(1)

Zgodnie z art. 62 ust. 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (2) Komisja ma dokonać przeglądu przyjętych przez Unię aktów prawnych – innych niż ta dyrektywa – regulujących przetwarzanie danych osobowych przez właściwe organy do celów określonych w art. 1 ust. 1 tej dyrektywy. Celem tego przeglądu jest ocena konieczności dostosowania tych aktów prawnych do tej dyrektywy i w razie potrzeby przedstawienie niezbędnych propozycji ich zmiany w celu zapewnienia spójnego podejścia do ochrony danych osobowych wchodzących w zakres zastosowania tej dyrektywy. Przegląd ten doprowadził do uznania decyzji ramowej Rady 2002/465/WSiSW (3) za jeden z aktów prawnych, które mają zostać zmienione.

(2)

Przetwarzanie danych osobowych na podstawie decyzji ramowej 2002/465/WSiSW wiąże się z przetwarzaniem, wymianą i późniejszym wykorzystywaniem odpowiednich informacji do celów określonych w art. 82 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Z myślą o spójności i skutecznej ochronie danych osobowych przetwarzanie danych osobowych na podstawie decyzji ramowej 2002/465/WSiSW powinno być zgodne z dyrektywą (UE) 2016/680. Przetwarzanie danych osobowych zawartych w informacjach uzyskanych zgodnie z prawem przez wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy do celów innych niż cele, do których powołano dany zespół, takich jak późniejsze postępowania karne lub związane z nimi postępowania administracyjne lub cywilne, lub kontrola parlamentarna, powinno być możliwe wyłącznie zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie (UE) 2016/680. Takie przetwarzanie danych osobowych powinno odbywać się wyłącznie zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie (UE) 2016/680, w tym również zgodnie z prawem Unii lub państwa członkowskiego oraz powinno być niezbędne i proporcjonalne do celu tego przetwarzania.

(3)

Zgodnie z art. 6a Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i do TFUE, Irlandia jest związana decyzją ramową 2002/465/WSiSW i uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszej dyrektywy.

(4)

Zgodnie z art. 1, 2 i 2a Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej dyrektywy i nie jest nią związana, ani jej nie stosuje.

(5)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (4) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 10 marca 2021 r.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję ramową 2002/465/WSiSW,

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 765/2006 (2) przewiduje, między innymi, zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych osób, podmiotów lub organów, które są odpowiedzialne za przypadki poważnego naruszenia praw człowieka lub represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, lub których działalność stanowi inne poważne zagrożenie dla demokracji lub praworządności na Białorusi, lub które czerpią korzyści z reżimu Aleksandra Łukaszenki lub wspierają ten reżim, lub osób, podmiotów lub organów, które organizują lub wspomagają działania reżimu Łukaszenki ułatwiające nielegalne przekraczanie granic zewnętrznych Unii lub przekazywanie towarów zabronionych i nielegalne przekazywanie towarów objętych ograniczeniami, w tym towarów niebezpiecznych, na terytorium państwa członkowskiego, oraz przewiduje zakaz udostępniania funduszy i zasobów gospodarczych takim osobom, podmiotom lub organom.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 765/2006 nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2012/642/WPZiB.

(3)

W dniu 24 czerwca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/1031 (3), którą wprowadzono dalsze ukierunkowane gospodarcze środki ograniczające, oraz rozporządzenie (UE) 2021/1030 (4), którym zmieniono rozporządzenie (WE) nr 765/2006. W decyzji (WPZiB) 2021/1031 i rozporządzeniu (UE) 2021/1030 ustanowiono szczególne ograniczenia sektorowe.

(4)

W dniu 17 lutego 2022 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2022/218 (5), którą wprowadzono pewne zmiany w celu zapewnienia skuteczności oraz jednolitego stosowania środków. Zmiany te należy odzwierciedlić w rozporządzeniu (WE) nr 765/2006, aby umożliwić prawidłowe i jednolite wdrożenie środków w całej Unii.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 765/2006,

1)

tytuł otrzymuje brzmienie:

„Rozporządzenie Rady (WE) nr 765/2006 z dnia 18 maja 2006 r. dotyczące środków ograniczających w związku z sytuacją na Białorusi”;

2)

w art. 1 dodaje się punkty w brzmieniu:

3)

w art. 1e dodaje się ustępy w brzmieniu:

4)

w art. 1f ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

5)

art. 1 g ust. 2 otrzymuje brzmienie:

6)

art. 1h ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

7)

w art. 1h dodaje się ustęp w brzmieniu:

8)

art. 1 i ust. 2 otrzymuje brzmienie:

9)

art. 1j lit. a)–d) otrzymują brzmienie:

10)

w art. 1k ust. 1 lit. a)–d) otrzymują brzmienie:

11)

art. 11 lit. i) otrzymuje brzmienie:

12)

art. 2a otrzymuje brzmienie:

13)

w art. 3 ust. 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:

14)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

(*)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).”;"

15)

w załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

16)

w załączniku VII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia;

17)

w załączniku VIII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia;

18)

w załączniku IX wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia.

(1)

Art. 7 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 (2) stanowi, że procedurę ustanowioną w art. 49–52 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 stosuje się odpowiednio do cofnięcia rejestracji, o którym mowa w art. 54 ust. 1 tego rozporządzenia.

(2)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 w związku z art. 7 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014, przesłany przez Luksemburg wniosek o cofnięcie rejestracji chronionego oznaczenia geograficznego (ChOG) „Salaisons fumées, marque nationale Grand-Duché de Luxembourg” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(3)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwę „Salaisons fumées, marque nationale Grand-Duché de Luxembourg” (ChOG) należy zatem usunąć z rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

(4)

Zgodnie z art. 54 ust. 1 akapit ostatni rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 takie cofnięcia przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 57 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia.

(5)

Środek przewidziany w niniejszym rozporządzeniu jest zgodny z opinią Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,

(1)

Rozporządzeniem (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące poszczególnych chorób umieszczonych w wykazie zgodnie z art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia oraz określono, w jaki sposób przepisy te mają być stosowane do różnych kategorii chorób umieszczonych w wykazie. W rozporządzeniu (UE) 2016/429 przewidziano, że państwa członkowskie ustanawiają obowiązkowe programy likwidacji chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, oraz nieobowiązkowe programy likwidacji chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, a Komisja zatwierdza te programy. Rozporządzenie to przewiduje również zatwierdzenie lub cofnięcie przez Komisję statusu obszaru wolnego od choroby dla państw członkowskich lub ich stref lub kompartmentów w odniesieniu do niektórych chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. b) i c) tego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/689 (2) uzupełnia rozporządzenie (UE) 2016/429 i ustanawia kryteria przyznawania, utrzymywania, zawieszania i cofania statusu obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do państw członkowskich lub ich stref lub kompartmentów, a także wymagania dotyczące zatwierdzania obowiązkowych lub nieobowiązkowych programów likwidacji choroby dla państw członkowskich, ich stref lub kompartmentów.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/620 (3) ustanawia się przepisy wykonawcze dotyczące chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) 2016/429, w odniesieniu do statusu obszaru wolnego od choroby i statusu obszaru nieobjętego szczepieniami niektórych państw członkowskich lub ich stref lub kompartmentów oraz do zatwierdzania programów likwidacji tych chorób umieszczonych w wykazie. W szczególności w załącznikach do niego wymieniono państwa członkowskie lub ich strefy lub kompartmenty o statusie obszaru wolnego od choroby, a także zawarto wykaz istniejących zatwierdzonych obowiązkowych lub nieobowiązkowych programów likwidacji choroby. Zmieniająca się sytuacja epidemiologiczna niektórych chorób sprawia, że konieczne jest sporządzenie wykazu nowych państw członkowskich lub ich stref wolnych od choroby, usunięcie z wykazów obszarów, na których potwierdzono wystąpienie ognisk choroby lub w których warunki utrzymania statusu obszaru wolnego od choroby przestały być spełniane, oraz zatwierdzenie niektórych obowiązkowych lub nieobowiązkowych programów likwidacji choroby przedłożonych Komisji.

(4)

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej („umowa o wystąpieniu”), w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, rozporządzenie (UE) 2016/429, jak również oparte na nim akty Komisji, takie jak rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/620, mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w umowie o wystąpieniu.

(5)

W odniesieniu do zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis, zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (Mycobacterium bovis, M. caprae i M. tuberculosis) (MTBC), zakażenia wirusem wścieklizny (RABV), zakażenia wirusową biegunką bydła (BVD) oraz zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) (BTV) kilka państw członkowskich złożyło niedawno do Komisji wniosek o zatwierdzenie statusu obszaru wolnego od choroby lub o programów likwidacji choroby dla całego lub części swojego terytorium.

(6)

Wskazane jest sporządzenie osobnego wykazu dla bydła oraz dla owiec i kóz w odniesieniu do tych chorób. Część II załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620, zmienionego niniejszym rozporządzeniem, będzie zatem zawierać różne rozdziały dotyczące bydła oraz kóz i owiec, w związku z czym konieczna jest również zmiana art. 2 tego rozporządzenia wykonawczego, który zawiera odniesienie do tego załącznika.

(7)

W odniesieniu do zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u bydła Hiszpania przedłożyła Komisji informacje wykazujące, że warunki uznania statusu obszaru wolnego od choroby określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/689 zostały spełnione w prowincji Cáceres we wspólnocie autonomicznej Estremadury. W związku z tym strefę tę należy umieścić w wykazie jako obszar wolny od Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u bydła w części I rozdział 1 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620.

(8)

W odniesieniu do zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u bydła – Bułgaria, Grecja, Węgry, Włochy i Portugalia oraz w odniesieniu do zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u owiec i kóz – Bułgaria, Chorwacja, Grecja, Włochy i Portugalia przedłożyły Komisji wnioski o zatwierdzenie ich obowiązkowych programów likwidacji choroby. W wyniku dokonania oceny przez Komisję wykazano, że wnioski te spełniają kryteria określone w części II rozdział 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 w odniesieniu do zatwierdzania programów likwidacji choroby. W związku z tym państwa członkowskie lub ich strefy objęte tymi programami likwidacji choroby powinny zostać wymienione w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620 jako posiadające zatwierdzone programy likwidacji tych chorób w tych populacjach zwierząt.

(9)

W odniesieniu do zakażenia MTBC Hiszpania przedłożyła Komisji informacje wykazujące, że warunki uznania statusu obszaru wolnego od zakażenia MTBC określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/689 są spełnione we wspólnocie autonomicznej Kraju Basków. W związku z tym wspomniana wspólnota autonomiczna powinna zostać wymieniona jako strefa wolna od MTBC w części I załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620.

(10)

W odniesieniu do zakażenia MTBC Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Grecja, Irlandia, Włochy, Malta, Portugalia, Rumunia, Hiszpania i Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej przedłożyły Komisji wnioski o zatwierdzenie ich programów likwidacji choroby. W wyniku dokonania oceny przez Komisję wykazano, że wnioski te spełniają kryteria określone w części II rozdział 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 w odniesieniu do zatwierdzania programów likwidacji choroby. W związku z tym państwa członkowskie lub ich strefy objęte tymi programami likwidacji choroby, a także Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej, powinny zostać wymienione w części II załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620 jako posiadające zatwierdzone programy likwidacji MTBC.

(11)

W odniesieniu do zakażenia RABV Francja przedłożyła Komisji informacje wykazujące, że warunki uznania statusu obszaru wolnego od choroby określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/689 są spełnione w Gujanie Francuskiej. Należy zatem dodać Gujanę Francuską do terytorium Francji, które jest już wymienione jako wolne od RABV w części I załącznika III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620.

(12)

Polska zgłosiła Komisji ogniska zakażenia wirusem RABV w kilku obszarach województwa mazowieckiego i województwa świętokrzyskiego, które są obecnie wymienione jako strefy wolne od choroby w części I załącznika III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620. W związku z tym regiony dotknięte chorobą powinny zostać skreślone z tego wykazu, a wpis dotyczący tego państwa członkowskiego w tym wykazie powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(13)

W odniesieniu do zakażenia RABV Polska i Rumunia przedłożyły Komisji wnioski o zatwierdzenie swoich programów likwidacji choroby. W wyniku dokonania oceny przez Komisję wykazano, że wnioski te spełniają kryteria określone w części II rozdział 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 w odniesieniu do zatwierdzania programów likwidacji choroby. W związku z tym państwa członkowskie lub ich strefy objęte tymi programami likwidacji choroby powinny zostać wymienione w części II załącznika III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620 jako posiadające zatwierdzone programy likwidacji zakażenia wirusem RABV.

(14)

W odniesieniu do zakażenia BVD Austria, Finlandia i Szwecja przedłożyły Komisji informacje wykazujące, że warunki uznania statusu obszaru wolnego od BVD określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/689 są spełnione na ich terytoriach. Ponadto Niemcy przedłożyły Komisji informacje wykazujące, że warunki uznania statusu obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do BVD zostały spełnione w odniesieniu do niektórych stref ich terytorium. Niemcy przedłożyły również Komisji wnioski o zatwierdzenie programów zwalczania dla innych stref ich terytorium. W wyniku dokonania oceny przez Komisję wykazano, że wnioski te spełniają kryteria określone w części II rozdział 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 odpowiednio w odniesieniu do przyznawania statusu obszaru wolnego od choroby oraz w odniesieniu do zatwierdzania programów likwidacji BVD. W związku z tym te państwa członkowskie lub ich strefy powinny zostać odpowiednio wymienione w załączniku VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620 jako posiadające odpowiednio status obszaru wolnego od BVD lub zatwierdzony program likwidacji BVD.

(15)

Hiszpania powiadomiła Komisję o wystąpieniu ognisk zakażenia BTV serotyp 4 we wspólnocie autonomicznej Kastylia-La Mancha, które dotknęły regiony: Peñarroya-Pueblonuevo, Hinojosa del Duque (Pedroches II), Pozoblanco (Pedroches I), Villanueva de Córdoba (Pedroches III), Montoro (Alto del Guadalquivir), Andújar i Linares we wspólnocie autonomicznej Andaluzji. Ogniska te dotknęły również regiony Almadén, Almodóvar del Campo i Piedrabuena we wspólnocie autonomicznej Kastylia-La Mancha, a także prowincję Badajoz i regiony Coria, Valencia de Alcántara, Cáceres i Trujillo y Logrosán (Zorita) we wspólnocie autonomicznej Estremadura. Te dotknięte regiony, które znajdują się odpowiednio we wspólnocie autonomicznej Andaluzji, we wspólnocie autonomicznej Estremadury i we wspólnocie autonomicznej Kastylia-La Mancha, są obecnie wymienione jako regiony wolne od choroby w odniesieniu do zakażenia BTV w części I załącznika VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620. Należy wycofać status obszaru wolnego od choroby dla tych regionów w odniesieniu do zakażenia BTV, a wpis dotyczący Hiszpanii w tym wykazie należy odpowiednio zmienić.

(16)

Ponadto Portugalia zgłosiła Komisji ogniska zakażenia BTV serotyp 4 w regionach administracyjnych Castelo Branco i Setubal. Ponieważ regiony administracyjne Castelo Branco i Setubal, stanowiące część Portugalii, znajdują się na obszarach o statusie obszaru wolnego od choroby wymienionych w części I załącznika VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620, ich status obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do zakażenia BTV należy cofnąć, a wpis dotyczący Portugalii w tym wykazie należy odpowiednio zmienić.

(17)

Ponadto w odniesieniu do zakażenia BTV Hiszpania przedłożyła Komisji wniosek o zatwierdzenie nieobowiązkowego programu likwidacji choroby. W wyniku dokonania oceny przez Komisję wykazano, że wniosek ten spełnia kryteria określone w części II rozdział 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689. W związku z tym strefy objęte tym programem likwidacji choroby powinny zostać wymienione w części II załącznika VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620 jako posiadające zatwierdzone programy likwidacji zakażenia BTV.

(18)

W odniesieniu do zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN) Dania poinformowała Komisję, że warunki utrzymania statusu obszaru wolnego od choroby na całym jej terytorium nie są już spełnione. Dania jest wymieniona w części I załącznika XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620. Wpis dotyczący Danii powinien zatem zostać skreślony z tego wykazu.

(19)

Finlandia zgłosiła Komisji kilka ognisk IHN na Wyspach Alandzkich, na obszarze, który jest wymieniony jako obszar wolny od choroby w załączniku XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620. Należy zatem wycofać status obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do tego obszaru zakażonego, strefę tę należy usunąć z części I tego załącznika, a wpis dotyczący tego państwa członkowskiego w tym wykazie należy odpowiednio zmienić.

(20)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I, II, III, VII, VIII i XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/620.

(21)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

2)

w załącznikach I, II, III, VII, VIII i XIII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(1)

Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że do Unii można wprowadzać wyłącznie przesyłki zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzące z państwa trzeciego lub terytorium, lub ich strefy bądź kompartmentu, wymienionych w wykazie zgodnie z art. 230 ust. 1 tego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 (2) określa wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, które muszą spełniać przesyłki niektórych gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref, lub też ich kompartmentów w przypadku zwierząt akwakultury, aby zostać wprowadzone do Unii.

(3)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref lub kompartmentów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt, kategorii materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego, które są objęte zakresem rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(4)

W szczególności w załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 określono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii odpowiednio przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych.

(5)

Kanada powiadomiła Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w prowincji Nowa Szkocja i zostało potwierdzone w dniu 1 lutego 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR).

(6)

Ponadto Stany Zjednoczone Ameryki powiadomiły Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu. Ognisko to znajduje się w hrabstwie Dubois w stanie Indiana i zostało potwierdzone w dniu 8 lutego 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR).

(7)

Organy weterynaryjne Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół zakładów, w których wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby.

(8)

Kanada i Stany Zjednoczone Ameryki przedłożyły Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków. Informacje te zostały ocenione przez Komisję. Na podstawie tej oceny nie należy dalej zezwalać na wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych z obszarów objętych ograniczeniami ustanowionych przez organy weterynaryjne Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki w wyniku niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404.

(10)

Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych Ameryki w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków i poważne ryzyko jej wprowadzenia do Unii, zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404, powinny stać się skuteczne w trybie pilnym.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Po wygaśnięciu w dniu 20 sierpnia 2018 r. pomocy finansowej w ramach Europejskiego Mechanizmu Stabilności decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/1192 (2) wprowadzono w Grecji wzmocniony nadzór na okres sześciu miesięcy od dnia 21 sierpnia 2018 r. Wzmocniony nadzór przedłużono następnie sześciokrotnie (3), za każdym razem o dodatkowe sześć miesięcy, przy czym ostatnio począwszy od dnia 21 sierpnia 2021 r.

(2)

Od 2010 r. Grecja otrzymała znaczną pomoc finansową, w wyniku której jej pozostające do spłaty zobowiązania wobec państw członkowskich należących do strefy euro, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej i Europejskiego Mechanizmu Stabilności wynoszą w sumie 240 875 mln EUR. Grecja otrzymała od swoich europejskich partnerów wsparcie finansowe na preferencyjnych warunkach. Aby doprowadzić zadłużenie do bardziej zrównoważonego poziomu, w 2012 r. wprowadzono szczególne środki, które następnie zastosowano ponownie w 2017 r. w ramach Europejskiego Mechanizmu Stabilności. W dniu 22 czerwca 2018 r. Eurogrupa osiągnęła porozumienie polityczne w sprawie wdrożenia dodatkowych środków, aby zapewnić stabilność długu. Niektóre z tych środków, jak np. transfer kwot równoważnych dochodom banków centralnych strefy euro narosłym od greckich obligacji rządowych na podstawie Umowy o aktywach finansowych netto i programu dotyczącego rynku papierów wartościowych, można uzgadniać w Eurogrupie dwa razy w roku, na podstawie potwierdzenia w ramach wzmocnionego nadzoru, że Grecja wywiązuje się ze swoich poprogramowych zobowiązań politycznych. Po osiągnięciu porozumienia w ramach Eurogrupy w kwietniu 2019 r., grudniu 2019 r., czerwcu 2020 r., listopadzie 2020 r., czerwcu 2021 r. i grudniu 2021 r. udostępniono odpowiednio pierwsze sześć transz środków okołozadłużeniowych uzależnionych od prowadzenia odpowiedniej polityki.

(3)

Grecja podjęła zobowiązanie w Eurogrupie, że będzie kontynuować i zakończy wszystkie kluczowe reformy przyjęte w ramach programu pomocy stabilizacyjnej Europejskiego Mechanizmu Stabilności („program”) oraz zapewni ochronę celów istotnych reform przyjętych w ramach programu oraz w ramach poprzedzających go instrumentów. Grecja zobowiązała się również do wdrożenia konkretnych działań w obszarze polityki fiskalnej i fiskalno-strukturalnej, dobrobytu społecznego, stabilności finansowej, rynków pracy i dóbr, prywatyzacji i administracji publicznej. Te konkretne działania, które wymieniono w załączniku do oświadczenia Eurogrupy z dnia 22 czerwca 2018 r., przyczynią się do usunięcia nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej oraz źródeł lub potencjalnych źródeł trudności gospodarczych w Grecji. Powyższe zobowiązania stanowią podstawę do uruchomienia dodatkowych środków mających na celu ulgę w spłacie zadłużenia i ustanowiono je do połowy 2022 r., a zatem Grecja weszła w ostatni rok obowiązywania tego porozumienia. Władze wyraziły zamiar skoncentrowania wysiłków na realizacji zobowiązań pozostających do spłaty do połowy 2022 r. Decyzje w sprawie uwolnienia pozostałych środków mających na celu ulgę w spłacie zadłużenia oraz zakończenia wzmocnionego nadzoru będą musiały uwzględniać postępy w realizacji zobowiązań, a także szersze otoczenie polityki gospodarczej.

(4)

Dnia 2 czerwca 2021 r. Komisja opublikowała szczegółową ocenę sytuacji w 2021 r. dotyczącą Grecji (4). Komisja stwierdziła, że kraj ten nadal boryka się z nadmiernymi zakłóceniami równowagi makroekonomicznej. Zakłócenia te dotyczyły wysokiego długu sektora instytucji rządowych i samorządowych, wysokiego odsetka kredytów zagrożonych i niepełnego przywrócenia równowagi zewnętrznej w kontekście wciąż wysokiego – choć malejącego – bezrobocia i niskiego potencjalnego wzrostu gospodarczego. W analizie dokonanej w ramach sprawozdania przedkładanego w ramach mechanizmu ostrzegania 2022 (5) wskazano Grecję jako jedno z państw członkowskich, w przypadku których utrzymywanie się ryzyka makroekonomicznego i postępy w zmniejszaniu nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej zostaną zbadane w ramach szczegółowej oceny sytuacji wiosną 2022 r. Ocena ta opierała się na szeregu czynników, w tym opisanych poniżej. Po pierwsze, relacja długu publicznego do PKB wzrosła w 2020 r. o 26 punktów procentowych, do 206,3 % PKB, odzwierciedlając głębokość recesji i wpływ środków mających na celu ograniczenie gospodarczych i społecznych kosztów kryzysu związanego z COVID-19. Dług publiczny jest wprawdzie wysoki, ale jego znaczna część znajduje się w posiadaniu wierzycieli z sektora oficjalnego i jest oprocentowana według preferencyjnych stawek, co – wraz z dużym buforem gotówkowym – chroni Grecję przed wahaniami krótkoterminowymi. Prognozuje się, że wskaźnik długu publicznego zacznie spadać w 2021 r. Po drugie, rentowność sektora bankowego osiągnęła wartość ujemną w 2020 r., a współczynnik kapitału podstawowego Tier I jest jednym z najniższych w UE, częściowo z powodu trwającego procesu oczyszczania bilansów banków. We wrześniu 2021 r. wskaźnik kredytów zagrożonych był wprawdzie nadal wysoki – wynosił 15 % (6), ale w 2020 r. znacznie spadł i ta tendencja spadkowa utrzymała się w 2021 r. Po trzecie, w 2020 r. doszło do pogorszenia stabilności zewnętrznej, ponieważ międzynarodowa pozycja inwestycyjna netto (wyrażona w relacji do PKB) osiągnęła jeszcze bardziej ujemną wartość ze względu na spadek PKB i znaczne pogłębienie deficytu obrotów bieżących, który wyniósł -6,6 % PKB. Prognozuje się jednak, że wraz z powrotem turystyki deficyt obrotów bieżących zmniejszy się w latach 2021 i 2022. Ostatnim czynnikiem jest utrzymanie trendu spadkowego stopy bezrobocia nawet w czasie pandemii, głównie dzięki rządowym środkom wspierającym. Według najnowszych danych za trzeci kwartał 2021 r. stopa bezrobocia w Grecji wynosi 13,0 %, czyli jest o trzy punkty procentowe niższa niż w tym samym kwartale 2020 r. Pomimo trwającej pandemii rząd kontynuował wdrażanie środków istotnych dla usunięcia nadmiernego zakłócenia równowagi makroekonomicznej. W dalszej perspektywie grecki plan odbudowy i zwiększania odporności daje możliwość zaspokojenia potrzeb w zakresie inwestycji i reform.

(5)

W dniu 24 listopada 2021 r. Komisja opublikowała dwunastą ocenę Grecji w ramach wzmocnionego nadzoru (7). Stwierdziła w niej, że Grecja poczyniła dalsze postępy w realizacji swoich zobowiązań szczegółowych pomimo opóźnień występujących w niektórych obszarach, częściowo związanych z trudnymi okolicznościami spowodowanymi pandemią lub katastrofalnymi pożarami w sierpniu 2021 r. Władze wywiązały się z zobowiązań szczegółowych dotyczących sektora energetycznego i zarządzania finansami publicznymi, podejmując jednocześnie istotne i pożądane kroki w kierunku wypełnienia większości zobowiązań szczegółowych do kwietnia 2022 r.

(6)

W dniu 23 grudnia 2021 r. UE ustanowiła Europejski Instrument na rzecz Odbudowy, który zapewnia 750 mld EUR na przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom gospodarczym kryzysu związanego z COVID-19 i na pobudzanie ożywienia gospodarczego. Instrument ma być wdrażany głównie za pomocą środków w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności w wysokości 672,5 mld EUR („Instrument”). Europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej w latach 2020–2021 został tymczasowo dostosowany, aby umożliwić uruchomienie Instrumentu. W ramach Instrumentu Grecja jest uprawniona do otrzymania do 17,8 mld EUR w formie bezzwrotnego wsparcia i do 12,7 mld EUR w formie pożyczek w latach 2021–2026.

(7)

Rada zatwierdziła plan odbudowy i zwiększania odporności Grecji („plan”) w dniu 13 lipca 2021 r. (8) Rada uznała w szczególności, że plan przyczynia się do skutecznego sprostania znacznej części wyzwań gospodarczych i społecznych, które zostały wskazane w zaleceniach krajowych, w tym w zakresie ich aspektów fiskalnych, oraz w zaleceniach sformułowanych zgodnie z procedurą dotyczącą zakłóceń równowagi makroekonomicznej. Reformy zawarte w greckim planie odbudowy i zwiększania odporności opierają się na bardzo dużych wysiłkach reformatorskich podjętych w ramach programów dostosowań gospodarczych i uzupełniają reformy monitorowane w ramach wzmocnionego nadzoru. W dniu 29 grudnia 2021 r. Grecja złożyła swój pierwszy wniosek o płatność w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności.

(8)

W dniu 24 listopada 2021 r. Komisja zbadała projekt planu budżetowego Grecji na 2022 r., uwzględniając dalsze stosowanie ogólnej klauzuli wyjścia i koncentrując się na spójności z zaleceniami Rady z dnia 18 czerwca 2021 r. Zgodnie z oceną Komisji (9) kurs polityki fiskalnej Grecji w 2022 r. będzie wspierający. Zgodnie z zaleceniem Rady Grecja planuje stałe wspieranie ożywienia gospodarczego poprzez wykorzystanie Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności do finansowania dodatkowych inwestycji. Zgodnie z zaleceniem Rady Grecja planuje również utrzymanie inwestycji finansowanych ze środków krajowych. Komisja zauważyła, że biorąc pod uwagę poziom długu publicznego Grecji i poważne wyzwania w zakresie stabilności finansów publicznych w średnim okresie przed wybuchem pandemii COVID-19, ważne jest, by przy przyjmowaniu wspierających środków budżetowych utrzymać rozważną politykę fiskalną w celu zapewnienia stabilności finansów publicznych w perspektywie średnioterminowej. Komisja przypomniała również o znaczeniu struktury finansów publicznych i jakości środków budżetowych.

(9)

Od początku pandemii Grecja utrzymała swoją obecność na rynkach obligacji, a w 2021 r. zrealizowała z naddatkiem swój plan finansowania, pozyskując 14 mld EUR na otwartym rynku. Mimo pandemii rating Grecji w dalszym ciągu poprawiał się w 2021 r., co jeszcze bardziej przybliżyło ją do ratingu „klasa inwestycyjna”. Obecnym korzystnym warunkom finansowania sprzyjają środki służące utrzymaniu płynności, które uzgodniono na szczeblu europejskim, w tym nadzwyczajny program zakupów w czasie pandemii wprowadzony przez Europejski Bank Centralny. Na podstawie analizy zdolności obsługi zadłużenia przedstawionej w dwunastym sprawozdaniu ze wzmocnionego nadzoru przewiduje się, że potrzeby finansowe brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaną wysokie w perspektywie krótkoterminowej, głównie ze względu na wysoki deficyt pierwotny prognozowany na lata 2021 i 2022 oraz zaksięgowanie przepływów finansowych w ramach instrumentu pożyczkowego przedstawionego w planie odbudowy i zwiększania odporności, chociaż spodziewane jest, że ta ostatnia dodatkowa potrzeba w zakresie finansowania zostanie pokryta przez pożyczkę wypłaconą z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności. Oczekuje się, że w kolejnych latach potrzeby finansowe będą umiarkowane i utrzymają się na poziomie poniżej 15 % PKB do 2030 r. Grecja nadal utrzymuje wysoki bufor gotówkowy, który chroni to państwo przed wahaniami krótkoterminowymi.

(10)

Od czasu zakończenia programu pomocy Europejskiego Mechanizmu Stabilności grecki sektor bankowy stał się bardziej stabilny i odporny na wstrząsy, ale wciąż istnieją ryzyka będące skutkiem wcześniejszego kryzysu oraz istotne, leżące u ich podstaw słabości, zaostrzane przez negatywny wpływ pandemii. Depozyty dalej rosły w stałym tempie, a banki utrzymują odpowiednią płynność, korzystając z warunków zapewnianych przez akomodacyjną politykę pieniężną. Wskaźnik kredytów zagrożonych w sektorze bankowym znacznie zmalał: we wrześniu 2021 r. osiągnął poziom 15 %, podczas gdy w grudniu 2019 r. wynosił 40,6 % (10); spadek ten był związany głównie z serią sekurytyzacji wspieranych w ramach programu ochrony aktywów Herkules. Spodziewane jest, że dalsze transakcje planowane w ramach programu będą nadal wspierać greckie banki w ich wysiłkach, aby osiągnąć w 2022 r. jednocyfrowe wskaźniki kredytów zagrożonych, przy czym jednak nawet te docelowe wskaźniki będą wyższe od średniej UE. Jak dotąd nie zmaterializowało się ryzyko znacznego negatywnego wpływu na jakość aktywów związane z wygaśnięciem moratoriów na spłatę długów. Utrzymuje się jednak ryzyko pogorszenia sytuacji, które może się urzeczywistnić w 2022 r. po zniesieniu pozostałych programów pomocy państwa. Zdolność spłaty zadłużenia zarówno gospodarstw domowych, jak i przedsiębiorstw niefinansowych pozostaje na niskim poziomie, natomiast słabo rozwinięty rynek kapitałowy ogranicza dostęp przedsiębiorstw do finansowania pozadłużnego. Sekurytyzacja kredytów zagrożonych skutkuje zwiększonymi potrzebami tworzenia rezerw, co negatywnie wpływa na rentowność banków i ich pozycje kapitałowe w perspektywie krótkoterminowej, ale umożliwi bankom zmniejszenie kosztów ryzyka w przyszłości i uwolnienie przestrzeni w swoich bilansach na nowe kredyty. Podczas kryzysu pandemicznego wzmocniono więź między państwem a sektorem bankowym, a jakość kapitałów banków pozostaje ogółem niska, chociaż w 2021 r. podjęto skuteczne działania na rzecz ich poprawy. Władze podtrzymują zaangażowanie w ważne reformy sektora finansowego, takie jak skuteczne funkcjonowanie nowych ram dotyczących niewypłacalności, które weszły w życie w czerwcu 2021 r. i są obecnie wspierane przez odpowiednią infrastrukturę elektroniczną. Oczekuje się, że niedawne przyjęcie szeroko zakrojonej nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego przyczyni się również do zwiększenia efektywności postępowań egzekucyjnych, w tym przeprowadzania e-aukcji; jednocześnie trwają prace nad poprawą funkcjonalności platformy e-aukcji i dokończeniem likwidacji zaległości w sprawach dotyczących niewypłacalności gospodarstw domowych i wykorzystanych gwarancji państwowych. Skutki tych reform będą zależały od terminowości i skuteczności ich wdrożenia, ale pozytywnym sygnałem jest wznowienie procesu egzekwowania zobowiązań po zakłóceniach postępowań sądowych, do których doszło wskutek pandemii.

(11)

Oprócz tego władze przyjęły w ramach wzmocnionego nadzoru szereg innych kluczowych reform istotnych dla wyeliminowania pierwotnych przyczyn trudności gospodarczych Grecji, pomimo opóźnień, które nastąpiły w niektórych obszarach, częściowo ze względu na wyzwania spowodowane trwającą pandemią oraz pożarami lasów latem 2021 r. Władze uchwaliły w szczególności reformę płac w urzędzie ds. dochodów publicznych, która umożliwiła temu urzędowi przyciągnięcie i zatrzymanie wykwalifikowanego personelu, a także reformy zarządzania finansami publicznymi doskonalące systemy rachunkowości i monitorowania środków pieniężnych. Ponadto władze znacznie zwiększyły udział scentralizowanych zamówień w zakupach sektora opieki zdrowotnej i nadal osiągają dobre postępy w pobieraniu od świadczeniodawców zwrotów nadpłaconych kwot przekraczających pułapy wydatków określone w przepisach. Zakończono również wdrażanie programu solidarnościowych zasiłków dochodowych i rozpoczęto przegląd systemu dotacji dla lokalnego transportu publicznego. Oczekuje się, że działania te zwiększą efektywność wydatków publicznych i poboru dochodów, przyczyniając się w ten sposób do obniżenia w przyszłości wysokiego wskaźnika zadłużenia. Spodziewane jest, że działania podjęte w celu eliminowania pracy nierejestrowanej oraz uporządkowane wdrożenie indeksacji płacy minimalnej będą korzystne dla rynku pracy. Rząd zrealizował również reformę sektora energetycznego i przyjął przepisy dotyczące zezwoleń na inwestycje w celu uproszczenia odpowiednich procedur. Władze wprowadziły również zharmonizowane z prawodawstwem UE kryteria środowiskowe na potrzeby oceny działalności gospodarczej oraz zwiększyły przejrzystość ram kontroli dotyczących nadzoru nad działalnością gospodarczą i rynkami produktowymi. Przewiduje się, że wszystkie te działania znacznie zmniejszą obciążenie sektora przemysłowego, a także wesprą inwestycje prywatne i eksport oraz wzrost wydajności w przyszłości. Władze zakończyły również z powodzeniem szereg sztandarowych transakcji prywatyzacyjnych i kontynuują ulepszanie systemu zarządzania przedsiębiorstwami państwowymi. Oczekiwane jest, że efektywność sektora publicznego będzie się dalej poprawiać dzięki reformom zwiększającym niezależność i rozliczalność kadry kierowniczej wyższego szczebla w administracji publicznej oraz utrzymaniu ocen wyników urzędników publicznych. Nie wywiązano się jeszcze z niektórych zobowiązań szczegółowych, ale władze dokonują dalszych postępów w celu dokończenia ich realizacji (11). Reformy wdrażane w ramach wzmocnionego nadzoru były uzupełniane szerszymi reformami strukturalnymi, m.in. w zakresie ram zamówień publicznych, dostępu do cyfrowych usług publicznych, edukacji, zarządzania inwestycjami publicznymi i reform poprawiających koordynację na szczeblu centralnym.

(12)

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że okoliczności uzasadniające prowadzenie wzmocnionego nadzoru na podstawie art. 2 rozporządzenia (UE) nr 472/2013 znacznie się poprawiły, ale nadal istnieją. Poprawiła się w szczególności stabilność finansowa Grecji, chociaż utrzymuje się ryzyko jej pogorszenia. Jednocześnie zmniejszyło się znacznie ryzyko efektu rozlewania się na pozostałe państwa członkowskie należące do strefy euro.

(13)

Grecja powinna zatem dokończyć wdrażanie działań określonych w załączniku do oświadczenia Eurogrupy z dnia 22 czerwca 2018 r., służących usunięciu źródeł lub potencjalnych źródeł trudności, oraz wspierać solidne i trwałe ożywienie gospodarcze.

(14)

Aby zlikwidować pozostałe ryzyko i monitorować spełnienie zobowiązań podjętych w tym celu, konieczne i właściwe wydaje się przedłużenie wzmocnionego nadzoru w Grecji na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 472/2013.

(15)

Pismem wystosowanym w dniu 21 grudnia 2021 r. Grecji umożliwiono przedstawienie opinii na temat oceny Komisji. W swojej odpowiedzi z dnia 10 stycznia 2022 r. Grecja zasadniczo zgodziła się z dokonaną przez Komisję oceną wyzwań gospodarczych, przed którymi stoi ten kraj, co stanowi podstawę przedłużenia wzmocnionego nadzoru.

(16)

Grecja będzie nadal korzystała ze wsparcia technicznego w ramach Instrumentu Wsparcia Technicznego, służącego w szczególności do pomocy państwom członkowskim w przygotowywaniu i realizacji ich planów odbudowy i zwiększania odporności.

(17)

Komisja zamierza ściśle współpracować z Europejskim Mechanizmem Stabilności – w kontekście jego systemu wczesnego ostrzegania – aby wdrożyć wzmocniony nadzór,

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 wspólnego działania 2008/851/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podejmowania stosownych decyzji w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) (zwanego dalej „dowódcą sił UE”).

(2)

W dniu 10 stycznia 2022 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2022/41 (2) dotyczącą mianowania João Paula SILVY PEREIRY dowódcą sił UE.

(3)

Dowódca operacji UE Atalanty zarekomendował mianowanie komandora (marynarki wojennej) Fabrizia BONDIEGO na stanowisko nowego dowódcy sił UE od dnia 17 marca 2022 r. Władze włoskie poinformowały, że komandor (marynarki wojennej) Fabrizio BONDI zostanie awansowany na stopień kontradmirała w momencie mianowania go dowódcą sił UE.

(4)

W dniu 17 stycznia 2022 r. Komitet Wojskowy UE wyraził zgodę na tę rekomendację.

(5)

Należy w związku z tym uchylić decyzję (WPZiB) 2022/41.

(6)

Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne,

(1)

W dniu 15 października 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/642/WPZiB (1) dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Białorusi.

(2)

W dniu 24 czerwca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/1031 (2), którą zmieniono decyzję 2012/642/WPZiB oraz wprowadzono szczególne ograniczenia sektorowe.

(3)

Konieczne są pewne wyjaśnienia, aby zapewnić prawidłowe stosowanie tych szczególnych ograniczeń sektorowych.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2012/642/WPZiB,

1)

art. 2d ust. 4 otrzymuje brzmienie:

2)

w art. 2f wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 2h lit. a) do d) otrzymują brzmienie:

4)

w art. 2i ust. 1 lit. a) do d) otrzymują brzmienie:

5)

art. 2j ust. 1 otrzymuje brzmienie:

6)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

7)

w art. 3 ust. 1 i 8, art. 4 ust. 1 i 2 oraz w art. 5 ust. 1 słowo „załączniku” zastępuje się słowami „załącznikach I, II i III”;

8)

art. 5 ust. 1 lit. f) otrzymuje brzmienie:

9)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

10)

w art. 6 ust. 1 słowo „załączniku” zastępuje się słowami „w załącznikach I, II i III”;

11)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

(*1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).”;"

12)

w załączniku III wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszej decyzji.

(1)

Na podstawie art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 Komisja może zostać poproszona o sprawdzenie legalności każdego aktu agencji wykonawczej wyrządzającego szkodę osobie trzeciej.

(2)

Po wysłuchaniu argumentacji przedstawionej przez zainteresowaną osobę trzecią oraz przez daną agencję wykonawczą Komisja ma obowiązek podjąć decyzję w terminie dwóch miesięcy.

(3)

W swojej ostatecznej decyzji na podstawie art. 22 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 Komisja utrzymuje w mocy akt agencji wykonawczej albo postanawia, że agencja wykonawcza musi go zmodyfikować (w całości lub częściowo).

(4)

Na podstawie art. 22 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 dana agencja wykonawcza jest zobowiązana przedsięwziąć środki niezbędne do wykonania decyzji Komisji.

(5)

Jeżeli istnieje ryzyko naruszenia praw osoby zwracającej się o sprawdzenie legalności danego aktu, po dokonaniu oceny Komisja może zawiesić jego wykonywanie lub zarządzić środki tymczasowe.

(6)

W świetle zdobytych doświadczeń konieczne jest ustanowienie regulaminu wewnętrznego na potrzeby sprawdzania na podstawie art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 legalności aktów agencji wykonawczych.

(7)

Regulamin wewnętrzny nie ma zastosowania do procedur przeglądu, które Komisja wszczyna z własnej inicjatywy na podstawie art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 58/2003, ani do procedur zainicjowanych przez państwa członkowskie na podstawie art. 22 ust. 1 tego rozporządzenia.

(8)

Regulamin wewnętrzny zostaje uzupełniony załącznikiem do decyzji Komisji ustanawiającej wytyczne dotyczące tworzenia i funkcjonowania agencji wykonawczych finansowanych z budżetu UE i z innych źródeł,

(1)

Porozumienie o współpracy między Unią Europejską a Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego określające ogólne ramy zacieśnionej współpracy zostało podpisane w Montrealu i Brukseli w dniach 28 kwietnia i 4 maja 2011 r. Porozumienie o współpracy było stosowane tymczasowo od dnia jego podpisania przez drugą stronę w oczekiwaniu na jego wejście w życie.

(2)

Porozumienie o współpracy zostało zatwierdzone w imieniu Unii decyzją 2012/243/UE. Porozumienie o współpracy weszło w życie z dniem 8 marca 2012 r.

(3)

Zgodnie z pkt 3.3 porozumienia o współpracy Strony mogą ustanowić warunki szczegółowe, określając wspólnie uzgodnione mechanizmy i procedury konieczne do celów skutecznego wdrożenia działalności w zakresie współpracy opisanej w załącznikach do tego porozumienia.

(4)

W pkt 7.1 porozumienia o współpracy ustanowiono wspólny komitet składający się z przedstawicieli każdej ze Stron. Zgodnie z pkt 7.3 lit. c) wspólny komitet jest odpowiedzialny za przyjmowanie załączników do porozumienia o współpracy oraz warunków szczegółowych w zakresie postanowień załączników.

(5)

Na podstawie warunków szczegółowych z dnia 21 września 2011 r. strony z powodzeniem współpracowały w dziedzinie zgłaszania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym. W świetle rozwoju sytuacji w tej dziedzinie, a w szczególności faktu, że Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego przejęła odpowiednie funkcje Wspólnego Centrum Badawczego, uznaje się za konieczne zastąpienie warunków szczegółowych z dnia 21 września 2011 r. nowymi warunkami szczegółowymi uzgodnionymi między Stronami odnośnie do współpracy w dziedzinie zgłaszania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym. Nowe warunki szczegółowe mają zostać przyjęte na jednym z najbliższych posiedzeń wspólnego komitetu.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 decyzji Rady w sprawie zawarcia porozumienia o współpracy Komisja, po konsultacjach ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę i w pełni uwzględniając jego opinię, określa stanowisko, jakie ma zająć Unia na forum wspólnego komitetu w odniesieniu do decyzji dotyczących warunków szczegółowych.

(7)

W dniu 25 stycznia 2022 r. skonsultowano się ze specjalnym komitetem.

(8)

Należy zatem przyjąć stanowisko, jakie ma zająć Unia we wspólnym komitecie w kwestii przyjęcia warunków szczegółowych dotyczących współpracy w dziedzinie zgłaszania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym.

(9)

Zgodnie z pkt 7.1 porozumienia o współpracy pracom wspólnego komitetu współprzewodniczy po jednym przedstawicielu każdej ze Stron. Zgodnie z art. 7.4 wspólny komitet działa na podstawie porozumienia przewodniczących obu Stron.

(10)

Należy zatem mianować przewodniczącego reprezentującego Unię we wspólnym komitecie,

(1)

Zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonuje niezbędnych weryfikacji, informuje Zjednoczone Królestwo o wynikach tych weryfikacji, zapoznaje się z uwagami zgłoszonymi przez Zjednoczone Królestwo, zwołuje dwustronne rozmowy w celu wypracowania porozumienia ze Zjednoczonym Królestwem i oficjalnie informuje je o swoich wnioskach.

(2)

Zjednoczone Królestwo miało możliwość złożenia wniosku o wszczęcie postępowania pojednawczego, ale nie wystąpiło z takim wnioskiem.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1306/2013 finansowane mogą być jedynie wydatki rolne dokonane zgodnie z prawem Unii.

(4)

Przeprowadzone weryfikacje i wyniki rozmów dwustronnych wykazały, że część wydatków zadeklarowanych przez Zjednoczone Królestwo nie spełnia tego wymogu i nie może być zatem finansowana w ramach EFRG i EFRROW.

(5)

Należy wskazać, które kwoty nie zostały uznane za kwalifikujące się do zwrotu w ramach EFRG i EFRROW. Kwoty te nie dotyczą wydatków poniesionych wcześniej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym powiadomieniem Zjednoczonego Królestwa przez Komisję o wynikach weryfikacji.

(6)

Kwoty wyłączone z finansowania unijnego na podstawie niniejszej decyzji powinny również uwzględniać wszelkie zmniejszenia i zawieszenia zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 z uwagi na fakt, że takie zmniejszenia lub zawieszenia mają charakter tymczasowy, i pozostają bez uszczerbku dla decyzji podjętych na podstawie art. 51 lub 52 tego rozporządzenia.

(7)

Jeśli chodzi o przypadki objęte niniejszą decyzją, Komisja przedstawiła Zjednoczonemu Królestwu w sprawozdaniu zbiorczym (2) szacunkowe kwoty do wyłączenia z uwagi na ich niezgodność z prawem Unii.

(8)

Niniejsza decyzja nie przesądza o skutkach finansowych wynikających dla Komisji z wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach będących w toku w dniu 30 września 2021 r.,

(1)

Zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonuje niezbędnych weryfikacji, informuje państwa członkowskie o wynikach tych weryfikacji, zapoznaje się z uwagami zgłoszonymi przez państwa członkowskie, zwołuje dwustronne rozmowy w celu wypracowania porozumienia z danymi państwami członkowskimi i oficjalnie informuje je o swoich wnioskach.

(2)

Państwa członkowskie miały możliwość złożenia wniosku o rozpoczęcie procedury pojednawczej. W niektórych przypadkach możliwość ta została wykorzystana, a Komisja przeanalizowała sprawozdania sporządzone po zakończeniu tej procedury.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1306/2013 finansowane mogą być jedynie wydatki rolne dokonane zgodnie z prawem Unii.

(4)

Przeprowadzone weryfikacje, wyniki rozmów dwustronnych i procedury pojednawcze wykazały, że część wydatków zadeklarowanych przez państwa członkowskie nie spełnia tego wymogu i nie może być zatem finansowana w ramach EFRG ani EFRROW.

(5)

Należy wskazać, które kwoty nie zostały uznane za kwalifikujące się do zwrotu w ramach EFRG i EFRROW. Kwoty te nie dotyczą wydatków poniesionych wcześniej niż dwadzieścia cztery miesiące przed pisemnym powiadomieniem państw członkowskich przez Komisję o wynikach weryfikacji.

(6)

Kwoty wyłączone z finansowania unijnego na podstawie niniejszej decyzji powinny również uwzględniać wszelkie zmniejszenia i zawieszenia zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 z uwagi na fakt, że takie zmniejszenia lub zawieszenia mają charakter tymczasowy, bez uszczerbku dla decyzji podjętych na podstawie art. 51 lub 52 tego rozporządzenia.

(7)

Jeśli chodzi o przypadki objęte niniejszą decyzją, Komisja przedstawiła państwom członkowskim w sprawozdaniu zbiorczym (2) szacunkowe kwoty do wyłączenia z uwagi na ich niezgodność z prawem Unii.

(8)

Niniejsza decyzja nie przesądza o skutkach finansowych wynikających dla Komisji z wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach będących w toku w dniu 30 września 2021 r.,