(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2022/109 (1) ustalono uprawnienia do połowów na rok 2022 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii.

(2)

Rozporządzeniem (UE) 2022/109 ustanowiono na pierwszy kwartał 2022 r. tymczasową kwotę unijną w wysokości 4 500 ton dla statków unijnych poławiających dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) w wodach Spitsbergenu (Svalbardu) i wodach międzynarodowych podobszaru Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) 1 i rejonu ICES 2b. Rozporządzeniem Rady (UE) 2022/515 (2) przedłużono do dnia 30 kwietnia 2022 r. okres stosowania tej kwoty unijnej.

(3)

Zważywszy na zakończenie oficjalnych rozmów z Norwegią dotyczących porozumienia na poziomie politycznym w sprawie połowów w podobszarach ICES 1 i 2 właściwym jest, aby Rada odpowiednio ustaliła kwotę unijną na połów dorsza atlantyckiego w wodach Svalbardu i wodach międzynarodowych podobszaru ICES 1 oraz rejonu ICES 2b na rok 2022, aby zastąpić tymczasową kwotę unijną, która wygasa z końcem kwietnia 2022 r.

(4)

Wszelkie kwoty należy przydzielić państwom członkowskim zgodnie z decyzją Rady 87/277/EWG (3) i udziałem Polski w kwocie unijnej, z zastrzeżeniem niezbędnych dostosowań w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IB do rozporządzenia (UE) 2022/109.

(6)

Limity połowowe, które wprowadzono w rozporządzeniu (UE) 2022/109, stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r. Przepisy wprowadzone niniejszym rozporządzeniem dotyczące limitów połowowych powinny być zatem również stosowane od tego dnia. Stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ objęte nim uprawnienia do połowów zwiększono. Z uwagi na pilny charakter niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

1.

Z uwagi na fakt, iż Stany Zjednoczone nie zapewniły zgodności ustawy o odszkodowaniach z tytułu kontynuacji dumpingu lub utrzymywania subsydiów („Continued Dumping and Subsidy Offset Act”, zwanej dalej „CDSOA”) ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z porozumień w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO), na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/196 nałożono dodatkowe cło ad valorem w wysokości 4,3 % na przywóz niektórych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z udzielonym przez WTO zezwoleniem na zawieszenie stosowania koncesji w stosunku do Stanów Zjednoczonych Komisja co roku dostosowuje poziom zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii w danym czasie spowodowanych wprowadzeniem CDSOA. W 2021 r. dostosowano poziom zawieszenia do dodatkowego cła przywozowego ad valorem w wysokości 0,1 % i zmieniono odpowiednio rozporządzenie (UE) 2018/196 (2).

2.

Kwoty wypłacone zgodnie z CDSOA w ostatnim roku, dla którego są dostępne dane, odnoszą się do podziału środków pochodzących z ceł antydumpingowych i wyrównawczych pobranych w ciągu roku podatkowego 2020 (od 1 października 2020 r. do 30 września 2021 r.). Na podstawie danych opublikowanych przez Biuro Ceł i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej obliczono na 3 095,94 USD.

3.

Poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści, a w konsekwencji poziom zawieszenia, zmalał. Poziomu zawieszenia nie można jednak dostosować do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści przez dodanie produktów do wykazu zawartego w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2018/196 lub ich z niego usunięcie. W związku z tym, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia, Komisja powinna zachować dotychczasowy wykaz produktów zawarty w załączniku I w stanie niezmienionym i zmienić stawkę dodatkowego cła, aby dostosować poziom zawieszenia do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści. Cztery produkty wymienione w załączniku I powinny zatem nadal znajdować się w wykazie, a stawka dodatkowego cła przywozowego powinna zostać zmieniona i ustalona na poziomie 0,001 %.

4.

Wpływ dodatkowego cła przywozowego ad valorem w wysokości 0,001 % na przywóz ze Stanów Zjednoczonych produktów wymienionych w załączniku I odpowiada, w skali roku, wartości handlu nieprzekraczającej 3 095,94 USD.

5.

Aby zapobiec występowaniu opóźnień w stosowaniu zmienionej stawki dodatkowego cła przywozowego, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

6.

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2018/196,

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95.

(4)

Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu nowej żywności.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanowiono unijny wykaz nowej żywności.

(3)

Unijny wykaz określony w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 obejmuje galaktooligosacharydy jako nową żywność, na którą wydano zezwolenie.

(4)

Na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) zezwolono na wprowadzenie do obrotu galaktooligosacharydów jako nowej żywności do stosowania w niektórych środkach spożywczych, w tym w preparatach do początkowego żywienia niemowląt i preparatach do dalszego żywienia niemowląt zgodnie z definicją w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 (4).

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/900 (5) dopuszczono zmianę warunków stosowania nowej żywności „galaktooligosacharydy” W szczególności poziom stosowania nowej żywności „galaktooligosacharydy” w suplementach żywnościowych zdefiniowanych w dyrektywie 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) zwiększono z 0,333 kg galaktooligosacharydów/kg suplementu żywnościowego (33,3 %) do 0,450 kg galaktooligosacharydów/kg suplementu żywnościowego (45,0 %) w odniesieniu do ogółu populacji, z wyłączeniem niemowląt i małych dzieci.

(6)

W dniu 19 listopada 2019 r. przedsiębiorstwo Dairy Crest Ltd działające pod nazwą handlową Saputo Dairy UK („wnioskodawca”) przedłożyło Komisji, na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283, wniosek o zmianę warunków stosowania nowej żywności „galaktooligosacharydy”. Wnioskodawca wystąpił o rozszerzenie stosowania galaktooligosacharydów na wyroby cukiernicze na bazie mleka, sery i sery topione, masło i tłuszcze do smarowania przeznaczone dla ogółu populacji.

(7)

Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283 w dniu 21 grudnia 2020 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o wydanie opinii naukowej w formie oceny proponowanego rozszerzenia stosowania nowej żywności „galaktooligosacharydy”.

(8)

W dniu 14 września 2021 r. Urząd przyjął opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa rozszerzenia stosowania galaktooligosacharydów jako nowej żywności na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2283 (7), zgodnie z wymogami art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(9)

W swojej opinii naukowej Urząd stwierdził, że nowa żywność, która w ≥ 57 % składa się z suchej masy galaktooligosacharydów, laktozy i powiązanych sacharydów, jest bezpieczna w przypadku proponowanego rozszerzenia stosowania w wyrobach cukierniczych na bazie mleka, serach i serach topionych, maśle i tłuszczach do smarowania, a zatem należy zmienić warunki stosowania galaktooligosacharydów.

(10)

Informacje podane we wniosku i opinia Urzędu dają wystarczające podstawy do stwierdzenia, że proponowane zmiany w warunkach stosowania nowej żywności są zgodne z art. 9 i art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 i powinny zostać zatwierdzone.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 333/2007 (2) ustanowiono metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli poziomów pierwiastków śladowych i zanieczyszczeń procesowych w środkach spożywczych.

(2)

W części B załącznika do rozporządzenia (WE) nr 333/2007 ustanowiono przepisy szczegółowe dotyczące pobierania próbek dużych ryb przybywających w dużych partiach, zgodnie z którymi to przepisami należy pobierać próbki ze środkowej części takich ryb. Ponieważ w niektórych przypadkach może to mieć duży wpływ na produkt, należy przewidzieć alternatywne wymogi dotyczące pobierania próbek, aby umożliwić pobieranie próbek również z głowy lub ogona. Ponadto należy ustanowić jednolite wymogi w odniesieniu do części ryb, z których pobiera się próbki, w zależności od różnej wielkości ryb, ponieważ takie wymogi zapewniają lepszą porównywalność wyników analiz w całej Unii.

(3)

W związku ze zmienionymi wymogami dotyczącymi pobierania próbek ryb należy również zmienić definicję „partii” oraz wprowadzić definicję „porównywalnej wielkości lub masy”.

(4)

W załączniku IV do dyrektywy Rady 96/23/WE (3) określono wymogi dotyczące pobierania próbek ze zwierząt lądowych i z produktów akwakultury do celów analizy pozostałości i zanieczyszczeń. Dyrektywa 96/23/WE została uchylona rozporządzeniem (UE) 2017/625, ale na mocy art. 150 tego rozporządzenia dyrektywa ta ma nadal zastosowanie do dnia 14 grudnia 2022 r. Uwzględniając wygaśnięcie tych środków przejściowych dotyczących stosowania dyrektywy 96/23/WE, wspomniane wymogi należy określić w rozporządzeniu (WE) nr 333/2007, aby stosować je od dnia 15 grudnia 2022 r.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 333/2007.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/1295 (2) przewidziano zatwierdzenie substancji czynnej sulfoksaflor, co za tym idzie, umieszczenie sulfoksafloru w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (3).

(2)

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1295 przewidziano również przedłożenie dodatkowych informacji potwierdzających dotyczących: ryzyka dla pszczół miodnych poprzez różne drogi narażenia, w szczególności nektar, pyłek, płyny powstałe w wyniku gutacji i kurz, ryzyka dla pszczół miodnych zbierających nektar i pyłek kwiatowy roślin uprawianych następczo i kwitnących chwastów, ryzyka dla owadów zapylających innych niż pszczoły miodne oraz ryzyka dla czerwia pszczelego.

(3)

Wnioskodawca przedłożył wymagane informacje potwierdzające w terminie przewidzianym w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1295.

(4)

Jak uzgodniono między Irlandią (państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy) a Republiką Czeską (państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy), Republika Czeska oceniła informacje potwierdzające przedłożone przez wnioskodawcę. W dniu 12 marca 2018 r. Republika Czeska przedstawiła swoją ocenę, w formie addendum do projektu sprawozdania z oceny, pozostałym państwom członkowskim, Komisji i Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”).

(5)

Skonsultowano się z państwami członkowskimi, wnioskodawcą i Urzędem oraz zwrócono się do nich o przedstawienie uwag na temat oceny informacji potwierdzających przeprowadzonej przez państwo członkowskie pełniące rolę współsprawozdawcy.

(6)

W dniu 20 września 2018 r. Urząd opublikował sprawozdanie techniczne (4) podsumowujące wyniki tych konsultacji w sprawie sulfoksafloru.

(7)

Ponieważ podczas konsultacji w sprawie addendum do projektu sprawozdania z oceny wyrażono rozbieżne opinie, Komisja skonsultowała się z Urzędem i zwróciła się do niego o przedstawienie wniosków w sprawie wszystkich kwestii, co do których opinie były rozbieżne.

(8)

W dniu 28 marca 2019 r. Urząd opublikował wnioski z oceny ryzyka (5). Komisja przeprowadziła dalsze konsultacje z Urzędem w związku z oceną ryzyka dla pszczół. Komisja zwróciła się do Urzędu w szczególności o zakończenie oceny środków zmniejszających znoszenie cieczy roboczej, niezbędnych do ochrony trzmieli i pszczół samotnic na miedzach śródpolnych przed narażeniem na sulfoksaflor i przed ryzykiem, jakie stanowi dla pszczół woda w kałużach.

(9)

Urząd opublikował zaktualizowane wnioski w dniu 30 marca 2020 r. (6)

(10)

W zaktualizowanych wnioskach Urząd uznał, że w świetle wyników oceny informacji potwierdzających przedstawionych przez wnioskodawcę ryzyko dla pszczół w przypadku zastosowań w szklarniach stałych jest dopuszczalne. Nie udało się jednak zakończyć oceny ryzyka dla trzmieli i pszczół samotnic związanego ze stosowaniem na zewnątrz. W związku z tym Urząd nie mógł stwierdzić, czy ryzyko dla trzmieli i pszczół samotnic związane ze stosowaniem na zewnątrz jest niskie.

(11)

Projekt sprawozdania z oceny, addendum i zaktualizowane wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i sfinalizowane w dniu 28 stycznia 2022 r. Jednocześnie zaktualizowano sprawozdanie z przeglądu dotyczące sulfoksafloru.

(12)

Wnioskodawcy umożliwiono przedstawienie uwag do zaktualizowanego sprawozdania z przeglądu.

(13)

Pomimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę Komisja doszła jednak do wniosku, że nie można wykluczyć ryzyka dla pszczół związane ze stosowaniem sulfoksafloru na zewnątrz. W związku z tym, zgodnie z art. 21 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6, konieczne i właściwe jest ograniczenie zatwierdzenia sulfoksafloru do stosowania wyłącznie w szklarniach stałych.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia wykonawcze (UE) 2015/1295 i (UE) nr 540/2011.

(15)

Państwom członkowskim należy dać wystarczający czas na zmianę lub cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające sulfoksaflor, które nie są zgodne z zaostrzonymi warunkami zatwierdzenia.

(16)

Jeżeli zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie przyznają dodatkowy okres na zużycie zapasów środków ochrony roślin zawierających sulfoksaflor, okres ten powinien być możliwie jak najkrótszy i powinien wygasnąć najpóźniej 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(17)

W świetle wszystkich dostępnych istotnych informacji uznaje się, że obecnie utrzymanie zatwierdzenia substancji czynnej w odniesieniu do stosowania na zewnątrz jest niewłaściwe. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia jednak wnioskodawcy przedłożenia dodatkowych informacji w celu zmiany warunków zatwierdzenia, jak przewidziano w art. 7 i 14 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, a informacje te zostaną poddane przeglądowi w rozsądnym terminie przewidzianym we wspomnianym rozporządzeniu.

(18)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy, i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Komitet odwoławczy nie wydał opinii,

(1)

Kadencja dwudziestu sześciu sędziów Sądu wygasa z dniem 31 sierpnia 2022 r. Należy dokonać mianowań na te stanowiska na okres od dnia 1 września 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2028 r.

(2)

Zaproponowano, by następujące osoby mianować na stanowiska sędziów Sądu na drugą kadencję: Maria José COSTEIRA, Ricardo DA SILVA PASSOS, Geert DE BAERE, Sten FRIMODT NIELSEN, Krisztián KECSMÁR, Paul NIHOUL, Jesper SVENNINGSEN i Marc VAN DER WOUDE.

(3)

Zaproponowano, aby stanowisko sędziego Sądu na swoją pierwszą kadencję objął Goulielmos VALASIDIS.

(4)

Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej pozytywnie zaopiniował wyżej wymienionych kandydatów do wykonywania funkcji sędziego Sądu,

—

Maria José COSTEIRA,

—

Ricardo da SILVA PASSOS,

—

Geert DE BAERE,

—

Sten FRIMODT NIELSEN,

—

Krisztián KECSMÁR,

—

Paul NIHOUL,

—

Jesper SVENNINGSEN,

—

Goulielmos VALASIDIS,

—

Marc VAN DER WOUDE.

(1)

W dniu 20 lipca 2021 r. Rada Prezesów przyjęła wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2021/1759 (EBC/2021/30) (1), które zmieniły zasady określone w wytycznych Europejskiego Banku Centralnego 2013/47/UE (EBC/2012/27) (2) mające zastosowanie do umów zawartych z dostawcami usług sieciowych T2S w związku z wdrożeniem projektu konsolidacji T2-T2S. Zmienione zasady wprowadzone na mocy wytycznych (UE) 2021/1759 (EBC/2021/30) mają zastosowanie od dnia 13 czerwca 2022 r.

(2)

Ze uwagi na nieoczekiwany nakład pracy konieczny do ustanowienia i ustabilizowania nowej łączności z jednolitym punktem dostępu do infrastruktur rynkowych Eurosystemu rozpoczęcie stosowania tych zmienionych zasad powinno zostać odroczone na okres trzech tygodni, tak aby miały one zastosowanie od dnia 4 lipca 2022 r.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić wytyczne 2013/47/UE (EBC/2012/27).

(4)

Aby zapewnić bankom centralnym wystarczająco dużo czasu na podjęcie środków niezbędnych do zastosowania się do niniejszych wytycznych, niniejsze wytyczne powinny stać się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich i powinny zostać niezwłocznie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,