14.9.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/1

Kursy walutowe euro (1)

13 września 2005

(2005/C 225/01)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2276
JPY	Jen	136,17
DKK	Korona duńska	7,4562
GBP	Funt szterling	0,67410
SEK	Korona szwedzka	9,3090
CHF	Frank szwajcarski	1,5474
ISK	Korona islandzka	76,48
NOK	Korona norweska	7,8210
BGN	Lew	1,9558
CYP	Funt cypryjski	0,5729
CZK	Korona czeska	29,310
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	245,55
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6961
MTL	Lir maltański	0,4293
PLN	Złoty polski	3,9383
RON	Lej rumuński	3,4905
SIT	Tolar słoweński	239,43
SKK	Korona słowacka	38,510
TRY	Lir turecki	1,6400
AUD	Dolar australijski	1,5988
CAD	Dolar kanadyjski	1,4552
HKD	Dolar hong kong	9,5288
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7483
SGD	Dolar singapurski	2,0638
KRW	Won	1 259,52
ZAR	Rand	7,8444
CNY	Juan renminbi	9,9362
HRK	Kuna chorwacka	7,4300
IDR	Rupia indonezyjska	12 368,07
MYR	Ringgit malezyjski	4,627
PHP	Peso filipińskie	68,654
RUB	Rubel rosyjski	34,8490
THB	Bat tajlandzki	50,293

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

14.9.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/3

Publikacja wniosku o rejestrację w znaczeniu art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

(2005/C 225/03)

Niniejsza publikacja daje prawo do wyrażenia sprzeciwu w znaczeniu art. 7 i art. 12d wymienionego rozporządzenia. Każdy sprzeciw wobec tego wniosku musi być wniesiony za pośrednictwem właściwych władz Państwa Członkowskiego, państwa będącego członkiem WTO lub państwa trzeciego zatwierdzonego, zgodnie z art. 12 trzecie tiret w terminie sześciu miesięcy od tej publikacji. Publikacja jest uzasadniona następującymi elementami, szczególnie punktem 4.6, w związku z którymi uważa się, że wniosek jest uzasadniony w znaczeniu rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

ZESTAWIENIE STRESZCZAJĄCE

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 2081/92

„HUILE D'OLIVE DE NIMES”

N° WE: FR/00441/18.11.2004

CHNP (X) CHOG ( )

Niniejsze zestawienie jest podsumowaniem sporządzonym wyłącznie do celów informacyjnych. W celu uzyskania dokładnych informacji osoby zainteresowane, w szczególności producenci wyrobów objętych daną chronioną nazwą pochodzenia (CHNP) lub chronionym oznaczeniem geograficznym (CHOG), proszone są o zapoznanie się z pełną wersją specyfikacji produktu udostępnianą na szczeblu krajowym lub przez służby Komisji Europejskiej (1).

1. Właściwe służby Państwa Członkowskiego

Nazwa:	Institut National des Appellations d'Origine (Krajowy Instytut ds. Nazw Pochodzenia)
Adres:	138, Champs Elysées — F-75008 Paris Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r.: 51 rue d'Anjou — F-75008 Paris
Tel.	01 53 89 80 00
Faks:	01 42 25 57 97

2. Grupa składająca wniosek

2.1

Nazwa:

Syndicat des Oléiculteurs du Gard et Environs pour la Défense et la Promotion des Appellations d'Origine Contrôlées Huile d'Olive de Nîmes et Olive de Nîmes.

2.2

Adres:

Mas des Abeilles — F-30000 Nîmes

Tel.:

04 66 04 50 34

Faks:

04 66 04 50 31

2.3

Skład:

producenci/przetwórcy (X) inni ( )

3. Rodzaj produktu

oliwa klasy 1.5

4. Opis

(podsumowanie warunków określonych w art. 4 ust. 2)

4.1 Nazwa: „Huile d'olive de Nîmes”

4.2 Opis: „Huile d'olive de Nîmes” charakteryzuje się przewagą odmiany Picholine. Nadaje jej ona ostry smak, czasem z odrobiną goryczy. Oliwa ma zapach karczochów i zielonych warzyw. W smaku ten aromat warzywny przybiera posmak makkii i czerwonych owoców.

Oliwa ma zielony kolor, czasami z żółtymi odcieniami.

4.3 Obszar geograficzny: Obszar produkcji „Huile d'olive de Nîmes” obejmuje 183 gminy departamentu Gard oraz 40 gmin departamentu Hérault. Szczegółowy wykaz gmin znajduje się w opisie.

Obszar geograficzny rozciąga się na wzgórzach, wzniesieniach o wysokości zazwyczaj mniejszej niż 350 m. Obszary są zbudowane głównie z molasy trzeciorzędowej, wapieni i wapieni marglistych wieku kredowego i tarasów aluwialnych.

Na obszarze panuje klimat śródziemnomorski i wieje mistral.

4.4 Dowód pochodzenia: Oliwa może być wprowadzana do obrotu pod kontrolowaną nazwą pochodzenia „Huile d'olive de Nîmes” tylko po uzyskaniu świadectwa zatwierdzenia przyznanego przez Krajowy Instytut ds. Nazw Pochodzenia, po spełnieniu warunków określonych w krajowych przepisach prawnych dotyczących zatwierdzania produktów na bazie oliwek korzystających z kontrolowanej nazwy pochodzenia.

Wszystkie działania związane z produkcją surowca i przygotowaniem oliwy muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym.

W odniesieniu do produkcji surowca procedura obejmuje:

identyfikację działek polegającą na przygotowaniu wykazu działek uznanych za nadające się do produkcji oliwy pod nazwą pochodzenia „Huile d'olive de Nîmes”, spełniających kryteria dotyczące sadzenia drzew oliwnych i zasad produkcji,

deklarację upraw sporządzaną corocznie przez plantatora oliwek, który zgłasza powierzchnię objętą produkcją, wysokość produkcji zgodnie z ustalonym plonem, przeznaczenie oliwek (przemysł olejarski, miejsce przygotowania).

W odniesieniu do przygotowania procedura przewiduje:

deklarację produkcji sporządzaną przez wytwórcę, który zgłasza corocznie całkowitą ilość przetworzonego produktu,

wniosek o przyznanie świadectwa zatwierdzenia umożliwiający identyfikację miejsca magazynowania produktów oraz wszystkich zbiorników zawierających produkty, które mają być objęte zatwierdzeniem.

Procedurę tę uzupełnia kontrola analityczna i organoleptyczna pozwalająca zachować jakość i cechy charakterystyczne produktów.

Ponadto każdy podmiot, który otrzymał świadectwo zatwierdzenia ma obowiązek sporządzania corocznej deklaracji zapasów.

4.5 Metoda otrzymywania: Oliwki muszą być produkowane i przetwarzane na obszarze produkcji określonym w pkt 4.3.

Odmiany:

Oliwa musi być otrzymywana z następujących odmian: Picholine, Négrette, Noirette. Odmiany te muszą stanowić ogółem przynajmniej 85 % drzew całości uprawnych gajów oliwnych. Odsetek odmiany Picholine musi stanowić przynajmniej 70 % liczby drzew całości uprawnych gajów oliwnych. Jednakże do 2015 roku włącznie odsetek ten może wynosić 60 %.

Drugorzędne odmiany to: Sauzen vert, Rougette, Olivastre, Broutignan, Cul blanc, Verdale de l'Hérault lub Groussaldo, Aglandau, Amellau, Pigalle, Piquette oraz inne dawne odmiany lokalne występujące przed mrozami z 1956 r.

W każdym gaju oliwnym dopuszcza się sadzenie drzew oliwnych odmian zapylających, jeżeli są rozłożone w sposób równomierny i pod warunkiem, że ich ilość nie przekracza 5 % liczby szczepów w danym gaju oliwnym. Wykorzystanie oliwek otrzymanych z odmian zapylających dopuszcza się wyłącznie pod warunkiem, że odsetek oliwek nie przekracza 5 % masy wykorzystanych oliwek.

Gospodarowanie gajami oliwnymi:

Gaje oliwne powinny być zagospodarowane co roku poprzez sadzenie upraw, sianie trawy i koszenie. Minimalna powierzchnia przypadająca na każde drzewo nie może być mniejsza niż 24 m2. Odstęp pomiędzy drzewami musi wynosić przynajmniej 4 metry.

Przycinanie musi odbywać się przynajmniej co 2 lata.

Nawadnianie w okresie wegetacji drzew oliwnych jest dozwolone do chwili osiągnięcia dojrzałości.

Plon nie może przekraczać 10 ton z hektara. W przypadku wyjątkowych warunków atmosferycznych dany plon może zostać zmniejszony lub zwiększony, nie może on jednak przekroczyć 12 ton oliwek z hektara.

Oliwę wytwarza się z oliwek pochodzących z drzew przynajmniej pięcioletnich.

Zbiór:

Data rozpoczęcia zbiorów oliwek ustalana jest na mocy zarządzenia prefekta na wniosek służb Krajowego Instytutu ds. Nazw Pochodzenia (INAO).

Oliwę otrzymuje się z dojrzałych oliwek, gdy przynajmniej 25 % oliwek zmieniło kolor z jasnego zielonego na żółty.

Oliwki zbiera się prosto z drzewa lub w wyniku wibracji, potrząsania, lub zasysania owoców lub w jakikolwiek inny sposób nienaruszający zewnętrznej struktury oliwek poprzez zbieranie ich w sieci lub inne zbiorniki umieszczone pod drzewem. Stosowanie produktów powodujących spadanie owoców jest zabronione.

Oliwki zebrane bezpośrednio z ziemi muszą być przechowywane oddzielnie od oliwek, które mają zostać wykorzystane do produkcji oliwy korzystającej z kontrolowanej nazwy pochodzenia.

Oliwki są magazynowane i transportowane w ażurowych skrzyniach lub pojemnikach.

Warunki produkcji:

Okres przechowywania oliwek, między zbiorem a wykorzystaniem nie może przekroczyć ośmiu dni.

Mieszanie oliwek różnych odmian jest dozwolone przed rozdrabnianiem. Jednakże odmiana Picholine musi stanowić przynajmniej 60 % wykorzystywanych oliwek.

Ekstrakcja odbywa się tylko mechanicznie, a pulpa z oliwek podgrzewana jest do maksymalnej temperatury 30 °C.

Jedyne dozwolone procesy to mycie, klarowanie, odwirowywanie i filtrowanie. W celu ułatwienia ekstrakcji oliwy zabrania się stosowania dodatków z wyjątkiem wody.

Otrzymywana oliwa musi być oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia, w którym maksymalna zawartość wolnego kwasu olejowego wynosi 0,8 grama na 100 gramów.

4.6 Związek: Połączenie elementów środowiska naturalnego, historii oraz fachowej wiedzy sprawia, że „Huile d'olive de Nîmes” jest produktem oryginalnym i jedynym w swoim rodzaju.

Środowisko naturalne:

Obszar produkcji rozciąga się na wzgórzach i wzniesieniach o wysokości zazwyczaj mniejszej niż 350 m. Obszary są zbudowane głównie z molasy trzeciorzędowej, wapieni i wapieni marglistych wieku kredowego i tarasów aluwialnych. Panuje klimat śródziemnomorski, który charakteryzuje się bardzo suchym okresem letnim oraz silnymi opadami deszczu w okresie jesiennym. W regionie wieje mistral i mogą występować ostre zimy.

Historia:

Od starożytności obecność drzew oliwnych świadczy o bezpośrednim związku regionu Nîmes z uprawą oliwek.

Oliwa jest produkowana w tym regionie od bardzo dawna. Oliwa wytwarzana z drzew oliwnych była jedynym dostępnym tłuszczem, co sprzyjało rozwojowi biednych terenów. Drzewa oliwne zaczęto uprawiać podczas zajęcia regionu przez Greków, następnie uprawa ta rozwinęła się jeszcze bardziej wraz z ustanowieniem kolonii rzymskich. Największy rozwój uprawy przypada na XVI wiek.

W 1789 r. oliwa z oliwek produkowana w sektorze Aramon uważana była za jedną z najlepszych a Nîmes było ważnym miejscem sprzedaży oliwy.

Jednakże w wyniku uprawy winorośli oraz przywozu oliwy obszary uprawy oliwek uległy zmniejszeniu.

XIX wiek charakteryzował się spadkiem uprawy oliwek na skutek konkurencji ze strony uprawy winorośli oraz przywozu innych tłuszczów. Tendencja spadkowa utrzymywała się aż do drugiej wojny światowej. Pięć lat konfliktu zbrojnego wzbudziło ponowny wzrost zainteresowania produkcją oliwy z oliwek, co było spowodowane brakiem przywozu oleju i tłuszczów.

Ostre mrozy z 1956 roku zniszczyły gaje oliwne w regionie Nîmes.

Ponowny rozkwit odnotowuje się od lat 90 i produkcja „Huile d'olive de Nîmes” znowu się rozwija.

Fachowa wiedza:

„Huile d'olive de Nîmes” jest głównie wytwarzana z odmiany Picholine, ze względu na jej odporność, która umożliwia jej doskonałe dostosowanie do warunków glebowo-klimatycznych. Odmiana ta wykazuje pewien stopień odporności na chłody zimowe a jej owoce są odporne na silne wiatry jesienne.

Drzewa Picholine występują głównie w basenie Nîmes, który jest kolebką odmiany. Natomiast na podgórzu Cévenols występują inne odmiany lokalne.

Ze względu na wiatr człowiek postanowił uprawiać stosunkowo niewysokie drzewa oliwne, co poza lepszą odpornością na wiatr ułatwia również zbiór zielonych oliwek jadalnych. Oliwki zbierane są głównie ręcznie, po pierwsze ponieważ Picholine, będąca główną odmianą, wykorzystywana jest do dwóch celów (produkcja oliwy i oliwki jadalne) oraz jest zbyt odporna na wibrację, a po drugie ze względu na układ tradycyjnych gajów oliwnych (mała powierzchnia, obecność murków, często utrudniony dostęp).

Dostosowanie terenu w szczególności do uprawy odmiany Picholine oraz jakość wytwarzanej z niej oliwy wpłynęły na ponowny rozwój produkcji oliwy z Nîmes także poza jej kolebką historyczną w okolicach Nîmes i Sommières.

4.7 Organ kontrolny:

Nazwa:	I.N.A.O.
Adres:	138, Champs Elysées F-75008 Paris Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r.: 51 rue d'Anjou — F-75008 Paris
Nazwa:	D.G.C.C.R.F.
Adres:	59, Bd V. Auriol F-75703 Paris Cedex 13

4.8 Etykietowanie: Oprócz obowiązkowych zapisów przewidzianych w przepisach dotyczących etykietowania i prezentacji żywności, etykiety na olejach korzystających z kontrolowanej nazwy pochodzenia „Huile d'olive de Nîmes” muszą zawierać następujące informacje:

nazwę pochodzenia „Huile d'olive de Nîmes”

zapis „appellation d'origine contrôlée” lub „AOC”. Jeżeli na etykiecie figuruje niezależnie od adresu nazwa plantacji lub marki, nazwa pochodzenia zostaje powtórzona między słowami „appellation” i „contrôlée”.

Informacje te znajdują się w jednym polu widzenia na tej samej etykiecie.

Napisane są widoczną, czytelną, trwałą i dostatecznie dużą czcionką, by wyróżniały się na etykiecie, na której są wydrukowane i w taki sposób, by informacje te wyróżniały się wyraźnie od innych informacji lub znaków graficznych.

4.9 Wymogi krajowe: Uchwała w sprawie kontrolowanej nazwy pochodzenia „Huile d'olive de Nîmes”

(1) Komisja Europejska — Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa — Jednostka ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych — B-1049 Bruksela.

14.9.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/8

Procedura informacyjna — przepisy techniczne

(2005/C 225/04)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dyrektywa 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37; Dz.U. L 217 z 5.8.1998, str. 18).

Notyfikacje projektów krajowych przepisów technicznych otrzymane przez Komisję

Pozycja (1)	Tytuł	Koniec trzymiesięcznego okresu status quo (2)
2005/0410/D	Projekt rozporządzenia ogólnego do ustawy o kontroli i dopuszczeniu do użytku broni palnej i amunicji (BeschV)	25.11.2005
2005/0411/F	Dekret nr z dnia …2005 r. dotyczący ochrony budynków przed termitami i innymi owadami ksylofagicznymi (odżywiającymi się drewnem) oraz zmieniający kodeks budownictwa i mieszkalnictwa	28.11.2005
2005/0412/F	Rozporządzenie dotyczące stosowania artykułów R. 112-2 do R. 112-6 kodeksu budownictwa i mieszkalnictwa	28.11.2005
2005/0413/P	Druga zmiana dekretu z mocą ustawy nr 366-A/97 z dnia 20 grudnia, ustanawiającego reżim prawny w zakresie zarządzania opakowaniami i odpadami opakowaniowymi	28.11.2005
2005/0416/F	Noty techniczne Pro Pharmacopoea poddane konsultacji publicznej	30.11.2005
2005/0417/F	Decyzja nr 05-XXXX Urzędu Regulacji Komunikacji Elektronicznej i Poczty z dnia XX XXXXXX 2005 r. określająca warunki techniczne używania pasma częstotliwości 3410-3600 MHz do połączeń transmisyjnych punkt-wielopunkt służby stałej	30.11.2005
2005/0418/F	Decyzja nr 05-XXXX Urzędu Regulacji Komunikacji Elektronicznej i Poczty z dnia XX XXXXXX 2005 r. określająca warunki techniczne używania bezprzewodowych instalacji dostępowych obejmujących lokalne sieci radiowe w paśmie 5 GHz Decyzja nr 05-XXXX Urzędu Regulacji Komunikacji Elektronicznej i Poczty z dnia XX XXXX XXXXXX 2005 r. przydzielająca częstotliwości bezprzewodowym instalacjom dostępowym obejmującym lokalne sieci radiowe w paśmie 5 GHz	30.11.2005
2005/0419/CZ	Projekt — Obwieszczenie z dnia …., zmieniające obwieszczenie Ministerstwa Przemysłu i Handlu nr 345/2002 Zb. U., określające urządzenia pomiarowe podlegające obowiązkowej legalizacji oraz urządzenia pomiarowe podlegające zatwierdzeniu typu	1.12.2005

Komisja zwraca uwagę na orzeczenie wydane w dniu 30 kwietnia 1996 r. w sprawie CIA Security (C-194/94 — ECR I, str. 2201), w którym Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że artykuły 8 i 9 Dyrektywy 98/34/WE (wcześniej 83/189/EWG) należy interpretować w taki sposób, że jednostki mogą powoływać się na nie przed sądami krajowymi, mającymi obowiązek zaniechać stosowania krajowego przepisu technicznego, który nie został notyfikowany zgodnie z Dyrektywą.

Orzeczenie to potwierdza komunikat Komisji z dnia 1 października 1986 r. (Dz.U. C 245 z 1.10.1986, str. 4).

W związku z tym, niedopełnienie obowiązku notyfikacji powoduje, że odnośne przepisy techniczne nie mogą być stosowane przez sąd, w rezultacie nie mają one mocy obowiązującej w stosunku do jednostek.

Więcej informacji na temat procedury notyfikacji można zasięgnąć pod adresem:

European Commission

DG Enterprise and Industry, Unit C3

B-1049 Brussels

e-mail: Dir83-189-Central@cec.eu.int

Informacje także na stronie internetowej: http://europa.eu.int/comm/enterprise/tris/

Aby uzyskać dalsze informacje na temat notyfikacji, prosimy o kontakt z krajowymi instytucjami wymienionymi poniżej:

WYKAZ INSTYTUCJI KRAJOWYCH ODPOWIEDZIALNYCH ZA WDRAŻANIE DYREKTYWY 98/34/WE

BELGIA

BELNotif

Qualité et Sécurité

SPF Economie, PME, Classes moyennes et Energie

NG III – 4ème étage

boulevard du Roi Albert II / 16

B-1000 Bruxelles

Pani Pascaline Descamps

Tel.: (32-2) 206 46 89

Faks: (32-2) 206 57 46

e-mail: pascaline.descamps@mineco.fgov.be

paolo.caruso@mineco.fgov.be

e-mail ogólny: belnotif@mineco.fgov.be

Witryna internetowa: http://www.mineco.fgov.be

REPUBLIKA CZESKA

Czech Office for Standards, Metrology and Testing

Gorazdova 24

P.O. BOX 49

CZ-128 01 Praha 2

Pani Helena Fofonková

Tel.: (420) 224 907 125

Faks: (420) 224 907 122

e-mail: fofonkova@unmz.cz

e-mail ogólny: eu9834@unmz.cz

Witryna internetowa: http://www.unmz.cz

DANIA

Erhvervs- og Boligstyrelsen

Dahlerups Pakhus

Langelinie Allé 17

DK-2100 Copenhagen Ø (or DK-2100 Copenhagen OE)

Tel.: (45) 35 46 66 89 (bezpośredni)

Faks: (45) 35 46 62 03

e-mail: Pani Birgitte Spühler Hansen – bsh@ebst.dk

Wspólna skrzynka pocztowa dla wiadomości dotyczących zawiadomień – noti@ebst.dk

Witryna internetowa: http://www.ebst.dk/Notifikationer

NIEMCY

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Referat XA2

Scharnhorststr. 34–37

D-10115 Berlin

Pani Christina Jäckel

Tel.: (49) 30 2014 6353

Faks: (49) 30 2014 5379

e-mail: infonorm@bmwa.bund.de

Witryna internetowa: http://www.bmwa.bund.de

ESTONIA

Ministry of Economic Affairs and Communications

Harju str. 11

EE-15072 Tallinn

Pan Karl Stern

Tel.: (372) 6 256 405

Faks: (372) 6 313 660

e-mail: karl.stern@mkm.ee

e-mail ogólny: el.teavitamine@mkm.ee

GRECJA

Ministry of Development

General Secretariat of Industry

Mesogeion 119

GR-101 92 ATHENS

Tel.: (30) 210 696 98 63

Faks: (30) 210 696 91 06

ELOT

Acharnon 313

GR-111 45 ATHENS

Tel.: (30) 210 212 03 01

Faks: (30) 210 228 62 19

e-mail: 83189in@elot.gr

Witryna internetowa: http://www.elot.gr

HISZPANIA

Ministerio de Asuntos Exteriores

Secretaría de Estado de Asuntos Europeos

Direccion General de Coordinacion del Mercado Interior y otras Políticas Comunitarias

Subdireccion General de Asuntos Industriales, Energéticos, de Transportes y Comunicaciones y de Medio Ambiente

C/Padilla, 46, Planta 2a, Despacho: 6218

E-28006 MADRID

Pan Angel Silván Torregrosa

Tel.: (34) 91 379 83 32

Pani Esther Pérez Peláez

Doradca Techniczny

e-mail: esther.perez@ue.mae.es

Tel.: (34) 91 379 84 64

Faks: (34) 91 379 84 01

e-mail ogólny: d83-189@ue.mae.es

FRANCJA

Délégation interministérielle aux normes

Direction générale de l'Industrie, des Technologies de l'information et des Postes (DiGITIP)

Service des politiques d'innovation et de compétitivité (SPIC)

Sous-direction de la normalisation, de la qualité et de la propriété industrielle (SQUALPI)

DiGITIP 5

12, rue Villiot

F-75572 Paris Cedex 12

Pani Suzanne Piau

Tel.: (33) 1 53 44 97 04

Faks: (33) 1 53 44 98 88

e-mail: suzanne.piau@industrie.gouv.fr

Pani Françoise Ouvrard

Tel.: (33) 1 53 44 97 05

Faks: (33) 1 53 44 98 88

e-mail: francoise.ouvrard@industrie.gouv.fr

IRLANDIA

NSAI

Glasnevin

Dublin 9

Ireland

Pan Tony Losty

Tel.: (353) 1 807 38 80

Faks: (353) 1 807 38 38

e-mail: tony.losty@nsai.ie

Witryna internetowa: http://www.nsai.ie

WŁOCHY

Ministero delle attività produttive

Dipartimento per le imprese

Direzione Generale per lo sviluppo produttivo e la competitività

Ufficio F1 - Ispettorato tecnico dell'industria

Via Molise 2

I-00187 Roma

Pan Vincenzo Correggia

Tel.: (39) 06 47 05 22 05

Faks: (39) 06 47 88 78 05

e-mail: vincenzo.correggia@minindustria.it

Pan Enrico Castiglioni

Tel.: (39) 06 47 05 26 69

Faks: (39) 06 47 88 77 48

e-mail: enrico.castiglioni@minindustria.it

e-mail ogólny: ucn98.34.italia@attivitaproduttive.gov.it

Witryna internetowa: http://www.minindustria.it

CYPR

Cyprus Organization for the Promotion of Quality

Ministry of Commerce, Industry and Tourism

13, A. Araouzou street

CY-1421 Nicosia

Tel.: (357) 22 409313 lub (357) 22 375053

Faks: (357) 22 754103

Pan Antonis Ioannou

Tel.: (357) 22 409409

Faks: (357) 22 754103

e-mail: aioannou@cys.mcit.gov.cy

Pani Thea Andreou

Tel.: (357) 22 409 404

Faks: (357) 22 754 103

e-mail: tandreou@cys.mcit.gov.cy

e-mail ogólny: dir9834@cys.mcit.gov.cy

Witryna internetowa: http://www.cys.mcit.gov.cy

ŁOTWA

Ministry of Economics of Republic of Latvia

Trade Normative and SOLVIT Notification Division

SOLVIT Coordination Centre

55, Brivibas Street

LV-1519 Riga

Reinis Berzins

Deputy Head of Trade Normative and SOLVIT Notification Division

Tel.: (371) 7013230

Faks: (371) 7280882

Zanda Liekna

Solvit Coordination Centre

Tel.: (371) 7013236

Faks: (371) 7280882

e-mail: zanda.liekna@em.gov.lv

e-mail ogólny: notification@em.gov.lv

LITWA

Lithuanian Standards Board

T. Kosciuskos g. 30

LT-01100 Vilnius

Pani Daiva Lesickiene

Tel.: (370) 5 2709347

Faks: (370) 5 2709367

e-mail: dir9834@lsd.lt

Witryna internetowa: http://www.lsd.lt

LUKSEMBURG

SEE - Service de l'Energie de l'Etat

34, avenue de la Porte-Neuve

B.P. 10

L-2010 Luxembourg

Pan J.P. Hoffmann

Tel.: (352) 46 97 46 1

Faks: (352) 22 25 24

e-mail: see.direction@eg.etat.lu

Witryna internetowa: http://www.see.lu

WĘGRY

Hungarian Notification Centre –

Ministry of Economy and Transport

Budapest

Honvéd u. 13-15.

H-1055

Pan Zsolt Fazekas

e-mail: fazekaszs@gkm.hu

Tel.: (36) 1 374 2873

Faks: (36) 1 473 1622

e-mail: notification@gkm.hu

Witryna internetowa: http://www.gkm.hu/dokk/main/gkm

MALTA

Malta Standards Authority

Level 2

Evans Building

Merchants Street

VLT 03

MT-Valletta

Tel.: (356) 2124 2420

Faks: (356) 2124 2406

Pani Lorna Cachia

e-mail: lorna.cachia@msa.org.mt

e-mail ogólny: notification@msa.org.mt

Witryna internetowa: http://www.msa.org.mt

HOLANDIA

Ministerie van Financiën

Belastingsdienst/Douane Noord

Team bijzondere klantbehandeling

Centrale Dienst voor In-en uitvoer

Engelse Kamp 2

Postbus 30003

9700 RD Groningen

Nederland

Pan Ebel van der Heide

Tel.: (31) 50 5 23 21 34

Pani Hennie Boekema

Tel.: (31) 50 5 23 21 35

Pani Tineke Elzer

Tel.: (31) 50 5 23 21 33

Faks: (31) 50 5 23 21 59

e-mail ogólny:

Enquiry.Point@tiscali-business.nl

Enquiry.Point2@tiscali-business.nl

AUSTRIA

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Abteilung C2/1

Stubenring 1

A-1010 Wien

Pani Brigitte Wikgolm

Tel.: (43) 1 711 00 58 96

Faks: (43) 1 715 96 51 lub (43) 1 712 06 80

e-mail: not9834@bmwa.gv.at

Witryna internetowa: http://www.bmwa.gv.at

POLSKA

Ministerstwo Gospodarki i Pracy

Departament Stosunków Europejskich i Wielostronnych

Plac Trzech Krzyży 3/5

PL-00-507 Warszawa

Pani Barbara Nieciak

Tel.: (48-22) 693 54 07

Faks: (48-22) 693 40 28

e-mail: barnie@mg.gov.pl

Pani Agata Gągor

Tel.: (48-22) 693 56 90

e-mail ogólny: notyfikacja@mg.gov.pl

PORTUGALIA

Instituto Portugês da Qualidade

Rua Antonio Gião, 2

P-2829-513 Caparica

Pani Cândida Pires

Tel.: (351) 21 294 82 36 lub 81 00

Faks: (351) 21 294 82 23

e-mail: c.pires@mail.ipq.pt

e-mail ogólny: not9834@mail.ipq.pt

Witryna internetowa: http://www.ipq.pt

SŁOWENIA

SIST – Slovenian Institute for Standardization

Contact point for 98/34/EC and WTO-TBT Enquiry Point

Šmartinska 140

SLO-1000 Ljubljana

Tel.: (386) 1 478 3041

Faks: (386) 1 478 3098

e-mail: contact@sist.si

Pani Vesna Stražišar

SŁOWACJA

Pani Kvetoslava Steinlova

Director of the Department of European Integration,

Office of Standards, Metrology and Testing of the Slovak Republic

Stefanovicova 3

SK-814 39 Bratislava

Tel.: (421) 2 5249 3521

Faks: (421) 2 5249 1050

e-mail: steinlova@normoff.gov.sk

FINLANDIA

Kauppa-ja teollisuusministeriö

(Ministerstwo Handlu i Przemysłu)

Adres dla odwiedzających:

Aleksanterinkatu 4

FIN-00171 Helsinki

oraz

Katakatu 3

FIN-00120 Helsinki

Adres pocztowy:

PO Box 32

FIN-00023 Government

Pan Tuomas Mikkola

Tel.: (358) 9 5786 32 65

Faks: (358) 9 1606 46 22

e-mail: tuomas.mikkola@ktm.fi

Pani Katri Amper

e-mail ogólny: maaraykset.tekniset@ktm.fi

Witryna internetowa: http://www.ktm.fi

SZWECJA

Kommerskollegium

(Krajowy Urząd Handlu)

Box 6803

Drottninggatan 89

S-113 86 Stockholm

Pani Kerstin Carlsson

Tel.: (46) 86 90 48 82 lub (46) 86 90 48 00

Faks: (46) 8 690 48 40 lub (46) 83 06 759

e-mail: kerstin.carlsson@kommers.se

e-mail ogólny: 9834@kommers.se

Witryna internetowa: http://www.kommers.se

WIELKA BRYTANIA

Department of Trade and Industry

Standards and Technical Regulations Directorate 2

151 Buckingham Palace Road

London SW1 W 9SS

United Kingdom

Pan Philip Plumb

Tel.: (44) 2072151488

Faks: (44) 2072151529

e-mail: philip.plumb@dti.gsi.gov.uk

e-mail ogólny: 9834@dti.gsi.gov.uk

Witryna internetowa: http://www.dti.gov.uk/strd

EFTA - ESA

EFTA Surveillance Authority

Rue Belliard 35

B-1040 Bruxelles

Pani Adinda Batsleer

Tel.: (32-2) 286 18 61

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: aba@eftasurv.int

Pani Tuija Ristiluoma

Tel.: (32-2) 286 18 71

Faks: (32-2) 286 18 00

e-mail: tri@eftasurv.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGESA@eftasurv.int

Witryna internetowa: http://www.eftasurv.int

EFTA

Goods Unit

EFTA Secretariat

Rue Joseph II 12-16

B-1000 Bruxelles

Pani Kathleen Byrne

Tel.: (32-2) 286 17 49

Faks: (32-2) 286 17 42

e-mail: kathleen.byrne@efta.int

e-mail ogólny: DRAFTTECHREGEFTA@efta.int

Witryna internetowa: http://www.efta.int

TURCJA

Undersecretariat of Foreign Trade

General Directorate of Standardisation for Foreign Trade

Inönü Bulvari no 36

06510

Emek - Ankara

Pan Mehmet Comert

Tel.: (90) 312 212 58 98

Faks: (90) 312 212 87 68

e-mail: comertm@dtm.gov.tr

Witryna internetowa: http://www.dtm.gov.tr

(1) Rok — numer identyfikacyjny — Państwo Członkowskie nadsyłające.

(2) Okres, w którym projekt nie może zostać przyjęty.

(3) Okres status quo nie ma zastosowania, ponieważ Komisja przyjmuje uzasadnienie pilnego przyjęcia podane przez Państwo Członkowskie dokonujące notyfikacji.

(4) Okres status quo nie ma zastosowania, ponieważ przepisy dotyczą specyfikacji technicznych lub innych wymagań bądź przepisów dotyczących usług, związanych z przepisami podatkowymi lub finansowymi, zgodnie z art. 1 ust. 11 akapitem drugim tiret trzecie dyrektywy 98/34/WE.

(5) Procedura informacyjna zakończona.

14.9.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/13

Komunikat Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92

Zobowiązania z tytułu wykonywania usług publicznych w zakresie obsługi regularnych połączeń lotniczych na terenie Włoch

(2005/C 225/05)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady nr 2408/92/EWG z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych i zgodnie z art. 52 ust. 35 Ustawy nr 448 z dnia 28 grudnia 2001 r., rząd Włoch podjął decyzję o nałożeniu zobowiązań z tytułu wykonywania usług publicznych w zakresie obsługi regularnych połączeń lotniczych na następującej trasie:

1. Trasa

Crotone — Rzym — Mediolan i z powrotem.

1.1.

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia Rady nr 95/93/EWG z dnia 18 stycznia 1993 r., zmienionego rozporządzeniem nr 793/2004, w sprawie wspólnych zasad przydziału czasów startów i lądowań w portach lotniczych Wspólnoty, właściwe organy będą mogły zarezerwować niektóre przydziały czasów dla realizacji usług zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym dokumencie.

1.2.	Dla realizacji celów określonych zobowiązaniami nałożonymi z tytułu wykonywania usług publicznych, włoski Krajowy Urząd Lotnictwa Cywilnego (ENAC) zweryfikuje właściwość struktury przewoźników i jej zgodność z minimalnymi wymogami dotyczącymi dostępu do usług.

2. Zobowiązania z tytułu wykonywania usług publicznych są następujące:

2.1 Minimalna częstotliwość lotów:

Minimalna częstotliwość lotów na podanej trasie to dwa loty dziennie w obie strony przez cały rok.

Zgodnie z systemem zobowiązań, do sprzedaży powinna być oddana całkowita liczba miejsc na pokładzie każdego samolotu, bez żadnych ograniczeń ilościowych. W tranzytowym porcie lotniczym w Rzymie, na trasie Rzym — Mediolan, a także w porcie w Mediolanie, na trasie Mediolan — Rzym, miejsca nie zarezerwowane na całą trasę Crotone — Mediolan i Mediolan — Crotone mogą być sprzedane po cenie rynkowej. W tym celu rezerwacje biletów po cenie wolnorynkowej mogą być przyjmowane jedynie na 10 godzin przed odlotem samolotu z portu lotniczego Crotone na trasie Crotone — Rzym — Mediolan i z portu lotniczego Mediolan na trasie Mediolan — Rzym — Crotone.

2.2. Rozkład lotów:

Na trasie Crotone — Rzym — Mediolan

—	1 rejs odlatujący w godzinach 06.45 — 07.45,

—	1 rejs odlatujący w godzinach 14.30 — 15.30.

Za wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, odlot do Mediolanu musi nastąpić w ciągu sześćdziesięciu minut od chwili przylotu samolotu do Rzymu.

Na trasie Mediolan — Rzym — Crotone

—	1 rejs odlatujący w godzinach 10.30 — 11.30,

—	1 rejs odlatujący w godzinach 18.30 — 19.30.

Za wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, odlot do Crotone musi nastąpić w ciągu sześćdziesięciu minut od chwili przylotu samolotu do Rzymu.

2.3. Flota:

Samoloty obsługujące trasę Crotone — Rzym — Mediolan i z powrotem powinny gwarantować minimalną zdolność przewozową wynoszącą 90 miejsc przez cały rok.

2.4. Zdolności przewozowe:

Minimalne dzienne zdolności przewozowe przez cały rok muszą wynosić 180 miejsc na trasie Crotone — Rzym — Mediolan i 180 miejsc na trasie Mediolan — Rzym — Crotone.

2.5. Taryfy:

Maksymalne dopuszczalne taryfy na każdej trasie wynoszą:

—	Crotone — Rzym 66,00 EUR,

—	Crotone — Mediolan (przez Rzym) 94,00 EUR,

—	Mediolan — Crotone (przez Rzym) 94,00 EUR,

—	Rzym — Crotone 66,00 EUR.

Wszystkie podane taryfy nie zawierają podatku VAT i opłat lotniskowych. Nie jest dozwolone stosowanie jakichkolwiek dopłat.

Należy zapewnić przynajmniej jeden system całkowicie bezpłatnej dystrybucji i sprzedaży biletów, nie wymagający od pasażerów ponoszenia dodatkowych kosztów.

Wszyscy pasażerowie podróżujący na trasach Crotone — Rzym, Crotone — Mediolan, Mediolan — Crotone i Rzym — Crotone mają prawo do korzystania z powyższych taryf. Jedynie pasażerowie korzystający z przelotu na trasie Rzym — Mediolan i Mediolan — Rzym są zobowiązani zakupić bilet po cenie rynkowej.

Każdego roku właściwe organy dokonują korekty maksymalnych taryf zgodnie ze wskaźnikiem inflacji z poprzedniego roku obliczonym na podstawie ogólnego wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych podanego przez ISTAT/FOI. O dokonanych korektach powiadamiani są wszyscy przewoźnicy realizujący przewozy na wspomnianych trasach oraz Komisja Europejska w celu ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

W przypadku, gdy odnotowany dla każdego półrocza średni kurs walutowy EUR/USD i/lub koszt paliwa lotniczego ulegnie zmianie na poziomie wyższym niż 5 %, taryfy będą musiały być skorygowane proporcjonalnie do odnotowanej zmiany, w zakresie w jakim koszt paliwa wpływa na koszt przelotu.

Ewentualne korekty taryf ustalane są co sześć miesięcy przez Ministerstwo Infrastruktury i Transportu na podstawie analizy przeprowadzonej przez włoski Krajowy Urząd Lotnictwa Cywilnego (ENAC). Wszelkie korekty wchodzą w życie od następnego półrocza.

O dokonanych korektach powiadamiani są wszyscy przewoźnicy realizujący przewozy na wspomnianych trasach oraz Komisja Europejska w celu ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.6. Ciągłość obsługi:

W celu zapewnienia ciągłości, regularności i punktualności lotów, przewoźnicy lotniczy przyjmujący na siebie niniejsze zobowiązania z tytułu wykonywania usług publicznych, zobowiązują się:

—

złożyć zabezpieczenie finansowe gwarantujące prawidłową realizację i ciągłość obsługi. Powyższe zabezpieczenie musi opiewać na co najmniej 2 miliony EUR w formie poręczenia ubezpieczeniowego, wystawionego na rzecz włoskiego Krajowego Urzędu Lotnictwa Cywilnego (ENAC), który wykorzysta poręczenie dla zabezpieczenia przyjętych przez przewoźnika zobowiązań;

—	wykonywać w każdym roku przynajmniej 98 % przewidzianych lotów; dopuszcza się limit 2 % odwołanych lotów z przyczyn bezpośrednio zależnych od przewoźnika, za wyjątkiem przypadków działania siły wyższej;

—

przekazać do urzędu nadzorującego tytułem kary, kwotę 3 000 EUR za każdy odwołany lot ponad dopuszczalny limit 2 %. Pozyskane w ten sposób środki posłużą finansowaniu ciągłości terytorialnej miasta Crotone. Powyższe kary uzupełniają rekompensaty przewidziane obowiązującymi przepisami z tytułu odmowy przyjęcia pasażera na pokład samolotu;

—	zagwarantować obsługę przez co najmniej 12 kolejnych miesięcy.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 225

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 48 14 września 2005

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacje
	Komisja
2005/C 225/1	Kursy walutowe euro	1

2005/C 225/2	Opinia Komisji z dnia 13 września 2005 r. w sprawie planu unieszkodliwiania odpadów promieniotwórczych powstałych w wyniku likwidacji i demontażu reaktora badawczego TRIGA — Mark I, znajdującego się na terenie Akademii Medycznej w Hanowerze, w Dolnej Saksonii, w Republice Federalnej Niemiec, zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom	2

2005/C 225/3	Publikacja wniosku o rejestrację w znaczeniu art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych	3

2005/C 225/4	Procedura informacyjna — przepisy techniczne ( 1 )	8

2005/C 225/5	Komunikat Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92 — Zobowiązania z tytułu wykonywania usług publicznych w zakresie obsługi regularnych połączeń lotniczych na terenie Włoch ( 1 )	13

2005/C 225/6	Nałożenie zobowiązań z tytułu wykonywania usług publicznych zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2408/92 w stosunku do regularnych połączeń lotniczych na wewnątrzniemieckich trasach lotniczych ( 1 )	15