13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/2

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 27 lutego 2014 r. w sprawie T-602/11 Pêra-Grave – Sociedade Agrícola, Unipessoal, Ld a przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 22 maja 2014 r. przez Pêra-Grave – Sociedade Agrícola, Unipessoal, Ld a

(Sprawa C-249/14 P)

2014/C 361/02

Język postępowania: angielski

Strony

Wnosząca odwołanie: Pêra-Grave – Sociedade Agrícola, Unipessoal, Ld a (przedstawiciel: J. de Oliveira Vaz Miranda de Sousa, advogado)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Fundação Eugénio de Almeida

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	uchylenie wyroku Sądu z dnia 27 lutego 2014 r. wydanego w sprawie T-602/11;

—	ewentualnie, przekazanie sprawy Sądowi celem ponownego rozpoznania;

—	obciążenie OHIM, jako strony pozwanej w postępowaniu przed Sądem, kosztami postępowania w pierwszej instancji oraz kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi, że zaskarżony wyrok jest wadliwy w zakresie, w jakim Sąd dokonał błędnej wykładni art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 (1) i nieprawidłowo zastosował ten przepis. Zarzut ten składa się z trzech części i jest oparty na trzech następujących seriach argumentów:

Sąd nie uzasadnił należycie istnienia rzeczywistego prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w wypadku rozpatrywanych znaków towarowych. Ustalenie rzeczywistego prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w wypadku obydwu znaków towarowych właściwie i obiektywnie nie może wyłącznie polegać na stwierdzeniu – w świetle identyczności oznaczonych nimi towarów oraz ze względu na bardzo małe podobieństwo wizualne i na niski stopień podobieństwa fonetycznego istniejącego między nimi (oraz pomimo braku ich podobieństwa konceptualnego) – że nie można wykluczyć, iż właściwy konsument może postrzegać dane towary jako pochodzące z tego samego przedsiębiorstwa lub z przedsiębiorstw powiązanych gospodarczo. „Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd” nie oznacza zwykłej możliwości wprowadzenia w błąd, lecz raczej prawdopodobieństwo, że takie wprowadzenie w błąd nastąpi. Prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd nie można domniemywać wyłącznie z tego powodu, że istnieje pewien stopień podobieństwa między dwoma znakami towarowymi, nawet jeśli oznaczone nimi towary są identyczne.

Zaskarżony wyrok narusza także art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w zakresie, w jakim Sąd w ramach całościowej oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd nie wziął pod uwagę wpływu i znaczenia braku podobieństwa konceptualnego oznaczeń w wypadku znaków towarowych wykazujących bardzo niski stopień podobieństwa wizualnego i niski stopień podobieństwa fonetycznego. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem konceptualna treść zgłoszonego znaku towarowego powinna wystarczyć, aby zrównoważyć bardzo niski stopień podobieństwa wizualnego i niski stopień podobieństwa fonetycznego, które – według Sądu – istnieje w wypadku zgłoszonego znaku towarowego i wcześniejszego znaku towarowego.

Wreszcie Sąd oceniając istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w wypadku rozpatrywanych oznaczeń nieprawidłowo zastosował art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ w celu ustalenia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd nie uwzględnił wszystkich czynników istotnych w okolicznościach sprawy. Ściślej Sąd nie uwzględnił zasadniczych okoliczności, które stanowią część okoliczności faktycznych sprawy: pochodzenia, historii i geograficznego znaczenia wyrazu zawartego w rozpatrywanych w postępowaniu znakach towarowych oraz ich symbolicznego związku z towarami oznaczonymi wspomnianymi znakami towarowymi. W konsekwencji, i w tym zakresie, Sąd błędnie ustalił okoliczności faktyczne sprawy.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/3

Skarga wniesiona w dniu 18 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Republice Austrii

(Sprawa C-346/14)

2014/C 361/03

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Manhaeve i G. Wilms, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Austrii

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie stosując prawidłowo przepisów art. 4 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 7 ramowej dyrektywy wodnej 2000/60/WE (1) (RDW) przy zatwierdzeniu budowy elektrowni wodnej na rzece Schwarze Sulm, pozwana uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 4 ust. 3 TUE w związku z art. 288 TFUE;

—	obciążenie Republiki Austrii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Austria próbuje obejść zakaz pogarszania stanu, ustanowiony w art. 4 ust. 1 jako podstawowa zasada RDW, i narusza tym samym przesłanki odstępstwa określone w art. 4 ust. 7 RDW.

Zastosowanie dyrektywy ratione temporis opiera się na orzecznictwie Trybunału, zgodnie z którym państwa członkowskie nie mogą uchwalać w okresie transpozycji dyrektywy przepisów, które mogą poważnie zagrozić urzeczywistnieniu celów dyrektywy (art. 4 ust. 3 TUE w związku z art. 288 TFUE).

Pozwana oparła się w swojej nowej decyzji jedynie na zmienionej ocenie stanu wód rzeki Schwarze Sulm. Ta zmieniona klasyfikacja („dobry” stan wód zamiast „bardzo dobrego” stanu wód) jest sprzeczna z pierwotnym planem zagospodarowania. Ustalenia i oceny w planie zagospodarowania nie mogą być zmieniane nagle w wyniku decyzji administracyjnej ad hoc na podstawie nowych kryteriów. W przeciwnym razie łatwo można by obchodzić istotne przepisy materialne ramowej dyrektywy wodnej, tak jak w tym wypadku zakaz pogarszania stanu, jak też ważne przepisy procesowe, jak na przykład udział społeczeństwa.

(1) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327, s. 1).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/4

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung (Rumunia) w dniu 21 lipca 2014 r. – Maria Bucura przeciwko SC Bancpost SA

(Sprawa C-348/14)

2014/C 361/04

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Judecătoria Câmpulung

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Maria Bucura

Strona pozwana: SC Bancpost SA

Interwenient: Vasile Ciobanu

Podmiot trzeci będący w posiadaniu zajętych środków: SC Raiffeisen Bank SA

Pytania prejudycjalne

Czy zgodnie z dyrektywą 93/13/EWG (1) sąd krajowy, do którego wniesiono sprzeciw wobec egzekucji przymusowej opartej na umowie kredytu dotyczącej wydania karty kredytowej typu American Expres Gold w wypadku gdy zezwolenie na egzekucję przymusową zostało wydane pod nieobecność konsumenta, ma obowiązek dokonać oceny również z urzędu nieuczciwego charakteru prowizji przewidzianych w omawianej umowie, gdy tylko pozna okoliczności faktyczne i prawne potrzebne mu w tym celu, a mianowicie: a) prowizji za wydanie karty b) prowizji za roczne zarządzanie kartą; c) prowizji za roczne zarządzanie dodatkową kartą; d) prowizji za odnowienie karty d) prowizji za zastąpienie karty; f) prowizji za zmianę numeru PIN; g) prowizji za pobranie gotówki z bankomatów i okienek (własnych lub należących do innych banków w Rumunii lub za granicą); h) prowizji za zapłatę za towary lub usługi dostarczane przez podmioty gospodarcze w Rumunii lub za granicą; i) prowizji za wydrukowanie i przesłanie wyciągów z rachunku; j) prowizji za sprawdzenie stanu środków przez bankomat; h) prowizji za opóźnienie w spłacie; l) prowizji za przekroczenie maksymalnej wysokości kredytu; m) prowizji za nieuzasadnioną odmowę zapłaty, z zastrzeżeniem, że kwota tych prowizji nie jest określona w umowie?

Czy określenie odsetek rocznych w następujący sposób: „odsetki od kredytu obliczane są w odniesieniu do dziennego salda rozdzielonego na pozycje (płatności, pobrania gotówki, opłaty i prowizje) i do dziennej stopy odsetek odnoszącej się do okresu obliczeniowego. Odsetki obliczane są codziennie zgodnie z następującym wzorem: suma produktów kwoty każdej pozycji dziennego salda pomnożona przez stopę dziennych odsetek obowiązujących w odpowiednim dniu; stopa dziennych odsetek obliczana jest przez podzielenie stopy rocznej przez 360 dni” – które to ma zasadnicze znaczenie w kontekście dyrektywy 87/102/WE Rady z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego zmienionej dyrektywą 98/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. o podobnym brzmieniu – jest sformułowane prostym i zrozumiałym językiem zgodnie z art. 3 i 4 dyrektywy 93/13/EWG?

Czy brak wskazania kwoty prowizji należnych na podstawie umowy i włączenie do umowy zasad obliczania odsetek bez wskazania ich kwoty pozwala sądowi krajowemu – zgodnie z przepisami dyrektywy 87/102 Rady z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (2) zmienionej dyrektywą 98/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. (3) oraz z przepisami dyrektywy 93/13/EWG Rady – uznać, że takie braki w umowie kredytu konsumenckiego powodują, iż w konsekwencji danego kredytu udzielono bez prowizji i odsetek?

4)	Czy współdłużnik umowy kredytu mieści się w pojęciu „konsumenta” w rozumieniu art. 2 lit. a) Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich i art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 87/102/EWG?

W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie, czy zasada skuteczności praw przyznanych przez dyrektywy jest zachowana jeżeli o kwocie odsetek, prowizji i opłat poinformowany zostaje jedynie dłużnik główny poprzez comiesięczny wyciąg z rachunku lub poprzez wywieszenie ogłoszenia w siedzibie banku?

Czy dyrektywę 87/102/EWG należy interpretować w ten sposób, że bank ma obowiązek pisemnego poinformowania zarówno dłużnika jak też współdłużnika o maksymalnej wysokości kredytu, rocznych odsetkach i kosztach mających zastosowanie od dnia zawarcia umowy kredytu oraz o warunkach, w których elementy te mogą ulec zmianie, o procedurze zakończenia umowy kredytu i o jakiejkolwiek zmianie następującej w czasie obowiązywania umowy kredytu w odniesieniu do rocznych odsetek lub kosztów powstałych po podpisaniu umowy kredytu, w chwili gdy zmiany takie mają miejsce, listem poleconym z potwierdzeniem odbioru lub w drodze nieodpłatnie dostarczonego wyciągu z rachunku?

(1) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich oraz pkt 1 lit. e) załącznika do dyrektywy (Dz.U. L 95, s. 29)

(2) Dyrektywa 87/102/EWG Rady z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (Dz.U. L 42, s. 48).

(3) Dyrektywa 98/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. zmieniająca dyrektywę 87/102/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (Dz.U. L 101, s. 17).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/5

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Cluj (Rumunia) w dniu 22 lipca 2014 r. – SC Capoda Import Export SRL przeciwko Registrul Auto Român, Benonowi Nicolaeowi Bejanowi

(Sprawa C-354/14)

2014/C 361/05

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Tribunalul Cluj

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem: SC Capoda Import Export SRL

Druga strona postępowania: Registrul Auto Român, Benone Nicolae Bejan

Pytania prejudycjalne

Czy prawo Unii Europejskiej, a konkretnie art. 34 TFUE, art. 31 ust. 1 dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów [dyrektywę ramową] (1) oraz art. 1 lit. t) i u) rozporządzenia (WE) nr 1400/2002 (2) Komisji Europejskiej, można interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak art. 1 ust. 2 Ordonanţa Guvernului [rozporządzenia rządu] nr 80/2000 ponieważ wprowadza on środek o skutku równoważnym do ograniczenia ilościowego w przywozie, zważywszy że zgodnie z tym przepisem do celów swobodnego przepływu (sprzedaży, dystrybucji) nowych produktów i materiałów konsumpcyjnych, zaliczających się do kategorii produktów i materiałów konsumpcyjnych dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony środowiska naturalnego, efektywności energetycznej i ochrony przed kradzieżą pojazdów drogowych, konieczne jest przedstawienie przez sprzedawcę/dystrybutora/przedstawiciela handlowego, wydanego przez producenta, świadectwa homologacji typu lub certyfikacji dla celów wprowadzenia do obrotu lub sprzedaży albo – jeżeli sprzedawca/dystrybutor/przedstawiciel handlowy nie otrzymał go lub nie jest w jego posiadaniu – konieczne jest przejście procedury homologacji danych produktów w Registrul Auto Român [rumuńskiej ewidencji pojazdów] i uzyskanie świadectwa homologacji typu dla celów wprowadzenia do obrotu lub sprzedaży wydawanego przez Registrul Auto Român i biorąc pod uwagę, że jakkolwiek sprzedawca/dystrybutor/przedstawiciel handlowy posiada certyfikat zgodności dla celów wprowadzenia do obrotu lub sprzedaży części udostępniony przez dystrybutora z innego państwa członkowskiego UE, który to prowadzi swobodnie dystrybucję rzeczonych części na terytorium tego państwa członkowskiego UE, wspomniany certyfikat nie wystarcza dla umożliwienia swobodnego przepływu/sprzedaży/dystrybucji omawianych towarów?

Czy prawo Unii Europejskiej a konkretnie art. 34 TFUE w odniesieniu do pojęcia „środki o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych”, art. 31 ust. 1 dyrektywy 2007/46/WE oraz art. 1 lit. t) i u) rozporządzenia (WE) nr 1400/2000 Komisji Europejskiej można interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie przepisom krajowym przewidującym, że dla umożliwienia swobodnej sprzedaży nowych produktów i materiałów konsumpcyjnych, zaliczających się do kategorii produktów i materiałów konsumpcyjnych dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony środowiska naturalnego, efektywności energetycznej i ochrony przed kradzieżą pojazdów drogowych, nie wystarcza certyfikat zgodności do celów wprowadzenia do obrotu i sprzedaży udostępniony przez dystrybutora z innego państwa członkowskiego UE w odniesieniu do nowych produktów i materiałów konsumpcyjnych zaliczających się do kategorii produktów i materiałów konsumpcyjnych dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony środowiska naturalnego, efektywności energetycznej i ochrony przed kradzieżą pojazdów drogowych, biorąc pod uwagę, że rzeczony dystrybutor z innego państwa członkowskiego UE prowadzi swobodnie dystrybucję rzeczonych części na terytorium tego państwa członkowskiego UE, przy czym zgodnie z tym certyfikatem części te mogą być sprzedawane na terytorium Unii Europejskiej?

(1) Dz.U. L 263, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1400/2002 z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych w sektorze motoryzacyjnym (Dz.U. L 203, s. 30).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/6

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Etablissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer) przeciwko Société Sodiaal International

(Sprawa C-383/14)

2014/C 361/06

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Conseil d’État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Etablissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)

Strona pozwana: Société Sodiaal International

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 3 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia nr 2988/95 (1), w myśl którego upływ terminu przedawnienia następuje najpóźniej w dniu, w którym mija okres odpowiadający podwójnemu terminowi przedawnienia, jeśli do tego czasu właściwy organ nie wymierzył kary, z zastrzeżeniem przypadku zawieszenia postępowania administracyjnego zgodnie z art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia, stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy właściwy organ nie wymierzył żadnej kary w rozumieniu art. 5 rozporządzenia w momencie upływu terminu odpowiadającego podwójnemu terminowi przedawnienia czy też ma on zastosowanie również w przypadku, gdy w terminie tym nie został zastosowany żaden środek administracyjny w rozumieniu art. 4 rozporządzenia?

(1) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312, s. 1).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/7

Wyrok Sądu z dnia 3 września 2014 r. – Unibail Management przeciwko OHIM (Przedstawienie dwóch kresek i czterech gwiazdek)

(Sprawa T-686/13) (1)

([Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego przedstawiającego dwie kreski i cztery gwiazdki - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter odróżniający - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Brak oceny ad casum - Obowiązek uzasadnienia])

2014/C 361/07

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Unibail Management (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci L. Bénard, A. Rudoni i O. Klimis)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 3 września 2013 r. (sprawa R 300/2013-2) dotyczącą zgłoszenia jako wspólnotowego znaku towarowego oznaczenia przedstawiającego dwie kreski i cztery gwiazdki.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 3 września 2013 r. (sprawa R 300/2013-2) w zakresie, w jakim oddalono w niej odwołanie Unibail Management w odniesieniu do towarów i usług należących do klas 16, 35, 36, 38, 41 i 42.

2)	OHIM zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 52 z 22.2.2014.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/7

Wyrok Sądu z dnia 3 września 2014 r. – Unibail Management przeciwko OHIM (Przedstawienie dwóch kresek i pięciu gwiazdek)

(Sprawa T-687/13) (1)

([Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego przedstawiającego dwie kreski i pięć gwiazdek - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter odróżniający - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Brak oceny ad casum - Obowiązek uzasadnienia])

2014/C 361/08

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Unibail Management (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci L. Bénard, A. Rudoni i O. Klimis)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 3 września 2013 r. (sprawa R 299/2013-2) dotyczącą zgłoszenia jako wspólnotowego znaku towarowego oznaczenia przedstawiającego dwie kreski i pięć gwiazdek.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 3 września 2013 r. (sprawa R 299/2013-2) w zakresie, w jakim oddalono w niej odwołanie Unibail Management w odniesieniu do towarów i usług należących do klas 16, 35, 36, 38, 41 i 42.

2)	OHIM zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 52 z 22.2.2014.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/8

Postanowienie Sądu z dnia 17 lipca 2014 r. – The Directv Group przeciwko OHIM – Bolloré (DIRECTV)

(Sprawa T-722/13) (1)

((Wspólnotowy znak towarowy - Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku - Wycofanie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku - Umorzenie postępowania))

2014/C 361/09

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: The Directv Group, Inc. (El Segundo, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat F. Valentin)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Bolloré (Ergué Gabéric, Francja) (przedstawiciel: adwokat S. Legrand)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 25 października 2013 r. (sprawa R 1960/2012-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Bolloré a The Directv Group, Inc.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez stronę pozwaną i przez interwenienta.

(1) Dz.U. C 112 z 14.4.2014.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/9

Postanowienie Sądu z dnia 1 sierpnia 2014 r. – Energy Brands przeciwko OHIM – Smart Wines (SMARTWATER)

(Sprawa T-81/14) (1)

((Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania))

2014/C 361/10

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Energy Brands, Inc. (Atlanta, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: D. Stone i R. Allos, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: P. Geroulakos, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Smart Wines GmbH (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat I. Schwarz)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 19 listopada 2013 r. (sprawa R 903/2013-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Energy Brands, Inc. a Smart Wines GmbH.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca, strona pozwana i interwenient pokrywają swoje własne koszty.

(1) Dz.U. C 135 z 5.5.2014.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/9

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Gmina Miasto Gdynia i Port Lotniczy Gdynia Kosakowo przeciwko Komisji

(Sprawa T-215/14 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Pomoc państwa - Infrastruktura lotniskowa - Finansowanie publiczne przyznane przez gminy na rzecz regionalnego portu lotniczego - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru))

2014/C 361/11

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Gmina Miasto Gdynia (Polska) i Port Lotniczy Gdynia Kosakowo Sp. z o.o. (Gdynia, Polska) (przedstawiciele: adwokat T. Koncewicz oraz radca prawny K. Gruszecka-Spychała)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Grespan, S. Noë i A. Stobiecka-Kuik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek o zawieszenie wykonania decyzji Komisji C(2014) 759 final z dnia 11 lutego 2014 r. w sprawie środka SA. 35388 (2013/C) (ex 2013/NN i ex 2012/N) – Polska – Utworzenie portu lotniczego Gdynia-Kosakowo.

Sentencja

1)	Wniosek zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/10

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Gmina Kosakowo przeciwko Komisji

(Sprawa T-217/14 R)

2014/C 361/12

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Gmina Kosakowo (Polska) (przedstawiciel: radca prawny M. Leśny)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: przedstawiciele: D. Grespan, S. Noë i A. Stobiecka-Kuik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Wniosek zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/10

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Alsharghawi przeciwko Radzie

(Sprawa T-532/14 R)

((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte w związku z sytuacją w Libii - Lista osób i podmiotów, do których mają zastosowanie te środki ograniczające - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru - Wyważenie interesów))

2014/C 361/13

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Bashir Saleh Bashir Alsharghawi (Johannesburg, Afryka Południowa) (przedstawiciel: adwokat E. Moutet)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i V. Piessevaux, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek o zawieszenie wykonania decyzji Rady 2011/137/WPZiB z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (Dz.U. L 58, s. 53) i decyzji Rady 2011/178/WPZiB z dnia 23 marca 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/137/WPZiB (Dz.U. L 78, s. 24) w zakresie dotyczącym skarżącego.

Sentencja

1)	Wniosek o zawieszenie wykonania zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/11

Skarga wniesiona w dniu 5 czerwca 2014 r. – Best-Lock (Europe) przeciwko OHIM – Lego Juris (Kształt zabawkowej figurki)

(Sprawa T-398/10)

2014/C 361/14

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Best-Lock (Europe) Ltd (Colne, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat W. Krahl)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Lego Juris A/S (Billund, Dania)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie R 1896/2013-4 i stwierdzenie wygaśnięcia prawa do wspólnotowego znaku towarowego nr 50 518 w odniesieniu do klasy 28;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku: Trójwymiarowy znak towarowy w kształcie zabawkowej figurki dla towarów z klas 9, 25 i 28 – wspólnotowy znak towarowy nr 50 518

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Lego Juris A/S

Strona wnosząca o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca

Decyzja Wydziału Unieważnień: Częściowe oddalenie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 15 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/11

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO FLUIDE DE PLANTE PROPRE FABRICATION)

(Sprawa T-568/14)

2014/C 361/15

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie R 120/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO FLUIDE DE PLANTE PROPRE FABRICATION” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 1 1 9 22 631

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Wykroczenie poza zakres swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji uzasadnionej względami konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/12

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO COMPLEXE DE PLANTES ENRICHI EN PROTÉINES PROPRE FABRICATION)

(Sprawa T-569/14)

2014/C 361/16

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie R 122/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO COMPLEXE DE PLANTES ENRICHI EN PROTÉINES PROPRE FABRICATION” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 1 1 9 22 961

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Wykroczenie poza zakres swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji uzasadnionej względami konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/13

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO MIT PFLANZENFLUID AUS EIGENER HERSTELLUNG)

(Sprawa T-570/14)

2014/C 361/17

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie R 124/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO MIT PFLANZENFLUID AUS EIGENER HERSTELLUNG” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 1 1 9 22 581

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Wykroczenie poza zakres swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji uzasadnionej względami konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/14

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO PROTEINREICHER PFLANZENKOMPLEX AUS EIGENER HERSTELLUNG)

(Sprawa T-571/14)

2014/C 361/18

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie R 125/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO PROTEINREICHER PFLANZENKOMPLEX AUS EIGENER HERSTELLUNG” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 1 1 9 22 911

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Wykroczenie poza zakres swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji uzasadnionej względami konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/14

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO CON ESTRATTI VEGETALI DI PRODUZIONE PROPRIA)

(Sprawa T-572/14)

2014/C 361/19

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie R 527/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO CON ESTRATTI VEGETALI DI PRODUZIONE PROPRIA” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 1 2 1 30 076

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Wykroczenie poza zakres swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji uzasadnionej względami konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/15

Skarga wniesiona w dniu 6 sierpnia 2014 r. – Crosfield Italia przeciwko ECHA

(Sprawa T-587/14)

2014/C 361/20

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Crosfield Italia Srl (Werona, Włochy) (przedstawiciel: M. Baldassarri, adwokat)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji nr SME 2013 4672 z dnia 28 maja 2014 r. wydanej przez agencję ECHA i podanej do wiadomości obecnej skarżącej w dniu 9 czerwca 2014 r., i pozbawienie jej w związku z tym wszelkich skutków, wraz ze stwierdzeniem nieważności faktur wystawionych w celu odzyskania wyższych podatków oraz nałożenia rzekomo należnych sankcji.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga została wniesiona na decyzję Europejskiej Agencji Chemikaliów, która uznała, że skarżąca nie spełnia przesłanek koniecznych do uznania za małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 396, s. 1), odmawiając przyznania jej przewidzianych tam korzyści oraz obciążając obowiązkiem zapłaty należnych podatków i opłat.

Zarzuty i główne argumenty są podobne do zarzutów i argumentów wysuniętych w sprawie T-620/13 Marchi Industriale przeciwko ECHA.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/16

Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2014 r. – Mechadyne International przeciwko OHIM (FlexValve)

(Sprawa T-588/14)

2014/C 361/21

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Mechadyne International Ltd (Kirtlington, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci S. von Petersdorff-Campen i E. Schaper)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 3 czerwca 2014 r. w sprawie R 2435/2013-4;

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „FlexValve” dla towarów z klas 7, 9, 12 i 42 – zgłoszenie nr 1 1 2 74 677

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie prawa do bycia wysłuchanym;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/16

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie

(Sprawa T-592/14)

2014/C 361/22

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Ehab Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez skarżącego w kwocie 10 000 EUR;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności spornych środków z prawem w zakresie, w jakim, po pierwsze, naruszają one obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 TFUE i 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, oraz po drugie, ograniczają prawo własności strony skarżącej przewidziane w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej „EKPC”) oraz art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jak również naruszają nakaz poszanowania czci i dobrego imienia wynikający z art. 8 i 10 EKPC.

2.	Zarzut drugi dotyczący tego, że poniesiona przez stronę skarżącą szkoda pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym ze środkami przyjętymi przez Radę Unii Europejskiej.

3.	Zarzut trzeci, podniesiony subsydiarnie, dotyczący istnienia systemu odpowiedzialności Unii Europejskiej niezależnej od winy.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/17

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie

(Sprawa T-593/14)

2014/C 361/23

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Rami Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/17

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie

(Sprawa T-594/14)

2014/C 361/24

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Rami Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez stronę skarżącą w kwocie 5 00 000 EUR;

—	tytułem subsydiarnym, wydanie postanowienia o zasięgnięciu opinii biegłego w celu ustalenia wielkości szkody poniesionej przez stronę skarżącą;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/18

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Othman przeciwko Radzie

(Sprawa T-595/14)

2014/C 361/25

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Razan Othman (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez stronę skarżącą w kwocie 10 000 EUR;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/18

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Syriatel Mobile Telecom przeciwko Radzie

(Sprawa T-596/14)

2014/C 361/26

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/19

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Almashreq Investment Fund przeciwko Radzie

(Sprawa T-598/14)

2014/C 361/27

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Almashreq Investment Fund (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez skarżącego w kwocie 10 000 EUR;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T–592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/19

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Souruh przeciwko Radzie

(Sprawa T-599/14)

2014/C 361/28

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Souruh SA (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez stronę skarżącą w kwocie 10 000 EUR;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/20

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Syriatel Mobile Telecom przeciwko Radzie

(Sprawa T-600/14)

2014/C 361/29

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez stronę skarżącą w kwocie 48 8 8 29 000 EUR;

—	tytułem subsydiarnym, wydanie postanowienia o zasięgnięciu opinii biegłego w celu ustalenia wielkości szkody poniesionej przez stronę skarżącą;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/20

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Othman przeciwko Radzie

(Sprawa T-601/14)

2014/C 361/30

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Razan Othman (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/21

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Drex Technologies przeciwko Radzie

(Sprawa T-603/14)

2014/C 361/31

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Drex Technologies SA (Tortola, Brytyjskie Wyspy Dziewicze) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez stronę skarżącą w kwocie 10 000 EUR;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej koszami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-592/14 Makhlouf/Rada lub do nich podobne.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/21

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Almashreq Investment Fund przeciwko Radzie

(Sprawa T-604/14)

2014/C 361/32

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Almashreq Investment Fund (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/22

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Drex Technologies przeciwko Radzie

(Sprawa T-605/14)

2014/C 361/33

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Drex Technologies SA (Tortola, Brytyjskie Wyspy Dziewicze) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/22

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie

(Sprawa T-606/14)

2014/C 361/34

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Ehab Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/23

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (ORGANIC WITH PLANT FLUID FROM OUR OWN PRODUCTION)

(Sprawa T-608/14)

2014/C 361/35

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 2 czerwca 2014 r. w sprawie R 121/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy zawierający element słowne „ORGANIC WITH PLANT FLUID FROM OUR OWN PRODUCTION” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 11 922 697

Decyzja eksperta: odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	przekroczenie granic swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji w oparciu o względy związane z prawem konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/24

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (ORGANIC PROTEIN RICH PLANT COMPLEX FROM OUR OWN PRODUCTION)

(Sprawa T-609/14)

2014/C 361/36

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 2 czerwca 2014 r. w sprawie R 123/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „ORGANIC PROTEIN RICH PLANT COMPLEX FROM OUR OWN PRODUCTION” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 11 922 986

Decyzja eksperta: odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	przekroczenie granic swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji w oparciu o względy związane z prawem konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/24

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO ORGANIC)

(Sprawa T-610/14)

2014/C 361/37

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Laverana GmbH & Co. KG (Wennigsen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Wachinger, M. Zöbisch i D. Chatterjee)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 2 czerwca 2014 r. w sprawie R 301/2014-4;

—	obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy zawierający elementy słowne „BIO ORGANIC” dla towarów i usług z klas 3, 5 i 35 – zgłoszenie nr 12 006 409

Decyzja eksperta: odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty:

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009;

—	przekroczenie granic swobodnego uznania poprzez wydanie decyzji w oparciu o względy związane z prawem konkurencji.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/25

Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Souruh przeciwko Radzie

(Sprawa T-612/14)

2014/C 361/38

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Souruh SA (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci E. Ruchat i C. Cornet d’Elzius)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—	w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji 2014/309/WPZiB z dnia 28 maja 2014 r. oraz wszystkich wykonujących ją aktów w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

—	obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty, które co do zasady są identyczne z zarzutami podniesionymi w sprawie T-432/11 Makhlouf/Rada (1) lub do nich podobne.

(1) Dz.U. C 290, s. 13.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/26

Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2014 r. – Hewlett Packard Development Company przeciwko OHIM (FORTIFY)

(Sprawa T-628/14)

2014/C 361/39

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hewlett Packard Development Company LP (Dallas, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci T. Raab i H. Lauf)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 2 czerwca 2014 r. w sprawie R 249/2014-2.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „FORTIFY” dla towarów z klasy 9 – zgłoszenie nr 11 771 037

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego w całości

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/26

Skarga wniesiona w dniu 21 sierpnia 2014 r. – Jaguar Land Rover przeciwko OHIM (Kształt samochodu)

(Sprawa T-629/14)

2014/C 361/40

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Jaguar Land Rover Ltd (Coventry, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: F. Delord i R. Grewal, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 24 kwietnia 2014 r. w sprawie R 1622/2013-2.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Trójwymiarowy znak towarowy przedstawiający kształt samochodu dla towarów z klas 12, 14 i 28 – zgłoszenie nr 11 388 411

Decyzja eksperta: Częściowe odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/27

Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2014 r. – Primo Valore przeciwko Komisji

(Sprawa T-630/14)

2014/C 361/41

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Primo Valore (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: M. Moretto, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie, że Komisja Europejska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie rozporządzenia nr 999/2001 (1) i rozporządzenia nr 178/2002 (2) oraz naruszyła ogólne zasady niedyskryminacji i proporcjonalności, nie przedkładając pod głosowanie komitetowi regulacyjnemu na podstawie procedury przewidzianej w art. 5a ust. 1–4 decyzji 1999/468/WE propozycji działań mających na celu ponowne zbadanie załącznika V nr 2 do rozporządzenia nr 999/2001, zgodnie z którym określony materiał niebezpieczny pochodzący z państw członkowskich Unii Europejskiej należy usunąć i zniszczyć, nawet jeśli dane państwa członkowskie zostały uznane za państwa o znikomym ryzyku BSE (gąbczastych encefalopatii bydła);

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący obowiązku działania, który ciąży na Komisji na podstawie art. 8 ust. 1 zdanie ostatnie w związku z art. 5 ust. 1 i 3 rozporządzenia nr 999/2001 i z art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 178/2002, a także na podstawie art. 7 ust. 2 zdanie drugie tegoż rozporządzenia oraz art. 23 i 24 rozporządzenia nr 999/2001.

—

Strona skarżąca podnosi w powyższym względzie, że na podstawie wymienionych powyżej przepisów na Komisji ciąży obowiązek ponownego zbadania czasowego odstępstwa wprowadzonego w Załączniku V nr 2 do rozporządzenia nr 999/2001 i przedstawienia komitetowi regulacyjnemu na podstawie procedury przewidzianej w art. 5o decyzji nr 1999/468/WE propozycji działań mających na celu zmianę wspomnianego Załącznika V. Ma to służyć zapewnieniu poszanowania międzynarodowych norm zdrowotnych przyjętych przez OIE [Międzynarodowy Urząd Chorób Odzwierzęcych], które nie przewidują sporządzenia wykazu określonego materiału niebezpiecznego dla państw takich jak Włochy, które zostały uznane za państwa o znikomym ryzyku, to jest państwa o najniższym ryzyku w międzynarodowej klasyfikacji przyjętej przez OIE.

Zarzut drugi dotyczący obowiązku działania, który ciąży na Komisji na podstawie zasady niedyskryminacji, art. 7 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia nr 178/2002, a także art. 23 i 24 rozporządzenia nr 999/2001.

—

Strona skarżąca twierdzi w powyższym względzie, że na podstawie zasady i przepisów przytoczonych powyżej, skoro OIE stwierdził w maju 2008 r., w maju 2011 r., w maju 2012 r. i w maju 2013 r., że niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej, w tym Włochy, mogą zostać uznane za państwa o znikomym ryzyku BSE, Komisja była zobowiązana dostosować uregulowanie w świetle tych nowych danych i ponownie zbadać odstępstwo, o którym mowa w Załączniku V nr 2 do rozporządzenia, aby zapewnić poszanowanie zasady niedyskryminacji. Wspomniane odstępstwo przewiduje bowiem z jednej strony różne traktowanie podobnych sytuacji, mianowicie sytuacji producentów z państw Unii i sytuacji producentów z państw trzecich, które zostały uznane za państwa o znikomym ryzyku BSE. Z drugiej strony przewiduje ono takie samo traktowanie różnych sytuacji, mianowicie sytuacji producentów z państw członkowskich Unii, które zostały uznane za państwa o znikomym ryzyku BSE, i sytuacji producentów z państw członkowskich Unii, które nie zostały uznane za takie państwa.

Zarzut trzeci dotyczący obowiązku działania, który ciąży na Komisji na podstawie zasady proporcjonalności, art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 178/2002, a także art. 23 i 24 rozporządzenia nr 999/2001.

—

Strona skarżąca utrzymuje w powyższym względzie, że na podstawie zasady i przepisów przytoczonych powyżej, po tym jak OIE uznał niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej za państwa o znikomym ryzyku BSE, na Komisji ciążył obowiązek dostosowania uregulowania w świetle tych nowych danych i ponownego zbadania odstępstwa, o którym mowa w Załączniku V nr 2 do rozporządzenia, aby zapewnić poszanowanie zasady proporcjonalności. Należy zauważyć między innymi, iż zdaniem strony skarżącej wybór Komisji, by nie badać ponownie odstępstwa przewidzianego w Załączniku V nr 2, nie jest odpowiedni do osiągnięcia celu ochrony zdrowia, na który powołała się ta instytucja.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147, s. 1).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31, s. 1).

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/28

Skarga wniesiona w dniu 22 sierpnia 2014 r. – Urb Rulmenti Suceava przeciwko OHIM – Adiguzel (URB)

(Sprawa T-635/14)

2014/C 361/42

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Urb Rulmenti Suceava SA (Suczawa, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat I. Burdusel)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą był również: Harun Adiguzel (Diosd, Węgry)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie R 1974/2013-4.

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „URB” dla towarów i usług z klas 4, 6–9, 11, 12, 16, 17, 35, 37 i 39–42 – zgłoszenie nr 8 656 605

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Harun Adiguzel

Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Strona skarżąca

Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku: Bezwzględne podstawy unieważnienia na podstawie art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 i względne podstawy unieważnienia na podstawie art. 8 ust. 1 lit. a) i b) w związku z art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009

Decyzja Wydziału Unieważnień: Oddalenie wniosku o unieważnienie prawa do znaku

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 52 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 1 lit. a) i b) w związku z art. 53 ust. 1 lit. a) i art. 53 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/29

Skarga wniesiona w dniu 27 sierpnia 2014 r. – noon Copenhagen przeciwko OHIM – Wurster Diamonds (noon)

(Sprawa T-637/14)

2014/C 361/43

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: noon Copenhagen A/S (Løsning, Dania) (przedstawiciel: adwokat M. Zöbisch)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Wurster Diamonds GmbH (Pforzheim, Niemcy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie R 955/2013-4.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „noon” dla towarów i usług z klasy 14 – zgłoszenie nr 10 215 556

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Wurster Diamonds GmbH

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „noor” dla towarów z klasy 14

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/31

Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji

(Sprawa F-62/14)

2014/C 361/46

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZZ (przedstawiciel: adwokat M.A. Lucas)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Przedmiot i opis sporu

Służba publiczna – Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji o niedopuszczeniu skarżącej do egzaminów z tłumaczenia – Konkurs EPSO (AD/263/13) w celu utworzenia rezerwy kadrowej dla naboru tłumaczy języka włoskiego.

Żądania strony skarżącej

—	Stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 19 listopada 2013 r. o niedopuszczeniu skarżącej do egzaminów z tłumaczenia;

—	W razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 27 marca 2014 r. oddalającej zażalenie skarżącej;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/31

Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji

(Sprawa F-64/14)

2014/C 361/47

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZZ (przedstawiciel: M.A. Lucas, avocat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Przedmiot i opis sporu

Służba publiczna – Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie niedopuszczenia skarżącej do egzaminów z tłumaczenia w konkursie EPSO/AD/263/13 mającym na celu utworzenie listy rezerwy kadrowej tłumaczy języka włoskiego.

Żądania strony skarżącej

—	Stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 19 listopada 2013 r. w sprawie niedopuszczenia skarżącej do egzaminów z tłumaczenia;

—	w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 2 kwietnia 2014 r. w sprawie oddalenia zażalenia skarżącej;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

13.10.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/32

Skarga wniesiona w dniu 15 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji

(Sprawa F-66/14)

2014/C 361/48

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZZ (przedstawiciel: adwokat S. Orlandi)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Przedmiot i opis sporu

Służba publiczna – Żądanie stwierdzenia, że art. 9 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego z dnia 3 marca 2011 r. jest niezgodny z prawem i niepodlegający zastosowaniu oraz stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przeniesienia uprawnień emerytalnych skarżącej do systemu emerytalnego Unii, który stosuje nowe ogólne przepisy wykonawcze.

Żądania strony skarżącej

—	Stwierdzenie, że art. 9 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego jest niezgodny z prawem, a tym samym niepodlegający zastosowaniu;

—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 4 października 2013 r. w sprawie dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury nabytych przez skarżącą przed podjęciem służby w ramach ich przeniesienia do systemu emerytalnego instytucji Unii Europejskiej na podstawie ogólnych przepisach wykonawczych do art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego z dnia 3 marca 2011 r.;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 361

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 57 13 października 2014

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2014/C 361/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2014/C 361/02	Sprawa C-249/14 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 27 lutego 2014 r. w sprawie T-602/11 Pêra-Grave – Sociedade Agrícola, Unipessoal, Ld a przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 22 maja 2014 r. przez Pêra-Grave – Sociedade Agrícola, Unipessoal, Ld a	2

2014/C 361/03	Sprawa C-346/14: Skarga wniesiona w dniu 18 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Republice Austrii	3

2014/C 361/04	Sprawa C-348/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung (Rumunia) w dniu 21 lipca 2014 r. – Maria Bucura przeciwko SC Bancpost SA	4

2014/C 361/05	Sprawa C-354/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Cluj (Rumunia) w dniu 22 lipca 2014 r. – SC Capoda Import Export SRL przeciwko Registrul Auto Român, Benonowi Nicolaeowi Bejanowi	5

2014/C 361/06	Sprawa C-383/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Etablissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer) przeciwko Société Sodiaal International	6

	Sąd
2014/C 361/07	Sprawa T-686/13: Wyrok Sądu z dnia 3 września 2014 r. – Unibail Management przeciwko OHIM (Przedstawienie dwóch kresek i czterech gwiazdek) [Wspólnotowy znak towarowy — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego przedstawiającego dwie kreski i cztery gwiazdki — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Charakter odróżniający — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Brak oceny ad casum — Obowiązek uzasadnienia]	7

2014/C 361/08	Sprawa T-687/13: Wyrok Sądu z dnia 3 września 2014 r. – Unibail Management przeciwko OHIM (Przedstawienie dwóch kresek i pięciu gwiazdek) [Wspólnotowy znak towarowy — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego przedstawiającego dwie kreski i pięć gwiazdek — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Charakter odróżniający — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Brak oceny ad casum — Obowiązek uzasadnienia]	7

2014/C 361/09	Sprawa T-722/13: Postanowienie Sądu z dnia 17 lipca 2014 r. – The Directv Group przeciwko OHIM – Bolloré (DIRECTV) (Wspólnotowy znak towarowy — Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku — Wycofanie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku — Umorzenie postępowania)	8

2014/C 361/10	Sprawa T-81/14: Postanowienie Sądu z dnia 1 sierpnia 2014 r. – Energy Brands przeciwko OHIM – Smart Wines (SMARTWATER) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	9

2014/C 361/11	Sprawa T-215/14 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Gmina Miasto Gdynia i Port Lotniczy Gdynia Kosakowo przeciwko Komisji (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Pomoc państwa — Infrastruktura lotniskowa — Finansowanie publiczne przyznane przez gminy na rzecz regionalnego portu lotniczego — Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie — Wniosek o zawieszenie wykonania — Brak pilnego charakteru)	9

2014/C 361/12	Sprawa T-217/14 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Gmina Kosakowo przeciwko Komisji (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Pomoc państwa — Infrastruktura lotniskowa — Finansowanie publiczne przyznane przez gminy na rzecz regionalnego portu lotniczego — Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie — Wniosek o zawieszenie wykonania — Brak pilnego charakteru)	10

2014/C 361/13	Sprawa T-532/14 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 sierpnia 2014 r. – Alsharghawi przeciwko Radzie (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte w związku z sytuacją w Libii — Lista osób i podmiotów, do których mają zastosowanie te środki ograniczające — Wniosek o zawieszenie wykonania — Brak pilnego charakteru — Wyważenie interesów)	10

2014/C 361/14	Sprawa T-398/10: Skarga wniesiona w dniu 5 czerwca 2014 r. – Best-Lock (Europe) przeciwko OHIM – Lego Juris (Kształt zabawkowej figurki)	11

2014/C 361/15	Sprawa T-568/14: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO FLUIDE DE PLANTE PROPRE FABRICATION)	11

2014/C 361/16	Sprawa T-569/14: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO COMPLEXE DE PLANTES ENRICHI EN PROTÉINES PROPRE FABRICATION)	12

2014/C 361/17	Sprawa T-570/14: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO MIT PFLANZENFLUID AUS EIGENER HERSTELLUNG)	13

2014/C 361/18	Sprawa T-571/14: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO PROTEINREICHER PFLANZENKOMPLEX AUS EIGENER HERSTELLUNG)	14

2014/C 361/19	Sprawa T-572/14: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO CON ESTRATTI VEGETALI DI PRODUZIONE PROPRIA)	14

2014/C 361/20	Sprawa T-587/14: Skarga wniesiona w dniu 6 sierpnia 2014 r. – Crosfield Italia przeciwko ECHA	15

2014/C 361/21	Sprawa T-588/14: Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2014 r. – Mechadyne International przeciwko OHIM (FlexValve)	16

2014/C 361/22	Sprawa T-592/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie	16

2014/C 361/23	Sprawa T-593/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie	17

2014/C 361/24	Sprawa T-594/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie	17

2014/C 361/25	Sprawa T-595/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Othman przeciwko Radzie	18

2014/C 361/26	Sprawa T-596/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Syriatel Mobile Telecom przeciwko Radzie	18

2014/C 361/27	Sprawa T-598/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Almashreq Investment Fund przeciwko Radzie	19

2014/C 361/28	Sprawa T-599/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Souruh przeciwko Radzie	19

2014/C 361/29	Sprawa T-600/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Syriatel Mobile Telecom przeciwko Radzie	20

2014/C 361/30	Sprawa T-601/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Othman przeciwko Radzie	20

2014/C 361/31	Sprawa T-603/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Drex Technologies przeciwko Radzie	21

2014/C 361/32	Sprawa T-604/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Almashreq Investment Fund przeciwko Radzie	21

2014/C 361/33	Sprawa T-605/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Drex Technologies przeciwko Radzie	22

2014/C 361/34	Sprawa T-606/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Makhlouf przeciwko Radzie	22

2014/C 361/35	Sprawa T-608/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (ORGANIC WITH PLANT FLUID FROM OUR OWN PRODUCTION)	23

2014/C 361/36	Sprawa T-609/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (ORGANIC PROTEIN RICH PLANT COMPLEX FROM OUR OWN PRODUCTION)	24

2014/C 361/37	Sprawa T-610/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Laverana przeciwko OHIM (BIO ORGANIC)	24

2014/C 361/38	Sprawa T-612/14: Skarga wniesiona w dniu 11 sierpnia 2014 r. – Souruh przeciwko Radzie	25

2014/C 361/39	Sprawa T-628/14: Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2014 r. – Hewlett Packard Development Company przeciwko OHIM (FORTIFY)	26

2014/C 361/40	Sprawa T-629/14: Skarga wniesiona w dniu 21 sierpnia 2014 r. – Jaguar Land Rover przeciwko OHIM (Kształt samochodu)	26

2014/C 361/41	Sprawa T-630/14: Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2014 r. – Primo Valore przeciwko Komisji	27

2014/C 361/42	Sprawa T-635/14: Skarga wniesiona w dniu 22 sierpnia 2014 r. – Urb Rulmenti Suceava przeciwko OHIM – Adiguzel (URB)	28

2014/C 361/43	Sprawa T-637/14: Skarga wniesiona w dniu 27 sierpnia 2014 r. – noon Copenhagen przeciwko OHIM – Wurster Diamonds (noon)	29

2014/C 361/44	Sprawa T-29/13: Postanowienie Sądu z dnia 17 lipca 2014 r. – AbbVie przeciwko EMA	29

2014/C 361/45	Sprawa T-44/13: Postanowienie Sądu z dnia 17 lipca 2014 r. – AbbVie przeciwko EMA	30

	Sąd do spraw Służby Publicznej
2014/C 361/46	Sprawa F-62/14: Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji	31

2014/C 361/47	Sprawa F-64/14: Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji	31

2014/C 361/48	Sprawa F-66/14: Skarga wniesiona w dniu 15 lipca 2014 r. – ZZ przeciwko Komisji	32