(1)

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem”) został zawarty przez Unię na mocy decyzji Rady i Komisji 2000/384/WE, EWWiS (2) i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2000 r. Układ zawiera protokół 4 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” i metod współpracy administracyjnej (zwany dalej „protokołem 4”).

(2)

Zgodnie z art. 39 protokołu 4 Rada Stowarzyszenia, ustanowiona na mocy art. 67 Układu (zwana dalej „Radą Stowarzyszenia”), może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do postanowień protokołu 4.

(3)

Na swoim następnym posiedzeniu lub w drodze wymiany listów Rada Stowarzyszenia ma przyjąć decyzję dotyczącą zmiany Układu poprzez zastąpienie protokołu 4.

(4)

Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia, gdyż decyzja Rady Stowarzyszenia będzie wywierała skutki prawne.

(5)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (3) (zwana dalej „Konwencją”) została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE (4) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. Państwo Izrael (zwane dalej „Izraelem”) również jest Umawiającą się Stroną Konwencji.

(6)

W Konwencji zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich umów zawartych między Umawiającymi się Stronami Konwencji. Konwencja ma zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych odpowiednich umowach.

(7)

Art. 6 Konwencji stanowi, że każda z Umawiających się Stron podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania Konwencji. W tym celu Rada Stowarzyszenia powinna przyjąć decyzję o zawarciu w protokole 4 odesłania dynamicznego do Konwencji, tak aby odnosił się on zawsze do najnowszej obowiązującej wersji Konwencji.

(8)

Decyzją (UE) 2019/2198 (5) Rada poparła zmiany Konwencji przewidujące wprowadzenie nowego zbioru zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwane dalej „zmianami Konwencji”). Zmiany Konwencji wejdą w życie w dniu 1 stycznia 2025 r. W oczekiwaniu na wejście w życie zmian Konwencji Unia i Izrael zasygnalizowały wolę możliwie jak najszybszego rozpoczęcia dwustronnego stosowania nowych reguł jako alternatywy, równolegle do obecnych reguł.

(9)

Podczas posiedzenia technicznego, które odbyło się w Brukseli w dniu 5 lutego 2020 r., większość Umawiających się Stron Konwencji zgodziła się wdrożyć – na zasadzie przejściowej i dwustronnej oraz w oparciu o zmiany Konwencji – alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej „regułami przejściowymi”). Reguły przejściowe obowiązują równolegle z regułami przewidzianymi w Konwencji w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany Konwencji.

(10)

Stosowanie reguł przejściowych zapewnia dostosowanie przepływów handlowych i praktyk celnych w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany Konwencji.

(11)

Od dnia 1 września 2021 r. między niektórymi Umawiającymi się Stronami Konwencji (6) wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia, na podstawie których to protokołów, w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany Konwencji, zastosowanie mają reguły przejściowe.

(12)

Na początku 2021 r. Unia przesłała Izraelowi propozycję dotyczącą reguł przejściowych. Na 11. posiedzeniu Podkomitetu ds. Współpracy Celnej i Opodatkowania, które odbyło się w Brukseli w dniu 12 stycznia 2023 r., Izrael poinformował Unię, że reguły przejściowe mogłyby zostać przyjęte pod warunkiem zapewnienia systemu „przenikalności”. W świetle propozycji Izraela pierwotny wniosek Unii stał się nieaktualny. Unia powinna zatem ustalić zaktualizowane stanowisko, które ma być zajęte w Radzie Stowarzyszenia w odniesieniu do reguł przejściowych.

(13)

Celem reguł przejściowych jest wprowadzenie mniej rygorystycznych reguł ułatwiających uzyskiwanie przez towary preferencyjnego statusu pochodzenia. Ponieważ reguły przejściowe są zasadniczo mniej rygorystyczne niż reguły określone w Konwencji, to towary spełniające reguły pochodzenia określone w Konwencji mogłyby również kwalifikować się jako produkty pochodzące na podstawie reguł przejściowych, z wyłączeniem niektórych produktów rolnych klasyfikowanych w działach, 2, 4–15 i 16 (z wyjątkiem przetworzonych produktów rybołówstwa) oraz w działach 17–24 nomenklatury Zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów w wersji z 2022 r., regulowanej przez Międzynarodową konwencję w sprawie zharmonizowanego systemu określania i kodowania towarów (7), ze zmianami.

(14)

Reguły przejściowe mają zastosowanie równolegle z regułami pochodzenia określonymi w Konwencji, tworząc dwie odrębne strefy kumulacji pochodzenia. Z tego względu w protokole 4 należy dodać postanowienie dotyczące ogólnego stosowania przenikalności między Konwencją a regułami przejściowymi.

(15)

Stanowisko Unii Europejskiej w ramach Rady Stowarzyszenia powinno zatem opierać się na dołączonym projekcie decyzji,