(1)

Aby zapewnić wystarczające i nieprzerwane dostawy niektórych produktów rolnych i przemysłowych, które nie są produkowane w Unii, i tym samym uniknąć jakichkolwiek zakłóceń na rynku tych produktów, rozporządzeniem Rady (UE) 2021/2278 (1) zawieszono cła wspólnej taryfy celnej, o których mowa w art. 56 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (2) (zwane dalej „cłami WTC”). W rezultacie produkty wymienione w załączniku do rozporządzenia (UE) 2021/2278 mogą być przywożone do Unii z zastosowaniem obniżonych lub zerowych stawek celnych.

(2)

Unijna produkcja niektórych produktów, które nie są wymienione w załączniku do rozporządzenia (UE) 2021/2278, jest nieodpowiednia, aby spełnić szczególne wymogi branż wykorzystujących te produkty w Unii. Ponieważ w interesie Unii leży zapewnienie odpowiednich dostaw niektórych produktów, a także mając na uwadze fakt, że te identyczne, równoważne lub substytucyjne produkty nie są wytwarzane w Unii w wystarczających ilościach, konieczne jest całkowite zawieszenie ceł WTC na te produkty.

(3)

W celu wspierania produkcji zintegrowanych baterii w Unii, a także zgodnie z komunikatem Komisji z dnia 17 maja 2018 r. zatytułowanej „Europa w ruchu – zrównoważona mobilność dla Europy: bezpieczna, połączona i ekologiczna”, należy przyznać częściowe zawieszenie ceł WTC w odniesieniu do niektórych wyrobów związanych z produkcją baterii, niewymienionych w załączniku do rozporządzenia (UE) 2021/2278. Datą obowiązkowego przeglądu tych zawieszeń powinien być dzień 31 grudnia 2022 r., aby uwzględnić w tym przeglądzie krótkoterminowe zmiany zachodzące w sektorze baterii w Unii.

(4)

Opisy produktów i klasyfikacje w przypadku niektórych zawieszeń ceł WTC wymienionych w załączniku do rozporządzenia (UE) 2021/2278 wymagają zmiany w celu uwzględnienia zmian technicznych wprowadzonych w tych produktach oraz tendencji gospodarczych na rynku.

(5)

Utrzymanie niektórych zawieszeń ceł WTC dla niektórych produktów wymienionych w załączniku do rozporządzenia (UE) 2021/2278 nie leży już w interesie Unii. Należy w związku z tym skreślić zawieszenia dotyczące tych produktów ze skutkiem od dnia 1 lipca 2022 r.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2021/2278.

(7)

Aby uniknąć jakichkolwiek zakłóceń w stosowaniu systemu autonomicznych zawieszeń taryfowych oraz aby zapewnić zgodność z wytycznymi zawartymi w komunikacie Komisji z dnia 13 grudnia 2011 r. dotyczącym autonomicznych zawieszeń i kontyngentów taryfowych, zmiany przewidziane w niniejszym rozporządzeniu dotyczącym zawieszeń taryfowych dla odnośnych produktów powinny być stosowane od dnia 1 lipca 2022 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie w trybie pilnym,

(1)

W dniu 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1183/2005.

(2)

W następstwie wyroku Sądu w sprawie T-108/21 (2) należy skreślić jeden wpis z wykazu osób, podmiotów i organów zamieszczonego w załączniku Ia do rozporządzenia (WE) nr 1183/2005.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik Ia do rozporządzenia (WE) nr 1183/2005,

(1)

W dniu 23 marca 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 267/2012.

(2)

Z przeglądu załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB (2) wynika, że należy utrzymać środki ograniczające wobec wszystkich osób i podmiotów znajdujących się w wykazie zamieszczonym w tym załączniku, w zakresie, w jakim ich imiona i nazwiska oraz nazwy nie są wymienione w załączniku VI do tej decyzji, oraz że należy zaktualizować 17 wpisów zamieszczonych w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 267/2012,

(1)

Ustalanie wartości ekspozycji pośrednich wobec klienta, wynikających z kontraktów na instrumenty pochodne i na kredytowe instrumenty pochodne, do celów dużych ekspozycji powinno różnić się od metody obliczania wartości ekspozycji stosowanej do celów wymogów kapitałowych ustalanych w oparciu o ryzyko określonej w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, ponieważ niewykonanie zobowiązania w przypadku instrumentu bazowego może prowadzić do zysku zamiast do straty. Wartość ekspozycji pośredniej powinna być zatem uzależniona od straty (tj. dodatniej wartości ekspozycji) lub zysku (tj. ujemnej wartości ekspozycji), które wynikałyby z potencjalnego niewykonania zobowiązania z tytułu instrumentu bazowego. Zgodnie z zasadami dotyczącymi dużych ekspozycji, określonymi w części czwartej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w przypadku ekspozycji w portfelu handlowym instytucje mogą kompensować dodatnie i ujemne pozycje w tych samych instrumentach finansowych lub, pod pewnymi warunkami, w różnych instrumentach finansowych wyemitowanych przez danego klienta. Całkowita ekspozycja netto wobec indywidualnego klienta jest uwzględniana tylko wtedy, gdy jest dodatnia. Podobnie całkowita ekspozycja netto wobec danego klienta, po uwzględnieniu ekspozycji pośrednich wobec tego klienta wynikających z kontraktów na instrumenty pochodne lub na kredytowe instrumenty pochodne przypisanych do portfela handlowego, powinna być brana pod uwagę tylko wtedy, gdy jest dodatnia. Aby uniknąć jakiegokolwiek kompensowania wszelkich ekspozycji pośrednich wynikających z kontraktów na instrumenty pochodne lub na kredytowe instrumenty pochodne przypisanych do portfela bankowego, wszelką ujemną wartość ekspozycji pośredniej wynikającą z tych pozycji należy ustalić na zero.

(2)

Aby zapewnić odpowiednie uwzględnienie ryzyka niewykonania zobowiązania, wartość ekspozycji pośredniej z tytułu opcji, niezależnie od tego, czy jest ona przypisana do portfela handlowego czy do portfela bankowego, powinna zatem zależeć od zmian cen opcji, które wynikałyby z niewykonania zobowiązania z tytułu odpowiedniego instrumentu bazowego, np. wartości rynkowej opcji w przypadku opcji kupna oraz wartości rynkowej opcji pomniejszonej o jej kurs wykonania w przypadku opcji sprzedaży.

(3)

Celem kredytowych instrumentów pochodnych jest przeniesienie ryzyka kredytowego wobec kredytobiorcy bez przenoszenia samych aktywów. Przy ustalaniu wartości ekspozycji pośredniej z tytułu instrumentu bazowego należy wziąć pod uwagę rolę, jaką instytucje odgrywają jako sprzedawca ochrony lub nabywca ochrony, oraz rodzaj zawartego przez nie kontraktu na kredytowy instrument pochodny. Ekspozycja pośrednia powinna być zatem równa wartości rynkowej kontraktu na kredytowy instrument pochodny, którą należy skorygować o kwotę należną kontrahentowi (lub której otrzymania od kontrahenta można oczekiwać) w przypadku niewykonania zobowiązania przez emitenta bazowego instrumentu dłużnego.

(4)

W przypadku innych rodzajów kontraktów na instrumenty pochodne, które stanowią połączenie pozycji długich i krótkich, aby zapewnić precyzyjne uwzględnienie ryzyka niewykonania zobowiązania, instytucje powinny rozłożyć te kontrakty na instrumenty pochodne na poszczególne składniki (ang. legs) transakcji. Jedynie składniki obarczone ryzykiem niewykonania zobowiązania, gdzie instytucje są narażone na ryzyko straty w przypadku niewykonania zobowiązania, powinny być uwzględniane przy obliczaniu wartości ekspozycji pośredniej wynikającej z tych kontraktów na instrumenty pochodne. Jednakże w przypadku, gdy instytucje nie są w stanie zastosować tej metody, oraz aby zapewnić ostrożne podejście, należy im zezwolić na ustalenie wartości ekspozycji pośredniej instrumentów bazowych jako maksymalnej straty, jaką mogą ponieść w wyniku niewykonania zobowiązania przez emitenta instrumentu bazowego, do którego odnosi się dany instrument pochodny.

(5)

Instrumenty pochodne mogą być tworzone w oparciu o instrumenty bazowe posiadające wiele komponentów (ang. reference names). W przypadku tych instrumentów pochodnych o wielu komponentach instrumentu bazowego, gdzie instytucja może zastosować metodę pełnego przeglądu w odniesieniu do poziomu poszczególnych komponentów instrumentu bazowego, oraz aby zapewnić stosowanie najdokładniejszej metody, wartość ekspozycji pośredniej należy obliczać przez odniesienie do zmiany ceny instrumentu pochodnego w przypadku niewykonania zobowiązania z tytułu każdego komponentu instrumentu bazowego w ramach instrumentu pochodnego o wielu instrumentach bazowych. Aby zapewnić spójność z ramami dotyczącymi dużych ekspozycji mającymi zastosowanie do transakcji, w przypadku których istnieje ekspozycja z tytułu aktywów bazowych, art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1187/2014 (2) powinien mieć zastosowanie do przypisania ekspozycji do określonego klienta, oddzielnego klienta lub nieznanego klienta. W przypadkach, w których instytucje nie są w stanie zastosować metody pełnego przeglądu lub w których metoda pełnego przeglądu w odniesieniu do instrumentu pochodnego o wielu komponentach instrumentu bazowego jest dla nich nadmiernie uciążliwa, oraz aby zapewnić ostrożne podejście, instytucje powinny obliczać wartość ekspozycji pośredniej przez odniesienie do zmiany ceny instrumentu pochodnego w przypadku niewykonania zobowiązania z tytułu wszystkich tych komponentów instrumentu bazowego. Podobnie aby zapewnić spójność z ramami dotyczącymi dużych ekspozycji mającymi zastosowanie do transakcji, w przypadku których istnieje ekspozycja z tytułu aktywów bazowych, art. 6 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1187/2014 powinien mieć zastosowanie do przypisania ekspozycji do oddzielnego klienta lub nieznanego klienta. We wszystkich przypadkach, w których instrumenty bazowe przypisuje się do nieznanego klienta, aby uniknąć ryzyka, że ujemne wartości ekspozycji pośrednich zostaną skompensowane dodatnimi wartościami ekspozycji pośrednich, wszelkie ujemne wartości ekspozycji pośrednich instytucje powinny ustalić na zero.

(6)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(7)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (3),

(1)

Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 kierowcy transportu drogowego muszą korzystać z dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku. Niektóre z tych okresów odpoczynku są często spędzane w drodze, szczególnie w przypadku, gdy kierowcy wykonują międzynarodowe operacje transportowe na długich dystansach. Dlatego niezwykle ważne jest, aby kierowcy mieli dostęp do parkingów, na których mogą bezpiecznie odpocząć, a także do odpowiednich obiektów umożliwiających im dostęp do potrzebnych usług.

(2)

W art. 8a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 określono wykaz wymogów, które muszą spełniać parkingi dostępne dla kierowców wykonujących drogowe przewozy rzeczy i osób, aby uzyskać certyfikat bezpiecznych i chronionych parkingów, w odniesieniu do poziomu usług i bezpieczeństwa takich obszarów.

(3)

W badaniu Komisji z 2019 r. na temat bezpiecznych i chronionych parkingów w Unii (2) uznano, że występuje znaczny niedobór takich obiektów. Przedstawiono w nim również pewne propozycje, w tym odnoszące się do norm dotyczących bezpiecznych i chronionych parkingów oraz procedur certyfikacji.

(4)

Biorąc pod uwagę obecny niedobór bezpiecznych i chronionych parkingów w Unii, należy zachęcać na szczeblu unijnym do tworzenia takich obiektów, aby zapewnić kierowcom transportu drogowego dostęp do nich podczas postojów na drogach Unii.

(5)

Aby stymulować rozwój bezpiecznych i chronionych parkingów, konieczne jest opracowanie wspólnych ram na szczeblu unijnym, aby zapewnić sektorowi dostęp do jasnych i zharmonizowanych informacji na temat bezpiecznych i chronionych parkingów w całej Unii.

(6)

W celu poprawy warunków pracy kierowców transportu drogowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, na wszystkich bezpiecznych i chronionych parkingach, niezależnie od poziomu ich ochrony, powinien być dostępny minimalny wspólny poziom bezpieczeństwa.

(7)

W związku z rosnącą liczbą incydentów dotyczących przestępczości związanej z ładunkami, których ofiarami padają kierowcy transportu drogowego, należy zwiększyć bezpieczeństwo kierowców transportu drogowego, aby zapewnić im odpoczynek bez stresu i zapobiec kumulacji zmęczenia. Zapewnienie kierowcom dobrych warunków odpoczynku na bezpiecznych i chronionych parkingach ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego i zmniejszenia ryzyka wypadków spowodowanych zmęczeniem.

(8)

Bezpieczne i chronione parkingi są niezbędne dla kierowców i przedsiębiorstw transportowych w celu ochrony ich ładunków przed przestępczością związaną z ładunkami. Ze względu na różnorodność przedsiębiorstw i przewożonych towarów przewoźnicy i kierowcy mogą potrzebować parkingów o różnych poziomach bezpieczeństwa, w zależności od przewożonych towarów. Normy unijne powinny zatem uwzględniać poszczególne rodzaje przedsiębiorstw, a parkingi powinny zapewniać różne minimalne poziomy bezpieczeństwa.

(9)

Bezpieczeństwo parkingów należy osiągnąć poprzez zapewnienie odpowiedniego wyposażenia i procedur bezpieczeństwa na ich granicach, na samym parkingu oraz w punktach wjazdu i wyjazdu. Powinny również istnieć procedury dla personelu zapewniające przyjęcie środków zapobiegania ryzyku oraz łagodzące skutki zdarzeń w przypadku ich wystąpienia.

(10)

Aby zapewnić przejrzystość i pewność użytkownikom bezpiecznych i chronionych parkingów, parkingi powinny być certyfikowane przez niezależną jednostkę certyfikującą, zgodnie z procedurami określonymi na szczeblu Unii. Procedury certyfikacji dotyczące audytów, ponownych audytów i niezapowiedzianych audytów bezpiecznych i chronionych parkingów powinny być jasno określone, aby zagwarantować, że operatorzy parkingów wiedzą, jak ubiegać się o certyfikację lub ponowną certyfikację. Należy również zapewnić stosowanie odpowiednich procedur w przypadku stwierdzenia, że bezpieczny i chroniony parking nie spełnia już poziomu usług lub bezpieczeństwa, na który został certyfikowany.

(11)

Użytkownicy bezpiecznych i chronionych parkingów powinni mieć dostęp do mechanizmów rozpatrywania skarg w celu zgłaszania przypadków nieprzestrzegania przepisów.

(12)

Jednostki certyfikujące powinny mieć możliwość wydawania operatorom certyfikatów audytu oraz przekazywania tych informacji Komisji, tak aby na odpowiedniej oficjalnej stronie internetowej był zawsze aktualny wykaz bezpiecznych i chronionych parkingów.

(13)

Aby uwzględnić szybki rozwój technologii cyfrowych i stale poprawiać warunki pracy kierowców, Komisja powinna ocenić zasadność dokonania przeglądu zharmonizowanych norm i procedur certyfikacji nie później niż cztery lata po przyjęciu niniejszego aktu,

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 119/97 (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe wynoszące od 32,5 % do 39,4 % na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych („KMS”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”) oraz ostateczne cło antydumpingowe wynoszące 10,5 % na przywóz pochodzący z Malezji. Wymienione stawki celne miały zastosowanie do KMS innych niż 17- i 23-kołowe, które to mechanizmy 17- i 23-kołowe podlegały cłu równemu różnicy między minimalną ceną importową w wysokości 325 EUR za 1 000 sztuk a ceną na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, w każdym przypadku, gdy ta ostatnia była niższa niż minimalna cena importowa.

(2)

Rozporządzeniem (WE) nr 2100/2000 (3) Rada zwiększyła wyżej wspomniane stawki celne na chińskie KMS, inne niż mechanizmy 17- lub 23-kołowe, w następstwie dochodzenia w sprawie absorpcji, przeprowadzonego zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego. Zmienione stawki stosowane do takiego przywozu z ChRL wahały się od 51,2 % do 78,8 %.

(3)

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków, przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 1208/2004 (4) Rada rozszerzyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych KMS wysyłanych z Wietnamu, bez względu na to, czy zgłoszono je jako pochodzące z Wietnamu, czy też nie.

(4)

Rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 (5) Rada rozszerzyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz KMS pochodzących z ChRL w następstwie przeglądu wygaśnięcia. Nie wpłynął żaden wniosek o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia dotyczącego środków mających zastosowanie do Malezji, które w związku z tym wygasły w styczniu 2002 r.

(5)

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 33/2006 (6), ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych KMS wysyłanych z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej („Laosu”), bez względu na to, czy zgłoszono je jako pochodzące z Laosu, czy też nie.

(6)

Rozporządzeniem (WE) nr 818/2008 (7) oraz w następstwie dochodzenia w sprawie obejścia środków Rada rozszerzyła zakres środków na niektóre nieznacznie zmodyfikowane KMS.

(7)

W następstwie przeglądu wygaśnięcia, w lutym 2010 r. rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 157/2010 (8) przedłużono cło antydumpingowe na przywóz niektórych KMS o pięć lat a w następstwie kolejnego przeglądu wygaśnięcia w maju 2016 r. przedłużono je o kolejne pięć lat rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2016/703 (9) („obowiązujące środki”).

(8)

Obowiązujące obecnie cła antydumpingowe wynoszą 51,2 % w przypadku jednego producenta eksportującego i 78,8 % w przypadku wszystkich pozostałych producentów eksportujących.

(9)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu obowiązujących środków (10) Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(10)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony 12 lutego 2021 r. przez producenta unijnego Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH („wnioskodawca”) reprezentującego ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej KMS. Wniosek o przeprowadzenie przeglądu oparto na uzasadnieniu, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(11)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, w dniu 11 maja 2021 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu KMS pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i rozszerzonego na Wietnam i Laotańską Republikę Ludowo-Demokratyczną na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (11) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(12)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących oraz władze ChRL, znanych importerów, użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(14)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz możliwość złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Żadna z zainteresowanych stron nie złożyła wniosku o posiedzenie wyjaśniające.

(15)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że trzej znani producenci unijni, IML Industria Meccanica Lombarda SRL, Koloman Handler Fémárugyár Magyarország Kft oraz Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH., muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu. Komisja wezwała również innych producentów unijnych i reprezentujące ich zrzeszenia do zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza. Nie zgłosił się żaden inny producent unijny ani reprezentujące go zrzeszenie.

(17)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Żaden z importerów niepowiązanych nie przedstawił wymaganych informacji. W związku z tym Komisja zdecydowała, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(18)

Aby podjąć decyzję, czy dobór próby jest konieczny, i ewentualnie dokonać doboru, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących z ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(19)

Żaden z producentów eksportujących z ChRL nie przedstawił wymaganych informacji ani nie wyraził zgody na włączenie do próby. Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów ustaleń dotyczących przywozu z ChRL dokonuje się zatem na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(20)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(21)

Komisja przesłała kwestionariusze do producentów unijnych, importerów niepowiązanych i producentów eksportujących. Te same kwestionariusze udostępniono również na stronie internetowej DG ds. Handlu (12) w dniu wszczęcia postępowania.

(22)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od producentów unijnych Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH i Koloman Handler Kft., dwóch stron należących do tej samej grupy posiadających jeden zakład produkcyjny i zwanych dalej wspólnie „Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH”, oraz od M.L. Industria Meccanica Lombarda S.r.l.

(23)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

—

Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH, Oroszlany, Węgry,

—

I.M.L. Industria Meccanica Lombarda S.r.l., Offanengo, Włochy.

(24)

Produkty objęte przeglądem to te same produkty, co w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, czyli niektóre kołowe mechanizmy segregatorowe pochodzące z ChRL, składające się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Mogą one być otwierane zarówno poprzez rozwarcie półpierścieni lub użycie niewielkiej stalowej dźwigni przymocowanej do kołowego mechanizmu segregatorowego („produkt objęty przeglądem”). Z wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2016/703 KMS są sklasyfikowane w ramach kodu CN ex 8305 10 00 (kody TARIC 8305100011, 8305100013, 8305100019, 8305100021, 8305100023, 8305100029, 8305100034 i 8305100035).

(25)

KMS mają szeroki zakres zastosowań, na przykład przy produkcji instrukcji oprogramowania, katalogów i broszur, instrukcji technicznych, akt biurowych, a także prezentacji i innych połączonych akt oraz albumów fotograficznych i klaserów.

(26)

Podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym w Unii sprzedano dużą liczbę różnych rodzajów KMS. Różnice między tymi rodzajami były związane z szerokością podstawy, rodzajem mechanizmu, liczbą pierścieni, systemem otwierania, nominalną pojemnością papieru, średnicą pierścienia, kształtem pierścieni, długością i rozmieszczeniem pierścieni. Uwzględniając fakt, że wszystkie rodzaje mają wspólne właściwości fizyczne i techniczne oraz w pewnym zakresie są wymienne, przyjęto, że wszystkie KMS stanowią jeden produkt na potrzeby obecnego postępowania. Nie otrzymano w tym względzie żadnych uwag.

(27)

Jak wykazano w toku dochodzenia, w wyniku którego wprowadzono obowiązujące środki (13), takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także takie same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(28)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym kontynuowano przywóz produktu objętego przeglądem z ChRL, choć poziom takiego przywozu znacznie spadł w porównaniu z okresem objętym poprzednim przeglądem wygaśnięcia (tj. od stycznia 2014 r. do grudnia 2014 r.). Według bazy COMEXT (Eurostat) udział w rynku unijnym przywozu kołowych mechanizmów segregatorowych z ChRL wyniósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 0,7 % w porównaniu z udziałem w rynku na poziomie 2,3 % ustalonym w toku poprzedniego przeglądu wygaśnięcia.

(29)

Jak wspomniano w motywie 19, żaden z eksporterów/producentów z ChRL nie współpracował w toku dochodzenia. W związku z tym Komisja poinformowała rząd ChRL, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących Chińskiej Republiki Ludowej. W tym zakresie Komisja nie otrzymała żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(30)

W związku z powyższym zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, dostępnych publicznie danych dotyczących dwóch tureckich przedsiębiorstw działających w ramach kodu NACE Rev2 2599, informacjach przedstawionych przez wnioskodawcę, informacjach pochodzących z tureckiego krajowego urzędu statystycznego, bazy danych Eurostatu COMEXT, bazy danych Global Trade Atlas, stronie internetowej International Transport and Insurance Costs of Merchandise Trade (ITIC) OECD, stronie internetowej raportu Banku Światowego „Doing Business”.

(31)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych w momencie wszczęcia dochodzenia, które zdają się wykazywać w odniesieniu do ChRL na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(32)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających dotyczących zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania tego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL i nie wpłynęły w wyznaczonym terminie stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w ChRL znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(33)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że zbada możliwość wykorzystania odpowiednich krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(34)

W dniu 20 października 2021 r. Komisja poinformowała w nocie („pierwsza nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, siła robocza i energia, wykorzystywanych w produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja zidentyfikowała potencjalne reprezentatywne kraje, mianowicie uznała Turcję za odpowiedni reprezentatywny kraj. Komisja otrzymała do pierwszej noty tylko jedną uwagę od wnioskodawcy.

(35)

W dniu 7 lutego 2022 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie („druga nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Turcji jako reprezentatywnego kraju. Poinformowała również zainteresowane strony, że jako podstawę ustalenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w celu skonstruowania wartości normalnej zamierza wykorzystać dwa tureckie przedsiębiorstwa (D S C Otomotiv i Samet Kalip ve Madeni), które prowadzą działalność w ramach kodu NACE Rev2 2599 i produkują produkt w tej samej kategorii ogólnej co kołowe mechanizmy segregatorowe.

(36)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(37)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(38)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(39)

W prowadzonych niedawno dochodzeniach dotyczących sektora stali w ChRL (14) – tj. sektora zajmującego się produkcją głównego czynnika produkcji kołowych mechanizmów segregatorowych – Komisja ustaliła, że istnieją znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja uznała w swoim dochodzeniu, że – jak wynika z dostępnych dowodów – zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego również było właściwe.

(40)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (15). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze stali, będącej głównym surowcem wykorzystywanym do wytwarzania produktu objętego przeglądem, nie tylko utrzymuje się nadal znaczący stopień własności rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (16), ale również rząd ChRL może ingerować w ceny i koszty poprzez obecność przedstawicieli państwa w tych przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (17). Komisja uznała ponadto, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowy zakłócający wpływ na rynek. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (18). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (19). Podobnie Komisja stwierdziła zakłócenia w kosztach wynagrodzeń w sektorze stali w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (20), jak również zakłócenia na rynkach finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności pod względem dostępu przedsiębiorców do kapitału w ChRL (21).

(41)

Wniosek zawierał informacje na temat zakłóceń w sektorze stali, odnosił się w szczególności do ostatnich ustaleń dochodzeń antydumpingowych prowadzonych przez Komisję Europejską, które potwierdziły istnienie zakłóceń w sektorze stali. Wniosek zawierał dodatkowo informacje na temat zakłóceń w sektorze metali nieżelaznych, szczególnie dotyczące niklu, który jest ważnym surowcem w wytwarzaniu produktu objętego przeglądem. Ponadto we wniosku odniesiono się do sprawozdania Komisji dotyczącego znaczących zakłóceń w Chinach (22) („sprawozdanie”), podkreślając w szczególności zakłócenia na rynku pracy i w dostępie do finansowania.

(42)

W toku obecnego dochodzenia Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL.

(43)

W szczególności w sektorze stali, która stanowi główny surowiec w produkcji produktu objętego przeglądem, znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL. Wielu największych producentów stali jest własnością państwa. Niektórzy z tych producentów zostali bezpośrednio wymienieni w „Planie na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016–2020”. Na przykład państwowe chińskie przedsiębiorstwo Shanxi Taiyuan Iron & Steel Co. Ltd. („Tisco”) wspomina na swojej stronie internetowej, że jest „super gigantem w sektorze żelaza i stali”, i że „przekształciło się w niezwykle obszerny kompleks hutnictwa żelaza i stali, który jest zintegrowany z działalnością w zakresie wydobycia żelaza, produkcji, przetwarzania, dostaw żelaza i stali oraz obrotu nimi” (23). Baosteel jest kolejnym dużym chińskim przedsiębiorstwem państwowym, które prowadzi produkcję stali i stanowi część niedawno skonsolidowanej grupy China Baowu Steel Group Co. Ltd. (przedtem Baosteel Group i Wuhan Iron & Steel). (24) .. Choć w ujęciu nominalnym szacuje się, że liczba przedsiębiorstw państwowych jest niemal równa liczbie przedsiębiorstw prywatnych, czterech spośród pięciu chińskich producentów stali należących do grupy 10 największych producentów stali na świecie jest przedsiębiorstwami państwowymi (25). Jednocześnie, choć w 2016 r. producenci należący do czołowej dziesiątki odpowiadali za zaledwie 36 % łącznej produkcji tego sektora, rząd ChRL wyznaczył w tym samym roku cel polegający na skonsolidowaniu do 2025 r. od 60 % do 70 % produkcji wyrobów ze stali wokół mniej więcej dziesięciu przedsiębiorstw prowadzących działalność na dużą skalę (26). Rząd ChRL ponownie przedstawił ten cel w kwietniu 2019 r., ogłaszając publikację wytycznych dotyczących konsolidacji przemysłu stalowego (27). Taka konsolidacja może wiązać się z przymusowym łączeniem rentownych przedsiębiorstw prywatnych z osiągającymi niezadowalające wyniki przedsiębiorstwami państwowymi (28).

(44)

Ponadto w sektorze stali wielu największych producentów zostało bezpośrednio wymienionych w „Planie na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016–2020”. Na przykład Tisco wspomina na swojej stronie internetowej, że jest „super gigantem w sektorze żelaza i stali”, i że „przekształciło się w niezwykle obszerny kompleks hutnictwa żelaza i stali, który jest zintegrowany z działalnością w zakresie wydobycia żelaza, produkcji, przetwarzania, dostaw żelaza i stali oraz obrotu nimi” (29).

(45)

Ponieważ sektor KMS jest bardzo rozdrobniony i większość producentów to przedsiębiorstwa państwowe, niemożliwe było ustalenie podczas dochodzenia dokładnego stosunku liczby państwowych do liczby prywatnych producentów KMS.

(46)

Przy wysokim udziale przedsiębiorstw państwowych w sektorze stali, która jest głównym surowcem przy produkcji kołowych mechanizmów segregatorowych, nawet prywatni producenci nie mogą prowadzić w nim działalności na warunkach rynkowych. Zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i przedsiębiorstwa prywatne działające w sektorze KMS są również objęte nadzorem i programem politycznym, jak określono w motywach 47–53 poniżej.

(47)

Jeżeli chodzi o obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwiającą rządowi ChRL ingerowanie w ceny lub koszty w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, w toku dochodzenia nie zbadano poszczególnych przedsiębiorstw, ponieważ sektor KMS jest bardzo rozdrobniony i składa się głównie z MŚP.

(48)

Co więcej, w sektorze KMS można zaobserwować politykę faworyzującą producentów krajowych lub innego rodzaju wpływanie na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(49)

Przemysł stalowy, który jest głównym komponentem do produkcji KMS, jest uważany przez rząd ChRL za przemysł kluczowy (30). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących sektora stalowego wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym takich jak „Plan na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016–2020”. We wspomnianym planie stwierdzono, że przemysł stalowy jest „ważnym sektorem o podstawowym znaczeniu dla chińskiej gospodarki, jej fundamentem” (31). Główne zadania i cele przedstawione w tym planie obejmują wszystkie aspekty związane z rozwojem tej gałęzi przemysłu (32).

(50)

W 13. planie pięcioletnim na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego (33) przewidziano objęcie wsparciem przedsiębiorstw wytwarzających wysokiej klasy wyroby ze stali (34). Skoncentrowano się w nim również na dążeniu do zapewnienia odpowiedniej jakości, trwałości i niezawodności tych wyrobów, wspierając przedsiębiorstwa korzystające z technologii w zakresie produkcji stali o wysokim stopniu czystości, precyzyjnego walcowania i poprawy jakości (35).

(51)

W „Katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu (wersja z 2011 r.) (poprawiona w 2013 r.)” (36) („katalog”) przemysł stalowy wymieniono wśród promowanych gałęzi przemysłu.

(52)

Ponadto rząd ChRL kieruje rozwojem tego sektora zgodnie z szerokim spektrum narzędzi polityki i wytycznych dotyczących m.in.: struktury i restrukturyzacji rynku, surowców, inwestycji, eliminowania mocy produkcyjnych, zakresu produktów, przenoszenia produkcji, udoskonalania itp. Korzystając z tych i innych środków, rząd ChRL kieruje praktycznie wszystkimi aspektami związanymi z rozwojem i funkcjonowaniem tego sektora i kontroluje praktycznie wszystkie te aspekty (37). Obserwowany obecnie problem nadwyżki mocy produkcyjnych prawdopodobnie w najlepszy sposób ilustruje skutki polityki prowadzonej przez rząd ChRL i wynikających z niej zakłóceń w funkcjonowaniu rynku.

(53)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji stali, głównego surowca wykorzystywanego do wytwarzania kołowych mechanizmów segregatorowych. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(54)

W toku obecnego dochodzenia nie wykryto żadnych dowodów świadczących o tym, że dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego lub prawa rzeczowego zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze stali, o czym jest mowa w motywie 40 powyżej, nie miałoby wpływu na producentów KMS.

(55)

Sektor KMS pozostaje również pod wpływem zakłóceń kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o czym również mowa powyżej w motywie 40. W sektorze tym takie zniekształcenia występują zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu KMS lub głównych czynników produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub czynników produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL) (38).

(56)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor KMS nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 40 powyżej. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(57)

Komisja przypomina również, że do produkcji KMS niezbędny jest szereg materiałów. ChRL jest jednym z głównych producentów stali – kluczowego surowca w procesie produkcji KMS. W przypadku gdy producenci KMS kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wyżej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(58)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej KMS nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(59)

Jak wskazano w motywie 29, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez skarżącego, odnośnie do istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(60)

Podsumowując, dostępne dowody świadczyły, że ceny lub koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(61)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(62)

Jak wyjaśniono w motywach 34–35, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej: pierwszą notę dotyczącą czynników produkcji z dnia 20 października 2021 r. („pierwsza nota”) i drugą notę dotyczącą czynników produkcji z dnia 7 lutego 2022 r. („druga nota”). W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a także odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w obecnej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(63)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Turcję i Tajlandię jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, tzn. że oba są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto, w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywa się produkcja produktu objętego przeglądem lub produktu należącego do tej samej ogólnej kategorii lub sektora produktu objętego przeglądem.

(64)

Otrzymano jedną uwagę od wnioskodawcy dotyczącą tej noty. Wnioskodawca zgodził się, że oba państwa są sklasyfikowane jako kraje o wyższym średnim dochodzie. Wnioskodawca stwierdził jednak w swojej odpowiedzi do pierwszej noty, że na podstawie swojej wieloletniej produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem nie wie o żadnym przedsiębiorstwie w Turcji czy Tajlandii produkującym kołowe mechanizmy segregatorowe. Ponadto wnioskodawca utrzymywał, że nie ma jasności w kwestii rozróżnienia między produkcją segregatorów kołowych, tj. następnego produktu w łańcuchu produkcyjnym, a kołowych mechanizmów segregatorowych, tj. metalowych części segregatora. W odniesieniu do przedsiębiorstw przedstawionych przez Komisję jako producenci w Turcji i Tajlandii wnioskodawca stwierdził, że wszystkie przedsiębiorstwa wymienione w nocie z 20 października są przedsiębiorstwami zajmującymi się artykułami biurowymi, produkującymi następny produkt w łańcuchu produkcyjnym. Wnioskodawca wyjaśnił, że we wniosku o dokonanie przeglądu wybrał Turcję ze względu na jej wielkość i poziom rozwoju gospodarczego, i był świadomy faktu, że w Turcji nie produkuje się KMS. Zaproponował w związku z tym przedsiębiorstwa o podobnych metodach produkcji, czynnikach produkcji i elementach do produkcji na podstawie kodu NACE Rev2 2599.

(65)

Ponieważ wszystkie kraje, w których produkuje się produkt objęty przeglądem mają inny poziom rozwoju gospodarczego niż ChRL, Komisja wskazała, że weźmie pod uwagę produkcję produktu należącego do tej samej ogólnej kategorii produktu w ramach kodu NACE Rev2 2599, co produkt objęty przeglądem, aby ustalić odpowiedni reprezentatywny kraj do celów zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(66)

Jeżeli chodzi o uwzględniane państwa określone powyżej, Komisja dodatkowo zweryfikowała dostępność danych publicznych, a w szczególności publicznych danych finansowych pochodzących od producentów należących do ogólnej kategorii w ramach kodu NACE Rev2 2599.

(67)

Komisja przeanalizowała dodatkowo dostępne publicznie dane finansowe określonych przez wnioskodawcę przedsiębiorstw (kod NACE Rev2 2599). Chociaż przedsiębiorstwa te nie wytwarzają żadnych produktów objętych przeglądem, stosują w swoim procesie produkcyjnym podobne czynniki produkcji. Komisja stwierdziła, że tylko dwa z sześciu zidentyfikowanych przedsiębiorstw prowadzą działalność w ramach kodu NACE Rev2 2599, mianowicie D S C Otomotiv i Samet Kalip ve Madeni, obydwie działające w Turcji. Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dwa zidentyfikowane przedsiębiorstwa przynosiły zyski. Stosunkowo wysoki poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku dwóch przedmiotowych przedsiębiorstw przy zastosowaniu średniej ważonej można wyjaśnić tym, że oba te przedsiębiorstwa są głównymi producentami produktów w ich odpowiednich sektorach. D S C Otomotiv zaopatruje sektor motoryzacyjny, Samet Kalip jest natomiast głównym podmiotem na globalnym rynku branży akcesoriów meblowych. W każdym razie Komisja nie otrzymała żadnych informacji sugerujących, aby poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku D S C Otomotiv i Samet Kalip nie były rozsądne w przypadku sektora, w którym prowadzą działalność.

(68)

Komisja przeanalizowała również przywóz głównych czynników produkcji do Turcji. Z analizy danych dotyczących przywozu wynikło, że przywóz z ChRL lub z któregokolwiek z państw wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (41) nie miał znaczącego wpływu na przywóz głównych czynników produkcji i można zatem wykorzystać Turcję jako odpowiednio reprezentatywny kraj.

(69)

W świetle powyższych ustaleń w drugiej nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zamierzała wykorzystać Turcję jako odpowiedni reprezentatywny kraj zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, w celu uzyskania niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(70)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju. Nie otrzymano żadnych uwag.

(71)

Wstępny wybór potencjalnych reprezentatywnych krajów i odpowiednich przedsiębiorstw posiadających publicznie dostępne dane nie uniemożliwia Komisji uzupełnienia lub udoskonalenia takiego wyboru ani prowadzenia badań na późniejszym etapie, w tym w drodze przedstawiania nowych sugestii dotyczących potencjalnych reprezentatywnych krajów. W istocie celem not dotyczących czynników produkcji jest zachęcenie zainteresowanych stron do przedstawienia uwag na temat wstępnych badań przeprowadzonych przez służby Komisji oraz, jeśli będzie to uzasadnione, uzyskania rozwiązań alternatywnych do dalszego rozważenia przez służby Komisji. Noty zawierają specjalny załącznik, który ma pomóc stronom w składaniu informacji o ewentualnych dodatkowych reprezentatywnych krajach lub przedsiębiorstwach do celów art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(72)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(73)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Turcja spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(74)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego przeglądem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(75)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych Global Trade Atlas („GTA”) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców i produktów ubocznych. Ponadto Komisja oznajmiła, że w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy i energii wykorzysta dane pochodzące z tureckiego krajowego urzędu statystycznego (42).

(76)

Komisja uwzględniła w obliczeniach wartość pośrednich kosztów produkcji, aby objąć koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Do ustalenia tej kwoty Komisja wykorzystała dane finansowe jednego z producentów unijnych – przedsiębiorstwa Koloman Handler Kft („KH”) – który współpracował w ramach dochodzenia i dostarczył w tym celu szczegółowe informacje (43). Metoda została należycie wyjaśniona w sekcji 3.3.5.

(77)

Ponadto jak stwierdzono w drugiej nocie, do ustalenia poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane pochodzące od wybranych tureckich przedsiębiorstw wymienionych w motywie 67.

(78)

W dwóch notach dotyczących czynników produkcji Komisja podjęła próbę sporządzenia wykazu czynników produkcji i źródeł, które miały być stosowane do celów ustalenia pełnego wykazu materiałów do produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów w ChRL do wytworzenia produktu objętego przeglądem. Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących wykazu czynników produkcji.

(79)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących w ramach procedury przeglądowej Komisja musiała podczas ustalania poziomu czynników produkcji wykorzystywanych do wytwarzania KMS oprzeć się na informacjach pochodzących od europejskiego producenta KH. Na podstawie danych zebranych od chińskich przedsiębiorstw podczas pierwotnego dochodzenia oraz informacji dostępnych na stronach internetowych chińskich producentów KMS można stwierdzić, że stosowany przez nich proces produkcji i wykorzystywane przez nich materiały wydają się podobne do tych przedstawionych przez KH.

(80)

Wobec braku współpracy Komisja nie dysponowała bardziej szczegółowymi kodami towarów dla każdego czynnika produkcji niż 6-cyfrowe kody systemu zharmonizowanego („HS”).

(81)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez KH oraz brak uwag do dwóch not w związku ze źródłami użytymi do określenia wartości normalnych czynników produkcji, w stosownych przypadkach zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i kody HS:

Czynniki produkcji używane do wytworzenia KMS

(82)

Aby ustalić niezniekształcone ceny surowców dostarczanych do zakładu producenta pochodzącego z reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę w odniesieniu do każdego surowca wykorzystywanego przez KH do produkcji KMS wykorzystała średnią ważoną cenę importową stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podaną w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Komisja zweryfikowała zgłoszone wykorzystywane surowce i odpowiednie wskaźniki konsumpcji dotyczące produkcji produktu objętego przeglądem. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2015/755 (44). Po wykluczeniu tego przywozu dane statystyczne dotyczące przywozu były wystarczająco reprezentatywne. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 60 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe.

(83)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta, Komisja zastosowała należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju, dostosowując je odpowiednio w zależności od wielkości przywozu kraju pochodzenia (45). Komisja dodała krajowe koszty transportu obliczone dla kg produktu na podstawie notowań dla dostaw ze Stambułu do granicy w Kapikule przedstawionych w raporcie Banku Światowego „Doing Business” (46).

(84)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących w ramach procedury przeglądowej Komisja w celu określenia produktów ubocznych uzyskiwanych przy produkcji KMS opierała się na danych dostarczonych przez KH. Przedsiębiorstwo to zgłosiło tylko jeden produkt uboczny: odpady i złom z ocynowanego żelaza lub stali

(85)

Wobec braku przywozu wspomnianego powyżej elementu do Turcji Komisja szukała alternatywnego źródła wartości odniesienia. Na podstawie danych uzyskanych z GTA Komisja określiła największego światowego eksportera produktu, o którym mowa, czyli Stany Zjednoczone. Następnie obliczyła wartość odniesienia jako średnią ważoną jednostkową cenę eksportową wraz z kosztami wyładunku (CIF + należności celne przywozowe w państwach przywożących z USA) w oparciu o wywóz Stanów Zjednoczonych do reszty świata w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(86)

Aby ustalić wartości odniesienia dotyczące kosztów pracy, Komisja wykorzystała publicznie dostępne krajowe dane statystyczne Turcji, obejmujące podatki i opłaty ponoszone przez pracodawcę (47).

(87)

Jako podstawę obliczenia Komisja wykorzystała dane statystyczne z tureckiego portalu danych Turkstat, które zawierają szczegółowe informacje na temat godzinnego kosztu pracy w poszczególnych sektorach gospodarki według lat. Komisja wykorzystała wartość odniesienia zgłoszoną w ramach kodu NACE Rev2 C.25 „Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń”.

(88)

Aby ustalić wartości odniesienia dotyczące energii elektrycznej, Komisja wykorzystała ceny energii elektrycznej dla przemysłu według zakresów konsumpcji, opublikowane na stronie internetowej tureckiego krajowego urzędu statystycznego („Turkstat”) (48).

(89)

Komisja wykorzystała notowania ceny energii elektrycznej dostępne na portalu danych Turkstat, na którym znajdują się półroczne średnie dotyczące ceny jednostkowej energii elektrycznej. Jako wartość odniesienia Komisja wykorzystała średnią stawek przemysłowych przedstawionych w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(90)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(91)

W nawiązaniu do czynników produkcji, o których mowa w motywie 81 powyżej, Komisja obliczyła pośrednie koszty produkcji. W świetle braku współpracy ze strony chińskich producentów obliczenie pośrednich kosztów produkcji opierało się na stosunku pośrednich kosztów produkcji podzielonych przez koszty produkcji zgłoszone przez KH. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(92)

W odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane finansowe dwóch tureckich producentów wymienionych w motywie 67. Komisja ustaliła najpierw odsetek kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w stosunku do kosztów sprzedanych towarów w odniesieniu do każdego producenta. Następnie ustalono średnie koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w reprezentatywnym kraju (ważone obrotem przedsiębiorstw). Publicznie dostępne zbadane sprawozdania finansowe tych przedsiębiorstw udostępniono zainteresowanym stronom jako załącznik do drugiej noty.

(93)

Na podstawie powyższych wartości odniesienia Komisja skonstruowała wartość normalną zgodnie z następującą metodyką.

(94)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na dostarczonych przez KH informacjach dotyczących zużycia poszczególnych czynników produkcji (surowców, pracy i energii) wykorzystywanych w produkcji produktu objętego przeglądem. Te wielkości zużycia pomnożono przez niezniekształcone koszty jednostkowe ustalone w Turcji, co opisano w sekcji 3.3.4.

(95)

Po drugie, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji, Komisja dodała odsetek kosztów ogólnych produkcji, określonych zgodnie z motywem 90, do niezniekształconych kosztów produkcji.

(96)

Ponadto oprócz kosztów produkcji określonych zgodnie z motywem 95 Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w reprezentatywnym kraju ustalone w sposób wyjaśniony w motywie 92. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły odpowiednio 31,3 % i 24,7 %.

(97)

Wartość normalna obliczona zgodnie z motywami 93–96 została zmniejszona o niezniekształconą wartość produktu ubocznego. Niezniekształconą wartość produktu ubocznego określono, mnożąc ilość sprzedaną w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zgłoszoną przez KH przez dotyczącą go niezniekształconą cenę jednostkową ustaloną w Turcji, co opisano w sekcji 3.3.4.2 powyżej.

(98)

W przypadku niektórych produktów ChRL stosuje politykę zwrotu VAT w odniesieniu do wywozu jedynie częściowo. Aby zapewnić objęcie wartości normalnej tym samym poziomem opodatkowania co cena eksportowa, wysokość wartości normalnej koryguje się w górę o część VAT naliczanego przy wywozie produktu objętego przeglądem, która nie została zwrócona chińskim producentom eksportującym. Dane pochodzące ze stron internetowych chińskich organów podatkowych i celnych oraz dane Transcustoms (49) wskazują, że VAT naliczony od wywozu KMS w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie został w całości zwrócony. W związku z tym ostateczną wartość normalną dostosowano odpowiednio o 3 % w górę.

(99)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Z uwagi na fakt, że żaden z producent eksportujący nie podjął współpracy, wartość normalną stosuje się na poziomie ogólnokrajowym.

(100)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cenę eksportową ustalono w oparciu o dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(101)

Według Eurostatu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z ChRL przywieziono jednak jedynie 356 tys. sztuk KMS. Liczba ta ma niewielkie znaczenie nie tylko w świetle ogólnej konsumpcji w Unii, lecz również dlatego, że, jak wyjaśniono w motywie 26, podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym w Unii sprzedano dużą liczbę różnych rodzajów KMS. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących Komisja nie uzyskała informacji na temat asortymentu produktów w ramach tak małej wielkości przywozu. W związku z tym Komisja stwierdziła, że te niewielkie ilości nie stanowią wystarczającej podstawy do sformułowania wniosku dotyczącego kontynuacji dumpingu i zbadała prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków.

(102)

W związku z wnioskiem ujętym w motywie 101 Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków. Analizie poddano następujące elementy: występowanie dumpingu na podstawie wywozu do państw trzecich, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL oraz atrakcyjność rynku unijnego.

(103)

Na podstawie danych statystycznych GTA dotyczących przywozu Komisja zidentyfikowała czterech największych importerów KMS z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym: Meksyk, Stany Zjednoczone, Malezję i Wietnam (50). Te cztery państwa reprezentowały 61 % całkowitego „światowego” przywozu produktu objętego przeglądem z Chin.

(104)

Jeżeli chodzi o chiński wywóz KMS na te cztery główne rynki, obliczenia dumpingu przeprowadzono zgodnie z metodyką opisaną poniżej.

(105)

Przy ocenie istnienia dumpingu w przypadku wywozu z ChRL do państw trzecich Komisja wykorzystała wartość normalną skonstruowaną zgodnie z postanowieniami motywów 93–99.

(106)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów prawdopodobną cenę eksportową w wywozie do Unii oszacowano, analizując chińskie ceny eksportowe do państw trzecich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym na podstawie stosownych danych statystycznych GTA dotyczących przywozu dla poszczególnych państw.

(107)

Malezja i Wietnam zgłosiły wartość przywozu wyłącznie na poziomie CIF. Komisja skorygowała zatem podane wartości do poziomu FOB, odejmując koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia (51). Korekta ta nie była konieczna w przypadku Meksyku i Stanów Zjednoczonych, gdyż dostępne były wartości przywozu na poziomie FOB.

(108)

W drugim kroku wartości przywozu na poziomie FOB dla wszystkich czterech państw skorygowano do poziomu ceny ex-works, odejmując krajowy koszt transportu w Chinach (52).

(109)

Komisja porównała konstruowaną wartość normalną z cenami eksportowymi w wywozie do państw trzecich na podstawie ceny ex-works.

(110)

W wyniku wyżej wspomnianego porównania okazało się, że ogólnokrajowe marginesy dumpingu w przypadku wywozu z Chin do tych czterech państw, wyrażony jako odsetek ich odnośnych wartości CIF (53), przedstawia się następująco:

(111)

Średnia cena eksportowa stwierdzona w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dla każdego z powyższych państw prowadziłaby do o ponad 20 % wyższego marginesu dumpingu w porównaniu z wartością normalną ustaloną w sekcji 3.3.6. Oznacza to, że jeżeli przywóz z ChRL dotarłby do Unii na tym poziomie, przywóz taki odbywałaby się po cenach dumpingowych.

(112)

Wolne moce produkcyjne w Chinach, szacowane za 375 mln sztuk zgodnie z wnioskiem o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, przekraczają ponad siedmiokrotnie całkowitą konsumpcję w Unii wynoszącą w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 40–60 mln sztuk. W ciągu ostatniego dziesięciolecia Chiny znacząco zwiększyły swoje moce produkcyjne, które obecnie wynoszą ok. 830 mln sztuk, co znacznie przekracza bieżącą produkcję wynoszącą 455 mln sztuk.

(113)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczące wolne moce produkcyjne, które – w przypadku wygaśnięcia środków – mogliby wykorzystać do produkcji KMS w celu wywozu na rynek Unii.

(114)

Z danych GTA wynika, że chińscy producenci eksportujący dokonywali wywozu na swoje główne rynki trzecie po cenach, które były od 1,2 % do 32,5 % niższe w porównaniu ze średnimi cenami sprzedaży producentów unijnych na rynku unijnym. Biorąc pod uwagę ten poziom cen, wywóz do Unii jest potencjalnie atrakcyjny dla chińskich eksporterów, gdyż wygaśnięcie środków umożliwiłoby im sprzedaż po wyższych cenach niż w przypadku wywozu do innych państw, lecz wciąż poniżej cen przemysłu Unii.

(115)

Rynek unijny jest również atrakcyjny dla chińskich producentów ze względu na swoją wielkość, gdyż zgodnie z wnioskiem o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w przypadku niektórych rodzajów KMS jest największym rynkiem na świecie.

(116)

W związku z powyższym Komisja uznała, że istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obecnie obowiązujących środków. W szczególności z poziomu wartości normalnej ustalonego dla ChRL, poziomu chińskich cen eksportowych stosowanego na rynkach państw trzecich, atrakcyjności rynku unijnego oraz istnienia w ChRL znacznych mocy produkcyjnych wynika, że prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia obecnie obowiązujących środków jest wysokie.

(117)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez dwóch producentów w Unii: Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH (Oroszlany, Węgry) i I.M.L. Industria Meccanica Lombarda S.r.l., Offanengo, Włochy; Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(118)

Obydwaj producenci współpracowali w dochodzeniu (pierwszy z nich jest wnioskodawcą). Ponieważ oba przedsiębiorstwa reprezentowały wspólnie całkowitą produkcję unijną KMS w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, uznaje się, że reprezentują one przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(119)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła około [40 000–60 000] sztuk (54). Komisja ustaliła tę wartość na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez dwóch producentów. Ponieważ wartości mikro- i makroekonomiczne ustalono na podstawie danych pochodzących od dwóch producentów unijnych, dane przedstawiono w formie rzędów wielkości w celu zapewnienia poufności.

(120)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie: a) zweryfikowanej wielkości sprzedaży produktu podobnego przez przemysł Unii na rynku unijnym zgłoszonej przez producentów unijnych odpowiednio w ich odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu; oraz b) wielkości przywozu KMS (na poziomie TARIC) na rynek unijny zgłoszonej Eurostatowi i przeliczonej na sztuki. W ramach nomenklatury TARIC obowiązującej w momencie wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2016/703 Komisja określiła dwie grupy KMS:

(121)

W Eurostacie jednostką miary KMS jest waga (kg). Komisja obliczyła wskaźnik przeliczenia w odniesieniu do każdej z powyższych grup KMS na podstawie zweryfikowanych danych dotyczących produkcji przemysłu Unii. Zastosowała obliczone w ten sposób wskaźniki przeliczenia do ustalenia odpowiednich wielkości przywozu w sztukach.

(122)

Sposób obliczenia tych wskaźników przeliczenia wyjaśniono dokładnie w nocie do akt (55). W nocie tej Komisja przedstawiła źródła danych, które wykorzystała do obliczenia dwóch wskaźników przeliczenia (wartości sprzedaży dla przemysłu Unii dotyczące okresu objętego dochodzeniem przeglądowym przedstawione w wadze i w sztukach) oraz zastosowaną metodykę (łączna waga sprzedaży unijnej dotycząca każdej grupy produktów podzielona przez odpowiadającą jej liczbę sztuk). Nie otrzymano żadnych uwag odnoszących się do tej noty do akt.

(123)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 1

Konsumpcja na rynku unijnym

(124)

Przegląd wykazał, że konsumpcja KMS w Unii spadła o 31 % w okresie badanym z około 70–90 mln sztuk w 2017 r. do 40–60 mln sztuk w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (56).

(125)

Stały spadek konsumpcji w Unii znajduje wyjaśnienie w cyfryzacji. Przemysł Unii jest jednak przekonany, że jest to ostatni etap wpływu cyfryzacji, i że rynek będzie się stopniowo stabilizował, szczególnie w przypadku głównych rynków, tj. rynku szkolnego i rynku próbników. Ponadto pandemia COVID-19 w 2020 r. doprowadziła do dodatkowego tymczasowego spadku popytu w przedmiotowym roku.

(126)

Jak dokładnie wyjaśniono w motywie 120 powyżej, Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie danych statystycznych Eurostatu. Jego udział w rynku ustalono, porównując przywóz do konsumpcji w Unii, jak określono w tabeli 1.

(127)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu i udział w rynku

(128)

Wielkość przywozu KMS pochodzących z ChRL pozostała na bardzo niskim poziomie przez cały okres badany i wahała się w okolicach udziału w rynku wielkości 1 %.

(129)

Ponieważ producenci eksportujący z ChRL nie współpracowali, a ilości przywożone do Unii z ChRL były bardzo niewielkie, jak wyjaśniono w motywie 101, nie można było ustalić wiarygodnych cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a zatem nie było możliwości przeprowadzenia miarodajnych obliczeń podcięcia cenowego.

(130)

W takich okolicznościach Komisja określiła podcięcie cenowe przywozu z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(131)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wykazało ono podcięcie cenowe do 32,5 % w zależności od cen stosowanych na głównych rynkach eksportowych. W przypadku wygaśnięcia środków na rynku unijnym oczekuje się podcięcia cenowego na podobnym poziomie.

(132)

Komisja ustaliła wielkość i ceny przywozu, stosując tę samą metodykę, co w przypadku ChRL (zob. motyw 126).

(133)

Wielkość przywozu z państw trzecich w okresie badanym kształtowała się następująco:

Tabela 3

Przywóz z państw trzecich

(134)

W całym okresie badanym głównymi państwami wywozu KMS do Unii były Indie i Kambodża. Podczas całego okresu badanego przywóz z tych państw utrzymywał znaczący udział w rynku unijnym, który wahał się w przedziale 10–16 % Należy jednak również zauważyć, że w okresie badanym wielkość i udział przywozu z Indii i Kambodży w rynku znacznie spadł. Ceny tego przywozu również spadły, a przemysł Unii ten nie dostarczył żadnych dowodów na to, że przywóz ten odbywał się na rynku unijnym po cenach dumpingowych.

(135)

Przywóz z pozostałych państw trzecich jest znikomy. Tajlandia, która była wcześniej drugim co do wielkości eksporterem do Unii, niemal nie dokonywała wywozu KMS do Unii.

(136)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł Unii w okresie badanym.

(137)

Jak wspomniano w motywie 16, nie zastosowano kontroli wyrywkowej w celu określenia potencjalnej szkody poniesionej przez przemysł Unii. W związku z tym w celu określenia szkody Komisja nie wprowadziła rozróżnienia między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody, gdyż wszyscy producenci unijni współpracowali w ramach przeglądu.

(138)

W celu zachowania poufności informacji handlowych konieczne było przedstawienie informacji dotyczących dwóch producentów unijnych w formie przedziałów. Przedstawienie dokładnych danych liczbowych umożliwiłoby każdemu z producentów unijnych obliczenie dokładnych wartości produkcji drugiego producenta, i zaistniałoby ryzyko, że inne podmioty działające na rynku posiadające dane rynkowe byłyby w stanie postąpić tak samo.

(139)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 4

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(140)

Produkcja przemysłu Unii spadła w okresie badanym o 22 %. Tendencja ta odzwierciedla tendencję w konsumpcji, pomimo iż spadek wielkości produkcji przemysłu Unii był łagodniejszy niż spadek konsumpcji. W okresie badanym przemysł Unii odnotował taki sam 22 % spadek wskaźnika wykorzystania mocy produkcyjnych, przy czym same moce produkcyjne pozostały na stabilnym poziomie. Wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnął rekordowo niski poziom 50–60 % w ujęciu bezwzględnym.

(141)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Wielkość sprzedaży i udział w rynku