ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2011.199.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199 |
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 54 |
Powiadomienie nr |
Spis treśći |
Strona |
|
I Rezolucje, zalecenia i opinie |
|
|
ZALECENIA |
|
|
Rada |
|
2011/C 199/01 |
||
|
IV Informacje |
|
|
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 199/02 |
||
|
ZAWIADOMIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO |
|
|
Urząd Nadzoru EFTA |
|
2011/C 199/03 |
Pomoc państwa – decyzja Komisji w sprawie niewniesienia sprzeciwu |
|
|
V Ogłoszenia |
|
|
POSTĘPOWANIA SĄDOWE |
|
|
Trybunał EFTA |
|
2011/C 199/04 |
||
|
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 199/05 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6166 – NYSE Euronext/Deutsche Börse) ( 1 ) |
|
2011/C 199/06 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6257 – Blackstone/Valad Property) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 ) |
|
|
INNE AKTY |
|
|
Komisja Europejska |
|
2011/C 199/07 |
||
|
Sprostowania |
|
2011/C 199/08 |
||
2011/C 199/09 |
||
2011/C 199/10 |
||
2011/C 199/11 |
||
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
|
I Rezolucje, zalecenia i opinie
ZALECENIA
Rada
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/1 |
ZALECENIE RADY
z dnia 28 czerwca 2011 r.
„Mobilna młodzież” – promowanie mobilności edukacyjnej młodych ludzi
2011/C 199/01
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 165 i 166,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W swoim komunikacie z dnia 3 marca 2010 r. pt. „Europa 2020 – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” Komisja wskazała jako jeden z priorytetów rozwój gospodarki opartej na wiedzy i innowacjach („inteligentny rozwój”) oraz przewidziała inicjatywę przewodnią („Mobilna młodzież”), która poprzez wspieranie mobilności młodych ludzi i polepszanie ich sytuacji na rynku pracy ma poprawić wyniki europejskich szkół wyższych i zwiększyć ich atrakcyjność na arenie międzynarodowej, a także podnieść ogólną jakość kształcenia i szkolenia w Unii na wszystkich szczeblach (by łączyły doskonałość z równym dostępem). Niniejsze zalecenie jest częścią inicjatywy „Mobilna młodzież” i jest spójne ze zintegrowanymi wytycznymi do strategii „Europa 2020”. |
(2) |
Mobilność edukacyjna, czyli transnarodowa mobilność służąca nabywaniu nowej wiedzy oraz nowych umiejętności i kompetencji, to jeden z podstawowych sposobów, w jaki młodzież może zwiększać swoje szanse na zatrudnienie w przyszłości, zyskiwać świadomość międzykulturową i możliwość rozwoju osobistego oraz rozwijać kreatywność i aktywność obywatelską. Ci Europejczycy, którzy są mobilni już jako uczniowie, prawdopodobnie będą mobilni także w późniejszym okresie jako pracownicy. Mobilność edukacyjna może sprawić, że systemy i instytucje kształcenia i szkolenia staną się bardziej otwarte, bardziej europejskie i bardziej międzynarodowe oraz dostępniejsze i skuteczniejsze. Może ona także zwiększyć konkurencyjność Europy, pomagając w budowaniu społeczeństwa intensywnie korzystającego z wiedzy. |
(3) |
Na korzyści wynikające z mobilności zwrócono uwagę w rezolucji Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 14 grudnia 2000 r. w sprawie planu działań na rzecz mobilności (1) oraz w zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 lipca 2001 r. w sprawie mobilności studentów, osób szkolących się, wolontariuszy, nauczycieli i szkoleniowców w obrębie Wspólnoty (2). W tym zaleceniu z 2001 r. poproszono państwa członkowskie o podjęcie właściwych kroków w celu wyeliminowania przeszkód utrudniających mobilność wymienionych grup. |
(4) |
Od czasu kiedy w 2001 roku przyjęte zostało wyżej wspomniane zalecenie, w dziedzinie mobilności młodzieży poczyniono znaczne postępy. Nie wszystkie instrumenty i narzędzia są jednak w pełni wykorzystywane, nadal też utrzymuje się wiele przeszkód. Ponadto w ostatniej dekadzie znacznie zmienił się ogólny kontekst mobilności edukacyjnej, m.in. w wyniku globalizacji, postępu technicznego, w tym technologii informacyjno-komunikacyjnych, oraz zwiększonego nacisku na zatrudnialność i wymiar społeczny. |
(5) |
W konkluzjach Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie promowania kreatywności i innowacji przez kształcenie i szkolenie podkreślono, że do kreatywności mogą przyczyniać się różnorodność i środowisko wielokulturowe. |
(6) |
W konkluzjach z dnia 21 listopada 2008 r. w sprawie mobilności młodzieży Rada zwróciła się do państw członkowskich o wyznaczenie celu polegającego na tym, by okresowa nauka za granicą stopniowo stawała się dla wszystkich młodych Europejczyków regułą, a nie wyjątkiem. Do Komisji Rada zwróciła się zaś, by przygotowała plan prac służący włączeniu działań na rzecz mobilności transgranicznej do wszystkich programów europejskich i by wspierała państwa członkowskie w promowaniu mobilności. |
(7) |
W konkluzjach Rady z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie doskonalenia zawodowego nauczycieli i kadry kierowniczej szkół stwierdzono, że nauczyciele wszystkich szczebli mogliby odnosić większe korzyści z mobilności edukacyjnej i współpracy sieciowej. |
(8) |
W lipcu 2009 roku Komisja opublikowała zieloną księgę pt. „Promowanie mobilności edukacyjnej młodych ludzi”, która to księga dała początek konsultacjom społecznym w sprawie kilku zagadnień, np.: jak najlepiej umożliwić młodym Europejczykom większą mobilność; jakie przeszkody utrudniające mobilność pozostają do pokonania oraz jak wszystkie zaangażowane podmioty mogą połączyć siły w ramach nowego partnerstwa na rzecz mobilności edukacyjnej. Informacje zwrotne uzyskane w wyniku tych konsultacji oraz opinie otrzymane od Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3) i Komitetu Regionów (4) były ważnym źródłem wiedzy przy opracowywaniu niniejszego zalecenia. |
(9) |
Należy promować także mobilność młodych naukowców, aby Unia nie pozostała za konkurentami w dziedzinie badań i innowacji. W komunikacie Komisji z dnia 23 maja 2008 r. pt. „Rozwój kariery i zwiększona mobilność: europejskie partnerstwo na rzecz naukowców” zaproponowano szereg działań mających zapewnić kadrze naukowej z całej Unii odpowiednie szkolenia, atrakcyjną karierę oraz wyeliminowanie przeszkód utrudniających mobilność, natomiast w konkluzjach Rady z dnia 2 marca 2010 r. pt. „Mobilność i ścieżka zawodowa europejskich naukowców” poddano pod rozwagę sposoby zwiększania mobilności naukowców oraz wskazano kilka obszarów działań mających promować swobodny przepływ wiedzy (tzw. piąta swoboda). |
(10) |
Programy Unii nie tylko znacznie wspierają mobilność i pomagają rozwijać systemy edukacyjne i nadawać im wymiar międzynarodowy, lecz także umożliwiają upowszechnianie na szczeblu Unii wzorcowych rozwiązań i narzędzi ułatwiających mobilność młodzieży we wszystkich kontekstach uczenia się i szkolenia. |
(11) |
Z powodów gospodarczych należy szczególnie zadbać o skuteczne wykorzystanie oraz administracyjne uproszczenie istniejących krajowych i unijnych programów i narzędzi do promowania i wspierania mobilności edukacyjnej. |
(12) |
Niniejsze zalecenie dotyczy młodzieży uczącej się lub szkolącej w Europie we wszystkich kontekstach, tzn. w szkole, podczas szkoleń zawodowych (w szkole lub na praktykach), w ramach studiów krótkiego cyklu oraz na studiach licencjackich, magisterskich i doktoranckich, a także podczas wymian młodzieżowych, wolontariatu lub staży – w Unii lub poza jej terytorium. Uznaje się, że mobilność edukacyjna jest ważna we wszystkich dyscyplinach i dziedzinach, takich jak kultura, nauka, technika, sztuka i sport; uznaje się ją także za ważną dla młodych przedsiębiorców i naukowców. „Uczenie się” w rozumieniu niniejszego zalecenia obejmuje uczenie się formalne, pozaformalne i nieformalne. |
(13) |
Niniejsze zalecenie ma zachęcić państwa członkowskie do promowania mobilności edukacyjnej młodych ludzi i jeżeli to możliwe – do eliminowania przeszkód hamujących postępy w tej dziedzinie. Równocześnie w pełni respektuje ono kompetencje i obowiązki państw członkowskich wynikające z przepisów krajowych i unijnych. |
(14) |
Niniejsze zalecenie zachęca państwa członkowskie również do pełnego wykorzystania potencjału istniejących instrumentów unijnych i bolońskich, by ułatwić mobilność, w szczególności Europejskiej karty na rzecz jakości mobilności, dokumentów Europass (w tym suplementu do dyplomu), dokumentu Youthpass, europejskich ram kwalifikacji, europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów w szkolnictwie wyższym oraz europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym. |
(15) |
Niniejsze zalecenie zawiera konkretne wskazówki co do kwestii administracyjnych i instytucjonalnych związanych z mobilnością edukacyjną młodzieży, |
NINIEJSZYM ZALECA, ABY PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE PODJĘŁY NASTĘPUJĄCE DZIAŁANIA:
1) Informacje i doradztwo co do możliwej mobilności edukacyjnej
a) |
podniosły jakość informacji i doradztwa co do możliwości w zakresie mobilności o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym oraz co do dostępności stypendiów, kierując te usługi do konkretnych grup osób uczących się w Unii i poza jej terytorium. Aby rozpowszechniać informacje oraz komunikować się i kontaktować z młodzieżą i ze wszystkimi innymi zainteresowanymi stronami, państwa członkowskie powinny korzystać z nowych, kreatywnych i interaktywnych metod; |
b) |
ułatwiły wszystkim młodym ludziom dostęp do informacji o mobilności edukacyjnej, np. za pomocą scentralizowanych portali internetowych i innych usług internetowych, ośrodków wsparcia (takich jak „biura europejskie”) oraz usług informacyjnych i doradczych. Pomocne może okazać się również korzystanie z usług opartych na Internecie. W tym kontekście zaleca się korzystanie z sieci Euroguidance; |
c) |
współpracowały z Komisją nad dalszym rozwojem i uaktualnianiem portalu PLOTEUS (portalu poświęconego możliwościom uczenia się), zwiększając liczbę krajowych źródeł informacji, do których obywatele mają bezpośredni dostęp poprzez jego wielojęzyczny interfejs; |
d) |
zachęcały stosowne agencje krajowe i regionalne do zharmonizowania swojej pracy z pracą podmiotów zaangażowanych w mobilność edukacyjną, aby zapewnić jasny, spójny i prosty przepływ informacji. |
2) Motywowanie do podejmowania transnarodowej mobilności edukacyjnej
a) |
promowały wśród osób uczących się, ich rodzin, nauczycieli, szkoleniowców, osób pracujących z młodzieżą oraz pracodawców wartość dodaną mobilności edukacyjnej, która polega na samorealizacji, rozwijaniu kompetencji zawodowych, językowych, społecznych i międzykulturowych oraz zwiększaniu kreatywności, aktywności obywatelskiej i przyszłych szans na zatrudnienie – zwłaszcza w kontekście coraz bardziej globalizującego się rynku pracy; |
b) |
zachęcały do tworzenia sieci kontaktów między stosownymi organizacjami, zainteresowanymi stronami i innymi podmiotami, po to by zapewnić skoordynowane podejście do motywowania młodzieży; |
c) |
zachęcały osoby uczące się, które już mają doświadczenie w mobilności, do kontaktów z osobami, które takiego doświadczenia jeszcze nie mają, w celu zwiększania ich motywacji („koleżeńska wymiana doświadczeń”); |
d) |
sprzyjały kulturze mobilności, np. włączając możliwość mobilności we wszystkie konteksty uczenia się oraz zabiegając, by w społeczeństwie powszechniej uznawano wartość mobilności edukacyjnej. |
3) Przygotowywanie do mobilności edukacyjnej, zwłaszcza w zakresie znajomości języków obcych i świadomości międzykulturowej
a) |
potwierdziły wagę uczenia się języków obcych i nabywania kompetencji międzykulturowych od wczesnych etapów kształcenia, zachęcając do dobrego jakościowo językowego i kulturowego przygotowania do mobilności zarówno w ramach kształcenia ogólnego, jak i zawodowego; |
b) |
zachęcały nauczycieli do stosowania bardziej nowatorskich metod kształcenia językowego, w tym metod opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na defaworyzowane osoby uczące się i na ich specyficzne potrzeby; |
c) |
sprzyjały zdobywaniu przez młodzież podstawowych kompetencji informatycznych, aby mogła w ten sposób w optymalnych warunkach przygotować się do mobilności oraz korzystać z nowych możliwości mobilności wirtualnej, która jest uzupełnieniem mobilności fizycznej; |
d) |
zachęcały do rozwijania partnerstw i kontaktów między instytucjami edukacyjnymi oraz między organizatorami uczenia się pozaformalnego w celu lepszego przygotowania mobilności. |
4) Kwestie administracyjne i instytucjonalne związane z okresem uczenia się za granicą
a) |
w miarę możliwości rozwiązały kwestie administracyjne utrudniające osobom spoza Unii Europejskiej, które chcą skorzystać z możliwości uczenia się w państwie członkowskim, otrzymanie wizy i zezwolenia na pobyt; |
b) |
w miarę możliwości zmniejszyły obciążenia administracyjne w celu promowania mobilności edukacyjnej wiążącej się z przyjazdami do Unii lub wyjazdami do państw trzecich. Mobilność edukacyjną między Unią a innymi częściami świata ułatwiłyby: lepsza współpraca i lepsze partnerstwo z państwami trzecimi, umowy między odpowiednimi organami w państwach członkowskich oraz dwustronne umowy między instytucjami; |
c) |
przyjrzały się kwestiom wynikającym z różnorodności przepisów w Unii względem małoletnich uczestniczących w programach mobilności edukacyjnej; |
d) |
określiły jasne systemy, które zachęcałyby osoby odbywające praktyki w ramach kształcenia zawodowego do podejmowania mobilności edukacyjnej. Aby zwiększyć mobilność edukacyjną praktykantów, a także młodych naukowców, państwa członkowskie powinny – zgodnie ze swoim prawodawstwem krajowym – zapewnić odpowiedni dostęp do ochrony, rozumianej jako ubezpieczenia, normy pracy, wymogi w zakresie higieny i bezpieczeństwa oraz ustalenia co do podatków, zabezpieczenia społecznego i emerytur; |
e) |
aktywnie zachęcały do opracowywania i realizowania programów kształcenia i szkolenia wspólnie z instytucjami z innych krajów; |
f) |
w stosownych przypadkach włączały możliwości mobilności edukacyjnej do programów nauczania lub programów szkolenia. Ponadto umożliwiały także mobilność na krótki okres, co może pomóc przekonać do niej większą liczbę młodych ludzi. |
5) Możliwość przenoszenia stypendiów i pożyczek
sprzyjały przenoszeniu stypendiów, pożyczek i stosownego dostępu do odpowiednich świadczeń, aby ułatwić mobilność edukacyjną młodzieży.
6) Jakość mobilności edukacyjnej
a) |
stosowały istniejące karty jakości, takie jak Europejska karta na rzecz jakości mobilności oraz karty krajowe i regionalne, aby zagwarantować mobilność o wysokiej jakości, oraz promowały zapewnianie jakości w odniesieniu do wszystkich aspektów mobilności; |
b) |
zachęcały do stałego dialogu i jasnych ustaleń między instytucjami macierzystymi a instytucjami goszczącymi, np. do stosowania porozumień o programie zajęć. Zachęcały także do uznawania wiedzy, umiejętności i kompetencji nabytych przez osoby uczące się, do stosowania przejrzystych procedur wyboru, do koleżeńskiej wymiany doświadczeń oraz do zorganizowanego wspierania osób uczących się; |
c) |
sprzyjały mechanizmom pozwalającym regularnie uzyskiwać opinie zwrotne po okresie mobilności edukacyjnej, po to by zapewnić wysoką jakość mobilności; |
d) |
sprzyjały systemom mentoringu i partnerskiego uczenia się, aby zapewnić integrację mobilnych osób uczących się w państwie goszczącym lub instytucji goszczącej; |
e) |
zachęcały do zapewniania mobilnym osobom uczącym się dogodnych warunków bytowych, takich jak zakwaterowanie, wyżywienie i transport, po przystępnych cenach; |
f) |
zachęcały do zapewniania osobom uczącym się doradztwa co do tego, jak najlepiej skorzystać z mobilności edukacyjnej, by rozwinąć wiedzę, umiejętności i kompetencje; |
g) |
zachęcały do zapewniania osobom uczącym się, które powróciły po okresie mobilności, doradztwa co do możliwości wykorzystania kompetencji zdobytych podczas pobytu za granicą. Zapewniały im także pomoc w ponownej integracji po długim pobycie za granicą. |
7) Uznawanie efektów uczenia się
a) |
promowały wdrażanie i stosowanie instrumentów Unii ułatwiających transfer i walidację efektów uczenia się wynikających z mobilności między państwami członkowskimi. Należy również lepiej propagować te instrumenty, szczególnie wśród pracodawców; |
b) |
ulepszyły procedury i wytyczne w zakresie walidacji i uznawania uczenia się nieformalnego i pozaformalnego, po to by sprzyjać większej mobilności np. w formie wolontariatu i pracy z młodzieżą; |
c) |
zajęły się kwestią walidacji i uznawania wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych za granicą w okresie mobilności, takich jak znajomość języków obcych; |
d) |
wspierały punkty kontaktowe, w których można uzyskać informacje, jak po powrocie z zagranicy ubiegać się o uznanie i poświadczenie zdobytych kwalifikacji, oraz bardziej eksponowały takie punkty. |
8) Defaworyzowane osoby uczące się
zapewniły defaworyzowanym osobom uczącym się, które mogą być pozbawione możliwości mobilności edukacyjnej, ukierunkowane informacje o dostępnych programach i wsparciu dostosowanym do ich specyficznych potrzeb.
9) Partnerstwa i finansowanie
a) |
zachęcały do ustanawiania partnerstw na rzecz mobilności edukacyjnej z podmiotami zarówno publicznymi, jak i prywatnymi działającymi na szczeblu regionalnym i lokalnym. Cennymi partnerami w tym kontekście mogą być izby handlowe, stowarzyszenia przedsiębiorców, stowarzyszenia instytucji kształcenia i szkolenia zawodowego, stowarzyszenia zawodowe oraz organizacje pozarządowe. Ponadto należy popierać sieci szkół, uczelni i przedsiębiorstw wymieniające się informacjami, nowościami i doświadczeniami; |
b) |
zachęcały organy regionalne i lokalne, by zwiększały swoją rolę w promowaniu mobilności edukacyjnej przez korzystanie z istniejących sieci i tworzenie nowych partnerstw; |
c) |
stymulowały aktywną współpracę i komunikację, w tym zwiększanie świadomości i propagowanie wagi mobilności edukacyjnej, między sektorem edukacji a sektorem biznesu, ponieważ zaangażowanie przedsiębiorstw – np. w formie zapewniania praktyk – jest ważnym czynnikiem zwiększającym mobilność młodzieży. W stosownych przypadkach tworzyły – zgodnie z prawodawstwem unijnym i krajowym – zachęty, takie jak specjalne dotacje dla przedsiębiorstw, aby skłonić je do angażowania się w zapewnianie praktyk; |
d) |
przyczyniały się do spójności i komplementarności programów krajowych i unijnych w celu tworzenia efektu synergii i zwiększania skuteczności programów mobilności. |
10) Rola promotorów mobilności
a) |
zachęcały do korzystania z pomocy promotorów mobilności, takich jak nauczyciele, szkoleniowcy, rodziny, osoby pracujące z młodzieżą oraz młodzi ludzie, którzy już korzystali z mobilności, w celu zainspirowania i zmotywowania młodzieży do podejmowania mobilności. Zachęcały pracodawców z sektora edukacji, by uznawali i doceniali zaangażowanie nauczycieli, szkoleniowców oraz osób pracujących z młodzieżą w kwestie mobilności edukacyjnej. |
b) |
promowały i wspierały mobilność edukacyjną jako element kształcenia i doskonalenia zawodowego dyrektorów placówek edukacyjnych, nauczycieli, szkoleniowców, personelu administracyjnego oraz osób pracujących z młodzieżą. |
11) Monitorowanie postępów
a) |
wspierały – na zasadzie dobrowolności – prace nad możliwością stworzenia ram metodologicznych w celu monitorowania postępów w promowaniu mobilności edukacyjnej i eliminowaniu przeszkód ją utrudniających, w oparciu o studium przygotowawcze sporządzone przez sieć Eurydice z pomocą ekspertów z państw członkowskich – z pełnym wykorzystaniem istniejących źródeł danych i informacji; |
b) |
przekazywały Komisji sprawozdania z postępów w promowaniu mobilności edukacyjnej i eliminowaniu przeszkód ją utrudniających w ramach istniejących struktur sprawozdawczych strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia („ET 2020”), |
NINIEJSZYM PRZYJMUJE DO WIADOMOŚCI ZAMIAR KOMISJI, BY:
1) |
zapewnić – w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi – pełne i skuteczne wykorzystanie programów i środków finansowych Unii, zwłaszcza z dziedziny uczenia się przez całe życie, po to by dać młodzieży w dłuższym okresie szersze możliwości uczenia się, i między innymi rozważyć ewentualność wykorzystania w tym celu europejskich funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i środków z Europejskiego Banku Inwestycyjnego (5); |
2) |
wspierać państwa członkowskie w wysiłkach na rzecz promowania mobilności edukacyjnej, zwłaszcza biorąc pod uwagę konsekwencje niniejszego zalecenia w kontekście przyszłych edycji unijnych programów w dziedzinie kształcenia i szkolenia oraz problematyki młodzieżowej, a także kolejnych wieloletnich ram finansowych Unii; |
3) |
udoskonalić – we współpracy z państwami członkowskimi – ramy statystyczne stosowane do mierzenia transnarodowej mobilności edukacyjnej; |
4) |
zbadać – w ścisłej współpracy z ekspertami z państw członkowskich – możliwość stworzenia ram metodologicznych, które w komunikacie Komisji pt. „Mobilna młodzież” nazwano „tablicą wyników mobilności” i które pozwalałyby monitorować postępy w promowaniu mobilności edukacyjnej i eliminowaniu przeszkód ją utrudniających; |
5) |
ocenić postępy w usuwaniu przeszkód ograniczających mobilność edukacyjną po czterech latach realizacji niniejszego zalecenia. |
Sporządzono w Luksemburgu dnia 28 czerwca 2011 r.
W imieniu Rady
FAZEKAS S.
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 371 z 23.12.2000, s. 4.
(2) Dz.U. L 215 z 9.8.2001, s. 30.
(3) Dz.U. C 255 z 22.9.2010, s. 81.
(4) Dz.U. C 175 z 1.7.2009, s. 31.
(5) Oraz zbadać praktyczne możliwości stworzenia nowych metod wsparcia finansowego, w tym ewentualnego europejskiego funduszu pożyczek studenckich – zgodnie z zachętą, którą Rada skierowała do Komisji w listopadzie 2008 roku w konkluzjach w sprawie mobilności młodzieży.
IV Informacje
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Komisja Europejska
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/6 |
Kursy walutowe euro (1)
6 lipca 2011 r.
2011/C 199/02
1 euro =
|
Waluta |
Kurs wymiany |
USD |
Dolar amerykański |
1,4318 |
JPY |
Jen |
116,03 |
DKK |
Korona duńska |
7,4589 |
GBP |
Funt szterling |
0,89485 |
SEK |
Korona szwedzka |
9,0902 |
CHF |
Frank szwajcarski |
1,2059 |
ISK |
Korona islandzka |
|
NOK |
Korona norweska |
7,7665 |
BGN |
Lew |
1,9558 |
CZK |
Korona czeska |
24,265 |
HUF |
Forint węgierski |
265,06 |
LTL |
Lit litewski |
3,4528 |
LVL |
Łat łotewski |
0,7091 |
PLN |
Złoty polski |
3,9544 |
RON |
Lej rumuński |
4,2105 |
TRY |
Lir turecki |
2,3394 |
AUD |
Dolar australijski |
1,3420 |
CAD |
Dolar kanadyjski |
1,3833 |
HKD |
Dolar Hongkongu |
11,1436 |
NZD |
Dolar nowozelandzki |
1,7335 |
SGD |
Dolar singapurski |
1,7605 |
KRW |
Won |
1 522,70 |
ZAR |
Rand |
9,7005 |
CNY |
Yuan renminbi |
9,2592 |
HRK |
Kuna chorwacka |
7,3993 |
IDR |
Rupia indonezyjska |
12 240,27 |
MYR |
Ringgit malezyjski |
4,3146 |
PHP |
Peso filipińskie |
61,526 |
RUB |
Rubel rosyjski |
40,0600 |
THB |
Bat tajlandzki |
43,660 |
BRL |
Real |
2,2495 |
MXN |
Peso meksykańskie |
16,7138 |
INR |
Rupia indyjska |
63,5790 |
(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.
ZAWIADOMIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
Urząd Nadzoru EFTA
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/7 |
Pomoc państwa – decyzja Komisji w sprawie niewniesienia sprzeciwu
2011/C 199/03
Urząd Nadzoru EFTA nie wnosi zastrzeżeń wobec następującego środka pomocy:
Data przyjęcia decyzji |
: |
23 marca 2011 r. |
||||
Numer sprawy |
: |
69527 |
||||
Numer decyzji |
: |
89/11/COL |
||||
Państwo EFTA |
: |
Norwegia |
||||
Nazwa środka pomocy (lub nazwa beneficjenta) |
: |
Zmiana programu dla ośrodków innowacji opartych na badaniach naukowych |
||||
Podstawa prawna |
: |
Rządowa biała księga w sprawie badań naukowych „Commitment to research”. Dokument budżetowy na 2011 r. przygotowany przez Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych. Wskazówki przygotowane przez Radę ds. Badań Naukowych Norwegii |
||||
Forma pomocy |
: |
Dotacja |
||||
Budżet |
: |
1 680 mln NOK |
||||
Czas trwania |
: |
Do 2019 r. |
||||
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc |
: |
|
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA:
http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/
V Ogłoszenia
POSTĘPOWANIA SĄDOWE
Trybunał EFTA
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/8 |
Skarga wniesiona w dniu 11 kwietnia 2011 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii
(Sprawa E-8/11)
2011/C 199/04
Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 11 kwietnia 2011 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Xaviera Lewisa i Florence Simonetti, działających w charakterze przedstawicieli Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgium.
Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o orzeczenie, iż:
1) |
nie zapewniając, aby właściwe organy opracowały, oraz w stosownych przypadkach, przyjęły strategiczne mapy hałasu oraz przygotowały plany działań związanych z hałasem w odniesieniu do wszystkich głównych dróg, znajdujących się na jej terytorium, o obciążeniu ruchem przewyższającym sześć milionów przejazdów rocznie oraz nie zapewniając, aby informacje zawarte w strategicznych mapach hałasu oraz streszczenia planów działań, o których mowa w załączniku VI do dyrektywy, zostały przekazane Urzędowi Nadzoru EFTA, Republika Islandii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 10 aktu prawnego przywołanego w pkt 32g załącznika XX do Porozumienia EOG (dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku) wraz z dostosowaniami do Porozumienia EOG wprowadzonymi przez protokół 1 do tego Porozumienia; oraz |
2) |
obciążenie Republiki Islandii kosztami postępowania. |
Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:
— |
Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, że Islandia nie opracowała map hałasu oraz planów działań związanych z hałasem w odniesieniu do głównych dróg o obciążeniu ruchem przewyższającym sześć milionów przejazdów rocznie. |
— |
Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, że stanowi to naruszenie art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 10 dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku, o której mowa w pkt 32g załącznika XX do Porozumienia EOG. |
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
Komisja Europejska
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/9 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji
(Sprawa COMP/M.6166 – NYSE Euronext/Deutsche Börse)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 199/05
1. |
W dniu 29 czerwca 2011 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa NYSE Euronext („NYX”, Stany Zjednoczone) oraz Deutsche Börse („DB”, Niemcy), łączą się w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. |
2. |
Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. |
4. |
Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6166 – NYSE Euronext/Deutsche Börse, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/10 |
Zgłoszenie zamiaru koncentracji
(Sprawa COMP/M.6257 – Blackstone/Valad Property)
Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2011/C 199/06
1. |
Dnia 30 czerwca 2011 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo The Blackstone Group L.P. („Blackstone”, Stany Zjednoczone) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw kontrolę nad całymi przedsiębiorstwami Valad Funds Management Limited i Valad Property Trust (wspólnie zwanymi „Valad Property”, Australia) w drodze zakupu papierów wartościowych. |
2. |
Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu. |
4. |
Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6257 – Blackstone/Valad Property, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).
(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, s. 32 („obwieszczenie Komisji w sprawie uproszczonej procedury”).
INNE AKTY
Komisja Europejska
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/11 |
Zawiadomienie dla Othmana Ahmeda Othmana Al-Ghamdiego, dodanego do wykazu, o którym mowa w art. 2, 3 oraz 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami, na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 621/2011
2011/C 199/07
1. |
We wspólnym stanowisku 2002/402/WPZiB (1) wzywa się Unię do zamrożenia funduszy oraz innych zasobów gospodarczych Osamy bin Ladena, członków organizacji Al-Kaida i talibów oraz innych osób fizycznych, grup, przedsiębiorstw i podmiotów z nimi powiązanych, wymienionych w wykazie sporządzonym zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999) i 1333(2000) i systematycznie aktualizowanym przez komitet ONZ powołany na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999). Wykaz sporządzony przez komitet ONZ obejmuje:
Działania lub czynności wskazujące na to, że dana osoba, grupa, przedsiębiorstwo lub podmiot są „powiązane” z Al-Kaidą, Osamą bin Ladenem lub talibami, obejmują:
|
2. |
W dniu 16 czerwca 2011 r. Komitet ONZ zdecydował o wpisaniu Othmana Ahmeda Othmana Al-Ghamdiego do właściwego wykazu. Może on w każdej chwili złożyć wniosek do rzecznika praw obywatelskich ONZ o ponowną weryfikację decyzji o wpisaniu go do wymienionego wyżej wykazu ONZ, wraz z dokumentami uzupełniającymi. Taki wniosek należy przesłać na poniższy adres rzecznika praw obywatelskich ONZ:
Więcej informacji można znaleźć na stronie http://www.un.org/sc/committees/1267/delisting.shtml |
3. |
W następstwie decyzji ONZ, o której mowa w pkt 2, Komisja przyjęła rozporządzenie (UE) nr 621/2011 (2), zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami (3). Zmiana wprowadzona na mocy art. 7 ust. 1 lit. a) oraz art. 7a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 881/2002 polega na wpisaniu Othmana Ahmeda Othmana Al-Ghamdiego do wykazu w załączniku I do tego rozporządzenia („załącznik I”). Do osób oraz podmiotów wpisanych do załącznika I mają zastosowanie następujące środki określone w rozporządzeniu (WE) nr 881/2002:
|
4. |
Artykuł 7a rozporządzenia (WE) nr 881/2002 (5) przewiduje dokonanie procesu weryfikacji, w ramach którego osoby ujęte w wykazie mają możliwość zgłosić uwagi dotyczące powodów ich umieszczenia na liście. Osoby i podmioty, dodane do załącznika I rozporządzeniem (UE) nr 621/2011, mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie. Wniosek należy przesłać na poniższy adres służb Komisji Europejskiej zajmujących się środkami ograniczającymi:
|
5. |
Ponadto zwraca się uwagę zainteresowanych osób i podmiotów na fakt, że istnieje możliwość zaskarżenia rozporządzenia (UE) nr 621/2011 do Sądu Unii Europejskiej, zgodnie z postanowieniami art. 263 akapit czwarty i szósty art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
6. |
Dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe (obecnie unijne) i o swobodnym przepływie takich danych (6). Wszelkie wnioski np. z prośbą o dodatkowe informacje lub niezbędne dla skorzystania z praw przysługujących na mocy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (np. dostęp do danych osobowych lub ich korygowanie) należy przesłać do Komisji, na adres wymieniony w punkcie 4 powyżej. |
7. |
Dla zachowania należytego porządku zwraca się uwagę osób i podmiotów wymienionych w załączniku I na możliwość zwrócenia się z wnioskiem do właściwych władz odpowiedniego państwa członkowskiego (państw członkowskich), zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 881/2002, w celu uzyskania zezwolenia na wykorzystanie zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych na podstawowe potrzeby lub szczególne płatności, zgodnie z art. 2a tego rozporządzenia. |
(1) Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 4.
(2) Dz.U. L 166 z 25.6.2011, s. 18.
(3) Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 9.
(4) Artykuł 2a został dodany rozporządzeniem Rady (WE) nr 561/2003 (Dz.U. L 82 z 29.3.2003, s. 1).
(5) Artykuł 7a został dodany rozporządzeniem Rady (UE) nr 1286/2009 (Dz.U. L 346 z 23.12.2009, s. 42).
(6) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
Sprostowania
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/13 |
Sprostowanie do opinii Komisji dotyczącej zawiadomienia o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części pochodzących z Indii
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 142 z dnia 13 maja 2011 r. )
2011/C 199/08
W tytule aktu
zamiast:
powinno być:
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/13 |
Sprostowanie do opinii Komisji o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej i ich części pochodzących z Indii
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 142 z dnia 13 maja 2011 r. )
2011/C 199/09
W tytule aktu:
zamiast:
powinno być:
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/14 |
Sprostowanie do opinii Komisji dotyczącej zawiadomienia o wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 146 z dnia 17 maja 2011 r. )
2011/C 199/10
W tytule aktu
zamiast:
powinno być:
7.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 199/14 |
Sprostowanie do zawiadomienia Komisji dotyczącego zawiadomienia o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych koncentratów białka sojowego pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 121 z dnia 19 kwietnia 2011 r. )
2011/C 199/11
W tytule aktu
zamiast:
powinno być: