10.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 137/1

10.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 137/2

—

na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń;

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4203. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex )

10.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 137/3

1.

W dniu 1 czerwca 2006 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Berkshire Hathaway Inc. (Berkshire, Stany Zjednoczone) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady całkowitą kontrolę nad przedsiębiorstwem Metalworking IMC International Metalworking Companies (IMC, Izrael) w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie procedury uproszczonej stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta kwalifikuje się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych stron trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.4251 — Berkshire/Iscar Metalworking Companies, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

10.6.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 137/4

European Commission

Directorate-General for Competition

Consultation on de minimis (HT 368)

State aid Registry

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 296 12 42

E-mail: stateaidgreffe@ec.europa.eu

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do określenia w rozporządzeniu progu, poniżej którego uważa się, iż środki pomocy nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 traktatu, w związku z czym nie podlegają procedurze zgłoszenia przewidzianej w art. 88 ust. 3 traktatu.

(2)

Komisja w wielu decyzjach zastosowała już art. 87 i 88 traktatu, a przede wszystkim wyjaśniła w nich pojęcie pomocy w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu. Komisja określiła również kierunki swoich działań w odniesieniu do pułapu de minimis, poniżej którego można uważać, że art. 87 ust. 1 nie ma zastosowania, najpierw w swoim zawiadomieniu w sprawie stosowania zasady de minimis do pomocy państwa (3), a następnie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis  (4). W świetle dotychczasowych doświadczeń zdobytych podczas stosowania wyżej wymienionego rozporządzenia oraz w celu uwzględnienia zmian w zakresie inflacji i produktu krajowego brutto we Wspólnocie, właściwe wydaje się dokonanie przeglądu niektórych warunków ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 69/2001 oraz zastąpienie tego rozporządzenia nowym.

(3)

W kontekście szczególnych zasad, które stosuje się w sektorze rolnictwa, rybołówstwa, akwakultury oraz transportu (5), a także mając na uwadze ryzyko, iż w sektorach tych nawet niewielkie kwoty udzielonej pomocy mogłyby spełniać kryteria art. 87 ust. 1 traktatu, właściwe jest, aby niniejsze rozporządzenie nie miało zastosowania do tych sektorów. Biorąc pod uwagę podobieństwa między przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych z jednej strony oraz produktów niebędących rolnymi z drugiej strony, niniejsze rozporządzenie powinno jednak stosować się do przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł, iż z chwilą, gdy Wspólnota przyjęła akty prawne w celu ustanowienia wspólnej organizacji rynku w danym sektorze rolnictwa, państwa członkowskie mają obowiązek powstrzymania się od wszelkich działań mogących zaszkodzić tej organizacji lub wprowadzających od niej odstępstwa. Z tego względu niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy, której kwota ustalana jest na podstawie ceny lub ilości produktów zakupionych lub wprowadzonych na rynek, ani do wsparcia de minimis, które wiązałoby się z obowiązkiem podzielenia się nim z producentami surowców.

(4)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy wywozowej ani pomocy preferującej produkty krajowe względem produktów przywożonych. Ponadto nie powinno ono mieć zastosowania do pomocy finansującej tworzenie i funkcjonowanie sieci dystrybucyjnej w innych państwach członkowskich Wspólnoty. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach handlowych bądź kosztów badań lub usług doradczych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi zwykle pomocy wywozowej.

(5)

W świetle doświadczeń Komisji można uznać, że pomoc nieprzekraczająca pułapu 200 000 EUR w dowolnie ustalonym okresie trzech lat nie wpływa na handel między państwami członkowskimi i/lub nie zakłóca bądź nie grozi zakłóceniem konkurencji i dlatego nie podlega przepisom art. 87 ust. 1 traktatu. Lata, które w tym celu należy wziąć pod uwagę, obejmują lata budżetowe odpowiadające celom budżetowymi danego państwa członkowskiego. Stosowny okres trzech lat należy oceniać w sposób ciągły, tak więc dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy ustalać ogólną kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu poprzedniego roku budżetowego oraz w ciągu poprzednich dwóch lat budżetowych. W tym celu powinno się uwzględnić pomoc przyznaną przez dowolny urząd lub organ administracji danego państwa, nawet w przypadku gdy jest ona finansowana w całości lub w części z zasobów Wspólnoty.

(6)

Zgodnie z zasadami regulującymi kwestie dotyczące pomocy objętej zakresem art. 87 ust. 1 traktatu za datę przyznania pomocy de minimis należy uznać moment, w którym beneficjentowi zostało nadane, zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, prawo przyjęcia pomocy. Zasada de minimis nie narusza możliwości otrzymania przez przedsiębiorstwa pomocy państwa zatwierdzonej przez Komisję lub objętej rozporządzeniem o wyłączeniu grupowym.

(7)

W kontekście przejrzystości, równości traktowania oraz prawidłowego stosowania pułapu de minimis, właściwe jest, by państwa członkowskie stosowały tą samą metodę obliczeń. W celu ułatwienia tych obliczeń oraz zgodnie z obecną praktyką stosowania zasady de minimis kwoty przyznanej pomocy, które nie przybierają formy dotacji pieniężnych, powinny być przeliczane na ekwiwalent dotacji brutto. [Ponadto w celu zapewniania skutecznego monitorowania procesu przyznawania pomocy niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do środków pomocy, które są przejrzyste, tzn. wówczas, gdy wartość pomocy daje się łatwo ująć ilościowo.] Przy obliczaniu ekwiwalentu dotacji dla przejrzystych rodzajów pomocy, innych niż dotacje lub wypłacanych w kilku ratach, należy stosować rynkowe stopy procentowe obowiązujące w czasie przyznawania takiej pomocy. Mając na uwadze jednolite, przejrzyste i proste stosowanie zasad pomocy państwa, rynkowe stopy procentowe stosowane do celów niniejszego rozporządzenia powinno się uważać za stopy referencyjne. Stopy referencyjne powinny być stopami okresowo ustalanymi przez Komisję na podstawie obiektywnych kryteriów oraz publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w Internecie.

(8)

Komisja ma obowiązek czuwać nad przestrzeganiem zasad przyznawania pomocy państwa, a w szczególności nad tym, by spełniała je pomoc przyznana zgodnie z zasadami de minimis. Zgodnie z zasadą współpracy ustanowioną w art. 10 traktatu państwa członkowskie powinny ułatwiać osiągnięcie tego celu poprzez ustanowienie niezbędnego mechanizmu gwarantującego, że ogólna kwota pomocy przyznanej temu samemu beneficjentowi zgodnie z zasadą de minimis nie przekracza pułapu 200 000 EUR w okresie trzech lat. W tym celu państwa członkowskie, przyznając pomoc de minimis, powinny poprzez odniesienie do niniejszego rozporządzenia poinformować zainteresowane przedsiębiorstwo, że pomoc ma charakter de minimis, a także uzyskać pełną informację o innych przypadkach pomocy de minimis otrzymanej w ciągu ostatnich trzech lat budżetowych oraz starannie kontrolować, czy przyznanie nowej pomocy de minimis nie spowoduje przekroczenia pułapu de minimis. Kontrolę pułapu można również zapewnić dzięki wpisom do centralnego rejestru.

(9)

Rozporządzenie (WE) nr 69/2001 przestaje obowiązywać z dniem 31 grudnia 2006 r. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem stosowane od dnia 1 stycznia 2007 r.

(10)

Uwzględniając doświadczenie Komisji, a w szczególności częstotliwość, z jaką zasadniczo należy dokonywać przeglądu polityki pomocy państwa, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia. Na wypadek, gdyby niniejsze rozporządzenie przestało obowiązywać i nie zostało przedłużone, państwa członkowskie powinny dysponować sześciomiesięcznym okresem dostosowawczym w odniesieniu do pomocy de minimis objętej niniejszym rozporządzeniem,

a)

sektora transportu (6);

b)

działalności związanej z produktami rybołówstwa i akwakultury objętymi rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 (7);

c)

działalności związanej z produkcją pierwotną (uprawa/hodowla) produktów wymienionych w załączniku I do traktatu;

d)

pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do traktatu, której wysokość ustalana jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych lub wprowadzonych na rynek, lub która zależy od faktu jej przekazania w części lub w całości producentom surowców (rolnikom);

e)

pomocy udzielanej na działalność związaną z wywozem, a mianowicie pomocy związanej z ilością wywożonych produktów, oraz pomocy zależnej od preferowania towarów krajowych względem towarów przywożonych;

f)

tworzenia i prowadzenia sieci dystrybucyjnej lub innych wydatków bieżących związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej w innych państwach członkowskich.

a)

„produkty rolne” oznacza produkty wymienione w załączniku I do traktatu WE, z wyjątkiem produktów rybołówstwa;

b)

„przetwarzanie produktów rolnych” oznacza czynności dokonywane na produkcie rolnym, których produkt końcowy jest również produktem rolnym;

c)

„wprowadzanie produktów rolnych do obrotu” oznacza posiadanie lub wystawianie produktu w celu sprzedaży, oferowanie produktu na sprzedaż, jego dostawę lub każdy inny sposób wprowadzania produktu na rynek.