investment Company, Common Investment Fund (Pars Fund), Shirin Asal Food Industrial Group, Sorbon Industrial Production Group i Individual Stock Association o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone. |
3) |
Bank Mellat, Rada Unii Europejskiej, Provincial Investment Companies Association, Saba Tamin Investment Company, Common Investment Fund (Pars Fund), Shirin Asal Food Industrial Group, Sorbon Industrial Production Group i Individual Stock Association pokrywają każde z nich własne koszty. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/38 |
Skarga wniesiona w dniu 8 lipca 2016 r. – Portigon/SRB
(Sprawa T-365/16)
(2016/C 343/52)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Portigon AG (Dusseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci B. Bliesener i V. Jungkind)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji strony pozwanej, na których podstawie zostały oparte decyzje niemieckiego Bundesanstalt für Finanzmarktstabilisierung o pobraniu w dniu 22 kwietnia 2016 r. (sygn. akt 2208101-2016-JB) oraz w dniu 10 lipca 2016 r. (sygn. akt 2208102-2016-JB2) od strony skarżącej rocznych składek na poczet jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji; |
— |
zobowiązanie strony pozwanej do przedłożenia ww. decyzji; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 70 ust. 2 akapity pierwszy do trzeciego rozporządzenia (UE) nr 806/2014 (1) w zw. z art. 8 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 2015/81 (2) w zw. z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE (3).
|
2. |
Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 16 i art. 20 Karty praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”). Ze względu na szczególną sytuację strony skarżącej w porównaniu do innych instytucji kredytowych objętych obowiązkiem uiszczania składki ww. decyzje naruszają ogólną zasadę równego traktowania. Ponadto ingerują one nieproporcjonalnie w wolność prowadzenia działalności gospodarczej, z której korzysta strona skarżąca. |
3. |
Zarzut trzeci, podnoszony pomocniczo, dotyczy naruszenia art. 70 ust. 2 akapity pierwszy do trzeciego rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w zw. z art. 8 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 2015/81 w zw. z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE Dokonując obliczenia wysokości składki strona pozwana niesłusznie nie odliczyła od kwoty zobowiązań stanowiących podstawę dla obliczenia wysokości składki wartości wykonywanego przez stronę skarżącą i podlegającego uwzględnieniu w bilansie nieobciążonego ryzykiem powiernictwa. |
4. |
Zarzut czwarty, podnoszony pomocniczo, dotyczy naruszenia art. 70 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w zw. z art. 5 ust. 3 i 4 delegowanego rozporządzenia (UE) nr 2015/63. Dokonując obliczenia wysokości składki, strona pozwana niesłusznie zastosowała w odniesieniu do zawartych przez stronę skarżącą umów dotyczących instrumentów pochodnych koncepcję brutto, zamiast uwzględniającej ryzyko koncepcji netto. |
5. |
Zarzut piąty, podnoszony pomocniczo, dotyczy naruszenia art. 70 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w zw. z art. 6 ust. 8 lit. a) delegowanego rozporządzenia (UE) nr 2015/63. Dokonując obliczenia wysokości składki strona pozwana niesłusznie potraktowała stronę skarżącą jako instytucję w reorganizacji. Wskaźnik ryzyka w rozumieniu art. 6 ust. 5 lit. c) delegowanego rozporządzenia (UE) nr 2015/63 powinien był zostać określony na najniższym możliwym poziomie. |
6. |
Zarzut szósty dotyczy naruszenia art. 41 ust. 1 i 2 lit. a) karty, ponieważ przed wydaniem decyzji strona pozwana powinna była wysłuchać stronę skarżącą. |
7. |
Zarzut siódmy dotyczy naruszenia art. 41 ust. 1 i 2 lit. c) karty, ponieważ strona pozwana nie uzasadniła swoich decyzji w dostatecznym stopniu. |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010, Dz.U. 2014, L 225, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2015/81 z dnia 19 grudnia 2014 r. określające jednolite warunki stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, Dz.U. L 2015, L 15, s. 1.
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Tekst mający znaczenie dla EOG), Dz.U. 2014, L 173, s. 190.
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, Dz.U. 2015, L 11, s. 44.
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/40 |
Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2016 r. – Oberösterreichische Landesbank/SRB
(Sprawa T-376/16)
(2016/C 343/53)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Oberösterreichische Landesbank AG (Linz, Austria) (przedstawiciel: adwokat G. Eisenberger)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności „Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)” oraz pierwszej decyzji, najprawdopodobniej z dnia 15 kwietnia 2016 r., która, co oczywiste, jest nierozerwalnie związana z decyzją z dnia 20 maja 2016 r.; |
— |
ewentualnie: stwierdzenie nieważności „Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)” w zakresie, w jakim zarządza ona zwrot składek nadpłaconych w wyniku ustalenia wysokości składek na poczet jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2017 r.; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczy poważnego naruszenia istotnych przepisów formalnych ze względu na brak uzasadnienia zaskarżonej decyzji. |
2. |
Zarzut drugi dotyczy poważnego naruszenia istotnych przepisów formalnych ze względu na niepodanie do wiadomości zaskarżonej decyzji w całości. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczy niedostatecznej korekty składki skarżącego na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za rok 2016 r. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczy niezgodności z prawem zwrotu nadpłaconych składek dopiero w roku 2017. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/41 |
Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2016 r. – Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank/SRB
(Sprawa T-377/16)
(2016/C 343/54)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank (Bregenz, Austria) (przedstawiciel: adwokat G. Eisenberger)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności „Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)” oraz pierwszej decyzji, najprawdopodobniej z dnia 15 kwietnia 2016 r., która, co oczywiste, jest nierozerwalnie związana z decyzją z dnia 20 maja 2016 r.; |
— |
ewentualnie: stwierdzenie nieważności „Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)” w zakresie, w jakim zarządza ona zwrot składek nadpłaconych w wyniku ustalenia wysokości składek na poczet jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2017 r.; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczy poważnego naruszenia istotnych przepisów formalnych ze względu na brak uzasadnienia zaskarżonej decyzji. |
2. |
Zarzut drugi dotyczy poważnego naruszenia istotnych przepisów formalnych ze względu na niepodanie do wiadomości zaskarżonej decyzji w całości. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczy niedostatecznej korekty składki skarżącego na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za rok 2016 r. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczy niezgodności z prawem zwrotu nadpłaconych składek dopiero w roku 2017. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/41 |
Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2016 r. – Windfinder R&L/EUIPO (Windfinder)
(Sprawa T-395/16)
(2016/C 343/55)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Windfinder R&L GmbH & Co. KG (Kiel, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt B. Schneider)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Windfinder” – zgłoszenie nr 13 350 467
Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 maja 2016 r. w sprawie R 1206/2015-5
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
zmianę zaskarżonej decyzji w ten sposób, aby zgłoszony znak towarowy nr 13 350 467 został zarejestrowany w zgłoszonym zakresie; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania. |
Podniesiony zarzut
— |
Naruszenie art. 7 rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/42 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Galletas Gullon/EUIPO – O2 Holdings (kształt opakowania)
(Sprawa T-404/16)
(2016/C 343/56)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Galletas Gullon, SA (Aguilar de Campoo, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat M. Escudero Pérez)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: O2 Holdings Ltd (Slough, Zjednoczone Królestwa)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Sporny znak towarowy: Trójwymiarowy znak towarowy (kształt opakowania) – unijny znak towarowy nr 3 408 424
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 maja 2016 r. w sprawie R 1613/2015-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO i drugiej strony w postępowaniu przed izbą odwoławczą, w razie dopuszczenia jej do sprawy w charakterze interwenienta, kosztami postępowania. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/43 |
Skarga wniesiona w dniu 26 lipca 2016 r. – Banco Popular Español v EUIPO – Pledgeling (p)
(Sprawa T-407/16)
(2016/C 343/57)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Banco Popular Español, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat M. de Justo Bailey)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Pledgeling LLC (Houston, Teksas, Stany Zjednoczone)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Zgłaszający: Pledgeling LLC
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający literę „p” – zgłoszenie nr 12 123 147
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu
Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 kwietnia 2016 r. w sprawie R 1693/2015-2
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO i Pledgeling LLC, jeżeli wstąpi do sprawy w charakterze interwenienta, kosztami postępowania. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 207/2009; |
— |
Naruszenie art. 73 i 76 rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/43 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Galletas Gullon/EUIPO – O2 Holdings (kształt opakowania)
(Sprawa T-418/16)
(2016/C 343/58)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Galletas Gullon, SA (Aguilar de Campoo, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat M. Escudero Pérez)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: O2 Holdings Ltd (Slough, Zjednoczone Królestwa)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Sporny znak towarowy: Trójwymiarowy znak towarowy (kształt opakowania) – unijny znak towarowy nr 3 417 847
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 19 maja 2016 r. w sprawie R 1614/2015-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO i drugiej strony w postępowaniu przed izbą odwoławczą, w razie dopuszczenia jej do sprawy w charakterze interwenienta, kosztami postępowania. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/44 |
Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2016 r. – Carrera Brands/EUIPO – Autec (Carrera)
(Sprawa T-419/16)
(2016/C 343/59)
Język skargi: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Carrera Brands Ltd (Hong Kong, Chińska Republika Ludowa) (przedstawiciel: Rechtsanwalt C. Markowsky)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Autec AG (Norymberga, Niemcy)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Carrera” – unijny znak towarowy nr 4 630 711
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 czerwca 2016 r. w sprawie R 278/2015-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie pkt 2 jej sentencji i jej zmianę w ten sposób, aby decyzja Wydziału Unieważnień z dnia 21 stycznia 2015 r. została uchylona; |
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w odniesieniu do oddalenia wniosku skarżącej o zawieszenie postępowania; oraz |
— |
posiłkowo, zmianę jej w ten sposób, aby uwzględniono wniosek strony skarżącej z dnia 22 sierpnia 2014 r. o zawieszenie postępowania, który ponowiono w dniu 21 maja 2015 r. w ramach postępowania odwoławczego; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 56 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009; |
— |
Naruszenie zasady 20 ust. 7 lit. c) rozporządzenia nr 2868/95. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/45 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – sheepworld/EUIPO (Beste Oma)
(Sprawa T-421/16)
(2016/C 343/60)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: sheepworld AG (Ursensollen, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt S. von Rüden)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Beste Oma” – zgłoszenie nr 14 169 478
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 maja 2016 r. w sprawie R 91/2016-4
Żądanie
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym. |
Podniesiony zarzut
— |
Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/45 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – sheepworld/EUIPO (Beste Mama)
(Sprawa T-422/16)
(2016/C 343/61)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: sheepworld AG (Ursensollen, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt S. von Rüden)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Beste Mama” – zgłoszenie nr 14 169 304
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 maja 2016 r. w sprawie R 95/2016-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym. |
Podniesiony zarzut
— |
Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/46 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Hoffmann/EUIPO (Genius)
(Sprawa T-425/16)
(2016/C 343/62)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Karl Hoffmann (Bad Schwalbach, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt C. Jonas)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „Genius” – zgłoszenie nr 13 509 071
Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 31 maja 2016 r. w sprawie R 1631/2015-5
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania. |
Podniesiony zarzut
— |
Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/46 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Martín Osete/EUIPO – Rey (AN IDEAL WIFE)
(Sprawa T-427/16)
(2016/C 343/63)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Isabel Martín Osete (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat V. Wellens)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Daniella Rey (Tuluza, Francja)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „AN IDEAL WIFE” – unijny znak towarowy nr 5 276 894
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie R 1528/2015-2
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 55 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/47 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Martín Osete/EUIPO – Rey (AN IDEAL LOVER)
(Sprawa T-428/16)
(2016/C 343/64)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Isabel Martín Osete (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat V. Wellens)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Daniella Rey (Tuluza, Francja)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Przedmiotowy sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „AN IDEAL LOVER” – unijny znak towarowy nr 5 261 599
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie R 1527/2015-2
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania. |
Podniesiony zarzut
— |
Naruszenie art. 55 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/48 |
Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2016 r. – Martín Osete/EUIPO – Rey (AN IDEAL HUSBAND)
(Sprawa T-429/16)
(2016/C 343/65)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Isabel Martín Osete (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat V. Wellens)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Daniella Rey (Tuluza, Francja)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Strona skarżąca
Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy „AN IDEAL HUSBAND” – unijny znak towarowy nr 5 231 808
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie R 1526/2015-2
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie EUIPO kosztami postępowania. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 55 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/48 |
Skarga wniesiona w dniu 5 sierpnia 2016 r. —. Altunis/EUIPO — Hotel Cipriani (CIPRIANI)
(Sprawa T-438/16)
(2016/C 343/66)
Język skargi: włoski
Strony
Strona skarżąca: Altunis-Trading, Gestão e Serviços, Lda (Funchal, Portugalia) (przedstawiciele: adwokaci A. Vanzetti, S. Bergia i G. Sironi)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Hotel Cipriani Srl (Wenecja, Włochy)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca
Sporny znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską słownego znaku towarowego „CIPRIANI” – rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską nr 1 127 870
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 7 czerwca 2016 r. w sprawie R 1889/2015-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
oddalenie sprzeciwu wniesionego przez Hotel Cipriani s.r.l.; lub |
— |
skierowanie sprawy do EUIPO celem rozstrzygnięcia zgodnie z wyrokiem, który ma zostać wydany; |
— |
orzeczenie na korzyść Altunis całkowitego zwrotu kosztów niniejszego postępowania, w tym kosztów poniesionych we wcześniejszych postępowaniach przed instancjami EUIPO. |
Podniesione zarzuty
— |
Naruszenie art. 15, art. 42 ust. 2 i art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 i zasady 23 ust. 3 rozporządzenia nr 2868/95 w odniesieniu do rzeczywistego używania znaku towarowego Hotelu Cipriani; |
— |
Naruszenie art. 8 ust. 1lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w odniesieniu do oceny podobieństwa towarów i usług i wynikającej stąd oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. |
19.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/49 |
Postanowienie Sądu z dnia 12 lipca 2016 r. – Grandi Navi Veloci/Komisja
(Sprawa T-506/14) (1)
(2016/C 343/67)
Język postępowania: włoski
Prezes ósmej izby zarządził wykreślenie sprawy.