(1)

Umowa między Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską o ułatwieniach w wydawaniu wiz obywatelom Unii Europejskiej i Federacji Rosyjskiej (1) (zwana dalej „Umową”) weszła w życie w dniu 1 czerwca 2007 r., równolegle z Umową o readmisji między Federacją Rosyjską a Wspólnotą Europejską (2).

(2)

Celem Umowy jest wprowadzenie na zasadzie wzajemności ułatwień w wydawaniu wiz obywatelom Unii Europejskiej i Federacji Rosyjskiej planującym pobyt nie dłuższy niż 90 dni w okresie 180 dni. W preambule Umowy podkreślono pragnienie ułatwiania bezpośrednich kontaktów między ludźmi, będących ważnym warunkiem stałego rozwoju związków gospodarczych, humanitarnych, kulturalnych, naukowych i innych.

(3)

Art. 15 ust. 5 Umowy stanowi, że każda ze stron może zawiesić stosowanie części lub wszystkich postanowień Umowy ze względu na porządek publiczny, ochronę bezpieczeństwa narodowego lub ochronę zdrowia obywateli. O decyzji w sprawie zawieszenia stosowania Umowy należy zawiadomić drugą stronę nie później niż 48 godzin przed jej wejściem w życie.

(4)

W związku z bezprawną aneksją Autonomicznej Republiki Krymu i miasta Sewastopol przez Federację Rosyjską w 2014 r. oraz ciągłymi destabilizującymi działaniami Rosji we wschodniej Ukrainie Unia Europejska wprowadziła sankcje gospodarcze w odpowiedzi na działania Rosji destabilizujące sytuację w Ukrainie, w związku z niepełnym wdrożeniem porozumień mińskich, sankcje w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających oraz sankcje w odpowiedzi na bezprawną aneksję Autonomicznej Republiki Krymu i miasta Sewastopol przez Federację Rosyjską.

(5)

Jako sygnatariusz porozumień mińskich Federacja Rosyjska ponosi wyraźną i bezpośrednią odpowiedzialność za działania na rzecz pokojowego rozwiązania konfliktu zgodnie z tymi zasadami. Podejmując decyzję o uznaniu niekontrolowanych przez rząd regionów wschodniej Ukrainy za niepodległe podmioty, Federacja Rosyjska wyraźnie naruszyła porozumienia mińskie, które przewidują całkowity powrót tych obszarów pod kontrolę rządu Ukrainy.

(6)

Decyzja Federacji Rosyjskiej o uznaniu niekontrolowanych przez rząd obszarów obwodów donieckiego i ługańskiego Ukrainy za niepodległe podmioty oraz kolejna decyzja o wprowadzeniu rosyjskich wojsk do Ukrainy dodatkowo podważyły integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy oraz stanowią poważne naruszenia prawa międzynarodowego i umów międzynarodowych, w tym Karty Narodów Zjednoczonych, aktu końcowego z Helsinek, Karty paryskiej i memorandum budapeszteńskiego.

(7)

Od początku niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej agresji Rosji wobec Ukrainy, czyli od 24 lutego 2022 r., sytuacja uległa pogorszeniu, a Rosja rozszerzyła swoją pełną lub częściową okupację wschodnich i południowych regionów Ukrainy. Rosja wykorzystuje również największą ukraińską elektrownię jądrową w Zaporożu jako obiekt wojskowy, stwarzając zagrożenie poważnego incydentu jądrowego, którego skutki uboczne zagrażają państwom sąsiadującym, w tym państwom członkowskim.

(8)

W dniu 24 lutego 2022 r. Rada Europejska, wraz ze swoimi partnerami międzynarodowymi, z całą mocą potępiła niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną agresję wojskową Rosji wobec Ukrainy i wyraziła pełną solidarność z Ukrainą i jej obywatelami. Rada Europejska stwierdziła również, że poprzez swoje bezprawne działania wojskowe Rosja rażąco narusza prawo międzynarodowe oraz podważa bezpieczeństwo i stabilność w Europie i na świecie. Następnie w dniu 25 lutego – w odpowiedzi na niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną agresję wojskową Rosji – Rada przyjęła, wraz z innymi środkami ograniczającymi, decyzję w sprawie częściowego zawieszenia stosowania Umowy (3).

(9)

Agresja wojskowa, która ma miejsce w państwie graniczącym z Unią Europejską, taka jak ta, do której doszło w Ukrainie i która doprowadziła do zastosowania szeregu środków ograniczających, uzasadnia przyjęcie środków mających na celu ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa Unii i jej państw członkowskich.

(10)

Federacja Rosyjska naruszyła również porozumienia mińskie, podważając integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy. Jest to sprzeczne z międzynarodowymi zobowiązaniami Federacji Rosyjskiej.

(11)

Działania wojskowe Federacji Rosyjskiej w Ukrainie zwiększyły zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa narodowego i zdrowia publicznego państw członkowskich.

(12)

W związku z tym, biorąc pod uwagę pogarszającą się sytuację spowodowaną agresją wojskową Rosji wobec Ukrainy, Rada uważa, że należy zawiesić w całości stosowanie postanowień Umowy dotyczących ułatwień w wydawaniu wiz dla obywateli Federacji Rosyjskiej ubiegających się o wizę krótkoterminową.

(13)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(14)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje,