ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 65 |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/244
z dnia 24 września 2021 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kwotę całkowitego depozytu zabezpieczającego na potrzeby obliczania współczynnika K „wniesiony depozyt zabezpieczający” (K-CMG)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (1), w szczególności jego art. 23 ust. 3 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Do celów określenia sposobu obliczania kwoty „całkowitego wymaganego depozytu zabezpieczającego”, o której mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033, oraz w celu zwiększenia jasności i spójności w odniesieniu do jej części składowych należy doprecyzować, że kwota całkowitego wymaganego depozytu zabezpieczającego obejmuje wszelkie zabezpieczenia wymagane przez członka rozliczającego zgodnie z jego modelem dotyczącym depozytu zabezpieczającego. |
(2) |
Zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033 kwotę całkowitego depozytu zabezpieczającego wymaganego codziennie stosuje się przy obliczaniu współczynnika K-CMG. W przypadku gdy członkowie rozliczający aktualizują wymagany przez siebie depozyt zabezpieczający w przeciągu dnia, skutkuje to więcej niż jednym wezwaniem do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego w tym samym dniu. W celu uniknięcia niepewności co do tego, który z tych wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego należy zastosować, oraz biorąc pod uwagę, że do obliczenia współczynnika K-CMG należy zastosować trzecią najwyższą kwotę w okresie trzech miesięcy, należy określić, że za dzienną kwotę wymaganego depozytu zabezpieczającego należy uznać najwyższy spośród tych wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego w danym dniu. |
(3) |
Firmy inwestycyjne mogą korzystać z usług rozliczeniowych wielu członków rozliczających. W przypadku pozycji, do których stosuje się współczynnik K-CMG, kwotę całkowitego depozytu zabezpieczającego wymaganego od firmy inwestycyjnej należy określać w sposób kompleksowy, uwzględniając łączną kwotę depozytów zabezpieczających wymaganych przez wszystkich członków rozliczających. W związku z tym, jeżeli firma inwestycyjna stosuje współczynnik K-CMG w odniesieniu do pozycji podlegających rozliczeniu przez wielu członków rozliczających, wniesiony depozyt zabezpieczający (CMG) należy obliczać jako sumę depozytów zabezpieczających wymaganych przez wszystkich członków rozliczających. Firma inwestycyjna powinna zatem najpierw obliczyć całkowitą dzienną kwotę wymaganego depozytu zabezpieczającego jako sumę całkowitych depozytów zabezpieczających wymaganych przez wszystkich członków rozliczających i dopiero wówczas określić trzecią najwyższą kwotę całkowitych depozytów zabezpieczających wymaganych codziennie zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033. |
(4) |
Do celów stosowania współczynnika K-CMG na poziomie portfela, w przypadku gdy cały portfel podlega rozliczaniu lub uzupełnianiu depozytu zabezpieczającego, spełnione muszą zostać warunki określone w art. 23 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2033. W związku z tym w odniesieniu do portfela rozliczanych pozycji przypisanych do jednej jednostki odpowiadającej za handel można stosować współczynnik K-CMG, podczas gdy jednocześnie w odniesieniu do portfela rozliczanych pozycji przypisanych do innej jednostki odpowiadającej za handel można stosować współczynnik K „ryzyko pozycji netto” (K-NPR). Aby zapobiec arbitrażowi, współczynniki K-CMG i K-NPR powinny być stosowane w poszczególnych jednostkach odpowiadających za handel w sposób spójny. W związku z tym takie samo podejście należy stosować w przypadku jednostek odpowiadających za handel, które są podobne pod względem strategii biznesowej i pozycji w portfelu handlowym. |
(5) |
Do celów oceny na podstawie art. 23 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2019/2033 właściwy organ powinien być zobowiązany ocenić, czy podejście zakładające stosowanie współczynnika K-CMG jest właściwe w tym względzie, że odzwierciedla profil ryzyka pozycji w portfelu handlowym danej firmy inwestycyjnej. Firma inwestycyjna powinna być zobowiązana do regularnego porównywania własnej oceny ryzyka z depozytami zabezpieczającymi wymaganymi przez członków rozliczających w celu oceny, czy te depozyty zabezpieczające nadal stanowią dobry wskaźnik poziomu ryzyka dla rynku, jakie stwarza firma inwestycyjna. W momencie dokonywania oceny przez właściwy organ firma inwestycyjna powinna dokonać porównania wymogów kapitałowych obliczonych w oparciu o współczynnik K-NPR i wymogów kapitałowych obliczonych w oparciu o współczynnik K-CMG oraz powinna być w stanie odpowiednio uzasadnić przed właściwym organem różnicę między tymi wymogami kapitałowymi. Ocena dokonana przez właściwy organ może być pozytywna tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie te warunki. W szczególności właściwy organ powinien zapewnić, aby firma inwestycyjna była w stanie monitorować i odpowiednio uzasadniać różnicę między wynikami zastosowania obu metod (K-NPR i K-CMG), zwłaszcza w przypadku dużych wahań wymaganych depozytów zabezpieczających. |
(6) |
Wysoka częstotliwość naprzemiennego stosowania współczynników K-NPR i K-CMG jest silnym wskaźnikiem potencjalnego nieproporcjonalnego lub niewłaściwego stosowania wymogów w zakresie funduszy własnych. Arbitrażowi regulacyjnemu można zapobiec poprzez ograniczenie częstotliwości naprzemiennego stosowania K-NPR i K-CMG w odniesieniu do pozycji. Wymóg ciągłego stosowania jednej z dwóch metod w odniesieniu do jednostki odpowiadającej za handel przez co najmniej dwa lata byłby proporcjonalnym rozwiązaniem pozwalającym wyeliminować ryzyko arbitrażu regulacyjnego. W wyjątkowych przypadkach (np. restrukturyzacji działalności), gdy jednostka odpowiadająca za handel zmienia się w takim stopniu, że można ją uznać za inną jednostkę odpowiadającą za handel, właściwy organ powinien jednak zezwolić firmie inwestycyjnej na zmianę metod w trakcie tego dwuletniego okresu. |
(7) |
Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB). |
(8) |
EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Obliczanie kwoty całkowitego wymaganego depozytu zabezpieczającego
1. Kwota całkowitego depozytu zabezpieczającego, o której mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033, odpowiada wymaganej kwocie zabezpieczenia obejmującego początkowy depozyt zabezpieczający, zmienne depozyty zabezpieczające i inne zabezpieczenie, którego wniesienia członek rozliczający wymaga w oparciu o swój model dotyczący depozytu zabezpieczającego mający zastosowanie do firmy inwestycyjnej w odniesieniu do jednostek odpowiadających za handel podlegających współczynnikowi K-CMG. Do celów niniejszego rozporządzenia „jednostka odpowiadająca za handel” oznacza jednostkę odpowiadającą za handel zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 144 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3).
2. Jeżeli członek rozliczający nie dokonuje rozróżnienia między depozytami zabezpieczającymi wymaganymi w odniesieniu do jednostki odpowiadającej za handel, która podlega współczynnikowi K-CMG, a depozytami zabezpieczającymi wymaganymi w odniesieniu do innych jednostek odpowiadających za handel, firma inwestycyjna za depozyty zabezpieczające do celów ust. 1 uznaje całkowitą kwotę depozytów zabezpieczających wymaganych w odniesieniu do wszystkich jednostek odpowiadających za handel.
3. Opłat wnoszonych przez firmę inwestycyjną na rzecz członka rozliczającego za korzystanie z usług świadczonych przez członka rozliczającego nie uznaje się za depozyty zabezpieczające do celów ust. 1.
4. W przypadku gdy członek rozliczający aktualizuje wymagany całkowity depozyt zabezpieczający więcej niż raz w ciągu dnia, za całkowity depozyt zabezpieczający wymagany w tym dniu uznaje się najwyższą z kwot całkowitych depozytów zabezpieczających wymaganych przez członka rozliczającego w tym dniu.
5. W przypadku gdy firma inwestycyjna korzysta z usług więcej niż jednego członka rozliczającego na potrzeby jednostek odpowiadających za handel podlegających współczynnikowi K-CMG, kwotę całkowitego depozytu zabezpieczającego, o której mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/2033, oblicza się codziennie, sumując kwoty depozytów zabezpieczających wymaganych przez każdego członka rozliczającego, jak określono w ust. 1 niniejszego artykułu.
Artykuł 2
Zapobieganie arbitrażowi
1. Wymóg określony w art. 23 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2019/2033 jest spełniony, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
a) |
w przypadku gdy firma inwestycyjna oblicza wymogi kapitałowe w oparciu o współczynnik K-CMG dla portfela rozliczanych pozycji przypisanych do jednej jednostki odpowiadającej za handel, stosuje tę samą metodę w odniesieniu do wszystkich pozycji tej jednostki odpowiadającej za handel nieprzerwanie przez okres co najmniej 24 miesięcy lub też strategia biznesowa lub operacje grupy dealerów tej jednostki odpowiadającej za handel uległy zmianie w takim stopniu, że jednostkę tę można uznać za inną jednostkę odpowiadającą za handel; |
b) |
firma inwestycyjna stosuje współczynnik K-CMG w sposób spójny w odniesieniu do wszystkich jednostek odpowiadających za handel, które są podobne pod względem strategii biznesowej i pozycji w portfelu handlowym; |
c) |
firma inwestycyjna posiada politykę i procedury, z których wynika, że wybór portfela lub portfeli podlegających współczynnikowi K-CMG odzwierciedla ryzyko związane z pozycjami w portfelu handlowym firmy inwestycyjnej, w tym oczekiwany okres utrzymywania, zastosowane strategie handlowe oraz czas, jaki może upłynąć, zanim można będzie zabezpieczyć ryzyko związane z pozycjami w portfelu handlowym lub nim zarządzać; |
d) |
firma inwestycyjna posiada politykę i procedury umożliwiające jej porównanie wymogów kapitałowych obliczonych w oparciu o współczynnik K-CMG z wymogami kapitałowymi obliczonymi w oparciu o współczynnik K-NPR oraz odpowiednie uzasadnienie wszelkich różnic między nimi, z uwzględnieniem czynników określonych w ust. 2, w każdym z następujących przypadków:
|
e) |
firma inwestycyjna wykorzystuje wynik obliczenia współczynnika K-CMG w swoich ramach zarządzania ryzykiem i regularnie porównuje wyniki własnej oceny ryzyka z depozytami zabezpieczającymi wymaganymi przez członków rozliczających; |
f) |
w momencie dokonywania oceny przez właściwy organ firma inwestycyjna porównała wymogi kapitałowe obliczone w oparciu o współczynnik K-CMG z wymogami kapitałowymi obliczonymi w oparciu o współczynnik K-NPR dla każdej jednostki odpowiadającej za handel oraz przedstawiła właściwemu organowi odpowiednie uzasadnienie wszelkich różnic między tymi wyliczeniami, uwzględniając czynniki określone w ust. 2. |
2. Do celów ust. 1 lit. d) i f) właściwy organ uwzględnia następujące czynniki, aby ocenić, czy różnica w wymogach kapitałowych obliczonych przy zastosowaniu współczynników K-CMG i K-NPR jest uzasadniona:
a) |
odniesienie do odpowiednich strategii handlowych; |
b) |
stosowane przez firmę inwestycyjną ramy zarządzania ryzykiem; |
c) |
poziom całkowitych wymogów w zakresie funduszy własnych firmy inwestycyjnej obliczonych zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/2033; |
d) |
wyniki procesu przeglądu i oceny nadzorczej, jeżeli są dostępne. |
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 września 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/5 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/245
z dnia 13 grudnia 2021 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/40 w odniesieniu do środków towarzyszących o charakterze edukacyjnym oraz wyboru i zatwierdzania wnioskodawców występujących o pomoc
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 24 ust. 1 lit. b) oraz c),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/40 (2) ustanowiono warunki opracowywania i stosowania środków towarzyszących o charakterze edukacyjnym, które państwa członkowskie mają ustanowić zgodnie z art. 23 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. W interesie pewności prawa należy ustanowić niewyczerpujący wykaz działań, które mogą być prowadzone w ramach środków towarzyszących o charakterze edukacyjnym w ramach programu dla szkół, w tym również w przypadku gdy nie występuje się o pomoc unijną. Należy również wyjaśnić, że aby program dla szkół był skuteczny, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym, które są przewidziane w celu wspierania dystrybucji owoców i warzyw oraz mleka w szkołach, docierały do wszystkich dzieci uczestniczących w programie dla szkół. Wymóg ten pozostaje bez uszczerbku dla autonomii przyznanej placówkom edukacyjnym w państwach członkowskich, zgodnie z podziałem kompetencji i strategią wdrażania programu dla szkół w danych państwach członkowskich. |
(2) |
W art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/40 ustanowiono ogólne warunki wyboru wnioskodawców występujących o pomoc. Przy wyborze wnioskodawców występujących o pomoc państwa członkowskie, działające na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym, mogą podlegać unijnym lub krajowym przepisom dotyczącym zamówień publicznych. W interesie pewności prawa należy wyjaśnić, że państwa członkowskie powinny zapewnić zgodność z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi zamówień publicznych. |
(3) |
W art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/40 określono warunki zatwierdzania wnioskodawców występujących o pomoc, ustanawiając obowiązek złożenia przez wnioskodawców pisemnych zobowiązań. Ust. 2 tego artykułu ustanawia obowiązek złożenia dodatkowego pisemnego zobowiązania wyłącznie w przypadku wniosków o przyznanie pomocy dotyczących dostarczania lub dystrybucji produktów. Zobowiązanie takie ma jednak również zastosowanie, jeżeli wnioski o przyznanie pomocy łączą dostarczanie lub dystrybucję produktów z zapewnieniem środków o charakterze edukacyjnym. Ust. 3 tego artykułu odnosi się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących wyłącznie środków towarzyszących o charakterze edukacyjnym. Wskazuje się w nim, że właściwe organy mogą określić wszelkie dodatkowe pisemne zobowiązania, które mają zostać podjęte przez wnioskodawców występujących o pomoc. Powinno to jednak być możliwe dla wszystkich wnioskodawców występujących o pomoc. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 6 tego rozporządzenia. Aby dać państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na dostosowanie procedur zatwierdzania wnioskodawców występujących o pomoc należy przewidzieć, że zmiana warunków zatwierdzania wnioskodawców występujących o pomoc będzie miała zastosowanie dopiero od roku szkolnego 2022/2023. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/40, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/40 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 3 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym, o których mowa w art. 23 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, są bezpośrednio powiązane z celami programu dla szkół polegającymi na zwiększeniu spożycia wybranych produktów rolnych przez dzieci oraz na upowszechnianiu wśród nich zdrowych nawyków żywieniowych. Mają one na celu przywrócenie więzi między dziećmi a rolnictwem i różnorodnością unijnych produktów rolnych, w szczególności produkowanych w ich regionie, oraz edukowanie dzieci w powiązanych kwestiach, takich jak zdrowe nawyki żywieniowe i ich wpływ na zdrowie publiczne, krajowe zalecenia dotyczące żywienia, lokalne łańcuchy żywnościowe, rolnictwo ekologiczne, zrównoważona produkcja i konsumpcja żywności oraz zwalczanie marnotrawienia żywności, i mogą obejmować takie działania jak:
W przypadku gdy środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym obejmują produkty rolne inne niż te, o których mowa w art. 23 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, środki te przewidują degustację tych innych produktów. 2. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie dzieci objęte programem dla szkół mogły uczestniczyć w środkach towarzyszących o charakterze edukacyjnym. W przypadku gdy środki edukacyjne bezpośrednio związane z celami programu dla szkół są przewidziane w placówkach oświatowych jako część regularnego programu nauczania lub innych polityk lub programów, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o ich uwzględnieniu do celów ust. 1. Środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym mogą być opracowywane i wdrażane na poziomie krajowym, regionalnym, lokalnym lub na poziomie placówki oświatowej, zgodnie z podziałem kompetencji i strategii w zakresie wdrażania programu dla szkół w danych państwach członkowskich. Państwa członkowskie zapewniają, aby placówki edukacyjne uczestniczące w programie były należycie informowane o istniejącym systemie towarzyszących środków o charakterze edukacyjnym oraz dostępnych materiałach i narzędziach.”; |
2) |
w art. 5 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu: „Przy wyborze wnioskodawców występujących o pomoc państwa członkowskie zapewniają zgodność z mającym zastosowanie prawem, w tym z przepisami dotyczącymi zamówień publicznych.”; |
3) |
art. 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Warunki zatwierdzania wnioskodawców występujących o pomoc 1. Wnioskodawcy występujący o pomoc muszą być zatwierdzeni przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się placówka oświatowa, do której dostarczane są produkty lub w której są one dystrybuowane. Zatwierdzenie jest uzależnione od złożenia przez wnioskodawców pisemnych zobowiązań obejmujących:
Właściwy organ może określić wszelkie dodatkowe zobowiązania, które wnioskodawcy mają podjąć. Jeżeli wnioski o przyznanie pomocy dotyczą działań podlegających procedurom udzielania zamówień publicznych, państwa członkowskie mogą uznać, że udzielono zatwierdzenia, jeżeli zobowiązania określone w akapicie pierwszym i drugim są włączone do warunków udziału w procedurach udzielania zamówień publicznych. 2. W przypadku wniosków o przyznanie pomocy dotyczących wyłącznie dostarczania lub dystrybucji produktów, nie stosuje się ust. 1 lit. b) i d). 3. W przypadku wniosków o przyznanie pomocy dotyczących wyłącznie środków towarzyszących o charakterze edukacyjnym nie stosuje się ust. 1 lit. a), c) i g). 4. W przypadku wniosków o przyznanie pomocy dotyczących wyłącznie środków w zakresie monitorowania, oceny i reklamy nie stosuje się ust. 1 lit. a), c) i g). 5. Państwa członkowskie mogą uznawać zatwierdzenia przyznane w ramach programu »Owoce i warzywa w szkole« zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2016/247 lub w ramach programu »Mleko w szkole« zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 657/2008 za ważne, jeżeli kryteria i warunki nie zostały zmienione.”. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Art. 1 pkt 3 stosuje się do pomocy począwszy od roku szkolnego 2022/2023.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/40 z dnia 3 listopada 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych oraz zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 (Dz.U. L 5 z 10.1.2017, s. 11).
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/8 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/246
z dnia 13 grudnia 2021 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/39 w odniesieniu do wniosków o pomoc, wypłaty pomocy i kontroli na miejscu
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 25 lit. b),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (2), w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 4 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/39 (3) stanowi, że kwoty wnioskowane we wnioskach o pomoc muszą być poparte dokumentami poświadczającymi cenę dostarczonych produktów, materiałów lub usług wraz z pokwitowaniem lub dowodem zapłaty lub innym równoważnym dokumentem. Cena produktu, materiału lub usługi nie jest istotna w przypadku stosowania uproszczonej metody rozliczania kosztów i nie jest spójna z celami uproszczenia i zmniejszenia obciążeń administracyjnych związanych z uproszczoną metodą rozliczania kosztów. W związku z tym należy ustanowić różne wymogi dotyczące systemów opartych na kosztach i na uproszczonej metodzie rozliczania kosztów. |
(2) |
W art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/39 ustanowiono warunki wypłaty pomocy. Wymagane dokumenty poświadczające obejmują, w przypadku uproszczonej metody rozliczania kosztów, dowód zapłaty za dostarczone lub rozdystrybuowane produkty oraz za materiały lub usługi dostarczone w ramach towarzyszących działań o charakterze edukacyjnym, monitorowania oraz działań w zakresie oceny i promocji. Takie dokumenty poświadczające nie są jednak wymagane w przypadku systemów opartych na kosztach. Z zebranych doświadczeń wynika, że taki wymóg nie jest istotny dla wypłaty pomocy, niezależnie od tego, czy stosowany jest system oparty na kosztach czy na uproszczonej metodzie rozliczania kosztów, i nie jest spójny z celami uproszczenia i zmniejszenia obciążeń administracyjnych dzięki uproszczonej metodzie rozliczania kosztów. W związku z tym wymóg ten należy usunąć. |
(3) |
Zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/39 w przypadku pomocy, o którą wnioskowano na dostarczanie i dystrybucję produktów oraz środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym, kontrole administracyjne uzupełniane są kontrolami na miejscu. W art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia ustanowiono niewyczerpujący wykaz weryfikacji, które kontrole na miejscu mają obejmować w przypadku pomocy na dostarczanie i dystrybucję produktów. W świetle zdobytego doświadczenia i w celu zapewnienia jasności ten niewyczerpujący wykaz weryfikacji, które należy przeprowadzić, powinien zostać uzupełniony zarówno w odniesieniu do kontroli na miejscu w przypadku wniosku o przyznanie pomocy na dostarczanie i dystrybucję produktów, jak i w odniesieniu do towarzyszących środków o charakterze edukacyjnym. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/39. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/39 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 4 ust. 6 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Państwa członkowskie określają dokumenty, które należy przedłożyć na poparcie wniosków o pomoc. Kwoty, o które wystąpiono we wnioskach o pomoc, są poparte dokumentami poświadczającymi:
|
2) |
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kontrole na miejscu obejmują w szczególności weryfikację:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/39 z dnia 3 listopada 2016 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych (Dz.U. L 5 z 10.1.2017, s. 1).
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/11 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/247
z dnia 14 grudnia 2021 r.
zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/956 w odniesieniu do danych dotyczących nowych pojazdów ciężkich, które mają być monitorowane i zgłaszane przez państwa członkowskie i przez producentów oraz w odniesieniu do procedury sprawozdawczej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/956 z dnia 28 czerwca 2018 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do emisji CO2 z nowych pojazdów ciężkich i zużycia paliwa przez takie pojazdy (1), w szczególności jego art. 11 ust. 1 lit. a) i d),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W części A załącznika I do rozporządzenia (UE) 2018/956 określono dane, które mają być monitorowane i zgłaszane przez państwa członkowskie w odniesieniu do nowych pojazdów ciężkich zarejestrowanych w Unii po raz pierwszy. |
(2) |
Aby zapewnić dogłębną analizę zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2018/956, państwa członkowskie powinny monitorować i zgłaszać dane umożliwiające określenie konfiguracji osi pojazdu zgłaszanych pojazdów na podstawie liczby osi napędowych. Takie dane zapisuje się w pozycji 3 świadectwa zgodności nowo zarejestrowanego pojazdu ciężkiego. |
(3) |
Informacje te umożliwiłyby Komisji identyfikację pojazdów objętych zakresem danych zgłaszanych przez producentów zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) 2018/956 w oparciu o informacje przekazane przez państwa członkowskie, bez konieczności dodatkowej wymiany informacji z producentami. |
(4) |
W oparciu o doświadczenia zdobyte podczas przygotowywania sprawozdania zgodnie z art. 10 za rok sprawozdawczy 2019 oraz w celu zapewnienia dogłębnej analizy zgłoszonych danych w nadchodzących latach konieczne jest, aby producenci zgłaszali szczegółowe dane dotyczące zachowania poszczególnych części pojazdu podczas działania narzędzia symulacyjnego, zapisane w pliku „sum exec data file”. |
(5) |
W załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/956 określono procedurę monitorowania i sprawozdawczości. |
(6) |
W oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie stosowania rozporządzenia (UE) 2018/956 Europejska Agencja Środowiska powinna mieć możliwość elastycznego dostosowywania struktury i charakteru baz danych do postępu technicznego i nie powinna być związana szczegółowymi ustaleniami technicznymi. Nazwy opisowe baz danych powinny zatem zostać usunięte z załącznika II. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2018/956, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiana rozporządzenia (UE) 2018/956
W załącznikach I i II do rozporządzenia (UE) 2018/956 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach I i II do rozporządzenia (UE) 2018/956 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/14 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/248
z dnia 15 lutego 2022 r.
rejestrujące oznaczenie geograficzne napoju spirytusowego na podstawie art. 30 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 („Pregler”/„Osttiroler Pregler”)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylające rozporządzenie (WE) nr 110/2008 (1), w szczególności jego art. 30 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 (2) Komisja przeanalizowała wniosek Austrii z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie rejestracji nazwy „Pregler”/„Osttiroler Pregler” jako oznaczenia geograficznego. |
(2) |
Rozporządzenie (UE) 2019/787, które zastępuje rozporządzenie (WE) nr 110/2008, weszło w życie dnia 25 maja 2019 r. Zgodnie z art. 49 ust. 1 tego rozporządzenia rozdział III rozporządzenia (WE) nr 110/2008 dotyczący oznaczeń geograficznych zostaje uchylony ze skutkiem od dnia 8 czerwca 2019 r. |
(3) |
Ustaliwszy, że wniosek jest zgodny z rozporządzeniem (WE) nr 110/2008, Komisja opublikowała podstawowe specyfikacje dokumentacji technicznej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3) na podstawie art. 17 ust. 6 tego rozporządzenia zgodnie z art. 50 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2019/787. |
(4) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne powiadomienie o sprzeciwie zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/787. |
(5) |
Należy zatem zarejestrować nazwę „Pregler”/„Osttiroler Pregler” jako oznaczenie geograficzne, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Niniejszym rejestruje się oznaczenie geograficzne „Pregler”/„Osttiroler Pregler”. Zgodnie z art. 30 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/787 niniejsze rozporządzenie udziela oznaczeniu geograficznemu „Pregler”/„Osttiroler Pregler” ochrony, o której mowa w art. 21 rozporządzenia (UE) 2019/787.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2022 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/16 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/249
z dnia 18 lutego 2022 r.
zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Zjednoczonego Królestwa w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 230 ust. 1 i art. 232 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że do Unii można wprowadzać wyłącznie przesyłki zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzące z państwa trzeciego lub terytorium, lub ich strefy bądź kompartmentu, wymienionych w wykazie zgodnie z art. 230 ust. 1 tego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 (2) określa wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, które muszą spełniać przesyłki niektórych gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref, lub też ich kompartmentów w przypadku zwierząt akwakultury, aby zostać wprowadzone do Unii. |
(3) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref lub kompartmentów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt, kategorii materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego, które są objęte zakresem rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692. |
(4) |
W szczególności w załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 określono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii odpowiednio przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych. |
(5) |
Zjednoczone Królestwo powiadomiło Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w pobliżu Bishop’s Waltham, Winchester, Hampshire w Anglii i zostało potwierdzone w dniu 4 lutego 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR). |
(6) |
Organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół zakładów, w których wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby. |
(7) |
Zjednoczone Królestwo przedłożyło Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków. Informacje te zostały ocenione przez Komisję. Na podstawie tej oceny nie należy dalej zezwalać na wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych z obszarów objętych ograniczeniami ustanowionych przez organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa w wyniku niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków. |
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404. |
(9) |
Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków i poważne ryzyko jej wprowadzenia do Unii, zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404, powinny stać się skuteczne w trybie pilnym. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2022 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 379).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (Dz.U. L 114 z 31.3.2021, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku XIV, część 1 w pozycji dotyczącej Zjednoczonego Królestwa po wierszu dotyczącym strefy GB-2.95 dodaje się następujący wiersz dotyczący strefy GB-2.96:
|
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/19 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/250
z dnia 21 lutego 2022 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/403 w odniesieniu do dodania nowego wzoru świadectwa zdrowia zwierząt/świadectwa urzędowego do celów wprowadzania do Irlandii Północnej owiec i kóz z Wielkiej Brytanii oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/404 w odniesieniu do wykazu państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii owiec i kóz
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 230 ust. 1, art. 238 ust. 3 i art. 239 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (2), w szczególności jego art. 90 akapit pierwszy lit. a) i c) oraz art. 126 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/403 (3) ustanowiono przepisy dotyczące świadectw zdrowia zwierząt przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2016/429 oraz świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych opartych na rozporządzeniu (UE) 2016/429 i rozporządzeniu (UE) 2017/625, wymaganych do celów wprowadzania do Unii zwierząt lądowych. W szczególności art. 14 tego rozporządzenia wykonawczego stanowi, że świadectwa zdrowia zwierząt i świadectwa zdrowia zwierząt/świadectwa urzędowe, które mają być stosowane do celów wprowadzania na terytorium Unii określonych kategorii zwierząt kopytnych, mają odpowiadać określonym wzorom ustanowionym w załączniku II do tego rozporządzenia. Artykuł ten odnosi się między innymi do wzoru „OV/CAP-X” określonego w rozdziale 4 tego załącznika, który musi być stosowany do celów wprowadzania do Unii owiec i kóz. |
(2) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (4) ustanowiono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt objętych zakresem rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/692 (5). W szczególności w art. 3 tego rozporządzenia wykonawczego zawarto odesłanie do części 1 załącznika II do tego rozporządzenia, w której ustanowiono wykaz państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt kopytnych. |
(3) |
W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) ustanowiono zasady dotyczące zapobiegania niektórym pasażowalnym encefalopatiom gąbczastych (TSE) u zwierząt oraz ich kontroli i zwalczania. W szczególności w rozdziale E załącznika IX do tego rozporządzenia ustanowiono wymogi dotyczące przywozu do Unii owiec i kóz. |
(4) |
Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (umowa o wystąpieniu), w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, rozporządzenia (WE) nr 999/2001, (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625, jak również oparte na nich akty Komisji, mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu. W związku z tym żywe zwierzęta wysyłane z Wielkiej Brytanii do Irlandii Północnej podlegają obecnie systemowi mającemu zastosowanie do przywozu z państwa trzeciego. |
(5) |
Rozporządzeniem (UE) 2022/175 (7) zmieniono wymogi ustanowione w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 dotyczące wprowadzania do Unii owiec i kóz przeznaczonych do hodowli, zezwalając, do dnia 31 grudnia 2024 r., na wprowadzanie z Wielkiej Brytanii do Irlandii Północnej takich zwierząt, jeżeli pochodzą one z gospodarstw w Wielkiej Brytanii zaangażowanych w trzyletni proces przyznawania statusu gospodarstwa o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej. Ten nowy wymóg dotyczący przywozu powinien zostać odzwierciedlony w nowym specjalnym wzorze świadectwa dla tych zwierząt przewidzianym w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/403. W związku z powyższym konieczna jest zmiana art. 14 i załącznika II do tego rozporządzenia wykonawczego. |
(6) |
Ponadto, ponieważ nowy wymóg dotyczący przywozu ustanowiony w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ma zastosowanie wyłącznie do owiec i kóz pochodzących z gospodarstw w Wielkiej Brytanii, w części 1 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 stosowanie nowego wzoru świadectwa określonego w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/403 należy ograniczyć do Wielkiej Brytanii. W związku z tym należy odpowiednio zmienić wpisy dotyczące Zjednoczonego Królestwa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia wykonawcze (UE) 2021/403 i (UE) 2021/404. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/403 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 14 dodaje się lit. m) w brzmieniu:
|
2) |
w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 lutego 2022 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.
(2) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/403 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt i wzorów świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii i przemieszczania między państwami członkowskimi przesyłek określonych kategorii zwierząt lądowych i ich materiału biologicznego oraz urzędowej certyfikacji dotyczącej takich świadectw i uchylające decyzję 2010/470/UE (Dz.U. L 113 z 31.3.2021, s. 1).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (Dz.U. L 114 z 31.3.2021, s. 1).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 379).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).
(7) Rozporządzenie Komisji (UE) 2022/175 z dnia 9 lutego 2022 r. zmieniające załącznik IX do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 w odniesieniu do warunków przemieszczania owiec i kóz przeznaczonych do hodowli z Wielkiej Brytanii do Irlandii Północnej (Dz.U. L 29 z 10.2.2022, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/403 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w tabeli zawierającej wzory świadectw zdrowia zwierząt i świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych oraz oświadczeń do celów wprowadzenia na terytorium Unii oraz tranzytu przez Unię, w sekcji dotyczącej zwierząt kopytnych, po pozycji „OV/CAP-X” dodaje się pozycję w brzmieniu:
|
2) |
między rozdziałami 4 i 5 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: „ROZDZIAŁ 4A: WZÓR ŚWIADECTWA ZDROWIA ZWIERZĄT/ŚWIADECTWA URZĘDOWEGO DO CELÓW WPROWADZANIA NA TERYTORIUM IRLANDII PÓŁNOCNEJ OWIEC I KÓZ Z WIELKIEJ BRYTANII MAJĄCY ZASTOSOWANIE DO DNIA 31 GRUDNIA 2024 R. (WZÓR »OV/CAP-X-NI«)
|
ZAŁĄCZNIK II
W części 1 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wpis dotyczący Zjednoczonego Królestwa otrzymuje brzmienie:
„GB Zjednoczone Królestwo |
GB-1 |
Bydło |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
BOV-X, BOV-Y |
|
BRU, BTV, EBL, EVENTS |
|
|
Owce i kozy |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
OV/CAP-X, OV/CAP-X-NI (1) OV/CAP-Y |
|
BRU, BTV, EVENTS |
|
|
||
Świnie |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
SUI-X, SUI-Y |
|
ADV |
|
|
||
Wielbłądowate |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
CAM-CER |
|
BTV |
|
|
||
Jeleniowate |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
CAM-CER |
|
BTV |
|
|
||
Inne zwierzęta kopytne |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
RUM, RHINO, HIPPO |
|
BTV(2) |
|
|
||
GB-2 |
Bydło |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
BOV-X, BOV-Y |
|
BRU, TB, BTV, EBL, EVENTS |
|
|
|
Owce i kozy |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
OV/CAP-X, OV/CAP-X-NI (1) OV/CAP-Y |
|
BRU, BTV, EVENTS |
|
|
||
Świnie |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) i przeznaczone do uboju |
SUI-X, SUI-Y |
|
ADV |
|
|
||
Wielbłądowate |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
CAM-CER |
|
BTV |
|
|
||
Jeleniowate |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
CAM-CER |
|
BTV |
|
|
||
Inne zwierzęta kopytne |
Zwierzęta przeznaczone do dalszego utrzymywania(1) |
RUM, RHINO, HIPPO |
|
BTV(2)” |
|
|
(1) Wzór OV/CAP-X-NI ma zastosowanie wyłącznie do wprowadzania do Irlandii Północnej owiec i kóz z Wielkiej Brytanii do dnia 31 grudnia 2024 r. zgodnie z art. 14 lit. m) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/403.
DECYZJE
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/31 |
DECYZJA RADY (WPZIB) 2022/251
z dnia 21 lutego 2022 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2018/907 w sprawie przedłużenia mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 7 lipca 2003 r. Rada postanowiła mianować Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Regionie Kaukazu Południowego. |
(2) |
W dniu 13 listopada 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/2071 (1) dotyczącą mianowania Toivo KLAARA SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji. Mandat SPUE był kolejno przedłużany, ostatnio decyzją Rady (WPZiB) 2021/285 (2), i ma wygasnąć w dniu 28 lutego 2022 r. |
(3) |
Mandat SPUE należy przedłużyć na kolejny okres sześciu miesięcy; należy także określić nową finansową kwotę odniesienia na okres od dnia 1 marca 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r. |
(4) |
SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji (WPZiB) 2018/907 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej Mandat Toivo KLAARA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji (Kaukaz Południowy) zostaje przedłużony do dnia 31 sierpnia 2022 r. Rada może zadecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).”; |
2) |
w art. 5 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r. wynosi 1 462 000 EUR”; |
3) |
art. 14 akapit pierwszy zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „SPUE będzie przedstawiał Radzie, WP i Komisji regularne sprawozdania z postępu prac oraz przedstawi im kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu do dnia 31 maja 2022 r.”. |
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 lutego 2022 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
J. BORRELL FONTELLES
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/2071 z dnia 13 listopada 2017 r. dotycząca mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji (Dz.U. L 295 z 14.11.2017, s. 55).
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/285 z dnia 22 lutego 2021 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2018/907 w sprawie przedłużenia mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji (Dz.U. L 62 z 23.2.2021, s. 51).
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/33 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/252
z dnia 21 lutego 2022 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2020/1167 w celu określenia wymogów dotyczących badań, które należy stosować do wysokosprawnego 48-woltowego zespołu silnikowo-prądnicowego zintegrowanego z obudową przekładni i połączonego z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 z dnia 17 kwietnia 2019 r. określające normy emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dla nowych lekkich pojazdów użytkowych oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i (UE) nr 510/2011 (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 24 maja 2021 r. dostawca ZF Friedrichshafen AG („wnioskodawca”) złożył wniosek o zatwierdzenie, jako technologii innowacyjnej, technologii stosowanej w wysokosprawnym 48-woltowym zespole silnikowo-prądnicowym połączonym z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC przeznaczonym do stosowania w niektórych hybrydowych samochodach osobowych z napędem elektrycznym niedoładowywanych zewnętrznie i lekkich pojazdach użytkowych (NOVC-HEV). |
(2) |
Technologia stosowana w 48-woltowych wysokosprawnych zespołach silnikowo-prądnicowych połączonych z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC przeznaczonych do stosowania w tym samym typie pojazdów NOVC-HEV, o którym mówi wnioskodawca, została zatwierdzona jako technologia innowacyjna na podstawie rozporządzenia (UE) 2019/631 decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2020/1167 (2). |
(3) |
Technologia określona przez wnioskodawcę we wniosku to zespół silnikowo-prądnicowy, który jest bezpośrednio podłączony do wału wejściowego przekładni, tj. „zintegrowany prądorozrusznik”, który pozwala na zmniejszenie strat mechanicznych występujących między źródłem napędu a prądnicą. Działa on wyłącznie w zakresie prędkości obrotowej silnika spalinowego wewnętrznego spalania. |
(4) |
Stwierdzono, że technologia określona przez wnioskodawcę zapewnia wysoki poziom efektywności i należy ją uznać za zapewniającą taką samą funkcjonalność jak technologia zatwierdzona decyzją wykonawczą (UE) 2020/1167. Należy ją zatem uznać za technologię innowacyjną, do której można zastosować kod ekoinnowacji 32. |
(5) |
Zastosowanie ma metoda badania określona w decyzji wykonawczej (UE) 2020/1167, z wyjątkiem częstotliwości obrotowych i częstotliwości punktów roboczych do stosowania w pomiarze sprawności zespołu silnikowo-prądnicowego, które należy dostosować z uwagi na szczególne właściwości techniczne określonej przez wnioskodawcę technologii. |
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić metodę badań określoną w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2020/1167, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2020/1167 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 lutego 2022 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 13.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1167 z dnia 6 sierpnia 2020 r. w sprawie zatwierdzenia, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631, technologii stosowanej w 48-woltowym wysokosprawnym zespole silnikowo-prądnicowym połączonym z przetwornikiem 48 V/12 V DC/DC przeznaczonym do stosowania w samochodach osobowych z konwencjonalnym silnikiem spalinowym i określonych hybrydowych samochodach osobowych z napędem elektrycznym oraz lekkich pojazdach użytkowych jako technologii innowacyjnej (Dz.U. L 258 z 7.8.2020, s. 15).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2020/1167 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w pkt 2.1 wprowadza się następujące zmiany:
|
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/36 |
ZALECENIE nr 1/2022 WSPÓLNEGO KOMITETU UE–OWP
z dnia 31 stycznia 2022 r.
w sprawie zatwierdzenia przedłużenia okresu obowiązywania planu działania UE–NWP [2022/253]
WSPÓLNY KOMITET UE–OWP,
uwzględniając Eurośródziemnomorski przejściowy układ stowarzyszeniowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony, a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz Autonomii Palestyńskiej Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, z drugiej strony (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Eurośródziemnomorski przejściowy układ stowarzyszeniowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz Autonomii Palestyńskiej Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, z drugiej strony („przejściowy układ stowarzyszeniowy”) został podpisany w dniu 24 lutego 1997 r. i wszedł w życie w dniu 1 lipca 1997 r. |
(2) |
Na podstawie art. 63 przejściowego układu stowarzyszeniowego Wspólny Komitet jest uprawniony do podejmania decyzji i formułowania odpowiednich zaleceń. |
(3) |
Art. 10 regulaminu Wspólnego Komitetu przewiduje możliwość podjęcia decyzji w drodze procedury pisemnej między sesjami, jeżeli obie Strony wyrażą na to zgodę. |
(4) |
Przedłużenie okresu obowiązywania planu działania UE–NWP o trzy lata umożliwi Stronom kontynuowanie współpracy w ciągu nadchodzących lat, w tym negocjowanie priorytetów partnerstwa, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Artykuł 1
Wspólny Komitet, działając w drodze procedury pisemnej, zaleca przedłużenie okresu obowiązywania planu działania UE–NWP o trzy lata od dnia przyjęcia niniejszego zalecenia.
Artykuł 2
Niniejsze zalecenie staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2022 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu UE–OWP
Przewodniczący
Estephan SALAMEH
Sprostowania
22.2.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 41/37 |
Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 328 z dnia 21 grudnia 2018 r. )
Strona 139, art. 35 ust. 3:
zamiast:
„3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit piąty, powierza się Komisji na okres dwóch lat od dnia 24 grudnia 2018 r.”,
powinno być:
„3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit piąty, powierza się Komisji do dnia 31 grudnia 2021 r.”.