ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 288
Wydanie polskie
Legislacja
Rocznik 65
9 listopada 2022
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 65 |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2022/2179
z dnia 8 listopada 2022 r.
dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) 2017/1770 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1770 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (1), w szczególności jego art. 12 ust. 5,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 28 września 2017 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2017/1770. |
|
(2) |
W dniu 5 października 2022 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („RB ONZ”) ustanowiony na podstawie rezolucji RB ONZ nr 2374 (2017) zaktualizował informacje dotyczące trzech osób objętych środkami ograniczającymi. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) 2017/1770, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku I do rozporządzenia (UE) 2017/1770 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do rozporządzenia (UE) 2017/1770 pozycje nr 3, 4 i 5 pod nagłówkiem „Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2a” otrzymują brzmienie:
„3. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias: a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)
Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao
Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.
Miejsce urodzenia: Djebock, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Krajowy numer identyfikacyjny: 11262/1547
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mahri Sidi Amar Ben Daha jest przywódcą społeczności Arabów Lehmar w Gao i wojskowym szefem sztabu prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów). Według doniesień nie żyje od lutego 2020 r.
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mahri Sidi Amar Ben Daha został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
Ben Daha był wysokiej rangi oficerem policji islamskiej działającej w Gao gdy Mouvement pour l’unicité et le jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134) kontrolował miasto od czerwca 2012 r. do stycznia 2013 r. Ben Daha jest obecne zastępcą szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao.
12 listopada 2018 r. Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec wspomnianym konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem Plateforme w Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
W dniach 14–18 listopada 2018 r. wielu kombatantów MAA-Plateforme wraz z frakcjami CMFPR utrudniało przeprowadzenie konsultacji regionalnych. Działając zgodnie z instrukcjami Bena Dahy – i w jego obecności – co najmniej sześć samochodów ciężarowych z Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA-Plateforme) ustawiło się przed urzędem gubernatora w Gao i w jego okolicach. Na miejscu zaobserwowano również dwa pojazdy Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) kojarzone z MAA-Plaforme.
17 listopada 2018 r. doszło do incydentu między zbrojnymi jednostkami blokującymi dostęp do urzędu gubernatora a patrolem FAMA przechodzącym w pobliżu; incydent został jednak załagodzony zanim doszło do eskalacji, co stanowiłoby naruszenie zawieszenia broni. 18 listopada 2018 r. w sumie dwanaście pojazdów i zbrojnych jednostek zniosło blokadę urzędu gubernatora w następstwie ostatniej rundy negocjacji z gubernatorem Gao.
30 listopada 2018 r. Ben Daha zorganizował panarabskie posiedzenie w Tinfadzie, aby omówić restrukturyzację w zakresie bezpieczeństwa i administracji. W posiedzeniu uczestniczył również objęty sankcjami Ahmoudou Ag Asriw (MLi.001), którego Ben Daha wspiera i broni.
A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali, Ben Daha utrudniał realizację tego porozumienia. Ben Daha wspiera też – poprzez swoje zaangażowanie w naruszanie zawieszenia broni oraz udział w zorganizowanej działalności przestępczej – osobę fizyczną, którą określono jako zagrażającą realizacji porozumienia.
4. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias: a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)
Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.
Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Nr paszportów: a) AA00272627 b) AA0263957 c) AA0344148, wydane 21 marca 2019 (data wygaśnięcia ważności: 20 marca 2024 r.)
Adres: Bamako, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mohamed Ben Ahmed Mahri jest przedsiębiorcą ze społeczności Arabów Lehmar w regionie Gao, który wcześniej współpracował z Mouvement pour l’unicité et le Jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mohamed Ben Ahmed Mahri został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. c) rezolucji nr 2374 (2017) za działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z Mali lub przewożonymi przez jego terytorium, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.
W okresie od grudnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodził przemytem ponad 10 ton marokańskich konopi, transportowanych w ciężarówkach chłodniczych przez Mauretanię, Mali, Burkinę Faso i Niger. W nocy z 13 na 14 czerwca 2018 r. jedna czwarta przesyłki została skonfiskowana w Niamey, a konkurencyjna grupa rzekomo ukradła pozostałe trzy czwarte w nocy z 12 na 13 kwietnia 2018 r.
W grudniu 2017 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri był w Niamey z obywatelem malijskim, aby przygotować operację. Ten ostatni został aresztowany w Niamey po przybyciu z 15 na 16 kwietnia z Maroka wraz z dwoma obywatelami marokańskimi i dwoma obywatelami algierskimi, aby spróbować odzyskać skradzione konopie. Aresztowano również trzech jego wspólników, w tym obywatela marokańskiego, który został skazany w Maroku w 2014 r. na pięć miesięcy pozbawienia wolności za handel narkotykami.
Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodzi przemytem konopi do Nigru bezpośrednio przez północne Mali, z wykorzystaniem konwojów kierowanych przez członków Groupe d’autodéfense des Touaregs Imghad et leurs allies (GATIA), w tym przez podlegającego sankcjom Ahmoudou Agę Asriwa (MLi.001). Mohamed Ben Ahmed Mahri wynagradza Asriwa za korzystanie z tych konwojów. Konwoje te często powodują starcia z konkurentami powiązanymi z Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA).
Korzystając ze swoich zysków finansowych z nielegalnego handlu narkotykami, Mohamed Ben Ahmed Mahri zapewnia wsparcie terrorystycznym ugrupowaniom zbrojnym, w szczególności objętemu sankcjami podmiotowi Al-Mourabitoun (QDe.141), próbując wręczać łapówki urzędnikom, aby uwolnili oni aresztowanych uczestników walk, a także ułatwiając bojownikom włączenie się do Mouvement Arabe pour l’Azawad (MAA) Plateforme.
A zatem poprzez wpływy z przestępczości zorganizowanej Mohamed Ben Ahmed Mahri wspiera osobę określoną na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) jako zagrażającą realizacji porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali oraz grupę terrorystyczną wskazaną w rezolucji nr 1267.
5. MOHAMED OULD MATALY
Funkcja: poseł do parlamentu
Data urodzenia: 1958 r.
Obywatelstwo: malijskie
Nr paszportów: a) D9011156, b) AA0260156, wydane 3 sierpnia 2018 r. (data wygaśnięcia ważności: 2 sierpnia 2023 r.)
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali b) Almoustarat, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mohamed Ould Mataly jest byłym burmistrzem Bourem i obecnym posłem do parlamentu z okręgu wyborczego Bourem, należącym do Rassemblement pour le Mali (RPM, partii politycznej prezydenta Ibrahima Boubacara Keity). Pochodzi ze społeczności Arabów Lehmar i jest wpływowym członkiem prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mohamed Ould Mataly został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
12 listopada 2018 r. Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec wspomnianym konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem Plateforme w Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.
Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.
A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali Ould Mataly utrudniał i opóźniał realizację tego porozumienia.
Ponadto Ould Mataly apelował również o uwolnienie członków swojej społeczności schwytanych w trakcie operacji antyterrorystycznych. Mohamed Ould Mataly zagraża realizacji porozumienia poprzez udział w przestępczości zorganizowanej i stowarzyszenie z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.”.
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/5 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2022/2180
z dnia 8 listopada 2022 r.
w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) 2017/1509 dotyczącego środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1509 z dnia 30 sierpnia 2017 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 329/2007 (1), w szczególności jego art. 47 ust. 5,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 30 sierpnia 2017 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2017/1509. |
|
(2) |
W dniu 14 września 2022 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1718 (2006) uaktualnił informacje dotyczące dwóch podmiotów objętych środkami ograniczającymi. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2017/1509, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku XIII do rozporządzenia (UE) 2017/1509 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
ZAŁĄCZNIK
W załączniku XIII do rozporządzenia (UE) 2017/1509 wpisy 36 i 74 w części „b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy” otrzymują brzmienie:
|
|
Nazwa |
Pseudonim |
Miejsce |
Data umieszczenia w wykazie ONZ |
Inne informacje |
|
„36. |
Singwang Economics and Trading General Corporation |
|
Adres: KRLD |
30.11.2016 |
Północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące węglem. KRLD pozyskuje istotną część pieniędzy na swoje programy jądrowe i programy dotyczące pocisków balistycznych z wydobycia zasobów naturalnych i sprzedawania ich za granicą. |
|
74. |
Weihai World-Shipping Freight |
|
Adres: 419-201, Tongyi Lu, Huancui Qu, Weihai, Shandong 264200, Chiny; Numer IMO: 5905801 |
30.3.2018 |
Armator i zarządca handlowy statku XIN GUANG HAI, który 27 października 2017 r. załadował węgiel w Taean, KRLD, i który miał zawinąć 14 listopada 2017 r. do Cam Pha w Wietnamie, lecz tam nie dotarł.” |
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/7 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2181
z dnia 29 czerwca 2022 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury w odniesieniu do dat rozpoczęcia i okresów niedopuszczalności wniosków o wsparcie
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiające Europejski Fundusz Morski, Rybacki i Akwakultury oraz zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/1004 (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Wniosek o wsparcie z Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury (EFMRA) złożony przez danego operatora jest niedopuszczalny przez określony okres, jeżeli właściwy organ stwierdził wystąpienie sytuacji, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) 2021/1139. |
|
(2) |
W celu zapewnienia warunkowego charakteru wsparcia w ramach EFMRA należy ustanowić niezbędne przepisy zapewniające, aby operatorzy ubiegający się o wsparcie z EMFRA spełniali warunki dopuszczalności do celów wsparcia w ramach EFMRA w odniesieniu do wszystkich statków rybackich znajdujących się pod ich faktyczną kontrolą. |
|
(3) |
Art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2021/1139 uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych określających próg determinujący niedopuszczalność i jej czas trwania, który powinien być proporcjonalny do charakteru, wagi, czasu trwania i powtarzalności poważnych naruszeń, popełnionych przestępstw lub nadużyć i powinien trwać przynajmniej jeden rok. Komisja powinna monitorować przepisy dotyczące niedopuszczalności wniosków o wsparcie ustanowione w niniejszym akcie, aby zapewnić, że wszystkie sytuacje, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) 2021/1139, zostaną uwzględnione. |
|
(4) |
Konieczne jest zatem ustanowienie zasad obliczania czasu trwania okresu niedopuszczalności oraz określenie odpowiednich dat rozpoczęcia i zakończenia tego okresu oraz warunków jego wydłużenia bądź skrócenia. Należy również ustanowić przepisy dotyczące korekty okresu niedopuszczalności, w przypadku gdy operator popełni kolejne poważne naruszenia podczas okresu niedopuszczalności. |
|
(5) |
Automatyczne wszczęcie procedury niedopuszczalności w odniesieniu do środków EFMRA jest również konieczne w przypadku niektórych poważnych naruszeń, które są szczególnie szkodliwe ze względu na ich charakter i wagę. |
|
(6) |
Należy również ustanowić przepisy dotyczące inicjowania niedopuszczalności i obliczania długości okresu niedopuszczalności w przypadkach, gdy jeden operator jest właścicielem więcej niż jednego statku rybackiego lub kontroluje więcej niż jeden statek rybacki. Przepisy te powinny zapewniać, aby wsparcie w ramach EFMRA dla innych statków operatora nie przynosiło pośrednich korzyści statkom rybackim, które wykorzystano do popełnienia poważnych naruszeń. |
|
(7) |
Zgodnie z art. 92 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (2), jeżeli nie dojdzie do innego poważnego naruszenia przepisów w okresie 3 lat od daty ostatniego poważnego naruszenia, wszystkie punkty anuluje się. W rezultacie punkty za naruszenia widnieją w licencji operatora przez co najmniej 3 lata. Aby zapewnić ciągłość z istniejącym systemem, jak również proporcjonalność i pewność prawa, wyłącznie poważne naruszenia popełnione od 1 stycznia 2013 r. zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, za które przyznane punkty nie zostały anulowane z licencji operatora, powinny być uwzględnione przy obliczaniu okresu niedopuszczalności. |
|
(8) |
Zgodnie z art. 47 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (3) osoby prawne ponoszą odpowiedzialność za poważne naruszenia, jeżeli naruszenia te zostały popełnione na ich korzyść przez jakąkolwiek osobę fizyczną działającą indywidualnie lub jako członek organu osoby prawnej. |
|
(9) |
Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia równego traktowania operatorów, którzy zostają nowymi właścicielami statków rybackich w wyniku sprzedaży lub innej formy przeniesienia własności, nie podważając jednocześnie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania ustanowionego rozporządzeniem (UE) nr 1224/2009 dotyczącym kontroli rybołówstwa, który jest niezbędny do realizacji celów WPRyb. Jeśli licencja połowowa danego operatora została na stałe wycofana w związku z częstotliwością i wagą popełnionych naruszeń, należy odmówić dostępu do wsparcia w ramach EFMRA do końca określonego w art. 63 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 (4) okresu kwalifikowalności wydatków do otrzymania wkładu z EFMRA, aby ochronić interesy finansowe Unii i jej podatników. Taką niedopuszczalność należy stosować, nawet jeżeli zgodnie z metodą obliczania określoną w niniejszym rozporządzeniu okres niedopuszczalności kończy się przed końcem okresu kwalifikowalności. |
|
(10) |
Art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2021/1139 uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących zasad odzyskiwania przydzielonego wsparcia, jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tego rozporządzenia, doszło do poważnych naruszeń lub przestępstw przeciwko środowisku. Konieczne jest zatem określenie zasad odzyskiwania przyznanej pomocy. |
|
(11) |
Aby umożliwić szybkie stosowanie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz biorąc pod uwagę, jak ważne jest zapewnienie zharmonizowanego i równego traktowania operatorów we wszystkich państwach członkowskich od początku okresu programowania, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu i obowiązywać od pierwszego dnia okresu kwalifikowalności wydatków do otrzymania wkładu z EFMRA, czyli od dnia 1 stycznia 2021 r., Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasady pewności prawa i zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wniosków o wsparcie z Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury (EFMRA) i określa się w nim okres czasu, w którym takie wnioski składane przez operatorów, którzy popełnili którykolwiek z czynów określonych w art. 11 ust. 1 lub w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/1139, są niedopuszczalne.
Artykuł 2
Definicja
Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje, o których mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (5). Dodatkowo zastosowanie ma następująca definicja:
„punkty za naruszenia” oznaczają punkty przyznane operatorowi w odniesieniu do unijnego statku rybackiego w ramach systemu punktów za poważne naruszenia określonego w art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.
ROZDZIAŁ II
PRÓG NIEDOPUSZCZALNOŚCI I CZAS JEJ TRWANIA
Artykuł 3
Niedopuszczalność wniosków złożonych przez operatora, który dopuścił się poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, lub jest za nie odpowiedzialny
1. Wniosek o wsparcie jest niedopuszczalny przez okres określony zgodnie z załącznikiem I, jeżeli właściwy organ stwierdził w decyzji, że operator składający wniosek dopuścił się poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, lub jest za nie odpowiedzialny.
2. Do celów stwierdzenia niedopuszczalności oraz obliczenia okresu niedopuszczalności brane są pod uwagę wyłącznie poważne naruszenia popełnione od 1 stycznia 2013 r., w odniesieniu do których została podjęta decyzja w rozumieniu ust. 1.
3. Niezależnie od ust. 2 do celów ust. 1 uwzględnia się wyłącznie poważne naruszenia, w odniesieniu do których punktów nie anulowano na podstawie art. 92 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.
4. Datą rozpoczęcia okresu niedopuszczalności jest data wydania przez właściwy organ decyzji w rozumieniu ust. 1.
Artykuł 4
Niedopuszczalność wniosków złożonych przez operatorów, których statek jest wymieniony w unijnym wykazie statków NNN lub których statek pływa pod banderą niewspółpracującego państwa trzeciego
1. Wniosek o wsparcie złożony przez operatora jest niedopuszczalny przez okres ustanowiony zgodnie z załącznikiem II, jeżeli właściwy organ stwierdził w decyzji, że:
|
a) |
operator był zaangażowany w działalność statku rybackiego wpisanego do unijnego wykazu statków NNN zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zarządzał takim statkiem lub był jego właścicielem lub |
|
b) |
operator był zaangażowany w działalność statku pływającego pod banderą jednego z państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zarządzał takim statkiem lub był jego właścicielem. |
2. Datą rozpoczęcia okresu niedopuszczalności jest data wydania przez właściwy organ decyzji w rozumieniu ust. 1.
Artykuł 5
Niedopuszczalność wniosków złożonych przez operatorów działających w sektorze akwakultury, którzy popełnili przestępstwa przeciwko środowisku lub są za nie odpowiedzialni
1. W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi w decyzji, że operator popełnił jedno z przestępstw określonych w art. 3 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE (6) lub jest za nie odpowiedzialny, wnioski o wsparcie z EFMRA złożone przez tego operatora na podstawie art. 27 rozporządzenia (UE) 2021/1139 są niedopuszczalne zgodnie z załącznikiem III.
2. Datą rozpoczęcia okresu niedopuszczalności jest data wydania przez właściwy organ decyzji stwierdzającej, że popełniono przestępstwo określone w art. 3 lub 4 dyrektywy 2008/99/WE.
3. Do celów stwierdzenia niedopuszczalności oraz obliczenia okresu niedopuszczalności brane są pod uwagę wyłącznie przestępstwa popełnione od 1 stycznia 2013 r., w odniesieniu do których została podjęta decyzja w rozumieniu ust. 1.
Artykuł 6
Niedopuszczalność wniosków złożonych przez operatorów, którzy są winni nadużycia finansowego w kontekście EFMR lub EFMRA lub są za nie odpowiedzialni
1. Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że operator dopuścił się nadużycia finansowego w kontekście Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) lub EFMRA lub jest za nie odpowiedzialny, wszystkie wnioski o wsparcie z EFMRA złożone przez tego operatora są niedopuszczalne zgodnie z załącznikiem IV.
2. Okres niedopuszczalności rozpoczyna się w dniu podjęcia ostatecznej decyzji określającej popełnienie nadużycia finansowego zdefiniowanego w art. 3 dyrektywy (UE) 2017/1371 (7).
ROZDZIAŁ III
PRZEPISY WSPÓLNE
Artykuł 7
Określenie progu powodującego niedopuszczalność i jej czasu trwania
1. Jeżeli operator dopuścił się któregokolwiek z działań, o których mowa w art. 3, 4, 5 i 6, lub jest za nie odpowiedzialny, zainteresowane państwo członkowskie ustala, czy osiągnięty został próg powodujący niedopuszczalność. Jest to dokonywane przez państwo członkowskie zgodnie z kolumną a) załączników I, II, III lub IV do niniejszego rozporządzenia.
2. Jeżeli dane państwo członkowskie ustaliło zgodnie z ust. 1, że próg powodujący niedopuszczalność został osiągnięty, określa ono odpowiedni czas trwania niedopuszczalności na podstawie:
|
a) |
kolumny b) załączników I, II, III lub IV do niniejszego rozporządzenia oraz |
|
b) |
w stosownych przypadkach – kolumny c) i d) załącznika I lub III do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 8
Określenie progu powodującego niedopuszczalność w przypadku, gdy operator jest właścicielem więcej niż jednego statku rybackiego
1. Jeżeli operator posiada lub kontroluje więcej niż jeden statek rybacki, okres niedopuszczalności wniosku o wsparcie złożonego przez tego operatora określa się oddzielnie w odniesieniu do każdego statku rybackiego, zgodnie z art. 3 lub 4.
2. Ponadto wnioski o wsparcie złożone przez tego operatora są również niedopuszczalne:
|
a) |
jeżeli wnioski w odniesieniu do ponad połowy statków rybackich będących własnością lub kontrolowanych przez tego operatora są niedopuszczone do wsparcia z EFMR zgodnie z art. 3 i 4 lub |
|
b) |
w przypadku gdy przyznano punkty za poważne naruszenia, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, jeżeli średnia liczba przyznanych punktów za naruszenia przypadająca na statek rybacki, którego operator jest właścicielem lub który kontroluje, jest równa lub większa niż 7 punktów. |
Artykuł 9
Przeniesienie własności
1. Jeżeli operator podlega okresowi niedopuszczalności zgodnie z art. 3, 4 i 6, okres niedopuszczalności wynikający z poważnych naruszeń popełnionych przed zmianą własności nie może zostać przeniesiony na nowego operatora w przypadku sprzedaży lub przeniesienia własności statku rybackiego.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w przypadku gdy zgodnie z systemem punktów za naruszenia ustanowionym w art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 punkty przyznane za poważne naruszenia, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, popełniono przed zmianą właściciela statku rybackiego, naruszenia te i związane z nimi punkty za naruszenia są uwzględniane do celów stwierdzenia niedopuszczalności i obliczania czasu trwania okresu niedopuszczalności w odniesieniu do nowego operatora zgodnie z art. 3 i art. 8 ust. 2 wyłącznie wówczas, gdy operator ten po zmianie właściciela popełni poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.
Artykuł 10
Cofnięcie na stałe licencji połowowej
Wnioski o wsparcie złożone przez operatora, którego licencja połowowa została cofnięta na stałe w odniesieniu do któregokolwiek ze statków rybackich, którego jest właścicielem lub który kontroluje, są niedopuszczalne od dnia cofnięcia licencji połowowej do końca określonego w art. 63 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060 okresu kwalifikowalności wydatków do otrzymania wkładu z EFMRA, jeżeli ta licencja połowowa została cofnięta:
|
a) |
zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 129 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 404/2011 (8); lub, w stosownych przypadkach; |
|
b) |
w wyniku kar za poważne naruszenia nałożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 45 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. |
Artykuł 11
Zasady odzyskiwania pomocy
1. Jeżeli którakolwiek z sytuacji, o których mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1139, wystąpi w okresie od daty złożenia przez operatora wniosku o wsparcie do momentu upływu 5 lat od ostatniej płatności, wsparcie wypłacone z EFMRA związane z tym wnioskiem podlega korekcie finansowej dokonywanej przez zainteresowane państwo członkowskie zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) 2021/1139 oraz art. 103 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060.
2. Kwota podlegająca odzyskaniu jest proporcjonalna do charakteru, wagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, o których mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1139.
Artykuł 12
Przepisy przejściowe
Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację ani modyfikację okresów niedopuszczalności wniosków o wsparcie z EFMR przyznane na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/288 (9).
Artykuł 13
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 czerwca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 247 z 13.7.2021, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz.U. L 231 z 30.6.2021, s. 159).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28).
(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).
(9) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/288 z dnia 17 grudnia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w odniesieniu do okresu i dat niedopuszczalności wniosków (Dz.U. L 51 z 24.2.2015, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Próg powodujący niedopuszczalność i okres niedopuszczalności wniosku złożonego przez operatora, który popełnił poważne naruszenia, o których mowa w art. 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009
|
Kategoryzacja poważnych naruszeń |
a) próg powodujący niedopuszczalność |
b) okres niedopuszczalności |
c) warunki przedłużenia okresu niedopuszczalności |
d) warunki skrócenia okresu niedopuszczalności |
|
Poważne naruszenia kategorii 1 i 2, o których mowa w załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 (*1) |
Łącznie 9 punktów za naruszenie, niezależnie od liczby poważnych naruszeń |
12 miesięcy |
1 dodatkowy miesiąc niedopuszczalności za każdy dodatkowy punkt naruszenia powyżej progu |
W przypadku skreślenia dwóch punktów za naruszenia zgodnie z art. 133 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 okres niedopuszczalności zostaje skrócony o cztery miesiące |
|
Wszystkie poważne naruszenia określone w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i w art. 90 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, z wyjątkiem poważnych naruszeń kategorii 1 i 2, o których mowa w załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 |
1 poważne naruszenie |
12 miesięcy za poważne naruszenie |
2 dodatkowe miesiące niedopuszczalności za poważne naruszenia kategorii 7, 9, 10, 11 lub 12, o których mowa w załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011. Jeżeli w okresie niedopuszczalności operator popełnia poważne naruszenie kategorii 1 lub 2, o którym mowa w załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, lub jest za nie odpowiedzialny, okres niedopuszczalności przedłuża się o jeden miesiąc za każdy punkt za naruszenie przypisany za te poważne naruszenia |
(*1) Wiersz ten ma zastosowanie, jeżeli popełniono jedynie poważne naruszenia kategorii 1 lub 2. Jeżeli popełniono inne poważne naruszenia przed, równocześnie lub po poważnych naruszeniach kategorii 1 lub 2 oraz w tym samym okresie niedopuszczalności, poważne naruszenia kategorii 1 lub 2 uwzględnia się wyłącznie do celów kolumn c) i d) w wierszu drugim.
ZAŁĄCZNIK II
Próg powodujący niedopuszczalność i okres niedopuszczalności wniosków złożonych przez operatorów, których statek jest wymieniony w unijnym wykazie statków NNN lub których statek pływa pod banderą niewspółpracującego państwa trzeciego
|
Rodzaj naruszenia |
a) próg powodujący niedopuszczalność |
b) okres niedopuszczalności |
|
Operator był zaangażowany w działalność statku rybackiego wpisanego do unijnego wykazu statków NNN zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zarządzał takim statkiem lub był jego właścicielem |
1 naruszenie |
Cały okres, w którym statek rybacki jest wpisany do unijnego wykazu statków NNN, a w każdym razie nie mniej niż 24 miesiące |
|
Operator był zaangażowany w działalność statku pływającego pod banderą jednego z państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zarządzał takim statkiem lub był jego właścicielem |
1 naruszenie |
Cały okres, w którym państwo to zostało wpisane do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, a w każdym razie nie mniej niż 12 miesięcy |
ZAŁĄCZNIK III
Próg powodujący niedopuszczalność i okres niedopuszczalności wniosków złożonych przez operatorów, którzy popełnili przestępstwa przeciwko środowisku określone w art. 3 i 4 dyrektywy 2008/99/WE
|
Przestępstwa przeciwko środowisku |
a) próg powodujący niedopuszczalność |
b) okres niedopuszczalności |
c) warunki przedłużenia okresu niedopuszczalności |
d) warunki skrócenia okresu niedopuszczalności |
|
Przestępstwa określone w art. 3 dyrektywy 2008/99/WE, w odniesieniu do których właściwy organ ustalił, że przestępstwo zostało popełnione w wyniku poważnego zaniedbania |
1 przestępstwo |
12 miesięcy za jedno przestępstwo |
6 dodatkowych miesięcy, jeżeli właściwy organ wyraźnie odniósł się do wystąpienia okoliczności obciążających lub ustalił, że przestępstwo popełnione przez operatora było popełniane przez okres dłuższy niż jeden rok |
W przypadku gdy okres niedopuszczalności trwa łącznie co najmniej 12 miesięcy, zostaje on skrócony o 6 miesięcy, jeżeli właściwy organ w swojej decyzji wyraźnie wspomniał o istnieniu okoliczności łagodzących |
|
Przestępstwa określone w art. 3 dyrektywy 2008/99/WE, w odniesieniu do których właściwy organ ustalił, że przestępstwo zostało popełnione w sposób zamierzony |
1 przestępstwo |
24 miesiące za jedno przestępstwo |
||
|
Przestępstwa określone w art. 4 dyrektywy 2008/99/WE |
1 przestępstwo |
24 miesiące za jedno przestępstwo |
ZAŁĄCZNIK IV
Próg powodujący niedopuszczalność i okres niedopuszczalności wniosków złożonych przez operatorów, którzy popełnili nadużycie finansowe w kontekście EFMR lub EFMRA
|
a) próg powodujący niedopuszczalność |
b) okres niedopuszczalności |
|
Wszelkie nadużycia finansowe popełnione przez operatora w kontekście EFMR lub EFMRA |
Od daty ostatecznej decyzji określającej popełnienie nadużycia finansowego zdefiniowanego w art. 3 dyrektywy (UE) 2017/1371 do końca okresu kwalifikowalności wydatków do wkładu z EFMRA, o którym mowa w art. 63 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060 |
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/18 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2182
z dnia 30 sierpnia 2022 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/1798 w odniesieniu do wymogów dotyczących tłuszczy i magnezu w odniesieniu do środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (1), w szczególności jego art. 11 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/1798 (2) ustanowiono między innymi szczegółowe wymogi dotyczące składu środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, oparte na najnowszej opinii naukowej (3) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w tej sprawie. |
|
(2) |
Rozporządzenie delegowane (UE) 2017/1798 stanowi, że środki spożywcze zastępujące całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, muszą zawierać co najmniej 11 g kwasu linolowego i 1,4 g kwasu alfa-linolenowego w całkowitej dziennej dawce pokarmowej oraz że nie mogą zawierać więcej niż 250 mg magnezu w całkowitej dziennej dawce pokarmowej, jak określono w pkt 4.1, 4.2 i 6 załącznika I do tego rozporządzenia. |
|
(3) |
W dniu 7 listopada 2019 r. Komisja otrzymała od Total Diet & Meal Replacements Europe wniosek o zmianę w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/1798 wymogów dotyczących składu w odniesieniu do kwasu linolowego, kwasu alfa-linolenowego i magnezu, wraz z wykazem nowych dowodów naukowych. W dniu 10 marca 2020 r. Komisja zwróciła się do Urzędu o ocenę przedłożonych dowodów naukowych wraz z wszelkimi innymi dostępnymi nowymi dowodami naukowymi oraz, w razie potrzeby, o aktualizację wniosków z najnowszej opinii naukowej (4) w odniesieniu do minimalnych poziomów kwasu linolowego i kwasu alfa-linolenowego, a także najwyższego dopuszczalnego poziomu magnezu w środkach spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała. |
|
(4) |
W oświadczeniu z dnia 15 kwietnia 2021 r. w sprawie dodatkowych dowodów naukowych dotyczących zasadniczego składu środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała (5), Urząd stwierdził, że nie ma potrzeby dodawania kwasu linolowego do środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, ponieważ ilość uwalniana z tkanki tłuszczowej podczas utraty masy ciała przy spożywaniu środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, jest wystarczająca do zapewnienia odpowiedniego spożycia kwasu linolowego. Urząd stwierdził ponadto, że chociaż około 40 % odpowiedniego spożycia kwasu alfa-linolenowego można zapewnić poprzez uwalnianie kwasu alfa-linolenowego z tkanki tłuszczowej podczas utraty masy ciała u osób z nadwagą lub osób otyłych spożywających środki spożywcze zastępujące całodzienną dietę w celu kontroli masy ciała, aby osiągnąć odpowiednie spożycie kwasu alfa-linolenowego należy zapewnić co najmniej 0,8 g/dzień przy pomocy środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała. Urząd stwierdził również, że zwiększenie całkowitej maksymalnej zawartości magnezu w środkach spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, do 350 mg/dzień nie budzi obaw. Nawet jeżeli magnez może wywołać biegunkę, prawdopodobieństwo wystąpienia biegunki wywołanej magnezem w wyniku takiego pobrania z dotkliwością, którą można uznać za budzącą obawy w przypadku osób z nadwagą lub otyłych, spożywających środki spożywcze zastępujące całodzienną dietę w celu kontroli masy ciała, jest niskie, biorąc pod uwagę, że osoby te częściej cierpią na zaparcia niż biegunki. |
|
(5) |
Na podstawie wniosków Urzędu oraz w celu uwzględnienia postępu naukowego należy znieść zawarty w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/1798 wymóg dotyczący kwasu linolowego, obniżyć minimalną zawartość kwasu alfa-linolenowego wymaganą na mocy tego rozporządzenia delegowanego oraz zwiększyć maksymalną dopuszczalną zawartość magnezu w tych produktach. |
|
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1798, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1798 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 sierpnia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1798 z dnia 2 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących składu i informacji w odniesieniu do środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała (Dz.U. L 259 z 7.10.2017, s. 2).
(3) Panel EFSA NDA (panel EFSA ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii), 2015. Opinia naukowa w sprawie zasadniczego składu środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, Dziennik EFSA 2015;13(1):3957, EFSA NDA (panel EFSA ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii), 2016 r. Opinia naukowa w sprawie referencyjnych wartości żywieniowych dotyczących choliny, Dziennik EFSA 2016;14(8):4484.
(4) Dziennik EFSA 2016;14(8):4484.
(5) Panel EFSA NDA (panel EFSA ds. żywienia, nowej żywności i alergenów pokarmowych), 2021. Oświadczenie w sprawie dodatkowych dowodów naukowych w odniesieniu do zasadniczego składu środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała. Dziennik EFSA 2021;19(4):6494.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1798 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
skreśla się pkt 4.1; |
|
2) |
pkt 4.2 otrzymuje brzmienie: „Zawartość kwasu alfa-linolenowego w środkach spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, nie może być mniejsza niż 0,8 g w odniesieniu do całkowitej dziennej dawki pokarmowej.”; |
|
3) |
pkt 6 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Środki spożywcze zastępujące całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, nie mogą zawierać więcej niż 350 mg magnezu w odniesieniu do całkowitej dziennej dawki pokarmowej.”. |
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/21 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/2183
z dnia 8 listopada 2022 r.
zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Kanady, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 230 ust. 1 oraz art. 232 ust. 1 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że do Unii można wprowadzać wyłącznie przesyłki zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzące z państwa trzeciego lub terytorium, lub ich strefy bądź kompartmentu, wymienionych w wykazie zgodnie z art. 230 ust. 1 tego rozporządzenia. |
|
(2) |
W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/692 (2) określono wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, które muszą spełniać przesyłki niektórych gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref lub kompartmentów w przypadku zwierząt akwakultury, aby mogły zostać wprowadzone do Unii. |
|
(3) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref lub kompartmentów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego, które są objęte zakresem rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692. |
|
(4) |
W szczególności w załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 określono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii odpowiednio przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych. |
|
(5) |
Ponadto Kanada powiadomiła Komisję o wystąpieniu dziesięciu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu znajdujących się w prowincjach Alberta (2), Kolumbia Brytyjska (2), Manitoba (2), Ontario (1), Quebec (1) i Saskatchewan (2) w Kanadzie, potwierdzonych w okresie od 26 września 2022 r. do 13 października 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
|
(6) |
Ponadto Zjednoczone Królestwo powiadomiło Komisję o wystąpieniu 41 ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu w hrabstwach Anglesey (2), Cheshire (1), Devon (1), Essex (2), Lancashire (2), Lincolnshire (2), Norfolk (25), Suffolk (2), West Essex (1) i Yorkshire (2) w Anglii w Zjednoczonym Królestwie oraz na Orkadach (1) w Szkocji w Zjednoczonym Królestwie, potwierdzonych w okresie od 9 października 2022 r. do 26 października 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
|
(7) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu 18 ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu znajdujących się w stanach: Alaska (1), Kalifornia (1), Kolorado (1), Floryda (2), Kansas (3), Minnesota (1), Nebraska (1), Nevada (1), Pensylwania (1), Dakota Południowa (1) i Utah (5) w Stanach Zjednoczonych, potwierdzonych w okresie od 7 października 2022 r. do 25 października 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
|
(8) |
W związku z wystąpieniem tych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków organy weterynaryjne Kanady, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu co najmniej 10 km wokół zakładów, w których wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. |
|
(9) |
Kanada, Stany Zjednoczone i Zjednoczone Królestwo przedłożyły Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków. Informacje te zostały ocenione przez Komisję. Na podstawie tej oceny i w celu ochrony statusu zdrowia zwierząt w Unii nie należy dalej zezwalać na wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych z obszarów objętych ograniczeniami ustanowionych przez organy weterynaryjne Kanady, Stanów Zjednoczonych i Zjednoczonego Królestwa w wyniku niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków. |
|
(10) |
Kanada przedłożyła ponadto zaktualizowane informacje na temat sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium w odniesieniu do czterech ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładach drobiarskich w prowincjach: Kolumbia Brytyjska (1), Alberta (1), Ontario (1) oraz Quebec (1) w Kanadzie, potwierdzonych odpowiednio w dniach: 8 czerwca 2022 r., 12 kwietnia 2022 r., 26 kwietnia 2022 r. i 14 kwietnia 2022 r. |
|
(11) |
Kanada przedstawiła również informacje na temat środków wprowadzonych w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się tej choroby. W szczególności w związku z wystąpieniem wspomnianych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków Kanada wprowadziła politykę likwidacji stad w celu kontroli i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby, a także zakończyła wymagane działania w zakresie czyszczenia i dezynfekcji w następstwie wdrożenia na swoim terytorium polityki likwidacji stad w zakażonych zakładach drobiarskich. |
|
(12) |
Komisja oceniła informacje przedłożone przez Kanadę i stwierdziła, że ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładach drobiarskich zostały zlikwidowane i że nie istnieje już żadne ryzyko związane z wprowadzaniem do Unii towarów drobiowych ze stref Kanady, z których wprowadzanie towarów drobiowych do Unii zostało zawieszone ze względu na te ogniska. |
|
(13) |
Należy zatem zmienić załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404, aby uwzględnić obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków w Kanadzie, Zjednoczonym Królestwie i Stanach Zjednoczonych. |
|
(14) |
Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków i poważne ryzyko wprowadzenia tej choroby do Unii, zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404, powinny stać się skuteczne w trybie pilnym. |
|
(15) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2022/2061 (4) zmieniono część 1 załącznika V i część 1 załącznika XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404, dodając wiersz US-2.296 określający jedną dotkniętą strefę w pozycjach dotyczących Stanów Zjednoczonych w załączniku V i załączniku XIV. Ponieważ wykryto jeden błąd dotyczący daty potwierdzenia wystąpienia ogniska choroby, wiersze dotyczące strefy US-2.296 w tych załącznikach należy odpowiednio sprostować. Sprostowanie to powinno mieć zastosowanie od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2022/2061. |
|
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Sprostowanie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404
1. W załączniku V w części 1 w pozycji dotyczącej Stanów Zjednoczonych wiersz dotyczący strefy US-2.296 otrzymuje brzmienie:
|
„US Stany Zjednoczone |
US-2.296 |
Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe |
BPP |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
|
Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe |
BPR |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe |
SP |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju |
SR |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe |
DOC |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych |
DOR |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe |
POU-LT20 |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe |
HEP |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych |
HER |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe |
HE-LT20 |
N, P1 |
|
7.10.2022” |
|
2. W załączniku XIV w części 1 w pozycji dotyczącej Stanów Zjednoczonych wiersze dotyczące strefy US-2.296 otrzymują brzmienie:
|
„US Stany Zjednoczone |
US-2.296 |
Świeże mięso drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe |
POU |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
|
Świeże mięso ptaków bezgrzebieniowych |
RAT |
N, P1 |
|
7.10.2022 |
|
||
|
Świeże mięso ptaków łownych |
GBM |
P1 |
|
7.10.2022” |
|
Artykuł 3
Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Art. 2 stosuje się jednak od dnia 27 października 2022 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 379).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (Dz.U. L 114 z 31.3.2021, s. 1).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/2061 z dnia 24 października 2022 r. zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych (Dz.U. L 276 z 26.10.2022, s. 69).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:
|
|
2) |
w załączniku XIV część 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
DECYZJE
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/78 |
DECYZJA RADY (WPZIB) 2022/2184
z dnia 8 listopada 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2019/1296 wspierającą zwiększenie bezpieczeństwa biologicznego oraz biologicznego bezpieczeństwa fizycznego na Ukrainie zgodnie z wdrożeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1540 (2004) w sprawie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 oraz art. 31 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
31 lipca 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/1296 (1), która przewiduje 36-miesięczny okres wdrażania w odniesieniu do projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2 tej decyzji (zwany dalej „okresem wdrażania”), począwszy od daty zawarcia umowy, o której mowa w art. 3 ust. 3 tej decyzji. |
|
(2) |
Okres wdrażania ma się zakończyć 14 grudnia 2022 r. wraz z datą wygaśnięcia decyzji (WPZiB) 2019/1296. |
|
(3) |
12 sierpnia 2022 r. Sekretariat Centrum Zapobiegania Konfliktom przy Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), które jest odpowiedzialne za techniczne wdrażanie projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2019/1296, zwróciło się o przedłużenie okresu wdrażania – bez dodatkowych kosztów –o 13 miesięcy. Przedłużenie to umożliwiłoby OBWE ukończenie wdrażania tych kilku projektów, których wdrażanie zostało przerwane przez pandemię COVID-19 i sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Ukrainie. |
|
(4) |
Przedłużenie okresu wdrażania do 14 stycznia 2024 r. nie ma żadnych skutków dla zasobów finansowych. |
|
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2019/1296, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 5 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2019/1296 otrzymuje brzmienie:
„2. Niniejsza decyzja traci moc z dniem 14 stycznia 2024 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1296 z dnia 31 lipca 2019 r. wspierająca zwiększenie bezpieczeństwa biologicznego i biologicznego bezpieczeństwa fizycznego na Ukrainie zgodnie z wdrożeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1540 (2004) w sprawie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia (Dz.U. L 204 z 2.8.2019, s. 29).
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/80 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2185
z dnia 8 listopada 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2018/1939 w sprawie wsparcia Unii na rzecz upowszechnienia i skutecznego wdrożenia Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 10 grudnia 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/1939 (1). |
|
(2) |
W dniu 7 czerwca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/919 (2) zmieniającą decyzję (WPZiB) 2018/1939 i przedłużającą okres wdrażania działań, o których mowa w art. 1 tej decyzji, do dnia 30 listopada 2022 r. |
|
(3) |
W dniu 7 czerwca 2022 r. Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości, a w dniu 6 września 2022 r. Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Przeciwdziałania Terroryzmowi zwróciły się, w charakterze agencji realizujących, o przedłużenie okresu realizacji decyzji (WPZiB) 2018/1939 o 7 miesięcy – do dnia 30 czerwca 2023 r., z racji dalszych opóźnień we wdrażaniu działań projektowych na mocy decyzji (WPZiB) 2018/1939 w wyniku pandemii COVID-19. |
|
(4) |
Dalsze prowadzenie działań, o których mowa w art. 1 decyzji Rady (WPZiB) 2018/1939, do dnia 30 czerwca 2023 r. jest możliwe bez żadnych skutków dla zasobów finansowych. |
|
(5) |
Należy w związku z tym odpowiednio zmienić art. 5 decyzji (WPZiB) 2018/1939, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 5 akapit drugi decyzji (WPZiB) 2018/1939 otrzymuje brzmienie:
„Niniejsza decyzja wygasa w dniu 30 czerwca 2023 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2018/1939 z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie wsparcia Unii na rzecz upowszechnienia i skutecznego wdrożenia Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (Dz.U. L 314 z 11.12.2018, s. 41).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/919 z dnia 7 czerwca 2021 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2018/1939 w sprawie wsparcia Unii na rzecz upowszechnienia i skutecznego wdrożenia Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (Dz.U. L 201 z 8.6.2021, s. 27).
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/81 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/2186
z dnia 8 listopada 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2019/1894 w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dnia 11 listopada 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/1894 (1) w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego. |
|
(2) |
Rada dokonała przeglądu środków ograniczających określonych w decyzji (WPZiB) 2019/1894. Na podstawie tego przeglądu środki te należy przedłużyć do dnia 12 listopada 2023 r. |
|
(3) |
Należy w związku z tym odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2019/1894, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Artykuł 8 decyzji (WPZiB) 2019/1894 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 8
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 12 listopada 2023 r. i podlega ona stałemu przeglądowi. Obowiązywanie niniejszej decyzji zostaje przedłużone lub, w zależności od przypadku, niniejsza decyzja zostaje zmieniona, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1894 z dnia 11 listopada 2019 r. w sprawie środków ograniczających w związku z prowadzonymi przez Turcję bez zezwolenia odwiertami we wschodniej części Morza Śródziemnego (Dz.U. L 291 z 12.11.2019, s. 47).
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/82 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2022/2187
z dnia 8 listopada 2022 r.
dotycząca wykonania decyzji (WPZiB) 2017/1775 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,
uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2017/1775 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (1), w szczególności jej art. 3 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 28 września 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/1775. |
|
(2) |
W dniu 5 października 2022 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) ustanowiony zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 2374 (2017) zaktualizowała informacje dotyczące trzech osób objętych środkami ograniczającymi. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji Rady (WPZiB) 2017/1775, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku do decyzji (WPZiB) 2017/1775 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do decyzji (WPZiB) 2017/1775 pod nagłówkiem „A. Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1” pozycje 6, 7 i 8 otrzymują brzmienie:
„6. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias: a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)
Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao
Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.
Miejsce urodzenia: Djebock, Mali
Obywatelstwo: Mali
Krajowy numer identyfikacyjny: 11262/1547
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mahri Sidi Amar Ben Daha jest przywódcą społeczności Arabów Lehmar w Gao i wojskowym szefem sztabu prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów). Według doniesień nie żyje od lutego 2020 r.
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mahri Sidi Amar Ben Daha został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
Ben Daha był wysokiej rangi oficerem policji islamskiej działającej w Gao gdy Mouvement pour l’unicité et le jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134) kontrolował miasto od czerwca 2012 r. do stycznia 2013 r. Ben Daha jest obecne zastępcą szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao.
12 listopada 2018 r. Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec wspomnianym konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem Plateforme w Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
W dniach 14–18 listopada 2018 r. wielu kombatantów MAA-Plateforme wraz z frakcjami CMFPR utrudniało przeprowadzenie konsultacji regionalnych. Działając zgodnie z instrukcjami Bena Dahy – i w jego obecności – co najmniej sześć samochodów ciężarowych z Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA-Plateforme) ustawiło się przed urzędem gubernatora w Gao i w jego okolicach. Na miejscu zaobserwowano również dwa pojazdy Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) kojarzone z MAA-Plaforme.
17 listopada 2018 r. doszło do incydentu między zbrojnymi jednostkami blokującymi dostęp do urzędu gubernatora a patrolem FAMA przechodzącym w pobliżu; incydent został jednak załagodzony zanim doszło do eskalacji, co stanowiłoby naruszenie zawieszenia broni. 18 listopada 2018 r. w sumie dwanaście pojazdów i zbrojnych jednostek zniosło blokadę urzędu gubernatora w następstwie ostatniej rundy negocjacji z gubernatorem Gao.
30 listopada 2018 r. Ben Daha zorganizował panarabskie posiedzenie w Tinfadzie, aby omówić restrukturyzację w zakresie bezpieczeństwa i administracji. W posiedzeniu uczestniczył również objęty sankcjami Ahmoudou Ag Asriw (MLi.001), którego Ben Daha wspiera i broni.
A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali, Ben Daha utrudniał realizację tego porozumienia. Ben Daha wspiera też – poprzez swoje zaangażowanie w naruszanie zawieszenia broni oraz udział w zorganizowanej działalności przestępczej – osobę fizyczną, którą określono jako zagrażającą realizacji porozumienia.
7. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias: a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)
Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.
Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali
Obywatelstwo: Mali
Nr paszportów: a) AA00272627 b) AA0263957 c) AA0344148, wydane 21 marca 2019 (data wygaśnięcia ważności: 20 marca 2024 r.)
Adres: Bamako, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mohamed Ben Ahmed Mahri jest przedsiębiorcą ze społeczności Arabów Lehmar w regionie Gao, który wcześniej współpracował z Mouvement pour l’unicité et le Jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mohamed Ben Ahmed Mahri został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. c) rezolucji nr 2374 (2017) za działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z Mali lub przewożonymi przez jego terytorium, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.
W okresie od grudnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodził przemytem ponad 10 ton marokańskich konopi, transportowanych w ciężarówkach chłodniczych przez Mauretanię, Mali, Burkinę Faso i Niger. W nocy z 13 na 14 czerwca 2018 r. jedna czwarta przesyłki została skonfiskowana w Niamey, a konkurencyjna grupa rzekomo ukradła pozostałe trzy czwarte w nocy z 12 na 13 kwietnia 2018 r.
W grudniu 2017 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri był w Niamey z obywatelem malijskim, aby przygotować operację. Ten ostatni został aresztowany w Niamey po przybyciu z 15 na 16 kwietnia z Maroka wraz z dwoma obywatelami marokańskimi i dwoma obywatelami algierskimi, aby spróbować odzyskać skradzione konopie. Aresztowano również trzech jego wspólników, w tym obywatela marokańskiego, który został skazany w Maroku w 2014 r. na pięć miesięcy pozbawienia wolności za handel narkotykami.
Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodzi przemytem konopi do Nigru bezpośrednio przez północne Mali, z wykorzystaniem konwojów kierowanych przez członków Groupe d’autodéfense des Touaregs Imghad et leurs allies (GATIA), w tym przez podlegającego sankcjom Ahmoudou Agę Asriwa (MLi.001). Mohamed Ben Ahmed Mahri wynagradza Asriwa za korzystanie z tych konwojów. Konwoje te często powodują starcia z konkurentami powiązanymi z Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA).
Korzystając ze swoich zysków finansowych z nielegalnego handlu narkotykami, Mohamed Ben Ahmed Mahri zapewnia wsparcie terrorystycznym ugrupowaniom zbrojnym, w szczególności objętemu sankcjami podmiotowi Al-Mourabitoun (QDe.141), próbując wręczać łapówki urzędnikom, aby uwolnili oni aresztowanych uczestników walk, a także ułatwiając bojownikom włączenie się do Mouvement Arabe pour l’Azawad (MAA) Plateforme.
A zatem poprzez wpływy z przestępczości zorganizowanej Mohamed Ben Ahmed Mahri wspiera osobę określoną na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) jako zagrażającą realizacji porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali oraz grupę terrorystyczną wskazaną w rezolucji nr 1267.
8. MOHAMED OULD MATALY
Funkcja: poseł do parlamentu
Data urodzenia: 1958 r.
Obywatelstwo: Mali
Nr paszportów: a) D9011156, b) AA0260156, wydane 3 sierpnia 2018 r. (data wygaśnięcia ważności: 2 sierpnia 2023 r.)
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali b) Almoustarat, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r., 14 stycznia 2020 r., 5 października 2022 r.)
Inne informacje: Mohamed Ould Mataly jest byłym burmistrzem Bourem i obecnym posłem do parlamentu z okręgu wyborczego Bourem, należącym do Rassemblement pour le Mali (RPM, partii politycznej prezydenta Ibrahima Boubacara Keity). Pochodzi ze społeczności Arabów Lehmar i jest wpływowym członkiem prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals
Dodatkowe informacje
Mohamed Ould Mataly został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
12 listopada 2018 r. Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem Plateforme w Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.
Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.
A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali Ould Mataly utrudniał i opóźniał realizację tego porozumienia.
Ponadto Ould Mataly apelował również o uwolnienie członków swojej społeczności schwytanych w trakcie operacji antyterrorystycznych. Mohamed Ould Mataly zagraża realizacji porozumienia poprzez udział w przestępczości zorganizowanej i stowarzyszenie z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.”.
|
9.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 288/86 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2022/2188
z dnia 8 listopada 2022 r.
wykonująca decyzję (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,
uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2016/849/WPZiB z dnia 27 maja 2016 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylającą decyzję 2013/183/WPZiB (1), w szczególności jej art. 33 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 27 maja 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/849. |
|
(2) |
W dniu 14 września 2022 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1718 (2006) uaktualnił informacje dotyczące dwóch podmiotów objętych środkami ograniczającymi. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2016/849, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku I do decyzji (WPZiB) 2016/849 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 listopada 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
Z. STANJURA
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do decyzji (WPZiB) 2016/849 wpisy 36 i 74 w części „B. Podmioty” otrzymują brzmienie:
|
|
Nazwa |
Pseudonim |
Miejsce |
Data umieszczenia w wykazie ONZ |
Inne informacje |
|
„36. |
Singwang Economics and Trading General Corporation |
|
Adres: KRLD |
30.11.2016 |
Północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące węglem. KRLD pozyskuje istotną część pieniędzy na swoje programy jądrowe i programy dotyczące pocisków balistycznych z wydobycia zasobów naturalnych i sprzedawania ich za granicą. |
|
74. |
Weihai World-Shipping Freight |
|
Adres: 419-201, Tongyi Lu, Huancui Qu, Weihai, Shandong 264200, Chiny; Numer IMO: 5905801 |
30.3.2018 |
Armator i zarządca handlowy statku XIN GUANG HAI, który 27 października 2017 r. załadował węgiel w Taean, KRLD, i który miał zawinąć 14 listopada 2017 r. do Cam Pha w Wietnamie, lecz tam nie dotarł.” |