ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2011.356.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356 |
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 54 |
Powiadomienie nr |
Spis treśći |
Strona |
|
II Komunikaty |
|
|
KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 356/01 |
Uzupełnienie komunikatu Komisji na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów dotyczącego właściwych organów i jednolitych urzędów łącznikowych ( 1 ) |
|
2011/C 356/02 |
Komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 stycznia 2012 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego ( 1 ) |
|
|
IV Informacje |
|
|
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 356/03 |
||
|
INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH |
|
2011/C 356/04 |
||
|
V Ogłoszenia |
|
|
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 356/05 |
Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych |
|
|
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 356/06 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6381 – Google/Motorola Mobility) ( 1 ) |
|
2011/C 356/07 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6402 – REWE/SAG/JV) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 ) |
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
|
II Komunikaty
KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Komisja Europejska
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/1 |
Uzupełnienie komunikatu Komisji na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów dotyczącego właściwych organów i jednolitych urzędów łącznikowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 356/01
Do dnia 15 listopada 2011 r. państwa członkowskie przedstawiły Komisji, na podstawie art. 5 ust. 1, dane następujących właściwych organów:
Państwo członkowskie: BELGIA
Właściwe organy: |
|||
|
FOD Economie, KMO, Middenstand en Energie DG Controle en Bemiddeling SPF économie, PME, classes moyennes et énergie |
Państwo członkowskie: BUŁGARIA
Właściwe organy: |
|||
|
Комисия за защита на потребителите |
Państwo członkowskie: REPUBLIKA CZESKA
Właściwe organy: |
|||
|
Česká národní banka Česká obchodní inspekce |
Państwo członkowskie: DANIA
Właściwe organy: |
|||
|
Finanstilsynet og Forbrugerombudsmanden |
Państwo członkowskie: NIEMCY
Właściwe organy: |
|||
|
Bundesamt für Verbraucherschutz und Lebensmittelsicherheit Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht Niedersächsisches Ministerium für Wirtschaft, Arbeit und Verkehr Ministerium für Wirtschaft und Wissenschaft des Saarlandes Bezirksregierung Düsseldorf Hessisches Ministerium für Wirtschaft, Verkehr und Landesentwicklung Die Senatorin für Finanzen der Freien Hansestadt Bremen Ministerium für Wirtschaft, Klimaschutz, Energie und Landesplanung Rheinland-Pfalz, Referat 8203 |
Państwo członkowskie: ESTONIA
Właściwe organy: |
|||
|
Tarbijakaitseamet Finantsinspektsioon |
Państwo członkowskie: GRECJA
Właściwe organy: |
|||
|
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γενική Γραμματεία Καταναλωτή Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή |
Państwo członkowskie: HISZPANIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: FRANCJA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: IRLANDIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo EOG: ISLANDIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: WŁOCHY
Właściwe organy: |
|||
|
Banca d’Italia |
Państwo członkowskie: CYPR
Właściwe organy: |
|||
|
Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών — Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού |
Państwo członkowskie: ŁOTWA
Właściwe organy: |
|||
|
Patērētāju tiesību aizsardzības centrs |
Państwo EOG: LIECHTENSTEIN
Właściwe organy: |
|||
|
Amt für Handel und Transport (bis 31.12.2011) Amt für Volkswirtschaft Fachbereich Konsumentenschutz (ab 1.1.2012) |
Państwo członkowskie: LITWA
Właściwe organy: |
|||
|
Lietuvos Respublikos vartojimo kredito įstatymas |
Państwo członkowskie: LUKSEMBURG
Właściwe organy: |
|||
|
Ministre ayant la protection des consommateurs dans ses attributions Commission de surveillance du secteur financier |
Państwo członkowskie: WĘGRY
Właściwe organy: |
|||
|
Pénzügyi Szervezetek Állami Felügyelete Gazdasági Versenyhivatal Nemzeti Fogyasztóvédelmi Hatóság Budapest Főváros Kormányhivatalának Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Baranya Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Bács-Kiskun Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Békés Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Borsod-Abaúj-Zemplén Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Csongrád Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Fejér Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Győr-Moson-Sopron Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Hajdú-Bihar Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Heves Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Jász-Nagykun-Szolnok Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Komárom-Esztergom Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Nógrád Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Pest Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Somogy Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Szabolcs-Szatmár-Bereg Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Tolna Megye Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Vas Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Veszprém Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége Zala Megyei Kormányhivatal Fogyasztóvédelmi Felügyelősége |
Państwo członkowskie: MALTA
Właściwe organy: |
|||
|
Uffiċċju għall-Affarijiet tal-Konsumatur Awtorità ta' Malta għall-Kompetizzjoni u għall-Affarijiet tal-Konsumatur |
Państwo członkowskie: NIDERLANDY
Właściwe organy: |
|||
|
Autoriteit Financiële Markten |
Państwo EOG: NORWEGIA
Właściwe organy: |
|||
|
Consumer Ombudsman |
Państwo członkowskie: AUSTRIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: POLSKA
Właściwe organy: |
|||
|
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów |
Państwo członkowskie: PORTUGALIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: RUMUNIA
Właściwe organy: |
|||
|
Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor |
Państwo członkowskie: SŁOWENIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: SŁOWACJA
Właściwe organy: |
|||
|
Slovenská obchodná inšpekcia |
Państwo członkowskie: FINLANDIA
Właściwe organy: |
|||
|
|
Państwo członkowskie: SZWECJA
Właściwe organy: |
|||
|
Konsumentombudsmannen/Konsumentverket Finansinspektionen |
Państwo członkowskie: ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
Właściwe organy: |
|||
|
Office of Fair Trading; Ministry of Trade and Industry (Gibraltar) |
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/7 |
Komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 stycznia 2012 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 356/02
I. WPROWADZENIE
1. |
Od początku światowego kryzysu finansowego jesienią 2008 r. Komisja wydała cztery komunikaty, które zawierają dokładne wskazówki dotyczące kryteriów zgodności wsparcia udzielanego przez państwo instytucjom finansowym (1) z wymogami art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Owe komunikaty to komunikat Komisji – Zastosowanie zasad pomocy państwa do środków podjętych w odniesieniu do instytucji finansowych w kontekście obecnego, globalnego kryzysu finansowego (2) (komunikat bankowy), komunikat Komisji – Dokapitalizowanie instytucji finansowych w związku z obecnym kryzysem finansowym: ograniczenie pomocy do niezbędnego minimum oraz mechanizmy zabezpieczające przed nadmiernym zakłóceniem konkurencji (3) (komunikat o dokapitalizowaniu), komunikat Komisji w sprawie postępowania z aktywami o obniżonej wartości we wspólnotowym sektorze bankowym (4) (komunikat w sprawie aktywów o obniżonej jakości) oraz komunikat Komisji w sprawie przywrócenia rentowności i oceny środków restrukturyzacyjnych stosowanych w sektorze finansowym w dobie kryzysu zgodnie z regułami pomocy państwa (5) (komunikat w sprawie restrukturyzacji). Trzy z czterech przywołanych komunikatów – komunikat bankowy, komunikat o dokapitalizowaniu i komunikat w sprawie aktywów o obniżonej jakości – zawierają warunki wstępne zgodności z rynkiem wewnętrznym najważniejszych rodzajów pomocy udzielanej przez państwa członkowskie, tj. gwarancji na zobowiązania, form dokapitalizowania i środków na rzecz ratowania aktywów. Komunikat w sprawie restrukturyzacji określa natomiast szczegółowo, jak powinien wyglądać plan restrukturyzacji (lub plan odzyskania rentowności) w specyficznym kontekście pomocy państwa związanej z kryzysem udzielanej bankom na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu. |
2. |
W dniu 1 grudnia 2010 r., Komisja przyjęła piąty komunikat – Komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 stycznia 2011 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego (6) (komunikat w sprawie przedłużenia). Komunikat w sprawie przedłużenia spowodował przedłużenie okresu stosowania komunikatu w sprawie restrukturyzacji, jedynego z czterech komunikatów z określoną datą wygaśnięcia, tj. – po zmianie warunków – do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja wskazała również w komunikacie w sprawie przedłużenia, że uważa, iż wymogi dotyczące pomocy państwa, które mają być zatwierdzone zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu, który wyjątkowo zezwala na pomoc mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego, nadal są spełnione, a komunikat bankowy, komunikat o dokapitalizowaniu i komunikat w sprawie aktywów o obniżonej jakości nadal będą stosowane w celu dostarczenia wskazówek w sprawie kryteriów zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy na rzecz banków związanej z kryzysem finansowym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu. |
3. |
Mające miejsce w 2011 r. nasilenie napięć na rynkach długu państwowego zaczęło wywierać coraz większą presję na sektor bankowy w Unii, przede wszystkim pod względem dostępu do rynków finansowania. Celem pakietu dla bankowości, uzgodnionego przez szefów państw lub rządów na posiedzeniu w dniu 26 października 2011 r. (7) jest przywrócenie zaufania do sektora bankowego za pośrednictwem gwarancji na finansowanie średnioterminowe oraz ustanowienie tymczasowego bufora kapitałowego, w którym współczynnik kapitałowy kapitału najwyższej jakości osiągnie poziom 9 %, po uwzględnieniu wyceny rynkowej zaangażowania w dług państwowy. Pomimo podjęcia tych środków Komisja uważa, że wymogi dotyczące pomocy państwa, które mają zostać zatwierdzone zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. b), nadal będą spełnione po końcu 2011 r. |
4. |
Dlatego też komunikat bankowy, komunikat o dokapitalizowaniu i komunikat w sprawie aktywów o obniżonej jakości będą stosowane również po dniu 31 grudnia 2011 r. Podobnie czasowy zakres stosowania komunikatu w sprawie restrukturyzacji zostaje przedłużony na okres po dniu 31 grudnia 2011 r. (8). Komisja będzie monitorowała sytuację na rynkach finansowych i, kiedy tylko pozwolą na to warunki panujące na rynku, podejmie kroki zmierzające do stworzenia stałych reguł dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację banków, na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu. |
5. |
Aby ułatwić wdrożenie pakietu dla bankowości i w celu uwzględnienia zmian profilu ryzyka banków, które nastąpiły od chwili rozpoczęcia kryzysu, pożądane jest dalsze doprecyzowanie i uaktualnienie reguł w niektórych kwestiach. W niniejszym komunikacie określono niezbędne zmiany parametrów zgodności z rynkiem wewnętrznym związanej z kryzysem finansowym pomocy państwa na rzecz banków; parametry będą stosowane od dnia 1 stycznia 2012 r. Niniejszy komunikat w szczególności:
|
II. USTALANIE ODPŁATNOŚCI I WARUNKI DOKAPITALIZOWANIA PRZEZ PAŃSTWO
6. |
W komunikacie w sprawie dokapitalizowania przedstawiono ogólne wskazówki dotyczące ustalania poziomu odpłatności za zastrzyki kapitałowe. Te wskazówki dotyczą głównie instrumentów kapitałowych przynoszących stałe przychody. |
7. |
W świetle zmian przepisów i zmieniającego się otoczenia rynkowego Komisja spodziewa się, że udzielanie zastrzyków kapitałowych przez państwo może w przyszłości coraz częściej następować w postaci akcji nieprzynoszących stałego przychodu. Wyjaśnienie zasad ustalania odpłatności za zastrzyki kapitałowe jest pożądane z uwagi na to, że dzięki posiadaniu takich akcji otrzymuje się (niegwarantowane) dywidendy i zyski kapitałowe, co utrudnia bezpośrednią ocenę ex ante przychodów płynących z posiadania takich instrumentów. |
8. |
W związku z tym Komisja dokona oceny opłat związanych z udzieleniem takich zastrzyków kapitałowych na podstawie ceny emisji akcji. Zastrzyki kapitałowe powinny być subskrybowane z uwzględnieniem wystarczającej obniżki cen akcji (po dostosowaniu do „efektu rozwodnienia” (9)) bezpośrednio przed ogłoszeniem zamiaru zastosowania zastrzyku kapitałowego, aby zapewnić rozsądną gwarancję odpowiedniego wynagrodzenia dla państwa (10). |
9. |
W przypadku banków notowanych na giełdzie referencyjną cenę akcji powinny stanowić notowania rynkowe akcji z takimi samym prawami jak prawa akcji będących przedmiotem emisji. W przypadku banków nienotowanych na giełdzie taka cena rynkowa nie istnieje, a zatem państwa członkowskie powinny zastosować odpowiednie metody wyceny oparte na danych rynkowych (włącznie z podejściem opartym na porównaniu stosunku ceny do zysków w podobnych bankach lub innymi ogólnie przyjętymi metodami wyceny). Akcje powinny być subskrybowane z zastosowaniem odpowiedniej obniżki tej ceny rynkowej (lub opartej na danych rynkowych). |
10. |
Jeżeli państwa członkowskie dokonują zapisów na akcje bez prawa głosu, wymagana może być wyższa obniżka, której wielkość powinna odzwierciedlać różnicę cen występującą między akcjami z prawem głosu i akcjami bez prawa głosu w warunkach panujących na rynku. |
11. |
Środki służące dokapitalizowaniu muszą zawierać odpowiednie zachęty dla banków, aby jak najszybciej zaprzestały korzystania z pomocy państwa. W odniesieniu do akcji przynoszących zmienne przychody, jeśli zachęty do zaprzestania korzystania z pomocy państwa są opracowane w sposób, który ogranicza potencjał wzrostu dla państwa członkowskiego, na przykład poprzez wydawanie warrantów obecnym akcjonariuszom w celu umożliwienia im odkupienia akcji z nowej emisji od państwa po cenie, która oznaczałaby rozsądny roczny zysk dla państwa, należy zastosować wyższą obniżkę, aby odzwierciedlić ograniczenie potencjału wzrostu. |
12. |
We wszystkich przypadkach wielkość obniżki musi odzwierciedlać wielkość zastrzyku kapitałowego w odniesieniu do istniejącego kapitału podstawowego kategorii pierwszej (tzw. wskaźnik Core-Tier-1). Większy niedobór istniejącego kapitału własnego oznacza większe ryzyko dla państwa, a zatem wymaga zastosowania wyższej obniżki. |
13. |
Instrumenty hybrydowe powinny zasadniczo zawierać alternatywny mechanizm realizowania kuponów dywidendowych, w ramach którego kupony, które nie obejmują uprawnień do wypłat w gotówce, zostałyby zrealizowane na rzecz państwa w postaci nowo wyemitowanych akcji. |
14. |
Komisja będzie w dalszym ciągu wymagała od państw członkowskich przedłożenia planu restrukturyzacji (lub aktualizacji istniejącego planu restrukturyzacji) w terminie sześciu miesięcy od daty decyzji Komisji zatwierdzającej pomoc na ratowanie dla każdego banku otrzymującego wsparcie państwa w formie dokapitalizowania lub środków dotyczących aktywów o obniżonej jakości. Jeżeli bank był wcześniej objęty decyzją w sprawie pomocy na ratowanie na podstawie zasad dotyczących zgodności pomocy na rzecz banków z art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu, niezależnie od tego, czy pomoc ta stanowiła część tego samego działania restrukturyzacyjnego, czy nie, Komisja może zażądać przedłożenia planu restrukturyzacji w okresie krótszym niż sześć miesięcy. Komisja przeprowadzi proporcjonalną ocenę długoterminowej rentowności banków, w pełni uwzględniając elementy wskazujące na to, że banki mogą być rentowne w perspektywie długoterminowej bez potrzeby dokonywania znaczących działań restrukturyzacyjnych. Odnosić się to będzie w szczególności do przypadków, gdy niedobór kapitału wynika przede wszystkim z utraty zaufania do instrumentów długu państwowego, gdy zastrzyk kapitałowy pochodzący ze środków publicznych ograniczony jest do kwoty niezbędnej do zrównoważenia strat będących skutkiem nowej wyceny obligacji państwowych umawiających się stron Porozumienia EOG na rynku w przypadku banków, które inaczej wykazywałyby się rentownością, a z przeprowadzonej analizy wynika, że nie podjęły one nadmiernego ryzyka nabywając instrumenty długu publicznego. |
III. WYCENA I WARUNKI GWARANCJI PAŃSTWA
15. |
Banki mogą korzystać z gwarancji państwa w przypadku wydawania nowych instrumentów dłużnych, zabezpieczonych lub niezabezpieczonych, z wyjątkiem instrumentów, które kwalifikują się jako kapitał. Jako że dostęp banków do finansowania jest szczególnie trudny na rynkach finansowania średnio- i długoterminowego, gwarancje państwowe powinny w zasadzie obejmować tylko instrumenty dłużne o terminie zapadalności od jednego do pięciu lat (siedmiu lat w przypadku obligacji zabezpieczonych). |
16. |
Od początku kryzysu ustalanie wysokości odpłatności jest powiązane z wartością przeciętną spreadu CDS beneficjenta w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2008 r. Wysokość tej odpłatności zwiększono ze skutkiem od dnia 1 lipca 2010 r., aby lepiej odzwierciedlać profil ryzyka poszczególnych beneficjentów (11). |
17. |
Aby uwzględnić zwiększone ostatnio zróżnicowanie pod względem ryzyka spreadów CDS, należy uaktualnić wzór obliczania stosownej odpłatności, tak aby podstawą obliczeń była wartość przeciętna spreadów CDS w okresie trzyletnim kończącym się jeden miesiąc przed udzieleniem gwarancji. Jako że zwiększenie spreadów CDS w ostatnich latach wynika częściowo z przyczyn niedotyczących konkretnego banku, w szczególności z narastających napięć na rynku instrumentów długu państwowego oraz z ogólnego zwiększenia świadomości ryzyka w sektorze bankowym, we wzorze należy oddzielić wewnętrzne ryzyko, które ponoszą poszczególne banki, od zmian spreadów CDS w przypadku państw członkowskich i rynku jako całości. We wzorze tym należy także odzwierciedlić fakt, że gwarancje dotyczące zabezpieczonych obligacji narażają podmiot udzielający gwarancji na znacznie mniejsze ryzyko niż gwarancje dotyczące długu niezabezpieczonego. |
18. |
Zgodnie z zasadami, o których mowa w pkt 17, zmieniony wzór obliczania odpłatności zawarty w załączniku określa minimalne opłaty za udzielenie gwarancji, które powinny mieć zastosowanie w przypadku, gdy gwarancje państwa są przyznawane na poziomie krajowym, bez łączenia gwarancji między państwami członkowskimi. Komisja zastosuje ten wzór w odniesieniu do wszystkich gwarancji państwowych dotyczących zobowiązań bankowych, o terminie zapadalności jednego roku lub dłuższym, wydanych w dniu 1 stycznia 2012 r. lub później. |
19. |
W przypadkach, gdy gwarancje obejmują zobowiązania, które nie są wyrażone w walucie krajowej państwa udzielającego gwarancji, powinno zastosować się dodatkową opłatę na pokrycie ryzyka walutowego podjętego przez gwaranta. |
20. |
Jeżeli konieczne jest udzielenie gwarancji na pokrycie długu o terminie zapadalności krótszym niż jeden rok, Komisja będzie nadal stosować istniejący wzór określenia wysokości odpłatności, który dla odniesienia znajduje się w załączniku. Komisja nie zatwierdzi gwarancji dotyczących długu o terminie zapadalności krótszym niż trzy miesiące, poza wyjątkowymi przypadkami, gdy takie gwarancje są niezbędne dla stabilności finansowej. W takich przypadkach Komisja dokona oszacowania odpowiedniego wynagrodzenia, biorąc pod uwagę potrzebę zastosowania stosownych zachęt motywujących do jak najszybszego zaprzestania korzystania z programu pomocy państwa. |
21. |
Jeżeli państwa członkowskie decydują się na zawarcie porozumienia w sprawie łączenia gwarancji dotyczących zobowiązań bankowych, Komisja odpowiednio dokona przeglądu swoich wskazówek, w szczególności w celu zagwarantowania, że spreadom CDS w przypadku państw członkowskich zostanie nadana waga tylko w takim zakresie, w jakim pozostają one istotne. |
22. |
Aby umożliwić Komisji ocenę stosowania w praktyce zmienionego wzoru dotyczącego wyceny, państwa członkowskie powinny podać przy zgłaszaniu nowego lub przedłużonego programu gwarancji orientacyjną opłatę dla każdego banku kwalifikującego się do skorzystania z tych gwarancji, na podstawie zastosowania wzoru z wykorzystaniem ostatnich danych rynkowych. Państwa członkowskie powinny również przekazać Komisji, w terminie trzech miesięcy po każdej emisji gwarantowanych obligacji, faktyczną wysokość opłaty za udzielenie gwarancji pobranej w odniesieniu do każdej emisji gwarantowanych obligacji. |
(1) Aby ułatwić lekturę niniejszego dokumentu, instytucje finansowe określane są w nim ogólnie jako „banki”.
(2) Dz.U. C 270 z 25.10.2008, s. 8.
(3) Dz.U. C 10 z 15.1.2009, s. 2.
(4) Dz.U. C 72 z 26.3.2009, s. 1.
(5) Dz.U. C 195 z 19.8.2009, s. 9.
(6) Dz.U. C 329 z 7.12.2010, s. 7.
(7) Oświadczenie szefów państw lub rządów UE z dnia 26 października 2011 r. http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_Data/docs/pressdata/en/ec/125621.pdf
(8) Zgodnie z dotychczasową praktyką Komisji istniejące lub nowe programy wsparcia banków (bez względu na to, jakie instrumenty wsparcia obejmują: gwarancje, dokapitalizowanie, przywracanie płynności, środki na rzecz ratowania aktywów lub inne) będą przedłużane lub zatwierdzane tylko na okres sześciu miesięcy, aby umożliwić ewentualne dostosowania w połowie 2012 r.
(9) „Efekt rozwodnienia” można ująć ilościowo stosując ogólnie przyjęte techniki rynkowe jak np. TERP (teoretyczną cenę bez prawa poboru – ang. the theoretical ex-rights price).
(10) Jeżeli państwa członkowskie udzielają gwarancji w przypadku emisji akcji, emitent powinien ponieść odpowiednią opłatę z tytułu udzielenia mu gwarancji.
(11) Zob. dokument roboczy Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji z dnia 30 kwietnia 2010 r. dotyczący stosowania reguł pomocy państwa do rządowych programów gwarancji, które mają zostać udzielone po dniu 30 czerwca 2010 r., obejmujących długi banków: http://ec.europa.eu/competition/state_aid/studies_reports/phase_out_bank_guarantees.pdf
ZAŁĄCZNIK
Gwarancje dotyczące długu o terminie zapadalności jednego roku lub dłuższym
Opłata za udzielenie gwarancji powinna co najmniej być sumą:
1) |
opłaty podstawowej w wysokości 40 punktów bazowych (pb) oraz |
2) |
opartej na ryzyku opłaty w wysokości stanowiącej iloczyn 40 punktów bazowych i współczynnika ryzyka składającego się z (i) połowy stosunku przeciętnej wartości spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich beneficjenta w okresie trzech lat kończącym się jeden miesiąc przed datą emisji gwarantowanych obligacji do poziomu wartości przeciętnej indeksu iTraxx Europe Senior Financials dla obligacji pięcioletnich stosowanego w tym samym trzyletnim okresie oraz (ii) połowy stosunku wartości przeciętnej spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich wszystkich państw członkowskich do wartości przeciętnej spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich państwa członkowskiego udzielającego gwarancji w tym samym trzyletnim okresie. |
Wzór do obliczenia opłaty za udzielenie gwarancji można zapisać jako:
Opłata = 40pb × (1 + (1/2 × A/B) + (1/2 × C/D))
gdzie A jest wartością przeciętną spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich beneficjenta, B – wartością przeciętną indeksu iTraxx Europe Senior Financials dla obligacji pięcioletnich, C – wartością przeciętną spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich wszystkich państw członkowskich, a D – wartością przeciętną spreadu CDS dla uprzywilejowanych obligacji pięcioletnich państwa członkowskiego udzielającego gwarancji.
Wartości przeciętne są obliczane dla okresu trzech lat kończącego się jeden miesiąc przed datą emisji gwarantowanych obligacji.
W przypadku gwarancji odnoszących się do obligacji zabezpieczonych, opłata za udzielenie gwarancji może uwzględniać jedynie połowę opłaty opartej na ryzyku obliczonej zgodnie z pkt 2 powyżej.
Banki nieposiadające reprezentatywnych danych CDS
W przypadku banków nieposiadających danych CDS lub reprezentatywnych danych dotyczących CDS, ale dysponujących ratingiem kredytowym, należy wprowadzić odpowiednik spreadu CDS oparty na wartości przeciętnej spreadów CDS dla obligacji pięcioletnich dla kategorii ratingowej danego banku w tym samym okresie odniesienia, w oparciu o reprezentatywną próbę dużych banków w państwach członkowskich. Organ nadzorujący oceni, czy dane CDS danego banku są reprezentatywne.
W przypadku banków, które nie posiadają danych CDS ani ratingu kredytowego, należy wprowadzić odpowiednik spreadu CDS oparty na wartości przeciętnej spreadów CDS dla obligacji pięcioletnich dla najniższej kategorii ratingowej (1) w tym samym okresie odniesienia, w oparciu o reprezentatywną próbę dużych banków w państwach członkowskich. W przypadku tej kategorii banków obliczony spread CDS może być dostosowany na podstawie oceny organu nadzorującego.
Komisja ustali reprezentatywne próby dużych banków w państwach członkowskich.
Gwarancje dotyczące długu o terminie zapadalności krótszym niż jeden rok
Jako że spready CDS nie mogą być stosownym narzędziem obliczania ryzyka kredytowego w przypadku długu o terminie zapadalności krótszym niż jeden rok, opłata za udzielenie gwarancji w odniesieniu do tego rodzaju długu powinna co najmniej być sumą:
1) |
opłaty podstawowej w wysokości 50 punktów bazowych oraz |
2) |
opartej na ryzyku opłaty w wysokości 20 punktów bazowych dla banków o ratingu A+ lub A, 30 punktów bazowych dla banków o ratingu A–, lub 40 punktów bazowych dla banków o ratingu niższym niż A– lub nieposiadających ratingu. |
(1) Najniższą kategorią ratingową, którą można wziąć pod uwagę, jest kategoria A, ponieważ nie są dostępne wystarczające dane dla kategorii ratingowej BBB.
IV Informacje
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Komisja Europejska
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/11 |
Kursy walutowe euro (1)
5 grudnia 2011 r.
2011/C 356/03
1 euro =
|
Waluta |
Kurs wymiany |
USD |
Dolar amerykański |
1,3442 |
JPY |
Jen |
104,81 |
DKK |
Korona duńska |
7,4353 |
GBP |
Funt szterling |
0,85925 |
SEK |
Korona szwedzka |
9,0460 |
CHF |
Frank szwajcarski |
1,2379 |
ISK |
Korona islandzka |
|
NOK |
Korona norweska |
7,7260 |
BGN |
Lew |
1,9558 |
CZK |
Korona czeska |
25,146 |
HUF |
Forint węgierski |
299,98 |
LTL |
Lit litewski |
3,4528 |
LVL |
Łat łotewski |
0,6978 |
PLN |
Złoty polski |
4,4687 |
RON |
Lej rumuński |
4,3542 |
TRY |
Lir turecki |
2,4585 |
AUD |
Dolar australijski |
1,3072 |
CAD |
Dolar kanadyjski |
1,3644 |
HKD |
Dolar Hongkongu |
10,4454 |
NZD |
Dolar nowozelandzki |
1,7191 |
SGD |
Dolar singapurski |
1,7229 |
KRW |
Won |
1 515,69 |
ZAR |
Rand |
10,7501 |
CNY |
Yuan renminbi |
8,5310 |
HRK |
Kuna chorwacka |
7,5140 |
IDR |
Rupia indonezyjska |
12 142,16 |
MYR |
Ringgit malezyjski |
4,2080 |
PHP |
Peso filipińskie |
58,158 |
RUB |
Rubel rosyjski |
41,5400 |
THB |
Bat tajlandzki |
41,401 |
BRL |
Real |
2,3957 |
MXN |
Peso meksykańskie |
18,1214 |
INR |
Rupia indyjska |
69,0580 |
(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.
INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/12 |
Aktualizacja wykazu przejść granicznych, o których mowa w art. 2 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. C 316 z 28.12.2007, s. 1; Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 16; Dz.U. C 177 z 12.7.2008, s. 9; Dz.U. C 200 z 6.8.2008, s. 10; Dz.U. C 331 z 31.12.2008, s. 13; Dz.U. C 3 z 8.1.2009, s. 10; Dz.U. C 37 z 14.2.2009, s. 10; Dz.U. C 64 z 19.3.2009, s. 20; Dz.U. C 99 z 30.4.2009, s. 7; Dz.U. C 229 z 23.9.2009, s. 28; Dz.U. C 263 z 5.11.2009, s. 22; Dz.U. C 298 z 8.12.2009, s. 17; Dz.U. C 74 z 24.3.2010, s. 13; Dz.U. C 326 z 3.12.2010, s. 17; Dz.U. C 355 z 29.12.2010, s. 34; Dz.U. C 22 z 22.1.2011, s. 22; Dz.U. C 37 z 5.2.2011, s. 12; Dz.U. C 149 z 20.5.2011, s. 8; Dz.U. C 190 z 30.6.2011, s. 17; Dz.U. C 203 z 9.7.2011, s. 14; Dz.U. C 210 z 16.7.2011, s. 30; Dz.U. C 271 z 14.9.2011, s. 18)
2011/C 356/04
Publikacja wykazu przejść granicznych zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) opiera się na informacjach przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 34 kodeksu granicznego Schengen.
Oprócz publikacji w Dzienniku Urzędowym, regularnie aktualizowane informacje dostępne są na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej do Spraw Wewnętrznych.
FRANCJA
Zmiana informacji opublikowanych w Dz.U. C 316 z 28.12.2007.
WYKAZ PRZEJŚĆ GRANICZNYCH
Granice powietrzne
1) |
Abbeville |
2) |
Agen-la Garenne |
3) |
Ajaccio-Campo dell'Oro |
4) |
Albert-Bray |
5) |
Amiens-Glisy |
6) |
Angers-Marcé |
7) |
Angoulême-Brie-Champniers |
8) |
Annecy-Methet |
9) |
Annemasse |
10) |
Auxerre-Branches |
11) |
Avignon-Caumont |
12) |
Bâle-Mulhouse |
13) |
Bastia-Poretta |
14) |
Beauvais-Tillé |
15) |
Bergerac-Roumanière |
16) |
Besançon-la Vèze |
17) |
Béziers-Vias |
18) |
Biarritz-Bayonne-Anglet |
19) |
Bordeaux-Mérignac |
20) |
Brest-Guipavas |
21) |
Brive-Souillac |
22) |
Caen-Carpiquet |
23) |
Calais-Dunkerque |
24) |
Calvi-Sainte-Catherine |
25) |
Cannes-Mandelieu |
26) |
Carcassonne-Salvaza |
27) |
Châlons-Vatry |
28) |
Chambéry-Aix-les-Bains |
29) |
Châteauroux-Déols |
30) |
Cherbourg-Mauperthus |
31) |
Clermont-Ferrand-Aulnat |
32) |
Colmar-Houssen |
33) |
Deauville-Saint-Gatien |
34) |
Dijon-Longvic |
35) |
Dinard-Pleurtuit |
36) |
Dôle-Tavaux |
37) |
Epinal-Mirecourt |
38) |
Figari-Sud Corse |
39) |
Grenoble-Saint-Geoirs |
40) |
Hyères-le Palivestre |
41) |
Issy-les-Moulineaux |
42) |
La Môle |
43) |
Lannion |
44) |
La Rochelle-Laleu |
45) |
Laval-Entrammes |
46) |
Le Castelet |
47) |
Le Havre-Octeville |
48) |
Le Mans-Arnage |
49) |
Le Touquet-Paris-Plage |
50) |
Lille-Lesquin |
51) |
Limoges-Bellegarde |
52) |
Lognes-Emerainville |
53) |
Lorient-Lann-Bihoué |
54) |
Lyon-Bron |
55) |
Lyon-Saint-Exupéry |
56) |
Marseille-Provence |
57) |
Metz-Nancy-Lorraine |
58) |
Monaco-Héliport |
59) |
Montbéliard-Courcelles |
60) |
Montpellier-Méditérranée |
61) |
Nantes-Atlantique |
62) |
Nevers-Fourchambault |
63) |
Nice-Côte d'Azur |
64) |
Nîmes-Garons |
65) |
Orléans-Bricy |
66) |
Orléans-Saint-Denis-de-l'Hôtel |
67) |
Paris-Charles de Gaulle |
68) |
Paris-le Bourget |
69) |
Paris-Orly |
70) |
Pau-Pyrénées |
71) |
Perpignan-Rivesaltes |
72) |
Poitiers-Biard |
73) |
Rennes Saint-Jacques |
74) |
Rodez-Marcillac |
75) |
Rouen-Vallée de Seine |
76) |
Saint-Brieuc-Armor |
77) |
Saint-Etienne-Bouthéon |
78) |
Saint-Nazaire-Montoir |
79) |
Strasbourg-Entzheim |
80) |
Tarbes-Ossun-Lourdes |
81) |
Toulouse-Blagnac |
82) |
Tours-Saint-Symphorien |
83) |
Troyes-Barberey |
84) |
Vichy-Charmeil |
Granice morskie
1) |
Ajaccio |
2) |
Bastia |
3) |
Bayonne |
4) |
Bonifacio |
5) |
Bordeaux |
6) |
Boulogne |
7) |
Brest |
8) |
Caen-Ouistreham |
9) |
Calais |
10) |
Calvi |
11) |
Cannes-Vieux Port |
12) |
Carteret |
13) |
Cherbourg |
14) |
Dieppe |
15) |
Douvres |
16) |
Dunkerque |
17) |
Granville |
18) |
Honfleur |
19) |
La Rochelle-La Pallice |
20) |
Le Havre |
21) |
Les Sables-d'Olonne-Port |
22) |
L'Ile-Rousse |
23) |
Lorient |
24) |
Marseille |
25) |
Monaco-Port de la Condamine |
26) |
Nantes-Saint-Nazaire |
27) |
Nice |
28) |
Port-de-Bouc-Fos/Port-Saint-Louis |
29) |
Port-la-Nouvelle |
30) |
Porto-Vecchio |
31) |
Port-Vendres |
32) |
Roscoff |
33) |
Rouen |
34) |
Saint-Brieuc (maritime) |
35) |
Saint-Malo |
36) |
Sète |
37) |
Toulon |
Granice lądowe
— Ze Zjednoczonym Królestwem:
(stałe połączenie przez kanał)
1) |
Gare d’Ashford International |
2) |
Gare d'Avignon-Centre |
3) |
Cheriton/Coquelles |
4) |
Gare de Chessy-Marne-la-Vallée |
5) |
Gare de Fréthun |
6) |
Gare de Lille-Europe |
7) |
Gare de Paris-Nord |
8) |
Gare de St-Pancras International |
9) |
Gare d’Ebbsfleet International |
— Z Andorą
1) |
Pas de la Case-Porta |
V Ogłoszenia
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
Komisja Europejska
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/17 |
Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych
2011/C 356/05
1. Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. (1) w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej Komisja Europejska zawiadamia, iż o ile nie zostanie wszczęty przegląd zgodnie z przedstawioną poniżej procedurą, wymienione poniżej środki antydumpingowe wygasną w terminie podanym w poniższej tabeli.
2. Procedura
Producenci unijni mogą złożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu. Wniosek ten musi zawierać wystarczające dowody na to, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.
Jeżeli Komisja postanowi dokonać przeglądu odnośnych środków, importerzy, eksporterzy, przedstawiciele państwa wywozu oraz producenci unijni będą mieli możliwość rozwinięcia, odparcia lub skomentowania argumentów przedstawionych we wniosku o wszczęcie tego przeglądu.
3. Termin
Producenci unijni mogą przedłożyć pisemny wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie określonej powyżej procedury, na adres: European Commission, Directorate-General for Trade (Unit H-1), N-105 4/92, 1049 Brussels, Belgium (2), w dowolnym terminie od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia, lecz nie później niż trzy miesiące przed datą podaną w poniższej tabeli.
4. Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.
Produkt |
Państwo pochodzenia lub wywozu |
Środki |
Podstawa prawna |
Data wygaśnięcia (3) |
Nadtlenosiarczany (nadsiarczany) |
Stany Zjednoczone Ameryki Chińska Republika Ludowa Tajwan |
Cło antydumpingowe |
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1184/2007 (Dz.U. L 265 z 11.10.2007, s. 1) |
12.10.2012 |
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Faks +32 22956505.
(3) Środek wygasa o północy dnia podanego w niniejszej kolumnie.
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
Komisja Europejska
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/18 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji
(Sprawa COMP/M.6381 – Google/Motorola Mobility)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 356/06
1. |
W dniu 25 listopada 2011 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Google Inc. („Google”, Stany Zjednoczone), przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem Motorola Mobility Holdings, Inc. („Motorola Mobility”, Stany Zjednoczone), w drodze zakupu udziałów/akcji. |
2. |
Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. |
4. |
Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6381 – Google/Motorola Mobility, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).
6.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 356/19 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji
(Sprawa COMP/M.6402 – REWE/SAG/JV)
Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 356/07
1. |
W dniu 28 listopada 2011 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo REWE International Dienstleistungsgesellschaft m.b.H. („REWE”, Austria), należące do grupy przedsiębiorstw REWE International AG, oraz przedsiębiorstwo Salzburg AG für Energie, Verkehr und Telekommunikation („SAG”, Austria) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad nowo utworzoną spółką joint venture („JV”). |
2. |
Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu. |
4. |
Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6402 – REWE/SAG/JV, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).
(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, s. 32 („obwieszczenie Komisji w sprawie uproszczonej procedury”).