11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7862 – TDR Capital/Euro Garages)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 52/01)

W dniu 14 stycznia 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7862. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/2

---

Kursy walutowe euro (1)

10 lutego 2016 r.

(2016/C 52/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1257
JPY	Jen	129,42
DKK	Korona duńska	7,4638
GBP	Funt szterling	0,77328
SEK	Korona szwedzka	9,5162
CHF	Frank szwajcarski	1,0960
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,6195
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,031
HUF	Forint węgierski	311,62
PLN	Złoty polski	4,4289
RON	Lej rumuński	4,4830
TRY	Lir turecki	3,2945
AUD	Dolar australijski	1,5848
CAD	Dolar kanadyjski	1,5601
HKD	Dolar Hongkongu	8,7686
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6916
SGD	Dolar singapurski	1,5674
KRW	Won	1 340,37
ZAR	Rand	17,8379
CNY	Yuan renminbi	7,4007
HRK	Kuna chorwacka	7,6350
IDR	Rupia indonezyjska	15 136,73
MYR	Ringgit malezyjski	4,6398
PHP	Peso filipińskie	53,388
RUB	Rubel rosyjski	88,5600
THB	Bat tajlandzki	39,793
BRL	Real	4,3758
MXN	Peso meksykańskie	21,0652
INR	Rupia indyjska	76,3844

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/3

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 8 lutego 2016 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

(2016/C 52/03)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zawarcie Protokołu podlega odrębnym procedurom w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem o Unii Europejskiej i Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z jednej strony, oraz w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, z drugiej strony.

(2)	W dniu 1 października 2015 r. Rada przyjęła, zgodnie z art. 218 ust. 6 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Chorwacji, decyzję (UE) 2015/1891 (1) w sprawie zawarcia Protokołu w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich.

(3)	W dniu 18 lutego 2014 r. (i 1 października 2015 r. dla wersji w języku irlandzkim) Rada przyjęła decyzję (UE) 2015/1892 (2) zatwierdzającą zawarcie Protokołu przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(4)	Protokół powinien zostać zawarty również w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się zawarcie w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”) (3).

Artykuł 2

Przewodniczący Komisji jest niniejszym upoważniony do podjęcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej wszelkich niezbędnych kroków w celu wyrażenia zgody Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej na związanie się postanowieniami Protokołu, w szczególności do złożenia notyfikacji przewidzianej w art. 12 Protokołu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/1891 z dnia 1 października 2015 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 279 z 23.10.2015, s. 1).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/1892 z dnia 18 lutego 2014 r. zatwierdzająca zawarcie przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 279 z 23.10.2015, s. 3).

(3)  Dz.U. L 276 z 18.9.2014, s. 3.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/5

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 8 lutego 2016 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

(2016/C 52/04)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zawarcie Protokołu podlega odrębnym procedurom w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem o Unii Europejskiej i Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z jednej strony, oraz w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, z drugiej strony.

(2)	W dniu 13 maja 2014 r. Rada przyjęła, zgodnie z art. 218 ust. 6 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Chorwacji, decyzję 2014/321/UE (1) w sprawie zawarcia Protokołu w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich.

(3)	W dniu 22 października 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2014/315/Euratom (2) zatwierdzającą zawarcie Protokołu przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(4)	Protokół powinien zostać zawarty również w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się zawarcie w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”) (3).

Artykuł 2

Przewodniczący Komisji jest niniejszym upoważniony do podjęcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej wszelkich niezbędnych kroków w celu wyrażenia zgody Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej na związanie się postanowieniami Protokołu, w szczególności do złożenia notyfikacji przewidzianej w art. 11 Protokołu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Decyzja Rady 2014/321/UE z dnia 13 maja 2014 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 30).

(2)  2014/315/Euratom: Decyzja Rady z dnia 22 października 2013 r. w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 1).

(3)  Dz.U. L 93 z 28.3.2014, s. 2.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/7

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 8 lutego 2016 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

(2016/C 52/05)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”),

A TAKŻE MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE:

(1)	Zawarcie Protokołu podlega odrębnym procedurom w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem o Unii Europejskiej i Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z jednej strony, oraz w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, z drugiej strony.

(2)	W dniu 12 maja 2014 r. Rada przyjęła, zgodnie z art. 218 ust. 6 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Chorwacji, decyzję 2014/320/UE (1) w sprawie zawarcia Protokołu w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich.

(3)	W dniu 15 listopada 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2014/317/Euratom (2) zatwierdzającą zawarcie Protokołu przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(4)	Protokół powinien zostać zawarty również w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się zawarcie w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”) (3).

Artykuł 2

Przewodniczący Komisji jest niniejszym upoważniony do podjęcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej wszelkich niezbędnych kroków w celu wyrażenia zgody Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej na związanie się postanowieniami Protokołu, w szczególności do złożenia notyfikacji przewidzianej w art. 9 Protokołu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Decyzja Rady 2014/320/UE z dnia 12 maja 2014 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii i jej państw członkowskich Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 18).

(2)  Decyzja Rady 2014/317/Euratom z dnia 15 listopada 2013 r. w sprawie zatwierdzenia zawarcia Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 5).

(3)  Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 19.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/9

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 8 lutego 2016 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

(2016/C 52/06)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zawarcie Protokołu podlega odrębnym procedurom w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem o Unii Europejskiej i Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z jednej strony, oraz w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, z drugiej strony.

(2)	W dniu 20 lipca 2015 r. Rada przyjęła, zgodnie z art. 218 ust. 6 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia Chorwacji, decyzję (UE) 2015/1292 (1) w sprawie zawarcia Protokołu w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich.

(3)	W dniu 14 kwietnia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/518/Euratom (2) zatwierdzającą zawarcie Protokołu przez Komisję Europejską w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(4)	Protokół powinien zostać zawarty również w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się zawarcie w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (zwanego dalej „Protokołem”) (3).

Artykuł 2

Przewodniczący Komisji jest niniejszym upoważniony do podjęcia w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej wszelkich niezbędnych kroków w celu wyrażenia zgody Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej na związanie się postanowieniami Protokołu, w szczególności do złożenia notyfikacji przewidzianej w art. 13 Protokołu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/1292 z dnia 20 lipca 2015 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 199 z 29.7.2015, s. 1).

(2)  Decyzja Rady 2014/518/Euratom z dnia 14 kwietnia 2014 r. w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Protokołu do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 233 z 6.8.2014, s. 20).

(3)  Dz.U. L 233 z 6.8.2014, s. 3.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/11

---

DECYZJA NR F2

z dnia 23 czerwca 2015 r.

w sprawie wymiany danych między instytucjami do celów przyznawania świadczeń rodzinnych

(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla umowy między WE a Szwajcarią)

(2016/C 52/07)

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (1), w szczególności jego art. 72 lit. a),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (2), w szczególności jego art. 2 ust. 2 oraz tytuł III, rozdział VI,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W trakcie 340. posiedzenia Komisji Administracyjnej w dniach 22–23 października 2014 r. delegacje wyraziły obawy dotyczące problemów, które wystąpiły w odniesieniu do szybkości, jednolitości i struktury wymiany informacji przez właściwe instytucje w celu przyznawania i obliczania świadczeń rodzinnych.

(2)

Na temat złożoności procedur i czasu trwania postępowań w sprawie przyznawania świadczeń rodzinnych dyskutowano również podczas posiedzenia grupy roboczej Komisji Administracyjnej ds. świadczeń rodzinnych z dnia 18 kwietnia 2012 r. i na Forum refleksji nad kwestiami dotyczącymi eksportu i właściwości w przypadku świadczeń rodzinnych w dniu 10 marca 2015 r.

(3)	Wymiana informacji między instytucjami powinna być zgodna z art. 68 ust. 3 i art. 76 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz art. 2, art. 60 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

(4)

Zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 jeżeli instytucja, w której złożono wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych, uzna, że zastosowanie ma jej ustawodawstwo, jednak nie na zasadzie pierwszeństwa, wówczas niezwłocznie podejmuje tymczasową decyzję w sprawie zasad pierwszeństwa, które mają być stosowane, oraz przekazuje wniosek zgodnie z art. 68 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 do instytucji państwa członkowskiego, którą uzna za właściwą w tym względzie.

(5)

Jeśli instytucja, która otrzymała wniosek zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009, nie poinformowała, że kwestionuje decyzję tymczasową w określonym terminie dwóch miesięcy, decyzja tymczasowa staje się ostateczna od dnia, kiedy instytucja otrzymująca wniosek zatwierdzi decyzję lub, jeżeli instytucja ta nie przedstawi swojego stanowiska w sprawie decyzji tymczasowej, po upływie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku przez tę instytucję (w zależności od tego, co nastąpi najwcześniej).

(6)

Zgodnie z art. 68 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dodatek dyferencyjny należy obliczyć i wypłacić niezwłocznie po tym, jak osoba zainteresowana nabędzie prawo do świadczenia, a państwo członkowskie posiada informacje niezbędne do obliczenia dodatku dyferencyjnego.

(7)

Jeżeli instytucja, w której złożono wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych, podjęła decyzję tymczasową dotyczącą mających zastosowanie zasad pierwszeństwa, ale nie posiada jeszcze wszystkich informacji wymaganych do ostatecznego wyliczenia wysokości dodatku dyferencyjnego, instytucja ta powinna, na wniosek osoby zainteresowanej, obliczyć i przyznać dodatek dyferencyjny na zasadzie tymczasowej, jeżeli takie wyliczenie jest możliwe na podstawie informacji dostępnych zgodnie z art. 68 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz art. 7 i art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009. W przypadku gdy istnieje rozbieżność opinii między zainteresowanymi instytucjami w odniesieniu do ustawodawstwa, które należy zastosować zgodnie z zasadą pierwszeństwa, stosuje się art. 6 ust. 2–5 oraz art. 60 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

(8)	Korzystanie z formularzy podczas wymiany danych do celów obliczania i przyznawania świadczeń rodzinnych na mocy rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 powinno być zgodne z decyzją nr E1 (3).

(9)

W celu ułatwienia jednolitego stosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 Komisja Administracyjna zgadza się zatem, że należy ustalić bardziej dokładne terminy wymiany danych do celów przyznawania i wyliczania świadczeń rodzinnych na mocy rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009. Dodatkowo zasady wypłaty dodatku dyferencyjnego (w tym na zasadzie tymczasowej) powinny również być bardziej przejrzyste. Działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

1.

Instytucja niezwłocznie przekazuje zainteresowanym instytucjom innych państw członkowskich wszelkie informacje niezbędne do ustalenia uprawnienia i wyliczenia świadczeń rodzinnych. Podobnie, jeżeli instytucja uzna, że znane jej informacje mogą być istotne dla decyzji w sprawie uprawnienia lub kwoty przyznanych świadczeń rodzinnych, przekazuje odpowiednie informacje innym zainteresowanym instytucjom możliwie jak najszybciej.

2.

Instytucja odpowiada niezwłocznie na wniosek o udzielenie informacji z innego państwa członkowskiego, a w każdym razie nie później niż: a) w ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania tego wniosku, w przypadku wniosku dotyczącego stanowiska w sprawie decyzji tymczasowej co do zasad pierwszeństwa, o której mowa w art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009; lub b) w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o udzielenie informacji w pozostałych przypadkach

3.

W wyjątkowych przypadkach, gdy z uzasadnionych przyczyn nie jest możliwe, aby instytucja, która otrzymała wniosek o udzielenie informacji, odpowiedziała w terminie określonym w ust. 2 lit. b), instytucja ta powiadamia instytucję składającą wniosek o tym fakcie oraz o przyczynach opóźnienia; o ile jest to możliwe, instytucja wskazuje również termin przekazania wymaganych informacji i informuje instytucję składającą wniosek o wszelkich zmianach dotyczących pierwotnego terminu.

4.

Jeżeli dany przypadek dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, właściwe instytucje na żądanie wymieniają informacje na temat sytuacji rodzinnej beneficjentów oraz wysokości i stawek wypłacanych świadczeń. Wnioski takie rozpatruje się zgodnie z terminami, o których mowa w ust. 2 lit. b). Bez uszczerbku dla obowiązku określonego w ust. 1 w przypadku ogólnych wniosków okresowych w sprawie kontroli wysokości świadczenia lub weryfikacji uprawnień do świadczenia, składanych bez konkretnych przyczyn, właściwa instytucja może złożyć taki wniosek nie częściej niż raz w roku, a właściwa instytucja przyjmująca nie jest zobowiązana do udzielenia odpowiedzi na taki wniosek częściej niż raz w roku.

5.

Dodatek dyferencyjny należy obliczyć i wypłacić niezwłocznie po tym, jak osoba zainteresowana nabędzie prawa do świadczenia, a państwo członkowskie posiada informacje niezbędne do obliczenia dodatku dyferencyjnego. Dodatek lub dodatek tymczasowy będzie wypłacany w odstępach czasu określonych w przepisach krajowych państwa członkowskiego właściwego do wypłacenia świadczeń rodzinnych.

6.	Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu.

---

(1)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(2)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

(3)  Decyzja nr E1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie praktycznych porozumień dotyczących okresu przejściowego dla wymiany danych drogą elektroniczną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 9).

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/13

---

DECYZJA NR H7

z dnia 25 czerwca 2015 r.

w sprawie przeglądu decyzji nr H3 dotyczącej daty, którą bierze się pod uwagę przy ustalaniu kursu wymiany, o którym mowa w art. 90 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla umowy między WE a Szwajcarią)

(2016/C 52/08)

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (1), zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Punkt 8 decyzji nr H3 (3) wymaga dokonania przeglądu niniejszej decyzji po upływie pierwszego roku od wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

(2)

Terminologia użyta w decyzji nr H3 powinna być spójna ze względu na przejrzystość. Sformułowanie „opublikowany dla” należy zatem zastąpić w stosownych przypadkach sformułowaniem „opublikowany”. Użyte sformułowanie „kurs wymiany obowiązujący” należy zastąpić sformułowaniem „kurs wymiany opublikowany”.

(3)	Brzmienie pkt 6 decyzji nr H3 spowodowało trudności interpretacyjne i było stosowane w różny sposób przez państwa członkowskie. Dlatego konieczna jest zmiana tego przepisu w celu wyjaśnienia procedury, którą należy stosować.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

1.	W pkt 3 lit. a) i b) decyzji nr H3 wyrażenie „opublikowany dla” zastępuje się wyrażeniem „opublikowany”.

2.	W pkt 5 decyzji nr H3 wyrażenie „kurs wymiany obowiązujący” zastępuje się wyrażeniem „kurs wymiany opublikowany”.

3.

Punkt 6 decyzji nr H3 otrzymuje brzmienie: „Dla celów art. 90 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 data, którą bierze się pod uwagę przy ustalaniu kursu wymiany stosowanego między dwiema walutami, to: a) w przypadku wniosku o potrącenie z zaległych/bieżących płatności, dzień roboczy bezpośrednio poprzedzający dzień, w którym strona występująca przesłała ostateczny wniosek o potrącenie z zaległych/bieżących płatności; lub b) w przypadku wniosku o odzyskanie należności, dzień roboczy bezpośrednio poprzedzający dzień, w którym strona występująca przesłała pierwszy wniosek o odzyskanie należności. Dla celów niniejszego punktu dzień roboczy oznacza dzień roboczy Europejskiego Banku Centralnego, w którym publikuje on dzienny referencyjny kurs wymiany walut.”.

4.	Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu.

---

(1)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(2)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

(3)  Decyzja nr H3 z dnia 15 października 2009 r. dotycząca daty, którą bierze się pod uwagę przy ustalaniu kursu wymiany, o którym mowa w art. 90 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 56).

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/14

---

Decyzja o zamknięciu formalnego postępowania wyjaśniającego wskutek wycofania zgłoszenia przez państwo EFTA

Umowa o sprzedaż energii elektrycznej zawarta przez przedsiębiorstwo PCC w 2014 r. i umowa o przesyłanie energii z 2014 r.

(2016/C 52/09)

Decyzją 238/15/COL z dnia 17 czerwca 2015 r. Urząd Nadzoru EFTA postanowił zamknąć, zgodnie z częścią II art. 4 ust. 4 protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i Trybunale, formalne postępowanie wyjaśniające wszczęte dnia 10 grudnia 2014 r. decyzją nr 543/14/COL w sprawie (i) umowy o sprzedaż energii elektrycznej zawartej przez przedsiębiorstwo Landsvirkjun hf. i przedsiębiorstwo PCC Bakki Silicon hf. w dniu 17 marca 2014 r. oraz (ii) umowy o przesyłanie energii zawartej przez przedsiębiorstwo Landsnet hf. i przedsiębiorstwo PCC Bakki Silicon hf. w dniu 7 lutego 2014 r.

Sprawa stała się bezprzedmiotowa ze względu na wycofanie zgłoszenia przez państwo EFTA oraz fakt, że umowy zostały rozwiązane przez strony, zanim zaczęły obowiązywać.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA:

http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/15

---

Pomoc państwa – decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń

(2016/C 52/10)

Urząd Nadzoru EFTA nie wnosi zastrzeżeń wobec następującego środka pomocy państwa:

Data przyjęcia decyzji	:	16 września 2015 r.
Sprawa nr	:	77595
Nr decyzji	:	336/15/COL
Państwo EFTA	:	Norwegia
Region	:	W regionie nieobjętym (regionach nieobjętych) pomocą
Tytuł	:	Program na rzecz infrastruktury paliw alternatywnych
Podstawa prawna	:	— Roczne budżety państwa, w których określa się politykę energetyczną oraz cele budżetowe na nadchodzący rok. — Decyzja Parlamentu z dnia 5 kwietnia 2001 r. przyjęta w oparciu o wniosek Ministerstwa ds. Ropy Naftowej i Energii z dnia 21 grudnia 2000 r. Decyzja Parlamentu zmienia ustawę o energii z dnia 29 czerwca 1990 nr 50 (energiloven). — Porozumienie między Ministerstwem ds. Ropy Naftowej i Energii a przedsiębiorstwem Enova. W najnowszej wersji porozumienia, z poprawką z dnia 30 stycznia 2015 r., wyznaczono cele związane z zarządzaniem Funduszem Energetyki przez przedsiębiorstwo Enova w okresie od dnia 28 czerwca 2012 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. — Rozporządzenie nr 1377 z dnia 10 grudnia 2001 r. dotyczące składki od taryfy obowiązującej dla dystrybucji energii elektrycznej (forskrift om innbetaling av påslag på nettariffen til energifondet). — Rozporządzenie o Funduszu Energetyki (vedteker for energifondet) stanowi, iż Fundusz Energetyki podlega Ministerstwu Ropy Naftowej i Energii i określa kwestię zarządzania funduszem.
Rodzaj środka pomocy	:	Program pomocy
Cel pomocy	:	Ochrona środowiska
Forma pomocy	:	Dotacja bezpośrednia
Budżet	:	300 mln NOK
Intensywność pomocy	:	Do 100 % kosztów kwalifikowalnych
Czas trwania	:	Koniec 2016 r.
Sektory gospodarki	:	Transport
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	:	Enova Postbox 5700 Sluppen N-7437 Trondheim NORWEGIA
Inne informacje	:

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA:

http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/16

---

Pomoc państwa – decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń

(2016/C 52/11)

Urząd Nadzoru EFTA nie wnosi zastrzeżeń wobec następującego środka pomocy państwa:

Data przyjęcia decyzji	:	28 października 2015 r.
Nr sprawy	:	78015
Nr decyzji	:	444/15/COL
Państwo EFTA	:	Norwegia
Podstawa prawna	:	Rozporządzenie 2005-12-21-1720
Rodzaj środka pomocy	:	Pomoc na transport morski
Cel pomocy	:	Zatrudnienie
Forma pomocy	:	Zwrot podatku
Budżet	:	Szacowany na 900 mln NOK na pierwszą połowę 2016 r.
Czas trwania	:	1.1.2016 – 30.6.2016
Sektory gospodarki	:	Transport morski
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	:	Ministry of Trade, Industry and Fisheries P.O. Box 8090 Dep N-0032 Oslo NORWEGIA

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA:

http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/17

---

Pomoc państwa – decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń

(2016/C 52/12)

Urząd Nadzoru EFTA nie wnosi zastrzeżeń wobec następującego środka pomocy państwa:

Data przyjęcia decyzji	:	4 listopada 2015 r.
Nr sprawy	:	77887
Nr decyzji	:	468/15/COL
Państwo EFTA	:	Norwegia
Region	:	Troms, Finnmark i Nordland
Nazwa środka pomocy (lub nazwa beneficjenta)	:	Przedłużenie czasu trwania i zaostrzenie warunków kwalifikowalności do programu dotyczącego funduszu ds. czarterów dla północnej Norwegii
Podstawa prawna	:	Decyzje budżetowe podjęte przez Troms, Finnmark i Nordland
Rodzaj środka pomocy	:	Zwrot kosztów czarterów ponoszonych przez organizatorów turystyki
Cel	:	Turystyka
Forma pomocy	:	Dotacja
Budżet	:	30 mln NOK (3,25 mln EUR) na 3 lata
Intensywność pomocy	:	Maksymalnie 25 %
Czas trwania pomocy	:	3 lata
Sektory gospodarki	:	H51.1.0 - Transport lotniczy pasażerski
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	:	Northern Norway Tourist Board Storgata 69 Tromsø P.O.Box 23 N-9251 Tromsø NORWEGIA
Pozostałe informacje	:

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA:

http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/18

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7948 – Hauptgenossenschaft Nord/Roth Agrarhandel)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 52/13)

1.

W dniu 3 lutego 2016 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Hauptgenossenschaft Nord AG („Hauptgenossenschaft Nord”, Niemcy) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Roth Agrarhandel GmbH („Roth Agrarhandel”, Niemcy) w drodze zakupu udziałów.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: —   w przypadku przedsiębiorstwa dlg: spółdzielnia rolnicza działająca w sektorze rolnym i oferująca produkty i usługi dla rolników, —   w przypadku przedsiębiorstwa Hauptgenossenschaft Nord: sprzedaż hurtowa towarów rolnych, w tym zbóż, nasion, pasz i nawozów oraz obrót nimi, —   w przypadku przedsiębiorstwa Roth Agrarhandel: sprzedaż detaliczna towarów rolnych, w tym zbóż, nasion, pasz i nawozów.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury rozpatrywania niektórych koncentracji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2) sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym zawiadomieniu.

4.

Komisja Europejska zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja Europejska musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7948 – Hauptgenossenschaft Nord/Roth Agrarhandel, na poniższy adres: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/19

---

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 52/14)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„ΓΛΥΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΑΓΡΟΥ” (GLYKO TRIANTAFYLLO AGROU)

Nr UE: CY-PGI-0005-01310 – 03.02.2015

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Nazwa lub nazwy

„Γλυκο Τριανταφυλλο Αγρου” (Glyko Triantafyllo Agrou)

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Cypr

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 2.3. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Glyko Triantafyllo Agrou” jest jednorodną, gęstą mieszaniną płatków róży, cukru i wody, która stężała w czasie procesu przygotowywania. Nakłada się ją łyżką i spożywa jako deser.

Właściwości chemiczne

Zawartość wilgoci: 20–24 %

Popiół: 0,1–0,3 %

Węglowodany: 70–85 %

Cechy organoleptyczne

Barwa: produkt znajdujący się w słoiku ma charakterystyczną, głęboką, ciemnopurpurową barwę przechodzącą w brąz. Po rozsmarowaniu wyrób ten przyjmuje jaśniejszy odcień barwy brązowej lub pomarańczowej, a pojedyncze płatki są prześwitujące, zabarwione na beżowo, miejscami na brązowo.

Konsystencja: gęsta mieszanina o dużej zawartości całych płatków róży, które nadają jej zwartą konsystencję.

Zapach: wyraźny zapach róży.

Smak: słodki, przypominający róże.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Do wytworzenia produktu wykorzystuje się następujące składniki, w proporcji, odpowiednio, 1:1:1 do 1:1½:1:

—	płatki róży (bez łodygi) odmiany Rosa damascena (róża damasceńska), uprawianej w gospodarstwach położonych na określonym obszarze geograficznym,

—

cukier,

—

woda.

Do sporządzonej mieszaniny dodawany jest również sok z cytryny (1 %).

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym

—   Zbiór surowca: róże zrywane są jedynie w chłodnych godzinach porannych, a dokładniej między godziną piątą a ósmą, kiedy kwiaty nie są jeszcze w pełni otwarte, a płatki są nadal wilgotne. Dostawa i składowanie: róże dostarczane są w postaci świeżej, z łodygami, w ciągu około trzech godzin od zbioru. Następnie: a) natychmiast rozpoczyna się przygotowywanie produktu lub (w wyjątkowych przypadkach, gdy dostarczono bardzo dużą ilość surowca); b) róże są natychmiast schładzane do temperatury 0–6 °C w atmosferze o wilgotności względnej wynoszącej około 75 %; róż nie można przechowywać dłużej niż przez 24 godziny.

—   Przygotowanie: najpierw usuwa się łodygi i inny zdrewniały materiał, tak aby pozostały jedynie płatki, które następnie przesiewa się w celu usunięcia pyłku i płucze zimną bieżącą wodą.

—   W kotle – pierwsze gotowanie: płatki róż gotuje się w niewielkiej ilości wody z cukrem. Ilość dodanej wody zależy od tego, jak wiele wilgoci pozostanie na płatkach po płukaniu. Na tym etapie kocioł zakryty jest dopasowaną pokrywką, tak aby cały aromat pozostał w mieszaninie, co pomaga zachować różany zapach produktu.

—   W kotle – drugie gotowanie: do mieszaniny dodaje się pozostałą część cukru i wody oraz sok z cytryny, po czym kontynuuje się gotowanie, bez pokrywki.

—   Schładzanie, pakowanie i podgrzewanie w piecu: produkt schładza się do temperatury pokojowej i wkłada do wysterylizowanych, żaroodpornych słoików z wieczkiem. Słoiki wkłada się do pieca i podgrzewa, aż temperatura we wnętrzu mieszaniny osiągnie 70–85 °C.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

„Glyko Triantafyllo Agrou” jest pakowany w szklane słoiki (które można podgrzewać w wysokiej temperaturze), lecz masa minimalna ani maksymalna nie są określone.

Słoiki są pakowane w kartonowe opakowania i przechowywane w temperaturze pokojowej (w suchym i chłodnym miejscu).

Okres przydatności do spożycia: trzy lata od daty opakowania.

Temperatura przechowywania: temperatura otoczenia poniżej 25 °C.

Pakowanie jest częścią procesu produkcji i musi odbywać się na określonym obszarze geograficznym (zob. pkt 3.6 poniżej).

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Ze względu na lepszą identyfikowalność etykietowanie również musi mieć miejsce na określonym obszarze geograficznym. Jest to powodowane dużą podatnością produktu na zanieczyszczenia. Ryzyko zanieczyszczenia jest wyeliminowane dzięki pakowaniu i następnie etykietowaniu; w rezultacie wszystkie etapy procesu produkcji (łącznie z etapem końcowym) odbywają się na określonym obszarze geograficznym.

Obowiązuje wymóg przestrzegania przepisów dotyczących etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych, w formie zmienionej lub zastąpionej. Ponadto na etykiecie musi znajdować się jasna informacja, że produkt został wytworzony z róż odmiany Rosa damascena uprawianych w gminie Agros.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

„Glyko Triantafyllo Agrou” jest wytwarzany na obszarze administracyjnym gminy Agros.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Mimo iż słodki produkt na bazie płatków róż jest wytwarzany w niewielkich ilościach przez innych producentów na Cyprze i za granicą, „Glyko Triantafyllo Agrou” jest wyjątkowy ze względu na:

a)	surowiec, tj. płatki róży damasceńskiej, która jest z powodzeniem uprawiana na terenie Agros;

b)	związek między produktami z róży damasceńskiej a gminą Agros, który istnieje od ponad stu lat, oraz renoma tych produktów;

c)	fachowa wiedza zgromadzona przez mieszkańców gminy, a w szczególności przez jedynego komercyjnego producenta „Glyko Triantafyllo Agrou”, który włączył do swojego procesu produkcji metody i wiedzę fachową miejscowych kobiet, które niegdyś przygotowywały ten produkt w domu do celów leczniczych.

a)   Surowiec i miejscowa uprawa róży damasceńskiej: „Glyko Triantafyllo Agrou” jest jednym z produktów wytwarzanych z płatków róży damasceńskiej, która jest z powodzeniem uprawiana na określonym obszarze geograficznym. Związek między Agros a produktami z róży wynika z faktu, że róża damasceńska jest uprawiana na tym obszarze od ponad stu lat. Łącznie 70 % wszystkich gospodarstw zajmujących się uprawą tej odmiany na Cyprze znajduje się w Agros, ponieważ roślinie tej odpowiadają specyficzne warunki klimatyczne tego obszaru. Dzięki dużej ilości płatków róż dostępnych w gospodarstwach w pobliżu przetwórni produkt („Glyko Triantafyllo Agrou”), który swój specyficzny charakter zawdzięcza szybkiemu dostarczeniu surowca z pola na stół, może być wytwarzany na skalę handlową.

Przedmiotowy obszar geograficzny ma szczególny mikroklimat, który sprzyja uprawie róży damasceńskiej.

Związek między różą damasceńską a cechami środowiska Agros obejmuje klimat (chłodny i suchy klimat górski) i glebę. Gmina Agros położona jest na wysokości około 1 000 metrów. Sprzyja to uprawie róż, o czym świadczą uprawiane ilości (70 %) tej rośliny. Ponadto gmina znajduje się w naturalnej niecce, dzięki czemu róże są chronione przed wiatrami wiejącymi z północy.

Temperatury wahają się od -5 °C do 35 °C. Ważne jest jednak, iż w miesiącach, w których rozpoczyna się wzrost wegetatywny, temperatury są stabilne. Duże wahania temperatur od marca do czerwca mogłyby zaszkodzić uprawom. Opady są również zrównoważone; podobnie jak w przypadku temperatury, odchylenia w tym zakresie mogłyby negatywnie oddziaływać na kwitnienie, a w konsekwencji na plony. W maju, kiedy róże kwitną i są ścinane, opady są zazwyczaj niewielkie, a zatem prawdopodobieństwo wystąpienia grzybicy jest nikłe, a warunki do zbioru są doskonałe. Ponadto podłoże skalne (gabro i diabaz) w połączeniu z rodzajem gleby (średnia tekstura, duża zawartość materii organicznej) stanowią odpowiednie warunki glebowe dla tej odmiany róży.

Dzięki szczególnym warunkom klimatycznym i glebowym gmina Agros zaczęła być utożsamiana z uprawą i przetwórstwem róży damasceńskiej, a w związku z tą tożsamością na przestrzeni lat ukształtowała się kulturowa tradycja. Pierwsze wzmianki o uprawie róży damasceńskiej na Cyprze pojawiają się pod koniec XIX wieku, a informacje dotyczące upraw znacznej wielkości zawsze dotyczyły wyłącznie gmin Mylikouri i Agros, co świadczy o wyjątkowym charakterze tych obszarów. W obu gminach ilość upraw róż wzrosła po 1940 roku, jednak w Agros produkowano i nadal produkuje się więcej róż niż w Mylikouri, co prowadzi do jednoznacznego wniosku, że dzięki szczególnym warunkom klimatycznym i czynnikowi ludzkiemu róża damasceńska nadal jest tu z powodzeniem uprawiana. Ponadto nie istnieją pisemne wzmianki o wytwarzaniu przedmiotowego produktu z róży damasceńskiej w Mylikouri; na wspomnianym obszarze produkowana jest wyłącznie woda różana.

Oprócz faktu, że obszar Agros świetnie nadaje się do uprawy róży damasceńskiej, należy także zauważyć, że według badań naukowych jedynie 20 % wszystkich gatunków róż jest zaklasyfikowanych jako róże pachnące, 50 % to róże pachnące w niewielkim stopniu, a pozostałe gatunki nie posiadają zapachu. Róża damasceńska znajduje się wśród 20 % gatunków sklasyfikowanych jako pachnące, a z badań wynika także, iż pod względem zapachu różni się od innych mieszańców. Można zatem stwierdzić, że „Glyko Triantafyllo Agrou” przygotowywany z płatków róży damasceńskiej zawdzięcza swój charakterystyczny zapach szczególnym aromatycznym cechom tej odmiany róży.

b)   Związek z gminą Agros i renoma: przetwarzanie róż damasceńskich na omawiany produkt rozpoczęto w Agros na początku lat 40. XX wieku, kiedy roślinę tę zaczęto uprawiać na skalę handlową. Wzmianki sięgające 1940 r. zawierają informacje, zgodnie z którymi kobiety w gminie Agros przygotowywały „Glyko Triantafyllo Agrou” w domu nie tylko do spożywania jako prosty, tradycyjny wyrób cukierniczy, lecz również jako lekarstwo na zaparcie. Do 1985 r. produkt ten wytwarzano jedynie w prywatnych kuchniach, a nie na skalę handlową. Około 1985 r. Niki Agathokleous rozpoczęła produkcję do celów handlowych, wykorzystując wiedzę przekazaną jej przez teściową. Do dziś jest to jedyny dopuszczony producent „Glyko Triantafyllo Agrou” na skalę handlową, aczkolwiek w okresie zbiorów wiele kobiet w wiosce nadal przygotowuje niewielkie ilości produktu w domu na własny użytek.

Poza historycznym związkiem między Agros a słodkim wyrobem z płatków róż, związek gminy z produktami z róży damasceńskiej przejawia się również w życiu kulturalnym mieszkańców. Co roku w połowie maja (w zależności od pogody), tj. w czasie zbiorów, w gminie odbywa się doroczne święto róż, podczas którego prezentowane są lokalne wyroby z róży damasceńskiej, w tym również przedmiotowy produkt. Róża stała się poniekąd symbolem gminy, co jest odzwierciedlone w publikacjach (niedawnych i starszych), w których informacjom o wiosce towarzyszą wzmianki o jej produktach z róży damasceńskiej.

c)   Wiedza fachowa: mimo iż zapach róży damasceńskiej jest podstawowym czynnikiem wyróżniającym produkt, duże znaczenie ma również zgromadzona wiedza fachowa. Jest ona wykorzystywana: podczas zbioru róż (w okresie zbiorów kwiaty zrywane są codziennie, zbiór prowadzony jest bardzo ostrożnie, tak aby w płatkach znajdowało się jak najwięcej zapachu), zajmowania się surowcem po zbiorze i przygotowywania produktu końcowego. Fachowa wiedza nagromadzona przez lata odzwierciedla się:

(i)	w tym, że płatki są nienaruszone, a ich struktura zachowana jest w produkcie końcowym;

(ii)	w zwartej konsystencji końcowej mieszaniny;

(iii)

w dużej zawartości płatków róży w końcowej mieszaninie.

Poniżej opisano bardziej szczegółowo czynniki ludzkie, którym „Glyko Triantafyllo Agrou” zawdzięcza swoje charakterystyczne cechy, w szczególności pod względem zapachu, koloru, zachowanych w całości płatków oraz dużej ilości płatków w mieszaninie:

1.

Róże zrywane są jedynie w chłodnych godzinach porannych między godziną piątą a ósmą, kiedy kwiaty nie są jeszcze w pełni otwarte, a płatki są nadal wilgotne. Kwiaty zrywane w nagrzanym powietrzu charakteryzują się mniejszą zawartością olejku eterycznego, który wyparowuje z mikroskopijnych włosków na powierzchni płatków. Następnie róże przewożone są niezwłocznie do przetwórni, aby przygotowanie produktu rozpoczęło się, gdy płatki są jeszcze wilgotne i pachnące. Kluczowe znaczenie ma również niewielka odległość przetwórni od gospodarstw: ogranicza to czas transportu płatków róży do minimum, dzięki czemu jakość i aromat są zachowane podczas przetwarzania.

2.

Podczas pierwszego gotowania róż z wodą i cukrem kocioł przykryty jest pokrywką, co ogranicza do minimum parowanie olejku eterycznego i zapewnia możliwie największe wchłanianie zapachu przez produkt. Para uwalniana na początku gotowania ma najwyższą zawartość olejku eterycznego (zapachu) – olejek ma niższą temperaturę wrzenia niż woda, więc wyparowuje jako pierwszy – i musi zetknąć się z chłodną powierzchnią, żeby ulec kondensacji i ponownie połączyć się z mieszaniną.

3.	Ostrożny ręczny zbiór i niewielka odległość od wytwórni sprawiają, że płatki róż pozostają nienaruszone, co jest kluczowe dla osiągnięcia przez produkt końcowy zwartej konsystencji.

4.	Zawartość płatków róż w mieszaninie to kolejny istotny element, który wpływa na gęstą konsystencję mieszaniny i na jej aromat.

5.	Stopniowe (w dwóch etapach) dodawanie cukru podczas przygotowywania (gotowania) zapewnia stopniowe i równomierne gotowanie płatków róż; element ten ma decydujące znaczenie dla koloru i zwartej konsystencji produktu końcowego.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.moa.gov.cy/moa/da/da.nsf/All/F3FF567F4E8FF1C5C2257B970039D8EF/$file/Προδιαγραφες%20Γλυκο%20Τριανταφυλλο%20Αγρου%20final.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/23

---

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 52/15)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„POULET DE L’ARDECHE”/„CHAPON DE L’ARDECHE”

Nr UE: FR-PGI-0005-01296 – 29.12.2014

ChNP ( ) ChOG ( X )

1.   Nazwa lub nazwy

„Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.1. Mięso świeże (i podroby)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” to kurczaki i kapłony z gatunku Gallus gallus, chowane na wolnym wybiegu.

„Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” pochodzą z odpornych, wolno rosnących odmian. Wiek ubojowy „Poulet de l’Ardèche” wynosi minimum 81 dni, a „Chapon de l’Ardèche” – minimum 150 dni.

Organoleptyczne cechy charakterystyczne: Mięso „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” jest zwarte, zawiera mało tłuszczu, ma intensywny smak i ciemną barwę. W zależności od wykorzystywanych odmian barwa skóry i kończyn jest różna (biała lub żółta).

Cechy charakterystyczne prezentacji:

—	jedynie tuszki klasy A są wprowadzane do obrotu w postaci całych sztuk,

—	zgodnie z tradycją tuszki sprzedawane w postaci całych sztuk prezentowane są z goleniami podwiniętymi do środka tuszki, pod kość mostka,

—	w przypadku rozbioru kawałki pochodzą wyłącznie z rozbioru ręcznego i muszą być zgodne z kryteriami prezentacji klasy A.

Formy prezentacji:

—	częściowo patroszone (minimalna masa tuszki = 1,3 kg dla kurczaków i 2,9 kg dla kapłonów),

—	gotowe do pieczenia (minimalna masa wypatroszonej tuszki bez podrobów, ale z kośćmi goleniowymi = 1,030 kg dla kurczaków i 2,530 kg dla kapłonów),

—	w kawałkach.

Mięso to jest oferowane konsumentom w postaci świeżej lub mrożonej.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

„Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” są chowane na wolnym wybiegu z nieograniczonym dostępem do zadrzewionego terenu, na którym naturalnie występują odłamki skał, po osiągnięciu wieku 42 dni.

Podstawę pożywienia tych zwierząt stanowią zboża:

—	w początkowym etapie chowu od 1 do maksymalnie 28 dnia: co najmniej 50 % zbóż,

—	na etapie tuczu, tj. od 29 dnia włącznie do uboju: średni wskaźnik ważony zbóż i produktów pochodnych zbóż w okresie tuczu jest większy lub równy 80 %. Etap ten obejmuje okres „wzrostu” i „tuczu końcowego”.

Produkty pochodne zbóż stanowią maksymalnie 15 % zbóż i produktów pochodnych zbóż łącznie.

Dawka żywieniowa „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” składa się w 100 % z roślin, minerałów i witamin. Obecne w niej są co najmniej dwa rodzaje zboża. Całkowita zawartość tłuszczu dawki żywieniowej nie przekracza 6 %. Podawane pasze nie zawierają żadnych substancji leczniczych, w tym kokcydiostatyków. Dozwolone są wyłącznie naturalne regulatory flory bakteryjnej.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Chów „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” odbywa się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Etap chowu zaczyna się z ustanowieniem jednodniowych piskląt w chowie i kończy z wyprowadzeniem drobiu do rzeźni.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Odległość między miejscem chowu i ubojnią jest mniejsza niż 100 km lub czas trwania podróży między miejscem chowu i ubojnią jest krótszy niż 3 godziny. Rozbiór tuszek wykonywany jest wyłącznie ręcznie. Drób sprzedawany w całości prezentowany jest z kośćmi goleniowymi.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oprócz obowiązkowych zapisów przewidzianych w przepisach dotyczących etykietowania mięsa drobiowego, etykieta zawiera:

—	nazwę; „Poulet de l’Ardèche” lub „Chapon de l’Ardèche”,

—	symbol ChNP Unii Europejskiej,

—	wskazanie ubojni przy pomocy specjalnego oznakowania (znaku EWG) lub etykiety wskazującej masę i cenę, umieszczonej na produkcie obok etykiety informacyjnej.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny produkcji „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” jest skoncentrowany wokół masywu górskiego Ardèche (pasmo Vivarais) w środkowo-wschodniej części Masywu Centralnego. W skład obszaru geograficznego wchodzą następujące kantony:

w departamencie Ardèche (07):

wszystkie gminy kantonów: Annonay, Annonay Nord, Annonay Sud, Antraigues-sur-Volane, Burzet, Le Cheylard, Chomerac, Coucouron, Lamastre, Montpezat-sous-Bauzon, Privas, Rochemaure, Saint-Agrève, Saint-Félicien, Saint-Martin-de-Valamas, Saint-Péray, Saint-Pierreville, Satillieu, Serrières, Tournon-sur-Rhône, Vals-les-Bains, Vernoux-en-Vivarais, La Voulte-sur-Rhône; z kantonu Aubenas: gminy: Aubenas, Mercuer, Saint-Didier-sous-Aubenas; z kantonu Thueyts: gminy: Astet, Barnas, Chirols, Lalevade-d’Ardèche, Mayres, Meyras, Pont-de-Labeaume, Prades, Thueyts; z kantonu Villeneuve-de-Berg gminy: Berzème, Darbres, Lussas, Mirabel, Saint-Gineis-en-Coiron, Saint-Jean-le-Centenier, Saint-Laurent-sous-Coiron, Saint-Pons;

w departamencie Loire (42):

wszystkie gminy kantonów: Bourg-Argental, Pélussin, Saint-Chamond, Saint-Chamond Sud, Saint-Genest-Malifaux. z kantonu La Grand-Croix: gminy: Doizieux, Farnay, La Grand-Croix, L’Horme, Lorette, Saint-Paul-en-Jarez, La Terrasse-sur-Dorlay; z kantonu Rive-de-Gier: gminy: Châteauneuf, Pavezin, Rive-de-Gier, Sainte-Croix-en-Jarez;

w departamencie Haute-Loire (43):

wszystkie gminy kantonów: Aurec-sur-Loire, Fay-sur-Lignon, Le-Monastier-sur-Gazeille, Monistrol-sur-Loire, Montfaucon-en-Velay, Le-Puy-en-Velay Est, Le-Puy-en-Velay Sud-Est, Saint-Didier-en-Velay, Saint-Julien-Chapteuil, Sainte-Sigolène, Tence, Yssingeaux; z kantonu Bas-en-Basset: gminy: Bas-en-Basset, Malvalette; z kantonu Le-Puy-en-Velay Nord: gminy: Chaspinhac, Malrevers, Le Monteil;

z kantonu Retournac: gmina Retournac; z kantonu Saint-Paulien: gminy: Lavoûte-sur-Loire, Saint-Vincent; z kantonu Solignac-sur-Loire: gminy: Le Brignon, Cussac-sur-Loire, Solignac-sur-Loire; z kantonu Vorey: gminy: Beaulieu, Chamalières-sur-Loire, Mézères, Rosières, Vorey.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Obszar geograficzny „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” to masywy pasma górskiego Vivarais, obejmującego głównie Ardèche, ale również po części wschód departamentu Haute-Loire i południe departamentu Loire. Jedną z właściwości tego obszaru jest to, że składa się wyłącznie z gmin położonych na terenach górskich i podgórskich, wiąże się z trudnościami związanymi z wysokością, nachyleniem terenu lub klimatem, które znacząco ograniczają możliwości użytkowania gruntów, na których rozwija się ekstensywna działalność rolnicza.

Na obszarze geograficznym panuje klimat średnio wysokich gór do kontynentalnego, o dużych różnicach między porami roku, znacznych różnicach temperatur, bardzo szybkich przejściach od zimy do lata i częstych wiatrach.

Obszar geograficzny charakteryzuje się m.in. glebami powstałymi ze starych skał wulkanicznych, granitów i łupków. Wspólną cechą tych skał jest to, że są jednocześnie twarde i łatwo podlegają korozji, co powoduje obecność bardzo wielu małych otoczaków w glebie na wybiegach drobiu.

Zapoczątkowany w latach 60. XX wieku na północy Ardèche rozwój lokalnego sektora drobiowego nabrał dynamiki w latach 80. XX wieku, kiedy rolnicy stworzyli (w 1985 r.) grupę wspólnych interesów („Syndicat de Défense des Volailles Fermières de l’Ardèche”).

Rozwój produkcji „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” chowanych na wolnym wybiegu i opracowanie specyfikacji jakościowych miało miejsce w kontekście środowiska naturalnego niesprzyjającego rozwojowi intensywnych upraw lub hodowli, gospodarstw rodzinnych prowadzących wielorakie uprawy i chów (chów, sadownictwo, uprawa owoców miękkich, soczewicy), małej i średniej wielkości (średnio 35 ha) i skąpych zasobów dostępnych gruntów.

W celu zachowania tradycyjnego charakteru hodowli drobiu hodowcy postawili na ekstensywny model produkcji i chów zwierząt na otwartej przestrzeni. Dlatego ograniczono gęstość obsady, zarówno w budynkach jak i na wybiegach. Karmienie zwierząt opiera się na dużym udziale zbóż, co odpowiada tradycyjnym praktykom miejscowych hodowców, którzy zwyczaj uzupełniali dawkę pokarmową z wybiegu zbożami wyprodukowanymi na kilku skrawkach posiadanych gruntów uprawnych.

Drób ma ponadto wolny dostęp do wybiegów na otwartej przestrzeni, co przyczynia się do zaspokojenia jego potrzeb w zakresie ruchu i dostarcza dodatkowego pożywienia (trawa, owady). Aby umożliwić jak najlepsze wykorzystanie przez drób wybiegów, położonych na nierównym terenie i narażonych na kaprysy lokalnej pogody, hodowcy zdecydowali się na nasadzenie wielu drzew (przynajmniej 30 drzew lokalnych gatunków na 400 m2 budynku), wspierając zarówno korzystanie przez zwierzęta z wybiegów i mobilizując je do ruchu, jak i chroniąc je od słońca i wiatru.

Hodowcy wybrali poza tym odmiany przystosowane do warunków naturalnych: mało nerwowe, odporne i przywykłe do ruchu, a przez to dostosowane do terenu wybiegów. Są to ponadto odmiany wolno rosnące, co pozwala na ubój zwierząt w wieku wyższym od średniej.

Wszystkie zwierzęta wywożone są z gospodarstwa jednocześnie, co wraz z ograniczonym czasem transportu do miejsca uboju pozwala ograniczyć ich stres.

Specyfika produktu

„Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” to drób z chowu na wolnym wybiegu.

Testy organoleptyczne przeprowadzane na produktach ujawniły następujące cechy „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” w stosunku do innych podobnych produktów obecnych na rynku:

—	mięso jest bardziej zwarte – zarówno mięso mięśni białych (filety), jak i czerwonych (udka),

—	mięso zawiera mniej tłuszczu i ma bardziej intensywny smak i ciemniejszą barwę tkanki.

Elementy rozbioru pochodzą wyłącznie z rozbioru ręcznego. W przypadku sprzedaży w postaci całych sztuk „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” prezentowane są z goleniami podwiniętymi do środka tuszki, pod kość mostka.

Związek przyczynowy

Związek przyczynowy między obszarem geograficznym a „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” opiera się zarówno na renomie tych produktów, jak i na umiejętnościach hodowców.

W celu zachowania tradycyjnego charakteru hodowli drobiu hodowcy postawili na tradycyjny chów wybiegowy na otwartej przestrzeni (ograniczona obsada, późny ubój, częste korzystanie z wybiegu).

Stosowanie odmian odpornych i wolno rosnących, wybór diety o wysokiej zawartości zbóż i wykorzystywanie wybiegów bogatych w otoczaki pochodzenia naturalnego pozwalają uzyskiwać drób o uznanych walorach smakowych, ceniony w szczególności za zwartość tkanki i intensywny smak. Duży udział zbóż w diecie jest ważny w odkładaniu się tłuszczu śródmięśniowego, a co za tym idzie dla właściwości smakowych mięsa.

Nierówny teren wybiegów wspomaga rozwój mięśni, zwłaszcza na udkach, oraz eliminowanie tłuszczów, co pozwala uzyskać chude mięso „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche”.

Ubój „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” w wieku wyższym niż średnia umożliwia uzyskanie mięsa o bardziej intensywnej barwie i smaku.

Ograniczenie stresu zwierząt przed ubojem pozwala zachować jakość produktu końcowego, do której przyczynia się też ręczny rozbiór lub zgodne z tradycją prezentowanie całych sztuk.

Renoma „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” wynika zarówno z tradycyjnego sposobu chowu, jak i jego cech organoleptycznych. Od lat 1980 przyczyniła się ona do rozwoju tego sektora (ok. setki hodowców, ponad 150 kurników) oraz do wzrostu sprzedaży w całym południowo-wschodnim kwadracie Francji, a nawet poza nim. Świadczą o niej liczne uzyskane nagrody. Drób ten zdobył wiele medali w powszechnym konkursie rolnym: w 1993 r. srebrny medal, w 1996 r. brązowy, w 1997 r. srebrny medal. „Poulet de l’Ardèche”/„Chapon de l’Ardèche” pojawia się w kuchni znanych mistrzów sztuki kulinarnej, w jadłospisach najlepszych lokalnych restauracji, w programach telewizyjnych i w rubrykach przewodników turystycznych poświęconych takim przysmakom jak „suprême de Poulet de l’Ardèche aux écrevisses” czy „Chapon de l’Ardèche en deux cuissons, morilles et vin jaune”. Obecność hodowców w miejscach sprzedaży w celu wyjaśnienia sposobu produkcji i przepisów związanych z ich produktami przyczyniła się do tego sukcesu.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCPouletChapondelArdeche.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

---

11.2.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/27

---

Sprostowanie do zawiadomienia o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 392 z dnia 25 listopada 2015 r. )

(2016/C 52/16)

Strona 14, pkt 4 „Podstawy dokonania przeglądu”:

zamiast:

powinno być:

---