29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/1

(1)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 691/2010 ustanawiające system skuteczności działania dla służb żeglugi powietrznej i funkcji sieciowych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2096/2005 ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej, przewiduje przyjęcie przez państwa członkowskie planów skuteczności działania na poziomie krajowym lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, w tym wiążących prawnie celów krajowych lub celów na poziomie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej, które są zgodne z ogólnounijnymi celami w zakresie skuteczności działania. Przewiduje też, że Komisja powinna ocenić zgodność celów krajowych i celów na poziomie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej z ogólnounijnymi celami w zakresie skuteczności działania.

(2)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 691/2010 Komisja może zdecydować o wydaniu zainteresowanym państwom członkowskim zalecenia w sprawie przyjęcia skorygowanych celów w zakresie skuteczności działania.

(3)

W dniu 29 lipca 2010 r. Komisja wyznaczyła organ weryfikujący skuteczność działania zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 691/2010, aby wspierał ją w realizacji systemu skuteczności działania.

(4)

W dążeniu do ustanowienia celów krajowych lub celów na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej ogólnounijne cele skuteczności działania na lata 2012–2014 zostały przyjęte na mocy decyzji Komisji 2011/121/UE (2). Cele te odnoszą się do kluczowych obszarów działania obejmujących ochronę środowiska, przepustowość i efektywność pod względem kosztów. Jednak w pierwszym okresie odniesienia od państw członkowskich nie wymagano ustanowienia wiążących celów w obszarach obejmujących bezpieczeństwo i ochronę środowiska.

(5)

Do dnia 5 lipca 2011 r. państwa członkowskie przekazały Komisji plany na poziomie krajowym, w tym plan przedstawiony wspólnie przez Belgię i Luksemburg. Dania i Szwecja przekazały Komisji plan na poziomie wspólnego funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej (duńsko-szwedzki funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej). Belgia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Niderlandy i Szwajcaria przekazały Komisji plan na poziomie wspólnego funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej (FABEC).

(6)

W lipcu i w sierpniu 2011 r. organ weryfikujący skuteczność działania udzielił Komisji wsparcia w ocenie planów skuteczności działania na poziomie krajowym i na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, po czym w dniu 20 września 2011 r. przekazał Komisji sprawozdanie z oceny.

(7)

W sprawozdaniu z oceny organ weryfikujący skuteczność działania uwzględnił założenia określone w art. 3 decyzji 2011/121/UE, informacje dostępne publicznie lub dostępne w Eurocontrol, jak również informacje udostępnione przez państwa członkowskie w planach skuteczności działania na poziomie krajowym lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.

(8)

Uwzględniając nadrzędne cele w zakresie bezpieczeństwa, Komisja opracowała ocenę planów i celów skuteczności działania na poziomie krajowym lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej na podstawie kryteriów określonych w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 691/2010, w szczególności z uwzględnieniem ogólnej sytuacji każdego poszczególnego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 1 lit. b) tego załącznika. W ocenie wzięto pod uwagę nie tylko cele skuteczności działania wymagane na mocy rozporządzenia (UE) nr 691/2010, ale również inne wskaźniki lub cele skuteczności działania, które mogą zostać ujęte w planach w wyniku inicjatyw krajowych lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.

(9)

Państwa członkowskie powinny przyjąć skorygowane cele krajowe lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej oraz środki właściwe dla osiągnięcia tych celów zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 691/2010.

(10)

Przy korygowaniu celów w zakresie przepustowości należy wziąć pod uwagę współdziałanie z menedżerem sieci i wsparcie z jego strony.

(11)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1794/2006 (3) w okresie odniesienia państwa członkowskie powinny obliczyć stawki jednostkowe na podstawie planów skuteczności działania na poziomie krajowym lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, łącznie z określonymi w tych planach celami w zakresie efektywności pod względem kosztów, do dnia 1 listopada 2011 r. Jeżeli skorygowane cele w zakresie efektywności pod względem kosztów zostaną przyjęte po dniu 1 listopada 2011 r., stawki jednostkowe w okresie odniesienia podlegają przeliczeniu na podstawie ostatecznie przyjętych celów w zakresie efektywności pod względem kosztów.

(12)

Po opublikowaniu przez organ weryfikujący skuteczność działania sprawozdania z oceny niektóre państwa członkowskie wyraziły zamiar podjęcia środków koniecznych dla przyjęcia skorygowanych celów w zakresie skuteczności działania zgodnie z opinią Komisji wyrażoną w niniejszym zaleceniu.

(13)

W ocenie skorygowanych celów w zakresie skuteczności działania zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 691/2010, niniejsze zalecenie zostanie stosownie uwzględnione.

(14)

Komisja przeprowadziła konsultacje z państwami członkowskimi, których dotyczy niniejsze zalecenie, zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 691/2010.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Jednolitej Przestrzeni Powietrznej,

1.

W związku z ocenami przeprowadzonymi przez organ weryfikujący skuteczność działania oraz wynikami kontaktów, o których mowa w ust. 5, niniejsze zalecenie ma na celu zwrócenie się z prośbą do państw członkowskich o przyjęcie w razie potrzeby skorygowanych celów w zakresie skuteczności działania, ujętych w planach krajowych lub na poziomie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, w dążeniu do zapewnienia zgodności z ogólnounijnymi celami w zakresie skuteczności działania na lata 2012–2014 (zwane dalej okresem odniesienia), przyjętymi na mocy decyzji 2011/121/UE, oraz o wniesienie odpowiedniego wkładu w ich realizację.

2.

Na podstawie zaleceń zawartych w sprawozdaniu z oceny opracowanym przez organ weryfikujący skuteczność działania Komisja uznała, co następuje:

3.

Podczas przyjmowania skorygowanych celów w zakresie skuteczności działania państwa członkowskie, których ta kwestia dotyczy, powinny zapewnić, że zalecenia określone w sprawozdaniu z oceny opracowanym przez organ weryfikujący skuteczność działania zostaną wzięte pod uwagę.

W szczególności, po uwzględnieniu okoliczności w każdym z państw członkowskich:

4.

W uzupełnieniu zaleceń określonych w ust. 3:

5.

Komisja wraz z organem weryfikującym skuteczność działania zamierza kontynuować działania służące realizacji niniejszego zalecenia w drodze dwustronnych lub wielostronnych kontaktów z państwami członkowskimi.

6.

Niniejsze zalecenie jest skierowane do państw członkowskich.

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32011M6415 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32011M6378 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/5

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/6

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/7

1.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną stanu faktycznego jako porozumienia lub uzgodnionej praktyki w rozumieniu art. 101 TFUE oraz art. 53 Porozumienia EOG.

2.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną produktów, na które kartel wywierał wpływ.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną obszaru geograficznego, na które kartel wywierał wpływ.

4.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną, że porozumienie lub uzgodniona praktyka w zainteresowanych państwach członkowskich UE mogły mieć odczuwalny wpływ na handel między państwami członkowskimi.

5a.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną, że kartel stanowi pojedyncze i ciągłe naruszenie przepisów.

5b.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną dotyczącą odpowiedzialności finansowej każdego przedsiębiorstwa w odniesieniu do różnych zakresów geograficznych pojedynczego i ciągłego naruszenia.

6.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną co do okresu trwania naruszenia.

7.

Komitet Doradczy zgadza się z opinią Komisji Europejskiej co do adresatów projektu decyzji, a w szczególności w kwestii przypisania odpowiedzialności spółkom dominującym tych grup.

8.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności obciążające.

9.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności łagodzące.

10.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną dotyczącą wniosków złożonych na mocy obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r.

11.

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/8

1.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską, że należy nałożyć grzywnę na tych adresatów projektu decyzji, w odniesieniu do których wnioskuje się o nałożenie grzywny.

2.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską w sprawie podstawowej wysokości grzywien.

3.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską, że w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności łagodzące ani obciążające.

4.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską co do kwot obniżenia grzywien na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r.

5.

Komitet Doradczy zgadza się z dokonaną przez Komisję Europejską oceną co do niemożności dokonania spłaty.

6.

Komitet Doradczy zgadza się z Komisją Europejską w kwestii ostatecznej wysokości grzywien.

7.

Komitet Doradczy zaleca publikację swojej opinii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/9

29.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 348/12

(1)

Decyzja była skierowana do 62 osób prawnych należących do 17 przedsiębiorstw prowadzących działalność w branży wyposażenia i instalacje do łazienek i dotyczyła naruszenia przepisów art. 101 TFUE oraz art. 53 Porozumienia EOG. W okresie od dnia 16 października 1992 r. do dnia 9 listopada 2004 r. adresaci decyzji brali udział w pojedynczym, złożonym i ciągłym naruszeniu przepisów, obejmującym terytoria Austrii, Niemiec, Niderlandów, Włoch, Belgii oraz Francji, polegającym na koordynowaniu rocznych wzrostów cen oraz koordynowaniu wzrostów cen wynikających ze szczególnych okoliczności (takich jak wzrost cen surowców, wprowadzenie opłat drogowych, wprowadzenie euro), ustalaniu cen minimalnych i rabatów oraz wymianie szczególnie chronionych informacji dotyczących działalności gospodarczej.

(2)

Postępowanie wszczęto w dniu 15 lipca 2004 r. na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny złożonego przez Masco na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. Komisja zebrała dalszy materiał dowodowy podczas kontroli, które przeprowadzono w listopadzie 2004 r. w kilku przedsiębiorstwach, do których skierowana była decyzja, w Austrii, Belgii, Niemczech, Włoszech i Niderlandach. Po przeprowadzeniu kontroli Komisja otrzymała wnioski o złagodzenie sankcji od przedsiębiorstw Grohe, Ideal Standard, Hansa, Dornbracht, Roca oraz Artweger, jak również zwróciła się do kilku podmiotów o udzielenie dalszych informacji.

(3)

W dniu 26 marca 2007 r. przedstawiono pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Wszyscy przedsiębiorcy mieli możliwość dostępu do akt sprawy oraz możliwość obrony wobec wstępnego stanowiska Komisji na piśmie, zaś w dniach 12–14 listopada 2007 r. – podczas składania ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym. Na posiedzeniach w dniach 25 maja 2010 r. i 18 czerwca 2010 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał przychylną opinię, zaś w dniu 23 czerwca 2010 r. Komisja przyjęła przedmiotową decyzję.

(4)

Decyzja dotyczy pojedynczego i ciągłego naruszania przepisów art. 101 TFUE oraz art. 53 Porozumienia EOG w odniesieniu do sektora wyposażenia i instalacji do łazienek dla następujących grup produktów: krany i mocowania, ceramiczne urządzenia sanitarne oraz kabiny prysznicowe.

(5)

Naruszenie polegało na koordynowaniu rocznych wzrostów cen oraz koordynowaniu wzrostów cen wynikających ze szczególnych okoliczności (takich jak wzrost cen surowców, wprowadzenie opłat drogowych, wprowadzenie euro), ustalaniu cen minimalnych i rabatów oraz wymianie szczególnie chronionych informacji dotyczących działalności gospodarczej. Koordynację cenową przeprowadzano w okresie między 1992 r. a 2004 r., głównie przy okazji posiedzeń, które się odbywały w 13 różnych stowarzyszeniach handlowych, a dodatkowo poprzez kontakty dwustronne między niektórymi przedsiębiorstwami. Koordynowano przede wszystkim wysokość cen, po których producenci sprzedawali swoje produkty hurtownikom.

(6)

Zasięg kartelu rozszerzył się do sześciu państw członkowskich, a mianowicie Niemiec, Austrii, Włoch, Belgii, Francji i Niderlandów. W przypadku Niderlandów w decyzji stwierdzono naruszenie, jednak nie nałożono żadnych grzywien, jako że ustalono, iż dotyczy ono okresu od dnia 31 grudnia 2009 r.

(7)

W decyzji uznano, że w wymienionych sześciu państwach członkowskich miało miejsce pojedyncze, złożone i ciągłe naruszenie (PZCN) w odniesieniu do trzech grup produktów. Uznano, że 8 z 17 przedsiębiorstw ponosi odpowiedzialność za PZCN we wszystkich sześciu państwach (tj. Masco, American Standard, Grohe, Hansa, Duravit, Duscholux, Sanitec oraz Villeroy & Boch), jako że ustalono, iż nie jest możliwe, że przedsiębiorstwa te nie wiedziały o ogólnym zasięgu i podstawowych cechach kartelu. Pozostałe przedsiębiorstwa są odpowiedzialne za PZCN jedynie w państwie, w którym działały jako część kartelu, jako że nie można było ustalić, czy wiedziały one o ogólnym zasięgu geograficznym działalności kartelu (2).

(8)

Zakres odpowiedzialności każdego z adresatów decyzji ustala się w oparciu o stopień zaangażowania w ustalenia kartelu, tj. albo jako bezpośredniego uczestnika porozumienia, lub – w przypadku spółki dominującej – uwzględniając, że odpowiedzialność za działania spółki zależnej można przypisać spółce dominującej, jeżeli miała ona decydujący wpływ na zachowanie spółek zależnych w czasie, kiedy doszło do naruszenia prawa.

(9)

Decyzja jest skierowana do 62 osób prawnych, które należą do 17 przedsiębiorstw: Masco, Grohe, Ideal Standard (3), Roca, Hansa, Dornbracht, Sanitec, Villeroy & Boch, Duravit, Duscholux, Kludi, Artweger, Cisal, Mamoli, RAF, Teorema oraz Zucchetti.

(10)

Czas trwania w przypadku poszczególnych adresatów decyzji jest następujący:

(11)

W przypadku niniejszej decyzji mają zastosowanie wytyczne w sprawie grzywien z 2006 r. (4).

(12)

Podstawową kwotę grzywny ustalono poprzez pomnożenie proporcjonalnej części wartości sprzedaży wyposażenia i instalacji do łazienek hurtownikom dokonanej przez każde z przedsiębiorstw na danym obszarze geograficznym w ostatnim roku, w którym występowało naruszenie (dla większości przedsiębiorstw był to 2003 r.) przez liczbę lat i miesięcy, w czasie których dane przedsiębiorstwo uczestniczyło w naruszeniu („kwota zmienna”), a następnie doliczenie dodatkowej kwoty, której wysokość również obliczono jako proporcjonalną część wartości sprzedaży, w celu zniechęcenia przedsiębiorstw do zawierania porozumień horyzontalnych dotyczących ustalania cen („opłata za przystąpienie do porozumienia”).

(13)

Biorąc pod uwagę charakter naruszenia, łączny udział w rynku przedsiębiorstw biorących udział w porozumieniu, zakres geograficzny naruszenia i jego wdrożenie, zarówno kwota zmienna jak i opłata za przystąpienie do porozumienia zostały ustalone na poziomie 15 %.

(14)

W niniejszej sprawie nie występują okoliczności obciążające lub łagodzące. Nie zastosowano podwyższenia grzywny dla zapewnienia skutku odstraszającego.

(15)

W przypadku wszystkich przedsiębiorstw, z wyjątkiem dwóch, kwota grzywny osiągnęła pułap 10 % obrotów, o którym mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. Nałożone grzywny zostały odpowiednio dostosowane.

(16)

Na skutek zastosowania obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. przedsiębiorstwo Masco otrzymuje pełne zwolnienie z grzywny. Grzywny dla przedsiębiorstw Grohe oraz Ideal Standard zmniejszono o 30 %. Ponadto, zgodnie z ust. 23 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r., przy ustalaniu wysokości grzywny dla Ideal Standard Komisja nie uwzględniła informacji dotyczących wyrobów ceramicznych w Belgii oraz kranów, mocowań i wyrobów ceramicznych we Francji. Było to spowodowane faktem, iż Ideal Standard było pierwszym przedsiębiorstwem, które zawiadomiło Komisję o naruszeniu w związku z tymi grupami produktów i państwami, a informacje te nie były wcześniej znane Komisji. Wnioski o złagodzenie sankcji przedłożone przez przedsiębiorstwa Hansa, Roca, Dornbracht oraz Artweger zostały odrzucone, jako że nie dostarczyły wystarczającej wartości dodanej w porównaniu do informacji, którymi dysponowała Komisja.

(17)

Dziesięć przedsiębiorstw powołało się na niewypłacalność na mocy pkt 35 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r. Komisja rozpatrzyła te wnioski i dokładnie zbadała sytuację finansową tych przedsiębiorstw oraz ich szczególną sytuację społeczno-gospodarczą.

(18)

Oceniając sytuację finansową przedsiębiorstw, Komisja sprawdziła bieżące i ostatnie sprawozdania finansowe przedsiębiorstw oraz ich prognozy na kolejne lata. Komisja uwzględniła szereg wskaźników finansowych mierzących stabilność przedsiębiorstw, ich wypłacalność i płynność oraz sytuację w zakresie kapitału własnego i przepływów pieniężnych. Ponadto Komisja zbadała stosunki z zewnętrznymi partnerami finansowymi takimi jak banki oraz stosunki z udziałowcami i akcjonariuszami. W analizie uwzględniono także plany restrukturyzacji.

(19)

Komisja dokonała oceny szczególnej sytuacji społeczno-gospodarczej dla każdego przedsiębiorstwa, którego sytuacja finansowa została uznana za wystarczająco trudną. W tym kontekście wzięto pod uwagę wpływ światowego kryzysu gospodarczego i finansowego na sektor produkcji wyposażenia łazienek. W przypadku pięciu przedsiębiorstw Komisja stwierdziła, że nałożenie grzywny spowodowałoby znaczną utratę wartości ich majątku.

(20)

W wyniku analizy przeprowadzonej przez Komisję, z powodu trudnej sytuacji finansowej o 50 % zmniejszono grzywny nałożone na trzy przedsiębiorstwa, a o 25 % – grzywny nałożone na dwa inne przedsiębiorstwa.