ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 65 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/474
z dnia 17 stycznia 2022 r.
zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących produkcji i stosowania siewek nieekologicznych, siewek w okresie konwersji i siewek ekologicznych oraz innego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1), w szczególności jego art. 12 ust. 2 lit. b) i e),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (UE) 2018/848, a w szczególności w części I załącznika II do niego, ustanowiono określone wymogi w odniesieniu do stosowania materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin w okresie konwersji i nieekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin. |
(2) |
W związku ze stopniowym wycofywaniem odstępstw od stosowania ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, które to odstępstwa ustanowiono w art. 53 rozporządzenia (UE) 2018/848, ważne jest, aby zwiększyć produkcję i wprowadzanie do obrotu ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin w okresie konwersji. |
(3) |
Jednak w przypadku niektórych gatunków ogrodniczych obecna dostępność nasion ekologicznych i nasion w okresie konwersji jest ograniczona, a stosowanie nasion nieekologicznych do produkcji siewek jako materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, uprawianych w określonych warunkach ekologicznych, jest powszechną techniką. |
(4) |
Bazy danych i systemy, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2018/848, w ramach których państwa członkowskie są zobowiązane do podawania do wiadomości publicznej informacji na temat dostępności ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin w okresie konwersji, nie obejmują siewek. Biorąc pod uwagę szczególny charakter siewek oraz rozmaitą długość ich cyklów produkcji, konieczne jest doprecyzowanie zasad ich stosowania w produkcji ekologicznej. Należy uwzględnić dostępność nasion ekologicznych i nasion w okresie konwersji dla danych gatunków i odmian w celu określenia potencjalnej dostępności na rynku siewek ekologicznych i siewek w okresie konwersji. |
(5) |
Zgodnie z art. 10 ust. 4 akapit drugi lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/848 materiał nieekologiczny przeznaczony do reprodukcji roślin może być również wprowadzany do obrotu jako produkt w okresie konwersji, pod warunkiem że taki materiał przeszedł okres konwersji wynoszący co najmniej 12 miesięcy. Stosowanie materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin w okresie konwersji powinno być traktowane priorytetowo w stosunku do nieekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin. W tym kontekście należy doprecyzować, że „siewki w okresie konwersji” mogą być stosowane, jeżeli ich uprawa trwała co najmniej 12 miesięcy na działce rolnej, która przeszła 12-miesięczny okres konwersji, bądź jeśli są uprawiane w pojemnikach lub na działce, pod warunkiem że siewki pochodzą z nasion w okresie konwersji, które uzyskano z roślin uprawianych na działce rolnej, która przeszła 12-miesięczny okres konwersji. |
(6) |
Jednak w odniesieniu do siewek konieczne jest wprowadzenie zakazu stosowania siewek nieekologicznych w uprawach, które zakończyły cykl produkcyjny trwający jeden sezon wegetacyjny – od przesadzenia siewek po pierwszy zbiór produktu końcowego – w celu zapewnienia integralności produktów ekologicznych, która mogłaby być osłabiona w przypadku wystąpienia pozostałości w nasionach nieekologicznych użytych jako materiał wyjściowy. |
(7) |
W przypadku niektórych owoców, winorośli i gatunków lub odmian ozdobnych dostępność roślin matecznych lub – w stosownych przypadkach – innych roślin przeznaczonych do produkcji materiału do reprodukcji roślin, uprawianych zgodnie z pkt 1.8.2 część I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848, jest niewystarczająca. Ponadto istnieje niewiele szkółek ekologicznych produkujących rośliny owocowe i winorośl, które pracują obecnie na roślinach matecznych zgodnie z warunkami określonymi w pkt 1.8.2, co spowodowane jest długoterminowym charakterem inwestycji i trudnościami technicznymi związanymi z pełnym sprostaniem wymogom w zakresie certyfikacji jakości i wymogom fitosanitarnym. |
(8) |
Aby ułatwić dalszy rozwój tego wysoko wyspecjalizowanego sektora produkcji, należy wprowadzić możliwość zezwolenia na stosowanie nieekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, uprawianego w warunkach produkcji ekologicznej, w odniesieniu do produkcji materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, który ma być wprowadzony do obrotu i wykorzystany do upraw ekologicznych, pod warunkiem że spełnione są określone warunki szczególne. |
(9) |
Podmiotom produkującym taki materiał przeznaczony do reprodukcji roślin należy zezwolić na dobrowolne podawanie do wiadomości publicznej informacji o dostępności takiego materiału w systemach krajowych ustanowionych zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/848. Umożliwi to podmiotom wybór materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin uprawianego ekologicznie, kiedy ekologiczny materiał przeznaczony do reprodukcji roślin lub materiał przeznaczony do reprodukcji roślin w okresie konwersji nie jest dostępny. |
(10) |
Aby zapewnić spójność, zezwolenia na stosowanie nieekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, uprawianego w warunkach ekologicznych, powinny stracić moc w tym samym czasie co odstępstwa od stosowania ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin. Komisja powinna śledzić dostępność ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin oraz zakończyć lub przedłużyć takie zezwolenia w świetle konkluzji dotyczących dostępności ekologicznego materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin przedstawionych w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 53 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2018/848, oraz zgodnie z art. 53 ust. 2 tego rozporządzenia. |
(11) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) 2018/848. |
(12) |
W celu uniknięcia próżni prawej niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane retroaktywnie od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/848 wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 stycznia 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
ZAŁĄCZNIK
W części I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 wprowadza się następujące zmiany:
a) |
w pkt 1.8.5.1 wprowadza się następujące zmiany:
Przed wystąpieniem o takie zezwolenie podmioty sprawdzają bazę danych, o której mowa w art. 26 ust. 1, lub systemy, o których mowa w art. 26 ust. 2, aby zweryfikować, czy dostępny jest odpowiedni ekologiczny materiał przeznaczony do reprodukcji roślin lub materiał przeznaczony do reprodukcji roślin w okresie konwersji, lub materiał przeznaczony do reprodukcji roślin dopuszczony zgodnie z pkt 1.8.6, a tym samym, czy ich wniosek jest uzasadniony.”; |
b) |
w pkt 1.8.5.2 wprowadza się następujące zmiany:
|
c) |
dodaje się następujący pkt 1.8.5.8 i 1.8.6:
|
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/6 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/475
z dnia 23 marca 2022 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do ustalania cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 183 lit. b),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (2), w szczególności jego art. 5 ust. 6 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj. |
(2) |
Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95. |
(4) |
Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1484/95 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2022 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Wolfgang BURTSCHER
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1484/95 z dnia 28 czerwca 1995 r. określające szczegółowe zasady wdrażania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i uchylające rozporządzenie nr 163/67/EWG (Dz.U. L 145 z 29.6.1995, s. 47).
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK I
Kod CN |
Opis towarów |
Cena reprezentatywna (EUR/100 kg) |
Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 3 (EUR/100 kg) |
Pochodzenie (1) |
0207 14 10 |
Kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus bez kości, zamrożone |
220,7 |
24 |
BR |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7).
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/9 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/476
z dnia 24 marca 2022 r.
zmieniające załączniki II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości kwasu octowego, azoksystrobiny, benzowyndiflupyru, cyjanotraniliprolu, cyflufenamidu, emamektyny, flutolanilu, wielosiarczku wapnia, maltodekstryny i prochinazydu w określonych produktach lub na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) azoksystrobiny, benzowyndiflupyru, cyjanotraniliprolu, cyflufenamidu, flutolanilu i prochinazydu określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP emamektyny określono w części A załącznika III do tego rozporządzenia. Kwas octowy, wielosiarczek wapnia i maltodekstrynę włączono do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(2) |
W ramach procedury udzielania zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną benzowyndiflupyr na powierzchni „ziół, kwiatów jadalnych”, dymki/cebuli szczypiorowej i cebuli siedmiolatki oraz porów złożono dwa wnioski na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 dotyczące zmiany obecnych NDP. |
(3) |
W przypadku cyjanotraniliprolu złożono wniosek na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 dotyczący zmiany obecnych NDP w odniesieniu do oliwek stołowych i oliwek do produkcji oliwy. W przypadku cyflufenamidu wniosek taki złożono w odniesieniu do jeżyn i malin (czerwonych i żółtych). W przypadku emamektyny wniosek taki złożono w odniesieniu do owoców ziarnkowych, moreli, czereśni, „szpinaku i podobnych liści” oraz „naparów ziołowych z liści i ziół”. W przypadku prochinazydu wniosek taki złożono w odniesieniu do borówek amerykańskich i żurawin. |
(4) |
W przypadku azoksystrobiny złożono dwa wnioski dotyczące tolerancji importowych na podstawie art. 6 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w odniesieniu do stosowania tej substancji w Brazylii na powierzchni mango i w Kolumbii na powierzchni owoców palm olejowych, a także w odniesieniu do stosowania flutolanilu w Stanach Zjednoczonych na powierzchni orzeszków ziemnych/orzechów arachidowych. Wnioskodawcy stwierdzili, że dozwolone zastosowania tych substancji na wspomnianych uprawach w powyższych krajach skutkują pozostałościami przekraczającymi NDP wskazane w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 oraz że konieczne jest ustanowienie wyższych NDP, aby uniknąć barier handlowych przy przywozie tych upraw. |
(5) |
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wszystkie wymienione wyżej wnioski zostały poddane ocenie przez zainteresowane państwa członkowskie, a sprawozdania oceniające przekazano Komisji. |
(6) |
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) ocenił wnioski i sprawozdania oceniające, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz, w stosownych przypadkach, dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (2). Urząd przekazał te opinie wnioskodawcom, Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości. |
(7) |
W odniesieniu do emamektyny Urząd stwierdził, że w przypadku „owoców ziarnkowych” przedłożone dane były niewystarczające do ustalenia nowych NDP. W odniesieniu do wszystkich pozostałych wniosków Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące kompletności przedłożonych danych oraz że zmiany NDP, o które wystąpili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów przeprowadzonej dla 27 określonych grup konsumentów w Europie. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje na temat właściwości toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku długotrwałego narażenia na przedmiotowe substancje w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku dużej konsumpcji odnośnych produktów nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania ani ostrej dawki referencyjnej. |
(8) |
Kwas octowy, wielosiarczek wapnia i maltodekstryna zostały tymczasowo włączone do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 do czasu zakończenia ich oceny zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG (3) lub rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (4). Urząd ocenił te substancje i stwierdził, że w odniesieniu do kwasu octowego, wielosiarczku wapnia i maltodekstryny NDP nie są wymagane, a zatem należy na stałe utrzymać te substancje w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (5). |
(9) |
Na podstawie uzasadnionych opinii i wniosków Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że zmiany NDP proponowane w niniejszym rozporządzeniu spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Sprawozdania naukowe EFSA dostępne na stronie internetowej: http://www.efsa.europa.eu:
„Reasoned opinion on the setting of import tolerances for azoxystrobin in mangoes and oil palm fruits” (Uzasadniona opinia dotycząca określenia tolerancji importowych dla azoksystrobiny w mango i owocach palm olejowych). Dziennik EFSA 2021; 19(8):6821.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for benzovindiflupyr in fresh herbs and edible flowers” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości benzowyndiflupyru w świeżych ziołach i kwiatach jadalnych). Dziennik EFSA 2021; 19(9):6839.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for benzovindiflupyr leeks and spring onions/green onions/Welsh onions” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości benzowyndiflupyru w porach, dymce, cebuli szczypiorowej i cebuli siedmiolatce). Dziennik EFSA 2021; 19(7):6774.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for cyantraniliprole in olives” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości cyjanotraniliprolu w oliwkach). Dziennik EFSA 2021; 19(8):6805.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for cyflufenamid in blackberries and raspberries” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości cyflufenamidu w jeżynach i malinach). Dziennik EFSA 2021; 19(8):6831.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for emamectin in various crops” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości emamektyny w różnych uprawach). Dziennik EFSA 2021; 19(8):6824.
„Reasoned opinion on the setting of import tolerance for flutolanil in peanuts” (Uzasadniona opinia dotycząca określenia tolerancji importowej w odniesieniu do flutolanilu w orzeszkach ziemnych). Dziennik EFSA 2021; 19(8):6717.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for proquinazid in blueberries and cranberries” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości prochinazydu w borówkach amerykańskich i żurawinach). Dziennik EFSA 2021; 19(9):6835.
(3) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).
(5) „Statement on pesticide active substances that do not require a review of the existing maximum residue levels under Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Oświadczenie w sprawie substancji czynnych stosowanych w pestycydach, które nie wymagają przeglądu obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2020; 18(12):6318.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku II kolumny dotyczące azoksystrobiny, benzowyndiflupyru, cyjanotraniliprolu, cyflufenamidu, flutolanilu i prochinazydu otrzymują brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
2) |
w części A załącznika III kolumna dotycząca emamektyny otrzymuje brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
3) |
w załączniku IV pozycje: „kwas octowy (1)”, „wielosiarczek wapnia (1)” i „maltodekstryna (1)” otrzymują brzmienie odpowiednio: „kwas octowy”, „wielosiarczek wapnia” i „maltodekstryna”. |
(*1) Wskazuje granicę oznaczalności.
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
(*2) Wskazuje granicę oznaczalności.
(2) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.”
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/38 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/477
z dnia 24 marca 2022 r.
zmieniające załączniki VI–X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 131,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 ustanowiono szczegółowe wymogi dotyczące rejestracji i obowiązki producentów, importerów i dalszych użytkowników w zakresie generowania danych na temat substancji, które produkują, importują lub stosują, w celu oceny ryzyka związanego z tymi substancjami oraz opracowania i zalecenia odpowiednich środków kontroli ryzyka. |
(2) |
W załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określono wymagania w zakresie informacji, o których mowa w art. 10 lit. a) ppkt (i)–(v) oraz (x) tego rozporządzenia. W załącznikach VII–X do tego rozporządzenia określono wymagania w zakresie informacji standardowych dotyczących substancji produkowanych lub importowanych w ilości co najmniej 1 tony, co najmniej 10 ton, co najmniej 100 ton i co najmniej 1 000 ton. |
(3) |
W czerwcu 2019 r. Komisja i Europejska Agencja Chemikaliów („Agencja”) stwierdziły we wspólnym planie działania w zakresie oceny REACH (2), że niektóre wymagania w zakresie informacji zawarte w załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 powinny zostać zmienione, aby zapewnić większą jasność co do obowiązków rejestrujących, jeśli chodzi o przedkładanie informacji. |
(4) |
Aby zwiększyć przejrzystość obowiązków rejestrujących, rozporządzeniem Komisji (UE) 2021/979 (3) zmieniono szereg wymagań w zakresie informacji w załącznikach VII–X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz ogólne zasady dostosowania standardowego trybu badań w załączniku XI do tego rozporządzenia, ale zgodnie z celami wspólnego planu działania w zakresie oceny REACH niektóre wymagania w zakresie informacji należy doprecyzować. |
(5) |
Należy zatem zmienić wymogi dotyczące ogólnych informacji dotyczących rejestrującego oraz informacji identyfikujących substancję, które rejestrujący ma przedłożyć do celów ogólnej rejestracji, określonych w sekcjach 1 i 2 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. |
(6) |
Należy zmienić niektóre szczególne zasady dotyczące dostosowań zawarte w wymaganiach w zakresie informacji standardowych określonych w załącznikach VII–X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w celu dostosowania terminologii klasyfikacji substancji niebezpiecznych do terminologii stosowanej w częściach 2–5 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4). |
(7) |
Należy zmienić szczególne zasady dotyczące dostosowań zawarte w wymaganiach w zakresie informacji standardowych określonych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dotyczących mutagenności i toksyczności dla organizmów wodnych w celu zapewnienia jasności i dostarczania użytecznych informacji. W szczególności należy zmienić podsekcję 8.4 w celu wyjaśnienia konsekwencji pozytywnego wyniku badania mutacji genowych in vitro, a także sprecyzowania sytuacji, w których nie ma potrzeby przeprowadzania badania wymaganego na podstawie pkt 8.4.1. Ponadto części, które nie odnoszą się do wymaganych standardowych informacji, należy usunąć z kolumny 1 w pkt 9.1.1, natomiast w kolumnie 2 tego punktu należy dokładniej opisać sytuacje, w których wykonanie badania nie jest konieczne i w których wymagane jest badanie toksyczności przedłużonej dla środowiska wodnego. Należy również zmienić pkt 9.1.2, aby sprecyzować, kiedy badanie nie musi być przeprowadzone. |
(8) |
Wymagania w zakresie informacji dotyczących badań mutagenności i szkodliwego działania na rozrodczość oraz informacji ekotoksykologicznych w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 powinny zostać zmienione w celu sprecyzowania obowiązków rejestrujących. W szczególności przepisy dotyczące badań mutagenności w podsekcji 8.4 powinny określać sytuacje, które nie wymagają badań, o których mowa w tym załączniku, oraz sytuacje wymagające dalszych badań, o których mowa w załączniku IX. Ponadto należy dostosować nomenklaturę badań w pkt 8.4.2 do odpowiednich wytycznych technicznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) (5). Dodatkowo, aby zapewnić generowanie przydatnych informacji na temat szkodliwego działania na rozrodczość i toksyczności rozwojowej, w pkt 8.7.1 należy dodać preferowane gatunki zwierząt i preferowane drogi podania do celów badań, przy czym należy doprecyzować niektóre szczegółowe zasady dostosowań z wymagań w zakresie informacji standardowych. Ponadto należy dodać brakujący nagłówek podsekcji 9.1 dotyczącą toksyczności dla organizmów wodnych, a wymóg informacyjny dotyczący badań toksyczności krótkookresowej na rybach w pkt 9.1.3 należy zmienić w celu usunięcia części, które nie zawierają standardowych informacji z kolumny 1, oraz w celu sprecyzowania sytuacji, w których badanie nie jest wymagane w kolumnie 2. Należy również zmienić podsekcję 9.2 dotyczącą rozkładu i podsekcję 9.3 dotyczącą losów i zachowania się w środowisku, aby lepiej opisać sytuacje wymagające dalszych informacji na temat rozkładu i bioakumulacji, a także dalszych badań rozkładu i bioakumulacji. |
(9) |
Wymagania w zakresie informacji dotyczące badania mutagenności w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 należy zmienić w celu określenia w pkt 8.4.4 i 8.4.5 badań, które należy przeprowadzić w komórkach somatycznych ssaków oraz, w stosownych przypadkach, w komórkach płciowych ssaków, a także przypadków, w jakich te badania należy przeprowadzić. Ponadto należy doprecyzować wymagania w zakresie informacji określone w pkt 8.7.2 w przypadku prenatalnego badania toksyczności rozwojowej u pierwszego i drugiego gatunku oraz w pkt 8.7.3 w przypadku rozszerzonych badań szkodliwego działania na rozrodczość na jednym pokoleniu w odniesieniu do preferowanych gatunków zwierząt i preferowanych dróg podania do celów badań, a także w odniesieniu do ewentualnych odstępstw od zasad ogólnych. W odniesieniu do sekcji dotyczącej informacji ekotoksykologicznych niektóre wymagania w zakresie informacji dotyczące badań toksyczności przewlekłej prowadzonych na rybach należy usunąć ze względów związanych z dobrostanem zwierząt. Należy również zmienić podsekcję 9.2 dotyczącą rozkładu w celu dostosowania brzmienia pkt 9.2.3 dotyczącego identyfikacji produktów rozkładu do brzmienia powiązanego przepisu w załączniku XIII oraz w celu odpowiedniego uwzględnienia zmienionego wymogu dotyczącego dalszych badań rozkładu. Należy także zmienić podsekcję 9.4 dotyczącą skutków działania na organizmy lądowe, aby sprecyzować, że rejestrujący powinien zaproponować badanie toksyczności przedłużonej lub może być ono wymagane przez Agencję w przypadku substancji o wysokim potencjale adsorpcji w glebie lub substancji bardzo trwałych. |
(10) |
Należy zmienić załącznik X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w celu sprecyzowania niektórych wymagań w zakresie informacji dotyczących mutagenności, toksyczności rozwojowej i szkodliwego działania na rozrodczość oraz informacji ekotoksykologicznych. W szczególności zmiany powinny opisywać sytuacje spełniające wymóg drugiego badania w komórkach somatycznych in vivo lub drugiego badania w komórkach płciowych in vivo oraz określać potrzebę przeprowadzenia takich badań na gatunkach ssaków. Badania te powinny być wymienione wraz z obawami dotyczącymi mutagenności, które należy uwzględnić. Ponadto należy zmienić wymagania w zakresie informacji dotyczące prenatalnych badań toksyczności rozwojowej i rozszerzonych badań szkodliwego działania na rozrodczość na jednym pokoleniu w celu wyjaśnienia potrzeby przeprowadzenia badań na drugim gatunku i wyboru tego drugiego gatunku, a także preferowanych dróg podania do celów badań oraz odstępstw od zasad ogólnych. Odniesienie do szczegółowego wymogu dotyczącego rozkładu biotycznego w pkt 9.2.1 nie jest już konieczne i w związku z tym należy je skreślić, a odpowiednie szczegółowe przepisy dotyczące dostosowania w podsekcji 9.2 powinny zostać odpowiednio zmienione. Ponadto w podsekcji 9.4 oraz w pkt 9.5.1 należy wyjaśnić, że oprócz produktów rozkładu wymagane jest badanie toksyczności przedłużonej produktów przemiany w celu zbadania skutków ich działania na organizmy lądowe i organizmy osadu. |
(11) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006. |
(12) |
Proponowane zmiany mają na celu wyjaśnienie niektórych wymagań w zakresie informacji standardowych i szczegółowych zasad ich dostosowań, a także zwiększenie pewności prawa w odniesieniu do praktyk w zakresie oceny stosowanych już przez Agencję. Nie można jednak wykluczyć, że w wyniku wprowadzenia zmian niektóre dokumenty rejestracyjne będą musiały zostać zaktualizowane. Rozpoczęcie stosowania niniejszego rozporządzenia należy zatem odroczyć. |
(13) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach VI–X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 października 2022 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.
(2) Wspólny plan działania Komisji Europejskiej i Europejskiej Agencji Chemikaliów w zakresie oceny REACH z czerwca 2019 r. (https://echa.europa.eu/documents/10162/21877836/final_echa_com_reach_evaluation_action_plan_en.pdf/0003c9fc-652e-5f0b-90f9-dff9d5371d17).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/979 z dnia 17 czerwca 2021 r. zmieniające załączniki VII–XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 216 z 18.6.2021, s. 121).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(5) OECD TG 473 i 487.
ZAŁĄCZNIK
W rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku VI wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku VII wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w załączniku VIII wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
w załączniku IX wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
w załączniku X wprowadza się następujące zmiany:
|
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/54 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/478
z dnia 24 marca 2022 r.
w sprawie utrzymania środków ochronnych w odniesieniu do przywozu z Turcji małży przeznaczonych do spożycia przez ludzi
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (1), w szczególności jego art. 128 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 743/2013 (2) przyjęto, ponieważ w wyniku audytów przeprowadzonych przez Komisję stwierdzono niedociągnięcia w zakresie wdrażania przez właściwe organy Turcji kontroli urzędowych produkcji małży przeznaczonych do wprowadzenia do Unii oraz ponieważ państwa członkowskie zgłaszały niezgodne z wymogami przesyłki małży pochodzących z Turcji, które nie spełniały unijnych norm mikrobiologicznych. |
(2) |
W wyniku ostatniego audytu Komisji, który odbył się we wrześniu 2015 r., stwierdzono, że w systemie kontroli małży przeznaczonych do wprowadzenia do Unii nadal występują znaczące niedociągnięcia. |
(3) |
W styczniu 2020 r. właściwe organy Turcji przedstawiły informacje dotyczące środków naprawczych przyjętych w celu usunięcia tych niedociągnięć. Chociaż środki te oceniono pozytywnie na podstawie przedstawionej dokumentacji, ze względu na ograniczenia związane z pandemią COVID-19 nie było jeszcze możliwe przeprowadzenie audytu na miejscu w celu zweryfikowania ich realizacji. Dopóki wyniki audytu nie zostaną uznane za pozytywne, środki nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 743/2013 powinny nadal obowiązywać. |
(4) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 743/2013 wygasło z dniem 31 grudnia 2021 r. Ponadto, biorąc pod uwagę, że dyrektywa Rady 97/78/WE (3), stanowiąca podstawę wspomnianego rozporządzenia, nie ma już zastosowania, należy zaktualizować podstawę prawną rozporządzenia wykonawczego Komisji, która powinna zawierać odesłanie do art. 128 rozporządzenia (UE) 2017/625. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do żywych, schłodzonych, zamrożonych i przetworzonych małży przeznaczonych do spożycia przez ludzi (kody CN: 0307, 1605), pochodzących lub wysyłanych z Turcji.
Artykuł 2
Zakaz wprowadzania żywych i schłodzonych małży
Państwa członkowskie nie zezwalają na wprowadzanie do Unii żywych i schłodzonych małży pochodzących lub wysyłanych z Turcji.
Artykuł 3
Środki dotyczące mrożonych i przetworzonych małży
1. Państwa członkowskie przeprowadzają badanie przesyłek zamrożonych i przetworzonych małży pochodzących lub wysyłanych z Turcji z wykorzystaniem odpowiednich planów pobierania próbek i metod wykrywania, jak określono w ust. 2.
Badania przedmiotowych przesyłek są przeprowadzane w punkcie kontroli granicznej wprowadzenia do Unii.
2. Państwa członkowskie przeprowadzają badania niezbędne do ustalenia:
a) |
poziomu zanieczyszczenia Escherichia coli we wszystkich przesyłkach zamrożonych małży; |
b) |
obecności biotoksyn morskich we wszystkich przesyłkach zamrożonych lub przetworzonych małży. |
3. Przesyłki poddane badaniom, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają nadzorowi właściwych organów w danym punkcie kontroli granicznej, aż do uzyskania wyników tych badań i ich oceny.
4. Jeżeli badania, o których mowa w ust. 1 i 2, wskazują, że przesyłka może być szkodliwa dla zdrowia ludzi, właściwy organ niezwłocznie zajmuje i niszczy przesyłkę lub poddaje ją szczególnemu traktowaniu przewidzianemu w art. 67 rozporządzenia (UE) 2017/625 i zgodnie z art. 71 ust. 1 i 2 tego samego rozporządzenia.
Artykuł 4
Wydatki
Wszystkimi wydatkami poniesionymi przez państwa członkowskie w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia obciąża się podmiot lub jego przedstawiciela odpowiedzialnego za przesyłkę w momencie jej przedstawienia w punkcie kontroli granicznej wprowadzenia do Unii.
Artykuł 5
Wejście w życie i okres stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie czwartego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2023 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 743/2013 z dnia 31 lipca 2013 r. wprowadzające środki ochronne w odniesieniu do przywozu z Turcji małży przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 205 z 1.8.2013, s. 1).
(3) Dyrektywa Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9).
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/57 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/479
z dnia 24 marca 2022 r.
zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 230 ust. 1 i art. 232 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że do Unii można wprowadzać wyłącznie przesyłki zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzące z państwa trzeciego lub terytorium, lub ich strefy bądź kompartmentu, wymienionych w wykazie zgodnie z art. 230 ust. 1 tego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 (2) określa wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, które muszą spełniać przesyłki niektórych gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref, lub też ich kompartmentów w przypadku zwierząt akwakultury, aby zostać wprowadzone do Unii. |
(3) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref lub kompartmentów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego, które są objęte zakresem rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692. |
(4) |
W szczególności w załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 określono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii odpowiednio przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych. |
(5) |
Zjednoczone Królestwo powiadomiło Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w pobliżu Collieston, Aberdeenshire w Szkocji i zostało potwierdzone w dniu 11 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(6) |
Ponadto Zjednoczone Królestwo powiadomiło Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ogniska te znajdują się w drugim zakładzie w pobliżu Redgrave, Mid Suffolk, Suffolk w Anglii i w pobliżu Market Weston, West Suffolk, Suffolk w Anglii i zostały potwierdzone w dniu 12 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(7) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ogniska te znajdują się w drugim zakładzie w dotkniętym już chorobą hrabstwie Cecil w stanie Maryland w Stanach Zjednoczonych i w hrabstwie Taylor w stanie Iowa w Stanach Zjednoczonych i zostały potwierdzone w dniu 10 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(8) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w hrabstwie Franklin w stanie Kansas w Stanach Zjednoczonych i zostało potwierdzone w dniu 11 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(9) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w drugim zakładzie w dotkniętym już chorobą hrabstwie Charles Mix w stanie Dakota Południowa w Stanach Zjednoczonych i zostało potwierdzone w dniu 12 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(10) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w hrabstwie Jefferson w stanie Wisconsin w Stanach Zjednoczonych i zostało potwierdzone w dniu 14 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(11) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ogniska te znajdują się w hrabstwie Kent w stanie Delaware w Stanach Zjednoczonych oraz w drugim zakładzie drobiarskim w dotkniętym już chorobą hrabstwie Buena Vista w stanie Iowa w Stanach Zjednoczonych i zostały potwierdzone w dniu 17 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(12) |
Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ogniska te znajdują się w hrabstwie Dickinson w stanie Kansas w Stanach Zjednoczonych oraz w trzecim zakładzie drobiarskim w dotkniętym już chorobą hrabstwie Cecil w stanie Maryland w Stanach Zjednoczonych i zostały potwierdzone w dniu 18 marca 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(13) |
Organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół zakładów, w których wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. |
(14) |
Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone przedłożyły Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków. Informacje te zostały ocenione przez Komisję. Na podstawie tej oceny i w celu ochrony statusu zdrowia zwierząt w Unii nie należy dalej zezwalać na wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych z obszarów objętych ograniczeniami ustanowionych przez organy weterynaryjne Stanów Zjednoczonych i Zjednoczonego Królestwa w wyniku niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków. |
(15) |
Ponadto Zjednoczone Królestwo przedłożyło zaktualizowane informacje na temat sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium w odniesieniu do ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków potwierdzonego w zakładzie drobiarskim w dniu 21 listopada 2021 r. w pobliżu Silecroft, Copeland, Cumbria w Anglii. Zjednoczone Królestwo przedstawiło również środki wprowadzone w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się tej choroby. W szczególności w związku z wystąpieniem tego ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków Zjednoczone Królestwo wdrożyło politykę likwidacji stad w celu kontroli i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. Ponadto Zjednoczone Królestwo zakończyło niezbędne działania w zakresie czyszczenia i dezynfekcji w następstwie wdrożenia na swoim terytorium polityki likwidacji stad w zakażonym zakładzie drobiarskim. |
(16) |
Komisja oceniła informacje przedłożone przez Zjednoczone Królestwo i stwierdziła, że ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładach drobiarskich w pobliżu Silecroft, Copeland, Cumbria w Anglii zostało zlikwidowane i że nie istnieje już żadne ryzyko związane z wprowadzaniem do Unii towarów drobiowych ze strefy Zjednoczonego Królestwa, z której wprowadzanie towarów drobiowych do Unii zostało zawieszone ze względu na to ognisko. |
(17) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404. |
(18) |
Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Zjednoczonym Królestwie i Stanach Zjednoczonych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków i poważne ryzyko wprowadzenia tej choroby do Unii, zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404, powinny stać się skuteczne w trybie pilnym. |
(19) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 379).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (Dz.U. L 114 z 31.3.2021, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w części 1 załącznika XIV wprowadza się następujące zmiany:
|
DECYZJE
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/72 |
DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2022/480
z dnia 10 marca 2022 r.
w sprawie powołania komisji śledczej w celu zbadania stosowania oprogramowania Pegasus i równoważnego oprogramowania szpiegowskiego służącego inwigilacji oraz określenia przedmiotu dochodzenia, a także zakresu odpowiedzialności, składu liczbowego i czasu trwania mandatu komisji
PARLAMENT EUROPEJSKI,
— |
uwzględniając wniosek złożony przez 290 posłów w sprawie powołania komisji śledczej w celu zbadania zarzutów naruszenia prawa Unii lub niewłaściwego administrowania w jego stosowaniu w odniesieniu do używania oprogramowania Pegasus i równoważnego oprogramowania szpiegowskiego służącego inwigilacji, instalowanego na urządzeniach mobilnych poprzez wykorzystanie luk informatycznych („równoważne oprogramowanie szpiegowskie”), |
— |
uwzględniając wniosek Konferencji Przewodniczących, |
— |
uwzględniając art. 226 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), |
— |
uwzględniając decyzję 95/167/WE, Euratom, EWWiS Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 19 kwietnia 1995 r. w sprawie szczegółowych przepisów regulujących egzekwowanie przez Parlament Europejski jego prawa do prowadzenia dochodzeń (1), |
— |
uwzględniając przywiązanie Unii Europejskiej do wartości i zasad wolności, demokracji oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządności, jak określono w preambule Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), a w szczególności w art. 2, 6 i 21 tego traktatu, |
— |
uwzględniając art. 4 ust. 2 TUE, który potwierdza wyłączną kompetencję państw członkowskich w zakresie utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa narodowego, |
— |
uwzględniając art. 16 i 223 TFUE, |
— |
uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej (zwana dalej „Kartą”), w szczególności jej art. 7, 8, 11, 21 i 47, w których uznaje się określone w niej prawa, wolności i zasady, takie jak poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego oraz ochrona danych osobowych, wolność wypowiedzi i informacji, prawo do niedyskryminacji, a także prawo do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, i które mają pełne zastosowanie do państw członkowskich przy wdrażaniu prawa Unii, a także jej art. 52 ust. 1, który dopuszcza pewne ograniczenia w korzystaniu z podstawowych praw i wolności, |
— |
uwzględniając dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (2), |
— |
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (3), |
— |
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylającą decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (4), |
— |
uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2019/797 z dnia 17 maja 2019 r. w sprawie środków ograniczających w celu zwalczania cyberataków zagrażających Unii lub jej państwom członkowskim (5), zmienioną decyzją Rady (WPZiB) 2021/796 z dnia 17 maja 2021 r. (6), |
— |
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/821 z dnia 20 maja 2021 r. ustanawiające unijny system kontroli wywozu, pośrednictwa, pomocy technicznej, tranzytu i transferu produktów podwójnego zastosowania (7), |
— |
uwzględniając Akt dotyczący wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich (8), |
— |
uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności jej art. 8, 9, 13 i 17, oraz protokoły do tej konwencji, |
— |
uwzględniając Wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka (9), |
— |
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie realizowanych przez NSA amerykańskich programów nadzoru, organów nadzoru w różnych państwach członkowskich oraz ich wpływu na prawa podstawowe obywateli UE oraz na współpracę transatlantycką w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (10), a także swoje zalecenia dotyczące wzmocnienia bezpieczeństwa informatycznego w instytucjach, organach i agencjach UE, |
— |
uwzględniając art. 208 Regulaminu,
|
(1) Dz.U. L 113 z 19.5.1995, s. 1.
(2) Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37.
(3) Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1.
(4) Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89.
(5) Dz.U. L 129 I z 17.5.2019, s. 13.
(6) Dz.U. L 174 I z 18.5.2021, s. 1.
(7) Dz.U. L 206 z 11.6.2021, s. 1.
(8) Dz.U. L 278 z 8.10.1976, s. 5.
(9) https://www.ohchr.org/Documents/Publications/GuidingPrinciplesBusinessHR_EN.pdf
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/76 |
DECYZJA RADY (UE) 2022/481
z dnia 22 marca 2022 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu w odniesieniu do przyjęcia decyzji dotyczącej przeglądu Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 22 grudnia 1994 r. Porozumienie z Marrakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu (zwane dalej „porozumieniem WTO”) zostało zawarte przez Unię w drodze decyzji Rady 94/800/WE (1) i weszło w życie dnia 1 stycznia 1995 r. |
(2) |
Zgodnie z art. IV ust. 1 porozumienia WTO konferencja ministerialna Światowej Organizacji Handlu (WTO) jest upoważniona do podejmowania decyzji we wszystkich sprawach związanych z wielostronnymi porozumieniami handlowymi. |
(3) |
Zgodnie z art. IV ust. 2 porozumienia WTO w przerwach między sesjami konferencji ministerialnej jej funkcje ma pełnić Rada Generalna WTO. |
(4) |
Zgodnie z art. IX ust. 1 porozumienia WTO organy WTO zazwyczaj podejmują decyzje w drodze konsensusu. |
(5) |
W grudniu 2013 r. podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej WTO przyjęto decyzję ministerialną dotyczącą Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych zgodnie z definicją w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa (WT/MIN(13)/39) (zwane dalej „uzgodnieniem w sprawie kontyngentów taryfowych”). Uzgodnienie w sprawie kontyngentów taryfowych reguluje zarządzanie kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych. |
(6) |
Zgodnie z ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych nie później niż cztery lata po jego przyjęciu ma się rozpocząć przegląd funkcjonowania uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych, z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń. Celem tego przeglądu jest promowanie stałego procesu poprawy wykorzystania kontyngentów taryfowych. |
(7) |
Zgodnie z ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych Komitet ds. Rolnictwa rozpoczął przegląd tego uzgodnienia w 2018 r. Wyniki przeglądu zostały przedstawione w grudniu 2019 r. na posiedzeniu Rady Generalnej WTO w formie sprawozdania wydanego przez Komitet ds. Rolnictwa (dokument G/AG/29 z dnia 31 października 2019 r.). |
(8) |
W dniu 9 listopada 2021 r. przewodniczący Komitetu ds. Rolnictwa przedstawił swoje sprawozdanie z negocjacji i projekt decyzji w wersji zawartej w dokumencie G/AG/32. Jednocześnie Komitet ds. Rolnictwa przedłożył projekt decyzji określony w załączniku do sprawozdania zawartego w dokumencie G/AG/32 (zwany dalej „projektem decyzji”) do rozpatrzenia przez Radę Generalną, a następnie do przedstawienia na 12. konferencji ministerialnej do ostatecznego przyjęcia, zauważając jednak, że niektórzy członkowie WTO nie zakończyli jeszcze wewnętrznych konsultacji w tej sprawie. |
(9) |
Z powodu odroczenia 12. konferencji ministerialnej WTO Komitet ds. Rolnictwa uzgodnił wyjątkowe przedłużenie terminu o trzy miesiące (to jest do 31 marca 2022 r.) w celu sfinalizowania decyzji dotyczącej przeglądu. |
(10) |
Na specjalnym posiedzeniu Rady Generalnej w dniu 15 grudnia 2021 r. członkowie WTO uzgodnili przedłużenie terminu o trzy miesiące, do dnia 31 marca 2022 r. |
(11) |
Oczekuje się, że Rada Generalna WTO zostanie poproszona – do dnia 31 marca 2022 r. lub ewentualnie w późniejszym terminie w 2022 r., jeżeli zostanie uzgodnione dalsze przedłużenie – o rozważenie przyjęcia projektu decyzji, ewentualnie z pewnymi zmianami w następstwie negocjacji. |
(12) |
Należy określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na forum Rady Generalnej WTO, ponieważ decyzja, która ma zostać przyjęta, będzie wiążąca dla Unii. |
(13) |
Projekt decyzji zawiera zalecenia dotyczące przyszłego funkcjonowania mechanizmu niepełnego wykorzystania kontyngentów taryfowych, co – o ile będzie to możliwe do zaakceptowania przez wszystkich członków WTO – mogłoby zakończyć przegląd. Przyjęcie projektu decyzji oznaczałoby, że postanowienia uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych, które zwalniają USA i kraje rozwijające się z mechanizmu niepełnego wykorzystania, stałyby się nieaktualne, co wyraźnie leży w interesie Unii. |
(14) |
W Radzie Generalnej WTO Unia jest reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu na dowolnym posiedzeniu, które odbędzie się do dnia 31 marca 2022 r. lub później, jeżeli uzgodnione zostanie dalsze przedłużenie, polega na poparciu wyniku opartego na konsensusie, w celu przyjęcia decyzji kończącej przegląd funkcjonowania decyzji Konferencji Ministerialnej WTO z dnia 7 grudnia 2013 r. dotyczącej Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, zgodnie z definicją w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa (WT/MIN(13)/39), co sprawi, że ust. 13–15 tej decyzji wraz z załącznikiem B do niej przestaną mieć zastosowanie, jak określono w projekcie decyzji zawartym w załączniku do sprawozdania zawartego w dokumencie G/AG/32 dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niewielkie zmiany w projekcie decyzji zawartej w załączniku do sprawozdania zawartego w dokumencie G/AG/32 mogą zostać uzgodnione przez przedstawicieli Unii w Radzie Generalnej WTO, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
C. BEAUNE
(1) Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).
KOMITET DS. ROLNICTWA
G/AG/32
11 listopada 2021 r.
PRZEGLĄD FUNKCJONOWANIA DECYZJI Z BALI W SPRAWIE ZARZĄDZANIA KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI
SPRAWOZDANIE PRZEWODNICZĄCEGO DLA RADY OGÓLNEJ
1.1. |
Podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej w grudniu 2013 r. na Bali ministrowie przyjęli decyzję dotyczącą „Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, zgodnie z definicją w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa” (WT/MIN(13)/39) (zwaną dalej „decyzją”). Decyzja ta wymagała również dokonania przeglądu funkcjonowania uzgodnienia, który miał rozpocząć się nie później niż do końca 2017 r., z myślą o poprawie stopnia wykorzystania kontyngentów taryfowych. W ust. 13–14 decyzji określono wyraźnie, że kwestia przyszłego funkcjonowania ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania określonego w załączniku A do decyzji zostanie podjęta w ramach przeglądu. |
1.2. |
Przegląd zakończył się, gdy na posiedzeniu, które odbyło się w dniach 9–10 grudnia 2019 r., Rada Generalna zatwierdziła zalecenia Komitetu ds. Rolnictwa (CoA) zawarte w załączniku 2 do G/AG/29. W trakcie przeglądu w latach 2017–2019 nie osiągnięto jednak merytorycznego porozumienia co do kwestii przyszłego funkcjonowania ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania. Zamiast tego, zgodnie z ust. 1 zatwierdzonych zaleceń zawartych w załączniku 2 do G/AG/29, członkowie postanowili odroczyć termin podjęcia decyzji w sprawie ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania o dwa lata, tj. do końca 2021 r. |
1.3. |
Zalecenia nawiązują również do możliwej fragmentacji decyzji poprzez nadanie niektórym członkom, wymienionym w załączniku B do decyzji, prawa do zaprzestania stosowania ust. 4 w przypadku braku porozumienia między członkami co do przyszłego funkcjonowania tego ustępu. Aby uniknąć wprowadzania wyjątku dla niektórych członków, co mogłoby potencjalnie nastąpić w przypadku nieosiągnięcia porozumienia w sprawie przyszłego funkcjonowania ust. 4 w uzgodnionym terminie, kilku członków było nadal zmotywowanych do znalezienia możliwego do zaakceptowania rozwiązania w odniesieniu do tego ustępu podczas dyskusji, jakie toczyły się na ten temat w Komitecie ds. Rolnictwa po 2019 r. |
1.4. |
Podczas tych dyskusji członkowie szczegółowo omówili, w jaki sposób obecny ust. 4 będzie funkcjonował w praktyce na ostatnim etapie mechanizmu niepełnego wykorzystania. Zauważono, że zgodnie z obecnym ust. 4, na ostatnim etapie mechanizmu niepełnego wykorzystania kraj będący członkiem przywożącym jest zobowiązany do zmiany metody zarządzania kontyngentami taryfowymi na system jego obsługi według kolejności zgłoszeń w urzędzie celnym (FCFS) lub na system automatycznej bezwarunkowej licencji na żądanie – z możliwością wyboru w oparciu o konsultacje z zainteresowanym(-i) krajem(-ami) będącym(-i) członkiem(-ami) wywożącym(-i). Wybrana metoda zarządzania zostałaby następnie utrzymana przez co najmniej dwa lata, po czym, pod warunkiem że w odniesieniu do tych dwóch lat zgłoszono w odpowiednim czasie wskaźniki wykorzystania, sprawa zostałaby „zamknięta” i odpowiednio zaznaczona w rejestrze monitorowania Sekretariatu. |
1.5. |
Kraje rozwijające się będące członkami przywożącymi mogą, na ostatnim etapie mechanizmu niepełnego wykorzystania, zgodnie z ostatnią częścią obecnego ust. 4, wybrać alternatywną metodę zarządzania kontyngentami taryfowymi lub zachować obecną metodę. O wyborze alternatywnej metody zarządzania kontyngentami taryfowymi należałoby powiadomić Komitet ds. Rolnictwa w ramach funkcjonowania mechanizmu niepełnego wykorzystania. Wybrana metoda zostałaby utrzymana przez co najmniej dwa lata, a sprawa zostałaby „zamknięta”, pod warunkiem że wskaźnik wykorzystania wzrósłby o dwie trzecie rocznych przyrostów opisanych w ust. 3 lit. b) mechanizmu niepełnego wykorzystania. |
1.6. |
W oparciu o te dyskusje członkowie osiągnęli większe zrozumienie głównego punktu spornego zidentyfikowanego w odniesieniu do przyszłego funkcjonowania ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania, w przypadku gdy kraj rozwijający się będący członkiem przywożącym nie osiągnąłby wymaganego wzrostu wskaźnika wykorzystania przy jednoczesnym zachowaniu obecnej metody zarządzania kontyngentami taryfowymi lub przy zastosowaniu metody alternatywnej. |
1.7. |
Wysiłki członków na rzecz osiągnięcia porozumienia w sprawie ust. 4 skoncentrowały się przede wszystkim na znalezieniu możliwości zaradzenia temu potencjalnemu nierozwiązanemu problemowi krajów rozwijających się będących członkami przywożącymi w celu doprowadzenia do „zamknięcia” poruszonej kwestii niepełnego wykorzystania. |
1.8. |
Wyrażono szerokie poparcie dla podejścia zgodnego z propozycją tekstową sformułowaną nieformalnie przez Kostarykę, zgodnie z którą kraj rozwijający się będący członkiem przywożącym, który nie spełnia wymaganego standardu dotyczącego wskaźnika wykorzystania (tj. dwie trzecie rocznych przyrostów opisanych w ust. 3 lit. b) mechanizmu niepełnego wykorzystania) po upływie dwóch lat na ostatnim etapie mechanizmu niepełnego wykorzystania i po zastosowaniu alternatywnej metody zarządzania lub utrzymaniu obecnej metody, podlegałby standardowemu wymogowi określonemu w ust. 4 zdanie pierwsze, na wniosek zainteresowanego(-ych) kraju(-ów) będącego(-ych) członkiem(-ami) wywożącym(-ymi). W przypadku braku takiego wniosku problem zostałby oznaczony jako „zamknięty” po dwóch latach na ostatnim etapie, nawet jeśli nie osiągnięto wymaganego zwiększenia wskaźnika wykorzystania. Sugestia ta ma na celu zapewnienie, aby sprawa na ostatnim etapie mechanizmu ostatecznie osiągnęła „zamknięcie” lub „rozwiązanie”. |
1.9. |
Jedna dodatkowa kwestia, którą ostatnio poruszono w tej dyskusji, dotyczyła związku między zobowiązaniami wynikającymi z mechanizmu niepełnego wykorzystania a szczegółowymi postanowieniami dotyczącymi zarządzania kontyngentami taryfowymi, które członek przywożący mógłby mieć na swojej liście koncesyjnej. Członkowie zasadniczo uznali pierwszeństwo koncesji i zobowiązań na listach koncesyjnych oraz to, że rolą decyzji i zawartego w niej mechanizmu niepełnego wykorzystania było promowanie skutecznej realizacji zaplanowanych zobowiązań, a nie ich modyfikowanie. W tym przypadku członkowie kierowali się w szczególności ust. 5 mechanizmu niepełnego wykorzystania, który wyraźnie ustanawia hierarchię między zobowiązaniami objętymi odnośnymi porozumieniami (które zgodnie z art. II ust. 7 GATT z 1994 r. obejmują listy koncesyjne członków) a postanowieniami mechanizmu niepełnego wykorzystania, uznając, że „w przypadku jakiegokolwiek konfliktu pierwszeństwo mają postanowienia odnośnych porozumień”. |
1.10. |
Jak wynika z dyskusji, proponowany projekt decyzji w sprawie przyszłego funkcjonowania ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania (przedstawiony w załączniku do niniejszego sprawozdania) zawiera następujące elementy:
|
1.11. |
W ust. 14 decyzji wymaga się, aby zalecenia Rady Generalnej w odniesieniu do ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania przewidywały S&DT. W związku z tym projekt decyzji zawierający zalecenia dotyczące przyszłego funkcjonowania ust. 4 zachowuje obecny przepis dotyczący S&DT zgodnie z proponowanym ust. 4 lit. b), ponieważ stwierdza, że kraj rozwijający się będący członkiem przywożącym na ostatnim etapie mechanizmu niepełnego wykorzystania może utrzymać obecną metodę zarządzania kontyngentem taryfowym lub zastosować metodę alternatywną i rozwiązać problem poprzez wykazanie wymaganego wzrostu wskaźnika wykorzystania. Wariant ten, podobnie jak w obecnym ust. 4 decyzji, pozostaje bez zmian. Jeżeli w ciągu następnych dwóch lat kraj rozwijający się będący członkiem przywożącym nie osiągnie wymaganego wzrostu wskaźnika wykorzystania w takich okolicznościach, proponowana decyzja może wymagać od członka zastosowania „standardowego” wymogu, tak jak w pierwszej części obecnego ustępu 4 (tj. obsługa według kolejności zgłoszeń w urzędzie celnym lub system automatycznego licencjonowania). Należy zauważyć, że wymóg stosowania tego przepisu nie jest automatyczny nawet po upływie tych dwóch lat. Zamiast tego proponowany obowiązek miałby zastosowanie wyłącznie na wniosek zainteresowanego(-ych) kraju(-ów) będącego(-ych) członkiem(-ami) wywożącym(-mi). W przypadku braku takiego wniosku, mimo że kraj rozwijający się będący członkiem przywożącym nie spełniałby wymaganego standardu w zakresie wskaźnika wykorzystania, sprawa niepełnego wykorzystania zostałaby uznana za „zamkniętą”. |
1.12. |
W dniu 9 listopada 2021 r. Komitet ds. Rolnictwa ponownie zwołał swoje 99. posiedzenie zwyczajne w celu zajęcia się zawieszonym punktem 2 D(i) porządku obrad dotyczącym wdrożenia decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi. Na tym posiedzeniu Komitet wyraził zgodę na przekazanie projektu decyzji (1) zamieszczonego w załączniku do niniejszego sprawozdania Radzie Generalnej do rozpatrzenia, a następnie do przedłożenia go dwunastej konferencji ministerialnej (MC-12) w celu podjęcia decyzji przez ministrów. |
(1) Niektórzy członkowie wskazali, że będą potrzebowali dodatkowego czasu na skonsultowanie się ze swoimi stolicami.
ZAŁĄCZNIK
Konferencja ministerialna,
Uwzględniając art. IX ust. 1 Porozumienia z Marrakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu („porozumienie WTO”),
Odnotowując decyzję ministerialną z dnia 7 grudnia 2013 r. dotyczącą Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, zgodnie z definicją w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa (WT/MIN(13)/39-WT/L/914) z dnia 11 grudnia 2013 r. (zwaną dalej „decyzją z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi”),
Przywołując zalecenia z przeglądu funkcjonowania decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi zawarte w załączniku 2 do G/AG/29, zatwierdzone przez Radę Generalną na jej posiedzeniu w dniach 9–10 grudnia 2019 r.,
Uznając, że w ust. 1 wyżej wymienionych zaleceń wyznaczono termin 31 grudnia 2021 r. na podjęcie decyzji w sprawie przyszłego funkcjonowania ust. 4 załącznika A do decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi,
Postanawia, że:
1. |
Ust. 4 załącznika A do decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi otrzymuje brzmienie:
|
2. |
W związku z tym ust. 13–15 decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz załącznik B zostają uznane za nieoperacyjne. |
(2) Działania i środki zaradcze podjęte przez kraj będący członkiem przywożącym nie mogą zmieniać ani utrudniać korzystania z praw kraju będącego członkiem posiadającym przydział dla danego kraju na ten kontyngent taryfowy w odniesieniu do jego przydziału dla danego kraju.
(3) W razie konfliktu przepisy szczególne dotyczące ustaleń w zakresie przywozu kontyngentów taryfowych określone na liście koncesyjnej kraju będącego członkiem przywożącym mają pierwszeństwo w zakresie dotyczącym konfliktu.
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/82 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/482
z dnia 16 marca 2022 r.
w sprawie wniosku o rejestrację europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Europa wolna od futer” („Fur Free Europe”) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/788
(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 1530)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/788 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie europejskiej inicjatywy obywatelskiej (1), w szczególności jego art. 6 ust. 2 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 25 stycznia 2022 r. do Komisji wpłynął wniosek o rejestrację europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Europa wolna od futer” („Fur Free Europe”). |
(2) |
Celem inicjatywy wyrażonym przez organizatorów w załączniku do inicjatywy jest „wprowadzenie ogólnounijnego zakazu: a) przetrzymywania i zabijania zwierząt wyłącznie lub głównie w celu produkcji futra; b) wprowadzania do obrotu w UE futer pochodzących od zwierząt hodowanych w warunkach fermowych oraz produktów zawierających takie futro”. |
(3) |
Załącznik i dodatkowy dokument zawierają bardziej szczegółowe informacje na temat przedmiotu, celów i kontekstu inicjatywy, a także określają i szczegółowo uzasadniają powody, dla których należy zaprzestać hodowli zwierząt futerkowych. Organizatorzy uważają, że hodowla zwierząt futerkowych jest z natury okrutna, ponieważ zdecydowana większość zwierząt hodowanych na futra stanowią dzikie zwierzęta. Również przeważająca większość obywateli Unii opowiada się za wprowadzeniem zakazu hodowli zwierząt futerkowych. Hodowla zwierząt futerkowych stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi, a także dla rodzimej różnorodności biologicznej. Organizatorzy odnoszą się do inicjatyw podjętych w niektórych państwach członkowskich, które mają na celu wyeliminowanie na szczeblu krajowym produkcji futra. Jednocześnie zaznaczają, że rozbieżności pomiędzy różnymi krajami prowadzą do zakłóceń na unijnym rynku wewnętrznym, co uzasadnia ich zdaniem wprowadzenie całkowitego zakazu na mocy art. 114 TFUE. Twierdzą, że obrót futrami z hodowlanych zwierząt futerkowych i produktami zawierającymi takie futro nie powinien być dozwolony w UE. |
(4) |
W odniesieniu do celów inicjatywy zmierzających do wprowadzenia ogólnounijnego zakazu zarówno hodowli zwierząt futerkowych, jak i wprowadzania do obrotu futer w Unii, o ile mają one na celu poprawę funkcjonowania rynku wewnętrznego, Komisja jest uprawniona do przedstawiania wniosków dotyczących aktów prawnych na podstawie art. 114 TFUE. Ponadto jeśli chodzi o cel, jakim jest wprowadzenie ogólnounijnego zakazu hodowli zwierząt futerkowych, na podstawie art. 43 ust. 2 TFUE można przyjąć akt prawny Unii do celów wprowadzenia w życie traktatów w odniesieniu do przepisów niezbędnych do osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej. |
(5) |
Z powyższych względów żadna z części inicjatywy nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji do przedłożenia wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie traktatów. |
(6) |
Konkluzja ta pozostaje bez uszczerbku dla oceny, czy w tym przypadku spełnione są konkretne warunki faktyczne i merytoryczne wymagane do podjęcia działań przez Komisję, w tym zgodność z zasadami proporcjonalności i pomocniczości oraz z prawami podstawowymi. |
(7) |
Grupa organizatorów przedstawiła odpowiednie dowody na to, że inicjatywa spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2019/788, i wskazała osoby wyznaczone do kontaktów zgodnie z art. 5 ust. 3 akapit pierwszy tego rozporządzenia. |
(8) |
Proponowana inicjatywa nie jest oczywistym nadużyciem i nie jest w sposób wyraźny niepoważna lub dokuczliwa, nie jest też w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej ani z prawami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. |
(9) |
Należy zatem zarejestrować inicjatywę „Europa wolna od futer” („Fur Free Europe”). |
(10) |
Konkluzja, że warunki rejestracji określone w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/788 są spełnione, nie oznacza, że Komisja w jakikolwiek sposób potwierdza poprawność treści inicjatywy pod względem merytorycznym, za co wyłączną odpowiedzialność ponosi grupa organizatorów inicjatywy. Treść inicjatywy wyraża jedynie poglądy grupy organizatorów i w żaden sposób nie może być rozumiana jako odzwierciedlenie poglądów Komisji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Rejestruje się europejską inicjatywę obywatelską „Europa wolna od futer” („Fur Free Europe”).
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do grupy organizatorów inicjatywy obywatelskiej „Europa wolna od futer” („Fur Free Europe”), reprezentowanej przez Elise FLEURY oraz Agnese MARCON, pełniących funkcję osób kontaktowych.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Věra JOUROVÁ
Wiceprzewodnicząca
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/84 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/483
z dnia 21 marca 2022 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073 ustanawiającą specyfikacje techniczne i zasady do celów wdrożenia ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 z dnia 14 czerwca 2021 r. w sprawie ram wydawania, weryfikowania i uznawania interoperacyjnych zaświadczeń o szczepieniu, o wyniku testu i o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19 (unijne cyfrowe zaświadczenie COVID) w celu ułatwienia swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19 (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (UE) 2021/953 ustanowiono unijne cyfrowe zaświadczenia COVID – które stanowią dowód na to, że dana osoba otrzymała szczepionkę przeciwko COVID-19, uzyskała ujemny wynik testu lub powróciła do zdrowia po zakażeniu – w celu ułatwienia ich posiadaczom korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19. |
(2) |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/954 (2) stanowi, że państwa członkowskie mają stosować przepisy określone w rozporządzeniu (UE) 2021/953 do obywateli państw trzecich, którzy nie są objęci zakresem stosowania tego rozporządzenia, ale którzy legalnie przebywają lub zamieszkują na ich terytorium i są uprawnieni do podróżowania do innych państw członkowskich zgodnie z prawem Unii. |
(3) |
Zalecenie Rady (UE) 2022/290 zmieniające zalecenie (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia (3) stanowi, że obywatele państw trzecich, którzy chcą odbyć inne niż niezbędne podróże z państw trzecich do Unii, powinni posiadać ważny dowód szczepienia lub powrotu do zdrowia, taki jak unijne cyfrowe zaświadczenie COVID lub zaświadczenie COVID-19 wydane przez państwo trzecie objęte aktem wykonawczym przyjętym na podstawie art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953. |
(4) |
Aby unijne cyfrowe zaświadczenie COVID mogło funkcjonować w całej Unii, Komisja przyjęła decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073 (4), w której określono specyfikację techniczną i zasady na potrzeby wypełniania, bezpiecznego wydawania i weryfikacji unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, zapewnienia ochrony danych osobowych, określenia wspólnej struktury niepowtarzalnego identyfikatora zaświadczenia oraz wydawania ważnego, bezpiecznego i interoperacyjnego kodu kreskowego. |
(5) |
Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) 2021/953 Komisja i państwa członkowskie miały ustanowić i utrzymać ramy zaufania dla unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. Ramy zaufania mogą wspierać dwustronną wymianę list unieważnionych certyfikatów, które to listy zawierają niepowtarzalne identyfikatory unieważnionych zaświadczeń. |
(6) |
1 lipca 2021 r. uruchomiono bramę sieciową unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID („brama sieciowa”), która jest centralnym elementem ram zaufania i umożliwia bezpieczną i godną zaufania wymianę między państwami członkowskimi kluczy publicznych wykorzystywanych do weryfikacji unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID. |
(7) |
Ze względu na ich pomyślne wdrożenie na dużą skalę unijne cyfrowe zaświadczenia COVID stały się celem oszustów, którzy starają się znaleźć sposoby wydawania fałszywych zaświadczeń. Te fałszywe zaświadczenia muszą zatem zostać unieważnione. Ponadto państwa członkowskie na szczeblu krajowym mogą unieważniać niektóre unijne cyfrowe zaświadczenia COVID ze względów medycznych i związanych ze zdrowiem publicznym, na przykład dlatego, że partię podanych szczepionek uznano później za wadliwą. |
(8) |
Chociaż system unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID jest w stanie natychmiast ujawnić przerobione zaświadczenia, nie można wykryć w innych państwach członkowskich autentycznych zaświadczeń, które zostały wydane niezgodnie z prawem na podstawie fałszywych dokumentów, nieuprawnionego dostępu lub z zamiarem oszustwa, chyba że państwa członkowskie wymienią się listami unieważnionych certyfikatów sporządzonymi na szczeblu krajowym. To samo dotyczy zaświadczeń, które unieważniono ze względów medycznych i związanych ze zdrowiem publicznym. Niewykrycie przez państwa członkowskie wniosków o weryfikację zaświadczeń unieważnionych przez inne państwa członkowskie stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego i podważa zaufanie obywateli do systemu unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID. |
(9) |
Jak zauważono w motywie 19 rozporządzenia (UE) 2021/953, ze względów medycznych oraz z powodów związanych ze zdrowiem publicznym jak również w przypadku zaświadczeń wydanych lub uzyskanych w sposób oszukańczy, państwa członkowskie powinny mieć możliwość – w ograniczonych przypadkach – ustanowienia list unieważnionych certyfikatów i ich wymiany z innymi państwami członkowskimi do celów tego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do zaświadczeń, które zostały wydane w sposób błędny, w wyniku oszustwa lub w następstwie zawieszenia partii szczepionki przeciwko COVID-19 uznanej za wadliwą. Państwa członkowskie nie powinny mieć możliwości unieważnienia zaświadczeń wydawanych przez inne państwa członkowskie. Wymieniane listy unieważnionych certyfikatów nie powinny zawierać żadnych danych osobowych innych niż niepowtarzalne identyfikatory zaświadczeń. W szczególności nie powinny one zawierać powodu, dla którego unieważniono zaświadczenie. |
(10) |
Oprócz ogólnych informacji na temat możliwości unieważnienia zaświadczeń i możliwych powodów takiego unieważnienia, odpowiedzialny organ wydający zaświadczenia powinien niezwłocznie poinformować posiadaczy unieważnionych zaświadczeń o unieważnieniu i jego powodach. Jednak w niektórych przypadkach, w szczególności w przypadku unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID wydanych w formie papierowej, zidentyfikowanie i poinformowanie posiadacza o unieważnieniu zaświadczenia może okazać się niemożliwe lub może wymagać niewspółmiernie dużego wysiłku. Państwa członkowskie nie powinny gromadzić dodatkowych danych osobowych – niepotrzebnych w procesie wydawania – wyłącznie w celu poinformowania posiadaczy w przypadku unieważnienia ich zaświadczeń. |
(11) |
Konieczne jest zatem wzmocnienie ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID poprzez wspieranie dwustronnej wymiany list unieważnionych certyfikatów między państwami członkowskimi. |
(12) |
Niniejsza decyzja nie obejmuje tymczasowego zawieszenia zaświadczeń w przypadkach zastosowań krajowych nieobjętych zakresem rozporządzenia w sprawie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, na przykład ze względu na to, że posiadacz zaświadczenia o szczepieniu uzyskał wynik dodatni testu na SARS-CoV-2. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustalonych procedur kontroli zasad działania w zakresie ważności zaświadczeń. |
(13) |
Chociaż z technicznego punktu widzenia możliwe są różne architektury wymiany list unieważnionych certyfikatów, wymiana za pośrednictwem bramy sieciowej jest najbardziej odpowiednia, ponieważ ogranicza wymianę danych do już ustanowionych ram zaufania i minimalizuje zarówno liczbę możliwych punktów awarii, jak i wymiany między państwami członkowskimi w porównaniu z alternatywnym systemem peer-to-peer. |
(14) |
W związku z tym należy wzmocnić bramę sieciową unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, aby wspierać bezpieczną wymianę unieważnionych unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID do celów ich bezpiecznej weryfikacji za pośrednictwem bramy sieciowej. W tym względzie należy wdrożyć odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu ochrony danych osobowych przetwarzanych w bramie sieciowej. Aby zapewnić wysoki poziom ochrony, państwa członkowskie powinny pseudonimizować atrybuty zaświadczenia za pomocą nieodwracalnego skrótu (ang. hash) umieszczanego na listach unieważnionych certyfikatów. W rzeczywistości niepowtarzalny identyfikator należy uznać za dane pseudonimiczne na potrzeby operacji przetwarzania przeprowadzanych w bramie. |
(15) |
Dodatkowo należy ustanowić przepisy dotyczące roli państw członkowskich i Komisji w odniesieniu do wymiany list unieważnionych certyfikatów. |
(16) |
Przetwarzanie danych osobowych posiadaczy zaświadczeń, za które odpowiadają państwa członkowskie, inne organizacje publiczne lub organy urzędowe w państwach członkowskich, powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (5). Przetwarzanie danych osobowych, za które odpowiada Komisja, w celu zarządzania bramą sieciową unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID oraz zapewnienia jej bezpieczeństwa powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (6). |
(17) |
Państwa członkowskie, reprezentowane przez wyznaczone organy krajowe lub organy urzędowe, wspólnie wyznaczają cel i określają sposoby przetwarzania danych osobowych za pośrednictwem bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, a zatem są współadministratorami. W art. 26 rozporządzenia (UE) 2016/679 na współadministratorów prowadzących operacje przetwarzania danych osobowych nałożono wymóg określenia w przejrzysty sposób odpowiednich zakresów ich odpowiedzialności dotyczącej wypełniania obowiązków wynikających z tego rozporządzenia. W artykule tym przewidziano również, że spoczywające na współadministratorach obowiązki i ich zakres mogą być określone przez prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego, któremu administratorzy ci podlegają. Uzgodnienie, o którym mowa w art. 26, należy włączyć do załącznika III do niniejszej decyzji. |
(18) |
Rozporządzenie (UE) 2021/953 powierza Komisji zadanie wspierania takiej wymiany. Najwłaściwszym sposobem wypełnienia tego zadania jest zestawienie przedłożonych list unieważnionych certyfikatów w imieniu państw członkowskich. W związku z tym Komisji należy powierzyć rolę podmiotu przetwarzającego dane, aby w imieniu państw członkowskich wspierać tę wymianę przez ułatwianie wymiany list za pośrednictwem bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID. |
(19) |
Komisja, jako dostawca rozwiązań technicznych i organizacyjnych na potrzeby bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, przetwarza dane osobowe na listach unieważnionych certyfikatów w bramie sieciowej w imieniu państw członkowskich jako współadministratorów. W związku z tym Komisja pełni rolę podmiotu przetwarzającego dane. Zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) 2016/679 i art. 29 rozporządzenia (UE) 2018/1725 przetwarzanie przez podmiot przetwarzający powinno odbywać się na podstawie umowy lub instrumentu prawnego, które podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego i wiążą podmiot przetwarzający i administratora oraz określają przetwarzanie danych. Należy zatem ustanowić zasady przetwarzania danych przez Komisję w roli podmiotu przetwarzającego dane. |
(20) |
Zadanie Komisji polegające na wsparciu nie obejmuje ustanowienia centralnej bazy danych, o której mowa w motywie 52 rozporządzenia (UE) 2021/953. Zakaz ten ma na celu uniknięcie tworzenia centralnego repozytorium wszystkich wydanych unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID i nie uniemożliwia państwom członkowskim wymiany list unieważnionych certyfikatów, co wyraźnie przewidziano w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953. |
(21) |
Podczas przetwarzania danych osobowych w ramach bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID Komisję obowiązuje decyzja Komisji (UE, Euratom) 2017/46 (7). |
(22) |
Art. 3 ust. 10 rozporządzenia (UE) 2021/953 umożliwia Komisji przyjmowanie aktów wykonawczych przewidujących, że zaświadczenia COVID-19 wydane przez państwo trzecie, z którym Unia i państwa członkowskie zawarły umowę w sprawie swobodnego przemieszczania się osób umożliwiającą umawiającym się stronom ograniczenie takiego swobodnego przemieszczania się ze względu na zdrowie publiczne w sposób niedyskryminujący i niezawierającą mechanizmu włączania aktów prawnych Unii, są równoważne zaświadczeniom wydawanym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Na tej podstawie w dniu 8 lipca 2021 r. Komisja przyjęła decyzję wykonawczą (UE) 2021/1126 (8) ustanawiającą równoważność zaświadczeń COVID-19 wydawanych przez Szwajcarię. |
(23) |
Art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953 umożliwia Komisji przyjmowanie aktów wykonawczych przewidujących, że zaświadczenia COVID-19 wydawane przez państwa trzecie zgodnie z normami i systemami technologicznymi, które są interoperacyjne z ramami zaufania unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID i umożliwiają weryfikację autentyczności, ważności i integralności zaświadczenia, a także zawierają dane określone w załączniku do rozporządzenia, mają być uznawane za równoważne unijnym cyfrowym zaświadczeniom COVID w celu ułatwienia posiadaczom korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się w obrębie Unii. Jak zauważono w motywie 28 rozporządzenia (UE) 2021/953, art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia dotyczy uznawania zaświadczeń wydawanych przez państwa trzecie obywatelom Unii i członkom ich rodzin. Komisja przyjęła już kilka takich aktów wykonawczych. |
(24) |
Aby uniknąć luk w wykrywaniu unieważnionych zaświadczeń objętych takimi aktami wykonawczymi, państwa trzecie, których zaświadczenia COVID-19 uznano za równoważne zgodnie z art. 3 ust. 10 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953, powinny mieć również możliwość przedkładania odpowiednich list unieważnionych certyfikatów w bramie sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. |
(25) |
Niektórzy obywatele państw trzecich, którzy posiadają unieważnione zaświadczenia COVID-19 wydane przez państwo trzecie, których zaświadczenia COVID-19 uznano za równoważne zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/953, mogą nie być objęci zakresem tego rozporządzenia lub rozporządzenia (UE) 2021/954 w chwili wygenerowania przez dane państwo trzecie listy unieważnionych certyfikatów zawierającej ich zaświadczenia. W momencie wygenerowania listy unieważnionych certyfikatów przez przedmiotowe państwo trzecie nie można jednak wiedzieć, czy wszyscy obywatele państwa trzeciego posiadający unieważnione zaświadczenia są objęci zakresem stosowania któregokolwiek z rozporządzeń. Dążenie do wykluczenia osób nieobjętych zakresem stosowania któregokolwiek z tych rozporządzeń w momencie generowania list unieważnionych certyfikatów tych państw nie jest zatem wykonalne, a próba taka skutkowałaby tym, że państwa członkowskie nie byłyby w stanie wykryć unieważnionych zaświadczeń będących w posiadaniu obywateli państw trzecich podróżujących do Unii po raz pierwszy. Jednak nawet unieważnione zaświadczenia wydane tym obywatelom państw trzecich byłyby weryfikowane przez państwa członkowskie, gdy ich posiadacze podróżują do Unii, a następnie gdy podróżują po terytorium Unii. Państwa trzecie, których zaświadczenia uznano za równoważne zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/953, nie uczestniczą w zarządzaniu bramą sieciową, a zatem nie są uznawane za współadministratorów. |
(26) |
Ponadto unijne cyfrowe zaświadczenie COVID okazało się jedynym funkcjonującym na szeroką skalę i na szczeblu międzynarodowym systemem zaświadczeń COVID-19. W rezultacie unijne cyfrowe zaświadczenie COVID stało się narzędziem o rosnącym znaczeniu globalnym i przyczynia się do walki z pandemią na szczeblu międzynarodowym, bowiem ułatwia bezpieczne podróże międzynarodowe i odbudowę światowej gospodarki. W procesie przyjmowania dodatkowych aktów wykonawczych na podstawie art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953 pojawiają się nowe potrzeby dotyczące wypełniania unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. Zgodnie z zasadami określonymi w decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 pole nazwiska jest obowiązkowe w treści technicznej zaświadczenia. Konieczna jest zmiana tego wymogu w celu promowania włączenia i interoperacyjności z innymi systemami, zważywszy że w niektórych państwach trzecich istnieją osoby bez nazwiska. W przypadku gdy imię posiadacza zaświadczenia nie może zostać podzielone na dwie części, należy je umieścić w tym samym polu (nazwiska albo imienia) unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, jak miałoby to miejsce w przypadku dokumentu podróży lub dokumentu tożsamości posiadacza zaświadczenia. Zmiana ta pozwoliłaby również lepiej dostosować treść techniczną zaświadczeń do obecnie obowiązujących specyfikacji dotyczących dokumentów podróży nadających się do odczytu maszynowego, publikowanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego. |
(27) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073. |
(28) |
Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię dnia 11 marca 2022 r. |
(29) |
Aby dać państwom członkowskim i Komisji wystarczająco dużo czasu na wdrożenie zmian niezbędnych do umożliwienia wymiany list unieważnionych certyfikatów za pośrednictwem bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, niniejsza decyzja powinna zacząć obowiązywać cztery tygodnie po jej wejściu w życie. |
(30) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 14 rozporządzenia (UE) 2021/953, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
dodaje się art. 5a, 5b i 5c w brzmieniu: „Artykuł 5a Wymiana list unieważnionych certyfikatów 1. Ramy zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID umożliwiają wymianę list unieważnionych certyfikatów za pośrednictwem centralnej bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID („brama sieciowa”) zgodnie ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w załączniku I. 2. W przypadku gdy państwa członkowskie unieważniają unijne cyfrowe zaświadczenia COVID, mogą przedłożyć listę unieważnionych certyfikatów w bramie sieciowej. 3. W przypadku gdy państwa członkowskie przedkładają listy unieważnionych certyfikatów, organy wydające prowadzą listę unieważnionych certyfikatów. 4. Jeżeli dane osobowe są wymieniane za pośrednictwem bramy sieciowej, przetwarzanie ogranicza się do celu, jakim jest wspieranie wymiany informacji o unieważnieniu. Takie dane osobowe wykorzystuje się wyłącznie do celów weryfikacji statusu unieważnienia unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID wydanych w ramach zakresu stosowania rozporządzenia (UE) 2021/953. 5. Informacje przekazywane do bramy sieciowej obejmują następujące dane zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I:
6. W przypadku gdy organ wydający unieważnia unijne cyfrowe zaświadczenia COVID, które wydał na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/953 lub rozporządzenia (UE) 2021/954 i zamierza wymieniać przedmiotowe informacje za pośrednictwem bramy sieciowej, przekazuje on do bramy sieciowej w bezpiecznym formacie informacje, o których mowa w ust. 5, w formie list unieważnionych certyfikatów, zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I. 7. Organy wydające zapewniają, w miarę możliwości, rozwiązanie mające na celu poinformowanie posiadaczy unieważnionych zaświadczeń – w momencie ich unieważnienia – o statusie unieważnienia ich zaświadczeń i o jego powodach. 8. Brama sieciowa gromadzi otrzymane listy unieważnień certyfikatów. Zapewnia ona narzędzia do przekazywania tych list państwom członkowskim. Automatycznie usuwa listy według terminów ich wygaśnięcia wskazanych dla poszczególnych list przedkładanych przez organ przekazujący. 9. Wyznaczone organy krajowe lub organy urzędowe państw członkowskich przetwarzające dane osobowe za pośrednictwem bramy sieciowej są współadministratorami przetwarzanych danych. Podział odpowiednich obowiązków między współadministratorami przebiega zgodnie z załącznikiem VI. 10. Komisja jest podmiotem przetwarzającym dane osobowe, które podlegają przetwarzaniu za pośrednictwem bramy sieciowej. Do kompetencji Komisji jako podmiotu przetwarzającego dane w imieniu państw członkowskich należy zapewnienie bezpieczeństwa przesyłu i przechowywania danych osobowych w ramach bramy sieciowej oraz wypełnianie obowiązków podmiotu przetwarzającego określonych w załączniku VII. 11. Skuteczność środków technicznych i organizacyjnych służących zapewnieniu bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych za pośrednictwem bramy sieciowej jest regularnie sprawdzana i oceniana przez Komisję i przez współadministratorów. Artykuł 5b Przedkładanie przez państwa trzecie list unieważnionych certyfikatów Państwa trzecie wydające zaświadczenia COVID-19, w odniesieniu do których Komisja przyjęła akt wykonawczy na podstawie art. 3 ust. 10 lub art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/953, mogą przedkładać listy unieważnionych certyfikatów COVID-19 objętych takim aktem wykonawczym do przetwarzania przez Komisję w imieniu współadministratorów za pośrednictwem bramy sieciowej, jak określono w art. 5a, zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I. Artykuł 5c Zarządzanie przetwarzaniem danych osobowych w centralnej bramie sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID 1. Proces decyzyjny współadministratorów jest regulowany przez grupę roboczą ustanowioną w ramach komitetu, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) 2021/953. 2. Wyznaczone organy krajowe lub organy urzędowe państw członkowskich przetwarzające dane osobowe za pośrednictwem bramy sieciowej jako współadministratorzy wyznaczają przedstawicieli do tej grupy.”; |
2) |
w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej decyzji; |
3) |
w załączniku V wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji; |
4) |
tekst w załączniku III do niniejszej decyzji dodaje się jako załącznik VI; |
5) |
tekst w załączniku IV do niniejszej decyzji dodaje się jako załącznik VII. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się po upływie czterech tygodni od jej wejścia w życie.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 211 z 15.6.2021, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/954 z dnia 14 czerwca 2021 r. w sprawie ram wydawania obywatelom państw trzecich legalnie przebywającym lub zamieszkującym na terytoriach państw członkowskich w czasie pandemii COVID-19 interoperacyjnych zaświadczeń o szczepieniu, o wyniku testu i o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19 (unijne cyfrowe zaświadczenie COVID), oraz weryfikowania i uznawania takich zaświadczeń (Dz.U. L 211 z 15.6.2021, s. 24).
(3) Zalecenie Rady (UE) 2022/290 z dnia 22 lutego 2022 r. zmieniające zalecenie Rady (UE) 2020/912 w sprawie tymczasowego ograniczenia innych niż niezbędne podróży do UE oraz ewentualnego zniesienia takiego ograniczenia (Dz.U. L 43 z 24.2.2022, s. 79).
(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1073 z dnia 28 czerwca 2021 r. ustanawiająca specyfikacje techniczne i zasady do celów wdrożenia ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 (Dz.U. L 230 z 30.6.2021, s. 32).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (UE) z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
(7) Komisja publikuje dalsze informacje na temat norm bezpieczeństwa mających zastosowanie do wszystkich systemów informatycznych Komisji Europejskiej pod adresem: https://ec.europa.eu/info/publications/security-standards-applying-all-european-commission-information-systems_pl.
(8) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1126 z dnia 8 lipca 2021 r. ustanawiająca równoważność zaświadczeń COVID-19 wydawanych przez Szwajcarię z zaświadczeniami wydawanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 49).
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku I do decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 dodaje się sekcję 9 w brzmieniu:
„9. ROZWIĄZANIE W ZAKRESIE UNIEWAŻNIENIA
9.1. Tworzenie listy unieważnionych DCC (DRL)
Brama sieciowa zapewnia punkty końcowe i funkcje umożliwiające przechowywanie list unieważnionych certyfikatów i zarządzanie nimi:
9.2. Model zaufania
Wszystkie połączenia są ustanawiane na podstawie standardowego modelu zaufania DCCG w certyfikatach NBTLS i NBUP (zob. zarządzanie certyfikatami). Wszystkie informacje są pakowane i przesyłane za pomocą wiadomości CMS w celu zapewnienia integralności.
9.3. Budowa partii
9.3.1. Partia (ang. batch)
Każda lista unieważnionych certyfikatów zawiera jedną pozycję lub większą ich liczbę i jest pakowana w partie zawierające zestaw skrótów (ang. hashes) i ich metadanych. Partia jest niezmienna i określa datę wygaśnięcia, która wskazuje, kiedy daną partię można usunąć. Data wygaśnięcia wszystkich pozycji w partii musi być dokładnie taka sama – oznacza to, że partie muszą być pogrupowane według daty wygaśnięcia i podpisania DSC. Każda partia zawiera maksymalnie 1 000 pozycji. Jeżeli lista unieważnionych certyfikatów składa się z ponad 1 000 pozycji, wówczas tworzy się kilka partii. Każda pozycja może występować w co najwyżej jednej partii. Partia jest pakowana do struktury CMS i podpisywana certyfikatem NBUP kraju wysyłającego.
9.3.2. Indeks partii (ang. Batch Index)
Po utworzeniu partii brama sieciowa nadaje jej niepowtarzalne ID i partia jest automatycznie dodawana do indeksu. Indeks partii jest uporządkowany według daty modyfikacji, w porządku chronologicznym rosnącym.
9.3.3. Zachowanie bramy sieciowej
Brama sieciowa przetwarza partie unieważnień bez żadnych zmian: nie może ona aktualizować, usuwać ani dodawać żadnych informacji do partii. Partie są przekazywane wszystkim upoważnionym krajom (zob. rozdział 9.6).
Brama sieciowa aktywnie obserwuje daty wygaśnięcia partii i usuwa partie, które wygasły. Po usunięciu partii brama sieciowa odsyła, w odniesieniu do URL usuniętej partii, komunikat „HTTP 410 Gone”. W związku z tym partia pojawia się w indeksie partii jako „usunięta”.
9.4. Rodzaje skrótu (ang. Hash Types)
Lista unieważnionych certyfikatów zawiera skróty, które mogą odpowiadać różnym rodzajom/atrybutom unieważnienia. Te rodzaje lub atrybuty są wskazane w tworzeniu list unieważnionych certyfikatów. Obecne rodzaje są następujące:
Rodzaj |
Atrybut |
Obliczenie skrótu (ang. Hash Calculation) |
SIGNATURE |
DCC Signature |
SHA256 of DCC Signature |
UCI |
UCI (Unique Certificate Identifier) |
SHA256 of UCI |
COUNTRYCODEUCI |
Issuing Country Code + UCI |
SHA256 of Issuing CountryCode + UCI |
Tylko pierwsze 128 bitów skrótów zakodowanych jako ciągi (ang. strings) base64 umieszcza się w partiach i wykorzystuje do identyfikacji unieważnionych DCC (1).
9.4.1. Rodzaj skrótu: SHA256(Podpis DCC)
W tym przypadku skrót oblicza się na podstawie bajtów podpisu COSE_SIGN1 z CWT. W przypadku podpisów RSA cały podpis zostanie wykorzystany jako dane wejściowe. Wzór dla podpisanych certyfikatów EC-DSA wykorzystuje wartość r jako dane wejściowe:
SHA256(r)
[wymagane w przypadku wszystkich nowych wdrożeń]
9.4.2. Rodzaj skrótu: SHA256(UCI)
W tym przypadku skrót oblicza się dla ciągu UCI zakodowanego w UTF-8 i przekształconego na tablicę bajtów (ang. byte array).
[przestarzałe (2), ale obsługiwane ze względu na kompatybilność wsteczną]
9.4.3. Rodzaj skrótu: SHA256(Wydawanie CountryCode+UCI)
W tym przypadku CountryCode zakodowano jako ciąg UTF-8 złączony z UCI zakodowanym ciągiem UTF-8. Następnie przekształca się go w tablicę bajtów i wykorzystuje jako dane wejściowe do funkcji skrótu.
[przestarzałe2, ale obsługiwane ze względu na kompatybilność wsteczną]
9.5. Struktura API
9.5.1. API dostarczająca pozycje unieważnienia
9.5.1.1.
API dostarcza pozycje listy unieważnionych certyfikatów w partiach, w tym indeks partii.
9.5.1.2.
9.5.1.2.1. Punkt końcowy pobrania listy partii
Punkty końcowe są zgodne z prostym wzorem i odsyłają listę partii z małą obwolutą (ang. wrapper) dostarczającą metadane. Partie są sortowane według daty w porządku rosnącym (chronologicznym):
/revocation-list
Verb: GET
Content-Type: application/json
Response: JSON Array
|
{
|
|
} |
Uwaga: Wynik jest domyślnie ograniczony do 1 000. Jeżeli znacznik „more” jest ustawiony na „true”, odpowiedź wskazuje, że dostępna jest większa liczba partii do pobrania. Aby pobrać więcej pozycji, klient musi ustawić nagłówek (ang. header) If-Modified-Since na datę nie wcześniejszą niż ostatni otrzymany wpis.
Odpowiedź zawiera tablicę JSON o następującej strukturze:
Pole |
Definicja |
more |
Boolean Flag, który wskazuje, że jest więcej partii. |
batches |
Tablica z istniejącymi partiami. |
batchId |
https://en.wikipedia.org/wiki/Universally_unique_identifier |
country |
Kod państwa ISO 3166 |
date |
ISO 8601 Data UTC. Data dodania lub usunięcia partii. |
deleted |
boolean. „True”, jeżeli usunięto. Po ustawieniu znacznika „deleted” wpis może zostać ostatecznie usunięty z wyników wyszukiwania po 7 dniach. |
9.5.1.2.1.1. Kody odpowiedzi
Kod |
Opis |
200 |
Wszystko ok. |
204 |
Brak treści, jeżeli treść nagłówka „If-Modified-Since” nie ma odpowiednika. |
Nagłówek żądania (ang. Request Header)
Nagłówek |
Obowiązkowe |
Opis |
If-Modified-Since |
Tak |
Ten nagłówek zawiera ostatnią pobraną datę, aby uzyskać tylko najnowsze wyniki. Przy pierwszym wywołaniu nagłówek powinien być ustawiony na „2021-06-01T00:00:00Z” |
9.5.1.2.2. Punkt końcowy pobrania partii
Partie zawierają wykaz identyfikatorów certyfikatu:
/revocation-list/{batchId}
Verb: GET
Accepts: application/cms
Response:CMS with Content
|
{
|
|
} |
Odpowiedź zawiera CMS z podpisem, który musi odpowiadać certyfikatowi NBUP państwa. Wszystkie elementy na tablicy JSON mają następującą strukturę:
Pole |
Obowiązkowe |
Rodzaj |
Definicja |
expires |
Tak |
String |
Data, w której element można usunąć. ISO8601 data/godzina UTC |
country |
Tak |
String |
Kod państwa ISO 3166 |
hashType |
Tak |
String |
Rodzaj skrótu w podanych pozycjach (zob. rodzaje skrótów) |
entries |
Tak |
JSON Object Array |
Zob. pozycje w tabeli |
kid |
Tak |
String |
zakodowana base64 KID DSC używanego do podpisywania DCC. Jeżeli KID nie jest znany, można użyć ciągu `UNKNOWN_KID` (z wyłączeniem `). |
Uwagi: |
— |
Partie są grupowane według daty wygaśnięcia i DSC – wszystkie pozycje wygasają w tym samym czasie i zostały podpisane tym samym kluczem. |
— |
Czas wygaśnięcia jest datą/godziną w UTC, ponieważ EU-DCC jest systemem globalnym i konieczne jest używanie jednoznacznego czasu. |
— |
Datę wygaśnięcia trwale unieważnionego DCC ustala się na dzień wygaśnięcia odpowiedniego DSC używanego do podpisania DCC lub na czas wygaśnięcia unieważnionych DCC (w którym to przypadku stosowane godziny NumericDate/epoch traktuje się jako znajdujące się w strefie czasowej UTC). |
— |
Krajowy system zaplecza (NB, ang. National Backend) usuwa pozycje z listy unieważnionych certyfikatów po upływie daty wygaśnięcia. |
— |
NB może usunąć pozycje z listy unieważnionych certyfikatów, w przypadku gdy kid użyty do podpisania DCC zostanie unieważniony. |
9.5.1.2.2.1. Pozycje
Pole |
Obowiązkowe |
Rodzaj |
Definicja |
hash |
Tak |
String |
Pierwsze 128 bitów skrótu SHA256 zakodowane jako ciąg base64 |
Uwaga: Obiekt wpisów zawiera obecnie tylko skrót, ale w celu zapewnienia kompatybilności ze zmianami w przyszłości wybrano obiekt, a nie tablicę json.
9.5.1.2.2.2. Kody odpowiedzi
Kod |
Opis |
200 |
Wszystko ok. |
410 |
Partia wykorzystana (ang. gone). Partia może zostać usunięta w krajowym systemie zaplecza. |
9.5.1.2.2.3. Nagłówki odpowiedzi
Nagłówek |
Opis |
ETag |
Numer identyfikacyjny partii (ang. Batch ID). |
9.5.1.2.3. Punkt końcowy przesłania partii
Przesyłanie odbywa się w tym samym punkcie końcowym za pośrednictwem czasownika POST (ang. POST Verb):
/revocation-list
Verb: POST
Accepts: application/cms
Request: CMS with Content
ContentType: application/cms
Content:
|
{
|
|
} |
Partię należy podpisać za pomocą certyfikatu NBUP. Brama sieciowa sprawdza, czy podpis został ustawiony przez NBUP dla danego państwa. Jeżeli kontrola podpisu nie powiodła się, przesłanie nie powiedzie się.
UWAGA: Każda partia jest niezmienna (ang. immutable) i nie może być zmieniana po przesłaniu. Można ją jednak usunąć. Przechowuje się ID każdej usuniętej partii, a przesłanie nowej partii o tym samym ID zostaje odrzucone.
9.5.1.2.4. Punkt końcowy usuwania partii
Partia może zostać usunięta z tego samego punktu końcowego za pośrednictwem czasownika DELETE (ang. DELETE Verb):
/revocation-list
Verb: DELETE
Accepts: application/cms
ContentType: application/cms
Request: CMS with Content
Content:
|
{
|
|
} |
lub, ze względu na kompatybilność, do następującego punktu końcowego z czasownikiem POST:
/revocation-list/delete
Verb: POST
Accepts: application/cms
ContentType: application/cms
Request: CMS with Content
Content:
|
{
|
|
} |
9.6. Ochrona API/RODO
W niniejszej sekcji określono środki służące wdrożeniu w celu zapewnienia zgodności z przepisami rozporządzenia (UE) 2021/953 w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych.
9.6.1. Istniejące uwierzytelnianie
Obecnie brama sieciowa wykorzystuje certyfikat NBTLS do uwierzytelniania państw łączących się z bramą sieciową. Uwierzytelnienie to można wykorzystać do określenia tożsamości państwa podłączonego do bramy sieciowej. Tożsamość tę można następnie wykorzystać do wdrożenia kontroli dostępu.
9.6.2. Kontrola dostępu
Aby móc zgodnie z prawem przetwarzać dane osobowe, brama sieciowa musi wdrożyć mechanizm kontroli dostępu.
Brama sieciowa wdraża wykaz kontroli dostępu połączony z zabezpieczeniem opartym na rolach. W tym systemie należy zachować dwie tabele – jedną tabelę opisującą, które role mogą stosować które operacje do których zasobów, a drugą tabelę opisującą, które role są przypisane do których użytkowników.
W celu przeprowadzenia kontroli wymaganych w niniejszym dokumencie wymagane są trzy role, tj.:
|
RevocationListReader |
|
RevocationUploader |
|
RevocationDeleter |
Następujące punkty końcowe sprawdzają, czy użytkownik posiada rolę RevocationListReader; jeżeli tak, wówczas dostęp zostanie przyznany, jeżeli nie, wówczas zostanie zwrócony komunikat HTTP 403 Forbidden:
GET/revocation-list/
GET/revocation-list/{batchId}
Następujące punkty końcowe muszą sprawdzić, czy użytkownik (ang. User) posiada rolę (ang. Role) RevocationUploader; jeżeli tak, wówczas dostęp zostanie przyznany, jeżeli nie, wówczas zostanie zwrócony komunikat HTTP 403 Forbidden:
POST/revocation-list
Następujące punkty końcowe muszą sprawdzić, czy użytkownik posiada rolę RevocationDeleter; jeżeli tak, wówczas dostęp zostanie przyznany, jeżeli nie, wówczas zostanie zwrócony komunikat HTTP 403 Forbidden:
DELETE/revocation-list
POST/revocation-list/delete
Brama sieciowa zapewnia również wiarygodną metodę, dzięki której administratorzy mogą zarządzać rolami powiązanymi z użytkownikami w taki sposób, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia błędów ludzkich, nie obciążając jednocześnie administratorów funkcjonalnych.”
(1) W odniesieniu do szczegółowych opisów API należy również wziąć pod uwagę pkt 9.5.1.2.
(2) Przestarzałe oznacza, że funkcja ta nie jest brana pod uwagę w przypadku nowych wdrożeń, lecz jest obsługiwana w odniesieniu do już realizowanych wdrożeń przez ściśle określony czas.
ZAŁĄCZNIK II
Sekcja 3 załącznika V do decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 otrzymuje brzmienie:
„3. Wspólne struktury i wymagania ogólne
Nie wydaje się unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, jeżeli ze względu na brakujące informacje nie wszystkie pola danych można prawidłowo wypełnić zgodnie z niniejszą specyfikacją. Powyższego nie należy interpretować jako wpływającego na obowiązek państw członkowskich w zakresie wydawania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.
Informacje we wszystkich polach można podawać przy użyciu pełnego zestawu znaków UNICODE 13.0 zakodowanych przy użyciu UTF-8, chyba że znaki te wyraźnie ograniczają się do zestawów wartości lub węższych zestawów znaków.
Wspólna struktura jest następująca:
„JSON”:{
„ver”:<informacje dotyczące wersji>,
„nam”:{
<informacje dotyczące imienia i nazwiska osoby>
},
„dob”:<data urodzenia>,
„v” lub „t” lub „r”:[
{<dawka szczepionki lub informacja o badaniu lub powrocie do zdrowia, jeden wpis>}
]
}
Szczegółowe informacje na temat poszczególnych kategorii i pól przedstawiono w kolejnych sekcjach.
W przypadku gdy przepisy wskazują, że pole powinno zostać pominięte, oznacza to, że jego zawartość musi być pusta i że ani nazwa, ani wartość pola nie są dozwolone w treści.
3.1. Wersja
Należy podać informacje na temat wersji. Zapisywanie wersji następuje zgodnie z wersjonowaniem semantycznym (ang. Semantic Versioning) (semver: https://semver.org). W czasie wydawania zaświadczenia powinna to być jedna z oficjalnie opublikowanych wersji (aktualna lub jedna ze starszych oficjalnie opublikowanych wersji). Więcej informacji na ten temat znajduje się w sekcji dotyczącej lokalizacji schematu JSON (ang. JSON Schema).
ID pola |
Nazwa pola |
Instrukcje |
ver |
Wersja schematu |
Odpowiada identyfikatorowi wersji schematu wykorzystywanej na potrzeby sporządzania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID-19. Przykład: „ver”:„1.3.0” |
3.2. Imię i nazwisko oraz data urodzenia osoby
Imię i nazwisko osoby to oficjalne pełne imię i nazwisko osoby, odpowiadające imieniu i nazwisku podanym w dokumentach podróży. Identyfikatorem struktury jest nam. Należy podać imię i nazwisko dokładnie 1 (jednej) osoby.
ID pola |
Nazwa pola |
Instrukcje |
nam/fn |
Nazwisko(-a) |
Nazwisko(-a) posiadacza. Jeżeli posiadacz nie ma nazwiska, a ma imię, pole należy pominąć. We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wszystkie nazwiska. W przypadku kilku nazwisk należy je oddzielić spacją. Nazwiska wieloczłonowe zawierające łączniki lub podobne znaki muszą jednak pozostać niezmienione. Przykłady: „fn”:„Musterfrau-Gößinger” „fn”:„Musterfrau-Gößinger Müller” |
nam/fnt |
Znormalizowane nazwisko(-a) |
Nazwisko(-a) posiadacza transliterowane przy zastosowaniu tej samej konwencji jak konwencja stosowana w dokumentach podróży posiadacza odczytywanych maszynowo (np. zasady określone w ICAO Doc 9303 część 3). Jeżeli posiadacz nie ma nazwiska, a ma imię, pole należy pominąć. We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wyłącznie znaki A-Z i <. Maksymalna długość: 80 znaków (zgodnie ze specyfikacją ICAO 9303). Przykłady: „fnt”:„MUSTERFRAU<GOESSINGER” „fnt”:„MUSTERFRAU<GOESSINGER<MUELLER” |
nam/gn |
Imię(-ona) |
Imię(-ona) posiadacza. Jeżeli posiadacz nie ma imienia, a ma nazwisko, pole należy pominąć. We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wszystkie imiona. W przypadku kilku imion należy je oddzielić spacją. Przykład: „gn”:„Isolde Erika” |
nam/gnt |
Znormalizowane imię(-ona) |
Imię(-ona) posiadacza transliterowane przy zastosowaniu tej samej konwencji jak konwencja stosowana w dokumentach podróży posiadacza odczytywanych maszynowo (np. zasady określone w ICAO Doc 9303 część 3). Jeżeli posiadacz nie ma imienia, a ma nazwisko, pole należy pominąć. We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wyłącznie znaki A-Z i <. Maksymalna długość: 80 znaków. Przykład: „gnt”:„ISOLDE<ERIKA” |
dob |
Data urodzenia |
Data urodzenia posiadacza cyfrowego zaświadczenia COVID (DCC) Pełna lub częściowa data bez godziny w przedziale od 1900-01-01 do 2099-12-31. Jeżeli znana jest pełna lub częściowa data urodzenia, należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. „Jeżeli data urodzenia nie jest znana nawet częściowo, pole ustawia się jako pusty ciąg ”. Powyższe powinno odpowiadać informacjom podanym w dokumentach podróży. Jeżeli dostępne są informacje o dacie urodzenia, stosuje się jeden z poniższych formatów ISO 8601. Inne formaty nie są obsługiwane. YYYY-MM-DD YYYY-MM YYYY (Aplikacja weryfikatora może wykazywać brakujące części daty urodzenia przy zastosowaniu konwencji XX takiej jak konwencja stosowana w dokumentach podróży odczytywanych maszynowo, np. 1990-XX–XX.) Przykłady: „dob”:„1979-04-14” „dob”:„901-08” „dob”:„1939” „dob”:„” |
3.3. Kategorie informacji specyficznych dla danego typu zaświadczenia
W schemacie JSON obsługiwane są trzy kategorie pozycji obejmujące informacje specyficzne dla danego typu zaświadczenia. Każde unijne cyfrowe zaświadczenie COVID-19 zawiera dokładnie 1 (jedną) kategorię. Puste kategorie nie są dozwolone.
Identyfikator kategorii |
Nazwa kategorii |
Pozycje |
v |
Kategoria »szczepienie« |
Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie 1 (jedną) dawkę szczepionki (jedną dawkę). |
t |
Kategoria »test« |
Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie 1 (jeden) wynik testu. |
r |
Kategoria »powrót do zdrowia« |
Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję zawierającą 1 (jedno) oświadczenie dotyczące powrotu do zdrowia.” |
ZAŁĄCZNIK III
„ZAŁĄCZNIK VI
OBOWIĄZKI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH JAKO WSPÓŁADMINISTRATORÓW W ODNIESIENIU DO BRAMY SIECIOWEJ UNIJNEGO CYFROWEGO ZAŚWIADCZENIA COVID NA POTRZEBY WYMIANY LIST UNIEWAŻNIONYCH CERTYFIKATÓW DCC
SEKCJA 1
Podsekcja 1
Podział obowiązków
1) |
Współadministratorzy przetwarzają dane osobowe za pośrednictwem bramy sieciowej ram zaufania zgodnie ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w załączniku I. |
2) |
Organy wydające w państwach członkowskich pozostają jedynym administratorem w zakresie gromadzenia, wykorzystywania, ujawniania i wszelkiego innego przetwarzania informacji o unieważnieniu poza bramą sieciową, w tym w odniesieniu do procedury prowadzącej do unieważnienia zaświadczenia. |
3) |
Każdy administrator odpowiada za przetwarzanie danych osobowych za pośrednictwem bramy sieciowej zgodnie z art. 5, 24 i 26 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. |
4) |
Każdy administrator ustanawia punkt kontaktowy posiadający funkcyjną skrzynkę pocztową, która będzie służyć do komunikacji między samymi współadministratorami oraz między współadministratorami a podmiotem przetwarzającym. |
5) |
Powołana przez komitet grupa robocza, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) 2021/953, jest upoważniona do podejmowania decyzji w sprawie wszelkich kwestii wynikających z wymiany list unieważnionych certyfikatów oraz ze współadministrowania powiązanego przetwarzania danych osobowych, a także do ułatwiania skoordynowanych instrukcji dla Komisji jako podmiotu przetwarzającego. Proces podejmowania decyzji przez współadministratorów podlega tej grupie roboczej i regulaminowi, który ma zostać przez nią przyjęty. Podstawową zasadą jest, że brak uczestnictwa przez któregokolwiek ze współadministratorów w posiedzeniu tej grupy roboczej, które zostało ogłoszone co najmniej siedem (7) dni przed jego zwołaniem na piśmie, oznacza milczącą zgodę na wyniki tego posiedzenia grupy roboczej. Każdy ze współadministratorów może zwołać posiedzenie tej grupy roboczej. |
6) |
Instrukcje dla podmiotu przetwarzającego są wysyłane przez punkt kontaktowy któregokolwiek z współadministratorów w porozumieniu z pozostałymi współadministratorami, zgodnie z procesem decyzyjnym grupy roboczej, o którym mowa w pkt 5 powyżej. Współadministrator, który wydaje instrukcje, powinien przekazać je podmiotowi przetwarzającemu na piśmie i poinformować o tym wszystkich pozostałych współadministratorów. Jeżeli omawiana kwestia jest na tyle pilna, że nie pozwala na posiedzenie grupy roboczej, o którym mowa w pkt 5 powyżej, można mimo to wydać instrukcje, ale grupa robocza może je unieważnić. Instrukcje te powinny być wydawane na piśmie, a wszyscy pozostali współadministratorzy powinni być o tym informowani w momencie wydawania instrukcji. |
7) |
Grupa robocza ustanowiona zgodnie z pkt 5 powyżej nie wyklucza indywidualnych kompetencji współadministratorów do informowania swojego właściwego organu nadzorczego zgodnie z art. 33 i 24 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Takie powiadomienie nie wymaga zgody żadnego z pozostałych współadministratorów. |
8) |
W zakresie ram zaufania dostęp do wymienianych danych osobowych mogą mieć wyłącznie osoby upoważnione przez wyznaczone organy krajowe lub organy urzędowe. |
9) |
Każdy organ wydający prowadzi rejestr czynności przetwarzania, za które jest odpowiedzialny. W rejestrze tym można wskazać współadministrację. |
Podsekcja 2
Obowiązki i role w zakresie rozpatrywania wniosków osób, których dane dotyczą, oraz w zakresie informowania takich osób
1) |
Każdy administrator danych pełniący rolę organu wydającego przekazuje osobom fizycznym, których zaświadczenia unieważnił („osoby, których dane dotyczą”), informacje o odnośnym unieważnieniu i przetwarzaniu ich danych osobowych w bramie sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID w celu wsparcia wymiany list unieważnionych certyfikatów zgodnie z art. 14 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, chyba że okaże się to niemożliwe lub wymaga niewspółmiernie dużego wysiłku. |
2) |
Każdy administrator pełni rolę punktu kontaktowego dla osób fizycznych, których zaświadczenie unieważnił i rozpatruje wnioski składane przez osoby, których dane dotyczą, lub ich przedstawicieli w ramach wykonywania ich praw zgodnie z ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych. Jeżeli współadministrator otrzyma od osoby, której dane dotyczą, wniosek dotyczący zaświadczenia wydanego przez innego współadministratora, informuje osobę, której dane dotyczą, o tożsamości i danych kontaktowych tego współadministratora. Jeżeli zostaną o to poproszeni przez innego współadministratora, współadministratorzy pomagają sobie nawzajem w rozpatrywaniu wniosków osób, których dane dotyczą, i udzielają sobie nawzajem odpowiedzi bez zbędnej zwłoki, przy czym nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania prośby o udzielenie pomocy. Jeżeli wniosek dotyczy danych przedłożonych przez państwo trzecie, administrator, który otrzymuje wniosek, rozpatruje go i informuje osobę, której dane dotyczą, o tożsamości i danych kontaktowych organu wydającego w państwie trzecim. |
3) |
Każdy administrator udostępnia osobom, których dane dotyczą, treść niniejszego załącznika, w tym ustalenia określone w pkt 1 i 2. |
SEKCJA 2
Zarządzanie cyberincydentami, w tym naruszeniami ochrony danych osobowych
1) |
Współadministratorzy pomagają sobie nawzajem w identyfikacji cyberincydentów i reagowaniu na nie, w tym w przypadku naruszeń ochrony danych osobowych, w związku z przetwarzaniem za pośrednictwem bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. |
2) |
Współadministratorzy w szczególności powiadamiają się nawzajem o kwestiach takich, jak:
|
3) |
Współadministratorzy powiadamiają o wszelkich naruszeniach ochrony danych osobowych odnoszących się do operacji przetwarzania za pośrednictwem bramy sieciowej ram zaufania Komisję, właściwe organy nadzorcze i, jeśli jest to wymagane, osoby, których dane dotyczą, zgodnie z art. 33 i 34 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych lub po otrzymaniu powiadomienia ze strony Komisji. |
4) |
Każdy organ wydający wdraża odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, mające na celu:
|
SEKCJA 3
Ocena skutków dla ochrony danych
1) |
Jeżeli administrator, w celu wypełnienia swoich obowiązków określonych w art. 35 i 36 rozporządzenia (UE) 2016/679, potrzebuje informacji od innego administratora, wysyła specjalny wniosek na adres funkcyjnej skrzynki pocztowej, o której mowa w sekcji 1 podsekcja 1 pkt 4. Administrator, który otrzymał taki wniosek, dokłada wszelkich starań, aby takie informacje przekazać. |
ZAŁĄCZNIK IV
„ZAŁĄCZNIK VII
OBOWIĄZKI KOMISJI JAKO PODMIOTU PRZETWARZAJĄCEGO DANE W ODNIESIENIU DO BRAMY SIECIOWEJ UNIJNEGO CYFROWEGO ZAŚWIADCZENIA COVID NA POTRZEBY WSPIERANIA WYMIANY LIST UNIEWAŻNIONYCH CERTYFIKATÓW DCC
Komisja:
1) |
Tworzy i zapewnia bezpieczną i niezawodną infrastrukturę łączności w imieniu państw członkowskich, która wspiera wymianę list unieważnionych certyfikatów przedkładanych w bramie sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID. |
2) |
Aby wywiązać się ze swoich obowiązków jako podmiotu przetwarzającego w ramach bramy sieciowej ram zaufania dla państw członkowskich, Komisja może angażować osoby trzecie jako podwykonawców podmiotu przetwarzającego; Komisja informuje współadministratorów o wszelkich zamierzonych zmianach dotyczących dodania lub zastąpienia innych podwykonawców podmiotu przetwarzającego, dając tym samym współadministratorom możliwość wspólnego wyrażenia sprzeciwu wobec takich zmian. Komisja zapewnia, aby do podwykonawców podmiotu przetwarzającego zastosowanie miały takie same obowiązki dotyczące ochrony danych jak te określone w niniejszej decyzji. |
3) |
Przetwarza dane osobowe wyłącznie na udokumentowane polecenie administratorów, chyba że obowiązek taki nakłada na nią prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego; w takim przypadku przed rozpoczęciem czynności przetwarzania Komisja informuje współadministratorów o tym obowiązku prawnym, o ile prawo to nie zabrania udzielania takiej informacji z uwagi na ważny interes publiczny; Przetwarzanie danych przez Komisję obejmuje:
|
4) |
Wprowadzenie wszelkich najnowocześniejszych organizacyjnych, fizycznych i logicznych środków bezpieczeństwa służących utrzymaniu bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. W tym celu Komisja:
|
5) |
Wprowadza wszystkie niezbędne środki bezpieczeństwa, aby nie dopuścić do zakłócenia sprawnego funkcjonowania operacyjnego krajowych serwerów wewnętrznych. W tym celu Komisja wprowadza szczególne procedury związane z połączeniem serwerów wewnętrznych z bramą sieciową unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. Procedury te obejmują:
|
6) |
Wprowadza najnowocześniejsze fizyczne lub logiczne środki bezpieczeństwa w odniesieniu do obiektów, w których znajduje się sprzęt bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, oraz w odniesieniu do kontroli dostępu do danych logicznych i kontroli bezpiecznego dostępu. W tym celu Komisja:
|
7) |
Podejmuje działania w celu ochrony swojej domeny, obejmujące zerwanie połączeń, w przypadku znacznych odstępstw od zasad i koncepcji jakości lub bezpieczeństwa; |
8) |
Utrzymuje plan zarządzania ryzykiem związany ze swoim zakresem odpowiedzialności; |
9) |
Monitoruje – w czasie rzeczywistym – wydajność wszystkich komponentów usług w ramach bramy sieciowej ram zaufania, tworzy regularne statystyki i prowadzi rejestry. |
10) |
Zapewnia wsparcie w odniesieniu do wszystkich usług w ramach bramy sieciowej ram zaufania– w języku angielskim, całodobowo, przez siedem dni w tygodniu, drogą telefoniczną, mailową lub za pośrednictwem portalu internetowego – oraz odbiera połączenia od upoważnionych osób dzwoniących: koordynatorów bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID-19 i ich odpowiednich punktów informacyjnych, specjalistów ds. projektów i wyznaczonych osób z Komisji. |
11) |
W miarę możliwości wspiera współadministratorów za pomocą odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w wywiązywaniu się z obowiązku odpowiadania na żądania osoby, której dane dotyczą, w zakresie wykonywania jej praw określonych w rozdziale III ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. |
12) |
Wspiera współadministratorów poprzez przekazywanie im informacji na temat bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID w celu realizacji obowiązków przewidzianych w art. 32, 33, 34, 35 i 36 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. |
13) |
Zapewnia, aby dane przetwarzane w ramach bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID były niemożliwe do odczytania dla każdej osoby, która nie jest uprawniona do uzyskania do nich dostępu. |
14) |
Wprowadza wszelkie odpowiednie środki, by zapobiec sytuacji, w której operatorzy bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID mogliby uzyskać nieuprawniony dostęp do przekazywanych danych. |
15) |
Wprowadza środki mające na celu ułatwienie interoperacyjności i łączności między wyznaczonymi administratorami bramy sieciowej unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. |
16) |
Prowadzi rejestr czynności przetwarzania dokonywanych w imieniu współadministratorów zgodnie z art. 31 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1725. |
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/105 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/484
z dnia 23 marca 2022 r.
przewidująca odstępstwa od rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 oraz od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do spełniania określonych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania za rok składania wniosków 2022
(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 1875)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (1), w szczególności jego art. 69 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W tytule III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 przewiduje się płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska („płatność z tytułu zazieleniania”). Praktyki te obejmują dywersyfikację upraw zgodnie z art. 43 ust. 2 lit. a) oraz obszary proekologiczne zgodnie z art. 43 ust. 2 lit. c) wspomnianego rozporządzenia. Dodatkowe przepisy dotyczące tych praktyk określono w rozdziale 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 (2). |
(2) |
Art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 stanowi, że do celów dywersyfikacji upraw grunt ugorowany jest uznawany za uprawę inną niż trawa lub inne zielne rośliny pastewne. Oznacza to, że grunty, na których odbywał się wypas lub z których zebrano plony do celów produkcyjnych, nie mogą być uznane za grunty ugorowane. |
(3) |
Art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 stanowi, że obszary gruntów ugorowanych można uznać za obszary proekologiczne. Art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 nakłada wymóg braku produkcji rolnej, a art. 45 ust. 10b tego rozporządzenia zakazuje stosowania środków ochrony roślin na gruntach ugorowanych kwalifikujących się jako obszar proekologiczny. |
(4) |
Rosyjska inwazja na Ukrainę w dniu 24 lutego 2022 r. spowodowała gwałtowny wzrost cen towarów i miała wpływ na podaż i popyt na produkty rolne. Aby zaradzić tej sytuacji, należy zwiększyć potencjał unijnej produkcji rolnej zarówno w odniesieniu do dostaw żywności, jak i pasz. |
(5) |
Grunty ugorowane pozostają gruntami ornymi nadającymi się do produkcji roślinnej, które – choć w różnym stopniu w zależności od ich warunków, takich jak jakość gleby – mogą być natychmiast wykorzystywane do produkcji żywności i paszy. W związku z tym, aby umożliwić rolnikom wykorzystywanie w jak największym stopniu dostępnych im obszarów do celów produkcji żywności i paszy dla zwierząt, należy zezwolić państwom członkowskim na odstępstwo od warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania, w tym stosowania środków ochrony roślin, na rok składania wniosków 2022 w odniesieniu do gruntów ugorowanych, które zostały zgłoszone jako spełniające wymogi dotyczące dywersyfikacji upraw lub obszaru proekologicznego zgodnie, odpowiednio, z art. 44 ust. 4 i art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. |
(6) |
Niniejsza decyzja powinna przewidywać odstępstwa od zobowiązań w zakresie dywersyfikacji upraw i obszarów proekologicznych jedynie w takim zakresie i na taki okres, w jakim jest to absolutnie konieczne. Odstępstwa muszą być ograniczone do roku składania wniosków 2022 i służyć zaradzeniu wpływowi na podaż i popyt na produkty rolne poprzez umożliwienie zwiększenia całkowitej powierzchni gruntów ornych dostępnych do produkcji żywności i paszy. |
(7) |
Przy podejmowaniu decyzji w sprawie zastosowania odstępstw państwa te powinny należycie uwzględnić cele praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, a w szczególności konieczność wystarczającej ochrony jakości gleby oraz jakości zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej, zwłaszcza w okresach najbardziej newralgicznych dla kwitnienia i lęgu ptaków. |
(8) |
W celu zapewnienia skuteczności odstępstw dopuszczonych niniejszą decyzją z punktu widzenia zamierzonych celów, tj. złagodzenia rosnących cen surowców oraz wpływu na podaż i popyt, państwa członkowskie powinny podjąć decyzje w sprawie stosowania odstępstw w terminie 21 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji oraz powiadomić Komisję o tych decyzjach w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia. |
(9) |
Aby umożliwić Komisji monitorowanie prawidłowego stosowania odstępstw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz ich wpływu, państwa członkowskie powinny dostarczyć informacje na temat liczby gospodarstw i hektarów objętych odstępstwami. Informacje te należy dostarczyć Komisji do dnia 15 grudnia 2022 r. z wykorzystaniem istniejących instrumentów powiadamiania. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Decyzje wprowadzające odstępstwo od niektórych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania w odniesieniu do roku składania wniosków 2022
1. Na zasadzie odstępstwa od art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do roku składania wniosków 2022 państwa członkowskie mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za uprawy odrębne, mimo iż na gruntach tych odbywał się wypas, zebrano z nich plony do celów produkcyjnych lub były uprawiane.
2. Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2022 państwa członkowskie mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za obszary proekologiczne na podstawie art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, mimo iż na gruntach tych odbywał się wypas, zebrano z nich plony do celów produkcyjnych lub były uprawiane. Zastosowanie ma współczynnik ważenia określony w załączniku X do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 dla gruntów ugorowanych.
Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 10b rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, w przypadku gdy państwa członkowskie korzystają z odstępstwa, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, mogą one również podjąć decyzję o zezwoleniu na stosowanie środków ochrony roślin na tych obszarach, jeżeli odbywał się na nich wypas, zebrano z nich plony do celów produkcyjnych lub były uprawiane.
Artykuł 2
Termin
Decyzje, o których mowa w art. 1, są podejmowane w ciągu 21 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Powiadomienia
1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o decyzjach, o których mowa w art. 1, w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzje te zostały podjęte.
2. Do dnia 15 grudnia 2022 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o liczbie gospodarstw, które skorzystały z odstępstw przewidzianych w art. 1, oraz o liczbie hektarów, na których zastosowano te odstępstwa.
Artykuł 4
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2022 r.
W imieniu Komisji
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 639/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 1).
25.3.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 98/108 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2022/485
z dnia 17 marca 2022 r.
zmieniająca decyzję 2010/624/UE w sprawie zarządzania operacjami zaciągania i udzielania pożyczek wykonywanymi przez Unię w ramach europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej
(EBC/2022/11)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 122 ust. 2 oraz art. 132 ust. 1,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 17, art. 21 oraz art. 34 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (1), w szczególności art. 8,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Oprocentowanie depozytów utrzymywanych w Europejskim Banku Centralnym (EBC) zgodnie z decyzją Europejskiego Banku Centralnego 2010/624/UE (EBC/2010/17) (2) powinno być zgodne z postanowieniami art. 2 ust. 1 decyzji Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2019/1743 (EBC/2019/31) (3), tak aby zapewnić spójność oprocentowania porównywalnych depozytów w ramach Eurosystemu. |
(2) |
Decyzja 2010/624/UE (EBC/2010/17) powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zmiana
Art. 4 decyzji 2010/624/UE (EBC/2010/17) otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
Rachunki, o których mowa w art. 2, podlegają oprocentowaniu zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 1 decyzji Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2019/1743 (EBC/2019/31) (*1).
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie piątego dnia po dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 17 marca 2022 r.
Christine LAGARDE
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1 .
(2) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego 2010/624/UE z dnia 14 października 2010 r. w sprawie zarządzania operacjami zaciągania i udzielania pożyczek wykonywanymi przez Unię w ramach europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej (EBC/2010/17) (Dz.U. L 275 z 20.10.2010, s. 10).
(3) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2019/1743 z dnia 15 października 2019 r. w sprawie oprocentowania nadwyżek rezerw oraz niektórych depozytów (EBC/2019/31) (Dz.U. L 267 z 21.10.2019, s. 12).