(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/128 (2) ustanowiono saldo netto udostępniane na wydatki w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), jak również kwoty udostępniane na lata budżetowe 2021–2027 w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) zgodnie z art. 7 ust. 2 i art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (3).

(2)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 roczny pułap wydatków EFRG na lata 2021–2027 składa się z kwot maksymalnych podpułapu na wydatki związane z rynkiem i płatności bezpośrednie określonych w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 (4).

(3)

Zgodnie z art. 11 ust. 6 akapit czwarty rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji w sprawie zmniejszenia kwoty płatności bezpośrednich zgodnie z art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia i o szacunkowej kwocie wynikającej ze zmniejszenia na rok kalendarzowy 2022. Zgodnie z art. 7 ust. 2 wymienionego rozporządzenia szacunkową kwotę wynikającą z tego zmniejszenia udostępnia się jako unijne wsparcie finansowane z EFRROW.

(4)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit siódmy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji o udostępnieniu określonego odsetka swojego rocznego pułapu krajowego dla płatności bezpośrednich na rok kalendarzowy 2022 jako dodatkowego wsparcia w ramach EFRROW w roku budżetowym 2023.

(5)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 akapit siódmy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kilka państw członkowskich powiadomiło Komisję o swojej decyzji o udostępnieniu jako płatności bezpośrednie w roku kalendarzowym 2022 określonego odsetka wsparcia, które ma być sfinansowane z EFRROW w roku budżetowym 2023.

(6)

Właściwe pułapy krajowe określone w załącznikach II i III do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zostały odpowiednio dostosowane rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2022/42 (5).

(7)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 podpułap dla wydatków związanych z rynkiem i płatności bezpośrednich w ramach wieloletnich ram finansowych określony w załączniku I do tego rozporządzenia powinien zostać dostosowany w drodze dostosowania technicznego przewidzianego w art. 4 tego rozporządzenia po przesunięciach środków między EFRROW a płatnościami bezpośrednimi.

(8)

Należy zatem dostosować saldo netto udostępnione na wydatki w ramach EFRG, jak określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/128. W celu zachowania jasności należy także opublikować kwoty, które mają być udostępnione na rzecz EFRROW.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/128,

(1)

Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, organów lub podmiotów związanych z reżimem byłego prezydenta Saddama Husseina, których fundusze i zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu oraz zakazowi ich udostępniania.

(2)

Dnia 3 marca 2022 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ podjął decyzję o wykreśleniu siedmiu osób z wykazu osób i podmiotów, względem których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 1210/2003,

(1)

W wyniku dochodzenia antydumpingowego Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 925/2009 (2), cło antydumpingowe na niektóre rodzaje folii aluminiowej pochodzące z Armenii, Brazylii i Chin („pierwotne dochodzenie”). W następstwie przeglądu wygaśnięcia przeprowadzonego na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/2384 (3) rozszerzyła w dniu 17 grudnia 2015 r. środki w odniesieniu do wywozu z Chin i zniosła środki w odniesieniu do Brazylii („poprzednie dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia”). Środki antydumpingowe wprowadzone wobec przywozu pochodzącego z Armenii wygasły w dniu 7 października 2014 r.

(2)

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego Komisja rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/271 (4) rozszerzyła cło antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz nieznacznie zmodyfikowanych niektórych rodzajów folii aluminiowych.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/1474 (5) Komisja, w następstwie drugiego dochodzenia w sprawie obejścia środków zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozszerzyła cło antydumpingowe, nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/2384 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/271 wobec przywozu niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej wysyłanych z Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii.

(4)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (6) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5)

W dniu 10 września 2020 r. z wnioskiem wystąpili producenci unijni reprezentujący około 90 % ogólnej produkcji unijnej niektórych rodzajów folii aluminiowej („wnioskodawcy”). Wniosek o przeprowadzenie przeglądu oparto na uzasadnieniu, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(6)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 17 grudnia 2020 r. Komisja wszczęła, w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (7) („zawiadomienie o wszczęciu”), przegląd wygaśnięcia w odniesieniu do przywozu niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”), na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(7)

Dochodzenie dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 października 2019 r. do dnia 30 września 2020 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawców, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących oraz władze Chin, znanych importerów, dostawców i użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(9)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(10)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(11)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktu podobnego na terenie Unii. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Produkcja producentów unijnych objętych próbą odpowiadała 77 % całkowitej szacunkowej produkcji unijnej i 75 % szacunkowej wielkości sprzedaży produktu podobnego w Unii. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Komisja nie otrzymała żadnych uwag. Próbę uznano zatem za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

(12)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(13)

Tylko jeden importer niepowiązany dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. W związku z powyższym kontrola wyrywkowa nie była konieczna.

(14)

Aby podjąć decyzję, czy dobór próby jest konieczny, i ewentualnie dokonać doboru, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących z ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(15)

Dwóch producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, zgłosiło się i przedstawiło wymagane informacje. Jeden z nich oświadczył jednak, że nie produkował ani nie wywoził produktu objętego przeglądem w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i dlatego nie chce współpracować w ramach dochodzenia. Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne.

(16)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(17)

Na etapie wszczęcia postępowania kwestionariusz udostępniono w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie internetowej DG ds. Handlu (8).

(18)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od wszystkich trzech producentów unijnych wybranych do próby. Producent eksportujący, który zgłosił się podczas kontroli wyrywkowej, nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi od żadnego z niepowiązanych importerów. Żaden z użytkowników nie dostarczył kwestionariusza ani nie zgłosił się w trakcie dochodzenia. Rząd ChRL również nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(19)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących lub rządu ChRL, ustalenia dotyczące dumpingu i szkody zostały dokonane na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Misja Chińskiej Republiki Ludowej przy Unii Europejskiej została odpowiednio poinformowana. Nie otrzymano żadnych uwag.

(20)

Komisja zgromadziła wszelkie informacje uznane za niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia. Zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków pandemii COVID-19 w odniesieniu do dochodzeń antydumpingowych i antysubsydyjnych (9) przeprowadzono zdalne kontrole krzyżowe w formie wideokonferencji z następującymi przedsiębiorstwami:

—

Alcomet AD, Shumen, Bułgaria

—

Slim Aluminium SpA, Cisterna di Latina, Włochy

—

Symetal, Ateny, Grecja

(21)

Produktem objętym przeglądem jest folia aluminiowa o grubości nie mniejszej niż 0,008 mm i nie większej niż 0,018 mm, bez podłoża, walcowana, ale nieobrobiona więcej, w rolkach o szerokości nieprzekraczającej 650 mm i o masie przekraczającej 10 kg, pochodząca z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”), obecnie objęta kodem CN ex 7607 11 19 (kod TARIC 7607111910) („produkt objęty przeglądem”, „folia aluminiowa do użytku domowego”).

(22)

Produkt objęty przeglądem wykorzystuje się do wielofunkcyjnego, krótkotrwałego pakowania w gospodarstwach domowych, gastronomii, przemyśle spożywczym i kwiaciarniach.

(23)

W toku pierwotnego dochodzenia oraz poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym przeglądzie wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(24)

Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(25)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązującego środka doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(26)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz produktu objętego przeglądem z ChRL był wprawdzie kontynuowany, ale osiągnął jedynie 1 588 ton, co stanowiło 2 % udziału w rynku konsumpcji unijnej. Większość tego wywozu odbywała się w ramach procedury uszlachetniania czynnego (10) i stąd nie była przedmiotem ceł antydumpingowych ani opłat celnych. Komisja stwierdziła, że taka wielkość przywozu jest wystarczająco reprezentatywna do celów badania, czy dumping nadal miał miejsce w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(27)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych w momencie wszczęcia dochodzenia, wskazujących na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej, Komisja wszczęła dochodzenie w odniesieniu do producentów eksportujących z tego państwa na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(28)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do ostatecznego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkich producentów w ChRL do udzielenia informacji w odniesieniu do materiałów stosowanych do produkcji produktu objętego przeglądem. Żaden producent nie przedstawił tych informacji.

(29)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano żadnych informacji.

(30)

Nie otrzymano żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego. Komisja poinformowała, że jeżeli ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18, wynik może być mniej korzystny dla strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała. Nie otrzymano żadnych uwag ze strony rządu ChRL.

(31)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja stwierdziła, że w świetle dowodów dostępnych na tym etapie dochodzenia, krajami potencjalnie reprezentatywnymi dla celów określenia wartości normalnej opartej na niezniekształconych cenach lub wskaźnikach zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego dla ChRL są Brazylia i Turcja. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(32)

W dniu 29 stycznia 2021 r. Komisja wydała pierwszą notę do akt („pierwsza nota dotycząca czynników produkcji”) i poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W pierwszej nocie Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, nakłady pracy i energia, wykorzystywanych w produkcji produktu objętego przeglądem, w oparciu o wniosek o dokonanie przeglądu oraz informacje przedłożone przez wnioskodawców. Ponadto, w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, Komisja na tym etapie dochodzenia wskazała trzy potencjalnie reprezentatywne kraje, a mianowicie Brazylię, Federację Rosyjską („Rosja”) i Turcję. Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących pierwszej noty.

(33)

W dniu 28 maja 2021 r. Komisja wydała drugą notę do akt („druga nota dotycząca czynników produkcji”). W nocie tej Komisja ustaliła wykaz czynników produkcji i poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. Komisja wybrała Turcję jako kraj reprezentatywny. Wobec braku odpowiedniego reprezentatywnego producenta produktu objętego przeglądem w którymkolwiek z możliwych reprezentatywnych krajów, Komisja uznała, że dane przedsiębiorstw wytwarzających produkt należący do tej samej ogólnej kategorii co produkt objęty przeglądem mogą być odpowiednie do pozyskania danych finansowych (koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne (SG&A) oraz zyski). W związku z tym Komisja poinformowała zainteresowane strony, że ustali koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski na podstawie informacji finansowych pochodzących od pięciu tureckich przedsiębiorstw produkujących elementy wyciskane z aluminium. Komisja uznała, że elementy wyciskane z aluminium są produktami o właściwościach technicznych bardzo zbliżonych do produktu objętego przeglądem, a ponadto mają podobny skład surowcowy. Produkty te są często wytwarzane przez te same przedsiębiorstwa, co produkt objęty przeglądem, lub w ramach tej samej grupy. Biorąc pod uwagę podobieństwa między produktem objętym przeglądem a elementami wyciskanymi z aluminium, a także fakt, że zidentyfikowano przynoszących zyski producentów elementów wyciskanych z aluminium, dane te uznaje się za reprezentatywne dla sytuacji przedsiębiorstw wytwarzających produkt objęty przeglądem, a zatem za odpowiednie do ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(34)

Komisja zaprosiła zainteresowane strony do zgłaszania uwag, ale nie otrzymała żadnych uwag na temat drugiej noty.

(35)

W toku prowadzonych niedawno dochodzeń dotyczących sektora aluminium w ChRL (11) Komisja ustaliła, że istnieją znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(36)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (12). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze aluminium znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (13), a ponadto rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (14). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Faktycznie, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że dochodzi do koncentracji zasobów w sektorach uznanych przez rząd ChRL za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są one przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (15). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (16). Podobnie Komisja ustaliła, że w sektorze aluminium występują zakłócenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (17), a także zakłócenia rynków finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności jeżeli chodzi o dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL (18).

(37)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora aluminium w ChRL w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, a także w dokumencie roboczym służb Komisji w sprawie znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (19) („sprawozdanie”), który opiera się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL stwierdzonych również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(38)

Wniosek w tej sprawie odnosił się do sprawozdania, w szczególności do części dotyczących sektora aluminium i przedsiębiorstw państwowych, a także do poprzednich dochodzeń Komisji dotyczących produktów przetworzonych (20). Ponadto wniosek odnosił się do niezależnych badań, w których stwierdzono, że chiński rynek aluminium jest zakłócony z powodu znacznego subsydiowania, takich jak badanie OECD z 2019 r. pt. „Badanie zakłóceń na rynkach międzynarodowych – łańcuch wartości aluminium” (21) i raport z 2017 r. niemieckiego stowarzyszenia przemysłu metali nieżelaznych WVMetalle (22). Badania te umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła uwag na temat tych badań. We wniosku podkreślono, że w badaniach tych udokumentowano znaczącą obecność przedsiębiorstw państwowych w chińskim sektorze aluminium, zapewnianie producentom aluminium tanich surowców, a także istnienie systemu podatkowego, który skutecznie zakłóca rynek. Odnosząc się ponownie do raportu i poprzedniego dochodzenia Komisji, we wniosku wskazano ponadto, że władze chińskie ustalają ceny węgla, energii elektrycznej, gazu ziemnego i ropy naftowej, co powoduje zakłócenie cen energii w sektorze aluminium. W tym samym duchu we wniosku wspomniano o zakłóceniach płac w sektorze aluminium. Ponadto we wniosku zarzucono zniekształcenia kosztów maszyn, w szczególności biorąc pod uwagę, że sektor aluminium jest uznawany przez władze chińskie za „sektor promowany” i jako taki jest wymieniony w katalogu wytycznych rządu chińskiego dotyczącym dostosowania struktury przemysłowej, w tym w jego ostatniej wersji z 2019 r. (23) We wniosku wskazano ponadto na zniekształcenia kosztów finansowych wynikające z ogólnej struktury chińskiego systemu bankowego, a także z szeregu dokumentów programowych – takich jak krajowe i sektorowe plany pięcioletnie lub polityki wzywające instytucje finansowe do wspierania przemysłu aluminiowego. We wniosku wymieniono także zakłócenia wynikające z dodatkowych środków rządowych, takich jak program kredytowy dla sprzedawców eksportowych, odliczenie od podatku dochodowego wydatków na badania i rozwój lub obniżki VAT od sprzętu wyprodukowanego w kraju. We wniosku odniesiono się w związku z tym do prowadzonego w 2018 r. przez Departament Handlu Stanów Zjednoczonych dochodzenia w sprawie subsydiów w chińskim sektorze folii aluminiowej (24).

(39)

W sektorze aluminium rząd ChRL nadal posiada znaczny stopień własności i kontroli w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Wielu największych producentów jest własnością państwa. Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów produktu objętego przeglądem nie można było ustalić dokładnych proporcji prywatnych i państwowych producentów. W toku dochodzenia potwierdzono jednak, że w sektorze aluminium wielu dużych producentów jest przedsiębiorstwami państwowymi, w tym Aluminium Corporation of China lub Shenhuo Group Aluminium, które również wytwarzają produkt objęty przeglądem.

(40)

Jeżeli chodzi o możliwości ingerowania w ceny i koszty przez rząd ChRL dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, zarówno publiczne, jak i prywatne przedsiębiorstwa w sektorze aluminium są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. Komisja obszernie udokumentowała działania dotyczące rozbudowy partii w swoich poprzednich dochodzeniach dotyczących sektora aluminium, w których uczestniczyło wielu producentów wytwarzających również produkt objęty przeglądem (25). Ponadto wielu producentów produktu objętego przeglądem wyraźnie zwraca uwagę na swoich stronach internetowych na działania dotyczące rozbudowy partii, posiada członków partii w kierownictwie przedsiębiorstwa i podkreśla swoje powiązanie z KPCh.

(41)

Na przykład grupa Nanshan zgłosiła ostatnio następujące informacje w odniesieniu do wydarzenia poświęconego rozbudowie partii, które odbyło się w marcu 2021 r.: „dnia 19 marca komórka partii bezpośrednio związana z Nanshan Holdings zorganizowała imprezę tematyczną pt. »dzień partii w marcu« oraz dogłębne badania i wdrażanie ducha przemówienia Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga na konferencji studyjnej i edukacyjnej poświęconej historii partii, zbieraniu sił i ciężkiej pracy. Spotkaniu przewodniczyli odpowiedni przywódcy komórki partii bezpośrednio związanej z Nanshan Holdings. Sekretarz komórki wskazał w swoim sprawozdaniu z wykładu partyjnego, że członkowie partii i kadry powinni w pełni wykorzystać ich przykładową i wiodącą rolę, nie zapominać o ich pierwotnych aspiracjach i mieć zawsze na uwadze swoją misję. […]. Wszyscy członkowie partii i kadry wyrazili, że będą dalej studiować i wdrażać ducha przemówienia sekretarza generalnego Xi Jinpinga na konferencji studyjnej i edukacyjnej poświęconej historii partii, zjednoczą myśli i działania z wymaganiami i wdrażaniem 14. planu pięcioletniego, nie zapomną o pierwotnych intencjach, a także będą pamiętać o misji i ciężko pracować. Idźcie naprzód, bądźcie odważni we wprowadzaniu innowacji, w pełni wykorzystujcie wzorcową, wiodącą rolę członków partii w przedsiębiorstwie […]” (26).

(42)

Podobnie państwowa grupa Dengfeng Electricity wskazuje na swojej stronie internetowej, że „po południu dnia 10 listopada [2020 r.] w szóstej sali posiedzeń odbyło się szkolenie z zakresu zarządzania przedsiębiorstwem z grupy. Łącznie wzięło w nim udział 66 osób m.in. dyrektorzy przedsiębiorstw z grupy i wyższa kadra kierownicza, przedstawiciele różnych działów biznesowych, bezpośrednio powiązane przedsiębiorstwa i liderzy mniejszych przedsiębiorstw. […] Następnie przedsiębiorstwo z grupy będzie dalej sumiennie studiować ważne przemówienie Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga na posiedzeniu plenarnym, rozumieć ducha posiedzenia plenarnego, […] i szczerze rozumieć podejmowanie decyzji i wdrażanie przez Komitet Centralny Partii, gromadzić mądrość i siłę, aby osiągnąć cele i zadania określone w »14. planie pięcioletnim«” (27).

(43)

Co więcej, w sektorze aluminium można zaobserwować politykę faworyzującą producentów krajowych lub innego rodzaju wpływanie na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(44)

Sektor aluminium podlega licznym planom, wytycznym, dyrektywom i innym dokumentom strategicznym wydawanym na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym. Polityki te, obowiązujące w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, począwszy od 13. pięcioletniego planu na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego (28) lub planu rozwoju sektora metali nieżelaznych (2016–2020) i innych polityk na poziomie krajowym, poprzez plany regionalne, takie jak np. obwieszczenie rządu prowincji Shandong w sprawie planu wdrożenia dotyczącego przyspieszenia wysokiej jakości rozwoju siedmiu energochłonnych gałęzi przemysłu, zostały obszernie udokumentowane w poprzednim dochodzeniu Komisji dotyczącym tego sektora (29). Podobnie Komisja szczegółowo udokumentowała, że przemysł aluminiowy korzysta z rządowych wytycznych i interwencji rządu dotyczących głównego surowca i nakładów, w szczególności energii (30). To samo dotyczy innych środków rządowych w sektorze, które zakłócają działanie sił rynkowych, takich jak m.in. polityka związana z wywozem, polityka gromadzenia zapasów, polityka zwiększania mocy produkcyjnych (31) lub zapewnianie komponentów po cenach niższych od rynkowych (32).

(45)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji głównych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania produktu objętego przeglądem. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(46)

Obecne dochodzenie nie przyniosło żadnych dowodów wskazujących, by dyskryminacyjne stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze aluminium, o którym mowa w motywie 36 powyżej, nie wpływało na producentów produktu objętego przeglądem.

(47)

Sektor aluminium pozostaje również pod wpływem zakłóceń kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o czym również mowa powyżej w motywie 36. W sektorze tym występują takie zniekształcenia zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL).

(48)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor aluminium nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 36 powyżej. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(49)

Komisja przypomina również, że wytwarzanie produktu objętego przeglądem wymaga szeregu materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego przeglądem kupują lub zamawiają te składniki, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy czynników produkcji wykorzystują nakłady pracy, które podlegają zakłóceniom; mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału; podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(50)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego przeglądem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(51)

Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła dowodów ani argumentów świadczących o sytuacji przeciwnej.

(52)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(53)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów:

(54)

Jak wyjaśniono w motywach 32–33, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej: pierwsza nota dotycząca czynników produkcji i druga nota dotycząca czynników produkcji. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o wyborze Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(55)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Armenię, Brazylię, Rosję i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa o „wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto w ODP, o których wiadomo, że wytwarzały produkt objęty przeglądem.

(56)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących krajów określonych w tej nocie.

(57)

W odniesieniu do czterech krajów wymienionych w motywie 55 powyżej Komisja sprawdziła następnie dostępność publicznych danych finansowych dotyczących producentów produktu objętego przeglądem w tych krajach.

(58)

W odniesieniu do Armenii nie było publicznie dostępnych danych finansowych dotyczących jedynego znanego producenta (34). Wobec braku uwag od zainteresowanych stron Komisja stwierdziła zatem, że Armenii nie można uznać za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(59)

W odniesieniu do Brazylii, w pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja ustaliła dwóch producentów folii aluminiowej do użytku domowego, a mianowicie Companhia Brasileira de Aluminio („CBA”) oraz Novelis do Brasil Ltda („Novelis”). CBA przynosiło straty w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, dlatego też zostało wyłączone przy ustalaniu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. W odniesieniu do Novelis, pomimo że jego dane finansowe były dostępne, a przedsiębiorstwo to przynosiło zyski w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, Komisja w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji stwierdziła, że przedsiębiorstwo to nie może być brane pod uwagę z następujących powodów: po pierwsze, Komisja zauważyła, że w Brazylii toczy się postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu z Chin produktów aluminiowych, w tym folii aluminiowej do użytku domowego. Domniemany chiński przywóz po cenach dumpingowych może mieć zakłócający wpływ na rynek brazylijski, na przykład np. poprzez powodowanie zaniżania cen lub powodowanie szkodliwych strat w brazylijskim przemyśle aluminiowym; po drugie, ogólny zysk wykazany w sprawozdaniu finansowym Novelis, znajdującym się w bazie danych Dun and Bradstreet, był niezgodny z wynikami finansowymi przynoszącymi straty, przedstawionymi w ramach dochodzenia antydumpingowego prowadzonego przez władze brazylijskie, w którym Novelis był jednym z krajowych skarżących. Wywołało to poważne wątpliwości co do jakości i dokładności danych finansowych Novelis dostępnych w bazie Dun and Bradstreet. Ponadto w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja podkreśliła istnienie ograniczeń wywozowych w odniesieniu do produktów aluminiowych w Brazylii, w szczególności kontyngentu wywozowego na kluczowe materiały (stopy aluminium) i produkt uboczny (złom aluminiowy) w produkcji folii aluminiowych do użytku domowego. W związku z tym Komisja stwierdziła w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji, że Brazylii nie można uznać za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(60)

W odniesieniu do Rosji, mimo że dane finansowe trzech producentów folii aluminiowych do użytku domowego określonych w pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji były publicznie dostępne, w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że Rosji nie można uznać za odpowiedni kraj reprezentatywny. Powodem tego wniosku było istnienie ograniczeń wywozowych w odniesieniu do aluminium, istnienie zakłóceń na rynku krajowym związanych z gazem ziemnym oraz fakt, że rynek aluminium w Rosji wydaje się być zdominowany przez jedną grupę przedsiębiorstw (Rusal), co uniemożliwia skuteczną konkurencję na rosyjskim rynku krajowym.

(61)

W odniesieniu do Turcji, spośród trzech producentów folii aluminiowej do użytku domowego wskazanych w pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji, najnowsze dane finansowe były dostępne tylko dla jednego przedsiębiorstwa, mianowicie Asaş Aluminyum. Zysk osiągnięty przez Asaş Aluminyum był jednak zbliżony do progu rentowności. Komisja nie uznała tak niskiej marży zysku za rozsądną w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, biorąc pod uwagę, że (i) jak określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/1428 nakładającym tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (35), poziom zysku osiągniętego w sektorze elementów wyciskanych z aluminium w Turcji w 2018 r. był znacznie wyższy, tj. 7,3 %, oraz (ii) zysk uzyskany przez przemysł Unii przy braku dumpingu wyrządzającego szkodę, zastosowany w pierwotnym dochodzeniu, wynosił 5 %. W związku z tym Komisja stwierdziła w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji, że dane finansowe Asaş Aluminyum nie mogą być wykorzystane jako podstawa do określenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, który stanowi, że „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(62)

Podsumowując, w Turcji nie było producentów folii aluminiowej do użytku domowego, których dane finansowe mogłyby zostać wykorzystane do określenia rozsądnej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(63)

W związku z tym Komisja rozważyła, czy można wykorzystać dane pochodzące od przedsiębiorstw wytwarzających produkt należący do tej samej ogólnej kategorii co produkt objęty przeglądem. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja uznała, że elementy wyciskane z aluminium są produktami o właściwościach technicznych bardzo zbliżonych do produktu objętego przeglądem, a ponadto mają podobny skład surowcowy. Oba produkty są często produkowane przez te same przedsiębiorstwa lub w ramach tej samej grupy. Komisja uznała zatem, że w niniejszym przypadku właściwe jest wykorzystanie danych dotyczących tureckich przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze elementów wyciskanych z aluminium. Dane finansowe obejmujące połowę okresu objętego dochodzeniem przeglądowym były dostępne dla pięciu producentów elementów wyciskanych z aluminium w Turcji (36), a dane te uznano za reprezentatywne dla sytuacji przedsiębiorstw produkujących folię aluminiową do użytku domowego. W związku z tym w celu określenia niezniekształconej i rozsądnej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku dla przedsiębiorstw produkujących folię aluminiową do użytku domowego zastosowano średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku tych pięciu przedsiębiorstw.

(64)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju oraz pięciu producentów elementów wyciskanych z aluminium jako producentów w reprezentatywnym kraju. Nie otrzymano żadnych uwag.

(65)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(66)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Turcja spełniła wszystkie kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, dlatego też uznano ją za odpowiedni kraj reprezentatywny.

(67)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych do produkcji produktu objętego przeglądem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wspomnianych w tej nocie.

(68)

Ponieważ chińscy producenci nie współpracowali, a żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła swoich uwag, Komisja oparła się na informacjach przedstawionych przez wnioskodawcę. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja uaktualniła wykaz czynników produkcji wykorzystanych do ustalenia wartości normalnej w oparciu o sprawdzone informacje przekazane przez jednego z wnioskodawców, który, według wnioskodawców i wobec braku innych informacji, został uznany za posiadającego czynniki produkcji a proces produkcji uznano za reprezentatywny dla chińskich producentów eksportujących.

(69)

Następnie w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja stwierdziła również, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z danych Global Trade Atlas („GTA”) (37) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów głównych czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja oznajmiła, że w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy (38) i energii (39) wykorzysta dane pochodzące z Tureckiego Instytutu Statystycznego.

(70)

Komisja stwierdziła wreszcie, że aby ustalić koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, wykorzysta dane finansowe pięciu tureckich producentów elementów wyciskanych z aluminium, jak określono w motywie 63 powyżej.

(71)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Komisja ustaliła stosunek pośrednich kosztów produkcji do bezpośrednich kosztów produkcji na podstawie danych producentów unijnych, o których mowa w motywie 68 powyżej, które dostarczyły szczegółowych informacji do tego celu. Metoda została należycie wyjaśniona w sekcji 3.3.4 poniżej.

(72)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony oraz zebrane i sprawdzone podczas zdalnych kontroli krzyżowych, w celu ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Czynniki w procesie produkcji folii aluminiowej do użytku domowego

(73)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej na poziomie CIF stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano w stosownych przypadkach należności celne przywozowe i koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (40).

(74)

Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ uznała w sekcji 3.3.1 powyżej, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie miały w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Wykluczenie to nie miało znaczącego wpływu, ponieważ pozostały przywóz był nadal znaczący (tj. 75 000 ton materiału foliowego, 700 000 ton oleju do walcowania i 161 000 ton złomu aluminium).

(75)

Aby ustanowić wartość odniesienia dla kosztów pracy w reprezentatywnym kraju, Komisja wykorzystała najnowsze dane statystyczne opublikowane przez turecki urząd statystyczny (41). Urząd ten publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki. Komisja określiła wartość odniesienia na podstawie godzinowych kosztów pracy za 2016 r. (42) w odniesieniu do działalności gospodarczej C.24, tj. produkcja metali (43), zgodnie z klasyfikacją NACE Rev.2. Wartości te odpowiednio skorygowano o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika cen produkcji (44) w celu odzwierciedlenia kosztów w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(76)

Ceny energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych w Turcji publikuje Turecki Instytut Statystyczny (45). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim zakresie zużycia wyrażonych w kuruszach/KWh, które odnosiły się do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(77)

Cenę gazu ziemnego dla użytkowników przemysłowych w Turcji publikuje Turecki Instytut Statystyczny (46). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen gazu w odpowiednim zakresie zużycia wyrażonych w kuruszach/m3, które odnosiły się do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(78)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(79)

Aby ustalić niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji oraz biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących, Komisja wykorzystała dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja ustaliła stosunek pośrednich kosztów produkcji do bezpośrednich kosztów produkcji na podstawie danych producentów unijnych przekazanych przez wnioskodawców. Następnie odsetek ten zastosowano w stosunku do niezniekształconej wartości bezpośrednich kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji.

(80)

W celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków Komisja oparła się na najnowszych dostępnych danych finansowych pięciu przedsiębiorstw w Turcji, które wskazano w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji jako aktywnych i przynoszących zyski producentów produktu w tej samej kategorii ogólnej, tj. elementów wyciskanych z aluminium, jak wyjaśniono w motywie 63 powyżej. Wykorzystano dane finansowe pochodzące z Dun & Bradstreet (47)dla następujących pięciu przedsiębiorstw:

(81)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(82)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów Komisja oparła się na dostarczonych przez jednego z wnioskodawców – wymienionych w motywie 68 – we wniosku o dokonanie przeglądu informacjach dotyczących zużycia każdego czynnika (materiałów i pracy) używanego w produkcji produktu objętego przeglądem. Te wskaźniki zużycia zweryfikowano w trakcie procesu zdalnej kontroli krzyżowej. Komisja następnie pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, jak opisano w sekcji 3.3.4 powyżej.

(83)

Po ustaleniu wartości niezniekształconych kosztów produkcji Komisja dodała koszty ogólne produkcji i amortyzację, wyjaśnione w motywie 78, do niezniekształconych kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji.

(84)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednim motywie Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk pięciu przedsiębiorstw w reprezentatywnym kraju. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 14,1 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 7,1 %.

(85)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(86)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów cenę eksportową ustalono w oparciu o dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Ceny eksportowe oparto zatem na cenach CIF zarejestrowanych przez Eurostat, skorygowanych do poziomu cen ex-works. Tym samym cenę eksportową CIF obniżono o koszty frachtu morskiego i koszty ubezpieczenia oraz krajowe koszty transportu w Chinach. Koszty transportu krajowego w Chinach i koszty transportu międzynarodowego oparto na informacjach przekazanych przez wnioskodawców we wniosku o dokonanie przeglądu, które uznano za zgodne z kosztami transportu obliczonymi na podstawie zewnętrznych baz danych (Bank Światowy i OECD).

(87)

Komisja dokonała porównania wartości normalnej ustalonej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego i ceny eksportowej na podstawie ceny ex-works, jak wskazano powyżej.

(88)

Na tej podstawie ustalono, że średni ważony margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem wynosił 72,2 % w ODP.

(89)

Komisja stwierdziła, że wywóz produktu objętego przeglądem z ChRL do Unii nadal był prowadzony po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(90)

Oprócz ustalenia, że w ODP miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. Analizie poddano następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, dostępność innych rynków oraz zachowania cenowe chińskiego wywozu, jak również atrakcyjność rynku unijnego. Należy przypomnieć, że z powodu braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących i rządu ChRL analizę oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, w szczególności wniosku o dokonanie przeglądu, danych statystycznych GTA i publicznie dostępnych informacji.

(91)

W celu przeprowadzenia analizy mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w ChRL i wobec braku współpracy ze strony rządu ChRL i chińskich producentów eksportujących, Komisja oparła się na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę w złożonym przez niego wniosku o dokonanie przeglądu i publicznie dostępnych informacjach, jak określono w motywach poniżej.

(92)

W toku dochodzenia wykazano, że z powodu szybkiego wzrostu w latach 2005–2015 w chińskim sektorze aluminium występuje ogólna nadwyżka mocy produkcyjnych (48). Dotyczy to również w szczególności sektora folii aluminiowej do użytku domowego (49). Według CRU około 8 % całkowitej produkcji folii aluminiowej wykorzystuje się do produkcji folii aluminiowej do użytku domowego (50). Na tej podstawie moce produkcyjne w zakresie folii aluminiowej do użytku domowego w Chinach znacznie przewyższają obecną wielkość produkcji i w związku z tym chińscy producenci są w znacznej mierze zależni od wywozu. W 2020 r. konsumpcja folii aluminiowej do użytku domowego w Chinach wynosiła około 250 000 ton, podczas gdy produkcję szacowano na około 308 000 ton, a moce produkcyjne – na około 360 000 ton. Oznacza to, że chińskie wolne moce produkcyjne wynosiły w 2020 r. około 52 000 ton, czyli 65 % konsumpcji folii aluminiowej do użytku domowego w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, która wynosiła około 80 000 ton.

(93)

Nadwyżkę mocy produkcyjnych w Chinach potwierdzają publicznie dostępne informacje Miejskiej Komisji Gospodarki i Technologii Informacyjnej w Szanghaju, z których wynika, że w Chinach powstaje nawet nowa zdolność produkcyjna w zakresie folii aluminiowej oraz że w 2020 r. osiągnęła ona rekordowy poziom 1,65 mln ton (51). Przy założeniu, że szacunkowo 8 % tych całkowitych mocy produkcyjnych (tj. 132 000 ton) zostanie wykorzystane na potrzeby folii aluminiowej do użytku domowego, sam wzrost całkowitych mocy produkcyjnych w zakresie folii aluminiowej do użytku domowego stanowiłby ponad 150 % konsumpcji w Unii.

(94)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczące wolne moce produkcyjne, które są nadal zwiększane. W przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków te wolne moce produkcyjne mogłyby zostać wykorzystane do celów wywozu do Unii.

(95)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów nie są dostępne żadne informacje na temat chińskiego rynku krajowego folii aluminiowej do użytku domowego, konsumpcję krajową ustalono na podstawie szacunków przedstawionych przez wnioskodawców w oparciu o dane CRU. Pokazało to, że całkowita konsumpcja w Chinach jest znacznie niższa od mocy zainstalowanej, a zatem producenci w Chinach są uzależnieni od rynków eksportowych. W ostatnich latach (2017–2020) w Chinach nastąpił stabilny wzrost popytu wynoszący około 3 % rocznie (tj. około 8 000 rocznie), natomiast w 2020 r. wolne mocy produkcyjne wyniosły 52 000 ton. Poziom popytu nie jest zatem na tyle wysoki, aby był w stanie wchłonąć całkowite wolne moce produkcyjne w Chinach.

(96)

Komisja przeanalizowała również sytuację na rynkach innych państw trzecich oraz ich zdolność do wchłonięcia zwiększonego wywozu folii aluminiowej do użytku domowego z Chin. W ODP chińscy producenci prowadzili wywóz do wielu innych państw trzecich, który stanowił prawie 40 % całego wywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem, przy czym głównymi rynkami wywozu był Tajlandia, Indie, Korea Południowa, Indonezja i Japonia.

(97)

Istnieje szereg środków ochrony handlu i innych ograniczeń przywozu obowiązujących wobec wywozu folii aluminiowej do użytku domowego pochodzącej z ChRL. Według Global Trade Alert (52), WTO (53) oraz informacji przekazanych we wniosku o dokonanie przeglądu (54) środki ochrony handlu są stosowane w Argentynie (środki antydumpingowe), Indiach (środki antydumpingowe), Meksyku (środki antydumpingowe), Turcji (środki antydumpingowe), Stanach Zjednoczonych (środki antydumpingowe i antysubsydyjne) oraz Indonezji (środki ochronne). Środki te pokazują, że dostęp chińskich producentów do tych rynków jest ograniczony i w związku z tym istnieje niewielkie prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu wywozu na te rynki w najbliższej przyszłości.

(98)

Jeden importer twierdził, że wzrost popytu w regionie Azji i Pacyfiku oraz niższe koszty transportu z porównaniu z kosztami ponoszonymi w związku z wywozem na rynek Unii oznaczają, że wywóz folii aluminiowej do użytku domowego do regionu Azji i Pacyfiku jest bardziej opłacalny ekonomicznie dla chińskich producentów eksportujących niż wywóz na rynek unijny, nawet pomimo środków ochrony handlu oraz innych barier handlowych w niektórych z tych krajów.

(99)

Wywóz folii aluminiowej na pięć największych rynków eksportowych Chin wzrósł o 34 % w okresie od 2017 r. do ODP. Komisja uznała jednak, że pomimo zaobserwowanego w ostatnich latach wzrostu popytu w Chinach i sąsiadujących z nimi krajach, nadal dostępne są znaczące wolne moce produkcyjne, co wskazuje, że ten wzrost popytu, mimo niższych kosztów transportu związanych z takim wywozem, prawdopodobnie nie wchłonie dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

(100)

W związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo, że duża część wolnych mocy produkcyjnych zostanie wykorzystana do zwiększenia wywozu z Chin do Unii, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia, a dostęp do rynku Unii byłby możliwy bez znacznych ograniczeń.

(101)

Komisja uznała, że poziom cen w odniesieniu do rynków innych państw trzecich będzie stanowić rozsądny wskaźnik prawdopodobnych przyszłych zachowań cenowych na rynku Unii. W związku z tym Komisja przeanalizowała poziom cen eksportowe z Chin na ich najważniejsze rynki eksportowe w ODP, tj. Tajlandii, Indii, Korei Południowej, Indonezji i Japonii. Z analizy tej wynika, że ceny eksportowe do tych państw były niższe niż ceny eksportowe do Unii, jak wyjaśniono w motywie 102. Uwzględniając ponadto znaczące marginesy dumpingu ustalone dla wywozu do Unii w ODP, nie było podstaw do stwierdzenia, że w przypadku wygaśnięcia środków ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii nie będą nadal utrzymywać się na poziomie dumpingowym.

(102)

Jak określono w motywach 119 i 120, chiński wywóz do Unii odbywał się zarówno w ramach procedur uszlachetniania czynnego (głównie), bez stosowania środków antydumpingowych lub ceł, jak i w ramach normalnego systemu celnego. Komisja uznała, że w przypadku wygaśnięcia środków przywóz w ramach normalnego systemu celnego najprawdopodobniej wzrośnie i ostatecznie znacznie przewyższy przywóz w ramach procedury uszlachetniania czynnego. Opiera się to na fakcie, że przed nałożeniem ceł antydumpingowych znaczny przywóz odbywał się w ramach normalnego systemu celnego oraz że rynek Unii, jak określono w motywie 103, jest jednym z największych rynków na świecie i jest w stanie wchłonąć przynajmniej częściowo znaczne wolne moce produkcyjne dostępne w Chinach. W związku z tym uznano, że ceny importowe w ramach normalnego systemu celnego stanowią odpowiednią wartość odniesienia do celów ustalenia, czy rynek Unii jest atrakcyjny dla chińskiego przywozu pod względem poziomu cen. Na tej podstawie ustalono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziomy chińskich cen eksportowych do Unii były średnio o 7 % wyższe niż średnia cena na innych głównych rynkach eksportowych Chin (z wyłączeniem cła antydumpingowego). Oznaczało to, że rynek Unii jest atrakcyjny pod względem cen, ponieważ jest bardziej opłacalny.

(103)

Unijny rynek folii aluminiowej jest – po rynku chińskim – drugim pod względem wielkości na świecie i odpowiada za 15 % światowego popytu (55). W związku z tym Unia jest również atrakcyjna dla chińskich producentów folii aluminiowej do użytku domowego ze względu na swoją wielkość.

(104)

Ponadto, jak wyjaśniono w motywach 2 i 3, w przeszłości chińscy producenci eksportujący wielokrotnie uzyskiwali dostęp do rynku unijnego, stosując praktyki związane z obchodzeniem środków, wywożąc nieznacznie zmodyfikowany produkt i uruchamiając działalność montażową w Tajlandii, wyłącznie w celu uniknięcia obowiązujących ceł antydumpingowych. Te praktyki związane z obchodzeniem środków wskazują na duże zainteresowanie chińskich producentów nieograniczonym dostępem do rynku unijnego, a tym samym na atrakcyjność rynku unijnego dla tych producentów.

(105)

Komisja doszła zatem do wniosku, że w przypadku wygaśnięcia obecnie obowiązujących środków chińscy producenci eksportujący prawdopodobnie przekierowaliby wywóz na rynek unijny i zastosowaliby ceny dumpingowe.

(106)

W toku dochodzenia wykazano, że wywóz z Chin był nadal wprowadzany na rynek unijny po cenach dumpingowych, a w przypadku wygaśnięcia środków nieuczciwe praktyki cenowe chińskich producentów eksportujących folię aluminiową do użytku domowego były prawdopodobnie kontynuowane na większą skalę.

(107)

Ceny chińskiego wywozu na inne główne rynki eksportowe są nawet niższe od cen stosowanych przy wywozie do Unii, a w kilku innych jurysdykcjach obowiązuje szereg środków ochrony handlu skierowanych przeciwko chińskiemu wywozowi folii aluminiowej do użytku domowego, co potwierdza nieuczciwą politykę cenową chińskich producentów eksportujących.

(108)

Ponadto Komisja stwierdziła istnienie innych wskaźników potwierdzających, że w przypadku wygaśnięcia środków, takich jak wolne moce produkcyjne w zakresie folii aluminiowej do użytku domowego w Chinach oraz atrakcyjności rynku Unii pod względem poziomu cen i rozmiaru, dumping będzie prawdopodobnie kontynuowany. Jednocześnie nie wydaje się, aby chiński rynek krajowy oraz rynki innych państw trzecich były w stanie wchłonąć jakiekolwiek znaczące wolne moce produkcyjne istniejące w Chinach, które mogłyby zostać przeznaczone na wywóz do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(109)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków.

(110)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez sześciu producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(111)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła około 39 460 ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych, a także na podstawie danych szacunkowych przekazanych przez producentów nieobjętych próbą i wnioskodawców (56). Jak wskazano w motywie 11, trzej producenci unijni objęci próbą reprezentowali ponad 80 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego.

(112)

Komisja ustaliła konsumpcję w Unii na podstawie wielkości sprzedaży własnej produkcji przemysłu Unii przeznaczonej na rynek unijny, danych statystycznych Eurostatu dotyczących wielkości przywozu na rynek unijny oraz opartego na obchodzeniu środków przywozu nieznacznie zmodyfikowanego produktu objętego przeglądem z ChRL, jak odnotowały państwa członkowskie na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego („baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6”) (57).

(113)

Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii (w tonach)  (58)

(114)

Zasadniczo w okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła. Chociaż pozostawała stosunkowo stabilna w latach 2017–2019, wzrosła o 8 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zarówno w porównaniu z rokiem poprzednim, jak i z 2017 r.

(115)

Jak wspomniano w motywie 112, Komisja określiła wielkość przywozu z ChRL na podstawie danych statystycznych Eurostatu oraz informacji z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Udział w rynku ustalono na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 113.

(116)

Przywóz z ChRL kształtował się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(117)

Przywóz produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie wzrósł w latach 2017–2019 i odnotował spadek w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Między 2017 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, w ujęciu ogólnym zmniejszył się o 24 %. Udział w rynku przywozu z ChRL pozostał stabilny w latach 2017–2019 i zmniejszył się w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym o około 1 punkt procentowy pomimo znaczącego spadku przywozu w ujęciu bezwzględnym.

(118)

Zmiany te należy jednak rozpatrywać w kontekście ogromnego wzrostu przywozu produktu, którego dotyczy obchodzenie środków, z Tajlandii w tym samym okresie, jak wskazano w motywach 131 i 133.

(119)

Produkt objęty przeglądem jest przywożony z ChRL w ramach zwykłej procedury, jak również w ramach procedury uszlachetniania czynnego.

(120)

Przywóz z ChRL w ramach zwykłej procedury, jak również w ramach procedury uszlachetniania czynnego rozwijał się w następujący sposób:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) z ChRL w ramach zwykłej procedury i w ramach procedury uszlachetniania czynnego

(121)

Wielkość przywozu w ramach normalnego systemu wzrosła o 31 % w latach 2017–2019 i znacznie spadła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co przełożyło się na wzrost udziału w rynku w latach 2017–2019 z 1,2 % do 1,5 % oraz spadek w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym do 0,3 %. Przywóz w ramach procedury uszlachetniania czynnego wykazywał odwrotną tendencję, odnotowując w latach 2017–2019 spadek o 10 % i wzrastając w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym o 20 %. Ogółem w okresie badanym wielkość przywozu w ramach systemu uszlachetniania czynnego wzrosła zatem o 8 %, aczkolwiek biorąc pod uwagę równoległy wzrost konsumpcji, która nie zyskała udziału w rynku, pozostała na ogólnym poziomie 1,7 %.

(122)

Średnia cena przywozu z ChRL kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/t)

(123)

Zasadniczo zarówno w przypadku normalnego systemu celnego, jak i procedury uszlachetniania czynnego, średnie ceny importowe z ChRL wzrosły o 8 % w okresie badanym. Ceny importowe (wszystkie procedury celne) utrzymywały się poniżej cen producentów unijnych w OD (tabela 9).

(124)

Średnia cena importowa w ramach normalnego systemu pozostała stosunkowo stabilna w latach 2017–2019 i wzrosła o 5 punktów procentowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, natomiast średnia cena importowa w ramach procedury uszlachetniania czynnego wzrastała nieprzerwanie do 2019 r., a następnie spadła o 2 punkty procentowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(125)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(126)

Wynik porównania nie wykazał podcięcia cenowego.

(127)

Bardziej szczegółowa analiza w podziale na poszczególne systemy przywozu wykazała jednak, że przywóz dokonywany w ramach procedury uszlachetniania czynnego podcinał ceny sprzedaży przemysłu Unii średnio o 7,2 %. Jak określono w motywie 173, poziom cen takiego przywozu uznano za mocny wskaźnik przyszłych poziomów cen w Unii bez ceł antydumpingowych.

(128)

Ponadto, biorąc pod uwagę średnią cenę importową całego przywozu z Chin niezależnie od systemu przywozu bez stosowania ceł antydumpingowych, stwierdzono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym podcinał on ceny sprzedaży przemysłu Unii średnio o 4,2 %. Podobnie jak powyżej, ceny te również uznano za rozsądny wskaźnik przyszłych możliwych poziomów cen w przypadku uchylenia środków.

(129)

Ponadto Komisja wzięła również pod uwagę poziom cen przywozu, którego dotyczyło obchodzenie środków, z Tajlandii, ponieważ przywóz ten pochodził w rzeczywistości od chińskich producentów eksportujących, którzy jedynie unikali obowiązujących ceł antydumpingowych na przywóz pochodzący z Chin. W toku dochodzenia ustalono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz ten (ze stosownymi korektami uwzględniającymi cła i koszty ponoszone po przywozie) podcinał ceny przemysłu Unii średnio o 3,5 %.

(130)

Przywóz produktu objętego przeglądem z pozostałych państw trzecich pochodził głównie z Armenii, Tajlandii i Turcji.

(131)

W okresie badanym wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich, a także udział w rynku i trendy cenowe kształtowały się następująco:

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(132)

W okresie badanym przywóz z innych państw trzecich wzrósł o około 9 000 ton, tj. o 26 %, czyli szybciej niż wzrost konsumpcji w Unii, powodując wzrost udziału w rynku z 46 % do 53 %.

(133)

76 % tego wzrostu (6 792 tony) stanowił jednak przywóz z Tajlandii, opierający się na obejściu ostatecznych środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu z Chin, jak określono w motywie 3, a zatem należy go uznać za przywóz z Chin.

(134)

Jak pokazano w tabeli 5, podczas gdy przywóz z innych państw trzecich z wyjątkiem Tajlandii wzrósł o 6 % w okresie badanym (2 126 ton), w tempie wolniejszym niż wzrost konsumpcji w Unii, przywóz z Tajlandii wzrósł kilka tysięcy razy, co spowodowało wzrost udziału w rynku z 0 % do 9 %. Odnotowano spadek udziału w rynku przywozu z pozostałych państw trzecich, nie licząc Tajlandii, w szczególności w okresie od 2019 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, kiedy to wzrost udziału w rynku przywozu z Tajlandii był największy (+ 5 punktów procentowych).

(135)

Ustalono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziomy cen w przywozie z Tajlandii powodowały podcięcie cenowe cen sprzedaży stosowanych przez przemysł Unii średnio o 3,5 %, jak wyjaśniono w motywie 129 powyżej, a jednocześnie ceny importowe w przywozie z pozostałych państw trzecich z wyjątkiem Tajlandii odpowiadały cenom sprzedaży stosowanym przez przemysł Unii.

(136)

Ocena sytuacji gospodarczej przemysłu Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(137)

Jak wspomniano w motywie 11, w celu oceny warunków ekonomicznych przemysłu Unii zastosowano kontrolę wyrywkową.

(138)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych podanych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczącym ceł antydumpingowych udzielone przez producentów objętych próbą, a także dane makroekonomiczne przekazane przez producentów nieobjętych próbą i stowarzyszenia producentów unijnych, które to dane porównano z danymi przedstawionymi we wniosku o dokonanie przeglądu. Dane dotyczyły wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dotyczyły producentów unijnych objętych próbą. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(139)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(140)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(141)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(142)

Chociaż, jak wspomniano w motywie 113, konsumpcja w Unii wzrosła o 8 % w okresie badanym, wielkość produkcji produktu podobnego spadła o 15 % w latach 2017–2018, po czym nieznacznie wzrosła w pozostałej części okresu badanego, co przełożyło się na spadek o 5 % w całym okresie badanym. Wzrost konsumpcji w Unii nie przyniósł zatem korzyści przemysłowi Unii.

(143)

Spadek wielkości produkcji częściowo wynika z procesów restrukturyzacji przemysłu Unii prowadzonych w celu poprawy sytuacji po szkodzie poniesionej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia (od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2014 r.), a częściowo z faktu, że przemysł Unii odczuwa skutki wzrostu nieuczciwej konkurencji ze strony opartego na obchodzeniu środków przywozu produktu objętego przeglądem z Tajlandii. Jak wyjaśniono w motywie 132, wzrost wielkości przywozu z państw trzecich głównie wynikał ze wzrostu opartego na obchodzeniu środków przywozu folii aluminiowej do użytku domowego z Tajlandii.

(144)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(145)

W okresie badanym wielkość sprzedaży przemysłu Unii spadła o 6 %. Wartość ta spadała stopniowo do 2019 r. (o 17 %), po czym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nastąpiło częściowe odbicie i wzrost o 11 punktów procentowych. Wzrost ten nie odpowiadał jednak wzrostowi konsumpcji w Unii, i w rezultacie w ujęciu ogólnym odnotowano spadek udziału przemysłu Unii w rynku z 51 % w 2017 r. do 45 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (spadek o 6 punktów procentowych), podczas gdy w tym samym okresie udział w rynku opartego na obchodzeniu środków przywozu z Tajlandii wzrósł o 9 punktów procentowych.

(146)

Chociaż w okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 8 %, wielkość sprzedaży przemysłu Unii zmniejszyła się o 6 %, co oznacza, że udział przemysłu Unii w rynku w okresie badanym zmniejszył się o 13 %. W związku z tym w okresie badanym przemysł Unii nie wykazywał wzrostu.

(147)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność

(148)

Między 2017 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym liczba pracowników przemysłu Unii spadła o 4 %. Wydajność siły roboczej przemysłu Unii, mierzona jako produkcja (w tonach) na pracownika, charakteryzowała się tą samą tendencją do 2019 r. i poprawiła się w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w wyniku zwiększenia produkcji i sprzedaży, jak wyjaśniono w motywach 142 i 145 powyżej.

(149)

Spadek liczby pracowników wynika ze spadku wielkości produkcji, który wiąże się także ze spadkiem wielkości sprzedaży przemysłu Unii.

(150)

Komisja stwierdziła w motywie 89, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping z ChRL nadal miał miejsce. Komisja stwierdziła również, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu z ChRL.

(151)

Pomimo środków antydumpingowych obowiązujących od 2009 r. przemysł Unii stracił znaczną wielkość sprzedaży, co znajduje odzwierciedlenie w utracie udziału w rynku o 13 % w okresie badanym. Nie stwierdzono zatem pełnej poprawy sytuacji po wcześniejszym dumpingu, a przemysł Unii jest nadal bardzo podatny na szkodliwe wpływy przywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek unijny.

(152)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Ceny sprzedaży w Unii

(153)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży wzrosła w latach 2017–2018 i spadła w 2019 r. do poziomu z 2017 r., a następnie spadła o 6 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Chociaż przemysł Unii zdołał utrzymać swoje ceny sprzedaży powyżej jednostkowych kosztów produkcji w całym okresie badanym, widać było skutki presji cenowej spowodowanej wzrostem opartego na obchodzeniu środków przywozu z Tajlandii na ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, kiedy to ceny te spadły w większym stopniu niż koszty produkcji.

(154)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(155)

Średnie koszty pracy stopniowo rosły w okresie badanym. W ujęciu ogólnym średni koszt pracy na pracownika wzrósł o 14 %. Tendencja ta w głównej mierze wynika z procesu restrukturyzacji przemysłu Unii, gdyż niektórzy producenci zainwestowali w utworzenie struktur sprzedaży w innych państwach członkowskich.

(156)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Zapasy

(157)

Zapasy nie mogą być uważane za istotny wskaźnik szkody w przypadku tego sektora, jako że produkcja i sprzedaż opierają się głównie na zamówieniach, w związku z czym producenci mają tendencję do przechowywania ograniczonych zapasów. Tendencje dotyczące zapasów podane są więc jedynie w celach informacyjnych.

(158)

Zasadniczo w okresie badanym zapasy wzrosły o 46 %. Początkowo, w latach 2017–2018, spadły one o 4 %, a następnie w 2019 r. i okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stopniowo rosły.

(159)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(160)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych objętych próbą, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(161)

Od czasu poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wspomnianego w motywie 1, w wyniku którego nałożono środki antydumpingowe, przemysł Unii znalazł się w lepszej sytuacji i w 2017 r. osiągnął marżę zysku na poziomie 8,2 %. Później sytuacja ta uległa jednak pogorszeniu, a od 2018 r. odnotowano spadek marży zysku, która w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła zaledwie 3,4 %, co oznaczało spadek o 59 % w okresie badanym.

(162)

Wynikało to głównie z presji cenowej wywieranej przez oparty na obchodzeniu środków przywóz z Tajlandii wprowadzany do Unii, powodujący podcięcie cen przemysłu Unii i wywierający znaczną presję cenową, w wyniku której przemysł Unii był zmuszony obniżyć poziomy cen, jak wyjaśniono w motywie 153.

(163)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność przemysłu Unii do samofinansowania swojej działalności. Z uwagi na utrzymanie rentowności przez przemysł Unii pomimo trendu spadkowego przepływy środków pieniężnych zasadniczo utrzymały się na stosunkowo stabilnym poziomie w okresie badanym.

(164)

W okresie badanym inwestycje wzrosły o 46 %, co głównie wynika z działań podjętych przez przemysł Unii w celu zracjonalizowania produkcji i zwiększenia wydajności w sytuacji wzrostu przywozu po niskich cenach. W tym samym okresie zwrot z inwestycji wyrażony jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji spadł jednak z 10 % do 1 %, a zatem wykazywał taką samą tendencję jak rentowność.

(165)

Ze względu na spadek rentowności i zwrotu z inwestycji producentom unijnym objętym próbą coraz trudniej było gromadzić kapitał na inwestycje. Przy tak szybko malejących zwrotach z inwestycji zdolność objętych próbą producentów do pozyskania kapitału w przyszłości jest jeszcze bardziej zagrożona.

(166)

Zmiany wskaźników mikro- i makroekonomicznych w okresie badanym pokazały, że sytuacja finansowa przemysłu Unii pogorszyła się. Zasadniczo w okresie badanym tendencje w przypadku głównych wskaźników gospodarczych uległy pogorszeniu.

(167)

W szczególności wielkości produkcji i sprzedaży oraz udziały w rynku, a także ceny sprzedaży zmalały, co w sposób negatywny wpłynęło na zatrudnienie i wydajność, a także rentowność. W szczególności z powodu wzrostu presji cenowej powodowanej przez oparty na obchodzeniu środków przywóz z Tajlandii przemysł Unii nie mógł dostosować cen sprzedaży do zmian kosztów produkcji, co negatywnie wpłynęło na jego rentowność, która w okresie badanym spadła niemal o 60 %. Ponadto szybki spadek zwrotu z inwestycji ma negatywny wpływ na zdolność przemysłu Unii do pozyskania kapitału i inwestycji.

(168)

Z drugiej strony, pomimo tendencji spadkowych przemysł Unii nadal zdołał utrzymać znaczą wielkość sprzedaży i istotny udział w rynku. Podobnie pomimo negatywnej tendencji rentowność pozostała dodatnia przez cały okres badany. Komisja stwierdziła zatem, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, ale jego sytuacja była niepewna.

(169)

Komisja zbadała zatem następnie prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku wygaśnięcia środków.

(170)

W motywie 168 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, ale jego sytuacja była niepewna. W związku z tym Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody pierwotnie spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL w przypadku wygaśnięcia środków.

(171)

Aby określić, czy ponowne wystąpienie szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, jest prawdopodobne, Komisja uwzględniła następujące elementy: (i) wielkość produkcji, wolne moce produkcyjne w ChRL oraz atrakcyjność rynku Unii; (ii) prawdopodobne poziomy cen przywozu z ChRL i ich wpływ na sytuację przemysłu Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków; oraz (iii) występowanie praktyk obchodzenia środków.

(172)

Jak wskazano w motywie 91, moce produkcyjne w ChRL znacznie przekraczają wielkość produkcji i wewnętrzny popyt na chińskim rynku krajowym. Mając ponadto na względzie wnioski dotyczące atrakcyjności rynku unijnego przedstawione w motywach 102–105, takie wolne moce produkcyjne najprawdopodobniej zostaną przeznaczone na eksport na rynek unijny w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(173)

Aby ocenić wpływ przyszłego przywozu na sytuację przemysłu Unii, Komisja uznała, że poziom cen w chińskim eksporcie bez ceł antydumpingowych będzie stanowić rozsądny wskaźnik przyszłych poziomów cen stosowanych wobec rynku unijnego. Na tej podstawie, jak określono odpowiednio w motywach 127 i 128, ustalono, że średni margines podcięcia dotyczący produktu objętego przeglądem wynosi 4,2 % w przypadku wszystkich systemów przywozu oraz 7,2 % w ramach procedury uszlachetniania czynnego, niepodlegającej cłom, którą uznaje się za najlepszy wskaźnik prawdopodobnych poziomów cen w przypadku braku środków antydumpingowych.

(174)

Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 120, niemal cały przywóz z ChRL do Unii odbywa się z zastosowaniem procedury uszlachetniania czynnego. Można zatem stwierdzić, że środki antydumpingowe skutecznie uniemożliwiły wprowadzanie na rynek unijny towarów przywożonych po cenach dumpingowych z ChRL, oraz że taki przywóz znowu będzie miał miejsce, jeżeli środki te wygasną.

(175)

Produkt objęty przeglądem jest produktem towarowym, co oznacza, że rynek ten jest wrażliwy na ceny. W wyniku wzrostu przywozu po niskich cenach przemysł Unii byłby zmuszony jeszcze bardziej obniżyć swoje ceny, które już obniżył, aby móc konkurować z opartym na obchodzeniu środków przywozem z Tajlandii, jak wyjaśniono w motywach 133 i 135.

(176)

W związku z powyższym oraz jeżeli dojdzie do wzrostu przywozu po niskich cenach z ChRL, producenci unijni, chcąc utrzymać wielkości sprzedaży i udziały w rynku, obniżyliby ceny o 4,2 % (na poziomie podcięcia cenowego), co miałoby wpływ na ogólną rentowność przemysłu, która spadłaby z 3,4 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym do -1 % i tym samym byłaby ujemna w perspektywie krótkoterminowej.

(177)

Z drugiej strony, mając na uwadze, że folia aluminiowa do użytku domowego jest produktem towarowym, utrzymanie przez przemysł Unii obecnych poziomów cen niemal natychmiast miałoby negatywny wpływ na jego wielkość sprzedaży i produkcji, a także udział w rynku. Ponadto spadek wielkości produkcji spowodowałby wzrost jednostkowych kosztów produkcji w wyniku ograniczonych korzyści skali. W rezultacie rentowność przemysłu Unii spadłaby jeszcze bardziej i w perspektywie krótkoterminowej przemysł Unii odnotowałby straty.

(178)

Wraz z utratą rentowności przemysł Unii nie byłby w stanie dokonywać niezbędnych inwestycji. Ostatecznie doszłoby również do utraty miejsc pracy i ryzyka zamknięcia linii produkcyjnych.

(179)

Jak określono w motywie 104, w przeszłości chińscy eksporterzy stosowali praktyki dumpingowe wobec rynku unijnego. Jak wskazano w motywach 2 i 3, obecnie obowiązują dwa środki przeciwdziałania obejściu ceł – jeden wobec przywozu nieznacznie zmienionego produktu z Chin, a drugi, nowszy, wobec przywozu z Tajlandii, gdzie chińscy producenci eksportujący uruchamiają działalność montażową.

(180)

Jak wskazano w motywach 153 i 162, występowanie praktyk obchodzenia środków ze strony Tajlandii stanowiło główną przyczynę ponoszenia strat przez przemysł Unii w zakresie wielkości sprzedaży i udziału w rynku w okresie badanym. Występowanie tych praktyk obchodzenia środków pokazuje, że oparty na obchodzeniu środków przywóz wprowadzany na rynek unijny bez ceł antydumpingowych wywiera znaczny negatywny wpływ na sytuację przemysłu Unii, który szybko się uwidacznia ze względu na wrażliwość rynku na ceny.

(181)

Wobec powyższego Komisja stwierdziła, że wygaśnięcie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu towarów z ChRL po cenach dumpingowych, podcinających ceny przemysłu Unii, a tym samym w dalszym stopniu pogarszających już niepewną sytuację przemysłu Unii. Najprawdopodobniej doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody i w konsekwencji rentowność przemysłu Unii byłaby poważnie zagrożona.

(182)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów, dystrybutorów i użytkowników.

(183)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(184)

Na przemysł Unii składa się około 8 przedsiębiorstw i bezpośrednio zatrudnionych jest w nim około 1 000 pracowników, przy czym o wiele większa liczba pracowników jest od niego pośrednio zależna. Jak określono w motywie 11, Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Próba ta składała się z 3 producentów unijnych, którzy udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

(185)

Jak stwierdzono powyżej, przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym, ale jego sytuacja jest niepewna, co znalazło potwierdzenie w negatywnych tendencjach wykazywanych przez wskaźniki szkody. Na skutek rezygnacji z ceł antydumpingowych prawdopodobnie doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody, co przełożyłoby się na zmniejszenie wielkości sprzedaży i produkcji, a także udziału w rynku i tym samym do utraty rentowności i miejsc pracy.

(186)

Z drugiej strony, dowiedziono, że przemysł Unii jest rentowny. Od czasu ostatniego przeglądu wygaśnięcia zdołał poprawić swoją sytuację na w uczciwych warunkach na rynku unijnym poprzez dokonywanie inwestycji i osiągając rozsądną rentowność. Utrzymanie środków zapobiegłoby zalaniu rynku unijnego przez przywóz po niskich cenach z ChRL i tym samym umożliwiłoby przemysłowi Unii utrzymanie odpowiednich poziomów cen i zwiększenie rentowności do poziomów koniecznych do dokonywania przyszłych inwestycji.

(187)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła zatem, że utrzymanie środków antydumpingowych leży w interesie przemysłu Unii.

(188)

Komisja skontaktowała się ze wszystkimi znanymi importerami niepowiązanymi, przedsiębiorstwami handlowymi i użytkownikami. Zaledwie jeden importer, Cellofix, przedstawił uwagi, ale nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(189)

Cellofix opowiedział się przeciwko odnowieniu obowiązujących obecnie środków, twierdząc, że: (i) nie doszłoby do ponownego wystąpienia szkody przemysłu Unii oraz (ii) nie leżałoby to w interesie przemysłu Unii.

(190)

Jeżeli chodzi o pierwszy argument, Cellofix twierdził, że obecnie środki obowiązują od ponad jedenastu lat, w ciągu których, jego zdaniem, przemysł Unii poprawiliby swoją sytuację po ewentualnej poniesionej szkodzie. Świadczyłby o tym również wzrost przemysłu.

(191)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Jak określono w części 5.4, w wyniku dochodzenia ustalono ogólną tendencję spadkową wskaźników ekonomicznych i finansowych przemysłu Unii oraz stwierdzono, że sytuacja przemysłu Unii była niepewna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Jak określono w motywie 146, Komisja nie ustaliła również, aby nastąpił wzrost przemysłu Unii. Przypomina się, że na podstawie tych zmian Komisja stwierdziła, że wygaśnięcie środków najprawdopodobniej spowodowałoby ponowne wystąpienie istotnej szkody. Argumenty tego importera w tym zakresie zostały zatem odrzucone.

(192)

Jeżeli chodzi o drugi argument, zgodnie z którym odnowienie środków nie będzie leżeć w interesie Unii, importer twierdził, że po przyjęciu ostatecznych środków antydumpingowych w 2009 r. miał problemy z nabyciem folii aluminiowej do użytku domowego od przemysłu Unii, który nie dysponował zdolnością produkcyjną, a ponadto ponieważ duzi konkurenci wywierali presję na producentów unijnych, aby ograniczyć dostawy dla Cellofiksu.

(193)

Jeżeli chodzi o domniemany brak zdolności produkcyjnej, w wyniku dochodzenia ustalono, że przemysł Unii dysponował wolnymi mocami produkcyjnymi rzędu około 10 000 ton, co nie wskazuje na to, aby przemysł Unii miał problem ze zaspokojeniem zapotrzebowania rynku unijnego. Jeżeli chodzi o domniemaną presję na przemysł Unii w celu ograniczenia dostaw folii aluminiowej do użytku domowego, przedsiębiorstwo to nie przedstawiło żadnych dowodów na poparcie tego twierdzenia. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(194)

Ze względu na brak współpracy ze strony jakichkolwiek innych importerów, przedsiębiorstw handlowych lub użytkowników żadne informacje dotyczące wpływu ceł na te strony nie były dostępne. W toku pierwotnego dochodzenia ustalono jednak, że wszelki wpływ na pozostałe zainteresowane strony nie był taki, aby należało uznać, że środki nie leżą w interesie Unii, i podobnie w toku poprzedniego przeglądu wygaśnięcia ustalono, że utrzymanie środków nie miałoby znacznego negatywnego wpływu na sytuację tych stron.

(195)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych nie miałoby istotnego negatywnego wpływu na importerów, przedsiębiorstwa handlowe ani użytkowników.

(196)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków nałożonych na przywóz produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL nie leży w interesie Unii.

(197)

Na podstawie wyciągniętych przez Komisję wniosków dotyczących kontynuacji dumpingu z ChRL, ponownego wystąpienia szkody spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL oraz interesu Unii Komisja stwierdziła, że należy utrzymać środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z ChRL.

(198)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(199)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(200)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(201)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL i wytworzonego przez wymienione osoby prawne. Przywożony produkt objęty przeglądem, wytworzony przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlega stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(202)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (60). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(203)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano żadnych uwag.

(204)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (61), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek wykorzystuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego dnia kalendarzowego każdego miesiąca.

(205)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,

(1)

Do przywozu do Unii podstawowych części rowerowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”) ma zastosowanie cło antydumpingowe („rozszerzone cło”) będące wynikiem rozszerzenia cła antydumpingowego, nałożonego na przywóz rowerów pochodzących z Chin rozporządzeniem Rady (WE) nr 71/97 (4).

(2)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 71/97 Komisja jest upoważniona do wprowadzenia niezbędnych środków zezwalających na zwolnienie z cła przywozu podstawowych części rowerowych, które nie stanowią obejścia cła antydumpingowego.

(3)

Przedmiotowe środki wykonawcze określono w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 88/97 („rozporządzenie zwalniające”) ustanawiającym szczególny system zwolnień.

(4)

Na tej podstawie Komisja zwolniła szereg podmiotów zajmujących się montażem rowerów z płatności rozszerzonego cła.

(5)

Jak określono w art. 16 ust. 2 rozporządzenia zwalniającego, Komisja publikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej kolejne wykazy zwolnionych stron (5).

(6)

Ostatnią decyzję wykonawczą Komisji dotyczącą zwolnień na mocy rozporządzenia zwalniającego przyjęto w dniu 15 kwietnia 2021 r. (6).

(7)

Do celów niniejszej decyzji stosuje się definicje podane w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 88/97.

(8)

Dnia 25 sierpnia 2019 r. Komisja otrzymała od polskiego przedsiębiorstwa Rowerland Piotr Tokarz („Rowerland”) („przedsiębiorstwo”) wniosek o zwolnienie wraz z informacjami wymaganymi do ustalenia dopuszczalności tego wniosku zgodnie z art. 4 rozporządzenia zwalniającego.

(9)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia zwalniającego, począwszy od daty otrzymania przez Komisję odpowiednio uzasadnionego wniosku o zwolnienie do czasu wydania decyzji co do treści wniosku, płatność rozszerzonego cła w stosunku do wszelkiego przywozu podstawowych części rowerowych zgłaszanych do swobodnego obrotu przez Rowerland została zawieszona.

(10)

W celu określenia przywozu podstawowych części rowerowych zgłaszanych do swobodnego obrotu i podlegających zawieszeniu płatności rozszerzonego cła stronie wymienionej w tabeli 1 przypisano dodatkowy kod TARIC C529.

Tabela 1

(11)

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia zwalniającego Komisja przyjęła okres od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 października 2020 r. jako okres, który należy objąć dochodzeniem w celu zweryfikowania działalności przedsiębiorstwa Rowerland w okresie zawieszenia oraz podjęcia decyzji w sprawie przyznania zwolnienia („okres objęty dochodzeniem”).

(12)

W styczniu 2021 r., a następnie, w ramach uzupełnienia, w maju 2021 r. Rowerland przekazał Komisji informacje i dane liczbowe, z których wynika, że w okresie objętym dochodzeniem przedsiębiorstwo to spełniałoby określone w rozporządzeniu zwalniającym warunki uzyskania zwolnienia.

(13)

W szczególności Rowerland twierdził, że a) wykorzystywał podstawowe części rowerowe do montażu rowerów w liczbie przekraczającej próg 299 sztuk dla jednego typu podstawowych części rowerowych w ujęciu miesięcznym (zasada de minimis) oraz b) wartość dodana do części wykorzystanych w trakcie tych operacji montażowych odpowiadała ponad 25 % kosztów produkcji („kryterium 25 % wartości dodanej”). W związku z tym jego operacje montażowe nie wchodzą w zakres art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. („rozporządzenie podstawowe”). Rowerland nie twierdził jednak, że części przywiezione z Chin stanowiły mniej niż 60 % łącznej wartości części wykorzystanych w trakcie operacji montażowych w okresie objętym dochodzeniem zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego („kryterium 60–40 %”).

(14)

W listopadzie 2021 r. Komisja przeprowadziła wizytę weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa w celu zbadania zasadności wniosku o zwolnienie.

(15)

Podczas badania służby Komisji ustaliły, że:

(16)

W związku z powyższym przedsiębiorstwo nie spełniło kryteriów zwolnienia. W szczególności podczas okresu objętego dochodzeniem Rowerland wchodził w zakres art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(17)

Na tej podstawie i zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia zwalniającego należy odrzucić wniosek o zwolnienie oraz uchylić zawieszenie płatności cła rozszerzonego, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

(18)

W związku z tym cło rozszerzone należy pobrać z mocą wsteczną od dnia, w którym weszło w życie zawieszenie, tj. 17 października 2019 r.

(19)

W dniu 25 stycznia 2022 r. przedsiębiorstwo zostało poinformowane o powyższych ustaleniach, na podstawie których Komisja zamierzała zaproponować odrzucenie jego wniosku o zwolnienie, oraz otrzymało możliwość przedstawienia uwag. Przedsiębiorstwu umożliwiono również przedstawienie stanowiska i odbyło się posiedzenie wyjaśniające z udziałem tego przedsiębiorstwa.

(20)

W swoich uwagach po ujawnieniu ustaleń przedsiębiorstwo Rowerland zakwestionowało zmianę kosztów dokonaną przez Komisję i opisaną w motywie 15. W szczególności przedsiębiorstwo Rowerland stwierdziło, że kwota amortyzacji uwzględniona w obliczeniach wartości dodanej powinna obejmować również koszty amortyzacji związane z dodatkowymi obiektami, takimi jak utwardzony plac, hala namiotowa i budynek komercyjny wraz z magazynem, ponieważ obiekty te były rzekomo bezpośrednio związane z montażem rowerów lub stanowiły integralną część całego zakładu.

(21)

Ogólnie należy podkreślić, że w obliczeniach na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego weryfikujących, czy wartość dodana do sprowadzonych części podczas działalności montażowej przekraczała 25 % kosztu produkcji, koszty uwzględnione do obliczenia wartości dodanej to koszty poniesione w trakcie procesu wytwarzania, które prowadzą do zwiększonej wartości produktu końcowego w stosunku do jego kosztów początkowych (na przykład koszty pracy związanej z wytwarzaniem, ogólne koszty wytworzenia, amortyzacja zakładów produkcyjnych, części wytwarzane wewnętrznie). Koszty te powinny zatem zostać poniesione podczas procesu wytwarzania i wykańczania rowerów. Poniesione przez przedsiębiorstwo koszty, których nie da się powiązać z procesem wytwarzania podczas okresu objętego dochodzeniem nie są uwzględniane do celów obliczenia wartości dodanej. Dlatego pozostałe rodzaje kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych nie są uwzględnione w obliczeniach wartości dodanej, ponieważ przedsiębiorstwo nie ponosi tych kosztów podczas procesu wytwarzania i koszty te nie zwiększają wartości dodanej produktu.

(22)

Ponadto należy przypomnieć, że jak stwierdzono w motywie 15 lit. d), Rowerland nie produkował żadnych części rowerowych poza kołami rowerowymi. Zgłoszone koszty amortyzacji dotyczyły głównie kilku budynków. Dochodzenie wykazało, że od kwietnia 2020 r. Rowerland posiadał również budynek, który był wykorzystywany do sprzedaży rowerów. Amortyzacja tego budynku nie została zatem uwzględniona przy obliczaniu wartości dodanej. Amortyzacja budynków, w których miała miejsce działalność montażowa lub które były związane z działalnością montażową, została jednak uwzględniona w obliczeniach wartości dodanej. Ponadto Komisja uwzględniła również wynajem dwóch magazynów, w których składowano części rowerowe, ponieważ koszty te są związane z procesem produkcji. W odniesieniu do utwardzonego placu i namiotu nie przedstawiono wystarczających dowodów na to, że istniał bezpośredni związek z działalnością montażową. W każdym razie wpływ tej kwestii jest w praktyce marginalny, ponieważ wartość dodana nadal wynosiłaby mniej niż 25 %. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(23)

Ponadto przedsiębiorstwo Rowerland nie zgodziło się z dokonaną przez Komisję zmianą kosztów energii elektrycznej, o której mowa w motywie 15 lit. e) ppkt (i) i motywie 15 lit. e) ppkt (iii). Twierdziło ono, że jego klucz podziału stosowany w odniesieniu do energii elektrycznej został wybrany przez biegłego rewidenta. Nie przedstawiono żadnych dowodów w tym zakresie. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(24)

Rowerland twierdziło również, że koszty związane z wodą dostarczoną pracownikom i usuwaniem odpadów należy uwzględnić przy obliczaniu wartości dodanej. Wydatki te były jednak tak niskie, że nie miały istotnego wpływu na obliczanie wartości dodanej.

(25)

Przedsiębiorstwo Rowerland stwierdziło również, że podczas wizyty weryfikacyjnej nieumyślnie błędnie poinformowało zespół Komisji zajmujący się sprawą o okresie użytkowania niektórych części rowerowych, w odniesieniu do których wystąpiły koszty malowania. Twierdziło ono, że części te były wykorzystywane do montażu rowerów w okresie objętym dochodzeniem, w związku z czym koszty malowania należy uwzględnić w obliczeniach wartości dodanej.

(26)

Komisja zauważa, że nie przedstawiono żadnych dowodów w tym zakresie, w związku z czym argument ten został odrzucony jako nieuzasadniony,

(1)

Zgodnie z art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/53/UE (2) w przypadku wyrobów zgodnych z normami zharmonizowanymi (lub ich częściami), do których odniesienie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, domniemywa się, że spełniają one wymagania objęte tymi normami lub ich częściami określone w art. 4 ust. 1 dyrektywy 2013/53/UE i w załączniku I do tej dyrektywy.

(2)

Komisja zwróciła się – w formie decyzji wykonawczej C(2015) 8736 (3) – do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) z wnioskiem o opracowanie i zmianę norm zharmonizowanych na potrzeby dyrektywy 2013/53/UE, z uwzględnieniem bardziej rygorystycznych – w porównaniu z uchyloną dyrektywą 94/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) – zasadniczych wymagań określonych w art. 4 ust. 1 dyrektywy 2013/53/UE i w załączniku I do tej dyrektywy.

(3)

Decyzją wykonawczą C(2015) 8736 CEN i CENELEC poproszono również o dokonanie przeglądu norm, do których odniesienia opublikowano w komunikacie Komisji 2015/C 087/01 (5).

(4)

Na podstawie wniosku zawartego w decyzji wykonawczej C(2015) 8736 CEN dokonał przeglądu normy zharmonizowanej EN ISO 8847:2017 dotyczącej urządzeń sterowych – systemów sterociągów, która zastąpiła poprzednią normę zharmonizowaną EN ISO 8847:2004 i do której odniesienie opublikowano w komunikacie Komisji 2017/C 435/06 (6). Doprowadziło to do przyjęcia normy zharmonizowanej EN ISO 8847:2021.

(5)

Komisja wspólnie z CEN oceniła, czy przedmiotowa norma poddana przeglądowi przez CEN jest zgodna z wnioskiem zawartym w decyzji wykonawczej C(2015) 8736.

(6)

W normie EN ISO 8847:2021 określono wymagania dotyczące projektu, montażu i prób systemów sterociągów na małych statkach wyposażonych w silnik napędowy lub nie oraz na małych statkach z silnikiem przyczepnym o łącznej mocy do 37 kW włącznie.

(7)

Norma EN ISO 8847:2021 spełnia wymagania, które ma obejmować i które określono w art. 4 ust. 1 dyrektywy 2013/53/UE, jak również w części A załącznika I do tej dyrektywy. Odniesienie do tej normy należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(8)

Norma EN ISO 8847:2021 ma zastąpić normę EN ISO 8847:2017.

(9)

Należy zatem wycofać odniesienie do normy EN ISO 8847:2017 z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

(10)

Aby dać producentom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie swoich produktów do poddanej przeglądowi wersji normy zharmonizowanej EN ISO 8847:2017, należy odroczyć wycofanie odniesienia do tej normy.

(11)

Załącznik I do decyzji wykonawczej (UE) 2019/919 zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2013/53/UE. W załączniku tym należy uwzględnić odniesienie do normy zharmonizowanej EN ISO 8847:2021.

(12)

Załącznik II do decyzji wykonawczej (UE) 2019/919 zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2013/53/UE, które wycofuje się z serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. W załączniku tym należy uwzględnić odniesienie do normy zharmonizowanej EN ISO 8847:2017.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2019/919.

(14)

Zgodność z normą zharmonizowaną stanowi podstawę do domniemania zgodności z odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami określonymi w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym od dnia publikacji odniesienia do takiej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie w dniu jej opublikowania,

(1)

Zgodnie z art. 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE (2) w przypadku sprzętu elektrycznego spełniającego normy zharmonizowane lub części norm zharmonizowanych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, zakłada się, że spełnia on cele związane z bezpieczeństwem, o których mowa w art. 3 wspomnianej dyrektywy i które określono w załączniku I do niej, a które to cele są objęte tymi normami zharmonizowanymi lub ich częściami.

(2)

Pismem nr M/511 z dnia 8 listopada 2012 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) i Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) z wnioskiem o przedstawienie pierwszego pełnego wykazu tytułów norm zharmonizowanych oraz o sporządzenie, przegląd i sfinalizowanie na potrzeby dyrektywy 2014/35/UE norm zharmonizowanych dotyczących sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia. Cele związane z bezpieczeństwem, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2014/35/UE i które wyznaczono w załączniku I do wspomnianej dyrektywy, nie uległy zmianie od czasu skierowania do CEN, CENELEC i ETSI wspomnianego wniosku.

(3)

Na podstawie wniosku M/511 CEN i CENELEC opracowały normę zharmonizowaną EN IEC 61010-2-034:2021 oraz jej zmianę EN IEC 61010-2-034:2021/A11:2021, które dotyczą wymagań bezpieczeństwa dla elektrycznych przyrządów pomiarowych, automatyki i urządzeń laboratoryjnych.

(4)

Na podstawie wniosku M/511 CEN i CENELEC dokonały nowelizacji i zmieniły poniższe normy zharmonizowane, do których odniesienia opublikowano w komunikacie Komisji (2016/C 249/03) (3): EN 50520:2009 dotyczącą nakładek i folii okrywowych, EN 60898-2:2006 dotyczącą wyłączników do obwodów prądu przemiennego i prądu stałego, EN 61010-2-051:2015 dotyczącą laboratoryjnych urządzeń do mieszania i miksowania oraz EN 61010-2-030:2010 dotyczącą urządzeń zawierających obwody badawcze lub pomiarowe. Doprowadziło to do przyjęcia następujących norm zharmonizowanych i zmian do nich: EN 50520:2020 i EN 50520:2020/A1:2021; EN 60898-2:2021; EN IEC 61010-2-051:2021 i EN IEC 61010-2-051:2021/A11:2021 oraz EN IEC 61010-2-030:2021 i EN IEC 61010-2-030:2021/A11:2021. Na podstawie wspomnianego wniosku CEN i CENELEC znowelizowały również normę zharmonizowaną EN 61010-2-061:2015 dotyczącą laboratoryjnych spektrometrów z termicznym rozpylaniem i jonizacją, do której odniesienie opublikowano w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/1956 (4). Doprowadziło to do przyjęcia normy zharmonizowanej EN IEC 61010-2-061:2021 oraz zmiany do tej normy EN IEC 61010-2-061:2021/A11:2021.

(5)

Na podstawie wniosku M/511 CEN i CENELEC znowelizowały i skorygowały również poniższe normy zharmonizowane, do których odniesienia opublikowano w komunikacie Komisji (2016/C 249/03): EN 60598-2-13:2006, zmienioną normą EN 60598-2-13:2006/A1:2012 oraz skorygowaną normą EN 60598-2-13:2006/AC:2006, dotyczącą opraw oświetleniowych wbudowywanych w podłoże; EN 61534-1:2011, zmienioną normą EN 61534-1:2011/A1:2014, dotyczącą systemów szynoprzewodów; EN 61534-21:2014 dotyczącą systemów szynoprzewodów; EN 61534-22:2014 dotyczącą systemów szynoprzewodów oraz EN 62135-1:2015 dotyczącą sprzętu do zgrzewania rezystancyjnego. Doprowadziło to do przyjęcia następujących norm zharmonizowanych i korekty: EN 60598-2-13:2006/A11:2021; EN 61534-1:2011/A11:2021; EN 61534-1:2011/A2:2021; EN 61534-21:2014/A11:2021; EN 61534-21:2014/A1:2021; EN 61534-22:2014/A11:2021; EN 61534-22:2014/A1:2021 oraz EN 62135-1:2015/AC:2016.

(6)

Komisja wraz z CEN i CENELEC oceniła zgodność tych norm zharmonizowanych oraz zmian i korekt tych norm z wnioskiem M/511.

(7)

Normy zharmonizowane: EN IEC 61010-2-034:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-034:2021/A11:2021; EN 50520:2020 zmieniona normą EN 50520:2020/A1:2021; EN 60898-2:2021; EN IEC 61010-2-051:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-051:2021/A11:2021; EN IEC 61010-2-061:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-061:2021/A11:2021; EN IEC 61010-2-030:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-030:2021/A11:2021; EN 60598-2-13:2006 zmieniona normami EN 60598-2-13:2006/A1:2012 i EN 60598-2-13:2006/A11:2021 oraz skorygowana normą EN 60598-2-13:2006/AC:2006; EN 61534-1:2011 zmieniona normami EN 61534-1:2011/A1:2014, EN 61534-1:2011/A11:2021 i EN 61534-1:2011/A2:2021; EN 61534-21:2014 zmieniona normami EN 61534-21:2014/A11:2021 i EN 61534-21:2014/A1:2021; EN 61534-22:2014 zmieniona normami EN 61534-22:2014/A11:2021 i EN 61534-22:2014/A1:2021 oraz EN 62135-1:2015 skorygowana normą EN 62135-1:2015/AC:2016 spełniają cele związane z bezpieczeństwem, które mają obejmować i które zostały określone w dyrektywie 2014/35/UE. Odniesienia do tych norm oraz do zmian i korekt tych norm należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(8)

Decyzja wykonawcza (UE) 2019/1956 zawiera w załączniku I odniesienia do norm zharmonizowanych, których stosowanie stanowi podstawę do domniemania zgodności z dyrektywą 2014/35/UE. W celu zapewnienia, aby odniesienia do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2014/35/UE zostały wymienione w jednym akcie, do tego załącznika należy włączyć odniesienia do tych norm.

(9)

Z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej należy zatem wycofać odniesienia do niżej wymienionych norm zharmonizowanych wraz z odniesieniami do wszelkich norm, którymi je zmieniono lub skorygowano: EN 50520:2009; EN 60898-2:2006; EN 61010-2-051:2015; EN 61010-2-061:2015; EN 61010-2-030:2010; EN 60598-2-13:2006; EN 61534-1:2011; EN 61534-21:2014; EN 61534-22:2014 oraz EN 62135-1:2015.

(10)

Załącznik II do decyzji wykonawczej (UE) 2019/1956 zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2014/35/UE, które wycofuje się z serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Wspomniane wyżej odniesienia należy zatem włączyć do tego załącznika. Biorąc jednak pod uwagę, że odniesienie do normy zharmonizowanej EN 61010-2-061:2015 zostało opublikowane w załączniku IB do decyzji wykonawczej (UE) 2019/1956, należy skreślić to odniesienie z tego załącznika.

(11)

Aby zapewnić producentom wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się, zanim stosowane będą normy zharmonizowane: EN 50520:2020 zmieniona normą EN 50520:2020/A1:2021; EN 60898-2:2021; EN IEC 61010-2-051:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-051:2021/A11:2021; EN IEC 61010-2-061:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-061:2021/A11:2021; EN IEC 61010-2-030:2021 zmieniona normą EN IEC 61010-2-030:2021/A11:2021; EN 60598-2-13:2006 zmieniona normami EN 60598-2-13:2006/A1:2012 i EN 60598-2-13:2006/A11:2021 oraz skorygowana normą EN 60598-2-13:2006/AC:2006; EN 61534-1:2011 zmieniona normami EN 61534-1:2011/A1:2014, EN 61534-1:2011/A11:2021 i EN 61534-1:2011/A2:2021; EN 61534-21:2014 zmieniona normami EN 61534-21:2014/A11:2021 i EN 61534-21:2014/A1:2021; EN 61534-22:2014 zmieniona normami EN 61534-22:2014/A11:2021 i EN 61534-22:2014/A1:2021 oraz EN 62135-1:2015 skorygowana normą EN 62135-1:2015/AC:2016, należy odroczyć wycofanie odniesień do następujących norm zharmonizowanych wraz z odniesieniami do wszelkich norm, którymi je zmieniono lub skorygowano: EN 50520:2009; EN 60898-2:2006; EN 61010-2-051:2015; EN 61010-2-061:2015; EN 61010-2-030:2010; EN 60598-2-13:2006; EN 61534-1:2011; EN 61534-21:2014; EN 61534-22:2014 oraz EN 62135-1:2015.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2019/1956.

(13)

Zgodność z normą zharmonizowaną stanowi podstawę do domniemania zgodności z odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami, w tym z celami związanymi z bezpieczeństwem, określonymi w prawodawstwie harmonizacyjnym Unii od dnia publikacji odniesienia do takiej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie w dniu jej opublikowania,

(1)

Zgodnie z art. 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/34/UE (2) w przypadku produktów spełniających normy zharmonizowane lub części norm zharmonizowanych, do których odniesienie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, zakłada się, że spełniają one zasadnicze wymagania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa określone w załączniku II do tej dyrektywy i objęte tymi normami lub ich częściami.

(2)

Pismem nr BC/CEN/46-92 – BC/CLC/05-92 z dnia 12 grudnia 1994 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) z wnioskiem o opracowanie i nowelizację norm zharmonizowanych na potrzeby dyrektywy 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Dyrektywa ta została zastąpiona dyrektywą 2014/34/UE bez zmiany zasadniczych wymagań w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa określonych w załączniku II do dyrektywy 94/9/WE.

(3)

CEN i CENELEC zostały w szczególności poproszone o opracowanie następujących norm dotyczących produktów stosowanych na stacjach paliwowych: konstrukcja i charakterystyka pistoletów paliwowych stosowanych w odmierzaczach paliwa, wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk odmierzaczy, dozowników i dystrybucyjnych jednostek satelitarnych, wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk zaworów zrywnych stosowanych w odmierzaczach i dozownikach, wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk zaworów odcinających oraz wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk złączy obrotowych stosowanych w odmierzaczach i dozownikach. Te prace normalizacyjne zostały wskazane w rozdziale I programu normalizacyjnego uzgodnionego między CEN, CENELEC i Komisją i załączonego do wniosku BC/CEN/46-92 – BC/CLC/05-92. CEN i CENELEC zostały również poproszone o dokonanie nowelizacji obowiązujących norm w celu dostosowania ich do zasadniczych wymagań w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa określonych w dyrektywie 94/9/WE.

(4)

Na podstawie wniosku BC/CEN/46-92 – BC/CLC/05-92 CEN opracował następujące normy zharmonizowane dotyczące produktów stosowanych na stacjach paliwowych: EN 13012:2021 Konstrukcja i charakterystyka pistoletów paliwowych stosowanych w odmierzaczach paliwa, EN 13617-1:2021 Wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk odmierzaczy, dozowników i dystrybucyjnych jednostek satelitarnych, EN 13617-2:2021 Wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk zaworów zrywnych stosowanych w odmierzaczach i dozownikach, EN 13617-3:2021 Wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk zaworów odcinających oraz EN 13617-4:2021 Wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji i charakterystyk złączy obrotowych stosowanych w odmierzaczach i dozownikach.

(5)

Komisja wraz z CEN oceniła, czy normy EN 13012:2021, EN 13617-1:2021, EN 13617-2:2021, EN 13617-3:2021 i EN 13617-4:2021 opracowane przez CEN są zgodne z wnioskiem BC/CEN/46-92 – BC/CLC/05-92.

(6)

Normy EN 13012:2021, EN 13617-1:2021, EN 13617-2:2021, EN 13617-3:2021 i EN 13617-4:2021 uwzględniają wymogi, które mają obejmować i które są określone w załączniku II do dyrektywy 2014/34/UE. Odniesienia do tych norm należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(7)

Norma EN 13012:2021 zastępuje normę EN 13012:2012. Norma EN 13617-1:2021 zastępuje normę EN 13617-1:2012. Norma EN 13617-2:2021 zastępuje normę EN 13617-2:2012. Norma EN 13617-3:2021 zastępuje normę EN 13617-3:2012. Norma EN 13617-4:2021 zastępuje normę EN 13617-4:2012. Należy zatem wycofać z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej odniesienia do norm EN 13012:2012, EN 13617-1:2012, EN 13617-2:2012, EN 13617-3:2012 i EN 13617-4:2012, które opublikowano w komunikacie Komisji (2018/C 371/01) (4).

(8)

Aby zapewnić producentom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie swoich produktów do zmienionych wersji norm EN 13012:2012, EN 13617-1:2012, EN 13617-2:2012, EN 13617-3:2012 i EN 13617-4:2012, należy odroczyć wycofanie odniesień do tych norm.

(9)

Załącznik I do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/1202 (5) zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2014/34/UE. Aby zapewnić, by wszystkie odniesienia do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2014/34/UE były wymienione w jednym akcie, odniesienia do norm zharmonizowanych EN 13012:2021, EN 13617-1:2021, EN 13617-2:2021, EN 13617-3:2021 i EN 13617-4:2021 należy włączyć do tego załącznika.

(10)

Załącznik II do decyzji wykonawczej (UE) 2019/1202 zawiera wykaz odniesień do norm zharmonizowanych opracowanych na potrzeby dyrektywy 2014/34/UE, które wycofuje się z serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Odniesienia do norm zharmonizowanych EN 13012:2012, EN 13617-1:2012, EN 13617-2:2012, EN 13617-3:2012 i EN 13617-4:2012 należy zatem włączyć do tego załącznika.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2019/1202.

(12)

Zgodność z normą zharmonizowaną stanowi podstawę do domniemania zgodności z odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami określonymi w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym od dnia publikacji odniesienia do takiej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie z dniem jej opublikowania,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/309 (2) Komisja nałożyła ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Republiki Turcji („pierwotne dochodzenie”).

(2)

W dniu 4 czerwca 2018 r. w następstwie częściowego przeglądu okresowego dotyczącego subsydiowania wszystkich producentów eksportujących, zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/823 (3), Komisja postanowiła utrzymać środki ustanowione w wyniku pierwotnego dochodzenia.

(3)

Komisja stwierdziła, że zmiana legislacyjna w tureckim ustawodawstwie dotyczącym subsydiów dla producentów pstrąga, która była przedmiotem przeglądu, nie uzasadnia zmiany ceł wyrównawczych stosowanych w odniesieniu do wszystkich producentów pstrąga w Turcji. Zauważono jednak, że wpływ tej zmiany przepisów był różny w zależności od przedsiębiorstwa (4).

(4)

W dniu 15 maja 2020 r. w następstwie częściowego przeglądu okresowego, na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/658 (5), Komisja zmieniła poziom cła wyrównawczego w odniesieniu do jednego producenta eksportującego.

(5)

W dniu 20 maja 2021 r. w następstwie przeglądu wygaśnięcia, na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/823 (6), Komisja postanowiła utrzymać poziom ceł wyrównawczych ustanowionych w wyniku pierwotnego dochodzenia i zmienionych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/658.

(6)

Komisja stwierdziła, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do kontynuacji subsydiowania, ponieważ nadal dokonywano by subsydiowanego wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w znaczących ilościach. Ponadto, biorąc pod uwagę ogromne wolne moce produkcyjne w Turcji, atrakcyjność rynku unijnego, poziomy cen przywozu z Turcji i jego prawdopodobny wpływ na przemysł unijny, w przypadku wygaśnięcia środków istniało prawdopodobieństwo kontynuacji szkody.

(7)

Podsumowując, ustalono, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków nie leży w interesie Unii.

(8)

Stawki obowiązujących aktualnie ostatecznych ceł wyrównawczych wahają się od 1,5 % do 9,5 %.

(9)

W dniu 29 maja 2020 r. Komisja otrzymała wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego obowiązującego cła wyrównawczego na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego złożony przez producenta eksportującego Selina Balik Isleme Tesis Ithalat Ihracat ve Ticaret Anonim Sirketi („wnioskodawca”). Zakres tego wniosku był ograniczony do zbadania subsydiowania w odniesieniu do wnioskodawcy.

(10)

W dniu 5 lutego 2021 r. na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska wszczęła przegląd okresowy środków wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu do Unii niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Republiki Turcji („państwo, którego dotyczy postępowanie”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej („zawiadomienie o wszczęciu”) (7).

(11)

Wnioskodawca twierdził, że wydaje się, iż okoliczności uzasadniające obowiązujące środki wyrównawcze zmieniły się, a zmiany te mają charakter trwały w odniesieniu do wnioskodawcy.

(12)

Przegląd dotyczący subsydiowania wnioskodawcy obejmował okres od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w przeglądzie. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawcę, znanych unijnych producentów i stowarzyszenia oraz rząd państwa, którego dotyczy postępowanie, o wszczęciu przeglądu i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(14)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(15)

Komisja przesłała kwestionariusze do wnioskodawcy oraz do władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

(16)

Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu zarówno od wnioskodawcy, jak i od władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

(17)

Niniejszy przegląd dotyczy pstrągów tęczowych (Oncorhynchus mykiss):

pochodzących z Republiki Turcji i obecnie objętych kodami CN ex 0301 91 90, ex 0302 11 80, ex 0303 14 90, ex 0304 42 90, ex 0304 82 90 i ex 0305 43 00 (kody TARIC 0301919011, 0302118011, 0303149011, 0304429010, 0304829010 i 0305430011) („produkt objęty przeglądem”).

(18)

Tak jak w pierwotnym dochodzeniu Komisja uznała, że produkt produkowany w Turcji i wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł Unii mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania końcowe. Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(19)

W piśmie do Komisji z dnia 30 listopada 2021 r. wnioskodawca wycofał wniosek o dokonanie przeglądu okresowego.

(20)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego postępowanie może zostać zakończone, chyba że takie zakończenie nie byłoby w interesie Unii.

(21)

Dochodzenie nie ujawniło żadnych okoliczności wskazujących, że takie zakończenie nie byłoby w interesie Unii.

(22)

Ponadto w dniu 20 września 2021 r. Komisja Europejska wszczęła ogólnokrajowy przegląd okresowy środków wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu do Unii niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Republiki Turcji (8). W związku z tym obecnie obowiązujące środki antysubsydyjne zostaną poddane przeglądowi w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących w tych ramach.

(23)

Komisja uznała zatem, że należy zakończyć częściowy przegląd okresowy bez formalnego stwierdzenia istnienia istotnych trwałych zmian i praktyki subsydiowania w przypadku wnioskodawcy.

(24)

Zainteresowane strony zostały odpowiednio poinformowane i umożliwiono im przedstawienie uwag.

(25)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag, które mogłyby prowadzić do stwierdzenia, iż takie zakończenie nie leżałoby w interesie Unii.

(26)

Niniejsza decyzja jest zgodna z opinią komitetu ustanowionego na podstawie art. 25 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,

1.

2.

1.

2.