22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7774 – Antofagasta/Barrick/Zaldivar)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 350/01)

W dniu 15 października 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7774. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7767 – FIS/Sungard)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 350/02)

W dniu 16 października 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7767. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/2

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7734 – Lockheed Martin/Sikorsky Aircraft)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 350/03)

W dniu 15 października 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7734. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/2

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7765 – Carlyle/Veritas)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 350/04)

W dniu 12 października 2015 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32015M7765. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/3

---

Kursy walutowe euro (1)

21 października 2015 r.

(2015/C 350/05)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1354
JPY	Jen	136,30
DKK	Korona duńska	7,4596
GBP	Funt szterling	0,73490
SEK	Korona szwedzka	9,4219
CHF	Frank szwajcarski	1,0864
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,2625
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,079
HUF	Forint węgierski	311,25
PLN	Złoty polski	4,2757
RON	Lej rumuński	4,4315
TRY	Lir turecki	3,2989
AUD	Dolar australijski	1,5707
CAD	Dolar kanadyjski	1,4764
HKD	Dolar Hongkongu	8,7995
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6869
SGD	Dolar singapurski	1,5815
KRW	Won	1 292,65
ZAR	Rand	15,2444
CNY	Yuan renminbi	7,2088
HRK	Kuna chorwacka	7,6165
IDR	Rupia indonezyjska	15 610,11
MYR	Ringgit malezyjski	4,8669
PHP	Peso filipińskie	52,730
RUB	Rubel rosyjski	71,3405
THB	Bat tajlandzki	40,375
BRL	Real	4,4577
MXN	Peso meksykańskie	18,9044
INR	Rupia indyjska	73,9444

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/4

---

Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie

(2015/C 350/06)

Zgodnie z art. 35 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1) podjęto decyzję o zamknięciu łowiska, jak określono w tabeli poniżej:

Data i godzina zamknięcia łowiska	19.9.2015 r.
Czas trwania	19.9–31.12.2015 r.
Państwo członkowskie	Belgia
Stado lub grupa stad	ANF/8ABDE.
Gatunek	Żabnicowate (Lophiidae)
Obszar	VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe
Rodzaj(-e) statków rybackich	—
Numer referencyjny	49/TQ104

---

(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/4

---

Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie

(2015/C 350/07)

Zgodnie z art. 35 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1) podjęto decyzję o zamknięciu łowiska, jak określono w tabeli poniżej:

Data i godzina zamknięcia łowiska	19.9.2015 r.
Czas trwania	19.9–31.12.2015 r.
Państwo członkowskie	Belgia
Stado lub grupa stad	HKE/8ABDE.
Gatunek	Morszczuk europejski (Merluccius merluccius)
Obszar	Obszary VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe
Rodzaj(-e) statków rybackich	—
Numer referencyjny	48/TQ104

---

(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/5

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 31 marca 2015 r.

w sprawie E-17/14

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu

(Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EOG/EFTA – Swoboda przedsiębiorczości – Ograniczenia w wykonywaniu zawodu „dentysta” w Liechtensteinie – Proporcjonalność)

(2015/C 350/08)

W sprawie E-17/14 – Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu – SKARGA o stwierdzenie, że Księstwo Liechtensteinu uchybiło swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 31 Porozumienia EOG poprzez utrzymywanie w mocy przepisów krajowych, takich jak art. 63 ustawy o zdrowiu oraz przepis przejściowy w ustawie o uchyleniu tego artykułu, w tym stosowanie art. 63 ust. 2 ustawy o zdrowiu w tym zakresie, w jakim wymaga się, aby „dentysta” z prawem wykonywania zawodu musiał wykonywać swój zawód jako pracownik, pod bezpośrednim nadzorem, na zlecenie i pod kierunkiem w pełni wykwalifikowanego lekarza dentysty, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen (sędzia sprawozdawca) i Páll Hreinsson, wydał w dniu 31 marca 2015 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1.

Orzeka, że Księstwo Liechtensteinu uchybiło swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 31 Porozumienia EOG poprzez utrzymanie w mocy art. 63 ustawy o zdrowiu, który wymaga, aby osoba posiadająca kwalifikacje określane w języku niemieckim jako „Dentist” musiała wykonywać ten zawód jako pracownik, pod bezpośrednim nadzorem, na zlecenie i pod kierunkiem w pełni wykwalifikowanego lekarza dentysty („Zahnarzt”).

2.	Obciąża Księstwo Liechtensteinu kosztami postępowania.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/6

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 31 marca 2015 r.

w sprawie E-20/14

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Uchybienie zobowiązaniom Umawiającej się Strony – Brak wdrożenia – Rozporządzenie (WE) nr 392/2009 w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków)

(2015/C 350/09)

W sprawie E-20/14 – Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii – SKARGA o stwierdzenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 7 Porozumienia EOG poprzez nieprzyjęcie w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do włączenia do krajowego porządku prawnego aktu, o którym mowa w pkt 56x rozdziału V załącznika XIII do Porozumienia EOG (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego Porozumienia i decyzją Wspólnego Komitetu nr 17/2011 z dnia 1 kwietnia 2011 r., Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen i Páll Hreinsson (sędzia sprawozdawca), wydał w dniu 31 marca 2015 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1.

Orzeka, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 7 Porozumienia EOG poprzez nieprzyjęcie w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do włączenia do krajowego porządku prawnego aktu, o którym mowa w pkt 56x rozdziału V załącznika XIII do Porozumienia EOG (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego Porozumienia oraz decyzją Wspólnego Komitetu nr 17/2011 z dnia 1 kwietnia 2011 r.

2.	Obciąża Islandię kosztami postępowania.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/7

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 31 marca 2015 r.

w sprawie E-21/14

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EOG/EFTA – Brak wdrożenia – Dyrektywa 2010/30/UE w sprawie informacji o produkcie w zakresie zużycia energii)

(2015/C 350/10)

W sprawie E-21/14 – Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii – SKARGA o stwierdzenie, że Islandia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu, o którym mowa w pkt 4 rozdziału IV załącznika II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią), dostosowanego do Porozumienia protokołem 1, lub nie zawiadamiając w przewidzianym terminie Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z tego aktu prawnego i art. 7 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen (sędzia sprawozdawca) oraz Páll Hreinsson, wydał w dniu 31 marca 2015 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1.

Orzeka, że Islandia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu, o którym mowa w pkt 4 rozdziału IV załącznika II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią), dostosowanego do Porozumienia protokołem 1, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy wspomnianego aktu oraz art. 7 Porozumienia.

2.	Obciąża Islandię kosztami postępowania.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/8

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 9 kwietnia 2015 r.

w sprawie E-16/14

Pharmaq AS przeciwko Intervet International BV

(Weterynaryjne produkty lecznicze – Dodatkowe świadectwo ochronne – Rozporządzenie (EWG) nr 1768/92 – Pojęcie „pierwszego zezwolenia na wprowadzenie produktu do obrotu” w Europejskim Obszarze Gospodarczym – Substancja czynna)

(2015/C 350/11)

W sprawie E-16/14 Pharmaq AS przeciwko Intervet International BV – wniosek skierowany do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia pomiędzy Państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, wystosowany przez Oslo tingrett (Sąd Rejonowy w Oslo), dotyczący wykładni art. 2, 3 i 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen i Páll Hreinsson (sędzia sprawozdawca), wydał w dniu 9 kwietnia 2015 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1.

Na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1768/92 dodatkowe świadectwo ochronne dla weterynaryjnego produktu leczniczego może być przyznane w państwie EOG na podstawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu przyznanego w tym państwie zgodnie z administracyjną procedurą wydawania pozwolenia, określoną w tytule III dyrektywy 2001/82/WE, włącznie z procedurą dopuszczenia w wyjątkowych okolicznościach, zgodnie z art. 26 ust. 3 tej dyrektywy. Takie pozwolenie na dopuszczenie do obrotu stanowi ważne zezwolenie oraz, w stosownych przypadkach, może również stanowić pierwsze zezwolenie na wprowadzenie produktu do obrotu jako weterynaryjnego produktu leczniczego w rozumieniu art. 3 lit. b) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1768/92. Zezwolenia przyznawane na podstawie art. 8 akapit pierwszy dyrektywy 2001/82/WE nie stanowią pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w rozumieniu rozporządzenia (EWG) nr 1768/92. Ten przepis stanowiący odstępstwo ściśle ogranicza wykorzystanie środków dozwolonych na jego mocy, stanowiąc, że ma on zastosowanie tylko w przypadku poważnych chorób epizootycznych, w sytuacji braku odpowiedniego produktu leczniczego oraz po zawiadomieniu Urzędu Nadzoru EFTA o szczegółowych warunkach zastosowania. Określenie, czy „specjalne zwolnienia od zezwolenia” lub „licencje AR16”, przyznawane odpowiednio przez władze norweskie i irlandzkie między 2003 i 2011 r., oraz tymczasowe pozwolenie na dopuszczenie do obrotu przyznane w 2005 r. w Zjednoczonym Królestwie zostały wydane na podstawie przepisów krajowych wdrażających art. 8 akapit pierwszy czy też art. 26 ust. 3 dyrektywy 2001/82/WE zależy zasadniczo od oceny okoliczności faktycznych w postępowaniu krajowym, a ocena ta należy do sądu krajowego.

2.

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1768/92 zakres ochrony przyznanej dodatkowym świadectwem ochronnym dotyczy określonego szczepu wirusa objętego patentem podstawowym, ale nieokreślonego w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu w odniesieniu do szczepionki zawierającej martwe wirusy, wykorzystanej do celów art. 3 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1768/92, wyłącznie jeżeli dany szczep stanowi tę samą substancję czynną co produkt leczniczy, dla którego udzielono pozwolenia, a skutki lecznicze są objęte wskazaniami terapeutycznymi, w odniesieniu do których udzielono pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Nie jest istotne, czy produkt leczniczy na bazie takiego innego szczepu będzie wymagał odrębnego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Ocena tych okoliczności jest kwestią faktyczną, która musi zostać określona przez sąd krajowy. Dodatkowe świadectwo ochronne jest nieważne w zakresie, który przekracza zakres określony w odpowiednim pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/9

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7766 – HNA Group/Aguila)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2015/C 350/12)

1.

W dniu 15 października 2015 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo HNA Group Co., Ltd („HNA Group”, Chiny) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Aguila 2 SA, tj. nad spółką holdingową grupy Swissport (zwaną wspólnie z jednostkami zależnymi „Swissport”, Luxksemburg), w drodze zakupu papierów wartościowych.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: — HNA Group: konglomerat, którego główne jednostki gospodarcze obejmują następujące sektory: lotnictwo, holdingi, kapitał, turystyka i logistyka. Za pomocą swojej jednostki działającej w branży lotniczej HNA Group zarządza przedsiębiorstwami związanymi z tą branżą, głównie w Chinach i Azji. Za pośrednictwem kontrolowanych przez siebie przewoźników lotniczych HNA Group prowadzi działalność w wielu portach lotniczych w Europejskim Obszarze Gospodarczym, — Swissport: prowadzi obsługę naziemną portów lotniczych i obsługę ładunków, świadczy także usługi powiązane dla przewoźników lotniczych w Europie i poza jej granicami.

3.	Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie 10 dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: +32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: M.7766 – HNA Group/Aguila, na poniższy adres: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/10

---

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2015/C 350/13)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

„FRANKFURTER GRÜNE SOSSE” / „FRANKFURTER GRIE SOSS”

Nr WE: DE-PGI-0005-0884-13.7.2011

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Niemcy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6: Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” to kompozycja świeżych ziół, w skład której wchodzą świeże liście, łodygi i pąki siedmiu ziół, takich jak: Borago officinalis (ogórecznik lekarski), Anthriscus cerefolium var. sativus (trybula), Lepidium sativum (pieprzyca siewna), Petroselinum crispum (pietruszka zwyczajna), Sanguisorba minor (krwiściąg mniejszy), Rumex acetosa (szczaw zwyczajny) i Allium schoenoprasum (szczypiorek).

Jest to produkt naturalny, którego poszczególne składniki mogą się różnić pod względem wielkości, powierzchni, struktury i koloru w zależności od pory roku i tym samym od intensywności nasłonecznienia, temperatury i innych naturalnych czynników pogodowych.

Kompozycja świeżych ziół „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” może zawierać wyłącznie świeże liście, łodygi i pąki ziół.

Petroselinum crispum, Borago officinalis, Rumex acetosa i Anthriscus cerefolium var. sativus, stanowiące ok. 75 % wagi całkowitej kompozycji, są jej głównymi składnikami, podczas gdy świeże liście, łodygi i pąki Allium schoenoprasum, Sanguisorba minor i Lepidium sativum stanowią łącznie ok. 25 % wagi całkowitej. Ilościowy skład poszczególnych ziół stosowanych w kompozycji różni się w stosunku do wagi całkowitej w zależności od pory roku i zmieniających się zgodnie z naturalnym cyklem właściwości biologicznych poszczególnych gatunków ziół. Żaden gatunek ziół nie może przekroczyć 30 % wagi kompozycji. Ponadto zawartość poszczególnych ziół, takich jak Petroselinum crispum, Borago officinalis, Rumex acetosa i Anthriscus cerefolium var. sativus, musi wynosić co najmniej ok. 8 % całej kompozycji, a ziół takich jak Allium schoenoprasum, Sanguisorba minor i Lepidium sativum, które w określonych porach roku mają szczególnie intensywny smak – co najmniej 3 % całej kompozycji.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Produkcja ogrodnicza siedmiu gatunków ziół używanych w kompozycji świeżych ziół „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” (zarówno w gruncie, jak i pod osłonami) oraz zbiórka liści, łodyg i pąków powinny odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Petroselinum crispum może przejściowo (np. w przypadku wyjątkowych i przejściowych wahań sezonowych w dostępności ze względu na nieudane zbiory spowodowane niekorzystnymi warunkami pogodowymi na danym obszarze geograficznym) pochodzić z produkcji ogrodniczej poza wyznaczonym obszarem geograficznym. W takim przypadku należy dopilnować, aby zioło trafiło do pęczka w świeżym stanie oraz najpóźniej w ciągu 36 godzin od zbioru na obszarze geograficznym.

Dodanie Petroselinum crispum do mieszanki ziół w ciągu 36 godzin od zbioru jest możliwe jedynie dzięki wyjątkowo rozwiniętej infrastrukturze technicznej obszaru geograficznego (międzynarodowe lotnisko i nieprzerwany łańcuch chłodniczy) oraz specyfice tego zioła. Dodanie innych ziół pochodzących z produkcji ogrodniczej poza wyznaczonym obszarem geograficznym jest niedopuszczalne. Pozostałe sześć ziół musi pochodzić z produkcji ogrodniczej na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Poszczególne zioła wchodzące w skład kompozycji siedmiu ziół ciętych, które stanowią bazę „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”, muszą być selekcjonowane i układane w pęczki na wyznaczonym obszarze geograficznym wyłącznie ręcznie.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Liście i łodygi poszczególnych ziół wchodzących w skład „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” są układane w równoległe warstwy metodą tradycyjną, czyli ręcznie, co zapewnia wyjątkową ochronę liści. Liście i łodygi są układane jedne na drugich, mieszane, zwijane i owijane w nieprzezroczysty specjalny wodoodporny papier. Zioła są układane w pęczki przy jednoczesnej kompozycji i dokładnym ustalaniu poszczególnych proporcji mieszanki.

Zautomatyzowane lub mechaniczne układanie warstw i wiązanie w pęczki ziół wchodzących w skład „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” przy użyciu maszyn do pakowania lub podobnych urządzeń jest niedopuszczalne ze względu na niekorzystny wpływ na aromat ziół. Należy pamiętać o tym, że tylko wyjątkowo ostrożne – przypominające pracę manufaktury – ręczne układanie warstw pojedynczych i całych liści, łodyg i pąków poszczególnych ziół pozwala zachować szczególny aromat poszczególnych ziół aż do momentu ich użycia do przygotowania potrawy. Dopiero dodanie mieszanki pociętych ziół do przygotowywanej potrawy pozwala wydobyć typowy i jedyny w swoim rodzaju smak w połączeniu ze szczególną konsystencją świeżych składników.

Produkt „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” o wadze całkowitej wynoszącej min. 250 g jest oferowany jako tradycyjna kompozycja świeżych ziół ciętych. „Opakowanie 250 g” jest tradycyjną formą oferowaną użytkownikom końcowym w regionie frankfurckim. Produkt jest też oferowany odbiorcom hurtowym w większych opakowaniach (np.: 1 kg, 5 kg).

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Na zewnętrznej stronie opakowania wykonanego ze specjalnego papieru, o którym mowa w pkt 3.6., należy obowiązkowo umieścić napis w zielonym kolorze: „Frankfurter Grüne Soße” lub „Frankfurter Grie Soß”, a także wymienić siedem ziół. Dodatkowo pod spodem musi znajdować się czytelny napis: „frische Kräuterkomposition zur Zugbereitung der»Grünen Soße«” (mieszanka świeżych ziół do przygotowania „Grüne Soße”.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny obejmuje miasto Frankfurt nad Menem oraz bezpośrednio sąsiadujące miasta i gminy Oberursel, Bad Homburg, Karben, Bad Vilbel, Niederdorfelden, Maintal, Offenbach am Main, Neu-Isenburg, Mörfelden-Walldorf, Rüsselsheim, Raunheim, Kelsterbach, Hattersheim, Kriftel, Hofheim, Kelkheim, Liederbach, Sulzbach, Schwalbach, Eschborn i Steinbach.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Biorąc pod uwagę małoobszarowe ogrodnictwo, które ze względu na polityczne odgraniczenie od okolicznych terenów cieszy się we Frankfurcie bardzo długą tradycją i o którym po raz pierwszy wspomniano w oficjalnych dokumentach już w 1215 r., większe gospodarstwa rolne przez wieki były nieustannie wypierane i przenoszone na okoliczne tereny poza miastem. Poza tym ze względu na lokalne przepisy gruntowe powierzchnie były dzielone na coraz to mniejsze obszary. Na tych niekiedy znikomych powierzchniach na przestrzeni wieków rozwinęła się uprawa specjalnych gatunków i rodzajów ziół (np. krwiściągu mniejszego), których poza Frankfurtem praktycznie się nie uprawia.

Zwłaszcza szczególne nawyki żywieniowe ludności żydowskiej, która tradycyjnie stanowiła dużą część populacji Frankfurtu, przyczyniły się pod koniec XIX wieku do spożycia i tym samym również uprawy świeżych ziół.

Inną istotną cechą jest szczególne know-how frankfurckich ogrodników uprawiających ogrody ziołowe. Tylko oni wiedzą, w jaki sposób uzyskuje się odpowiednie proporcje poszczególnych, zmieniających się właściwości i składników kompozycji (mieszanki świeżych ziół), tak aby zapewnić konsumentowi harmonijne doznania smakowe. Decydujące znaczenie dla tego tradycyjnego produktu mają w szczególności zmiany pór roku oraz zmienne warunki uprawy, a także zmieniająca się dostępność poszczególnych ziół uprawianych w gruncie lub pod osłonami oraz ich kolor, intensywność smaku i aromaty na późniejszym etapie przetwarzania (wpływ na konsystencję).

5.2.   Specyfika produktu

Produkt „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” jest znaną i lubianą przez konsumentów na obszarze geograficznym specjalnością będącą kompozycją świeżych ziół. Stanowi on ważną podstawę różnych dań i dlatego cieszy się dużym uznaniem.

Zmiany, które nastąpiły między latami 20. i latami 50. XX wieku, doprowadziły do upowszechnienia się nazwy „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” dla tej mieszanki świeżych ziół, odróżniającej ten produkt od gotowej potrawy o nazwie „Grüne Soße”. W dużej mierze wynikało to z konsekwentnego wprowadzenia – po raz pierwszy w tamtym czasie – nazwy „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” dla pęczków świeżych ziół.

Zważywszy że od tamtej pory ta kompozycja świeżych ziół coraz lepiej sprzedawała się również na pobliskich obszarach, w celu jej odróżnienia od dostępnej na rynku mieszanki świeżych ziół o nazwie „Kasseler Grüne Soße” (zawierającej inne zioła) coraz częściej zaczęto używać nazwy „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” jako określenia kompozycji świeżych ziół, która stanowi podstawę różnych potraw. Ponadto nazwa „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” przez pokolenia w wieloraki sposób upowszechniła się na obszarze geograficznym – zarówno wśród społeczeństwa, jak i w ramach kultury – jako budujący tożsamość produkt regionalny. Specjalistyczna wiedza ogrodników dotycząca uprawy i zbioru poszczególnych ziół oraz wynikające z niej jedyne w swoim rodzaju know-how odnoszące się do sposobu stworzenia z siedmiu ziół wyjątkowo harmonijnej kompozycji były przez pokolenia rozwijane w wielu rodzinach. Tę wiedzę rozsławiają liczne wystawy i pomniki (pomnik „Grüne Soße”), a także muzea (Muzeum Ogrodnictwa w Oberrad) i festiwal kultury (Festiwal Zielonego Sosu).

Wielu frankfurtczyków od pokoleń w dużym stopniu identyfikuje się z lokalną specjalnością będącą kompozycją świeżych ziół „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”. Widać to między innymi na przykładzie tego, że na obszarze geograficznym życzliwie i w sposób kształtujący lokalną świadomość przedstawia się ręcznie robiony lokalny produkt „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” nie tylko w licznych artykułach prasowych i w telewizji, lecz także w internecie. Jako przykłady znaczenia tej mieszanki świeżych ziół można przytoczyć w szczególności powieść „Die abenteuerliche Reise der sieben Kräuter” autorstwa Horsta Nopensa, publikację „Des war die Zeit” Frankfurckiego Uniwersytetu Ludowego, różne programy telewizyjne nadawane w regionalnej stacji telewizyjnej HR oraz różne publikacje artystów, twórców kultury i samego miasta Frankfurt o tematyce „Sieben Kräuter müssen es sein – Die Frankfurter Grüne Soße”.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku ChOG)

Obszar geograficzny – pomijając praktykowaną na nim od wielu pokoleń małoobszarową uprawę ziół – stanowi również główny obszar zbytu i spożycia „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”. W ramach wieloletnich relacji między ogrodnikami uprawiającymi ogrody ziołowe a konsumentami (prywatnymi odbiorcami i podmiotami gastronomicznymi) przez pokolenia udało się wykształcić określone wyobrażenie, w jaki sposób należy komponować „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”. Tę szczególną wiedzę zdobyli wyłącznie frankfurccy ogrodnicy i do dziś ją chronią; wiedzy tej nie znajdzie się nigdzie indziej.

Z uwagi na specjalistyczną wiedzę i szczególne know-how, dzięki którym wiadomo, kiedy i jak należy zbierać zioła i jak je komponować, oraz wyjątkową jakość – w szczególności aromat, kolor i smak – poszczególnych ziół, wynikającą ze specyfiki geograficznej, o której mowa w pkt 5.1., z jednej strony, oraz przedstawioną w pkt 3.5. szczególna harmonijną kompozycję poszczególnych ziół wchodzących w skład mieszanki z drugiej strony, lokalna produkcja tej mieszanki świeżych ziół jest uznawana za dobro kultury na obszarze geograficznym i jest przekazywana kolejnym pokoleniom. Będący mieszanką świeżych ziół produkt „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” jest cennym dobrem kultury, które należy chronić.

Długoletniej tradycji uprawy świeżych ziół wchodzących w skład „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß”, związanej z popytem i położeniem geograficznym, towarzyszyło silne przywiązanie do potrawy o nazwie „Grüne Soße” w kuchni regionalnej.

Istotną cechą szczególną mieszanki świeżych ziół „Frankfurter Grüne Soße” / „Frankfurter Grie Soß” jest to, że do dziś każde gospodarstwo domowe albo każdy gastronom stosuje swój własny przepis na przygotowanie sosu o nazwie „Grüne Soße” ze świeżych ziół.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

https://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/41038

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012.

(3)  Zob. przypis 2.

---

22.10.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 350/14

---

Sprostowanie do zaproszenia do składania wniosków 2016 — EAC/A04/2015 — Program Erasmus+

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 347 z dnia 20 października 2015 r. )

(2015/C 350/14)

W pkt 5 „Termin składania wniosków” wprowadzono następujące zmiany w odniesieniu do Akcji 2 — Partnerstwa strategiczne:

---