ISSN 1977-1002 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315 |
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 57 |
Powiadomienie nr |
Spis treśći |
Strona |
|
IV Informacje |
|
|
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej |
|
2014/C 315/01 |
||
|
V Ogłoszenia |
|
|
POSTĘPOWANIA SĄDOWE |
|
|
Trybunał Sprawiedliwości |
|
2014/C 315/02 |
||
2014/C 315/03 |
||
2014/C 315/04 |
||
2014/C 315/05 |
||
2014/C 315/06 |
||
2014/C 315/07 |
||
2014/C 315/08 |
||
2014/C 315/09 |
||
2014/C 315/10 |
||
2014/C 315/11 |
||
2014/C 315/12 |
||
2014/C 315/13 |
||
2014/C 315/14 |
||
2014/C 315/15 |
||
2014/C 315/16 |
||
2014/C 315/17 |
||
2014/C 315/18 |
||
2014/C 315/19 |
||
2014/C 315/20 |
||
2014/C 315/21 |
||
2014/C 315/22 |
||
2014/C 315/23 |
||
2014/C 315/24 |
||
2014/C 315/25 |
||
2014/C 315/26 |
||
2014/C 315/27 |
||
2014/C 315/28 |
||
2014/C 315/29 |
||
2014/C 315/30 |
||
2014/C 315/31 |
||
2014/C 315/32 |
||
2014/C 315/33 |
||
2014/C 315/34 |
||
2014/C 315/35 |
||
2014/C 315/36 |
||
2014/C 315/37 |
Opinia 1/14: Wniosek o opinię przedstawiony przez Republikę Malty w trybie art. 218 ust. 11 TFUE |
|
2014/C 315/38 |
||
2014/C 315/39 |
||
2014/C 315/40 |
||
2014/C 315/41 |
||
2014/C 315/42 |
||
2014/C 315/43 |
||
2014/C 315/44 |
||
2014/C 315/45 |
||
2014/C 315/46 |
||
2014/C 315/47 |
||
2014/C 315/48 |
||
2014/C 315/49 |
||
2014/C 315/50 |
||
2014/C 315/51 |
||
2014/C 315/52 |
||
2014/C 315/53 |
||
2014/C 315/54 |
||
2014/C 315/55 |
||
2014/C 315/56 |
||
2014/C 315/57 |
||
2014/C 315/58 |
||
2014/C 315/59 |
||
2014/C 315/60 |
||
2014/C 315/61 |
||
2014/C 315/62 |
||
2014/C 315/63 |
||
2014/C 315/64 |
||
2014/C 315/65 |
||
2014/C 315/66 |
||
2014/C 315/67 |
||
2014/C 315/68 |
||
2014/C 315/69 |
||
2014/C 315/70 |
||
2014/C 315/71 |
||
2014/C 315/72 |
||
2014/C 315/73 |
||
2014/C 315/74 |
||
2014/C 315/75 |
||
2014/C 315/76 |
||
2014/C 315/77 |
||
2014/C 315/78 |
||
2014/C 315/79 |
||
2014/C 315/80 |
||
|
Sąd |
|
2014/C 315/81 |
||
2014/C 315/82 |
||
2014/C 315/83 |
||
2014/C 315/84 |
||
2014/C 315/85 |
||
2014/C 315/86 |
||
2014/C 315/87 |
||
2014/C 315/88 |
||
2014/C 315/89 |
||
2014/C 315/90 |
||
2014/C 315/91 |
||
2014/C 315/92 |
||
2014/C 315/93 |
||
2014/C 315/94 |
||
2014/C 315/95 |
||
2014/C 315/96 |
||
2014/C 315/97 |
||
2014/C 315/98 |
||
2014/C 315/99 |
||
2014/C 315/00 |
||
2014/C 315/01 |
||
2014/C 315/02 |
||
2014/C 315/03 |
||
2014/C 315/04 |
||
2014/C 315/05 |
||
2014/C 315/06 |
||
2014/C 315/07 |
||
2014/C 315/08 |
||
2014/C 315/09 |
||
2014/C 315/10 |
||
2014/C 315/11 |
||
2014/C 315/12 |
Sprawa T-462/14: Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2014 r. – EEB przeciwko Komisji |
|
2014/C 315/13 |
||
2014/C 315/14 |
||
2014/C 315/15 |
||
2014/C 315/16 |
||
2014/C 315/17 |
||
2014/C 315/18 |
Sprawa T-557/11: Postanowienie Sądu z dnia 20 czerwca 2014 r. – Elsid i in. przeciwko Komisji |
|
2014/C 315/19 |
Sprawa T-419/12: Postanowienie Sądu z dnia 27 czerwca 2014 r. – LVM przeciwko Komisji |
|
2014/C 315/20 |
||
2014/C 315/21 |
Sprawa T-651/13: Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2014 r. – Time przeciwko OHIM (InStyle) |
|
|
Sąd do spraw Służby Publicznej |
|
2014/C 315/22 |
||
2014/C 315/23 |
||
2014/C 315/24 |
||
PL |
|
IV Informacje
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/1 |
Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
2014/C 315/01
Ostatnia publikacja
Wcześniejsze publikacje
Teksty te są dostępne na stronie internetowej
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
V Ogłoszenia
POSTĘPOWANIA SĄDOWE
Trybunał Sprawiedliwości
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/2 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Rechtbank Middelburg, Raad van State – Niderlandy) – Y.S. (C-141/12), Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel (C-372/12) przeciwko Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel (C-141/12), M., S. (C-372/12)
(Sprawy połączone C-141/12 i C-372/12) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Ochrona osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych - Dyrektywa 95/46/WE - Artykuły 2, 12 i 13 - Pojęcie danych osobowych - Zakres prawa dostępu osoby, której dane dotyczą - Dane odnoszące się do osoby wnioskującej o dokument pobytowy i analiza prawna zawarte w dokumencie administracyjnym przygotowawczym do decyzji - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 8 i 41))
2014/C 315/02
Język postępowania: niderlandzki
Sądy odsyłające
Rechtbank Middelburg, Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Y.S. (C-141/12), Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel (C-372/12)
Strona pozwana: Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel (C-141/12), M., S. (C-372/12)
Sentencja
1) |
Artykuł 2 lit. a) dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych powinien być interpretowany w ten sposób, że dane odnoszące się do osoby wnioskującej o dokument pobytowy figurujące w dokumencie administracyjnym takim jak „memorandum” będące przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, przedstawiającym powody przytoczone przez pracownika na poparcie projektu decyzji, który jest on odpowiedzialny sporządzić w ramach postępowania poprzedzającego wydanie decyzji w sprawie wniosku o wydanie dokumentu pobytowego, oraz w stosownym przypadku dane figurujące w analizie prawnej zawartej w tym dokumencie administracyjnym, stanowią „dane osobowe” w rozumieniu wspomnianego postanowienia, przy czy owej analizy nie można jako takiej zakwalifikować w ten sam sposób. |
2) |
Artykuł 12 lit. a) dyrektywy 95/46 i art. 8 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej powinny być interpretowane w ten sposób, że osoba wnioskująca o dokument pobytowy dysponuje prawem dostępu do wszystkich danych osobowych jej dotyczących, które są przedmiotem przetwarzania przez krajowe władze administracyjne w rozumieniu art. 2 lit. b) tej dyrektywy. Aby uczynić zadość temu prawu, wystarczy, że wspomniany wnioskodawca znajdzie się w posiadaniu kompletnego przeglądu tych danych w zrozumiałej formie, czyli w formie umożliwiającej temu wnioskodawcy zapoznanie się ze wspomnianymi danymi i sprawdzenie, czy dane te są prawidłowe i czy są przetwarzane w sposób zgodny ze wspomnianą dyrektywą, aby w razie potrzeby mógł on wykonać prawa przyznane mu w tej dyrektywie. |
3) |
Artykuł 41 ust. 2 lit. b) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej powinien być interpretowany w ten sposób, że osoba wnioskująca o dokument pobytowy nie może powołać się na to postanowienie wobec władz krajowych. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/3 |
Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – Telefónica SA, Telefónica de España SAU przeciwko Komisji Europejskiej, France Telecom España, SA, Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc Consumo), European Competitive Telecommunications Association
(Sprawa C-295/12 P) (1)
((Artykuł 102 TFUE - Nadużycie pozycji dominującej - Hiszpańskie rynki szerokopasmowego dostępu do Internetu - Zaniżanie marży - Artykuł 263 TFUE - Kontrola zgodności z prawem - Artykuł 261 TFUE - Nieograniczone prawo orzekania - Artykuł 47 karty - Zasada skutecznej ochrony sądowej - Kontrola sprawowana w ramach wykonywania nieograniczonego prawa orzekania - Kwota grzywny - Zasada proporcjonalności - Zasada niedyskryminacji))
2014/C 315/03
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszący odwołanie: Telefónica SA, Telefónica de España SAU (przedstawiciele: F. González Díaz i B. Holles, abogados)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Castillo de la Torre, E. Gippini Fournier i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy), France Telecom España SA (przedstawiciele: H. Brokelmann i M. Ganino, abogados), Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc Consumo) (przedstawiciele: L. Pineda Salido i I. Cámara Rubio, abogados), European Competitive Telecommunications Association (przedstawiciele: A. Salerno i B. Cortese, avvocati)
Sentencja
1. |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2. |
Telefónica SA i Telefónica de España SAU zostają obciążone kosztami. |
3. |
France Telecom España, SA, Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc Consumo) i European Competitive Telecommunications Association pokrywają własne koszty. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/3 |
Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Republice Portugalskiej
(Sprawa C-335/12) (1)
((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Zasoby własne - Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych - Odpowiedzialność finansowa państw członkowskich - Niewywiezione nadwyżki zapasów cukru))
2014/C 315/04
Język postępowania: portugalski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciel: A. Caeiros, pełnomocnik)
Strona pozwana: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, J. Gomes, P. Rocha i A Cunha, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Republika Portugalska ze względu na odmowę udostępnienia Komisji Europejskiej kwoty 7 85 078,50 EUR z tytułu opłat za nadwyżki cukru niewywiezione w następstwie swego przystąpienia do Wspólnoty Europejskiej uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 10 WE, art. 254 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w traktatach, art. 7 decyzji Rady 85/257/EWG, Euratom z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, art. 4, 7 i 8 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 579/86 z dnia 28 lutego 1986 r. ustanawiającego szczegółowe zasady dla zapasów produktów w sektorze cukru znajdujących się w Hiszpanii i Portugalii w dniu 1 marca 1986 r., zmienionego rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3332/86 z dnia 31 października 1986 r., oraz art. 2, 11 i 17 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich. |
2) |
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. |
3) |
Republika Portugalska zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/4 |
Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia – Włochy) – Consorzio Stabile Libor Lavori Pubblici przeciwko Comune di Milano
(Sprawa C-358/12) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne - Zamówienia poniżej progu przewidzianego dyrektywą 2004/18/WE - Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE - Zasada proporcjonalności - Przesłanki wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia - Kryteria kwalifikacji podmiotowej dotyczące podmiotowej sytuacji oferentów - Zobowiązania dotyczące opłacania składek na ubezpieczenie społeczne - Pojęcie „poważnego naruszenia” - Różnica między należnymi kwotami a kwotami zapłaconymi przekraczająca 100 EUR i 5 % należnych kwot))
2014/C 315/05
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Consorzio Stabile Libor Lavori Pubblici
Strona pozwana: Comune di Milano
przy udziale: Pascolo Srl
Sentencja
Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE oraz zasadę proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów krajowych, które w odniesieniu do zamówień publicznych na roboty budowlane, których wartość jest niższa niż próg zdefiniowany w art. 7 lit. c) dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1177/2009 z dnia 30 listopada 2009 r., zobowiązują instytucje zamawiające do wykluczenia z postępowania w sprawie udzielenia takiego zamówienia oferenta, który dopuścił się naruszenia w zakresie uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli różnica między należnymi kwotami a kwotami zapłaconymi przewyższa jednocześnie kwotę 100 EUR i 5 % należnych kwot.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/5 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Królestwo Belgii
(Sprawa C-421/12) (1)
((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Ochrona konsumentów - Nieuczciwe praktyki handlowe - Dyrektywa 2005/29/WE - Pełna harmonizacja - Wyłączenie osób wykonujących wolny zawód oraz dentystów i fizjoterapeutów - Zasady podawania do wiadomości obniżek cen - Ograniczenie lub zakaz określonych form działalności z zakresu sprzedaży obwoźnej))
2014/C 315/06
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciel: M. van Beek et M. Owsiany-Hornung, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Belgii (przedstawiciel: T. Materne i J.-C. Halleux, pełnomocnicy, wspierani przez É. Balate, adwokata)
Sentencja
1) |
Królestwo Belgii
uchybiło zobowiązaniom, jakie na nim ciążą na mocy art. 2 lit. b) i d), art. 3 i art. 4 dyrektywy 2005/29. |
2) |
Królestwo Belgii zostaje obciążone kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/5 |
Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Panasonic Italia SpA, Panasonic Marketing Europe GmbH, Scerni Logistics S.r.l. przeciwko Agenzia delle Dogane di Milano
(Sprawa C-472/12) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (EWG) nr 2658/87 - Wspólna taryfa celna - Klasyfikacja taryfowa - Nomenklatura scalona - Pozycje 8471 i 8528 - Ekrany plazmowe - Funkcja ekranu komputera - Potencjalna funkcja ekranu telewizora po włożeniu karty wideo))
2014/C 315/07
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Panasonic Italia SpA, Panasonic Marketing Europe GmbH, Scerni Logistics S.r.l.
Strona pozwana: Agenzia delle Dogane di Milano
Sentencja
1) |
Dla celów klasyfikacji taryfowej w ramach Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienionego, kolejno, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2388/2000 z dnia 13 października 2000 r., rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2031/2001 z dnia 6 sierpnia 2001 r., rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1832/2002 z dnia 1 sierpnia 2002 r. oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1789/2003 z dnia 11 września 2003 r. ekranów posiadających cechy obiektywne omawiane w postępowaniu głównym, należy wziąć pod uwagę właściwe im przeznaczenie polegające na odtwarzaniu, po pierwsze, danych pochodzących z maszyny do automatycznego przetwarzania danych i, po drugie, zespolonych sygnałów wideo. Tego rodzaju ekrany powinny zostać sklasyfikowane w ramach podpozycji 8471 60 90 Nomenklatury scalonej, jeżeli są one stosowane wyłącznie lub zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych w rozumieniu uwagi 5 B lit. a) do działu 84 Nomenklatury scalonej lub – w przeciwnym razie – do podpozycji 8528 21 90 Nomenklatury scalonej, co podlega ocenie sądu odsyłającego na podstawie obiektywnych cech ekranów rozpatrywanych w postępowaniu głównym oraz w szczególności na podstawie cech wskazanych w notach wyjaśniających do pozycji 8471 Zharmonizowanego Systemu ustanowionego na mocy Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów zawartej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r., zatwierdzonej wraz z protokołem zmian do tej konwencji z dnia 24 czerwca 1986 r., zwłaszcza w pkt 1–5 części działu I D Zharmonizowanego Systemu poświęconej monitorom maszyn do automatycznego przetwarzania danych. |
2) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 754/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej nie może być stosowane retroaktywnie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/6 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Dimosia Epicheirisi Ilektrismou AE (DEI), Republice Greckiej, Energeiaki Thessalonikis AE, Elliniki Energeia kai Anaptyxi AE (H.E. & D.S.A.)
(Sprawa C-553/12 P) (1)
((Odwołanie - Konkurencja - Artykuły 82 WE i 86 ust. 1 WE - Utrzymanie w mocy przez Republikę Grecką na rzecz przedsiębiorstwa publicznego praw do poszukiwania i eksploatacji złóż węgla brunatnego - Wykonywanie tych praw - Przewaga konkurencyjna na rynku dostaw węgla brunatnego i hurtowym rynku energii elektrycznej - Utrzymanie, rozszerzenie lub wzmocnienie pozycji dominującej))
2014/C 315/08
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Christoforou i A. Antoniadis, pełnomocnicy, wspierani przez A. Oikonomou, dikigoros)
Druga strona postępowania: Dimosia Epicheirisi Ilektrismou AE (DEI), (przedstawiciel: P. Anestis, dikigoros), Republika Grecka (przedstawiciele: M.-T. Marinos, P. Mylonopoulos i K. Boskovits, pełnomocnicy), Energeiaki Thessalonikis AE, Elliniki Energeia kai Anaptyxi AE (H.E. & D.S.A.)
Interwenienci popierający żądania strony wnoszącej odwołanie: Mytilinaios AE, Protergia AE, Alouminion AE (przedstawiciele: N. Korogiannakis, I. Zarzoura, D. Diakopoulos i E. Chrisafis, dikigoroi)
Sentencja
1. |
Wyrok Sądu Unii Europejskiej DEI/Komisja (T-169/08, EU:T:2012:448) zostaje uchylony. |
2. |
Sprawa zostaje skierowana do ponownego rozpoznania przez Sąd Unii Europejskiej, aby wydał orzeczenie w przedmiocie podniesionych przed nim zarzutów, w przedmiocie których Trybunał Unii Europejskiej nie zajął stanowiska. |
3. |
Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/7 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Dimosia Epicheirisi Ilektrismou AE (DEI), Republice Greckiej
(Sprawa C-554/12 P) (1)
((Odwołanie - Konkurencja - Artykuł 86 ust. 3 WE - Utrzymanie praw uprzywilejowanych przyznanych przez Republikę Grecką na rzecz przedsiębiorstwa publicznego w celu poszukiwań i wydobycia pokładów węgla brunatnego - Naruszenie - Decyzja - Niezgodność z prawem Unii - Późniejsza decyzja - Ustanowienie szczególnych środków - Sposób na antykonkurencyjne skutki naruszenia - Skarga o stwierdzenie nieważności))
2014/C 315/09
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. Christoforou i A. Antoniadis, pełnomocnicy, wspierani przez A. Oikonomou, dikigoros)
Druga strona postępowania: Dimosia Epicheirisi Ilektrismou AE (DEI) (przedstawiciel: P. Anestis, dikigoros), Republika Grecka (przedstawiciele: P. Mylonopoulos, M.-T. Marinos i K. Boskovits, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Wyrok Sądu Unii Europejskiej w sprawie DEI/Komisja (T-421/09, EU:T:2012:450) zostaje uchylony. |
2) |
Sprawa zostaje skierowana do ponownego rozpoznania przez Sąd Unii Europejskiej. |
3) |
Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/7 |
Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Republice Greckiej
(Sprawa C-600/12) (1)
((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko - Gospodarowanie odpadami - Dyrektywy 2008/98/WE, 1999/31/WE i 92/43/EWG - Składowanie odpadów na wyspie Zakynthos - Narodowy park morski na Zakynthos - Sieć Natura 2000 - Żółw morski Caretta caretta - Przedłużenie okresu ważności klauzul dotyczących ochrony środowiska - Brak planu zagospodarowania - Prowadzenie składowiska - Błędne funkcjonowanie - Przepełnienie składowiska - Przenikanie odcieków - Niewystarczający zasięg i rozprzestrzenianie się odpadów - Rozbudowa składowiska))
2014/C 315/10
Język postępowania: grecki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Patakia i D. Düsterhaus, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Grecka (przedstawiciel: E. Skandalou, pełnomocnik)
Sentencja
1) |
Republika Grecka,
uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na podstawie powyższych przepisów. |
2) |
Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/8 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Nordea Bank Danmark A/S przeciwko Skatteministeriet
(Sprawa C-48/13) (1)
([Przepisy podatkowe - Swoboda przedsiębiorczości - Krajowy podatek dochodowy - Opodatkowanie grup - Opodatkowanie działalności zagranicznych stałych zakładów spółek będących rezydentami - Unikanie podwójnego opodatkowania poprzez zaliczenie podatku (metoda zaliczenia) - Ponowne doliczenie odliczonych uprzednio strat w przypadku zbycia stałego zakładu na rzecz należącej do tej samej grupy spółki, wobec której dane państwo członkowskie nie wykonuje kompetencji podatkowych])
2014/C 315/11
Język postępowania: duński
Sąd odsyłający
Østre Landsret
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Nordea Bank Danmark A/S
Strona przeciwna: Skatteministeriet
Sentencja
Artykuły 49 TFUE i 54 TFUE oraz art. 31 i 34 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. stoją na przeszkodzie regulacji państwa członkowskiego, mocą której w przypadku zbycia przez spółkę będącą rezydentem stałego zakładu położonego w innym państwie członkowskim lub w innym państwie będącym stroną porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym na rzecz niebędącej rezydentem spółki należącej do tej samej grupy, straty uprzednio odliczone z tytułu zbywanego zakładu zostają ponownie doliczone do podlegającego opodatkowaniu dochodu spółki zbywającej, o ile to pierwsze państwo członkowskie opodatkowuje zarówno dochody osiągnięte przez ten zakład przed jego zbyciem, jak i dochody wynikające z zysków kapitałowych zrealizowanych przy tym zbyciu.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/9 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio Nazionale Forense – Włochy) – Angelo Alberto Torresi (C-58/13), Pierfrancesco Torresi (C-59/13) przeciwko Consiglio dell’Ordine degli Avvocati di Macerata
(Sprawy połączone C-58/13 i C-59/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Swobodny przepływ osób - Dostęp do zawodu adwokata - Możliwość odmówienia wpisu na listę adwokatów obywatelom państwa członkowskiego, którzy uzyskali tytuł zawodowy adwokata w innym państwie członkowskim - Nadużycie prawa))
2014/C 315/12
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio Nazionale Forense
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Angelo Alberto Torresi(C-58/13), Pierfrancesco Torresi (C-59/13)
Strona pozwana: Consiglio dell’Ordine degli Avvocati di Macerata
Sentencja
1) |
Wykładni art. 3 dyrektywy 98/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. mającej na celu ułatwienie stałego wykonywania zawodu prawnika w państwie członkowskim innym niż państwo uzyskania kwalifikacji zawodowych należy dokonywać w ten sposób, że nie może stanowić nadużycia okoliczność, iż obywatel państwa członkowskiego, który po uzyskaniu dyplomu ukończenia studiów w tym państwie udał się do innego państwa członkowskiego w celu zdobycia tam kwalifikacji zawodowych adwokata, a następnie powrócił do państwa członkowskiego, którego jest obywatelem celem wykonywania w nim zawodu adwokata, posługując się tytułem zawodowym uzyskanym w państwie członkowskim, w którym zdobył kwalifikacje zawodowe. |
2) |
Analiza pytania drugiego nie wykazała, co mogłoby wpływać na ważność art. 3 dyrektywy 98/5. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/9 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 8 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbetsdomstolen – Szwecja) – Fonnship A/S, Svenska Transportarbetareförbundet przeciwko Svenska Transportarbetareförbundet, Fonnship A/S, Facket för Service och Kommunikation (SEKO)
(Sprawa C-83/13) (1)
((Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Rozporządzenie (EWG) nr 4055/86 - Możliwość zastosowania do transportu z państw lub do państw będących stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), wykonywanego za pośrednictwem statków pływających pod banderą kraju trzeciego - Działania związków zawodowych prowadzone w portach takiego państwa na rzecz zatrudnionych na tych statkach obywateli państw trzecich - Brak znaczenia obywatelstwa tych pracowników i miejsca rejestracji statków dla możliwości stosowania prawa Unii))
2014/C 315/13
Język postępowania: szwedzki
Sąd odsyłający
Arbetsdomstolen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Fonnship A/S, Svenska Transportarbetareförbundet
Strona pozwana: Svenska Transportarbetareförbundet, Fonnship A/S, Facket för Service och Kommunikation (SEKO)
Sentencja
Wykładni art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4055/86 z dnia 22 grudnia 1986 r. stosującego zasadę swobody świadczenia usług do transportu morskiego między państwami członkowskimi i między państwami członkowskimi a państwami trzecimi należy dokonywać w ten sposób, że spółka z siedzibą w państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., która jest właścicielem pływającego pod banderą państwa trzeciego statku, za którego pośrednictwem świadczone są usługi transportu morskiego z państwa lub do państwa będącego stroną tego porozumienia, może powoływać się na swobodę świadczenia usług, pod warunkiem że z uwagi na użytkowanie tego statku spółkę tę można uznać za podmiot świadczący wspomniane usługi i że odbiorcy tych usług mają siedzibę w państwach będących stronami tego porozumienia innych niż państwo, w którym siedzibę ma omawiana spółka.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/10 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
(Sprawa C-126/13 P) (1)
([Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) - Charakter opisowy - Odmowa rejestracji słownego znaku towarowego ecoDoor - Cecha części produktu])
2014/C 315/14
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH (przedstawiciel: adwokat S. Biagosch)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: D. Walicka, pełnomocnik)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/11 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin – Niemcy) – Naime Dogan przeciwko Bundesrepublik Deutschland
(Sprawa C-138/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Układ stowarzyszeniowy EWG -Turcja - Protokół dodatkowy - Artykuł 41 ust. 1 - Prawo pobytu członków rodziny obywateli tureckich - Przepisy krajowe wymagające wykazania podstawowej znajomości języka przez członka rodziny zamierzającego wjechać na terytorium krajowe - Dopuszczalność - Dyrektywa 2003/86/WE - Łączenie rodzin - Artykuł 7 ust. 2 - Zgodność))
2014/C 315/15
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Berlin
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Naime Dogan
Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland
Sentencja
Artykuł 41 ust. 1 protokołu dodatkowego podpisanego w dniu 23 listopada 1970 r. w Brukseli oraz zawartego, zatwierdzonego i ratyfikowanego w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2760/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. dotyczącym zawarcia protokołu dodatkowego oraz protokołu finansowego, podpisanych dnia 23 listopada 1970 r., załączonych do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją i odnoszącym się do środków, które należy podjąć w celu ich wprowadzenia w życie, należy interpretować w ten sposób, że określona w tym przepisie klauzula standstill stoi na przeszkodzie wprowadzonemu po wejściu w życie wspomnianego protokołu dodatkowego w danym państwie członkowskim uregulowaniu prawa krajowego nakładającemu na małżonków obywateli tureckich zamieszkałych we wspomnianym państwie członkowskim, którzy to małżonkowie zamierzają wjechać na terytorium tego państwa w celu łączenia rodziny, warunek uprzedniego wykazania nabycia podstawowej znajomości języka urzędowego tego państwa członkowskiego.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/11 |
Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Reber Holding GmbH & Co. KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Wedl & Hofmann GmbH
(Sprawa C-141/13 P) (1)
((Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Graficzny znak towarowy Walzer Traum - Sprzeciw właściciela słownego krajowego znaku towarowego Walzertraum - Pojęcie rzeczywistego używania znaku towarowego - Niewzięcie pod uwagę wcześniejszych decyzji - Zasada równego traktowania))
2014/C 315/16
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Reber Holding GmbH & Co. KG (przedstawiciele: O. Spuhler i M. Geitz, Rechtsanwälte)
Pozostali uczestnicy postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik), Wedl & Hofmann GmbH (przedstawiciel: T. Raubal, Rechtsanwalt)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Reber Holding GmbH & Co. KG zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/12 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative d'appel de Lyon – Francja) – Maurice Leone, Blandine Leone przeciwko Garde des Sceaux, Ministre de la Justice, Caisse nationale de retraite des agents des collectivités locales
(Sprawa C-173/13) (1)
((Polityka społeczna - Artykuł 141 WE - Równość wynagrodzeń dla kobiet i mężczyzn - Przejście na wcześniejszą emeryturę z prawem do natychmiastowej wypłaty świadczenia - Doliczenie okresu służby do celów obliczenia emerytury - Uprawnienia przysługujące zasadniczo urzędnikom płci żeńskiej - Dyskryminacja pośrednia - Obiektywne względy uzasadniające - Rzeczywista troska o osiągnięcie zadeklarowanego celu - Spójność wdrożenia - Artykuł 141 ust. 4 WE - Środki mające na celu kompensowanie niekorzystnych sytuacji w karierze zawodowej kobiet - Brak możliwości zastosowania))
2014/C 315/17
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Cour administrative d'appel de Lyon
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Maurice Leone, Blandine Leone
Strona pozwana: Garde des Sceaux, Ministre de la Justice, Caisse nationale de retraite des agents des collectivités locales
Sentencja
1) |
Artykuł 141 WE należy interpretować w ten sposób, że system doliczenia okresu służby do celów obliczenia emerytury taki jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym skutkuje niezgodną z owym artykułem dyskryminacją pośrednią w zakresie wynagrodzenia pracowników płci męskiej w porównaniu do pracowników płci żeńskiej, z wyłączeniem przypadków, gdy może być on uzasadniony obiektywnymi czynnikami niezwiązanymi z jakąkolwiek dyskryminacją ze względu na płeć, takimi jak zgodny z prawem cel polityki społecznej, i jest odpowiedni dla zapewnienia realizacji przywołanego celu, a także niezbędny w tym względzie, co oznacza, że musi on prawdziwie odpowiadać trosce o osiągnięcie tego celu i być z tego punktu widzenia wdrażany w sposób spójny i systematyczny. |
2) |
Artykuł art. 141 WE należy interpretować w ten sposób, że system przejścia na wcześniejszą emeryturę z prawem do natychmiastowej wypłaty świadczenia taki jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym skutkuje niezgodną z owym artykułem dyskryminacją pośrednią w zakresie wynagrodzenia pracowników płci męskiej w porównaniu do pracowników płci żeńskiej, z wyłączeniem przypadków, gdy może być on uzasadniony obiektywnymi czynnikami niezwiązanymi z jakąkolwiek dyskryminacją ze względu na płeć, takimi jak zgodny z prawem cel polityki społecznej, i jest odpowiedni dla zapewnienia realizacji przywołanego celu, a także niezbędny w tym względzie, co oznacza, że musi on prawdziwie odpowiadać trosce o osiągnięcie tego celu i być z tego punktu widzenia wdrażany w sposób spójny i systematyczny. |
3) |
Artykuł 141 ust. 4 WE należy interpretować w ten sposób, że do środków wskazanych w owym postanowieniu nie należą środki krajowe takie jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym, które ograniczają się do zezwolenia danym pracownikom na skorzystanie z wcześniejszej emerytury z prawem do natychmiastowej wypłaty świadczenia oraz do przyznania im doliczenia okresu służby w chwili odejścia przez nich na emeryturę, nie rozwiązując problemów, które mogą oni napotkać w trakcie swojej kariery zawodowej. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/13 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal Administrativo – Portugalia) – Fazenda Pública przeciwko Banco Mais SA
(Sprawa C-183/13) (1)
([Podatki - VAT - Dyrektywa 77/388/EWG - Artykuł 17 ust. 5 akapit trzeci lit. c) - Artykuł 19 - Odliczenie podatku naliczonego - Transakcje leasingu finansowego - Towary i usługi o mieszanym przeznaczeniu - Zasada ustalania kwoty mającego zastosowanie odliczenia podatku VAT - System wyjątków - Warunki])
2014/C 315/18
Język postępowania: portugalski
Sąd odsyłający
Supremo Tribunal Administrativo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Fazenda Pública
Strona pozwana: Banco Mais SA
Sentencja
Artykuł 17 ust. 5 akapit trzeci lit. c) szóstej dyrektywy VAT Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku powinien być interpretowany w ten sposób, że nie sprzeciwia się on temu, aby państwo członkowskie w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym zobowiązało bank, który prowadzi w szczególności działalność leasingu finansowego, do wliczenia do licznika i mianownika ułamka służącego obliczeniu jednej i tej samej części podlegającej odliczeniu dla wszystkich jego towarów i usług o mieszanym przeznaczeniu jedynie tej części rat leasingowych, które odpowiadają odsetkom, jeżeli wykorzystanie tych towarów i usług jest spowodowane przede wszystkim finansowaniem tych umów i zarządzaniem nimi, co należy do oceny sądu odsyłającego.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/13 |
Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social nr 1 de Benidorm – Hiszpania) – Víctor Manuel Julián Hernández i in. przeciwko Puntal Arquitectura SL i in.
(Sprawa C-198/13) (1)
((Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Dyrektywa 2008/94/WE - Zakres stosowania - Prawo do uzyskania przez pracodawcę odszkodowania od państwa członkowskiego z tytułu wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi za czas trwania postępowania kwestionującego rozwiązanie umowy o pracę należnego po upływie 60. dnia roboczego od dnia wniesienia powództwa - Brak prawa do odszkodowania w razie nieważności rozwiązania umowy o pracę - Wstąpienie pracownika w uprawnienie pracodawcy do dochodzenia odszkodowania w przypadku jego tymczasowej niewypłacalności - Dyskryminacja pracowników, których umowy o pracę zostały rozwiązane nieważnie - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Zakres stosowania - Artykuł 20))
2014/C 315/19
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Social nr 1 de Benidorm
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: Víctor Manuel Julián Hernández, Chems Eddine Adel, Jaime Morales Ciudad, Bartolomé Madrid Madrid, Martín Sellé Orozco, Alberto Martí Juan, Said Debbaj
Strony pozwane: Puntal Arquitectura SL, Obras Alteramar SL, Altea Diseño y Proyectos SL, Ángel Muñoz Sánchez, Vicente Orozco Miro, Subdelegación del Gobierno de España en Alicante
Sentencja
Uregulowanie krajowe, takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym pracodawca może dochodzić od zainteresowanego państwa członkowskiego wypłaty wynagrodzenia za czas trwania postępowania kwestionującego rozwiązanie umowy o pracę należnego za okres rozpoczynający się po upływie 60. dnia roboczego od dnia wniesienia powództwa, oraz zgodnie z którym w sytuacji gdy ów pracodawca nie wypłacił tego wynagrodzenia i został postawiony w stan tymczasowej niewypłacalności, zainteresowany pracownik może, w drodze subrogacji ustawowej, dochodzić zapłaty tego wynagrodzenia bezpośrednio od państwa, nie jest objęte zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy, a tym samym nie podlega ocenie w świetle praw podstawowych gwarantowanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 20.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/14 |
Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato – Włochy) – Impresa Pizzarotti & C. Spa przeciwko Comune di Bari, Giunta comunale di Bari, Consiglio comunale di Bari
(Sprawa C-213/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne na roboty budowlane - Dyrektywa 93/37/EWG - „Zobowiązanie do wynajmu” niewybudowanych jeszcze budynków - Prawomocne orzeczenie sądu krajowego - Zakres zasady powagi rzeczy osądzonej w przypadku sytuacji niezgodnej z prawem Unii))
2014/C 315/20
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Impresa Pizzarotti & C. Spa
Strona pozwana: Comune di Bari, Giunta comunale di Bari, Consiglio comunale di Bari
przy udziale: Complesso Residenziale Bari 2 Srl, Commissione di manutenzione della Corte d’appello di Bari, Giuseppe Albenzio, działającego w charakterze „commissario ad acta”, Ministero della Giustizia, Regione Puglia
Sentencja
1) |
Artykuł 1 lit. a) dyrektywy Rady 93/37/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane należy interpretować w ten sposób, że umowa, której głównym przedmiotem jest wykonanie obiektu budowlanego odpowiadającego wymogom określonym przez instytucję zamawiającą stanowi zamówienie publiczne na roboty budowlane i nie jest zatem objęta wyłączeniem, o którym mowa w art. 1 lit. a) ppkt (iii) dyrektywy Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. odnoszącej się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi, nawet jeśli umowa ta obejmuje zobowiązanie do wynajmu odnośnego obiektu budowlanego. |
2) |
O ile obowiązujące krajowe zasady proceduralne zezwalają na to, sąd krajowy, taki jak sąd odsyłający, który rozstrzygał w ostatniej instancji, bez uprzedniego zwrócenia się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 267 TFUE, powinien uzupełnić wydane przez ten sąd orzeczenie posiadające powagę rzeczy osądzonej, które prowadziło do sytuacji niezgodnej z przepisami Unii dotyczącymi zamówień publicznych na roboty budowlane, lub dokonać zmiany tego orzeczenia, uwzględniając wykładnię tych przepisów dokonaną następnie przez wskazany Trybunał. |
(1) Dz.U. C 207 z 20.7.2013 r.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/15 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – Kalliopi Nikolaou przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu Unii Europejskiej
(Sprawa C-220/13 P) (1)
((Odwołanie - Odpowiedzialność pozaumowna - Zaniechania Trybunału Obrachunkowego - Żądanie naprawienia szkody - Zasada domniemania niewinności - Zasada lojalnej współpracy - Kompetencje - Przebieg wstępnego dochodzenia))
2014/C 315/21
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Kalliopi Nikolaou (przedstawiciele: V. Christianos i S. Paliou, dikigoroi)
Druga strona postępowania: Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej (przedstawiciele: T. Kennedy, I. Ní Riagáin Düro, pełnomocnicy, wspomagani przez P. Tridimasa, barrister)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Kalliopi Nikolaou zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/15 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Ireland – Irlandia) – Ewaen Fred Ogieriakhi przeciwko Minister for Justice and Equality, Irlandia, Attorney General, An Post
(Sprawa C-244/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2004/38/WE - Artykuł 16 ust. 2 - Prawo stałego pobytu członków rodziny obywatela Unii będących obywatelami państw trzecich - Ustanie wspólnego pożycia małżonków - Natychmiastowe zamieszkanie z innymi partnerami w trakcie nieprzerwanego pięcioletniego okresu pobytu - Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 - Artykuł 10 ust. 3 - Przesłanki - Naruszenie prawa Unii przez jedno z państw członkowskich - Badanie natury rzeczonego naruszenia - Niezbędność odesłania prejudycjalnego))
2014/C 315/22
Język postępowania: angielski
Sąd odsyłający
High Court of Ireland
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Ewaen Fred Ogieriakhi
Strona pozwana: Minister for Justice and Equality, Irlandia, Attorney General, An Post
Sentencja
1) |
Artykuł 16 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG, powinien być interpretowany w ten sposób, że obywatela państwa trzeciego, który nieprzerwanie przez okres pięciu lat przed dniem transpozycji tej dyrektywy przebywał w jednym z państw członkowskich w charakterze małżonka obywatela Unii będącego pracownikiem w tym państwie członkowskim, należy uważać za osobę, która nabyła prawo stałego pobytu przewidzianego w tym przepisie, nawet jeżeli w trakcie tego okresu małżonkowie zdecydowali się rozstać i zamieszkać z innymi partnerami, a lokal zajmowany przez rzeczonego obywatela nie był mu od tej pory zapewniony lub udostępniony przez jego małżonka będącego obywatelem Unii. |
2) |
Okoliczność, że w ramach skargi odszkodowawczej wniesionej w związku z naruszeniem prawa Unii sąd krajowy uznał za konieczne wystąpienie z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym prawa Unii rozpatrywanego w postępowaniu głównym, nie może być uważana za czynnik decydujący przy ustalaniu, czy ma miejsce oczywiste naruszenie tego prawa przez państwo członkowskie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/16 |
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione Tributaria Regionale per la Toscana – Włochy) – Equoland Soc. coop. arl przeciwko Agenzia delle Dogane – Ufficio delle Dogane di Livorno
(Sprawa C-272/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej - Szósta dyrektywa 77/388/EWG - Dyrektywa 2006/112/WE - Zwolnienie przywozu towarów przeznaczonych do objęcia procedurą składu innego niż skład celny - Obowiązek fizycznego wprowadzenia towarów do składu - Nieprzestrzeganie - Obowiązek zapłaty podatku VAT, pomimo że został on już uiszczony w drodze odwrotnego obciążenia))
2014/C 315/23
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Commissione Tributaria Regionale per la Toscana
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Equoland Soc. coop. arl
Strona pozwana: Agenzia delle Dogane – Ufficio delle Dogane di Livorno
Sentencja
1) |
Artykuł 16 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 2006/18/WE z dnia 14 lutego 2006 r. w brzmieniu wynikającym z art. 28c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu uzależniającemu przyznanie przewidzianego przez nie zwolnienia z zapłaty podatku od wartości dodanej w przywozie od fizycznego wprowadzenia do składu podatkowego dla celów tego podatku towarów, które są przedmiotem przywozu i są przeznaczone do tegoż składu. |
2) |
Szóstą dyrektywę 77/388, zmienioną dyrektywą 2006/18 należy interpretować w ten sposób, że zgodnie z zasadą neutralności podatku od wartości dodanej rzeczona dyrektywa stoi na przeszkodzie krajowemu uregulowaniu, na którego podstawie państwo członkowskie wymaga zapłaty podatku od wartości dodanej w przywozie, chociaż został on już uregulowany w drodze odwrotnego obciążenia poprzez wystawienie faktury wewnętrznej i wpis w ewidencji zakupów i sprzedaży podatnika. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/17 |
Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Helsingborgs tingsrätt – Szwecja) – postępowanie karne przeciwko Larsowi Ivanssonowi, Carlowi-Rudolfowi Palmgrenowi, Kjellowi Otto Pehrssonowi, Håkanowi Rosengrenowi
(Sprawa C-307/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Rynek wewnętrzny - Dyrektywa 98/34/WE - Artykuł 8 ust. 1 akapit trzeci - Procedura udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych - Pojęcie „przepisu technicznego” - Kury nioski - Skrócenie pierwotnie przewidzianego harmonogramu wejścia w życie przepisu technicznego - Obowiązek notyfikacji - Warunki - Rozbieżności między wersjami językowymi))
2014/C 315/24
Język postępowania: szwedzki
Sąd odsyłający
Helsingborgs tingsrätt
Strony w głównym postępowaniu karnym
Lars Ivansson, Carl-Rudolf Palmgren, Kjell Otto Pehrsson, Håkan Rosengren
Sentencja
1) |
Data ostatecznie przyjęta przez organy krajowe jako data wejścia w życie środka krajowego takiego jak ten sporny w postępowaniu głównym, nakazującego umieszczenie kur niosek w systemach hodowli, które odpowiadają potrzebom tych zwierząt w odniesieniu do gniazd, grzęd i kąpieli piaskowych, i mającego na celu zapewnienie niskiego poziomu ich śmiertelności i zaburzeń ich zachowania, podlega obowiązkowi przekazania Komisji Europejskiej, przewidzianemu w art. 8 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/48/WE z dnia 20 lipca 1998 r., jeżeli zmiana harmonogramu wdrożenia wskazanego środka krajowego miała rzeczywiście miejsce i jeżeli ma ona istotny charakter, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego. |
2) |
Jeżeli skrócenie harmonogramu wdrożenia krajowego przepisu technicznego podlega obowiązkowi przekazania Komisji Europejskiej, przewidzianemu w art. 8 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 98/34, zmienionej dyrektywą 98/48, niedokonanie takiej notyfikacji pociąga za sobą brak możliwości stosowania tego środka krajowego, a zatem na środek ten nie można powoływać się wobec jednostek. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/18 |
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – Peek & Cloppenburg KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Peek & Cloppenburg KG
(Sprawy połączone C-325/13 P i C-326/13 P) (1)
((Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Słowny znak towarowy Peek & Cloppenburg - Sprzeciw wniesiony przez właściciela innej nazwy handlowej „Peek & Cloppenburg” - Odmowa rejestracji))
2014/C 315/25
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Peek & Cloppenburg KG (przedstawiciel: P. Langue, Rechtsanwalt)
Pozostałe strony postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik); Peek & Cloppenburg KG (przedstawiciel: A. Renck, Rechtsanwalt)
Sentencja
1) |
Odwołania zostają oddalone. |
2) |
Peek & Cloppenburg KG, z siedzibą w Düsseldorfie (Niemcy), zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/18 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof – Austria) – Marjan Noorzia przeciwko Bundesministerin für Inneres
(Sprawa C-338/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Prawo do łączenia rodzin - Dyrektywa 2003/86/WE - Artykuł 4 ust. 5 - Przepis krajowy ustanawiający wymóg, by członek rodziny rozdzielonej i małżonek mieli w chwili złożenia wniosku w sprawie łączenia rodzin ukończony 21. rok życia - Wykładnia zgodna))
2014/C 315/26
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Marjan Noorzia
Strona pozwana: Bundesministerin für Inneres
Sentencja
Wykładni art. 4 ust. 5 dyrektywy Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin należy dokonywać w ten sposób, że przepis ten nie sprzeciwia się uregulowaniu krajowemu, które stanowi, że aby małżonkowie i zarejestrowani partnerzy mogli być uznani za członków rodziny uprawnionych do łączenia, muszą w chwili złożenia wniosku mieć ukończony 21. rok życia.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/19 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – postępowania karne przeciwko Markusowi D. (C-358/13) i G. (C-181/14)
(Sprawy połączone C-358/13 i C-181/14) (1)
((Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Dyrektywa 2001/83/WE - Zakres stosowania - Wykładnia pojęcia „produktu leczniczego” - Zakres kryterium opartego na zdolności do zmiany funkcji fizjologicznych - Produkty na bazie roślin aromatycznych i kannabinoidów - Wyłączenie))
2014/C 315/27
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w głównych postępowaniach karnych
Markus D. (C-358/13) i G. (C-181/14)
Sentencja
Artykuł 1 pkt 2 lit. b) dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi, zmienionej dyrektywą 2004/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r., należy interpretować w ten sposób, że wyłącza on substancje, takie jak będące przedmiotem postępowań głównych, które wywierają skutki ograniczające się do zwykłej zmiany funkcji fizjologicznych, a nie są w stanie spowodować korzystnych skutków, bezpośrednich lub pośrednich, dla zdrowia ludzkiego, są spożywane wyłącznie w celu wywołania stanu odurzenia i w konsekwencji są szkodliwe dla zdrowia ludzkiego.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/19 |
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 10 lipca 2014 r. – Republika Grecka przeciwko Komisja Europejska
(Sprawa C-391/13 P) (1)
((Odwołanie - EFOGR, EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania Unii Europejskiej - Oliwa z oliwek - Rośliny uprawne - Oczywisty błąd w ocenie - Zwiększenie stawki korekty ryczałtowej w przypadku ponownego naruszenia - Wpływ reformy WPR na korektę ryczałtową - Proporcjonalność - Charakter wydatków przeznaczonych na utworzenie GIS upraw oliwek))
2014/C 315/28
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciel: I. Chalkias, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Marcoulli i D. Tryantafyllou, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Skarga zostaje oddalona. |
2) |
Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/20 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundespatentgericht – Niemcy) – Netto Marken Discount AG & Co. KG przeciwko Deutsches Patent- und Markenamt
(Sprawa C-420/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Znaki towarowe - Dyrektywa 2008/95/WE - Określenie towarów lub usług, dla których wnosi się o przyznanie ochrony wynikającej z rejestracji znaku towarowego - Wymogi jasności i precyzji - Klasyfikacja nicejska - Handel detaliczny - Dokonywanie selekcji usług))
2014/C 315/29
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundespatentgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Netto Marken Discount AG & Co. KG
Strona pozwana: Deutsches Patent- und Markenamt
Sentencja
1) |
Świadczenia podmiotu gospodarczego polegające na dokonywaniu selekcji usług, tak aby konsument mógł w wygodny dla siebie sposób dokonać ich porównania i zakupu, mogą być objęte pojęciem usług, o których mowa w art. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych. |
2) |
Dyrektywę 2008/95 należy interpretować w ten sposób, że wymaga ona, by zgłoszenie znaku towarowego do rejestracji dla usługi polegającej na dokonywaniu selekcji usług było sformułowane w sposób wystarczająco jasny i precyzyjny, aby umożliwić właściwym organom i innym uczestnikom obrotu ustalenie, jakie usługi zgłaszający ma zamiar poddać selekcji. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/20 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundespatentgericht – Niemcy) – Apple, Inc. przeciwko Deutsches Patent- und Markenamt
(Sprawa C-421/13) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Znaki towarowe - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuły 2 i 3 - Oznaczenia, z których może składać się znak towarowy - Charakter odróżniający - Przedstawienie, w formie rysunku, zagospodarowania sztandarowego sklepu („flagship store”) - Rejestracja w charakterze znaku towarowego dla „usług” związanych z towarami wystawionymi na sprzedaż w takim sklepie])
2014/C 315/30
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundespatentgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Apple, Inc.
Strona pozwana: Deutsches Patent- und Markenamt
Sentencja
Artykuły 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy interpretować w ten sposób, że przedstawienie w formie zwykłego rysunku bez wskazania rozmiaru ani proporcji zagospodarowania powierzchni sprzedażowej towarów może być zarejestrowane jako znak towarowy w odniesieniu do usług polegających na świadczeniach związanych z owymi towarami, jednak niestanowiących integralnej części ich wprowadzenia do obrotu, pod warunkiem że umożliwia ono odróżnienie usług zgłaszającego od usług innych przedsiębiorstw i że żadna z podstaw odmowy rejestracji wymienionych we wspomnianej dyrektywie nie stoi temu na przeszkodzie.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/21 |
Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti – Rumunia) – SC BCR Leasing IFN SA przeciwko Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Soluţionare a Contestaţiilor
(Sprawa C-438/13) (1)
((VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 16 i 18 - Leasing finansowy - Towary stanowiące przedmiot umowy leasingu - Brak odzyskania tych towarów przez spółkę leasingową po rozwiązaniu umowy - Brakujące towary))
2014/C 315/31
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Curtea de Apel Bucureşti
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: SC BCR Leasing IFN SA
Strona pozwana: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Soluţionare a Contestaţiilor
Sentencja
Artykuły 16 i 18 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że braku możliwości odzyskania od leasingobiorcy przez leasingodawcę towarów stanowiących przedmiot umowy leasingu po rozwiązaniu tej umowy z winy leasingobiorcy, pomimo podjętych przez leasingodawcę działań zmierzających do odzyskania tych towarów i pomimo braku jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego po owym rozwiązaniu umowy, nie można uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu wskazanych artykułów.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/22 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Verona – Włochy) – Shamim Tahir przeciwko Ministero dell’Interno, Questura di Verona
(Sprawa C-469/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Dyrektywa 2003/109/WE - Artykuł 2, art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 13 - „Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE” - Warunki przyznania - Legalne i nieprzerwane zamieszkiwanie w przyjmującym państwie członkowskim przez okres pięciu lat poprzedzający złożenie wniosku o zezwolenie - Osoba związana z rezydentem długoterminowym więzami rodzinnymi - Korzystniejsze przepisy krajowe - Skutki))
2014/C 315/32
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale di Verona
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Shamim Tahir
Strona pozwana: Ministero dell’Interno, Questura di Verona
Sentencja
1) |
Artykuł 4 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącej statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/51/UE z dnia 11 maja 2011 r., należy interpretować w ten sposób, że określony w art. 2 lit. e) tej dyrektywy członek rodziny osoby, która nabyła już status rezydenta długoterminowego, nie może zostać zwolniony z warunku przewidzianego w art. 4 ust. 1 tejże dyrektywy, zgodnie z którym w celu uzyskania tego statusu obywatel państwa trzeciego musi zamieszkiwać legalnie i nieprzerwanie w danym państwie członkowskim przez okres pięciu lat bezpośrednio poprzedzający złożenie właściwego wniosku. |
2) |
Artykuł 13 dyrektywy 2003/19, zmienionej dyrektywą 2011/51, należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala on państwu członkowskiemu na przyznanie członkowi rodziny w rozumieniu art. 2 lit. e) tej dyrektywy zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na warunkach korzystniejszych niż warunki ustalone w tej dyrektywie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/22 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof, Landgericht München I – Niemcy) – Adala Bero przeciwko Regierungspräsidium Kassel (C-473/13), Ettayebi Bouzalmate przeciwko Kreisverwaltung Kleve (C-514/13)
(Sprawy połączone C-473/13 i C-514/13) (1)
((Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Dyrektywa 2008/115/WE - Wspólne normy i procedury stosowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Artykuł 16 ust. 1 - Środek detencyjny w celu wydalenia - Przetrzymywanie w zakładzie karnym - Brak możliwości umieszczenia obywateli państw trzecich w specjalnym ośrodku detencyjnym - Brak takiego ośrodka w kraju związkowym, w którym wobec obywatela państwa trzeciego stosuje się środek detencyjny))
2014/C 315/33
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof, Landgericht München I
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: Adala Bero (C-473/13), Ettayebi Bouzalmate (C-514/13)
Strony pozwane: Regierungspräsidium Kassel (C-473/13), Kreisverwaltung Kleve (C-514/13)
Sentencja
Artykuł 16 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie jest co do zasady zobowiązane do zastosowania środka detencyjnego w celu wydalenia obywateli państw trzecich przebywających nielegalnie na jego terytorium poprzez ich umieszczenie w specjalnym ośrodku detencyjnym tego państwa także wtedy, gdy wspomniane państwo członkowskie ma strukturę federalną, a kraj związkowy właściwy na mocy prawa krajowego do zarządzenia i wykonania środka detencyjnego nie posiada takiego ośrodka detencyjnego.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/23 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – Thi Ly Pham przeciwko Stadt Schweinfurt, Amt für Meldewesen und Statistik
(Sprawa C-474/13) (1)
((Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Dyrektywa 2008/115/WE - Wspólne normy i procedury stosowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Artykuł 16 ust. 1 - Środki detencyjne w celu wydalenia - Zatrzymanie w zakładzie karnym - Możliwość umieszczenia obywatela państwa trzeciego, który udzielił zgody, w więzieniu wspólnie ze zwykłymi więźniami))
2014/C 315/34
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Thi Ly Pham
Druga strona postępowania: Stadt Schweinfurt, Amt für Meldewesen und Statistik
Sentencja
Artykuł 16 ust. 1 zdanie drugie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do wydalenia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala on państwu członkowskiemu na umieszczenie obywatela państwa trzeciego w celu wydalenia w zakładzie karnym wspólnie ze zwykłymi więźniami w przypadku wyrażenia przez tego obywatela zgody na to umieszczenie.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/24 |
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg – Niemcy) – Sysmex Europe GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Hafen
(Sprawa C-480/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Klasyfikacja taryfowa - Wspólna taryfa celna - Nomenklatura scalona - Pozycje 3204, 3212 i 3822 - Substancja wywołująca poprzez reakcję chemiczną i naświetlanie promieniem lasera działanie fluorescencyjne, przeznaczona do badania krwinek białych))
2014/C 315/35
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sysmex Europe GmbH
Strona pozwana: Hauptzollamt Hamburg-Hafen
Sentencja
Nomenklaturę scaloną zamieszczoną w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r., należy interpretować w ten sposób, że towar składający się z rozpuszczalników i substancji polimetinowej, który, jakkolwiek może mieć działanie barwiące – nieznaczne i nietrwałe – w odniesieniu do materiałów tekstylnych, w praktyce nie jest stosowany z powodu swych własności barwiących i jest przeznaczony do badania krwinek białych krwi w drodze jonicznego przyłączenia do określonych elementów owych krwinek, które przy naświetleniu promieniami lasera stają się przez określony czas fluorochromatyczne, jest objęty pozycją 3822 Nomenklatury scalonej dotyczącą odczynników laboratoryjnych.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/24 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Bamberg – Niemcy) – postępowanie karne przeciwko Mohammadowi Feroozowi Qurbaniemu
(Sprawa C-481/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Konwencja genewska z dnia 28 lipca 1951 r. dotycząca statusu uchodźców - Artykuł 31 - Obywatel państwa trzeciego, który wjechał na terytorium państwa członkowskiego, przejechawszy przez inne państwo członkowskie - Korzystanie z usług osób dokonujących przerzutu przez granicę - Nielegalny wjazd na terytorium i nielegalny pobyt - Przedstawienie fałszywego paszportu - Sankcje karne - Brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/36
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberlandesgericht Bamberg
Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym
Mohammad Ferooz Qurbani
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest właściwy do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane w trybie prejudycjalnym przez Oberlandesgericht Bamberg (Niemcy) postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2013 r. w sprawie C 481/13.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/25 |
Wniosek o opinię przedstawiony przez Republikę Malty w trybie art. 218 ust. 11 TFUE
(Opinia 1/14)
2014/C 315/37
Język postępowania: wszystkie języki urzędowe
Strona przedstawiająca wniosek
Republika Malty (przedstawiciele: A. Buhagiar, P. Grech, pełnomocnicy)
Pytanie przedstawione Trybunałowi
Czy projekt Konwencji Rady Europy przeciwko manipulacji wydarzeniami i rozgrywkami sportowymi, w zakresie w jakim reguluje zakłady sportowe i określa w art. 3 ust. 5 lit. a) „nielegalne zakłady sportowe” jako „wszelką działalność związaną z zakładami sportowymi, której typ lub operator nie jest dozwolony na mocy prawa znajdującego zastosowanie do sądu, w którego jurysdykcji znajduje się konsument”, w związku z art. 9 i 11 tej konwencji dotyczącymi tak zdefiniowanych „nielegalnych zakładów sportowych”, jest zgodny z traktatami, a w szczególności z art. 18, 49 i 56 TFUE?
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/25 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Castellón – Hiszpania) – Juan Carlos Sánchez Morcillo, María del Carmen Abril García przeciwko Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA
(Sprawa C-169/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuł 7 - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 - Umowy zawierane z konsumentami - Umowa pożyczki hipotecznej - Nieuczciwe warunki umowne - Postępowanie w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką - Prawo do wniesienia odwołania))
2014/C 315/38
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Audiencia Provincial de Castellón
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: Juan Carlos Sánchez Morcillo, María del Carmen Abril García
Strona pozwana: Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA
Sentencja
Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one systemowi środków egzekucyjnych, takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, który przewiduje, że postępowanie w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie może być zawieszone przez sąd prowadzący postępowanie rozpoznawcze, który w swym ostatecznym orzeczeniu może co najwyżej przyznać odszkodowanie za szkodę poniesioną przez konsumenta, ponieważ konsument, jako dłużnik, przeciwko któremu prowadzona jest egzekucja, nie może odwołać się od postanowienia oddalającego jego sprzeciw wobec tej egzekucji, podczas gdy przedsiębiorca, jako wierzyciel, który żąda prowadzenia egzekucji, może skorzystać z tego środka zaskarżenia przeciwko postanowieniu nakazującemu zakończenie postępowania lub niestosowanie nieuczciwego warunku.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/26 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 26 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal do Trabalho de Porto – Portugalia) – Sindicato Nacional dos Profissionais de Seguros e Afins przeciwko Fidelidade Mundial – Companhia de Seguros, SA
(Sprawa C-264/12) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 regulaminu postępowania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Przepisy krajowe przewidujące obniżenie wynagrodzenia dla niektórych pracowników sektora publicznego - Brak stosowania prawa Unii - Oczywisty brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/39
Język postępowania: portugalski
Sąd odsyłający
Tribunal do Trabalho de Porto
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sindicato Nacional dos Profissionais de Seguros e Afins
Strona pozwana: Fidelidade Mundial – Companhia de Seguros, SA
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do rozpoznania wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonego przez Tribunal do Trabalho do Porto (Portugalia), postanowieniem z dnia 22 maja 2012 r. (sprawa C-264/12).
(1) Dz.U.O C 209 z 14.7.2012 r.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/26 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 19 czerwca 2014 r. – Republika Grecka przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa C-552/12P) (1)
((Odwołanie - EFOGR, EFRG i EFRROW - Wydatki wykluczone z finansowania Unii Europejskiej - Wydatki poniesione przez Republikę Grecką))
2014/C 315/40
Język postępowania: grecki
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias i E. Leftheriotou, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Tserepa-Lacombe i A. Markoulli, pełnomocnicy)
Sentencja
1. |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2. |
Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/27 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 15 lipca 2014 r. – Republika Grecka przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa C-71/13 P) (1)
((Odwołanie - EFOGR, EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania Unii Europejskiej - Wydatki poniesione przez Republikę Grecką))
2014/C 315/41
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias i E. Leftheriotou, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Triantafyllou, H. Tserepa-Lacombe i A. Markoulli, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje w części odrzucone i w części oddalone. |
2) |
Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/27 |
Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 3 lipca 2014 r. – Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa C-102/13 P) (1)
((Odwołanie - Skarga o stwierdzenie nieważności - Termin do wniesienia odwołania - Ważność doręczenia decyzji Komisji stałemu przedstawicielstwu państwa członkowskiego - Ustalenie daty tego doręczenia - Regulamin postępowania przed Trybunałem - Artykuł 181 - Odwołanie oczywiście bezzasadne))
2014/C 315/42
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i J. Möller, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Sauer i T. Maxian Rusche, pełnomocnicy)
Sentencja
1. |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2. |
Republika Federalna Niemiec zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/28 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 19 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – Henryk Teisseyre, Jan Teisseyre przeciwko Ministrowi Skarbu Państwa
(Sprawa C-370/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 18 TFUE - Obywatelstwo Unii - Niedyskryminacja - Rekompensata za utratę nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami zainteresowanego państwa członkowskiego - Przesłanka obywatelstwa - Brak powiązania z prawem Unii - Oczywisty brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/43
Język postępowania: polski
Sąd odsyłający
Naczelny Sąd Administracyjny
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Henryk Teisseyre, Jan Teisseyre
Druga strona postępowania: Minister Skarbu Państwa
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na pytanie prejudycjalne zadane przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/28 |
Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Autorità per la Vigilanza sui Contratti pubblici di lavori, servizi e forniture – Włochy) – Emmeci Srl przeciwko Cotral SpA
(Sprawa C-427/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Autorità per la Vigilanza sui Contratti pubblici di lavori, servizi e forniture - Artykuł 267 TFUE - Pojęcie „sądu krajowego” - Brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/44
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Autorità per la Vigilanza sui Contratti pubblici di lavori, servizi e forniture
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Emmeci Srl
Strona pozwana: Cotral SpA
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez Autorità per la Vigilanza sui Contratti pubblici di lavori, servizi e forniture (Włochy) w postanowieniu z dnia 22 maja 2013 r. (sprawa C-427/13).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/29 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 19 czerwca 2014 r. – Donaldson Filtration Deutschland GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
(Sprawa C-450/13 P) (1)
((Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Słowny znak towarowy ultrafilter international - Wniosek o unieważnienie prawa do znaku - Nadużycie prawa))
2014/C 315/45
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Donaldson Filtration Deutschland GmbH (przedstawiciele: N. Siebertz, M. Teworte-Vey i A. Renvert, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Donaldson Filtration Deutschland GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/29 |
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Najvyšší súd – Słowacja) – Milica Široká przeciwko Úrad verejného zdravotníctva Slovenskej republiky
(Sprawa C-459/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Ochrona zdrowia publicznego - Przepisy krajowe przewidujące obowiązek szczepienia małoletnich dzieci - Prawo rodziców do odmówienia tego szczepienia - Artykuł 168 TFUE - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 33 i 35 - Wprowadzenie w życie prawa Unii - Brak - Oczywisty brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/46
Język postępowania: słowacki
Sąd odsyłający
Najvyšší súd
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Milica Široká
Strona pozwana: Úrad verejného zdravotníctva Slovenskej republiky
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez Najvyšší súd Slovenskej republiky (Słowacja), postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2013 r. w sprawie C-459/13.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/30 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – MOL Magyar Olaj- és Gázipari Nyrt. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA
(Sprawa C-468/13 P) (1)
([Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Rozporządzenie (WE) n r207/2009 - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) - Słowny znak towarowy MOL Blue Card - Sprzeciw - Odmowa rejestracji])
2014/C 315/47
Język postępowania: angielski
Strony
Strona wnosząca odwołanie: MOL Magyar Olaj- és Gázipari Nyrt. (przedstawiciel: K. Szamosi, avocat)
Pozostali uczestnicy postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik), Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA (przedstawiciele: J. de Oliveira Vaz Miranda de Sousa i N. González-Alberto Rodríguez, abogados)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje w części odrzucone, a w pozostałym zakresie oddalone. |
2) |
MOL Magyar Olaj- és Gázipari Nyrt. zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/30 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 17 lipca 2014 r. – Melkveebedrijf Overenk BV przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa C-643/13P) (1)
([Odwołanie - Odpowiedzialność pozaumowna - Rozporządzenie (WE) nr 1468/2006 - Opłata w sektorze mleka i produktów mlecznych - Oczywista niedopuszczalność])
2014/C 315/48
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnoszący odwołanie: Melkveebedrijf Overenk BV, Maatschap Veehouderij Kwakernaak, Mulders Agro vof, Melkveebedrijf Engelen vof, Melkveebedrijf De Peel, Mathijs H. H. M. Moonen (przedstawiciele: P. E. Mazel i A van Beelen, advocaten)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Kranenborg i Z. Malůšková, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Melkveebedrijf Overenk BV, Maatschap Veehouderij Kwakernaak, Mulders Agro vof, Melkveebedrijf Engelen vof, Melkveebedrijf De Peel i Mathijs Moonen zostają obciążeni kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/31 |
Postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szombathelyi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság – Węgry) – Delphi Hungary Autóalkatrész Gyártó kft przeciwko Nemzeti Adó- és Vámhivatal Nyugat-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (NAV)
(Sprawa C-654/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Podatek VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 183 - Zwrot nadwyżki podatku VAT - Regulacje krajowe wykluczające płatność odsetek za zwłokę od kwoty podatku VAT niepodlegającej zwrotowi w rozsądnym terminie wskutek zastosowania warunku uznanego za niezgodny z prawem Unii - Zasada równoważności))
2014/C 315/49
Język postępowania: węgierski
Sąd odsyłający
Szombathelyi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Delphi Hungary Autóalkatrész Gyártó kft
Strona pozwana: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Nyugat-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (NAV)
Sentencja
Prawo Unii, a w szczególności art. 183 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono istnieniu przepisów i praktyce państwa członkowskiego, takich jak te mające zastosowanie w postepowaniu głównym, wykluczających wypłacenie odsetek za zwłokę od kwoty podatku od wartości dodanej, która nie została zwrócona wskutek zastosowania przepisu krajowego uznanego za niezgodny z prawem Unii. W przypadku braku prawodawstwa Unii Europejskiej w tym zakresie, to w prawie krajowym należy określić – przy poszanowaniu zasady równoważności i skuteczności – procedury wypłacania takich odsetek, które nie mogą być mniej korzystne niż te mające zastosowanie do roszczeń, które są oparte na naruszeniu prawa wewnętrznego i mają przedmiot oraz podstawę prawną podobną do roszczeń opartych na naruszeniu prawa Unii, ani nie mogą być tak sformułowane, by w praktyce uniemożliwić lub nadmiernie utrudnić wykonywanie uprawnień wynikających z porządku prawnego Unii, co sąd odsyłający musi zbadać w sprawie przed nim się toczącej. Sądy krajowe są zobowiązane w razie konieczności do niestosowania przepisów prawa krajowego, które są niezgodne z prawem Unii.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/31 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 19 czerwca 2014 r. – The Cartoon Network, Inc. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Boomerang TV, SA
(Sprawa C-670/13 P) (1)
((Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego BOOMERANG - Wcześniejszy graficzny wspólnotowy znak towarowy Boomerang TV - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd))
2014/C 315/50
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: The Cartoon Network, Inc. (przedstawiciel: I. Starr, solicitor)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) i Boomerang TV, SA
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje w części odrzucone i w pozostałym zakresie oddalone. |
2) |
The Cartoon Network Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/32 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 3 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Duisburg – Niemcy) – Ana-Maria Talasca, Angelina Marita Talasca przeciwko Stadt Kevelaer
(Sprawa C-19/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Brak dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie stanu faktycznego i prawnego sporu głównego oraz w przedmiocie względów uzasadniających konieczność uzyskania odpowiedzi na pytanie prejudycjalne - Oczywista niedopuszczalność))
2014/C 315/51
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Sozialgericht Duisburg.
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: Ana-Maria Talasca, Angelina Marita Talasca
Strona pozwana: Stadt Kevelaer
Sentencja
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Duisburg (Niemcy) postanowieniem z dnia 17 grudnia 2013 r. jest oczywiście niedopuszczalny.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/32 |
Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 19 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Ítélőtábla – Węgry) – postępowanie karne przeciwko Istvánowi Balázsowi i Dánielowi Pappowi
(Sprawa C-45/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Prawa podstawowe - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 47, 50 i 54 - Stosowanie prawa Unii - Brak - Oczywisty brak właściwości Trybunału))
2014/C 315/52
Język postępowania: węgierski
Sąd odsyłający
Fővárosi Ítélőtábla
Strony w postępowaniu karnym przed sądem krajowym
István Balázs i Dániel Papp
Sentencja
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez Fővárosi Ítélőtábla (Węgry) postanowieniem z dnia 21 stycznia 2014 r.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/33 |
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 3 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung –Rumunia) – Liliana Tudoran, Florin Iulian Tudoran, Ilie Tudoran przeciwko SC Suport Colect SRL
(Sprawa C-92/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywy 93/13/EWG i 2008/48/WE - Zastosowanie ratione temporis i ratione materiae - Okoliczności faktyczne zaistniałe przed przystąpieniem Rumunii do Unii Europejskiej - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Stosowanie prawa Unii - Brak - Oczywisty brak właściwości - Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE - Oczywista niedopuszczalność))
2014/C 315/53
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Judecătoria Câmpulung
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Liliana Tudoran, Florin Iulian Tudoran, Ilie Tudoran
Strona pozwana: SC Suport Colect SRL
Sentencja
Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, jak również dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG nie znajdują zastosowania w sporze w postępowaniu głównym.
Ponadto, po pierwsze, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest oczywiście niewłaściwy do udzielenia odpowiedzi na trzecie z pytań prejudycjalnych zadanych przez Judecătoria Câmpulung w postanowieniu z dnia 25 lutego 2014 r.; po drugie, piąte z pytań prejudycjalnych zadanych przez ten sąd jest oczywiście niedopuszczalne.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/33 |
Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 7 listopada 2013 r. w sprawie T-63/13, Three-N-Products Private Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), wniesione w dniu 17 stycznia 2014 r. przez Three-N-Products Private Ltd
(Sprawa C-22/14 P)
2014/C 315/54
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Three-N-Products Private Ltd (przedstawiciele: adwokaci M. Thewes i T. Chevrier)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2014 r. Trybunał (szósta izba) w części odrzucił i w pozostałym zakresie oddalił odwołanie.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/34 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria regionale della Lombardia (Włochy) w dniu 4 lutego 2014 r. – 3D I srl przeciwko Agenzia delle Entrate Ufficio di Cremona
(Sprawa C-107/14)
2014/C 315/55
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Commissione tributaria regionale della Lombardia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: 3D I srl
Strona pozwana: Agenzia delle Entrate Ufficio di Cremona
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2014 r. Trybunał (trzecia izba) stwierdził niedopuszczalność wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/34 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Neamț (Rumunia) w dniu 2 czerwca 2014 r. – Sindicatul Cadrelor Militare Disponibilizate în rezervă și în retragere (SCMD) i in. przeciwko Ministerul Finanțelor Publice prin Direcția Generală a Finanțelor Publice a Județului Neamț
(Sprawa C-262/14)
2014/C 315/56
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Tribunalul Neamț
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sindicatul Cadrelor Militare Disponibilizate în rezervă și în retragere (SCMD), Constantin Budiș, Vasile Murariu, Vasile Ursache, Ioan Zăpor, Petrea Simionel
Strona pozwana: Ministerul Finanțelor Publice prin Direcția Generală a Finanțelor Publice a Județului Neamț
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 2 ust. 2 dyrektywy 2000/78 (1) można interpretować w ten sposób, że pojęcie dyskryminacji, o który mówi ten przepis obejmuje również stworzenie sytuacji nierównego traktowania na podstawie kryterium obejmującego status emeryta osoby, która jest zatrudniona lub chce być zatrudniona? |
2) |
Czy art. 3 ust. 1 dyrektywy 2000/78 można interpretować w ten sposób, że pojęcia warunków dostępu do zatrudnienia, kryteriów selekcji, warunków zwolnienia obejmują również jako kryteria i warunki pojęcie emeryta? |
3) |
Czy art. 6 dyrektywy 2000/78 można interpretować w sposób umożliwiający państwu członkowskiemu, które transponowało ten przepis do prawa krajowego, przy wykonywaniu uprawnień sądowych, dokonanie kontroli niewłaściwej lub niepełnej transpozycji dyrektyw europejskich do ustawodawstwa krajowego w zakresie oceny [„obiektywnego i racjonalnego uzasadnienia”] odmiennego traktowania oraz „zgodnego z przepisami celu” założonego przez prawodawcę przy przyjmowaniu aktu normatywnego wprowadzającego odmienne traktowanie? |
(1) Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/35 |
Odwołanie od wyroku Sadu (pierwsza izba) wydanego w dniu 28 marca 2014 r. w sprawie T-117/10 Republika Włoska przeciwko Komisji, wniesione w dniu 9 czerwca 2014 r. przez Republikę Włoską
(Sprawa C-280/14 P)
2014/C 315/57
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik, i P. Gentili, avvocato dello Stato)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
Uchylenie zgodnie z art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie T-117/10, mającej za przedmiot skargę rządu włoskiego na podstawie art. 263 i 264 TFUE o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej nr C(2009)10350 z dnia 22 grudnia 2009 r., notyfikowanej w dniu 23 grudnia 2009 r., dotyczącej anulowania części udziału Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego przyznanego Włochom na program operacyjny POR Puglia na lata 2000-2006 w zakresie celu 1; |
— |
W konsekwencji stwierdzenie nieważności co do istoty zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości wspomnianej wyżej decyzji Komisji Europejskiej i obciążenie jej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania Republika Włoska podniosła następujące zarzuty:
|
Zarzut pierwszy: naruszenie kontradyktoryjności i brak uzasadnienia. Sąd oddalił – rozpatrując łącznie – dwa pierwsze zarzuty skargi dotyczące zastrzeżeń Komisji w odniesieniu do kontroli pierwszego i drugiego stopnia. Zdaniem skarżącej obie kwestie były jednak wyraźnie rozróżnione, gdyż każda z nich dawała powód do odrębnego zakwestionowania skuteczności i wiarygodności kontroli. Zaskarżona decyzja wymieniała różne zastrzeżenia skierowane wobec kontroli regionalnych jako „główne punkty zaskarżenia”, z których wszystkie prowadziły do jednego wniosku końcowego o braku wiarygodności kontroli regionalnych i ryzyka szkodą dla budżetu Unii uzasadniających korektę ryczałtową w wysokości 10 %. Z tego powodu różne „główne punkty zaskarżenia” należało rozpatrzyć odrębnie, gdyż ewentualne wyłączenie lub ograniczenie jednego lub kilku z nich wywarłoby wpływ na pozostałe. W konsekwencji mieszane i łączne traktowanie przez Sąd tak różnych argumentów uniemożliwiło odpowiednie zbadanie kwestii faktycznych i prawnych podniesionych przez rząd włoski i doprowadziło do oczywistego braku uzasadnienia: działając w ten sposób, Sąd nie wyjaśnił w odpowiednio wyczerpujący sposób, dlaczego uznał za bezzasadne różne zarzuty. |
|
Zarzut drugi: naruszenie art. 39 ust. 2 lit. c) i art. 39 ust. 3 rozporządzenia nr 1260/1999 (1), jak też art. 4 rozporządzenia nr 438/2001 (2); naruszenie reguł ciężaru dowodu; nieprawidłowe pod względem rzeczowym ustalenia faktyczne w porównaniu do faktów wynikających z aktów przedłożonych Sądowi; wypaczenie dowodów przedłożonych Sądowi. Skarżąca uważa, że Sąd wypaczył niekwestionowane okoliczności faktyczne i dowody wynikające z akt, w szczególności fakt, iż władze włoskie zbadały indywidualnie zastrzeżenia wyrażone przez kontrolerów Komisji odnośnie do uchybień stwierdzonych w dziewięciu kontrolach pierwszego stopnia. Zdaniem skarżącej Sąd powinien był uznać, że zaskarżona decyzja była błędna w odniesieniu do tych dziewięciu kontroli, i w konsekwencji uwzględnić zarzuty, w których rząd włoski podnosił, że Komisja naruszyła art. 39 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 1260/1999, przyjmując decyzję o korekcie ryczałtowej w wysokości 10 %, chociaż próbka kontrolna pierwszego stopnia nie wykazała nieprawidłowości, i (nawet gdyby przyjąć, że miały miejsce inne nieprawidłowości) w sposób bezspornie nadmierny w odniesieniu do miary proporcjonalności ustalonej w tymże art. 39. Sąd nie wziął pod uwagę wynikającej z aktów rekonstrukcji okoliczności faktycznych wskazujących na postęp kontroli, nie biorąc pod uwagę faktycznego rozwoju ilościowego (próg uzgodniony z Komisją) i jakościowego kontroli pierwszego i drugiego stopnia, jaki dokonał się w roku 2009. W końcu Sąd wypaczył niekwestionowane okoliczności faktyczne i dowody wynikające z akt i naruszył przywołane artykuły, uznając zaskarżoną decyzję za uzasadnioną z tego powodu, że władze włoskie nie wykazały postępów jednostki płatniczej. |
|
Zarzut trzeci: naruszenie art. 39 ust. 2 lit. c) i art. 39 ust. 3 rozporządzenia nr 1260/1999, jak też art. 10 rozporządzenia nr 438/2001; naruszenie reguł ciężaru dowodu; nieprawidłowe pod względem rzeczowym ustalenia faktyczne w porównaniu do okoliczności faktycznych wynikających z akt przedłożonych Sądowi; wypaczenie dowodów przedłożonych Sądowi. Zdaniem skarżącej stwierdzenia Sądu opierają się na rekonstrukcji całkowicie abstrahującej od rzeczywistej sytuacji postępu i dystrybucji kontroli drugiego stopnia. Sąd powinien był stwierdzić nieważność części decyzji dotyczącej analizy przeprowadzonej przez Komisję w odniesieniu do kontroli drugiego stopnia i ich wiarygodności, w której brak było ważnych dowodów dotyczących istnienia i utrzymywania się rzeczywistego ryzyka dla EFRR. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (Dz.U. L 161,s. 1.).
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych (Dz.U. L 63,s. 21.).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/36 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 11 czerwca 2014 r. – CM Eurologistik GmbH przeciwko Hauptzollamt Duisburg
(Sprawa C-283/14)
2014/C 315/58
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Düsseldorf
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: CM Eurologistik GmbH
Strona pozwana: Hauptzollamt Duisburg
Pytanie prejudycjalne
Czy rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 158/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. ponownie nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych (tj. mandarynek itd.) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (1) jest ważne?
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/37 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 11 czerwca 2014 r. – Grünwald Logistik Service GmbH (GLS) przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Stadt
(Sprawa C-284/14)
2014/C 315/59
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Grünwald Logistik Service GmbH (GLS)
Strona pozwana: Hauptzollamt Hamburg-Stadt
Pytanie prejudycjalne
Czy rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 158/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. ponownie nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych (tj. mandarynek itd.) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (1) jest ważne, pomimo tego, że przed jego przyjęciem nie przeprowadzono w odpowiednim terminie niezależnego dochodzenia antydumpingowego, lecz kontynuowano dochodzenie, które prowadzono już w okresie od dnia 1 października 2006 r. do dnia 30 września 2007 r., przy czym dochodzenie to zgodnie z ustaleniami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zawartymi w wyroku w sprawie C-338/10 (2) z dnia 22 maja 2012 r. przeprowadzono z naruszeniem wymogów określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (3) w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 2117/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (4), co w konsekwencji spowodowało, że Trybunał orzekł w przytoczonym wyroku, iż wydane w wyniku tego dochodzenia rozporządzenie Rady (WE) nr 1355/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych (tj. mandarynek itd.) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (5) jest nieważne?
(2) ECLI:EU:C:2012:158.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/37 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 16 czerwca 2014 r. – ADM Hamburg AG przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Stadt
(Sprawa C-294/14)
2014/C 315/60
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ADM Hamburg AG
Strona przeciwna: Hauptzollamt Hamburg-Stadt
Pytanie prejudycjalne
Czy przesłanka faktyczna z art. 74 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (1) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1063/2010 z dnia 18 listopada 2010 r. (2), zgodnie z którą produkty zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej muszą być dokładnie tymi samymi produktami, co wywiezione z kraju korzystającego, uznanego za kraj ich pochodzenia, jest spełniona w przypadku takim jak rozpoznawany, gdy kilka partii surowego oleju z nasion palmowych uznanych odpowiednio za produkty pochodzące z różnych krajów wywozu objętych ogólnym systemem preferencji taryfowych (GSP) nie zostaje fizycznie od siebie oddzielonych, wywiezionych i przywiezionych do Unii Europejskiej, lecz w trakcie wywiezienia wszystkie wypełniają ten sam zbiornik statku towarowego, są w nim ze sobą zmieszane i zostają przywiezione do Unii Europejskiej, przy czym można wykluczyć, że w trakcie transportu tych produktów do momentu zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu w zbiorniku tego statku znalazły się inne, w szczególności nieobjęte preferencjami, produkty?
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/38 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landessozialgericht Nordrhein-Westfalen (Niemcy) w dniu 17 czerwca 2014 r. – Vestische Arbeit Jobcenter Kreis Recklinghausen przeciwko Jovanna Garcia-Nieto i in.
(Sprawa C-299/14)
2014/C 315/61
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landessozialgericht Nordrhein-Westfalen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Vestische Arbeit Jobcenter Kreis Recklinghausen
Strona pozwana: Jovanna Garcia-Nieto, Joel Pena Cuevas, Jovanlis Pena Garcia, Joel Luis Pena Cruz
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy zasada równego traktowania sformułowana w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 (1) – z wyjątkiem wyłączenia eksportu świadczeń na mocy art. 70 ust. 4 tego rozporządzenia – dotyczy również specjalnych nieskładkowych świadczeń pieniężnych w rozumieniu art. 70 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia? |
2) |
W razie udzielenie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy – i w danym przypadku w jakim zakresie –dopuszczalne są ograniczenia zasady równego traktowania sformułowanej w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 na mocy postanowień przepisów krajowych transponujących art. 24 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE (2), które przewidują, że dostęp do tych świadczeń jest bezwzględnie wyłączony w okresie pierwszych miesięcy pobytu, jeżeli obywatele Unii nie mają w Republice Federalnej Niemiec ani statusu pracownika albo osoby prowadzącej działalność na własny rachunek, ani zgodnie z § 2 ust. 3 Freizügigkeitsgesetz/EU nie są uprawnieni do swobodnego przemieszczania się? |
3) |
W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze: czy inne przepisy prawa pierwotnego – w szczególności art. 45 ust. 2 TFUE w związku z art. 18 TFUE – stoją na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który w okresie pierwszych trzech miesięcy pobytu bezwzględnie odmawia przyznania obywatelom Unii świadczenia społecznego mającego na celu zabezpieczenie egzystencji i jednocześnie ułatwiającego również dostęp do rynku pracy, w wypadku gdy ci obywatele Unii wprawdzie nie mają statusu pracownika albo osoby prowadzącej działalność na własny rachunek, ani zgodnie z § 2 ust. 3 Freizügigkeitsgesetzes/EU nie są uprawnieni do swobodnego przemieszczania się, niemniej jednak mogą wykazać faktyczny związek z przyjmującym państwem członkowskim a w szczególności z jego rynkiem pracy? |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, Dz.U. L 166, s. 1..
(2) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG, Dz.U. L 158, s. 77.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/39 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal (Immigration and Asylum Chamber) London (Zjednoczone Królestwo) w dniu 24 czerwca 2014 r. – Secretary of State for the Home Department przeciwko CS
(Sprawa C-304/14)
2014/C 315/62
Język postępowania: angielski
Sąd odsyłający
Upper Tribunal (Immigration and Asylum Chamber) London
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Secretary of State for the Home Department
Strona pozwana: CS
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy prawo Unii, a w szczególności art. 20 TFUE, sprzeciwia się wydaleniu przez państwo członkowskie z jego terytorium do państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, obywatela państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, który jest rodzicem i sprawuje wyłączną pieczę nad dzieckiem będącym obywatelem tego państwa członkowskiego (a w rezultacie obywatelem Unii), skutkiem czego dziecko będące obywatelem Unii zostałoby pozbawione możliwości rzeczywistego korzystania z istoty praw wynikających z posiadania przez niego obywatelstwa Unii? |
2) |
W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi negatywnej, w jakich okolicznościach prawo Unii zezwala na tego rodzaju wydalenie? |
3) |
W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi negatywnej, w jakim zakresie, jeżeli w ogóle, art. 27 i 28 dyrektywy 2004/38/WE (1) (zwanej dalej „dyrektywą obywatelską”) są pomocne w udzieleniu odpowiedzi na pytanie drugie? |
(1) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich (Dz.U. L 158, s. 77 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 5, t. 5, s. 46).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/39 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 3 lipca 2014 r. – B&S Global Transit Center BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën
(Sprawa C-319/14)
2014/C 315/63
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: B&S Global Transit Center BV
Strona pozwana: Staatssecretaris van Financiën
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 203 i 204 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302, s. 1) w związku z art. 859 (w szczególności pkt 6) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253, s.1) należy interpretować w ten sposób, że w przypadkach, w których zewnętrzna wspólnotowa procedura tranzytu nie została zakończona, choć jednak zostały przedłożone dokumenty, które świadczą o tym, iż towary zostały wyprowadzone z obszaru celnego Unii, to niezakończenie to nie prowadzi do powstania długu celnego z tytułu przywozu w związku z usunięciem towarów spod dozoru celnego w rozumieniu art. 203 Kodeksu Celnego, lecz co do zasady do powstania długu celnego z tytułu przywozu na podstawie art. 204 Kodeksu Celnego? |
2) |
Czy art. 859 i pkt 6 rozporządzenia wykonawczego należy interpretować w ten sposób, że dotyczy wyłącznie niewykonania (jednego z) obowiązków w związku z (ponownym) wywozem towarów, jak stanowią art. 182-183 Kodeksu Celnego? Albo czy fragment zdania „bez spełnienia przypisanych formalności celnych” należy tak pojmować, że pod pojęciem „przypisanych formalności” należy rozumieć także formalności, których należy dokonać przed (ponownym) wywozem w celu zakończenia postępowania celnego, któremu zostały poddane towary? |
3) |
Czy art. 859 in initio i tiret trzecie rozporządzenia wykonawczego w wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie należy interpretować w ten sposób, że okoliczność, iż ww. w pytaniu drugim formalności celne nie zostały wypełnione nie uniemożliwia, że w przypadku takim jak w niniejszej sprawie – gdzie na podstawie dokumentów wykazano, że towary po dokonaniu tranzytu w ramach Unii zostały wywiezione z obszaru celnego Unii Europejskiej – można przyjąć wypełnienie przesłanki, że „spełnione zostaną wszystkie formalności konieczne do uregulowania sytuacji towarów? |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/40 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgerichts Krefeld (Niemcy) w dniu 4 lipca 2014 r. – Colena AG przeciwko Karnevalservice Bastian GmbH
(Sprawa C-321/14)
2014/C 315/64
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landgericht Krefeld
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Colena AG
Strona pozwana: Karnevalservice Bastian GmbH
Pytania prejudycjalne
1. |
Czy rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (1) należy interpretować w ten sposób, że produkt nie objęty owym rozporządzeniem musi spełniać wymogi owego rozporządzenia z tego tylko względu, że na opakowaniu zamieszczona została informacja, wedle której stanowi on „kosmetyczne akcesorium do oczu podlegające unijnej dyrektywie kosmetycznej”? |
2. |
Czy rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych należy interpretować w ten sposób, że tak zwane szkła kontaktowe z motywami bez korekcji są objęte zakresem zastosowania rozporządzenia nr 1223/2009? |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/40 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Krefeld (Niemcy) w dniu 4 lipca 2014 r. – Jaouad El Majdoub przeciwko CarsOnTheWeb.Deutschland GmbH
(Sprawa C-322/14)
2014/C 315/65
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landgericht Krefeld
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Jaouad El Majdoub
Strona pozwana: CarsOnTheWeb.Deutschland GmbH
Pytanie prejudycjalne
Czy tzw. „click wrapping” spełnia wymogi elektronicznego przekazu w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 (1)?
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, Dz.U. 2001, L 12, s. 1 .
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/41 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Noord-Holland (Niderlandy) w dniu 7 lipca 2014 r. – Helm A.G. przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, Kantoor Rotterdam Rijnmond
(Sprawa C-323/14)
2014/C 315/66
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank Noord-Holland
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Helm A.G.
Strona pozwana: Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, Kantoor Rotterdam Rijnmond
Pytanie prejudycjalne
Czy rozporządzenie Rady (UE) nr 248/2011 (1) jest nieważne w zakresie dotyczącym Jushi Group, jako że Komisja nie wydała decyzji zgodnie z art. 2 ust. 7 lit c) akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1225/2009 (2) w terminie trzech miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia, czy objęta próbą Jushi Group spełnia przesłanki na podstawie art. 2 ust. 7 lit. c) akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1225/2009?
(1) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 248/2011 z dnia 9 marca 2011 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych produktów z włókien ciągłych szklanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Dz.U. L 67, s.1.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, Dz.U. L 343, s.1).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/41 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Beroep te Brussel (Belgia) w dniu 7 lipca 2014 r. – SBS Belgium NV przeciwko Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers (SABAM)
(Sprawa C-325/14)
2014/C 315/67
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hof van Beroep te Brussel
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: SBS Belgium NV
Strona pozwana: Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers (SABAM)
Pytanie prejudycjalne
Czy nadawca, który emituje swoje programy wyłącznie za pośrednictwem techniki przekazu bezpośredniego – czyli dwustopniowego procesu, w ramach którego przekazuje swoje sygnały będące nośnikami programów w formie kodowanej do dystrybutorów (satelitarnych, kablowych lub przez łącze xDSL) przez satelitę, połączenia światłowodowe lub inny środek transportu, mimo że sygnały podczas albo w związku z tym przekazem są publicznie dostępne i w ramach którego dystrybutorzy następnie przekazują sygnały swoim abonentom, tak że mogą oni oglądać te programy – dokonuje publicznego udostępnienia w rozumieniu art. 3 dyrektywy 2001/29/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym?
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/42 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Rüsselsheim (Niemcy) w dniu 14 lipca 2014 r. – Elvira Mandl, Helmut Mandl przeciwko Condor Flugdienst GmbH
(Sprawa C-337/14)
2014/C 315/68
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Amtsgericht Rüsselsheim
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Elvira Mandl, Helmut Mandl
Strona pozwana: Condor Flugdienst GmbH
Pytanie prejudycjalne
Czy w celu skorzystania z możliwości zwolnienia przewidzianej w art. 5 ust. 3 rozporządzenia [nr 261/2004] (1) przewoźnik lotniczy musi stwierdzić i wykazać, że podjął wszelkie racjonalne środki, aby uniknąć przewidywalnych skutków nadzwyczajnych okoliczności w postaci odwołania lub dużego opóźnienia, czy też nie przysługują mu żadne racjonalne środki tego rodzaju?
(1) Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91, Dz.U. L 46, s. 1.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/42 |
Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2014 r. – Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej
(Sprawa C-358/14)
2014/C 315/69
Język postępowania: polski
Strony
Strona skarżąca: Rzeczpospolita Polska (Przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)
Strony pozwane: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności art. 2 pkt 25, art. 6 ust. 2 lit. b), art. 7 ust. 1-5, ust. 7 zdanie pierwsze i ust. 12-14 oraz art. 13 ust. 1 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającej dyrektywę 2001/37/WE (1); |
— |
obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze Rzeczpospolita Polska twierdzi, iż zaskarżone przepisy zawierają kompleksowe i nowe unormowanie, po raz pierwszy przewidziane w dyrektywie 2014/40/UE, które poprzez ustanowienie zakazu wprowadzania do obrotu wyrobów tytoniowych o charakterystycznym aromacie oraz środków towarzyszących temu zakazowi zmierza do całkowitego wyeliminowania z rynku wewnętrznego takich wyrobów, w tym papierosów mentolowych. Z uwagi na udział papierosów mentolowych w rynku wyrobów tytoniowych Unii Europejskiej, powyższy zakaz pociągnie za sobą najdotkliwsze skutki dla produkcji papierosów mentolowych.
Rzeczpospolita Polska podnosi przeciwko zaskarżonym przepisom następujące zarzuty:
|
Po pierwsze, zarzut naruszenia art. 114 TFUE. Zakaz wprowadzania do obrotu papierosów mentolowych został ustanowiony pomimo braku rozbieżności w ustawodawstwach krajowych, które mogłyby ograniczać przepływ towarów. Zakaz ten nie przyczynia się do poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego, lecz przeciwnie, powoduje powstawanie barier, które przed przyjęciem dyrektywy nie istniały. |
|
Po drugie, zarzut naruszenia zasady proporcjonalności. Zakaz wprowadzania do obrotu papierosów mentolowych jest nieodpowiedni do zamierzonych celów dyrektywy. Ponadto, zakaz ten narusza wymóg, by podejmowane środki były konieczne do realizacji zamierzonych celów. Koszty wprowadzenia tego zakazu w życie znacznie przewyższają możliwe do osiągnięcia korzyści. |
|
Po trzecie, zarzut naruszenia zasady pomocniczości. Zakaz wprowadzania do obrotu papierosów mentolowych narusza zasadę pomocniczości, ponieważ kwestia konsumpcji papierosów mentolowych zarówno pod względem wpływu na zdrowie publiczne, jak również pod względem ewentualnych kosztów społecznych i gospodarczych zakazu ich sprzedaży – ma charakter lokalny, ograniczony do wąskiej grupy państw członkowskich. Kwestia ta zatem powinna być rozwiązywana na poziomie narodowym, wyłącznie w tych państwach, w których konsumpcja i produkcja tych wyrobów jest wysoka. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/43 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 14 maja 2014 r. w sprawie T-198/12 Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 24 lipca 2014 r. przez Republikę Federalną Niemiec
(Sprawa C-360/14 P)
2014/C 315/70
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze, A. Lippstreu, pełnomocnicy, U. Karpenstein, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
1. |
Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie T-198/12 Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Europejskiej mającej za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności w części decyzji Komisji 2012/160/UE z dnia 1 marca 2012 r. dotyczącej przepisów krajowych zgłoszonych przez rząd Republiki Federalnej Niemiec utrzymujących dopuszczalne wartości dla ołowiu, baru, arsenu, antymonu, rtęci, nitrozoamin i substancji zdolnych do tworzenia nitrozoamin w zabawkach po wejściu w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek (1) w zakresie, w którym sąd oddalił skargę; |
2. |
Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2012/160/EU z dnia 1 marca 2012 r. w zakresie, w jakim nie zatwierdza się w niej przepisów krajowych zgłoszonych w celu utrzymania dopuszczalnych wartości dla antymonu, arsenu i rtęci w zabawkach; pomocniczo, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; |
3. |
Obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Strona wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty:
|
Zarzut pierwszy: Sąd naruszył art. 114 ust. 4 TFUE w trójnasób. Naruszył on zasadę autonomicznej oceny ryzyka przez państwa członkowskie, w związku z tym, że z okoliczności, że u podstaw środków zgłoszonych przez wnoszącą odwołanie leży odmienna ocena ryzyka wywiódł brak ich zdatności. Ponadto sąd niezgodnie z prawem zażądał dowodu, że zagwarantowany w dyrektywie 2009/48/WE poziom ochrony jest jako taki niewystarczający. Wreszcie sąd oparł swe stwierdzenia na błędnym stanowisku prawnym w związku z tym, że odmówił dokonania ilościowego, opartego na dopuszczalnych wartościach porównania poziomu ochrony. |
|
Zarzut drugi: Sąd naruszył obowiązek uzasadnienia orzeczeń wynikający z art. 36 i art. 53 ust. 1 Statutu Trybunału. Po pierwsze jego uzasadnienie odnoszące się do tabeli przedłożonej przez Republikę Federalną Niemiec jest wewnętrznie sprzeczne, ponieważ opiera się na rzekomych błędach obliczeniowych i pomiarowych. Po drugie uzasadnienie jest niewystarczające, ponieważ sąd przyjął, że dokonane przez Republikę Federalną Niemiec porównanie dopuszczalnych wartości migracji nie ukazuje wyższego poziomu ochrony, nie rozpatrując przy tym znaczenia kategorii materiałów, które mogą być zeskrobane. |
|
Zarzut trzeci: Sąd dopuścił się w trójnasób przeinaczenia stanu faktycznego, względnie dowodów. Po pierwsze, w sposób oczywiście błędny oddał on treść tabeli 3 przedłożonej przez stronę wnoszącą odwołanie. Po drugie w sposób oczywiście błędny przyjął, że przedłożona przez wnoszącą odwołanie tabela Bundesinstitut für Risikobewertung zawiera wartości dodane w sposób niedopuszczalny. Po trzecie, sąd w sposób oczywiście błędny zrozumiał stanowisko Komitetu Naukowego ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER) z dnia 1 lipca 2010 r., w związku z tym, że wywiódł z owego stanowiska stwierdzenie dotyczące wiarygodności dopuszczalnych wartości przyswajalności, których SCHER nie wyraził. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/44 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 5 czerwca 2014 r. – El Corte Inglés, SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Emilio Pucci International BV
(Sprawa C-578/12 P) (1)
2014/C 315/71
Język postępowania: angielski
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/45 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 5 czerwca 2014 r. – El Corte Inglés, SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Emilio Pucci International BV
(Sprawa C-582/12 P) (1)
2014/C 315/72
Język postępowania: hiszpański
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/45 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 5 czerwca 2014 r. – El Corte Inglés, SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Emilio Pucci International BV
(Sprawa C-584/12 P) (1)
2014/C 315/73
Język postępowania: hiszpański
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/45 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 10 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej; interwencja: Parlament Europejski, Republika Federalna Niemiec, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
(Sprawa C-86/13) (1)
2014/C 315/74
Język postępowania: francuski
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/45 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 10 lipca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej; interwencja: Parlament Europejski, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
(Sprawa C-248/13) (1)
2014/C 315/75
Język postępowania: francuski
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/46 |
Postanowienie prezesa czwartej izby Trybunału z dnia 5 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Frankfurt am Main – Niemcy) – Vietnam Airlines Co. Ltd przeciwko Brigitcie Voss, Klausowi-Jürgenowi Vossowi
(Sprawa C-431/13) (1)
2014/C 315/76
Język postępowania: niemiecki
Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/46 |
Postanowienie prezesa trzeciej izby Trybunału z dnia 18 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof – Austria) – Sarah Nagy przeciwko Marcelowi Nagy’iemu
(Sprawa C-442/13) (1)
2014/C 315/77
Język postępowania: niemiecki
Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/46 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 4 lipca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof – Niemcy) – Gigaset AG przeciwko SKW Stahl-Metallurgie GmbH, SKW Stahl-Metallurgie Holding AG
(Sprawa C-451/13) (1)
2014/C 315/78
Język postępowania: niemiecki
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/46 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 12 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság – Węgry) – UPC DTH Sàrl przeciwko Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság
(Sprawa C-563/13) (1)
2014/C 315/79
Język postępowania: węgierski
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/47 |
Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 19 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hannover – Niemcy) – TUIfly GmbH przeciwko Harald Walter
(Sprawa C-79/14) (1)
2014/C 315/80
Język postępowania: niemiecki
Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy.
Sąd
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/48 |
Postanowienie Sądu z dnia 24 czerwca 2014 r. – PPG i SNF przeciwko ECHA
(Sprawa T-1/10 RENV) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - REACH - Sklasyfikowanie akrylamidu jako substancji budzącej szczególnie duże obawy - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/81
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Polyelectrolyte Producers Group GEIE (PPG) (Bruksela, Belgia) i SNF SAS (Andrézieux-Bouthéon, Francja) (przedstawiciele: początkowo K. Van Maldegem i R. Cana, a następnie R. Cana, adwokaci)
Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) (przedstawiciele: M. Heikkilä, W. Broere i T. Zbihlej, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów J. Stuycka i A.-M. Vandromme)
Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Niderlandów (przedstawiciel: B. Koopman, pełnomocnik) i Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Manhaeve i K. Talabér-Ritz, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji ECHA dotyczącej klasyfikacji akrylamidu (WE nr 201-173-7) jako substancji spełniającej wymogi ustanowione w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396,s. 1) wydanej na podstawie art. 59 tego rozporządzenia.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Polyelectrolyte Producers Group GEIE (PPG) i SNF SAS pokrywają własne koszty, a także koszty poniesione przez Europejską Agencję Chemikaliów (ECHA) |
3) |
SNF pokrywa koszty związane z postępowaniem w przedmiocie środka tymczasowego. |
4) |
Królestwo Niderlandów i Komisja Europejska pokrywają własne koszty. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/48 |
Postanowienie Sądu z dnia 10 lipca2014 r. – H przeciwko Radzie i in.
(Sprawa T-271/10) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Skarga o odszkodowanie - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Urzędnik krajowy oddelegowany do Misji Policyjnej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie - Decyzja o przeniesieniu - Brak właściwości Sądu - Niedopuszczalność))
2014/C 315/82
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: H (Katania, Włochy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci C. Mereu i M. Velardo, a następnie adwokat M. Velardo)
Strony pozwane: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro, G. Marhic i M.M. Joséphidès, pełnomocnicy); Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i B. Eggers, pełnomocnicy); Misja Policyjna Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie (Sarajewo, Bośnia i Hercegowina)
Przedmiot
Po pierwsze, stwierdzenie nieważności, z jednej strony, decyzji z dnia 7 kwietnia 2010 r. podpisanej przez szefa personelu EUPM, na mocy której skarżąca została przeniesiona na stanowisko „Criminal Justice Adviser – Prosecutor” w biurze regionalnym w Banja Luce (Bośnia i Hercegowina) oraz z drugiej strony, w razie potrzeby, decyzji z dnia 30 kwietnia 2010 r. podpisanej przez szefa misji, o którym mowa w art. 6 decyzji Rady 2009/906/WPZiB z dnia 8 grudnia 2009 r. w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie (BiH) (Dz.U. 2009 L 322, s. 22 ), potwierdzającej decyzję z dnia 7 kwietnia 2010 r., a po drugie, wniosek o odszkodowanie.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
H pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/49 |
Postanowienie Sądu z dnia 25 czerwca 2014 r. – Accorinti i in. przeciwko EBC
(Sprawa T-224/12) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Polityka gospodarcza i pieniężna - EBC - Krajowe banki centralne - Restrukturyzacja greckiego długu publicznego - Kryteria kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub w pełni gwarantowanych przez Grecję dla celów operacji polityki pieniężnej Eurosystemu - Utrzymanie wystarczającego poziomu jakości kredytowej w celu spełnienia kryteriów kwalifikowania - Wzmocnienie zabezpieczenia na rzecz krajowych banków centralnych w formie programu odkupu instrumentów - Wierzyciele prywatni - Możliwość przypisania niektórych skutków prawnych zaskarżonemu aktowi - Brak interesu prawnego - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/83
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Alessandro Accorinti (Nichelino, Włochy) oraz inni skarżący, których nazwiska umieszczono w załączniku do postanowienia (przedstawiciele: adwokaci S. Sutti i R. Spelta)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC) (przedstawiciele: początkowo A. Sáinz de Vicuña Barroso, S. Bening i P. Papapaschalis, następnie S. Bening i P. Papapaschalis, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów E. Castellaniego, T. Lübbiga i B. Kaisera)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Europejskiego Banku Centralnego 2012/153/UE z dnia 5 marca 2012 r. w sprawie kryteriów kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub w pełni gwarantowanych przez Republikę Grecką w kontekście oferty Republiki Greckiej dotyczącej wymiany instrumentów dłużnych (EBC/2012/3) (Dz.U. L 77,s. 19).
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Alessandro Accorinti oraz inni skarżący, których nazwiska umieszczono w załączniku zostają obciążeni kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/50 |
Postanowienie Sądu z dnia 19 czerwca 2014 r. – Suwaid przeciwko Radzie
(Sprawa T-268/12) (1)
((Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Syrii - Brak reprezentacji - Bezczynność strony skarżącej - Umorzenie postępowania))
2014/C 315/84
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Joseph Suwaid (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: początkowo adwokaci L. Defalque i T. Bontinck)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: G. Étienne i V. Piessevaux, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności pkt A 7 ujętego w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 266/2012 z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącego wykonania art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 87, s. 45), a także pkt A 7 ujętego w załączniku I do decyzji wykonawczej Rady 2012/172/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/782/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 87, s. 103 ) w zakresie, w jakim mocą tych aktów nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi.
Sentencja
1) |
Postępowanie w sprawie niniejszej skargi zostaje umorzone. |
2) |
Joseph Suwaid zostaje obciążony, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Radę Unii Europejskiej. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/50 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Group’Hygiène przeciwko Komisji
(Sprawa T-202/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Stowarzyszenie zawodowe - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/85
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Group’Hygiène (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożonego przez Sphère France SAS i Schweitzer SAS. |
3) |
Group’Hygiène zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/51 |
Postanowienie Sądu z dnia 5 czerwca 2014 r. – Saf-Holland przeciwko OHIM (INTEGRAL)
(Sprawa T-217/13) (1)
((Wspólnotowy znak towarowy - Odmowa rejestracji - Wycofanie zgłoszenia do rejestracji - Umorzenie postępowania))
2014/C 315/86
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Saf-Holland GmbH (Bessenbach, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M.C. Seiler)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: G. Marten i G. Schneider, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 31 stycznia 2013 r. (sprawa R 2087/2011-1), dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego INTEGRAL jako wspólnotowego znaku towarowego.
Sentencja
1) |
Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone. |
2) |
Strona skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/52 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Cofresco Frischhalteprodukte przeciwko Komisji
(Sprawa T-223/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/87
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Cofresco Frischhalteprodukte GmbH & Co. KG (Minden, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Weil)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Cofresco Frischhalteprodukte GmbH & Co. KG zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/52 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Melitta France przeciwko Komisji
(Sprawa T-224/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/88
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Melitta France (Chezy-sur-Marne, Francja) (przedstawiciel: adwokat H. Weil)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Melitta France zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/53 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Wepa Lille przeciwko Komisji
(Sprawa T-231/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/89
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Wepa Lille (Bousbecque, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37 s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Wepa Lille zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/53 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – SCA Hygiène Products przeciwko Komisji
(Sprawa T-232/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/90
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: SCA Hygiène Products (Tremblay-en-France, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
SCA Hygiène Products zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/54 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Paul Hartmann przeciwko Komisji
(Sprawa T-233/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/91
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Paul Hartmann SA (Châtenois, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Paul Hartmann SA zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/55 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Lucart France przeciwko Komisji
(Sprawa T-234/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/92
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Lucart France (Torvilliers, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Lucart France zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/55 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Gopack przeciwko Komisji
(Sprawa T-235/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/93
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Gopack (Manosque, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Gopack zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/56 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – CMC France przeciwko Komisji
(Sprawa T-236/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/94
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: CMC France (Châtenois, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
CMC France zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/56 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – SCA Tissue France przeciwko Komisji
(Sprawa T-237/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/95
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: SCA Tissue France (Bois-Colombes, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10 ) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
SCA Tissue France zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/57 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Delipapier przeciwko Komisji
(Sprawa T-238/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/96
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Delipapier (Frouard, Francja) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożonego przez Sphère France SAS i Schweitzer SAS. |
3) |
Delipapier zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/58 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – ICT przeciwko Komisji
(Sprawa T-243/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/97
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Industrie Cartarie Tronchetti SpA (ICT) (Borgo a Mozzano, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10 ) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Industrie Cartarie Tronchetti SpA (ICT) zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/58 |
Postanowienie Sądu z dnia 7 lipca 2014 r. – Industrie Cartarie Tronchetti Ibérica przeciwko Komisji
(Sprawa T-244/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko - Dyrektywa 94/62/WE - Opakowania i odpady opakowaniowe - Dyrektywa 2013/2/UE - Rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność))
2014/C 315/98
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Industrie Cartarie Tronchetti Ibérica, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J.M. Leprêtre i N. Chahid-Nouraï)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Alcover San Pedro i J.F. Brakeland, pełnomocnicy)
Przedmiot
Wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dyrektywy Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 37, s. 10) w zakresie, w jakim Komisja umieszcza rolki, tuby oraz cylindry, wokół których nawijany jest giętki materiał, z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych, w wykazie przykładów produktów ilustrujących zastosowanie kryteriów wyjaśniających pojęcie „opakowania”.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Industrie Cartarie Tronchetti Ibérica, SL zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/59 |
Postanowienie Sądu z dnia 26 maja 2014 r. – AK przeciwko Komisji
(Sprawa T-288/13 P) (1)
((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Ocena - Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej - Postępowania w sprawie oceny 2001/2002, 2004, 2005 i 2008 - Sporządzenie sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej po terminie - Krzywda - Utrata szansy na awans - Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne))
2014/C 315/99
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: AK (Esbo, Finlandia) (przedstawiciele: początkowo adwokaci D. de Abreu Caldas, S. Orlandi, A. Coolen, J.N. Louis i É. Marchal, a następnie D. De Abreu Caldas i J.N. Louis)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Berscheid i C. Berardis-Kayser, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata B. Wägenbaura)
Przedmiot
Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie F-91/10 AK przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze.
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje w części odrzucone, a w pozostałym zakresie oddalone. |
2) |
AK pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w związku z postępowaniem w niniejszej instancji. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/60 |
Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 13 czerwca 2014 r. – SACE i Sace BT przeciwko Komisji
(Sprawa T-305/13 R)
((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Pomoc państwa - Zastrzyki kapitałowe na rzecz spółki ubezpieczeniowej dokonane przez jej spółkę dominującą będącą podmiotem prawa publicznego - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Wniosek o zawieszenie wykonania - Pilny charakter - Fumus boni juris - Wyważenie interesów))
2014/C 315/100
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Servizi assicurativi del commercio estero SpA (SACE SpA) (Rzym, Włochy); oraz Sace BT SpA (Rzym) (przedstawiciele: M. Siragusa i G. Rizza, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Conte i D. Grespan, pełnomocnicy)
Interwenient popierający żądania strony skarżącej: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik, wspierany przez S. Fiorentina, avvocato dello stato)
Przedmiot
Żądanie zawieszenia wykonania decyzji Komisji C (2013) 1501 final z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie środków SA.23425 (2011/C) (ex NN 41/2010) wdrożonych przez Włochy w 2004 i 2009 r. na rzecz Sace BT SpA.
Sentencja
1) |
Postanowienie wydane w dniu 28 lutego 2014 r. w sprawie T-305/13 R zostaje uchylone. |
2) |
Zawiesza się wykonanie art. 5 decyzji Komisji C (2013) 1501 final z dnia 20 marca 2013 r. dotyczącej środków SA.23425 (2011/C) (ex NN 41/2010) wdrożonych przez Włochy w 2004 i 2009 r. na rzecz Sace BT SpA w zakresie, w jakim władze włoskie zostały zobowiązane do odzyskania od tej spółki kwoty przekraczającej [poufne] EUR. |
3) |
Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/60 |
Postanowienie Sądu z dnia 16 lipca 2014 r. – Kompas MTS przeciwko Parlamentowi i in.
(Sprawa T-315/13) (1)
((Skarga o odszkodowanie - Szkoda powstała, jak podniesiono, wskutek transpozycji do prawa austriackiego dyrektywy w dziedzinie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych - Etykietowanie wyrobów tytoniowych - Środki ograniczające przywóz wyrobów tytoniowych - Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej))
2014/C 315/101
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Kompas mejni turistični servis d.d. (Kompas MTS d.d.) (Lublana, Słowenia) (przedstawiciel: adwokat J. Tischler)
Strony pozwane: Parlament Europejski (przedstawiciele: L. Visaggio i P. Schonard, agents); Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Simm i J. Herrmann, pełnomocnicy); Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Cattabriga i F. Schatz, następnie C. Cattabriga i S. Grünheid, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarga o odszkodowanie na podstawie art. 268 TFUE w związku z art. 340 akapit drugi TFUE zmierzająca do naprawienia szkody powstałej u skarżącej, jak podniesiono, w związku z wprowadzeniem ograniczeń ilościowych w przywozie wyrobów tytoniowych na terytorium austriackie wskutek przyjęcia dyrektywy 2001/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 194, s. 26.).
Sentencja
1) |
Skarga zostaje oddalona. |
2) |
Kompas mejni turistični servis d.d. (Kompas MTS d.d.) pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Parlament Europejski, Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/61 |
Postanowienie Sądu z dnia 14 lipca 2014 r. – Lebedef przeciwko Komisji
(Sprawa T-356/13 P) (1)
((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Postepowanie dyscyplinarne - Kara dyscyplinarna - Obniżenie grupy zaszeregowania - Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne))
2014/C 315/102
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat F. Frabetti)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i G. Berscheid, pełnomocnicy, wspomagani przez adwokata B. Wägenbaura).
Przedmiot
Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie Lebedef/Komisja (F-56/11, RecFP, EU:F:2013:49).
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje oddalone. |
2) |
Giorgio Lebedef pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/62 |
Postanowienie Sądu z dnia 19 czerwca 2014 r. – Marcuccio przeciwko Komisji
(Sprawa T-503/13 P) (1)
((Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Artykuł 14 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej - Zasada sędziego powołanego zgodnie z prawem - Odrzucenie skargi w pierwszej instancji jako oczywiście niedopuszczalnej - Skarga wniesiona faksem opatrzonym niewłasnoręcznym podpisem adwokata - Brak identyczności skargi wniesionej za pośrednictwem faksu ze złożonym później oryginałem - Wniesienie skargi z przekroczeniem terminu - Żądanie zapłaty określonej kwoty z tytułu jednej czwartej kosztów poniesionych w postępowaniu w sprawie F-56/09 - Odwołanie oczywiście bezzasadne))
2014/C 315/103
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Berardis-Kayser i G. Gattinara, pełnomocnicy)
Przedmiot
Odwołanie mające na celu uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (w składzie jednego sędziego) z dnia 12 lipca 2013 r. w sprawie F-32/12 Marcuccio przeciwko Komisji.
Sentencja
1) |
Odwołanie zostaje odrzucone. |
2) |
Luigi Marcuccio pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione prze Komisję Europejską w niniejszej instancji. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/62 |
Postanowienie Sądu z dnia 24 czerwca 2014 r. – Léon Van Parys przeciwko Komisji
(Sprawa T-603/13) (1)
((Skarga o stwierdzenie nieważności - Unia celna - Żądanie Komisji przedstawienia dodatkowych informacji przez władze belgijskie - Skierowane do skarżącej pismo informacyjne dotyczące owego żądania - Akt zaskarżalny - Niedopuszczalność))
2014/C 315/104
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Firma Léon Van Parys (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci P. Vlaemminck, B. Van Vooren i R. Verbeke)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Caeiros, B.-R. Killmann i M. van Beek, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 września 2013 r., w której zażądano od belgijskich organów administracji z zakresu cła i akcyzy dodatkowych informacji oraz decyzji Komisji z tego samego dnia informującej skarżącą o owym żądaniu oraz o zawieszeniu terminu na rozpatrzenie sprawy zgodnie z art. 907 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s. 1 ), a także żądanie orzeczenia, że art. 909 rozporządzenia EWG nr 2454/93 wywołuje skutki dla skarżącej w związku z wyrokiem Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie T-324/10 Firma Van Parys przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. |
2) |
Skarżąca, Firma Leon Van Parys, pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/63 |
Postanowienie Sądu z dnia 27 czerwca 2014 r. – Mogyi przeciwko OHIM (Just crunch it...)
(Sprawa T-8/14) (1)
((Wspólnotowy znak towarowy - Uchylenie decyzji izby odwoławczej - Umorzenie postępowania))
2014/C 315/105
Język postępowania: węgierski
Strony
Strona skarżąca: Mogyi Kft (Csávoly, Węgry) (przedstawiciel: adwokat Zs. J. Klauber)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (przedstawiciel: P. Sipos i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 19 września 2013 r. (sprawa R 1921/2012-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego Just crunch it... jako wspólnotowego znaku towarowego.
Sentencja
1) |
Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone. |
2) |
Strona pozwana pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez stronę skarżącą. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/63 |
Postanowienie Sądu z dnia 27 czerwca 2014 r. – Mogyi przeciwko OHIM (Just crunch it…)
(Sprawa T-9/14) (1)
((Wspólnotowy znak towarowy - Uchylenie decyzji Izby Odwoławczej - Umorzenie postępowania))
2014/C 315/106
Język postępowania: węgierski
Strony
Strona skarżąca: Mogyi Kft (Csávoly, Węgry) (przedstawiciel: adwokat Zs. J. Klauber)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: P. Sipos i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarga wniesiona na decyzję pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 19 września 2013 r. (sprawa R 1922/2012-1) dotyczącą zgłoszenia graficznego znaku towarowego Just crunch it… jako wspólnotowego znaku towarowego.
Sentencja
1) |
Umarza się postępowanie w przedmiocie skargi. |
2) |
Strona pozwana zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/64 |
Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 20 czerwca 2014 r. – Wilders przeciwko Parlamentowi i Radzie
(Sprawa T-410/14 R)
((Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Parlament Europejski - Akt dotyczący wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich - Zakaz łączenia mandatu członka Parlamentu Europejskiego z członkostwem w parlamencie krajowym (zakaz łączenia mandatów) - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Uchybienie wymogom formalnym - Oczywista niedopuszczalność skargi głównej - Niedopuszczalność))
2014/C 315/107
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Geert Wilders (przedstawiciele: adwokaci G. Knoops i C. Hamburger)
Strona pozwana: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej
Przedmiot
Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zmierzających w istocie do umożliwienia skarżącemu złożenia ślubowania w charakterze członka Parlamentu Europejskiego, w sytuacji gdy nadal sprawuje on mandat członka parlamentu krajowego.
Sentencja
1) |
Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony. |
2) |
Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/64 |
Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2014 r. – Établissement Amra przeciwko OHIM
(KJ KANGOO JUMPS XR)
(Sprawa T-390/14)
2014/C 315/108
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Établissement Amra (Vaduz, Lichtenstein) (przedstawiciel: adwokat S. Rizzo)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie R 1511/2013-2 w całości; |
— |
obciążenie OHIM kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Pozycyjny znak towarowy tworzony przez dolną sprężynę urządzenia do uprawiania sportu i ćwiczeń, zawierający elementy słowne „KJ KANGOO JUMPS XR” dla towarów z klasy 28 – zgłoszenie nr 1 1 7 26 494
Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia
Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/65 |
Skarga wniesiona w dniu 28 maja 2014 r. – Best-Lock (Europe) przeciwko OHIM – Lego Juris (kształt figurki zabawkowej)
(Sprawa T-395/14)
2014/C 315/109
Język skargi: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Best-Lock (Europe) Ltd (Colne, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat J. Becker)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Lego Juris A/S (Billund, Dania)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie R 1695/2013-4 i unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego nr 50 518 w odniesieniu do klasy 28; |
— |
obciążenie pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: trójwymiarowy znak towarowy w postaci figurki zabawkowej dla towarów klas 9, 25 i 28 – wspólnotowy znak towarowy nr 50 518
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Lego Juris A/S
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: skarżąca
Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku: bezwzględne podstawy stwierdzenia nieważności i zła wiara
Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o stwierdzenie nieważności
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 52 w związku z art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (i) i (ii) i w związku z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/66 |
Skarga wniesiona w dniu 28 maja 2014 r. – Best-Lock (Europe) przeciwko OHIM – Lego Juris (kształt figurki zabawkowej)
(Sprawa T-396/14)
2014/C 315/110
Język skargi: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Best-Lock (Europe) Ltd (Colne, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat J. Becker)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Lego Juris A/S (Billund, Dania)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie R 1696/2013-4 i unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego nr 50 450 w odniesieniu do klasy 28; |
— |
obciążenie pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: trójwymiarowy znak towarowy w postaci figurki zabawkowej dla towarów klas 9, 25 i 28 – wspólnotowy znak towarowy nr 50 450
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Lego Juris A/S
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: skarżąca
Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku: bezwzględne podstawy stwierdzenia nieważności i zła wiara
Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o stwierdzenie nieważności
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 52 w związku z art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (i) i (ii) rozporządzenia nr 207/2009
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/66 |
Skarga wniesiona w dniu 13 czerwca 2014 r. – Premo przeciwko OHIM – Prema Semiconductor (PREMO)
(Sprawa T-440/14)
2014/C 315/111
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Premo, SL (Malaga, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci E. Cornu, F. de Visscher i E. De Gryse)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Prema Semiconductor GmbH (Moguncja, Niemcy)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 11 kwietnia 2014 r. w sprawie R 1719/2011-5; |
— |
tytułem subsydiarnym, stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim uwzględniono w niej sprzeciw wniesiony w odniesieniu do „cewek indukcyjnych”, „rezystorów indukcyjnych”, „transformatorów elektrycznych” oraz „transformatorów i filtrów antyparazytowych”; |
— |
obciążenie OHIM, oraz w stosownym wypadku interwenienta, kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „PREMO” dla towarów z klasy 9 – zgłoszenie nr 5 5 20 788
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Prema Semiconductor GmbH
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowny krajowy znak towarowy „PREMA” dla towarów z klasy 9
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe oddalanie odwołania
Podniesione zarzuty:
— |
naruszenie zasady 22 ust. 6 rozporządzenia 2868/95 oraz prawa skarżącej do obrony; |
— |
naruszenie art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 207/2009; |
— |
naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009. |
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/67 |
Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2014 r. – EEB przeciwko Komisji
(Sprawa T-462/14)
2014/C 315/112
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: European Environmental Bureau (EEB) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: B. Kloostra, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności kwestionowanej decyzji Komisji z dnia 8 kwietnia 2014 r.; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 8 kwietnia 2014 r. [Ares(2014)1102834] odrzucającej jako niedopuszczalny wniosek skarżącego o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej dotyczącej decyzji Komisji 2013/687/UE z dnia 26 listopada 2013 r. w sprawie powiadomienia przez Republikę Grecką o przejściowym planie krajowym, o którym mowa w art. 32 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczy niezgodności z prawem art. 10 w związku z art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006 (1). Skarżący podnosi, że przyjmując kwestionowany akt, Komisja naruszyła art. 9 ust. 3 konwencji z Aarhus, gdyż przepisy zastosowane przez Komisję – art. 10 w związku z art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006 – są niezgodne z art. 9 ust. 3 konwencji. Ze względu na niezgodność z prawem tych przepisów rozporządzenia nr 1367/2006 Komisja powinna była uznać dopuszczalność wniosku o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej. |
2. |
Zarzut drugi, podniesiony posiłkowo, dotyczy naruszenia w wyniku przyjęcia przez Komisję kwestionowanego aktu jej obowiązku działania na ile to możliwe zgodnie z konwencją. Skarżący podnosi, że Komisja powinna była interpretować art. 10 rozporządzenia nr 1367/2006, a w szczególności termin „akt administracyjny” w tym przepisie, zgodnie z art. 9 ust. 3 konwencji z Aarhus i nie stosować definicji „aktu administracyjnego” zawartej w art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006, która zdaniem skarżącego jest zbyt zawężająca. |
3. |
Zarzut trzeci, podniesiony posiłkowo w dalszej kolejności, dotyczy naruszenia art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006, gdyż przyjmując kwestionowany akt Komisja nie zakwalifikowała decyzji 2013/687/EU jako aktu o charakterze indywidualnym. |
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/68 |
Skarga wniesiona w dniu 17 czerwca 2014 r. – Prysmian i Prysmian cavi e sistemi przeciwko Komisji
(Sprawa T-475/14)
2014/C 315/113
Język postępowania: angielski
Strony
Skarżące: Prysmian SpA (Mediolan, Włochy); Prysmian cavi e sistemi Srl (Mediolan) (przedstawiciele: C. Tesauro, F. Russo i L. Armati, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Skarżące wnoszą do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji; |
— |
ewentualnie:
|
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszej skargi skarżące zmierzają do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C (2014) 2139 wersja ostateczna z dnia 2 kwietnia 2014 r. w sprawie AT.39610 – Kable elektryczne.
Na poparcie skargi skarżące podnoszą dziewięć zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że podczas kontroli w pomieszczeniach skarżących Komisja, w sposób niezgodny z prawem, skopiowała całe dyski twarde i zabrała ich kopie. Skarżące podnoszą, że w ten sposób Komisja przekroczyła zakres uprawnień, które przysługują jej na podstawie art. 20 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 (1). |
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę rozsądnego terminu w postępowaniach z zakresu prawa konkurencji, jako że niniejsze postępowanie trwało ponad 62 miesiące. Skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła art. 6 ust. 3 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC) i nie zastosowała słusznego obniżenia kwoty grzywien zgodnie z orzecznictwem Sądu. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji w zakresie, w jakim nie przeprowadziła śledztwa w staranny i bezstronny sposób ze względu na brak wiarygodności wnioskujących o złagodzenie sankcji. Skarżące twierdzą, że Komisja nie zbadała z ostrożnością wiarygodności zbiorowych oświadczeń złożonych przez wnioskujących o złagodzenie sankcji i nie zebrała niezbędnych dowodów. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja błędnie przypisała Prysmian Cavi e Sistemi S.r.l. odpowiedzialność za okres przed dniem 27 listopada 2001 r., a czyniąc to, naruszyła zasady odpowiedzialności osobistej i równego traktowania. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 w zakresie, w jakim nie rozdzieliła odpowiedzialności między podmioty solidarnie odpowiedzialne. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 101 TFUE w zakresie, w jakim nie udowodniła istnienia jednolitego i ciągłego naruszenia oraz dokonała błędnej oceny charakteru i struktury rynków właściwych, przez co naruszyła prawo skarżących do obrony. |
7. |
Zarzut siódmy dotyczący tego, że Komisja nie wykazała w sposób wystarczający pod względem prawnym czasu trwania zarzucanego naruszenia, a w szczególności momentu, w którym się ono rozpoczęło. |
8. |
Zarzut ósmy dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003, zasadę równego traktowania i zasadę proporcjonalności w odniesieniu do określenia kwoty podstawowej grzywny, a w szczególności w odniesieniu do wagi naruszenia. Skarżące podnoszą, że podstawowa kwota grzywny, jak również opłata za wejście są nieproporcjonalne i winny były zostać dostosowane w świetle ograniczonego zakresu naruszenia, braku wpływu na ceny, rozluźnienia zarzucanej koordynacji po 2004 r. oraz znaczącego wpływu kosztu surowców na wartość sprzedaży. Skarżące podnoszą ponadto, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, ponieważ zastosowała różne współczynniki z tytułu wagi naruszenia oraz opłaty wejściowe do adresatów znajdujących się w porównywalnej sytuacji. |
9. |
Zarzut dziewiąty dotyczący tego, że Komisja popełniła błąd, zamieszczając nazwisko jednego z kierowników skarżących w rubryce „nazwiska i przebieg kariery zawodowej osób wskazanych w niniejszej decyzji”. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101 TFUE] i [102 TFUE] (Dz.U. 2003 L 1, s. 1 ).
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/69 |
Skarga wniesiona w dniu 24 lipca 2014 r. – Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa T-548/14)
2014/C 315/114
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: A. Rubio González, Abogado del Estado)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie częściowej nieważności decyzji z dnia 15 maja 2014 r. stwierdzającej, że w konkretnym przypadku umorzenie należności celnych przywozowych jest dla określonej kwoty uzasadnione, a dla innej kwoty nie jest uzasadnione (świadectwo REM 03/2013) oraz |
— |
obciążenie kosztami pozwanej instytucji. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 220 ust. 2 lit. b) akapit piąty rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302, s. 1)
|
2. |
Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 239 Wspólnotowego kodeksu celnego
|
3. |
Zarzut, trzeci dotyczący naruszenia art. 220 ust. 2 lit. b) akapit piąty Wspólnotowego kodeksu celnego w związku z regułą kumulacji regionalnej z rozporządzenia wykonawczego
|
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/70 |
Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2014 r. – Aduanas y Servicios Fornesa przeciwko Komisji
(Sprawa T-580/14)
2014/C 315/115
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Aduanas y Servicios Fornesa, SL (LLeida, Hiszpania) (przedstawiciel: I. Toda Jiménez, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; |
— |
uznanie i stwierdzenie prawa skarżącej do umorzenia należności celnych nałożonych na nią w decyzji ustalającej wysokość należności celnych z dnia 27 czerwca 2011 r. wydanej przez la Dependencia Regional de Aduanas e Impuestos Especiales de la delegación Especial de Cataluña, z tytułu Wspólnej Wewnętrznej Taryfy Celnej za lata 2006, 2007 i 2008 w wysokości 2.453.003,38 EUR, i |
— |
obciążenie pozwanej kosztami niniejszego postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca w niniejszym postępowaniu dochodzi stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 15 kwietnia 2014 r. wydanej w postępowaniu REM 02/2012, przez którą odmówiono skarżącej umorzenia należności celnych nałożonych w związku z transakcjami przywozu „syropów cukrowych aromatyzowanych lub z dodatkiem barwników” pierwotnie zadeklarowanych jako przetworzonych w Andorze, w których to transakcjach skarżąca występowała jako agent celny, reprezentując w sposób pośredni importera.
Na poparcie swojej skargi skarżąca powołuje dwa zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu art. 239 kodeksu celnego w wyniku błędu Komisji w ocenie szczególnej sytuacji i braku oceny okoliczności faktycznych mających znaczenie dla decyzji.
|
2. |
Drugi motyw oparty na naruszeniu art. 239 wspólnotowego kodeksu celnego, ponieważ brak jest jakiegokolwiek „podstępu” lub „oczywistego zaniedbania”, które wyłączałyby wnioskowane umorzenie należności celnych
|
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/71 |
Postanowienie Sądu z dnia 22 maja 2014 r. – BSA przeciwko OHIM – Loblaws (PRÉSIDENT)
(Sprawa T-420/09) (1)
2014/C 315/116
Język postępowania: francuski
Prezes szóstej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/72 |
Postanowienie Sądu z dnia 4 czerwca 2014 r. – Seatech International i in. przeciwko Radzie i Komisji
(Sprawa T-337/10) (1)
2014/C 315/117
Język postępowania: francuski
Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/72 |
Postanowienie Sądu z dnia 20 czerwca 2014 r. – Elsid i in. przeciwko Komisji
(Sprawa T-557/11) (1)
2014/C 315/118
Język postępowania: niemiecki
Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/72 |
Postanowienie Sądu z dnia 27 czerwca 2014 r. – LVM przeciwko Komisji
(Sprawa T-419/12) (1)
2014/C 315/119
Język postępowania: niemiecki
Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/72 |
Postanowienie Sądu z dnia 26 czerwca 2014 r. – Pell Amar Cosmetics przeciwko OHIM – Alva Management (Pell amar dr. Ionescu – Calinesti)
(Sprawa T-621/13) (1)
2014/C 315/120
Język postępowania: angielski
Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/72 |
Postanowienie Sądu z dnia 2 czerwca 2014 r. – Time przeciwko OHIM (InStyle)
(Sprawa T-651/13) (1)
2014/C 315/121
Język postępowania: angielski
Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.
Sąd do spraw Służby Publicznej
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/73 |
Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 2 czerwca 2014 r. – Da Cunha Almeida przeciwko Komisji
(Sprawa F-5/13) (1)
((Służba publiczna - Konkurs otwarty - Nieumieszczenie na liście rezerwy kadrowej - Test rozumienia tekstu pisanego - Zarzut niezgodności z prawem ogłoszenia o konkursie - Wybór drugiego języka spośród trzech języków - Zasada niedyskryminacji))
2014/C 315/122
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Paulo Jorge da Cunha Almeida (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: J. Grayston, solicitor, adwokaci G. Pandey i M. Gambardella)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Currall i B. Eggers, pełnomocnicy)
Przedmiot sprawy
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji o nieumieszczeniu skarżącego na liście rezerwy kadrowej konkursu EPSO/AD/205/10.
Sentencja wyroku
1) |
Stwierdza się nieważność decyzji komisji konkursu EPSO/AD/205/10 z dnia 9 marca 2012 r., przekazanej przez Europejski Urząd Doboru Kadr, w sprawie odrzucenia wniosku o ponowne rozpatrzenie złożonego przez P.J. Da Cunhę Almeidę w następstwie wykluczenia go z listy rezerwy kadrowej w drodze decyzji z dnia 23 grudnia 2011 r. |
2) |
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. |
3) |
Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez P.J. Da Cunhę Almeidę. |
(1) Dz.U. C 123 z 27.4.2013, s. 29.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/73 |
Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 8 lipca 2014 r. – Morgan przeciwko OHIM
(Sprawa F-26/13) (1)
((Służba publiczna - Urzędnicy - Ocena - Sprawozdanie z oceny - Żądanie stwierdzenia nieważności sprawozdania z oceny))
2014/C 315/123
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Rhys Morgan (Alicante, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat H. Tettenborn)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: początkowo G. Faedo, pełnomocnik, następnie M. Paolacci, pełnomocnik)
Przedmiot sprawy
Żądanie stwierdzenia nieważności sprawozdania z oceny skarżącego za okres od 1 października 2010 r. do 30 września 2011 r. i żądanie odszkodowawcze.
Sentencja wyroku
1) |
Skarga zostaje oddalona. |
2) |
Rhys Morgan pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory). |
(1) Dz.U. C 207 z 20.7.2013, s. 56.
15.9.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 315/74 |
Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 16 lipca 2014 r. – Klar i Fernandez Fernandez przeciwko Komisji
(Sprawa F-114/13) (1)
((Służba publiczna - Komitet pracowniczy Komisji - Komitet centralny - Wyznaczenie członków sekcji lokalnej w Luksemburgu do centralnego komitetu pracowniczego - Odwołanie przez sekcję lokalną jednego z jej członków reprezentujących ją w ramach komitetu centralnego - Odmowa przez organ powołujący uznania zgodności z prawem decyzji o odwołaniu - Interes prawny - Niedopełnienie wymogów postępowania poprzedzającego wniesienie skargi - Przekroczenie terminu do wniesienia zażalenia - Oczywista niedopuszczalność))
2014/C 315/124
Język postępowania: francuski
Strony
Strony skarżące: Robert Klar (Grevenmacher, Luksemburg) i Francisco Fernandez Fernandez (Steinsel, Luksemburg) (przedstawiciele: A. Salerno i B. Cortese, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Currall i C. Ehrbar, pełnomocnicy)
Przedmiot sprawy
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji organu powołującego o odmowie uznania za zgodną z prawem decyzji lokalnego komitetu pracowniczego w Luksemburgu w sprawie odwołania pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi do reprezentowania go w ramach centralnego komitetu pracowniczego Komisji
Sentencja postanowienia
1) |
Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. |
2) |
R. Klar i F. Fernandez Fernandez pokryją własne koszty, a także zostają obciążeni kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. |
(1) Dz.U. C 52 z 22.2.2014, s. 53.