25.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 186/2

Kursy walutowe euro (1)

24 maja 2016 r.

(2016/C 186/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1168
JPY	Jen	122,56
DKK	Korona duńska	7,4365
GBP	Funt szterling	0,76513
SEK	Korona szwedzka	9,3060
CHF	Frank szwajcarski	1,1079
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,3355
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,025
HUF	Forint węgierski	316,00
PLN	Złoty polski	4,4358
RON	Lej rumuński	4,5083
TRY	Lir turecki	3,3035
AUD	Dolar australijski	1,5597
CAD	Dolar kanadyjski	1,4684
HKD	Dolar Hongkongu	8,6743
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6604
SGD	Dolar singapurski	1,5445
KRW	Won	1 329,32
ZAR	Rand	17,4501
CNY	Yuan renminbi	7,3226
HRK	Kuna chorwacka	7,4950
IDR	Rupia indonezyjska	15 278,26
MYR	Ringgit malezyjski	4,5959
PHP	Peso filipińskie	52,267
RUB	Rubel rosyjski	74,4262
THB	Bat tajlandzki	39,914
BRL	Real	3,9639
MXN	Peso meksykańskie	20,5852
INR	Rupia indyjska	75,5780

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

25.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 186/4

Streszczenie opinii wstępnej Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie Umowy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o ochronie danych osobowych dotyczących zapobiegania przestępstwom kryminalnym, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania i ścigania ich

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: www.edps.europa.eu)

(2016/C 186/04)

Niniejsza opinia opiera się na ogólnym obowiązku, zgodnie z którym umowy międzynarodowe zawierane przez UE muszą być zgodne z postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), oraz na poszanowaniu praw podstawowych, które jest istotą prawa Unii. W szczególności przedmiotem opinii jest ocena, której celem jest analiza zgodności treści „umowy parasolowej” z art. 7, 8 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 16 TFUE służącymi ochronie danych osobowych.

STRESZCZENIE

Prowadzenie dochodzeń i ściganie przestępstw stanowi uzasadniony cel polityki, a międzynarodowa współpraca obejmująca wymianę informacji jeszcze nigdy nie była tak istotna. W Unii Europejskiej brakowało jak dotąd stabilnych, wspólnych ram prawnych w tej dziedzinie, w związku z czym nie wypracowano spójnych zabezpieczeń na rzecz ochrony podstawowych praw i swobód obywateli. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem EIOD Unia Europejska potrzebuje zrównoważonych rozwiązań w zakresie wymiany danych osobowych z państwami trzecimi do celów egzekwowania prawa, w pełni zgodnych z traktatami UE i kartą praw podstawowych.

Z tego względu z zadowoleniem przyjmujemy i aktywnie wspieramy starania Komisji Europejskiej zmierzające do zawarcia pierwszej „umowy parasolowej” ze Stanami Zjednoczonymi. Ta międzynarodowa umowa dotycząca egzekwowania prawa ma na celu ustanowienie, po raz pierwszy, ochrony danych jako podstawy dla wymiany informacji. Chociaż zdajemy sobie sprawę, że całkowite powielenie terminologii i definicji stosowanych w prawie Unii nie jest możliwe w umowie z państwem trzecim, zabezpieczenia praw obywateli winny być jasne i skuteczne, tak aby w pełni odpowiadały przepisom prawa pierwotnego Unii.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ostatnich latach potwierdził znaczenie zasad ochrony danych, takich jak uczciwość, dokładność i adekwatność informacji, niezależny nadzór oraz indywidualne prawa obywateli. Wspomniane zasady dotyczą w takim samym stopniu podmiotów publicznych jak prywatnych spółek, niezależnie od jakichkolwiek oficjalnych ustaleń UE w zakresie odpowiedniości w odniesieniu do zabezpieczeń ochrony danych w stosunkach z państwami trzecimi; zyskują one bowiem na znaczeniu jeszcze bardziej, biorąc pod uwagę wrażliwość danych wymaganych w celu prowadzenia dochodzeń karnych.

Celem niniejszej opinii jest udzielenie konstruktywnej i obiektywnej porady instytucjom UE w kontekście finalizacji przez Komisję ustaleń w tak delikatnej kwestii o daleko idących skutkach nie tylko w kontekście współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa pomiędzy UE a Stanami Zjednoczonymi, lecz także dla przyszłych porozumień międzynarodowych. „Umowa parasolowa” jest odrębnym dokumentem, który jednak należy rozpatrywać w powiązaniu z ogłoszoną niedawno „tarczą” w zakresie ochrony prywatności pomiędzy UE a Stanami Zjednoczonymi (EU-US Privacy Shield) dotyczącą przekazywania danych osobowych w środowisku gospodarczym. Dalsze ustalenia mogą być konieczne w celu dokonania analizy interakcji wspomnianych dwóch aktów prawnych z reformą unijnych ram prawnych w zakresie ochrony danych.

Zanim Umowa zostanie przekazana Parlamentowi do w celu wyrażenia zgody, zachęca się Strony do dokładnego rozważenia istotnych zmian, jakie zaszły od września ubiegłego roku, kiedy to Strony zasygnalizowały swój zamiar zawarcia Umowy po przyjęciu ustawy o sądowych środkach odwoławczych. Należy z zadowoleniem przyjąć wiele istniejących już zabezpieczeń, jednak wymagają one wzmocnienia, także w świetle wyroku Schrems z października, skutkującego unieważnieniem decyzji dotyczącej porozumienia Safe Harbor, a także porozumienia politycznego UE w sprawie reformy ochrony danych w grudniu, obejmującego swoim zakresem kwestie przekazywania danych oraz współpracę sądową i policyjną.

Europejski Inspektor Ochrony Danych wskazał trzy zasadnicze zmiany, które jego zdaniem należałoby wprowadzić do tekstu w celu zapewnienia zgodności z postanowieniami karty i art. 16 Traktatu:

—	wyjaśnienie, że wszystkie zabezpieczenia odnoszą się do wszystkich obywateli, a nie tylko do obywateli UE,

—	zapewnienie skuteczności przepisów w zakresie sądowych środków ochrony prawnej w rozumieniu postanowień karty,

—	wyjaśnienie, że masowe przekazywanie wrażliwych danych osobowych jest niedozwolone.

Niniejsza opinia zawiera dodatkowe zalecenia odnośnie do wyjaśnienia przewidzianych zabezpieczeń w formie dołączonego dokumentu wyjaśniającego. Pozostajemy do dyspozycji instytucji w razie konieczności udzielenia dodatkowej porady i przeprowadzenia rozmowy w tym temacie.

I. Kontekst parafowanej Umowy

W dniu 3 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję zezwalającą Komisji na rozpoczęcie negocjacji w przedmiocie Umowy pomiędzy Unią Europejską (UE) a Stanami Zjednoczonymi Ameryki (USA) o ochronie danych osobowych przekazywanych i przetwarzanych na potrzeby zapobiegania, dochodzenia, wykrywania lub ścigania przestępstw kryminalnych, w tym terroryzmu, w ramach współpracy policyjnej i współpracy między wymiarami sprawiedliwości w sprawach karnych (dalej zwaną „Umową”) (1).

Negocjacje pomiędzy Komisją a Stanami Zjednoczonymi rozpoczęły się oficjalnie w dniu 29 marca 2011 r. (2). W dniu 25 czerwca 2014 r. Prokurator Generalny Stanów Zjednoczonych ogłosił, że podjęte zostaną działania legislacyjne w celu zapewnienia sądowych środków odwoławczych dotyczących praw ochrony prywatności w Stanach Zjednoczonych dla obywateli UE (3). W następstwie trwających ponad 4 lata rund negocjacyjnych w dniu 8 września 2015 r. doszło do parafowania Umowy. Według Komisji celem jest podpisanie i oficjalne zawarcie Umowy dopiero po przyjęciu amerykańskiej ustawy o sądowych środkach odwoławczych (4).

Parafowany tekst Umowy wymaga zgody Parlamentu Europejskiego i podpisania przez Radę. Pragniemy zauważyć, że dopóki to nie nastąpi i Umowa nie zostanie oficjalnie podpisana, negocjacje w przedmiocie konkretnych punktów mogą zostać wznowione. Niniejsza opinia EIOD wydana jest właśnie w tym kontekście, w oparciu o tekst parafowanej Umowy opublikowany na stronie internetowej Komisji (5). Jest to wstępna opinia wydana na podstawie pierwszej analizy złożonego tekstu prawnego i bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych zaleceń wydanych w przyszłości w oparciu o dalsze dostępne informacje, w tym zmiany legislacyjne w Stanach Zjednoczonych, takie jak przyjęcie ustawy o sądowych środkach odwoławczych. Europejski Inspektor Ochrony Danych wskazał trzy istotne punkty wymagające poprawek, podkreślając także inne aspekty, odnośnie do których zalecane jest przedstawienie ważnych wyjaśnień. Po uwzględnieniu tych poprawek Umowę można będzie uznać za zgodną z prawem pierwotnym Unii.

V. Wnioski

53.

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje zamiar ustanowienia wiążącego aktu prawnego, mającego na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony danych osobowych przekazywanych pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi na potrzeby zapobiegania przestępstwom kryminalnym, dochodzenia, wykrywania lub ścigania tego rodzaju przestępstw, w tym terroryzmu.

54.

Większość istotnych postanowień Umowy ma na celu zapewnienie pełnej lub częściowej zgodności z istotnymi gwarancjami w zakresie prawa do ochrony danych osobowych w UE (w tym prawa osób, których dane dotyczą, prawa do niezależnego nadzoru i prawa do kontroli sądowej).

55.

Chociaż z technicznego punktu widzenia Umowa nie stanowi decyzji w sprawie odpowiedniego poziomu ochrony, skutkuje ona przyjęciem ogólnego założenia zgodności z przepisami, jeżeli chodzi o przekazywanie danych w oparciu o konkretną podstawę prawną, w ramach Umowy. Istotne jest zatem zapewnienie, aby tego rodzaju „założenie” było wzmocnione wszelkimi koniecznymi zabezpieczeniami w tekście Umowy, służącymi uniknięciu jakiegokolwiek naruszenia postanowień karty, w szczególności art. 7, 8 i 47.

56.

Europejski Inspektor Ochrony Danych zaleca trzy zasadnicze zmiany w celu zapewnienia zgodności tekstu z postanowieniami karty i art. 16 TFUE:

1)	wyjaśnienie, że wszystkie zabezpieczenia odnoszą się do wszystkich obywateli, a nie tylko do obywateli UE;

2)	zapewnienie skuteczności przepisów w zakresie sądowych środków ochrony prawnej w rozumieniu postanowień karty;

3)	wyjaśnienie, że masowe przekazywanie wrażliwych danych osobowych jest niedozwolone.

57.

Ponadto w celu zapewnienia pewności prawa EIOD zaleca wprowadzenie następujących poprawek lub wyjaśnień do tekstu Umowy lub w ramach oświadczeń wyjaśniających, które mają zostać załączone do Umowy, lub w fazie wykonania Umowy, jak szczegółowo wskazano w niniejszej opinii:

1)	art. 5 ust. 3 należy interpretować w ten sposób, że uwzględnia on rolę organów nadzorczych celem zapewnienia zgodności z art. 8 ust. 3 karty;

2)	konkretne podstawy prawne przekazania danych (art. 5 ust. 1) muszą być w pełni zgodne z zabezpieczeniami przewidzianymi w Umowie, zgodnie z którymi w przypadku kolizji przepisów pomiędzy konkretną podstawą prawną a Umową ta ostatnia zachowuje moc nadrzędną;

3)	w przypadku nieskutecznej ochrony danych przekazanych organom na szczeblu państwowym odpowiednie środki na mocy art. 14 ust. 2 będą obejmować, w razie konieczności, środki dotyczące danych już przekazanych;

definicje operacji przetwarzania i danych osobowych (art. 2) są dostosowane w celu zachowania zgodności z brzmieniem utrwalonym w prawie Unii; w przypadku braku pełnego dostosowania przez Strony wspomnianych definicji należy zawrzeć wyjaśnienie w dokumentach wyjaśniających dołączonych do Umowy, że zastosowanie obu pojęć nie będzie różniło się co do istoty od ich zastosowania w rozumieniu prawa Unii;

5)	orientacyjny wykaz „szczególnych warunków” masowego przekazywania danych (art. 7 ust. 3) można zawrzeć w oświadczeniu wyjaśniającym;

6)	zamiarem Stron jest stosowanie postanowień dotyczących zgłoszenia naruszeń ochrony danych (art. 10) w celu maksymalnego możliwego ograniczenia przypadków pomijania zgłoszeń z jednej strony i unikania nadmiernych opóźnień w przekazywaniu zgłoszeń z drugiej strony;

7)	postanowienie w zakresie zatrzymywania danych określone w art. 12 ust. 1 uzupełnione jest wskazaniem „w konkretnych celach, dla których zostały przekazane”, w świetle zasady celowości powołanej przez Strony w Umowie;

8)	Strony Umowy rozważają zwiększenie wysiłków mających na celu zapewnienie, aby ograniczenia w wykonywaniu prawa dostępu wprowadzane były w minimalnym zakresie niezbędnym dla ochrony wskazanego interesu publicznego i wzmocnienia obowiązku zachowania przejrzystości;

szczegółowe oświadczenie wyjaśniające do Umowy określa w szczególności (art. 21):

—	organy nadzorcze właściwe w tej dziedzinie i mechanizm wzajemnego informowania Stron o przyszłych zmianach,

—	potencjalne skuteczne uprawnienia wykonywane przez Strony,

—	dane i informacje adresowe punktu kontaktowego, który będzie współpracować przy wskazaniu właściwego organu nadzoru (zob. art. 22 ust. 2).

58.

Wreszcie EIOD pragnie podkreślić konieczność dopilnowania, by wykładnia, stosowanie i wykonywanie środka na mocy Umowy odbywały się, w przypadku braku jasności i zaistniałej kolizji przepisów, w sposób zgodny z zasadami konstytucyjnymi UE, w szczególności w odniesieniu do art. 16 TFUE i art. 7 i 8 karty, niezależnie od wprowadzenia pożądanych zmian w następstwie zaleceń przedstawionych w niniejszej opinii.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Zob. MEMO 10/1661 Komisji Europejskiej z dnia 3 grudnia 2010 r. dostępne na stronie internetowej: http://europa.eu/rapid/press-release_IP-10-1661_pl.htm.

(2) Zob. MEMO 11/203 Komisji Europejskiej z dnia 29 marca 2011 r. dostępne na stronie internetowej: http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-11-203_en.htm.

(3) Zob. komunikat prasowy 14-668 Biura Prokuratora Generalnego Stanów Zjednoczonych, opublikowany w dniu 25 czerwca 2014 r., dostępny na stronie internetowej: http://www.justice.gov/opa/pr/attorney-general-holder-pledges-support-legislation-provide-eu-citizens-judicial-redress.

(4) Zob. MEMO 15/5612 Komisji Europejskiej z dnia 8 września 2015 r. dostępne na stronie internetowej: http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-15-5612_en.htm.

(5) Tekst Umowy dostępny jest na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/justice/data-protection/files/dp-umbrella-agreement_en.pdf.

25.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 186/7

Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wymiany informacji o obywatelach państw trzecich w kontekście europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS)

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: www.edps.europa.eu)

(2016/C 186/05)

Prawodawca unijny od długiego czasu przewidywał rozszerzenie wymiany informacji dotyczących rejestrów karnych w UE o obywateli państw trzecich (TCN) w ramach europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS). Wniosek o rozszerzenie systemu ECRIS o obywateli państw trzecich został przyspieszony za sprawą Europejskiej agendy bezpieczeństwa, w której zauważono, że system ECRIS „nie działa skutecznie w przypadku obywateli państw trzecich, którzy zostali skazani w UE”.

W ramach systemu ECRIS obywatelstwo państwa członkowskiego osób skazanych stanowi obecnie często centralny punkt wymiany informacji. Dlatego też zasadne jest stworzenie równoległego systemu dla obywateli państw trzecich. Komisja chce wdrożyć wymianę informacji dotyczących rejestrów karnych obywateli państw trzecich w zdecentralizowanym systemie poprzez zastosowanie filtra indeksu dla każdego uczestniczącego państwa członkowskiego. Za każdym razem, gdy obywatel państwa trzeciego zostanie skazany, filtr indeksu będzie aktualizowany o konkretne informacje i przesyłany do innych państw członkowskich.

Europejski Inspektor Ochrony Danych uważnie zapoznał się z wnioskiem ustawodawczym i wydaje rekomendacje z zamiarem wsparcia prawodawcy oraz dopilnowania, aby nowe środki były spójne z unijnymi przepisami w zakresie ochrony danych, w szczególności art. 7 i 8 Karty praw podstawowych UE.

Chociaż EIOD z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący zdecentralizowanego systemu unijnego służącego przetwarzaniu danych dotyczących rejestrów karnych obywateli państw trzecich, bazującego na wyszukiwaniu w oparciu o sprawdzanie trafień (trafienie/brak trafienia) oraz wykorzystującego środki techniczne służące ograniczeniu ingerencji w prawo do poszanowania życia osobistego oraz ochrony danych osobowych, EIOD zwraca uwagę na trzy główne powody do obaw i przedstawia dodatkowe zalecenia, omówione w sposób szczegółowy w dalszej części opinii.

Po pierwsze, należy wprowadzić dla obywateli państw trzecich system przetwarzania odcisków palców analogiczny względem systemu istniejącego dla obywateli UE, który to system uwzględnia specyfikę krajowych systemów karnych, spełniając tym samym wymóg konieczności i proporcjonalności przetwarzania danych osobowych.

Po drugie, tekst wniosku w sposób niepoprawny odnosi się do informacji w filtrze indeksu jako do danych „anonimowych”. Europejski Inspektor Ochrony Danych zaleca doprecyzowanie, że informacje przetwarzane na potrzeby systemu ECRIS dla obywateli państw trzecich (ERIS-TCN) są danymi osobowymi, które przeszły proces pseudonimizacji, a nie danymi anonimowymi.

Po trzecie, EIOD uważa, że tworzenie – w celu przetwarzania danych obywateli UE, którzy posiadają obywatelstwo państwa trzeciego – innego rodzaju systemu, odmiennego niż obecnie funkcjonujący dla obywateli UE, nie jest zgodne z wymogiem konieczności w zakresie unijnych przepisów dotyczących ochrony danych i mogłoby prowadzić do dyskryminacji. Z tego względu EIOD zaleca, aby środki przewidziane we wniosku odnosiły się wyłącznie do obywateli państw trzecich, a nie również do obywateli UE, którzy posiadają jednocześnie obywatelstwo państwa trzeciego.

I. WPROWADZENIE I KONTEKST

I.1. Konsultacje EIOD

W dniu 19 stycznia 2016 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję ramową Rady 2009/315/WSiSW w odniesieniu do wymiany informacji dotyczących obywateli państw trzecich oraz w odniesieniu do europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) i zastępującej decyzję Rady 2009/316/WSiSW (1) (zwany dalej „wnioskiem”). Przed publikacją wniosku zwrócono się do EIOD o nieformalne konsultacje. Europejski Inspektor Ochrony Danych z żalem przyjmuje jednak brak wniosku o opinię po publikacji wniosku.

I.2. Cel wniosku

Europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) to elektroniczny system służący wymianie informacji na temat wcześniejszych wyroków skazujących wydanych w odniesieniu do konkretnej osoby przez sądy karne w UE na potrzeby postępowania karnego przeciwko takiej osobie, jak również – o ile zezwala na to prawo krajowe – w innych celach. System opiera się na decyzji ramowej Rady 2009/315/WSiSW (2) („decyzji ramowej”) oraz decyzji Rady 2009/316/WSiSW (3).

Zgodnie z uzasadnieniem towarzyszącym wnioskowi, zasadą leżącą u podstaw systemu ECRIS jest to, iż kompletne informacje o poprzednich wyrokach skazujących obywatela UE mogą być uzyskane z państwa członkowskiego, którego dana osoba jest obywatelem, które to państwo może przekazać wyczerpujące aktualne informacje na temat rejestrów karnych swoich obywateli na żądanie, niezależnie od tego, gdzie w UE doszło do wydania wyroku skazującego. Taka architektura w chwili obecnej utrudnia władzom wymianę informacji o wyrokach skazujących dotyczących obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (dalej: obywateli państw trzecich) za pośrednictwem systemu ECRIS, ponieważ „obywatel państwa trzeciego nie ma obywatelstwa żadnego z państw członkowskich” oraz „uzyskanie pełnego wglądu w historię danej osoby w rejestrach karnych wymaga wysłania wniosków do wszystkich skazujących państw członkowskich” (4).

Celem wniosku jest zatem poprawa wydajności systemu ECRIS w odniesieniu do wymiany informacji dotyczących rejestrów karnych obywateli państw trzecich.

Uzasadnienie opisuje system, jaki wybrano z zamiarem osiągnięcia takiego celu. System ten będzie zorganizowany w sposób zdecentralizowany, co oznacza, że nie będzie jednej unijnej bazy danych zawierającej odnośne informacje, ale każde z państw członkowskich będzie przechowywało plik danych. Państwa członkowskie będą musiały wyodrębnić dane dotyczące tożsamości ze swoich rejestrów karnych i wprowadzić je do odrębnego pliku – „filtra indeksu” – za każdym razem, gdy dojdzie do skazania obywatela państwa trzeciego. Dane będą konwertowane na „blokady i klucze”. Filtr indeksu będzie przekazywany do wszystkich państw członkowskich, umożliwiając im niezależne przeszukiwanie danych z własnego terytorium. System ten pozwoli państwom członkowskim porównać własne dane z plikiem i dowiedzieć się, czy w innych państwach członkowskich występują dalsze wpisy w rejestrach karnych (system wyszukiwania trafień działający na zasadzie „trafienie/brak trafienia”).

II. WNIOSKI

37.

Jak zauważono już w opinii EIOD z 2006 r. w sprawie wniosku dotyczącego systemu ECRIS, „w przypadku obywateli państw trzecich konieczny może być alternatywny system”, ponieważ „z oczywistych względów proponowany system nie może działać w takich przypadkach” (5). Z tego względu z zadowoleniem przyjmujemy obecny wniosek i uznajemy, jak ważna jest skuteczna wymiana informacji wyodrębnionych z rejestrów karnych osób skazanych, w szczególności w kontekście przyjęcia Europejskiej agendy bezpieczeństwa (6).

38.

Po uważnym przeanalizowaniu wniosku EIOD wydaje następujące zalecenia w celu zapewnienia zgodności z unijnymi przepisami dotyczącymi ochrony danych:

w kwestii obowiązkowego stosowania odcisków palców w przypadku obywateli państw trzecich – należałoby stworzyć system dla obywateli państw trzecich analogiczny względem istniejącego dla obywateli UE, który to system byłby spójny z istniejącymi zasadami gromadzenia odcisków palców na szczeblu krajowym;

2)	z wniosku powinno się usunąć odniesienia do danych anonimowych i zastąpić je właściwymi odniesieniami do procesu pseudonimizacji;

przechowywanych na szczeblu krajowym danych dotyczących skazanych obywateli UE oraz skazanych obywateli państw trzecich nie należy kategoryzować w różny sposób, poprzez rozszerzenie systemu obecnie istniejącego dla obywateli UE (np. „dane opcjonalne”, „dane dodatkowe”) również na obywateli państw trzecich;

4)	stosowanie systemu filtrów indeksu powinno być ograniczone wyłącznie do danych osobowych obywateli państw trzecich, a więc kategorii osób, która nie powinna obejmować obywateli UE posiadających jednocześnie obywatelstwo państwa trzeciego.

39.

Poza tym EIOD wydaje następujące zalecenia, które pozwoliłyby wzmocnić ochronę danych osobowych przetwarzanych na potrzeby systemu ECRIS dla obywateli państw trzecich:

1)	preambuła wniosku powinna zawierać odniesienie do dyrektywy w sprawie ochrony danych, precyzujące związek między tymi instrumentami;

2)	w aktach wykonawczych, jakie mają zostać zaproponowane przez Komisję, należałoby zapewnić dalsze środki zabezpieczające przewidziane w związku z przetwarzaniem odcisków palców, dotyczące procesu wpisywania, podkreślające poziom dokładności oraz wprowadzające procedury awaryjne.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2016 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) COM(2016) 7 final, 2016/0002 (COD), Strasburg, 19.1.2016.

(2) Decyzja ramowa Rady 2009/315/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 23).

(3) Decyzja Rady 2009/316/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), zgodnie z art. 11 decyzji ramowej 2009/315/WSiSW (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 33).

(4) Uzasadnienie wniosku, s. 3.

(5) Opinia EIOD w sprawie wniosku dotyczącego decyzji ramowej Rady w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru skazanych pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (COM(2005) 690 wersja ostateczna) (Dz.U. C 313 z 20.12.2006, s. 26, pkt 15 i 18).

(6) „Europejska agenda bezpieczeństwa” – komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 28 kwietnia 2015 r., COM(2015) 185 final.

25.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 186/10

Streszczenie zaleceń Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczących proponowanego rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej

(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD: www.edps.europa.eu)

(2016/C 186/06)

Streszczenie

Europa stoi obecnie w obliczu narastającego kryzysu migracyjnego i zwiększonego zagrożenia terrorystycznego. Unia Europejska chce zatem wzmocnić zarządzanie swoimi granicami zewnętrznymi. W tym kontekście proponowane rozporządzenie w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej ma na celu ustanowienie ogólnych zasad europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami; wzmocni ono również mandat agencji Frontex.

Europejski Inspektor Ochrony Danych dostrzega potrzebę skuteczniejszego zarządzania migracją i wzmocnienia bezpieczeństwa wewnętrznego, co wymaga przetwarzania danych osobowych. Niemniej jednak wniosek Komisji może również powodować poważną ingerencję w prawa migrantów i uchodźców, a więc podatnej na zagrożenia grupy osób w szczególny sposób wymagającej ochrony.

W opinii przedstawiono pięć głównych obaw związanych z ochroną danych oraz zaapelowano o ulepszenie proponowanego tekstu w celu zapewnienia pełnej zgodności z zasadami ochrony danych. Europejski Inspektor Ochrony Danych uważa, że tego rodzaju zgodność z przepisami będzie kluczem do sukcesu przedmiotowej inicjatywy oraz do jej przejścia przez kontrolę prawną. W szczególności zalecamy:

—	w kwestii celów wniosku – odrębne oceny konieczności i proporcjonalności środków na potrzeby spełnienia dwóch wyznaczonych celów dotyczących migracji i bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę, że cele te wywołają stosowanie różnych zasad ochrony danych,

—	w kwestii gromadzenia danych osobowych – doprecyzowanie skali i zakresu działania w obszarze przetwarzania danych przez Agencję, ponieważ obecny wniosek zakłada, że nowa Agencja zamieni się w ośrodek przetwarzania danych osobowych dysponujący olbrzymią ilością takich danych,

—	jasny podział odpowiedzialności między nową Agencję a państwa członkowskie UE, co pozwoli dopilnować, aby nie dochodziło do rozmycia odpowiedzialności za obowiązek ochrony danych osobowych każdego administratora danych,

—	wyjaśnienia w kwestii przekazywania danych osobowych do państw trzecich i organizacji międzynarodowych, mając na uwadze, że takie przekazywanie musi być oparte albo na ocenie adekwatności, albo na stosowaniu właściwych środków zabezpieczających,

—	w kwestii przestrzegania praw podstawowych migrantów i uchodźców – gwarancje informowania migrantów i uchodźców o ich prawach w sposób, który jest dla nich zrozumiały i który pozwala im z tych praw korzystać.

Ogólnie rzecz ujmując, nowa Agencja musi być wystarczająco wyposażona i zdolna do realizacji swoich obowiązków w zakresie przestrzegania zasad ochrony danych oraz zabezpieczania interesów i praw osób, których dotyczą przetwarzane dane osobowe.

1. Kontekst wniosku

W dniu 15 grudnia 2015 r. Komisja uruchomiła ważny pakiet, znany pod nazwą „pakiet graniczny” (1), celem wzmocnienia zarządzania zewnętrznymi granicami Unii Europejskiej oraz lepszej ochrony strefy Schengen. Główną inicjatywą wchodzącą w skład tego pakietu jest wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie utworzenia Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej (2) (zwany dalej „wnioskiem”), który zawiera ogólne zasady europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami oraz stanowi kontynuację programu Komisji w zakresie migracji (3), a w pewnym zakresie również – agendy bezpieczeństwa (4), zaproponowanych wiosną 2015 r.

W dniu 17 grudnia 2015 r. Rada Europejska zaapelowała o pilne przyjęcie wniosku i zwróciła się do Rady UE z prośbą o osiągnięcie politycznego porozumienia przed końcem bieżącej prezydencji (5). Współprawodawcy przyspieszyli swoje debaty nad wnioskiem. Prezydencja niderlandzka zamierza dotrzymać terminu (6), o który wnioskowano, podczas gdy Parlament Europejski wstępnie zaplanował posiedzenie plenarne poświęcone wnioskowi na początek czerwca (7).

Europejski Inspektor Ochrony Danych dostrzega kryzys migracyjny i zagrożenia terrorystyczne, z którymi ma dziś do czynienia Unia Europejska, a także wagę podjęcia szybkich i znaczących środków w celu rozwiązania tej sytuacji na szczeblu Unii. Z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji Europejskiej mające prowadzić do szybkiej reakcji na obecny obrót spraw. Niemniej jednak rolą EIOD jest przypominanie o tym, jak ważne jest poszanowanie prawa podstawowego do ochrony danych oraz udzielanie porad dotyczących lepszych sposobów uwzględnienia zabezpieczenia ochrony danych w nowych środkach prawodawczych w świetle art. 7 i 8 Karty praw podstawowych UE (8) (zwanej dalej „kartą”) oraz art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ubolewamy nad tym, że wspomniany wyżej program nie przewiduje konsultacji z EIOD na wcześniejszym etapie procesu legislacyjnego.

W swojej opinii EIOD wskazuje pięć głównych obszarów budzących obawy, które wymagają dalszej pracy nad proponowanym tekstem w celu zapewnienia zgodności z ramami ochrony danych. Europejski Inspektor Ochrony Danych w swoich uwagach koncentruje się na celach wniosku, gromadzeniu danych osobowych, odpowiedzialności za przetwarzanie danych osobowych, przekazywaniu danych osobowych do państw trzecich i organizacji międzynarodowych oraz poszanowaniu praw podstawowych migrantów i uchodźców. Na zakończenie EIOD zwraca uwagę na aspekty wniosku, w których konieczne są uściślenia.

8. Podsumowanie

Europejski Inspektor Ochrony Danych z zadowoleniem przyjmuje kilka aspektów wniosku, w szczególności fakt, że w tekście wniosku zawarto pewne środki zabezpieczające – przykładowo ograniczenie okresów przechowywania danych. Mając jednak na uwadze oddziaływanie ingerencji w prawa podstawowe migrantów i uchodźców, EIOD uważa ogólnie, że należy odrębnie przeprowadzać ocenę konieczności i proporcjonalności działań w zakresie przetwarzania przewidzianych dla każdego z celów wniosku. Należałoby również weryfikować kompatybilność różnych celów przetwarzania przewidzianych w art. 45 ust. 1 wniosku.

W celu zagwarantowania pewności prawa i zgodności z zasadami ochrony danych EIOD zaleca w szczególności wprowadzenie w ostatecznym tekście inicjatywy następujących ulepszeń i uściśleń:

—

Określenie i ograniczenie celu

—	w całym tekście należy bardziej szczegółowo opisać w sposób wyraźny i oddzielny dwa cele, którym ma służyć wniosek,

—	należy zapewnić kompatybilność sposobu przetwarzania danych i odnieść się w sposób wyraźny do kompatybilności celów w art. 45 ust. 1,

—	należy przeformułować art. 45 ust. 3, tak aby w sposób wyraźny zakazać dalszego przetwarzania przechowywanych danych osobowych w celach innych niż określone w art. 45 ust. 1,

—

Obowiązki Agencji

—	należy doprecyzować zakres działań w obszarze przetwarzania przez Agencję danych osobowych zgromadzonych podczas operacji wspólnych i innych zadań operacyjnych, wymieniając w art. 46 w sposób wyczerpujący kategorie danych, z których można korzystać lub które mogą przechodzić przez Agencję,

—	należy unikać dwuznaczności w kwestii ponoszenia odpowiedzialności za działania w zakresie przetwarzania oraz za przestrzeganie przepisów przez Agencję, przyjmujące państwo członkowskie i rodzime państwo członkowskie w przypadku wspólnych operacji,

—	w art. 46 należy doprecyzować, w jakich okolicznościach dane zgromadzone na granicy przez państwa członkowskie będą przekazywane Agencji, wywołując w ten sposób jej odpowiedzialność jako administratora danych,

—

Jakość i bezpieczeństwo danych

—	należy doprecyzować art. 46 ust. 1 lit. c), tak aby nie był interpretowany jako ogólne upoważnienie do gromadzenia takich danych niezależnie od kategorii osób określonych w art. 46 ust. 1 lit. a) i b),

—	należy ustalić odpowiedzialność za bezpieczeństwo sprzętu stosowanego przez ESGP, o którym mowa w art. 37 i 38, na wszystkich etapach cyklu życia sprzętu,

—

Przekazywanie

—	w art. 44 ust. 4 należy zawrzeć odniesienie do organizacji międzynarodowych w kwestii zakazu przekazywania danych osobowych i dostosować odpowiednio art. 51 ust. 4,

—	należy doprecyzować art. 51, zmieniając ust. 4 i dzieląc go na dwa przepisy w celu odrębnego podniesienia kwestii współpracy podmiotów w ramach UE i współpracy z organizacjami międzynarodowymi,

—

Prawa podmiotów danych

—	należy określić w art. 72, że prawa dotyczące ochrony danych oraz powiązane z tym skargi będą rozpatrywane osobno przez inspektora ochrony danych,

—	należy dopilnować, aby informacje przekazywane podmiotom danych w tym kontekście były przekazywane w sposób adekwatny do ich wieku, z użyciem przejrzystego i prostego języka oraz bez terminologii prawniczej,

—	należy wymienić organy krajowe odpowiedzialne za ochronę danych w wykazie organów wskazanych w art. 15 ust. 3 lit. l),

—	należy usunąć z art. 11 ust. 4 możliwość dostępu oficerów łącznikowych do krajowych i europejskich systemów informacyjnych, jeżeli nie zostanie przedstawiony dowód na taką konieczność.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 marca 2016 r.

Giovanni BUTTARELLI

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Pakiet graniczny obejmuje łącznie 13 dokumentów ustawodawczych: wniosek dotyczący utworzenia Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, któremu towarzyszy komunikat Komisji, wniosek dotyczący zmiany kodeksu granicznego Schengen w celu wprowadzenia obowiązkowych systematycznych kontroli obywateli UE wjeżdżających do UE i opuszczających UE, wniosek dotyczący ustanowienia europejskiego dokumentu podróży do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, praktyczny przewodnik wdrażania europejskiego systemu nadzorowania granic i zarządzania nim, sprawozdanie z postępów w realizacji wdrażania punktów szybkiej rejestracji migrantów w Grecji, sprawozdanie z postępów w realizacji wdrażania punktów szybkiej rejestracji migrantów we Włoszech, wniosek w sprawie tymczasowego zawieszenia obowiązków Szwecji w ramach unijnego mechanizmu relokacji, zalecenie Komisji w sprawie dobrowolnego programu przyjęć humanitarnych realizowanego z Turcją, sprawozdanie w sprawie działań następczych po spotkaniu przywódców dotyczącym przepływów uchodźców przez trasę wiodącą przez Bałkany Zachodnie, wniosek w sprawie zmiany aktu ustanawiającego Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz wniosek w sprawie zmiany aktu ustanawiającego Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego. Wszystkie dokumenty dostępne są na stronie internetowej pod adresem: http://ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/securing-eu-borders/index_en.htm.

(2) Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2007/2004, rozporządzenie (WE) nr 863/2007 i decyzję Rady 2005/267/WE (COM(2015) 671 final).

(3) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Europejski program w zakresie migracji”, Bruksela, 13 maja 2015 r., COM(2015) 240 final; Komisja już wówczas stwierdziła, że: „Intensyfikacja działań w regionie Morza Śródziemnego pokazuje, że zarządzanie granicami zewnętrznymi w coraz większym stopniu stanowi wspólną odpowiedzialność. Oprócz stworzenia europejskiego systemu straży granicznej współpraca ta objęłaby nowe podejście do funkcji straży przybrzeżnej w UE, z uwzględnieniem inicjatyw takich jak: wspólne wykorzystywanie zasobów cywilnych i wojskowych, wspólne ćwiczenia i wspólne korzystanie z zasobów, jak również możliwość stworzenia europejskiej straży przybrzeżnej”.

(4) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Europejska agenda bezpieczeństwa”, Strasburg, 28 kwietnia 2015 r., COM(2015) 185 final.

(5) Zob. konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej z dnia 17 i 18 grudnia 2015 r. dostępne na stronie internetowej pod adresem: http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-28-2015-INIT/pl/pdf.

(6) Zob. główne rezultaty posiedzenia Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z dnia 25 lutego 2016 r. dostępne na stronie internetowej Rady pod adresem: http://www.consilium.europa.eu/pl/meetings/jha/2016/02/25/.

(7) Zob. strona poświęcona dokumentowi w Obserwatorium Legislacyjnym Parlamentu Europejskiego: http://www.europarl.europa.eu/oeil/popups/ficheprocedure.do?lang=&reference=2015/0310(COD).

(8) Karta praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. C 364 z 18.12.2000, s. 1).

25.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 186/15

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 186/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„SICILIA”

Nr UE: IT-PGI-0005-01305 – 29.1.2015

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa lub nazwy

„Sicilia”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Na etapie pakowania chronione oznaczenie geograficzne „Sicilia” posiada następujące właściwości:

Właściwości chemiczno-fizyczne

Kwasowość (wyrażona jako procent zawartości kwasu oleinowego): maksymalnie 0,5 %;

Liczba nadtlenkowa: ≤ 12 mEqO2/kg;

Całkowita zawartość polifenoli: ≥ 100 mg/kg

Ocena organoleptyczna (metoda IOC)

Produkt charakteryzuje się szczególnym owocowym aromatem, z nutą trawy, pomidorów i karczochów, wyróżniającym (pomimo różnic w intensywności uzależnionych od klimatu, gleby i czynników agronomicznych i technologicznych) oliwę z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia”.

Zakres median	minimalny	maksymalny
Aromat oliwy dojrzały owocowy	≥ 2	≤ 8
Aromat oliwy niedojrzały owocowy	≥ 2	≤ 8
Nuty trawy lub pomidorów lub karczochów	> 2	≤ 8
Gorzki	> 2	≤ 7
Pikantny	> 2	≤ 8

Oliwa „Sicilia” wyróżnia się profilem sensorycznym charakteryzującym się właściwościami zapachowymi bezpośrednimi i pośrednimi (odczuwanymi zarówno jako zapach, jak i smak) podobnymi do właściwości pomidora (liście, owoc niedojrzały lub dojrzały) i karczocha, wyczuwalnymi oddzielnie lub razem. Ponadto prawie zawsze obecna jest również nuta „świeżej trawy”.

Inną szczególną właściwością oliwy „Sicilia” jest kategoria, do której należy: jest to kategoria oliw owocowych, prawie zawsze w przedziale od średnio- do intensywnie owocowych, które łączą jednak harmonijnie pozytywne właściwości takie jak aromat gorzki lub pikantny.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Sycylia, z uwagi na swoje centralne położenie w obszarze Morza Śródziemnego, na przestrzeni wieków znajdowała się pod różnym panowaniem i była poddawana wielu różnym wpływom (w dziedzinie kultury, architektury, religii, kuchni itd.). Sektor oliwy z oliwek w szczególności, w sposób symboliczny, łączy w sobie te wpływy kulturowe, techniki uprawy i różnorodność odmian. Z tego powodu Sycylię wyróżnia bogactwo uprawianych odmian i wykorzystywanych technik uprawy, co sprawia, że jej sektor oliwy z oliwek jest jedyny w swoim rodzaju.

Oliwę objętą chronionym oznaczeniem geograficznym „Sicilia” otrzymuje się z następujących odmian drzew oliwnych, występujących razem lub oddzielnie w gajach oliwnych, poczynając od najważniejszych i najczęściej występujących:

Odmiany najczęściej występujące:

Biancolilla, Cerasuola, Moresca, Nocellara del Belice, Nocellara Etnea, Ogliarola Messinese i Tonda Iblea.

Odmiany rzadziej występujące i mniej ważne:

Aitana, Bottone di gallo, Brandofino, Calatina, Cavalieri, Crastu, Erbano, Giarraffa, Lumiaru, Marmorigna, Minuta, Nasitana, Nerba, Nocellara messinese, Olivo di Mandanici, Piricuddara, Santagatese, Vaddarica, Verdello, Verdese, Zaituna i ich warianty. Mogą również być wykorzystywane inne odmiany obecne w gajach, jednak nie mogą stanowić one więcej niż 10 %. Jeśli w danym przedsiębiorstwie inne odmiany przekraczają 10 % odmian obecnych w gaju, wówczas obszar uprawy nie może być objęty systemem kontroli chronionych oznaczeń geograficznych regionu Sycylia.

Odmiany główne występują na ponad 85 % obszaru uprawy drzew oliwnych w regionie.

Oliwa jaką otrzymuje się z wymienionych wyżej odmian, wykorzystanych razem lub oddzielnie, charakteryzuje się opisanym w pkt 3.2 profilem organoleptycznym, łatwo rozpoznawalnym dla przeciętnego konsumenta z uwagi na swoje właściwości zarówno zapachowe, jak i smakowe, które mieszczą się w średnio-wysokim zakresie, jeżeli chodzi o ich odczuwanie, w połączeniu z opisanymi wyżej nutami pomidorów dojrzałych lub zielonych, karczochów i świeżej trawy.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji: uprawa, zbiór, tłoczenie oliwy muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Przechowywanie i pakowanie oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia” muszą odbywać się na obszarze produkcji określonym w specyfikacji. Dzieje się tak zarówno ze względu na fakt, że Sycylia jest wyspą oddzieloną od kontynentu europejskiego, jak również aby nie narażać produktu w czasie transportu na działanie czynników chemicznych i fizycznych, które mogłyby wpłynąć negatywnie na stabilność oksydacyjną a tym samym na jakość produktu, w szczególności na obecność polifenoli, która stanowi jedną z cech wyróżniających oliwę z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia”. Na Sycylii znajduje się sieć 251 przedsiębiorstw pakujących (dane: Agea 2013 r.), rozmieszczonych na całym terytorium wyspy, których pracownicy dzięki nabytym w ciągu lat umiejętnościom gwarantują utrzymanie jakości produktu. Oliwę o chronionym oznaczeniu geograficznym „Sicilia” wprowadza się do obrotu w pojemnikach o pojemności nieprzekraczającej 5 l.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Do określenia: chronione oznaczenie geograficzne „Sicilia” zabrania się dodawać jakichkolwiek innych określeń nieprzewidzianych w niniejszej specyfikacji produkcji, w tym przymiotników: „fine” (wyborowa), „scelto” (pierwszej jakości), „selezionato” (wyselekcjonowana), „superiore” (najlepsza). Dopuszcza się stosowanie innych wiarygodnych i możliwych do zweryfikowania referencji mających na celu przedstawienie działalności poszczególnych producentów, takich jak: „monovarietale” (z jednej odmiany) wraz z nazwą wykorzystanej odmiany, lub „raccolto a mano” (zbiór ręczny) itd. Stosowanie zgodnie z prawdą nazwisk, nazw spółek, znaków towarowych jest dozwolone, pod warunkiem że nie mają one charakteru reklamowego i nie dają możliwości wprowadzenia konsumenta w błąd. Stosowanie nazw przedsiębiorstw, majątków i gospodarstw i podawanie ich położenia geograficznego jest dozwolone tylko w przypadku, gdy produkt jest uzyskany wyłącznie z oliwek zebranych w gajach oliwnych należących do danego przedsiębiorstwa. Podanie informacji o pakowaniu w gospodarstwie zajmującym się uprawą oliwek lub w przedsiębiorstwie znajdującym się na obszarze produkcji jest dozwolone jedynie w przypadku, gdy pakowanie ma miejsce w tym gospodarstwie. Zabronione jest stosowanie innych oznaczeń geograficznych. Umieszczony na etykiecie napis: Indicazione Geografica Protetta „Sicilia” (chronione oznaczenie geograficzne) musi być wykonany czytelną i nieusuwalną czcionką w taki sposób, aby wyraźnie odróżniał się od pozostałych informacji umieszczonych na niej. Nazwa musi ponadto być zgodna z zadami etykietowania określonymi w obowiązujących przepisach. Na etykiecie należy umieszczać rok produkcji oliwek, z których otrzymano oliwę.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszarem produkcji oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia” jest cały obszar administracyjny regionu Sycylia.

5. Związek z obszarem geograficznym

Szczególne położenie geograficzne Sycylii stwarza warunki naturalne do produkcji oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia o właściwościach chemicznych i fizycznych oraz organoleptycznych takich, jak opisane w niniejszej specyfikacji produkcji.

Oddzielenie od kontynentu europejskiego spowodowało pod względem różnorodności biologicznej zróżnicowanie odmian tego gatunku jedyne w swoim rodzaju, odmienne od innych obszarów uprawy drzew oliwnych.

Uwarunkowania glebowe i klimatyczne oraz czynnik ludzki, jako że są ściśle związane z obszarem, wpływają na profil organoleptyczny oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia”.

Związki między obszarem, drzewem oliwnym i kulturą Sycylii pozwoliły na stworzenie produktu, którego renoma znajduje potwierdzenie w nagrodach przyznanych mu przez ekspertów w tym sektorze i przez konsumentów oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia”.

Należy podkreślić, że przepisy, pod groźbą poważnych kar finansowych, zabraniają umieszczania nazw geograficznych na etykiecie, co wywarło negatywny wpływ na reklamowanie oznaczenia na imprezach promocyjnych oraz na stronach internetowych.

Pomimo tego związki między obszarem, drzewem oliwnym i kulturą Sycylii pozwoliły na stworzenie produktu, którego renoma znajduje potwierdzenie w nagrodach przyznanych mu przez ekspertów w tym sektorze i przez konsumentów oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia”.

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat producenci oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia” byli wielokrotnie nagradzani we wszystkich ważniejszych konkursach międzynarodowych w sektorze produkcji oliwy:

W konkursie Orciolo d’Oro 1., 2. i 3. miejsce we wszystkich kategoriach lub przynajmniej w ramach jednej z kategorii: lekka, średnia i intensywna, z przewagą w kategoriach średnia i intensywna w latach 1997, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2012, 1. i 2. miejsce w latach 2009 i 2010, 3. miejsce w 2011 r. i 1. miejsce w 2013 r.

W konkursie Sol D’Oro produkt został nagrodzony złotym medalem (Sol D’Oro) w latach 2009, 2010 i 2011, srebrnym medalem (Sol D’Argento) w latach 2009, 2012 i 2013. Medal brązowy przyznano mu w latach 2010, 2011, 2012, 2013.

W konkursie Sirena D’Oro di Sorrento produkt zajął 1., 2. i 3. miejsce w latach 2003, 2004, 2005, 2006, natomiast w innych latach miejsce 2. i 3.

W konkursie Leon D’Oro w 2007 r. przedsiębiorstwa produkujące oliwę z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia” zajęły 1., 2. i 3. miejsce, a w latach 2010 i 2012 1. miejsce.

Poczynając od 1996 r., w konkursie o nagrodę Montiferru oliwa z Sycylii zajęła 1. miejsce w trzech kategoriach 15 razy, a także wiele razy 2. i 3. miejsce.

Taka renoma jest wynikiem jakości produktu (jego właściwości chemicznych, fizycznych i organoleptycznych) oraz postrzegania jego wartości niematerialnej, ukształtowanej na przestrzeni wieków uprawy drzew oliwnych i wytwarzania oliwy na Sycylii.

Potwierdzenie renomy oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia” znaleźć można również w zebranych dokumentach, z których wynika, że niektóre przedsiębiorstwa nalegały, aby na etykietach umieszczano informację o sycylijskim pochodzeniu produktu.

Przed 1992 r. zebrano szereg faktur, na których w latach 1988, 1989 umieszczano oznaczenie „Sicilia”. Niektóre z faktur przeznaczonych na rynki zagraniczne pochodzą również z lat 1996 i 2000.

Informację o oznaczeniu umieszczono również w opublikowanym Katalogu oliw sycylijskich w jego edycjach z lat od 1997 do 2009.

Wśród dokumentów można znaleźć również etykiety z oznaczeniem „Sicilia” umieszczane na opakowaniach oliwy pakowanej i etykietowanej w państwach innych niż Włochy (Carluccio’s London – oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia – Sicilia), etykiety z oznaczeniem „Sicilia” oliwy produkowanej przez firmy Agata e Valentina oraz Trader Giotto’s i dystrybuowanej w USA, etykiety producenta oliwy Barbera, na których widnieje oznaczenie „Sicilia” umieszczane na produktach przeznaczonych na rynki zagraniczne, oraz etykiety przedsiębiorstwa EFFe1 srl.

Z czasem zarówno jakość produkcji, jak i renoma oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia „Sicilia” rosła na wszystkich rynkach. Z tego powodu jest ona często podrabiana, co powoduje poważne straty finansowe.

Obszar produkcji oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia” zgodnie z klasyfikacją klimatów Köppena ma klimat umiarkowany ciepły (typu C), w którym średnia temperatura najzimniejszego miesiąca jest niższa niż 18 °C, lecz wyższa niż -3 °C, a ściślej, jest to umiarkowany wilgotny klimat subtropikalny (typu Csa), w którym lata są suche, tzn. typowy klimat śródziemnomorski, w którym średnia temperatura najcieplejszego miesiąca przekracza 22 °C, natomiast opady występują najobficiej w okresie, gdy temperatury są najniższe, jesienią i zimą.

Klimat śródziemnomorski (Cs) obejmuje obszar mniejszy niż klimaty umiarkowane, a w przypadku Sycylii wykazuje szczególne cechy, które w znacznym stopniu wpływają na skład chemiczny i organoleptyczny oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia i sprawiają, że jest on inny niż skład oliwy produkowanej na pobliskich obszarach geograficznych, szczególnie jeśli chodzi o stosunek jednonienasyconych i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (MuFA/PuFA), a zwłaszcza jakość biofenoli i lotnych związków aromatycznych (alkoholi, aldehydów i estrów).

Właściwości oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia ChOG „Sicilia” zależą od nasłonecznienia, temperatury, wilgotności i wiatru. Wszystkie te czynniki wpływają na fizjologię drzewa oliwnego, decydują o okresach spoczynku i wegetacji oraz o innych fazach rozwoju fenologicznego (kwitnienie, zawiązywanie pączków, zawiązywanie owoców, ich wzrost i dojrzewanie). Ilość promieniowania czynnego fotosyntetycznie (PAR) na tym obszarze śródziemnomorskim tworzy warunki sprzyjające gromadzeniu biomasy w różnych organach rośliny, a to z kolei przy ograniczonej dostępności wody i łagodnych temperaturach przyczynia się do zwiększenia zawartości całkowitej biofenoli, a w szczególności specyficznych fenoli i innych prekursorów, które tworzą aromat oliwy. Ograniczona dostępność wody i korzystne warunki klimatyczne opisane powyżej, które najlepiej oddają charakter wyspy, są w równej mierze odpowiedzialne za stałe występowanie wskaźników aromatu gorzkiego i pikantnego, których mediana w oliwie ChOG „Sicilia” wynosi zawsze powyżej 2, a w każdym razie ma wartość, która zapewnia oliwie przypisanie do kategorii średniej i intensywnej. Opisane powyżej warunki glebowe i klimatyczne nie tylko wpływają na tempo wzrostu roślin zależne od procesów fotosyntezy (ilość nasłonecznienia, powierzchnia i struktura liści), lecz także na proces oddychania komórek roślinnych, którego szlak metaboliczny dostarcza szeregu metabolitów roślin, takich jak: aminokwasy, lipidy i ich związki, terpenoidy (np. terpeny, w tym skwalen, mentol i limonen, które nadają oliwie charakterystyczny zapach roślin, kwiatów i owoców, oraz prekursory biosyntetyczne steroli) i porfiryny (powiązane z chlorofilem i procesem fotosyntezy).

Profil opisany w pkt 3.2 określa wyjątkowy charakter oliwy ChOG „Sicilia” i przejawia się w stałej, wyczuwalnej obecności nut zapachowych pomidora, karczocha i świeżej trawy. Nuty te nie są wyłącznie skutkiem właściwości organoleptycznych typowych dla głównie wykorzystywanych odmian wymienionych w pkt 3.3, lecz powstają również pod wpływem opisanych powyżej warunków klimatycznych.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny w na stronie internetowej: www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministero delle politiche agricole alimentari e forestali (ministerstwa polityki rolnej, żywnościowej i leśnej) (www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Prodotti DOP IGP” (z prawej strony na górze ekranu), następnie „Prodotti DOP IGP STG” (po lewej stronie ekranu), a na koniec „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 186

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 59 25 maja 2016

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2016/C 186/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7772 – Western Digital/Sandisk) ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2016/C 186/02	Kursy walutowe euro	2
	Europejski Trybunał Obrachunkowy
2016/C 186/03	Sprawozdanie specjalne nr 8/2016 – Kolejowy transport towarowy w UE: wciąż nie na właściwym torze	3
	Europejski Inspektor Ochrony Danych
2016/C 186/04	Streszczenie opinii wstępnej Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie Umowy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o ochronie danych osobowych dotyczących zapobiegania przestępstwom kryminalnym, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania i ścigania ich	4
2016/C 186/05	Streszczenie opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wymiany informacji o obywatelach państw trzecich w kontekście europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS)	7
2016/C 186/06	Streszczenie zaleceń Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczących proponowanego rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej	10

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2016/C 186/07	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8024 – NTT Data International/IT Services Business of Dell) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	13
2016/C 186/08	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa M.8048 – Ardagh/Ball Rexam Divestment Business) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	14
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2016/C 186/09	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	15