(1)

Bułgarska, czeska, irlandzka i niemiecka wersja językowa rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zawiera błędy. W rozdziale V sekcja G załącznika IV pkt 1 w czeskiej i niemieckiej wersji językowej oraz pkt 2 w bułgarskiej i irlandzkiej wersji językowej zawierają błąd zmieniający znaczenie tych przepisów.

(2)

Należy zatem odpowiednio sprostować bułgarską, czeską, irlandzką i niemiecką wersję językową. Sprostowanie nie ma wpływu na pozostałe wersje językowe.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/2019 (2) ustanowiono – na podstawie wstępnej oceny ryzyka – wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wysokiego ryzyka.

(2)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/2018 (3) ustanowiono szczegółowe przepisy dotyczące procedury, którą należy stosować w celu przeprowadzenia oceny ryzyka, o której mowa w art. 42 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/2031, w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wysokiego ryzyka.

(3)

Po przeprowadzeniu wstępnej oceny w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2019 uwzględniono jako rośliny wysokiego ryzyka 34 rodzaje i jeden gatunek roślin przeznaczonych do sadzenia pochodzących z państw trzecich. Figurują wśród nich również rodzaje Lonicera L. i Malus Mill.

(4)

27 listopada 2019 r. Turcja przedłożyła Komisji wniosek o wywóz do Unii dwu- do czteroletnich ukorzenionych roślin przeznaczonych do sadzenia, w doniczkach, należących do gatunków Lonicera x bella, Lonicera caprifolium, Lonicera caucasica, Lonicera etrusca, Lonicera fragrantissima, Lonicera hellenica, Lonicera japonica, Lonicera ligustrina, Lonicera sempervirens i Lonicera tatarica (zwanych dalej „określonymi gatunkami z rodzaju Lonicera”). Wniosek ten został poparty odpowiednią dokumentacją techniczną.

(5)

25 listopada 2021 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przyjął opinię naukową dotyczącą oceny ryzyka związanego z towarami w odniesieniu do pochodzących z Turcji roślin doniczkowych przeznaczonych do sadzenia należących do określonych gatunków z rodzaju Lonicera (4). Ta opinia naukowa obejmuje ocenę ryzyka związanego z roślinami doniczkowymi przeznaczonymi do sadzenia należącymi do określonych gatunków z rodzaju Lonicera, które to rośliny mają maksymalnie cztery lata. Urząd wskazał Lopholeucaspis japonica, Meloidogyne chitwoodi i Bemisia tabaci (populacje europejskie) jako agrofagi istotne dla tych roślin przeznaczonych do sadzenia, ocenił środki ograniczające ryzyko opisane w dokumentacji w odniesieniu do tych agrofagów i oszacował prawdopodobieństwo, że rośliny te są wolne od tych agrofagów. Lopholeucaspis japonica i Meloidogyne chitwoodi są wymienione jako agrofagi kwarantannowe dla Unii w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 (5), natomiast Bemisia tabaci (populacje europejskie) jest agrofagiem kwarantannowym dla strefy chronionej zgodnie z załącznikiem III do tego rozporządzenia wykonawczego.

(6)

4 marca 2020 r. Mołdawia przedłożyła Komisji wniosek o wywóz do Unii jednorocznych do trzyletnich szczepionych roślin z odkrytymi korzeniami, przeznaczonych do sadzenia, należących do gatunku Malus domestica, które to rośliny są w stanie spoczynku i wolne od liści. Wniosek ten został poparty odpowiednią dokumentacją techniczną.

(7)

22 lutego 2022 r. Urząd przyjął opinię naukową dotyczącą oceny ryzyka związanego z towarami w odniesieniu do przeznaczonych do sadzenia szczepionych roślin należących do gatunku Malus domestica pochodzących z Mołdawii (6). Urząd wskazał Xiphinema rivesi (populacje pozaeuropejskie) jako agrofaga istotnego dla tych roślin przeznaczonych do sadzenia, ocenił środki ograniczające ryzyko opisane w dokumentacji w odniesieniu do tego agrofaga i oszacował prawdopodobieństwo, że rośliny te są wolne od tego agrofaga. Xiphinema rivesi (populacje pozaeuropejskie) jest agrofagiem kwarantannowym dla Unii zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072.

(8)

Na podstawie tych opinii zagrożenie fitosanitarne związane z wprowadzeniem do Unii maksymalnie czteroletnich ukorzenionych roślin przeznaczonych do sadzenia, w podłożu uprawowym, należących do gatunków Lonicera x bella, Lonicera caprifolium, Lonicera caucasica, Lonicera etrusca, Lonicera fragrantissima, Lonicera hellenica, Lonicera ligustrina, Lonicera sempervirens i Lonicera tatarica i pochodzących z Turcji, oraz maksymalnie trzyletnich szczepionych roślin przeznaczonych do sadzenia, z odkrytymi korzeniami, w stanie spoczynku i wolnych od liści, należących do gatunku Malus domestica i pochodzących z Mołdawii, uznaje się za dopuszczalne z zastrzeżeniem zgodności z odpowiednimi wymogami szczególnymi dotyczącymi przywozu określonymi w załączniku VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072.

(9)

W związku z tym tych roślin przeznaczonych do sadzenia nie należy już uznawać za rośliny wysokiego ryzyka i należy je usunąć z wykazu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wysokiego ryzyka w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2019.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2019.

(11)

Biorąc pod uwagę inwazyjny charakter Lonicera japonica, konieczna jest dalsza ocena ryzyka w celu określenia wpływu tego gatunku na różnorodność biologiczną w Unii. Dlatego też przywóz do Unii przeznaczonych do sadzenia roślin należących do gatunku Lonicera japonica ze wszystkich państw trzecich powinien być nadal zakazany do czasu przeprowadzenia tej oceny ryzyka.

(12)

W celu wypełnienia zobowiązań Unii wynikających z porozumienia Światowej Organizacji Handlu w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (7) przywóz pochodzących z Turcji określonych gatunków z rodzaju Lonicera innych niż Lonicera japonica oraz maksymalnie trzyletnich szczepionych roślin przeznaczonych do sadzenia, z odkrytymi korzeniami, w stanie spoczynku i wolnych od liści, należących do gatunku Malus domestica i pochodzących z Mołdawii powinien zostać jak najszybciej wznowiony. Z tego względu niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 906/2014 (2) stanowi, że koszty finansowania związane z funduszami uruchomionymi przez państwa członkowskie na zakup produktów muszą być ustalane zgodnie z metodami określonymi w załączniku I do tego rozporządzenia.

(2)

Pkt I.1 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014 stanowi, że kwoty przedmiotowych kosztów finansowania oblicza się na podstawie stopy procentowej jednolitej dla całej Unii, ustalanej przez Komisję. Wymieniona jednolita stopa procentowa stanowi średnią terminowych kwartalnych i rocznych stóp EURIBOR, odnotowanych w ciągu sześciomiesięcznego okresu bazowego ustalanego przez Komisję, poprzedzającego przekazanie przez państwa członkowskie powiadomienia, o którym mowa w pkt I.2 akapit pierwszy tego załącznika, ważonych do wysokości, odpowiednio, jednej trzeciej i dwóch trzecich.

(3)

Pkt I.2 akapit pierwszy załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014 stanowi, że w celu określenia stóp procentowych państwa członkowskie zgłaszają Komisji, na jej wniosek, średnią stopę procentową, która miała zastosowanie w okresie referencyjnym, o którym mowa w pkt I.1 tego załącznika, nie później niż w terminie określonym we wniosku.

(4)

Ponadto, zgodnie z pkt I.2 akapit drugi załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014, w przypadku braku powiadomienia ze strony państwa członkowskiego, w formie i terminie, o których mowa w akapicie pierwszym tego punktu, uznaje się, że stopa procentowa obowiązująca w danym państwie członkowskim wynosi 0 %. W przypadku gdy państwo członkowskie zgłosi, że nie poniosło żadnych kosztów z tytułu odsetek, ponieważ w okresie referencyjnym nie przechowywało produktów rolnych w magazynach państwowych, Komisja ustala tę stopę procentową zgodnie z akapitem trzecim tego punktu.

(5)

Jako że w sześciomiesięcznym okresie referencyjnym, który ustalono na okres od listopada 2021 r. do kwietnia 2022 r. nie przechowywano produktów rolnych w magazynach państwowych, państwa członkowskie nie były proszone o przekazanie powiadomień na podstawie pkt I.2 akapit pierwszy załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014. Komisja ustaliła zatem referencyjną stopę procentową zgodnie z akapitem trzecim tego punktu.

(6)

Zgodnie z pkt I.3 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014 stopę procentową ustaloną na podstawie pkt I.2 tego załącznika porównuje się z jednolitą stopą procentową ustaloną na podstawie pkt I.1 tego załącznika. Do każdego państwa członkowskiego stosuje się niższą z tych dwóch stóp procentowych. Ujemne stopy procentowe nie mogą jednak zostać uwzględnione na potrzeby zwrotu wydatków państw członkowskich.

(7)

Stopy procentowe stosowane od 1 października 2022 r. należy ustalić, mając na uwadze powyższe elementy,

(8)

Zgodnie z częścią I pkt 4 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014 stopy procentowe ustalone w niniejszym rozporządzeniu mają nadal zastosowanie do czasu ustalenia nowej stopy procentowej w kolejnym rozporządzeniu wykonawczym Komisji,