22.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/5

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1)

Liberty Global/BASE Belgium

(M.7637)

(2016/C 141/05)

W dniu 17 sierpnia 2015 r. Komisja Europejska otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której spółka Telenet NV („Telenet”), kontrolowana przez Liberty Global Broadband I Limited („strona zgłaszająca”) przejęłaby kontrolę nad całym przedsiębiorstwem BASE Company NV („BASE”) w drodze zakupu akcji („proponowana transakcja”).

W dniu 5 października 2015 r. Komisja przyjęła decyzję o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”). W decyzji tej Komisja wskazała, że proponowana transakcja wchodzi w zakres stosowania rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i budzi poważne wątpliwości co do jej zgodności z rynkiem wewnętrznym i Porozumieniem EOG pod względem potencjalnych rynków w odniesieniu do detalicznych i hurtowych usług telekomunikacji ruchomej w Belgii. Tego samego dnia Komisja udostępniła stronie zgłaszającej kluczowe dokumenty.

W dniu 6 października 2015 r. na wniosek strony zgłaszającej i zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit drugi zdanie pierwsze rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw drugi etap okresu przeglądu proponowanej transakcji przedłużono o 10 dni roboczych. Termin przedłużono o kolejnych 10 dni roboczych w dniu 30 października 2015 r. za zgodą strony zgłaszającej zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit drugi zdanie trzecie rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

4.	W dniu 27 października 2015 r. na uzasadniony wniosek dopuściłem do wysłuchania Proximus NV van publiek recht w charakterze zainteresowanej osoby trzeciej zgodnie z art. 5 decyzji 2011/695/UE.

5.	W celu rozwiązania zidentyfikowanych przez Komisję problemów w zakresie konkurencji w dniu 14 września 2015 r. w ramach pierwszego etapu badania strona zgłaszająca przedłożyła propozycję zobowiązań. W dniu 18 września 2015 r. strona zgłaszająca przedłożyła zmienione zobowiązania.

Komisja uznała w oparciu o przeprowadzone przez nią testy rynku, że w zmienionych zobowiązaniach nie uwzględniono jednoznacznie i w pełni poważnych wątpliwości zidentyfikowanych przez Komisję na pierwszym etapie badania, w związku z czym zobowiązania te nie spełniają wymogów możliwego do przyjęcia rozwiązania na pierwszym etapie badania.

Strona zgłaszająca przedstawiła nowy zestaw zobowiązań w dniu 27 października 2015 r., po tym jak rozpoczęto drugi etap badania. Tego samego dnia strona zgłaszająca poinformowała Komisję o porozumieniach, w ramach których Medialaan NV stanowił potencjalny umówiony podmiot otrzymujący środek zaradczy.

8.	Następnego dnia Komisja rozpoczęła test rynku w odniesieniu do tych propozycji.

9.	W następstwie drugiego testu rynku strona zgłaszająca przedłożyła poprawione zobowiązania w dniu 26 listopada 2015 r. i dniu 2 grudnia 2015 r. Dnia 18 grudnia 2015 r. przedstawiła ona ostateczny zbiór zobowiązań („ostateczne zobowiązania”).

10.	Komisja nie wydała pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 802/2004 (3). Nie przeprowadzono żadnego formalnego złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym zgodnie z art. 14 tego rozporządzenia.

11.

W projekcie decyzji Komisja stwierdza, że w ostatecznych zobowiązaniach w pełni uwzględniono znaczne zakłócenie skutecznej konkurencji zidentyfikowane przez Komisję i wynikające z proponowanej transakcji. W związku z tym w projekcie decyzji stwierdza się zgodność proponowanej transakcji z rynkiem wewnętrznym oraz z Porozumieniem EOG na podstawie art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i art. 57 Porozumienia EOG pod warunkiem pełnego wywiązania się z ostatecznych zobowiązań.

12.	Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk. Stwierdzam, że tak istotnie jest.

13.	Podsumowując, uznaję, że w niniejszym postępowaniu przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych stron.

Bruksela, dnia 26 stycznia 2016 r.

Joos STRAGIER

(1) Na podstawie art. 16 i 17 decyzji Przewodniczącego Komisji Europejskiej 2011/695/UE z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1).

22.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/7

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 4 lutego 2016 r.

uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG

(Sprawa M.7637 – Liberty Global/BASE Belgium)

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 531)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 141/06)

W dniu 4 lutego 2016 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie połączenia przedsiębiorstw na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (1) (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”), w szczególności jego art. 8 ust. 2. Pełny tekst decyzji w autentycznej wersji językowej sprawy w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, w stosownym przypadku w wersji wstępnej, znajduje się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/comm/competition/index_en.html

I. STRONY

(1)

Spółka Telenet NV („Telenet”), kontrolowana przez Liberty Global Broadband I Limited („Liberty Global”), jest operatorem sieci przewodowej w Belgii specjalizującej się w dostarczaniu internetu stacjonarnego, usług telefonii stacjonarnej i telewizji kablowej klientom w całym regionie Flandrii i w niektórych obszarach Brukseli. Telenet oferuje także usługi telefonii ruchomej na rynku detalicznym jako wirtualny operator sieci komórkowej w Belgii. Większość klientów usług ruchomych mieszka w zasięgu sieci przewodowej Telenet, który obejmuje region Flandrii i niektóre obszary Brukseli.

(2)

BASE Company NV („BASE”) jest spółką zależną holenderskiej grupy telekomunikacyjnej KPN. BASE jest operatorem sieci ruchomej, który świadczy usługi telefonii ruchomej w Belgii. BASE oferuje także hurtowy dostęp do swojej sieci wirtualnym operatorom sieci komórkowej w Belgii. BASE posiada 50 % akcji spółki VikingCo NV („Mobile Vikings”). Mobile Vikings jest wirtualnym operatorem sieci komórkowej, który sprzedaje usługi komórkowe pod marką Mobile Vikings oraz wykorzystuje sieć ruchomą BASE. Pozostałe 50 % udziałów w Mobile Vikings należy do spółki VikingCo International NV.

II. TRANSAKCJA

(3)

Dnia 18 kwietnia 2015 r. między KPN Mobile International B.V. i KPN Mobile N.V. jako sprzedającymi oraz Telenet jako kupującym została zawarta umowa kupna-sprzedaży, na mocy której Telenet nabędzie wszystkie wyemitowane i pozostałe akcje należące do kapitału BASE. Na mocy wspomnianej umowy kupna-sprzedaży Telenet uzyska wyłączną kontrolę nad BASE.

(4)

W dniu 17 sierpnia 2015 r. Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji zgodnie z art. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w wyniku której Telenet przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem BASE w drodze zakupu akcji.

III. WŁAŚCIWE RYNKI PRODUKTOWE I GEOGRAFICZNE

(5)

Wspomniana transakcja dotyczy usług na poziomie hurtowym i detalicznym w belgijskim sektorze telekomunikacyjnym.

(6)

Komisja określiła ogólny rynek produktowy w odniesieniu do sprzedaży detalicznej na rynku telefonii ruchomej. Komisja ustaliła, że wspomniany rynek detaliczny usług telefonii ruchomej ma zasięg krajowy. Przy ocenie wpływu transakcji na konkurencję Komisja wzięła jednak pod uwagę fakt, że Telenet konkuruje niemal wyłącznie na obszarze geograficznym, który odpowiada zasięgowi jego sieci przewodowej.

(7)

W odniesieniu do detalicznych usług telewizyjnych Komisja zdefiniowała wspomniany właściwy rynek produktowy jako ogólny rynek detaliczny usług telewizyjnych. Jeżeli chodzi o zakres geograficzny, Komisja pozostawiła otwartą kwestię, czy rynek był krajowy, regionalny, czy też pokrywał się z zasięgiem sieci przewodowej Telenet.

(8)

W odniesieniu do detalicznych usług stacjonarnego dostępu do internetu Komisja zdefiniowała rynek jako ogólny rynek detaliczny usług dostępu do internetu stacjonarnego i pozostawiła otwartą kwestię, czy zakres geograficzny rynku powinien być krajowy, regionalny, czy też ograniczony do sieci przewodowej Telenet.

(9)

Komisja określiła ogólny rynek produktowy w odniesieniu do detalicznych usług telefonii stacjonarnej i pozostawiła otwartą kwestię, czy zakres geograficzny wspomnianego rynku powinien być krajowy, regionalny, czy też ograniczony do sieci przewodowej Telenet.

(10)

Komisja oceniła także, czy należy w Belgii zidentyfikować odrębny rynek detaliczny w odniesieniu do tzw. usług stacjonarnych i ruchomych „multiple-play”, tj. rynek detaliczny, na którym klienci nabywają usługi telefonii ruchomej razem z co najmniej jedną usługą telekomunikacji stacjonarnej (telewizją, internetem stacjonarnym, telefonią stacjonarną). Komisja uznała, że aktualnie w Belgii wspomniany rynek nie istnieje, między innymi ze względu na ograniczoną liczbę usług ruchomych i stacjonarnych nabywanych przez konsumentów w pakietach. W każdym razie, gdyby wspomniany rynek detaliczny usług „multiple-play” istniał, wpływ takiej transakcji na rynek zostałby uwzględniony w przeprowadzonej przez Komisję ocenie wpływu na konkurencję dotyczącej możliwych skutków skumulowanych.

(11)

Na poziomie hurtowym Komisja zdefiniowała rynek dostępu i rozpoczynania połączeń sieci ruchomej, który ma zasięg krajowy.

(12)

Komisja określiła także odrębne rynki dla hurtowego dostępu do usług telewizyjnych i internetowych oraz pozostawiła otwartą kwestię, czy wspomniane rynki powinny mieć zasięg krajowy, czy też powinny być ograniczone do zasięgu Telenetu.

(13)

Komisja zidentyfikowała i zdefiniowała określone rynki w odniesieniu do: hurtowych usług zakańczania połączeń w sieciach ruchomych, hurtowych usług roamingu międzynarodowego, hurtowych usług zakańczania połączeń w sieciach stacjonarnych, hurtowych usług krajowego tranzytu połączeń w sieciach stacjonarnych, hurtowych usług zakańczania połączeń i hostingu połączeń z numerami niegeograficznymi oraz dostępu hurtowego do łącz dzierżawionych. Komisja stwierdziła jednak, że wspomniana transakcja nie wzbudza obaw związanych z konkurencją w odniesieniu do któregokolwiek z tych rynków.

IV. OCENA WPŁYWU NA KONKURENCJĘ

1. Ocena horyzontalna: skuteczna konkurencja byłaby znacząco utrudniona na rynku detalicznym telefonii ruchomej

(14)

Na poziomie detalicznym działalność BASE i Telenetu pokrywa się jedynie w odniesieniu do detalicznych usług telefonii ruchomej. Na wspomnianym rynku BASE funkcjonuje jako operator sieci ruchomej, który posiada własną sieć ruchomą. W 2014 r. miał on udział w rynku w wysokości [10–20] % pod względem przychodów i [20–30] % pod względem liczby abonentów.

(15)

Telenet oferuje także detaliczne usługi telefonii ruchomej, jednak nie posiada sieci ruchomej. Funkcjonuje on jako wirtualny operator sieci komórkowej wykorzystujący hurtowy dostęp do sieci ruchomej Mobistar, który jest innym operatorem sieci ruchomej działającym w Belgii. Telenet zaczął oferować detaliczne usługi telefonii ruchomej w 2006 r. jako wirtualny operator sieci komórkowej nieposiadający infrastruktury telekomunikacyjnej, a w 2012 r. stał się wirtualnym operatorem sieci komórkowej posiadającym infrastrukturę telekomunikacyjną. W 2014 r. Telenet miał udział w rynku w wysokości [5–10] % pod względem przychodów i [5–10] % pod względem liczby abonentów. Sukces Telenetu jako wirtualnego operatora sieci komórkowej był spowodowany kilkoma czynnikami, m.in. faktem, że kiedy rozpoczął on działalność jako wirtualny operator sieci komórkowej, miał już ugruntowaną pozycję i markę na rynku w Belgii jako dostawca stacjonarnych usług telewizyjnych i internetowych.

(16)

Komisja ustaliła, że wspomniana transakcja doprowadziłaby do znacznego utrudnienia skutecznej konkurencji wynikającego z nieskoordynowanego antykonkurencyjnego wpływu na rynek detaliczny usług telefonii ruchomej w Belgii. Belgijski rynek detaliczny usług ruchomych jest bardzo skoncentrowanym rynkiem z wysokimi barierami wejścia. Pod koniec 2014 r. trzej operatorzy sieci ruchomej w Belgii i Telenet łącznie odnotowali [90–100] % wszystkich przychodów. Pod koniec 2014 r. BASE był trzecim co do wielkości operatorem sieci ruchomej pod względem przychodów i drugim co do wielkości operatorem sieci ruchomej pod względem liczby abonentów. Telenet był największym wirtualnym operatorem sieci komórkowej w Belgii, zarówno pod względem przychodów, jak i liczby abonentów. Był czwartym co do wielkości operatorem sieci ruchomej w Belgii pod względem przychodów i liczby abonentów. W wyniku transakcji powstanie podmiot, który stanie się drugim co do wielkości operatorem sieci ruchomej pod względem liczby abonentów po Proximusie oraz trzecim co do wielkości operatorem sieci ruchomej pod względem przychodów po Proximusie i Mobistarze.

(17)

Komisja stwierdziła, że BASE i Telenet są szczególnie aktywnymi i agresywnymi konkurentami na rynku detalicznym usług ruchomych, zwłaszcza w odniesieniu do prywatnego (niezwiązanego z działalnością gospodarczą) segmentu rynku. Podmiot powstały w wyniku połączenia będzie stosować mniej agresywną formę konkurencji, co spowoduje ograniczenie konkurencji na rynku detalicznym telefonii ruchomej.

(18)

Na poziomie detalicznym Telenet jest również aktywny na rynkach świadczących usługi telewizyjne, usługi stacjonarnego dostępu do internetu oraz usługi telefonii stacjonarnej. BASE nie jest aktywny na wspomnianych rynkach, ponieważ przestał świadczyć te usługi stacjonarne w grudniu 2014 r. Komisja stwierdziła zatem, że badana transakcja nie wzbudziła obaw związanych z konkurencją horyzontalną na wspomnianych rynkach i nie doprowadzi do usunięcia BASE jako (rzeczywistego lub potencjalnego) konkurenta Telenetu w zakresie detalicznych usług telewizyjnych, usług stacjonarnego dostępu do internetu i usług telefonii stacjonarnej.

2. Ocena wertykalna: skuteczna konkurencja nie byłaby znacząco utrudniona na skutek ograniczonego dostępu hurtowego do sieci ruchomej BASE lub sieci przewodowej Telenetu (zamknięcie dostępu do czynników produkcji)

(19)

W odniesieniu do rynku hurtowego dostępu i rozpoczynania połączeń w sieciach ruchomych Komisja przeprowadziła analizę, czy podmiot powstały w wyniku połączenia zamknąłby wirtualnym operatorom sieci komórkowej w sieci BASE dostęp do swojej sieci ruchomej (zamknięcie dostępu do czynników produkcji). Po pierwsze, Komisja stwierdziła, że wspomniana transakcja nie zmieniłaby możliwości podmiotu powstałego w wyniku połączenia w zakresie zamknięcia dostępu do czynników produkcji, ponieważ BASE mógł odmówić udzielenia dostępu wirtualnym operatorom sieci komórkowej jeszcze przed zawarciem transakcji. Po drugie, Komisja stwierdziła, że omawiana transakcja zmieniłaby tylko w ograniczonym zakresie czynniki zachęcające podmiot powstały w wyniku połączenia do zamknięcia dostępu do czynników produkcji. Komisja stwierdziła również, że nawet jeśli podmiot powstały w wyniku połączenia zamknąłby wirtualnym operatorom sieci komórkowej dostęp do czynników produkcji, to wspomniane postępowanie miałoby ograniczone skutki, ponieważ wirtualni operatorzy sieci komórkowej (inni niż Telenet) nie odgrywają wystarczająco istotnej roli w procesie konkurencyjnym na rynku detalicznym usług telefonii ruchomej. Z tego względu Komisja stwierdziła, że wspomniana transakcja nie doprowadzi do znacznego utrudnienia skutecznej konkurencji w wyniku zamknięcia dostępu do czynników produkcji w odniesieniu do dostępu hurtowego i rozpoczynania połączeń w sieciach ruchomych w Belgii.

(20)

W odniesieniu do rynków hurtowego dostępu do usług telewizyjnych i internetowych Komisja oceniła, czy wspomniana transakcja zmieniłaby możliwości i motywację Telenetu pod względem zamknięcia innym operatorom telekomunikacyjnym dostępu poprzez utrudnianie dostępu do swojej sieci przewodowej, która może stanowić czynnik produkcji w sprzedaży detalicznej usług telekomunikacji stacjonarnej, takich jak usługi telefonii stacjonarnej, usługi internetu stacjonarnego i usługi telewizyjne. Komisja zauważyła, że belgijskie organy regulacyjne rynku telekomunikacyjnego nałożyły na Telenet obowiązek udzielenia dostępu do swojej sieci przewodowej w celu świadczenia detalicznych usług telewizyjnych oraz – w połączeniu z detalicznymi usługami telewizyjnymi – detalicznych usług dostępu do internetu. W związku z wyżej wspomnianym systemem regulacyjnym Komisja stwierdziła, że Telenet nie ma możliwości zamknięcia dostępu do swojej sieci przewodowej do celów świadczenia usług telewizyjnych lub usług internetu stacjonarnego w połączeniu z usługami telewizyjnymi i sytuacja ta nie zmieniłaby się wraz z zawarciem transakcji. W odniesieniu do samodzielnych usług internetowych Komisja zauważyła, że Telenet ma możliwość i motywację, by zamknąć dostęp do swojej sieci przewodowej, ponieważ nie nałożono nań jakiegokolwiek obowiązku regulacyjnego, jeżeli chodzi o udzielanie hurtowego dostępu do swojej sieci do celów samodzielnych usług internetu stacjonarnego. Wspomniana sytuacja istniała już jednak przed zawarciem transakcji i nie miałoby ono na nią wpływu. W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że wspomniana transakcja nie doprowadzi do znacznego utrudnienia skutecznej konkurencji w wyniku zamknięcia dostępu do czynników produkcji w odniesieniu do hurtowego dostępu do sieci przewodowej Telenetu.

3. Ocena skutków skumulowanych: przedmiotowa transakcja nie przyniosłaby skutków skumulowanych z powodu sprzedaży łączonej usług stacjonarnych i ruchomych

(21)

Komisja zbadała, czy transakcja przyniosłaby skutki skumulowane. W transakcji biorą udział: operator sieci ruchomej oraz operator sieci stałej, dlatego też Komisja oceniła, czy podmiot powstały w wyniku połączenia mógłby zamknąć konkurentom dostęp do rynku poprzez oferowanie sprzedaży łączonej usług stacjonarnych i ruchomych.

(22)

Komisja zauważyła, że już przed zawarciem transakcji Telenet oferuje wszystkie cztery elementy wchodzące w skład detalicznych pakietów usług stacjonarnych i ruchomych „multiple-play” (usługi: telewizyjna, internetu stacjonarnego, telefonii stacjonarnej i telefonii ruchomej). Telenet może zatem już teraz sprzedawać klientom pakiety łączonych usług stacjonarnych i ruchomych. Komisja zauważyła również, że transakcja nie zmienia pozycji Telenetu na rynkach usług stacjonarnych, ponieważ spółka BASE nie jest aktywna na żadnym z tych rynków. Transakcja spowoduje jednak zwiększenie bazy klientów usług ruchomych podmiotu powstałego w wyniku połączenia, ponieważ w skład tej bazy wejdą klienci BASE i Telenetu. Mogłoby to z kolei ułatwić sprzedaż łączoną usług stacjonarnych i ruchomych w dwojaki sposób. Po pierwsze, transakcja ułatwiłaby Telenetowi sprzedaż pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych tym abonentom BASE, którzy nie nabyli dotychczas usług stacjonarnych oferowanych przez Telenet. Po drugie, transakcja ułatwiłaby Telenetowi sprzedaż pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych tym abonentom BASE, którzy nabyli już usługi stacjonarne oferowane przez Telenet.

(23)

W odniesieniu do pierwszego z możliwych działań, które transakcja mogłaby ułatwić (zamknięcie dostępu do rynku poprzez sprzedaż pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych klientom usług ruchomych BASE, którzy nie nabywali dotychczas usług stacjonarnych oferowanych przez Telenet), Komisja odnotowała kwestie opisane poniżej. Po pierwsze, jest mało prawdopodobne, aby transakcja umożliwiła podmiotowi powstałemu w wyniku połączenia zamknięcie dostępu do rynku poprzez sprzedaż łączoną. Znaczna część wszystkich klientów BASE mieszka poza zasięgiem Telenetu i jest mało prawdopodobne, aby podmiot powstały w wyniku połączenia oferował łączone usługi stacjonarne i ruchome poza swoim zasięgiem. Ponadto liczba klientów BASE, którym Telenet nie sprzedał jeszcze usług stacjonarnych, jest ograniczona – wielu klientów BASE jest klientami usług przedpłaconych, którzy musieliby najpierw zamienić dotychczasowe usługi na abonament, aby można było im zaoferować pakiety łączone usług stacjonarnych i ruchomych. Jest to dodatkowa przeszkoda w sprzedaży wiązanej pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych. Co więcej, podmiot powstały w wyniku połączenia nie uzyska pozycji dominującej na rynku detalicznym usług ruchomych i dlatego jest wątpliwe, aby podmiot powstały w wyniku połączenia dysponował wystarczającą mocą rynkową, by zamknąć konkurentom dostęp do rynku poprzez zastosowanie sprzedaży łączonej. Konkurenci podmiotu powstałego w wyniku połączenia mogą także zastosować strategie przeciwdziałania, takie jak oferowanie własnych pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych lub oferowanie usług ruchomych w atrakcyjnych cenach, aby zniechęcić klientów do nabywania pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych od podmiotu powstałego w wyniku połączenia.

(24)

Po drugie, Komisja uznała, że nie jest pewne, czy Telenet miałby motywację do rozpoczęcia sprzedaży wiązanej swoich usług stacjonarnych na rzecz klientów usług ruchomych BASE, ponieważ prawdopodobnie musiałby zaoferować te usługi poniżej wartości nominalnej, co stanowiłoby koszt dla Telenetu.

(25)

Ponadto Komisja stwierdziła, że jest mało prawdopodobne, aby takie działanie miało negatywny wpływ na ceny i wybór, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby konkurenci opuścili rynek lub nie mogli już skutecznie konkurować. Wielkość sprzedaży, która w wyniku transakcji mogłaby zostać przejęta poprzez zastosowanie sprzedaży łączonej, jest ograniczona. Co więcej, przeważająca większość wszystkich usług ruchomych w Belgii jest nabywana nadal jako samodzielne usługi, a nie w sprzedaży łączonej. Inni operatorzy sieci ruchomej na rynku belgijskim to Proximus i Mobistar, którzy również mogą prowadzić sprzedaż łączoną. Proximus jest jak dotąd największym operatorem telekomunikacyjnym na belgijskim rynku detalicznym i prowadzi własną sprzedaż łączoną usług stacjonarnych i ruchomych. Mobistar jest – i pozostanie nawet po zawarciu transakcji – drugim co do wielkości po Proximusie operatorem sieci ruchomej pod względem przychodów. Może on oferować usługi stacjonarne oparte na hurtowym dostępie do sieci przewodowej Telenetu i co więcej, zapowiedział już wprowadzenie takich usług. Telenet jest prawnie zobowiązany do udostępniania swojej sieci, aby inni operatorzy mogli oferować usługi telewizyjne oraz – w połączeniu z tymi usługami – usługi internetu stacjonarnego.

(26)

W odniesieniu do drugiego z możliwych działań (zamknięcie dostępu do rynku poprzez sprzedaż pakietów łączonych usług stacjonarnych i ruchomych klientom usług ruchomych BASE, którzy nabywają również usługi stacjonarne oferowane przez Telenet) Komisja odnotowała kwestie opisane poniżej. Po pierwsze, transakcja nie zwiększy znacząco możliwości Telenetu w zakresie zamknięcia konkurentom dostępu do rynku poprzez oferowanie usług na jednym rachunku lub sprzedaż łączoną klientom BASE, którzy nabyli już usługi Telenetu. Jak wskazano w pkt 22, taka korzyść jest w istocie ograniczona szeregiem czynników, przede wszystkim faktem, że znaczna część abonentów BASE mieszka poza zasięgiem Telenetu i korzysta z usług przedpłaconych. Ponadto nawet po zawarciu transakcji Telenet nie uzyska pozycji dominującej na rynku detalicznym usług ruchomych, a konkurenci podmiotu powstałego w wyniku połączenia w odpowiedzi na sprzedaż łączoną będą mogli zastosować strategie przeciwdziałania. Po drugie, nie jest pewne, czy Telenet miałby motywację do rozpoczęcia takiego działania, zważywszy na spekulacyjny charakter korzyści długoterminowych płynących ze strategii zamykania dostępu do rynku. Po trzecie, jak wyjaśniono w pkt 24, takie działanie prawdopodobnie nie będzie miało negatywnego wpływu na ceny ani nie doprowadzi do zamknięcia dostępu do rynku konkurentom, którzy mogą w szczególności oferować własne pakiety usług lub obniżyć ceny swoich usług ruchomych, aby zniechęcić klientów do nabycia pakietów podmiotu powstałego w wyniku połączenia.

4. Wniosek dotyczący oceny wpływu na konkurencję

(27)

Komisja ustaliła, że wspomniana transakcja doprowadziłaby do znacznego utrudnienia skutecznej konkurencji wynikającego z nieskoordynowanego antykonkurencyjnego wpływu na rynek detaliczny usług telefonii ruchomej w Belgii. Komisja uznała, że omawiana transakcja nie doprowadziłaby do znacznego utrudnienia skutecznej konkurencji pod względem skutków wertykalnych i skumulowanych dla rynku hurtowego i detalicznego telefonii stacjonarnej i ruchomej.

V. ZOBOWIĄZANIA

(28)

W celu rozwiązania zidentyfikowanych przez Komisję problemów w zakresie konkurencji na rynku detalicznym usług telefonii ruchomej spółka Liberty Global przedstawiła zobowiązania.

1. Opis zobowiązań

(29)

Ostateczne zobowiązania przedstawione przez Liberty Global obejmowały dwa elementy. Po pierwsze, Telenet zobowiązuje się do zbycia na rzecz jednego nabywcy dwóch spośród baz klientów BASE liczących około […] aktywnych abonentów. Po drugie, Telenet zobowiązuje się do zawarcia z nabywcą baz klientów umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej, umożliwiając w ten sposób podmiotowi otrzymującemu środek zaradczy działalność na rynku detalicznym usług telefonii ruchomej jako wirtualnego operatora sieci komórkowej w ramach sieci BASE. Ostateczne zobowiązania obejmują klauzulę umówionego nabywcy (Telenet nie może zakończyć transakcji, dopóki nie zawrze umowy o sprzedaży baz klientów); w zobowiązaniach tych wymaga się także, aby Komisja zatwierdziła umowę dotyczącą udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej jako zgodną z wymaganiami określonymi w ostatecznych zobowiązaniach.

(30)

Spółka Liberty Global zaproponowała Komisji, aby podmiotem otrzymującym środek zaradczy pozwalający na rozstrzygnięcie wątpliwości było przedsiębiorstwo Medialaan. Spółka Liberty Global dostarczyła także Komisji kopie (i) umowy sprzedaży baz klientów BASE zawartej z Medialaanem; oraz (ii) zawartej z Medialaanem umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej.

(31)

Zgodnie z ostatecznymi zobowiązaniami Telenet przeniesie na Medialaan prawa do obsługi klientów marki JIM Mobile i przekaże własność 50 % udziałów w przedsiębiorstwie Mobile Vikings, które jest wirtualnym operatorem sieci komórkowej nieposiadającym infrastruktury telekomunikacyjnej. JIM Mobile to marka należąca już do Medialaanu, ale klienci JIM Mobile należą do BASE. Mobile Vikings jest wirtualnym operatorem sieci komórkowej nieposiadającym infrastruktury telekomunikacyjnej i działającym w oparciu o sieć BASE; 50 % udziałów w Mobile Vikings należy do BASE. Jednocześnie z nabyciem udziałów BASE w Mobile Vikings Medialaan nabył oddzielnie pozostałe 50 % udziałów w Mobile Vikings. Jak zakłada połączony efekt ostatecznych zobowiązań i dokonanego przez Medialaan nabycia w oddzielnej transakcji, Medialaan wejdzie bezpośrednio lub pośrednio w posiadanie 100 % udziałów w Mobile Vikings.

(32)

W ostatecznych zobowiązaniach zapewnia się uwzględnienie następujących postanowień w umowie dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej: (i) Medialaan w określonym terminie stanie się z pomocą Telenetu wirtualnym operatorem sieci komórkowej posiadającym infrastrukturę telekomunikacją; (ii) okres obowiązywania umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej wyniesie pięć lat, począwszy od momentu przekształcenia w wirtualnego operatora sieci komórkowej posiadającego infrastrukturę telekomunikacją; (iii) zgodnie z umową dotyczącą udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej operator ten będzie działał w oparciu o model opłat zależnie od wykorzystania (model „pay-as-you-go”), będzie mógł jednak nabyć od BASE przepustowość celem transferu danych (model opłat zależnie od wykorzystania nadal będzie obowiązywał w przypadku usług głosowych i usług SMS); (iv) zgodnie z wariantem nabycia przepustowości Medialaan będzie mógł nabyć w ustalonej cenie rocznej 20 % przepustowości w ramach sieci BASE z możliwością późniejszego nabycia dodatkowej przepustowości (5 % plus dodatkowe 5 %); (v) w razie wykorzystania wariantu nabycia przepustowości okres obowiązywania umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej zostanie przedłużony o pięć lat, począwszy od pierwszego roku zastosowania opcji nabycia przepustowości; (vi) umowa dotycząca udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej będzie obejmować okres wyłączności o ustalonym czasie trwania, obowiązujący od dnia zbycia baz klientów; podczas tego okresu Medialaan nie będzie mógł korzystać z innego operatora sieci ruchomej; (vii) zgodnie z wariantem nabycia przepustowości, jeżeli Medialaan przekroczy przydział przepustowości nabyty od BASE, po upływie okresu wyłączności będzie miał prawo do skorzystania z usług innego operatora sieci ruchomej w zakresie niezbędnego nadwyżkowego przydziału przepustowości (jako rozwiązania alternatywnego w stosunku do nabycia dodatkowej przepustowości od BASE).

2. Ocena przedstawionych zobowiązań oraz podmiotu otrzymującego środek zaradczy

(33)

Komisja uznała, że ostateczne zobowiązania rozwiązały zidentyfikowane przez Komisję problemy horyzontalne w odniesieniu do rynku detalicznego usług telefonii ruchomej.

(34)

Komisja uznała, że zbycie dwóch baz klientów (klienci JIM Mobile oraz Mobile Vikings) na rzecz Medialaanu doprowadzi do pojawienia się operatora usług ruchomych o niezbędnej skali i zakresie, by mógł on agresywnie konkurować na rynku detalicznym telefonii ruchomej i by odtworzyć w jak największym możliwym zakresie presję konkurencyjną wywieraną przez Telenet przed zawarciem transakcji.

(35)

W odniesieniu do umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej Komisja uznała, że model opłat zależnie od wykorzystania […], a tym samym umożliwi Medialaanowi działalność na korzystnych warunkach gospodarczych. W odniesieniu do wariantu nabycia przepustowości Komisja uznała, że wariant ten umożliwi Medialaanowi dalszy rozwój i skuteczną konkurencję.

(36)

W ramach przedmiotowej oceny Komisja zbadała także Medialaan jako zaproponowany podmiot otrzymujący środek zaradczy. Komisja stwierdziła, że Medialaan będzie odpowiednim nabywcą, będzie niezależny od Telenetu i będzie miał odpowiednie zasoby finansowe, wiedzę fachową oraz motywację, aby skutecznie konkurować na rynku detalicznym telefonii ruchomej. W szczególności Komisja stwierdziła, że przeniesienie klientów JIM Mobile i Mobile Vikings do Medialaanu oraz przekształcenie Medialaanu w wirtualnego operatora sieci komórkowej posiadającego infrastrukturę telekomunikacyjną mogą zostać osiągnięte w ramach czasowych określonych w ostatecznych zobowiązaniach i umożliwią Medialaanowi skuteczną konkurencję. Komisja uznała także, że przejęcie przez Medialaan klientów JIM Mobile i Mobile Vikings nie przyniesie – bez zagłębiania się w sprawę – problemów w zakresie konkurencji.

(37)

Komisja dokonała także przeglądu umowy dotyczącej udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej zawartej między Telenetem a Medialaanem i stwierdziła, że jej warunki są zgodne z wymaganiami ostatecznych zobowiązań.

(38)

Komisja uznała zatem, że ostateczne zobowiązania rozwiążą zidentyfikowane przez nią problemy horyzontalne w odniesieniu do rynku detalicznego usług telefonii ruchomej. Komisja uznała Medialaan za odpowiedni podmiot otrzymujący środek zaradczy i uznała umowę dotyczącą udzielenia dostępu wirtualnemu operatorowi sieci komórkowej za zgodną z ostatecznymi zobowiązaniami.

VI. WNIOSEK

(39)

Z powodów wymienionych powyżej w decyzji stwierdza się, że – pod warunkiem wypełnienia zobowiązań przedstawionych przez stronę zgłaszającą – proponowana koncentracja nie doprowadzi do istotnego utrudnienia skutecznej konkurencji na rynku wewnętrznym lub na jego znacznej części.

(40)

W związku z tym, zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i art. 57 Porozumienia EOG, należy stwierdzić zgodność koncentracji z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

22.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/13

Komunikat Komisji opublikowany zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie AT.40023 – Transgraniczny dostęp do telewizji kodowanej

(2016/C 141/07)

1. Wprowadzenie

(1)

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (1) Komisja może zdecydować – w przypadkach, w których zamierza przyjąć decyzję nakazującą zaprzestania naruszenia i gdy zainteresowane strony zaproponują zobowiązania uwzględniające zastrzeżenia wyrażone przez Komisję we wstępnej fazie rozpatrywania sprawy – o uczynieniu takich zobowiązań wiążącymi dla przedsiębiorstw. Decyzja taka może zostać przyjęta na czas określony i oznacza, że nie ma już dalszych podstaw do podejmowania działań przez Komisję.

(2)

Zgodnie z art. 27 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia Komisja publikuje zwięzłe streszczenie sprawy i zasadniczą treść zobowiązań. Zainteresowane strony mogą przedłożyć swoje uwagi w terminie wyznaczonym przez Komisję.

2. Streszczenie sprawy

(3)

W dniu 23 lipca 2015 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń dotyczące, między innymi, postępowania przedsiębiorstw Paramount Pictures International Limited (jako następcy, w wyniku połączenia, firmy Viacom Global (Niderlandy) B.V.) („PPIL”) i Viacom Inc. („Viacom”) (razem zwanych „Paramount”). Pisemne przedstawienie zarzutów stanowi również zastrzeżenia wyrażone przez Komisję we wstępnej fazie rozpatrywania sprawy w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

(4)

Zgodnie z pisemnym przedstawieniem zarzutów Paramount zawarł umowy licencyjne z nadawcą telewizji kodowanej, Sky UK Limited, obejmujące klauzule, które:

—	nakładają na przedsiębiorstwo Sky zakaz lub ograniczenie udostępniania jego detalicznych usług telewizji kodowanej w odpowiedzi na spontaniczne wnioski ze strony klientów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium EOG, ale poza Zjednoczonym Królestwem i Republiką Irlandii, lub

—

wymagają, aby Paramount nałożył na nadawców mających siedzibę na terytorium EOG, ale poza Zjednoczonym Królestwem i Republiką Irlandii, zakaz lub ograniczenie udostępniania ich detalicznych usług telewizji kodowanej w odpowiedzi na spontaniczne wnioski ze strony klientów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium EOG, ale poza Zjednoczonym Królestwem i Republiką Irlandii (oba rodzaje klauzul są określane jako „klauzule sporne”).

(5)

Zgodnie ze wstępnym wnioskiem zawartym w pisemnym przedstawieniu zarzutów postępowanie przedsiębiorstwa Paramount stanowi naruszenie postanowień art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), ponieważ: (i) klauzule mają na celu ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFUE i art. 53 ust. 1 Porozumienia EOG; (ii) nie istnieją żadne okoliczności leżące w gospodarczym lub prawnym kontekście tych klauzul, które uzasadniałyby stwierdzenie, że nie mogą one naruszać konkurencji; oraz (iii) klauzule te nie spełniają warunków wyłączenia przewidzianych w art. 101 ust. 3 TFUE i art. 53 ust. 3 Porozumienia EOG.

(6)

Pisemne przedstawienie zarzutów dotyczy również postępowania, z jednej strony, przedsiębiorstwa Sky, oraz, z drugiej strony, przedsiębiorstw Disney, NBCUniversal, Sony, Twentieth Century Fox i Warner Bros. Komisja nadal bada zgodność postępowania przedsiębiorstw Disney, NBCUniversal, Sony, Twentieth Century Fox, Warner Bros i Sky z postanowieniami art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG (w tym postępowania przedsiębiorstwa Sky w odniesieniu do wyżej wymienionych klauzul w umowach licencyjnych między Paramount i Sky).

3. Zasadnicza treść zaproponowanych zobowiązań

(7)

Paramount nie zgadza się z zarzutami przedstawionymi w pisemnym przedstawieniu zarzutów. Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 zaproponował jednak zobowiązania, które może podjąć, aby uwzględnić zastrzeżenia Komisji dotyczące konkurencji. Główne elementy tych zobowiązań byłyby następujące:

Paramount nie powinien zawierać, odnawiać ani przedłużać Umowy Licencyjnej w Zakresie Telewizji Kodowanej Dotyczącej Produkcji (2), która w odniesieniu do jakiegokolwiek obszaru na terytorium EOG, wprowadza (ponownie) jakiekolwiek Dodatkowe Zobowiązania. Są one zdefiniowane następująco:

—

rodzaje zobowiązań umownych określonych w pisemnym przedstawieniu zarzutów nakładające na nadawcę zakaz lub ograniczenie reagowania na spontaniczne wnioski ze strony klientów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium EOG, ale poza obszarem objętym licencją tego nadawcy („Zobowiązanie Nadawcy”);

—

rodzaje zobowiązań umownych określonych w pisemnym przedstawieniu zarzutów, wymagające, aby Paramount nałożył na nadawców mających siedzibę na terytorium EOG, ale poza obszarem objętym licencją nadawcy, zakaz lub ograniczenie reagowania na spontaniczne wnioski ze strony klientów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na tym obszarze objętym licencją nadawcy („Zobowiązanie Przedsiębiorstwa Paramount”);

Paramount nie powinien:

—	dążyć do wykonania postanowień lub wszczęcia postępowania przed sądem w związku z naruszeniem Zobowiązania Nadawcy zawartego w obowiązującej Umowie Licencyjnej w Zakresie Telewizji Kodowanej Dotyczącej Produkcji, ani

—	bezpośrednio lub pośrednio wypełniać lub egzekwować Zobowiązania Przedsiębiorstwa Paramount zawartego w obowiązującej Umowie Licencyjnej w Zakresie Telewizji Kodowanej Dotyczącej Produkcji.

(8)

Zobowiązania przedsiębiorstwa Paramount obejmowałyby zarówno linearne usługi telewizji kodowanej, jak również – w zakresie przewidzianym w umowie licencyjnej (lub oddzielnych umowach licencyjnych) z nadawcą – usługi subskrypcji usług wideo na żądanie („SVOD”).

(9)

Okres obowiązywania zobowiązań wynosiłby pięć lat od dnia, w którym Paramount otrzyma formalne powiadomienie o decyzji Komisji zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

(10)

Zobowiązania są publikowane w całości w angielskiej wersji językowej na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji:

http://ec.europa.eu/competition/index_pl.html

4. Zaproszenie do zgłaszania uwag

(11)

Po zbadaniu rynku Komisja zamierza przyjąć – na podstawie art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 – decyzję uznającą za wiążące zobowiązania streszczone powyżej i opublikowane na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji.

(12)

Zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja wzywa zainteresowane strony trzecie do zgłaszania uwag na temat zaproponowanych zobowiązań. Komisja musi otrzymać wspomniane uwagi nie później niż w terminie jednego miesiąca od daty niniejszej publikacji. Zainteresowane strony trzecie są również proszone o przedłożenie nieopatrzonej klauzulą poufności wersji swoich uwag, z której usunięto tajemnice handlowe oraz pozostałe informacje poufne oraz zastąpiono je nieopatrzonym klauzulą poufności streszczeniem lub słowami „tajemnica handlowa” lub „poufne”.

(13)

Prosimy o przesyłanie uzasadnionych odpowiedzi i uwag, przedstawiających istotne fakty. Jeśli stwierdzą Państwo istnienie problemu dotyczącego dowolnej części proponowanych zobowiązań, prosimy o zasugerowanie możliwego rozwiązania.

(14)

Uwagi z dopiskiem zawierającym numer referencyjny sprawy – „AT.40023 – Transgraniczny dostęp do telewizji kodowanej” – można przesyłać do Komisji pocztą elektroniczną (na adres: COMP-GREFFE-ANTITRUST@ec.europa.eu), faksem (nr faksu: +32 22950128) lub listownie na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2009 r. art. 81 i 82 Traktatu WE stały się odpowiednio art. 101 i 102 TFUE. Treść tych dwóch grup postanowień jest zasadniczo identyczna. Dla celów niniejszego zawiadomienia odniesienia do art. 101 i 102 TFUE należy rozumieć, tam gdzie to stosowne, jako odniesienia do art. 81 i 82 Traktatu WE.

(2) „Umowa Licencyjna w Zakresie Telewizji Kodowanej Dotycząca Produkcji” oznacza umowę, na podstawie której nadawca otrzymuje licencję (jako licencjobiorca) na wyprodukowane w przyszłości przez licencjodawcę określone filmy na zasadzie wyłączności (i która może obejmować inne treści audiowizualne) przez ograniczony okres, podczas którego nadawca może wyświetlać te filmy w telewizji kodowanej i, w zakresie przewidzianym w umowie licencyjnej (lub oddzielnych umowach licencyjnych) zawartej z takim nadawcą, na zasadzie SVOD.

22.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/16

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 141/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„PÃO DE LÓ DE OVAR”

Nr UE: PT-PGI-0005-01341 – 28.5.2015

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa lub nazwy

„Pão de Ló de Ovar”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Portugalia

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 2.3. Chleb, ciasta, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Pão de Ló de Ovar” to wyrób cukierniczy na bazie jaj (głównie żółtek jaj), cukru i mąki.

Prezentowany jest w formie wyłożonej białym papierem do pieczenia. Ma kształt okrągłego bochenka chleba o lekkim, kremowym, delikatnym miąższu jasnej barwy, zwanym „ló”. Jego skórka jest cienka i złotobrązowa, lekko wilgotna. Wilgotny miąższ, zwany „pito”, wykazuje następujące cechy fizyczne, chemiczne i sensoryczne:

Średnie wartości parametrów fizycznych dla różnych rodzajów „Pão de Ló de Ovar”:

	„Pão de Ló de Ovar” „miniatura” (miniatura) lub „infantes” (dziecko)		„Pão de Ló de Ovar” normal (zwyczajny)
	Min.	Maks.	Min.	Maks.
Masa (w gr)	100	125	485	1 500
Wysokość (w cm)	3	8	7	14
Średnica (w cm)	11	12	16	28

„Pão de Ló de Ovar”„miniatura” jest również powszechnie nazywany „infantes”.

Średnie wartości składu chemicznego „Pão de Ló de Ovar”:

	Min.	Maks.	Min.	Maks.
Węglowodany (%)	37,80	49,20	Rozpuszczalne 29,20	Rozpuszczalne 39,20
Węglowodany (%)	37,80	49,20	Nierozpuszczalne 5,40	Nierozpuszczalne 13,40
Tłuszcze (%)	12,80	18,20
Woda ogółem (%)	24,50	33,10
Białka (%)	7,40	14,60	Rozpuszczalne 1,30	Rozpuszczalne 2,70
			Nierozpuszczalne 7,90	Nierozpuszczalne 10,10
			Aktywność wody 0,831	Aktywność wody 0,937

Z uwagi na fakt, że produkt traci wilgoć podczas okresu przydatności do spożycia, podane wartości mogą obniżyć się o 2,5 %.

Cechy sensoryczne:

Barwa	Skórka: ciemnożółta do brązowej
	Część wilgotna lub „pito”: złota barwa żółtka jaja, która może wpadać w pomarańczowy lub brązowawy odcień
	Część sucha: barwa żółtka jaja wpadająca w pomarańczową
Wygląd	Skórka: jednorodna, jej powierzchnia może wykazywać nierówności z powodu opadania ciasta oraz charakterystyczne niewielkie pęcherzyki w cieście
	Część wilgotna lub „pito”: kremowa, dość płynna, może rozpływać się podczas krojenia „Pão de Ló de Ovar”
	Część sucha: gąbkowata
Aromat	„Pão de Ló”: lekko jajeczny, z nutą karmelu (lecz nie przypalonego)
Smak	„Pão de Ló”: słodki i jajeczny
Konsystencja	„Pão de Ló”: konsystencja średnia, rozpływająca się w ustach, delikatna, pozwalająca na delektowanie się kremowym aspektem części płynnej

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Świeże jaja, cukier biały, mąka pszenna typ 55 oraz sól (ten składnik jest nieobowiązkowy).

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Przygotowanie ciasta

Podczas tego etapu kluczowe znaczenie dla jakości produktu końcowego ma doświadczenie cukiernika, ponieważ pozwala mu ono określić, w którym momencie ciasto osiągnęło stan „optymalny”.

Formowanie ciasta

Najpierw formę wykłada się papierem do pieczenia, który zostaje do niej dokładnie dopasowany. Czynność ta wymaga umiejętności i zręczności manualnej.

Wlewanie ciasta do formy również stanowi czynność wymagającą wprawy i doświadczenia ze strony cukiernika.

Pieczenie ciasta

Proces pieczenia „Pão de Ló de Ovar” wymaga stałego nadzoru, ponieważ objętość „pito” – jego cecha szczególna – zależy od czasu pieczenia.

Schładzanie

„Pão de Ló de Ovar” pozostawia się w formie do całkowitego ostygnięcia. Po zakończeniu tego etapu nacina się papier do pieczenia.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Etykieta „Pão de Ló de Ovar” zawiera następujące elementy:

1)	napis „»Pão de Ló de Ovar« – Chronione oznaczenie geograficzne” lub „Pão de Ló de Ovar” ChOG;

2)	logo „Pão de Ló de Ovar” pokazane poniżej:

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Gmina Ovar (sołectwa Esmoriz, Cortegaça, Maceda, Arada, Ovar, S. João, S. Vicente, Válega).

5. Związek z obszarem geograficznym

Od końca XVIII w. do chwili obecnej know-how związane z produkcją „Pão de Ló de Ovar” nie wykraczało poza granice gminy Ovar (dawniej znanej jako Vila de Ovar).

Produkcja „Pão de Ló de Ovar” ogranicza się do gminy Ovar, ponieważ nazwa produktu odpowiada wyznaczonemu obszarowi, na którym produkt zdobył renomę; renoma ta jest bezpośrednio związana z produkcją „Pão de Ló de Ovar” i jego spożyciem i nawiązuje do obchodów świąt wielkanocnych, co miejscowa ludność dokumentowała od 1781 r. Jest to tradycja historyczna zakorzeniona w zwyczajach mieszkańców Ovar.

Potwierdzenia faktu, że „Pão de Ló de Ovar” był produkowany pod koniec XVIII w. w Vila de Ovar, dokonał ojciec Manuel Lírio, który miał wgląd w zachowaną w złym stanie dokumentację Irmandade dos Passos (bractwa dos Passos). Przeglądając książki, które „leżały i gniły na gołej ziemi, ze stronami podartymi w strzępy, ze zniszczonymi, porozrywanymi i pogniecionymi okładkami, poplamione jak brudne ścierki”, ojciec Lírio napisał, co następuje, w „Os Passos: subsídios para a história de Ovar”: „w 1781 »Pão de Ló de Ovar« stanowiły podarunek dla księży, którzy nieśli przedmioty sakralne w procesji podczas Wielkiego Tygodnia. Dokument ten świadczy o tym, jak daleko w czasie sięga tradycja tego smakołyku”.

Wspomniana renoma wynika z połączenia czynników naturalnych i regionalnych, takich jak wysoka jakość używanych jaj, oraz z know-how, które ma zasadnicze znaczenie dla ostatecznego rezultatu.

„Pão de Ló de Ovar” wyróżnia się spośród innych wyrobów piekarskich zarówno swoim kształtem przypominającym okrągły bochenek chleba o żółtym, kremowym, lekkim i delikatnym miąższu, zwanym „ló”, pokrytym cienką skórką w kolorze złotobrązowym, lekko wilgotną na skutek metod rzemieślniczych wykorzystywanych w procesie produkcji, jak i wilgotną konsystencją, znaną jako „pito”.

Metoda produkcji stosowana do uzyskania tego kremowego, lekkiego, delikatnego, żółtego miąższu o wilgotnej konsystencji obejmuje kilka etapów, podczas których kluczowe znaczenie mają tradycje produkcyjne związane z know-how cukierników z Ovar, zapewniające jednorodność ciasta, która nada produktowi końcowemu wymagane cechy charakterystyczne.

Po pierwsze, szczególna metoda przygotowywania ciasta polega na mieszaniu składników (jaj, cukru i, fakultatywnie, soli), ubijaniu ich przez najwyżej 20 minut, aż mieszanina nabierze białawego koloru. Następnie dodaje się przesianą przez sito mąkę, mieszając delikatnie w celu otrzymania jednolitego ciasta.

Podczas wykonywania tej czynności decydujące znaczenie dla jakości produktu końcowego ma know-how, ponieważ jest to etap, od którego zależą specyficzne cechy charakterystyczne „Pão de Ló de Ovar”.

Następnie w formie z wypalanej gliny (czerwonej lub czarnej) umieszcza się papier do pieczenia, co stanowi charakterystyczny etap, specyficzny dla tego produktu. Papier do pieczenia (100 do 120 g/m2) wkładany jest do naczynia z wypalanej gliny w taki sposób, żeby otrzymać osiem zagięć, które tworzą cztery równe fałdy. Sposób, w jaki zagina się papier do pieczenia, ma znaczenie dla otrzymania pożądanego kształtu. Zagięcia są rozmieszczone w równych odstępach od siebie, a później nacinane profilowanymi nożyczkami.

Po drugie, odpowiednia ilość ciasta jest umieszczana w formie wyłożonej papierem do pieczenia. Czynność ta świadczy o doświadczeniu i fachowej wiedzy cukiernika, ponieważ od ilości ciasta i sposobu, w jaki zostanie ono umieszczone w formie, zależy, czy pieczenie będzie przebiegać prawidłowo i czy ciasto nie wyleje się poza papier do pieczenia.

Po trzecie, pieczenie odbywa się w piecu elektrycznym w temperaturze między 140 a 200 °C przez 50 minut do dwóch godzin, w zależności od płynnej masy produktu, który ma zostać wyprodukowany. Czynność ta ma kluczowe znaczenie dla jakości produktu i zależy od know-how zastosowanego do uzyskania równowagi pomiędzy czasem pieczenia a konsystencją ciasta, co tłumaczy, dlaczego pieczenie musi być stale kontrolowane.

Produkt jest upieczony, gdy skórka, która powinna być lekko wilgotna, osiągnie złotobrązową barwę, a ciasto będzie kremowe. W zależności od czasu pieczenia „Pão de Ló de Ovar” będzie mieć mniej lub więcej „pito”, co czyni go jedynym w swoim rodzaju wyrobem cukierniczym.

Specyfika „Pão de Ló de Ovar” zależy od know-how zastosowanego do przygotowania ciasta, umieszczenia go w formie oraz od właściwego czasu pieczenia.

„Pão de Ló de Ovar”, którego historia sięga XVIII w., stanowi bezpośredni efekt know-how wymaganego do przygotowania ciasta i jego pieczenia.

Z przekazów ustnych wynika, że w XIX w. wiele rodzin z Ovar zajmowało się wyrobem regionalnych słodyczy, wśród których wyróżniał się słynny „Pão de Ló de Ovar”. W 1877 r. Marques Gomes, pisząc o Vila de Ovar w „Aveiro e seu Distrito”, stwierdził, że „jeśli chodzi o słodycze, to w Aveiro rywalizują ze sobą »pão de ló« i »ovos molles«”. „Pão de Ló de Ovar” zyskał renomę jako tradycyjny portugalski wyrób cukierniczy dzięki, oczywiście, jego wysokiej jakości oraz stopniowemu wprowadzaniu do obrotu w miarę upływu czasu a także rozwojowi rynków.

Produkt rozreklamowały również spektakle organizowane przez chór z Ovar w latach 1949, 1950 i 1972.

Pozostawiając od lat 80. XX w. ślad w pamięci i na podniebieniach, „Pão de Ló de Ovar” zdobył stopniowo znaczącą pozycję na większości krajowych targów gastronomicznych i zdobywał nagrody w konkursach cukierniczych. Produkt stał się popularny w stolicy kraju, zwłaszcza w ostatnim dziesięcioleciu XIX w., dzięki zwyczajowi zapoczątkowanemu przez marynarzy fregat z Ovar, którzy podczas uroczystości oferowali właścicielom fregat oraz ich klientom „Pão de Ló de Ovar” przynoszone w wiklinowych koszach.

Produkowany i rozdawany na szerszą skalę od 1917 r. „Pão de Ló Celeste de Ovar” również znacznie przyczynił się do renomy „Pão de Ló de Ovar”.

„Pão de Ló de Ovar” to wyjątkowy produkt, który swoje specyficzne właściwości zawdzięcza fachowej wiedzy cukierników, nadając w ten sposób smak i szczególny charakter miejscom, w których ten wyrób cukierniczy jest produkowany.

Reputacja i renoma „Pão de Ló de Ovar”, związane wyłącznie z gminą Ovar od końca XVIII w., są dobrze udokumentowane.

Należy uściślić, że know-how związane z produkcją „Pão de Ló de Ovar” nie przekroczyło nigdy granic gminy Ovar.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.dgadr.mamaot.pt/images/docs/val/dop_igp_etg/Valor/CE_Pao_lo_Ovar.pdf

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

22.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/21

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 141/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„ORIEL SEA SALT”

Nr UE: IE-PDO-0005-01318 – 26.2.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1. Nazwa lub nazwy

„Oriel Sea Salt”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Irlandia

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 2.6. Sól

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Oriel Sea Salt” to nazwa soli morskiej pozyskiwanej w zatoce portu Oriel, w wiosce Clogherhead (Drogheda, hrabstwo Louth w Irlandii). Jest to drobnoziarnista sól morska o śnieżnobiałym kolorze, która nie zawiera żadnych dodatków. Jej drobne ziarenka mierzy się w mikrometrach („um”). Wielkość 90 % ziarenek wynosi od 90 do 500 um, a pozostałych 10 % – od 500 do 1 000 um. Sól ta w dotyku przypomina proszek. W przeciwieństwie do płatków lub dużych kryształów soli te drobne ziarenka są szybciej wchłaniane przez żywność, ponieważ sól bardzo łatwo się w niej rozpuszcza.

„Oriel Sea Salt” posiada wysoce skoncentrowany słony smak. Nie jest on ostry ani kwaśny, lecz delikatny – dzięki temu, że sól jest pozyskiwana w zamkniętym systemie pod ciśnieniem, co gwarantuje, że nie wchodzi w kontakt z powietrzem ani ziemią i nie jest przedmiotem ingerencji człowieka, dopóki nie opuści systemu gotowa do pakowania. Ze względu na wyjątkową wielkość ziarenek, konsystencję i delikatny smak „Oriel Sea Salt” stanowi więc doskonałą sól morską z czystego źródła. Intensywny smak, który udowodniono w niezależnych badaniach smaku i konsystencji z zastosowaniem ślepej próby, pozwala stosować do 30 % mniej soli morskiej w produktach spożywczych.

„Oriel Sea Salt” jest z natury śnieżnobiała, więc nie trzeba jej myć ani płukać. Dzięki temu zachowuje ona naturalne minerały morskie, takie jak magnez i potas, oraz do 65 minerałów śladowych. (Mycie soli morskiej stosuje się powszechnie w przypadku soli pozyskiwanej pod gołym niebem lub w salinach).

Zgodnie ze świadectwem analizy sól „Oriel Sea Salt” mieści się w zakresie ± 10 % wartości podanych w poniższej tabeli.

Analiza soli „Oriel Sea Salt” Metoda analizy: Spektrometria mas z jonizacją w plazmie sprzężonej indukcyjnie		Oriel Sea Salt
		mg/kg
NaCl	chlorek sodu	ponad 88 % w/w
H2O	woda	poniżej 5 %
Ca	wapń	poniżej 5 mg/kg
Mg	magnez	500–800 mg/kg
K	potas	poniżej 3 000 mg/kg
Cu	miedź	poniżej 2,0 mg/kg
Zn	cynk	poniżej 2,0 mg/kg
Cr	chrom	poniżej 1,3 mg/kg
Ni	nikiel	poniżej 0,5 mg/kg
Pb	ołów	poniżej 0,4 mg/kg
Mn	mangan	poniżej 0,1 mg/kg
Cd	kadm	poniżej 0,04 mg/kg
Fe	żelazo	ilości śladowe
P	fosfor	ilości śladowe
B	bor	ilości śladowe
Co	kobalt	ilości śladowe
Hg	rtęć	ilości śladowe

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Sól morska pozyskiwana naturalnie z Morza Irlandzkiego.

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Etapy produkcji i procesów:

Wszystkie procesy pozyskiwania, odparowywania, segregacji i krystalizacji prowadzi się na wyznaczonym obszarze w kontrolowanych i monitorowanych warunkach, aby zapewnić jednolitość produktów końcowych. Obejmuje to:

—	pompowanie i filtrowanie wody morskiej za pomocą systemu filtracyjnego,

—	koncentrację solanki pod ciśnieniem w zamkniętym systemie,

—	krystalizację soli morskiej pod ciśnieniem w zamkniętym systemie,

—	zbiór drobnoziarnistych kryształków soli morskiej.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Port Oriel w wiosce Clogherhead znajduje się w północno-zachodniej części cypla Clogher Head, który sięga w głąb cieśniny. Granice obszaru rozciągają się od najdalej wysuniętego na południe krańca Clogher Head (szerokość geograficzna 53,79497 N, długość geograficzna –6,21778 W; szerokość geograficzna 53°47′42″N, długość geograficzna 6°13′04″W) do północnego krańca Dunany Point (szerokość geograficzna 53,86144 N, długość geograficzna –6.23838 W; szerokość geograficzna 53°51′41″N, długość geograficzna 6°14′18″W). W odległości 5 mil morskich w Dundalk Bay znajdują się zarejestrowane obszary produkcji żywych małży 2014 (kod obszaru LH-DB-DB nadany przez irlandzki urząd ds. ochrony rybołówstwa morskiego (Sea Fisheries Protection Authority)).

5. Związek z obszarem geograficznym

Smak i wygląd soli morskiej „Oriel Sea Salt” wynikają z jej pochodzenia. Podobnie jak na winogrona oddziałują lokalne warunki środowiskowe i klimatyczne, na sól morską „Oriel Sea Salt” mają wpływ prądy głębinowe, czystość, zawartość minerałów i nieskażenie wody w tym obszarze oraz procesy stosowane w celu wytworzenia, zachowania i udoskonalenia tych właściwości.

Sól morską w tym regionie pozyskuje się od stuleci. Świadczy o tym następujący fragment County Louth Archaelogical & Historical Journal: W dniu 28 stycznia 1667 r. wicehrabia Dungannon wydzierżawił pułkownikowi Cooke z Chiswick w hrabstwie Middlesex ziemię niepodal miasteczka Carlingforde, by ten założył tam żupy. Przez setki lat port Oriel był synonimem obfitych łowisk, które pozwalały lokalnym mieszkańcom łowić ryby głębinowe bezpośrednio ze skał i w porcie. Sól odgrywała istotną rolę w konserwowaniu ryb przeznaczonych do spożycia lub składowania i późniejszego transportu na rynek. Na mapie z 1797 r. zaznaczono żupy w pobliżu Newry Street (pt mp 16 pm), a miejscowe dokumenty wspominają o wrotach śluz prowadzących do obszaru zbioru soli.

Prąd Zatokowy przepływa wzdłuż zachodniego wybrzeża Irlandii i kiedy napotyka chłodniejsze wody Morza Norweskiego, opływa północny i północno-wschodni cypel, docierając do ostatecznego miejsca przeznaczenia – pięć mil od zatoki przy porcie Oriel. W tym miejscu prąd ustaje, ponieważ łączy się z wielkim ujściem rzeki Boyne (która jest drugą pod względem długości rzeką w Irlandii).

Port Oriel znajduje się w północno-zachodniej części cypla Clogher Head, który sięga w głąb cieśniny. Badania wykazały, że zasolenie tych wód jest porównywalne z zasoleniem występującym normalnie wyłącznie w głębinach morskich. To wysokie zasolenie jest związane z nietypowymi prądami głębinowymi Prądu Zatokowego na tym obszarze. Gęstość wody w porcie Oriel, która wynosi 3,5–3,6 %, jest typowa raczej dla głębszych wód.

Irlandzki instytut morski (Marine Institute of Ireland) od lat przyznaje wodom portu Oriel międzynarodową klasę jakości „A” w odniesieniu do bezkręgowców wodnych, co świadczy o najczystszych wodach morskich. Połowy omułków, małży, krabów, homarów i Ensis arcuatus stanowią kwitnącą działalność gospodarczą w zatoce portu Oriel i wokół niej. Ta obfitość bezkręgowców wodnych również świadczy o wysokiej jakości wody oraz zawartości minerałów. Region ten leży w obrębie zarejestrowanych obszarów produkcji żywych małży 2014 w Dunkalk Bay (kod obszaru LH-DB-DB nadany przez irlandzki urząd ds. ochrony rybołówstwa morskiego (Sea Fisheries Protection Authority) w odniesieniu do małży i Ensis arcuatus).

Właściwości „Oriel Sea Salt” są bezpośrednio związane z nietypowymi prądami głębinowymi w tym obszarze geograficznym oraz wysoką zawartością minerałów, która zazwyczaj nie występuje w tak płytkich wodach i wynika z faktu, że Prąd Zatokowy oraz pływy przemieszczają się od północnych wybrzeży Irlandii do większej zatoki Dundalk Bay, a następnie do zatoki portu Oriel. Tę wysoce zmineralizowaną wodę wysokiej jakości przetwarza się w taki sposób, aby nie weszła w kontakt z powietrzem ani ziemią i aby nie była przedmiotem ingerencji człowieka, dopóki nie powstanie śnieżnobiała sól bogata w minerały, która nie wymaga płukania. Ten proces pozwala uzyskać drobnoziarnistą sól morską.

Podsumowanie:

Sól morska „Oriel Sea Salt” ma cechy typowe dla swojego pochodzenia i bezpośrednio związane z zasoleniem, jakością i wysoką zawartością minerałów w wodzie. Dzięki temu posiada drobne ziarenka, intensywny smak i wyższą zawartość minerałów.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.agriculture.gov.ie/gi/pdopgitsg-protectedfoodnames/products/

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 141

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 59 22 kwietnia 2016

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2016/C 141/01	Brak zastosowania rozporządzenia wobec zgłaszanej koncentracji (Sprawa M.7940 – Netto/Grocery store at Armitage Avenue Little Hulton) ( 1 )	1
2016/C 141/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.7726 – Coty/Procter & Gamble Beauty Businesses) ( 1 )	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2016/C 141/03	Kursy walutowe euro	2
2016/C 141/04	Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji wydana na posiedzeniu w dniu 21 stycznia 2016 r. w sprawie projektu decyzji dotyczącej sprawy M.7637 – Liberty Global/BASE Belgium – Sprawozdawca: Republika Czeska	3
2016/C 141/05	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające – Liberty Global/BASE Belgium (M.7637)	5
2016/C 141/06	Streszczenie decyzji Komisji z dnia 4 lutego 2016 r. uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG (Sprawa M.7637 – Liberty Global/BASE Belgium) (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 531) ( 1 )	7

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1355
JPY	Jen	124,50
DKK	Korona duńska	7,4411
GBP	Funt szterling	0,78693
SEK	Korona szwedzka	9,1845
CHF	Frank szwajcarski	1,0989
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,2015
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,024
HUF	Forint węgierski	310,70
PLN	Złoty polski	4,3085
RON	Lej rumuński	4,4815
TRY	Lir turecki	3,1962
AUD	Dolar australijski	1,4496
CAD	Dolar kanadyjski	1,4346
HKD	Dolar Hongkongu	8,8088
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6262
SGD	Dolar singapurski	1,5252
KRW	Won	1 286,36
ZAR	Rand	16,0999
CNY	Yuan renminbi	7,3525
HRK	Kuna chorwacka	7,4870
IDR	Rupia indonezyjska	14 903,44
MYR	Ringgit malezyjski	4,4105
PHP	Peso filipińskie	52,822
RUB	Rubel rosyjski	73,8545
THB	Bat tajlandzki	39,743
BRL	Real	4,0043
MXN	Peso meksykańskie	19,6232
INR	Rupia indyjska	75,2595

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2016/C 141/07	Komunikat Komisji opublikowany zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie AT.40023 – Transgraniczny dostęp do telewizji kodowanej	13
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2016/C 141/08	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	16
2016/C 141/09	Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych	21