ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 65 |
Spis treści |
|
I Akty ustawodawcze |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty ustawodawcze
ROZPORZĄDZENIA
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/1 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, Euratom) 2022/2434
z dnia 6 grudnia 2022 r.
w sprawie zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 w odniesieniu do ustanowienia zróżnicowanej strategii finansowania jako ogólnej metody zaciągania pożyczek
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 322 ust. 1,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego (1),
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 220 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (3) („rozporządzenie finansowe”) stanowi, że Komisja jest upoważniona, w danym akcie podstawowym, do zaciągania pożyczki w imieniu Unii lub Euratomu w celu dalszego udzielenia odpowiednich kwot państwom członkowskim lub państwom trzecim będącym beneficjentami na warunkach mających zastosowanie do zaciąganych pożyczek. W tym względzie wielkość przepływów pieniężnych odpowiadających pożyczonym funduszom i pożyczkom jest zrównoważona. Oznacza to, że Unia musi przeprowadzać operacje rynkowe w oparciu o potrzeby w zakresie wypłat dla każdego konkretnego przypadku udzielania pożyczek, co ogranicza możliwość spójnego planowania różnych operacji zaciągania pożyczek i kształtowanie struktury zapadalności w celu osiągnięcia najlepszych wyników pod względem kosztów. |
(2) |
Finansowanie poszczególnych programów pomocy finansowej za pomocą odrębnych metod finansowania stwarza koszty i złożoność, ponieważ różne programy pomocy finansowej konkurują o ograniczoną liczbę możliwości finansowania. Powoduje to fragmentację podaży dłużnych papierów wartościowych Unii oraz ogranicza płynność i zainteresowanie inwestorów odrębnymi programami, mimo że wszystkie dłużne papiery wartościowe Unii mają taką samą – wysoką – jakość kredytową. Pomoc finansowa powinna być zatem zorganizowana w oparciu o jednolitą metodę finansowania, która zwiększa płynność obligacji unijnych oraz atrakcyjność i opłacalność emisji unijnej. |
(3) |
Potrzeba jednolitej metody finansowania jest szczególnie widoczna w obecnym kontekście wsparcia finansowego dla Ukrainy ze względu na jej pilne potrzeby finansowania. Niedawne doświadczenia związane z potrzebami finansowymi Ukrainy uwypukliły wady fragmentarycznego podejścia do organizacji długu Unii. Aby wzmocnić pozycję Unii jako emitenta długu denominowanego w euro, niezwykle ważne jest zorganizowanie wszystkich nowych emisji w ramach jednolitej metody finansowania. |
(4) |
Model jednolitej metody finansowania oraz większość elementów infrastruktury niezbędnej do jej wdrożenia ustanowiono już w formie zróżnicowanej strategii finansowania na podstawie decyzji (UE, Euratom) 2020/2053 (4). Strategia ta umożliwiła skuteczne uruchomienie środków finansowych na dotacje i pożyczki na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 (5) oraz na szereginnych programów unijnych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2020/2094 (6). Ze względu na oczekiwaną złożoność operacji niezbędnych do zaspokojenia pilnych potrzeb finansowania Ukrainy oraz do przewidywania ewentualnych przyszłych operacji zaciągania i udzielania pożyczek należy ustanowić zróżnicowaną strategię finansowania jako jednolitą metodę finansowania realizacji operacji zaciągania i zaciągania pożyczek. |
(5) |
Stosowanie zróżnicowanej strategii finansowania powinno umożliwić elastyczną realizację programu finansowania, przy pełnym poszanowaniu zasad neutralności budżetowej i równowagi budżetowej określonych w art. 310 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”). Beneficjenci powinni w pełni ponosić koszty programu finansowania w oparciu o jednolitą metodykę alokacji kosztów, która zapewnia przejrzystą i proporcjonalną alokację kosztów. Zobowiązania do spłaty powinny nadal spoczywać na beneficjentach pomocy finansowej, zgodnie z art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia finansowego. |
(6) |
Realizacja zróżnicowanej strategii finansowania wymaga przestrzegania jednolitego zbioru zasad w odniesieniu do wszystkich opartych na niej programów zaciągania i udzielania pożyczek. Zasady te należy zatem dodać do horyzontalnych przepisów finansowych określonych w rozporządzeniu finansowym przyjętym przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 TFUE. |
(7) |
Zróżnicowana strategia finansowania powinna zapewnić Komisji większą elastyczność w odniesieniu do harmonogramu i terminów zapadalności pojedynczych transakcji finansowania oraz umożliwić regularne i stałe wypłaty na rzecz różnych krajów będących beneficjentami. Strategia taka powinna opierać się na łączeniu instrumentów finansowania. Zapewniłoby to Komisji elastyczność w organizowaniu płatności na rzecz beneficjentów niezależnie od warunków rynkowych w momencie dokonywania płatności, przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka, że Komisja musiałaby gromadzić stałe kwoty w niestabilnych lub niekorzystnych warunkach. |
(8) |
Zapewnienie Komisji tej elastyczności wymagałoby wprowadzenia wspólnej puli płynności. Taka scentralizowana funkcja zarządzania płynnością sprawiłaby, że zdolność Unii do finansowania stałaby się bardziej odporna i była w stanie wytrzymać tymczasowy brak równowagi wszystkich wpływów i wypływów w oparciu o solidną zdolność prognozowania płynności. |
(9) |
Komisja powinna realizować wszystkie niezbędne transakcje mające na celu zapewnienie regularnej obecności na rynku kapitałowym, osiągnięcie jak najlepszych kosztów finansowania oraz ułatwienie transakcji na dłużnych papierach wartościowych Unii i Euratomu. |
(10) |
Rozszerzając zrównoważoną strategię finansowania na szerszy zakres programów, Komisja powinna zatem dokonać niezbędnych ustaleń w celu jej wdrożenia. Ustalenia te powinny obejmować ramy zarządzania, procedury zarządzania ryzykiem oraz metodykę alokacji kosztów, która powinna być zgodna z art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia finansowego. Aby zapewnić przejrzystość, Komisja powinna regularnie przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyczerpujące informacje na temat wszystkich aspektów swojej strategii zaciągania pożyczek i zarządzania długiem. |
(11) |
Należy zatem zmienić rozporządzenie finansowe. |
(12) |
Ze względu na pewność i jasność prawa w odniesieniu do już przyznanej pomocy finansowej oraz w odniesieniu do pomocy finansowej na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/… ustanawiającego instrument wsparcia dla Ukrainy na rok 2023 (pomoc makrofinansowa +) (7), niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do programów pomocy finansowej, w odniesieniu do której akty podstawowe wchodzą w życie w dniu 9 listopada 2022 r. lub po tym dniu. |
(13) |
Z uwagi na pilną potrzebę wynikającą z wyjątkowych okoliczności spowodowanych niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojną napastniczą Rosji przeciwko Ukrainie, należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, TFUE i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. |
(14) |
W świetle sytuacji na Ukrainie, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE, Euratom) 2018/1046 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 220 uchyla się ust. 2 i 7; |
2) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 220a Zróżnicowana strategia finansowania 1. Komisja wdraża zróżnicowaną strategię finansowania obejmującą pożyczki zatwierdzone na podstawie art. 5 ust. 1 decyzji Rady (UE, Euratom) 2020/2053 (*1) oraz, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, operacje zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w celu finansowania programów pomocy finansowej. Zróżnicowana strategia finansowania jest wdrażana za pomocą wszystkich niezbędnych transakcji mających na celu regularną obecność na rynku kapitałowym, opiera się na łączeniu instrumentów finansowania i wykorzystuje wspólną pulę płynności. 2. Komisja dokonuje koniecznych ustaleń w zakresie wdrażania zróżnicowanej strategii finansowania. Komisja regularnie przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyczerpujące informacje na temat wszystkich aspektów swojej strategii zaciągania pożyczek i zarządzania długiem. (*1) Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylająca decyzję 2014/335/UE, Euratom (Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1).”." |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do programów pomocy finansowej, w odniesieniu do których akty podstawowe wchodzą w życie w dniu 9 listopada 2022 r. lub po tym dniu.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 grudnia 2022 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
Przewodnicząca
R. METSOLA
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
(1) Opinia z dnia 22 listopada 2022 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 6 grudnia 2022 r.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
(4) Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylająca decyzję 2014/335/UE, Euratom (Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17).
(6) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 23).
(7) Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/5 |
DECYZJA RADY (UE) 2022/2435
z dnia 26 lipca 2022 r.
w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy między Unią Europejską a Ukrainą w sprawie transportu drogowego towarów
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 91 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2022/1158 (2) Umowę między Unią Europejską a Ukrainą w sprawie transportu drogowego towarów (zwaną dalej „Umową”) podpisano w dniu 29 czerwca 2022 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. |
(2) |
W związku z poważnymi zakłóceniami w sektorze transportu w Ukrainie spowodowanymi prowadzoną przez Rosję wojną napastniczą konieczne jest znalezienie alternatywnych szlaków drogowych, aby umożliwić Ukrainie eksport zapasów zbóż, paliwa, środków spożywczych i innych istotnych towarów. |
(3) |
Biorąc pod uwagę, że zezwolenia wydane przez państwa członkowskie w ramach systemu Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu oraz umowy dwustronne między państwami członkowskimi a Ukrainą nie zapewniają ukraińskim przewoźnikom drogowym towarów niezbędnej elastyczności, która pozwoliłaby im zwiększać liczbę przewozów przez terytorium Unii oraz między Ukrainą a Unią i planować je z wyprzedzeniem, kluczowe znaczenie ma liberalizacja transportu drogowego towarów w ramach operacji dwustronnych i tranzytu. |
(4) |
Ze względu na wyjątkowe i nadzwyczajne okoliczności, które wymagają podpisania, tymczasowego stosowania i zawarcia Umowy, oraz zgodnie z Traktatami, właściwe jest, aby Unia tymczasowo wykonywała stosowne kompetencje dzielone przyznane jej na mocy Traktatów. Wszelkie skutki niniejszej decyzji dla podziału kompetencji między Unią a państwami członkowskimi powinny być ściśle ograniczone w czasie. Kompetencje wykonywane przez Unię na podstawie niniejszej decyzji oraz Umowy powinny być zatem wykonywane wyłącznie w okresie obowiązywania Umowy. W związku z tym Unia przestanie wykonywać kompetencje dzielone wykonywane w ten sposób, gdy tylko Umowa przestanie obowiązywać. Bez uszczerbku dla innych środków unijnych oraz pod warunkiem zgodności ze środkami unijnymi, kompetencje te, zgodnie z art. 2 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), będą następnie ponownie wykonywane przez państwa członkowskie. Ponadto przypomina się, że zgodnie z protokołem nr 25 w sprawie wykonywania kompetencji dzielonych, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE, zakres wykonywania kompetencji Unii w niniejszej decyzji obejmuje wyłącznie elementy regulowane niniejszą decyzją oraz Umową i nie obejmuje całej dziedziny. Wykonywanie kompetencji Unii poprzez niniejszą decyzję pozostaje bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji Unii i państw członkowskich w stosunku do wszelkich trwających lub przyszłych negocjacji dotyczących umów międzynarodowych z dowolnym państwem trzecim w tej dziedzinie, jak również podpisywania takich umów lub ich zawierania. |
(5) |
Prowadzona przez Rosję wojna napastnicza przeciwko Ukrainie sprawiła, że wielu ukraińskich kierowców nie jest w stanie dopełnić procedur administracyjnych związanych z dokumentami kierowcy, na przykład wystąpić z wnioskiem o wydanie międzynarodowego prawa jazdy lub z wnioskiem o wydanie nowych dokumentów kierowcy w przypadku utraty lub kradzieży dotychczasowych dokumentów. Ważne jest zatem, by uwzględnić te wyjątkowe okoliczności, wprowadzając środki szczególne zwalniające kierowców z wymogu okazania międzynarodowego prawa jazdy, uznające podjęte przez Ukrainę decyzje o przedłużeniu ważności dokumentów kierowcy oraz ułatwiające wymianę informacji między właściwymi organami Stron Umowy w celu zwalczania oszustw i przerabiania dokumentów kierowcy. |
(6) |
Umowa powinna zostać zatwierdzona w imieniu Unii, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Umowa między Unią Europejską a Ukrainą w sprawie transportu drogowego towarów zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej (3).
Artykuł 2
1. Wykonywanie kompetencji Unii zgodnie z niniejszą decyzją oraz Umową jest ograniczone do okresu obowiązywania Umowy. Bez uszczerbku dla innych środków unijnych i z zastrzeżeniem ich przestrzegania, po upływie tego okresu obowiązywania Unia zaprzestaje natychmiast wykonywania tych kompetencji, a państwa członkowskie ponownie wykonują swoje kompetencje zgodnie z art. 2 ust. 2 TFUE.
2. Wykonywanie kompetencji Unii zgodnie z niniejszą decyzją oraz Umową pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich dotyczących trwających lub przyszłych negocjacji dotyczących umów międzynarodowych w sprawie przewozów drogowych towarów z dowolnym innym państwem trzecim, oraz z Ukrainą w odniesieniu do okresu po zakończeniu obowiązywania Umowy, jak również podpisywania takich umów lub ich zawierania.
3. Wykonywanie kompetencji Unii, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wyłącznie elementy regulowane niniejszą decyzją oraz Umową.
4. Niniejsza decyzja oraz Umowa pozostają bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji Unii i państw członkowskich w dziedzinie transportu drogowego towarów w odniesieniu do elementów innych niż te, które są regulowane niniejszą decyzją oraz Umową.
Artykuł 3
Przewodniczący Rady dokonuje, w imieniu Unii, notyfikacji, o której mowa w art. 13 Umowy.
Artykuł 4
Komisja Europejska, wspierana przez przedstawicieli państw członkowskich jako obserwatorów, reprezentuje Unię we Wspólnym Komitecie ustanowionym w art. 7 Umowy.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Bruskeli dnia 26 lipca 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
M. KUPKA
(1) Zgoda z dnia 10 listopada 2022 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Decyzja Rady (UE) 2022/1158 z dnia 27 czerwca 2022 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską a Ukrainą w sprawie transportu drogowego towarów (Dz.U. L 179 z 6.7.2022, s. 1).
(3) Tekst Umowy został opublikowany w Dz.U. L 179 z 6.7.2022, s. 4.
ROZPORZĄDZENIA
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/8 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2022/2436
z dnia 12 grudnia 2022 r.
wykonujące art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1770 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1770 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (1), w szczególności jego art. 12 ust. 2 i 6,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 28 września 2017 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2017/1770. |
(2) |
W dniu 13 grudnia 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2021/2201 (2) nadające skuteczność decyzji Rady (WPZiB) 2021/2208 (3) zmieniającej decyzję Rady (WPZiB) 2017/1775 (4) i ustanowiła nowe ramy, które umożliwiają zastosowanie dodatkowych środków ograniczających wobec osób i podmiotów odpowiedzialnych za zagrażanie pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali lub za utrudnianie lub podważanie pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
(3) |
Rada dokonała przeglądu wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku Ia do rozporządzenia (UE) 2017/1770. Na podstawie tego przeglądu należy zmienić uzasadnienia i informacje dotyczące tożsamości pięciu osób wymienionych w wykazie zamieszczonym w załączniku Ia do rozporządzenia (UE) 2017/1770. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik Ia do rozporządzenia (UE) 2017/1770, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku Ia do rozporządzenia (UE) 2017/1770 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/2201 z dnia 13 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/1770 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 446 z 14.12.2021, s. 1).
(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/2208 z dnia 13 grudnia 2021 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2017/1775 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 446 z 14.12.2021, s. 44).
(4) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/1775 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 23).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik Ia do rozporządzenia (UE) 2017/1770 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK Ia
Wykaz osób fizycznych, o których mowa w art. 2b
|
Imię i nazwisko |
Informacje identyfikacyjne |
Uzasadnienie |
Data umieszczenia w wykazie |
1. |
DIAW, Malick |
Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2.12.1979 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: B0722922, ważny do 13.8.2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy przemian politycznych w Mali), pułkownik |
Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście przemian politycznych w Mali, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« zapisanych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r. (»Karta okresu przejściowego«), które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. To opóźnienie przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia przejściowemu prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
2. |
WAGUÉ, Ismaël |
Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2.3.1975 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik |
Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jednąz głównych osób odpowiedzialnych za zamach stanu w dniu 18 sierpnia 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i pułkownikiem Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu (Comité national pour le salut du people, CNSP). Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z dnia 18 października 2021 r. oraz przez ciągłe dysputy z członkami Stałych Ram Strategicznych (CSP) przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), co spowodowało zawieszenie obrad CSA od października 2021 r. do września 2022 r. Sytuacja ta utrudniła wdrożenie tego porozumienia, które jest jedną z »misji« przemian politycznych w Mali, przewidzianą w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
3. |
MAÏGA, Choguel |
Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31.12.1958 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier |
Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie Narodowych Konsultacji dla Refundacji Assises nationales de la refondation (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad dwa lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Choguel Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
4. |
MAÏGA, Ibrahim Ikassa |
Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5.2.1971 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy |
Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania Narodowych Konsultacji dla Refundacji Assises nationales de la Refondation (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
5. |
DIARRA, Adama Ben (alias Ben Le Cerveau) |
Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przemian politycznych w Mali) |
Adama Ben Diarra, znany jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego, które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Opóźnienie to przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia przejściowemu prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie Narodowych Konsultacji dla Refundacji (Assises nationales de la Refondation) (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/16 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/2437
z dnia 9 grudnia 2022 r.
zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 71 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową występującą u świń utrzymywanych i dzikich, która może mieć poważny wpływ na odnośną populację zwierząt i rentowność hodowli, powodując zakłócenia w przemieszczaniu przesyłek tych zwierząt i pozyskanych od nich lub z nich produktów w Unii oraz w wywozie do państw trzecich. |
(2) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 (2) zostało przyjęte w ramach rozporządzenia (UE) 2016/429 i ustanawia na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia (zainteresowane państwa członkowskie) na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w tym załączniku. |
(3) |
Obszary wymienione jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 wyznaczono w oparciu o sytuację epidemiologiczną w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii. Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 został ostatnio zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2022/2348 (3) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby na Łotwie i Słowacji. Od czasu przyjęcia tego rozporządzenia wykonawczego sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do tej choroby w niektórych zainteresowanych państwach członkowskich uległa zmianie. |
(4) |
Wszelkie zmiany obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 powinny opierać się na sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na obszarach występowania tej choroby oraz ogólnej sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w zainteresowanym państwie członkowskim, poziomie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby, a także naukowych zasadach i kryteriach określania podziału geograficznego na obszary ze względu na afrykański pomór świń oraz wytycznych Unii uzgodnionych z państwami członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i publicznie dostępnych na stronie internetowej Komisji (4). Zmiany takie powinny również uwzględniać normy międzynarodowe, takie jak Kodeks zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (5), oraz uzasadnienia podziału na obszary przedstawione przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich. |
(5) |
Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2022/2348 w Republice Czeskiej wystąpiło nowe ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń. |
(6) |
Dodatkowo w grudniu 2022 r. odnotowano wystąpienie jednego ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni w kraju libereckim w Republice Czeskiej na obszarze obecnie niewymienionym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. W związku z tym obszar ten, obecnie niewymieniony w tym załączniku, powinien teraz zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a obszar graniczący z obszarem, na którym odnotowano ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych lub dzikich, powinien teraz zostać wymieniony jako obszar objęty ograniczeniami I, aby uwzględnić to niedawne ognisko. |
(7) |
W następstwie tego niedawnego ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w kraju libereckim w Republice Czeskiej oraz biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, podział na obszary w tym państwie członkowskim został ponownie oceniony i zaktualizowany zgodnie z art. 5, 6 i 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy odzwierciedlić w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. |
(8) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Republice Czeskiej należy wyznaczyć nowe obszary objęte ograniczeniami o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je jako obszary objęte ograniczeniami I i II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Ponieważ sytuacja w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń jest w Unii bardzo dynamiczna, przy wyznaczaniu tych nowych obszarów objętych ograniczeniami wzięto pod uwagę sytuację epidemiologiczną na otaczających je obszarach. |
(9) |
Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem wykonawczym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 grudnia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 z dnia 7 kwietnia 2021 r. ustanawiające szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 129 z 15.4.2021, s. 1).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/2348 z dnia 1 grudnia 2022 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 311 z 2.12.2022, s. 97).
(4) Dokument roboczy SANTE/7112/2015/Rev. 3 „Zasady i kryteria określania podziału geograficznego na obszary ze względu na afrykański pomór świń”. https://ec.europa.eu/food/animals/animal-diseases/control-measures/asf_en.
(5) Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE, 29. wydanie, 2021. Tom I i II ISBN 978-92-95115-40-8; https://www.woah.org/en/what-we-do/standards/codes-and-manuals/terrestrial-code-online-access/.
ZAŁĄCZNIK
Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK I
OBSZARY OBJĘTE OGRANICZENIAMI
CZĘŚĆ I
1. Niemcy
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Niemczech:
Bundesland Brandenburg:
— |
Landkreis Dahme-Spreewald:
|
— |
Landkreis Märkisch-Oderland:
|
— |
Landkreis Barnim:
|
— |
Landkreis Uckermark:
|
— |
Landkreis Oder-Spree:
|
— |
Landkreis Spree-Neiße:
|
— |
Landkreis Oberspreewald-Lausitz:
|
— |
Landkreis Elbe-Elster:
|
— |
Landkreis Prignitz:
|
Bundesland Sachsen:
— |
Stadt Dresden:
|
— |
Landkreis Meißen:
|
— |
Landkreis Mittelsachsen:
|
— |
Landkreis Nordsachsen:
|
— |
Landkreis Sächsische Schweiz-Osterzgebirge:
|
Bundesland Mecklenburg-Vorpommern:
— |
Landkreis Vorpommern Greifswald
|
— |
Landkreis Ludwigslust-Parchim:
|
2. Estonia
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Estonii:
— |
Hiiu maakond. |
3. Grecja
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Grecji:
— |
in the regional unit of Drama:
|
— |
in the regional unit of Xanthi:
|
— |
in the regional unit of Rodopi:
|
— |
in the regional unit of Evros:
|
— |
in the regional unit of Serres:
|
4. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Łotwie:
— |
Dienvidkurzemes novada, Grobiņas pagasts, Nīcas pagasta daļa uz ziemeļiem no apdzīvotas vietas Bernāti, autoceļa V1232, A11, V1222, Bārtas upes, Otaņķu pagasts, Grobiņas pilsēta, |
— |
Ropažu novada Stopiņu pagasta daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes. |
5. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Litwie:
— |
Kalvarijos savivaldybė, |
— |
Klaipėdos rajono savivaldybė: Agluonėnų, Dovilų, Gargždų, Priekulės, Vėžaičių, Kretingalės ir Dauparų-Kvietinių seniūnijos, |
— |
Marijampolės savivaldybė išskyrus Šumskų ir Sasnavos seniūnijos, |
— |
Palangos miesto savivaldybė, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė: Bartninkų, Gražiškių, Keturvalakių, Pajevonio, Virbalio, Vištyčio seniūnijos. |
6. Węgry
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Węgrzech:
— |
Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe, |
— |
Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, |
— |
406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Győr-Moson-Sopron megye 100550, 100650, 100950, 101050, 101350, 101450, 101550, 101560 és 102150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251650, 251750, 251850, 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050, 575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
7. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Polsce:
w województwie kujawsko - pomorskim:
— |
powiat rypiński, |
— |
powiat brodnicki, |
— |
powiat grudziądzki, |
— |
powiat miejski Grudziądz, |
— |
powiat wąbrzeski, |
w województwie warmińsko-mazurskim:
— |
gminy Wielbark i Rozogi w powiecie szczycieńskim, |
w województwie podlaskim:
— |
gminy Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew i część gminy Kulesze Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie wysokomazowieckim, |
— |
gminy Miastkowo, Nowogród, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim, |
— |
gminy Szumowo, Zambrów z miastem Zambrów i część gminy Kołaki Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim, |
— |
gminy Grabowo, Kolno i miasto Kolno, Turośl w powiecie kolneńskim, |
w województwie mazowieckim:
— |
powiat ostrołęcki, |
— |
powiat miejski Ostrołęka, |
— |
gminy Bielsk, Brudzeń Duży, Bulkowo, Drobin, Gąbin, Łąck, Nowy Duninów, Radzanowo, Słupno, Staroźreby i Stara Biała w powiecie płockim, |
— |
powiat miejski Płock, |
— |
powiat ciechanowski, |
— |
gminy Baboszewo, Dzierzążnia, Joniec, Nowe Miasto, Płońsk i miasto Płońsk, Raciąż i miasto Raciąż, Sochocin w powiecie płońskim, |
— |
powiat sierpecki, |
— |
gmina Bieżuń, Lutocin, Siemiątkowo i Żuromin w powiecie żuromińskim, |
— |
część powiatu ostrowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
gminy Dzieżgowo, Lipowiec Kościelny, Mława, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wiśniewo w powiecie mławskim, |
— |
powiat przasnyski, |
— |
powiat makowski, |
— |
powiat pułtuski, |
— |
część powiatu wyszkowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
część powiatu węgrowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
część powiatu wołomińskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
gminy Mokobody i Suchożebry w powiecie siedleckim, |
— |
gminy Dobre, Jakubów, Kałuszyn, Stanisławów w powiecie mińskim, |
— |
gminy Bielany i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim, |
— |
powiat gostyniński, |
w województwie podkarpackim:
— |
gmina Krempna w powiecie jasielskim, |
— |
część powiatu ropczycko – sędziszowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
gminy Pruchnik, Rokietnica, Roźwienica, w powiecie jarosławskim, |
— |
gminy Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Przemyśl, część gminy Orły położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 77, część gminy Żurawica na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 77 w powiecie przemyskim, |
— |
powiat miejski Przemyśl, |
— |
gminy Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, część gminy Zarzecze położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Mleczka w powiecie przeworskim, |
— |
powiat łańcucki, |
— |
gminy Trzebownisko, Głogów Małopolski, część gminy Świlcza położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 94 i część gminy Sokołów Małopolski położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim, |
— |
gmina Raniżów w powiecie kolbuszowskim, |
— |
część powiatu dębickiego niewymieniona w części II załącznika I, |
w województwie świętokrzyskim:
— |
gminy Nowy Korczyn, Solec–Zdrój, Wiślica, Stopnica, Tuczępy, Busko Zdrój w powiecie buskim, |
— |
powiat kazimierski, |
— |
powiat skarżyski, |
— |
część powiatu opatowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
część powiatu sandomierskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
gminy Bogoria, Osiek, Staszów i część gminy Rytwiany położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 764, część gminy Szydłów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 756 w powiecie staszowskim, |
— |
gminy Pawłów, Wąchock, część gminy Brody położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 oraz na południowy - zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie, drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno - wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim, |
— |
powiat ostrowiecki, |
— |
gminy Fałków, Ruda Maleniecka, Radoszyce, Smyków, Słupia Konecka, część gminy Końskie położona na zachód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na południe od linii kolejowej w powiecie koneckim, |
— |
gminy Bodzentyn, Bieliny, Łagów, Morawica, Nowa Słupia, część gminy Raków położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 756 i 764, część gminy Chęciny położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 762, część gminy Górno położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy łączącą miejscowości Leszczyna – Cedzyna oraz na południe od linii wyznaczonej przez ul. Kielecką w miejscowości Cedzyna biegnącą do wschodniej granicy gminy, część gminy Daleszyce położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 764 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Daleszyce – Słopiec – Borków, dalej na północ od linii wyznaczonej przez tę drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 764 do przecięcia z linią rzeki Belnianka, następnie na północ od linii wyznaczonej przez rzeki Belnianka i Czarna Nida biegnącej do zachodniej granicy gminy w powiecie kieleckim, |
— |
gminy Działoszyce, Michałów, Pińczów, Złota w powiecie pińczowskim, |
— |
gminy Imielno, Jędrzejów, Nagłowice, Sędziszów, Słupia, Sobków, Wodzisław w powiecie jędrzejowskim, |
— |
gminy Moskorzew, Radków, Secemin, część gminy Włoszczowa położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 742 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Konieczno i dalej na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Konieczno – Rogienice – Dąbie – Podłazie, część gminy Kluczewsko położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy i łączącą miejscowości Krogulec – Nowiny - Komorniki do przecięcia z linią rzeki Czarna, następnie na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Czarna biegnącą do przecięcia z linią wyznaczoną przez drogę nr 742 i dalej na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 742 biegnącą od przecięcia z linią rzeki Czarna do południowej granicy gminy w powiecie włoszczowskim, |
w województwie łódzkim:
— |
gminy Łyszkowice, Kocierzew Południowy, Kiernozia, Chąśno, Nieborów, część gminy wiejskiej Łowicz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącej od granicy miasta Łowicz do zachodniej granicy gminy oraz część gminy wiejskiej Łowicz położona na wschód od granicy miasta Łowicz i na północ od granicy gminy Nieborów w powiecie łowickim, |
— |
gminy Cielądz, Rawa Mazowiecka z miastem Rawa Mazowiecka w powiecie rawskim, |
— |
gminy Bolimów, Głuchów, Godzianów, Lipce Reymontowskie, Maków, Nowy Kawęczyn, Skierniewice, Słupia w powiecie skierniewickim, |
— |
powiat miejski Skierniewice, |
— |
gminy Mniszków, Paradyż, Sławno i Żarnów w powiecie opoczyńskim, |
— |
gminy Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki z miastem Tomaszów Mazowiecki, Żelechlinek w powiecie tomaszowskim, |
gmina Przedbórz w powiecie radomszczańskim, w województwie pomorskim:
— |
gminy Ostaszewo, miasto Krynica Morska oraz część gminy Nowy Dwór Gdański położona na południowy - zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim, |
— |
gminy Lichnowy, Miłoradz, Malbork z miastem Malbork, część gminy Nowy Staw położna na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 w powiecie malborskim, |
— |
gminy Mikołajki Pomorskie, Stary Targ i Sztum w powiecie sztumskim, |
— |
powiat gdański, |
— |
Miasto Gdańsk, |
— |
powiat tczewski, |
— |
powiat kwidzyński, |
w województwie lubuskim:
— |
gmina Lubiszyn w powiecie gorzowskim, |
— |
gmina Dobiegniew w powiecie strzelecko – drezdeneckim, |
w województwie dolnośląskim:
— |
gminy Dziadowa Kłoda, Międzybórz, Syców, Twardogóra, część gminy wiejskiej Oleśnica położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr S8, część gminy Dobroszyce położona na wschód od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od północnej do południowej granicy gminy w powiecie oleśnickim, |
— |
gminy Jordanów Śląski, Kobierzyce, Mietków, Sobótka, część gminy Żórawina położona na zachód od linii wyznaczonej przez autostradę A4, część gminy Kąty Wrocławskie położona na południe od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie wrocławskim, |
— |
część gminy Domaniów położona na południowy zachód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie oławskim, |
— |
gmina Wiązów w powiecie strzelińskim, |
— |
część powiatu średzkiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
miasto Świeradów - Zdrój w powiecie lubańskim, |
— |
gminy Pielgrzymka, miasto Złotoryja, część gminy wiejskiej Złotoryja położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy w miejscowości Nowa Wieś Złotoryjska do granicy miasta Złotoryja oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 382 biegnącą od granicy miasta Złotoryja do wschodniej granicy gminy w powiecie złotoryjskim, |
— |
gmina Mirsk w powiecie lwóweckim, |
— |
gminy Janowice Wielkie, Mysłakowice, Stara Kamienica w powiecie karkonoskim, |
— |
część powiatu miejskiego Jelenia Góra położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 366, |
— |
gminy Bolków, Męcinka, Mściwojów, Paszowice, miasto Jawor w powiecie jaworskim, |
— |
gminy Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Strzegom, Żarów w powiecie świdnickim, |
— |
gminy Dzierżoniów, Pieszyce, miasto Bielawa, miasto Dzierżoniów w powiecie dzierżoniowskim, |
— |
gminy Głuszyca, Mieroszów w powiecie wałbrzyskim, |
— |
gmina Nowa Ruda i miasto Nowa Ruda w powiecie kłodzkim, |
— |
gminy Kamienna Góra, Marciszów i miasto Kamienna Góra w powiecie kamiennogórskim, |
w województwie wielkopolskim:
— |
gminy Koźmin Wielkopolski, Rozdrażew, miasto Sulmierzyce, część gminy Krotoszyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 15 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 36, nr 36 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 15 do skrzyżowana z drogą nr 444, nr 444 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 36 do południowej granicy gminy w powiecie krotoszyńskim, |
— |
gminy Brodnica, część gminy Dolsk położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 434 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 437, a nastęnie na wschód od drogi nr 437 biegnącej od skrzyżowania z drogąnr 434 do południowej granicy gminy, część gminy Śrem położóna na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 310 biegnącą od zachodniej granicy gminy do miejscowości Śrem, następnie na wschód od drogi nr 432 w miejscowości Śrem oraz na wschód od drogi nr 434 biegnącej od skrzyżowania z drogą nr 432 do południowej granicy gminy w powiecie śremskim, |
— |
gminy Borek Wielkopolski, Piaski, Pogorzela, w powiecie gostyńskim, |
— |
gmina Grodzisk Wielkopolski i część gminy Kamieniec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim, |
— |
gmina Czempiń w powiecie kościańskim, |
— |
gminy Kleszczewo, Kostrzyn, Kórnik, Pobiedziska, Mosina, miasto Puszczykowo, część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na południe od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie poznańskim, |
— |
gmina Kiszkowo i część gminy Kłecko położona na zachód od rzeki Mała Wełna w powiecie gnieźnieńskim, |
— |
powiat czarnkowsko-trzcianecki, |
— |
część gminy Wronki położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Wartę biegnącą od zachodniej granicy gminy do przecięcia z droga nr 182, a następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 182 oraz 184 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 182 do południowej granicy gminy w powiecie szamotulskim, |
— |
gmina Budzyń w powiecie chodzieskim, |
— |
gminy Mieścisko, Skoki i Wągrowiec z miastem Wągrowiec w powiecie wągrowieckim, |
— |
powiat pleszewski, |
— |
gmina Zagórów w powiecie słupeckim, |
— |
gmina Pyzdry w powiecie wrzesińskim, |
— |
gminy Kotlin, Żerków i część gminy Jarocin położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr S11 i 15 w powiecie jarocińskim, |
— |
powiat ostrowski, |
— |
powiat miejski Kalisz, |
— |
powiat kaliski, |
— |
powiat turecki, |
— |
gminy Rzgów, Grodziec, Krzymów, Stare Miasto, Rychwał w powiecie konińskim, |
— |
powiat kępiński, |
— |
powiat ostrzeszowski, |
w województwie opolskim:
— |
gminy Domaszowice, Pokój, część gminy Namysłów położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie namysłowskim, |
— |
gminy Wołczyn, Kluczbork, Byczyna w powiecie kluczborskim, |
— |
gminy Praszka, Gorzów Śląski część gminy Rudniki położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 42 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 43 i na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 43 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 42 w powiecie oleskim, |
— |
gmina Grodkóww powiecie brzeskim, |
— |
gminy Komprachcice, Łubniany, Murów, Niemodlin, Tułowice w powiecie opolskim, |
— |
powiat miejski Opole, |
w województwie zachodniopomorskim:
— |
gminy Nowogródek Pomorski, Barlinek, Myślibórz, część gminy Dębno położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na północ od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na północ od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim, |
— |
gmina Stare Czarnowo w powiecie gryfińskim, |
— |
gmina Bielice, Kozielice, Pyrzyce w powiecie pyrzyckim, |
— |
gminy Bierzwnik, Krzęcin, Pełczyce w powiecie choszczeńskim, |
— |
część powiatu miejskiego Szczecin położona na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Odra Zachodnia biegnącą od północnej granicy gminy do przecięcia z drogą nr 10, następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 10 biegnącą od przecięcia z linią wyznaczoną przez rzekę Odra Zachodnia do wschodniej granicy gminy, |
— |
gminy Dobra (Szczecińska), Police w powiecie polickim, |
w województwie małopolskim:
— |
powiat brzeski, |
— |
powiat gorlicki, |
— |
powiat proszowicki, |
— |
część powiatu nowosądeckiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
gminy Czorsztyn, Krościenko nad Dunajcem, Ochotnica Dolna w powiecie nowotarskim, |
— |
powiat miejski Nowy Sącz, |
— |
powiat tarnowski, |
— |
powiat miejski Tarnów, |
— |
część powiatu dąbrowskiego niewymieniona w części III załącznika I. |
8. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Słowacji:
— |
in the district of Nové Zámky, Sikenička, Pavlová, Bíňa, Kamenín, Kamenný Most, Malá nad Hronom, Belá, Ľubá, Šarkan, Gbelce, Bruty, Mužla, Obid, Štúrovo, Nána, Kamenica nad Hronom, Chľaba, Leľa, Bajtava, Salka, Malé Kosihy, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká nad Ipľom, Hrušov, Kleňany, Sečianky, |
— |
in the district of Levice, the municipalities of Keť, Čata, Pohronský Ruskov, Hronovce, Želiezovce, Zalaba, Malé Ludince, Šalov, Sikenica, Pastovce, Bielovce, Ipeľský Sokolec, Lontov, Kubáňovo, Sazdice, Demandice, Dolné Semerovce, Vyškovce nad Ipľom, Preseľany nad Ipľom, Hrkovce, Tupá, Horné Semerovce, Hokovce, Slatina, Horné Turovce, Veľké Turovce, Šahy, Tešmak, Plášťovce, Ipeľské Uľany, Bátovce, Pečenice, Jabloňovce, Bohunice, Pukanec, Uhliská, |
— |
in the district of Krupina, the municipalities of Dudince, Terany, Hontianske Moravce, Sudince, Súdovce, Lišov, |
— |
the whole district of Ružomberok, |
— |
in the region of Turčianske Teplice, municipalties of Turček, Horná Štubňa, Čremošné, Háj, Rakša, Mošovce, |
— |
in the district of Martin, municipalties of Blatnica, Folkušová, Necpaly, |
— |
in the district of Dolný Kubín, the municipalities of Kraľovany, Žaškov, Jasenová, Vyšný Kubín, Oravská Poruba, Leštiny, Osádka, Malatiná, Chlebnice, Krivá, |
— |
in the district of Tvrdošín, the municipalities of Oravský Biely Potok, Habovka, Zuberec, |
— |
in the district of Žarnovica, the municipalities of Rudno nad Hronom, Voznica, Hodruša-Hámre, |
— |
the whole district of Žiar nad Hronom, except municipalities included in zone II. |
9. Włochy
Następujące obszary objęte ograniczeniami I we Włoszech:
Piedmont Region:
— |
in the province of Alessandria, the municipalities of Casalnoceto, Oviglio, Tortona, Viguzzolo, Frugarolo, Bergamasco, Castellar Guidobono, Berzano Di Tortona, Cerreto Grue, Carbonara Scrivia, Casasco, Carentino, Frascaro, Paderna, Montegioco, Spineto Scrivia, Villaromagnano, Pozzolo Formigaro, Momperone, Merana, Monleale, Terzo, Borgoratto Alessandrino, Casal Cermelli, Montemarzino, Bistagno, Castellazzo Bormida, Bosco Marengo, Castelspina, Volpeglino, Alice Bel Colle, Gamalero, Volpedo, Pozzol Groppo, Sarezzano, |
— |
in the province of Asti, the municipalities of Olmo Gentile, Nizza Monferrato, Incisa Scapaccino, Roccaverano, Castel Boglione, Mombaruzzo, Maranzana, Castel Rocchero, Rocchetta Palafea, Castelletto Molina, Castelnuovo Belbo, Montabone, Quaranti, Fontanile, Calamandrana, Bruno, Sessame, Monastero Bormida, Bubbio, Cassinasco, Serole, Loazzolo, Cessole, Vesime, San Giorgio Scarampi, |
— |
in the province of Cuneo, the municipalities of Bergolo, Pezzolo Valle Uzzone, Cortemilia, Levice, Castelletto Uzzone, Perletto, |
Liguria Region:
— |
in the province of Genova, the Municipalities of Rovegno, Rapallo, Portofino, Cicagna, Avegno, Montebruno, Santa Margherita Ligure, Favale Di Malvaro, Recco, Camogli, Moconesi, Tribogna, Fascia, Uscio, Gorreto, Fontanigorda, Neirone, Rondanina, Lorsica, Propata; |
— |
in the province of Savona, the municipalities of Cairo Montenotte, Quiliano, Dego, Altare, Piana Crixia, Giusvalla, Albissola Marina, Savona, |
Emilia-Romagna Region:
— |
in the province of Piacenza, the municipalities of Ottone, Zerba, |
Lombardia Region:
— |
in the province of Pavia, the municipalities of Rocca Susella, Montesegale, Menconico, Val Di Nizza, Bagnaria, Santa Margherita Di Staffora, Ponte Nizza, Brallo Di Pregola, Varzi, Godiasco, Cecima, |
Lazio Region:
— |
in the province of Rome, North: the municipalities of Riano, Castelnuovo di Porto, Capena, Fiano Romano, Morlupo, Sacrofano, Magliano Romano, Formello, Campagnano di Roma, Anguillara; West: the municipality of Fiumicino; South: the municipality of Rome between the boundaries of the municipality of Fiumicino (West), the limits of Zone 3 (North), the Tiber river up to the intersection with the Grande Raccordo Anulare GRA Highway, the Grande Raccordo Anulare GRA Highway up to the intersection with A24 Highway, A24 Highway up to the intersection with Viale del Tecnopolo, viale del Tecnopolo up to the intersection with the boundaries of the municipality of Guidonia Montecelio; East: the municipalities of Guidonia Montecelio, Montelibretti, Palombara Sabina, Monterotondo, Mentana, Sant’Angelo Romano, Fonte Nuova. |
10. Republika Czeska
Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Republice Czeskiej:
Region of Liberec:
— |
in the district of Liberec, the municipalities of Hrádek nad Nisou, Oldřichov v Hájích, Grabštejn, Václavice u Hrádku nad Nisou, Horní Vítkov, Dolní Vítkov, Bílý Kostel nad Nisou, Dolní Chrastava, Horní Chrastava, Chrastava I, Nová Ves u Chrastavy, Mlýnice, Albrechtice u Frýdlantu, Kristiánov, Heřmanice u Frýdlantu, Dětřichov u Frýdlantu, Mníšek u Liberce, Oldřichov na Hranicích, Machnín, Svárov u Liberce, Desná I, Krásná Studánka, Stráž nad Nisou, Fojtka, Radčice u Krásné Studánky, Kateřinky u Liberce, Staré Pavlovice, Nové Pavlovice, Růžodol I, Františkov u Liberce, Liberec, Ruprechtice, Rudolfov, Horní Růžodol, Rochlice u Liberce, Starý Harcov, Vratislavice nad Nisou, Kunratice u Liberce, Proseč nad Nisou, Lukášov, Rýnovice, Jablonec nad Nisou, Jablonecké Paseky, Jindřichov nad Nisou, Mšeno nad Nisou, Lučany nad Nisou, Smržovka, Tanvald, Jiřetín pod Bukovou, Dolní Maxov, Antonínov, Horní Maxov, Karlov u Josefova Dolu, Loučná nad Nisou, Hraničná nad Nisou, Janov nad Nisou, Bedřichov u Jablonce nad Nisou, Josefův Důl u Jablonce nad Nisou, Albrechtice v Jizerských horách, Desná III, Polubný, Harrachov, Jizerka, Hejnice, Bílý Potok pod Smrkem. |
CZĘŚĆ II
1. Bułgaria
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Bułgarii:
— |
the whole region of Haskovo, |
— |
the whole region of Yambol, |
— |
the whole region of Stara Zagora, |
— |
the whole region of Pernik, |
— |
the whole region of Kyustendil, |
— |
the whole region of Plovdiv, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Pazardzhik, excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Smolyan, |
— |
the whole region of Dobrich, |
— |
the whole region of Sofia city, |
— |
the whole region of Sofia Province, |
— |
the whole region of Blagoevgrad excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Razgrad, |
— |
the whole region of Kardzhali, |
— |
the whole region of Burgas, |
— |
the whole region of Varna excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Silistra, |
— |
the whole region of Ruse, |
— |
the whole region of Veliko Tarnovo, |
— |
the whole region of Pleven, |
— |
the whole region of Targovishte, |
— |
the whole region of Shumen, |
— |
the whole region of Sliven, |
— |
the whole region of Vidin, |
— |
the whole region of Gabrovo, |
— |
the whole region of Lovech, |
— |
the whole region of Montana, |
— |
the whole region of Vratza. |
2. Niemcy
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Niemczech:
Bundesland Brandenburg:
— |
Landkreis Oder-Spree:
|
— |
Landkreis Dahme-Spreewald:
|
— |
Landkreis Spree-Neiße:
|
— |
Landkreis Märkisch-Oderland:
|
— |
Landkreis Barnim:
|
— |
Landkreis Uckermark:
|
— |
Kreisfreie Stadt Frankfurt (Oder), |
— |
Landkreis Prignitz:
|
— |
Landkreis Oberspreewald-Lausitz:
|
Bundesland Sachsen:
— |
Landkreis Bautzen, |
— |
Stadt Dresden:
|
— |
Landkreis Görlitz, |
— |
Landkreis Meißen:
|
— |
Landkreis Sächsische Schweiz-Osterzgebirge:
|
Bundesland Mecklenburg-Vorpommern:
— |
Landkreis Ludwigslust-Parchim:
|
3. Estonia
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Estonii:
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Łotwie:
— |
Aizkraukles novads, |
— |
Alūksnes novads, |
— |
Augšdaugavas novads, |
— |
Ādažu novads, |
— |
Balvu novads, |
— |
Bauskas novads, |
— |
Cēsu novads, |
— |
Dienvidkurzemes novada Aizputes, Cīravas, Lažas, Durbes, Dunalkas, Tadaiķu, Vecpils, Bārtas, Sakas, Bunkas, Priekules, Gramzdas, Kalētu, Virgas, Dunikas, Vaiņodes, Gaviezes, Rucavas, Vērgales, Medzes pagasts, Nīcas pagasta daļa uz dienvidiem no apdzīvotas vietas Bernāti, autoceļa V1232, A11, V1222, Bārtas upes, Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa P116, P106, autoceļa no apdzīvotas vietas Dinsdurbe, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, Aizputes, Durbes, Pāvilostas, Priekules pilsēta, |
— |
Dobeles novads, |
— |
Gulbenes novads, |
— |
Jelgavas novads, |
— |
Jēkabpils novads, |
— |
Krāslavas novads, |
— |
Kuldīgas novada Alsungas, Gudenieku, Kurmāles, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču, Snēpeles, Turlavas, Ēdoles, Īvandes, Rumbas, Padures pagasts, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Kuldīgas pilsēta, |
— |
Ķekavas novads, |
— |
Limbažu novads, |
— |
Līvānu novads, |
— |
Ludzas novads, |
— |
Madonas novads, |
— |
Mārupes novads, |
— |
Ogres novads, |
— |
Olaines novads, |
— |
Preiļu novads, |
— |
Rēzeknes novads, |
— |
Ropažu novada Garkalnes, Ropažu pagasts, Stopiņu pagasta daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, Vangažu pilsēta, |
— |
Salaspils novads, |
— |
Saldus novads, |
— |
Saulkrastu novads, |
— |
Siguldas novads, |
— |
Smiltenes novads, |
— |
Talsu novads, |
— |
Tukuma novads, |
— |
Valkas novads, |
— |
Valmieras novads, |
— |
Varakļānu novads, |
— |
Ventspils novads, |
— |
Daugavpils valstspilsētas pašvaldība, |
— |
Jelgavas valstspilsētas pašvaldība, |
— |
Jūrmalas valstspilsētas pašvaldība, |
— |
Rēzeknes valstspilsētas pašvaldība. |
5. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Litwie:
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
— |
Alytaus rajono savivaldybė, |
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
— |
Akmenės rajono savivaldybė, |
— |
Birštono savivaldybė, |
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
— |
Druskininkų savivaldybė, |
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
— |
Joniškio rajono savivaldybė, |
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Eržvilko, Juodaičių, Seredžiaus, Smalininkų ir Viešvilės seniūnijos, |
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė, |
— |
Kazlų rūdos savivaldybė: Kazlų Rūdos seniūnija, išskyrus vakarinė dalis iki kelio 2602 ir 183, Plutiškių seniūnija, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė: Kelmės, Kražių, Liolių, Tytuvėnų, Tytuvėnų apylinkių, Pakražančio ir Vaiguvos seniūnijos, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė, |
— |
Klaipėdos rajono savivaldybė: Judrėnų, Endriejavo ir Veiviržėnų seniūnijos, |
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
— |
Kretingos rajono savivaldybė, |
— |
Lazdijų rajono savivaldybė, |
— |
Mažeikių rajono savivaldybė, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Alantos, Balninkų, Čiulėnų, Inturkės, Joniškio, Luokesos, Mindūnų, Suginčių ir Videniškių seniūnijos, |
— |
Pagėgių savivaldybė, |
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
— |
Rietavo savivaldybė, |
— |
Prienų rajono savivaldybė, |
— |
Plungės rajono savivaldybė, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė, |
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
— |
Skuodo rajono savivaldybė, |
— |
Šakių rajono savivaldybė: Kriūkų, Lekėčių ir Lukšių seniūnijos, |
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė: Ginkūnų, Gruzdžių, Kairių, Kužių, Meškuičių, Raudėnų, Šakynos ir Šiaulių kaimiškosios seniūnijos, |
— |
Šilutės rajono savivaldybė, |
— |
Širvintų rajono savivaldybė: Čiobiškio, Gelvonų, Jauniūnų, Kernavės, Musninkų ir Širvintų seniūnijos, |
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
— |
Tauragės rajono savivaldybė, |
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė: Deltuvos, Lyduokių, Pabaisko, Pivonijos, Siesikų, Šešuolių, Taujėnų, Ukmergės miesto, Veprių, Vidiškių ir Žemaitkiemo seniūnijos, |
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė: Avižienių, Bezdonių, Buivydžių, Dūkštų, Juodšilių, Kalvelių, Lavoriškių, Maišiagalos, Marijampolio, Medininkų, Mickūnų, Nemenčinės, Nemenčinės miesto, Nemėžio, Pagirių, Riešės, Rudaminos, Rukainių, Sudervės, Sužionių, Šatrininkų ir Zujūnų seniūnijos, |
— |
Visagino savivaldybė, |
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
6. Węgry
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Węgrzech:
— |
Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Fejér megye 403150, 403160, 403250, 403260, 403350, 404250, 404550, 404560, 404570, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye: 250350, 250850, 250950, 251450, 251550, 251950, 252050, 252150, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe. |
7. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
— |
gminy Kalinowo, Stare Juchy, Prostki oraz gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim, |
— |
powiat elbląski, |
— |
powiat miejski Elbląg, |
— |
część powiatu gołdapskiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
powiat piski, |
— |
powiat bartoszycki, |
— |
część powiatu oleckiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
część powiatu giżyckiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
powiat braniewski, |
— |
powiat kętrzyński, |
— |
powiat lidzbarski, |
— |
gminy Dźwierzuty Jedwabno, Pasym, Świętajno, Szczytno i miasto Szczytno w powiecie szczycieńskim, |
— |
powiat mrągowski, |
— |
część powiatu węgorzewskiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
powiat olsztyński, |
— |
powiat miejski Olsztyn, |
— |
powiat nidzicki, |
— |
gminy Kisielice, Susz, Zalewo w powiecie iławskim, |
— |
część powiatu ostródzkiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
gmina Iłowo – Osada, część gminy wiejskiej Działdowo położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wchodniej do zachodniej granicy gminy, część gminy Płośnica położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wchodniej do zachodniej granicy gminy, część gminy Lidzbark położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 544 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 541 oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 541 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 544 w powiecie działdowskim, |
w województwie podlaskim:
— |
powiat bielski, |
— |
powiat grajewski, |
— |
powiat moniecki, |
— |
powiat sejneński, |
— |
gminy Łomża, Piątnica, Jedwabne, Przytuły i Wizna w powiecie łomżyńskim, |
— |
powiat miejski Łomża, |
— |
powiat siemiatycki, |
— |
powiat hajnowski, |
— |
gminy Ciechanowiec, Klukowo, Szepietowo, Kobylin-Borzymy, Nowe Piekuty, Sokoły i część gminy Kulesze Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie wysokomazowieckim, |
— |
gmina Rutki i część gminy Kołaki Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim, |
— |
gminy Mały Płock i Stawiski w powiecie kolneńskim, |
— |
powiat białostocki, |
— |
powiat suwalski, |
— |
powiat miejski Suwałki, |
— |
powiat augustowski, |
— |
powiat sokólski, |
— |
powiat miejski Białystok, |
w województwie mazowieckim:
— |
gminy Domanice, Korczew, Kotuń, Mordy, Paprotnia, Przesmyki, Siedlce, Skórzec, Wiśniew, Wodynie, Zbuczyn w powiecie siedleckim, |
— |
powiat miejski Siedlce, |
— |
gminy Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sterdyń w powiecie sokołowskim, |
— |
powiat łosicki, |
— |
powiat sochaczewski, |
— |
powiat zwoleński, |
— |
powiat kozienicki, |
— |
powiat lipski, |
— |
powiat radomski |
— |
powiat miejski Radom, |
— |
powiat szydłowiecki, |
— |
gminy Lubowidz i Kuczbork Osada w powiecie żuromińskim, |
— |
gmina Wieczfnia Kościelna w powicie mławskim, |
— |
gminy Bodzanów, Słubice, Wyszogród i Mała Wieś w powiecie płockim, |
— |
powiat nowodworski, |
— |
gminy Czerwińsk nad Wisłą, Naruszewo, Załuski w powiecie płońskim, |
— |
gminy: miasto Kobyłka, miasto Marki, miasto Ząbki, miasto Zielonka, część gminy Tłuszcz ograniczona liniami kolejowymi: na północ od linii kolejowej biegnącej od wschodniej granicy gminy do miasta Tłuszcz oraz na wschód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy do miasta Tłuszcz, część gminy Jadów położona na północ od linii kolejowej biegnącej od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie wołomińskim, |
— |
powiat garwoliński, |
— |
gminy Boguty – Pianki, Brok, Zaręby Kościelne, Nur, Małkinia Górna, część gminy Wąsewo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 60, część gminy wiejskiej Ostrów Mazowiecka położona na południe od miasta Ostrów Mazowiecka i na południe od linii wyznaczonej przez drogę 60 biegnącą od zachodniej granicy miasta Ostrów Mazowiecka do zachodniej granicy gminy w powiecie ostrowskim, |
— |
część gminy Sadowne położona na północny- zachód od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Łochów położona na północny – zachód od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie węgrowskim, |
— |
gminy Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Wyszków, część gminy Zabrodzie położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S8 w powiecie wyszkowskim, |
— |
gminy Cegłów, Dębe Wielkie, Halinów, Latowicz, Mińsk Mazowiecki i miasto Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Siennica, miasto Sulejówek w powiecie mińskim, |
— |
powiat otwocki, |
— |
powiat warszawski zachodni, |
— |
powiat legionowski, |
— |
powiat piaseczyński, |
— |
powiat pruszkowski, |
— |
powiat grójecki, |
— |
powiat grodziski, |
— |
powiat żyrardowski, |
— |
powiat białobrzeski, |
— |
powiat przysuski, |
— |
powiat miejski Warszawa, |
w województwie lubelskim:
— |
powiat bialski, |
— |
powiat miejski Biała Podlaska, |
— |
powiat janowski, |
— |
powiat puławski, |
— |
powiat rycki, |
— |
powiat łukowski, |
— |
powiat lubelski, |
— |
powiat miejski Lublin, |
— |
powiat lubartowski, |
— |
powiat łęczyński, |
— |
powiat świdnicki, |
— |
powiat biłgorajski, |
— |
powiat hrubieszowski, |
— |
powiat krasnostawski, |
— |
powiat chełmski, |
— |
powiat miejski Chełm, |
— |
powiat tomaszowski, |
— |
powiat kraśnicki, |
— |
powiat opolski, |
— |
powiat parczewski, |
— |
powiat włodawski, |
— |
powiat radzyński, |
— |
powiat miejski Zamość, |
— |
powiat zamojski, |
w województwie podkarpackim:
— |
powiat stalowowolski, |
— |
powiat lubaczowski, |
— |
gminy Medyka, Stubno, część gminy Orły położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 77, część gminy Żurawica na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 77 w powiecie przemyskim, |
— |
powiat jarosławski, |
— |
gmina Kamień w powiecie rzeszowskim, |
— |
gminy Cmolas, Dzikowiec, Kolbuszowa, Majdan Królewski i Niwiska powiecie kolbuszowskim, |
— |
powiat leżajski, |
— |
powiat niżański, |
— |
powiat tarnobrzeski, |
— |
gminy Adamówka, Sieniawa, Tryńcza, Przeworsk z miastem Przeworsk, Zarzecze w powiecie przeworskim, |
— |
gmina Ostrów, część gminy Sędziszów Małopolski położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4, |
— |
część gminy Czarna położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4, część gminy Żyraków położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4, część gminy wiejskiej Dębica położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4 w powiecie dębickim, |
— |
część powiatu mieleckiego niewymieniona w części III załącznika I, |
w województwie małopolskim:
— |
gminy Nawojowa, Piwniczna Zdrój, Rytro, Stary Sącz, część gminy Łącko położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Dunajec w powiecie nowosądeckim, |
— |
gmina Szczawnica w powiecie nowotarskim, |
w województwie pomorskim:
— |
gminy Dzierzgoń i Stary Dzierzgoń w powiecie sztumskim, |
— |
gmina Stare Pole, część gminy Nowy Staw położna na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 w powiecie malborskim, |
— |
gminy Stegny, Sztutowo i część gminy Nowy Dwór Gdański położona na północny - wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim, |
w województwie świętokrzyskim:
— |
gmina Tarłów i część gminy Ożarów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 biegnącą od miejscowości Honorów do zachodniej granicy gminy w powiecie opatowskim, |
— |
część gminy Brody położona wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 i na północny - wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie oraz przez drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno – wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim, |
— |
gmina Gowarczów, część gminy Końskie położona na wschód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na północ od linii kolejowej w powiecie koneckim, |
— |
gminy Dwikozy i Zawichost w powiecie sandomierskim, |
w województwie lubuskim:
— |
gminy Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Kostrzyn nad Odrą, Santok, Witnica w powiecie gorzowskim, |
— |
powiat miejski Gorzów Wielkopolski, |
— |
gminy Drezdenko, Strzelce Krajeńskie, Stare Kurowo, Zwierzyn w powiecie strzelecko – drezdeneckim, |
— |
powiat żarski, |
— |
powiat słubicki, |
— |
gminy Brzeźnica, Iłowa, Gozdnica, Małomice Wymiarki, Żagań i miasto Żagań w powiecie żagańskim, |
— |
powiat krośnieński, |
— |
powiat zielonogórski |
— |
powiat miejski Zielona Góra, |
— |
powiat nowosolski, |
— |
powiat sulęciński, |
— |
powiat międzyrzecki, |
— |
powiat świebodziński, |
— |
powiat wschowski, |
w województwie dolnośląskim:
— |
powiat zgorzelecki, |
— |
gminy Gaworzyce, Grębocice, Polkowice i Radwanice w powiecie polkowickim, |
— |
część powiatu wołowskiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
gmina Jeżów Sudecki w powiecie karkonoskim, |
— |
gminy Rudna, Ścinawa, miasto Lubin i część gminy Lubin niewymieniona w części III załącznika I w powiecie lubińskim, |
— |
gmina Malczyce, Miękinia, Środa Śląska, część gminy Kostomłoty położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4, część gminy Udanin położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4 w powiecie średzkim, |
— |
gmina Wądroże Wielkie w powiecie jaworskim, |
— |
gminy Kunice, Legnickie Pole, Prochowice, Ruja w powiecie legnickim, |
— |
gminy Wisznia Mała, Trzebnica, Zawonia, część gminy Oborniki Śląskie położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 340 w powiecie trzebnickim, |
— |
gminy Leśna, Lubań i miasto Lubań, Olszyna, Platerówka, Siekierczyn w powiecie lubańskim, |
— |
powiat miejski Wrocław, |
— |
gminy Czernica, Długołęka, Siechnice, część gminy Żórawina położona na wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A4, część gminy Kąty Wrocławskie położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie wrocławskim, |
— |
gminy Jelcz - Laskowice, Oława z miastem Oława i część gminy Domaniów położona na północny wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie oławskim, |
— |
gmina Bierutów, miasto Oleśnica, część gminy wiejskiej Oleśnica położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr S8, część gminy Dobroszyce położona na zachód od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od północnej do południowej granicy gminy w powiecie oleśnickim, |
— |
gmina Cieszków, Krośnice, część gminy Milicz położona na wschód od linii łączącej miejscowości Poradów – Piotrkosice – Sulimierz – Sułów - Gruszeczka w powiecie milickim, |
— |
część powiatu bolesławieckiego niewymieniona w części III załącznika I, |
— |
powiat głogowski, |
— |
gmina Niechlów w powiecie górowskim, |
— |
gmina Świerzawa, Wojcieszów, część gminy Zagrodno położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Jadwisin – Modlikowice Zagrodno oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 382 biegnącą od miejscowości Zagrodno do południowej granicy gminy w powiecie złotoryjskim, |
— |
gmina Gryfów Śląski, Lubomierz, Lwówek Śląski, Wleń w powiecie lwóweckim, |
— |
gminy Czarny Bór, Stare Bogaczowice, Walim, miasto Boguszów - Gorce, miasto Jedlina – Zdrój, miasto Szczawno – Zdrój w powiecie wałbrzyskim, |
— |
powiat miejski Wałbrzych, |
— |
gmina Świdnica, miasto Świdnica, miasto Świebodzice w powiecie świdnickim, |
w województwie wielkopolskim:
— |
gminy Siedlec, Wolsztyn, część gminy Przemęt położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Borek – Kluczewo – Sączkowo – Przemęt – Błotnica – Starkowo – Boszkowo – Letnisko w powiecie wolsztyńskim, |
— |
gmina Wielichowo, Rakoniewice, Granowo, część gminy Kamieniec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim, |
— |
powiat międzychodzki, |
— |
powiat nowotomyski, |
— |
powiat obornicki, |
— |
część gminy Połajewo na położona na południe od drogi łączącej miejscowości Chraplewo, Tarnówko-Boruszyn, Krosin, Jakubowo, Połajewo - ul. Ryczywolska do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, |
— |
powiat miejski Poznań, |
— |
gminy Buk, Czerwonak, Dopiewo, Komorniki, Rokietnica, Stęszew, Swarzędz, Suchy Las, Tarnowo Podgórne, część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na północ od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie poznańskim, |
— |
gminy |
— |
część powiatu szamotulskiego niewymieniona w części I i III załącznika I, |
— |
gmina Pępowo w powiecie gostyńskim, |
— |
gminy Kobylin, Zduny, część gminy Krotoszyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 15 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 36, nr 36 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 15 do skrzyżowana z drogą nr 444, nr 444 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 36 do południowej granicy gminy w powiecie krotoszyńskim, |
— |
gmina Wijewo w powiecie leszczyńskim, |
w województwie łódzkim:
— |
gminy Białaczów, Drzewica, Opoczno i Poświętne w powiecie opoczyńskim, |
— |
gminy Biała Rawska, Regnów i Sadkowice w powiecie rawskim, |
— |
gmina Kowiesy w powiecie skierniewickim, |
w województwie zachodniopomorskim:
— |
gmina Boleszkowice i część gminy Dębno położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na południe od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na południe od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim, |
— |
gminy Cedynia, Gryfino, Mieszkowice, Moryń, część gminy Chojna położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 31 biegnącą od północnej granicy gminy i 124 biegnącą od południowej granicy gminy w powiecie gryfińskim, |
— |
gmina Kołbaskowo w powiecie polickim, |
w województwie opolskim:
— |
gminy Brzeg, Lubsza, Lewin Brzeski, Olszanka, Skarbimierz w powiecie brzeskim, |
— |
gminy Dąbrowa, Dobrzeń Wielki, Popielów w powiecie opolskim, |
— |
gminy Świerczów, Wilków, część gminy Namysłów położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie namysłowskim. |
8. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Słowacji:
— |
the whole district of Gelnica except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Poprad |
— |
the whole district of Spišská Nová Ves, |
— |
the whole district of Levoča, |
— |
the whole district of Kežmarok |
— |
in the whole district of Michalovce except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Košice-okolie, |
— |
the whole district of Rožnava, |
— |
the whole city of Košice, |
— |
in the district of Sobrance: Remetské Hámre, Vyšná Rybnica, Hlivištia, Ruská Bystrá, Podhoroď, Choňkovce, Ruský Hrabovec, Inovce, Beňatina, Koňuš, |
— |
the whole district of Vranov nad Topľou, |
— |
the whole district of Humenné except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Snina, |
— |
the whole district of Prešov except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Sabinov except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Svidník, except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Stropkov, except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Bardejov, |
— |
the whole district of Stará Ľubovňa, |
— |
the whole district of Revúca, |
— |
the whole district of Rimavská Sobota, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities not included in part I, |
— |
the whole district of Lučenec, |
— |
the whole district of Poltár, |
— |
the whole district of Zvolen, except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Detva, |
— |
the whole district of Krupina, except municipalities included in zone I, |
— |
the whole district of Banska Stiavnica, |
— |
in the district of Žiar nad Hronom the municipalities of Hronská Dúbrava, Trnavá Hora, |
— |
the whole district of Banska Bystica, except municipalities included in zone III, |
— |
the whole district of Brezno, |
— |
the whole district of Liptovsky Mikuláš, |
— |
the whole district of Trebišov’. |
9. Włochy
Następujące obszary objęte ograniczeniami II we Włoszech:
Piedmont Region:
— |
in the Province of Alessandria, the municipalities of Cavatore, Castelnuovo Bormida, Cabella Ligure, Carrega Ligure, Francavilla Bisio, Carpeneto, Costa Vescovato, Grognardo, Orsara Bormida, Pasturana, Melazzo, Mornese, Ovada, Predosa, Lerma, Fraconalto, Rivalta Bormida, Fresonara, Malvicino, Ponzone, San Cristoforo, Sezzadio, Rocca Grimalda, Garbagna, Tassarolo, Mongiardino Ligure, Morsasco, Montaldo Bormida, Prasco, Montaldeo, Belforte Monferrato, Albera Ligure, Bosio, Cantalupo Ligure, Castelletto D'orba, Cartosio, Acqui Terme, Arquata Scrivia, Parodi Ligure, Ricaldone, Gavi, Cremolino, Brignano-Frascata, Novi Ligure, Molare, Cassinelle, Morbello, Avolasca, Carezzano, Basaluzzo, Dernice, Trisobbio, Strevi, Sant'Agata Fossili, Pareto, Visone, Voltaggio, Tagliolo Monferrato, Casaleggio Boiro, Capriata D'orba, Castellania, Carrosio, Cassine, Vignole Borbera, Serravalle Scrivia, Silvano D'orba, Villalvernia, Roccaforte Ligure, Rocchetta Ligure, Sardigliano, Stazzano, Borghetto Di Borbera, Grondona, Cassano Spinola, Montacuto, Gremiasco, San Sebastiano Curone, Fabbrica Curone, Spigno Monferrato, Montechiaro d'Acqui, Castelletto d'Erro, Ponti, Denice, |
— |
in the province of Asti, the municipality of Mombaldone, |
Liguria Region:
— |
in the province of Genova, the municipalities of Bogliasco, Arenzano, Ceranesi, Ronco Scrivia, Mele, Isola Del Cantone, Lumarzo, Genova, Masone, Serra Riccò, Campo Ligure, Mignanego, Busalla, Bargagli, Savignone, Torriglia, Rossiglione, Sant'Olcese, Valbrevenna, Sori, Tiglieto, Campomorone, Cogoleto, Pieve Ligure, Davagna, Casella, Montoggio, Crocefieschi, Vobbia; in the province of Savona, the municipalities of Albisola Superiore, Celle Ligure, Stella, Pontinvrea, Varazze, Urbe, Sassello, Mioglia, |
Lazio Region:
— |
the Area of the Municipality of Rome within the administrative boundaries of the Local Heatlh Unit “ASL RM1”. |
10. Republika Czeska
Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Republice Czeskiej:
Region of Liberec:
— |
in the district of Liberec, the municipalities of Arnoltice u Bulovky, Hajniště pod Smrkem, Nové Město pod Smrkem, Dětřichovec, Bulovka, Horní Řasnice, Dolní Pertoltice, Krásný Les u Frýdlantu, Jindřichovice pod Smrkem, Horní Pertoltice, Dolní Řasnice, Raspenava, Dolní Oldřiš, Ludvíkov pod Smrkem, Lázně Libverda, Háj u Habartic, Habartice u Frýdlantu, Kunratice u Frýdlantu, Víska u Frýdlantu, Poustka u Frýdlantu, Višňová u Frýdlantu, Předlánce, Černousy, Boleslav, Ves, Andělka, Frýdlant, Srbská. |
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Bułgarii:
— |
in Blagoevgrad region:
|
— |
the Pazardzhik region:
|
— |
in Plovdiv region
|
— |
in Varna region:
|
2. Włochy
Następujące obszary objęte ograniczeniami III we Włoszech:
— |
Sardinia Region: the whole territory. |
3. Łotwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Łotwie:
— |
Dienvidkurzemes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106, autoceļa no apdzīvotas vietas Dinsdurbe, Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, |
— |
Kuldīgas novada Rudbāržu, Nīkrāces, Raņķu, Skrundas pagasts, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296, Skrundas pilsēta. |
4. Litwa
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Litwie:
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Jurbarko miesto seniūnija, Girdžių, Jurbarkų Raudonės, Skirsnemunės, Veliuonos ir Šimkaičių seniūnijos, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Dubingių ir Giedraičių seniūnijos, |
— |
Marijampolės savivaldybė: Sasnavos ir Šunskų seniūnijos, |
— |
Šakių rajono savivaldybė: Barzdų, Gelgaudiškio, Griškabūdžio, Kidulių, Kudirkos Naumiesčio, Sintautų, Slavikų, Sudargo, Šakių, Plokščių ir Žvirgždaičių seniūnijos. |
— |
Kazlų rūdos savivaldybė: Antanavos, Jankų ir Kazlų Rūdos seniūnijos: vakarinė dalis iki kelio 2602 ir 183, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė: Kelmės apylinkių, Kukečių, Šaukėnų ir Užvenčio seniūnijos, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė: Gižų, Kybartų, Klausučių, Pilviškių, Šeimenos ir Vilkaviškio miesto seniūnijos. |
— |
Širvintų rajono savivaldybė: Alionių ir Zibalų seniūnijos, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė: Bubių, Kuršėnų kaimiškoji ir Kuršėnų miesto seniūnijos, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė: Želvos seniūnija, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė: Paberžės seniūnija. |
5. Polska
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Polsce:
w województwie zachodniopomorskim:
— |
gminy Banie, Trzcińsko – Zdrój, Widuchowa, część gminy Chojna położona na wschód linii wyznaczonej przez drogi nr 31 biegnącą od północnej granicy gminy i 124 biegnącą od południowej granicy gminy w powiecie gryfińskim, |
w województwie warmińsko-mazurskim:
— |
część powiatu działdowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
część powiatu iławskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
powiat nowomiejski, |
— |
gminy Dąbrówno, Grunwald i Ostróda z miastem Ostróda w powiecie ostródzkim, |
— |
gmina Banie Mazurskie, część gminy Gołdap położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę bignącą od zachodniej granicy gminy i łączącą miejscowości Pietraszki – Grygieliszki – Łobody - Bałupiany - Piękne Łąki do skrzyżowania z drogą nr 65, następnie od tego skrzyżowania na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 65 biegnącą do skrzyżowania z drogą nr 650 i dalej na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 650 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 65 do miejscowości Wronki Wielkie i dalej na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Wronki Wielkie – Suczki – Pietrasze – Kamionki – Wilkasy biegnącą do południowej granicy gminy w powiecie gołdapskim, |
— |
część gminy Pozdezdrze położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od zachodniej do południowej granicy gminy i łączącą miejscowości Stręgiel – Gębałka – Kuty – Jakunówko – Jasieniec, część gminy Budry położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej do południowej granicy gminy i łączącą miejscowości Skalisze – Budzewo – Budry – Brzozówko w powiecie węgorzewskim, |
— |
część gminy Kruklanki położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej do wschodniej granicy gminy i łączącą miejscowości Jasieniec – Jeziorowskie – Podleśne w powiecie giżyckim, |
— |
część gminy Kowale Oleckie położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej do południowej granicy gminy i łączącą miejscowości Wierzbiadnki – Czerwony Dwór – Mazury w powiecie oleckim, |
w województwie podkarpackim:
— |
gminy Borowa, Czermin, Radomyśl Wielki, Wadowice Górne w powiecie mieleckim, |
w województwie lubuskim:
— |
gminy Niegosławice, Szprotawa w powiecie żagańskim, |
w województwie wielkopolskim:
— |
gminy Krzemieniewo, Lipno, Osieczna, Rydzyna, Święciechowa, Włoszakowice w powiecie leszczyńskim, |
— |
powiat miejski Leszno, |
— |
gminy Kościan i miasto Kościan, Krzywiń, Śmigiel w powiecie kościańskim, |
— |
część gminy Dolsk położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 434 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 437, a następnie na zachód od drogi nr 437 biegnącej od skrzyżowania z drogą nr 434 do południowej granicy gminy, część gminy Śrem położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 310 biegnącą od zachodniej granicy gminy do miejscowości Śrem, następnie na zachód od drogi nr 432 w miejscowości Śrem oraz na zachód od drogi nr 434 biegnącej od skrzyżowania z drogą nr 432 do południowej granicy gminy w powiecie śremskim, |
— |
gminy Gostyń, Krobia i Poniec w powiecie gostyńskim, |
— |
część gminy Przemęt położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Borek – Kluczewo – Sączkowo – Przemęt – Błotnica – Starkowo – Boszkowo – Letnisko w powiecie wolsztyńskim, |
— |
powiat rawicki, |
— |
gmina Pniewy, część gminy Duszniki położona na północ od linii wyznaczonej przez autostradę A2 oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy, łączącą miejscowości Ceradz Kościelny – Grzebienisko – Wierzeja – Wilkowo, biegnącą do skrzyżowania z autostradą A2, część gminy Kaźmierz położona zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Sarna, część gminy Ostroróg położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 184 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 116 oraz na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 116 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 184 do zachodniej granicy gminy, część gminy Szamotuły położona na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Sarna biegnącą od południowej granicy gminy do przecięcia z drogą nr 184 oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogęn r 184 biegnącą od przecięcia z rzeką Sarna do północnej granicy gminy w powiecie szamotulskim, |
w województwie dolnośląskim:
— |
część powiatu górowskiego niewymieniona w części II załącznika I, |
— |
część gminy Lubin położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 335 biegnącą od zachodniej granicy gminy do granicy miasta Lubin oraz na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 333 biegnącą od granicy miasta Lubin do południowej granicy gminy w powiecie lubińskim |
— |
gminy Prusice, Żmigród, część gminy Oborniki Śląskie położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 340 w powiecie trzebnickim, |
— |
część gminy Zagrodno położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Jadwisin – Modlikowice - Zagrodno oraz na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 382 biegnącą od miejscowości Zagrodno do południowej granicy gminy, część gminy wiejskiej Złotoryja położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od północnej granicy gminy w miejscowości Nowa Wieś Złotoryjska do granicy miasta Złotoryja oraz na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 382 biegnącą od granicy miasta Złotoryja do wschodniej granicy gminy w powiecie złotoryjskim |
— |
gmina Gromadka w powiecie bolesławieckim, |
— |
gminy Chocianów i Przemków w powiecie polkowickim, |
— |
gminy Chojnów i miasto Chojnów, Krotoszyce, Miłkowice w powiecie legnickim, |
— |
powiat miejski Legnica, |
— |
część gminy Wołów położona na wschód od linii wyznaczonej przez lnię kolejową biegnącą od północnej do południowej granicy gminy, część gminy Wińsko położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 36 biegnącą od północnej do zachodniej granicy gminy, część gminy Brzeg Dolny położona na wschód od linii wyznaczonej przez linię kolejową od północnej do południowej granicy gminy w powiecie wołowskim, |
— |
część gminy Milicz położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Poradów – Piotrkosice - Sulimierz-Sułów - Gruszeczka w powiecie milickim, |
w województwie świętokrzyskim:
— |
gminy Gnojno, Pacanów w powiecie buskim, |
— |
gminy Łubnice, Oleśnica, Połaniec, część gminy Rytwiany położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 764, część gminy Szydłów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 756 w powiecie staszowskim, |
— |
gminy Chmielnik, Masłów, Miedziana Góra, Mniów, Łopuszno, Piekoszów, Pierzchnica, Sitkówka-Nowiny, Strawczyn, Zagnańsk, część gminy Raków położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 756 i 764, część gminy Chęciny położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 762, część gminy Górno położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy łączącą miejscowości Leszczyna – Cedzyna oraz na północ od linii wyznczonej przez ul. Kielecką w miejscowości Cedzyna biegnącą do wschodniej granicy gminy, część gminy Daleszyce położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 764 biegnącą od wschodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą łączącą miejscowości Daleszyce – Słopiec – Borków, dalej na południe od linii wyznaczonej przez tę drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 764 do przecięcia z linią rzeki Belnianka, następnie na południe od linii wyznaczonej przez rzeki Belnianka i Czarna Nida biegnącej do zachodniej granicy gminy w powiecie kieleckim, |
— |
powiat miejski Kielce, |
— |
gminy Krasocin, część gminy Włoszczowa położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 742 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Konieczno i dalej na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Konieczno – Rogienice – Dąbie – Podłazie, część gminy Kluczewsko położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od wschodniej granicy gminy i łączącą miejscowości Krogulec – Nowiny - Komorniki do przecięcia z linią rzeki Czarna, następnie na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Czarna biegnącą do przecięcia z linią wyznaczoną przez drogę nr 742 i dalej na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 742 biegnącą od przecięcia z linią rzeki Czarna do południowej granicy gminyw powiecie włoszczowskim, |
— |
gmina Kije w powiecie pińczowskim, |
— |
gminy Małogoszcz, Oksa w powiecie jędrzejowskim, |
w województwie małopolskim:
— |
gminy Dąbrowa Tarnowska, Radgoszcz, Szczucin w powiecie dąbrowskim. |
6. Rumunia
Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Rumunii:
— |
Zona orașului București, |
— |
Județul Constanța, |
— |
Județul Satu Mare, |
— |
Județul Tulcea, |
— |
Județul Bacău, |
— |
Județul Bihor, |
— |
Județul Bistrița Năsăud, |
— |
Județul Brăila, |
— |
Județul Buzău, |
— |
Județul Călărași, |
— |
Județul Dâmbovița, |
— |
Județul Galați, |
— |
Județul Giurgiu, |
— |
Județul Ialomița, |
— |
Județul Ilfov, |
— |
Județul Prahova, |
— |
Județul Sălaj, |
— |
Județul Suceava |
— |
Județul Vaslui, |
— |
Județul Vrancea, |
— |
Județul Teleorman, |
— |
Judeţul Mehedinţi, |
— |
Județul Gorj, |
— |
Județul Argeș, |
— |
Judeţul Olt, |
— |
Judeţul Dolj, |
— |
Județul Arad, |
— |
Județul Timiș, |
— |
Județul Covasna, |
— |
Județul Brașov, |
— |
Județul Botoșani, |
— |
Județul Vâlcea, |
— |
Județul Iași, |
— |
Județul Hunedoara, |
— |
Județul Alba, |
— |
Județul Sibiu, |
— |
Județul Caraș-Severin, |
— |
Județul Neamț, |
— |
Județul Harghita, |
— |
Județul Mureș, |
— |
Județul Cluj, |
— |
Județul Maramureş. |
7. Słowacja
Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Słowacji:
— |
The whole district of Vranov and Topľou, |
— |
In the district of Humenné: Lieskovec, Myslina, Humenné, Jasenov, Brekov, Závadka, Topoľovka, Hudcovce, Ptičie, Chlmec, Porúbka, Brestov, Gruzovce, Ohradzany, Slovenská Volová, Karná, Lackovce, Kochanovce, Hažín nad Cirochou, Závada, Nižná Sitnica, Vyšná Sitnica, Rohožník, Prituľany, Ruská Poruba, Ruská Kajňa, |
— |
In the district of Michalovce: Strážske, Staré, Oreské, Zbudza, Voľa, Nacina Ves, Pusté Čemerné, Lesné, Rakovec nad Ondavou, Petrovce nad Laborcom, Trnava pri Laborci, Vinné, Kaluža, Klokočov, Kusín, Jovsa, Poruba pod Vihorlatom, Hojné, Lúčky,Závadka, Hažín, Zalužice, Michalovce, Krásnovce, Šamudovce, Vŕbnica, Žbince, Lastomír, Zemplínska Široká, Čečehov, Jastrabie pri Michalovciach, Iňačovce, Senné, Palín, Sliepkovce, Hatalov, Budkovce, Stretava, Stretávka, Pavlovce nad Uhom, Vysoká nad Uhom, Bajany, |
— |
In the district of Gelnica: Hrišovce, Jaklovce, Kluknava, Margecany, Richnava, |
— |
In the district Of Sabinov: Daletice, |
— |
In the district of Prešov: Hrabkov, Krížovany, Žipov, Kvačany, Ondrašovce, Chminianske Jakubovany, Klenov, Bajerov, Bertotovce, Brežany, Bzenov, Fričovce, Hendrichovce, Hermanovce, Chmiňany, Chminianska Nová Ves, Janov, Jarovnice, Kojatice, Lažany, Mikušovce, Ovčie, Rokycany, Sedlice, Suchá Dolina, Svinia, Šindliar, Široké, Štefanovce, Víťaz, Župčany, |
— |
the whole district of Medzilaborce, |
— |
In the district of Stropkov: Havaj, Malá Poľana, Bystrá, Mikové, Varechovce, Vladiča, Staškovce, Makovce, Veľkrop, Solník, Korunková, Bukovce, Krišľovce, Jakušovce, Kolbovce, |
— |
In the district of Svidník: Pstruša, |
— |
In the district of Zvolen: Očová, Zvolen, Sliač, Veľká Lúka, Lukavica, Sielnica, Železná Breznica, Tŕnie, Turová, Kováčová, Budča, Hronská Breznica, Ostrá Lúka, Bacúrov, Breziny, Podzámčok, Michalková, Zvolenská Slatina, Lieskovec, |
— |
In the district of Banská Bystrica: Sebedín-Bečov, Čerín, Dúbravica, Oravce, Môlča, Horná Mičiná, Dolná Mičiná, Vlkanová, Hronsek, Badín, Horné Pršany, Malachov, Banská Bystrica, |
— |
The whole district of Sobrance except municipalities included in zone II. |
DYREKTYWY
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/54 |
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/2438
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca dyrektywę 93/49/EWG i dyrektywę wykonawczą 2014/98/UE w odniesieniu do regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii na materiale rozmnożeniowym roślin ozdobnych, materiale rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinach sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 98/56/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych (1), w szczególności jej art. 5 ust. 5,
uwzględniając dyrektywę Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców (2), w szczególności jej art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/2072 (3) ustanowiono wykaz agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej i regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii („RAN”). Ponadto określono w nim wymogi dotyczące wprowadzania do Unii i przemieszczania w Unii niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w celu zapobiegania wprowadzaniu, zadomawianiu się i rozprzestrzenianiu się tych agrofagów na terytorium Unii. |
(2) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/2072 zostało ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/2285 (4) w celu zaktualizowania statusu fitosanitarnego niektórych agrofagów oraz, w stosownych przypadkach, zmiany szczególnych środków przeciwko tym agrofagom. W celu zachowania spójności w odniesieniu do zmian dotyczących tych agrofagów nowe elementy powinny również znaleźć odzwierciedlenie w dyrektywie Komisji 93/49/EWG (5) i dyrektywie wykonawczej Komisji 2014/98/UE (6). |
(3) |
Pseudomonas syringae pv. actinidiae Takikawa, Serizawa, Ichikawa, Tsuyumu & Goto został umieszczony w wykazie zawartym w części D załącznika IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do materiału rozmnożeniowego roślin ozdobnych, ponieważ spełnia wymogi dotyczące umieszczenia go w wykazie jako RAN. Uzasadnione jest zatem umieszczenie tego agrofaga w załączniku do dyrektywy 93/49/EWG. |
(4) |
Phytophthora ramorum (izolaty z UE) Werres, De Cock & Man in ’t Veld został umieszczony w wykazach zawartych w częściach D i J załącznika IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do, odpowiednio, materiału rozmnożeniowego roślin ozdobnych i materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych oraz roślin sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców, ponieważ spełnia wymogi dotyczące umieszczenia go w wykazie jako RAN. Uzasadnione jest zatem umieszczenie tego agrofaga w załączniku do dyrektywy 93/49/EWG i w załączniku II do dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE. |
(5) |
Konieczne jest również włączenie do dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE środków służących zapobieżeniu występowaniu Phytophthora ramorum (izolaty z UE) Werres, De Cock & Man in ’t Veld na niektórych roślinach przeznaczonych do sadzenia wykorzystywanych jako materiał rozmnożeniowy roślin sadowniczych oraz na roślinach sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców. |
(6) |
Candidatus Phytoplasma australiense Davis et al. został umieszczony w wykazie w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 jako agrofag kwarantannowy dla Unii i usunięty z wykazu RAN w załączniku IV do tego rozporządzenia. W związku z tym agrofag ten należy również usunąć z wykazu regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii w załączniku I do dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE oraz z załącznika IV do tej dyrektywy w odniesieniu do materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych oraz roślin sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców Fragaria L. |
(7) |
W dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE określono wymóg, zgodnie z którym materiał przedelitarny, elitarny, kwalifikowany i materiał Conformitas Agraria Communitatis (materiał CAC) powinien zostać uznany – na podstawie inspekcji wzrokowej przeprowadzanej w obiektach, na polach i w partiach – za wolny od regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii wymienionych w załącznikach I i II do tej dyrektywy i objętych wymogami załącznika IV, w odniesieniu do danego rodzaju lub gatunku. |
(8) |
Aby zapewnić spójność z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/2072 w odniesieniu do obszarów uznanych za wolne od agrofagów, w dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE należy również wprowadzić wyjątek od wymogu przeprowadzania inspekcji wzrokowej, pobierania próbek i przeprowadzenia badań materiału przedelitarnego, elitarnego, kwalifikowanego i materiału CAC. |
(9) |
Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/925 (7) tymczasowo zezwolono niektórym państwom członkowskim na kwalifikację materiału przedelitarnego należącego do niektórych gatunków roślin sadowniczych i produkowanego na otwartym polu w warunkach niezabezpieczających przed dostępem owadów. Zezwolenie udzielone Francji w tym zakresie wygasło 31 grudnia 2018 r. Aby odzwierciedlić wygaśnięcie tego zezwolenia, w pkt 4 załącznika IV do dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE należy usunąć sekcję „Wymogi dotyczące punktu produkcji, miejsca produkcji lub obszaru” w odniesieniu do materiału przedelitarnego Cydonia oblonga Mill. |
(10) |
Od czasu przyjęcia dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE doświadczenia państw członkowskich pokazują, że środki stosowane wobec Candidatus Phytoplasma pyri Seemüller & Schneider polegające na wykluczaniu całych partii materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych i roślin sadowniczych z obrotu po wykryciu w punkcie produkcji materiału rozmnożeniowego i roślin sadowniczych wykazujących objawy porażenia są nieproporcjonalne do odnośnego ryzyka fitosanitarnego. Należy zmienić dyrektywę wykonawczą 2014/98/UE, aby zapewnić spójność ze zmienionymi środkami zarządzania ryzykiem określonymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/2072 w odniesieniu do Candidatus Phytoplasma pyri Seemüller & Schneider. Wszelki materiał rozmnożeniowy i wszelkie rośliny sadownicze wykazujące objawy porażenia należy natychmiast usunąć i zniszczyć. |
(11) |
Zgodnie z art. 32 dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE państwa członkowskie mogą do dnia 31 grudnia 2022 r. zezwalać na obrót na ich terytorium materiałem rozmnożeniowym i roślinami sadowniczymi wyprodukowanymi z przedelitarnych, elitarnych i kwalifikowanych roślin matecznych lub materiału CAC, które istniały przed dniem 1 stycznia 2017 r., nawet jeśli ten materiał lub te rośliny sadownicze nie spełniają wymogów wspomnianej dyrektywy wykonawczej. Doświadczenia państw członkowskich w zakresie wdrażania przepisów pokazały, że zakres unijnego systemu kwalifikacji materiału rozmnożeniowego i roślin sadowniczych nie obejmuje kwalifikacji nasion i siewek. W związku z tym obowiązujące obecnie środki przejściowe powinny nadal mieć zastosowanie wyłącznie do produkcji nasion i siewek ze względu na czas potrzebny na dostosowanie tych materiałów do wymogów wspomnianej dyrektywy. Aby uniknąć zakłóceń w handlu tymi materiałami, wspomniany termin należy przedłużyć do 31 grudnia 2029 r. |
(12) |
Aby uwzględnić zmiany w nomenklaturze taksonomicznej, nazwę botaniczną Prunus amygdalus Batsch należy zmienić na Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb. |
(13) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 93/49/EWG i dyrektywę wykonawczą 2014/98/UE. |
(14) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Zmiana dyrektywy 93/49/EWG
W załączniku do dyrektywy 93/49/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
Zmiany w dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE
W dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 10 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
|
2) |
art. 16 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
|
3) |
art. 21 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
|
4) |
art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
|
5) |
art. 32 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 32 Środki przejściowe Państwa członkowskie mogą do dnia 31 grudnia 2029 r. zezwalać na obrót nasionami i siewkami wyprodukowanymi z przedelitarnych, elitarnych i kwalifikowanych roślin matecznych lub materiału CAC, które istniały przed dniem 1 stycznia 2017 r. i zostały urzędowo zakwalifikowane jako materiał CAC lub spełniały warunki tej kwalifikacji przed dniem 31 grudnia 2029 r. Przy wprowadzaniu do obrotu takie materiały identyfikuje się poprzez odniesienie do niniejszego artykułu na etykiecie i w dokumencie.”; |
6) |
w załącznikach I, II, IV i V wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy. |
Artykuł 3
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2023 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 4
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 5
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 226 z 13.8.1998, s. 16.
(2) Dz.U. L 267 z 8.10.2008, s. 8.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2285 z dnia 14 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wykazów agrofagów oraz zakazów i wymogów dotyczących wprowadzania do Unii i przemieszczania na jej terytorium roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz uchylające decyzje 98/109/WE i 2002/757/WE oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) 2020/885 i (UE) 2020/1292 (Dz.U. L 485 z 22.12.2021, s. 173).
(5) Dyrektywa Komisji 93/49/EWG z dnia 23 czerwca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają zostać spełnione przez materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych oraz rośliny ozdobne, zgodnie z dyrektywą Rady 91/682/EWG (Dz.U. L 250 z 7.10.1993, s. 9).
(6) Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/98/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących rodzajów i gatunków roślin sadowniczych, o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy, szczegółowych wymogów wobec dostawców oraz szczegółowych zasad dotyczących inspekcji urzędowych (Dz.U. L 298 z 16.10.2014, s. 22).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/925 z dnia 29 maja 2017 r. zezwalająca tymczasowo niektórym państwom członkowskim na kwalifikację materiału przedelitarnego niektórych gatunków roślin sadowniczych produkowanego na polu w warunkach niezabezpieczających przed dostępem owadów i uchylająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/167 (Dz.U. L 140 z 31.5.2017, s. 7).
ZAŁĄCZNIK I
Zmiany w dyrektywie 93/49/EWG
W załączniku do dyrektywy 93/49/EWG wprowadza się następujące zmiany:
1) |
między wpisem dotyczącym „Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al. [ERWIAM]” i wpisem dotyczącym „Pseudomonas syringae pv. persicae (Prunier, Luisetti &. Gardan) Young, Dye & Wilkie [PSDMPE]” dodaje się wpis w brzmieniu:
|
2) |
między wpisem dotyczącym „Lecanosticta acicola (von Thümen) Sydow [SCIRAC]” a wpisem dotyczącym „Plasmopara halstedii (Farlow) Berlese & de Toni [PLASHA]” dodaje się wpis w brzmieniu:
|
ZAŁĄCZNIK II
Zmiany w dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE
W dyrektywie wykonawczej 2014/98/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I we wpisie dotyczącym „Fragaria L.” w kolumnie drugiej skreśla się wpis „Candidatus Phytoplasma australiense Davis et al. [PHYPAU]”; |
2) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
w załączniku V wiersz „Prunus amygdalus, P. armeniaca, P. domestica, P. persica i P. salicina” otrzymuje brzmienie: „Prunus armeniaca L., Prunus domestica L., Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb, Prunus persica (L.) Batsch i Prunus salicina Lindl.”. |
(*1) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/925 z dnia 29 maja 2017 r. zezwalająca tymczasowo niektórym państwom członkowskim na kwalifikację materiału przedelitarnego niektórych gatunków roślin sadowniczych produkowanego na polu w warunkach niezabezpieczających przed dostępem owadów i uchylająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/167 (Dz.U. L 140 z 31.5.2017, s. 7)”;”
DECYZJE
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/66 |
DECYZJA RADY (UE) 2022/2439
z dnia 8 grudnia 2022 r.
upoważniająca państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Filipin do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81 ust. 3 w związku z art. 218 ust. 6 lit. b) akapit drugi,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Unia wyznaczyła jako jeden ze swoich celów wspieranie ochrony praw dziecka, zgodnie z treścią art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Środki ochrony dzieci przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem stanowią zasadniczą część tej polityki. |
(2) |
Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2019/1111 (2) (zwane dalej „rozporządzeniem Bruksela II ter”), którego celem jest ochrona dzieci przed szkodliwymi skutkami bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania i ustanowienie procedur zapewniających niezwłoczny powrót dziecka do państwa jego zwykłego pobytu, a także zapewnienie ochrony prawa do kontaktów z dzieckiem i do pieczy nad nim. |
(3) |
Rozporządzenie Bruksela II ter uzupełnia i wzmacnia Konwencję haską z dnia 25 października 1980 r. dotyczącą cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (zwaną dalej „konwencją haską z 1980 r.”), która ustanawia, na szczeblu międzynarodowym, system obowiązków i współpracę między umawiającymi się państwami oraz między organami centralnymi i ma na celu zapewnienie niezwłocznego powrotu uprowadzonych lub bezprawnie zatrzymanych dzieci. |
(4) |
Wszystkie państwa członkowskie są stronami konwencji haskiej z 1980 r. |
(5) |
Unia zachęca państwa trzecie do przystąpienia do konwencji haskiej z 1980 r. i wspiera właściwe wdrażanie tej konwencji, uczestnicząc, wraz z państwami członkowskimi, między innymi w komisjach specjalnych organizowanych regularnie przez Haską Konferencję Prawa Prywatnego Międzynarodowego. |
(6) |
Wspólne ramy prawne mające zastosowanie między państwami członkowskimi a państwami trzecimi można uznać za najlepsze rozwiązanie w delikatnych sprawach uprowadzenia dziecka za granicę. |
(7) |
Konwencja haska z 1980 r. przewiduje, że ma ona zastosowanie w stosunkach między państwem przystępującym a tymi umawiającymi się państwami, które złożyły oświadczenie o wyrażeniu zgody na to przystąpienie. |
(8) |
Konwencja haska z 1980 r. nie pozwala regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Unia, na zostanie jej stroną. Unia nie może zatem przystąpić do konwencji haskiej z 1980 r. ani złożyć oświadczenia o wyrażeniu zgody dotyczącej państwa przystępującego. |
(9) |
Zgodnie z opinią 1/13 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (3) oświadczenia o wyrażeniu zgody na mocy konwencji haskiej z 1980 r. wchodzą w zakres wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii. |
(10) |
Filipiny złożyły dokument przystąpienia do konwencji haskiej z 1980 r. w dniu 16 marca 2016 r. Konwencja haska z 1980 r. weszła na Filipinach w życie w dniu 1 czerwca 2016 r. |
(11) |
Z oceny sytuacji na Filipinach wynika, że państwa członkowskie są w stanie wyrazić zgodę, w interesie Unii, na przystąpienie Filipin zgodnie z warunkami określonymi w konwencji haskiej z 1980 r. |
(12) |
Państwa członkowskie powinny zatem zostać upoważnione do złożenia swoich oświadczeń o wyrażeniu zgody, w interesie Unii, na przystąpienie Filipin zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej decyzji. |
(13) |
Irlandia jest związana rozporządzeniem Bruksela II ter, zatem uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. |
(14) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Państwa członkowskie zostają niniejszym upoważnione w interesie Unii do wyrażenia zgody na przystąpienie Filipin do konwencji haskiej z 1980 r.
2. Państwa członkowskie składają, najpóźniej do dnia 9 grudnia 2023 r., oświadczenie o wyrażeniu zgody, w interesie Unii, na przystąpienie Filipin do konwencji haskiej z 1980 r., w brzmieniu:
„[PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE – pełna nazwa] oświadcza, że wyraża zgodę na przystąpienie Filipin do konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, zgodnie z decyzją Rady (UE) 2022/2439”.
3. Państwa członkowskie informują Radę i Komisję o złożeniu swoich oświadczeń o wyrażeniu zgody na przystąpienie Filipin i przekazują Komisji teksty tych oświadczeń w terminie dwóch miesięcy od ich złożenia.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 3
Niniejszą decyzję stosuje się zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
V. RAKUŠAN
(1) Dz.U. C 224 z 8.6.2022, s. 159.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2019/1111 z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U. L 178 z 2.7.2019, s. 1).
(3) ECLI:EU:C:2014:2303.
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/68 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2440
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2017/1775 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 28 września 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/1775 (1). |
(2) |
W dniu 13 grudnia 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/2208 (2), w której ustanowiono nowe ramy, które umożliwiają zastosowanie dodatkowych środków ograniczających wobec osób i podmiotów odpowiedzialnych za zagrażanie pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali lub za utrudnianie lub podważanie pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
(3) |
Na podstawie przeglądu środków, o których mowa w art. 1a ust. 1 i art. 2a ust. 1 i 2 decyzji (WPZiB) 2017/1775, obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć do dnia 14 grudnia 2023 r., a uzasadnienia i informacje dotyczące pięciu osób wymienionych w wykazie osób fizycznych oraz w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonych w załączniku II do decyzji (WPZiB) 2017/1775 powinny zostać zmienione. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2017/1775, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji (WPZiB) 2017/1775 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 6 ust. 2 w zdaniu pierwszym datę „14 grudnia 2022 r.” zastępuje się datą „14 grudnia 2023 r.”; |
2) |
w załączniku II wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszej decyzji. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/1775 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 23).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/2208 z dnia 13 grudnia 2021 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2017/1775 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 446 z 14.12.2021, s. 44).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik II do decyzji (WPZiB) 2017/1775 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK II
A. Wykaz osób fizycznych, o których mowa w art. 1a ust. 1
|
Imię i nazwisko |
Informacje identyfikacyjne |
Uzasadnienie |
Data umieszczenia w wykazie |
1. |
DIAW, Malick |
Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2.12.1979 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: B0722922, ważny do 13.8.2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy przemian politycznych w Mali), pułkownik |
Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście przemian politycznych w Mali, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« zapisanych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r. (»Karta okresu przejściowego«), które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. To opóźnienie przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia przejściowemu prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
2. |
WAGUÉ, Ismaël |
Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2.3.1975 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik |
Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jednąz głównych osób odpowiedzialnych za zamach stanu w dnu 18 sierpnia 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i pułkownikiem Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu (Comité national pour le salut du people, CNSP). Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z dnia 18 października 2021 r. oraz przez ciągłe dysputy z członkami Stałych Ram Strategicznych (CSP) przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), co spowodowało zawieszenie obrad CSA od października 2021 r. do września 2022 r. Sytuacja ta utrudniła wdrożenie tego porozumienia, które jest jedną z »misji« przemian politycznych w Mali, przewidzianą w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
3. |
MAÏGA, Choguel |
Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31.12.1958 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier |
Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie Narodowych Konsultacji dla Refundacji Assises nationales de la refondation (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad dwa lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Choguel Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
4. |
MAÏGA, Ibrahim Ikassa |
Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5.2.1971 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy |
Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania Narodowych Konsultacji dla Refundacji Assises nationales de la Refondation (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
5. |
DIARRA, Adama Ben (alias Ben Le Cerveau) |
Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przemian politycznych w Mali) |
Adama Ben Diarra, znany jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego, które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Opóźnienie to przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia przejściowemu prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie Narodowych Konsultacji dla Refundacji (Assises nationales de la Refondation) (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przemian politycznych w Mali i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
B. Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 2a ust. 1
|
Imię i nazwisko |
Informacje identyfikacyjne |
Uzasadnienie |
Data umieszczenia w wykazie |
1. |
DIAW, Malick |
Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2.12.1979 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: B0722922, ważny do 13.8.2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego), pułkownik |
Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście okresu przejściowego, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« zapisanych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r. (»Karta okresu przejściowego«), które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. To opóźnienie przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
2. |
WAGUÉ, Ismaël |
Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2.3.1975 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik |
Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jedną z głównych osób odpowiedzialnych za zamach stanu w dniu 18 sierpnia 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i pułkownikiem Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z dnia 18 października 2021 r. oraz przez ciągłe dysputy z członkami CSP przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), co spowodowało zawieszenie obrad CSA od października 2021 r. do września 2022 r. Sytuacja ta utrudniła wdrożenie tego porozumienia, które jest jedną z »misji« okresu przejściowego przewidzianą w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
3. |
MAÏGA, Choguel |
Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31.12.1958 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier |
Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie Assises nationales de la refondation (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad dwa lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Choguel Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
4. |
MAÏGA, Ibrahim Ikassa |
Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5.2.1971 Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy |
Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania Assises nationales de la Refondation (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
5. |
DIARRA, Adama Ben (alias Ben Le Cerveau) |
Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego) |
Adama Ben Diarra, znany jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie zrealizowała w odpowiednim czasie »misji« uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego, które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy opóźnienie w przyjęciu przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Opóźnienie to przyczyniło się do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Ponadto nowa ordynacja wyborcza, ostatecznie przyjęta przez Tymczasową Radę Narodową 17 czerwca 2022 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Republiki Mali 24 czerwca 2022 r., umożliwia prezydentowi i wiceprezydentowi oraz członkom rządu przejściowego kandydowanie w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, co jest sprzeczne z Kartą okresu przejściowego. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przejściowego podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie Assises nationales de la Refondation (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W czerwcu 2022 r. rząd przejściowy przedstawił ECOWAS zmieniony harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w marcu 2024 r., tj. ponad 2 lata po terminie określonym w Karcie okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. W dniu 3 lipca 2022 r. ECOWAS postanowiła utrzymać te indywidualne sankcje. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/80 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2441
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca wspólne działanie 2008/851/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 10 listopada 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/851/WPZiB (1) ustanawiające operację wojskową UE Atalanta. |
(2) |
W dniu 22 grudnia 2020 r. decyzją Rady (WPZiB) 2020/2188 (2) zmieniającą wspólne działanie 2008/851/WPZiB operacja Atalanta została przedłużona do dnia 31 grudnia 2022 r. |
(3) |
Decyzją (WPZiB) 2020/2188 rozszerzono zadanie operacji Atalanta polegające na udziale w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii oraz ochronie statków Światowego Programu Żywnościowego dostarczających pomoc żywnościową dla wysiedlonej ludności z Somalii, a także narażonych na ataki statków pływających u wybrzeży Somalii. W decyzji tej przewidziano również, że operacja Atalanta, w ramach drugorzędnych zadań wykonawczych, weźmie udział we wdrażaniu embarga ONZ na broń nałożonego na Somalię zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 2182 (2014) oraz w przeciwdziałaniu nielegalnemu obrotowi środkami odurzającymi u wybrzeży Somalii w kontekście Konwencji ONZ o prawie morza i Konwencji ONZ o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z dnia 20 grudnia 1988 r. Ponadto w decyzji tej przewidziano, że operacja Atalanta, w ramach drugorzędnych zadań niewykonawczych, będzie monitorować nielegalny obrót środkami odurzającymi, nielegalny handel bronią, nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy oraz nielegalny handel węglem drzewnym u wybrzeży Somalii, zgodnie z rezolucjami RB ONZ nr 2498 (2019) i nr 2500 (2019) oraz Konwencją ONZ o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z dnia 20 grudnia 1988 r. |
(4) |
W swoich konkluzjach z dnia 22 czerwca 2021 r. Rada przypomniała, że „bezpieczeństwo morskie ma na celu zapewnienie swobodnego i pokojowego wykorzystania mórz oraz jest warunkiem wstępnym bezpieczeństwa, czystości i ochrony oceanów i mórz we wszystkich rodzajach działalności, a także wyraźnym priorytetem Unii Europejskiej i jej państw członkowskich w zakresie ochrony ich strategicznych interesów”. Rada podkreśliła „znaczący i długotrwały wkład w bezpieczeństwo morskie operacji morskich prowadzonych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej, w tym operacji EUNAVFOR Atalanta, w celu zwalczania i ostatecznego wyeliminowania piractwa na Oceanie Indyjskim”. |
(5) |
W dniu 15 listopada 2021 r. w swojej rezolucji nr 2607 (2021) RB ONZ w szczególności przedłużyła obowiązywanie przepisów określonych w pkt 15 rezolucji nr 2182 (2014), upoważnienia dotyczącego inspekcji w celu wdrożenia embarga na broń nałożonego na Somalię i zakazu wywozu węgla drzewnego z Somalii, a także rozszerzyła ich zakres. |
(6) |
W dniu 3 grudnia 2021 r. w swojej rezolucji nr 2608 (2021) RB ONZ ponowiła swój apel, aby państwa i organizacje regionalne, w miarę swoich możliwości, uczestniczyły w zwalczaniu piractwa i zbrojnych napaści na statki u wybrzeży Somalii, w szczególności zgodnie z tą rezolucja i prawem międzynarodowym, poprzez wykorzystanie okrętów wojennych, broni i samolotów wojskowych, poprzez zapewnianie baz i wsparcia logistycznego dla sił zwalczających piractwo oraz poprzez zajmowanie i unieszkodliwianie łodzi, statków, broni i innego powiązanego sprzętu wykorzystywanego do aktów piractwa i zbrojnych napaści na statki u wybrzeży Somalii, lub gdy istnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, że są one wykorzystywane w tym celu; doceniła skuteczne ściganie przypadków piractwa przez Seszele i wezwała wszystkie państwa do wymiany z Interpolem – za pośrednictwem odpowiednich kanałów – informacji do wykorzystania w ramach globalnej bazy danych dotyczących piractwa. |
(7) |
W swoich konkluzjach z dnia 21 lutego 2022 r. Rada rozpoczęła wdrażanie koncepcji skoordynowanej obecności na morzu w północno-zachodniej części Oceanu Indyjskiego poprzez ustanowienie morskiego obszaru zainteresowania ciągnącego się od cieśniny Ormuz po zwrotnik południowy i od północnej części Morza Czerwonego w kierunku środkowej części Oceanu Indyjskiego. |
(8) |
W tym kontekście w wyniku przeglądu strategicznego operacji Atalanta w 2022 r. stwierdzono, że mandat operacji powinien zostać przedłużony do dnia 31 grudnia 2024 r. i rozszerzony o zapewnianie bezpieczeństwa morskiego u wybrzeży Somalii i na Morzu Czerwonym, przy czym obecne zadania powinny być kontynuowane. Dodatkowo, w celu rozwijania dalszych powiązań i synergii należy dalej prowadzić dialog z europejską misją na rzecz morskiej orientacji sytuacyjnej w cieśninie Ormuz (EMASOH) i z jej wojskowym komponentem – operacją Agénor. Należy również dążyć do budowania synergii z koncepcją skoordynowanej obecności na morzu w północno-zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Operacja powinna też utworzyć mechanizm wymiany informacji na temat podejrzewanych nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów z federalnym rządem Somalii za pośrednictwem krajowego biura Interpolu w Mogadiszu. |
(9) |
Należy odpowiednio zmienić wspólne działanie 2008/851/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
We wspólnym działaniu 2008/851/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) |
W tytule wyrażenie „w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii” zastępuje się wyrażeniem: „w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu wnoszenie wkładu w bezpieczeństwo morskie w zachodniej części Oceanu Indyjskiego i na Morzu Czerwonym (EUNAVFOR Atalanta)”. |
2) |
W całym tekście nazwę „Atalanta” we wszystkich formach gramatycznych zastępuje się nazwą „EUNAVFOR Atalanta”. |
3) |
art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Unia Europejska (UE) prowadzi operację wojskową mającą na celu wnoszenie wkładu w bezpieczeństwo morskie w zachodniej części Oceanu Indyjskiego i na Morzu Czerwonym (EUNAVFOR Atalanta). 1a. Operacja EUNAVFOR Atalanta wspiera rezolucje nr 1814 (2008), 1816 (2008), 1838 (2008), 1846 (2008) i 1851 (2008) i kolejne stosowne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) w sposób zgodny z działaniem zatwierdzonym w przypadku aktów piractwa na mocy art. 100 i nast. Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza podpisanej w Montego Bay w dniu 10 grudnia 1982 r. (zwanej dalej „konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza”), oraz, w szczególności poprzez zobowiązania podjęte wspólnie z państwami trzecimi, ma na celu wnosić wkład w:
|
4) |
art. 8 otrzymują brzmienie: „Artykuł 8 Spójność reakcji UE 1. WP, dowódca operacji UE i dowódca sił UE zapewniają ścisłą koordynację prowadzonych przez siebie działań w celu wdrożenia niniejszego wspólnego działania. 2. Operacja EUNAVFOR Atalanta ściśle koordynuje działania z misją wojskową Unii Europejskiej mającą na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa (EUTM Somalia), z misją Unii Europejskiej dotyczącą budowania zdolności w Somalii (EUCAP Somalia) oraz z działaniami prowadzonymi w ramach koncepcji skoordynowanej obecności na morzu w północno-zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Współpracuje z operacją AGENOR i wymienia informacje z europejską misją na rzecz morskiej orientacji sytuacyjnej w cieśninie Ormuz (EMASOH). 3. Operacja EUNAVFOR Atalanta wspiera – w ramach swoich środków i zdolności – odpowiednie programy Unii.”; |
5) |
w art. 14 dodaje się ustęp w brzmieniu: „8. Finansowa kwota odniesienia na pokrycie wspólnych kosztów operacji wojskowej UE na okres od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. wynosi 10 400 000 EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 51 ust. 2 decyzji Rady (WPZiB) 2021/509 (*1), wynosi 0 % w środkach na zobowiązania i 0 % w środkach na płatności. (*1) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/509 z dnia 22 marca 2021 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju oraz uchylenia decyzji (WPZiB) 2015/528 (Dz.U. L 102 z 24.3.2021, s. 14).”;" |
6) |
art. 15 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Niniejszym upoważnia się operację EUNAVFOR Atalanta do udostępniania Interpolowi zgodnie z art. 2 lit. h) oraz Europolowi zgodnie z art. 2 lit. i) informacji zbieranych w trakcie jej działań, które dotyczą nielegalnych działań innych niż piractwo. Dodatkowo niniejszym upoważnia się operację EUNAVFOR Atalanta do przekazywania zbieranych w trakcie jej działań informacji, które dotyczą podejrzewanych nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, do krajowego biura Interpolu w Mogadiszu.”; |
7) |
art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Operacja EUNAVFOR Atalanta zakończy się w dniu 31 grudnia 2024 r.”. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Wspólne działanie Rady 2008/851/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2020/2188 z dnia 22 grudnia 2020 r. zmieniająca wspólne działanie 2008/851/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Dz.U. L 435 z 23.12.2020, s. 74).
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/83 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2442
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2022/151 w sprawie działań Unii Europejskiej wspierających ewakuację z Afganistanu niektórych osób znajdujących się w szczególnie trudnym położeniu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 3 lutego 2022 r. Rada przyjęła decyzję Rady (WPZiB) 2022/151 (1). |
(2) |
Od dnia 1 czerwca 2021 r. Europejska Służba Działań Zewnętrznych organizowała i zarządzała ewakuacją Afgańczyków, zwłaszcza tych, którzy pracowali dla Specjalnego Przedstawiciela UE w Afganistanie mianowanego wspólnym działaniem Rady 2001/875/WPZiB (2) lub dla misji EUPOL AFGANISTAN ustanowionej wspólnym działaniem Rady 2007/369/WPZiB (3), innych Afgańczyków znajdujących się w szczególnie trudnym położeniu, którzy współpracowali z Unią, oraz ich bliskich krewnych pozostających na ich utrzymaniu. |
(3) |
ESDZ utworzyła i aktualizowała wykaz osób kwalifikujących się do ewakuacji na mocy decyzji (WPZiB) 2022/151 (zwany dalej „wykazem”). |
(4) |
Ze względu na sytuację w Afganistanie ewakuacja umieszczonych w wykazie osób, które nadal są zagrożone, gdy przebywają w Afganistanie, nie może zostać zakończona do dnia 31 grudnia 2022 r. |
(5) |
Działanie na mocy decyzji (WPZiB) 2022/151 należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2023 r. w celu umożliwienia ewakuacji umieszczonych w wykazie osób znajdujących się w szczególnie trudnym położeniu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 1 decyzji (WPZiB) 2022/151 w zdaniu wprowadzającym datę „31 grudnia 2022 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2023 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2022/151 z dnia 3 lutego 2022 r. w sprawie działań Unii Europejskiej wspierających ewakuację z Afganistanu niektórych osób znajdujących się w szczególnie trudnym położeniu (Dz.U. L 25 z 4.2.2022, s. 11).
(2) Wspólne działanie Rady 2001/875/WPZiB z dnia 10 grudnia 2001 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (Dz.U. L 326 z 11.12.2001, s. 1).
(3) Wspólne działanie Rady 2007/369/WPZiB z dnia 30 maja 2007 r. w sprawie utworzenia misji policyjnej Unii Europejskiej w Afganistanie (EUPOL AFGANISTAN) (Dz.U. L 139 z 31.5.2007, s. 33).
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/84 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2443
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca decyzję 2010/96/WPZiB w sprawie misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 15 lutego 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/96/WPZiB (1), którą ustanowiona została misja wojskowa Unii Europejskiej mająca na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa (EUTM Somalia). |
(2) |
W dniu 10 grudnia 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/2032 (2) przedłużającą mandat EUTM Somalia do dnia 31 grudnia 2022 r. |
(3) |
W związku z całościowym strategicznym przeglądem zaangażowania w dziedzinie WPBiO w Somalii i w Rogu Afryki Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa zalecił dalsze przedłużenie mandatu EUTM Somalia do dnia 31 grudnia 2024 r. |
(4) |
Należy odpowiednio zmienić decyzję 2010/96/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2010/96/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany
|
3) |
art. 12 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Mandat misji wojskowej UE kończy się w dniu 31 grudnia 2024 r. 3. Niniejsza decyzja traci moc z dniem zamknięcia dowództwa UE, biura łącznikowego i ds. wsparcia w Nairobi i komórki wsparcia w Brukseli, zgodnie z zatwierdzonymi planami dotyczącymi zakończenia misji wojskowej UE oraz bez uszczerbku dla procedur dotyczących kontroli i prezentacji sprawozdań finansowych misji wojskowej UE, ustanowionych w decyzji (WPZiB) 2021/509.”. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady 2010/96/WPZiB z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa (Dz.U. L 44 z 19.2.2010, s. 16).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2020/2032 z dnia 10 grudnia 2020 r. zmieniająca decyzję 2010/96/WPZiB w sprawie misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa (Dz.U. L 419 z 11.12.2020, s. 28).
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/86 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2444
z dnia 12 grudnia 2022 r.
w sprawie partnerskiej misji wojskowej Unii Europejskiej w Nigrze (EUMPM Niger)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W konkluzjach z dnia 16 kwietnia 2021 r. Rada określiła zintegrowaną strategię Unii Europejskiej w regionie Sahelu. Rada w szczególności wyraziła zaniepokojenie faktem, że stopniowe pogłębianie się sytuacji braku bezpieczeństwa i jej skutki, których ofiarą jest ludność cywilna, pogorszyły sytuację w przypadku wielu kryzysów, co wywołało bezprecedensowe skutki humanitarne w regionie, w tym wzrost liczby osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców, przymusowe wysiedlenia, nadużycia, napięcia wewnątrz społeczności i pomiędzy nimi, zwielokrotnienie powtarzających się kryzysów żywnościowych i żywieniowych, wzrost potrzeb zdrowotnych oraz trudności z ustanowieniem służb państwowych na obszarach objętych konfliktem; Rada dostrzegła, że niestabilność przyczynia się także do nieuregulowanej migracji. Rada podkreśliła również, że Unia będzie nadal przyczyniać się do budowania zdolności w dziedzinach obrony i bezpieczeństwa poprzez uruchamianie misji w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). Rada podkreśliła, że poszanowanie i propagowanie praw człowieka, w tym równouprawnienia płci, oraz ochrona jednostek przed naruszaniem ich integralności pozostaną u podstaw działań Unii we wszystkich obszarach interwencji w regionie Sahelu. |
(2) |
W dniu 30 czerwca 2022 r. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB), kończąc całościowy przegląd strategiczny misji EUTM Mali i EUCAP Sahel Mali w dziedzinie WPBiO, uznał, że utworzenie specjalnej misji wojskowej w dziedzinie WPBiO w połączeniu ze środkiem pomocy w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju byłoby właściwe, by zapewnić Nigrowi niezbędne wsparcie. |
(3) |
W dniu 18 lipca 2022 r. Rada utworzyła w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju środek pomocy służący wspieraniu nigerskich sił zbrojnych. W szczególności środek ten wspiera utworzenie centrum szkolenia techników sił zbrojnych. |
(4) |
Pismem z dnia 30 listopada 2022 r. minister spraw zagranicznych i współpracy Republiki Nigru zwrócił się do Unii o rozmieszczenie unijnej partnerskiej misji wojskowej w dziedzinie WPBiO w Nigrze, by przyczyniać się do poprawy zdolności wojskowych nigerskich sił zbrojnych w celu wspierania Nigru w walce z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi, przestrzegając przy tym praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego. |
(5) |
W dniu 12 grudnia 2022 r. Rada zatwierdziła koncepcję zarządzania kryzysowego dotyczącą ewentualnej partnerskiej misji wojskowej w dziedzinie WPBiO w Nigrze mającej na celu wspieranie realizacji planu budowania zdolności w Nigrze poprzez wspomaganie utworzenia centrum szkolenia techników sił zbrojnych w powiązaniu ze środkiem pomocy przyjętym w dniu 18 lipca 2022 r.; na wniosek nigerskich sił zbrojnych miałyby one zapewnione specjalistyczne szkolenie oraz wsparcie w utworzeniu nowego batalionu łącznościowego i wspierającego dowodzenie. Misję tę należy utworzyć. |
(6) |
Pod kierownictwem Rady i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), KPiB powinien sprawować kontrolę polityczną nad partnerską misją wojskową w dziedzinie WPBiO w Nigrze, zapewniać jej kierownictwo strategiczne oraz podejmować stosowne decyzje zgodnie z art. 38 akapit trzeci Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). |
(7) |
Należy wynegocjować i zawrzeć umowy międzynarodowe dotyczące statusu jednostek dowodzonych przez UE i personelu w Nigrze oraz odnoszące się do udziału państw trzecich w tej misji. |
(8) |
Zgodnie z art. 41 ust. 2 TUE oraz zgodnie z decyzją Rady (WPZiB) 2021/509 dotyczącą ustanowienia Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (1), wydatki operacyjne wynikające z niniejszej decyzji, które mają wpływ na kwestie wojskowe lub polityczno-obronne, mają być ponoszone przez państwa członkowskie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Misja
1. Unia prowadzi partnerską misję wojskową w Nigrze (EUMPM Niger), aby wspierać Niger, zgodnie z przepisami dotyczącymi praw człowieka oraz międzynarodowym prawem humanitarnym, w walce z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.
2. Celem strategicznym misji EUMPM Niger jest wspieranie budowania zdolności nigerskich sił zbrojnych, poprawa ich zdolności powstrzymywania zagrożenia, jakie stanowią terrorystyczne ugrupowania zbrojne, ochrona ludności Nigru oraz zapewnienie bezpiecznego i zabezpieczonego środowiska.
3. W tym celu misja EUMPM:
a) |
wspiera utworzenie i rozbudowę centrum szkolenia techników sił zbrojnych przez zapewnianie doradztwa i szkolenia, również instruktorom; |
b) |
wspiera rozwijanie specjalistycznych zdolności nigerskich sił zbrojnych przez zapewnianie specjalistycznego szkolenia na żądanie; |
c) |
wspiera utworzenie i rozbudowę batalionu łącznościowego i wspierającego dowodzenie przez szkolenie jego jednostek, specjalistów i struktury dowodzenia i zapewnianie im opieki mentorskiej, aby umożliwić późniejsze rozmieszczenie tego batalionu jako wsparcia dla działań Nigru zgodnie z przepisami dotyczącymi praw człowieka i międzynarodowym prawem humanitarnym. |
4. W planowaniu strategicznym i operacyjnym, działaniach i sprawozdawczości EUMPM Niger w pełni uwzględnia się i aktywnie propaguje międzynarodowe prawo humanitarne, prawa człowieka i zasadę równości płci, ochronę ludności cywilnej oraz agendę „Kobiety, pokój i bezpieczeństwo” na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) 1325 (2000), program działań na rzecz młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa na podstawie RB ONZ nr 2250 (2015) i program działań dotyczący dzieci w konfliktach zbrojnych na podstawie RB ONZ nr 1612 (2005).
5. Ponadto misja EUMPM Niger ułatwia udzielanie pomocy świadczonej Nigrowi w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju w odniesieniu do centrum szkolenia techników sił zbrojnych oraz, jeżeli Rada zdecyduje o koniecznym środku pomocy, w odniesieniu do doborowego batalionu łącznościowego i wspierającego dowodzenie. Działania misji są koordynowane z terminowym dostarczaniem wyposażenia w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju.
Artykuł 2
Mianowanie dowódcy misji UE
Dowódcą misji EUMPM Niger jest dyrektor Komórki Planowania i Prowadzenia Operacji Wojskowych (MPCC).
Artykuł 3
Wyznaczenie dowództwa misji
1. MPCC jest statyczną strukturą dowodzenia i kontroli na strategicznym szczeblu wojskowym poza obszarem działań. Jest ona odpowiedzialna za planowanie operacyjne i prowadzenie EUMPM Niger.
2. Dowództwo sił EUMPM Niger znajduje się w Nigrze i działa pod zwierzchnictwem dowódcy sił misji UE.
3. Dopóki MPCC nie osiągnie pełnej zdolności operacyjnej, do MPCC włączana jest komórka wsparcia dowództwa sił misji znajdująca się w Brukseli.
Artykuł 4
Planowanie i uruchomienie EUMPM Niger
Decyzję o uruchomieniu EUMPM Niger podejmuje Rada po zatwierdzeniu planu misji i zasad użycia sił.
Artykuł 5
Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne
1. W ramach odpowiedzialności Rady i Wysokiego Przedstawiciela, KPiB sprawuje kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad EUMPM Niger. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podejmowania stosownych decyzji zgodnie z art. 38 TUE. Upoważnienie to obejmuje uprawnienie do zmiany dokumentów związanych z planowaniem, w tym planu misji, oraz struktury dowodzenia. Upoważnienie to obejmuje również uprawnienie do podejmowania decyzji w sprawie mianowania przyszłych dowódców sił misji UE. Rada zachowuje uprawnienia do określania celów EUMPM Niger i jej zakończenia.
2. KPiB regularnie przedstawia Radzie sprawozdania.
3. KPiB regularnie otrzymuje od przewodniczącego Komitetu Wojskowego UE (EUMC) sprawozdania dotyczące przebiegu EUMPM Niger. KPiB może w stosownych przypadkach zapraszać dowódcę misji UE i dowódcę sił misji UE na swoje posiedzenia.
Artykuł 6
Kierownictwo wojskowe
1. EUMC monitoruje właściwe prowadzanie EUMPM Niger, za której przebieg odpowiedzialny jest dowódca misji UE.
2. EUMC regularnie otrzymuje sprawozdania od dowódcy misji UE. EUMC może w stosownych przypadkach zapraszać dowódcę misji UE i dowódcę sił misji UE na swoje posiedzenia.
3. Przewodniczący EUMC pełni rolę głównego punktu kontaktowego z dowódcą misji UE.
Artykuł 7
Spójność unijnej reakcji oraz koordynacja
1. Wysoki Przedstawiciel zapewnia wdrożenie niniejszej decyzji oraz jej spójność z całością działań zewnętrznych Unii, w tym z programami rozwojowymi Unii oraz programami unijnej pomocy humanitarnej.
2. Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia oraz kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego KPiB, dowódca sił misji UE otrzymuje lokalne wytyczne polityczne od szefa delegatury Unii w Nigrze.
3. EUMPM Niger prowadzi ścisłą koordynację z misją EUCAP Sahel Niger w zakresie odpowiednich dziedzin wiedzy fachowej, by wspomagać interoperacyjność między EUCAP Sahel Niger, EUMPM Niger oraz siłami bezpieczeństwa i obrony Nigru.
4. Ponadto EUMPM Niger koordynuje swoje działania z trwającymi lub przyszłymi dwustronnymi inicjatywami, staraniami i działaniami państw członkowskich w Nigrze oraz, w stosownych przypadkach, z partnerami o podobnych poglądach popierającymi plan budowania zdolności nigerskich sił zbrojnych.
Artykuł 8
Udział państw trzecich
1. Bez uszczerbku dla autonomii podejmowania decyzji przez Unię i jej jednolitych ram instytucjonalnych oraz zgodnie z odpowiednimi wytycznymi Rady Europejskiej do udziału w EUMPM Niger mogą zostać zaproszone państwa trzecie.
2. Rada upoważnia niniejszym KPiB do zapraszania państw trzecich, aby deklarowały swoje wkłady, oraz do podejmowania stosownych decyzji w sprawie przyjmowania proponowanych wkładów, zgodnie z zaleceniem dowódcy misji UE po konsultacjach z dowódcą sił misji UE i EUMC.
3. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umów zawieranych na mocy art. 37 TUE oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 218 TFUE. W przypadku gdy Unia i państwo trzecie zawarły umowę określającą ramy udziału tego państwa w misjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię, postanowienia takiej umowy mają zastosowanie także w kontekście EUMPM Niger.
4. Państwa trzecie wnoszące istotny wkład wojskowy w EUMPM Niger mają w odniesieniu do bieżącego zarządzania EUMPM Niger takie same prawa i obowiązki, jak państwa członkowskie biorące udział w EUMPM Niger.
5. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podejmowania stosownych decyzji w sprawie utworzenia komitetu uczestników, w przypadku gdy państwa trzecie wnoszą istotne wkłady wojskowe w EUMPM Niger.
Artykuł 9
Status personelu dowodzonego przez UE
Status jednostek dowodzonych przez UE i personelu tych jednostek, w tym przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania ich misji oraz jej sprawnego przebiegu, jest przedmiotem umowy zawartej na mocy art. 37 TUE oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 218 TFUE.
Artykuł 10
Uzgodnienia finansowe
1. Wspólnymi kosztami EUMPM Niger zarządza się zgodnie z decyzją (WPZiB) 2021/509.
2. Finansowa kwota odniesienia na pokrycie wspólnych kosztów EUMPM Niger w okresie trzech lat od daty przyjęcia niniejszej decyzji wynosi 27,3 miliona EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 51 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2021/509, wynosi 15 % w środkach na zobowiązania i 10 % w środkach na płatności.
Artykuł 11
Komórka ds. projektów
1. W skład EUMPM Niger może wchodzić komórka ds. projektów, określająca i realizująca projekty. EUMPM Niger w stosownych przypadkach koordynuje i ułatwia realizację projektów realizowanych przez państwa członkowskie i państwa trzecie w ramach ich obowiązków oraz doradza w zakresie tych projektów, w obszarach związanych z mandatem EUMPM Niger i w ramach wspierania jej celów.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3 dowódca misji UE jest upoważniony do ubiegania się o wkłady finansowych państw członkowskich lub państw trzecich w celu realizacji projektów, które uzupełniają inne działania EUMPM Niger i są z nimi spójne. W takich przypadkach dowódca misji UE zawiera uzgodnienie z tymi państwami członkowskimi lub państwami trzecimi, obejmujące w szczególności konkretne procedury postępowania z wszelkiego rodzaju skargami stron trzecich z tytułu szkód wynikających z działań lub zaniechań dowódcy misji UE w związku z korzystaniem ze środków finansowych przekazanych przez te państwa członkowskie lub państwa trzecie.
3. Unia ani Wysoki Przedstawiciel w żadnym przypadku nie ponoszą odpowiedzialności wobec państw członkowskich lub państw trzecich wnoszących wkład za działania lub zaniechania dowódcy misji UE w związku z korzystaniem ze środków finansowych przekazanych przez te państwa członkowskie lub państwa trzecie.
4. Przyjęcie wkładu finansowego państw członkowskich lub państw trzecich na rzecz komórki ds. projektów uzależnione jest od zgody KPiB.
Artykuł 12
Udostępnianie informacji
1. Wysoki Przedstawiciel jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w stosownych przypadkach i zgodnie z potrzebami EUMPM Niger, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów EUMPM Niger, zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (2) określającą przepisy bezpieczeństwa dotyczące ochrony informacji niejawnych UE:
a) |
opatrzonych klauzulą tajności na poziomie nie wyższym niż przewidziany w mających zastosowanie umowach o bezpieczeństwie informacji zawartych między Unią a odpowiednim państwem trzecim; lub |
b) |
opatrzonych klauzulą tajności o poziomie nie wyższym niż „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL” w innych przypadkach. |
2. W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej Wysoki Przedstawiciel jest również upoważniony do udostępnienia Nigrowi wszelkich informacji niejawnych UE sporządzonych do celów EUMPM Niger, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2013/488/UE. W tym celu dokonuje się niezbędnych uzgodnień między Wysokim Przedstawicielem a właściwymi organami Nigru.
3. Wysoki Przedstawiciel jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych UE związanych z treścią obrad Rady dotyczących EUMPM Niger i objętych zobowiązaniem do zachowania tajemnicy służbowej na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (3).
4. Wysoki Przedstawiciel może przekazywać uprawnienia, o których mowa w ust. 1–3, a także udzielać pełnomocnictw do zawierania uzgodnień, o których mowa w ust. 2, personelowi Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, dowódcy misji UE lub dowódcy sił misji UE.
Artykuł 13
Wejście w życie i zakończenie
1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
2. EUMPM Niger kończy działanie w terminie trzech lat od daty przyjęcia niniejszej decyzji.
3. Niniejszą decyzję uchyla się z dniem zamknięcia dowództwa sił misji zgodnie z zatwierdzonymi planami dotyczącymi zakończenia EUMPM Niger oraz bez uszczerbku dla procedur dotyczących audytu i przedstawiania sprawozdań finansowych EUMPM Niger zgodnie z decyzją (WPZiB) 2021/509.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/509 z dnia 22 marca 2021 r. ustanawiająca Europejski Instrument na rzecz Pokoju i uchylająca decyzję (WPZiB) 2015/528 (Dz.U. L 102 z 24.3.2021, s. 14).
(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
(3) Decyzja Rady 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/91 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2445
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca decyzję 2012/389/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania zdolności w Somalii (EUCAP Somalia)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dnia 16 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/389/WPZiB (1) w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania regionalnych zdolności morskich w Rogu Afryki (EUCAP NESTOR). |
(2) |
Dnia 12 grudnia 2016 r. decyzją (WPZiB) 2016/2240 (2) Rada zmieniła mandat misji, tak by koncentrował się na budowaniu zdolności w Somalii, i zmieniła nazwę misji na EUCAP Somalia. |
(3) |
Dnia 10 grudnia 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/2031 (3) zmieniającą decyzję 2012/389/WPZiB i przedłużającą jej obowiązywanie do dnia 31 grudnia 2022 r. |
(4) |
W związku z całościowym i skoordynowanym strategicznym przeglądem zaangażowania w Somalii i Rogu Afryki w ramach WPBiO Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa uzgodnił, że mandat misji EUCAP Somalia należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2024 r. |
(5) |
Należy odpowiednio zmienić decyzję 2012/389/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2012/389/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 13 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUCAP Somalia w okresie od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. wynosi 83 076 673,07 EUR.”; |
2) |
art. 15 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Wysoki Przedstawiciel jest upoważniony do udostępniania unijnym agencjom działającym w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, a w szczególności Fronteksowi i Europolowi, informacji niejawnych UE powstałych do celów EUCAP Somalia, objętych klauzulą tajności dla każdej z nich, zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (*1). W tym celu dokonuje się uzgodnień technicznych. 6. Wysoki Przedstawiciel może przenieść uprawnienia, o których mowa w ust. 1–5, a także zdolność do dokonania uzgodnień, o których mowa w ust. 2–5, na osoby, których jest zwierzchnikiem, na cywilnego dowódcę operacji lub na szefa misji. (*1) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1)”;" |
3) |
w art. 16 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: „Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.”. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady 2012/389/WPZiB z dnia 16 lipca 2012 r. w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania zdolności w Somalii (EUCAP Somalia) (Dz.U. L 187 z 17.7.2012, s. 40).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2016/2240 z dnia 12 grudnia 2016 r. zmieniająca decyzję 2012/389/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania regionalnych zdolności morskich w Rogu Afryki (EUCAP NESTOR) (Dz.U. L 337 z 13.12.2016, s. 18).
(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2020/2031 z dnia 10 grudnia 2020 r. zmieniająca decyzję 2012/389/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania zdolności w Somalii (EUCAP Somalia) (Dz.U. L 419 z 11.12.2020, s. 26).
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/93 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/2446
z dnia 12 grudnia 2022 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/2201 w sprawie wyznaczenia niektórych członków i ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią oraz w Europejskiej Komórce Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa dla funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (1), w szczególności jego art. 6 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/123 (2) ustanowiono Radę ds. Zarządzania Siecią w celu monitorowania wykonywania funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym oraz kierowania tym procesem wykonywania. Ustanowiono w nim również Europejską Komórkę Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa, aby zapewnić skuteczne zarządzanie kryzysowe na poziomie sieci. |
(2) |
Zgodnie z art. 18 ust. 7 i art. 19 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/123 Komisja wyznacza członków (oraz ich zastępców) Rady ds. Zarządzania Siecią i Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa na podstawie propozycji przedłożonych przez poszczególne organizacje, Europejską Agencję Obrony (EDA) i Eurocontrol. |
(3) |
Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/2168 (3) wyznaczono przewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków (oraz ich zastępców) Rady ds. Zarządzania Siecią oraz członków (i ich zastępców) Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa na lata 2020–2024. |
(4) |
W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/2201 (4) uwzględniono, w przypadku zarówno Rady ds. Zarządzania Siecią, jak i Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa, szereg propozycji dotyczących wyznaczenia przedłożonych przez odpowiednie organy wymienione w art. 18 ust. 7 i art. 19 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/123. |
(5) |
W 2021 r., po wejściu w życie decyzji wykonawczej (UE) 2020/2201, Komisja otrzymała szereg nowych propozycji dotyczących wyznaczenia, dotyczących zarówno Rady ds. Zarządzania Siecią, jak i Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa. Propozycje te uwzględniono w decyzji wykonawczej (UE) 2020/2201 w drodze przyjęcia decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/723 (5). |
(6) |
Od tego momentu Komisja otrzymała szereg nowych propozycji dotyczących wyznaczenia, dotyczących zarówno Rady ds. Zarządzania Siecią, jak i Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa. |
(7) |
Między innymi organizacja Eurocontrol zaproponowała wyznaczenie na rok 2023 czterech przedstawicieli instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej w państwach stowarzyszonych. Należy zaakceptować te propozycje w odniesieniu do 2023 r., tak aby zgodnie z art. 18 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/123 umożliwić rotację przedstawicieli państw stowarzyszonych w kolejnych latach. |
(8) |
Wszystkie osoby zaproponowane do wyznaczenia powinny zastąpić, z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji, osoby uprzednio wyznaczone. |
(9) |
Niniejsza decyzja powinna wejść w życie w trybie pilnym, aby umożliwić nowo wyznaczonym osobom udział w pracach Rady ds. Zarządzania Siecią od dnia 1 stycznia 2023 r. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Jednolitej Przestrzeni Powietrznej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Osoby wymienione w załączniku I wyznacza się na okres od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji do dnia 31 grudnia 2024 r. jako członków i zastępców członków Rady ds. Zarządzania Siecią, w ramach funkcji, o których mowa w tym załączniku. W przypadku gdy w załączniku tym wskazano krótszy okres, zastosowanie ma ten krótszy okres.
Obecne mandaty, które dotyczą funkcji będących przedmiotem wyznaczenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wygasają z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Osoby wymienione w załączniku II wyznacza się na okres od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji do dnia 31 grudnia 2024 r. jako członków i zastępców członków Europejskiej Komórki Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa, w ramach funkcji, o których mowa w tym załączniku. W przypadku gdy w załączniku tym wskazano krótszy okres, zastosowanie ma ten krótszy okres.
Obecne mandaty, które dotyczą funkcji będących przedmiotem wyznaczenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wygasają z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 20.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/123 z dnia 24 stycznia 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) oraz uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 677/2011 (Dz.U. L 28 z 31.1.2019, s. 1).
(3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2168 z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawie wyznaczenia przewodniczącego i członków oraz ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią oraz członków i ich zastępców w Europejskiej Komórce Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa dla funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym w trzecim okresie odniesienia 2020–2024 (Dz.U. L 328 z 18.12.2019, s. 90).
(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/2201 z dnia 22 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia niektórych członków i ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią oraz w Europejskiej Komórce Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa dla funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (Dz.U. L 434 z 23.12.2020, s. 59).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2022/723 z dnia 10 maja 2022 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/2201 w sprawie wyznaczenia niektórych członków i ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią oraz w Europejskiej Komórce Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa dla funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (Dz.U. L 134 z 11.5.2022, s. 21).
ZAŁĄCZNIK I
WYZNACZENI CZŁONKOWIE Z PRAWEM GŁOSU I BEZ PRAWA GŁOSU ORAZ ICH ZASTĘPCY W RADZIE DS. ZARZĄDZANIA SIECIĄ
Przewodniczący: |
Brak nowego wyznaczenia* (1) |
1. Wiceprzewodniczący: |
|
2. Wiceprzewodniczący |
Brak nowego wyznaczenia* |
Użytkownicy przestrzeni powietrznej |
||
|
Członkowie z prawem głosu |
Zastępcy |
AIRE/ERA |
Maciej Wilk, dyrektor ds. operacyjnych/kierownik odpowiedzialny (Accountable Manager), LOT (AIRE) (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Peter Sandgren, dyrektor ds. operacji naziemnych, Nova Airlines AB (ERA) (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
A4E |
|
Matthew Krasa, dyrektor ds. stosunków z organami publicznymi i zainteresowanymi stronami, Ryanair |
IATA |
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
EBAA/IAOPA/EAS |
Robert Baltus** (2), dyrektor ds. operacyjnych European Business Aviation Association (EBAA) (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Brak nowego wyznaczenia* |
Instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej w poszczególnych funkcjonalnych blokach przestrzeni powietrznej |
||
|
Członkowie z prawem głosu |
Zastępcy |
BALTIC |
Maciej Rodak**, zastępca prezesa PANSA (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Tomas Montvila**, dyrektor ds. operacyjnych, Oro Navigacija (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
BLUEMED |
Maurizio Pagetti, dyrektor ds. operacyjnych, ENAV (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Claude Mallia, dyrektor generalny, MATS (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
DANUBE |
Brak nowego wyznaczenia* |
Adrian Florea, dyrektor ds. operacyjnych, ROMATSA (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
DK-SE |
Brak nowego wyznaczenia* |
Thorsten Elkjaer, dyrektor ds. operacyjnych, NAVIAIR (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
FABCE |
Gábor Menráth, dyrektor ds. zarządzania ruchem lotniczym, HungaroControl (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Alexander Hanslik, dyrektor, Austro Control (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
FABEC |
Dirk Mahns, dyrektor ds. operacyjnych, Deutsche Flugsicherung GmbH (DFS) |
Florian Guillermet, dyrektor, DSNA (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
|
|
Brak nowego wyznaczenia* |
NEFAB |
Tormod Rangnes, dyrektor ds. operacyjnych, Avinor (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Janis Lapins, zastępca dyrektora ds. zarządzania ruchem lotniczym, LGS (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
SOUTH-WEST |
Brak nowego wyznaczenia* |
Nuno Simoes**, dyrektor biura ds. strategii, planowania i stosunków zewnętrznych, Navegação Aérea de Portugal (NAV Portugal) |
IRELAND |
David Usher**, irlandzki urząd lotnictwa cywilnego |
Joe Ryan, irlandzki urząd lotnictwa cywilnego |
Operatorzy portów lotniczych |
||
|
Członkowie z prawem głosu |
Zastępcy |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Ivan Bassato, dyrektor ds. zarządzania portem lotniczym, Aeroporti di Roma Fiumicino, Rzym, Włochy |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Isabelle Baumelle, dyrektor ds. operacyjnych i dyrektor ds. marketingu (linie lotnicze), Aéroports de la Côte d’Azur, Nicea, Francja |
Siły zbrojne |
||
|
Członkowie z prawem głosu |
Zastępcy |
Wojskowe instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej |
Brak nowego wyznaczenia* |
Pułkownik Matthias Löwa, dyrektor ds. zarządzania ruchem lotniczym, organ ds. lotnictwa wojskowego, Niemcy (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Wojskowi użytkownicy przestrzeni powietrznej |
Generał brygady Laurent Thiebault**, DSAE |
Pułkownik Yann Pichavant, przedstawiciel ds. zarządzania ruchem lotniczym, ministerstwo obrony, Francja |
Przewodniczący Rady ds. Zarządzania Siecią |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
|
Komisja Europejska |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Christine Berg, kierownik działu ds. jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, DG MOVE, Komisja Europejska |
Staffan Ekwall, pracownik merytoryczny, DG MOVE, Komisja Europejska |
Urząd Nadzoru EFTA |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Valgerður Guðmundsdóttir, zastępca dyrektora, Urząd Nadzoru EFTA |
Menedżer sieci |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
Przewodniczący grupy roboczej ds. operacji (NDOP) |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Guillaume Blandel**, dyrektor ds. operacyjnych DSNA |
Przedstawiciele instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej w państwach stowarzyszonych |
||
|
Członkowie bez prawa głosu |
Zastępcy |
Do dnia 31 grudnia 2023 r. |
Nenad Šakić**, instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego w Serbii i Czarnogórze (SMATSA) |
Mirjana Vasiljević**, instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego w Serbii i Czarnogórze (SMATSA) |
Do dnia 31 grudnia 2023 r. |
Sitki Kagan Ertas**, instytucja zapewniająca służby żeglugi powietrznej w Turcji (DHMI) |
Sevda Turhan**, instytucja zapewniająca służby żeglugi powietrznej w Turcji (DHMI) |
Eurocontrol |
||
|
Członek bez prawa głosu |
Zastępca |
|
Raul Medina Caballero**, dyrektor generalny, Eurocontrol (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Brak nowego wyznaczenia* |
(1) Przedstawiciele oznaczeni * w załącznikach I i II zostali wyznaczeni decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/2168, która pozostaje w mocy.
(2) Przedstawiciele oznaczeni ** w załącznikach I i II zostają wyznaczeni niniejszą decyzją.
ZAŁĄCZNIK II
WYZNACZENI STALI CZŁONKOWIE I ICH ZASTĘPCY W EUROPEJSKIEJ KOMÓRCE KOORDYNACJI KRYZYSOWEJ DS. LOTNICTWA
Państwa członkowskie |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
Państwa EFTA |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
Komisja Europejska |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Christine Berg, kierownik działu ds. jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, DG MOVE, Komisja Europejska |
Staffan Ekwall, pracownik merytoryczny, DG MOVE, Komisja Europejska |
Agencja |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Fabio Grasso, kierownik działu ds. norm i wdrażania (zarządzanie ruchem lotniczym) (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Brak nowego wyznaczenia* |
Eurocontrol |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Philippe Merlo**, DECMA (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Philip Hugues**, DECMA (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Menedżer sieci |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Steven Moore, kierownik ds. operacyjnych EACCC, kierownik w dyrekcji ds. zarządzania siecią, Eurocontrol |
Siły zbrojne |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Podpułkownik Adam Karwoth, organ ds. lotnictwa wojskowego, Niemcy |
Pułkownik Yann Pichavant, ministerstwo obrony, Francja |
Instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
Operatorzy portów lotniczych |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Aidan Flanagan, kierownik ds. bezpieczeństwa, ACI Europe (do dnia 31 grudnia 2024 r.) |
Brak nowego wyznaczenia* |
Użytkownicy przestrzeni powietrznej |
||
|
Członek |
Zastępca |
|
Brak nowego wyznaczenia* |
Brak nowego wyznaczenia* |
Sprostowania
13.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/100 |
Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1151 z dnia 7 lipca 2021 r. w sprawie zmiany rozporządzeń (UE) 2019/816 oraz (UE) 2019/818 w odniesieniu do ustanowienia warunków dostępu do innych systemów informacyjnych UE do celów europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 249 z dnia 14 lipca 2021 r. )
1. |
Strona 8, motyw 8: |
zamiast:
„(...) jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata, oraz kody skazujących państw członkowskich.”,
powinno być:
„(...) jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym polegającym na pozbawieniu wolności, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata, oraz kody skazujących państw członkowskich.”.
2. |
Strona 8, motyw 9: |
zamiast:
„(...) jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata.”,
powinno być:
„(...) jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym polegającym na pozbawieniu wolności, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata.”.
3. |
Strona 11, art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (ii) dotyczący zmiany art. 5 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/816: |
zamiast:
„c) |
marker wskazujący, do celów rozporządzeń (WE) nr 767/2008 i (UE) 2018/1240, że dany obywatel państwa trzeciego został skazany w ciągu ostatnich 25 lat za przestępstwo terrorystyczne lub w ciągu ostatnich 15 lat za jakiekolwiek inne przestępstwo, wymienione w załączniku do rozporządzenia (UE) 2018/1240, jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata, w tym kod skazującego państwa członkowskiego.”, |
powinno być:
„c) |
marker wskazujący, do celów rozporządzeń (WE) nr 767/2008 i (UE) 2018/1240, że dany obywatel państwa trzeciego został skazany w ciągu ostatnich 25 lat za przestępstwo terrorystyczne lub w ciągu ostatnich 15 lat za jakiekolwiek inne przestępstwo, wymienione w załączniku do rozporządzenia (UE) 2018/1240, jeżeli zgodnie z prawem krajowym przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym polegającym na pozbawieniu wolności, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata, w tym kod skazującego państwa członkowskiego.”. |