16.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 43/4

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi i zmieniającego rozoprządzenie (WE) nr 70/2001

(2008/C 43/03)

Pomoc nr: XA 228/07

Państwo członkowskie: Francja

Regiony: Wszystkie, ponieważ działania te mogą być finansowane przez wszystkie samorządy terytorialne (rady regionalne, rady generalne), które są tym zainteresowane

Nazwa programu pomocy: Aides à la promotion des produits animaux et des produits d'origine animale

Podstawa prawna:

—	Article 15, paragraphe 2, du règlement (CE) no 1857/2006 d'exemption agricole

—	Article L 621-1 et suivants du code rural

—	Articles L 1511-1 et suivants du code général des collectivités territoriales

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 4 mln EUR, z zastrzeżeniem dotacji budżetowych z urzędu Office national interprofessionnel de l'élevage et de ses productions oraz kwoty nieokreślonej od samorządów terytorialnych

Maksymalna intensywność pomocy: Pomoc do 100 % w odniesieniu do działań określonych w wyżej wymienionym art. 15 ust. 2 lit. c) do f). W żadnym przypadku pomoc nie może przekroczyć poziomu 100 % dotowanych działań

Data realizacji:

Czas trwania programu pomocy: Sześć lat (2008–2013)

Cel pomocy: Pomoc będzie miała na celu wsparcie działań promocyjnych i informacyjnych dotyczących przedmiotowych produktów, rozpowszechnienie wiedzy na temat produkcji, popularyzację wiedzy naukowej, ułatwienie kampanii informacyjnych dotyczących systemów produkcji wysokiej jakości, umożliwienie zorganizowania targów handlowych, wystaw, salonów, forów, wspieranie uczestnictwa w tych salonach osób pracujących w odnośnych sektorach, rozwijanie działalności w zakresie public relations lub podobnej działalności.

Wspierane działania będą działaniami wchodzącymi w zakres art. 15 ust. 2 rozporządzenia o wyłączeniach rolnych (rozporządzenie (WE) nr 1857/2006), o których mowa również w rozdziale IV K wytycznych dotyczących rolnictwa z dnia 27 grudnia 2006 r. i w pkt. 152 lit. b) wytycznych dotyczących rolnictwa

Sektor(-y) gospodarki: MŚP z sektora hodowlanego i produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Office national interprofessionnel de l'élevage et de ses productions

12, rue Henri Rol-Tanguy

TSA 30003

F-93555 Montreuil Sous Bois Cedex

Strona internetowa: www.office-elevage.fr/aides-nat/aides-nat.htm

Szczegółowe informacje dotyczące tego programu zostaną zamieszczone w chwili jego wejścia w życie (styczeń 2008 r.) na stronie internetowej, w rubryce Information/Aides nationales (informacje/pomoc krajowa)

Inne informacje: Samorządy terytorialne zapewnią przestrzeganie pułapu przewidzianego w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, stanowiącego ramy niniejszego programu. Przy udzielaniu pomocy uzupełniającej finansowanie przyznawane przez office de l'élevage samorządy terytorialne są zobowiązane sprawdzić obliczenia dotyczące kumulacji pomocy z pomocą dyrekcji departamentalnych ds. rolnictwa i leśnictwa

Pomoc nr: XA 229/07

Państwo członkowskie: Zjednoczone Królestwo

Region: Great Britain (England, Scotland and Wales)

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Dairy Farmer Milk Market Development Scheme

Podstawa prawna: Milk Development Council Order 1995

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Od dnia 15 września 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r.300 000 GBP

Maksymalna intensywność pomocy: Intensywność pomocy wynosi 50 %

Data realizacji: Realizacja programu rozpocznie się z dniem 15 września 2007 r.

Czas trwania programu lub pomocy indywidualnej: Program rozpoczyna się dnia 15 września 2007 r. i zakończy się 31 marca 2008 r. Ostatnia płatność zostanie zrealizowana dnia 30 września 2008 r. Wszystkie faktury za usługi będą przyjmowane do dnia 31 grudnia 2008 r.

Cel pomocy: Pomoc jest zgodna z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, a kosztami kwalifikującymi się do pomocy będą:

Niniejsza pomoc jest zgodna z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, a kosztami kwalifikującymi się do pomocy są:

Sektor(-y) gospodarki: Program jest otwarty dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją mleka

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc: Organ ustawowy odpowiedzialny za program

Milk Development Council

Trent Lodge

Stroud Road

Cirencester GL7 6JN

United Kingdom

Organizacja zarządzająca programem:

Milk Development Council

Trent Lodge

Stroud Road

Cirencester GL7 6JN

United Kingdom

Adres internetowy: http://www.mdc.org.uk/default.aspx?DN=0963897f-fa62-4704-b085-607718ee51eb

Informacje na temat pomocy państwa objętej wyłączeniem w sektorze rolnictwa znajdują się również na stronie centralnego rejestru rządu Zjednoczonego Królestwa:

http://defraweb/farm/policy/state-aid/setup/exist-exempt.htm

Inne informacje: Bardziej szczegółowe informacje na temat kwalifikowalności oraz zasad programu można znaleźć na wyżej wymienionych stronach internetowych. Producentom nie będą wypłacane żadne płatności bezpośrednie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Podpisano i opatrzono datą w imieniu Departamentu ds. Środowiska, Żywności i Spraw Wsi (Department for Environment, Food and Rural Affairs — właściwy organ w Zjednoczonym Królestwie)

Mr Neil Marr

Agricultural State Aid

Department for Environment, Food and Rural Affairs

Room 816, Area 8D

9 Millbank

C/o Nobel House

17 Smith Square

Westminster SW1P 3JR

United Kingdom

Pomoc nr: XA 230/07

Państwo członkowskie: Republika Federalna Niemiec

Region: Land Brandenburg

Nazwa programu pomocy: Hilfsprogramm für landwirtschaftliche und gartenbauliche Unternehmen, die durch die Wetterunbilden im Frühjahr und im Sommer 2007 in ihrer Existenz gefährdet sind

Podstawa prawna: Artykuł 11 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Richtlinie des Ministeriums für Ländliche Entwicklung, Umwelt und Verbraucherschutz des Landes Brandenburg zum Ausgleich von Verlusten infolge von Wetterunbilden — Hilfsprogramm für landwirtschaftliche und gartenbauliche Unternehmen, die durch die Wetterunbilden im Frühjahr und im Sommer 2007 in ihrer Existenz gefährdet sind vom 30.8.2007.

http://www.mluv.brandenburg.de/cms/media.php/2317/rl_unwett.pdf

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 5,0 mln EUR w 2007 r.

Maksymalna intensywność pomocy: 30 %

Data realizacji: 1.11.2007–31.12.2007

Czas trwania programu pomocy: 17.9.2007–31.12.2007

Cel pomocy: Rząd kraju związkowego przyznaje znajdującym się w trudnej sytuacji gospodarstwom rolnym i ogrodniczym — w przypadku tych ostatnich tylko w regionach uprawy Wesendahl/Werneuchen, Havelland oraz w okręgu Elbe-Elster — dotacje na rzecz łagodzenia skutków niekorzystnych zjawisk klimatycznych, które wystąpiły wiosną i latem 2007 r.

Wyjątkowo silne opady, które występowały w okresie od maja do lipca 2007 r. na prawie całym obszarze kraju związkowego, przekroczyły możliwości odprowadzania wody. Ekstremalnie wysokie opady osiągnęły w ciągu trzech wspomnianych miesięcy wartości rzędu 366,1 mm; 393,4 mm, a nawet 451,8 mm. Maksymalne wartości opadów były ponad dwukrotnie wyższe od sumy wieloletnich średnich opadów odnotowanych w okresie 1961–1990 (np. w stacji meteorologicznej Menz, gdzie wyniosły 208,0 %). Oznacza to, że w latach 1961–1990 w okresie od maja do lipca odnotowane opady wyniosły mniej niż jedna trzecia opadów rocznych w porównaniu z 2007 r. (31,8 % w stacji meteorologicznej Menz). Z powodu nagromadzenia dużych ilości wody na nisko położonych obszarach Brandenburgii poziom wód gruntowych podniósł się o ponad metr. Stałe zawilgocenie, nagromadzenie wód i powodzie uniemożliwiają dostęp do obszarów uprawy. W związku z tym niemożliwe było przeprowadzenie zbioru zbóż, roślin paszowych i trawy. Całkowicie nieudany zbiór odnotowano w przypadku roślin takich jak kukurydza i ziemniaki, których zbiór przypada w późniejszym okresie.

W regionach dotkniętych klęską żywiołową niemożliwy był również zasiew zbóż ozimych.

Również w sektorze ogrodniczym na omawianym obszarze odnotowano znaczne straty w zbiorach lub całkowicie nieudane zbiory, co spowodowane było łagodną zimą, bardzo wysokimi temperaturami na wiosnę, kwietniową suszą i przymrozkami. W związku z wcześniejszą wiosną kwitnienie drzew owocowych nastąpiło 2 do 3 tygodni wcześniej niż zazwyczaj i późne przymrozki wywarły wyjątkowo negatywne skutki na zbiory.

Rząd Brandenburgii zakwalifikował powyższe niekorzystne zjawiska klimatyczne jako klęskę żywiołową.

Mając na celu zaradzenie wynikłej trudnej sytuacji, w jakiej znalazły się gospodarstwa rolne i ogrodnicze, należy przyznać im dotacje zgodnie z załączonymi wytycznymi. Przyznanie dotacji nie odbywa się w sposób automatyczny. Organ przyznający dotacje podejmuje decyzje w tej sprawie zgodnie z własnym uznaniem i przy uwzględnieniu dostępnych środków budżetowych. Dotacje nie stanowią pełnej rekompensaty za szkody, lecz pomoc na utrzymanie płynności finansowej celem zapewnienia funkcjonowania gospodarstw, które zostały dotknięte niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi wiosną i latem 2007 r.

Sektor(-y) gospodarki:

—	Rolnictwo (produkcja roślinna)

—	Ogrodnictwo (sadownictwo)

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Investitionsbank des Landes Brandenburg

Steinstraße 104-106

D-14480 Potsdam

Adres internetowy: www.ilb.de

E-mail: postbox@ilb.de

Inne informacje: —

Pomoc nr: XA 231/07

Państwo członkowskie: Republika Federalna Niemiec

Region: Freistaat Bayern

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Richtlinie für die Durchführung der nebenberuflichen sozialen Betriebshilfe in der Land- und Forstwirtschaft durch das Kuratorium Bayerischer Maschinen- und Betriebshilfsringe e.V. (KBM) und die Maschinen- und Betriebshilfsringe (MR)

Podstawa prawna: Bayerisches Agrarwirtschaftsgesetz (BayAgrarWiG) vom 8. Dezember 2006

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 1,2 mln EUR dla kółek maszynowych i rolniczych oraz ich organizacji centralnej (KBM) z tytułu pośrednictwa w zapewnianiu usług zastępczych zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Maksymalna intensywność pomocy: Maksymalnie 50 %

Data realizacji: Pomoc przyznawana corocznie po ustanowieniu wyłączenia

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej:

Cel pomocy: Świadczenie na całym obszarze Bawarii pośrednictwa w zatrudnianiu pracowników w niepełnym wymiarze godzin przez kółka maszynowe i rolnicze zapewniające pomoc społeczną dla przedsiębiorstw w sektorze rolnym i leśnym. Pomoc przyczynia się znacząco do łagodzenia szczególnie trudnych sytuacji społecznych

Podstawa prawna pomocy: Art. 15 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Sektory gospodarki: Sektor rolny i leśny — usługi dotowane

Podstawa prawna pomocy w przypadku sektora leśnego: nr 179 rozporządzenia ramowego (Dz.U. C 319 z 27.12.2006, str. 1)

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Bayerische Landesanstalt für Landwirtschaft (LfL)

Abteilung Förderwesen und Fachrecht

Menzinger Straße 54

D-80638 München

Wszelkie pytania prosimy kierować do:

Bayerisches Staatsministerium für

Landwirtschaft und Forsten

Referat B 1

Ludwigstr. 2

D-80539 München

Tel. (49-89) 2182-2222

Adres internetowy: http://www.servicestelle.bayern.de/bayern_recht/recht_db.html?http://by.juris.de/by/AgrarWiG_BY_rahmen.htm

http://www.stmlf.bayern.de/agrarpolitik/programme/26373/rilikbmsozbh.pdf

Inne informacje: —

Pomoc nr: XA 233/07

Państwo członkowskie: Republika Słowenii

Region: Gmina Škofja Loka

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Programi razvoja kmetijstva, gozdarstva in podeželja v občini Škofja loka 2007–2013

Podstawa prawna: Pravilnik o dodeljevanju pomoči za ohranjanje in razvoj kmetijstva, gozdarstva in podeželja v občini Škofja Loka za programsko obdobje 2007–2013 (Poglavje II.)

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi:

2007 r.: 53 871 EUR

2008 r.: 53 871 EUR

2009 r.: 53 871 EUR

2010 r.: 53 871 EUR

2011 r.: 53 871 EUR

2012 r.: 53 871 EUR

2013 r.: 53 871 EUR

Maksymalna intensywność pomocy:

1. Inwestycje w gospodarstwach rolnych w zakresie produkcji pierwotnej:

—	do 50 % kosztów kwalifikowalnych na obszarach o mniej korzystnych warunkach gospodarowania,

—	do 40 % kosztów kwalifikowalnych na pozostałych obszarach,

—	do 60 % kosztów kwalifikowalnych na obszarach o mniej korzystnych warunkach gospodarowania i do 50 % kosztów kwalifikowanych na pozostałych obszarach w przypadku inwestycji dokonanych przez młodych rolników w okresie do pięciu lat od daty objęcia gospodarstwa.

Wsparcie przyznaje się na inwestycje mające na celu przywrócenie elementów wyposażenia gospodarstw oraz zakup sprzętu stosowanego przy produkcji rolnej, na inwestycje w uprawy trwałe oraz inwestycje służące poprawie struktury użytków rolnych oraz zarządzaniu pastwiskami.

2. Pomoc na ochronę tradycyjnych budynków:

—	do 100 % poniesionych kosztów w przypadku inwestycji nieprodukcyjnych,

—	do 60 % poniesionych kosztów w przypadku inwestycji w produkcyjne składniki majątku gospodarstw lub do 75 % na obszarach o mniej korzystnych warunkach gospodarowania, pod warunkiem, że inwestycje nie pociągają za sobą zwiększenia zdolności produkcyjnej gospodarstw,

—	istnieje możliwość przyznania dodatkowej pomocy w wysokości do 100 % inwestycji w celu pokrycia dodatkowych kosztów poniesionych w wyniku zastosowania materiałów tradycyjnych niezbędnych do zachowania obiektów dziedzictwa kulturalnego.

3. Pomoc na scalanie gruntów:

—	do 100 % kosztów poniesionych na postępowanie prawne i administracyjne.

4. Wsparcie produkcji produktów rolnych wysokiej jakości:

—	do 100 % kosztów poniesionych w formie dotowania usług; pomoc nie może obejmować bezpośrednich wypłat dla producentów.

5. Zapewnienie wsparcia technicznego w sektorze rolnym:

—

do 100 % kosztów wykształcenia i wyszkolenia rolników, usług doradczych świadczonych przez podmioty trzecie, organizacji forów, konkursów, wystaw, targów, publikacji, katalogów i stron internetowych. Pomoc może zostać przyznana w formie dofinansowania usług i nie może obejmować bezpośrednich wypłat dla producentów

Data realizacji: Od czerwca 2007 r. (lub dnia wejścia w życie przepisów)

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do 31.12.2013

Cel pomocy: Wsparcie MŚP

Odniesienie do artykułów rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 oraz kosztów kwalifikowalnych: Rozdział II projektu Zasad przyznawania pomocy na ochronę i rozwój rolnictwa, leśnictwa i obszarów wiejskich w gminie Škofja Loka obejmuje środki stanowiące pomoc państwa na mocy następujących artykułów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001 (Dz.U. L 358 z 16.12.2006, str. 3):

artykuł 4: Inwestycje w gospodarstwach rolnych,

artykuł 5: Zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków,

artykuł 13: Pomoc na scalanie gruntów,

artykuł 14: Wsparcie produkcji produktów rolnych wysokiej jakości,

artykuł 15: Zapewnienie wsparcia technicznego w sektorze rolnym

Sektory gospodarki: Rolnictwo — produkcja roślinna i zwierzęca

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Občina Škofja Loka

Poljanska c. 2

SLO-4220 Škofja Loka

Adres strony internetowej: http://www.uradni-list.si/1/ulonline.jsp?urlid=200773&dhid=91276

Inne informacje: Środek dotyczący opłaty składek z tytułu ubezpieczenia upraw i plonów obejmuje następujące niekorzystne zjawiska klimatyczne, które mogą zostać porównane do klęsk żywiołowych: wiosenne przymrozki, gradobicie, uderzenie pioruna, pożar spowodowany uderzeniem pioruna, huragany i powodzie.

Zasady określone przez gminę spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 dotyczące środków, które mają zostać przyjęte przez gminę oraz mających zastosowanie przepisów ogólnych (kroki poprzedzające przyznanie pomocy, kumulacja, przejrzystość i monitorowanie pomocy)

Podpis osoby odpowiedzialnej

Igor Draksler

burmistrz

16.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 43/9

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych drutów i skrętek ze stali niestopowej do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2008/C 43/04)

Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) (1), zawierającą zarzut istnienia dumpingu w przywozie niektórych drutów i skrętek ze stali niestopowej do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („kraj, którego dotyczy postępowanie”), który powoduje istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego.

1. Skarga

Skarga została złożona w dniu 3 stycznia 2008 r. przez Eurostress Information Service („ESIS”) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, ogólnej produkcji wspólnotowej niektórych drutów i skrętek ze stali niestopowej do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC).

2. Produkt

Produktem, którego dotyczy zarzut dumpingu, są niektóre rodzaje drutu ze stali niestopowej (niepokrytego ani niepowleczonego bądź powleczonego lub pokrytego cynkiem) oraz skrętek ze stali niestopowej (pokrytych lub powleczonych bądź nie), zawierających 0,6 % masy lub więcej węgla, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, zgłaszane zwykle w ramach kodów CN ex 7217 10 90, ex 7217 20 90, ex 7312 10 61, ex 7312 10 65 i ex 7312 10 69. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych. Wymienione produkty są znane w kontekście handlowym jako druty i skrętki do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC).

3. Zarzut dumpingu

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, skarżący ustalił wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie ceny w kraju o gospodarce rynkowej, wymienionym w pkt. 5.1 lit. d). Zarzut dumpingu opiera się na porównaniu wyliczonej w ten sposób wartości normalnej z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Obliczony na tej podstawie margines dumpingu jest znaczny.

4. Zarzut spowodowania szkody

Skarżący przedstawił dowody świadczące o tym, że nastąpił ogólny wzrost przywozu produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej, zarówno w wartościach bezwzględnych, jak i pod względem jego udziału w rynku.

Zarzuca się, że ilości i ceny przywożonego produktu objętego postępowaniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na udział przemysłu wspólnotowego w rynku, wpływając negatywnie w istotny sposób na całkowitą wydajność, sytuację finansową i stan zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł wspólnotowy lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego.

5.1. Procedura dotycząca stwierdzenia dumpingu i ustalenia szkody

W dochodzeniu ustali się, czy produkt objęty postępowaniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkodę.

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę stron uczestniczących w postępowaniu Komisja może podjąć decyzję o zastosowaniu kontroli wyrywkowej, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy eksporterzy/producenci lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie określonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (i) i w formie wskazanej w pkt. 7, następujących informacji na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży na wywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym, w tonach, w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produkcji produktu objętego postępowaniem,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (2) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz i/lub krajowej) produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na przeprowadzenie dochodzenia na miejscu w zakresie udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Konsekwencje braku współpracy określono w pkt. 8 poniżej.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby eksporterów/producentów Komisja skontaktuje się z władzami kraju wywozu i wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami eksporterów/producentów.

Ponieważ przedsiębiorstwo nie może być pewne, że zostanie wybrane do próby, eksporterzy/producenci występujący o ustalenie indywidualnego marginesu (3) powinni zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (i) niniejszego zawiadomienia i złożyć go w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (ii) pierwszy akapit niniejszego zawiadomienia. Należy jednak zwrócić uwagę na ostatnie zdanie pkt. 5 lit. b) niniejszego zawiadomienia.

(ii) Kontrola wyrywkowa importerów

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (i) i w formie wskazanej w pkt. 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	łączna liczba pracowników,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wielkość w tonach i wartość w euro przywozu do Wspólnoty i odsprzedaży dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (2) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów, Komisja skontaktuje się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

(iii) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów

Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów wspólnotowych popierających skargę, Komisja zamierza zbadać szkodę, jaką poniósł przemysł wspólnotowy, w drodze kontroli wyrywkowej.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci wspólnotowi lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie określonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (i) i w formie wskazanej w pkt. 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wartość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w euro, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.,

—	wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w tonach, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.,

—	wielkość produkcji produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (2) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

(iv) Ostateczny dobór próby

Wszystkie zainteresowane strony pragnące przedstawić jakiekolwiek istotne informacje dotyczące doboru próby muszą tego dokonać w terminie określonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (ii).

Komisja zamierza dokonać ostatecznego doboru próby po konsultacji z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby.

Przedsiębiorstwa włączone do próby muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (iii) i muszą współpracować w trakcie dochodzenia.

W przypadku braku wystarczającej współpracy Komisja może oprzeć swoje ustalenia, zgodnie z art. 17 ust. 4 i art. 18 rozporządzenia podstawowego, na dostępnych faktach. Ustalenia oparte na dostępnych faktach mogą być mniej korzystne dla zainteresowanej strony, zgodnie z wyjaśnieniami w pkt. 8 niniejszego zawiadomienia.

b) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do przemysłu wspólnotowego objętego próbą oraz do wszystkich zrzeszeń producentów we Wspólnocie, do objętych próbą eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej, do wszystkich zrzeszeń eksporterów/producentów, do importerów objętych próbą, do wszystkich zrzeszeń importerów wymienionych w skardze oraz do władz kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie.

Eksporterzy/producenci w Chińskiej Republice Ludowej występujący o ustalenie indywidualnego marginesu, mając na uwadze zastosowanie art. 17 ust. 3 i art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (ii) niniejszego zawiadomienia. W związku z tym muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (i). Jednakże strony te muszą mieć świadomość, że jeżeli w odniesieniu do eksporterów/producentów zostanie zastosowana kontrola wyrywkowa, Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieobliczeniu dla nich indywidualnego marginesu, jeżeli liczba eksporterów/producentów będzie tak duża, że indywidualne badania byłyby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałyby zakończenie dochodzenia na czas.

c) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Wymienione informacje i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (ii).

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek ten należy złożyć w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (iii).

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego przewiduje się wybór Turcji jako odpowiedniego kraju o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru kraju w szczególnym terminie określonym w pkt. 6 lit. c).

e) Traktowanie na zasadach rynkowych

Dla eksporterów/producentów z Chińskiej Republiki Ludowej, którzy wystąpią z wnioskiem i dostarczą wystarczające dowody, że prowadzą działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. spełniają kryteria ustanowione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna zostanie ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Eksporterzy/producenci mający zamiar przedłożyć właściwie uzasadnione wnioski muszą to zrobić w szczególnym terminie ustalonym w pkt. 6 lit. d). Komisja prześle formularze wniosków do wszystkich eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej włączonych do próby lub wymienionych w skardze, do wszystkich zrzeszeń eksporterów/producentów wymienionych w skardze oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

5.2. Procedura oceny interesu Wspólnoty

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego i w przypadku, gdy zarzuty dumpingu i spowodowania szkody są uzasadnione, zostanie podjęta decyzja, czy wprowadzenie środków antydumpingowych nie będzie sprzeczne z interesem Wspólnoty. Z tego powodu przemysł wspólnotowy, importerzy, reprezentujące ich zrzeszenia, reprezentatywni użytkownicy i reprezentatywne organizacje konsumentów mogą, w ogólnych terminach ustalonych w pkt. 6 lit. a) ppkt. (ii), zgłosić się do Komisji i przekazać stosowne informacje, pod warunkiem że udowodnią istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym postępowaniem. Strony, które postąpiły zgodnie z wymogiem określonym w poprzednim zdaniu, mogą wystąpić z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (iii). Należy zauważyć, iż każda informacja przedstawiona zgodnie z art. 21 zostanie uwzględniona wyłącznie wtedy, gdy będzie poparta udokumentowanymi informacjami w momencie jej przedstawienia.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zwracających się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy

Wszystkie zainteresowane strony powinny zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy w jak najkrótszym terminie, jednak nie później niż 10 dni po opublikowaniu niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione w toku dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Wszyscy zainteresowani niniejszym postępowaniem eksporterzy/producenci, którzy chcą złożyć wniosek o indywidualne badanie zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, muszą również przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

Przedsiębiorstwa wybrane do próby muszą przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminach wskazanych w pkt. 6 lit. b) ppkt. (iii).

(iii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin w odniesieniu do kontroli wyrywkowych

(i)

Informacje, o których mowa w pkt. 5.1 lit. a) ppkt. (i), (ii) oraz (iii), powinny wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, iż Komisja zamierza przeprowadzić konsultacje na temat ostatecznego doboru próby z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby, w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii)	Wszystkie inne informacje istotne dla doboru próby, o których mowa w pkt. 5.1 lit. a) ppkt. (iv), muszą wpłynąć do Komisji w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(iii)

Kwestionariusze wypełnione przez strony objęte próbą muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty powiadomienia ich o włączeniu do próby.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Turcji, która, jak wskazano w pkt. 5.1 lit. d), ma być wykorzystana jako kraj o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Uwagi muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

d) Szczególny termin dotyczący składania wniosków o przyznanie traktowania na zasadach rynkowych i/lub indywidualne traktowanie

Właściwie uzasadnione wnioski o przyznanie traktowania na zasadach rynkowych (jak wskazano w pkt. 5.1 lit. e)) i/lub o indywidualne traktowanie zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego muszą wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że wskazano inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (4) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: J-79 4/23

B-1049 Bruksela

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, tymczasowe środki mogą zostać wprowadzone nie później niż 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (5).

11. Rzecznik praw stron

Należy także zaznaczyć, że jeśli zainteresowane strony są zdania, że napotykają trudności w związku z korzystaniem ze swego prawa do obrony, mogą zażądać interwencji urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając w razie potrzeby mediację w sprawach proceduralnych dotyczących ochrony interesów stron w trakcie postępowania, w szczególności w odniesieniu do kwestii dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych i/lub ustnych oświadczeń i uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w portalu DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1).

(3) O marginesy indywidualne można występować zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw nieobjętych kontrolą wyrywkową, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dotyczącym indywidualnego traktowania w przypadku krajów, których gospodarka nie jest gospodarką rynkową lub jest w okresie transformacji, oraz zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw ubiegających się o traktowanie na zasadach rynkowych. Wystąpienie o indywidualne traktowanie wymaga złożenia wniosku na mocy art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, natomiast ubieganie się o traktowanie na zasadach rynkowych wymaga złożenia wniosku na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(4) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(5) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

16.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 43/14

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych świec, cienkich świec i podobnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2008/C 43/05)

Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), zawierającą zarzut istnienia dumpingu w przywozie niektórych świec, cienkich świec i podobnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („kraj, którego dotyczy postępowanie”), który powoduje istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego.

1. Skarga

Skarga została złożona w dniu 3 stycznia 2008 r. przez następujących producentów wspólnotowych: Bolsius International BV, EIKA Wachswerke Fulda GmbH, Euro Candle KFT, Gies Kerzen GmbH, Liljeholmens Stearinfabriks AB, SER Wax Industry i Vollmar GmbH („skarżący”) reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, ogólnej produkcji wspólnotowej niektórych świec, cienkich świec i podobnych.

2. Produkt

Produktem, którego dotyczy zarzut dumpingu, są niektóre świece, cienkie świece i podobne, inne niż znicze i inne świece do używania na zewnątrz, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”). Dla celów niniejszego postępowania znicze i inne świece do używania na zewnątrz definiowane są jako świece, cienkie świece i podobne, których paliwo zawiera ponad 500 ppm toluenu lub ponad 100 ppm benzenu, lub posiadające knot o średnicy co najmniej 5 mm lub zawarte pojedynczo w plastikowym pojemniku o pionowych ściankach o wysokości co najmniej 5 cm. Produkt objęty postępowaniem jest zwykle zgłaszany w ramach kodów CN ex 3406 00 11, ex 3406 00 19 i ex 3406 00 90. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych.

3. Zarzut dumpingu

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, skarżący ustalił wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie ceny w kraju o gospodarce rynkowej wymienionym w pkt. 5.1 lit. d). Zarzut dumpingu jest oparty na porównaniu wyliczonej wartości normalnej z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Obliczony na tej podstawie margines dumpingu jest znaczny.

4. Zarzut spowodowania szkody

Skarżący przedstawił dowody świadczące o tym, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej ogólnie wzrósł w wartościach bezwzględnych i wzrósł jego udział w rynku.

Zarzuca się, że ilości i ceny przywożonego produktu objętego postępowaniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na udział w rynku oraz ilości sprzedawane przez przemysł wspólnotowy, co ma znaczące niekorzystne skutki dla ogólnych wyników, sytuacji finansowej i stanu zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym.

5. Procedura

5.1. Procedura dotycząca stwierdzenia dumpingu i ustalenia szkody

W dochodzeniu ustali się, czy produkt objęty postępowaniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkodę.

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę stron uczestniczących w postępowaniu Komisja może podjąć decyzję o zastosowaniu kontroli wyrywkowej, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży na wywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym, w tonach, w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produkcji produktu objętego postępowaniem,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (2) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz lub krajowej) produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Ponieważ przedsiębiorstwo nie może być pewne, że zostanie wybrane do próby, zaleca się eksporterom/producentom występującym o ustalenie indywidualnego marginesu (3) zwrócenie się z prośbą o przesłanie kwestionariusza w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (i) niniejszego zawiadomienia i złożenie go w terminie określonym w pkt. 6 lit. a) ppkt. (ii) akapit pierwszy niniejszego zawiadomienia. Należy jednak zwrócić uwagę na ostatnie zdanie pkt. 5.1 lit. b) niniejszego zawiadomienia.

(ii) Kontrola wyrywkowa importerów

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	łączna liczba pracowników,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wielkość w tonach i wartość w euro przywozu do Wspólnoty i odsprzedaży dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (4) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów, Komisja skontaktuje się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

(iii) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów

Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów wspólnotowych popierających skargę, Komisja zamierza zbadać szkodę, jaką poniósł przemysł wspólnotowy, w drodze kontroli wyrywkowej.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci wspólnotowi lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (i) i w formie wskazanej w pkt. 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wartość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w euro, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w tonach, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	wielkość produkcji produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (4) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

(iv) Ostateczny dobór próby

Wszystkie zainteresowane strony pragnące przedstawić jakiekolwiek istotne informacje dotyczące doboru próby muszą tego dokonać w terminie określonym w pkt. 6 lit. b) ppkt. (ii).

Komisja zamierza dokonać ostatecznego doboru próby po konsultacji z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby.

b) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów przemysłu wspólnotowego objętych próbą oraz do wszystkich zrzeszeń producentów we Wspólnocie, do eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej objętych próbą, do wszelkich zrzeszeń eksporterów/producentów, do importerów objętych próbą, do wszystkich zrzeszeń importerów wymienionych w skardze oraz do władz odnośnych krajów wywozu.

c) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego przewiduje się wybór Brazylii jako odpowiedniego kraju o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru kraju w szczególnym terminie określonym w pkt. 6 lit. c).

e) Traktowanie na zasadach rynkowych

Dla eksporterów/producentów z Chińskiej Republiki Ludowej, którzy wystąpią z wnioskiem i dostarczą wystarczające dowody, że prowadzą działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. spełniają kryteria ustanowione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna zostanie ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Eksporterzy/producenci mający zamiar przedłożyć właściwie uzasadnione wnioski muszą to zrobić w szczególnym terminie ustalonym w pkt. 6 lit. d). Komisja prześle formularze wniosków do wszystkich eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej wymienionych w skardze, do wszystkich zrzeszeń eksporterów/producentów wymienionych w skardze oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

5.2. Procedura oceny interesu Wspólnoty

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zwracających się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy

Wszystkie zainteresowane strony powinny zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 10 dni po opublikowaniu niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub przedstawić wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Wszyscy objęci tym postępowaniem eksporterzy/producenci, którzy chcą złożyć wniosek o indywidualne badanie zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, muszą również przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

Przedsiębiorstwa wybrane do próby muszą przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminach wskazanych w pkt. 6 lit. b) ppkt. (iii).

(iii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin w odniesieniu do kontroli wyrywkowych

(i)

Informacje, o których mowa w pkt. 5.1 lit. a) ppkt. (i), pkt. 5.1 lit. a) ppkt. (ii) i pkt 5.1. lit. a) ppkt. (iii) powinny wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, iż Komisja zamierza przeprowadzić konsultacje na temat ostatecznego doboru próby z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby, w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii)	Wszystkie inne informacje istotne dla doboru próby, o których mowa w pkt. 5.1 lit. a) ppkt. (iv), muszą wpłynąć do Komisji w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(iii)

Kwestionariusze wypełnione przez strony objęte próbą muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty powiadomienia ich o włączeniu do próby.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Brazylii, która, jak wskazano w pkt. 5.1 lit. d), ma być wykorzystana jako kraj o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Uwagi muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

d) Szczególny termin dotyczący składania wniosków o przyznanie statusu gospodarki rynkowej lub indywidualne traktowanie

Właściwie uzasadnione wnioski o przyznanie statusu gospodarki rynkowej (jak wskazano w pkt. 5.1 lit. e)) lub o indywidualne traktowanie zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego muszą wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (5) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: J-79 4/23

B-1049 Bruksela

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, tymczasowe środki mogą zostać wprowadzone nie później niż 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (6).

11. Rzecznik praw stron

Należy także zaznaczyć, że jeśli zainteresowane strony są zdania, że napotykają trudności w związku z korzystaniem ze swego prawa do obrony, mogą zażądać interwencji urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz przetwarzania pisemnych lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron na stronach internetowych DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1).

(3) O marginesy indywidualne można występować zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw nieobjętych kontrolą wyrywkową, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dotyczącym indywidualnego traktowania w przypadku krajów, których gospodarka nie jest gospodarką rynkową/jest w okresie transformacji, oraz zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw ubiegających się o traktowanie na zasadach rynkowych. Wystąpienie o indywidualne traktowanie wymaga złożenia wniosku na mocy art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, natomiast ubieganie się o traktowanie na zasadach rynkowych wymaga złożenia wniosku na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(4) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(5) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(6) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

16.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 43/19

POMOC PAŃSTWA — REPUBLIKA CZESKA

Pomoc państwa C 3/08 (ex NN 102/05) — Rekompensata z tytułu świadczenia usług użyteczności publicznej dla przedsiębiorstw autobusowych z Moraw Południowych

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 43/06)

Pismem z dnia 15 stycznia 2008 r. zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Czeską o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu, dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Energii i Transportu Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Energy & Transport

Directorate A, unit 4

DM 28

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 296 41 04

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Republiki Czeskiej. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

1. Procedura

Pismem z dnia 28 czerwca 2005 r. Komisja otrzymała skargę czeskiej spółki ČAS — SERVICE a.s. („powód”). Skarga dotyczyła pomocy państwa rzekomo przyznanej przez władze regionalne różnym podmiotom konkurującym z powodem w latach 2003–2005.

2. Opis środka pomocy

—	Nazwa: Rekompensata z tytułu świadczenia usług użyteczności publicznej dla przedsiębiorstw autobusowych z Moraw Południowych.

—	Czas trwania: 2003–2005.

—	Forma: rekompensata z tytułu świadczenia usług transportu publicznego.

—	Organ: Władze Moraw Południowych.

—	Beneficjenci: Bítešská dopravní společnost spol. s.r.o., BK Bus s.r.o., Břežanská dopravní společnost s.r.o., Znojemská dopravní společnost — PSOTA s.r.o., TREDOS, spol. s.r.o.

—	Cel: obowiązek z tytułu świadczenia usług użyteczności publicznej.

3. Ocena środka pomocy

W odniesieniu do płatności przewidzianych w umowach zawartych przed dniem 1 maja 2004 r., datą przystąpienia Republiki Czeskiej do UE, Komisja nie może ich ocenić, ani pod względem zasad dotyczących pomocy państwa, ani zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 88 Traktatu, ani przy zastosowaniu mechanizmu przejściowego. Jednakże zmiany tych umów dokonane po przystąpieniu, prowadzące do zwiększenia odpowiedzialności państwa względem beneficjentów, mogą stanowić nową pomoc.

Rekompensaty zostały przyznane przez władze Moraw Południowych ze środków publicznych. Tym samym pomoc została przyznana z zasobów państwa. Przedmiotowa rekompensata mogła przynieść wybiórczą korzyść beneficjentom. Warunek, zgodnie z którym pomoc zakłóca konkurencję i ma wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi, jest w tym przypadku spełniony.

Artykuł 73 Traktatu określa warunki zgodności pomocy przyznanej w zakresie koordynacji transportu z obowiązkiem świadczenia usług użyteczności publicznej w dziedzinie transportu. Zgodnie z orzeczeniem w sprawie Altmark (C-280/00), art. 73 nie może być zastosowany bezpośrednio, lecz jedynie na mocy rozporządzeń Rady, w szczególności rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 z dnia 26 czerwca 1969 r. w sprawie działania państw członkowskich dotyczącego zobowiązań związanych z pojęciem usługi publicznej w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej (Dz.U. L 156 z 28.6.1969, str. 1).

Jako że w niniejszym przypadku nie zorganizowano zaproszenia do składania ofert, a powód utrzymuje, że Bítešská, BK Bus, Břežanská společnost, PSOTA i TREDOS otrzymały niezgodną z prawem pomoc państwa, Komisja uznaje, że powinna umożliwić powodowi i zainteresowanym stronom przedstawienie uwag na temat metody stosowanej przez władze Moraw Południowych przy ustalaniu kwoty rekompensat, zanim wyda ostateczną opinię w sprawie zgodności pomocy z art. 73 Traktatu na mocy art. 14 rozporządzenia Rady.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999, wszelka niezgodna z prawem pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.

TEKST PISMA

„Komise chce informovat Českou republiku, že po prostudování informací o výše uvedeném opatření předložených orgány Vaší země se rozhodla zahájit řízení stanovené v čl. 88 odst. 2 Smlouvy o ES.

1. ŘÍZENÍ

1.	V dopise ze dne 28. června 2005 obdržela Komise stížnost od české společnosti ČAS – Service a. s. (‚stěžovatel‘). Stížnost se týkala státní podpory, kterou krajské úřady v letech 2003 až 2005 údajně poskytly různým konkurentům stěžovatele.

2.	Dopisy ze dne 20. července 2005, 14. března 2006 a 7. prosince 2006 požádala Komise orgány České republiky o další informace týkající se problémů uvedených stěžovatelem.

3.	České orgány odpověděly dne 14. září 2005, 2. června 2006, 6. února 2007 a 18. října 2007.

2. OKOLNOSTI PŘÍPADU

4.	Stěžovatel je akciovou společností činnou v oblasti pravidelné autobusové dopravy, zájezdové dopravy, městské autobusové dopravy na Znojemsku a v mezinárodní dopravě.

5.	Až do září 2004 bylo provozování regionální veřejné autobusové dopravy v Jihomoravském kraji klíčovou aktivitou stěžovatele, a to zejména na základě smluv uzavřených s regionálními orgány. Služby byly poskytovány v Jihomoravském kraji (okresy Znojmo a Moravský Krumlov).

Stěžovatel tvrdí, že úřady Jihomoravského kraje poskytly v období 2003–2005 nedovolenou státní podporu Bítešské dopravní společnosti spol. s r.o. (dále jen ‚Bítešská‘), společnosti BK BUS s.r.o. (dále jen ‚BK Bus‘), Břežanské dopravní společnosti s.r.o. (dále jen ‚Břežanská společnost‘), Znojemské dopravní společnosti – PSOTA, s.r.o. (dále jen ‚PSOTA‘) a společnosti TREDOS, spol. s r.o. (dále jen ‚TREDOS‘). Mělo k tomu dojít udělením licence, které nebylo ani transparentní, ani objektivní.

Komise konstatuje, že podle českých orgánů se v případě licence jedná o povolení udělované orgány k provozování veřejné linkové dopravy. Cílem licence je zaručit, aby autobusovou dopravu provozovali pouze ti dopravci, kteří splňují určité kvalitativní požadavky. V tomto ohledu Komise konstatuje, že podle § 18 zákona č. 111/1994 Sb., o silniční dopravě (dále jen ‚zákon o silniční dopravě‘), patří mezi tyto požadavky zejména povinnost provozovat dopravu podle schváleného jízdního řádu, zajistit určitou míru bezpečnosti pro cestující, uveřejnit jízdní řád a označit vozidla názvem linky.

Kromě toho Komise konstatuje, že § 19 zákona o silniční dopravě stanoví, že závazkem veřejné služby se rozumí ‚závazek, které by dopravce jinak pro jeho ekonomickou nevýhodnost nepřijal nebo by jej přijal pouze zčásti. Závazek veřejné služby sjednává s dopravcem stát a hradí dopravci prokazatelnou ztrátu vzniklou jeho plněním. Závazek veřejné služby spočívá v závazku provozu (…), závazku přepravy (…) a závazku tarifním (…). Závazek veřejné služby ve veřejné linkové osobní dopravě vzniká na základě písemné smlouvy‘ (uzavřené mezi příslušnými orgány a provozovatelem dopravy).

Dále § 19b zákona o silniční dopravě stanoví, že ‚povinnou součástí smlouvy o závazku veřejné služby je předběžný odborný odhad prokazatelné ztráty za celé období, na které se závazek veřejné služby uzavírá‘. Příslušné orgány ‚uhradí prokazatelnou ztrátu nejvýše ve výši tohoto předběžného odborného odhadu zvýšeného pouze o nepředvídatelné prokazatelné náklady. Zajišťuje-li dopravce přepravní služby mimo závazky veřejné služby nebo jiné činnosti, je povinen vést oddělené účetnictví závazků veřejných služeb.‘

10.

Komise rovněž konstatuje, že podle § 19b odstavce 5 zákona o silniční dopravě ‚vymezení prokazatelné ztráty, způsob výpočtu předběžného odborného odhadu prokazatelné ztráty, způsob výpočtu prokazatelné ztráty, pravidla na přidělování finančních prostředků z příslušných rozpočtů, doklady, kterými musí být výpočty prokazatelné ztráty doloženy, a způsob výkonu státního odborného dozoru nad financováním dopravní obslužnosti stanoví prováděcí předpis.‘ Tento předpis (vyhláška Ministerstva dopravy a spojů č. 50/1998 Sb. ze dne 13. března 1998, o prokazatelné ztrátě ve veřejné linkové osobní dopravě – dále jen ‚vyhláška‘) definuje prokazatelnou ztrátu ve veřejné linkové osobní dopravě jako: ‚rozdíl mezi součtem ekonomicky oprávněných nákladů a upraveného přiměřeného zisku a mezi dosaženými tržbami a výnosy.‘

11.

Přiměřeným ziskem se ve vyhlášce rozumí ‚částka, která po zdanění (…) nepřekračuje 1/8 ceny autobusů používaných zpravidla pro veřejnou linkovou osobní dopravu zajišťující dopravní obslužnost plněním závazku veřejné služby, snížená o částku celkových skutečných účetních odpisů těchto autobusů, a částka vynaložená na investice související s provozováním veřejné linkové osobní dopravy, pokud s těmito investicemi vyjádřil pro účely jejich zahrnutí do výpočtu prokazatelné ztráty souhlas příslušný dopravní úřad.‘

12.

S účinností od 1. ledna 2003 přešla v České republice odpovědnost za uzavírání smluv o zajišťování služeb veřejné dopravy s dopravními podniky na krajské úřady, včetně úřadů Jihomoravského kraje. Úřady Jihomoravského kraje porovnaly náklady na provozování veřejné dopravy, které vznikly stěžovateli, s průměrnými náklady na provozování autobusové dopravy v České republice získanými ze statistického průzkumu. Došly k závěru, že náklady stěžovatele byly vyšší než průměrné náklady.

13.

Dne 24. března 2003 se na základě výše uvedeného posouzení a po neúspěšných jednáních se stěžovatelem rozhodly úřady Jihomoravského kraje zahájit jednání o zajištění dopravní obslužnosti s jinými dopravci. Obrátily se na známé dopravce působící v Jihomoravském kraji s výzvou k podání nabídek na zajištění služeb veřejné dopravy na Znojemsku. Výzva k podání nabídek byla rozeslána 41 dopravcům, včetně stěžovatele. Ve výzvě se počítalo s tím, že krajské úřady jsou ochotny provozovatelům platit za poskytování služby maximálně 26 Kč/km. Dále výzva obsahovala požadavek, že dopravci musí mít elektronický odbavovací systém a dobrou pověst u administrativy.

14.

Krajské úřady obdržely odpovědi od devíti dopravců a pozvaly poté tyto dopravce na jednání. Nabídky posuzovala a hodnotila výběrová komise, kterou jmenovala Rada Jihomoravského kraje. Doporučila, aby byly smlouvy o zajišťování dopravní obslužnosti uzavřeny se šesti dopravci, včetně stěžovatele, a to s těmito společnostmi: Bítešská, BK Bus, Břežanská společnost, PSOTA, TREDOS a stěžovatel (ČAS-Service a.s.).

15.	Kritérii hodnocenými při posuzování nabídek výběrovou komisí byla jednoznačnost a úplnost nabídky. Úřady Jihomoravského kraje dále braly do úvahy mimo jiné i kritérium minimalizace počtu provozně-technických kilometrů a celistvosti vybraného území.

16.	Podle českých orgánů splňoval stěžovatel kritéria výběru pouze podmíněně, nespecifikoval totiž jednoznačně cenu svého přepravního výkonu a během dalších jednání uvedl, že nemůže akceptovat kompenzaci ve výši navrhované úřady Jihomoravského kraje ve výzvě k podání nabídek.

17.	Proto došel krajský úřad k závěru, že stěžovatel nesplňuje podmínky výběrového řízení a že s ním nemůže být uzavřena smlouva o zajišťování dopravní obslužnosti ve veřejné dopravě.

18.

Smlouvy byly uzavřeny s těmi dopravci, kteří akceptovali, že maximální cena vyplácená za zajišťování veřejné dopravy bude 26 Kč/km. Podle českých orgánů to znamená, že řádně spravovaná a vybavená společnost s náklady 23,959 Kč/km bude mít zisk ve výši 2,041 Kč/km. Náklady ve výši 23,959 Kč/km byly získány ze statistických průzkumů prováděných podle zákona č. 89/1995 Sb., o státní statistické službě. Tyto průzkumy se týkaly zajišťování služeb veřejné autobusové dopravy na území České republiky v roce 2002.

19.

Komise konstatuje, že odhadovaná cena za kilometr (max. 26 Kč/km) byla stanovena ve smlouvách s jednotlivými dopravci. Z ní bylo možno stanovit celkovou výši příjmů (cena za km vynásobená počtem kilometrů), které budou dopravci za poskytnutí služby vyplaceny. Z této částky byly odečteny skutečné příjmy, aby bylo možno určit ztráty.

20.	Dopravce musel úřadu po poskytnutí služeb předložit doklad k doložení skutečných příjmů. Teprve poté byla stanovena výše ztrát a došlo k vyplacení kompenzace.

21.

Kromě obecných požadavků stanovených v zákoně o silniční dopravě pro dopravce a vyplývajících ze skutečnosti, že tito provozovatelé mají licence, uváděly všechny smlouvy konkrétnější povinnosti jednotlivých provozovatelů, a to povinnost provozovat dopravu na konkrétních linkách a v určených časech a rovněž podmínky pro změnu smluv a pokuty v případě nedodržení smluv.

22.	České orgány informovaly Komisi, že po roce 2003 se úřady Jihomoravského kraje dohodly uzavřít další smlouvy na zajišťování dopravní obslužnosti na rok 2004 a 2005 se stejnými dopravci.

23.	České orgány potvrdily, že při výběru dopravců poskytujících dopravní služby v roce 2004 a 2005 neproběhlo žádné zvláštní řízení.

24.

V následující tabulce jsou uvedeny údaje o částkách kompenzace, s nimiž se počítalo ve smlouvách na rok 2004 (tabulka 1):

Dopravní podnik	Datum uzavření smlouvy	Maximální výše kompenzace, s níž se ve smlouvě počítalo
TREDOS	21. 1. 2004	7 364 733 Kč
TREDOS	Změněna: 31. 8. 2004	7 399 733 Kč
BK Bus	22. 1. 2004	4 349 779 Kč
Bítešská	21. 1. 2004	4 780 000 Kč
PSOTA	20. 1. 2004	18 924 849 Kč
	Změněna:
	31. 8. 2004	18 956 769 Kč
	17. 9. 2004	18 979 733 Kč
Břežanská společnost	26. 1. 2004	10 615 611 Kč

25.

Dále Komise konstatuje, že smlouvy uzavřené na rok 2004 byly prodlouženy na rok 2005 (tabulka 2):

Dopravní podnik	Datum uzavření smlouvy	Maximální výše kompenzace, s níž se ve smlouvě počítalo
TREDOS	4. 3. 2005	11 457 527 Kč
	Změněna:
	31. 3. 2005	11 593 799 Kč
BK Bus	4. 3. 2005	5 244 124 Kč
Bítešská	4. 3. 2005	6 000 000 Kč
PSOTA	4. 3. 2005	20 999 640 Kč
Břežanská společnost	4. 3. 2005	11 953 423 Kč

26.	Podle českých orgánů nezískaly výše uvedené podniky během období 2004 až 2005 žádné jiné finanční částky od státu nebo ze státních prostředků, pokud jde o dopravní služby v Jihomoravském kraji.

3. PRÁVNÍ POSOUZENÍ OPATŘENÍ

3.1 Pravomoc Komise prověřit opatření zavedená zeměmi, které k Evropské unii přistoupily dne 1. května 2004

27.	Ustanovení přílohy IV kapitoly 3 aktu o přistoupení tvoří právní rámec pro posouzení opatření, která uskutečnily přistupující členské státy před svým přistoupením k EU a která jsou v platnosti i po přistoupení.

28.

Se zvláštním odkazem na odvětví dopravy stanoví příloha IV, že ‚režimy podpor a individuální podpory, které nabyly účinku v novém členském státě přede dnem přistoupení a jsou stále použitelné i po tomto dni, se považují za existující podpory ve smyslu čl. 88 odst. 1 Smlouvy o ES (…), za předpokladu, že byly do čtyř měsíců ode dne přistoupení sděleny Komisi.‘

29.

Podle uznávané rozhodovací praxe (1) ‚nemůže Komise posuzovat podpory, které byly poskytnuty před přistoupením a nejsou použitelné po přistoupení, ani na základě postupů stanovených v článku 88 Smlouvy o ES, ani na základě přechodného mechanismu. Pouze taková opatření, na jejichž základě může být i po přistoupení poskytnuta dodatečná podpora nebo může být zvýšena částka podpory již poskytnuté, mohou být na základě přechodného mechanismu kvalifikována jako existující podpora – pokud splňují příslušné podmínky – a proto tomuto mechanismu podléhají. Na druhé straně se přechodný mechanismus stává bezpředmětným v souvislosti s opatřeními pro poskytování podpor, které již byly v určité výši definitivně a bezpodmínečně poskytnuty před přistoupením. (…) aby bylo možno stanovit, zda se jedná o tento případ, je příslušným kritériem právně závazný akt, jímž se příslušné vnitrostátní orgány zavazují poskytnout podporu. Pokud takový akt neexistuje, nebylo opatření poskytnuto před přistoupením, a jedná se tedy o novou podporu, jejíž slučitelnost se společným trhem Komise posuzuje na základě článků 87 a 88 Smlouvy o ES. Nové opatření musí být posouzeno v momentě, kdy je podpora poskytována; za poskytnutí podpory se považuje právní závazek státu, a nikoli její vyplacení. Jakákoli platba v rámci právního závazku, současná i budoucí, znamená pouze provedení závazku a nemůže být považována za novou nebo dodatečnou podporu. Komise je proto toho názoru, že se musí prokázat, že i po přistoupení bude podpora znamenat další přínos, který nebyl v době jejího poskytnutí znám nebo nebyl znám v plné míře, aby mohlo být opatření považováno za použitelné po přistoupení.‘

30.

Proto nemůže Komise posuzovat platby uváděné ve smlouvách uzavřených před 1. květnem 2004, tj. před datem přistoupení České republiky, ani podle pravidel o státní podpoře, ani na základě postupů stanovených v článku 88 Smlouvy o ES, ani na základě přechodného mechanismu. Změny těchto smluv, k nimž došlo po přistoupení a z nichž státu vyplynuly nové závazky vůči příjemcům podpory, však mohou zakládat novou podporu.

31.	V důsledku toho může Komise u smluv uvedených v tabulce 1 pouze prošetřit, zda dodatky k původním smlouvám na rok 2004 (uzavřené po přistoupení) se společnostmi PSOTA a TREDOS obsahují státní podporu ve smyslu článku 87 Smlouvy.

32.	Pokud jde o dodatky uvedené v tabulce 2, které byly všechny uzavřeny po 1. květnu 2004, je jejich prošetření v pravomoci Komise.

33.	Co se týče opatření uvedených v bodě 31 a 32 tohoto rozhodnutí, konstatuje Komise, že je české orgány nepředložily v rámci postupu stanoveného v příloze IV aktu o přistoupení. Tato opatření proto nikdy nezískala status existující podpory.

3.2 Poskytnutí podpory

34.

Podle čl. 87 odst. 1 Smlouvy o ES jsou podpory poskytované v jakékoli formě státem nebo ze státních prostředků, které narušují nebo mohou narušit hospodářskou soutěž tím, že zvýhodňují určité podniky nebo určitá odvětví výroby, pokud ovlivňují obchod mezi členskými státy, neslučitelné se společným trhem, nestanoví-li Smlouva jinak.

3.2.1 Státní prostředky

35.	Komise konstatuje, že úřady Jihomoravského kraje vyplácely kompenzace z veřejného rozpočtu. Byly tudíž poskytovány ze státních prostředků.

3.2.2 Selektivní hospodářská výhoda

36.	Je třeba stanovit, zda opatření poskytuje selektivní hospodářskou výhodu.

37.

Z rozsudku ve věci Altmark (2) vyplývá, že ‚pokud musí být opatření státu považováno za kompenzaci za služby poskytnuté podniky, které kompenzaci přijaly, aby mohly plnit závazky veřejné služby, takže se u těchto podniků nejedná o skutečné finanční zvýhodnění a opatření tedy nemá za následek jejich příznivější konkurenční postavení, než mají jejich konkurenti, nespadá takové opatření pod čl. 92 odst. 1 Smlouvy. Aby však tato kompenzace nebyla v konkrétním případě klasifikována jako státní podpora, je třeba splnit řadu podmínek.‘

38.	Zaprvé je podle výše uvedeného rozsudku třeba stanovit, ‚zda se od podniku přijímajícího kompenzaci skutečně vyžaduje plnění závazku veřejné služby a (zda) byly tyto závazky jasně definovány‘.

39.

Pokud jde o tento požadavek, konstatuje Komise, že zákon o silniční dopravě uvádí definici závazku veřejné služby a stanoví, že závazek veřejné služby ve veřejné linkové dopravě vzniká na základě písemné smlouvy mezi orgány a dopravcem. České orgány zaslaly Komisi kopie smluv a následných dodatků uzavřených s dopravními podniky.

40.	Komise konstatuje, že závazek veřejné služby byl ve smlouvách jednoznačně a konkrétně definován, tj. u jednotlivých provozovatelů byla jasně vymezena přepravní spojení a časové termíny, ve kterých bude doprava zajišťována.

41.	Proto došla Komise k závěru, že první podmínka podle věci Altmark je splněna.

42.	Zadruhé je třeba prokázat, že ‚ukazatele pro výpočet vyrovnávací platby (kompenzace) byly stanoveny předem objektivním a transparentním způsobem.‘

43.

Komise konstatuje, že úřady stanovily maximální cenu za dopravní služby na základě kritérií uvedených v § 19b zákona o silniční dopravě a ve vyhlášce popsaných výše na 26 Kč/km. Tato cena byla obsažena ve výzvě k podání nabídek zaslané všem potenciálním zájemcům v roce 2003. Komise konstatuje, že uvedená cena byla stanovena na základě statistických údajů.

44.	Znamená to, že cena byla stanovena předem, tj. před výběrem dopravců, a to objektivním a transparentním způsobem. Tento ukazatel nebyl v dodatcích dohodnutých po přistoupení České republiky k Evropské unii pozměněn.

45.	Komise proto došla k závěru, že druhá podmínka podle věci Altmark je splněna.

46.	Třetí podmínkou uvedenou v rozsudku ve věci Altmark je to, že ‚vyrovnávací platba nepřevyšuje částku nezbytnou pro pokrytí veškerých nákladů vynaložených při plnění závazků veřejné služby nebo jejich části, přičemž je třeba zohlednit příslušné příjmy a přiměřený zisk z plnění uvedených závazků‘.

47.	Komise konstatuje, že krajské úřady uvedly ve výzvě k podání nabídek, že maximální cena 26 Kč/km je cena, kterou jsou ochotny platit dopravcům za zajišťování dopravní obslužnosti.

48.

Kromě toho všechny smlouvy obsahují odhad ztrát, které vzniknou jednotlivým autobusovým dopravcům při zajišťování dopravní obslužnosti podle smlouvy. Odhad ztrát se provádí takto: Zaprvé jsou ztráty vypočítávány pro případ, že společnost obdrží 26 Kč/km plus příjmy z jízdného zaplaceného cestujícími. Dále jsou ztráty vypočítávány pouze s ohledem na příjmy z jízdného zaplaceného cestujícími. Cena 26 Kč/km tedy zahrnuje také přiměřený zisk vypočítaný na základě objektivních ukazatelů stanovených ve vyhlášce s odkazem na hodnotu aktiv podniků. Ke konečnému vyrovnání a vyplacení kompenzace dochází teprve poté, kdy autobusový dopravce předložil doklady k doložení své skutečné ztráty. Pokud jsou skutečné ztráty nižší, než se odhadovalo, je provedena pouze kompenzace skutečných ztrát. Pokud jsou skutečné ztráty vyšší, než se odhadovalo, pak je provedena kompenzace maximálně ve výši předběžného odhadu. Zvýšení této hranice je možné pouze v případě nepředvídatelných nákladů.

49.

Protože byl výpočet vyrovnávací platby proveden na základě předem stanoveného ukazatele (26 Kč/km) a konečná úhrada byla založena na dokladech o skutečně vzniklých ztrátách a nepřevyšovala částku stanovenou předem ve smlouvách, je Komise předběžně toho názoru, že vyrovnávací platba zřejmě nebyla vyšší než skutečné ztráty. Kromě toho považuje Komise zisk zahrnutý do částky 26 Kč/km za přiměřený. V této fázi si však Komise není jista, co přesně se rozumí pod pojmem nepředvídatelné náklady. Žádá proto české orgány a zainteresované třetí strany, aby vyjádřily svůj názor na to, zda je pojem nepředvídatelné náklady v českých právních předpisech dostatečně přesný.

50.

A konečně rozsudek ve věci Altmark předpokládá, že pokud ‚podnik, který má plnit závazky veřejné služby, není pro tyto účely vybrán v řízení o zadávání veřejných zakázek, je výše nezbytné náhrady určena na základě rozboru nákladů, které by na plnění těchto povinností vynaložil typický podnik, řádně spravovaný a vybavený nezbytnými dopravními prostředky k plnění takové veřejné služby; přitom je nutné vzít v potaz příslušné příjmy a přiměřený zisk z plnění takových povinností‘.

51.	Komise konstatuje, že Jihomoravský kraj rozeslal známým dopravcům v oblasti (celkem 41) výzvu k podání nabídek na zajištění dopravních služeb na Znojemsku.

52.

Tento postup nedal možnost dopravcům z jiných krajů, okresů nebo jiných států podat své nabídky, přestože to mohli chtít udělat. Komise rovněž konstatuje, že české orgány nepočítaly s žádným výběrovým řízením na dopravce pro období 2004–2005, ale jednoduše prodloužily smlouvy s dopravci, kteří byli vybráni pro zajišťování služeb v roce 2003.

53.	Proto má Komise pochybnosti, jestli lze postup použitý českými orgány považovat za řízení o zadávání veřejných zakázek, jak je vyžaduje rozsudek ve věci Altmark.

54.	Výše uvedené se nedotýká toho, jak Komise posoudí uplatnění práva Společenství, pokud jde o veřejné zakázky.

55.	Komise musí dále přešetřit druhou část alternativy, která se uvádí ve čtvrtém kritériu podle rozsudku ve věci Altmark.

56.

Výše kompenzace musí být stanovena na základě rozboru nákladů typického, řádně spravovaného a přiměřeně vybaveného podniku, což by mělo být alternativou k rozboru výše kompenzace stanovené prostřednictvím nabídkového řízení. Podle českých orgánů byla smluvní cena za služby stanovena na základě statistických údajů o nákladech, což znamená, že řádně spravovaná a přiměřeně vybavená společnost s náklady 23,959 Kč (0,87 EUR) na kilometr by dosáhla zisku 2,041 Kč (0,08 EUR) na kilometr.

57.	Zaprvé Komise konstatuje, že cílem použití statistických údajů je zajistit, aby byla cena stanovena podle nákladů typického podniku.

58.

Zadruhé, s ohledem na to, že všichni dopravci, kteří se zúčastnili řízení, museli získat licence k provozování své činnosti a že museli podle výzvy k podání nabídek splňovat určité požadavky, museli být určitě přiměřeně vybaveni dopravními prostředky, aby mohli splňovat nezbytné kvalitativní požadavky.

59.

Použití statistických údajů o nákladech na dopravu však nemůže samo o sobě vést k závěru, že by měli být provozovatelé dopravy, kteří akceptovali požadavek poskytovat služby za 26 Kč/km, považováni za řádně spravované společnosti. Statistické údaje, které sloužily jako základ pro stanovení uvedené částky, se týkaly pouze skutečných nákladů na dopravní obslužnost v České republice v roce 2002. Není proto prokázáno, že průměrná výše těchto nákladů představuje náklady dobře fungujícího podniku. České orgány v této záležitosti neposkytly dostatečné informace.

60.

Protože tedy nejsou splněny všechny požadavky druhé části alternativy, kterou poskytuje čtvrtá podmínka podle rozsudku ve věci Altmark, nedošla Komise k závěru, že postup použitý krajskými úřady lze považovat za postup, který zajišťuje, aby byla výše kompenzace rovna částce, která by měla být získána v otevřeném výběrovém řízení.

61.

Jinými slovy, Komise nemůže vyloučit, že v otevřeném výběrovém řízení by mohly krajské úřady najít dopravce s nižšími náklady, kteří by za své služby požadovali nižší úhradu. Komise dále nedošla k závěru, že kompenzace byla stanovena ve výši, která zaručuje, že nebude pro některé dopravce znamenat zvýhodnění.

62.	Vzhledem k tomu, že neexistují důkazy pro opačné tvrzení, Komise se domnívá, že kompenzace mohla poskytovat selektivní výhodu. Dále není možno vyloučit, že v tomto případě není splněna druhá podmínka čl. 87 odst. 1 Smlouvy.

3.2.3. Narušení hospodářské soutěže a ovlivnění obchodu mezi členskými státy

63.	Pokud jde o toto kritérium, je třeba ověřit, zda výhoda poskytnutá ze státních prostředků může narušit hospodářskou soutěž do té míry, že by to ovlivnilo obchod mezi členskými státy.

64.

V tomto ohledu stanoví rozsudek ve věci Altmark (3), že: ‚není vůbec vyloučené, aby veřejná podpora poskytnutá podniku, který poskytuje pouze služby místní nebo regionální dopravy a neposkytuje služby mimo svůj stát původu, mohla mít dopad na obchod mezi členskými státy. Pokud členský stát poskytne veřejnou podporu nějakému podniku, může být poskytování dopravních služeb uvedeným podnikem z tohoto důvodu zachováno nebo zvýšeno s tím výsledkem, že podniky se sídlem v jiných členských státech mají menší příležitost poskytovat své dopravní služby na trhu v uvedeném členském státě (viz věc 102/87, Francie v. Komise, [1988] Sb. rozh. 4067, bod 19; věc C-305/89 Itálie v. Komise [1991] Sb. rozh. I-1603, bod 26 a Španělsko v. Komise, bod 40). V tomto případě není toto zjištění pouze hypotetické, protože jak se zdá zejména z pozorování Komise, začalo několik členských států od roku 1995 otevírat některé trhy s dopravou konkurenci z podniků se sídlem v jiných členských státech, takže řada podniků již nabízí své služby v městské, příměstské nebo regionální dopravě v jiných členských státech, než je jejich stát původu. A konečně, podle judikatury Soudního dvora neexistuje žádný práh nebo procento, které by stanovovalo hranici, pod níž by se obchod mezi členskými státy mohl považovat za neovlivněný. Relativně malá výše podpory nebo relativně malá velikost podniku, který ji dostává, samy o sobě nevylučují možnost, že by mohl být obchod mezi členskými státy ovlivněn (viz věc Tubemeuse, bod 43, a Španělsko v. Komise, bod 42). Druhou podmínkou pro použití čl. 92 odst. 1 Smlouvy, tj. že podpora musí být schopna ovlivnit obchod mezi členskými státy, proto nezáleží na místním nebo regionálním charakteru poskytovaných dopravních služeb nebo na rozsahu oblasti příslušné činnosti.‘

65.	Komise proto došla k závěru, že podmínka, že podpora musí narušovat hospodářskou soutěž a ovlivňovat obchod mezi členskými státy, je v daném případě splněna.

66.	S ohledem na výše uvedené úvahy došla Komise rovněž k závěru, že opatření uvedená v bodě 3.1 tohoto rozhodnutí zakládají státní podporu ve smyslu čl. 87 odst. 1 Smlouvy.

3.3 Slučitelnost podpory

67.	Článek 73 Smlouvy stanoví podmínky slučitelnosti podpory poskytované v oblasti koordinace dopravy a závazku veřejné služby v dopravě. Komise se domnívá, že článek 73 Smlouvy představuje lex specialis ve vztahu k čl. 86 odst. 2 a čl. 87 odst. 2 a 3 Smlouvy.

68.

Podle rozsudku ve věci Altmark (3) není možno uplatňovat článek 73 přímo, ale pouze prostřednictvím nařízení Rady, zejména nařízení Rady (EHS) č. 1191/69 ze dne 26. června 1969 o postupu členských států ohledně závazků vyplývajících z pojmu veřejné služby v dopravě po železnici, silnici a vnitrozemských vodních cestách (4) (dále jen ‚nařízení Rady‘).

69.	Podle čl. 1 odst. 1 nařízení Rady se toto nařízení vztahuje pouze na státní podporu poskytovanou podnikům provozujícím dopravu po železnici, silnici a vnitrozemských vodních cestách.

70.	Členské státy však mohou vyloučit z oblasti působnosti tohoto nařízení všechny podniky, jejichž činnost je omezena výlučně na provozování městské, příměstské nebo regionální dopravy.

71.	Komise konstatuje, že české orgány této výjimky nevyužily. Proto jsou použitelná příslušná ustanovení nařízení Rady (EHS) č. 1191/69.

72.	Podle čl. 1 odst. 4 nařízení Rady mohou příslušné orgány členských států s dopravním podnikem uzavřít smlouvu na veřejnou službu, aby tak zajistily přiměřenou dopravní obslužnost.

73.	Článek 14 nařízení Rady stanoví, že smlouvou na veřejné služby se rozumí smlouva uzavřená mezi příslušnými orgány členského státu a dopravním podnikem za účelem zajištění přiměřených dopravních služeb pro veřejnost.

74.

Podle čl. 14 odst. 2 nařízení Rady zahrnuje smlouva na veřejné služby mimo jiné tyto body:

a)	povahu poskytované služby, zejména normy plynulosti, pravidelnosti, výkonnosti a kvality;

b)	cenu služeb zahrnutých smlouvou, které se buď připojí k tarifním výnosům, nebo zahrnuje příjmy a podrobnosti finančních vztahů mezi oběma stranami;

c)	pravidla o dodatcích a změnách smlouvy, zejména s ohledem na nepředvídatelné změny;

d)	dobu platnosti smlouvy;

e)	smluvní pokuty pro případ nedodržení smlouvy.

75.

Komise především konstatuje, že podle § 19 zákona o silniční dopravě ‚závazek poskytovat veřejné služby ve veřejné linkové dopravě vzniká na základě písemné smlouvy‘ mezi příslušnými orgány a dopravci. Dále Komise konstatuje, že podmínky pro zajišťování dopravní obslužnosti neuložily orgány, ale projednali je a schválili je dopravci spolu s krajskými úřady. Proto došla Komise k závěru, že v rozporu se zněním zákona o silniční dopravě (‚závazek veřejné služby‘) mohou být použita ustanovení oddílu V (‚Smlouvy na veřejné služby‘) nařízení Rady.

76.	Zadruhé Komise konstatuje, že charakter služby byl definován ve smlouvě expressis verbis a rovněž odkazem na skutečnost, že dopravci vlastní licence na poskytování služeb veřejné dopravy.

77.	Zatřetí, smlouvy obsahovaly cenu za km a celkovou částku úhrady, která má být vyplacena za zajišťování služby.

78.	Začtvrté, smlouvy uváděly podmínky a postupy pro jejich změnu, dobu platnosti a smluvní pokuty v případě jejího porušení.

79.	Proto došla Komise k závěru, že smlouvy uzavřené s dopravními společnostmi Bítešská, BK Bus, Břežanská společnost, PSOTA a TREDOS obsahovaly základní prvky smlouvy uvedené v čl. 14 odst. 2 nařízení Rady.

80.

Dále Komise konstatuje, že cílem zákonodárce při přijímání nařízení Rady bylo definovat, za jakých podmínek je ‚podpora (…), která odpovídá náhradě za určitá plnění související s pojmem veřejné služby,‘ uvedená v článku 73 Smlouvy, slučitelná se společným trhem. Jak použití článku 73 Smlouvy, tak použití nařízení Rady předem předpokládá existenci podpory ve smyslu čl. 87 odst. 1 Smlouvy. Pokud lze na obsah smluv vztáhnout pojem článku 73 ‚plnění související s pojmem veřejné služby‘, neměla by samotná forma nástroje, tj. smlouva nebo jednostranně ukládaná povinnost, být překážkou pro prohlášení potenciální státní podpory související se smluvní cenou za slučitelnou se společným trhem. Rozhodujícím prvkem pro charakterizování služby, ať ji ukládá členský stát, nebo je dohodnuta ve smlouvě, jako závazku veřejné služby ve smyslu článku 73 musí být podstata služby, nikoli to, jakou formou je organizována (5).

81.	Na základě výše uvedených úvah došla Komise k závěru, že z právního hlediska není důvod, proč by nemohla být státní podpora související s cenou zaplacenou za veřejnou službu zahrnutou ve smlouvě slučitelná se společným trhem v souladu s článkem 73.

82.

Vzhledem k tomu, že článek 14 nařízení Rady neobsahuje přesné podmínky, kdy je možno prohlásit státní podporu související s cenou vyplacenou za veřejnou službu zahrnutou ve smlouvě za slučitelnou se společným trhem, domnívá se Komise, že při rozhodování, zda tato státní podpora může být prohlášena za slučitelnou se společným trhem (6), je třeba použít obecné zásady vyplývající ze Smlouvy, judikatury soudů Společenství a rozhodovací praxe Komise v jiných oblastech, než je veřejná doprava.

83.

Tyto zásady obecně připomněla Komise v rámci Společenství pro státní podporu ve formě závazku veřejné služby (7). Pokud jde o slučitelnost státní podpory související s cenou vyplacenou za veřejnou službu zahrnutou ve smlouvě, předpokládá rámec Společenství toto: ‚Výše vyrovnávací platby je omezena rozsahem nezbytným pro úhradu nákladů vynaložených v souvislosti s plněním závazků veřejné služby, přičemž je třeba zohlednit příslušné příjmy a přiměřený zisk za plnění těchto závazků. Výše vyrovnávací platby zahrnuje veškeré výhody udělené státem nebo ze státních prostředků v jakékoli formě. Přiměřený zisk může zahrnovat veškeré nebo některé přírůstky produktivity dosažené dotčenými podniky během dohodnuté omezené doby, aniž byla snížena úroveň kvality služeb, kterými stát pověřil daný podnik.‘

84.

Komise konstatuje, že v souladu s výše uvedenými body 12–20 zajistily úřady Jihomoravského kraje, aby vyrovnávací platba (kompenzace) nebyla vyšší než ztráty vzniklé dopravcům, a to tak, že předem stanovily ve výběrovém řízení, že cena, kterou jsou úřady ochotny platit, nebude vyšší než 26 Kč/km, a následně tento ukazatel použily tohoto při výpočtu příjmů dopravců.

85.	Pokud jde o služby poskytované v Jihomoravském kraji, Komise dále konstatuje, že kromě kompenzací od krajských úřadů nezískali dopravci v období 2004–2005 žádné jiné výhody od státu ani ze státních prostředků.

86.	Proto se Komise domnívá, že jsou v daném případě splněny obecné zásady upravující posuzování slučitelnosti podpory, jak je uvedeno výše v bodě 84.

87.

Jelikož však v uvedeném případě nebylo vypsáno veřejné nabídkové řízení a stěžovatel se odvolává na to, že společnosti Bítešská, BK Bus, Břežanská společnost, PSOTA a TREDOS obdržely nedovolenou státní podporu, domnívá se Komise, že předtím, než bude moci s jistotou uzavřít, že podpora je slučitelná s článkem 73 Smlouvy na základě článku 14 nařízení Rady, je třeba dál stěžovateli a třetím stranám příležitost uvést připomínky k metodice, kterou při stanovování částky vyrovnávací platby použily úřady Jihomoravského kraje.

88.	Proto si Komise v této fázi není jista, zda je podpora poskytnutá společnostem Bítešská, BK Bus, Břežanská společnost, PSOTA a TREDOS slučitelná se společným trhem.

4. ROZHODNUTÍ

S ohledem na výše uvedené úvahy vyzývá Komise Českou republiku postupem podle čl. 88 odst. 2 Smlouvy, aby podala své připomínky a poskytla veškeré informace, které by mohly pomoci vyhodnotit dané opatření, do jednoho měsíce od obdržení tohoto dopisu. Komise vyzývá orgány Vaší země, aby kopii tohoto dopisu neprodleně zaslaly potenciálnímu příjemci podpory.

Komise by ráda České republice připomněla, že čl. 88 odst. 3 Smlouvy má odkladný účinek, a ráda by ji upozornila na článek 14 nařízení Rady (ES) č. 659/1999, podle nějž může být od příjemce požadováno navrácení všech nedovolených podpor.

Komise tímto Českou republiku upozorňuje, že uvědomí zúčastněné strany zveřejněním tohoto dopisu a jeho stručného shrnutí v Úředním věstníku Evropské unie. Uvědomí také zúčastněné strany ve státech ESVO, které jsou signatáři Dohody o EHP, zveřejněním oznámení v dodatku EHP Úředního věstníku Evropské unie a bude informovat Kontrolní úřad ESVO zasláním kopie tohoto dopisu. Všechny tyto zúčastněné strany budou vyzvány, aby předložily své připomínky do jednoho měsíce od dne zveřejnění daného dopisu či oznámení.”

(1) Rozhodnutí Komise C 3/05 – Polsko – Podpora na restrukturalizaci pro společnost Daewoo-FSO (Úř. věst. C 100, 26.4.2005, s. 2).

(2) Rozsudek Soudního dvora ze dne 24. července 2003, ve věci C-280/00 Altmark Trans GmbH a Regierungspräsidium Magdeburg v. Nahverkhersgesellschaft Altmark GmbH a Oberbundesanwalt beim Bundesverwaltungsgericht (2003) Sb. rozh. s. I-07747.

(3) Rozsudek Soudního dvora ve věci Altmark, C-280/00, viz výše.

(4) Úř. věst. L 156, 28.6.1969, s. 1.

(5) Podobně článek 4 rozhodnutí Komise ze dne 28. listopadu 2005 o použití čl. 86 odst. 2 Smlouvy o ES na státní podporu ve formě vyrovnávací platby za závazek veřejné služby poskytované určitým podnikům pověřeným poskytováním služeb obecného hospodářského zájmu, Úř. věst. L 312, 29.11.2005, s. 67–73, používá pojem ‚pověření‘ a jeho forma je ponechána na členských státech.

(6) Viz rozhodnutí Komise: C 16/07 – Rakousko – Státní podpora pro podnik Postbus v okrese Lienz (Úř. věst. C 162, 14.7.2007, s. 19), C 31/07 – Irsko – Státní podpora pro autobusové společnosti Córas Iompair Éireann (Dublin Bus a Irish Bus) (Úř. věst. C 217, 15.9.2007, s. 44) a C 47/07 – Německo – DB Regio AG – Contrat de service public (dosud nezveřejněno).

(7) Úř. věst. C 297, 29.11.2005, s. 4.

16.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 43/31

Publikacja wniosku o zmianę zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2008/C 43/11)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZMIANĘ

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

Wniosek o zmianę zgodnie z art. 9 i art. 17, ust. 2

„CHASSELAS DE MOISSAC” lub „CHASSELAS DORÉ DE MOISSAC” lub „MOISSAC”

NR WE: FR/PDO/117/0140/02.10.2003

CHNP ( X ) CHOG ( )

Zmiana(-y) objęta(-e) wnioskiem

1. Pozycja(-e) specyfikacji produktu:

X	Nazwa produktu
X	Opis produktu
	Obszar geograficzny
X	Dowód pochodzenia
X	Metoda produkcji
	Związek z obszarem geograficznym
X	Etykietowanie
X	Wymogi krajowe

2. Zmiana(-y):

Nazwa produktu: „Chasselas de Moissac”. Została przyjęta najczęściej używana i najbardziej znana nazwa.

Oznacza to, że ten sam produkt nie może być oferowany pod różnymi nazwami, co pozwoli uniknąć wprowadzenia w błąd konsumenta.

Opis produktu: Winogrona stołowe świeże lub przeznaczone do długiego przechowywania. Kiść jest giętka, o jednolitym zagęszczeniu gron, złocistym zabarwieniu, długości minimalnej 12 cm i wadze minimalnej 100 gr. Winogrona nie mogą być zniekształcone, niedostatecznie dojrzałe, zepsute, ani zaatakowane chorobą. Biały nalot powinien być zachowany, pestki zauważalne przez skórkę, a szypułki jędrne.

Zawartość cukru powinna być wyższa lub równa 160 g/l, oprócz wyjątkowej sytuacji klimatycznej, gdy dla danych zbiorów wskaźnik ten może zostać obniżony, nie wynosząc jednak mniej niż 150 g/l. Winogrona uznaje się za dojrzałe, gdy stosunek między zawartością cukru i kwasowością jest wyższy lub równy 25.

Kiście muszą być przygotowane, mieć powycinane uszkodzone grona i być opakowane.

Opis produktu został podany w prosty i jednocześnie precyzyjny sposób, by uniknąć użycia najbardziej subiektywnych terminów, co zmniejsza ryzyko różnych interpretacji.

Dowód pochodzenia: Winogrona podlegają kontroli, począwszy od zbiorów na pakowaniu kończąc.

Winogrona pochodzą wyłącznie z winnic, określonych przez służby INAO i niezależnych rzeczoznawców w obrębie danego obszaru geograficznego. Muszą one spełniać kryteria geograficzne, glebowe i klimatyczne, odnoszące się do położenia działek uprawnych. Wszystkie winnice zgodne z kryteriami są zarejestrowane w INAO.

Wyłącznie winogrona pochodzące z tych winnic mogą ubiegać się o objęcie chronioną nazwą pochodzenia.

Ponadto każdy producent wypełnia roczną deklarację przydatności, którą wysyła do służb INAO. Deklaracja ta zawiera zobowiązanie do przestrzegania warunków wytwarzania produktu objętego chronioną nazwą pochodzenia i wymienia numery referencyjne działek uprawnych przeznaczonych pod produkcję CHNP „Chasselas de Moissac” w odniesieniu do danego zbioru.

Niniejszy dokument umożliwia identyfikację działek uprawnych wykorzystywanych w produkcji winogron objętych chronioną nazwą pochodzenia w odniesieniu do danego zbioru i umożliwia w szczególności kontrolę wydajności agronomicznej tych działek.

Każdy producent musi prowadzić codzienny rejestr wejścia winogron na stanowisko wycinania i pakowania oraz rejestr wyjścia winogron po zapakowaniu. W rejestrze wskazane są wielkości zbiorów z odpowiadającymi im działkami uprawnymi, z rozróżnieniem winogron przeznaczonych do dłuższego przechowywania, liczba opakowań w podziale na ich rodzaj, z wyodrębnieniem winogron poddanych dłuższemu przechowywaniu, oraz numery zastosowanych oznaczeń identyfikacyjnych. Rejestr ten jest udostępniany urzędnikom przeprowadzającym kontrolę.

Dokonuje się kontroli analitycznej i organoleptycznej produktu na próbkach pobranych spośród konfekcjonowanych partii. Ma ona na celu zagwarantowanie jakości i cech charakterystycznych produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu pod chronioną nazwą „Chasselas de Moissac”.

Znak identyfikacyjny, właściwy dla odmiany „Chasselas de Moissac”, zatwierdzony przez służby INAO, zapewnia identyfikację wszystkich opakowań winogron wprowadzonych do obrotu.

Metoda produkcji: Winogrona pochodzące z określonych winnic są zbierane, przygotowywane i pakowane w danym obszarze geograficznym.

Zatwierdzona jest jedynie odmiana Chasselas B. Winnorośl jest prowadzona w jednopłaszczyznowym lub dwupłaszczyznowym systemie podwiązywania. Aby zapewnić odpowiednią jakość na każdej nowej plantacji, gęstość obsady i rozstaw są dostosowane do sposobu prowadzenia winorośli (minimalna gęstość obsady wynosi 3 300 krzewów/ha, a maksymalny rozstaw między szpalerami wynosi 3 m w systemie jednopłaszczyznowym; minimalna gęstość obsady wynosi 2 500 krzewów/ha przy międzyrzędziu nieprzekraczającym 3,5 m w systemie dwupłaszczyznowym). Szczegółowe zasady stosowania odpowiedniej gęstości obsady i rozstawu między szpalerami muszą być zgodne z przepisami art. 5 dekretu dotyczącego winogron objętych CHNP „Chasselas de Moissac”.

Zatwierdzone sposoby przycinania to pojedynczy lub podwójny sznur Guyota. Liczba pędów na hektar nie może przekraczać 55 000 w systemie jednopłaszczyznowym i 60 000 w systemie dwupłaszczyznowym. Obowiązkowe jest odpowiednie rozmieszczenie kiści, które polega na ich luźnym rozmieszczeniu na krzewie, zapewniającym dostęp powietrza. Pozwala to na optymalne dojrzewanie winogron.

Młoda winorośl może być uznana za krzew produkujący winogrona, które mogą być objęte chronioną nazwą pochodzenia, dopiero od 2 roku następującego po roku, w którym sadzonki zostały posadzone przed dniem 1 sierpnia.

Od chwili zawiązywania się owoców zezwala się na nawadnianie bez nawożenia.

Wydajność określonych działek uprawnych, przeznaczonych pod uprawę CHNP „Chasselas de Moissac” jest ustalana na dwóch poziomach (plantacji i działek uprawnych). Średnia maksymalna łączna wydajność z plantacji wynosi 14 t/ha; średnia maksymalna wydajność z plantacji CHNP wynosi 13 t/ha; maksymalna łączna wydajność z działki uprawowej wynosi 16 t/ha. Jednakże dla danego zbioru, w przypadku wyjątkowej sytuacji klimatycznej, maksymalna łączna wydajność z działki uprawowej może zostać zmieniona, nie przekraczając jednak maksymalnej wydajności 18 t/ha i nie zmieniając średnich wydajności z plantacji. W żadnym przypadku odstępstwo to nie może, w obrębie tego samego roku gospodarczego, być połączone z odstępstwem dotyczącym zawartości cukru.

Zbiory prowadzone są ręcznie w kilku przejściach.

Winogrona mogą być przechowywane dłużej, po usunięciu gron uszkodzonych podczas zbierania i pod warunkiem szybkiego przewiezienia na miejsce magazynowania, w pojemnikach pozwalających na zachowanie charakterystycznych cech produktu. Nieodcięte od kiści winogrona zostają schłodzone w miejscu składowania zaraz po przybyciu i umieszczone w przeznaczonych do dłuższego przechowywania hermetycznych opakowaniach w chłodni o kontrolowanej atmosferze, temperaturze i wilgotności. Winogrona te nie mogą zostać wprowadzone do obrotu pod chronioną nazwą pochodzenia „Chasselas de Moissac” po dniu 31 stycznia roku, który następuje po roku zbiorów.

Winogrona, łącznie z winogronami przeznaczonymi do długiego przechowywania, są transportowane z miejsca zbiorów do miejsca wycinania i pakowania w warunkach pozwalających na optymalne zachowanie ich cech charakterystycznych, a zwłaszcza białego nalotu na gronach.

Przygotowywanie kiści winogron, włącznie z tymi, które przeszły proces długiego przechowywania, odbywa się w miejscu wycinania i pakowania. Kiść jest poddana delikatnemu wycinaniu w celu usunięcia gron o niezadowalającej jakości. Przygotowane kiście powinny odpowiadać opisowi winogron.

Każdy producent musi dysponować stanowiskiem wycinania i pakowania oraz, w razie potrzeby, wyposażeniem niezbędnym do długiego przechowywania winogron, jeśli wchodzi to w zakres jego działalności.

Wszystkie te przepisy są z jednej strony konkretnym zastosowaniem praktyk, które już wcześniej istniały i które dotychczas nie zostały ujednolicone, z drugiej zaś strony odzwierciedlają wolę grupy składającej wniosek dostarczenia większej ilości informacji szczegółowych tam, gdzie specyfikacja produktu była za mało dokładna.

Etykietowanie: Etykieta na opakowaniach jednostkowych zawiera:

chronioną nazwę pochodzenia „Chasselas de Moissac”, napisaną czcionką o wielkości co najmniej równej największej czcionce użytej na etykiecie,

zapis „Appelation d'Origine Controllée” lub „AOC”,

nazwę producenta.

Każde opakowanie jednostkowe posiada system identyfikacyjny, zawierający numer porządkowy zatwierdzony przez służby INAO i przyznawany przez instytucję zatwierdzoną przez INAO. Ten system identyfikacyjny może być wykorzystywany przy etykietowaniu.

Oprócz etykiety, również dokumenty towarzyszące oraz faktury muszą zawierać chronioną nazwę pochodzenia „Chasselas de Moissac” oraz zapis „Appelation d'Origine Controllée” lub „AOC”.

Wymogi krajowe: Dekret dotyczący CHNP „Chasselas de Moissac”.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„CHASSELAS DE MOISSAC”

NR WE: FR/PFDO/117/140/02.10.2003

CHNP ( X ) CHOG ( )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Institut National des Appellations d'Origine

Adres:

51, rue d'Anjou

F-75008 Paris

Tel.:

(33) 153 89 80 00

Faks:

(33) 142 25 57 97

E-mail:

info@inao.gouv.fr

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

Syndicat de défense du Chasselas de Moissac AOC

Adres:

1, promenade Sancert

F-82200 Moissac

Tel.:

(33) 563 04 01 78

Faks:

(33) 563 04 11 21

E-mail:

—

Skład:

producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3. Rodzaj produktu:

Klasa 1.6 — Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

4. Specyfikacja produktu:

(podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1. Nazwa produktu: „Chasselas de Moissac”

4.2. Opis produktu: Winogrona stołowe świeże lub przeznaczone do długiego przechowywania. Kiść jest giętka, o jednolitym zagęszczeniu gron, złocistym zabarwieniu, długości minimalnej 12 cm i wadze minimalnej 100 gr. Winogrona nie mogą być zniekształcone, niedostatecznie dojrzałe, zepsute, ani zaatakowane chorobą. Biały nalot powinien być zachowany, pestki zauważalne przez skórkę, a szypułki jędrne.

Kiście muszą być przygotowane, mieć powycinane uszkodzone grona i być opakowane.

4.3. Obszar geograficzny: Region Bas Quercy, obejmujący kilka kantonów w departamentach Tarn-et-Garonne i Lot.

4.4. Dowód pochodzenia: Winogrona podlegają kontroli, począwszy od zbiorów, na pakowaniu kończąc.

Winogrona pochodzą wyłącznie z winnic, określonych przez służby INAO i niezależnych rzeczoznawców w obrębie danego obszaru geograficznego. Muszą one spełniać kryteria geograficzne, glebowe i klimatyczne, odnoszące się do usytuowania działek uprawowych. Wszystkie winnnice zgodne z kryteriami są zarejestrowane w INAO.

Wyłącznie winogrona pochodzące z tych winnic mogą ubiegać się o objęcie chronioną nazwą pochodzenia.

Każdy producent musi prowadzić codzienny rejestr wejścia winogron do działu wycinania i pakowania oraz rejestr wyjścia winogron po zapakowaniu. W rejestrze wskazane są wielkości zbiorów z odpowiadającymi im działkami uprawnymi, z rozróżnieniem winogron przeznaczonych do dłuższego przechowywania, liczba opakowań w podziale na ich rodzaj, z wyodrębnieniem winogron poddanych dłuższemu przechowywaniu, oraz numery zastosowanych oznaczeń identyfikacyjnych. Rejestr ten jest udostępniany urzędnikom przeprowadzającym kontrolę.

Znak identyfikacyjny, właściwy dla odmiany „Chasselas de Moissac”, zatwierdzony przez służby INAO, zapewnia identyfikację wszystkich opakowań winogron wprowadzonych do obrotu.

4.5. Metoda produkcji: Winogrona pochodzące z określonych winnic są zbierane, przygotowywane i pakowane w danym obszarze geograficznym.

Zatwierdzona jest jedynie odmiana Chasselas B. Winorośl jest prowadzona w jednopłaszczyznowym lub w dwupłaszczyznowym systemie podwiązywania. Aby zapewnić odpowiednią jakość na każdej nowej plantacji, gęstość obsady i rozstaw są dostosowane do sposobu prowadzenia winorośli (minimalna gęstość obsady wynosi 3 300 krzewów/ha a maksymalny rozstaw między szpalerami wynosi 3 m w systemie jednopłaszczyznowym; minimalna gęstość obsady wynosi 2 500 krzewów/ha przy międzyrzędziu nieprzekraczającym 3,5 m w systemie dwupłaszczyznowym). Szczegółowe zasady stosowania odpowiedniej gęstości obsady i rozstawu między szpalerami muszą być zgodne z przepisami art. 5 dekretu dotyczącego winogron objętych CHNP „Chasselas de Moissac”.

Od chwili zawiązywania się owoców zezwala się na nawadnianie bez nawożenia.

Wydajność określonych działek uprawnych, przeznaczonych pod uprawę CHNP „Chasselas de Moissac” jest ustalana na dwóch poziomach (plantacji i działek uprawnych). Średnia maksymalna łączna wydajność z plantacji wynosi 14 t/ha; średnia maksymalna wydajność z plantacji CHNP wynosi 13 t/ha, maksymalna łączna wydajność z działki uprawowej wynosi 16 t/ha. Jednakże dla danego zbioru, w przypadku wyjątkowej sytuacji klimatycznej, maksymalna łączna wydajność z działki uprawowej może zostać zmieniona, nie przekraczając jednak maksymalnej wydajności 18 t/ha i nie zmieniając średnich wydajności z plantacji. W żadnym przypadku odstępstwo to nie może, w obrębie tego samego roku gospodarczego, być połączone z odstępstwem dotyczącym zawartości cukru.

Zbiory prowadzone są ręcznie w kilku przejściach.

Przygotowywanie kiści, włącznie z tymi, które przeszły proces długiego przechowywania, odbywa się w miejscu wycinania i pakowania. Kiść jest poddana delikatnemu wycinaniu w celu usunięcia gron niezadowalającej jakości. Przygotowane kiście powinny odpowiadać opisowi winogron.

Po usunięciu zbędnych gron kiście są natychmiast umieszczane w opakowaniach, które pozwalają na zachowanie ich cech charakterystycznych i zapewnienie odpowiedniej jakości produktu. W ten sposób liczba zabiegów, jakim są poddawane winogrona jest możliwie jak najmniejsza, a nalot na owocach jest zachowany. Pakowanie odbywa się na specjalnych stanowiskach wycinania i pakowania znajdujących się w pobliżu miejsca zbiorów. W ten sposób pakowanie winogron na tym samym obszarze pozwala nie tylko zachować cechy charakterystyczne produktu, lecz również zapewnia lepszą jego identyfikowalność. Ponadto unika się uszkodzenia winogron oraz ich mieszania z innymi odmianami.

4.6. Związek z obszarem geograficznym: Region Bas Quercy charakteryzuje się właściwymi dla niego cechami geologicznymi, glebowymi i klimatycznymi. Wytyczenie granic działek uprawnych przeznacza na produkcję winogron chasselas najbardziej korzystne podłoża: gleby gliniaste, zawierające krzem, dobrze drenowane gleby piaszczyste i gleby piaszczysto-gliniaste pozbawione wapnia. Warunki klimatyczne, niewielkie różnice temperatur, a przede wszystkim długie okresy ładnej pogody w okresie jesiennym zapewniają dobre dojrzewanie winogron.

Dla tego rodzaju produkcji korzystne są dwa inne rodzaje gleby, z jednej strony — dość głębokie gleby czarne lub szare i kamieniste gleby płaskowyżu. Z drugiej strony — piargi gliniasto-wapienne na zboczach dość szeroko otwartych dolin.

4.7. Organ kontrolny:

Nazwa:

Institut National des Appellations d'Origine

Adres:

51, Rue d'Anjou

F-75008 Paris

Tel.:

(33) 153 89 80 00

Faks:

(33) 142 25 57 97

E-mail:

info@inao.gouv.fr

Nazwa:

D.G.C.C.R.F

Adres:

59, Bd V. Auriol

F-75703 Paris Cedex 13

Tel.:

(33) 144 87 17 17

Faks:

(33) 144 97 30 37

E-mail:

C3@dgccrf.finances.gouv.fr

4.8. Etykietowanie: Etykieta na opakowaniach jednostkowych zawiera:

chronioną nazwę pochodzenia „Chasselas de Moissac” napisaną czcionką o wielkości co najmniej równej największej czcionce użytej na etykiecie,

zapis „Appelation d'Origine Controllée” lub „AOC”,

nazwę producenta.

Każde opakowanie jednostkowe posiada system identyfikacyjny, zawierający numer porządkowy, zatwierdzony przez służby INAO i przydzielany przez instytucję zatwierdzoną przez INAO. Ten system identyfikacyjny może być wykorzystywany przy etykietowaniu.

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 43

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 16 lutego 2008

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 043/01	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	1

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 043/02	Kursy walutowe euro	3

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2008/C 043/03	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi i zmieniającego rozoprządzenie (WE) nr 70/2001	4

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2008/C 043/04	Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych drutów i skrętek ze stali niestopowej do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	9

2008/C 043/05	Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych świec, cienkich świec i podobnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	14

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 043/06	Pomoc państwa — Republika Czeska — Pomoc państwa C 3/08 (ex NN 102/05) — Rekompensata z tytułu świadczenia usług użyteczności publicznej dla przedsiębiorstw autobusowych z Moraw Południowych — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE ( 1 )	19

2008/C 043/07	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.5049 — Goldmann Sachs/Colony Capital/BUT) ( 1 )	27

2008/C 043/08	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.5034 — Montagu/GIP/Biffa) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	28

2008/C 043/09	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.4999 — Heineken/Scottish & Newcastle assets) ( 1 )	29

2008/C 043/10	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.4921 — CDC/Groupe Moniteur/AchatPublic.Com) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	30

	INNE AKTY
	Komisja
2008/C 043/11	Publikacja wniosku o zmianę zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	31

	Sprostowania
2008/C 043/12	Sprostowanie do publikacji wniosku zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (Dz.U. C 268 z 10.11.2007)	37

Data przyjęcia decyzji	5.12.2007
Numer pomocy	NN 70/07
Państwo członkowskie	Zjednoczone Krolestwo
Region	North-East England
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Rescue aid to Northern Rock
Podstawa prawna	Ad-hoc, Bank of England Acts 1694-1998
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Ratowanie przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji
Forma pomocy	Pożyczka uprzywilejowana, Gwarancja
Budżet	—
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	17.9.2007-17.3.2008
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	HM Treasury; The Governor and Company of the Bank of England
Inne informacje	—

Data przyjęcia decyzji	14.12.2007
Numer środka pomocy	N 656/07
Państwo członkowskie	Belgia
Region	—
Nazwa środka pomocy (i/lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc)	Prolongation du régime d'aide pour le transport combiné N 249/04 Verlenging van de steunregeling voor gecombineerd vervoer N 249/04
Podstawa prawna	Arrêté royal modifiant l'arrêté royal du 30 septembre 2005 relative à la promotion du transport ferroviaire combiné de marchandises Koninklijk besluit tot wijziging van het Koninklijk besluit van 30 september 2005 betreffende de bevordering van het gecombineerde goederenvervoer per spoor
Rodzaj środka pomocy	System pomocy
Cel pomocy	Promowanie transportu kombinowanego
Forma pomocy	Dotacja bezpośrednia
Budżet	30 mln EUR/rocznie
Intensywność pomocy	—
Czas trwania pomocy	2008 r.
Sektory gospodarki	Transport kombinowany
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Service public fédéral mobilité et transport Federale overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer
Inne informacje	—

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,4674
JPY	Jen	157,78
DKK	Korona duńska	7,4544
GBP	Funt szterling	0,74780
SEK	Korona szwedzka	9,3140
CHF	Frank szwajcarski	1,6022
ISK	Korona islandzka	98,23
NOK	Korona norweska	7,9255
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,224
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	263,59
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6965
PLN	Złoty polski	3,5900
RON	Lej rumuński	3,6445
SKK	Korona słowacka	33,019
TRY	Lir turecki	1,7603
AUD	Dolar australijski	1,6189
CAD	Dolar kanadyjski	1,4635
HKD	Dolar hong kong	11,4454
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8602
SGD	Dolar singapurski	2,0734
KRW	Won	1 386,77
ZAR	Rand	11,2647
CNY	Juan renminbi	10,5396
HRK	Kuna chorwacka	7,2575
IDR	Rupia indonezyjska	13 456,06
MYR	Ringgit malezyjski	4,7272
PHP	Peso filipińskie	59,723
RUB	Rubel rosyjski	36,0742
THB	Bat tajlandzki	46,663
BRL	Real	2,5757
MXN	Peso meksykańskie	15,7900