(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Żelazocyjanek sodu i żelazocyjanek potasu zostały dopuszczone bez ograniczeń czasowych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2005 (3), zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG, jako dodatki paszowe dla wszystkich gatunków zwierząt. Substancje te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty należące do grupy spoiw, środków przeciwzbrylających i koagulantów zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o ponowną ocenę żelazocyjanku sodu i żelazocyjanku potasu jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Wnioskodawca wystąpił o zaklasyfikowanie tego dodatku do kategorii „dodatki technologiczne” i do grupy funkcjonalnej „środki przeciwzbrylające”. Do wniosku dołączono dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

W opiniach z dnia 21 marca 2023 r. (4) i 4 czerwca 2024 r. (5) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że stosowanie żelazocyjanku sodu i żelazocyjanku potasu jest bezpieczne dla zwierząt w przypadku dodania ich do chlorku sodu w maksymalnej zawartości doprecyzowanej w opiniach oraz że w proponowanych warunkach stosowania nie dają one powodów do obaw bezpieczeństwo konsumentów. Urząd stwierdził również, że żelazocyjanek sodu i żelazocyjanek potasu nie działają drażniąco na skórę i oczy ani nie działają uczulająco na skórę. Ze względu na obecność niklu żelazocyjanek sodu uznano jednak za substancję działającą uczulająco na skórę i drogi oddechowe. Nie można było wyciągnąć wniosków dotyczących bezpieczeństwa użytkownika narażonego poprzez wdychanie na żelazocyjanek potasu. Stosowanie żelazocyjanku sodu i żelazocyjanku potasu jako dodatków paszowych uznano za bezpieczne dla środowiska. Żelazocyjanek sodu i żelazocyjanek potasu uznano za skuteczne środki przeciwzbrylające w przypadku dodania ich do chlorku sodu przy proponowanych poziomach stosowania. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatków paszowych w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

W związku z powyższym Komisja uznaje, że żelazocyjanek sodu i żelazocyjanek potasu spełniają warunki przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Należy zatem zezwolić na stosowanie tych substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Komisja uważa ponadto, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia użytkowników tych dodatków.

(6)

Ponieważ brak jest względów bezpieczeństwa, które wymagałyby natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia na stosowanie przedmiotowych substancji, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,